گال از بیماری های پوستی مسری است که با خارش شدید همراه بوده و به راحتی با تماس مستقیم و طولانی از فرد آلوده به فرد دیگر منتقل می شود.
حشره عامل گال می تواند یک یا دو ماه در بدن انسان و دو تا سه روز در خارج از بدن از جمله ملحفه ها، روی مبلمان و غیره زندگی کند.
در صورتی که یکی از افراد خانواده به بیماری گال مبتلا شده، لازم است اقداماتی جهت جلوگیری از ابتلای مجدد او و آلودگی سایر افراد خانواده انجام شود. در ادامه به نکات مهم برای پیشگیری از گال اشاره خواهیم کرد:
تماس پوستی شایع ترین راه انتقال بیماری گال است و تنها راه پیشگیری از این بیماری عدم تماس فیزیکی مستقیم و پوستی با فرد آلوده می باشد،
ممکن است دست دادن یا در آغوش گرفتن فرد مبتلا باعث انتقال گال نشود اما نگه داشتن دست به مدت طولانی و رابطه جنسی از عوامل سرایت گال هستند.راه های جلوگیری از بیماری گال
لازم است از تماس طولانی و بدون دستکش به وسایل مورد استفاده بیمار، همچون لباس ها، پتو، بالش، ملحفه و وسایل شخصی او اجتناب شود.
این کار سه روز قبل از شروع درمان باید انجام شود، این اقلام را با داغ ترین آبی که در اختیار دارید شسته و برای خشک کردن آن ها، از تنظیمات حداکثر دما استفاده کنید.
وسایل خانگی که قابل شستن نیستند را به مدت حداقل سه روز در کیسه پلاستیکی کاملا دربسته قرار دهید. از آن جایی که حشره گال بیشتر از سه روز نمی تواند در محیط بیرون زندگی کند تمام حشرات در این مدت از بین خواهند رفت.
همه قسمت های خانه از جمله فرش و قالی هارا جاروبرقی کشیده و کیسه جاروبرقی را دور بیندازید.
می توانید از وایتکس و آب داغ برای تمیز کردن سطوح قابل شستشو که ممکن است به حشره گال آلوده باشند استفاده کنید.
از فرد مبتلا بخواهید تا زمانی که به طور کامل درمان نشده در یک اتاق زندگی کرده و از حضور در بخش های دیگر خانه اجتناب کند، این کار خطر انتقال حشره گال به مبلمان و دیگر وسایل خانه را کاهش می دهد.
بیماری گال به دلیل عدم تشخیص و درمان بیماری در افراد دیگر خانواده، معمولا دوباره برمی گردد. بنابراین لازم است همه اعضای خانواده در یک زمان تحت درمان قرار بگیرند.
از برقراری رابطه جنسی با فرد مبتلا به گال خودداری کنید. همچنین قبل از ازدواج حتما از او بخواهید آزمایش مرتبط با عفونت های قابل انتقال از راه رابطه جنسی (STI) انجام دهد.
در ادامه بخوانید : درمان بیماری گال
منبع: webmd – wikihow – mercola
فال حافظ
کپی برداری ممنوع !
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب کوکا به هر نحو غیر مجاز می باشد.
هر گونه کپی برداری از محتوای سایت کوکا پیگرد قانونی دارد.
استفاده از مطالب سایت کوکا در سایت های خبر خوان و دارای آی فریم نیز اکیدا ممنوع است.
مطالب بخش سلامت و پزشکی سایت کوکا فقط جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارند. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان کرد.
Nieuwsbrief 5 |…
OTO Bijeenkomst Future proof? Be flexible!
Heb jij als gemeenteambtenaar te maken met mensen met verward gedrag? Wist je dat je met subsidie van ZonMw bijna kosteloos kunt deelnemen aan scholing?
Het PGA protocol vaccineren asielzoekerskinderen 0-18 jaar.
Aangepast op de afspraken van 2018. راه های جلوگیری از بیماری گال
De Stichting van Wiechenonderzoek en het expertisecentrum Kind en Ontwikkeling zijn opgeheven. Het NCJ heeft deze taken overgenomen.
Het NCJ heeft daarom twee adviescommissies ingesteld:…
خوش آمدید. به حساب کاربری خود وارد شوید.
آدرس ایمیلی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید را وارد نمائید تا یک رمز عبور جدید برای شما ارسال شود.
بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت
گال نوعی بیماری شدیدا مسری و همراه با خارش بدن است. این بیماری پوستی به‌خاطر نوعی انگل خارش‌زا ایجاد می‌شود. درواقع، عامل آن بندپایی از گروه مایت‌ها یا هیره‌ها است. مایت‌ها یا هیره‌ها موجوداتی میکروسکوپی از شاخه بندپایان و رده‌ی عنکبوتیان هستند. تماس پوستی با فرد مبتلا به گال موجب انتقال این بیماری می‌شود. خارش بی‌وقفه پوست، یکی از نشانه‌های شاخص گال است. در این مقاله در مورد علت بیماری گال، علائم و انتقال آن، تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری گال صحبت خواهیم کرد.راه های جلوگیری از بیماری گال
همان‌طور که گفته شد، گال نوعی بیماری مسری و خارش‌آور است که ازطریق نوعی انگل در پوست ایجاد می‌شود. انگل‌هایی که این بیماری را ایجاد می‌کنند، نوعی بندپا با ۸ عدد پا هستند (برخلاف سایر حشرات که ۶ پا دارند). انگل‌های گال بسیار کوچک‌اند و طول آنها فقط یک-سوم میلی‌متر است. انگل‌های مذکور روی پوست تونل‌هایی ایجاد می‌کنند و با تخم‌گذاری در تونل‌ها باعث خارش شدید پوستی به‌ویژه در شب‌ها می‌شوند. انگل‌های انسانی گال مؤنث هستند و طول آنها ۰/۳ تا ۰/۴ میلی‌متر است. طول اندازه‌ی انگل‌های مذکر نصف این مقدار است. برای دیدن این موجودات باید از میکروسکوپ یا ذره‌بین استفاده کرد.
این انگل‌های پوستی قادر به پریدن یا پرواز کردن نیستند و فقط روی پوست می‌خزند. آنها در دمای زیر ۲۰ درجه‌ی سانتی‌گراد منفعل هستند، ولی باوجوداین در چنین دمایی برای مدتی طولانی زنده می‌مانند. گال در سراسر جهان شایع است. بیماری گال ممکن است در هر سن‌وسال و هر نوع نژادی از انسان‌ها رخ بدهد. گزارش‌ها حاکی از آن است که سالانه ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر دنیا به گال مبتلا می‌شوند.
بنا به تاریخ، قدمت گال در این دنیا ۲۵۰۰ سال است. بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان و سایر مراکز این‌چنینی برای شیوع گال بسیار مستعد هستند. در برخی کشورها مانند آمریکا، گال در افراد بی‌خانمان بسیار زیاد دیده می‌شود. البته سایر گروه‌های اجتماعی و اقتصادی هم ممکن است به گال دچار بشوند.
گال به‌شدت مسری است و تماس مستقیم پوستی از راه‌های انتقال آن به‌شمار می‌رود. انگل‌های عامل گال نسبت به محیط خود بسیار حساس هستند. دربیشتر شرایط، انگل‌ها ۲۴ تا ۳۶ ساعت در بدن میزبان باقی می‌مانند. تماس پوستی مستقیم فرد مبتلا با فردی دیگر باعث انتقال گال می‌شود. احتمال انتقال گال تا حدی می‌تواند ازطریق دست دادن با فرد مبتلا، استفاده از ملحفه‌ی آلوده به این انگل و حتی تماس لباس با لباس فردی مبتلا ایجاد بشود. تماس جنسی هم راهی برای انتقال گال است. بسیاری از موارد انتقال گال ازطریق رابطه‌ی جنسی صورت میگیرد و خیلی‌ها تصور می‌کنند که گال یکی از انواع بیماری های مقاربتی است. راه‌های دیگری هم برای انتقال گال وجود دارد. برای مثال، وقتی مادری فرزندش را در آغوش میگیرد، احتمال سرایت گال وجود دارد. در مدرسه، تماس‌هایی که فرد با سایرین برقرار می‌کند، در سطحی نیست که موجب سرایت گال بشود.
حیوانات هم می‌توانند به گال دچار بشوند، اما ازآنجاکه انگل حیوانی با انسانی متفاوت است، سگ و گربه و… نمی‌توانند این بیماری را به انسان منتقل کنند. گال یا جَرَب در سگ‌ها هم دیده می‌شود. وقتی انگل از سگ و گربه‌ها به پوست انسان منتقل می‌شود، فقط اندکی خارش به‌وجود می‌آید و گال به انسان سرایت نمیکند. گال در حیوانات مانند انسان‌ها نیست و آن‌قدر ادامه پیدا نمیکند تا نیاز به درمان به‌وجود بیاید.
افراد مسن و ضعیف، به‌ویژه کسانی که در آسایشگاهها و مراکز سالمندان زندگی می‌کنند، بیشتر درمعرض خطر ابتلا به گال و نگهداری انگل‌های در بدن خود هستند. وجود انگل در بدن آنها همراه با خارش یا نشانه‌ی مرئی خاصی نیست. در این مکان‌ها، گال به‌صورت گسترده‌ای میان افراد مختلف شیوع پیدا می‌کند. هر چند چنین مواردی به‌ندرت دیده می‌شود، اما امکان وقوع آنها وجود دارد.
تمام افرادی که با انگل گال در تماس باشند، حتی در صورت برخورداری از سلامت کامل، ممکن است دچار این بیماری بشوند. تماس پوستی با فرد مبتلا ازجمله عوامل قطعی دچار شدن به این بیماری است. درصورتی‌که تماس پوستی شدید با فرد بیمار ایجاد شود، رعایت نکات و توصیه‌های بهداشتی هم نمی‌توانند از ابتلا به گال جلوگیری کنند. تماس‌های معمولی که در اجتماع وجود دارد مثلا دست دادن با دیگران یا میزان تماسی که افراد در مدرسه و… دارند، نمی‌تواند موجب انتقال گال بشود، اما تماس شدید مثل رابطه‌ی جنسی یا در آغوش کشیدن باعث انتقال گال خواهد شد. در مکان‌های عمومی احتمال ابتلا و سرایت گال به افراد مختلف وجود دارد (مثلا آسایشگاهها).
گال به‌شکل تاول و برآمدگی‌های پوستی قرمز نمودار می‌شود و بعضی از قسمت‌های بدن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بین انگشتان، پشت آرنج و مچ دست‌ها ازجمله نواحی بدن است که تحت‌تأثیر گال قرار می‌گیرند. زانوها، دور کمر، ناف، زیربغل، نوک پستان، اطراف و پشت پاها، ناحیه تناسلی و باسن هم از سایر قسمت‌های در خطر هستند. برآمدگی‌های پوستی ناشی از گال بعضا خونی هستند، البته باید دقت داشته باشید که هر برآمدگی پوستی نشانه‌ی گال نیست.
در بیشتر موارد وقتی که افراد سالم به گال دچار می‌شوند، نهایتا ۱۰ تا ۱۵ انگل زنده روی پوست‌شان وجود دارد، اما ممکن است همین تعداد از انگل‌ها باعث ایجاد تاول‌ها و جوش‌های زیادی بشوند. در نوزادان و کودکان برخلاف بزرگ‌سالان، علائم گال روی سر، گردن، صورت و کف دست‌ها و پاها دیده می‌شود. انگل‌های گال روی پوست افراد، تونل‌هایی ایجاد می‌کنند که ۲ تا ۱۵ میلی‌متر طول دارند و به‌شکل خطوط خاکستری، قهوه‌ای و قرمز روی پوست دیده می‌شوند. مشاهده تونل‌های ایجادشده از سوی انگل روی پوست می‌تواند کمی دشوار باشد. خیلی از اوقات، این خطوط مشابه خطوط و خراشیدگی‌های عادی هستند و نمی‌توان به تفاوت آنها با سایر خطوط و خراشیدگی‌ها پوستی پی برد. خاراندن پوست باعث ازبین‌رفتن تونل‌ها و شکل‌گیری زخم‌هایی روی سطح پوست می‌شود.
باید بدانید که تا ۲ ماه بعد از ابتلا به گال، علائم و نشانه‌های آن خود را نشان نمی‌دهند. هر چند نشانه خاصی بروز پیدا نکرده است، اما بیمار همچنان می‌تواند ناقل گال باشد. وقتی نشانه‌های بیماری کم‌کم ظهور می‌کنند، بدن فرد شروع به خارش می‌کند که یکی از بارزترین علائم ابتلا به گال است. گال همراه با درد نیست. اما خارش ناشی از آن در طول هفته‌ها ممکن است شدیدتر و بی‌وقفه شود. شدت خارش‌ها در شب‌ها بیشتر هم می‌شود. در هفته‌های ابتدایی بیماری، خارش نامحسوس است، اما به‌مرور شدید می‌شود؛ به‌نوعی که بعد از ۱ یا ۲ ماه تقریبا امکان خوابیدن در شب‌ها برای فرد وجود نخواهد داشت.
شاخصه‌ی اصلی خارش در بیماری گال، بی‌وقفه بودن آن پس از چندین هفته است. سایر ناراحتی‌های پوستی مانند کهیر و اگزما هم دارای خارش و مشکلاتی هستند که بر خلاف گال به صورت افتان و خیزان، خارش و ناراحتی ایجاد می‌کند. این ناراحتی‌های پوستی هم ممکن است که مانع از خوابیدن راحت فرد بشوند، اما به‌ندرت مانند گال باعث می‌شوند تا فرد نصف‌شب از خواب بیدار بشود و دیگر نتواند بخوابد.
گال همراه با حساسیت های پوستی و خارش‌های شدید و بی‌وقفه به‌ویژه در طول شب است. برای تشخیص این بیماری، پزشکان با آزمایش‌هایی به وجود انگل روی پوست پی می‌برند. با پوشاندن پوست با لایه‌ای از روغن‌ها معدنی و برداشتن لایه‌ای نازک از روی پوست، امکان معاینه‌ی پوست ازنظر وجود انگل‌ها، تخم انگل‌ها و سایر ذرات ریز بیماری‌زا وجود خواهد داشت. این فرایند معاینه دشوار است و کشف تونل‌هایی که انگل‌ها روی پوست ایجاد می‌کنند و تمییز دادن آنها از خراشیدگی‌ها کمی سخت است. بنابراین، گاهی‌اوقات، معاینه تعداد ۱۵ تونل یا حتی بیشتر فقط منجر به کشف یکی دو انگل یا تخم انگل می‌شود.
اغلب برای تشخیص گال نیازی به آزمایش برداشتن لایه‌ای از پوست، مشابه آنچه گفته شد، نیست. این موضوع برای زمانی صادق است که نشانه‌های جسمانی گال به‌وضوح دیده بشود. در مواردی هم که تشخیص سخت و دشوار است، از آزمایش‌هایی نظیر واکنش زنجیرهٔ پلیمراز (PCR) استفاده می‌شود. استفاده از این آزمایش چندان رایج نیست. این تکنیک ابزاری آسان برای تکثیر یک قطعه خاص از DNA است و برای اهدافی همچون تشخیص و نظارت بر بیماری‌ها و مطالعه‌ی عملکرد بخشی خاص از DNA استفاده می‌شود.
روش دیگر شناسایی و تشخیص بیماری گال هم نمونه‌برداری از پوست است. این کار زمانی انجام میگیرد که پزشک به سایر مشکلات پوستی مشکوک باشد.
متخصصان مختلفی می‌توانند بیماری گال را درمان کنند. پزشکان عمومی، متخصصان داخلی و اطفال و پزشک خانواده می‌توانند به درمان گال کمک کنند. خیلی از افراد مبتلا هم برای درمان به متخصص پوست و متخصص پوست کودکان مراجعه می‌کنند. درصورتی‌که نیاز به درمان فوری باشد، گاهی‌اوقات پزشکان مرکز فوریت‌های پزشکی اقدام به درمان اولیه‌ی بیماری می‌کنند.
درمان‌های خانگی یا داروهایی که بدون نسخه در داروخانه‌ها وجود دارند، کمکی به درمان بیماری گال نمی‌کنند. برای درمان باید حتما به پزشک مراجعه کنید. ضمن اینکه مصرف آنتی بیوتیک هم در این‌باره بی‌اثر است زیرا مشکل ناشی از انگل است. موارد زیر می‌تواند در روند درمان مفید واقع بشود:
ایوِرمِکتین که با نام تجاری استرومکتول شناخته می‌شود، برای درمان انگل مفید است. هر چند که این دارو به‌تأیید سازمان غذا و دارو نرسیده است، اما برای درمان انگل مفید واقع می‌شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها آمریکا، مصرف ۲۰۰ میکروگرم از این دارو را به‌ازای هر کیلو از وزن بدن توصیه می‌کند. این میزان دوز مصرفی باید تا ۲ هفته بعد هم تکرار بشود. مصرف داروهای خوراکی معمولا آسان‌تر از کرم و پماد است، اما مصرف ایورمکتین به‌شکل خوراکی بیشتر خطر مسمویت‌های جانبی دارد. ضمن اینکه عوارض جانبی آن از پرمترین بیشتر است و برتری خاصی هم نسبت به آن ندارد. ایورمکتین خوراکی تنها زمانی مورداستفاده قرار میگیرد که سایر درمان‌های موضعی مفید نبوده‌اند یا بیمار قادر به پذیرش آنها نبوده است.
لوسیون کروتوماتیتون ۱۰ درصد و کرم ۱۰ درصد (کراتون) نیز داروی دیگری برای درمان گال است که مصرف آن چندان مؤثر گزارش نمی‌شود و برای مصرف بزرگ‌سالان تجویز می‌شود.
سولفور وازلین هم یکی از قدیمی‌ترین داروها برای گال است که در قالب پماد و کرم مورداستفاده قرار میگیرد. این دارو هم به‌تأیید سازمان غذا و داوری آمریکا نرسیده است. ضمنا از این دارو تنها زمانی باید استفاده بشود که سایر داروها نظیر ایورمکتین، پرمترین و لیندان برای بیمار قابل‌تحمل و پذیرش نباشند. مصرف سولفور وازلین برای زنان باردار و نوزادان منعی ندارد.
برخی از آنتی‌هسیتامین‌ها مانند دیفن‌هیدرامین هم برای کاهش میزان خارش مفید هستند. گاهی‌اوقات برای کاهش و کنترل خارش‌ها در دوره‌ای کوتاه، استروئید به‌شکل خوراکی یا موضعی تجویز می‌شود.
این نوع از بیماری گال، از نوع مرسوم آن شدیدتر بروز می‌یابد و اولین بار در کشور نروژ دیده شده است. این مشکل تقریبا همیشه در افرادی دیده می‌شود که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند. گال نروژی بیشتر در افرادی که دارای ناتوانی‌های جسمی و ذهنی هستند، دیده می‌شود. بیماران مبتلا به ایدز، لنفوم و افراد سال‌خورده و سایر افرادی که دارای ضعف در سیستم ایمنی بدن خود هستند. وقتی سیستم ایمنی بدن ضعیف باشد، فرد به تعداد زیادی انگل آلوده می‌شود. در این نوع از بیماری گال، انگل‌ها در تمام سطح بدن پخش می‌شوند. در گال کِراسته یا نوروژی، آرنج، زانو، کف دست و پا و پوست سر بیشتر تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند. شکل و شمائل فردی که دچار این نوع از گال می‌شود، مشابه کسانی خواهد شد که روی پوست خود در نواحی نام‌برده زگیل دارند.
در گال نروژی، میزان خارش کمتر از نوع عادی است، اما ناخن‌ها هم احتمالا تغییر رنگ می‌دهند و سفت می‌شوند. مشکل دیگر این نوع از گال افزایش احتمال ابتلا به سایر عفونت‌ها نظیر استافیلوکوکوس اورئوس (Staphyloco و استرپتوکوک (Streptococcus) یا زردزخم (یک بیماری پوستی حاد میکروبی) در کودکان است.
برای جلوگیری از ابتلا به گال باید از برقراری تماس با افرادی که دچار این بیماری هستند کاملا خودداری کنید. برقراری تماس پوستی نزدیک یا ارتباط جنسی با افراد مبتلا و کسانی که با آنها در ارتباط هستند، امکان ابتلا را افزایش می‌دهد. بیماری گال قابل‌درمان است. برای بهبود یافتن باید داروهای مخصوصی را مصرف کرد. در موارد نادری، افراد نسبت به داروها، واکنش منفی نشان می‌دهند. کسانی هم که به گال نروژی مبتلا هستند، باید از ترکیبی از داروها استفاده کنند.
(function(a){function c(){try{return 0===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return 0<=g.indexOf('category-')
سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است
9000تومان
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);
var head = document.getElementsByTagName(“head”)[0];
var script = document.createElement(“script”);
script.type = “text/javascript”;
script.async=1;
script.src = “https://s1.mediaad.org/serve/chetor.com/loader.js” ;
head.appendChild(script);
راه های جلوگیری از بیماری گال
خواص خوراکی ها
۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و
خواص حنا؛ ۱۲ خاصیت درمانی گیاه هزار و یک خاصیت
قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟
قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید
خواص گزنه؛ ۱۶ خاصیت گیاه گزنه که سرشار از ویتامین D است
آخرین مطالب
درمان خشکی بینی با ۵ روش مؤثر خانگی
خواص روغن گل مغربی و عوارض احتمالی آن برای سلامتی
علت نفخ معده؛ ۱۰ غذایی که موجب نفخ معده می‌شوند
انواع اعتماد به نفس؛ ۳ روش شکوفا کردن اعتماد به نفس
خواص آب برنج برای مو و پوست و نحوه استفاده از آن
ترین های جهان
با خاص ترین ماشین های دنیا آشنا شوید
فینگرفود؛ خوشمزه‌ترین فینگرفودهای دنیا
ایمن ترین خودروها در دنیا را بشناسید
زیباترین حیوانات دنیا و خصوصیات منحصربه‌فرد آنها
بیشترین فالوور در اینستاگرام در سال ۲۰۱۸ به کدام سلبریتی‌ها اختصاص…
عجیب ترین میوه های دنیا چه خواصی دارند؟
۶۸ راه اثبات شده برایافزایـش قــدرت مــغـز
بیچشک
مجله سلامت و پزشکی
husein samadi در
روانشناسی و شاخه های آن ، اهمیت و تاثیر این رشته بر زندگی
مصطفی احمدی در
راه های جلوگیری از بیماری گال
7 اصل مهم در رابطه زناشویی برای تحکیم روابط و بهره مندی از زندگی شاد
کاربر در
سرماخوردگی کودکان ، علائم سرماخوردگی و روش های پیشگیری
مقیم اسلام در
والدین بخوانند: چگونه با کودک لجباز رفتار کنیم؟
مقاله مرتبط:
همان طور که ذکر کردیم بیماری خارشی گال به شدت مسری است و انگل عامل آن به راحتی از طریق تماس پوست با پوست منتقل گردد. همچنین این انگل می تواند در ملحفه و یا لباس های بیمار نفوذ کرده و از این طریق به فردی دیگر نیز انتقال پیدا نماید. همچنین یکی از راه های شایع انتقال این بیماری، رابطه جنسی با فرد مبتلا به آن می باشد از همین روی گال را می توان یکی از انواع بیماری های مقاربتی نیز معرفی نمود. افراد با شرایط زیر احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند:
خارش ناشی از این بیماری به حدی شدید است که ممکن است بیمار شب تا صبح را بیدار نگه دارد.در ضمن خارش شدید پوست گسترش بیماری در سطح پوست را به دنبال دارد و حتی ممکن است موجب عفونت خون شود.
بیماری گال برای انتقال نیازمند تماس مستقیم است. این ارتباط می تواند از طریق پوست با بدن فرد و یا پوست با یکی از لوازم شخصی فرد ناقل می باشد زیرا عامل بیماری گال می تواند تا چندین روز بیرون از بدن فرد زنده بماند و عامل انتقال باشد یعنی حتی اسباب بازی هایی که کودک ناقل با آنها تماس داشته نیز می تواند عامل انتقال بیماری باشد.به همین ترتیب این بیماری از هر طریقی قابل انتقال است.
گال بیماری مشترک میان انسان و حیوانات به شمار نمی رود. عامل این بیماری یا همان انگل گال در انسان و حیوانات متفاوت است از همین روی احتمال انتقال آن از حیوانات به انسان و برعکس وجود ندارد. تنها زمانی که انگل از پوست حیواناتی مثل سگ و گربه به انسان منتقل می شود، مقداری خارش ایجاد خواهد نمود و بیماری به مراحل جدی تر کشیده نمی شود زیرا بیماری جرب در حیوانات به شکل جدی بروز نکرده و نیازی به درمان ندارد.
عکس بیماری گال یا جرب
این دارو یکی از مهمترین و البته بی خطرترین درمان های بیماری گال است، که مدت استفاده از آن معمولاً 1 هفته می باشد ولی تعداد دفعات آن بستگی به نظر پزشک دارد. این دارو و سایر پمادهای درمان گال باید تمامی نقاط پوست را پوشش دهند حتی بین انگشتان و کشاله ران، ولی معمولاً نیازی به استفاده از آن برروی صورت نیست زیرا این انگل صورت را درگیر نمیکند. استفاده از این دارو برای تمام گروه های سنی به جز نوزادان زیر دو ماه منعی ندارد. این پماد باید حداقل 8 الی 12 ساعت روی پوست بماند به همین ترتیب لازم است شب تا صبح این پماد را استعمال نموده و صبح روز بعد بدن را بشویید.همچنین پرمترین برای خانم های باردار نیز منعی ندارد اما مدت زمان استفاده از آن باید 2 ساعت باشد.
این دارو را می توان یکی دیگر از درمان های گال معرفی نمود، اما مصرف آن عوارض مغزی و عصبی مختلفی را بر روی بدن دارد به همین ترتیب از آن برای درمان کودکان زیر 2 سال، زنان باردار و شیرده و افرادی با پوست حساس استفاده نمی شود لیندان تنها زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که درمان های دیگر موثر نباشند.
این دارو انگل های بیماری گال را از بین برده و بیشتر به عنوان داروی کمکی برای درمان مورد استفاده قرار می گیرد. مصرف این دارو برای کودکان و زنان باردار توسط FDA تایید نشده اما تاکنون گزارشی از آسیب آن به کودکان وجود نداشته است. قبل از مصرف کروتامیتون حتماً با پزشک مشورت نمایید.
بجز مصرف داروهایی که برای از بین بردن عامل بیماری کاربرد دارد، دسته ای دیگر از داروها مانند آنتی هیستامین ها و استروئید برای کاهش خارش بدن مورد استفاده قرار میگیرد.
در کنار مصرف دارو رعایت بهداشت و عدم تماس پوستی نیز باید مورد توجه قرار گیرد در مورد البسه ها و ملافه ها شستشوی مداوم توصیه می شود ولی شستن وسایل دیگری مانند فرش ها و مبل ها لازم نیست زیرا این انگل بیرون از بدن انسان عمر طولانی ندارد.
بیماری گال از دسته بیماری هایی است که به سرعت انتقال می یابد و حشره عامل آن می تواند 1 الی 2 ماه در بدن فرد و 2 الی 3 روز در خارج از بدن زنده بماند. تنها راه پیشگیری از این بیماری عدم تماس پوستی و یا برقراری ارتباط جنسی با فرد ناقل بیماری و یا افرادی است که از سلامت آنها اطلاعی نداریم. اگر یکی از اعضا خانواده به این بیماری مبتلا شود، برای پیشگیری از ابتلا و درمان بیمار لازم است موارد زیر را رعایت نمایید :
در ادامه بخوانید…
بیماری های پوست و مو
بیماری های مقاربتی
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وبسایت
