از قدیم، زبان سرخ، متهم ردیف اول بسیاری از جرم‌ها بوده است. امروز نیز کم نیستند جرم‌هایی که به زبان سرخ منتسب هستند. در این میان بعضی جرم‌ها از کجروی زبان می‌خیزند: فحاشی. مهم‌تر آن که طبقه‌بندی فحش نیز میان اعمال جرم‌انگاری شده بی‌نظیر است. مجازات فحاشی در قانون مجازات ایران درجات و سطوح مختلف و متفاوتی دارند.
در شرایط فعلی جامعه که مردم آستانه تحملشان پایین آمده و زود از کوره در می‌روند، کوچکترین کلمه‌ای ممکن است مصداق توهین محسوب شود و فرد با استناد به چنین ادعایی بخواهد اعاده حیثیت کند و فرد توهین کننده را مورد پیگرد قانونی و حقوقی قرار دهد.
البته در ایران به دلیل اطاله دادرسی و عدم آشنایی مردم با حقوقشان این موضوع شاید چندان مصادق نداشته باشد اما در سایر کشورها قوانین در این زمینه سختگیرانه وضع می‌شود و حقیقتا فرد یا افرادی که دیگران را مورد توهین یا افترا یا هتاکی قرار می‌دهند، منتظر برخود قانونی برای مجازات فحاشی خواهند بود.
با این اوصاف چند سالی که با آگاه‌تر شدن مردم نسبت به حقوقشان شاهد برخوردهای حقوقی‌تر نسبت به جرم توهین هستیم.
مجازات تهدید به مرگ و توهین
همانطور که جرایم علیه وضعیت جسمانی اشخاص سبب واکنش کسی که مورد ستم و جنایت واقع شده و جامعه در برابر مجرم می‌شوند، جرایم علیه اشخاص و شرافت افراد هم همینطور است زیرا این جرایم چنان آسیب روحی و روانی‌ای در پی دارد که در بسیاری از موارد مداوا و درمان آن بسیار سخت‌تر و دشوارتر از صدمات و ضررهای مالی و جسمی است.
برای تحقق جرایمی از جمله توهین یا افترا باید ۳ رکن همزمان وجود داشته باشند؛ رکن قانونی، رکن مادی و رکن معنوی.
توهین در لغت به معنای خوار کردن، سبک داشتن، خواری و خفت آمده است. البته جرم توهین دارای اقسامی نیز است: توهین ساده عبارت است از توهین و اهانتی که به‌رغم دارا بودن وصف مجرمانه از هیچ کیفیت مشدده‌ای برخوردار نیست. این جرم در ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ پیش‌بینی شده است که مقرر می‌دارد «توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک، چنانچه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود»
برخی معتقدند توهین به اشخاصی که در قید حیات نیستند نیز مشمول ماده ۶۰۸ می‌شود. به‌نظر می‌رسد واژه« افراد» در ماده فوق به انسان‌های زنده اشاره دارد و در نتیجه توهین به مردگان تنها در صورتی می‌تواند مشمول ماده مذکور قرار گیرد که عرفاً توهین به بازماندگان تلقی شود و در واقع آنان بزه دیده محسوب می‌شوند. این موضع در تبصره ۲ ماده ۳۰ از قانون مطبوعات مصوب سال ۱۳۶۴ نیز پذیرفته شده است که به موجب آن «هرگاه انتشار مطالب مذکور در ماده فوق راجع به شخص متوفی بوده ولی عرفاً هتاکی به بازماندگان وی به حساب آید هر یک از ورثه قانونی می‌تواند از نظر جزایی یا حقوقی طبق ماده و تبصره فوق اقامه دعوی نماید»
تنها گفتن فحشی که متضمن نسبت ناموسی ناروا باشد، قذف نیست. قانون می گوید چنانچه افرادی نزد مراجع قضایی به عنوان شاهد زنا یا لواط دیگران حاضر شوند، اما شهادت آنها مستند به مشاهده نباشد یا تعدادشان به حد نصاب لازم برای شهادت نرسد، عمل آنها نیز قذف و مستوجب مجازات ۸۰ ضربه شلاق خواهد بود. نکته پایانی آن که قذف محدود به گفتن فحش ناموسی نیست، نوشتن آن یا درج الکترونیک (نظیر انتشار در اینترنت یا ارسال ایمیل) نیز طبق قانون جدید مجازات اسلامی جرم انگاشته شده است.
برخی معتقدند توهین به اشخاصی که در قید حیات نیستند نیز مشمول ماده ۶۰۸ می‌شود.
جز در مواردی که در قانون به آن اشاره شده است، علنی بودن توهین شرط تحقق آن محسوب نمی‌شود. در واقع اگر کسی هم در یک مکان خصوصی و بدون حضور شاهد به دیگری توهین کند مرتکب جرم می‌شود، حتی حضور مخاطب توهین هم شرط تحقق نیست، ممکن است شخصی به کسی که در میان جمعی حضور ندارد توهین کند. حال آیا منظور از حضور، حضور فیزیکی است بلکه همین که شخص مخاطب، مثلاً از طریق تلفن، الفاظ توهین‌آمیز را می‌شنود یا از طریق ارتباط اینترنتی حرکات توهین آمیز را مشاهده کند کفایت میکند.
بنابراین می توان نتیجه گرفت جرم توهین مقید به نتیجه نیست و در واقع یک جرم مطلق است. اگر مخاطب روحیه بالایی هم داشته باشد حتی اگر عملاً از توهین ناراحت نشود باز هم مجازات فحاشی ، به صرف موهن بودن رفتار مرتکب از نظر عرف، محقق شده است.
مجازات فحاشی یک جرم عمدی است و ارتکاب غیرعمدی آن در حقوق جزا شناخته شده نیست یعنی مرتکب «عمد در ارتکاب رفتار موهن نسبت به دیگری» را داشته باشد در واقع این مطالب به دو مورد اشاره میکند:
گاهی ممکن است گفتار و رفتار توهین آمیز کسی نسبت به دیگری به گونه‌ای باشد که به جای آنکه صرفاً موجب تخفیف شخصیت و تحقیر او شود ارتکاب عمل مجرمانه‌ای را به‌طور صریح به وی نسبت دهد که این نوع گفتار و رفتار موجب تشدید مجازات مرتکب در مقایسه با توهین ساده خواهد شد.
مستند قانونی مجازات فحاشی ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی است که در آن آمده: توهین یا اهانت عبارت از کاری ( اعم از قول، اشاره و عمل) است که متضمن اسناد و اخبار نبوده و به نحوی از انحاء در حیثیت متضرر از این جرم نوعی وهن وارد کند.
توهین در معنای اخص عبارت است از نسبت دادن هر امر وهن آور اعم از دروغ یا راست، به هر وسیله و طریقه‌ای که باشد یا انجام دادن هر فعل یا ترک فعل که از نظر عرف و عادت موجب کسر شان یا پست شدن طرف می شود.
با استناد به مواد قانونی ذکر شده نباید از نظر دور داشت که شاید بسیاری از رفتارهایی که روزانه رخ می‌دهد مصداق توهین محسوب می‌شوند و با علم به مجازاتهای قانونی منظور شده در قانون مجازات می‌توان فرد توهین کننده را مورد پیگرد قانونی قرار داد.
یاسا همان قانون است.
خیلی مسخره است.کلی خرج کنی شکایت و دوندگی بعدشم صد تومن جریمه اش میکنن
واقعا
حداقل ۸۰ ضربه شلاق نزنن ولی ۲۰ تا بزنن که دردش بیاد و دیگه راحت از این غلطا نکنه و دل شاکی هم خنک بشه
اگر هم باز تکرار کرد دیگه تخفیف بهش ندن
از مسخره هم اونورتره من ۶ ماه الاف شدم بعد میگم اقا طرف توهین کرده من چند میلیون خرج کردم از کارو زندگی افتادم اونوقت صد تومن جریمش کردید اونم به قانون سال ۱۳۷۵ پس نرخ تورم کو این یعنی نامردی در حق کسی که سال ۱۳۷۵ جریمه شده چون اون موقع صد تومن ارزش داشته اونوقت طرف بهم میخنده واقعا من که ازشون نمیگذرم
قضات بعضی هاشون بد دهانند وای به حال این دستگاه وای به حال مردم که شاکی ولی به حقشون نمی رسن
دعوا و فحاشی که به دادگاه ختم بشه قاضی کاری میکنه طرف خودش شکایتو بی خیال بشه …ینی میگه برو شاهد بیار ۳تا …مدرک بیار …حالا وسط جرو بحث کی میاد سه نفری شهادت فحش بده …تازه اگه بتونی ثابت کنی ۱۰۰تومن چیه اخه …مشخصه هر کی راحت فحش میده اونم چه فحشی …کو قانون..
تگر شاهد نداشته باشم،نمی توانم پیگیری کنم؟
بعد از تصادف که مقصر هم نبودم،راننده سروع به فحاشی کرده.
اگه فحاشی کنه ب صورت ارسال پیامک،
و تحمل نکنی ضرب جراحت ایجاد کنی ایا دفاعی از خودت داری
هر دو جرم قابل بررسی و تعقیب میباشد.
متاسفم برای این قانون،متاسفم برای این همه بی انصافی،یه جوری برخورد میکنن با مجرمی که تهدید و توهین و فحاشی و قذف کرده که انگار احوالپرسی کرده،اگر جدی با اینجور ادما برخورد شه دیگه جرات اینکارو ندارن
ب نظر من کسی تا وقتی ک پا روی دم کسی نذاره توهین بهش نمیکنن. پس اشخاصی ک توهین میخورن حتما لیاقتشون همون توهینه.
هیچ وقت زود قضاوت نکن من دوستم که یک سال نون ونمک من روخورد شب چون ازشهر غریب اومده بود جاو مکان و غذا بهش دادم صب هم هرچه پول توماشینم بود برداشت و رفت….زنگ زدم بهش شروع به فحش دادن کرد….هنوز اینجور آدم ها به پستت نخورده داداش که بفهمی دنیا چه خبره..که نون و نمکت بخوره و فحشتم بده…خداکنه برا هیچ کس پیش نیاد اون کسی که فحش میده بی دلیل یا بادلیل شخصیت نداره
سلام یکی پول منو خورده بهش فحش دادم گفته شکایت میکنه میتونه کاری کنه
به جرم فحاشی بله میتوانند شکایت کنند.
اونم فحش میداده؟؟؟
در این صورت شما نیز میتوانید شکایت کیفری کنید.
سلام ..چند روز پیش چند نفر ارازل اوباش با ماشین جلوی ماشین بنده را گرفته ومرا مقابل خانواده ام مورد ضرب و شتم قرار داده و کلی فحش رکیک و ناموسی ب من دادند چشم بنده دچار کبودی شده و متاسفانه طرف مقابل فرار کردند ولی شماره خودروی انها را برداشتم …سوالم اینه اگه از طریق قانون پیگیر شکایت بشم ..دادگاه چه جرمی بهشون میده درسته ک صد هزار جریمه و ۷۰شلاق .با این حال ارزش این همه دوندگی دو نداره ..لطفا راهنمایی کنید ..
به جرم فحاشی و ضرب و شتم میتوانید علیه ایشان شکایت کیفری کنید. لذا مجازات شلاق و حبس و دیه خواهد داشت.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
مجازات تهدید به مرگ و توهین
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
مجازات جرم تهدید : هر کس آزاد است تا بدون هیچ نوع دغدغه‌ای به زندگی اجتماعی بپردازد. در این بین هیچ‌کس حق تعرض به او را ندارد. ترساندن و ایجاد واهمه نوعی خدشه به زندگی اجتماعی افراد است. این عمل به‌صورت تهدید جلوه پیدا میکند که از جرایم برضد اشخاص تلقی می‌شود. فلسفه جرم‌انگاری این عمل به ایجاد ترس در دیگران برمی‌گردد که موجب اخلال در آسایش و امنیت زندگی اجتماعی می‌شود. لذا قانون‌گذاران در مقام دفاع از آرامش عمومی به تعیین جرمی با این عنوان دست زدند. تهدید از لحاظظ لغوی در مفهوم زجر دادن و ترساندن به کار رفته است. از منظر اصطلاحی تقریبا همین معنا را می‌رساند. براین اساس تهدید عبارت است از ایجاد ارعاب نسبت به دیگری با تمسک به وسایل گوناگون.
قانون مجازات اسلامی (در بخش تعزیرات) در مواد ۶۶۸ و ۶۶۹ مجازات جرم تهدید به تبیین این عمل مجرمانه پرداخت است. طبق ماده ۶۶۸، هر کس با جبر و قهر یا با اکراه و تهدید، دیگری را ملزم به دادن نوشته یا سند یا امضاء و یا مهر کند و یا سند و نوشته‌ای که متعلق به او یا سپرده به او میباشد را از وی بگیرد، به حبس از سه ماه تا دو سال و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد. در عین حال براساس ماده ۶۶۹ از قانون فوق، هر گاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشایی سری نسبت به خود یا بستگان او کند، اعم از اینکه به این واسطه تقاضای وجه یا مال یا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را کرده یا نکرده باشد، به مجازات شلاق تا ۷۴۴ ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد.
مجازات جرم تهدید : تهدید در این ماده صراحتا صرف‌نظر از تقاضای انجام کار یا ارائه وجه و… واقع خواهد شد. در قانون مطبوعات، برخی از بخش‌های جرایم فوق به عنوان یک جرم مستقل مطبوعاتی نشان داده شده است. ماده ۳۱ این قانون مقرر می‌دارد: «انتشار مطالبی که مشتمل بر تهدید به هتک شرف یا حیثیت و یا افشای اسرار شخصی باشد، ممنوع است و مدیر مسئول به محاکم قضایی معرفی و با وی طبق قانون تعزیرات رفتار خواهد شد.»
مجازات تهدید به مرگ و توهین
عمل تهدیدآمیز مرتکب باید منجر به ترسیدن بزه‌دیده شود. قانون مطبوعات در این زمینه وجود ضرر از حیث شرف و حیثیت و نیز افشا کردن اسرار کلیدی را لازم دانسته است. به این ترتیب تهدید کردن دیگری به مسایل دیگر، اگرچه خطرناک‌تر باشد، جرم تهدید غیرمطبوعاتی محسوب خواهد شد. هرچند در ماده ۳۱ قانون مطبوعات، واژه تهدید صراحتا ملحق به عبارت افشای سر نشده، اما با عنایت به این موضوع که در قانون مجازات اسلامی، اصل بر جرم ندانستن افشای اسرار است و از طرفی ماده ۶۶۹ قانونن مجازات اسلامی در بخش تعزیرات، تهدید به افشای سر را جرم دانسته است، باید گفت که مورد حکم ماده ۳۱ قانون مطبوعات نیز تهدید به افشای سر است. موضوع مورد تهدید ممکن است شخصی باشد که سخنان تهدیدآمیز را می‌شنود یا به‌طور‌کلیی اعمال تهدیدآمیز را می‌بیند و احساس میکند. در عین حال ممکن است شخص مورد تهدید، غیر از فرد مذکور باشد.
اولا تهدید باید شفاف و بدون ابهام باشد. البته مهم نیست که عمل موردنظر صراحتا به مخاطب اعلام شده باشد، بلکه اشاره و استعاره‌ای که ابهام و شک را رفع کند و مخاطب آن را درک کند، کفایت خواهد کرد. از طرفی هم مورد تهدید هم می‌تواند دروغ باشد و هم می‌تواند منطبق با واقع باشد. در مورد اسرار نیز باید گفت که موضوع سر باید از جمله موضوعاتی باشد که در صورت افشای آن ضرر مادی، معنوی و حیثیتی شدیدی بر بزه‌دیده وارد شود و در واقع به ظن غالب، پرداخت حق‌السکوت را در قبالل حفظ آن ترجیح دهد.
این جرم، عمدی و توام با سوءنیت است که در آن با اقدام آگاهانه مرتکب و قصد ارتکاب نفس عمل تهدید به طور مطلق تحقق می‌یابد. به این ترتیب در قوانین موضوعه تحقق عمد خاص یعنی قصد ایراد خسارت به دیگری به صورت تقاضا لازم نیست. به علاوه ضرورت ندارد که تهدیدکننده واقعا قصد اجرای تهدید هم داشته باشد. همچنین نیازی نیست که نتیجه تهدید به نفع خود تهدیدکننده باشد. ممکن است شخص ثالثی از این جرم منتفع شود. همینطور انگیزه واقعی متهم در اجرای جرم و تاثیر تهدید درر طرف مقابل در وقوع جرم موثر نیست. لازم به ذکر است که اگر وسیله ارتکاب آنها تولید مطالب در جراید باشد، مدیرمسئول نشریه مرتکب جرم مزبور می‌شود.
یاسا همان قانون است.
با سلام و احترام
ممنون از مطلبی که در مورد تهدید به اشتراک گذاشته اید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
تابناک در یادداشت خود آورده است:مطمئنا در دنیای پرتلاطم امروزی، یکی از موضوعاتی که می تواند جوامع بشری را از اختلافات شخصی و جمعی در امان بدارد، «آشنایی با حقوق متقابل افراد با یکدیگر و قانون» است که مهمترین اثر این آشنایی و آگاهی را می توان در پیشگیری از وقوع بسیاری از مشکلات حقوقی دانست؛ بنابراین، امروز تلاش داریم تا موضوع «توهین و فحاشی» را بررسی کنیم.توهین و فحاشی و پیامدهای آن توهین و ناسزاگویی در قانون مجازات ایران درجات و سطوح مختلف و متفاوتی دارند و در شرع نیز یکی از صفات زشت و ناپسند مطرح شده که در این گزارش به آن می‌پردازیم. در جامعه کنونی که آستانه تحمل مردم پایین آمده و به سرعت عصبانی می شوند، کوچکترین کلمه‌ای ممکن است مصداق توهین قلمداد شود و فرد با استناد به چنین ادعایی بخواهد اعاده حیثیت کند و فرد توهین‌کننده را مورد پیگرد قانونی و حقوقی قرار دهد.البته از سوی دیگر در کشور ما به علت طولانی شدن روند رسیدگی به دعاوی و آشنایی اندک مردم با حق‌وحقوق قانونی خود این امر شاید چندان عملی نشود، ولی در کشورهای دیگر در این خصوص قوانین سخت‌گیرانه‌ای وضع می‌شود که در واقع اگر کسی دیگری را مورد توهین یا فحاشی قرار دهد باید منتظر برخورد قاطع قانون باشد.با وجود این، در سال‌های اخیر، با آگاهی بیشتر مردم نسبت به حقوق خود شاهد برخوردهای حقوقی‌تر نسبت به جرم توهین و فحاشی هستیم.تعریف توهینتوهین در لغت به معنای خوار کردن، سبک داشتن، خواری و خفت آمده است. جرم توهین دارای اقسامی است: توهین ساده و توهین مشدد.توهین سادهعبارت است از توهین و اهانتی که علیرغم دارا بودن وصف مجرمانه هیچ کیفیت مشدده ای ندارد.توهین مشدد به اعتبار مقام مخاطبقانون‌گذار در برخی موارد به اعتبار مقام و شخصیت طرف اهانت شده همچون توهین به مقام معظم رهبری و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی «ره»، کارکنان و مقامات دولتی، مقامات سیاسی خارجی و توهین به صاحبان حرفه‌ها و مشاغل خاص برای مرتکب مجازات بیشتری تعیین نموده است.توهین و فحاشی از منظر قانونمواد قانونی که به توهین و اهانت در قانون مجازات اسلامی می‌پردازند عبارت است از: هرکس به‌وسیله اوراق چاپی یا خطی یا به‌وسیله‌ی درج در روزنامه و جراید یا نطق در مجامع یا به هر وسیله‌ی دیگر به کسی امری را صریحاً نسبت دهد یا آنها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می‌شود و نتواند صحت آن را ثابت نماید، جز در مواردی که موجب حد است، به یک ماه تا یک سال حبس و تا 74 ضربه شلاق یا یکی از آنها، حسب مورد، محکوم خواهد شد.تبصره: در مواردی که نشر آن امر اشاعه‌ی فحشا محسوب گردد، هرچند بتواند صحت اسناد را ثابت نماید، مرتکب، به مجازات مذکور خواهد شد.هرکس به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی به‌وسیله‌ی نامه یا شکوائیه یا مراسلات یا عرایض یا گزارش یا توزیع هرگونه اوراق چاپی یا خطی با امضا یا بدون امضا اکاذیبی را اظهار نماید یا با همان مقاصد اعمالی را برخلاف حقیقت راسا یا به‌عنوان نقل‌قول به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی، تصریحاً یا تلویحاً نسبت دهد، اعم از اینکه از طریق مزبور به نحوی از انحاء، ضرر مادی یا معنوی به غیر وارد شود یا نه علاوه بر اعاده‌ی حیثیت، در صورت امکان، باید به حبس از دو ماه تا دو سال و یا شلاق تا 74 ضربه محکوم شود.هرکس عالماً به قصد متهم نمودن دیگری آلات و ادوات جرم یا اشیایی را که یافت شدن آن در تصرف یک نفر موجب اتهام او می‌گردد، بدون اطلاع آن شخص در منزل یا محل کسب یا جیب یا اشیایی که متعلق به اوست بگذارد یا مخفی کند یا به نحوی متعلق به او قلمداد نماید و در اثر این عمل شخص مزبور تعقیب گرد، پس از صدور قرار منع تعقیب و یا اعلام برائت قطعی آن شخص مرتکب از حبس از شش ماه تا سه سال و یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می‌شود.هرکس با نظم یا نثر یا کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند یا هجویه را منتشر نماید به حبس از یک تا شش ماه محکوم می‌شود.جرم توهین یک جرم عمدی است و ارتکاب غیرعمدی آن در حقوق جزا شناخته‌شده نیست یعنی مرتکب «عمد در ارتکاب رفتار موهن نسبت به دیگری» را داشته باشد در واقع این مطالب به دو مورد اشاره میکند:۱. مرتکب در ارتکاب عمل خود عامد باشد یعنی در حالت خواب و هیپنوتیزم و مستی نباشد و کلاً بدون اراده مرتکب صورت نگیرد.۲. مرتکب از موهن بودن رفتار خود اطلاع داشته باشد، برای مثال برخی تفاوت‌های فرهنگی یا زبانی باعث عدم اطلاع وی نباشد.توهین و فحاشی از منظر شرعتوهین و ناسزاگویی در کشور اسلامی عملی زشت و ناپسند است؛ حتی اگر فرد متهم یا حتی مجرم و محکوم باشد و پیامبر اکرم (ص) در این رابطه فرموده‌اند که خداوند بهشت را بر افراد فحاش و بدزبان و کم‌حیایی که نسبت به حرف زدن خود بی‌مبالات هستند حرام کرده است. به‌خصوص اینکه اغلب نسبت‌هایی که در کلمات فحش بر زبان افراد جاری می‌شود نسبت دروغ و تهمت است.قرآن کریم در تقبیح بدگویی می‌فرماید: خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود، بدی‌های (دیگران) را اظهار کند مگر آن‌کس که مورد ستم واقع‌شده باشد. چراکه خداوند نیز ستارالعیوب است و پسندیده نمی‌دارد که انسان‌ها پردهدری کنند و عیوب مردم را فاش سازند و آبروی یکدیگر را ببرند.با فحاشی و توهین و بردن آبروی یکدیگر، همکاری میان افراد مشکل می‌شود، بنابراین به خاطر استحکام پیوندهای اجتماعی و هم به خاطر رعایت جهات انسانی، لازم است افراد از پردهدری و توهین به یکدیگر به‌شدت اجتناب نمایند.از این روی، هیچ‌کس اجازه ندارد به محض اختلاف و ناراحتی با دیگران، به آنان توهین کند و یا عیب‌های آنان را فاش نماید بلکه باید سعی کند معایب آنها را بامحبت برطرف کرده و چه‌بسا آنان را هدایت کند. مخصوصاً درباره اقوام و آشنایان که سال‌ها نیز می‌خواهیم با آنان مراودات خانوادگی و اجتماعی داشته باشیم. همیشه باید توجه داشته باشیم بدزبانی اثرات ناپسند و طولانی‌مدت بر فرد باقی می‌گذارد و جبران آن ضروری به نظر می‌رسد.مجازات توهین به افرادجرم توهین و فحاشی در ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی مصوب سال ۱۳۷۵ پیش‌بینی شده است که مقرر می‌دارد «توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک، چنانچه موجب حد قذف نباشد، به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود»برخی بر این باورند که توهین به کسانی که فوت‌شده‌اند نیز مشمول ماده ۶۰۸ می‌شود و برخی معتقدند واژه «افراد» در ماده فوق به انسان‌های زنده اشاره دارد و درنتیجه توهین به مردگان تنها در صورتی می‌تواند مشمول ماده مذکور قرار گیرد که عرفاً توهین به بازماندگان تلقی شود و درواقع آنان بزه دیده محسوب می‌شوند. این موضع در تبصره ۲ ماده ۳۰ از قانون مطبوعات مصوب سال ۱۳۶۴ نیز پذیرفته شده است که به‌موجب آن «هرگاه انتشار مطالب مذکور در ماده فوق راجع به شخص متوفی بوده ولی عرفاً هتاکی به بازماندگان وی به‌حساب آید هر یک از ورثه قانونی می‌تواند ازنظر جزایی یا حقوقی طبق ماده و تبصره فوق اقامه دعوی نماید.»تنها گفتن فحشی که متضمن نسبت ناموسی ناروا باشد، قذف نیست. قانون می‌گوید چنانچه افرادی نزد مراجع قضایی به‌عنوان شاهد زنا یا لواط دیگران حاضر شوند، اما شهادت آنها مستند به مشاهده نباشد یا تعدادشان به حدنصاب لازم برای شهادت نرسد، عمل آنها نیز قذف و مستوجب مجازات 80 ضربه شلاق خواهد بود. نکته پایانی آنکه قذف محدود به گفتن فحش ناموسی نیست، نوشتن آن یا درج الکترونیک (نظیر انتشار در اینترنت یا ارسال ایمیل) نیز طبق قانون جدید مجازات اسلامی جرم انگاشته شده است.مدارک موردنیاز برای شکایت توهین؛مدارک شناسایی از قبیل شناسنامه و کارت ملیتابناک/26تیر96اول*انتشاردهنده:علیرضافرجی
كليات
تابناك
توهين
مجازات
مجازات تهدید به مرگ و توهین
ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir
تماس بی واسطه با مسئولین
بالای صفحه
خبر گزاری جمهوری اسلامی پست الکترونیک : irna@irna.ir
© کلیه حقوق این سایت متعلق به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران بوده و استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.