پیشگیری نوزما

پیشگیری نوزما
پیشگیری نوزما

این کنگره توسط سازمان نظام دامپزشکی جمهوری اسلامی ایران و شرکت همایش‎پردازان معاصر و با همکاری دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، سازمان دامپزشکی و انجمن جهانی دامپزشکی طیور برگزار می‎شود.

مهلت ارسال خلاصه مقالات به دبیرخانه این کنگره پایان مهرماه 1390 تعیین شده است.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به نشانی http://www.ivpc2012.com/ مراجعه نمایید

بیماری نوزما ، یک بیماری واگیردار زنبور عسل است که سبب تضعیف کلنی‎ها و در نهایت مرگ آنها می شود. این بیماری در مناطق مرطوب با زمستان های سرد و طولانی شایع تر از نقاط معتدل، خشک و نیمه خشک است، زیرا در چنین مناطقی زنبوران به علت سرمای زیاد در طول زمستان، مدت بیشتری در کندو حبس هستند. در نواحی خشک و معتدل که زنبوران در تمام مدت سال قدرت پرواز دارند، این بیماری کمتر دیده می شود. شیوع و شدت نوزما بیشتر در ماه های اسفند، فروردین و اردیبهشت است و با گرم شدن هوا از شدت آن کاسته یا به کلی از بین     می‎رود. در واقع این بیماری فقط در اوایل بهار که کلنی‎ها تحت تنش قرار دارند، به وجود می آید. عامل این بیماری میکروارگانیسمی است به نام Nosema apis که فقط به زنبوران بالغ حمله کرده و نوزادان هرگز به بیماری نوزما مبتلا نمی شوند. این تک یاخته‎ای به سلول های جدار روده میانی زنبور حمله کرده، آنها را تخریب می کند. بنابراین وظایف فیزیولوژیکی و گوارشی زنبور از حالت طبیعی خارج شده و موجب مرگ آن می شود.

نشانه اصلی بیماری نوزما وجود تعداد زیادی زنبور ضعیف جلوی درب ورودی کندو است که به سختی راه می‎روند. بیماری نوزما توأم با اسهال است. اسهال یا مسقیما توسط بیماری نوزما عارض می شود یا به علت تغذیه نامطلوب در اثر ضعیف و ناتوان بودن زنبور به وجود می آید. گاهی نیز غذای کم و نامطلوب در کندو موجب شیوع اسهال بین زنبورهای یک کلنی می شود. بنابراین وجود لکه های اسهالی روی تخته پرواز و قاب‎ها، علامت دیگر این بیماری است. شکم زنبوران مبتلا متورم، براق و چرب به نظر می رسد که این حالت در اثر تجمع هاگ‎های بیماری نوزما در جدار روده زنبور است. شکم زنبوران سالم به رنگ قهوه ای تیره با خطوط حلقوی است، درحالی که شکم زنبوران مبتلا به دلیل وجود هاگ‎ها به رنگ سفید یا شیری و سطح آن صاف و عاری از خطوط حلقوی است.

در فصل فعالیت کلنی، زنبورهای بیمار عامل انتقال بیماری به کندوهای سالم هستند قاب های آلوده نیز منبع آلودگی و انتشار بیماری در بین کندوهای سالمند. در زمستان استقرار کندوها در مناطق مرطوب و بادگیر که برای زنبورها نامطلوب است، به بروز و تشدید بیماری کمک می کند. بنابراین کندوهای خود را برای زمستان گذرانی باید طوری آماده کنید که با برخورداری از تهویه کافی، از تجمع رطوبت در آنها جلوگیری شود.

پیشگیری نوزما

کلنی زنبورها، برای رقیق کردن عسل و تغذیه نوزادان و زنبورهای بالغ و نیز برای خنک کردن کندو در تابستان، تهویه مناسب و غیره نیاز به آب زیادی دارد. از آنجا که آب‎های ساکن اطراف زنبورستان ممکن است آلوده به هاگ این بیماری باشد و این هاگ‎ها توسط زنبوران آب‎بر به سایر زنبورها منتقل شود، بهتر است آب تازه و سالم و در صورت امکان آب جاری در اختیار زنبورها قرار داده شود. همچنین محل آبشخوار باید طوری باشد که لاشه زنبوران و مدفوع آنها به داخل آب نریزد.

۱- فوماژیلین (Fumagillin) تأثیر نسبتا خوبی روی بیماری نوزما دارد، ولی گران است.

۲- استفاده از فومیدیل ب ( Fumidil – B ) در پاییز به میزان ۲۰۰ میلی گرم برای هر کندو در ۸ لیتر شربت ۲.۱ (دو قسمت شکر و یک قسمت آب)، بیماری را در بهار سال بعد کنترل کرده و نیازی به تکرار دارو در بهار نیست.

۳- استفاده از آپیمیسین نیز توصیه می شود. هر بسته از دارو را در یک لیتر شربت ۱.۱ (یک قسمت شکر و یک قسمت آب) حل کنید و به هر کندو بدهید.

یکی از راههای مقابله طبیعی با بیماری‎ها، انتخاب ملکه مناسب و مقاوم به بیماری‎هاست. به بیان ساده تر، بعضی از نژادهای زنبور عسل نسبت به نژادهای دیگر و نسبت به عوامل بیماریزا از خود مقاومت بیشتری نشان می دهند. یکی از دلایل عمده ای که زنبور نژاد ایتالیایی (Italian bees) مورد تأیید و بهره برداری بیشتر زنبورداران است، مقاومت طبیعی این نژاد نسبت به بیماری هاست. بنابراین با تعویض ملکه های نژادهای حساس به بیماری ها و جایگزین کردن آنها با ملکه های نژادهای غیرحساس یا کمتر حساس، می توان بیماری‎ها را به خوبی تحت کنترل در آورد. یک ملکه جوان همیشه نیرومندتر از یک ملکه پیر است؛ ملکه های جوان تعداد زیادی تخم می گذارند و مقدار بیشتری فرمون تولید می کنند. افزایش تعداد تخم به معنی افزایش جمعیت و قوی شدن آن است و ترشح زیادتر فرمون باعث نظم اجتماعی بیشتر و مدیریت قوی‎تر جمعیت فعال توسط ملکه می شود. این نکته را در مدیریت زنبورداری همواره باید به خاطر سپرد که کلنی‎های کم جمعیت و ضعیف نباید در زنبورستان وجود داشته باشد، زیرا   این نوع کلنی‎ها دیر یا زود به یکی از بیماری‎ها یا آفات مبتلا شده و منبع آلودگی برای سایر کلنی‎ها می شوند. بنابراین با مشاهده کلنی‎های کم جمعیت و ضعیف، باید فورا به فکر چاره؛ یعنی، ادغام آنها و تشکیل جمعیتهای قوی تر باشیم.

 

راهنمای خصوصیات مقایسه ای بیماری های نوزادان زنبور عسل

خصوصیات قابل مشاهده

        لوک  مریکایی               American foulbrood

لوک اروپایی

foulbrood

Socbrood

 

 

 

حجره های غیردربسته

 برخی از حجره های دربسته در حالات پیشرفته با درپوش های تغییر رنگ داده، فرو رفته یا پاره شده

 

 

 

 

 

حجره های پراکنده

با درپوش های پاره شده و غالبا با دو سوراخ

 

 

 

 

 

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

نوزما آپيس (ساندر) يک تک سلولي کوچک از خانواده ميکروسپوريد مي باشد که يک پارازيت در زنبور عسل به شمار مي رود. نوزما آپيس شيو و پراکندگي بسيار وسيع دارد، لذا در مناطق با آب و هواي گرم خشک و استوايي به عنوان يک کشکل اساسي در پرورش زنبور عسل مورد توجه قرار نمي گيرد. در اين طرح تحقيقاتي 36 کلني جمعيت زنبور عسل به کار گرفته شده و تاثير بيماري نوزما روي کلني ها در ارتفاعات و مناطق پست با توجه به استفاده از دارو و تاثيرات آب و هوايي مورد مطالعه قرار گرفته اند که چکيده آن به شرح ذيل مي باشد: پيشگيري و مبارزه شيميايي با بيمار نوزما تا 18 درصد افزايش در توليد عسل در هر جمعيت را به همراه داشته است. مهاجرت دادن زنبورها با توجه به تلفات ناشي از آن كه تا اندازه اي طبيعي است، باعث افزايش توليد عسل تا 33 درصد مي گردد. شرايط آب و هوايي در ارتفاعات منطقه مورد تحقيق (سرد و خشك) همپنين دوره طولاني در عرضه شهد در مقايسه با منطقه پست (آب و هواي معتدل با رطوبت بالا) كه باعث كاهش رشد و شيوع بيماري نوزما و در نتيجه توليد بيشتر مي گردد (حدود 60 درصد). اختلاف موجود در توليد عسل در داخل گروه ها مي تواند ناشي از اختلاف ژنتيكي (پدران متفاوت) بين كارگرها (super family) در جمع آوري شهد باشد. عدم تاثير كامل داروي Fumagillin روي بيماري نوزما را مي توان تا اندازه اي در مقاوم شدن بيماري نوزما در مقابل اين دارو بر اثر استفاده متداوم و طولاني آن دانست، كه اظهار نظر قابل اطمينان در اين رابطه نياز به تحقيقات جداگانه اي دارد.

نشانی: تهران، بزرگراه اشرفی اصفهانی، نرسیده به پل بزرگراه شهید همت، خیابان شهید قموشی، خیابان بهار، نبش کوچه چهارم، پلاک 1

کدپستی: 1461965381

پیشگیری نوزما

تلفن و دورنگار: 44265001 (9821+)

کارگاه های آموزشی

اخبار

JCR

خبرگزاری سیناپرس

پیوندهای مرتبط

پیشگیری نوزما
پیشگیری نوزما
9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *