قرض دادن در قران

خواص دارویی و گیاهی

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن ذاالَّذِی یُقرِضُ اللهَ قََرضًا حَسَناً فَیُضَعِفَهُ,لَهُ أضعَافًا کَثِیَرةً وَاللهُ یَقبِضُ وَ یَبصُطَ وَإلَیهِ تُرجَعُونَ

سوره بقره آیه 245   

تفسیر سوره بقره آیه 24۵

اگر قرآن را کامل مطالعه کنيد ودر تفاسير قرآن حضور داشته باشيدقطعا به اين مطلب پي خواهيد برد که کاملترين کتاب قرآن است فکر نکنيد که قرآن فقط داستان است.در قرآن  داستانهايي است اما هر جمله از اين داستان درس و حکمي را براي ما بيان ميکند براي فهم اين احکام بايد در تفاسير قرآن شرکت داشته باشيد وسعي کنيد از هفت روز هفته حداقل يک ساعت براي شرکت در تفسير بره بگذاريد .

طبق دستور قرآن اگر شخصي به فرد ديگر ي خواست پولي قرض بدهد یا بگیرد،بايد طرفین مبلغ پول رادر برگه اي يادداشت وهمچنين تاريخ برگرداندن پول به طلبکار نيز قيد گردد توجه بايد داشت که تاريخ پرداخت پول به طلبکاربايد توسط فردبدهکار قيد گردد چون فردبدهکار ميداند که کي مي تواند پولي که قرض گرفته را تهيه نمايد.وهمچنين بايد دو مرد نيز به عنوان شاهد زيرش را امضا کنند .اگر دو مرد به عنوان شاهد نباشدوفقط يک مرد باشد به جاي مرد ديگر دو زن شاهدباشد يعني يک مرد و دو زن بعنوان شاهد.توجه داشته باشيد که منظور قرآن کم ارزش بودن زن از مرد نيست اگر زن ارزشي نداشت خداوند  آن دو زن راهم اجازه شاهد شدن را نميداد  .منظور خداوند متعال از امضاي دو زن به جاي يک مرد اينست که زن بيشتر در خانه است و در تجارت ومعامله از مهارت وتجربه کمتري نشبت به مردبرخوردار است وبنابراين هرگاه دو زن امضا کننده، همديگر را ديدند به همديگر آن قرارداد را يادآوري کنند تا حواسشان بيشتر جمع باشد.

 .به جاي امضا و شاهد ميتوان سند يا هر وسيله ديگر را  که ارزش آن از پول گرفته شده کمتر نباشدبه عنوان ضمانت به گرو گذاشت.

اگر برخي ها که حرص و جوش ميخورند و ميگويند به برادرم يا به فلان دوستم که خيلي هم به نزديک بوديم از روی اعتمادپولی قرض دادم ولي هنوز هم نداده به خاطر آنست که به دستور خداوند عمل نکرده وخداوند خواهد گفت: به گفته من عمل نمي کني حالا غصه از دست رفتن مالت را بخور.

 RSS
POWERED BYBLOGFA.COM



در آموزه های دینی ما قرض دادن به برادران مؤمن، آداب و شرایطی دارد که برخی از آنها چنین است.


 


1. قرض همراه با اخلاص باشد.


 


2. با دل خوش و رضایت کامل باشد.


 


3. قرض از مال حلال باشد.


 


4. قرض مکتوب شود.


 

5. کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان‏پذیر شود؛ یعنی همان طور که جایز نیست بدهکار با فرض توانایى، پرداخت مال را به تأخیر بیندازد، همین طور نیز اگر طلبکار مى‏داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.


 

یکی از اموری که اسلام بدان تأکید بسیاری نموده، موضوع قرض دادن به نیازمندان است تا جایی که در روایات ما آن را از صدقه برتر دانستند.

[1]


 

امّا باید توجه داشت در برخی از موارد ما به وظایف مان و آداب و شرایطی که وجود دارد عمل نمی کنیم و از این جهت زیان هایی بر ما وارد می شود، ولی آگاهانه و یا ناآگاهانه گناه آن را بر گردن دیگران می گذاریم.


 

برای قرض الحسنه، این سنت پسندیده، شرایطی بیان شده است که در طولانی ترین آیه از قرآن بدان اشاره شده است:


 

«اى کسانى که ایمان آورده‏اید! هنگامى که بدهى مدّت‏دارى (به خاطر وام یا داد و ستد) به یک دیگر پیدا می کنید، آن را بنویسید! و باید نویسنده‏اى از روى عدالت، (سند را) در میان شما بنویسد! و کسى که قدرت بر نویسندگى دارد، نباید از نوشتن خوددارى کند! پس باید بنویسد، و آن کس که حق بر عهده اوست، باید املا کند، و از خدا که پروردگار او است بپرهیزد، و چیزى را فروگذار ننماید! ».

[2]

در روایات نیز به این مهمّ تأکید شده است.

[3]

بنابر این با توجه به تأکیداتی که از جانب اسلام برای استحکام امر قرض بیان شده، اگر ما کوتاهی نموده و خسارتی دامان ما را گرفته نباید آن را به حساب دین یا رهبران آن بگذاریم.


 

آداب و شرایط قرض الحسنه


 

در آموزه های دینی ما قرض دادن به برادران مؤمن، آداب و شرایطی دارد که برخی از آنها چنین است.


 

1. قرض همراه با اخلاص باشد.


 

2. با دل خوش و رضایت کامل باشد.


 

3. قرض از مال حلال باشد.

[4]


 

4. قرض مکتوب شود.

[5]


 

5. کسى که به مؤمنى قرض داد، منتظر بماند تا پرداخت قرض براى او امکان‏پذیر شود؛ یعنی همان طور که جایز نیست بدهکار با فرض توانایى، پرداخت مال را به تأخیر بیندازد، همین طور نیز اگر طلبکار مى‏داند بدهکار توانایى ندارد، جایز نیست او را تحت فشار قرار دهد.

[6]


 

در این جا به چند روایت پیرامون اهمیت و آداب قرض الحسنه بیان می کنیم.


 

امام صادق (ع) فرمود: کسى که مالى را به کسى وام دهد، و مدتى براى (پرداخت) آن معین کند، و آن قرض در مدّت معیّن وصول نگردد، به ازاى هر روز تأخیر، ثواب یک دینار صدقه را براى او خواهد داشت.

[7]


 

عبد اللَّه بن سنان از امام صادق (ع) روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: اگر هزار درهم را دو بار (به کسى) قرض بدهم، در نزد من خوش تر از آن است که آن را یک بار (و یک جا) صدقه دهم، و همان طور که براى کسى که از تو قرض مى‏گیرد، جایز نیست که در صورت توانائى در بازدهى قرض خود تعلل کند و آن را به تأخیر بیندازد، همچنین براى تو جایز نیست- اگر بدانى که او در مضیقه و تنگدستى است- او را (در پرداخت بدهى خود) در فشار قرار دهى و از او مطالبه کنى.

[8]


 

برای آگاهی نمایه زیر را مطالعه کنید:


 

قرض الحسنه و برتری آن نسبت به صدقه، 1333 (سایت: 12763)

.


 

[1]

. مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج 71، ص 14، مؤسسة الوفاء، بیروت، 144 ه ق.

[2]

.
بقره، 282.

[3]

. حر عاملی، وسائل‏الشیعة، ج 17، ص 11، مؤسسه آل البیت علیهم‏السلام قم، 149.

[4]

. کلینی، اصول کافى، کمره‏اى، محمد باقر، ج ‏3، ص 843، انتشارات اسوه‏، چاپ سوم، قم‏، 1375 ش‏.

[5]

.
بقره، 282.

[6]

. شیخ صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الأعمال ، ص 138، دار الرضى‏، چاپ اول، قم‏، 146 ق‏‏.‏

[7]

. همان. ‏

[8]

. همان.


 

آخرین پرسش ها و پاسخ ها را همه روزه در خود مطالعه کنید.


حاضرین در سایت :

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت محفوظ و استفاده از مطالب آن تنها با ذکر منبع مجاز است.


218 – All Rights Reserved



این پایگاه متعلق به مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن می باشد

 

1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *