دُروانا محلی برای تحقیق و پژوهش (فرهنگ دهخدا) دروانا در تلاش است با گردآوری ژورنال های تخصصی پزشکی، مجلات پزشکی، مقالات و مطالب علمی، از معتبرترین منابع جهانی، بستری را برای تحقیق و مطالعه فراهم نماید.از تمامی پزشکانی که دُروانا را برای رسیدن به این هدف همراهی می نمایند، کمال تشکر را داریم.با دروانا همراه شوید.
pamuh.com – سایتی جامع برای مطالب علمی ، آموزشی ، پزشکی ، خانواده ، موارد مصرف و عوارض جانبی داروها
فهرست
داکسی سایکلین نوعی آنتی بیوتیک تتراسیکلین [1] است که برای درمان عفونت های باکتریایی مانند : جوش صورت و بدن ، آکنه ، عفونت های ادرار ، عفونت های روده ، عفونت چشم ، کونوره ، کلامیدیا ، عفونت لثه ،و استفاده می شود . برخی از انواع داکسی سایکلین برای جلوگیری از مالاریا و عفونت های ناشی از کنه و شپش استفاده می شود . در صورتی که به نوعی از آنتی بیوتیک ها حساسیت دارید ، نباید از داکسی سایکلین استفاده کنید . همچنین مصرف داکسی سایکلین در کودک ، فقط در موارد اضطراری و در صورتی که دارو و درمان جایگزین دیگری یافت نشود مجاز است .
مصرف داکسی سایکلین دردوران حاملگی ممکن است باعث نارس به دنیا آمدن نوزاد شود .همچنین استفاده از این دارو در دوران بارداری می تواند باعث تغییر رنگ دندان های نوزاد تا آخر عمر شود .
این دارو از طریق شیرمادر به بدن نوزاد منتقل می شود و میتواند بر روی دندان ها و استخوان نوزاد تاثیر بد داشته باشد .استفاده از داکسی سایکلین در دوران شیردهی مجاز نیست . در هر صورت باید طبق نظر پزشک رفتار کنید .
عوارض داکسی سیکلین 1 میلی گرم
سوالات
داکسی سایکلین را همراه با شیر و یا غذا و میوه مصرف نکنید . اینکار میتواند باعث ایجاد ناراحتی معده شود . بهترین زمان مصرف قرص داکسی سایکلین 1 ساعت قبل از غذا و یا حداقل 2 ساعت بعد از غذا می باشد . در صورتی که بیماری شما بهبود یافت ، مصرف دارو را متوقف نکنید و دوره درمان را کامل کنید . قطع ناگهانی و قبل از طی دوره کامل ، باعث ایجاد مقاومت دربرابر آنتی بیوتیک شود .
در صورتی که یک وعده از داروی خود را فراموش کردید به محض یاداوری دوز خود را مصرف کنید . در صورتی که به وعده مصرف بعدی نزدیک هستید ، دوز فراموش شده را رها کنید .
در صورتی که به اشتباه و یا باقصد خودکشی با داکسی سایکلین ، مقدار زیادی دارو مصرف کرده اید سریعا با اورژانس تماس بگیرید . مصرف بیش از حد داکسی سایکلین کشنده است.
داکسی سایکلین برای بیماری فعلی شما تجویز شده است و نحوه مصرف دارو ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد . این دارو را به کسی پیشنهاد ندهید .در دوره مصرف داکسی سایکلین از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کرده ، برنزه نکنید و از دستگاههای سولاریم استفاده نکنید . داکسی سایکلین ممکن است باعث اسهال شود . در صورت مشاهده اسهال خونی سریعا به پزشک مراجعه کنید .
در زمان مصرف داکسی سایکلین در صورتی که هرگونه علائمی از حساسیت مشاهده کردید سریعا با اورژانس تماس بگیرید . علائم حساسیت به داکسی سایکلین میتواند شامل این موارد باشد : خارش و قرمز شدن چشنم ، آبریزش بینی ، خشک شدن دهان و گلو ، عطسه و سرفه ، تورم لب و زبان ، خارش پوست و کهیر و
هر نوع داروی آنتی بیوتیک و ویتامین ممکن است با داکسی سایکلین تداخل داشته باشد . داروهایی مانند : ایزوترتینوئید (داروهای رتینوئید)، باربیتورات‌ها (نظیر فنوباربیتال)، دیگوکسین، پنی‌سیلین و تمامی داروهای ضد تشنج از مواردی هستند که با این دارو تداخل می‌کنند. در زمان تجویز داکسی سایکلین ، مصرف تمام دارو های خود را به پزشک اطلاع دهید .
داکسی سایکلین یک آنتی بیوتیک از گروه تتراسایکلین ها بوده و مصرف آن ارتباطی با سیکل های قاعدگی ندارد.در صورت داشتن رابطه جنسی محافظت نشده و شک به حاملگی نیاز به انجام تست بارداری می باشد.در غیر این صورت نیاز به بررسی مسائل مربوط به قاعدگی و علل تاخیر آن می باشد.مصرف داکسی سایکلین در حین بارداری فقط در موارد تهدید کننده حیاط مجاز می باشد.
تهیه و ترجمه اختصاصی/ pamuh.com
داکسی سایکلین و جوش صورت,داکسی سیکلین 1 میلی گرم, تاثیر داکسی سایکلین بر پریود, قیمت کپسول داکسی سایکلین دوره مصرف,نحوه مصرف داکسی سایکلین برای درمان جوش,
چطور در مسافرت های پاییزی و زمستانی سالم باشیم ؟
لایه برداری پوست با 13 روش گیاهی و خانگی – اسکراب و ماسک طبیعی
کلاریترومایسین – عوارض جانبی – تداخل – نحوه مصرف clarithromycin
آتروپین – عوارض جانبی – تداخل دارویی – Atropine
کمبود ید – 1 علامت و نشانه رایج کاهش ید بدن
رایج ترین داروهای ضد افسردگی – اعصاب و روان
آدرس شما نمایش داده نمی شود و محرمانه است.در صورتیکه معتبر و بدون www وارد کنید دیگران میتوانند به شما پاسخ دهند و این پاسخ برای شما خواهد شد.
این و آدرس را برای نظرهای بعدی من ذخیره کن.
سلام من مکمل بدنسازی استفاده میکنم؛ میتونم داکسی سایکلین مصرف میکنم مشکلی پیش نمیاد
سلام من اشتباهی در فاصله ی یک تا دو ساعتی دوتا قرص داکسی سایکلین خوردم ایا مشکلی برام پیش میاد؟؟؟
ببخشید داکسی سایکلین منظورم بود
سلام خسته نباشید، این دارو (تتراساکلین)۲ روز قبل از عمل بینی برایی من تجویز کردن، اما من از ۵روز قبل شروع به خوردن کردم، واسم مشکلی به وجود نمیاد?
سلام
ایا می توانیم قرص داکسی سایکلین رو بدون ویزیت دکتر استفاده کنیم چون من قبلا این دارو را استفاده کرده ام
با سلام و وقت بخیر
بسیار مهم هست که از این دارو برای درمان کدام نوع عفونت استفاده می کنید . خیلی بهتره که مصرف انتی بیوتیک تحت نظر پزشک باشه . همچنین دلیل دوباره مصرف کردن شما برای این دارو چیه ؟ آیا قبلا مصرف کردید و نتیجه کامل نگرفتید و احساس می کنید دوباره باید داکسی سایکلین مصرف کنید ؟
در هر صورت با وجود اینکه مصرف خودسرانه این دارو عوارض جانبی و جانی در پی نداره خیلی بهتر هست که تحت نظر پزشک مصرف بشه .
پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید
© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.
مقدمه
سینوزیت یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران به پزشک است و ناراحتی طولانی مدت را برای افراد به دنبال دارد (1،2). این بیماری پنجمین بیماری تشخیصی است که برای آن آنتی بیوتیک تجویز می شود (1). سینوزیت مزمن عبارت است از عفونتی که بیش از 3 ماه ادامه داشته باشد و تعدادی از علایم سینوزیت مزمن از جمله رینوره چرکی، ترشحات پشت حلق، سردرد، انسداد و التهاب بینی، درد، فشار یا احساس پری در صورت و کاهش حس بویایی را داشته باشد(2). سینوزیت مزمن عامل جدی تهدید کننده حیات محسوب نمی شود ولی به دلیل نزدیکی به کاسه چشم و مغز می تواند مشکلات جدی ایجاد کند، به عنوان مثال حدود 75% تمام عفونتهای کاسه چشم مستقیما” با سینوزیت مزمن در ارتباط هستند و حدود 7/3 – 1% آبسه های مغزی ناشی از سینوزیت مزمن است و 14% از مننژیت های ناشی از سینوزیت حاد فرونتال مرگ آور می باشد (3، 4). ارگانیسم های باکتریال شایع شامل: استرپتوکوک پنومونیه، هموفیلوس آنفلوآنزا، موراکسلا کاتارالیس و استافیلوکوک طلایی است و ایجاد بیوفیلم و سوپرآنتی ژن توسط بعضی از باکتریهای فوق نیز مد نظر می باشد. نظریه های دیگر بر قارچ های کلونیزه شونده و پاسخ های ائوزینوفیلیک غیرطبیعی تمرکز کرده اند(5). در تشخیص رینوسینوزیت مزمن علایم و نشانه ها و آندوسکوپی از اصول اولیه هستند و روشهای تصویربرداری (رادیو گرافی ساده، سی تی اسکن و ام آر آی) وآزمایش روتین خون می توانند تشخیص را تایید کنند (4). علائم رینوسینوزیت مزمن شامل 7 علامت ماژور و 7 علامت مینور می باشد، هر گاه بیش از دو علامت ماژور و یا یک علامت ماژور همراه با 2 علامت مینور دیده شود رینوسینوزیت مزمن مطرح می گردد. علائم ماژور شامل: درد صورت، تورم و پری صورت، انسداد بینی، وجود ترشحات چرکی (به گفته بیمار)، تب (غیر حاد)، ترشحات چرکی (در معاینه) و اختلال بویایی می باشند. علائم مینور شامل: سردرد، خستگی بدون علت، تب (حاد)، بوی بد تنفس، درد دندان، احساس پری در گوش و سرفه هستند (5). اصول درمان مدیکال سینوزیت مزمن عبارتند از:
درمان عوامل مساعد کننده (رینیت آلرژیک، نقص ایمنی، دیابت، انحراف سپتوم بینی، خارهای تیغه بینی، کونکا بولوزا،آنمی و سوء تغذیه)، شستشوی بینی با نرمال سالین، کورتیکواستروئید داخل بینی و آنتی بیوتیکهای خوراکی (6).
آنتی بیوتیکهای متداول مورد استفاده شامل سفالوسپورین ها، ماکرولید ها و آموکسی کلاو می باشند (3).
کلاریترومایسین(erithromycin omethyl- 6)، یک آنتی بیوتیک نیمه سنتتیک از خانواده ماکرولید می باشد که روی باکتری های گرم منفی و گرم مثبت بی هوازی و هوازی مانند هموفیلوس آنفلوانزا، موراکسلا کاتارالیس و استرپتوکوکوس پنومونیه اثر دارد. این دارو علاوه بر اثر ضد میکروبی، در تنظیم سیستم ایمنی، کاهش سیتوکین ها و اینترلوکین ها و در نتیجه کاهش التهاب، نقش بسزایی داشته و همچنین می تواند ساخت بیوفیلم توسط پسودوموناس آئروژنوزا را مهار کند. دوز آن در بالغین 25 الی 5 میلی گرم، دو بار در روز است. از عوارض جانبی آن می توان به درد شکم، اسهال، تهوع، استفراغ، دیس پپسی، بی اشتهایی، سردرد، تغییر طعم دهان، واکنش های آلرژیک و کاهش شنوایی اشاره کرد (3 ،7، 8). آزیترومایسین یک آنتی بیوتیک نیمه سنتتیک مشتق از اریترومایسین از خانواده ماکرولید می باشد که بر باکتری هایی مثل هموفیلوس آنفلوانزا، موراکسلا کاتارالیس و استرپتوکوکوس پنومونیه اثر دارد. دوز معمول آن 5 میلی گرم در روز اول و سپس 25 میلی گرم روزانه برای 4 روز می باشد. عوارض شایع آن شامل اسهال یا مدفوع شل، تهوع، درد شکم و استفراغ می باشد (7). داکسی سیکلین یک آنتی بیوتیک سنتتیک مشتق از oxytetracycline می باشد که بر باکتری های گرم منفی و گرم مثبت اثر دارد. این دارو در دوزهای پایین تر از دوز ضد میکروبی می تواند نقش تنظیم کننده ایمنی نیز داشته باشد. دوز معمول آن در بزرگسالان در روز اول درمان 2 میلی گرم (1 میلی گرم هر 12 ساعت) با دوز نگهدارنده 1 میلی گرم در روز می باشد. در عفونت های شدیدتر دوز 1 میلی گرم هر 12 ساعت پیشنهاد می شود. از عوارض آن می توان به ناراحتی معده، اسهال، بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، دیس فاژی، ازوفاژیت، سمیت کلیوی و واکنش های آلرژیک اشاره کرد (7،9).
عوارض داکسی سیکلین 1 میلی گرم
علاوه بر معاینه بیماران باید یک سی تی اسکن پایه جهت تایید بیماری انجام دهند و سپس 6-8 هفته پس از درمان جهت پیگیری سی تی اسکن کنترل انجام دهند (4،6).
در مطالعه پارک[1]، داکسی سیکلین در 9% بیماران مبتلا به سینوزیت باعث ایجاد پاسخ درمانی شده است و مطالعه و همکاران نشان داد درمان 2 روزه با داکسی سیکلین در بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن موجب کاهش واضح ونزل[2] ترشحات پشت حلقی می شود (1، 11).
مطالعه خانم دکتر مریم امینی و همکاران نشان داد که کلاریترومایسین داروی موثری در درمان علائم بالینی سینوزیت مزمن بوده و در 8/53% بیماران موجب ایجاد علائم بهبودی در یافته های سی تی اسکن گردید (3). همچنین در مطالعه مکلیود[3] و همکاران و مطالعه یامالدا[4]، کلاریترومایسین موجب بهبودی قابل توجه علائم بالینی سینوزیت مزمن شده است (12،13).
با توجه به گرانتر بودن و شیوع عوارض ماکرولیدها، این مطالعه با هدف مقایسه اثر درمانی داکسی سیکلین با این داروها انجام شد و از آنجا که پیگیری موارد سینوزیت مزمن با سی تی اسکن انجام می شود، در این مطالعه علاوه بر علائم بالینی و یافته های فیزیکی، یافته های سی تی اسکن بیماران نیز مورد مقایسه قرار گرفت؛ همچنین همه بیماران از نظر عوارض دارویی ذکر شده بررسی شدند.
روش کار
این مطالعه کارآزمای بالینی 55 نفر از بیماران مراجعه کننده به درمانگاه های گوش و حلق و بینی بیمارستان های شهید رجائی تنکابن و امام سجاد(ع) رامسر در سال 91-92 انجام شد که دارای علایم بالینی سینوزیت مزمن (سردرد، رینوره، ترشحات پشت حلق و) بوده و علایم بیش از 12 هفته طول کشیده و در سی تی اسکن کورونال بدون کنتراست از سینوسهای پارانازال در برشهای 3 میلی متری دارای حداقل یکی از معیارهای تشخیصی زیر بودند: انسداد اینفاندیبولوم اتموئیدی، انسداد کمپلکس استئومئاتال، انسداد سوراخ اسفنواتموئیدال، پولیپوز، ضخیم شدگی خفیف مخاطی بدون انسداد، افزایش دانسیته استخوانی جدار سینوس، سطح مایع– هوا و کدورت سینوس. ضمنا” سی تی اسکن با تمهیدات لازم برای شرایط خاص اجرا شد. در آغاز تست های ساده نیز انجام شد.معیارهای خروج ازمطالعه عبارت بودند از: بیماریهای سیستمیک درگیر کننده بینی وسینوسها .(CBC, ESR, CRP) (بیماری وگنر، سارکوئیدوز، سیکاتریسیل پمفیگوئید، ایدز، Lymphoma cell -T، Dyskinesia Ciliary Primary، [T1] سیستیک فیبروزیس و تومورهای بینی و سینوسها)، سینوزیت قارچی مشخص، سابقه آلرژی به داروهای گروه ماکرولیدها یا تتراسیکلین ها، بارداری و شیردهی در زنان، سن زیر 8سال و بالای 65 سال و مصرف آنتی بیوتیک در 48 ساعت قبل.
انتخاب آنتی بیوتیک ، مقدار آنتی بیوتیک و طول دوره تجویز با شرایط بیمار( سن ، وزن ، سینوس های درگیر و ) تعیین شد و سعی ما بر این بوده که تعداد بیماران در هر گروه تقریبا” مساوی باشد. جهت رعایت اخلاق پزشکی بیماران را از جریان تحقیق مطلع نموده و با کسب اجازه از آنها اقدامات شروع شد. به علت اینکه انجام نمونه گیری و کشت و آنتی بیوگرام (جهت یافتن ارگانیسم در سینوس مبتلا) مشکلات تکنیکی و کلینیکی دارد در بعضی موارد از آن صرف نظر شد.
بیماران به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: پروتکل درمانی گروه اول عبارت بود از: شستشوی بینی با سرم فیزیولوژیک، درمان طبی عوامل مساعدکننده، افشانه استروئیدی (فلوتیکازون ) ، صبح و شب یک پاف وکپسول داکسی سیکلین 1 میلی گرم دو بار در روز و پروتکل درمانی گروه دوم عبارت بود از: سه درمان اول فوق و به جای داکسی سیکلین از قرص آزیترومایسین mg/kg 8 دو بار در روز و در پروتکل درمانی گروه سوم از سه درمان اول فوق به همراه قرص کلاریترومایسین 5 میلی گرم دو بار در روز استفاده شد.
بدیهی است که داکسی سیکلین در افراد بالای 15 سال تجویز شد و مدت مصرف هر سه گروه حداقل 3 هفته بوده است. لازم به ذکر است که بر اساس شرایط بیمار آنتی هیستامین و دکونژستان هم تجویز شد. ضمنا” یادآوری می شود که عوامل آناتومیک مساعد کننده (انحراف سپتوم، کونکا بولوزا و) باید با عمل جراحی رفع گردند تا از عود بیماری جلوگیری شود که توضیحات لازم به افراد مبتلا داده شد.
تعبیر بهبود یا درمان موفق شامل: کاهش واضح علائم و نشانه ها، بهبود کیفیت حیاتی و ممانعت از پیشروی یا عود بیماری بوده و توسط ویزیت مستمر بیماران ارزیابی شد. بهبودی نسبی به مواردی اطلاق می شود که صرفا از شدت یا تعداد علایم و نشانه ها کاسته شده و ممکن است نیاز به ادامه ی درمان وجود داشته باشد. بیماران در هفته اول پس از شروع درمان از نظر عوارض دارویی بررسی شده و سپس تاثیر دارو به وسیله بهبود بالینی ارزیابی گردید به این معنی که بر اساس درمان انتخاب شده به طور مکرر در روزهای 21 و یا 28 و یا 42 پس از شروع درمان از نظر علایم بالینی ارزیابی شدند که طی این مدت علایمی مانند گرفتگی بینی، احساس پری صورت و ترشحات پشت حلق باید به تدریج بهبود یافته و در پایان دوره درمانی به طور کامل از بین برود. در پایان دوره درمانی برای بیماران سی تی اسکن کنترل سینوس های پارانازال جهت پیگیری و مقایسه تغییرات ایجاد شده در سی تی اسکن اولیه انجام شد. یافته ها با استفاده ازنرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای دو، آنوا و تی تجزیه و تحلیل شدند و اختلاف آماری کمتر از 5/ معنی دار تلقی گردید.
نتایج
از 55 بیمار با میانگین سنی 32/36سال و سن 82 سال و پایین ترین سن 11 سال، 22 نفر در گروه سنی کمتر از 3 سال، 23 نفر در گروه سنی 3-5 سال و 1 نفر در گروه سنی بالای 5 سال قرار داشتند. 29 بیمار(7/52 %) مذکر و 26 بیمار(3/47%) مونث بودند. در گروه بیماران دریافت کننده داکسی سیکلین، از 19 بیمار، 9 نفر(36/47%) مذکر و 1 نفر(63/52%) مونث و در گروه دریافت کننده آزیترومایسین، از 14 بیمار، 8 نفر(14/57 %) مذکر و 6 نفر(85/42 %) مونث و در گروه دریافت کننده کلاریترومایسین، از 22 بیمار، 13 نفر(9/59%) مذکر و9 نفر(9/4 %) مونث بودند. متوسط سن بیماران درگروه دریافت کننده داکسی سیکلین، 68/39 سال، درگروه دریافت کننده آزیترومایسین، 42/29 سال و درگروه دریافت کننده کلاریترومایسین، 81/37 سال بود.
به لحاظ علائم بالینی و یافته های فیزیکی، همان طور که از داده های جدول1 پیداست، داروی داکسی سیکلین در درمان علائمی همچون ترشح چرکی از بینی، ترشح پشت حلق، درد صورت، احساس فشار/ پری در صورت، سرفه، درد/احساس فشار و پری در گوش، ترشح چرکی(در معاینه) و حساسیت موضعی روی سینوس بیشترین تاثیر را داشته است. داروی آزیترومایسین دردرمان علائم سردرد، کاهش حس بویایی، درد دندان و صحبت تو دماغی بیشترین تاثیر را داشته و داروی کلاریترومایسین در درمان انسداد بینی و خستگی بیشترین تاثیر را داشته است. در درمان بوی بد دهان، دو داروی داکسی سیکلین و آزیترومایسین به طور مشترک بیشترین تاثیر را دارا بودند.
در مورد بهبودی یافته های سی تی اسکن، همان طور که از داده های جدول2 پیداست، داروی داکسی سیکلین در درمان کدورت سینوس و ضخیم شدگی مخاطی بدون انسداد و داروی کلاریترومایسین در درمان پولیپوز بیشترین تاثیر را داشته است.
همان طور که از داده های جدول3 پیداست، داروی داکسی سیکلین در درمان سطح مایع-هوا و داروی آزیترومایسین در درمان انسداد کمپلکس استئومئاتال یا انسداد اینفاندیبولوم و داروی کلاریترومایسین در درمان انسداد سوراخ اسفنواتموئیدال بیشترین تاثیر را دارا بودند. ضمنا˝ در سی تی اسکن یک بیمار، افزایش دانسیته استخوانی جدار سینوس مشاهده شد که به دنبال درمان با داروی داکسی سیکلین بهبود یافت.
در مورد بهبودی کلی بیماران بر اساس علائم بالینی و یافته های فیزیکی، همان طور که از داده های جدول4 مشخص است، داروی داکسی سیکلین با 7/73 % موارد بهبودی کامل، بیشترین میزان بهبودی کامل علائم بالینی و فیزیکی را داشته است، همچنین از سطر فراوانی تجمعی مشخص است که داروی داکسی سیکلین با 5/89 % موارد، بیشترین میزان بهبودی کامل و نسبی علائم بالینی و فیزیکی را داشته است
در بررسی آماری انجام شده، سطح معناداری آزمون((P-value در مورد علائم بالینی و فیزیکی برابر با 384/ و بزرگتر از 5/بوده که نشان می دهد تفاوت موجود در میزان تاثیر این سه دارو بر بهبود علائم بالینی و فیزیکی، از نظر آماری معنی دار نبوده است. در مورد بهبودی کلی یافته های سی تی اسکن، همان طور که از داده های جدول5 مشخص است، داروی داکسی سیکلین با 7 % موارد، بیشترین میزان بهبودی کامل یافته های سی تی اسکن را داشته است، همچنین از سطر فراوانی تجمعی مشخص است که داروی داکسی سیکلین با 8% موارد، بیشترین میزان بهبودی کامل و نسبی یافته های سی تی اسکن را داشته است. در بررسی آماری انجام شده، P-value در مورد یافته های سی تی اسکن برابر با 4/و کوچکتر از 5/ بوده که نشان می دهد تفاوت موجود در میزان تاثیر این سه دارو بر بهبود یافته های سی تی اسکن از نظر آماری معنی دار بوده است.
در خصوص عوارض جانبی داروهای مورد استفاده،3 نفر (8/15 %) از بیمارانی که از داروی داکسی سیکلین استفاده کردهاند، 2 نفر(3/14%) از بیمارانی که از داروی آزیترومایسین استفاده کردهاند و 7 نفر (8/31%) از بیمارانی که از داروی کلاریترومایسین استفاده کرده اند، دچار عارضه شدهاند و در بین این بیماران در 2 بیمار استفاده کننده کلاریترومایسین به علت عارضه ایجاد شده مجبور به قطع دارو شدیم. از بیماران دریافت کننده داکسی سیکلین، 1 نفر(3/5%) به اسهال، 1 نفر(3/5%) به تپش قلب، 1 نفر(3/5%) به نفخ شکم و 1 نفر(3/5%) به سوزش سر دل دچار شدند. در بیماران دریافت کننده آزیترومایسین، 2 نفر(3/14%) به درد اپی گاستر دچار شدند و در گروه دریافت کننده کلاریترومایسین، 2 نفر(9%) به بی مزه شدن غذا، 5 نفر
(7/22%) به تلخ شدن زبان، 1 نفر(5/4%) به تپش قلب، 2 نفر(9%) به راش، 1 نفر(5/4%) به درد اپی گاستر، 1 نفر(5/4%) به نفخ شکم، 1 نفر(5/4%) به سوزش سردل و 1 نفر(5/4%) به تهوع دچار شدند.
بحث
نتایج این مطالعه حاکی از آن است که درصد موفقیت درمانی داکسی سیکلین در درمان رینوسینوزیت مزمن باکتریال از نظر بهبودی علائم بالینی و یافته های سی تی اسکن بالاتر از آزیترومایسین و کلاریترومایسین می باشد و درصد موفقیت درمانی آزیترومایسین از نظر بهبودی کامل علائم بالینی و یافته های سی تی اسکن بالاتر از کلاریترومایسین می باشد که این برتری اثر درمانی داکسی سیکلین بر دو داروی دیگر می تواند ناشی از ژنتیک متفاوت بیماران منطقه مورد مطالعه باشد. لازم به توضیح است که ممکن است برطرف شدن علائم کدورت و یا ضخیم شدگی مخاطی سینوس ها در سی تی اسکن تا چند ماه پس از درمان کامل طول بکشد. از نظر آماری در مورد میزان بهبودی یافته های سی تی اسکن تفاوت معنی دار وجود داشت ولی در مورد علائم بالینی و یافته های فیزیکی این تفاوت معنی دار نبود که می تواند ناشی از تعداد کم افراد مورد مطالعه باشد. در مقاله ای که توسط پارک به چاپ رسید، 44 بیمار مبتلا به سینوزیت حاد و مزمن تحت درمان تصادفی با داکسی سیکلین و آمپی سیلین قرار گرفتند که در نتیجه آن 9% بیماران به داکسی سیکلین پاسخ دادند، که با یافته های این مطالعه مطابقت دارد (1). در مطالعه ای که توسط ونزل و همکاران در سال 21 انجام شد، درمان 2 روزه با داکسی سیکلین (2 میلی گرم در روز اول و سپس 1 میلی گرم روزانه) در بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپ بینی، موجب کاهش واضح ترشحات پشت حلقی شد که با یافته های مطالعه حاضر مطابقت دارد (11).
در مقاله ای که در سال 1388 توسط خانم دکتر مریم امینی و همکاران در مجله پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به چاپ رسید، 3 بیمار مبتلا به سینوزیت مزمن که سینوزیت آنها در معاینات بالینی و سی تی اسکن سینوس های پارانازال قبل از درمان تایید شده بود، تحت درمان با قرص کلاریترومایسین، به میزان 5 میلی گرم روزانه قرار گرفتند که 3 هفته پس از درمان، گرفتگی بینی در63 % ، درناژ خلف بینی[5] در 7/46% ، سردرد در 5 % ، سرفه در4 % و احساس پری صورت در7/56% بیماران بهبود یافته بود و در 8/53 % بیماران علائم بهبودی در سی تی اسکن مشاهده شد (3). از نظر میزان تاثیر این دارو به تفکیک علائم بالینی در مورد درناژ خلف بینی و سردرد، یافته های این مطالعه مطابق با مطالعه حاضر می باشد (میزان بهبودی در مطالعه حاضر به ترتیب9/42% و 4/52 % بوده است) ولی در مورد میزان بهبودی گرفتگی بینی، سرفه و احساس پری صورت مطابق با یافته های این مطالعه نمی باشد(میزان بهبودی این علائم در مطالعه حاضر به ترتیب6/54% ، 8/77% و 4% بوده است). از نظر میزان تاثیر کلاریترومایسین بر بهبودی کلی علایم بالینی ، یافته های این مطالعه با مطالعه حاضر مطابقت دارد، زیرا در این مطالعه نیز این نتیجه گرفته شد که کلاریترومایسین داروی موثری در درمان سینوزیت مزمن می باشد. از نظر میزان تاثیر کلاریترومایسین بر بهبودی کلی یافته های سی تی اسکن نتیجه این مطالعه با مطالعه حاضر مطابقت دارد زیرا در مطالعه حاضر 3/58 % بیماران پس از درمان علایم بهبود در سی تی اسکن را نشان دادند. در مطالعه ای که در سال 21 توسط مک لیود و همکاران در باره اثر ماکرولید ها در درمان سینوزیت مزمن انجام شد، 25 بیمار مبتلا به سینوزیت که سینوزیت آنها در معاینات بالینی و سی تی اسکن سینوس های پارانازال قبل از درمان تایید شده بود، تحت درمان با قرص کلاریترومایسین ، با دوز 5 میلی گرم دو بار در روز به مدت 2 هفته قرار گرفتند و میزان قابل توجهی از علائم بالینی مانند سردرد، درد ناحیه سینوس ها و ترشح چرکی پشت گلو کاسته شده بود، که با یافته های این مطالعه مطابقت دارد (12). در مقاله یامالدا که در سال 2 در مورد اثر ماکرولیدها بر کاهش 8 IL- و علائم بالینی بیمارانی که بیش از یک سال علائمی مانند رینوره، گرفتگی بینی، PND، کاهش بویایی و درد ناحیه سینوس ها داشتند به چاپ رسید،2 بیمار مبتلا به رینوسینوزیت مزمن تحت درمان با کلاریترومایسین با دوز 4 میلی گرم روزانه به مدت 8 الی 12 هفته قرار گرفتند و نتایج حاکی از آن بود که سطح 8 IL- که فاکتور اصلی در ایجاد التهاب در رینوسینوزیت مزمن است به نحو چشمگیر و معنی داری کاهش یافته است و علائم بالینی نیز کاهش پیدا کرد(13). در مطالعه حاضر نیز علائم بالینی کاهش یافت ولی سطح 8 IL- اندازه گیری نشد. در مطالعه پارک، میزان بروز عوارض داکسی سیکلین کم بوده و در هیچ بیماری، عارضه دارویی منجر به قطع درمان نشده بود، که مطابق با یافته های مطالعه حاضر می باشد (1).
در مطالعه خانم دکتر مریم امینی و همکاران، از بیماران دریافت کننده کلاریترومایسین، 1 نفر(3/3%) به درد شکم، 2 نفر(7/7%) به اسهال، 1 نفر(3/3%) به تهوع، 3 نفر(1%) به بی اشتهایی و 2 نفر(7/7%) به راش دچار شدند،که تقریبا˝ مشابه مطالعه حاضر بود (3). در مقاله ای که در مجله Clinical Therapy در فوریه سال 1999 به چاپ رسید، درد شکمی در تجویز کلاریترومایسین (6/3%) و تغییر مزه دهان(7/8%) گزارش شده بود، اما در مطالعه ما 7/22% بیماران به تغییر مزه دهان دچار شدند (14). همچنین در مقاله دیگری که در آوریل سال 1999 در مجله Ann Otol Rhinol Laryngolبه چاپ رسید عوارض زیر را بدون ذکر درصد، در مصرف کنندگان کلاریترومایسین شایعتر دانسته است: اسهال، تغییر مزه دهان، تهوع، سردرد و حالت گیجی، اما در مطالعه حاضر بیماری به اسهال ، سردرد و حالت گیجی دچار نشد (15).
نتیجه گیری
نتایج این مطالعه حاکی از آن است که درصد موفقیت درمانی داکسی سیکلین در درمان رینوسینوزیت مزمن باکتریال از نظر بهبودی علایم بالینی و یافته های سی تی اسکن بالاتر از آزیترومایسین و کلاریترومایسین می باشد و درصد موفقیت درمانی آزیترومایسین از نظر بهبودی کامل علایم بالینی و یافته های سی تی اسکن بالاتر از کلاریترومایسین می باشد. با توجه به درصد موفقیت بالینی بالای داکسی سیکلین در بهبود علایم بالینی و یافته های سی تی اسکن، تجویز این دارو در درمان بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن باکتریال پیشنهاد می گردد.1