خواص دارویی و گیاهی
InChI=1S/C19H21N3O/c1-13-5-8-15(9-6-13)19-16(11-18(23)21(3)4)22-12-14(2)7-10-17(22)20-19/h5-10,12H,11H2,1-4H3 YKey:ZAFYATHCZYHLPB-UHFFFAOYSA-N Y
زولپیدم (به انگلیسی: Zolpidem) داروی خوابآور غیر بنزودیازپینی است که در درمان کوتاهمدت بیخوابی استفاده میشود. این دارو نیمهعمری حدود ۳–۲ ساعت دارد و حدود ۱۵ دقیقه پس از مصرف، اثر آن شروع میشود، شناخته شدهترین نام تجاری این دارو در جهان (Ambien) است.[۱]
زولپیدم برای کنترل کوتاه مدت(بطور معمول دو تا شش هفته) بیخوابی در کمترین دوز ممکن تجویز میشود. این دارو هم بر کاهش زمان بخواب رفتن و هم بر بهبود طول زمان خواب تأثیرگذار است.
زولپیدم در دوزهای اندک به صورت زیر زبانی برای بیمارانی تجویز میشود که نصف شب و یا در میانه خواب، بیدار میشوند.[۲]
از این دارو میتوان برای آرام کردن افراد در مدت کوتاهی قبل از قرار گرفتن تحت عمل جراحی استفاده کرد. Zolpidem خوابآور است و دارای ویژگیهای ضد تشنج و آرامبخش است. بطورکلی بیماران مبتلا به بیخوابی نباید بیشتر از یک هفته از این دارو استفاده کنند. آنها همچنین باید این دارو را زمانی مصرف کنند که برای خوابیدن حاضر شده باشند. این دارو بسرعت عمل میکند و فردی که تحت تأثیر آن قرار دارد ممکن است در میانه انجام کاری چُرت بزند. زمینخوردن افراد سالمند ساکن در خانه سالمندان پس از مصرف Zolpidem امری شناخته شدهاست.
در ارتش آمریکا این دارو برای خواب راحت شب قبل از عملیات حساس مصرف میشدهاست.
عوارض قرص zolpidem 10
گیرندههای گابا (GABA) از واحدهایی مانند ۶–۱ α تشکیل شدهاست. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به زیر واحد ۱ α دارد؛ در حالیکه تمایل اتصال آن به ۲ α و ۳ α ده برابر کمتر است و به زیر واحد ۵ α تقریباً متصل نمیشود. گیرندههای گابایی که دارای زیر واحد ۱ α باشند، امگا یک و گروهی که زیر گروههای ۶–۲ α دارند؛ امگا دو مینامند. گیرندههای امگا یک در مغز و گیرندههای امگا دو در نخاع یافت میشوند. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به گیرندههای گابای موجود در مغز دارد و مانند بسیاری از ساختارهای مشابه بنزودیازپینی تمایلی برای اتصال به ۴ αو ۶ α ندارد. به دلیل اتصال اختصاصی زولپیدم به گیرندهها، این دارو دارای اثر تسکیندهی، شلکنندگی عضلانی و نیز ضد تشنجی ضعیفی است. اما داروی خوابآور مؤثری میباشد و سبب افزایش خواب با امواج کوتاه میشود؛ اما در مرحله دوم خواب تغییری ایجاد نمیکند.
نشانههای زیر ممکن است با مصرف زولپیدم همراه باشد: تهوع، استفراغ، خوابآلودگی، گیجی، سردرد و در بعضی موارد سرخوشی می باشد. از جمله عوارض نادر این دارو راه رفتن در خواب است که موارد انگشتشماری از این عارضه گزارش شدهاست. عوارض چشمی دوبینی هم از عوارض جانبی مصرف دارو ست؛ و در بعضی افراد باعث توهم شدید نیز میشود.
موارد منع مصرف: به افراد مبتلا به افسردگی توصیه میشود در رابطه با مصرف Zolpidem جوانب احتیاط را رعایت کنند زیرا این دارو میتواند دلسردی را تعمیق و حتی اندیشه خودکشی ایجاد کند. اثرات ناخواستهای که از جدیت کمتری برخوردار هستند و گاه به گاه تولید میشوند عبارتند از: خشکی دهان، سردرد، سکسکه، تهوع و اسهال. توهم و واکنشهای روانی دیگر (که دامنه آنها از هذیان تا سرخوشی کشیده میشود) حتی کمتر رایج است، اما، با وجود این، به اثبات رسیدهاند.[۳] ضمناً حالت سرخوشی و مستی نیز در بعضی مصرفکنندگان گزارش شدهاست.
افراد مسن نسبت به اثر خوابآوری داروهای خوابآور مانند زولپیدم حساس هستند. این دسته دارویی میتواند احتمال افتادن فرد را افزایش دهد یا سبب بروز تغییرات شناختی شود.
زولپیدم همچنین احتمال بروز تصادف و ایجاد خطر در حال رانندگی را افزایش میدهد. البته این عارضه تنها خاص زولپیدم نیست و سایر داروهای خوابآور نیز سبب بروز چنین تغییراتی در فرد میشوند.
شیردهی و بارداری: در فرزندان موشهای صحرایی و خرگوشهای بارداری که چندین برابر حداکثر دُز درمانی در انسان از این دارو دریافت کرده بودند، هیچ نقص مادرزادی آشکاری مشاهده نشد، هرچند نشانههایی از تأخیر رشد استخوان در جنین آنها وجود داشت. توصیه متداول برای زنان این است که دربارهٔ استفاده از Zolpidem در دوران بارداری با احتیاط عمل کنند. اگرچه آزمایشها نشان میدهد که مقادیر بسیار اندکی از Zolpidem در شیر مادران وارد میشود (کمتر از ۰٫۰۲٪ از مقداری است که یک مادر استفاده کردهاست) . تأثیری روی نوزاد دیده نشدهاست،.[۳]
استفاده از زولپیدم در برخی افراد سبب ایجاد تحمل میشود. قطع دارو میتواند سبب بروز دلیریوم، تشنج یا عوارض جانبی دیگر شود؛ به ویژه اگر به مدت طولانی و با دوز بیش از حد توصیه شده مصرف شده باشد. در افرادی که وابستگی فیزیکی یا تحمل به زولپیدم ایجاد شده باشد، دارو را باید به تدریج و در طی ماهها قطع کرد تا احتمال بروز عوارض جانبی کاهش پیدا کند. احتمال بروز وابستگی فیزیکی و نیز سوء مصرف در افراد الکلی بیشتر است. تجویز زولپیدم برای افراد الکلی، کسانی که سابقه سوء مصرف دارو دارند و نیز افراد دارای سابقه وابستگی به داروهای خوابآور یا آرامبخش، باید با احتیاط همراه باشد.
احتمال سوء مصرف زولپیدم توسط افراد وجود دارد. استفاده از دارو برای سرگرمی به دنبال استفاده طولانیمدت از دارو علیرغم منع مصرف آن یا به دنبال استفاده از دوزهای بالای زولپیدم رواج مییابد. زمانی که فرد بدون تجویز پزشک اقدام به استفاده طولانی مدت از زولپیدم میکند، احتمال افزایش وابستگی و سوء مصرف افزایش پیدا میکند. تحمل به دارو زمانی اتفاق میافتد که فرد دارو را از راهی غیر از روش توصیه شده (مانند تزریق) مصرف کند یا دارو را برای غیر اهداف درمانی مورد استفاده قرار دهد.
سوء مصرف در افرادی که به سایر داروها وابستگی دارند بیشتر اتفاق میافتد؛ اگرچه این نظریه کاملاً دقیق نیست و احتمال بروز وابستگی و سوء مصرف در افراد بدون سابقه نیز وجود دارد. در افرادی که سابقه وابستگی طولانی مدت دارند، احتمال بروز علایم قطع مصرف دارو مانند تشنج، بیشتر وجود دارد. استفاده از موادی مانند الکل یا حشیش، همراه با زولپیدم توصیه نمیشود.
نشانههایی که در اثر استفاده بیش از حد از زولپیدم بروز میکنند عبارتند از: بی تفاوتی، افزایش سداسیون (تسکین)، سوزنی شدن (تنگ شدن) مردمک، دپرسیون تنفسی، کما و گاهی مرگ. در صورت استفاده همزمان با الکل، مواد مخدر و نیز قرصهای اعصاب و داروهای ضد افسردگی احتمال تشدید عوارض وجود دارد.
استفاده بیش از حد زولپیدم باعث مرگ نیز میشود. هرچند زولپیدم جزو بنزودیازپینها نمیباشد ولی در موارد مصرف دوز بالای ان از فلومازنیل که انتاگونیست گیرنده بنزودیازپینها است، استفاده میگردد. این دارو سبب میشود که زولپیدم از روی گیرندههای بنزودیازپینی جدا شده و آثار سمی ان به سرعت برطرف گردد.[۴]
داروهای زیر در فارماکوکینتیک زولپیدم تداخل ایجاد میکنند:
کلرپرومازین، سایمتیدین، فلوکونازول، ایمیپرامین، ایتراکونازول، کتوکونازول، ریفامپیسین، ریتوناویر. احتمال بروز تداخل بین زولپیدم و کاربامازپین و فنیتوئین وجود دارد اگرچه هنوز دلایل قطعی برای این نظریه وجود ندارد.
مطالعات علمی انجام شده در مورد Zolpidem بطورکلی نشان میدهد که هیچ عوارض خماری در اثر مصرف این دارو مشاهده نشدهاست، اما افراد بعد از برخاستن از خواب تا زمانیکه از عملکرد طبیعی خود مطمئن نشدهاند، باید در مورد کارهایی که انجام میدهند مراقب باشند. در این راستا هنگامیکه این دارو را بر روی خلبانهای نظامی ارتش فرانسه (France) و خدمه زمینی جهت تعیین بهبود استراحت در طول فعالیتهای نظامی طولانی مدت مورد آزمایش قرار دادند مشکلی ظاهر نشد. محققان سوئیسی (Swiss) نیز هیچگونه کاهشی را در عملکرد ورزشکاران در صورت استفاده از آن در شب قبل از رقابتهای ورزشی مشاهده نکردند. البته همه افراد دارای توان و بنیهای همسان با افراد مذکور نیستند. آزمایشگرانی که آزمایش انجام شده در ارتش فرانسه را اجرا کردند به این نتیجه رسیدند که این دارو برای مأموریتهای نظامی مناسب است. این دارو همچنین برای مصرف خدمه پرواز مورد تأیید نیروی هوایی ایالات متحده (U.S. Air Force) است.
از این دارو برای مقابله با هواپیما زدگی استفاده میکنند. استفاده از آن برای مسافران این امکان را فراهم میکند که در زمان عبور از تعداد زیادی از مناطق زمانی، تغییرات حاصل در چرخه خواب و بیداری خود را بهطور مؤثری جبران کنند. در طی یک شبیهسازی از چنین شرایطی برای حمل و نقل نیروهای نظامی در فواصل طولانی، ارتش ایالات متحده دریافت که Zolpidem برای بهبود خواب مؤثر است، اما هیچ مزیتی بر Triazolam ندارد. یکی دیگر از آزمایشهای ارتش ایالات متحده، عملکرد انسان در حداقل ۳۸ ساعت بیداری مداوم را مورد آزمایش قرار داد؛ در این رابطه که آیا چرت زدنهای کوتاه مدت حاصل از مصرف Zolpidem در شرایط جنگی میتواند مفید باشد یا خیر، نتایج متناقضی بدست آمد. محققان فرانسوی دریافتند که این دارو برای بهبود کیفیت خواب در فشار هوای کم موجود در ارتفاعات بالا (۴٬۰۰۰ متر یا ۱۳٬۱۲۳ پا) مفید است و این در حالی است که استفاده از آن هیچ مشکل تنفسی ایجاد نمیکند. یافته اخیر نه تنها به کوهنوردان بلکه به هوانوردان و فضانوردان نیز مربوط میشود. بسیاری از داروهای بیخوابی یک اثر بازگشتی (Rebound) ایجاد میکنند به این معنی که پس از توقف در مصرف این داروها، بدتر از همیشه، بیخوابی مجدد ایجاد میشود. با وجود این، تأثیر مذکور با Zolpidem به ندرت مشاهده شدهاست. آزمایشی با این دارو در علائم ناشی از بیماری پارکینسون (Parkinson) بهبودی موقت ایجاد کرد، Zolpidem به رفع اختلال روانی کاتاتونیک (Catatonia) کمک کردهاست.[۳]
برخی از گزارشها بیانگر کاربرد مؤثر زولپیدم در بیماران مبتلا به minimally conscious coma state است. در یک مطالعه بالینی، زمانی که به یک فرد به کما رفته این دارو داده شد، با کمال تعجب پزشکان مشاهده کردند که بیمار هوشیار شد، به صورتی که برای اولین بار قادر به برقراری ارتباط با اطرافیان خود شد. بررسیها نشان دادهاست که زولپیدم سبب افزایش فعالیت لوب فرونتال میشود. هماکنون تحقیق گستردهای در مورد این خاصیت زولپیدم در حال انجام است. این قرص در بارداری طبق آزمایشها بروی موشهای آزماشگاهی تأثیری نداشته زیرا تا کنون گزارشی ازین بابت هم انسانی هم حیوانی نشدهاست.
InChI=1S/C19H21N3O/c1-13-5-8-15(9-6-13)19-16(11-18(23)21(3)4)22-12-14(2)7-10-17(22)20-19/h5-10,12H,11H2,1-4H3 YKey:ZAFYATHCZYHLPB-UHFFFAOYSA-N Y
زولپیدم (به انگلیسی: Zolpidem) داروی خوابآور غیر بنزودیازپینی است که در درمان کوتاهمدت بیخوابی استفاده میشود. این دارو نیمهعمری حدود ۳–۲ ساعت دارد و حدود ۱۵ دقیقه پس از مصرف، اثر آن شروع میشود، شناخته شدهترین نام تجاری این دارو در جهان (Ambien) است.[۱]
زولپیدم برای کنترل کوتاه مدت(بطور معمول دو تا شش هفته) بیخوابی در کمترین دوز ممکن تجویز میشود. این دارو هم بر کاهش زمان بخواب رفتن و هم بر بهبود طول زمان خواب تأثیرگذار است.
زولپیدم در دوزهای اندک به صورت زیر زبانی برای بیمارانی تجویز میشود که نصف شب و یا در میانه خواب، بیدار میشوند.[۲]
از این دارو میتوان برای آرام کردن افراد در مدت کوتاهی قبل از قرار گرفتن تحت عمل جراحی استفاده کرد. Zolpidem خوابآور است و دارای ویژگیهای ضد تشنج و آرامبخش است. بطورکلی بیماران مبتلا به بیخوابی نباید بیشتر از یک هفته از این دارو استفاده کنند. آنها همچنین باید این دارو را زمانی مصرف کنند که برای خوابیدن حاضر شده باشند. این دارو بسرعت عمل میکند و فردی که تحت تأثیر آن قرار دارد ممکن است در میانه انجام کاری چُرت بزند. زمینخوردن افراد سالمند ساکن در خانه سالمندان پس از مصرف Zolpidem امری شناخته شدهاست.
در ارتش آمریکا این دارو برای خواب راحت شب قبل از عملیات حساس مصرف میشدهاست.
عوارض قرص zolpidem 10
گیرندههای گابا (GABA) از واحدهایی مانند ۶–۱ α تشکیل شدهاست. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به زیر واحد ۱ α دارد؛ در حالیکه تمایل اتصال آن به ۲ α و ۳ α ده برابر کمتر است و به زیر واحد ۵ α تقریباً متصل نمیشود. گیرندههای گابایی که دارای زیر واحد ۱ α باشند، امگا یک و گروهی که زیر گروههای ۶–۲ α دارند؛ امگا دو مینامند. گیرندههای امگا یک در مغز و گیرندههای امگا دو در نخاع یافت میشوند. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به گیرندههای گابای موجود در مغز دارد و مانند بسیاری از ساختارهای مشابه بنزودیازپینی تمایلی برای اتصال به ۴ αو ۶ α ندارد. به دلیل اتصال اختصاصی زولپیدم به گیرندهها، این دارو دارای اثر تسکیندهی، شلکنندگی عضلانی و نیز ضد تشنجی ضعیفی است. اما داروی خوابآور مؤثری میباشد و سبب افزایش خواب با امواج کوتاه میشود؛ اما در مرحله دوم خواب تغییری ایجاد نمیکند.
نشانههای زیر ممکن است با مصرف زولپیدم همراه باشد: تهوع، استفراغ، خوابآلودگی، گیجی، سردرد و در بعضی موارد سرخوشی می باشد. از جمله عوارض نادر این دارو راه رفتن در خواب است که موارد انگشتشماری از این عارضه گزارش شدهاست. عوارض چشمی دوبینی هم از عوارض جانبی مصرف دارو ست؛ و در بعضی افراد باعث توهم شدید نیز میشود.
موارد منع مصرف: به افراد مبتلا به افسردگی توصیه میشود در رابطه با مصرف Zolpidem جوانب احتیاط را رعایت کنند زیرا این دارو میتواند دلسردی را تعمیق و حتی اندیشه خودکشی ایجاد کند. اثرات ناخواستهای که از جدیت کمتری برخوردار هستند و گاه به گاه تولید میشوند عبارتند از: خشکی دهان، سردرد، سکسکه، تهوع و اسهال. توهم و واکنشهای روانی دیگر (که دامنه آنها از هذیان تا سرخوشی کشیده میشود) حتی کمتر رایج است، اما، با وجود این، به اثبات رسیدهاند.[۳] ضمناً حالت سرخوشی و مستی نیز در بعضی مصرفکنندگان گزارش شدهاست.
افراد مسن نسبت به اثر خوابآوری داروهای خوابآور مانند زولپیدم حساس هستند. این دسته دارویی میتواند احتمال افتادن فرد را افزایش دهد یا سبب بروز تغییرات شناختی شود.
زولپیدم همچنین احتمال بروز تصادف و ایجاد خطر در حال رانندگی را افزایش میدهد. البته این عارضه تنها خاص زولپیدم نیست و سایر داروهای خوابآور نیز سبب بروز چنین تغییراتی در فرد میشوند.
شیردهی و بارداری: در فرزندان موشهای صحرایی و خرگوشهای بارداری که چندین برابر حداکثر دُز درمانی در انسان از این دارو دریافت کرده بودند، هیچ نقص مادرزادی آشکاری مشاهده نشد، هرچند نشانههایی از تأخیر رشد استخوان در جنین آنها وجود داشت. توصیه متداول برای زنان این است که دربارهٔ استفاده از Zolpidem در دوران بارداری با احتیاط عمل کنند. اگرچه آزمایشها نشان میدهد که مقادیر بسیار اندکی از Zolpidem در شیر مادران وارد میشود (کمتر از ۰٫۰۲٪ از مقداری است که یک مادر استفاده کردهاست) . تأثیری روی نوزاد دیده نشدهاست،.[۳]
استفاده از زولپیدم در برخی افراد سبب ایجاد تحمل میشود. قطع دارو میتواند سبب بروز دلیریوم، تشنج یا عوارض جانبی دیگر شود؛ به ویژه اگر به مدت طولانی و با دوز بیش از حد توصیه شده مصرف شده باشد. در افرادی که وابستگی فیزیکی یا تحمل به زولپیدم ایجاد شده باشد، دارو را باید به تدریج و در طی ماهها قطع کرد تا احتمال بروز عوارض جانبی کاهش پیدا کند. احتمال بروز وابستگی فیزیکی و نیز سوء مصرف در افراد الکلی بیشتر است. تجویز زولپیدم برای افراد الکلی، کسانی که سابقه سوء مصرف دارو دارند و نیز افراد دارای سابقه وابستگی به داروهای خوابآور یا آرامبخش، باید با احتیاط همراه باشد.
احتمال سوء مصرف زولپیدم توسط افراد وجود دارد. استفاده از دارو برای سرگرمی به دنبال استفاده طولانیمدت از دارو علیرغم منع مصرف آن یا به دنبال استفاده از دوزهای بالای زولپیدم رواج مییابد. زمانی که فرد بدون تجویز پزشک اقدام به استفاده طولانی مدت از زولپیدم میکند، احتمال افزایش وابستگی و سوء مصرف افزایش پیدا میکند. تحمل به دارو زمانی اتفاق میافتد که فرد دارو را از راهی غیر از روش توصیه شده (مانند تزریق) مصرف کند یا دارو را برای غیر اهداف درمانی مورد استفاده قرار دهد.
سوء مصرف در افرادی که به سایر داروها وابستگی دارند بیشتر اتفاق میافتد؛ اگرچه این نظریه کاملاً دقیق نیست و احتمال بروز وابستگی و سوء مصرف در افراد بدون سابقه نیز وجود دارد. در افرادی که سابقه وابستگی طولانی مدت دارند، احتمال بروز علایم قطع مصرف دارو مانند تشنج، بیشتر وجود دارد. استفاده از موادی مانند الکل یا حشیش، همراه با زولپیدم توصیه نمیشود.
نشانههایی که در اثر استفاده بیش از حد از زولپیدم بروز میکنند عبارتند از: بی تفاوتی، افزایش سداسیون (تسکین)، سوزنی شدن (تنگ شدن) مردمک، دپرسیون تنفسی، کما و گاهی مرگ. در صورت استفاده همزمان با الکل، مواد مخدر و نیز قرصهای اعصاب و داروهای ضد افسردگی احتمال تشدید عوارض وجود دارد.
استفاده بیش از حد زولپیدم باعث مرگ نیز میشود. هرچند زولپیدم جزو بنزودیازپینها نمیباشد ولی در موارد مصرف دوز بالای ان از فلومازنیل که انتاگونیست گیرنده بنزودیازپینها است، استفاده میگردد. این دارو سبب میشود که زولپیدم از روی گیرندههای بنزودیازپینی جدا شده و آثار سمی ان به سرعت برطرف گردد.[۴]
داروهای زیر در فارماکوکینتیک زولپیدم تداخل ایجاد میکنند:
کلرپرومازین، سایمتیدین، فلوکونازول، ایمیپرامین، ایتراکونازول، کتوکونازول، ریفامپیسین، ریتوناویر. احتمال بروز تداخل بین زولپیدم و کاربامازپین و فنیتوئین وجود دارد اگرچه هنوز دلایل قطعی برای این نظریه وجود ندارد.
مطالعات علمی انجام شده در مورد Zolpidem بطورکلی نشان میدهد که هیچ عوارض خماری در اثر مصرف این دارو مشاهده نشدهاست، اما افراد بعد از برخاستن از خواب تا زمانیکه از عملکرد طبیعی خود مطمئن نشدهاند، باید در مورد کارهایی که انجام میدهند مراقب باشند. در این راستا هنگامیکه این دارو را بر روی خلبانهای نظامی ارتش فرانسه (France) و خدمه زمینی جهت تعیین بهبود استراحت در طول فعالیتهای نظامی طولانی مدت مورد آزمایش قرار دادند مشکلی ظاهر نشد. محققان سوئیسی (Swiss) نیز هیچگونه کاهشی را در عملکرد ورزشکاران در صورت استفاده از آن در شب قبل از رقابتهای ورزشی مشاهده نکردند. البته همه افراد دارای توان و بنیهای همسان با افراد مذکور نیستند. آزمایشگرانی که آزمایش انجام شده در ارتش فرانسه را اجرا کردند به این نتیجه رسیدند که این دارو برای مأموریتهای نظامی مناسب است. این دارو همچنین برای مصرف خدمه پرواز مورد تأیید نیروی هوایی ایالات متحده (U.S. Air Force) است.
از این دارو برای مقابله با هواپیما زدگی استفاده میکنند. استفاده از آن برای مسافران این امکان را فراهم میکند که در زمان عبور از تعداد زیادی از مناطق زمانی، تغییرات حاصل در چرخه خواب و بیداری خود را بهطور مؤثری جبران کنند. در طی یک شبیهسازی از چنین شرایطی برای حمل و نقل نیروهای نظامی در فواصل طولانی، ارتش ایالات متحده دریافت که Zolpidem برای بهبود خواب مؤثر است، اما هیچ مزیتی بر Triazolam ندارد. یکی دیگر از آزمایشهای ارتش ایالات متحده، عملکرد انسان در حداقل ۳۸ ساعت بیداری مداوم را مورد آزمایش قرار داد؛ در این رابطه که آیا چرت زدنهای کوتاه مدت حاصل از مصرف Zolpidem در شرایط جنگی میتواند مفید باشد یا خیر، نتایج متناقضی بدست آمد. محققان فرانسوی دریافتند که این دارو برای بهبود کیفیت خواب در فشار هوای کم موجود در ارتفاعات بالا (۴٬۰۰۰ متر یا ۱۳٬۱۲۳ پا) مفید است و این در حالی است که استفاده از آن هیچ مشکل تنفسی ایجاد نمیکند. یافته اخیر نه تنها به کوهنوردان بلکه به هوانوردان و فضانوردان نیز مربوط میشود. بسیاری از داروهای بیخوابی یک اثر بازگشتی (Rebound) ایجاد میکنند به این معنی که پس از توقف در مصرف این داروها، بدتر از همیشه، بیخوابی مجدد ایجاد میشود. با وجود این، تأثیر مذکور با Zolpidem به ندرت مشاهده شدهاست. آزمایشی با این دارو در علائم ناشی از بیماری پارکینسون (Parkinson) بهبودی موقت ایجاد کرد، Zolpidem به رفع اختلال روانی کاتاتونیک (Catatonia) کمک کردهاست.[۳]
برخی از گزارشها بیانگر کاربرد مؤثر زولپیدم در بیماران مبتلا به minimally conscious coma state است. در یک مطالعه بالینی، زمانی که به یک فرد به کما رفته این دارو داده شد، با کمال تعجب پزشکان مشاهده کردند که بیمار هوشیار شد، به صورتی که برای اولین بار قادر به برقراری ارتباط با اطرافیان خود شد. بررسیها نشان دادهاست که زولپیدم سبب افزایش فعالیت لوب فرونتال میشود. هماکنون تحقیق گستردهای در مورد این خاصیت زولپیدم در حال انجام است. این قرص در بارداری طبق آزمایشها بروی موشهای آزماشگاهی تأثیری نداشته زیرا تا کنون گزارشی ازین بابت هم انسانی هم حیوانی نشدهاست.
InChI=1S/C19H21N3O/c1-13-5-8-15(9-6-13)19-16(11-18(23)21(3)4)22-12-14(2)7-10-17(22)20-19/h5-10,12H,11H2,1-4H3 YKey:ZAFYATHCZYHLPB-UHFFFAOYSA-N Y
زولپیدم (به انگلیسی: Zolpidem) داروی خوابآور غیر بنزودیازپینی است که در درمان کوتاهمدت بیخوابی استفاده میشود. این دارو نیمهعمری حدود ۳–۲ ساعت دارد و حدود ۱۵ دقیقه پس از مصرف، اثر آن شروع میشود، شناخته شدهترین نام تجاری این دارو در جهان (Ambien) است.[۱]
زولپیدم برای کنترل کوتاه مدت(بطور معمول دو تا شش هفته) بیخوابی در کمترین دوز ممکن تجویز میشود. این دارو هم بر کاهش زمان بخواب رفتن و هم بر بهبود طول زمان خواب تأثیرگذار است.
زولپیدم در دوزهای اندک به صورت زیر زبانی برای بیمارانی تجویز میشود که نصف شب و یا در میانه خواب، بیدار میشوند.[۲]
از این دارو میتوان برای آرام کردن افراد در مدت کوتاهی قبل از قرار گرفتن تحت عمل جراحی استفاده کرد. Zolpidem خوابآور است و دارای ویژگیهای ضد تشنج و آرامبخش است. بطورکلی بیماران مبتلا به بیخوابی نباید بیشتر از یک هفته از این دارو استفاده کنند. آنها همچنین باید این دارو را زمانی مصرف کنند که برای خوابیدن حاضر شده باشند. این دارو بسرعت عمل میکند و فردی که تحت تأثیر آن قرار دارد ممکن است در میانه انجام کاری چُرت بزند. زمینخوردن افراد سالمند ساکن در خانه سالمندان پس از مصرف Zolpidem امری شناخته شدهاست.
در ارتش آمریکا این دارو برای خواب راحت شب قبل از عملیات حساس مصرف میشدهاست.
عوارض قرص zolpidem 10
گیرندههای گابا (GABA) از واحدهایی مانند ۶–۱ α تشکیل شدهاست. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به زیر واحد ۱ α دارد؛ در حالیکه تمایل اتصال آن به ۲ α و ۳ α ده برابر کمتر است و به زیر واحد ۵ α تقریباً متصل نمیشود. گیرندههای گابایی که دارای زیر واحد ۱ α باشند، امگا یک و گروهی که زیر گروههای ۶–۲ α دارند؛ امگا دو مینامند. گیرندههای امگا یک در مغز و گیرندههای امگا دو در نخاع یافت میشوند. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به گیرندههای گابای موجود در مغز دارد و مانند بسیاری از ساختارهای مشابه بنزودیازپینی تمایلی برای اتصال به ۴ αو ۶ α ندارد. به دلیل اتصال اختصاصی زولپیدم به گیرندهها، این دارو دارای اثر تسکیندهی، شلکنندگی عضلانی و نیز ضد تشنجی ضعیفی است. اما داروی خوابآور مؤثری میباشد و سبب افزایش خواب با امواج کوتاه میشود؛ اما در مرحله دوم خواب تغییری ایجاد نمیکند.
نشانههای زیر ممکن است با مصرف زولپیدم همراه باشد: تهوع، استفراغ، خوابآلودگی، گیجی، سردرد و در بعضی موارد سرخوشی می باشد. از جمله عوارض نادر این دارو راه رفتن در خواب است که موارد انگشتشماری از این عارضه گزارش شدهاست. عوارض چشمی دوبینی هم از عوارض جانبی مصرف دارو ست؛ و در بعضی افراد باعث توهم شدید نیز میشود.
موارد منع مصرف: به افراد مبتلا به افسردگی توصیه میشود در رابطه با مصرف Zolpidem جوانب احتیاط را رعایت کنند زیرا این دارو میتواند دلسردی را تعمیق و حتی اندیشه خودکشی ایجاد کند. اثرات ناخواستهای که از جدیت کمتری برخوردار هستند و گاه به گاه تولید میشوند عبارتند از: خشکی دهان، سردرد، سکسکه، تهوع و اسهال. توهم و واکنشهای روانی دیگر (که دامنه آنها از هذیان تا سرخوشی کشیده میشود) حتی کمتر رایج است، اما، با وجود این، به اثبات رسیدهاند.[۳] ضمناً حالت سرخوشی و مستی نیز در بعضی مصرفکنندگان گزارش شدهاست.
افراد مسن نسبت به اثر خوابآوری داروهای خوابآور مانند زولپیدم حساس هستند. این دسته دارویی میتواند احتمال افتادن فرد را افزایش دهد یا سبب بروز تغییرات شناختی شود.
زولپیدم همچنین احتمال بروز تصادف و ایجاد خطر در حال رانندگی را افزایش میدهد. البته این عارضه تنها خاص زولپیدم نیست و سایر داروهای خوابآور نیز سبب بروز چنین تغییراتی در فرد میشوند.
شیردهی و بارداری: در فرزندان موشهای صحرایی و خرگوشهای بارداری که چندین برابر حداکثر دُز درمانی در انسان از این دارو دریافت کرده بودند، هیچ نقص مادرزادی آشکاری مشاهده نشد، هرچند نشانههایی از تأخیر رشد استخوان در جنین آنها وجود داشت. توصیه متداول برای زنان این است که دربارهٔ استفاده از Zolpidem در دوران بارداری با احتیاط عمل کنند. اگرچه آزمایشها نشان میدهد که مقادیر بسیار اندکی از Zolpidem در شیر مادران وارد میشود (کمتر از ۰٫۰۲٪ از مقداری است که یک مادر استفاده کردهاست) . تأثیری روی نوزاد دیده نشدهاست،.[۳]
استفاده از زولپیدم در برخی افراد سبب ایجاد تحمل میشود. قطع دارو میتواند سبب بروز دلیریوم، تشنج یا عوارض جانبی دیگر شود؛ به ویژه اگر به مدت طولانی و با دوز بیش از حد توصیه شده مصرف شده باشد. در افرادی که وابستگی فیزیکی یا تحمل به زولپیدم ایجاد شده باشد، دارو را باید به تدریج و در طی ماهها قطع کرد تا احتمال بروز عوارض جانبی کاهش پیدا کند. احتمال بروز وابستگی فیزیکی و نیز سوء مصرف در افراد الکلی بیشتر است. تجویز زولپیدم برای افراد الکلی، کسانی که سابقه سوء مصرف دارو دارند و نیز افراد دارای سابقه وابستگی به داروهای خوابآور یا آرامبخش، باید با احتیاط همراه باشد.
احتمال سوء مصرف زولپیدم توسط افراد وجود دارد. استفاده از دارو برای سرگرمی به دنبال استفاده طولانیمدت از دارو علیرغم منع مصرف آن یا به دنبال استفاده از دوزهای بالای زولپیدم رواج مییابد. زمانی که فرد بدون تجویز پزشک اقدام به استفاده طولانی مدت از زولپیدم میکند، احتمال افزایش وابستگی و سوء مصرف افزایش پیدا میکند. تحمل به دارو زمانی اتفاق میافتد که فرد دارو را از راهی غیر از روش توصیه شده (مانند تزریق) مصرف کند یا دارو را برای غیر اهداف درمانی مورد استفاده قرار دهد.
سوء مصرف در افرادی که به سایر داروها وابستگی دارند بیشتر اتفاق میافتد؛ اگرچه این نظریه کاملاً دقیق نیست و احتمال بروز وابستگی و سوء مصرف در افراد بدون سابقه نیز وجود دارد. در افرادی که سابقه وابستگی طولانی مدت دارند، احتمال بروز علایم قطع مصرف دارو مانند تشنج، بیشتر وجود دارد. استفاده از موادی مانند الکل یا حشیش، همراه با زولپیدم توصیه نمیشود.
نشانههایی که در اثر استفاده بیش از حد از زولپیدم بروز میکنند عبارتند از: بی تفاوتی، افزایش سداسیون (تسکین)، سوزنی شدن (تنگ شدن) مردمک، دپرسیون تنفسی، کما و گاهی مرگ. در صورت استفاده همزمان با الکل، مواد مخدر و نیز قرصهای اعصاب و داروهای ضد افسردگی احتمال تشدید عوارض وجود دارد.
استفاده بیش از حد زولپیدم باعث مرگ نیز میشود. هرچند زولپیدم جزو بنزودیازپینها نمیباشد ولی در موارد مصرف دوز بالای ان از فلومازنیل که انتاگونیست گیرنده بنزودیازپینها است، استفاده میگردد. این دارو سبب میشود که زولپیدم از روی گیرندههای بنزودیازپینی جدا شده و آثار سمی ان به سرعت برطرف گردد.[۴]
داروهای زیر در فارماکوکینتیک زولپیدم تداخل ایجاد میکنند:
کلرپرومازین، سایمتیدین، فلوکونازول، ایمیپرامین، ایتراکونازول، کتوکونازول، ریفامپیسین، ریتوناویر. احتمال بروز تداخل بین زولپیدم و کاربامازپین و فنیتوئین وجود دارد اگرچه هنوز دلایل قطعی برای این نظریه وجود ندارد.
مطالعات علمی انجام شده در مورد Zolpidem بطورکلی نشان میدهد که هیچ عوارض خماری در اثر مصرف این دارو مشاهده نشدهاست، اما افراد بعد از برخاستن از خواب تا زمانیکه از عملکرد طبیعی خود مطمئن نشدهاند، باید در مورد کارهایی که انجام میدهند مراقب باشند. در این راستا هنگامیکه این دارو را بر روی خلبانهای نظامی ارتش فرانسه (France) و خدمه زمینی جهت تعیین بهبود استراحت در طول فعالیتهای نظامی طولانی مدت مورد آزمایش قرار دادند مشکلی ظاهر نشد. محققان سوئیسی (Swiss) نیز هیچگونه کاهشی را در عملکرد ورزشکاران در صورت استفاده از آن در شب قبل از رقابتهای ورزشی مشاهده نکردند. البته همه افراد دارای توان و بنیهای همسان با افراد مذکور نیستند. آزمایشگرانی که آزمایش انجام شده در ارتش فرانسه را اجرا کردند به این نتیجه رسیدند که این دارو برای مأموریتهای نظامی مناسب است. این دارو همچنین برای مصرف خدمه پرواز مورد تأیید نیروی هوایی ایالات متحده (U.S. Air Force) است.
از این دارو برای مقابله با هواپیما زدگی استفاده میکنند. استفاده از آن برای مسافران این امکان را فراهم میکند که در زمان عبور از تعداد زیادی از مناطق زمانی، تغییرات حاصل در چرخه خواب و بیداری خود را بهطور مؤثری جبران کنند. در طی یک شبیهسازی از چنین شرایطی برای حمل و نقل نیروهای نظامی در فواصل طولانی، ارتش ایالات متحده دریافت که Zolpidem برای بهبود خواب مؤثر است، اما هیچ مزیتی بر Triazolam ندارد. یکی دیگر از آزمایشهای ارتش ایالات متحده، عملکرد انسان در حداقل ۳۸ ساعت بیداری مداوم را مورد آزمایش قرار داد؛ در این رابطه که آیا چرت زدنهای کوتاه مدت حاصل از مصرف Zolpidem در شرایط جنگی میتواند مفید باشد یا خیر، نتایج متناقضی بدست آمد. محققان فرانسوی دریافتند که این دارو برای بهبود کیفیت خواب در فشار هوای کم موجود در ارتفاعات بالا (۴٬۰۰۰ متر یا ۱۳٬۱۲۳ پا) مفید است و این در حالی است که استفاده از آن هیچ مشکل تنفسی ایجاد نمیکند. یافته اخیر نه تنها به کوهنوردان بلکه به هوانوردان و فضانوردان نیز مربوط میشود. بسیاری از داروهای بیخوابی یک اثر بازگشتی (Rebound) ایجاد میکنند به این معنی که پس از توقف در مصرف این داروها، بدتر از همیشه، بیخوابی مجدد ایجاد میشود. با وجود این، تأثیر مذکور با Zolpidem به ندرت مشاهده شدهاست. آزمایشی با این دارو در علائم ناشی از بیماری پارکینسون (Parkinson) بهبودی موقت ایجاد کرد، Zolpidem به رفع اختلال روانی کاتاتونیک (Catatonia) کمک کردهاست.[۳]
برخی از گزارشها بیانگر کاربرد مؤثر زولپیدم در بیماران مبتلا به minimally conscious coma state است. در یک مطالعه بالینی، زمانی که به یک فرد به کما رفته این دارو داده شد، با کمال تعجب پزشکان مشاهده کردند که بیمار هوشیار شد، به صورتی که برای اولین بار قادر به برقراری ارتباط با اطرافیان خود شد. بررسیها نشان دادهاست که زولپیدم سبب افزایش فعالیت لوب فرونتال میشود. هماکنون تحقیق گستردهای در مورد این خاصیت زولپیدم در حال انجام است. این قرص در بارداری طبق آزمایشها بروی موشهای آزماشگاهی تأثیری نداشته زیرا تا کنون گزارشی ازین بابت هم انسانی هم حیوانی نشدهاست.
InChI=1S/C19H21N3O/c1-13-5-8-15(9-6-13)19-16(11-18(23)21(3)4)22-12-14(2)7-10-17(22)20-19/h5-10,12H,11H2,1-4H3 YKey:ZAFYATHCZYHLPB-UHFFFAOYSA-N Y
زولپیدم (به انگلیسی: Zolpidem) داروی خوابآور غیر بنزودیازپینی است که در درمان کوتاهمدت بیخوابی استفاده میشود. این دارو نیمهعمری حدود ۳–۲ ساعت دارد و حدود ۱۵ دقیقه پس از مصرف، اثر آن شروع میشود، شناخته شدهترین نام تجاری این دارو در جهان (Ambien) است.[۱]
زولپیدم برای کنترل کوتاه مدت(بطور معمول دو تا شش هفته) بیخوابی در کمترین دوز ممکن تجویز میشود. این دارو هم بر کاهش زمان بخواب رفتن و هم بر بهبود طول زمان خواب تأثیرگذار است.
زولپیدم در دوزهای اندک به صورت زیر زبانی برای بیمارانی تجویز میشود که نصف شب و یا در میانه خواب، بیدار میشوند.[۲]
از این دارو میتوان برای آرام کردن افراد در مدت کوتاهی قبل از قرار گرفتن تحت عمل جراحی استفاده کرد. Zolpidem خوابآور است و دارای ویژگیهای ضد تشنج و آرامبخش است. بطورکلی بیماران مبتلا به بیخوابی نباید بیشتر از یک هفته از این دارو استفاده کنند. آنها همچنین باید این دارو را زمانی مصرف کنند که برای خوابیدن حاضر شده باشند. این دارو بسرعت عمل میکند و فردی که تحت تأثیر آن قرار دارد ممکن است در میانه انجام کاری چُرت بزند. زمینخوردن افراد سالمند ساکن در خانه سالمندان پس از مصرف Zolpidem امری شناخته شدهاست.
در ارتش آمریکا این دارو برای خواب راحت شب قبل از عملیات حساس مصرف میشدهاست.
عوارض قرص zolpidem 10
گیرندههای گابا (GABA) از واحدهایی مانند ۶–۱ α تشکیل شدهاست. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به زیر واحد ۱ α دارد؛ در حالیکه تمایل اتصال آن به ۲ α و ۳ α ده برابر کمتر است و به زیر واحد ۵ α تقریباً متصل نمیشود. گیرندههای گابایی که دارای زیر واحد ۱ α باشند، امگا یک و گروهی که زیر گروههای ۶–۲ α دارند؛ امگا دو مینامند. گیرندههای امگا یک در مغز و گیرندههای امگا دو در نخاع یافت میشوند. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به گیرندههای گابای موجود در مغز دارد و مانند بسیاری از ساختارهای مشابه بنزودیازپینی تمایلی برای اتصال به ۴ αو ۶ α ندارد. به دلیل اتصال اختصاصی زولپیدم به گیرندهها، این دارو دارای اثر تسکیندهی، شلکنندگی عضلانی و نیز ضد تشنجی ضعیفی است. اما داروی خوابآور مؤثری میباشد و سبب افزایش خواب با امواج کوتاه میشود؛ اما در مرحله دوم خواب تغییری ایجاد نمیکند.
نشانههای زیر ممکن است با مصرف زولپیدم همراه باشد: تهوع، استفراغ، خوابآلودگی، گیجی، سردرد و در بعضی موارد سرخوشی می باشد. از جمله عوارض نادر این دارو راه رفتن در خواب است که موارد انگشتشماری از این عارضه گزارش شدهاست. عوارض چشمی دوبینی هم از عوارض جانبی مصرف دارو ست؛ و در بعضی افراد باعث توهم شدید نیز میشود.
موارد منع مصرف: به افراد مبتلا به افسردگی توصیه میشود در رابطه با مصرف Zolpidem جوانب احتیاط را رعایت کنند زیرا این دارو میتواند دلسردی را تعمیق و حتی اندیشه خودکشی ایجاد کند. اثرات ناخواستهای که از جدیت کمتری برخوردار هستند و گاه به گاه تولید میشوند عبارتند از: خشکی دهان، سردرد، سکسکه، تهوع و اسهال. توهم و واکنشهای روانی دیگر (که دامنه آنها از هذیان تا سرخوشی کشیده میشود) حتی کمتر رایج است، اما، با وجود این، به اثبات رسیدهاند.[۳] ضمناً حالت سرخوشی و مستی نیز در بعضی مصرفکنندگان گزارش شدهاست.
افراد مسن نسبت به اثر خوابآوری داروهای خوابآور مانند زولپیدم حساس هستند. این دسته دارویی میتواند احتمال افتادن فرد را افزایش دهد یا سبب بروز تغییرات شناختی شود.
زولپیدم همچنین احتمال بروز تصادف و ایجاد خطر در حال رانندگی را افزایش میدهد. البته این عارضه تنها خاص زولپیدم نیست و سایر داروهای خوابآور نیز سبب بروز چنین تغییراتی در فرد میشوند.
شیردهی و بارداری: در فرزندان موشهای صحرایی و خرگوشهای بارداری که چندین برابر حداکثر دُز درمانی در انسان از این دارو دریافت کرده بودند، هیچ نقص مادرزادی آشکاری مشاهده نشد، هرچند نشانههایی از تأخیر رشد استخوان در جنین آنها وجود داشت. توصیه متداول برای زنان این است که دربارهٔ استفاده از Zolpidem در دوران بارداری با احتیاط عمل کنند. اگرچه آزمایشها نشان میدهد که مقادیر بسیار اندکی از Zolpidem در شیر مادران وارد میشود (کمتر از ۰٫۰۲٪ از مقداری است که یک مادر استفاده کردهاست) . تأثیری روی نوزاد دیده نشدهاست،.[۳]
استفاده از زولپیدم در برخی افراد سبب ایجاد تحمل میشود. قطع دارو میتواند سبب بروز دلیریوم، تشنج یا عوارض جانبی دیگر شود؛ به ویژه اگر به مدت طولانی و با دوز بیش از حد توصیه شده مصرف شده باشد. در افرادی که وابستگی فیزیکی یا تحمل به زولپیدم ایجاد شده باشد، دارو را باید به تدریج و در طی ماهها قطع کرد تا احتمال بروز عوارض جانبی کاهش پیدا کند. احتمال بروز وابستگی فیزیکی و نیز سوء مصرف در افراد الکلی بیشتر است. تجویز زولپیدم برای افراد الکلی، کسانی که سابقه سوء مصرف دارو دارند و نیز افراد دارای سابقه وابستگی به داروهای خوابآور یا آرامبخش، باید با احتیاط همراه باشد.
احتمال سوء مصرف زولپیدم توسط افراد وجود دارد. استفاده از دارو برای سرگرمی به دنبال استفاده طولانیمدت از دارو علیرغم منع مصرف آن یا به دنبال استفاده از دوزهای بالای زولپیدم رواج مییابد. زمانی که فرد بدون تجویز پزشک اقدام به استفاده طولانی مدت از زولپیدم میکند، احتمال افزایش وابستگی و سوء مصرف افزایش پیدا میکند. تحمل به دارو زمانی اتفاق میافتد که فرد دارو را از راهی غیر از روش توصیه شده (مانند تزریق) مصرف کند یا دارو را برای غیر اهداف درمانی مورد استفاده قرار دهد.
سوء مصرف در افرادی که به سایر داروها وابستگی دارند بیشتر اتفاق میافتد؛ اگرچه این نظریه کاملاً دقیق نیست و احتمال بروز وابستگی و سوء مصرف در افراد بدون سابقه نیز وجود دارد. در افرادی که سابقه وابستگی طولانی مدت دارند، احتمال بروز علایم قطع مصرف دارو مانند تشنج، بیشتر وجود دارد. استفاده از موادی مانند الکل یا حشیش، همراه با زولپیدم توصیه نمیشود.
نشانههایی که در اثر استفاده بیش از حد از زولپیدم بروز میکنند عبارتند از: بی تفاوتی، افزایش سداسیون (تسکین)، سوزنی شدن (تنگ شدن) مردمک، دپرسیون تنفسی، کما و گاهی مرگ. در صورت استفاده همزمان با الکل، مواد مخدر و نیز قرصهای اعصاب و داروهای ضد افسردگی احتمال تشدید عوارض وجود دارد.
استفاده بیش از حد زولپیدم باعث مرگ نیز میشود. هرچند زولپیدم جزو بنزودیازپینها نمیباشد ولی در موارد مصرف دوز بالای ان از فلومازنیل که انتاگونیست گیرنده بنزودیازپینها است، استفاده میگردد. این دارو سبب میشود که زولپیدم از روی گیرندههای بنزودیازپینی جدا شده و آثار سمی ان به سرعت برطرف گردد.[۴]
داروهای زیر در فارماکوکینتیک زولپیدم تداخل ایجاد میکنند:
کلرپرومازین، سایمتیدین، فلوکونازول، ایمیپرامین، ایتراکونازول، کتوکونازول، ریفامپیسین، ریتوناویر. احتمال بروز تداخل بین زولپیدم و کاربامازپین و فنیتوئین وجود دارد اگرچه هنوز دلایل قطعی برای این نظریه وجود ندارد.
مطالعات علمی انجام شده در مورد Zolpidem بطورکلی نشان میدهد که هیچ عوارض خماری در اثر مصرف این دارو مشاهده نشدهاست، اما افراد بعد از برخاستن از خواب تا زمانیکه از عملکرد طبیعی خود مطمئن نشدهاند، باید در مورد کارهایی که انجام میدهند مراقب باشند. در این راستا هنگامیکه این دارو را بر روی خلبانهای نظامی ارتش فرانسه (France) و خدمه زمینی جهت تعیین بهبود استراحت در طول فعالیتهای نظامی طولانی مدت مورد آزمایش قرار دادند مشکلی ظاهر نشد. محققان سوئیسی (Swiss) نیز هیچگونه کاهشی را در عملکرد ورزشکاران در صورت استفاده از آن در شب قبل از رقابتهای ورزشی مشاهده نکردند. البته همه افراد دارای توان و بنیهای همسان با افراد مذکور نیستند. آزمایشگرانی که آزمایش انجام شده در ارتش فرانسه را اجرا کردند به این نتیجه رسیدند که این دارو برای مأموریتهای نظامی مناسب است. این دارو همچنین برای مصرف خدمه پرواز مورد تأیید نیروی هوایی ایالات متحده (U.S. Air Force) است.
از این دارو برای مقابله با هواپیما زدگی استفاده میکنند. استفاده از آن برای مسافران این امکان را فراهم میکند که در زمان عبور از تعداد زیادی از مناطق زمانی، تغییرات حاصل در چرخه خواب و بیداری خود را بهطور مؤثری جبران کنند. در طی یک شبیهسازی از چنین شرایطی برای حمل و نقل نیروهای نظامی در فواصل طولانی، ارتش ایالات متحده دریافت که Zolpidem برای بهبود خواب مؤثر است، اما هیچ مزیتی بر Triazolam ندارد. یکی دیگر از آزمایشهای ارتش ایالات متحده، عملکرد انسان در حداقل ۳۸ ساعت بیداری مداوم را مورد آزمایش قرار داد؛ در این رابطه که آیا چرت زدنهای کوتاه مدت حاصل از مصرف Zolpidem در شرایط جنگی میتواند مفید باشد یا خیر، نتایج متناقضی بدست آمد. محققان فرانسوی دریافتند که این دارو برای بهبود کیفیت خواب در فشار هوای کم موجود در ارتفاعات بالا (۴٬۰۰۰ متر یا ۱۳٬۱۲۳ پا) مفید است و این در حالی است که استفاده از آن هیچ مشکل تنفسی ایجاد نمیکند. یافته اخیر نه تنها به کوهنوردان بلکه به هوانوردان و فضانوردان نیز مربوط میشود. بسیاری از داروهای بیخوابی یک اثر بازگشتی (Rebound) ایجاد میکنند به این معنی که پس از توقف در مصرف این داروها، بدتر از همیشه، بیخوابی مجدد ایجاد میشود. با وجود این، تأثیر مذکور با Zolpidem به ندرت مشاهده شدهاست. آزمایشی با این دارو در علائم ناشی از بیماری پارکینسون (Parkinson) بهبودی موقت ایجاد کرد، Zolpidem به رفع اختلال روانی کاتاتونیک (Catatonia) کمک کردهاست.[۳]
برخی از گزارشها بیانگر کاربرد مؤثر زولپیدم در بیماران مبتلا به minimally conscious coma state است. در یک مطالعه بالینی، زمانی که به یک فرد به کما رفته این دارو داده شد، با کمال تعجب پزشکان مشاهده کردند که بیمار هوشیار شد، به صورتی که برای اولین بار قادر به برقراری ارتباط با اطرافیان خود شد. بررسیها نشان دادهاست که زولپیدم سبب افزایش فعالیت لوب فرونتال میشود. هماکنون تحقیق گستردهای در مورد این خاصیت زولپیدم در حال انجام است. این قرص در بارداری طبق آزمایشها بروی موشهای آزماشگاهی تأثیری نداشته زیرا تا کنون گزارشی ازین بابت هم انسانی هم حیوانی نشدهاست.
InChI=1S/C19H21N3O/c1-13-5-8-15(9-6-13)19-16(11-18(23)21(3)4)22-12-14(2)7-10-17(22)20-19/h5-10,12H,11H2,1-4H3 YKey:ZAFYATHCZYHLPB-UHFFFAOYSA-N Y
زولپیدم (به انگلیسی: Zolpidem) داروی خوابآور غیر بنزودیازپینی است که در درمان کوتاهمدت بیخوابی استفاده میشود. این دارو نیمهعمری حدود ۳–۲ ساعت دارد و حدود ۱۵ دقیقه پس از مصرف، اثر آن شروع میشود، شناخته شدهترین نام تجاری این دارو در جهان (Ambien) است.[۱]
زولپیدم برای کنترل کوتاه مدت(بطور معمول دو تا شش هفته) بیخوابی در کمترین دوز ممکن تجویز میشود. این دارو هم بر کاهش زمان بخواب رفتن و هم بر بهبود طول زمان خواب تأثیرگذار است.
زولپیدم در دوزهای اندک به صورت زیر زبانی برای بیمارانی تجویز میشود که نصف شب و یا در میانه خواب، بیدار میشوند.[۲]
از این دارو میتوان برای آرام کردن افراد در مدت کوتاهی قبل از قرار گرفتن تحت عمل جراحی استفاده کرد. Zolpidem خوابآور است و دارای ویژگیهای ضد تشنج و آرامبخش است. بطورکلی بیماران مبتلا به بیخوابی نباید بیشتر از یک هفته از این دارو استفاده کنند. آنها همچنین باید این دارو را زمانی مصرف کنند که برای خوابیدن حاضر شده باشند. این دارو بسرعت عمل میکند و فردی که تحت تأثیر آن قرار دارد ممکن است در میانه انجام کاری چُرت بزند. زمینخوردن افراد سالمند ساکن در خانه سالمندان پس از مصرف Zolpidem امری شناخته شدهاست.
در ارتش آمریکا این دارو برای خواب راحت شب قبل از عملیات حساس مصرف میشدهاست.
عوارض قرص zolpidem 10
گیرندههای گابا (GABA) از واحدهایی مانند ۶–۱ α تشکیل شدهاست. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به زیر واحد ۱ α دارد؛ در حالیکه تمایل اتصال آن به ۲ α و ۳ α ده برابر کمتر است و به زیر واحد ۵ α تقریباً متصل نمیشود. گیرندههای گابایی که دارای زیر واحد ۱ α باشند، امگا یک و گروهی که زیر گروههای ۶–۲ α دارند؛ امگا دو مینامند. گیرندههای امگا یک در مغز و گیرندههای امگا دو در نخاع یافت میشوند. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به گیرندههای گابای موجود در مغز دارد و مانند بسیاری از ساختارهای مشابه بنزودیازپینی تمایلی برای اتصال به ۴ αو ۶ α ندارد. به دلیل اتصال اختصاصی زولپیدم به گیرندهها، این دارو دارای اثر تسکیندهی، شلکنندگی عضلانی و نیز ضد تشنجی ضعیفی است. اما داروی خوابآور مؤثری میباشد و سبب افزایش خواب با امواج کوتاه میشود؛ اما در مرحله دوم خواب تغییری ایجاد نمیکند.
نشانههای زیر ممکن است با مصرف زولپیدم همراه باشد: تهوع، استفراغ، خوابآلودگی، گیجی، سردرد و در بعضی موارد سرخوشی می باشد. از جمله عوارض نادر این دارو راه رفتن در خواب است که موارد انگشتشماری از این عارضه گزارش شدهاست. عوارض چشمی دوبینی هم از عوارض جانبی مصرف دارو ست؛ و در بعضی افراد باعث توهم شدید نیز میشود.
موارد منع مصرف: به افراد مبتلا به افسردگی توصیه میشود در رابطه با مصرف Zolpidem جوانب احتیاط را رعایت کنند زیرا این دارو میتواند دلسردی را تعمیق و حتی اندیشه خودکشی ایجاد کند. اثرات ناخواستهای که از جدیت کمتری برخوردار هستند و گاه به گاه تولید میشوند عبارتند از: خشکی دهان، سردرد، سکسکه، تهوع و اسهال. توهم و واکنشهای روانی دیگر (که دامنه آنها از هذیان تا سرخوشی کشیده میشود) حتی کمتر رایج است، اما، با وجود این، به اثبات رسیدهاند.[۳] ضمناً حالت سرخوشی و مستی نیز در بعضی مصرفکنندگان گزارش شدهاست.
افراد مسن نسبت به اثر خوابآوری داروهای خوابآور مانند زولپیدم حساس هستند. این دسته دارویی میتواند احتمال افتادن فرد را افزایش دهد یا سبب بروز تغییرات شناختی شود.
زولپیدم همچنین احتمال بروز تصادف و ایجاد خطر در حال رانندگی را افزایش میدهد. البته این عارضه تنها خاص زولپیدم نیست و سایر داروهای خوابآور نیز سبب بروز چنین تغییراتی در فرد میشوند.
شیردهی و بارداری: در فرزندان موشهای صحرایی و خرگوشهای بارداری که چندین برابر حداکثر دُز درمانی در انسان از این دارو دریافت کرده بودند، هیچ نقص مادرزادی آشکاری مشاهده نشد، هرچند نشانههایی از تأخیر رشد استخوان در جنین آنها وجود داشت. توصیه متداول برای زنان این است که دربارهٔ استفاده از Zolpidem در دوران بارداری با احتیاط عمل کنند. اگرچه آزمایشها نشان میدهد که مقادیر بسیار اندکی از Zolpidem در شیر مادران وارد میشود (کمتر از ۰٫۰۲٪ از مقداری است که یک مادر استفاده کردهاست) . تأثیری روی نوزاد دیده نشدهاست،.[۳]
استفاده از زولپیدم در برخی افراد سبب ایجاد تحمل میشود. قطع دارو میتواند سبب بروز دلیریوم، تشنج یا عوارض جانبی دیگر شود؛ به ویژه اگر به مدت طولانی و با دوز بیش از حد توصیه شده مصرف شده باشد. در افرادی که وابستگی فیزیکی یا تحمل به زولپیدم ایجاد شده باشد، دارو را باید به تدریج و در طی ماهها قطع کرد تا احتمال بروز عوارض جانبی کاهش پیدا کند. احتمال بروز وابستگی فیزیکی و نیز سوء مصرف در افراد الکلی بیشتر است. تجویز زولپیدم برای افراد الکلی، کسانی که سابقه سوء مصرف دارو دارند و نیز افراد دارای سابقه وابستگی به داروهای خوابآور یا آرامبخش، باید با احتیاط همراه باشد.
احتمال سوء مصرف زولپیدم توسط افراد وجود دارد. استفاده از دارو برای سرگرمی به دنبال استفاده طولانیمدت از دارو علیرغم منع مصرف آن یا به دنبال استفاده از دوزهای بالای زولپیدم رواج مییابد. زمانی که فرد بدون تجویز پزشک اقدام به استفاده طولانی مدت از زولپیدم میکند، احتمال افزایش وابستگی و سوء مصرف افزایش پیدا میکند. تحمل به دارو زمانی اتفاق میافتد که فرد دارو را از راهی غیر از روش توصیه شده (مانند تزریق) مصرف کند یا دارو را برای غیر اهداف درمانی مورد استفاده قرار دهد.
سوء مصرف در افرادی که به سایر داروها وابستگی دارند بیشتر اتفاق میافتد؛ اگرچه این نظریه کاملاً دقیق نیست و احتمال بروز وابستگی و سوء مصرف در افراد بدون سابقه نیز وجود دارد. در افرادی که سابقه وابستگی طولانی مدت دارند، احتمال بروز علایم قطع مصرف دارو مانند تشنج، بیشتر وجود دارد. استفاده از موادی مانند الکل یا حشیش، همراه با زولپیدم توصیه نمیشود.
نشانههایی که در اثر استفاده بیش از حد از زولپیدم بروز میکنند عبارتند از: بی تفاوتی، افزایش سداسیون (تسکین)، سوزنی شدن (تنگ شدن) مردمک، دپرسیون تنفسی، کما و گاهی مرگ. در صورت استفاده همزمان با الکل، مواد مخدر و نیز قرصهای اعصاب و داروهای ضد افسردگی احتمال تشدید عوارض وجود دارد.
استفاده بیش از حد زولپیدم باعث مرگ نیز میشود. هرچند زولپیدم جزو بنزودیازپینها نمیباشد ولی در موارد مصرف دوز بالای ان از فلومازنیل که انتاگونیست گیرنده بنزودیازپینها است، استفاده میگردد. این دارو سبب میشود که زولپیدم از روی گیرندههای بنزودیازپینی جدا شده و آثار سمی ان به سرعت برطرف گردد.[۴]
داروهای زیر در فارماکوکینتیک زولپیدم تداخل ایجاد میکنند:
کلرپرومازین، سایمتیدین، فلوکونازول، ایمیپرامین، ایتراکونازول، کتوکونازول، ریفامپیسین، ریتوناویر. احتمال بروز تداخل بین زولپیدم و کاربامازپین و فنیتوئین وجود دارد اگرچه هنوز دلایل قطعی برای این نظریه وجود ندارد.
مطالعات علمی انجام شده در مورد Zolpidem بطورکلی نشان میدهد که هیچ عوارض خماری در اثر مصرف این دارو مشاهده نشدهاست، اما افراد بعد از برخاستن از خواب تا زمانیکه از عملکرد طبیعی خود مطمئن نشدهاند، باید در مورد کارهایی که انجام میدهند مراقب باشند. در این راستا هنگامیکه این دارو را بر روی خلبانهای نظامی ارتش فرانسه (France) و خدمه زمینی جهت تعیین بهبود استراحت در طول فعالیتهای نظامی طولانی مدت مورد آزمایش قرار دادند مشکلی ظاهر نشد. محققان سوئیسی (Swiss) نیز هیچگونه کاهشی را در عملکرد ورزشکاران در صورت استفاده از آن در شب قبل از رقابتهای ورزشی مشاهده نکردند. البته همه افراد دارای توان و بنیهای همسان با افراد مذکور نیستند. آزمایشگرانی که آزمایش انجام شده در ارتش فرانسه را اجرا کردند به این نتیجه رسیدند که این دارو برای مأموریتهای نظامی مناسب است. این دارو همچنین برای مصرف خدمه پرواز مورد تأیید نیروی هوایی ایالات متحده (U.S. Air Force) است.
از این دارو برای مقابله با هواپیما زدگی استفاده میکنند. استفاده از آن برای مسافران این امکان را فراهم میکند که در زمان عبور از تعداد زیادی از مناطق زمانی، تغییرات حاصل در چرخه خواب و بیداری خود را بهطور مؤثری جبران کنند. در طی یک شبیهسازی از چنین شرایطی برای حمل و نقل نیروهای نظامی در فواصل طولانی، ارتش ایالات متحده دریافت که Zolpidem برای بهبود خواب مؤثر است، اما هیچ مزیتی بر Triazolam ندارد. یکی دیگر از آزمایشهای ارتش ایالات متحده، عملکرد انسان در حداقل ۳۸ ساعت بیداری مداوم را مورد آزمایش قرار داد؛ در این رابطه که آیا چرت زدنهای کوتاه مدت حاصل از مصرف Zolpidem در شرایط جنگی میتواند مفید باشد یا خیر، نتایج متناقضی بدست آمد. محققان فرانسوی دریافتند که این دارو برای بهبود کیفیت خواب در فشار هوای کم موجود در ارتفاعات بالا (۴٬۰۰۰ متر یا ۱۳٬۱۲۳ پا) مفید است و این در حالی است که استفاده از آن هیچ مشکل تنفسی ایجاد نمیکند. یافته اخیر نه تنها به کوهنوردان بلکه به هوانوردان و فضانوردان نیز مربوط میشود. بسیاری از داروهای بیخوابی یک اثر بازگشتی (Rebound) ایجاد میکنند به این معنی که پس از توقف در مصرف این داروها، بدتر از همیشه، بیخوابی مجدد ایجاد میشود. با وجود این، تأثیر مذکور با Zolpidem به ندرت مشاهده شدهاست. آزمایشی با این دارو در علائم ناشی از بیماری پارکینسون (Parkinson) بهبودی موقت ایجاد کرد، Zolpidem به رفع اختلال روانی کاتاتونیک (Catatonia) کمک کردهاست.[۳]
برخی از گزارشها بیانگر کاربرد مؤثر زولپیدم در بیماران مبتلا به minimally conscious coma state است. در یک مطالعه بالینی، زمانی که به یک فرد به کما رفته این دارو داده شد، با کمال تعجب پزشکان مشاهده کردند که بیمار هوشیار شد، به صورتی که برای اولین بار قادر به برقراری ارتباط با اطرافیان خود شد. بررسیها نشان دادهاست که زولپیدم سبب افزایش فعالیت لوب فرونتال میشود. هماکنون تحقیق گستردهای در مورد این خاصیت زولپیدم در حال انجام است. این قرص در بارداری طبق آزمایشها بروی موشهای آزماشگاهی تأثیری نداشته زیرا تا کنون گزارشی ازین بابت هم انسانی هم حیوانی نشدهاست.
قرص زولپیدم یا زولدم یک داروی خواب آور است که معمولا برای درمان مشکلات خواب در بزرگسالان استفاده می شود. اما در مصرف این دارو باید احتیاط های لازم را داشته باشید چرا که زولپیدم اعتیاد آور است. در ادامه به دیگر عوارض قرص زولپیدم اشاره می کنیم
محمدرضا قدیرزاده، رئیس گروه مطالعات اعتیاد پزشکی قانونی از دارویی به نام زولپیدم یا زولدم Zolpidem سخن میگوید، دارویی که جایگزین خواب آورها شده است به گونهای که تعداد زیادی از بیماران بدون مصرف مقادیری زولپیدم قادر به ادامه زندگی روزمره شان نیستند.روزگاری نه چندان دور با شنیدن کلمه اعتیاد به یاد بساط تریاک و وافورو منقل میافتادیم، بعدها تازه واردهایی مثل هرویین و کوکایین و شیشه و هزاران ماده با اسامی دهان پر کن وارد بازار شدند که چنان نامی پر طمطراق داشتند که ناخودآگاه با شنیدن نامشان تجسمی از شرارت و اعتیاد درونمان شعله ور میشد. در این بین داروهایی بودند که قرار بود مرهم دردهایمان باشند، اما بدل شدند به اعتیاد خانمان براندازمان.چند سالی بیش نیست که دارویی به نام زولپیدم وارد بازار دارویی ایران شده است. دارویی خواب آور که فرض میشد اثری مشابه سایر داروهای خواب آور دارد، ولی عوارض آنها را ندارد. بلافاصله داروی تازه وارد به شکلی گسترده توسط پزشکان وارد نسخههای درمانی شد. به واسطه نبود مطالعات کافی در باره این تازه وارد ناشناخته، سریعا جایگزین بیشتر خواب آورها شد با این تفاوت که هم پزشک و هم بیمار هیچ نگرانی از بابت عوارض داروی زولپیدم نداشتند. حالا مدتی است مواجهیم با تعداد زیادی ازبیمارانی که بدون مصرف مقادیری زولپیدم قادر به ادامه زندگی روزمره شان نیستند.گزارشاتی از اعتیاد به زولپیدم توسط ورزشکاران، پزشکان، دانشجویان و دانش آموزان وجود دارد که لزوم پرداختن به این اعتیاد مدرن را روشن میسازد.
حالا دیگر زولپیدم آن داروی بی عارضه سابق نیست. عوارضی مثل اختلال حافظه، رفتارهای عجیب و لجام گسیخته، اختلال خواب، اختلال شناختی، اعتیاد و مواردی از مرگ به دنبال مصرف این دارو گزارش شده است. شوربختانه هنوز حتی بعد از اینکه سازمان غذا و داروی امریکا در سال ۲۰۱۳ میلادی زولپیدم را در ردیف داروهای پرخطر قرار داده که لازم است طبیبان با احتیاط و در موارد لزوم نسخه کنند، هم چنان در کشور به عنوان همان تازه وارد بی خطر به حساب میآید.زولپیدم بنزودیازپین* Benzodiazepine نیست، اما شباهت بسیاری به بنزودیازپینها دارد. دارای اثرات خواب آور و آرام بخشی است که پزشکان جهت درمان بی خوابی و هم چنین بعضی اوقات به عنوان شل کننده عضلانی تجویز میکنند. با توجه به توانایی زولپیدم در برداشتن مهارهای ذهنی شباهت عملکردی به الکل دارد و هنگامی که در دوزهای بالا استفاده شود میتواند سبب عوارض فراوانی شود. به دلیل آن که در کشور ما جوانان ما محدودیت دسترسی به الکل دارند در مواردی این دارو جایگزین الکل شده است. بر خلاف باور ابتدایی، این دارو سبب ایجاد تحمل، وابستگی و اعتیاد میشود و لازم است سایر همانند اعتیادها مورد توجه قرار گیرد.
* بنزودیازپین Benzodiazepine : بنزودیازپینها در درمان بیخوابی، آرامبخش، شل کننده عضلانی، اضطراب، حملات پانیک، صرع، محرومیت از الکل، خوابپریشی و غیره کاربرد دارند.
عوارض قرص zolpidem 10
اگر می خواهید بیشتر بدانید : داروهایی که معتادمان می کنند!
اگر می خواهید بیشتر بدانید : قرص آلپرازولام یا زاناکس چیست و چه عوارضی دارد؟
بیشتر بدانید : قرص زولپیدم را با احتیاط مصرف کنید+ درمان اعتیاد به زولپیدم
گردآوری: گروه سلامت سیمرغseemorgh.com/healthمنبع : mizanonline.ir
نام (اجباری)
آدرس پست الکترونیکی (اجباری است اما نمایش داده نمیشود)
تصویر امنیتی جدید
All Rights Reserved – © 2019 | باز نشر مطالب پورتال سیمرغ تنها با ذکر نام و آدرس seemorgh.com مجاز می باشد.
زولپیدم چیست؟
بی خوابی یا کم خوابی مشکلی رایج می باشد که معمولا مقطعی و موقت رخ می دهد.
به صورت عمومی، اختلالات خواب می تواند ناشی از اشکال در به خواب رفتن یا کاهش مدت خواب عمیق و طولانی در شب باشد.
اولین گام در جهت رفع بی خوابی، تغییر سبک زندگی و رعایت بهداشت خواب ( به موقع به رختخواب رفتن، عدم استفاده از وسایلی که نمایشگر نوری دارند مانند موبایل تلویزیون و…) می باشد.
مصرف قرص های خواب آور مانند زولپیدم در مراحل آخر و در صورت عدم رفع مشکل توصیه می گردند و همچنین این داروها معمولا برای مدتی کوتاه جهت تنظیم خواب تجویز می شوند.
زولپیدم متعلق به دسته داروهایی به نام داروهای گروه z می باشد. این دارو با تسریع القای پیام خواب به مغز ، به خواب رفتن فرد را تسهیل می نماید.
زولپیدم با کاهش زمان به خواب رفتن و افزایش زمان خواب شبانه، میتواند کیفیت خواب شبانه را بهبود بخشد. این دارو به صورت معمول بیشتر از ۲ تا ۴ هفته تجویز نمیشود زیرا در صورت مصرف طولانی مدت در بدن فرد، ایجاد وابستگی می نماید و ممکن است در طولانی مدت اثرات مطلوب دارو بر روی خواب نیز کاهش یابد.
پیش از شروع مصرف زولپیدم
-در صورت بارداری، اقدام به بارداری یا شیردهی پزشک خود را در جریان قرار دهید.
-در صورتی که سابقه هرگونه مشکل تنفسی و یا قطع تنفس در خواب دارید، حتماً پزشکتان را مطلع نمایید.
-در صورتی که مبتلا به اختلال عضلانی میاستنی گراویس و یا هرگونه ضعف عضلانی خصوصاً ضعف ماهیچه های تنفسی میباشید، پزشک را در جریان قرار دهید.
-در صورت وابستگی به هر نوع دارو یا الکل پزشک را مطلع نمایید.
-در صورت ابتلا به افسردگی یا سابقه ی اختلالات خلقی،مشکلات کلیوی و کبدی حتماً پزشک را در جریان قرار دهید.
-چنانچه به زولپیدم یا سایر داروهای مشابه آن حساسیت دارید، پزشک را مطلع نمایید.
-لیست کلیه ی داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک داروساز قرار دهید تا در صورت وجود تداخلات دارویی معنیدار، اقدامات لازم صورت گیرد.
نحوه صحیح مصرف زولپیدم
-به طور معمول یک قرص (۱۰ میلی گرم یا ۵ میلی گرم )پیش از رفتن به رختخواب تجویز میگردد. از مصرف بیشتر از یک نوبت در یک شب خودداری نمایید. در صورتی که سن شما بالای ۶۵ سال می باشد، احتمالاً پزشک مقدار کمتر (قرص ۵ میلی گرم) را برای شما تجویز می نماید.
-زولپیدم را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف نمایید. ممکن است این دارو تنها برای ۲ تا ۳ شب در هفته و یا هر شب برای شما تجویز شده باشد. لذا دستور و دوره ی مصرف را دقیق از پزشک یا داروساز خود سوال فرمایید.
توصیه ها
-از مصرف این دارو طولانیتر از زمانی که پزشک به شما توصیه نموده است، خودداری نمایید. مصرف طولانی تر از چهار هفته توصیه نمی شود. (مگر با صلاحدید پزشک)
زیرا پس از این مدت بدن شما به دارو عادت می نماید و اثرگذاری آن نیز کاهش می یابد.
-مصرف این دارو طبیعتاً شما را دچار خوابآلودگی و گیجی می نماید که در بعضی موارد ممکن است تا روز بعد از مصرف نیز ادامه داشته باشد. به همین خاطر تا زمانی که اثر دارو به صورت کامل برطرف نگردیده، از رانندگی و کار با ابزاری که نیاز به احتیاط دارند، خودداری نمایید.
همچنین حداقل تا ۸ ساعت پس از مصرف زولپیدم از رانندگی،اکیدا خودداری نمایید.
-از مصرف همزمان این دارو با الکل و فراورده های الکلی بپرهیزید. زیرا این کار احتمال بروز و تشدید عوارض جانبی دارو(مانند خوابگردی،توهم و…)را افزایش میدهد.
عوارض ناخواسته دارویی زولپیدم
-احساس خواب آلودگی،گیجی و خستگی در مصرف این دارو ایجاد می گردد. در صورتی که صبح روز بعد دچار این علائم بودید، از رانندگی و کار با ابزاری که نیاز به تمرکز و دقت دارد تا زمانی که اثر دارو با قیست خودداری کنید.
-در صورت احساس سردرد، آب به مقدار کافی مصرف نمایید و با داروساز خود جهت معرفی داروی ضد درد مناسب مشورت کنید. چنانچه سردرد ادامه دار و شدید شد به پزشک مراجعه نمایید.
-در صورت بروز مشکلات گوارشی مانند اسهال، تهوع یا درد شکمی مصرف غذاهای سبک و پرهیز از غذاهای پرچرب و پر ادویه، به کاهش این علائم کمک می نماید.
-احساس توهم، حساسیت پذیری بالا و زودرنجی، کابوس شبانه، فراموشی کوتاه مدت، گلو درد و عفونت ریه علائمی است که در صورت بروز آنها، حتماً باید پزشک را در جریان قرار دهید.
-در برخی موارد نادر افراد مصرف کننده ی این دارو در طی شب، حرکاتی نظیر خوابگردی، رانندگی در شب و رفتارهای پرخطر جنسی را گزارش نموده اند که صبح آنها را به خاطر نمی آورند در صورتی که این اتفاق برای شما افتاد، حتما با پزشک خود مشورت نمایید.
چنانچه در خصوص “زولپیدم ” سوالی دارید، عارضه خاصی مشاهده نموده اید و یا مطلب ویژه ای به نظرتان می رسد با دیگران به اشتراک بگذارید
سلامت نیوز: زولپیدم برای دوره کوتاه مصرف می شود. این دارو برای رفع مشکلات خواب تجویز می شود. اگر دچار مشکل بی خوابی هستید، قرص زولپیدم به خوابیدن بهتر شبانه کمک می کند. این قرص به گروه داروهای خواب آور و آرام بخش مربوط می شود و بر روی مغز تاثیر می گذارد.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از سیمرغ، قرص زولپیدم یک قرص خواب آور و آرام بخش است که دارای عوارض زیادی است و مصرف طولانی مدت آن وابستگی و اعتیاد شدید در پی دارد.
قرص زولپیدم zolpidem و درمان اعتیاد به زولپیدم
نام تجاری : Ambienنام ژنریک : zolpidemزولپیدم برای دوره کوتاه مصرف می شود. این دارو برای رفع مشکلات خواب تجویز می شود. اگر دچار مشکل بی خوابی هستید، قرص زولپیدم به خوابیدن بهتر شبانه کمک می کند. این قرص به گروه داروهای خواب آور و آرام بخش مربوط می شود و بر روی مغز تاثیر می گذارد.تشخیص اینکه فردی که دوستش دارید با اعتیاد به دارو دست و پنجه نرم می کند یا خیر کمی دشوار است و اگر کسی دچار این مشکل است چه کمکی باید به او کرد؟ اگر پزشک برای یکی از اطرافیان شما زولپیدم تجویز کرده، تشخیص اینکه فرد بر اثر مصرف این دارو دچار مشکل شده و همچنین پیدا کردن راهی برای کمک به وی آسان نیست.زولپیدم که نام تجاری آن امبین Ambien است، اغلب به عنوان یک داروی بدون ضرر و بدون اعتیاد در نظر گرفته می شود. با این حال گزارش های زیادی شده که حاکی از آن است افراد مصرف کننده زولپیدم دچار سوء مصرف دارو، وابستگی به آن و علائم شدید ترک دارو شده اند.آیا زولپیدم خطرناک است؟زولپیدم یک سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی CNS است، بنابراین اگر به مقدار زیاد یا در ترکیب با دیگر داروهای سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی مصرف شود، اثرات مخربی خواهد داشت. برخی دیگر از داروها یا مواد سرکوب کننده سیستم عصبی مرکزی عبارتند از الکل، داروهای ضد افسردگی یا شل کننده های عضلانی. بسیاری از مصرف کنندگان نیز بعد از قطع مصرف دارو علائم ترک را در خود مشاهده می کنند. علائم ترک زولپیدم عبارتند از: اضطراب، بی خوابی و تشنج.حتی اگر پزشک زولپیدم را تجویز کند مصرف آن با خطراتی همراه ست. به عنوان مثال مصرف زولپیدم باعث خواب آلودگی شدید می شود که این امر خطر تصادفات و آسیب های جسمی را افزایش می دهد. این خطر به حدی است که در سال 2013 سازمان غذا و دارو در امریکا FDA قرار دادن برچسب اجتناب از فعالیت هایی مانند رانندگی و فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری دارند را روی دارو الزامی کرد، حتی یک روز بعد از مصرف دارو این اجتناب الزامی است.به علاوه گفته می شود برخی مصرف کنندگان زولپیدم تحت تاثیر این دارو درگیر فعالیت هایی شده اند که به هیچ عنوان به خاطر نمی آورند، فعالیت هایی مانند خوردن غذا یا صحبت کردن با دیگران یا حتی فعالیت های پرخطر مانند برقراری رابطه جنسی یا رانندگی.نشانه های اعتیاد به زولپیدم چیست؟علائم زیر نشان دهنده بروز اعتیاد به زولپیدم هستند:- تغییر در رفتار از جمله افزایش افسردگی یا تحریک پذیری یا واکنش های آشکار مانند توهم.- فرد مکالماتی را که با دیگران دارد به خاطر نمی آورد.- سوء مصرف دارو (مصرف بیش از حد دارو یا مصرف دارو با اهدافی دیگر به جز مورد تجویز شده)- به تدریج زمان شبانه مصرف دارو تغییر پیدا کرده و فرد برای رسیدن به آرامش زودتر دارو را مصرف می کند.- زمانی که فرد دارو را مصرف نمی کند یا دارو تمام شده علائم ترک در وی مشاهده می شود- فرد بعد از مصرف زولپیدم تلاش می کند بیدار بماند تا اثرات هیجانی و شادی مربوط به دارو را تجربه کند.- فرد به پزشک های مختلف مراجعه می کند تا مقدار بیشتری از دارو را دریافت کند.به علاوه به یاد داشته باشید در افرادی که سابقه اعتیاد به الکل و مواد مخدر را دارند یا کسانی که دچار مشکلات روحی و روانی هستند، خطر اعتیاد به زولپیدم بیشتر خواهد بود.نشانه های سوء مصرف زولپیدمنشانه های سوء مصرف زولپیدم عبارتند از: خستگی شدید سردرد سرماخوردگی بروز مشکل در حفظ تعادل تهوع مشکلات گوارشی تغییر در اشتها لرزش بدن قرمزی چشم هافردی که در حال سوء مصرف زولپیدم است رفتارهای عجیبی دارد، گاهی رفتارهای نگران کننده و ناپسند انجام می دهد. در برخی موارد فرد مصرف کننده در خواب راه می رود یا در زمان خواب فعالیت های دیگری انجام می دهد، از جمله رانندگی، خوردن غذا یا برقراری رابطه جنسی. این افراد هیچ یک از رفتارها و فعالیت های خود را به خاطر نمی آورند.درمان اعتیاد به زولپیدمگزینه های زیادی برای رفع اعتیاد به زولپیدم وجود دارد. در ادامه به برخی از این گزینه ها اشاره می شود :درمان اعتیاد به زولپیدم مرحله سم زداییبا توجه به بروز علائم ترک شدید ناشی از مصرف زولپیدم، بسیاری از مصرف کنندگان این دارو برای سم زدایی راحت و بدون خطر بدن خود از زولپیدم به پزشک مراجعه می کنند. مراجعه به پزشک معمولا اولین اقدام برای درمان است که با بستری بیمار یا با یک برنامه سرپایی انجام می شود. در روش سم زدایی با یک سوزن دارو به تدریج از بدن خارج می شود. یک بنزودیازپین یا مهار کننده انتخابی باز جذب سروتونین SSRI مورد استفاده قرار می گیرد تا ناراحتی ناشی از ترک دارو به حداقل برسد.درمان اعتیاد به زولپیدم مرحله بستری شدن بیماردر این روش نه تنها یک محیط حمایتی برای بهبود فرد فراهم می شود، بلکه می تواند به فرد کمک کند تا رفتارها و الگوهای سالمی برای خواب داشته باشد. این روش برای افرادی مفید است که بعد از سم زدایی زولپیدم دچار بی خوابی های شدید شبانه می شوند.درمان اعتیا به زولپیدم مرحله درمان سرپاییبعد از سم زدایی موفق و کامل شدن جریان بستری فرد، درمان سرپایی فرد برای بهبود شرایط بیمار آغاز می شود که مزیت های زیادی برای فرد بیمار دارد. در این روش فرد در جلسات خصوصی یا گروهی درمانی شرکت می کند تا با مشکلات اصلی آشنا شده و رفتارهای مناسب بعد از بهبود، از جمله بهتر خوابیدن، را یاد بگیرد.
درمان کوتاه مدت بي خوابي
اثر خواب آور: ساختمان شيميايي زولپيدم شباهتي به بنزوديازپينها، باربيتوراتها، و يا ساير داوهاي خواب آور ندارد. با اين حال با رسپتور GABA يا كمپلكس رسپتورهاي گاما اتصال مييابد و برخي خواص فارماکولوژيک بنزوديازپينها را داراست. اين دارو هيچگونه خاصيت شل کنندگي يا ضد تشنج ندارد.
موارد احتياط : هر شرايطي که متابوليسم و يا پاسخ هموديناميک را مختل کند (ضعف تنفسي، افسردگي، سابقه سوء مصرف الکل يا مواد و داروها).
اعصاب – مرکزي: کابوس شبانه، فراموشي، گيجي روز هنگام، افسردگي، گيجي، سردرد، خماري، خستگي، سبکي سر، اختلال خواب.
قلبي ـ عروقي: درد قفسه سينه، افزايش ضربان قلب.
پوست: بثورات جلدي.
چشم، گوش، حلق، بيني: فارنژيت، سينوزيت.
دستگاه گوارش: درد شکم، يبوست، اسهال، خشکي دهان، سوء هاضمه، تهوع، استفراغ.
عضلاني – اسکلتي: درد مفاصل، درد کمر، درد عضلات.
ساير عوارض: علائم شبه آنفلوانزا، واکنشهاي حساسيتي.
مصرف همزمان داروهاي مضعف CNS باعث تشديد اثر اين دارو ميشود.
عوارض قرص zolpidem 10
FDA طبقه بندی: C.
دارو در شير ترشح ميشود. در زمان شيردهي از اين دارو استفاده نشود.
برای اطلاع از مقدار و نحوه مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.
1- درمان به 10-7 روز محدود شود و سپس در صورتي که نياز به مصرف دارو بيش از 2 هفته وجود دارد، ارزيابي دقيق تر صورت گيرد.
2- درمان بي خوابي تنها پس از ارزيابي کامل بيمار از نظر مشکلات زمينهاي انجام شود.
3- به علت شروع اثر سريع دارو، بلافاصله قبل از خواب مصرف شود.
1- در صورت مصرف بيش از چند هفته امکان ايجاد تحمل وجود دارد.
2- الکل و ساير داروهاي مضعف CNS همزمان استفاده نشوند.
3- توصيه ميشود بيماران از انجام فعاليتهايي که به هوشياري کامل نياز دارند خودداري نمايند.
مصرف در سالمندان: در صورت مصرف مداوم احتمال نارسايي حرکت يا شناخت در اين افراد وجود دارد. پيشنهاد ميشود بيماران با mg 5 از دارو درمان شوند.
مصرف در کودکان: ايمني و کارآيي دارو در کودکان ثابت نشده است.
Tablet: 5, 10mg
ابوريحان تولید شده TABLET ZOLPIDEM 10MG TAB
اسوه تولید شده TABLET ZOLPIREST® 10MG TAB
اكسير تولید شده TABLET DREAMEX® 10MG TAB
امين تولید شده TABLET ZOLPIDEM (AMIN) 10MG TAB
امين تولید شده TABLET ZOLPIDEM 10MG TAB
باختر بيوشيمي تولید شده TABLET ZOLPIDEM 10MG TAB
بهستان دارو تولید شده TABLET ZOLPIDEM 10MG TAB
جالينوس تولید شده TABLET ZOLPIDEM 10MG TAB
کيميدارو تولید شده TABLET ZOLPIDEM 10MG TAB
كوبل دارو تولید شده TABLET STILNOX® 10MG TAB
مهر دارو تولید شده TABLET ZOLPIDEM 10MG TAB
ابوريحان تولید شده TABLET ZOLPIDEM 5MG TAB
اسوه تولید شده TABLET ZOLPIREST® 5MG TAB
اكسير تولید شده TABLET DREAMEX® 5MG TAB
امين تولید شده TABLET ZOLPIDEM (AMIN) 5MG TAB
امين تولید شده TABLET ZOLPIDEM 5MG TAB
باختر بيوشيمي تولید شده TABLET ZOLPIDEM 5MG TAB
جالينوس تولید شده TABLET ZOLPIDEM 5MG TAB
کيميدارو تولید شده TABLET ZOLPIDEM 5MG TAB
مهر دارو تولید شده TABLET ZOLPIDEM 5MG TAB
كيش مديفارم تولید شده TABLET ZOLPIDEM (KISHMEDIPHARM) 10MG TAB
كيميافام تولید شده TABLET ZOLPIDEM (KISHMEDIPHARM) 10MG TAB
ابوريحان تولید شده F.C. Tablet RAPIDEM® 10MG TAB
پارس دارو تولید شده F.C. Tablet ZOLPIDEM (PARSDAROU) 10MG TAB
کيميدارو تولید شده F.C. Tablet ZOLPIDEM (CHIMIDAROU) 10MG TAB
ابوريحان تولید شده F.C. Tablet RAPIDEM® 5MG TAB
جالينوس تولید شده F.C. Tablet ZOLINAX® 5MG TAB
کيميدارو تولید شده F.C. Tablet ZOLPIDEM (CHIMIDAROU) 5MG TAB
كيش مديفارم تولید شده TABLET ZOLPIDEM (KISHMEDIPHARM) 5MG TAB
كيميافام تولید شده TABLET ZOLPIDEM (KISHMEDIPHARM) 5MG TAB
تهران دارو تولید شده Tablet Zosleep
تهران دارو تولید شده Tablet Zosleep
سبحان دارو تولید شده Scored F.C. Tablet ZOLPIDEM-SOBHAN® 5MG TAB
باختر بيوشيمي تولید شده Scored F.C. Tablet ZOLBIOM® 5MG TAB
سبحان دارو تولید شده Scored F.C. Tablet ZOLPIDEM-SOBHAN® 10MG TAB
جالينوس تولید شده Scored F.C. Tablet ZOLINAX® 10MG TAB
باختر بيوشيمي تولید شده Scored F.C. Tablet ZOLBIOM® 10MG TAB
بهستان دارو تولید شده TABLET COATED ZOLDEM® 10MG TAB
${Body}
بانک اطلاعات
ابزارهای بارداری و زایمان
ابزارهای رشد کودک
ابزارهای سنجش سلامت
پاسخ سوالات بر اساس تاریخ پرسش سوال
مطلب از سایر رسانه ها
مسئلهی مهم آن است که هرگز از سؤالکردن دست برندارید. برای هر حس کنجکاوی، یک پاسخ وجود دارد.
نمی دانید؟! بپرسید!
می دانید؟! پاسخ دهید!
برگرفته از : دارونما
لیست کامل
عوارض قرص zolpidem 10
© Porseshkadeh.com
0