نشانه های کمبود دوپامین در بدن

نشانه های کمبود دوپامین در بدن
نشانه های کمبود دوپامین در بدن

نبض ما مرجع پزشکی و سلامت – دانستنیهای سلامت و مشاوره پزشکی

نبض ما– هنگامی که دوپامین در مقادیر زیادی آزاد می شود، احساس لذت و  شادی در فرد ایجاد شده و انگیزه او را برای تکرار رفتار خاصی افزایش می دهد. در مقابل، سطح پایین دوپامین به کاهش انگیزه و شور و شوق در انجام دادن کارها منجر می شود. سطح دوپامین معمولا در سیستم عصبی تنظیم می شود اما شما می توانید با روش های طبیعی و ساده، سطح دوپامین را در مغز افزایش دهید.

دوپامین از سلول های مغز و نخاع ترشح شده و تاثیرات مثبتی بر کنترل برخی رفتارها و احساسات فرد دارد. این هورمون نوعی هورمون شادی آور است که به فرد نوعی احساس انرژی و توانایی برای انجام برخی کارها می دهد.نشانه های کمبود دوپامین در بدن

برخی نشانه های کمبود دوپامین عبارتند از:

-مصرف غذاهای غنی از تیروزین، بسیار مفید است. به منظور ساخت دوپامین، بدن شما نیاز به تیروزین دارد که  در بادام، موز، آووکادو، تخم مرغ، لوبیا، ماهی و مرغ یافت شود.

– موز، سیب،گوشت مرغ،تخم مرغ، پنیر، هندوانه و ماهی. شما می توانید با یک رژیم غذایی سالم سطح دوپامین را در بدن خود حفظ کرده و از کاهش آن جلوگیری کنید.

در این مقاله، چند راهکار مناسب و ساده را  برای افزایش سطح  دوپامین، معرفی می کنیم:

پروتئین ها، از ساختارهای کوچکی به نام اسید آمینه ساخته شده اند. ۲۳ اسید آمینه متفاوت وجود دارد که بعضی از آن ها  می توانند در بدن شما  ایجاد شده و برخی دیگر را هم می توانید با مصرف مواد غذایی دریافت کنید.

نوعی اسید آمینه به نام تیروزین، نقش مهمی در تولید دوپامین دارد. آنزیم های بدن شما قادر به تبدیل تیروزین به دوپامین است و بنابراین افزایش سطح تیروزین  برای تولید دوپامین مهم است. تیروزین  می تواند از اسید آمینه دیگری به نام فنیل آلانین  ساخته شود.

تیروزین و فنیل آلانین به طور طبیعی در غذاهای غنی از پروتئین مانند بوقلمون، گوشت گاو، تخم مرغ، لبنیات، سویا و حبوبات یافت می شوند.

مطالعات نشان می دهد که افزایش مقدار تیروزین و فنیل آلانین در رژیم غذایی می تواند سطح دوپامین را در مغز افزایش دهد  و به این ترتیب، باعث  بهبود حافظه و تقویت قدرت تفکر می شود. برعکس، زمانی که فنیل آلانین و تیروزین از رژیم غذایی حذف می شوند، سطح دوپامین می تواند کاهش یابد.

برخی از تحقیقات نشان داده است که چربی های اشباع شده مانند چربی های حیوانی، کره، لبنیات با چربی کامل، روغن نخل و روغن نارگیل، ممکن است باعث افزایش سطح دوپامین در مغز شوند.

مطالعات نشان داده است که افرادی که چربی اشباع شده بیشتری مصرف می کنند، نسبت به افرادی که همان مقدار کالری را از دیگر مواد غذایی دریافت می کنند، دارای افزایش سطح دوپامین هستند. جالب توجه است که، این تغییرات حتی بدون تفاوت در وزن، چربی بدن، هورمون یا سطح قند خون رخ می دهد.

بعضی محققان می گویند که رژیم هایی با چربی های اشباع بالا ممکن است التهاب بدن را افزایش دهند و همین موضوع منجر به تغییر در سیستم دوپامین می شود، اما تحقیقات بیشتری در این زمینه لازم است. مطالعات دیگری هم نشان می دهد که بین میزان مصرف زیاد چربی اشباع و حافظه ضعیف و عملکرد شناختی در انسان ارتباط زیادی است، اما  هنوز به طور کامل مشخص نیست که آیا این اثرات مرتبط با سطح دوپامین است یا خیر.

در سال های اخیر، دانشمندان کشف کردند که روده و مغز با هم ارتباط مستقیمی دارند. در حقیقت، ناحیه روده  گاهی اوقات “مغز دوم” نامیده می شود، زیرا تعداد زیادی از سلول های عصبی که مولکول های عصبی را مانند دوپامین  انتقال می دهند، در روده وجود دارد.

در حال حاضر مشخص است که گونه های خاصی از باکتری هایی که در روده  وجود دارند، قادر به تولید دوپامین هستند و همین ماده می تواند بر خلق و خوی فرد تاثیر بگذارد.

لوبیا به طور طبیعی حاوی مقادیر بالایی از L-dopa، (مولکول پیش ماده) دوپامین است. مطالعات نشان می دهد که مصرف لوبیا در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون و افرادی که از اختلال حرکتی ناشی از سطوح پایین دوپامین رنج می برند، به طور طبیعی باعث افزایش سطح دوپامین می شود.

مطالعه ای در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون نشان داد که مصرف ۲۵۰ گرم لوبیای  پخته شده باعث افزایش سطح دوپامین و کاهش علائم پارکینسون شده است.اگرچه لوبیا منبع طبیعی L-dopa است، اما  قبل از اینکه رژیم غذایی خود را تغییر دهید  با پزشک خود مشورت کنید.

ورزش و فعالیت بدنی برای تقویت سطح اندورفین و دوپامین و همچنین، بهبود خلق و خو بسیار مفید بوده و  توصیه می شود. معمولا پس از ۱۰ دقیقه فعالیت هوازی،  بهبود وضعیت  در حالت های خلقی دیده می شود. در حالی که این اثرات همیشه، به دلیل تغییرات در سطح دوپامین نیست، اما تحقیقات نشان می دهد که ورزش می تواند سطح دوپامین را در مغز افزایش دهد.

در یکی از مطالعات مشخص شده که یک جلسه ۳۰ دقیقه ای ورزش تردمیل با شدت متوسط، میزان افزایش دوپامین در بزرگسالان را افزایش می دهد و همچنین، مطالعه ای سه ماهه نشان داد که انجام یک ساعت یوگا ۶ روز در هفته، میزان دوپامین را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.

انجام ورزش های هوازی منظم  هم  به افرادی که مبتلا به بیماری پارکینسون هستند کمک می کند تا وضعیتی که در آن سطوح پایین دوپامین باعث اختلال در توانایی مغز در کنترل حرکات بدن می شود، بهبود پیدا کند.

مطالعات متعدد نشان داده است که تمرینات منظم و چندین بار در هفته به طور قابل توجهی در  بهبود کنترل حرکت در افراد مبتلا به پارکینسون موثر بوده و  ممکن است اثر مثبتی بر روی سیستم دوپامین داشته باشد.

هنگامی که دوپامین در مغز آزاد می شود، احساس گرسنگی و بیداری در فرد به وجود می آید. مطالعات حیوانی نشان می دهد که دوپامین، هنگام صبح و زمان بیدار شدن، کاهش پیدا کرده و سطح آن به طور طبیعی در شب و هنگام خواب و استراحت افزایش یافته و آزاد می شود.

به این ترتیب، به نظر می رسد که  خواب و استراحت ناکافی این ریتم های طبیعی را مختل کند. هنگامی که فردی شب بیداری دارد، در دسترس بودن گیرنده های دوپامین در مغز به طور چشمگیری کاهش می یابد.

مطالعات نشان داده است که مدیتیشن، مراقبه و تفکر باعث افزایش دوپامین شده و قدرت تمرکز را بهبود می بخشد.

یکی از راههای حفظ سطح بالای دوپامین، اجتناب از استرس است که تقریبا غیر ممکن است. تحقیقات نشان داده است که، ماساژ درمانی برای مقابله با اثرات استرس، سطح کراتین (هورمون استرس) را کاهش می دهد.

جای تعجب نیست که گوش دادن به ضربان های دو گوشی می تواند باعث ایجاد احساسات لذت بخش، افزایش انرژی و قدرت تمرکز را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده است که  این موضوع بیشتر به دلیل افزایش سطح دوپامین است.

نبض ما– مترجم: مهناز ضحاکی

آیا قرص فلوکستین عوارض دارد؟

چند نمونه تست اختلال چند شخصیتی +علائم آن

نشانه های کمبود دوپامین در بدن

بیش فعالی در بزرگسالی چیست؟

بیماری (پارافیلیا) مردانی که جوراب زنانه میپوشند+[ویدئو]

چه کسانی حس ششم دارند؟

درمان رفتار تکانشی چیست؟

درصورتی‌که نیاز به مشاوره و یا طرح پرسش از پزشک را دارید، فقط در بخش «از دکتر بپرسید» مطرح کنید.

Save my name, email, and website in this browser for the next time I comment.

پوست چربم رو با چی بشورم ؟جوش هم میزنه ودرحال حاضر از اداپالن ۱درصد استفاده میکنم اما چربیش ازار دهندس در عرض نیم ساعت چرب میشه .?سوال دومم درمورد شامپو ه چه مارکی به موهام بزنم موهام خیلی نازک و ضعیفه و در عین حالپوست سرم چربه

دکتر سلام

زیبایی و جوانسازی به کمک فیلرها یا ژل ها+ فیلم (دکتر صمیمی)

راه های مقابله با ابتلا به زگیل تناسلی +ویدئو

تاثیر چاقی در فشار خون بالا

زگیل تناسلی از تشخیص تا درمان +ویدئو

برای چه بیماری هایی به متخصص اورولوژی مراجعه کنیم؟

عوارض و علل گذاشتن باطری قلب +ویدئو

ویدیو های سلامت

بهترین روش کاشت مو sut است یا fut + ویدئو

عوامل موثر در افزایش قد بعد از بلوغ

شایع ترین سرطان در بین زنان

آیا اعتیاد به پورنوگرافی قابل درمان است؟

روش های خانگی رفع چین و چروک صورت +ویدیو

مطالب پیشنهادی

بهترین برنامه رژیم لاغری برای کاهش وزن

عمل لابیاپلاستی برای این زنان ممنوع است!

مزایا و عوارض لیزر موهای زائد چیست؟

هزینه اصلاح طرح لبخند چقدر است ؟

گردشگری سلامت یا توریسم درمانی چیست؟

آنچه را که باید درباره کاربرد اسکن استخوان بدانید

هزینه آزمایش ایدز چقدر است؟

چه زمانی تست پاپ اسمیر انجام شود؟

زگیل تناسلی از تشخیص تا درمان +ویدئو

بهترین روش کاشت مو sut است یا fut + ویدئو

روش های خانگی رفع چین و چروک صورت +ویدیو

پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید…

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.

دوپامین ماده شیمیایی است که به صورت مستقیم بر روی حافظه، تمرکز و رفتار انسان تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این دوپامین موجب بهبود خواب و افزایش سطح انرژی می‌گردد. دوپامین به صورت عادی در بدن وجود دارد اما عوامل زیادی موجود دارند که سطح دوپامین را کاهش می‌دهند. در این صورت می‌بایست با خوردن مواد مغذی سطح دوپامین را افزایش داد. امروز در جیمیتو به بررسی مواد غذایی تأمین کننده دوپامین خواهیم پرداخت.

 

اگر شما در طول انجام فعالیت‌های روزانه خود احساس خستگی می‌کنید و به راحتی از انجام کاری که قبلاً برای شما راحت و آسان بود دست می‌کشید به احتمال زیاد دچار کاهش سطح دوپامین در بدن شده‌اید. کاهش دوپامین یکی از مهم‌ترین و رایج‌ترین مشکلاتی است که انسان در جوامع ماشینی به آن گرفتار می‌شود. از دیگر نشانه‌های کاهش دوپامین می‌توان به:

اشاره کرد؛ اما چه عواملی موجب کاهش سطح دوپامین در بدن می‌شود.

نشانه های کمبود دوپامین در بدن

دوپامین در بدن به دلایل زیادی می‌تواند دچار افت و کاهش شود که از جمله آن‌ها:

است. افزایش سطح دوپامین، نیز برای بدن ممکن است موجب بروز مشکلات حادی شود که از جمله آن‌ها، اسکیزوفرنی بیماری مزمن و شدید روانی است که از شیوع بالایی برخوردار بوده و یکی از دلایل بروز آن زیادی دوپامین هست. این بیماری در دوران بزرگسالی بیشتر بروز کرده و با علائمی چون توهمات به خصوص توهمات شنوایی و شادی مفرط همراه است؛

 

اما چگونه می‌توان سطح دوپامین، بدن را به طور طبیعی افزایش داد یا آن را ثابت نگه داشت. در ادامه با مواد مغذی آشنا خواهید شد که وظیفه تأمین دوپامین در بدن را بر عهده می‌توانند داشته باشند.

 

پروبیوتیک ها گونه‌ای از باکتری‌ها هستند که در درون دستگاه گوارشی شما به صورت مسالمت‌آمیز زندگی می‌کنند و برای هضم غذا یاری می‌رسانند. پروبیوتیک ها را همیشه به عنوان باکتری مفید برای گوارش معرفی کرده‌اند اما به تازگی اثبات شده است که آن‌ها در تنظیم هورمون‌های تأمین کننده سلامت روحی و روانی نیز مؤثر هستند.

برخلاف پروبیوتیک ها، باکتری‌های مضری نیز در معده و روده قرار دارند که موجب کاهش سطح هورمون و آنزیم‌های شادی‌آور در بدن می‌شوند. پروبیوتیک ها با دریافت پیام‌های کاهش سطح دوپامین، باعث بهبود و افزایش تولید آن در بدن می‌شوند. مطالعات انجام شده روی موش‌های آزمایشگاهی نشان داده است که افزایش تأمین کننده‌های پروبیوتیکی موجب بهبود سطح دوپامین، در بدن می‌شود.

در تحقیق دیگری مشخص شده است که خوردن داروهای تقویت کننده پروبیوتیک ها در روده موجب کاهش احتمال بروز سندرم روده تحریک‌پذیر بر اثر استرس و فشار عصبی نیز می‌شود. هرچند در تحقیقات متعدد اثرات متقابل پروبیوتیک و دوپامین بررسی شده است اما می‌بایست در این زمینه مطالعات بیشتری انجام شود.

 

باقالا در ایران به عنوان میان وعده و همچنین در برخی موارد به عنوان چاشنی در برخی از غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرد. باقالا بومی افریقا و هند است. اغلب در این کشورها آن را پودر کرده و به عنوان ادویه به فروش می‌رسانند. مهم‌ترین ترکیب موجود در باقالا اسیدآمینه است که برای تولید دوپامین، در مغز مفید است. تحقیقات نشان داده است که خوردن باقالا برای افرادی که دچار مشکلات مغزی هستند از جمله پارکینسون می‌تواند اثربخش باشد. پارکینسون بیماری است که اساس آن کاهش میزان دوپامین در بدن است.

محققان به این نتیجه رسیده‌اند که خوردن باقالا به اندازه خوردن داروهای ضد پارکینسون و افزایش دهنده سطح دوپامین، می‌تواند مفید و مؤثر باشد. لذا به شما توصیه می‌کنیم اگر احساس می‌کنید یکی از علائم کاهش میزان دوپامین، را در خود دارید از باقالا به عنوان افزایش دهنده سطح آن استفاده کنید. خوردن باقالا برای دیگر افراد که مشکلات مغزی و عصبی ندارند نیز به نسبت دیگر مواد و داروها اثربخش و مفید است.

 

کورکومین ماده فعال و عامل اصلی مفید بودن زردچوبه است. کورکومین ماده مغذی و آنتی اکسیدانی که توسط برخی از گیاهان تولید و ذخیره می‌شود. این ماده مغذی به صورت قرص، کپسول و همچنین دم کرده وجود دارد و می‌توانید به صورت جداگانه آن را مصرف کنید. این ماده دارای خواص ضدافسردگی است که دلیل آن افزایش سطح دوپامین بدن هست. بر اساس تحقیقات انجام شده خوردن مقادیر کافی از کورکومین به صورت‌های مختلف موجب بهبود خلق و خوی و درمان بیماری افسردگی به میزان زیادی می‌شود. با این وجود مطالعات برای درمان کاهش ترشح دوپامـین در بدن به واسطه خوردن کورکومین در حال گسترش و تکمیل است.

 

منیزیم نقش اساسی در تأمین سلامتی مغز و بدن شما دارد. منیزیم دارای خواص ضدافسردگی است که به طور کامل اثبات نشده است اما به عنوان عاملی برای مبارزه با کاهش سطح دوپامیـن و بروز نشانه‌های افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اثرات بر روی انسان به طور تجربی دیده شده اما در مورد موش‌های آزمایشگاهی اثبات شده است.

به طور کلی خوردن منیزیم حتی اگر میزان تأثیر کمی برای افزایش دوپامیـن داشته باشد، موجب بهبود سلامتی کلی بدن می‌گردد. اگر منیزیم کافی در مواد غذایی خود ندارید بهتر است که از مکمل‌های غذایی موجود در بازار در کنار غذای خود استفاده کنید.

 

چای سبز معجزه‌ای نوشیدنی که دارای خواص آنتی اکسیدانی و مواد مغذی است و به همراه خود فواید زیادی برای بدن و سلامتی انسان دارد. چای سبز حاوی آنتی اکسیدانی است که به طور مستقیم روی مغز تأثیر می‌گذارد و موجب بهبود روابط عصبی ما بین سلول‌های مغز می‌شود. از جمله مهم‌ترین انتقال دهنده‌های عصبی در مغز، دوپامیـن است که با خوردن چای سبز مقدار آن افزایش پیدا می‌کند. افزایش سطح دوپامیـن میزان استرس و افسردگی را در افراد کاهش می‌دهد و سطح کیفیت زندگی آن‌ها را بهبود می‌بخشد.

 

ویتامین D در بدن انسان وظایف زیادی بر عهده دارد که از جمله آن‌ها تنظیم سطح روابط بین سلولی و اعصاب از جمله دوپامیـن است. بر اساس تحقیقات انجام شده، سطح دوپامیـن بدن موش‌های آزمایشگاهی با استفاده از افزودن مکمل ویتامین D به غذای آن‌ها افزایش پیدا کرد. از آنجایی که تحقیقات بر روی انسان بسیار محدود است، درک صحیحی از بهبود سطح دوپامیـن در بدن به واسطه مصرف ویتامین D انجام نشده است.

ولی می‌توان با استناد به مطالعات اولیه و حیوانی این نتیجه را گرفت که خوردن ویتامین D به عنوان مکمل غذایی موجب بهبود سلامت روانی و افزایش سطح دوپامیـن بدن می‌گردد.

 

روغن ماهی به عنوان ماده غذایی حاوی دو نوع از اسیدهای چرب شناخته می‌شود، اسید چرب EPA و اسید چرب DHA که هر دو آن‌ها نوعی اسید امگا ۳ هستند. بسیاری از مطالعات نشان داده است که خوردن اسید چرب موجب بهبود سطح هورمون‌های دخیل در خلق و خوی انسان می‌شود. از مزایای دیگر خوردن روغن ماهی تنظیم سطح دوپامین در بدن است. مطالعات انجام شده روی موش‌های آزمایشگاهی نشان داده است که خوراندن روغن ماهی با آن‌ها به میزان زیادی در تأمین دوپامین بدن کمک و رفتار آن‌ها به میزان زیادی تغییر کرده است. با این وجود تحقیقاتی روی انسان انجام نشده است.

 

تحقیقات انجام شده روی انسان نشان می‌دهد که مصرف کافئین موجب بهبود سطح تمرکز و کارکرد مغز می‌شود و از جمله عوامل مهم که با کافئین و کارکرد مغز در ارتباط است سطح دوپامین بدن هست. دانشمندان بر این باورند که خوردن کافئین موجب بهبود سطح دوپامین در بدن شده و به واسطه آن روابط بین رشته‌های عصبی و سلول‌های مغزی نیز بهبود پیدا می‌کند که نتیجه آن افزایش تمرکز است.

بدن شما میزان کافئین دریافتی خود را آنالیز کرده و بر اساس آن افزایش دوپامیـن را برنامه‌ریزی می‌کند؛ بنابراین اگر شما کافئین در رژیم غذایی خود دارید برای افزایش میزان دوپامیـن خود می‌بایست میزان بیشتری کافئین مصرف کنید تا بدن شما در برابر آن واکنش دهد.

 

نشانه های کمبود دوپامین در بدن

جینسینگ از زمان‌های کهن به عنوان دارویی طبیعی توسط چینی‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است. ریشه جینسینگ را به صورت بخارپز شده یا پودر شده در کپسول، چای و قرص مصرف می‌کنند. مطالعات نشان داده است که مصرف جینسینگ به شکل‌های مختلف موجب بهبود عملکرد مغز و در نتیجه افزایش سطح مواد شیمیایی دخیل در آن می‌شود. دوپامیـن نیز یکی از مواد شیمیایی دخیل در روابط سلولی مغز است. اثرات جینسینگ در مطالعات آزمایشگاهی انجام شده روی حیوانات اثبات شده اما در مورد انسان محدود به شواهد است. از این رو شما می‌توانید به میزان مناسب جینسینگ در طول هفته برای تنظیم دوپامیـن خون خود استفاده کنید.

 

بهتر است قبل از هرگونه تغییر در رژیم غذایی خود با پزشک مشورت کنید. مخصوصاً اگر هر روز نیاز داشته باشید که دارویی خاص مصرف کنید چرا که در برخی مواد افزایش سطح دوپامین موجب بروز مشکلات جانبی با داروهای مصرف می‌شود. مکمل‌های غذایی دارای استاندارد می‌توانند راهکاری مناسب برای افزایش دوپامین به طور محدود باشند لذا با مصرف آن‌ها سطح دوپامین بدن خود را به صورت کاملاً تدریجی بالا ببرید.

اگر با خوردن مکمل‌های غذایی علائمی همانند اسهال، تهوع، مشکلات گوارشی مشاهده کردید مصرف آن را قطع و به پزشک مراجعه کنید. هیچ وقت از مواد غذایی که ما به آن اشاره کردیم از جمله کافئین به دید معجزه کننده نگاه نکنید چرا که مصرف بی‌رویه هر ماده مغذی می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

 

دوپامین ماده شیمیایی در بدن است که به واسطه روابط میان سلولی و عصبی خلق و خوی و رفتار شما را کنترل می‌کند. اگر احساس می‌کنید که به شدت از کاهش دوپامین بر اساس آنچه که از علائم آن مشهود است، رنج می‌برید به پزشک مراجعه کنید و در کنار تجویز پزشک و تحت نظر او از مواد غذایی تقویت کننده دوپامین استفاده کنید. سالم و تندرست باشید و تجربیات خود را با ما در میان بگذارید.

 

بیشتر بخوانید

آیا این مطلب برای شما مفید بود؟

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

وبسایت

خانم آرایشگر

اخبار پزشکی

یکی از مواد شیمیایی که در بدن انسان به صورت کاملا طبیعی وجود دارد دوپامین نام دارد، این ماده یک انتقال‌دهنده عصبی به حساب می‌آید، در حقیقت بدان معنا که سیگنال‌ها را از تمامی نقاط بدن به مغز انسان منتقل می‌کند.

علاقه‌مندان به مجله پزشکی رایان درمان؛ این ماده شیمیایی نقش بسزایی در کنترل حرکات شخص و همچنین پاسخ‌های عاطفی آن‌ها خواهد داشت. لزوم ایجاد تعادل درست دوپامین بر روی سلامت جسمی و روانی فرد، مسئله‌ای حیاتی محسوب می‌شود.

برخی از عملکردهای حیاتی مغز که تحت تاثیر این ماده شیمیایی است را می‌توان خلق و خو، خواب، حافظه، یادگیری، تمرکز و همچنین کنترل حرکات دانست. کمبود این ماده شیمیایی ممکن است بر روی برخی از شرایط خاص پزشکی همانند افسردگی و حتی بیماری پارکینسون تاثیرگذار باشد، بنابراین لازم است که کمبود آن جدی تلقی گردد.

علائم کمبود این ماده شیمیایی مهم به علت اصلی آن بستگی دارد، به عنوان مثال، فرد مبتلا به بیماری پارکینسون علائم بسیار متفاوتی را از فردی که سطح کمی از دارو را مصرف می‌کند تجربه خواهد کرد.نشانه های کمبود دوپامین در بدن

گرفتگی عضلات، اسپاسم و یا لرزش

برخی از دردها

سختی در عضلات

از دست دادن تعادل

داشتن مشکل یبوست

سختی در آشامیدن و بلعیدن

کاهش وزن و یا افزایش وزن

بیماری ریفلاکس گوارشی (GERD)

پنومونی مکرر

مشکل خوابیدن و یا برخی اختلالات در خواب

داشتن سطوح انرژی کم

برخی ناتوانی‌ها در ایجاد تمرکز

حرکت و یا صحبت کردن آرام‌تر از حد معمول

احساس خستگی

احساس فروتنی

احساس ناخوشایندی و یا پریشانی

نوسانات خلقی

احساس نا اُمیدی

برخورداری از عزت نفس کم

احساس گناه

احساس اضطراب

افکار خودکشی و یا خودخواهانه

درایو جنسی پایین

توهمات

کمبود بینش و یا خودآگاهی

وجود این ماده شیمیایی با سطوح پایین یقینا موجب شکل‌گیری اختلالات روانی متعدد خواهد شد، اما باید دانست که این مشکلات به شکل مستقیم ایجاد نخواهند شد.

مشکلات افسردگی

برخی از جنون‌های جوانی

مشکلات روان‌پریشی از جمله توهمات

بیماری پارکینسون

هنگامی که فرد دچار بیماری پارکینسون شود احتمال از دست دادن سلول‌های عصبی در بخش‌هایی خاص از مغز و یا دوپامین وجود دارد، هنگامی که افرادی این علائم را مشاهده کردند لازم است تا هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه نمایند.

همراهان رایان درمان؛ بر اساس مطالعات صورت گرفته احتمال داده می‌شود که مصرف مواد مخدر می‌تواند سطوح این ماده شیمیایی را تحت تاثیر خود قرار دهد. برخی دیگر از مطالعات نیز نشان می‌دهد که مصرف مکرر دارو می‌تواند آستانه‌های لازم برای فعال‌سازی سلول‌های دوپامین و سیگنالینگ را دست‌خوش تغییراتی نماید.

رژیم‌های غذایی با قند و چربی‌های اشباع‌شده می‌توانند مقادیر موجود دوپامین در بدن را سرکوب نمایند، کمبود میزان پروتئین در رژیم غذایی افراد بدان معنا است که آن‌ها دارای مقادیر بالایی از ال تیروزین که یک اسیدآمینه محسوب می‌شود نیستند، این اسیدآمینه به عنوان یک تولیدکننده دوپامین شناخته شده است.

برخی دیگر از تحقیقات صورت گرفته نشان داده است که افراد چاق به احتمال زیاد دچار کمبود ماده دوپامین است، البته برای بررسی علائم باید آزمایشات بیشتری نیز صورت گیرد تا نتایج قطعی‌تری حاصل گردد.

هیچ راه قابل اطمینانی در زمینه اندازه‌گیری سطوح این ماده شیمیایی وجود نداشته اما با این‌حال پزشک ممکن است به علائم ایجاد شده در شخص، شیوه زندگی و سابقه پزشکی نیز توجه نماید تا بتواند وضعیت را به درستی تشخیص دهد، منظور از تشخیص وضعیت همان کمبود دوپامین است.نشانه های کمبود دوپامین در بدن

درمان مشکل کمبود دوپامین به این مسئله بستگی دارد که آیا علت اساسی در این زمینه وجود دارد یا خیر، بنابراین باید به صورت دقیق مورد ارزیابی قرار گیرد.

در صورتی که یک فرد با وضعیت سلامت روانی همانند افسردگی و یا اسکیزوفرنی تشخیص داده شود ممکن است پزشک داروهایی را برای کمک به کاهش علائم تجویز نماید، این داروها ممکن است شامل ضد افسردگی و تثبیت‌کننده‌های خلق و خو باشد.

روپینیرول و پرایپکسول قادرند تا سطح دوپامین را افزایش دهند و اغلب برای درمان بیماری پارکینسون تجویز می‌شوند، البته باید توجه داشته باشید که دستور پزشک برای مصرف آن لازم است.

مشاوره

ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی و شیوه زندگی

بعضی از درمان‌های فیزیکی در رابطه با سختی عضلانی و مشکلات حرکتی

استفاده از برخی مکمل‌های افزایش‌دهنده ویتامین D، منیزیم و اسیدهای چرب ضروری اُمگا 3 که قادرند باعث افزایش سطوح دوپامین شوند، اما تحقیقات بیشتری در رابطه با تاثیرات آن مورد نیاز است.

لازم به ذکر است، بسیاری از فعالیت‌هایی که موجب شوند تا یک فرد احساس خوشحالی و آرامش نماید نیز موجب افزایش سطوح این ماده شیمیایی می‌شوند، این فعالیت‌ها را می‌توان ورزش، ماساژ درمانی و مدیتیشن دانست.

دوپامین و سروتونین جزو مواد شیمیایی طبیعی به حساب می‌آیند و برای سلامتی بدن بسیار مفید و لازم محسوب می‌شوند، البته تمامی مواد دیگر نیز در این راستا مهم می‌باشند اما دوپامین در رابطه با انتقال‌دهنده‌های عصبی نقش مهمی را ایفا خواهد کرد.

سروتونین بر روی خلق و خوی فرد و همچنین اُلگوهای خواب، اشتهاء، دمای بدن و فعالیت‌های هورمونی همانند چرخه قاعدگی تاثیرگذار خواهد بود.

برخی از محققان معتقدند که سطوح پایین سروتونین می‌تواند به افسردگی کمک نماید، رابطه بین سروتونین و افسردگی بسیار پیچیده بوده و بعید به نظر می‌رسد دلیل آن عدم توازن این ماده به تنهایی باشد، قطعا عوامل دیگری نیز در آن تاثیرگذار هستند.

علاوه بر این ماده دوپامین روی چگونگی حرکات فرد تاثیرگذار بوده اما هیچ ارتباطی به نقش سروتونین در حرکت ندارد.

کمبود این ماده شیمیایی می‌تواند بر روی کیفیت زندگی یک فرد همانند مسائل فیزیکی و روانی تاثیرات فراوانی داشته باشد.

بسیاری از اختلالات روانی که در افراد مختلف ایجاد می‌شود ممکن است به دلیل ارتباط با میزان پایین دوپامین باشد، سایر بیماری‌های پزشکی همانند بیماری پارکینسون نیز با مقدار پایین دوپامین مرتبط است.

شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد رژیم غذایی و شیوه زندگی می‌تواند سطوح دوپامین یک شخص را دچار تغییراتی نماید.

برخی از داروها و درمان‌ها ممکن است در از بین بردن علائم تاثیرگذار باشند اما اگر در رابطه با میزان این ماده شیمیایی دچار مشکل شده باشند لازم است تا هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کرده و این کار را تا زمانی که نتیجه مطلوب حاصل شود، ادامه دهد، پیگیری درمان یکی از مهم‌ترین راه‌های رسیدن به آن است.

Source: RayanDarman

برچسبdopamine و عوارض کمبود آن بررسی مشکلات ناشی از کمبود dopamine کمبود dopamine

یکی از مشکلاتی که امکان دارد برای برخی از افراد ایجاد شود را می‌توان استفراغ …

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

وب‌سایت

ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

خريد بک لينک
خريد رپورتاژ
فوق تخصص گوارش کودکان
لابیاپلاستی
رازهای لاغری شکم
رژیم غذایی آنلاین
ترمیم مو
دانلود آهنگ جدید
كنكور آسان است
اوج يادگيري
كنكور آسان است
مهندس امير مسعودی
انتشارات گیلنا
تالار
تخت باکس

نشانه های کمبود دوپامین در بدن
نشانه های کمبود دوپامین در بدن
10

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *