نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک
نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

خوش آمدید. به حساب کاربری خود وارد شوید.

آدرس ایمیلی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید را وارد نمائید تا یک رمز عبور جدید برای شما ارسال شود.

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

بیماری ام اس همچون بیماری لوپوس، یک بیماری خودایمنی است. میزان شیوع بیماری ام اس در زنان، ۲ تا ۳ برابر مردان است. این بیماری عصبی ناتوان‌کننده است، بر مغز و نخاع تأثیر می‌گذارد و معمولا در افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله دیده می‌شود. عواملی مانند خستگی شدید، استرس، گرمای زیاد، سیگار و … باعث تشدید ام اس می‌شوند. علائم ام اس متعدد هستند و برخی از آنها در بیماری‌های دیگر نیز دیده می‌شوند، همین مسئله تشخیص ام اس را دشوار می‌کند. در مطلب زیر، شما را با متداول‌ترین علائم ام اس آشنا خواهیم کرد. فقط به خاطر داشته باشید که داشتن تعدادی از علائم زیر لزوما به معنای ابتلا به ام اس نیست و تشخیص نهایی همیشه برعهده‌ی پزشک است.

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

اسکلروز چندگانه یا بیماری ام اس، یک بیماری پیش‌رونده است که به‌واسطه‌ی اشتباه در عملکرد سیستم ایمنی بدن به‌وجود می‌آید. این یعنی سیستم ایمنی که وظیفه‌اش سالم نگه‌داشتن بدن شماست، اشتباها به قسمت‌هایی از بدن‌تان که برای عملکرد روزمره‌ حیاتی هستند، حمله می‌کند. در این حمله، پوشش‌های محافظ سلول‌های عصبی آسیب می‌بینند و عملکرد مغز و نخاع دچار اختلال می‌شود.

بیماری ام اس یک بیماری با علائم غیرقابل پیش‌بینی است که شدت آن علائم در افراد مختلف، متفاوت است. مثلا برخی از افراد مبتلا به ام اس، به خستگی و بی‌حسی دچار می‌شوند اما در موارد شدیدتر فرد ممکن است فلج شود، بینایی‌اش را از دست بدهد و عملکرد مغزش کاهش یابد. در ادامه با علائم اولیه‌ی متداول اسکلروز چندگانه یا ام اس آشنا می‌شوید.

مشکلات بینایی یکی از شایع‌ترین علائم ام اس هستند. التهاب بر عصب بینایی تأثیر می‌گذارد و در دید مرکزی اختلال ایجاد می‌کند. این امر می‌تواند به تاری دید، دوبینی یا از دست دادن بینایی منجر شود.

شما ممکن است بلافاصله متوجه‌ مشکلات بینایی‌تان نشوید، چون آسیب‌های وارده به بینایی ممکن است آهسته و تدریجی باشند. همچنین ممکن است هنگامی که به بالا یا به یک سمت نگاه می‌کنید، احساس درد کنید. راه‌های مختلفی برای مقابله با تغییرات بینایی مرتبط با ام اس وجود دارد.

مورمور شدن و بی‌حسی یکی دیگر از علائم ام اس است. ام اس بر اعصاب مغز و نخاع (مرکز پیام بدن) تأثیر می‌گذارد. این بدان معناست که ممکن است سیگنال‌های ضدونقیضی در سراسر بدن ارسال شوند و گاهی‌اوقات هم هیچ سیگنالی فرستاده نشود. این امر به بی‌حسی منجر می‌شود. مورمور شدن و بی‌حسی، یکی از شایع‌ترین علائم هشداردهنده‌ی ام اس است. جاهایی که بیشتر دچار بی‌حسی می‌شوند، عبارتند از صورت، بازوها، پاها و انگشتان.

درد مزمن و گرفتگی‌های غیرارادی عضلات نیز در بیماری ام اس متداول هستند. به گفته‌ی انجمن ملی ام اس، یک مطالعه نشان داد نیمی از افراد مبتلا به ام اس دچار درد مزمن هستند. سفتی عضلانی یا گرفتگی‌های عضلانی (اسپاستیسیت) نیز علائم شایعی هستند. شما ممکن است سفتی عضلات یا مفاصل و همچنین حرکات ناگهانی، دردناک و غیرقابل‌کنترل اندام‌ها را نیز تجربه کنید. پاها بیشتر از سایر اندام‌ها تحت تأثیر ام اس قرار می‌گیرند اما درد پشت نیز متداول است.

حدود ۸۰ درصد از افراد در مراحل اولیه‌ی ام اس دچار خستگی و ضعف بدون علت می‌شوند. خستگی مزمن زمانی اتفاق می‌افتد که اعصاب موجود در ستون فقرات تخریب می‌شوند. این خستگی معمولا به‌طور ناگهانی ظاهر می‌شود و برطرف شدن آن چندین هفته طول می‌کشد. این ضعف در ابتدا بیشتر در پاها مشهود است.

سرگیجه و مشکلات مربوط به هماهنگی و تعادل می‌توانند تحرک فرد مبتلا به بیماری ام اس را کاهش بدهند. پزشک‌تان ممکن است اینها را مشکلات مربوط به طرز راه رفتن (اختلال gait) بنامد. افراد مبتلا به ام اس اغلب احساس گیجی و سبکی‌سر می‌کنند یا حس می‌کنند دنیا دور سرشان می‌چرخد (دَوَران سر). این علائم معمولا هنگامی اتفاق می‌افتند که فرد از جایش بلند می‌شود.

اختلال در عملکرد مثانه، علامت دیگری است که حدود ۸۰ درصد از افراد مبتلا به ام اس را درگیر می‌کند. این اختلال می‌تواند شامل تکرر ادرار، نیاز فوری به دفع ادرار یا ناتوانی در نگه‌داشتن ادرار باشد. علائم مرتبط با ادرار، اغلب قابل‌کنترل هستند. برخی از افراد مبتلا به ام اس نیز به یبوست و اسهال دچار می‌شوند یا کنترل روده‌شان را از دست می‌دهند و دچار بی‌اختیاری مدفوع می‌شوند.

برانگیختگی جنسی نیز می‌تواند یکی دیگر از مشکلات افراد مبتلا به ام اس باشد. اختلال در عملکرد جنسی از سیستم عصبی مرکزی آغاز می‌شود؛ یعنی جایی که ام اس به آن حمله می‌کند.

حدود نیمی از افراد مبتلا به بیماری ام اس، به نوعی در عملکرد شناختی‌شان دچار مشکل می‌شوند و ممکن است موارد زیر را تجربه کنند:

افسردگی و سایر مشکلات سلامت عاطفی نیز متداول هستند.

افسردگی عمده (ماژور) در میان افراد مبتلا به ام اس متداول است. فشارهای ناشی از ام اس می‌تواند به تحریک‌پذیری، نوسانات خُلقی و وضعیتی به نام بی‌ثباتی عاطفی نیز منجر شود. بی‌ثباتی عاطفی شامل حمله‌های خنده و گریه‌ی غیرقابل‌کنترل است. مقابله با علائم ام اس به همراه مشکلات مربوط به خانواده و … می‌تواند افسردگی و سایر اختلالات عاطفی را چالش‌برانگیزتر کند.

همه‌ی افراد مبتلا به ام اس، علائم مشابهی ندارند. ممکن است علائم مختلفی در هنگام عود یا حملات ام اس ظاهر شوند. علاوه بر نشانه‌های ذکر شده در بالا، سایر علائم ام اس عبارتند از:

ام اس لزوما ارثی نیست اما به گفته‌ی انجمن ملی ام اس، اگر یکی از اعضای خانواده یا اقوام نزدیک شما ام اس داشته باشند، احتمال ابتلای شما به این بیماری بیشتر خواهد بود.

احتمال ابتلای افراد عادی (بدون پیشینه‌ی خانوادگی) به ام اس فقط ۰٫۱ درصد است اما اگر والدین یا خواهر و برادر شما مبتلا به ام اس باشند، این رقم به ۲٫۵ تا ۵ درصد افزایش می‌یابد.

وراثت، تنها عامل مؤثر در ابتلا به ام اس نیست. اگر یکی از دوقلوهای یکسان به ام اس مبتلا باشد، احتمال ابتلای قُل دیگر به ام اس فقط ۲۵ درصد است. اگرچه ژنتیک قطعا یک عامل خطر به‌حساب می‌آید، اما تنها عاملِ تأثیرگذار نیست.

یک پزشک (به احتمال زیاد متخصص مغز و اعصاب) برای تشخیص ام اس چندین آزمایش انجام خواهد داد، ازجمله:

پزشکان از این تست‌ها برای بررسی آسیب به سیستم عصبی مرکزی در دو ناحیه‌ی جداگانه (مغز و نخاع) استفاده می‌کنند. آنها همچنین باید تعیین کنند بین دوره‌هایی که به اعصاب مرکزی آسیب وارد کردند، حداقل یک ماه فاصله وجود داشته است. این آزمایش‌ها برای رد کردن احتمال سایر بیماری‌ها نیز انجام می‌شوند.

ام اس در بیشتر مواقع پزشکان را متعجب می‌سازد، چون شدت علائم آن و راه‌هایی که از آن طریق بر افراد تأثیر می‌گذارد، بسیار متفاوت هستند. حمله‌‌های ام اس ممکن است چند هفته طول بکشند و سپس ناپدید شوند. با این حال عودها ممکن است به‌تدریج وخیم‌تر و غیرقابل‌ پیش‌بینی‌تر شوند و با علائم مختلفی همراه باشند. تشخیص زودهنگام ام اس ممکن است به جلوگیری از پیشرفت سریع آن کمک کند.

امکان تشخیص اشتباه نیز وجود دارد. یک مطالعه نشان داد که نزدیک به ۷۵ درصد از متخصصان ام اس حاضر در این بررسی، در طی ۱۲ ماه گذشته حداقل ۳ بیمار داشته‌اند که بیماری‌شان اشتباه تشخیص داده شده بود.

بیماری ام اس یک اختلال چالش‌برانگیز است اما محققان درمان‌های بسیاری کشف کرده‌اند که می‌تواند پیشرفت آن را کُند سازد. بهترین دفاع در برابر ام اس، آن است که بلافاصله پس از مشاهده‌ی اولین علائم هشداردهنده نزد پزشک بروید. همان‌طور که می‌دانید وراثت یکی از عوامل خطر کلیدی در ابتلا به ام اس است، بنابراین اگر یکی از اعضای خانواده یا اقوام نزدیک‌تان به ام اس مبتلاست و شما نیز برخی از علائم آن را دارید، برای بررسی‌های بیشتر سریعا به پزشک مراجعه کنید. این کار را به تأخیر نیندازید، چون در صورت ابتلا به ام اس باید هرچه سریع‌تر درمان را آغاز کنید.

(function(a){function c(){try{return 0===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return 0<=g.indexOf('category-')

سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است

9000تومان

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

var head = document.getElementsByTagName(“head”)[0];
var script = document.createElement(“script”);
script.type = “text/javascript”;
script.async=1;
script.src = “https://s1.mediaad.org/serve/chetor.com/loader.js” ;
head.appendChild(script);

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

کارشناس نرم‌افزار ، عاشق زبان انگلیسی. ترجمه واقعا برام لذت‌بخشه.

ممنون از دقتتون در ارائه مطالب

سپاسگزارم فرناز عزیز.

بیماری سختیه. خدا شفا بده هر کی که ام اس داره.

وقت بخیر دوست گرامی. آمین. ممنون از شما.

متاسفانه زیاد شده

درست می‌فرمایید. البته تشخیص به‌موقع می‌تونه روند پیشرفت بیماری رو بسیار کند کنه.

خواص خوراکی ها

خواص بادیان؛ ۶ خاصیت درمانی و نحوه مصرف آن

قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید

خواص سیاه دانه و عوارض جانبی آن برای سلامتی

خواص سمنو؛ طرز تهیه و خواص شگفت‌انگیز آن برای بدن


قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟

آخرین مطالب

عصبانیت در بارداری و ۹ راهکار موثر برای مدیریت آن

مدیریت اضطراب سخنرانی با ۶ نکته‌ای که آرامش را به شما بازمی‌گرداند

چرا تنبل بودن واقعا به نفع شما است؟

قرص متفورمین؛ نحوه مصرف، عوارض و تداخل دارویی آن

علائم کم آبی بدن؛ عوامل، خطرات و راه‌های درمان آن

ترین های جهان

ثروتمندترین سلبریتی های جهان و میزان دارایی خالص آنها

بلندترین آبشار دنیا؛ ۱۰ آبشار حیرت‌انگیز دنیا

بهترین فیلم های ترسناک دنیا که دلهره و ترس را به جان‌تان می‌اندازند


قدرتمندترین زنان جهان در سال ۲۰۱۷

کوچکترین کشورهای جهان که احتمالا هرگز نام آن‌ها را نشنیده‌اید

عجیب ترین شغل های دنیا که شما را در سرگرمی و لذت غرق می‌کنند

۶۸ راه اثبات شده برایافزایـش قــدرت مــغـز

به گزارش روز سه شنبه گروه اخبار علمی ایرنا از مدیکال ساینس، مطالعات جدید نشان می‌دهد با استفاده از مولکول های micro-RNA در خون می‌توان بیماری ام اس را تشخیص داد. این مولکول علاوه بر تشخیص دقیق ام اس، قادر به پیش‌بینی برخی از بیماری های دیگر با دقت بالاست. در حال حاضر هیچ روش تشخیص برای بیماری ام اس وجود ندارد و معمولا بیماری از طریق معاینه بالینی، الکتروفیزیولوژی، MRIو سایر آزمایش‌ها تشخیص داده می‌شود. با استفاده از این مولکول‌ می‌توان بیماری را در مراحل اولیه تشخیص داد و با راهکارهای مناسب از پیشرفت و عود آن جلوگیری کرد. در ضمن تشخیص زودهنگام بیماری ام اس و درمان، روند کاهش حجم مغز بیمار را کند می‌کند.مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پاسخ غیر متعارفی به سیستم عصبی مرکزی‌ (CNS ) می دهد. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. سیستم ایمنی بدن به طور معمول عوامل خارجی مانند باکتری ها و ویروس ها را مورد هدف قرار می دهد؛ ولی در بیماری های خود ایمنی، به اشتباه بافت های نرمال از بین می روند. در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی به میلین حمله می کند. میلین به غلاف چربی اطراف سلول های عصبی گفته می شود. میلین آسیب دیده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) می شود که نام بیماری نیز از همین واژه گرفته شده است. زمانی که پوشش میلین یا بافت های عصبی آسیب می بینند، ارسال پیام های عصبی مختل می شود که عوارض مختلفی دارد. بیماری MS انواع مختلفی دارد که عبارتند از:- ام اس پیشرونده مقدماتی در این نوع، نشانه های بیماری به طور پیوسته از زمان تشخیص بیماری سیر صعودی دارند. حمله ها مشخص نیستند و هیچ علامت بهبودی وجود ندارد. حدود 10 تا 15 درصد از بیماران، به این نوع از بیماری مبتلا می شوند. معمولا بیماری ام اس در افرادی که این مرحله را تجربه می کنند، دیر و در حدود 40 سالگی تشخیص داده می شود. – نوع عودکننده – فروکش کننده حدود 90 درصد از بیماران، به این نوع مبتلا هستند. معمولا نشانه های اولیه بیماری در این افراد، در اوایل بیست سالگی دیده می شود. پس از آن در دوره های مختلف، بیماری عود می کند و در بین دوره ها، بیمار بهبودی نسبی دارد. معمولا بیمارانی که به این نوع مبتلا هستند، وارد مرحله دیگری از بیماری به نام پیشرونده ثانویه می شوند. – ام اس پیشرونده ثانویه در این نوع، علایم بیماری به طور پیوسته سال ها وجود دارد و هیچ عود یا بهبودی حاصل نمی شود. معمولا این حالت 10 تا 20 سال پس از تشخیص بیماری اتفاق می افتد. این نوع از بیماری معمولا منجر به از کار افتادگی بیماران می شود. – نوع پیشرونده عودکننده این نوع از بیماری بسیار نادر است و در آن بیماری در دوره های مشخص عود می کند و از یک حمله تا حمله بعدی، نشانه های بیماری شدیدتر می شود. حدود 5 درصد از افراد به این نوع از بیماری مبتلا هستند. در حال حاضر حدود 2.5 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند. نتایج این مطالعه در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.علمی (6) ** 9259**1440مترجم: سپیده کاشانی** انتشار: گلشن

علمي آموزشي

ام اس

نشانگر زيستي

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

تماس بی واسطه با مسئولین

بالای صفحه

خبر گزاری جمهوری اسلامی       پست الکترونیک : irna@irna.ir

© کلیه حقوق این سایت متعلق به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران بوده و استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.

نحوه تشخیص بیماری ام اس

خیلی وقت ها پزشکان به بیمار می گویند شما مشکوک به ام اس هستید و یا شما احتمالا ام اس دارید. زمانی نیز تشخیص قطعی ام اس داده می شود. تمام این حالات وجود دارند و همیشه نمی توان به یک بیمار گفت که شما یا ام اس دارید یا ندارید.

در واقع گاهی گذشت زمان  و گاهی انجام بررسی های تشخیصی بیشنر می توانند به پزشک کمک کنند تا بیماری را رد کند یا تشخیص قطعی را بدهد. در این قسمت من به شما روند تشخیصی ام اس و ارزش هریک از اقدامات تشخیصی را توضیح خواهم داد.

نخست باید شما از نظر بالینی مشکوک به ام اس باشید. تنها کسی که می تواند این مشکوک بودن را تایید کند فقط پزشک متخصص امغز و اعصاب یا نورولوژیست است. از شما می خواهم به تخصص های دیگر جهت بررسی ام اس مراجعه نکنید و اصولا بهتر است همکاران دیگر نیز شما را به نورولو.ژیست ارجاع دهند. علت این تاکید به خاطر حساس بودن موضوع است و تشخیص بیماری زندگی شما را دگرگون می کند ولذا نمی توان به راحتی و سادگی برخورد شود.

علایم بالینی بیماری ام اس گوناگون هستند و از بیماری به بیمار دیگر می تواند تفاوت داشته باشد. حتی در یک بیمار نیز علایم مختلف در فواصل زمانی گوناگون ممکن است دیده شوند. مغز، نخاع ، اعصاب چشم می توانند درگیر شده و علامت بالینی ایجاد کنند. نکته مهم استمرار و تداوم این علایم است. هر حمله بیماری چند روز و اغلب چند هفته طول می کشد. تاری دیدهای لحظه ای و گذرا، بی حسی چند دقیقه ای که گاهگاهی تکرار می شوند و برطرف می گردند نمی توانند حمله ام اس باشند. سردرد های مزمن و طول کشیده علامت ام اس نیستند. کاهش حافظه و فراموشی های اخیر به عنوان علایم آغازین بیماری نیستند. بسیاری از این علایم ربطی به ام اس ندارند و به دلیل اضطراب و نگرانی از یک طرف و شنیده ها و آگاهی های ناقص و از منابع نادرست و غیرعلمی چون در و همسایه و گاهی فیلم های ساخته افراد کم اطلاع  در جامعه رواج پیدا می کنند.

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

علایم شایع حملات ام اس عبارتند از: تاری دید مستمر و گاهی پیشرونده یک چشم برای چند روز اخیر، بی حسی و کرختی مداوم بخشی از بدن یا اندامها برای چند روز، بی حسی و ضعف پاها از کمر به پایین و گاهی از گردن به پایین مانند برق گرفتگی در اندام ها، گاهی علایم بی حسی پاها با بی اختیاری و یا سختی و تکرر ادار ممکن است همراه شود. دوبینی و عدم تعادل به نحویکه راه رفتن و دویدن بیمار را مختل کرده و آشکارا مورد توجه اطرافیان قرار بگیرد. این ها علایم شایع اولین حملات ام اس هستند.

بنابراین اولین قدم در تشخیص داشتن علایم بالینی وسیر بیماری مطابق با بیماری و تایید آن توسط نورولوژیست است. هرگاه پزشک شما چنین شکی را کرد شروع به بررسی تکمیلی جهت تشخیص قطعی بودن بیماری خواهد کرد.

گاهی فقط  یک حمله خفیف به صورت بی حسی بخشی از بدن برای یکی دوهفته اتفاق افتاده است. این حالت را “سندرم بالینی واحد” می گویند. بسیاری از پزشکان در این موارد برای بیمار سیاست انتظار و مراقبت را در نظر می گیرند و بسیاری از این بیماران تا سالها ممکن است حمله دیگری نداشته باشند.

قدم دوم در بررسی بیمار انجام ام آر آی است. ام آر آی مهم ترین و باارزش ترین روش تشخیص ام اس است. اگر ام آر آی شما طبیعی باشد می توان گفت شما در حال حاضر به بیماری ام اس مبتلا نیستید. گاهی پزشک در همین مرحله به شما اطمینان می دهد و با شما خداحافظی می کند. گاهی ممکن است بسته به علایم و یافته های معاینه شما را تحت نظر بگیرد و توصیه کند چند ماه دیگر یک ام آر آی مجدد بکنید. در هر صورت با یک ام آر آی نرمال شما نگران بیماری ام اس نباشید.

متاسفانه گاهی ام آر آِی کاملا تیپیک و به اصطلاح تمام مشخصات لازم برای تشخیص قطعی ام اس را دارد. در این حالت که هم یافته های معاینه و هم شرح حال و سیر بیماری با ام اس مطابقت دارد و هم ام آر آی معیارهای قطعی ام اس را دارد دیگر به بررسی بیشتر احتیاجی نیست. پزشک توضیحات لازم را می دهد و درمان شما را شروع خواهد کرد.

اما گاهی ام آر آی طبیعی نیست ولی یافته های ام آر آِی برای تشخیص قطعی نیز کافی نیستند. در این شرایط است که تصمیم گرفتن برای پزشک شما دشوار است. در این شرایط نیز گفته میشود احتمال ام اس وجود دارد و برای قطعی کردن تشخیص اقدامات دیگری لازم است.اگر اولین حمله باشد برخی پزشکان همان سیاست انتظار و مراقبت یا تحت نظر گرفتن را اتخاذ می کنند. اگر علایم دیگری ایجاد نشد و یا ام آر آی چند ماه بعد شما نرمال بود همچنان شما تحت نظر خواهید بود.

اقدامات تشخیصی دیگر در این شرایط گرفتن نوار چشم و نیز بررسی مایع مغزی نخاعی و به اصطلاح آب نخاع است. در مورد بررسی آب نخاع من متن جداگانه ای نوشته و در وبلاگ گذاشته ام. در خصوص نوار چشم نیز باید بگویم روشی بسیار با ارزش است و درصورت اختلال واضح نشانگر درگیری عصب بینایی به دلیل ام اس است.

البته به دلیل اینکه برخی بیماری ها ممکن است ام اس را تقلید کنند، همیشه پزشکان آزمایشات تکمیلی برای رد سایر بیماریها انجام می دهند.

در خاتمه بار دیگر یادآآوری می کنم که در صورت علایم مشکوک به صورتی که در بالا گفته شد، فقط به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

علایم گذرا و کوتاه مدت بی ارزش بوده و نیاز به مراجعه و بررسی ندارند.

سرگیجه های مزمن غیرواقعی بطوریکه اشکال واضحی در عملکرد شخص ایجاد نمی کنند، بی حسی های گذرا، فراموشی، سردرد ، درد منتشر استخوانها و بدن ارتباطی با ام اس ندارند.

Powered By
BLOGFA.COM

مقدمه

در مقاله ی “ام اس چیست؟” به برخی راه های تشخیص ام اس اشاره کردیم. اما در اینجا می خواهیم تمام آزمایش های تشخیصی ام اس را معرفی نماییم. مالتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های مغز و اعصاب در جوانان می باشد.

فهرست

ام اس یا مالتیپل اسکلروزیس (به انگلیسی: Multiple Sclerosis) به معنی اسکلروز متعدد یا زخم های چندگانه، یک بیماری خودایمنی مزمن و پیشرونده است که بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد. ام اس زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی به میلین حمله می کند.

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

میلین فیبرهای عصبی را در مغز و نخاع محافظت می کند. این اتفاق به عنوان میلین زدایی (demyelination) شناخته شده است، و باعث می شود مشکل ارتباطی بین اعصاب و مغز پیش بیاید. یعنی میلین که روی عصب را گرفته از بین برود. در نهایت می تواند موجب آسیب اعصاب شود.

علت مولتیپل اسکلروزیس در حال حاضر ناشناخته است. گفته می شود که عوامل ژنتیکی و محیطی می تواند نقش مهمی ایفا کند. در حال حاضر درمان قطعی برای MS وجود ندارد، گرچه درمان هایی وجود دارد که می تواند علائم را کاهش دهد.

تشخیص ام اس میتواند دشوار باشد. هیچ آزمایش واحدی وجود ندارد که بتواند آن را تشخیص دهد. در عوض، تشخیص به طور معمول نیاز به آزمایش های متعدد برای رد کردن بیماری های دیگر با علائم مشابه دارد. پس از انجام معاینه فیزیکی، اگر پزشک احتمال دهد که ممکن است ام اس داشته باشید احتمالا چند آزمایش مختلف را باید انجام دهید.

برای شناخت کامل ام اس مقاله ی “ام اس چیست؟” را پیشنهاد می کنیم حتما مطالعه کنید.

ام اس با تاثیرگذاری در میلین سلول های عصبی ایجاد می شود. در نتیجه برای تشخیص آن نیاز به بررسی سلول های عصبی از طریق آزمایش هایی نظیر MRI و … داریم. علاوه بر آن نیاز است که آزمایش های دیگری انجام دهیم تا مطمئن شویم بیماری دیگری وجود نداشته باشد.

به طور مثال، فردی دچار علایم ام اس شده است. همین علایم ممکن است در نتیجه ی تومور مغزی یا دیگر بیماری ها ایجاد شود. لذا باید آزمایش های دیگری انجام شوند تا از تشخیص اطمینان حاصل گردد.

اگر پزشک مشکوک شود که شما ممکن است MS داشته باشید، آزمایش های خون بخشی از مراحل اولیه است. آزمایش های خون در حال حاضر نمی تواند به تشخیص قوی MS کمک کند، اما آنها می توانند بیماری های دیگر را رد کنند. این بیماری ها عبارتند از:

تمام این اختلالات را می توان به تنهایی با آزمایش خون تشخیص داد. آزمایش خون همچنین می تواند نتایج غیر طبیعی را نشان دهد. یعنی می تواند به سمت تشخیص هایی مانند سرطان یا کمبود ویتامین ب ۱۲ (B12) منجر شود.

تصویرسازی با تشدید مغناطیسی یا ام آر آی (MRI) آزمایشی برای تشخیص MS در ترکیب با آزمایشهای اولیه خون است. MRI از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی برای بررسی محتوای نسبی آب در بافتهای بدن استفاده می کند. آنها می توانند بافت های طبیعی و غیر طبیعی را شناسایی کرده و ناهنجاری ها را تشخیص دهند.

MRI تصاویر دقیق و حساس از مغز و نخاع را ارائه می دهد. ام آر آی بسیار غیرتهاجمی تر از اشعه ایکس یا سی تی اسکن است که هر دو از اشعه استفاده می کنند.

پزشک وقتی مشکوک به MS می شود و آزمایش MRI می نویسد، به دنبال دو مورد است:

لایه میلین که فیبرهای عصبی را محافظت می کند، چربی دارد و در صورتی که آسیب ندیده باشد، آب را دفع می کند. اگر میلین آسیب دیده باشد این مقدار چربی به طور کامل کاهش می یابد و دیگر آب را دفع نمی کند. درنتیجه این منطقه آب بیشتری را نگه می دارد که می تواند توسط MRI تشخیص داده شود. (گفتیم که MRI با میزان آب مرتبط است)

برای تشخیص MS، پزشکان باید شواهدی از میلین زدایی پیدا کنند. علاوه بر حذف سایر شرایط بالقوه، MRI میتواند شواهد جامعی را درباره ی اینکه میلین زدایی رخ داده است، ارائه دهد.

قبل از ورود به بخش MRI باید تمام جواهرات خود را خارج کنید. اگر شما هر لباس فلزی (از جمله زیپ یا دکمه فلزی) داشته باشید، از شما خواسته می شود که آنها را خارج کنید و یا با لباس های بیمارستان تعویض کنید. شما باید در حدود ۳۰-۴۵ دقیقه در دستگاه MRI (که از هر دو طرف باز است) در طول انجام آزمایش دراز بکشید. برخی از دستگاه ها بنا به شرایطی که بیمار دارد ممکن است سرباز باشند.

اگر موارد زیر را دارید حتما به پزشک اطلاع دهید:

پونکسیون کمری (آزمایش مایع مغزی نخاعی)، گاهی در فرآیند تشخیص ام اس مورد استفاده قرار می گیرد. این روش یک نمونه از مایع مغزی نخاعی (CSF) را برای آزمایش می گیرد. پونکسیون کمری یک روش تهاجمی به حساب می آید.

در طی این روش یک سوزن به پشت بدن جایی بین مهره ها و داخل کانال نخاعی وارد می شود. این سوزن توخالی، نمونه ای از مایع مغزی نخاعی (CSF) را برای آزمایش جمع آوری می کند.

این آزمایش به طور معمول در حدود ۳۰ دقیقه طول می کشد و از بی حسی موضعی استفاده می شود. معمولا از بیمار خواسته می شود که به پهلو دراز بکشند و کمر خود را خم کنند.

پس از آنکه منطقه مورد تمیز و ضدعفونی و یک بی حسی موضعی انجام شد، پزشک یک سوزن توخالی را به داخل کانال نخاعی وارد می کند تا در حدود یک یا دو قاشق غذاخوری از مایع مغزی نخاعی CSF را بیرون بیاورد. معمولا آماده سازی خاصی نیاز نیست. از شما ممکن است خواسته شود که مصرف قرص های تنگ کننده عروق را متوقف کنید.

پزشکانی که پونکسیون کمری را در طی فرایند تشخیص ام اس تجویز می کنند، برای حذف سایر بیماری ها با نشانه ی مشابه با ام اس اینکار را می کنند. آنها همچنین به نشانه های MS نگاه می کنند، به ویژه:

تعداد گلبول های سفید خون در مایع مغزی نخاعی افراد مبتلا به MS می تواند تا هفت برابر بیشتر از حد نرمال باشد. با این حال، این پاسخ های غیر طبیعی سیستم ایمنی نیز می تواند به علت سایر شرایط ایجاد شود.

همچنین برآورد شده است که ۵ تا ۱۰ درصد افراد مبتلا به MS هیچگونه اختلال در CSF خود نشان نمی دهند.

آزمایش پتانسیل برانگیخته (Evoked Potential Test) فعالیت الکتریکی مغز را در پاسخ به تحریک مانند صدا، لمس یا بینایی اندازه گیری می کند. هر نوع محرک، سیگنالهای الکتریکی لحظه ای را منعکس می کند که می تواند توسط الکترودهایی که روی پوست سر قرار گرفته اند اندازه گیری شود تا فعالیت را در مناطق خاص مغز نظارت کند.

سه نوع آزمون پتانسیل برانگیخته وجود دارد. پاسخ بینایی (Visual Evoked Response :VER یا VEP) یکی از رایج ترین روش های تشخیص ام اس است.

هنگامی که پزشکان یک آزمایش پتانسیل برانگیخته را انجام می دهند، آنها به دنبال انتقال ضعیفی هستند که در امتداد مسیرهای عصبی بینایی وجود دارد. این اختلال در اغلب بیماران MS پیش می آید. با این حال، قبل از نتیجه گیری از VERهای غیر طبیعی با علت ام اس، باید دیگر اختلالات چشم یا شبکیه حذف شوند.

آماده سازی برای آزمون EP لازم نیست. در حین آزمایش، شما در مقابل یک صفحه نمایش قرار می گیرید که الگوی شطرنجی متناوب روی آن است. ممکن است از شما خواسته شود که یک چشم را بپوشانید. این آزمایش نیاز به تمرکز فعال دارد، اما ایمن و غیرمخرب است.

دانش پزشکی همیشه درحال رشد است. همانطور که تکنولوژی و دانش ما از ام اس پیشرفت می کند، پزشکان ممکن است آزمایش های جدیدتری را برای تشخیص ساده تر MS پیدا کنند.

در حال حاضر یک آزمایش خون در حال توسعه است که قادر به شناسایی بیومارکرهایی است که با MS ارتباط دارند. در حالی که این آزمایش احتمالا قادر به تشخیص MS به تنهایی نیست، اما می تواند به پزشکان در ارزیابی عوامل خطر و تشخیص ساده تر کمک کند.

تشخیص MS در حال حاضر می تواند چالش برانگیز و وقت گیر باشد. با این حال، علائم تحت تأثیر MRI یا سایر یافته های آزمایش همراه با حذف سایر علل ممکن است باعث تشخیص دقیقتر شود.

اگر در معرض علائمی مانند MS هستید، به پزشک مراجعه کنید. هرچه زودتر تشخیص دهید، زودتر می توانید درمان کنید، که می تواند به کاهش علائم ناراحت کننده کمک کند.

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک

وبسایت توان درمان به مدیریت محمدجواد راشدی در سال 1396 با هدف ارائه بهترین خدمات توانبخشی و درمانی در سراسر کشور تاسیس شده است. فعالیت تیم توان درمان در حیطه گفتاردرمانی، کاردرمانی، اعضای مصنوعی، فیزیوتراپی، روانشناسی و مشاوره، مددکاری اجتماعی می باشد. پشتیبانی توان درمان بصورت تمام وقت پاسخگوی مشکلات و سوالات کاربران می باشد.

قوانین و مقررات

کلیه حقوق متعلق به وبسایت توان درمان می باشد. 1396 -1397 All Rights Reserved © 2017 – 2019 Tavandarman.com

خانم هستم آقا هستم

generic.css

An error was encountered generating your request.
We are sorry for any inconvenience. The webmaster has been notified and the problem will be
resolved shortly.

نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک
نحوه تشخیص ام اس توسط پزشک
9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *