خواص خوردن قرص ویتامین c

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

ویتامین C ویتامینی محلول در آب است که نقش مهمی در حفظ سلامتی بدن برعهده دارد و مانند یک آنتی اکسیدان عمل می‌کند. شما باید به‌طور روزانه غذاهای حاوی ویتامین سی مصرف کنید تا از این طریق این ویتامین موردنیاز بدن‌تان را تأمین کنید. با ما باشید تا در این مقاله با این ویتامین مفید برای بدن آشنا شویم.خواص خوردن قرص ویتامین c

بدن شما خودش ویتامین C تولید نمی‌کند و حتی قادر هم نیست که این ویتامین را ذخیره کند؛ درنتیجه بسیار مهم است که در رژیم غذایی روزانه‌تان مقدار زیادی میوه‌ و سبزیجات حاوی ویتامین C مصرف کنید. مزایای ویتامین C عبارت‌اند از:

در طول ۱۰ سال گذشته، بیش از ۱۰۰ مطالعه‌ درباره‌ی ویتامین سی انجام شده است و هر کدام از آنها فهرست مزایای این ویتامین را طولانی‌تر کرده‌اند. ازآنجاکه ویتامین C در بدن تولید نمی‌شود، کمبود این ویتامین مشکل بسیار رایجی در میان افراد مختلف است.

کمبود ویتامین C در بدن خودش را به شیوه‌های مختلفی نشان می‌دهد. اگرچه علائم و نشانه‌های کمبود ویتامین C چندان دردسرساز نیستند، اما نتیجه‌ی کمبود طولانی‌مدت ویتامین C می‌تواند بسیار خطرناک باشد؛ به‌همین‌دلیل لازم است کاملا مراقب آن باشید. کمبود شدید ویتامین C می‌تواند منجر به بیماری اسکوروی (نتیجه‌ی شکسته شدن کلوژن‌ها) شود.

اسکوروی باعث ایجاد احساس خستگی و درماندگی در شما ‌می‌شود، روی قدرت استخوان‌ها و ماهیچه‌های شما تأثیر می‌گذارد و سیستم ایمنی را تضعیف می‌کند. امروزه، اسکوروی به‌ندرت مشاهده می‌شود، چراکه فقط مقدار بسیار کمی ویتامین C برای جلوگیری از این بیماری کافی است.

در قرن هجدهم از مرکبات برای درمان دو میلیون ملوان مبتلا به اسکوروی استفاده شد. البته باید توجه داشت که علایم مخفی‌تر و پنهان کمبود ویتامین C همچنان بسیار مهم هستند:

مشکلات مربوط به ویتامین C می‌تواند با گذشت زمان هم شود و ممکن است به مشکلات جدی سلامتی تبدیل شود. مشکلات طولانی‌مدت ناشی از کمبود ویتامین سی عبارت‌اند از:

غذاهای قرمزی بخورید که خام و نپخته هستند، سعی کنید میوه‌ها و سبزیجات را هرچه سریع‌تر پس از قاچ‌کردن بخورید و میوه‌ها و سبزیجات را به‌جای اینکه بجوشانید، بخارپز کنید. توجه داشته باشید که میوه‌های تازه و ارگانیک بهترین منبع غذایی هستند.

غذا‌ها در حالت طبیعی‌شان بهترین منبع تغذیه برای بدن شما هستند، درنتیجه اگرچه اکثر افراد برای جذب ویتامینِ به سراغ مکمل های غذایی می‌روند، ما به شما توصیه می‌کنیم که بهترین منبع برای کسب انواع ویتامین ها و مواد معدنی یا مغذی منابع غذایی تازه و خام هستند.

سعی کنید ۲ یا ۳ مورد از غذاهای زیر را در رژیم غذایی روزانه‌تان بگنجانید؛ این کار به شما کمک می‌کنید تا سطح بهینه‌ی ویتامین C بدن‌تان را حفظ کنید.

مطالعه‌ی جامعِ انجام‌شده‌ای بر روی بیش از ۴۰۰۰ زن در سن ۴۰ تا ۷۴ نشان می‌دهد، زنانی که ویتامین C بیشتری دریافت می‌کنند، احتمال بروز چین‌وچروک و خشکی پوست‌ آنها کاهش پیدا می‌کند، زیرا این ویتامین می‌تواند به‌طور طبیعی سرعت فرایند پیری پوست را کاهش دهد. از ویتامین C برای تولید پروتئین مهمی که در ساخت پوست به‌کار می‌رود، تاندون‌ها، رباط‌ها و رگ‌های خونی استفاده می‌شود. این ویتامین به بهبود زخم نیز کمک می‌کند.

علاوه‌براین شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد استفاده از ویتامین C در کرم‌های پوستی می‌تواند باعث کاهش مدت زمان قرمزی پوست در روند‌های درمان پوست مانند برطرف کردن چروک یا زخم شود. حفظ سلامت پوست با استفاده از یک رژیم غذایی سرشار از آنتی‌اکسیدان یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای جلوگیری از سرطان پوست است.

برای اینکه بدن‌تان مواد غذایی مورد نیازش را دریافت کند و عملکرد مناسبی داشته باشد، سیستم گوارش‌ شما باید این مواد را از غذاهایی که می‌خورید یا مکمل‌های مصرفی‌تان دریافت کند تا آنها در جریان خون جذب شوند. سپس سلول‌های شما این ویتامین‌ها و مواد معدنی را جذب می‌کنند و به بدن‌تان کمک می‌کنند تا تورم را کاهش دهد و باعث بهبود بیماری‌ها شود. جذب ویتامین C‍ می‌تواند باعث افزایش میزان آهنی شود که بدن بزرگسالان و کودکان دریافت می‌کند.

ویتامین C باعث کاهش خطر ابتلا به نقرس می‌شود که نوعی آماس مفصلی دردناک است. در این بیماری شصت پا به دلیل افزایش اسیداوریک و شکل‌گیری کریستال در مفصل، سفت، متورم و دردناک می‌شود.

مطالعه‌‌ای طولانی‌مدت بر روی مردان بالای ۴۰ سال که روزانه بین ۱۰۰۰ تا ۱۴۹۹ میلی‌گرم ویتامین C دریافت کرده‌اند، نشان داده است که خطر ابتلا به نقرس در این افراد ۳۱٪ کاهش پیدا کرده است. در این مطالعه افرادی که در روز از ۱۵۰۰ میلی‌گرم ویتامین C دریافت می‌کنند، نصف افراد دیگری که مکمل دریافت نمی‌کنند، در معرض خطر ابتلا به نقرس قرار دارند.

ویتامین C یکی از آنتی‌اکسیدان‌هایی است که می‌تواند جلوی آسیب‌های ناشی از مولکول‌های خطرناک که رادیکال‌های آزاد یده‌ می‌شوند و نیز مواد شیمیایی خطرناک و آلودگی‌هایی مانند دود سیگار را بگیرد.

رادیکال‌های آزاد می‌توانند در بدن ساخته شوند و در بروز بیماری‌هایی مانند سرطان، بیماری‌های قلبی و ورم مفاصل نقش دارند. هنگامی‌که بدن‌تان غذا را تجزیه می‌کند یا زمانی‌که در معرض دود سیگار، تنباکو یا تشعشع قرار می‌گیرید، رادیکال‌های آزاد تولید می‌شوند.

مدت‌هاست دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که ویتامین C باعث بهبود سیستم ایمنی می‌شود و نقش مهمی در توانایی بدن‌تان برای مبارزه با سرماخوردگی و ویروس‌ها دارد. شما می‌تواند روزانه با مصرف ۱۰۰۰ میلی‌گرم ویتامین C مانع از ابتلا به سرماخوردگی شوید و با مصرف ۴۰۰۰ میلی‌گرم در روز، سرماخوردگی خود را درمان کنید. همچنین شواهد بسیار خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف ویتامین C در زمانِ سرماخوردگی و آنفلوانزا می‌تواند خطر ابتلا به عوارض مانند ذات‌الریه و عفونت ریه را کاهش دهد.

تحقیق تازه‌ای نشان داده است که مصرف ویتامین C می‌تواند به افرادی که سیستم ایمنی‌شان به‌خاطر فشارهای روحی و روانی ضعیف شده است کمک کند. با توجه به این واقعیت که فشار روحی به یکی از شرایط رایج در زندگی ما تبدیل شده است، مصرف کافی ویتامین C می‌تواند به‌عنوان ابزاری ایده‌آل برای سلامت کلی‌مان درنظر گرفته شود.

مصرف زیاد ویتامین C می‌تواند اثر ضدسرطانی داروهایی را که در شیمی‌درمانی استفاده می‌شوند، افزایش دهد. همچنین مشخص شده است که ویتامین C می‌تواند تنها سلول‌هایی را هدف بگیرد که به این دارو‌‌ها احتیاج دارند؛ برخلاف دیگر دارو‌ها که به سلول‌های عادی نیز آسیب می‌زنند. محققان بر این باورند که ویتامین C می‌تواند درمانی ایمن و مقرون‌به‌صرفه برای انواع مختلف سرطان و نیز درمانی برای سرطان تخمدان و ریه باشد.

نتایج مطالعه‌ای منتشرشده در مجله‌ی تغذیه‌ی بالینی آمریکا نشان داده است، افرادی که در خون‌شان ویتامین C کافی وجود دارد، ۴۲٪ کمتر از افراد دیگر دچار سکته‌ی مغزی می‌شوند. مصرف میوه و سبزیجات باعث افزایش سطح ویتامین C خون‌ می‌شود، پس سعی کنید میزان میوه و سبزیجاتی را که در روز مصرف می‌کنید افزایش دهید.

ممکن است مصرف ویتامین C در رژیم غذایی‌تان باعث بهبود عملکرد فیزیکی و تقویت ماهیچه‌هایتان شود. این موضوع به‌ویژه در افراد مُسن صادق است. مصرف مکمل‌های دارای ویتامین C می‌تواند باعث افزایش جذب اکسیژن هنگام انجام تمرینات ورزشی شود. برخی از مطالعات نشان داده است این ویتامین می‌تواند باعث کاهش فشار خون نیز شود.

پیش از ورزش‌های سنگین مانند ماراتن، مصرف ویتامین C ممکن است از عفونت‌های تنفسی فوقانی که گاهی‌وقت‌ها پس از این نوع ورزش‌ها ایجاد می‌شود جلوگیری کند. این ویتامین همچنین می‌تواند عملکرد ریه‌ها و مجاری تنفسی شما را بهبود بخشد.

مشخص شده است که مصرف ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی‌گرم ویتامین C در هر روز ممکن است تولید هیستامین‌ها را که باعث تحریک افراد مبتلا به آسم می‌شود کاهش دهد؛ به‌این‌ترتیب به بهبود علائم آسم کمک می‌کند.

همان‌طور که پیش از این گفتم بهترین منبع ویتامین C میوه‌ها و سیزیجات محلی و تازه هستند. اگر مجبور هستید که از مکمل‌ها استفاده کنید، مطمئن شوید که مکمل انتخابی‌تان کیفیت بالایی دارد، از مواد طبیعی درست شده است و فاقد مواد اعتیادآور و مواد مصنوعی دیگری است که می‌توانند در درازمدت به شما آسیب بزنند.

به‌یاد داشته باشید که برخی از غلات‌های گیاهی و نوشیدنی‌ها با ویتامین C غنی‌سازی شده‌اند؛ به این معنا که این ویتامین یا مواد معدنی دیگر به این مواد غذایی افزوده‌ شده‌اند. با بررسی نوشته‌ی روی محصول از میزان ویتامین C موجود در محصول اطمینان حاصل کنید. پختن غذاهای حاوی ویتامین C مانند بروکلی با فلفل‌ها می‌تواند باعث کاهش میزان ویتامین C آنها شود. فریز کردن، قرار داد آنها در ماکروویو و بخارپز کردن‌شان نیز می‌تواند باعث کاهش سطح ویتامین C شود.

بهترین منابع ویتامین C میوه‌ها و سبزیجات خام و پخته‌‌نشده هستند.

رژیم غذایی پیشنهادی برای ویتامین‌ها نشان می‌دهد که افراد مختلف در هر روز باید چه میزان از هر ویتامینی را دریافت کنند. این میزان برای ویتامین C به شرح زیر است:

برای نوزادان:

خواص خوردن قرص ویتامین c

برای کودکان:

برای جوانان:

برای بزرگسالان:

ویتامین C در بدن ذخیره نمی‌شود (مقادیر اضافه‌ دفع می‌شود)، درنتیجه لازم نیست نگران افزایش میزان این ویتامین در بدن‌تان باشید. مقدار اضافه‌ی ویتامین C در بدن ازطریق ادرار دفع می‌شود، درواقع بدن شما نسبت به اینکه به چه چیزی نیاز دارد و به چه چیزی نیاز ندارد، بسیار هوشمند عمل می‌کند. البته برای جلوگیری از دل‌پیچه و اسهال باید مراقب باشید که میزان ویتامین C دریافتی‌ روزانه‌تان از ۲۰۰۰ میلی‌گرم تجاوز نکند. در مطالعه‌ای که به‌تازگی انجام شده است، میان سنگ‌کلیه و مکمل‌های ویتامین C ارتباطی وجود دارد. این مطالعه کشف کرده است، در مردانی که از مکمل‌های ویتامین C استفاده می‌کنند، احتمال سنگ‌سازی کلیه دو برابر افرادی است که از این مکمل‌ها استفاده نمی‌کنند. این نتایج درمورد مردانی که ویتامین C مورد نیازشان را از میوه‌ها و سبزیجات دریافت می‌کنند، صادق نیست.

ویتامین‌های محلول در آب را باید به‌صورت روزانه مصرف کنید تا در سطح مناسبی باقی بمانند. میوه‌های سرشار از ویتامین C و سبزیجات خام بخورید یا آنها را در مقدار بسیار کمی آب بپزید تا مقدار زیادی از ویتامین‌شان از دست نرود.

آلمینیوم با ویتامین C برهم‌کنش دارد، چراکه این ویتامین می‌تواند میزان آلمینیومی را که بدن شما جذب می‌کند افزایش دهد. درنتیجه ویتامین C را دو ساعت قبل یا چهار ساعت بعد از داروی ضدرفلاکس معده مصرف کنید. ویتامین C می‌تواند سرعت خارج شدن استروژن‌ها را از بدن کاهش دهد، درنتیجه مصرف این ویتامین همراه با استروژن ممکن است باعث افزایش اثرات و عوارض جانبی استروژن‌ها شود.

ازآنجاکه ویتامین C نوعی آنتی‌اکسیدان است، این نگرانی وجود دارد که اثربخشی بعضی از دارو‌ها را برای درمان سرطان کاهش دهد. همچنین استفاده از مقدار زیاد ویتامین C ممکن است باعث کاهش مدت‌زمان ماندگاری دارو‌های ایدز در بدن شود. این مورد شامل دارویی‌هایی مانند آجنراس، ویراسپت و فورتواس می‌شود. مصرف زیاد ویتامین C ممکن است باعث کاهش اثربخشی وارفارین شود که برای جلوگیری از لخته‌شدن خون استفاده می‌شود.

((a){ c{try{ a(‘.single-container .post’).(‘class’)..(‘ ‘).reduce((f,g){ &ltg.indexOf(&#39category-&#39)

با نکات ورزشی و تغذیه‌ای این مجموعه، اندامی متناسب و جذاب داشته باشید.

1

14تومان

.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’
”
.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”

.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’
‘/’
.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”

.(“”)[]
.(“”)
.type “text/”
.
.src “”

با سلام
مصرف این قرص با قرص ویتامین ب کمپلکس می تواند تداخل داشته باشد ؟
طریقه مصرف هر دو قرص ؟

سلام بر شما
بهتره از پزشک‌تون سوال کنید.

رژیم لاغری یک ماهه؛ چگونه در ۲۸ روز ۵ کیلوگرم وزن کم کنیم؟‌

ویتامین ب کمپلکس چیست؛ فواید، موارد مصرف و عوارض احتمالی آن

مطالب سخنرانی‌مان را با چه ترتیبی ارائه دهیم؟

علائم کبد چرب؛‌ هر مرحله از کبد چرب چه نشانه‌هایی دارد؟

فروش آنلاین لباس با ۱۹ توصیه که موفقیت‌تان را تضمین می‌کند

لاغری شکم بعد از زایمان؛‌ ۹ حرکت ورزشی مؤثر در خانه

کنترل اضطراب سخنرانی در ۶ گام مؤثر

خنده دارترین جوایز نوبل در سال ۲۰۱۸ برای دستاوردهای علمی مضحک

بهترین شهرهای کانادا برای مهاجرت کدام‌اند؟

گران ترین تصادف های دنیا؛ ۱۰ خودروی لوکس که در چند لحظه از بین رفتند

خاص ترین سواحل دنیا که زیبایی آن‌ها شما را خیره می‌کند

ویتامین ها و مینرال های دو جزء لازم و غیر قابل اجتناب برای بدن هستند.آیا می دانید در چه موادی بهترین نوع و درجه ی ویتامین ث وجود دارد؟

یک سری از نیازهای بدن هستند که از قزص های و ویتامین های شیمیائی دریافت نمی شود بلکه باید به صورت مواد و خوراکی های مصرفی جذب بدن شود.

بدانید :  هر آنچه باید در مورد ویتامین C بدانید

ویتامین سی یکی از موادی است که بدن باید از طریق مواد غذایی که می خورد جذب کند.برعکس حیوانات و گیاهان،که بدنشان قادر است بعضی از مواد غذایی را که جذب می کنند،تغییر شکل دهد و آنها را سنتز کند،اما بدن انسان دارای چنین عملکردی نمی باشد و باید تمام مواد لازم را از غذاهایی که می خورد جذب کند در غیر این صورت و عدم دریافت مواد غذایی لازم،قادر نخواهد بود کمبود این مواد را به گونه ای دیگر جبران کند.

ویتامین سی نقش مهمی را در جریان فعل و انفعالات بدن ایفا می کند که در ادامه به آنها اشاره می شود. خواص خوردن قرص ویتامین c

ویتامین سی دارای خاصیت آنتی اکسیدان می باشد.این ویتامین همچنین در بهبود بیماریهای قلبی و عروقی موثر می باشد.

ویتامین سی در سبزیجات،میوه،آبمیوه،سیب زمینی یافت می شود. نحوه ی آماده سازی سبزیحات به هنگام مصرف تاثیر بسیار زیادی را در ماندگاری ویتامین سی ایفا می کند. 

اگر شما ویتامین سی را بیش از حد مصرف کنید،تاثیر ابتدایی این موضوع در ادرار شما مشخص میشود.اما مسلما همان طور که تفریط سلامت را به خطر می اندازد ،افراط نیز همین موضوع را ایجاد می کند.

 بدانید : نشانه های کمبود ویتامین C

بدانید : فواید ویتامین C برای پوست و ناخن چیست؟

بدانید : ویتامین C در این 12 خوراکی از پرتقال وجود دارد!!

بدانید : وظایف ویتامین C در بدن شما

تهیه و ترجمه : گروه سلامت سیمرغ seemorgh.com/healthاختصاصی سیمرغ

(اجباری)

آدرس پست الکترونیکی (اجباری است اما نمایش داده نمی‌شود)

مرا برای دیدگاه‌های بعدی به یاد بسپار

تصویر امنیتی جدید

متخصصان می‌گویند مصرف برخی موادغذایی، شما را با مشکلات گوارشی و ناراحتی معده روبه‌رو می‌کنند

سرطان سینه یكی از شایع ‌ترین سرطان‌ها در میان زنان ایرانی محسوب می‌شود و سن ابتلا به این بیماری در ایران بین 45 تا 55 سال است. زنانی كه پس از بارداری شیردهی نداشته یا نازا هستند، یكی از فاكتورهای خطر برای ابتلا به این سرطان را دارا هستند

All Rights Reserved – © 219 | باز نشر مطالب پورتال سیمرغ تنها با ذکر و آدرس seemorgh.com مجاز می باشد.

ویتامین C که به عنوان اسید اسکوربیک نیز شناخته شده است یک ویتامین محلول در آب است که به طور طبیعی در برخی از غذاها یافت می‌شود و به برخی از مواد نیز اضافه می‌گردد. همچنین شما می‌توانید ویتامین C را به صورت مکمل نیز دریافت کنید.

انسان‌ها بر خلاف حیوانات، قادر به سنتز ویتامین C در داخل بدن خود نیستند به همین خاطر باید آن را از طریق مواد غذایی به دست آورند. ویتامین C برای بیوسنتز کلاژن،ال-کارنیتین و انتقال دهنده‌های عصبی خاص مورد نیاز است. این ویتامین همچنین در متابولیسم پروتئین نیز نقش دارد. همانطور که می‌دانید کلاژن یکی از اجزای ضروری بافت همبند است که نقش بسیار مهمی در درمان زخم بازی می‌کند.

ویتامین C یک آنتی اکسیدان مهم فیزیولوژیکی است که تحقیقات مختلف نشان داده است که می‌تواند ساخت و تولید سایر آنتی اکسیدان‌ها در بدن را تحریک کند. تحقیقات مختلفی بر روی تاثیر ویتامین C بر روی پیشگیری یا به تاخیر انداختن رشد و توسعه سلول‌های سرطانی خاص، بیماری‌های قلبی-عروقی و سایر بیماری‌هایی انجام شده است که استرس اکسیداتیو در آن‌ها نقش حیاتی بازی می کند.

علاوه بر عملکرد بیوسنتزی و آنتی اکسیدانی آن، ویتامین C نقش بسیار مهمی در عملکرد سیستم ایمنی بدن و بهبود جذب «آهن غیر هم» از «آهن موجود در غذاهای گیاهی» دارد.خواص خوردن قرص ویتامین c

کمبود ویتامین C باعث ایجاد بیماری به اسکوروی می‌شود که علائم آن خستگی یا سستی ، ضعف گسترده بافت همبندو آسیب پذیری مویرگی است. سلول‌ها ویتامین C را از طریق پروتئین حمل کننده خاص جمع آوری می‌کنند.

در مطالعات آزمایشگاهی دانشمندان دریافته اند که ویتامین C اکسید شده یا دهیدرواسکوربیک اسید از طریق برخی از حاملان گلوکز وارد سلول‌ها می‌شوند و سپس به صورت داخلی به اسید اسکوربیک احیا می شوند. اهمیت فیزیولوژیک جذب دهیدرواسکوربیک اسید و نقش آن در ویتامین C هنوز مشخص نیست.

ویتامینC خوراکی غلظت پلاسمایی را ایجاد می کند که باید به طور کامل کنترل گردد. تقریبا، ۷۰ الی ۹۰ درصد ویتامین C با مصرف ۳۰ الی ۱۸۰ میلی گرم از آن در روز جذب می‌شود. با اینحال، در دوزهای بالاتر از یک گرم در روز، جذب این ویتامین کمتر از ۵۰ درصد خواهد بود و اسید اسکوربیک متابولیزه نشده وارد ادرار می‌شود و از بدن دفع می‌گردد.

نتایج حاصل از مطالعات فارماکوکینتیک نشان می‌دهد که دوز خوراکی ۱.۲۵ گرم در روز از اسید اسکوربیک اوج غلظت پلاسمایی متوسط ۱۳۵میکرومول درلیتر را تولید می‌کند که دو برابر از مقدار تولید شده در اثر مصرف ۲۰۰ الی ۳۰۰ میلی گرم اسید اسکوربیک از غذاهای غنی از ویتامین C است.

نتایج حاصل از مدل‌های فارماکوکینتیک پیش بینی می‌کند که حتی دوزی به اندازه ۳ گرم که هر ۴ ساعت یکبار مصرف می‌شود نیز می‌تواند اوج غلظت پلاسمایی ۲۲۰ میکرومول بر لیتر را تولید کند. محتوای کلی ویتامین C در بدن از ۳۰۰ میلی گرم تا ۲ گرم متفاوت خواهد بود.

مقدار بالای ویتامین C در سلول‌ها و بافت ها نگهداری می‌شود و در لکوسیت (سلول های سفید خون)، چشم، غدد فوق کلیوی، غده هیپوفیز و مغز است. سطح نسبتا پایین از ویتامین C (غلظت میکرومولار) در مایعات خارج سلولی، مانند پلاسما، سلول‌های قرمز خون و بزاق یافت می‌شود.

مقدار پیشنهادی برای مصرف ویتامین C و سایر مواد معدنی بر اساس مراجع مختلف توسعه یافته است. DRI واژه ای عمومی برای مجموعه ای از ارزش‌های مرجع است که در بره ریزی و ارزیابی مصرف مواد مغذی مورد استفاده قرار می گیرد. این ارزش ها که بر اساس سن و جنس افراد متغیر است شامل موارد زیر می باشد:

جدول ۱، RDA برای ویتامین C را بیان کرده است. RDA ها برای ویتامین C بر اساس عملکرد آنتی اکسیدانی و فیزیولوژیکی آن در گلبول‌های سفید خون است و معمولا از مقدار مورد نیاز برای محافظت از بدن در برابر ایجاد کمبود می‌باشد. برای نوزادان از زمان تولد تا ۱۲ ماهگی،FNB مقدار AI مناسب برای ویتامین C را منتشر کرده است.

مصرف مناسب(AI)

بهترین منبع غذایی ویتامین سی چیست؟

میوه‌ها و سبزیجات بهترین منبع ویتامین C هستند. مرکبات، گوجه فرنگی و آب گوجه فرنگی و سیب زمینی بزرگترین منبع ویتامین C در رژیم غذایی آمریکایی‌ها محسوب می‌شود.

سایر منابع غذایی مفید در برگیرنده فلفل دلمه ای قرمز و سبز، کیوی، کلم بروکلی، توت فرنگی، کلم بروکسل و طالبی است.

اگرچه ویتامین C به طور طبیعی در غلات وجود ندارد اما می توان غلات صبحانه را با ویتامین C غنی کرد.

محتوای ویتامین C در غذاها ممکن است با ذخیره سازی طولانی مدت و پختن آن کاهش پیدا کند زیرا اسید اسکوربیک موجود در آن در آب قابل حل است و بر اثر گرما تخریب می‌شود. بخارپز کردن و قرار دادن این موارد در مایکروویو می‌تواند از این موضوع بکاهد.

خوشبختانه، غذاهایی که منبع عالی از ویتامین C هستند معمولا به صورت خام قابل مصرف اند. مصرف ۵ وعده متنوع از سبزیجات و میوه‌ها در روز می‌تواند بیش از ۲۰۰ میلی گرم ویتامین C فراهم آورد.

DV به معنای ارزش روزانه است. DV ها توسط سازمان غذا و داروی آمریکا توسعه یافته است و به افراد کمک می‌کند محتوای مواد مغذی موجود در محصولات را در رژیم غذایی خود مورد مقایسه قرار دهند. DV برای ویتامین C حدود ۶۰ میلی گرم برای افراد بزرگسال و کودکان ۴ سال و بالاتر است.

FDA همه تولید کنندگان مواد غذایی را ملزم کرده است برچسب مقدار ویتامین C موجود را بر روی محصولات خود قرار دهند و درصد DV برای آن را بیان کنند. غذاهایی که مقدار DV بیست درصد یا را دارند به عنوان منبع غنی از مواد مغذی در نظر گرفته می‌شوند.

مکمل‌ها معمولا در برگیرنده ویتامین C به شکل اسید اسکوربیک هستند که فراهمی زیستی معادل طبیعی اسید اسکوربیک در مواد غذایی مانند آب پرتقال و کلم بروکلی را دارد.

سایر اشکال مکمل‌های ویتامین C در برگیرنده سدیم اسکوربات،کلسیم اسکوربات ، سایر اسکوربات‌های معدنی، اسید اسکوربیک با بیوفلاونوئید، محصولات ترکیبی همچون Ester-C است که در برگیرنده کلسیم اسکوربات، dehydroascorbate،کلسیم ترونات،زایلونات و lyxonate است. مطالعه اندکی در انسان‌ها فراهمی زیستی و تفاوت آن در میان اشکال مختلف ویتامین C را مورد بررسی قرار داده است.

در مطالعه ای، Ester-C و اسید اسکوربیک،غلظت پلاسمای ویتامین C یکسانی ایجاد کرده است اما Ester-C غلظت بیشتری از ویتامین C را در لکوسیت ۲۴ ساعت پس از مصرف ایجاد کرد.مطالعه دیگری دریافت که هیچ تفاوتی در سطح ویتامین C پلاسما یا دفع ادرار ویتامین C در میان سه منبع مختلف ویتامین C وجود ندارد.

بر اساس بررسی انجام شده توسط موسسه ملی سلامت و تغذیه در سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲، متوسط مصرف ویتامین C 15.2 میلی گرم در روز برای بزرگسالان مرد و ۸۳.۶ میلی گرم در روز برای بزرگسالان زن است.

مصرف متوسط برای کودکان و بزرگسالان در محدوده سنی ۱ تا ۱۸ سال از ۷۵.۶ میلی گرم در روز تا ۱۰۰ میلی گرم در روز متغیر است. اگرچه این بررسی داده‌های موجود برای کودکان شیرخوار و کودک نوپا را شامل نمی‌شود اما شیر مادر منبع خوبی از ویتامین C محسوب می‌شود.

استفاده از مکملهای حاوی ویتامین C بسیار شایع است و همین امر بر مقدار ویتامین C مصرفی افراد می‌افزاید.داده‌های موسسه ملی سلامت و تغذیه در سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ نشان داد که تقریبا ۳۵ درصد از بزرگسالان از مکمل‌های چند ویتامینه استفاده می‌کنند که معمولا در برگیرنده ویتامین C نیز هست.

همچنین این یافته‌ها نشان داد که ۱۲ درصد از این افراد از مکمل‌های جداگانه برای تامین ویتامین C بدن خود استفاده می‌کنند. طبق این اطلاعات، تقریبا ۲۹ درصد از کودکان برخی از ویتامین c مورد نیاز خود را به شکل مکمل غذایی دریافت می‌کنند. وضعیت ویتامین C در بدن اغلب با اندازه گیری سطح پلاسمای ویتامین C به دست می آید.

سایر اندازه گیری‌ها همچون غلظت ویتامین C گلبول‌های سفید نیز می‌تواند نشان دهنده دقیق سطح این ویتامین در بافت‌ها باشد اما ارزیابی آن به این شیوه بسیار دشوار است و همیشه نمی‌توان به نتایجش اطمینان کرد.

کمبود شدید ویتامین C در بدن منجر به اسکوروی می‌شود. بازه زمانی برای توسعه این بیماری بسیار متغیر است و به ذخیره بدن از ویتامین C بستگی دارد اما نشانه‌های آن در عرض یک ماه یا کمتر بروز خواهد کرد. نشانه‌های اولیه در برگیرنده خستگی، ضعف و التهاب لثه است.

با گسترش و توسعه کمبود ویتامین C، سنتز کلاژن دچار اختلال می‌شود و در این میان بافت‌های همبند ضعیف تر می‌شود. همین امر منجر به پتشی، اکیموز، پورپورا، درد مفاصل، بهبود ضعیف زخم، هیپرکراتوزیس خواهد شد.

سایر نشانه‌های اسکوروی در برگیرنده افسردگی و نیز تورم، خونریزی لثه و از دست دادن یا شل شدن دندان‌ها به خاطر ضعیف شدن بافت‌هاست. در این میان کم خونی ناشی از فقر آهن نیز ممکن است به خاطر افزایش خونریزی و کاهش جذب آهن غیرهم ایجاد شود.

در کودکان ممکن است بیماری استخوان‌ها نیز توسعه یابد. اگر اسکوروی به صورت درمان نشده رها شود کشنده خواهد بود. تا پایان قرن هجدهم، ملوانانی که سفرهای طولانی داشتند و ویتامین C کافی دریافت نکرده بودند از سایر افراد به این بیماری مبتلا می‌شدند.

در اواسط سال ۱۷۰۰، جیمز لیند یک ملوان انگلیسی، آزمایشی را انجام دارد و به این نتیجه رسید که مصرف مرکبات یا آب آن می‌تواند اسکوروی را درمان کند. امروزه در کشورهای توسعه یافته، کمبود ویتامین C و اسکوروی به ندرت دیده می‌شود. علائم کمبود اشکار تنها زمانی رخ می‌دهد که مصرف ویتامین C کمتر از ۱۰ میلی گرم در روز برای چند هفته متوالی باشد.

کمبود ویتامین C در کشورهای توسعه یافته زیاد رایج نیست اما هنوز هم می‌تواند در برخی از افراد بروز پیدا کند.

کمبود ویتامین C با مصرف کمتر از مقدار RDA مشخص شده رخ می‌دهد. گروه‌های زیر از سایر افراد در معرض خطر کمبود ویتامین C قرار دارند.

مطالعات انجام شده به صورت مستمر نشان می‌دهد که سیگاری‌ها غلظت پلاسمایی ویتامین C پایین تری نسبت به افراد غیر سیگاری دارند. این گزینه به خاطر استرس اکسیداتیو افزایش یافته است. به همین خاطر، IOM نتیجه گرفته است که سیگاری‌ها ۳۵ میلی گرم ویتامین C بیشتری در هر روز نسبت به افراد غیر سیگاری نیاز دارند.

قرار گرفتن در معرض دود سیگار نیز می‌تواند سطح ویتامین C بدن را کاهش دهد. این افراد باید اطمینان حاصل کنند که مصرف کافی از این ویتامین را در طول روز دارند.

نوزادان در کشورهای توسعه یافته با شیر مادر تغذیه می‌شوند و به همین خاطر مقدار کافی از ویتامین C را دریافت می‌کنند. به دلایل متعدد، تغذیه کودک با شیر پخته یا تبخیر شده گاو توصیه نمی‌شود. این کار می‌تواند کمبود ویتامین C را در نوزادان ایجاد کند زیرا شیر گاو به طور طبیعی سطح ویتامین C بسیار کمتری دارد و گرم کردن آن می‌تواند این ویتامین را نابود کند.خواص خوردن قرص ویتامین c

اگرچه میوه‌ها و سبزیجات بهترین منبع ویتامین C هستند اما غذاهای دیگری نیز وجود دارد که سرشار از این ماده مغذی هستند. به همین خاطر می‌توان با کمک رژیم غذایی متنوع از بروز این کمبود جلوگیری کرد. افرادی که تنوع غذایی محدودی دارند ممکن است مقدار کافی ویتامین C دریافت نکنند. این افراد شامل کهنسالان،افرادی که محدودیت مصرف دارند، افراد الکلی، افرادی که بیماری ذهنی و روحی دارند وکودکانی است که از مصرف برخی از غذاها سرباز می‌زنند.

برخی از شرایط پزشکی می‌تواند جذب ویتامین C را کاهش دهد. افرادی که سوءجذب شدید در روده دارند یا مبتلا به بیماری‌های مزمن هستند از سایرین در معرض کمبود ویتامین C قرار خواهند داشت. غلظت پایین ویتامین C می‌تواند در بیمارانی که در مراحل انتهایی بیماری کلیوی یا همودیالیز مزمن قرار دارند نیز دیده شود.

به خاطر اینکه این ویتامین به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می‌کند و نقش بسیار پر رنگی در عملکرد سیستم ایمنی بدن دارد، به پیشگیری و درمان بیماری‌های مختلفی کمک خواهد کرد. این بخش بر روی ۴ بیماری و اختلال تمرکز می کند که استفاده از ویتامین C ممکن است نقش مهمی در درمان و پیشگیری از آن‌ها داشته باشد.

این بیماری‌ها شامل سرطان( پیشگیری و درمان) بیماری‌های قلبی-عروقی، دژنراسیون مربوط به سن و اب مروارید و سرماخوردگی است.

شواهد اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که مصرف میوه‌ها و سبزیجات با کاهش خطر ابتلا به بسیاری از انواع سرطان مرتبط است. این موضوع به خاطر سطح ویتامین C بالایی است که در این مواد یافت می‌شود.

همانطور که می دانید ویتامین C تشکیل مواد سرطان زا همچون نیتروسامین را در داخل بدن محدود می‌کند، پاسخ سیستم ایمنی را متعادل می سازد و به خاطر عملکرد آنتی اکسیدانی خود می‌تواند اسیب اکسیداتیو که منجر به سرطان می‌شود را کاهش دهد.

اغلب مطالعات موردی انجام شده نشان داده است که ارتباط معکوسی بین مصرف ویتامین C روزانه و سرطان ریه، سینه، روده، مقعد، معده، دهان، حنجره یا حلق، مری وجود دارد. غلظت پلاسمایی ویتامین C نیز در افرادی که سرطان دارند کمتر از سایر افراد است. با اینحال شواهد حاصل از مطالعات مختلف نشان می دهد که چنین نتایجی پایدار و ثابت نیست زیرا مصرف ویتامین C در مطالعات مختلف متفاوت است.

در مطالعه ای ۸۲۲۳۴ زن ۳۳ ال ۶۰ ساله مورد بررسی قرار گرفتند. مصرف متوسط این افراد حدود ۲۰۵ میلی گرم در روز بود که از مواد غذایی حاصل می‌شد. در مقایسه با افرادی که تنها ۷۰ میلی گرم در روز ویتامین C مصرف کرده بودند، این افراد ۶۳ درصد کمتر به سرطان سینه مبتلا شده بودند.

در مقابل، کوشی و همکارانش خطر ابتلای کمتری از سرطان سینه را در میان زنان یائسه ای که حداقل ۱۹۸ میلی گرم در روز ویتامین C مصرف کرده بودند در مقایسه با افرادی که ۸۷ میلی گرم در روز از این ویتامین مصرف کرده بودند پیدا نکردند.

مطالعه ای که توسط کار و فری انجام شد نشان داد که اکثریت قریب به اتفاق مطالعاتی که تا به حال انجام شده است خطر ابتلای کمتری به سرطان را گزارش نکرده اند و شرکت کنندگان مصرف ویتامین C بالایی داشتند. مطالعاتی که کاهش خطر ابتلا به سرطان را گزارش کرده است، نشان می‌دهد افرادی که حداقل ۸۰ الی ۱۰۰ میلی گرم ویتامین C در روز مصرف کرده اند خطر ابتلای کمتری به سرطان خواهند داشت.

شواهد موجود از آزمایشات بالینی تصادفی نشان می‌دهد که مکمل‌های ویتامین C که معمولا با سایر ریزمغذی‌ها ترکیب می شود تاثیری بر روی خطر ابتلا به سرطان ندارد. در یکی از مطالعات انجام شده، ۱۳۰۱۷ فرد سالم بزرگسال، مکمل‌های آنتی اکسیدانی به همراه ۱۲۰ میلی گرم اسید اسکوربیک، ۳۰ میلی گرم ویتامین E، ۶ میلی گرم بتاکاروتن، ۱۰۰ میکروگرم سلنیوم، ۲۰ میلی گرم روی دریافت کردند.

ویتامین سی و سرطان

بعد از یک دوره کنترل شده ۷.۵ ساله، مکمل‌های انتی اکسیدانی ظهور کلی سرطان در مردان را کاهش داد اما در زنان چنین نتیجه ای حاصل نشد. علاوه بر این، وضعیت آنتی اکسیدانی پایه به خطر ابتلا به سرطان در مردان مرتبط بود اما در زنان چنین نبود. مکمل‌هایی از ۵۰۰ میلی گرم ویتامین C در روز به علاوه ۴۰۰ واحد ویتامین E به صورت یک روز در میان، در مدت هشت سال نتوانست خطر ابتلا به سرطان پروستات یا سایر سرطان ها را کاهش دهد.

یافته‌های مشابهی در زنان به دست آمد که در یک مطالعه شرکت کرده بودند. در مقایسه با مطالعه دارونما( به جای دارو از مواردی استفاده می‌شد که شبیه دارو بود اما در اصل چیزی جز مواد طبیعی در آن وجود نداشت)، مصرف مکمل ویتامین C برای ۹.۴ سال تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی بروز سرطان یا مرگ و میر ناشی از آن نداشت.

در یک آزمایش بزرگ، مصرف روزانه مکمل‌های ویتامین C به علاوه مولیبدن( ۳۰ میکروگرم) به مدت ۵ الی ۶ سال تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی خطر توسعه سرطان مری یا معده نداشت. علاوه بر این، در طول یک پیگیری ۱۰ ساله، این نوع رژیم به همراه مکمل‌ها نتوانست تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی مرگ و میر ناشی از سرطان‌های مری، معده و سایر سرطان ها داشته باشد.

مرور انجام شده در سال ۲۰۰۸ نشان می‌دهد که مکمل‌های ویتامین c و سایر آنتی اکسیدان ها برای پیشگیری از سرطان دستگاه گوارش زیاد مفید نبوده است و شواهد قانع کننده ای برای این موضوع یافت نشد. مطالعه مشابهی که توسط کولتر و همکارانش انجام شد نشان داد که مصرف مکمل‌های ویتامین C به همراه ویتامین E تاثیر قابل ملاحظه ای بر روی خطر مرگ و میر ناشی از سرطان نداشته است.

در این میان، شواهد پایداری در مورد موثر بودن مصرف ویتامین C غذایی بر روی سرطان وجود ندارد. نتایج حاصل از آزمایشات بالینی پیشنهاد می‌کند که مکمل ویتامین C به تنهایی یا با سایر مواد مغذی، مزیتی برای پیشگیری از سرطان نخواهد داشت.

محدودیت‌های قابل توجهی در تفسیر بسیاری از این مطالعات وجود دارد و آن هم این است که بررسی کنندگان غلظت ویتامین C را قبل و بعد از مصرف مکمل‌ها اندازه گیری نکرده اند. غلظت پلاسمایی و بافتی ویتامین C کاملا در انسان ها کنترل شده است.

در مصرف روزانه ۱۰۰ میلی گرم یا بیشتر، سلول‌ها اشباع شده اند و در مصرف حداقل ۲۰۰ میلی گرم، غلظت پلاسمایی از این ویتامین تنها به طور حاشیه ای و اندک افزایش یافته است. اگر سطح ویتامین C فرد مورد نظر در ابتدای مطالعه نزدیک به حد اشباع باشد، استفاده از مکمل تاثیر قابل توجهی بر روی نتایج اندازه گیری شده نخواهد داشت.

در سال ۱۹۷۰، مطالعه انجام شده توسط کامرون، کمپل و پائولینگ نشان داد که ویتامین C با دوز بالا اثر خوبی بر روی کیفیت زندگی افراد و زمان زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان دارد. با اینحال برخی از مطالعات دیگر ،این یافته‌ها را پشتیبانی نکرد.

در مطالعه Moertel،بیمارانی که سرطان روده پیشرفته داشتند حدود ۱۰ گرم در روز ویتامین C دیافت کردند اما شانس بهبود زیادی نداشتند. نویسندگان مطالعه ای در سال ۲۰۰۳، تاثیر ویتامین C را بر روی بیمارانی که سرطان پیشرفته داشتند را مورد بررسی قرار دادند.آن ها به این نتیجه رسیدند که مصرف ویتامین C تاثیر زیادی بر روی مرگ و میر ناشی از سرطان نداشته است.

تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که نوع مصرف ویتامین C می‌تواند نتایج این مطالعات را به خوبی توضیح دهد.آزمایش‌های مداخله ای، تنها مصرف خوراکی و از راه دهان را مورد بررسی قرار داده است. این در حالیست که در برخی از موارد همچون مطالعه کامرون، ترکیبی از مصرف خوراکی و وریدی مورد بررسی قرار گرفته است.

مدیریت خوراکی ویتامین C، حتی با دوزهای زیاد نیز می‌تواند غلظت پلاسمایی این ویتامین را حداکثر به ۲۲۰ میکرومول در لیتر برساند. این در حالیست که مصرف وریدی آن می‌تواند غلظت پلاسمایی ۲۶۰۰۰ میکرومول در لیتر را ایجاد کند. تحقیقات انجام شده بر روی موش‌ها پیشنهاد می‌کند که دوز فارماکولوژیک IV ویتامین C در درمان تومورهایی که به سختی درمان می شوند امیدوار کننده است.

غلظت بالای این ویتامین ممکن است به عنوان pro-oxidant عمل کند و هیدروژن پراکسیدی را تولید نماید که سمیت انتخابی در مورد سلول‌های سرطانی دارد. بر اساس این یافته‌ها و گزارشات موردی دیگر در بیمارانی با سرطان پیشرفته بعد از مصرف دوز بالای ویتامین C به صورت IV، برخی از محققان از ویتامین C با دوز بالا برای درمان سرطان پشتیبانی کرده اند.

همانطور که در پایین بحث شده است، هنوز قطعیتی در مورد مصرف مکمل‌های ویتامین C و سایر آنتی اکسیدان‌ها و تداخل آن با دارهای شیمی درمانی و پرتو درمانی وجود ندارد. به همین خاطر، افرادی که تحت این فرآیندها قرار می‌گیرند باید قبل از مصرف ویتامین C یا سایر مکمل های آنتی اکسیدانی با دوز بالا با پزشک متخصص مشورت کنند.

مزایای ویتامین سی برای سلامت قلب

شواهد حاصل از مطالعات مختلف نشان می دهد که مصرف بالای میوه و سبزیجات مرتبط با کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی است. این ارتباط می‌تواند به خاطر محتوای آنتی اکسیدانی این مواد باشد.

ویتامین C علاوه بر خاصیت آنتی اکسیدانی اش، می‌تواند وابستگی مونوسیت به اندوتلیوم را کاهش دهد،تولید نیتریک اکسید وابسته به اندوتلیوم را بهبود ببخشد و از بروز بیماری‌های قلبی – عروقی بکاهد.

نتایج مطالعات انجام شده که ارتباط بین مصرف ویتامین C و خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را مورد بررسی قرار داده است بسیار سردرگم کننده است. در یکی از مطالعات انجام شده که با چشم انداز ۱۶ ساله آغاز شده بود، ۸۵۱۱۸ زن پرستار مورد بررسی قرار گرفت.

مصرف کلی ویتامین C از طریق مواد غذایی و مکمل‌ها به طور معکوسی مرتبط با خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی بود. با اینحال، مصرف ویتامین C از طریق رژیم غذایی شواهدی را در این مورد نشان نداد. همین امر نشان می‌دهد که کاربران مصرف کننده مکمل ویتامین C ممکن است در معرض خطر ابتلای کمتری به بیماری‌های عروق کرونری قلب باشند.

یک مطالعه کوچک تر نشان داده است که زنان یائسه ای که به دیابت مبتلا بوده اند و حداقل در روز ۳۰۰ میلی گرم مکمل ویتامین C مصرف می‌کردند، مرگ ومیر بیشتری از طریق بیماری های قلبی عروقی تجربه نموده اند.

مطالعه انجام شده در میان ۲۰۶۴۹ بزرگسال انگلیسی نشان داد افرادی که در چارک بالای غلظت پلاسمایی ویتامین C قرار دارند ۴۲ درصد کمتر از سایر افراد به سکته مبتلا می شوند. در پزشکان مرد شرکت کننده در مطالعه سلامت پزشکان، استفاده از مکمل ویتامین C برای متوسط ۵.۵ سال با کاهش قابل توجهی در کل مرگ و میر ناشی از بیماری های قلبی عروقی یا مرگ و میر ناشی از بیماری عروق کرونر قلب همراه نبوده است.

تجزیه و تحلیل نه مطالعه که در برگیرنده ۲۹۳۱۷۲ شرکت کننده بدون بیماری قلبی بود نشان داد افرادی که از ۷۰۰ میلی گرم در روز از مکمل ویتامین C استفاده کرده بودند ۲۵ درصد کمتر از سایرین به این بیماری ها مبتلا می‌شدند. نتایج به دست آمده از مداخلات بالینی نتوانسته است اثر مثبت مکمل‌های ویتامین C بر روی پیشگیری اولیه یا ثانویه از بیماری های قلبی -عروقی را تایید کند.

در مطالعه قلب و عروق زنان ، کارآزمایی پیشگیری ثانویه در برگیرنده ۸۱۷۱ زن ۴۰ سال یا بالاتر با سابقه بیماری قلبی عروقی بود. این افراد روزانه۵۰۰ میلی گرم ویتامین C به مدت ۹.۴ سال دریافت کردند. نتایج به دست آمده اثر کلی بر روی بیماری قلبی عروقی را نشان نداد. به طور مشابه، مکمل‌های ویتامین C برای مدت میانگین ۸ ساله اثر زیادی بر روی بیماری‌های قلبی عروقی در مردانی که تحت کنترل بودند نداشت.

سایر آزمایش‌های بالینی به طور کلی اثر مکمل‌های ترکیبی ویتامین C با سایر آنتی اکسیدان‌ها همچون ویتامین E، بتا کاروتن را بر روی بیماری‌های قلبی-عروقی مورد بررسی قرار دادند. این گونه آزمایش‌ها جداسازی و مشخص کردن اثر ویتامین c را بسیار دشوارتر می کند.

مطالعه SU.VI.MAX اثر ترکیب ویتامین C( 12 میلی گرم در روز)، ویتامین E( 3 میلی گرم در روز)، بتاکاروتن( ۶ میلی گرم در روز)، سلنیوم( ۱۰۰ میکروگرم در روز)، روی( ۲۰ میلی گرم در روز) را در ۱۳۰۱۷ بزرگسال فرانسوی از جمعیت عمومی مورد بررسی قرار دادند. بعد از ۷.۵ سال، مکمل‌های ترکیبی اثری بر روی بیماری قلبی و عروقی در زنان و مردان نداشت.

در یک مطالعه دیگر حدود ۴۲۳ زن یائسه با حداقل یک تنگی عروق کرونری مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه مکمل‌هایی از ۵۰۰ میلی گرم از ویتامین C به علاوه ۴۰۰ واحد ویتامین E دو بار در روز نه تنها مزیتی برای قلب افراد نداشت بلکه مرگ و میر افراد را نسبت به روش دارونما افزایش داد.

نویسندگان یک مطالعه بعد از انجام بررسی های خود نتیجه گرفتند که مکمل‌های آنتی اکسیدانی( ویتامین C، ویتامین E و بتاکاروتن یا سلنیوم) بر روی پیشرفت آترواسکلروز تاثیر نمی‌گذارد. به طور مشابه، مرور سیستماتیک اثر ویتامین C بر روی پیشگیری و درمان بیماری های قلبی – عروقی دریافته است که این ویتامین اثر قابل توجهی بر روی پیشگیری از بیماری‌های قلبی- عروقی ندارد.

محققان، داده های پیگیری را از آزمایش‌های بالینی منتشر کردند که در چین مورد بررسی قرار گرفته بود. در این بررسی، مصرف روزانه مکمل ویتامین C( 12 میلی گرم) به علاوه مولیبدن( ۳۰ میکروگرم) به مدت ۵ الی ۶ سال ، به طور قابل ملاحظه ای خطر ابتلا به مرگ مغزی عروقی را تا ۸ درصد کاهش داده است.

اگرچه این آزمایش مزایای استفاده از این مکمل‌ها را تایید کرد اما به طور کلی یافته‌های آزمایش‌های تداخلی نتوانسته است شواهد قانع کننده ای در مورد اثر مکمل ویتامین C در محافظت و پیشگیری از بیماری قلبی – عروقی یا کاهش مرگ و میر ناشی از آن ایجاد کند.

با اینحال همانطور که در بخش پیشگیری از سرطان نیز بیان کردیم، آزمایش‌های بالینی و داده‌های حاصل از آن برای ویتامین C محدود است زیرا غلظت پلاسمایی و بافتی این ویتامین در انسان‌ها کنترل می شود.

اگر سطح ویتامین C فردی در ابتدای مطالعه نزدیک به حد اشباع باشد، مکمل تقریبا اثر چندانی بر روی نتایج اندازه گیری شده نخواهد داشت.

AMD و آب مروارید دو دلیل اصلی برای از دست رفتن بینایی در افراد کهنسال است. استرس اکسیداتیو ممکن است به بروز این شرایط کمک کند. محققان حدس می‌زنند ویتامین C و سایر آنتی اکسیدان‌ها نقش مهمی در پیشگیری و درمان این بیماری ها دارد.

مطالعه مبتنی بر جمعیت در هلند نشان داده است که بزرگسالان ۵۵ سال و بالاتری که مصرف بالایی از ویتامین C و نیز بتاکاروتن، روی و ویتامین E را داشتند، خطر کمتری برای ابتلا به AND داشته اند. با اینحال مطالعات این یافته‌ها را پشتیبانی نمی‌کند.

نویسندگان یک مرور سیستماتیک در سال ۲۰۰۷ نتیجه گرفتند که شواهد فعلی نقش ویتامین C و سایر آنتی اکسیدان‌ها همچون مکمل‌های آنتی اکسیدانی در پیشگیری اولیه از AMD را پشتیبانی نمی‌کند. اگرچه تحقیقات نشان نداده است که آنتی اکسیدان‌ها نقش مهمی در توسعه AMD ندارد ، اما برخی از شواهد پیشنهاد می‌کند که چنین مواردی می‌تواند پیشرفت AMD را کندتر کند.

مطالعه مرتبط با بیماری‌های چشمی مبتنی بر سن، اثر دوز بالای انتی اکسیدان‌های انتخابی ( ۵۰۰ میلی گرم ویتامین C، ۴۰۰ واحد ویتامین E، ۱۵ میلی گرم بتاکاروتن، ۸۰ میلی گرم روی و ۲ میلی گرم مس) بر روی توسعه AMD پیشرفته در میان ۳۵۹۷ بزرگسال کهنسال را با درجات متغیری از AMD را مورد بررسی قرار داده است. بعد از ۶.۳ سال، شرکت کنندگان با خطر بالای ابتلا به توسعه AMD پیشرفته که مکمل‌های آنتی اکسیدانی را دریافت کرده بودند ۲۸ درصد خطر کمتری برای ابتلا به AMD داشتند.

مصرف بالای ویتامین C از طریق مواد غذایی و غلظت پلاسمایی بالا با کاهش خطر ابتلا به آب مروارید مرتبط بوده است. در یک مطالعه ۵ ساله در ژاپن، محققان دریافتند که مصرف بالای ویتامین C از طریق مواد غذایی با کاهش خطر توسعه آب مروارید در ۳۰۰۰۰ کهنسال ۴۵ تا ۶۴ ساله مرتبط بوده است.

نتایج حاصل از دو مطالعه موردی نیز نشان می‌دهد که مصرف بیش از ۳۰۰ میلی گرم ویتامین C در روز می‌تواند خطر تشکیل آب مروارید را تا ۷۰ الی ۷۵ درصد کاهش دهد. از سوی دیگر، مصرف مکمل‌های ویتامین C با ۲۵ درصد خطر ابتلای بیشتری به آب مروارید وابسته به سن مرتبط بوده است. این یافته‌ها بر روی شرکت کنندگان مطالعه ای اعمال شد که نسبتا دوز بالایی از مکمل‌های ویتامین C را مصرف می‌کردند.

داده های حاصل از آزمایش‌های بالینی محدود است. در یک مطالعه، بزرگسالان چینی که روزانه ۱۲۰ میلی گرم مکمل ویتامین C به علاوه ۳۰ میکروگرم مولیبدن برای ۵ سال مصرف کرده بودند، نتوانسته است خطر ابتلا به آب مروارید را به طور قابل توجهی کاهش دهد. با اینحال، بزرگسالان ۶۵ الی ۷۴ سالی که ۱۸۰ میلی گرم ویتامین C به علاوه ۳۰ میکروگرم مولیبدن ترکیب شده با سایر مواد مغذی را در مکمل‌های معدنی/ چند ویتامینه دریافت کرده بودند ۴۳ درصد خطر کمتری برای ابتلا به آب مروارید هسته ای داشتند.

در یک مطالعه AREDS، افراد کهنسالی که مکمل‌های ۵۰۰ میلی گرمی از ویتامین C، ۴۰۰ واحد از ویتامین E و ۱۵ میلی گرم از بتاکاروتن را به مدت ۶.۳ سال دریافت کرده بودند کاهش قابل توجهی در توسعه آب مروارید یا پیشرفت آن نشان ندادند.

به طور کلی، شواهد موجود فعلی نشان نمی‌دهد که ویتامین C( که به تنهایی یا همراه سایر آنتی اکسیدان‌ها مصرف می‌شود) می‌تواند بر روی توسعه AMD تاثیر داشته باشد.

اگرچه برخی از شواهد نشان می‌دهد فرمولاسیون AREDS ممکن است پیشرفت AMD در افرادی که در معرض خطر توسعه AMD پیشرفته هستند را کندتر کند.

در سال ۱۹۷۰،لینوس پائولینگ پیشنهاد کرد که ویتامین C می تواند در درمان و یا جلوگیری از سرماخوردگی موفق باشد. نتایج حاصل از مطالعات کنترل شده پس از آن متناقض است و همین امر موجب ایجاد سردرگمی و اختلاف شده است. مرور انجام شده در سال ۲۰۰۷ آزمایش کنترل شده با دارونماها را مورد بررسی قرار داد. این بررسی در برگیرنده استفاده از حداقل ۲۰۰ میلی گرم در روز ویتامین C بود.

استفاده پیشگیرانه از ویتامین C نتوانست به طور قابل توجهی خطر توسعه سرماخوردگی در عموم افراد را کاهش دهد. با اینحال، در آزمایشی که در برگیرنده دونده‌های ماراتن ،سربازان و اسکی بازان بود، استفاده پیشگیرانه از ویتامین C در دوز حدود ۲۵۰ میلی گرم در روز تا ۱ گرم در روز ، توانست تا ۵۰ درصد ابتلا به سرماخوردگی را کاهش دهد.

در جمعیت عمومی، استفاده پیشگیرانه از ویتامین C به طور متوسط طول دوره سرماخوردگی را تا ۸ درصد در بزرگسالان و ۱۴ درصد در کودکان کاهش داده است. اگر ویتامین C بعد از بروز نشانه‌ها مصرف شود، تاثیری بر روی طول سرماخوردگی و شدت نشانه‌های آن نخواهد داشت.

به طور کلی، شواهدی که تا به امروز موجود است نشان می‌دهد که مصرف منظم ویتامین C در دوزهای حداقل ۲۰۰ میلی گرم در روز ابتلا به سرماخوردگی را کاهش نمی‌دهد اما چنین مصرفی می‌تواند به افرادی که در معرض تمرینات ورزشی شدید یا محیط سرد قرار دارند کمک کند.

مصرف مکمل‌های ویتامین C ممکن است طول دوره سرماخوردگی را کاهش دهد و از شدت آن بکاهد. این موضوع به خاطر خاصیت آنتی هیستامینی دوز بالای ویتامین C است. با اینحال مصرف ویتامین C بعد از بروز نشانه‌های سرماخوردگی نمی‌تواند مفید باشد.

همانطور که می‌دانید ویتامین C سمیت بسیار پایینی دارد و افراد بر این باورند که مصرف بالای آن عوارض جانبی شدیدی ایجاد نمی‌کند. مهم ترین و شایع ترین عوارض جانبی مصرف بیش از حد آن، اسهال، حالت تهوع، گرفتگی عضلات شکم و سایر اختلالات دستگاه گوارش به خاطر اثر اسمزی ویتامین C جذب نشده در دستگاه گوارش است.

در زنان یائسه ای که مبتلا به دیابت هستند، مصرف مکمل ویتامین C به طور قابل توجهی مرتبط با افزایش خطر ابتلا به مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی – عروقی است. در واقعیت مکانیسم این اثر هنوز مشخص نیست و این یافته‌ها تنها از بیماران اندکی به دست آمده است. چنین ارتباطی در سایر مطالعات مشاهده نشده است. بنابراین اهمیت این یافته‌ها هنوز مشخص نیست.

مصرف بالای ویتامین C امکان افزایش اگزالات ادرار و دفع اسید اوریک( که میتواند به تشکیل سنگ کلیه به ویژه در افراد مبتلا به اختلالات کلیوی منجر شود) را افزایش می‌دهد. با اینحال، ارزیابی این اثرات سردرگم کننده است و هنوز معلوم نیست ویتامین C در تشکیل سنگ‌های کلیوی دخیل است یا خیر. بهترین شاهدی که نشان می‌دهد ویتامین C در تشکیل سنگ‌های کلیوی دخیل است در بیمارانی با hyperoxaluria است.

به خاطر بهبود جذب آهن غیرهم توسط ویتامین C، نگرانی تئوری این است که مصرف بالای ویتامین C می تواند به جذب زیاد آهن منجر شود. در فرد سالم، این موضوع یک مسئله نگران کننده نیست. با اینحال در افرادی که هموکروماتوز ارثی دارند، مصرف میزان بالای ویتامین C می تواند اضافه بار آهن را تشدید کند و منجر به آسیب بافت‌ها گردد.

تحت شرایط خاص، ویتامین C می‌تواند به عنوان یک pro-oxidant عمل کند و در آسیب اکسیداتیو شرکت نماید. مطالعات اندکی پیشنهاد کرده اند که با عملکرد این ویتامین به عنوان pro-oxidant،مصرف خوراکی ویتامین C به عنوان مکمل می‌تواند به کروموزم و DNA آسیب وارد کند. با اینحال، سایر مطالعات اسیب اکسیداتیو افزایش یافته ای را نشان نداده است.

سایر اثرات گزارش شده مصرف بالای ویتامین C در برگیرنده سطح ویتامین B12 و مس کاهش یافته ، متابولیسم تسریع شده یا دفع اسید اسکوربیک از طریق ادرار؛ خوردگی مینای دندان یا پاسخ‌های آلرژیک است. با اینحال، حداقل برخی از این نتیجه گیری‌ها حاصل روش‌های مصنوعی بوده اند.

FNB تلاش کرده است UL هایی را برای ویتامین C توسعه دهد که بر مصرف ویتامین C از طریق غذا یا مکمل‌ها قابل اعمال است. مصرف طولانی مدت ویتامین C بالاتر از UL ممکن است خطر برخی از بیماری‌ها را افزایش دهد و عوارض جانبی بیشتری به همراه داشته باشد. UL ها به افرادی که ویتامین C را برای مقاصد درمانی مورد استفاده قرار می دهند قابل اعمال نیست.

مکمل‌های ویتامین C پتانسیل تداخل با برخی از داروها را دارند. نمونه‌های اندکی در ادامه بیان شده است. افرادی که این داروها را به صورت منظم مصرف می‌کنند بهتر است قبل از خوردن ویتامین C و مکمل‌های آن با پزشک خود مشورت نمایند.

امنیت و موثر بودن مصرف ویتامین C و سایر آنتی اکسیدان‌ها در طول درمان سرطان مورد بحث دانشمندان و محققان است. برخی از داده ها نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان‌ها ممکن است از سلول‌های تومور در برابر فعالیت عوامل پرتودرمانی و شیمی درمانی همچون سیکلوفسفامید، کلروآمبوسیل، کارموستین، بوسولفان، تیوتپا و دوکسوروبیسین محافظت کند. حداقل برخی از این داده‌ها مورد نقد قرار گرفته اند زیرا طراحی ضعیفی برای مطالعه دارند.

سایر مطالعات پیشنهاد کرده اند که آنتی اکسیدان ها ممکن است از بافت‌های طبیعی در برابر اسیب مواد شیمیایی محافظت کند. با اینحال به خاطر کنترل فیزیولوژیکی شدید ویتامین C، هنوز مشخص نیست که مصرف خوراکی مکمل های ویتامین C می‌تواند غلظت ویتامین را به حد کافی برای تولید اثرات پیشنهاد شده تغییر دهد یا خیر. افرادی که تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی هستند باید قبل از مصرف ویتامین C یا سایر آنتی اکسیدان‌ها باید با پزشک متخصص خود مشورت نمایند.

ویتامین C در ترکیب با سایر آنتی اکسیدان‌ها، ممکن است افزایش در سطح لیپوپروتئین با چگالی بالا را تضعیف کند. هنوز مشخص نیست چنین تداخلی با سایر رژیم های تغییر دهنده چربی اتفاق می‌افتد یا خیر. پزشک باید سطح چربی را در افرادی که مکمل انتی اکسیدانی مصرف می‌کنند مورد بررسی قرار دهد.

مزایای ویتامین سی در رژیم غذایی

متخصصان بر این باورند که نیازهای تغذیه ای افراد باید در درجه اول از غذا تامین شود. غذاهای سرشار از مواد مغذی می‌تواند در برگیرنده ویتامین‌ها و مواد معدنی باشد و فیبر مورد نیاز بدن را تامین کند. در برخی از موارد ، مکمل های غذایی و غذاهای غنی شده ممکن است در فراهم آوردن یک یا چند ماده مغذی مفید باشد.

دستورالعمل‌های رژیمی برای آمریکایی‌ها یک الگوی غذا خوردن سالم را به عنوان یکی که از موارد زیر توصیف می کند:

سلام سایت خوبی دارین بهتر است فونت استاندارد و بزرگتر و زیبا تری برای سایتتان انتخاب نمائید

عالی بود ممنون

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

ویتامین C که به عنوان اسید اسکوربیک نیز شناخته شده است یک ویتامین محلول در آب است که به طور طبیعی در برخی از غذاها یافت می‌شود و به برخی از مواد نیز اضافه می‌گردد. همچنین شما می‌توانید ویتامین C را به صورت مکمل نیز دریافت کنید. انسان‌ها بر خلاف حیوانات، قادر به سنتز ویتامین C در داخل بدن خود نیستند به همین خاطر باید آن را از طریق مواد غذایی به دست آورند. ویتامین C برای بیوسنتز کلاژن،ال-کارنیتین و انتقال دهنده‌های عصبی خاص مورد نیاز است. این ویتامین همچنین در متابولیسم پروتئین نیز نقش دارد.

ویتامین C ، خواص آنتی اکسیدان داشته و در جریان خون باعث خنثی کردن اثرات شیمیایی مربوط به آسیب رساندن به بافت های بدن ، می شود. این ویتامین قدرت ایمنی بدن را افزایش داده و باعث استحکام لثه ها و دندان ها و تراکم استخوان ها می شود.

اطلاعات متفاوتی درباره رابطه ویتامین C و بیماری های قلبی وجود دارد. بعضی از تحقیقات نشان می دهند که مصرف ویتامین C و بعضی مواقع مصرف این ویتامین به همراه ویتامین E ممکن است کمی خطر ابتلا به بعضی از انواع بیماری های قلبی را کاهش دهد. با اینحال هنوز برای نتیجه گیری قطعی زود بوده و تحقیقات بیشتری لازم است.

تنها مدرک قطعی که درباره خواص این ویتامین وجود دارد، این است که ویتامین C برای رشد و ترمیم بافت های بدن، درمان زخم ها و جای زخم و همچنین ترمیم و حفظ سلامت غضروف های استخوانی، استخوان و دندان ها مفید می باشد. همچنین بنظر می رسد که ویتامین C به بدن برای جذب مواد معدنی نیز کمک می نماید.خواص خوردن قرص ویتامین c

افراد ویتامین C را اغلب برای درمان سرماخوردگی استفاده می کنند. هرچند مدارک کمی برای تایید اثر این ویتامین بر روی پیشگیری و درمان سرماخوردگی وجود دارد، اما به دلیل باور شایع بین مردم، این ویتامین برای این منظور استفاده می شود.

جانداران این ویتامین را خود می‌سازند اما جاندارن دیگری مثل انسان هستند که باید این ویتامین را در طول روز از موادی که مصرف می‌کنند بدست بیاورند. این ویتامین هم به صورت طبیعی در منابع گیاهی و جانوری موجود است و هم به صورت مصنوعی و قرص. منابعی که بیشترین مقادیر این ویتامین را در خود دارند عبارتند از: فلفل سبز , توت فرنگی، کلم بروکلی، گریپ فروت، گوجه فرنگی، انبه، لیمو، گل کلم، سیب زمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، نارنگی و مرکبات، کیوی و دیگر میوه‌ها و سبزی‌ها، منابع گیاهی دارای ویتامین C و جگر منبع حیوانی دارای ویتامین C است.

نگهداری طولانی مدت در یخچال، پختن، گرمای هوا، نور و دخانیات باعث از بین رفتن این ویتامین می‌شوند. از این رو افراد سیگاری به این ویتامین نیاز بیشتری دارند. همچنین شیر مادر نیز دارای مقادیری از ویتامین C می‌باشد و به همین جهت زنان باردار باید از مقدار بیشتری از این ویتامین مصرف کنند. همچنین می‌شود این ویتامین را ۳ تا ۶ ماه در دمای زیر صفر نگهداری کرد اما پس از آن تجزیه می‌شود. همچنین در میان سبزی‌ها سبزی‌های تیره برگ ویتامین C بیشتری دارند و جعفری شش تا هفت برابر سایر سبزی‌ها دارای ویتامین C می‌باشد.بهترین شکل مصرف منابع حاوی ویتامین C مصرف خام آنها است.

مقدار توصیه شده ویتامین C دربرخی کشورهای اروپایی و آمریکایی 1 تا 12 میلی گرم است، در حالی که ما می دانیم با مصرف 22 میلی گرم در روز گلبولهای سفید اشباع شده و می توانند فعالیتهای خود را انجام دهند و 3 میلی گرم آن می تواند به راحتی به تمام نیازهای بدن پاسخ دهد.

توجه : بطور متوسط ویتامین C مورد نیاز برای هر فرد سالم ۶۰ میلی‌گرم در روز توصیه شده‌ است.

نقش ویتامین C در بیماری آرتریت

نقش ویتامین C در بدن ، با تشکیل کلاژن در غضروف ، استخوان ها ، رگ های خونی و عضله و جذب آهن ، بسیار حائز اهمیت است. در حقیقت می توان گفت که تشکیل کلاژن از اصلی ترین نقش های ویتامین C می باشد. کلاژن نوعی ماده پروتئینی است که سلول ها را درکنار هم قرار داده و از اختلال و آسیب به بافت ها جلوگیری می کند. ویتامین C که از مهم ترین آنتی اکسیدان ها به شمار می رود ، از آسیب رسانی رادیکال های آزاد به بدن جلوگیری می کند. تولید رادیکال های آزاد به مرور زمان می تواند سبب بروز پیری زودرس و همچنین بیماری های دردناکی همچون آرتریت گردد.

خواص ویتامین C و دیابت

افراد دیابتی بسیار از افراد عادی در خطر ابتلا به عوارض مختلف قلبی و عروقی ، چشمی و کلیوی هستند. ویتامین C ، بر اثر ایجاد فعل و انفعالات شیمیایی ، جایگزینی برای گلوکوز بوده و در پیش گیری از عوارض دیابت بسیار موثر است. از این رو ویتامین C تکمیلی ، بر روی میزان قند و چربی در بیماران دیابتی موثر است. این ویتامین ، میزان قند و چربی خون را به مقادیر بالایی کاهش می دهد. مخصوصا در دیابت نوع دوم. به همین دلیل ، ویتامین ث موجود در کپسول مکمل اسید هیالورونیک خوراکی ( هیالورونان ) ، برای بیماران دیابتی مفید و موثر است.

خواص ویتامین C و تقویت سیستم ایمنی

از آنجائیکه اهمیت بالای سیستم ایمنی بدن و تقویت آن در هنگام ایجاد بیماری های واگیر و گسترش آن مشخص است ، انسان به منظور مقابله با عوامل بیماری زا به سیستم ایمنی یا دفاعی مجهز است. سیستم ایمنی بدن یکی از پیچیده ترین سیستم های دفاعی بدن به شمار میرود از این رو تقویت و حفظ آن اهمیت زیادی دارد. بنابراین مصرف برخی مواد غذایی سالم و غنی و استفاده از ویتامین ها ، در تقویت سیستم ایمنی بدن نقش مهمی دارند. ویتامین C ، باعث افزایش میزان تولید گلبول های سفید خون و پادتن می شود. به ویژه اینتر فرون که پادتن مخصوص پوشش دهنده سلول ها بوده و مانع از ورود ویروس به داخل سلول ها می شود. ویتامین ث باعث کاهش احتمال بیماری قلبی و عروقی شده و از بالا رفتن فشار خون جلوگیری می کند.

توجه : افرادی که در مصرف مواد غذایی روزانه خود ، از ویتامین C بیشتری استفاده می کنند ، به میزان بسیار کمتری به بیماری های پروستات ، سرطان سینه و بیماری های روده مبتلا می شوند.

خواص ویتامین C و سلامت پوست ، مو و ناخن

خواص و نقش انواع ویتامین ها ، در حفظ سلامتی و و طراوت بدن ، کاملا مشخص است . اما تاثیر و معجزه برخی از ویتامین ها در سلامت ، زیبایی و تداوم آن بسیار از بقیه می باشد. مواد مغذی که وارد بدن انسان می شوند ، همگی مسئول نگهداری و حفظ کلاژن هستند. کلاژن ماده ای است که باعث استحکام و حفظ پوست می شود. آنتی اکسیدان کلاژن دارای خاصیت کشسانی بوده و با تقویت جریان خون ، استحکام خاصی به پوست می بخشد. از جمله فواید مهم ویتامین C در بدن :
کمک به سلامت مو : یکی از مهم ترین و موثر ترین مواد غذایی در جهت رشد و تقویت موها می باشد.
تقویت ناخن : به صورت تقویت بافت پیوندی ، پوست و دیواره سلول های خونی به استحکام ناخن ها کمک کرده و همچنین مانع از ریشه ریشه شدن ناخن ها می شود.
تقویت پوست : یکی از دشمنان اصلی سلامت پوست ، اشعه فرابنفش نور خورشید است که سبب تخریب و آسیب رسانی به پوست می شود. عامل اصلی پیری پوست و پیری سلول ها ، تولید رادیکال های آزاد است. ویتامین Cبه عنوان یک آنتی اکسیدان و خواص احیاء کننده در سلامت پوست بسیار موثر است. مصرف موضعی ویتامین C روی پوست ، باعث افزایش سطح پوستی این ویتامین شده و باعث خنثی کردن عوارض و اثرات اشعه فرابنفش بر روی پوست می شود.

نقش ویتامین C در بهبود رشد ذهنی و جسمی

تغذیه صحیح و مناسب علاوه بر تاثیرات مستقیم بر کارکرد فیزیکی بدن ، نقش مهمی نیز بر مغز و ذهن انسان دارد. کمبود مواد مغذی و ویتامین ها باعث اختلالات و بیماری هایی در فرد می شود ، مخصوصا در سنین رشد. کمبود این ویتامین ها هشدارهایی را به همراه دارد مانند : خستگی ، بی حوصلگی ، افسردگی ، افزایش ابتلا به بیماری های گوناگون ، کاهش مقاومت در مقابل بیماری ها ، کاهش توان یادگیری و طولانی شدن دوره نقاهت بیماری. کمبود ویتامین سی باعث علائمی همچون خستگی بیش از حد ، رفتارهای عصبی و افسردگی می شود. به همین دلیل ویتامین C نقش بسیار موثری در بهبود رشد ذهنی و جسمی افراد مخصوصا در سنین رشد دارد.

ویتامین C و تقویت قدرت باروی

مصرف ویتامین C در محافظت در برابر آلودگی های محیطی مفید می باشد. مخصوصا آلاینده های شیمیایی که باعث کاهش تعداد اسپرم می شود. ویتامین سی سبب ترمیم آسیب های وارد شده به DNA شده و باعث کاهش چسبندگی اسپرم ها می شود. ویتامین سی نقش مهمی در تقویت قدرت باروری دارد.

مصرف کم ویتامین C می تواند باعث کم خونی، خونریزی لثه ها، کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت ها، کاهش توانایی بدن در درمان زخم ها، موهای خشک و ترک خورده، التهاب لثه ها، خونریزی بینی، افزایش وزن بدلیل کاهش سوخت و ساز، پوست خشک و خشن، مفاصل دردناک و ورم کرده و شود.
افراد زیر در معرض کمبود ویتامین C هستند:

عوارض و خطرات جدی بدلیل مصرف زیاد ویتامین ث بسیار نادر بوده چراکه بدن میزان زیاد ویتامین c را دفع کرده و آن را ذخیره نمی کند. با اینحال مقادیر بالای ۲۰۰۰ میلی گرم در روز توصیه نمی شود چرا که این میزان باعث ناراحتی معده و اسهال، سوزش معده و حتی در بعضی موارد سنگ کلیه می شود.

مکمل‌های ویتامین C پتانسیل تداخل با برخی از داروها را دارند. افرادی که داروهایی را به صورت منظم مصرف می‌کنند بهتر است قبل از خوردن ویتامین C و مکمل‌های آن با پزشک خود مشورت نمایند.

موارد مصرف و عوارض ویتامین ب کمپلکس (Vitamin B Complex)

فواید مصرف و عوارض کمبود ویتامین B12

موارد مصرف و عوارض قرص ویتامین B1

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم

پاسخ به سوالات پزشکی ، مامایی و جنسی شما (توسط پزشک و ماما مجله دلگرم)

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.1