قرص کتوتیفن برای بارداری

خواص دارویی و گیاهی

قرص کتوایفن یکی از داروهای بیماری آسم می باشد این دارو شدت و تکرار حملات آسم را در کنار دیگر داروهای ضد آسم کاهش می دهد. در این مقاله اطلاعات دارویی این قرص و عوارض جانبی و احتمالی آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

یکی از داروهایی که از شدت و تکرار حملان آسم می کاهد کتوتیفن می باشد. این دارو همچنین می تواند استفاده از دیگر داروهای ضد آسم را کاهش دهد. داروی کتوتیفن در درمان حملات حاد آسم موثر نمی باشد. در این مطلب اطلاعات دارویی قرص کتوتیفن را مورد بررسی قرار می دهیم.

قرص کتوتیفن یک نوع دارو برای آسم است که اگر بطور روزانه و همراه با دیگر داروهای ضد آسم مصرف شود می تواند تکرار، شدت و طول زمان علایم و یا حملات آسم را کاهش دهد. این دارو همچنین ممکن است نیاز روزانه ما به دیگر داروهای ضد آسم را کاهش دهد. این دارو برای درمان و یا پیشگیری از حملات حاد آسم موثر نمی باشد. کتوتیفن مواد معینی در بدن که باعث ایجاد تورم و علایم آسم می شوند را مهار می کند. این قرص تنها به تجویز پزشک در دسترس می باشد.

قبل از مصرف هر دارو بهتر است ابتدا با پزشک و متخصص خود مشورت نمایید تا بتوانید عوارض جانبی آن دارو را کاهش دهید. از این رو در این مطلب اطلاعات دارویی قرص کتوتیفن از جمله موارد مصرف و کاربردها و نیز واکنش های دارویی و عوارض جانبی آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

این دارو را با استفاده از دهان و بطور معمول روزی دوبار مصرف کنید. قرص ها را خرد نکنید و آن ها را نجوید. برای تاثیرگذاری کتوتیفن باید روزانه مورد استفاده قرار گیرد. استفاده از دیگر داروهای ضد آسم را متوقف نسازید مگر اینکه پزشک شما از شما بخواهد. برای کاهش تاثیر خواب آلودگی قرص کتوتیفن ممکن است دوز مصرفی آن در طول هفته اول به تدریج کاهش یابد. ممکن است چند هفته طول بکشد تا شما تاثیرات عالی و شگرف این دارو را مشاهده کنید. پس از دو تا سه ماه استفاده از این دارو، پزشک شما ممکن است به تدریج دوز مصرفی دیگر داروهای آسم را کاهش دهد. با دقت از دستورات پزشک خود پیروی نمایید. اگر از دارو بیش از دوز معمول استفاده کردید بلافاصله با بخش کنترل سموم در اطراف خود تماس بگیرید. علایم استفاده بیش از حد دارو می تواند خواب آلودگی غیر معمول، سرگیجه، ضربان قلب سریع، غش، تشنج و از دست دادن سطح هوشیاری باشد. اگر یک دوز مصرفی خود را از دست دادید در اسرع وقت آن را بخورید. اگر تقریبا به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک می باشد از دوز فراموش شده صرف نظر کنید و به بره معمول خود برای مصرف آن بازگردید. هیچگاه از دو دوز در یک زمان استفاده نکنید.

دوز این دارو برای افراد مختلف متفاوت خواهد بود. از دستورات پزشک و یا اطلاعات دارویی روی بسته قرص پیروی کنید. اطلاعات جمع آوری شده در این بخش تنها شامل دوز میانگین مصرفی این دارو می باشد. اگر دوز شما متفاوت است، ان را تغییر ندهید مگر اینکه پزشک شما بخواهد. مقدار داروی مصرفی به قدرت دارو بستگی دارد. همچنین تعداد دوزهای مصرفی روزانه، زمان مجاز بین دوزها و طول زمان مصرف دارو به شرایط پزشکی شما بستگی دارد. افراد بزرگسال و کودکان از 3 سال باید دو بار در روز هر بار یک قرص کتوتیفن 1 میلی گرم استفاده کنند. یک عدد را در صبح و دیگری را در عصر مصرف نمایند. دوز مصرفی دارو در نوزادان و کودکان 6 ماهه تا 3 ساله به وزن بدن آن ها بستگی دارد و باید توسط پزشک تعیین گردد. معمولا به ازای هر کیلوگرم از وزن آن ها .5 میلی گرم و دوبار در روز باید مصرف شود. برای این دسته از افراد نیز باید یک عدد در صبح و دیگری در عصر میل شود.

اگر از داروهای با نسخه و یا بدون تجویز پزشک استفاده می کنید حتما پزشک خود را در جریان قرار دهید. این دارو ها عبارتند از: داروهای خوراکی برای بیماران دیابتی. همچنین داروهای که ممکن است باعث خواب آلودگی شوند: قرص خواب، داروهای ضد افسردگی، داروهای آرامبخش، آنتی هیستامین، شل کننده های عضلانی، تسکین دهنده های درد، داروهای ضد تشنج، داروهای سرفه و سرماخودگی که ممکن است باعث خواب آلودگی شما شوند. با پزشک خود مشورت کنید. استفاده از هیچ یک از داروها را بدون اجازه پزشک و یا متخصص متوقف و یا آغاز نکنید.

قبل از استفاده از قرص کتوتیفن تاریخچه پزشکی خود را به پزشک خود بگویید که این موارد عبارتند از: حساسیت ها (بویژه حساسیت های دارویی).  مصرف الکل را محدود سازید زیرا ممکن است عوارض جانبی دارو را تشدید کند. در اجرای کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارید احتیاط کامل کنید. کاهش دوزهای کورتیکواستروئید باید با دقت تحت نظر پزشک و یا متخصص انجام گیرد. این دارو در دوران حاملگی تنها در مواردی باید مورد استفاده قرار گیرد که استفاده از آن ضروری باشد. در مورد فواید و عوارض آن با پزشک مشورت کنید. داروی کتوتیفن به شیر مادر وارد می شود و از آنجا که خطرات احتمالی برای نوزاد دارد برای استفاده از آن زنان شیرده باید با پزشک مشورت کنند.

اگر این عوارض جانبی ادامه یافت یا بدتر شد با پزشک خود تماس بگیرید. اگر علایمی غیر از علایم ذکر شده را متوجه شدید با پزشک و یا متخصص خود تماس بگیرید.

این مطلب صرفا جهت افزایش اطلاعات شما در رابطه با قرص های کتوتیفن جمع آوری و ترجمه شده است. قبل از استفاده از این دارو حتما با پزشک خود مشورت کنید.

منبع : آرگا

اگر می خواهید عمل زیبایی انجام دهید، بخوانید!

غار نیاح ساراواک مالزی

چطور با جراحی ترمیمی زیباتر شویم؟

چگونه از شر اختلالات خواب رهایی یابیم؟

هیچوقت این جملات را به زبان نیاورید!

با بالون معده لاغر می شویم یا نه؟

نشانی شما منتشر نخواهد شد.

دکتر ابوالفضل زارعی، جراح پلاستیک و زیبایی بینی، صورت، پلک

بالون معده با دکتر فرزاد فرامرزی – فوق تخصص گوارش, کبد و آندوسکوپی

دکتر علی کربلایی خانی – جراح پلاستیک و فوق تخصص جراحی ترمیمی

دکتر ابوالفضل احیایی – درمان اختلالات خواب و ترک سیگار با جدیدترین روش

در داروها
۱۵ مرداد ۱۳۹۶

داروی کتوتیفن خاصیت هیستامینی و ضدحساسیتی دارد و در درمان سرماخوردگی کاربرد زیادی دارد. این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است. لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری نمائید.

درمان حساسیت، سرماخوردگی، رینیت، آلرژی، کهیر و در مورد کودکان باعث بهبود خواب می‌شود.

قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک مشورت نمائید:

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین می کند ولی مقدار مصرف معمول کتوتیفن به شرح زیر است:

بزرگسالان: برای پیشگیری از آسم آتوپیک به صورت خوراکی ۵ میلی لیتر شربت (۱ میلی گرم کتوتیفن) دو بار در روز صبح و عصر تجویز می شود.

کودکان ۶ ماه تا ۳ سال: برای پیشگیری از آسم آتوپیک، به صورت خوراکی ۰٫۲۵ میلی لیتر (۰٫۰۵ میلی گرم کتوتیفن) به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، ۲ بار در روز صبح و عصر تجویز می شود.

برای کودکان بزرگتر از ۳ سال مقدار مصرف مطابق بزرگسالان تجویز می گردد.

مطالعات کافی و کنترل شده ای در مورد مصرف کتوتیفن در بارداری انجام نشده است، کتوتیفن در شیر مادر منتشر می شود، بنابراین در دوران بارداری و شیردهی مصرف این دارو توصیه نمی گردد.

دوره درمان را کامل کنید و برای بررسی پیشرفت درمان به طور منظم به پزشک مراجعه نمائید.

این دارو در حملات آسم استفاده نمی شود و فقط برای پیشگیری موثر است.

مواردی از تحریک سیستم عصبی مرکزی شامل هیجان زدگی، بی قراری، بی خوابی بویژه در کودکان مشاهده شده است.

این دارو ممکن است باعث خواب آلودگی و گیجی گردد لذا ضمن درمان با این دارو از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمائید.

در صورت فراموشی مصرف یک نوبت دارو به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است از نوبت فراموش شده چشم پوشی کرده و مقدار مصرف نوبت بعدی را نیز ۲ برابر نکنید.

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته گردد، اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود. عوارض کتوتیفن که نیاز به توجه پزشکی دارند عبارتند از:

عوارض با شیوع بیشتر: عفونت تنفسی، علائم سرماخوردگی مثل تب، لرز، سردرد، اسهال، سرفه و ناراحتی عمومی بدن

عوارض با شیوع کم: التهابات مثانه، تورم و التهاب، تشنج و اریتم مولتی فرم، هپاتیت، صرع.

عوارض جانبی که فقط در صورت تداوم نیاز به توجه پزشکی دارند عبارتند از:

عارضه شایعتر: افزایش وزن

عوارض با شیوع کم: درد شکمی، تحریک سیستم عصبی مرکزی، گیجی، خشکی دهان، خون دماغ، افزایش اشتها، راش پوستی، اشکال در به خواب رفتن، تورم پلک چشم.

مصرف همزمان کتوتیفن با داروهای ضد دیابت خوراکی، الکل، آنتی هیستامین ها و داروهای خواب آور و آرام بخش بعلت تداخل اثر توصیه نمی شود.

در صورت مصرف اتفاقی دارو بیش از مقدار توصیه شده و بروز علائمی از قبیل گیجی، عدم هوشیاری، تشنج، افزایش ضربان قلب و کاهش فشار خون بیمار را سریعا به اولین مرکز درمانی انتقال دهید.

دارو را دور از نور و در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتیگراد نگهداری و از یخ زدگی محافظت نمائید.

دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.

منبع: یادبگیر

۲ شهریور ۱۳۹۷

۲۱ مرداد ۱۳۹۷

۷ مرداد ۱۳۹۷

۲ مرداد ۱۳۹۷

۳۱ تیر ۱۳۹۷

۲۸ تیر ۱۳۹۷

آدرس شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*

*

وب سایت

اطلاعات دارویی شربت دی سیکلومین شربت دی سیکلومین چطور مورد استفاده قرار میگیرد؟ عوارض شربت دی



آرایش

مدل مو

مدل لباس

اخبار

سبزی خردکن

برای آن که جنین رشد خوب و سالمی داشته باشد،مادران باردار باید در نحوه استفاده از قرص و داروهای دقت داشته باشند.

پزشکان تحت شرایط و بنا بر وضعیت جسمی داروهایی را به زنان باردارتجویز می‌کنند که در این راستا،با در نظر گرفتن پزشک،پرهیز از مصرف هر نوع دارو را باید کنار گذاشت و فقط به توصیه‌های پزشک متخصص عمل کرد.

دکتر شهلا چایچیان،متخصص زنان و زایمان و عضو هیات علمی دانشگاه دراین‌باره گفت:مصرف دارو در بین زنان باردار باید تحت شرایط خاصی باشد،ولی نباید مصرف تمامی داروها را نفی کنیم و بگوییم هیچ دارویی در این زمان نباید مصرف شود.به گفته وی،گاهی هم مصرف دسته‌ای از داروها قبل از بارداری باعث بروز ناهنجاری‌هایی در جنین می‌شود مثلا مصرف اسید فولیک ، 4 ماه قبل از بارداری،نه تنها لازم است بلکه باعث می‌شود مادر با فقر آهن و عوارض آن مواجه نشود و از احتمال بیماری‌های «نقص لوله عصبی» که جزو ناهنجاری‌های جنینی است، جلوگیری به عمل آید.این عضو هیات علمی دانشگاه درخصوص مصرف ویتامین در این دوران می‌افزاید:مصرف ویتامین‌ها و املاح در ماه‌های بارداری متفاوت است و پزشک متخصص تصمیم به تجویز و نحوه مصرف می‌گیرد.این متخصص زنان و زایمان اظهار می‌کند:گاهی اوقات براساس نوع بیماری،پزشک داروهای مختلفی را برای زن باردار تجویز می‌کند که متاسفانه عده‌ای از آنها با نظرخواهی اطرافیان خود،خودسرانه داروی خود را قطع می‌کنند،در صورتی که امروزه ثابت شده برخی از داروها به کاهش و حتی عدم سقط جنین،کمک شایانی می‌کند.

مصرف آنتی‌بیوتیک در بارداری

دسته دیگری از داروها که در این ایام مصرف می‌شوند «آنتی‌بیوتیک‌ها» هستند،دکتر چایچیان در این باره می‌گوید:این که انواع مختلفی از آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند طی زمان‌های مختلف بارداری،جنین را دچار عوارض خفیف و یا شدید کند،امری اجتناب‌ناپذیر است ولی در بسیاری از موارد،برای درمان عفونت‌ها،چاره‌ای جز تجویز آنتی‌بیوتیک به زن باردار نیست.وی در ادامه یادآور می‌شود: تحقیقات نشان می‌دهد عفونت‌های لثه و دندان در زنان باردار،باعث بروز زایمان زودرس،پارگی زودرس کیسه آب و عوارض خطیر دیگری برای جنین و نوزاد می‌شود در صورتی که می‌توان عفونت لثه را با دوره کوتاهی از آنتی‌بیوتیک درمان کرد.

بنابر این،اصرار عدم مصرف دارو در این ایام، امری بیهوده تلقی می‌شود.«گاهی به دلیل تهوع‌های شدید بارداری، پزشک مجبور به تجویز دارو جهت جلوگیری از برخی مشکلات در خون می‌شود» این متخصص زنان و مامایی با اظهار این مطلب خاطرنشان می‌کند:مادران باید در نظر داشته باشند که به هنگام بروز بیماری در این ایام،پزشک معالج خود را از «هفته بارداری» مطلع سازند تا مشکلی برای وی و جنین به وجود نیاید.وی خفیف‌ترین عوارض مصرف آنتی‌بیوتیک در زن باردار را ایجاد آلرژی به این دارو در آینده کودک عنوان می‌کند و یادآور می‌شود،برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها همانند «تتراسایکلین» نیز می‌تواند جوانه‌های دندان جنین را تیره کند پس بهتر است تا آن‌جاکه ممکن است از تجویز این دارو خودداری شود و یا مادرانی که دارای بیماری‌های خونی هستند،نباید از آنتی‌بیوتیک‌های «سولفامید» ‌استفاده کنند، که مطمئنا پزشک معالج این جوانب را مدنظر خواهد داشت.

شیمی‌ درمانی و بارداری

برخی از اوقات،زن باردار مجبور به استفاده از داروهای شیمی‌درمانی است چرا که با عدم مصرف این دارو،مادر از دست خواهد رفت.دکتر چایچیان با اشاره به این مطلب می‌گوید:از آنجایی که سلامت جنین،نهفته در سلامت مادر است،بهتر است در این شرایط به توصیه‌های پزشک اهمیت بیشتری داد.

مسکن‌ها

شایع‌ترین مصرف مسکن در دوران بارداری،استامینوفن است که طبق تحقیقات صورت گرفته،تاکنون عارضه‌ای از آن در انسان،گزارش نشده است.این عضو هیات علمی دانشگاه خاطر نشان می‌کند:گاهی دردهای شدید،عوارض بیشتری نسبت به مصرف مسکن‌ها در پی خواهد داشت.وی در ادامه ابراز می‌کند:در برخی موارد حاد،اگر زنی دچار «میوم رحمی» (غده خوش‌خیم)‌ باشد،طبق نظر پزشک،بیمار می‌تواند از استامینوفن‌های کدئین نیز مصرف کند.دکتر چایچیان یادآور می‌شود:گاهی شاهد آن هستیم که مصرف بی‌رویه برخی از ویتامین‌ها در دوران بارداری،دارای اثرات سوء است، بنابراین مادران باید توجه داشته باشند که با مصرف بی‌رویه ویتامین، خود و جنین خود را به دردسر نیندازند.به گفته وی،پزشک می‌تواند با تجویز قرص فولیک اسید،آهن و دادن یک رژیم غذایی مناسب،بیمار خود را تحت کنترل داشته باشد.در غیر این صورت و مشاهده کمبود برخی از ویتامین‌ها و املاح،پزشک معالج اقدام به تجویز «ویتامین‌های مخصوص حاملگی» می‌کند.

مادران فست‌فودی

آمارها نشان می‌دهند که این روزها به دلیل اشتغال مادران،اغلب آنها از تغذیه صحیحی استفاده نمی‌کنند و جای میوه و سبزی در وعده‌های غذایی آنها خالی است که پزشکان با علم به این حقیقت، اقدام به تجویز برخی از داروهای مکمل برای آنان می‌کنند،ولی باید توجه داشت که مصرف غذاهای حاضری (فست‌فود)‌ به جز چاقی مادر و جنین،هیچ ثمری را به همراه نخواهد داشت و سکته‌های زودرس و بیماری دیابت را می‌توان از عوارض مادر و جنین چاق محسوب کرد و حتی گزارش شده است،دخترانی که در دوران حاملگی مادر خود،دچار چاقی بوده‌اند،بعدها در آینده از سایرین دچار سرطان پستان شده‌اند. دکتر چایچیان در پایان خاطرنشان می‌کند:بیماران تیروئیدی باید آگاه باشند که مصرف دارو طی دوران بارداری،یکی از ملزومات آنهاست،چراکه ممکن است قطع دارو در این مرحله به قلب و چشم مادر صدمه وارد کند و یا احتمال زایمان زودرس را در آنها کند.

یکی از مقولات مهم دوران بارداری استفاده از داروها در این دوران و تاثیرات آن بر جنین می باشد.هرچند در اغلب موارد پزشک در صورت اطلاع از بارداری در تجویز دارو دقت کافی دارد اما دانستن یکسری اطلاعات برای همه خانمهای باردار و کسانی که قصد بارداری دارند میتواند مفید باشد.

هر عاملی که طی دوره تکامل رویانی و جنینی موجب تغییر دائمی در شکل یا کارکرد بخشهای مختلف بدن جنین شود تراتوژن یا آسیب زا وبعبارتی خطرناک یده می شود .این کلمه ریشه یونانی دارد و به معنی هیولاست.

تراتوژنهایی که تاکنون شناخته شده اند شامل مواد شیمیایی – ویروسها – عوامل محیطی – فاکتورهای فیزیکی و داروهاست. داروهایی که به طور شایع در بارداری استفاده می شوند: ضد استفراغ، آنتی اسیدها، ضد درد، آنتی بیوتیکها، داروی کاهنده فشار خون، آرام بخشها، خواب آورها، داروهای مدر( ادرارآور) هستند.

برای اینکه ماده ای را تراتوژن یا اسیب زا بدانیم باید چند شرط داشته باشد:

. اول اینکه دارو قابلیت عبور از جفت را داشته باشد.

. بیمار در زمان بحرانی مربوطه در معرض آن قرار گرفته باشد.

. رابطه علت و معلولی بین آسیب و آن ماده وجود داشته باشد.

. ماده تراتوژن باید به اندازه کافی از جفت عبور کند تا بتواند روی تکامل جنین اثر بگذارد.

حال این سوال مطرح میشود که وقتی میگوییم دارویی برای حاملگی و جنین مضر است آیا در تمام طول بارداری باید ازمصرف این دارو اجتناب کرد؟

برای پاسخ به این سوال بهتر است ابتدا به این نکته اشاره کنیم که دوران بارداری شامل سه مرحله است :

. دوره قبل از لانه گزینی: دو هفته بعد از لقاح

. دوره رویانی:هفته 2 تا 8 بارداری

. دوره جنینی: هفته 9 تا پایان بارداری

دوره قبل از لانه گزینی به دوره همه یا هیچ خوانده می شود.یعنی در این دوره اگر دارویی تراتوژن مصرف شود یا سبب مرگ جنین می شود یا اگر چنین پیامدی نداشته باشد جنین زنده خواهد ماند و دچار ناهنجاری دیگری نمی شود.بعبارت دیگر یا جنین میمیرد و یا زنده و سالم می ماند.پس اگر بعد از مصرف دارویی تراتوژن فرد متوجه بارداری شود در صورتی که جنین سقط نشود جای نگرانی دیگری نیست.

در طی 8 هفته اول شکل گیری و تکامل اعضای جنینی شکل می گیرد بنابراین بحرانی ترین دوره از نظر ایجاد ناهنجای ساختمانی است. مثلا قسمت عمده تکامل قلب در 5/3 تا 6 هفتگی است و در 8 هفتگی به طور کامل شکل گرفته، داروهایی که باعث ناهنجاری قلبی می شوند، تنها در صورتی اثر گذار خواهند بود که طی این مدت مصرف شوند و چنانچه بعد از این دوره مصرف شوند تاثیر مخربی نخواهد داشت. بعنوان مثال داروی ایزوترتینوئین در صورت مصرف در سه ماهه اول موجب ناهنجاریهای عمده جنینی در سر و صورت، گوشها،شکاف کام و .. می شود و یا داروهای هورمونی مردانه حاوی آندروژنها و یا پروژسترونهای قوی از هفته 7 تا 12 جنینی موجب مردانه شدن ظاهر دستگاه تناسلی جنین دختر می شود.

داروها برحسب خطر آنها در بارداری براساس تقسیم بندی سامان غذا و داروی آمریکا( FDA) به 5 دسته تقسیم می شود:

1.گروه A : داروهایی که در این دسته قرار می گیرد مطالعات شاهد دار بی خطربودن آنها را در بارداری به اثبات رسانده اند و تحقیقات انجام شده روی زنان باردار خطری را برای جنین آنها به اثبات نرسانده است. برخی ویتامینها مانند اسید فولیک در این دسته قرار می گیرند.

2.گروه B : در این دسته داروهایی قرار دارند که شواهدی در مورد خطرناک بودن آنها درانسان وجود ندارد. حتی اگر این داروها روی حیوانات خطری را نشان داده باشند روی انسان خطری وجود ندارد. داروهایی مانند آنتی بیوتیکهایی( مانند پنی سیلین – آموکسی سیلین- سفیکسیم – سفالکسین در این دسته قرار می گیرند.)

3.گروه C : در مورد داروهای این دسته ، نمی توان امکان بی خطری را کاملا رد کرد مطالعات انسانی روی این داروها انجام نشده است. و مطالعات حیوانی هم یا انجام نشده است یا اگر انجام شده است، خطری را نشان داده است. در مورد این داروها باید فواید را در برابر مضرات سنجید . و بعد آنها را برای خانمهای باردار تجویز نمود.

4.گروه D : این گروه شامل داروهایی است که شواهدی از بروز خطر به دنبال مصرف آن در انسان گزارش شده است. داده های به دست آمده از پژوهشها پس از به بازار آمدن این داروها بروز خطراتی را در جنین نشان داده است. در عین حال در شرایط خاصی منافع استفاده از این داروها به مضرات آن غلبه می کند و اگر بیماری خطرناک باشد و داروی کم خطرتری وجود نداشته باشد بهتر است این داروها مورد استفاده قرار گیرند.

5.گروه X : این داروها در بارداری به طور کلی منع مصرف دارند و مطالعات انجام شده روی انسان و حیوان نشاندهنده بروز خطرات جدی است.

با توجه به موارد ذکر شده در ادامه لیستی از داروهایی آمده که معمولا در بارداری مصرف میشوند و گروه دارویی آنها جهت آگاهی مصرف کننده ذکر شده :

. آ اس آ : رده D

. ارگوتامین سی : رده X

. اریترومایسین : رده B

. اسپیرونولاکتون : رده D

. استامینوفن : رده B

. استامینوفن کدئین : رده C

. استروژن کونژوگه و قرص های ضد بارداری و کلا داروهای دارای هورمونی زنانه : رده X

. اسید فولیک : رده A

. اکسپکتورانت : رده C

. اکسپکتورانت کدئین : رده C

. آلپرازولام : رده D

. امگا 3 : رده C

. آلومینیوم ام جی اس : رده C

. آموکسی سیلین : رده B

. امپرازول : رده C

. آنتی هموروئید : رده C

. ایبوپروفن (ژلوفن – ادویل) : رده B

. ایزو ترتینوئین (روآگوتان- آکوتان) : رده X

. ایمی پرامین : رده D

. ایندومتاسین : رده B (البته در سه ماهه سوم رده D)

. بتامتازون : رده C

. برم هگزین : رده C

. بلادونا: رده D

. بیزاکودیل : رده C

. بیسموت : رده D

. پروپرانولول ( ایندرال ) : رده C

. پرومتازین : رده C

. پزودوافدرین : رده C

. پماد آسیکلوویر( برای تبخال ) : رده C

.  پماد سوختگی :NR

. پنی سیلین ها : رده B

. پیروکسیکام : رده C

. تاموکسیفن : رده D

. تتراسایکلین خوراکی : رده Dو موضعی B

. ترامادول : رده C

. ترانکسامیک اسید : رده X

. تریامترن اچ : رده B

. تریامسینولون : رده C

. تریپل سولفا : رده C

. جمفیبروزیل : رده C

. جنتامایسین : رده C

. داکسی پین : رده C

. داکسی سایکلین : رده D

. دانازول : رده X

. دایجستیو : رده C

. دایمتیکون :NR

. دکسترومتورفان : رده B و دکسترومتورفان پی : رده C

. دگزامتازون : رده C

. دهانشویه بنزیدآمین : رده C

. دی سیکلومین : رده B

. دی هیدروارگوتامین : رده X

. دیازپام : رده D

. دیفن هیدرامین : رده B و کامپاند : رده C

. دیفنوکسیلات : رده C

. دیکلوفناک : رده B

. دیمن هیدرینات : رده B

. رانیتیدین : رده B

. سفالکسین : رده B

. سفتریاکسون : رده B

. سفیکسیم : رده B

. سلکوکسیب : رده B و سه ماهه سوم رده D

. سلنیوم سولفاید ( لوسیون شامپو برای شوره سر ) : رده C

. سوربیتول : رده C

. سوکرالفات : رده B

. سولفاستامید : رده C

. سیپروترون استات : رده C و کامپاند رده X

. سیپروفلوکساسین : رده C

. سیپروهپتادین : رده B

. سیتالوپرام : رده C

. سیتریزین : رده B

. فاموتیدین : رده B

. فروس سولفات ( کلا قرص های حاوی آهن مثل فرفولیک و فولیکوفر و ففول و فولایرون و فروگلوبین) : رده A

. فوروزماید : رده C

. فلوکسیتین : رده C

. فلوکونازول : رده C

. فنازوپیریدین : رده B

. فنیل افرین : رده C

. فورازولیدون رده C

. فیناستراید ( همان پروپشیا یا Finpecia که برای جلوگیری از ریزش مو هم مصرف می شود) : رده X

. قرص سرماخوردگی بزرگسالان یا آدولت کلد : رده B

. کاپتوپریل : رده C

. کاربامازپین : رده D

. کتوتیفن : رده C

. کتوکونازول : رده C

. کرومولین سدیم : رده B

. کلردیازپوکساید : رده D

. کلرفنرآمین : رده B

. کلرهگزیدین : رده B

. کلرید سدیم ( برای شستشوی بینی و .. ) : رده C

. کلسیم دی : رده C

. کلسیم فورت جوشان : رده A

. کلوتریمازول : رده B

. کلومیفن : رده X

. کلیدینیوم سی : رده D

. کوآموکسی کلاو : رده B

. کوتریموکسازول : ردهC  و اواخر بارداری  ممنوع

. گاباپنتین : رده C

. گایافنزین : رده C

. گلی بنکلامید : رده B

. لاینسترنول : رده X

. لوپرامید : رده B

. لوراتادین : رده B

. لورازپام : رده D

. لوزارتان : رده C و سه ماهه دوم و سوم رده D

. لوواستاتین ، سیمواستاتین و داروهای منتهی به پسوند استاتین که برای کاهش چربی خون هستند : رده X

. لووتیروکسین : رده A

. ماینوکسیدیل : رده C

. مترونیدازول : رده B

. متفورمین : رده B

. متوکاربامول : رده C

. متوکلوپرامید ( پلازیل ) : رده B

. متی مازول : رده D

.متیل دوپا : رده B

. متیل سالیسیسلات : رده C

. متیل فنیدات ( ریتالین ) : رده C

. مفیک اسید : رده C

. مولتی ویتامین معمولی : رده B ، مینرال و تراپیوتیک : رده A

. ناپروکسن : رده B

. نالیدیکسیک اسید : رده C

. نفازولین : رده C

. نیتروفورانتوئین : رده B

. نیستاتین : رده B

. وارفارین : رده X

. والپروآت سدیم ( دپاکین ) : رده D

. ویتامین A : رده B ولی در صورت مصرف بیش از حد مجاز رده  Dو حتی X

. ویتامین C: رده C

. ویتامین آ د : رده B

. ویتامین ب 6 : رده A

. ویتامین ب کمپلکس : رده C

. هیدروکسی زین : رده C

. هیدروکسید منیزیوم : رده B

. هیدروکلرتیازید : رده B

. هیدروکورتیزون : رده C

. هیدروکینون : رده C

. هیوسین :رده C

. یدوکینول : ردهC

در ادامه نیز توضیحاتی در رابطه با چند گروه دارویی مهم آمده که اطلاع از آنها برای کلیه زنان باردار مفید میباشد.

. مشتقات پنی سیلین (آموکسی سیلین و آمپی سیلین ) : در دوران بارداری بی خطرهستند. مصرف پنی سیلین ها در دوران شیردهی مشکلی ایجاد نمی کند.

. سفالوسپورینها : این داروها در بارداری بدون خطر هستند.

. مترونیدازول : مترونیدازول برای انسانها کارسینوژن نیست وسبب اختلالات جنین نمی شود. ولی برخی اعتقاد دارند که بهتر است از مترونیدازول بعد از سه ماهه اول بارداری استفاده شود. مترونیدازول در شیردهی بدون خطر است. البته توصیه می شود که بدنبال تجویز دوز ۲ گرمی دارو ، شیردهی برای ۲۴ – ۱۲ ساعت قطع شود.

. آمینوگلیکوزیدها : تجویز این داروها به مادر با افزایش خطر اتوتوکسیسیته(آسیب رسانی به گوش) در جنین همراه است بنابراین بهتر است  فقط در عفونتهای گرم منفی شدید از آن استفاده شود. آمینوگلیکوزیدها در دوران شیردهی منع مصرف ندارند.

. کوتریموکسازول : تماس با این دارو در سه ماهه اول بارداری مختصری بر خطر ایجاد نقایص هنگام تولد ( بویژه نقایص قلبی عروقی ) می افزاید. برخی مطالعات بر افزایش خطرابتلا جنین به نقایص لوله عصبی خبر داده اند. بهتر است این دارو در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود. در نوزادان این دارو می تواند باعث افزایش هیپربیلی روبینمی(زردی) شود. بنابراین بهتر است نزدیک به زمان وضع حمل استفاده نشود. در دوران شیردهی این دارو مشکلی ایجاد نمی کند.

. نیتروفورانتوئین : در بیماران مبتلا به کمبود G6PD (فاویسم) نیتروفورانتوئین می تواند سبب آنمی همولیتیک (حالتی از شعله ور شدن بیماری که توام به کم خونی ناشی از سلولهای قرمز خون است)شود. بهتر است این دارو نزدیک به زایمان استفاده نشود. این دارو دردوران شیردهی منع مصرف ندارد.

. اریترومایسین وآزیترومایسین : به عنوان جایگزین پنی سیلینها استفاده می شوند. مصرف این داروها در شیردهی بلامانع است.

. تتراسیکلینها : این داروها میتوانند سبب رنگی شدن دندان و اختلالات اسکلتی شوند. در مورداستفاده ازاین داروها در بارداری باید خطرات و فواید در برابر هم سنجیده شود. سیاه زخم از جمله مواردی است که در آن فایده مصرف داکسی سیلین برعوارض آن برتری دارد.

. کینولونها : از جمله سیپروفلوکساسین بر روی غضروف در حال رشد ( درحیوانات)اثر توکسیک یا سمی دارند. بنابراین بجز در موارد شدید نباید ازاین داروها در دوران حاملگی استفاده کرد.

. آنتی هیستامینها : بیشترآنتی هیستامینها در دوران حاملگی بدون خطر هستند، اما برم فنیرامین باافزایش خطر ناهنجاری جنین همراه است. ازجمله آنتی هیستامینهای بی خطر دردوران حاملگی می توان به کلرفنیرامین ، کلماستین ، دیفن هیدرامین وداکسیلامین اشاره کرد. در مورد آنتی هیستامینهای جدیدتر( آستمیزول ،سیتریزین ، لوراتادین ) اطلاعات کافی دردست نیست، بنابراین بهتر است بعنوان خط دوم درمان از آنها استفاده شود.

. دکونژستانها : دکونژستانهای خوراکی داروهای سمپاتومیمتیک هستند. از این داروهامیتوان به پزودوافدرین ، فنیل افرین و فنیل پروپانولامین اشاره کرد. مصرف پزودوافدرین در سه ماهه اول بارداری با گاستروشزی(بیرون ماندن احشا شکمی از دیواره شکم) همراه بوده است.

. داروهای ضد سرفه : این داروها نظیر کدئین و دکسترومتورفان در حاملگی بی خطر هستند.

. داروهای ضد آسم : آسم شایعترین بیماری تنفسی مزمن در دوران حاملگی است که می تواند سبب زایمان زودرس – کاهش وزن نوزاد  شود. تمامی بیماران باید سالانه واکسن آنفولانزا دریافت کنند.

. بتاآگونیستها : این داروها نظیر آلبوترول ، تربوتالین و متا پروترنول استنشاقی خط اول درمان آسم حاد هستند. آگونیستهای استنشاقی گیرنده بتا در دوران حاملگی وشیرخوارگی بدون خطر هستند. تمامی این داروها میتوانند سبب تاکی کاردی ودیگر اثرات قلبی عروقی شوند. این اثرات معمولا خفیف وخودمحدود هستند.

. گلوکوکورتیکوئیدها : استروئیدهای استنشاقی ( بکلومتازون ) نیز خط اول درمان آسم هستند که تراتوژن نیستند و در دوران شیردهی نیز می توان استفاده کرد. گلوکوکورتیکوئیدهای سیستمیک میتوانند خطر شکاف لب و کام را تا ۵ برابرافزایش دهند.

. داروهای آنتی دوپامینرژیک : نظیر پروکلرپرازین ، متوکلوپرامید ، کلرپرومازین ، پرفنازین ، دروپریدول ،هالوپریدول در مقایسه با آنتی هیستامینها عوارض مادری بیشتری ایجاد می کنندو ممکن است با افزایش مختصر خطر نقایص هنگام تولد همراه باشند. بهتر است از پروکلرپرازین یا متوکلوپرامید به عنوان داروهای خط اول از این دسته استفاده شود. این داروها در شیردهی بدون خطر هستند البته باید نوزاد را ازنظر سداسیون(کاهش سطح هوشیاری) تحت نظر داشت.

. داروهای ضد ریفلاکس : آنتی اسیدها خط اول درمان و بدون خطر هستند. آنتی هیستامینهای H2در دوران حاملگی و شیردهی بدون مشکل هستند. میتوان از داروهای پیش برنده نظیر متوکلوپرامید استفاده کرد. در ارتباط با سیزاپراید اطلاعات کمی وجود دارد. سوکرالفیت ممکن است سبب بهبود علائم شود. مصرف میزوپروستول در دوران بارداری ممنوع است(احتمال سقط را بالا میبرد). بهتر است از مهارکننده های پمپ پروتون هم دربارداری استفاده نشود.

. مسکن ها : آسپیرین براحتی از جفت عبور می کند و مصرف آن در سه ماهه اول بارداری با گاستروشزی همراه است. دوز بالای آسپیرین با جدا شدن زودرس جفت همراهی دارد. بهتر است از آسپیرین در دوران شیردهی استفاده نشود.

ایندومتاسین و ایبوپروفن : می توانند سبب تنگی مجرای شریانی شوند و بنابراین نباید بعد از هفته ۳۲بارداری مورد استفاده قرار گیرند. همچنین بعد از سه ماهه اول می توانند سبب الیگو هیدرآمنیوس شوند ( تاثیر مستقیم روی کلیه جنین ). از این دو دارو میتوان در شیردهی استفاده کرد.

استامینوفن : در دوزهای معمول در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر است. این دارو مسکن انتخابی برای انواع دردها است.

. مسکن های اپیوئیدی : تمامی این داروها از جفت عبور می کنند. مصرف این داروها نزدیک به زمان وضع حمل می تواند سبب دپرسیون نوزاد شود.

. داروهای ضد افسردگی : داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای سبب مالفورماسیون نمی شوند اما در دوران حاملگی بهتر است از نورتریپتیلین- دزیپرامین – آمی تریپتیلین و ایمیپرامین استفاده کرد. اما در مورد استفاده از آمی تریپتیلین و ایمی پرامین در دوران شیردهی هشدار داده شده است.

. فلوکستین : خطر مالفورماسیون های جنینی را افزایش نمی دهد ولی فلوکستین و دیگرSSRIهابا اختلال در تطابق نوزاد ( شامل دشواری تنفس ، سیانوز در هنگام شیر خوردنو لرزش ) همراه هستند. تاثیر فلوکستین بر روی شیرخوار شخص است و میتواند سبب نگرانی باشد.

. پاروکستین : مصرف این دارو می تواند با افزایش خطر نقایص قلبی همراه باشد. همچنین در سه ماهه سوم ، خطر ایجاد هایپرتنشن(فشار خون بالا) پایدار ریوی در نوزاد افزایش می یابد. بنابراین در دوران حاملگی نباید از این دارو استفاده شود.

. داروهای ثابت کننده خلق : لیتیوم – والپروات و کاربامازپین تراتوژن هستند.

مطالعات جدید ارتباط لیتیوم با آنومالی ابشتاین را زیر سوال برده اند. لیتیوم سبب هیدرآمنیوس ( در نتیجه دیابت بی مزه در جنین ) نیز می شود. ازلیتیوم نباید در دوران شیردهی استفاده شود.

والپروات سدیم و کاربامازپین با افزایش خطر ایجاد نقایص لوله عصبی همراه هستند. در صورت استفاده از این داروها باید در سه ماهه دوم سونوگرافی هدفمند انجام شود وغربالگری از نظر آلفافیتوپروتئین سرم مادر صورت گیرد.

. داروهای ضد اضطراب : ممکن است بنزودیازپین ها با افزایش خطر ایجاد شکاف لب همراه باشند. تاثیر این داروها بر روی شیرخوار شخص است و می تواند سبب نگرانی باشد.

. داروهای آنتی سایکوتیک : داروهای ضد سایکوز مانند بوتیروفنون ها ( هالوپریدول ) وفنوتیازین ها بدون خطر هستند. بهتر است هالوپریدول در شیردهی استفاده نشود.

. ویتامین ها و املاح : فولات از وقوع NTD(نقایص لوله عصبی) می کاهد و ممکن است سبب کاهش اختلالات دستگاه قلبی عروقی و ادراری نیز شود.

آهن هماتوکریت در زمان زایمان و ۶ هفته بعد از آنرا بالاتر می برد.

بر اساس برخی مطالعات کلسیم سبب کاهش میزان بروز هایپرتنشن بارداری و پره اکلامپسی می شود.در موارد کمبود روی تجویز آن می تواند بر وزن و دور سر نوزاد بیافزاید.

تنها ویتامین تراتوژن ویتامین A است این ویتامین در دوز بیش از ۱۰۰۰۰ واحددر روز تراتوژن است و می تواند سبب آنومالیهای ستیغ عصبی در جمجمه شود. بهتر است روزانه بیش از ۵۰۰۰ واحد مصرف نشود.

. داروهای ضد تشنج : فنی توئین می تواند سبب سندرم هیدانتوئین جنینی شود که با آنومالی های سری صورتی – اندامها – تاخیر در رشد و تکامل نوزاد مشخص می شود. از این دارومی توان در دوران شیردهی استفاده کرد.کاربامازپین اختلالاتی شبیه فنی توئین ایجاد می کند و علاوه بر آن خطر اسپینا بیفیدا را نیز افزایش می دهد.فنوباربیتال اختلالاتی شبیه به سندرم هیدانتوئین ایجاد میکند و علاوه بر آن سبب اختلالات قلبی و شکاف دهان و صورت نیز می شود.

والپروات سدیم میتواند سبب اسپینابیفیدا در ناحیه لومبوساکرال – اختلالات قلبی – شکاف دهان و صورت واختلالات ادراری تناسلی شود. از این دارو درشیردهی میتوان استفاده کرد.

. داروهای ضد انعقاد : وارفارین تراتوژن است و به راحتی ازجفت عبور میکند.وارفارین میتواند سبب هیپوپلازی بینی- آتروفی دو طرفه اپتیک – نابینایی و عقب افتادگی ذهنی شود.

هپارین (رگولر و با وزن مولکولی کم ) به مقدار زیاد از جفت عبور نمی کند وتراتوژن نیست. از داروهای ضد انعقاد می توان در شیردهی استفاده کرد.

. داروهای ضد سردرد : سوماتریپتان به نظر تراتوژن نمی آید.از بتابلوکرها و بسیاری از داروهای ضد افسردگی برای پیشگیری از سردرداستفاده می شودو به نظر میرسدکه در دوران حاملگی و شیردهی بی خطر باشند.

. نیکوتین : از جریان خون رحمی جفتی می کاهد و بر خطر زایمان زودرس ،  LBW (وزن کم هنگام تولد) بودن نوزاد و سندرم مرگ ناگهانی شیرخوار می افزاید.

. الکل : می تواند سبب سندرم جنین الکلی شود که با تغییرات سری جمجمه ای واختلال در تکامل شناختی مشخص می شود.

. کوکائین : در دوران حاملگی با افزایش خطر جدا شدن جفت ، PROM (پارگی زودرس کیسه آب) وLBW (وزن کم هنگام تولد)بودن نوزاد همراه است.

آمفتامین ها نیزاز جمله شایعترین داروهائی هستند که مورد سوء استفاده قرار میگیرند. در برخی مطالعات افزایش بروز شکاف کام و لب به دنبال مصرف این داروها در دوران حاملگی ذکر شده است. در ارتباط با تاثیر آمفتامین ها برروی رشد جسمانی و تکامل رفتاری و هوشی در دراز مدت نگرانی وجود دارد.

در انتها لیستی ازداروها یا موادی که تراتوژن( آسیب زا) مشکوک یا اثبات شده هستند و بنابراین مصرف انها در بارداری خطرناک است ، آمده است:

. الکل

. داروهای مهار کننده آنزیم ACE مانند کاپتوپریل و انالاپریل

. آمینوپترین متیل مرکوری (METHYLMERCURY )

. بکساروتن (BEXAROTENE)

. متوتروکسات (METHOTROXATE)

. بوزنتان (BOSENTAN)

. میزوپروستول (MISOPROSTOL)

. کاربامازپین (CARBAMEZEPINE)

. میکوفنولات (MYCOPHENOLATE)

. کلرامفنیکل (CHLORAMPHENICOL)

. پاروکسیتین(PAROXETINE)

. کلر بیفنیل (CHLORBIPHENYLS )

. پنی سیلامین (PENICILLAMINE)

. کوکائین (COCAINE )

. فنوباربیتال (PHENOBARBITAL )

. کورتیکو استروئیدها (CORTICOSTEROIDS )

. فنی توئین (PHENYTOIN )

. سیکلوفسفامید (CYCLOPHOSPHAMIDE )

. ید رادیو اکتیو (RADIOACTIVEIODINE )

. دانازول (DANAZOL )

. ریباوارین (RIBAVARIN )

. دی اتیل استیل بسترول ((DES

. تاموکسیفن (TAMOXIFEN )

. ایزوتریتینوئین (ISOTERTINOIN )

. تتراسایکلین (TETRACYCLINE )

. لوفلونومید (LUFLUNOMI )

. لیتیوم (LITHIUM)

. تالیدوماید (TALIDOMIDE)

. تولوئن (TOLUENE)

. تنباکو (TOBACCO)

. ترتینوئین (TERTINOINE)

. والپروات سدیم (VALPROATE SODIUM)

. وارفارین (WARFARIN)

. افاویرنز (EFAVIRENZ)

سایت کودک ، بارداری ، زایمان ، تربیت کودک ، بیماری های کودک ، نی نی

مقدمه: ماست سل‌ها در التهاب و افزايش حساسيت و فيبروز نقش مهمي را ايفا مي‌نمايند. اين سلولها به طور طبيعي در اكثر بافت‌هاي محيطي از جمله بيضه وجود دارند. ولي مطالعات نشان داده است كه تعداد آنها در بيضه مردان نابارور به طور چشمگيري افزايش مي‌يابد و احتمالا موجب ايجاد فيبروز در اطراف لوله‌هاي سمينيفرس گشته و منجر به اختلالات اسپرماتوژنز مي‌شود. به نظر مي‌رسد درمان با ماست سل بلاكرها مانع از رهائي مواد وازواكتيو و در نتيجه كاهش التهاب و فيبروز در اين بافت گشته كه در نهايت منجر به بهبود اسپرماتوژنز مي‌گردد. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير داروي كتوتيفن بر روي پارامترهاي اسپرمي و كروماتين هسته اسپرم در بيماران نابارور مي‌باشد. مواد و روشها: اين مطالعه به صورت آينده‌نگر بر روي 1بيمار اوليگواسپرم و 14 بيمار غير اوليگواسپرم نابارور، مراجعه كننده به مركز باروري و ناباروري اصفهان، بدون علت زنانه و با ميزان طبيعي هورمونLH ،FSH  و تستوسترون، تحت درمان با داروي كتوتيفن (با دوز 1mg  دو بار در روز به مدت 3 ماه) انجام گرفت. پارامترهاي اسپرمي و كروماتين هسته اسپرم (رنگ‌آميزي CMA3 و آنيلين‌بلو) قبل از درمان، 45 و 9 روز پس از درمان بررسي شد و نتايج قبل و بعد از درمان با استفاده از نرم افزار SPSS به روشPaired samples t-student test  مقايسه گرديد.نتايج: در گروه اوليگواسپرم 45 روز پس ازدرمان از بين تمام پارامترها فقط حجم سيمن افزايش معني‌داري را نشان داد .(P.5) اما 9 روز بعد از درمان ميانگين حجم سيمن، تعداد كل اسپرم، درصد اسپرم با مورفولوژي طبيعي، اسپرم با مورفولوژي سر طبيعي و اسپرم با هيستون طبيعي افزايش معني‌داري داشت  .(P≤.5)همچنين درصد تحرك اسپرم به طور معني‌داري نسبت به قبل از درمان كاهش نشان داد .(P.25) در اين گروه 2 مورد حاملگي گزارش شد (2%). در بيماران غير اوليگواسپرم نابارور ميانگين تعداد اسپرم 45 روز بعد از درمان نسبت به قبل از درمان كاهش معني‌داري داشت (P.3) ولي پس از 3 ماه درمان افزايش غير معني‌داري نشان داد كه نزديك به ميزان قبل از درمان بود.(P&lt.5)  همچنين 9 روز پس از درمان درصد اسپرم با مورفولوژي طبيعي، اسپرم با مورفولوژي سر طبيعي و اسپرم با هيستون طبيعي به طور معني‌داري افزايش يافته بود و درصد اسپرم با نقص پروتامين كاهش معني‌داري داشت .(P≤.5) در اين گروه 2 مورد حاملگي گزارش شد (14.3%). ضمنا اختلاف معني‌داري در ميزان هورمون‌هاي تستوسترون، FSH وLH  در هر دو گروه قبل و بعد از درمان مشاهده نشد .(P&lt.5) نتيجه گيري: با توجه به بهبود اسپرم و كروماتين هسته اسپرم در بيماران تحت مطالعه به نظر مي‌رسد كه داروي كتوتيفن به عنوان ماست سل بلاكر در درمان ناباروري با علت ناشناخته مي‌تواند موثر باشد. در ضمن از آنجايي كه درصد موفقيت باروري در روش‌هاي نوين درمان ناباروري وابسته به كيفيت اسپرم مي‌باشد؛ لذا پيشنهاد مي‌شود كه در بيماران فوق‌الذكر قبل از درمان جهت بهبود كيفيت اسپرم از اين دارو استفاده گردد.

نسخه قابل چاپ

تهران، بزرگراه اشرفی اصفهانی، نرسیده به پل بزرگراه شهید همت، خیابان شهید قموشی، خیابان بهار، نبش کوچه چهارم، پلاک 1

کدپستی: 1461965381

تلفن و 442651 (9821+)

کارگاه های آموزشی

اخبار

JCR

پیوندهای مرتبط

قسمت هایی از پوست هستند که در برابر اشعه های خورشید ضعیف ترند و زودتر آسیب می بینند

شوره سر به دلیل پوسته پوسته شدن سلول های خارجی روی سطح پوست سر ایجاد می شود که ممکن است به علت خشکی پوست باشد

شاید یکی از دلایل بروز تب‌خال‌ ناحیه‌ تناسلی‌ هم در مردان هم در زنان، رعایت نکردن بهداشت فردی باشد که گاهی در ممکن است در روابط زناشویی هم مشکلاتی را به وجود آورد.

 افزایش رشد فوق العاده موها نیاز به خرید شامپوهای گران قیمت ندارد و می توانید در خانه با استفاده از جوش شیرین به این هدف برسید.

اگر کبد این عضو حساس و مهم بدن در کارکردش دچار اختلال شده است کاسنی بهترین گیاه دارویی برای درمان آن می باشد البته باید میزان مصرف آن مناسب باشد

خواسته اکثر خانم ها و آقایان آب کردن سریع شکم می باشد بنابراین هر راه حلی را امتحان می کنند اما باید توجه داشته باشند که انتخاب یک روش ناسب می تواند آسیب های جدی به آن ها وارد کند

تزریق واکسن آنفلوآنزا برای گرو های سنی خاصی توصیه نمی شود زیرا احتمال خطر زا بودن آن وجود دارد این واکسن در افرادی که سابقه آلرژی نیز دارند خطرناک می باشد

برای درمان دندان درد طاقت فرسا زمانی که نمی توانیم به پزشک مراجعه کنیم بی شمار هستند اما کدام را با کمترین عوارض همراه هستند و درد دندان ما را تسکین می دهند را باید جستجو کنیم

فکر بیماری در اختلال مثانه عصبی همیشه به دستشویی رفتن است و در تخلیه آن با مشکلاتی مواجه می شوند و مثانه آنان از نظر عملکرد دچار مشکل می شود

© کلیه حقوق متعلق به سایت نیک صالحی می باشد. باز نشر مطالب تنها با ذکر منبع مجاز می باشد .1