قرص هيدروكلروتيازيد براي چيست

خواص دارویی و گیاهی

نشان‌گذاری

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]

در این مقاله موارد مصرف و عوارض جانبی قرص هیدروکلروتیازید, دارویی ادرار آور که برای درمان حملات قلبی و فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرد را بررسی می کنیم. اگر در نسخه پزشکی شما این دارو تجویز شده است اطلاعات مفید این مقاله را از دست ندهید.

قرص هیدروکلروتیازید به عنوان یک ادرار آور برای درمان فشار خون بالا و تجمع مایعات مورد استفاده قرار می گیرد. از جذب نمک و مایعات در ادرار موجود در کلیه ها جلوگیری کرده و باعث افزایش ادرار می شود. هیدروکلروتیازید همچنین فشار خون بالا را کاهش می دهد. در این مطلب به بررسی اطلاعات دارویی این قرص و عوارض جانبی مصرف آن خواهیم پرداخت.

هیدروکلروتیازید برای درمان فشار خون بالا، سنگ کلیه و ورم های ایجاد شده در اثر حملات قلبی، آسیب به کلیه و داروهای معین مورد استفاده قرار می گیرد. هیدروکلروتیازید به صورت قرص، کپسول و محلول موجود می باشد که توسط دهان مصرف می گردد. و به عنوان دارویی عمومی در تمامی داروخانه ها در دسترس می باشد. تا پایان مطلب با بررسی اطلاعات دارویی و عوارض جانبی قرص هیدروکلروتیازید همراه ما باشید.

این دارو برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرد، کاهش فشار خون بالا از سکته، حملات قلبی و مشکلات کلیوی پیشگیری می کند. این دارو ادرار آور است و باعث افزایش ادرار شما می گردد. به بدن شما کمک می کند تا از شر نمک و آب فراوان رهایی یابد. این دارو مایعات فراوان موجود در بدن که بر اثر نارسایی قلبی و ناراحتی کبدی یا مشکلات کلیوی ایجاد می گردند را کاهش می دهد. همچنین می تواند علایم تنگی نفس یا ورم در زانو یا پاها را کاهش دهد.

قرص هیدروکلروتیازید را طبق تجویز پزشک و از طریق دهان باید مصرف نمود. معمولا روزی یکبار در صبح قبل یا بعد از صبحانه باید مصرف گردد. از مصرف این دارو در طول مدت زمان خواب خودداری کنید تا از بیدار شدن برای ادرار پیشگیری نمایید. دوز مصرفی به شرایط پزشکی و واکنش شما به درمان بستگی دارد. از این دارو بطور منظم برای کسب مزایای آن استفاده نمایید. برای اینکه زمان مصرف آن در خاطرتان باقی بماند در ساعت مشخصی از آن در روز استفاده کنید. ادامه دادن به مصرف هیدروکلروتیازید حتی اگر احساس می کنید حالتان خوب شده است مهم می باشد. مصرف کلستیرامین و کلستیپول جذب هیدروکلروتیازید را کاهش می دهد. اگر شما هر یک از این داروها را مصرف می کنید آن ها را حداقل چهار ساعت قبل یا بعد از مصرف هیدروکلروتیازید استفاده کنید. اگ با مصرف این قرص شرایط شما بهبود نیافت یا شرایطتان بدتر شد با دکتر خود در میان بگذارید. اگر از این دارو به مقدار زیاد مصرف کردید بلافاصله به نزدیک ترین اورژانس مراجعه کنید علایم مصرف زیاد این دارو سرگیجه شدید، ضعف و غش می باشند. تغییرات سبک زندگی مثل بره های کاهش استرس، تمرین و تغییرات رژیم غذایی ممکن است بازدهی این دارو را افزایش دهند. آزمون های پزشکی برای بررسی پیشرفت شما باید بطور دوره ای انجام شوند. در طول دوره مصرف این دارو بطور مداوم فشار خون خود را ارزیابی کنید. اما اگر مصرف یک دوز آن را فراموش کردید بلافاصله پس از اینکه یادتان آمد آن را مصرف کنید اما اگر به زمان مصرف دوز بعدی نزدیک هستید از دوز از دست رفته چشم پوشی کنید و بر اساس بره عادی از دارو خود مصرف کنید.

ناراحتی معده، سرگیجه، سردرد در طول عادت کردن بدن شما به قرص هیدروکلروتیازید ممکن است اتفاق بیفتد. اگر هر یک از این تاثیرات دوام پیدا کرد یا بدتر شد دکتر یا متخصص خود را در جریان قرار دهید.

برای کاهش خطر سرگیجه وقتی در حالت ایستاده یا نشسته هستید به آرامی بلند شوید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما از آنجا که تشخیص داده است فواید این دارو نسبت به عوارض آن برای شرایط شما است مصرف آن را به شما تجویز کرده است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند با خطرات و عوارض جدی مواجه نشده اند. اگر عوارض جانبی جدی مثل چشم درد احساس کردید بلافاصله به دکتر خود بگویید.

این دارو ممکن است بطور جدی باعث کاهش وزن و نمک و مواد معدنی موجود در بدن شما گردد. اگر هر یک از عوارض جانبی جدی که البته امکان آن ها کم است مثل گرفتگی عضلات، ضعف، ضربان قلب نظم، کاهش ادرار، خشکی دهان یا تشنگی را احساس کردید بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

واکنش های حساسیتی به قرص های هیدروکلروتیازید نادر می باشند. با این وجود اگر هر یک از علایم واکنشی و حساسیتی جدی مثل خارش، ورم، سرگیجه شدید و مشکلات تنفسی را احساس کردید بلافاصله به دنبال کمک های پزشکی باشید.

در دمای اتاق و دور از نور و رطوبت نگاه دارید. تمام داروها را دور از دستری کودکان قرار دهید. در طرفی در بسته و محکم که نسبت به نور مقاوم است نگاه دارید.

هنگام مصرف قرص هیدروکلروتیازید عوارض جانبی و نکات مورد احتیاط را مورد توجه قرار دهید. این مقاله برای افزایش اطلاعات دارویی شما در رابطه با این دارو ترجمه و گردآوری شده است. این دارو را تحت نظر پزشک و بر اساس تجویز پزشک یا اطلاعات روی بسته آن مصرف کنید.

منبع : آرگا

اگر می خواهید عمل زیبایی انجام دهید، بخوانید!

موزه پرنس ولز هند یک جاذبه توریستی متفاوت!

با بالون معده لاغر می شویم یا نه؟

برای پاکسازی پوست چرب از این روش های مطمئن استفاده کنید

هیچوقت این جملات را به زبان نیاورید!

با جزیره تماشایی ماک و تام موراکوت آشنا شوید

نشانی شما منتشر نخواهد شد.

دکتر ابوالفضل زارعی، جراح پلاستیک و زیبایی بینی، صورت، پلک

بالون معده با دکتر فرزاد فرامرزی – فوق تخصص گوارش, کبد و آندوسکوپی



URL: http://ijpcp.iums.ac.ir/article-1-273-fa.html

دهه شصت میلادی نمک‌های لیتیوم برای انواع مختلف مشکلات پزشکی، و از جمله روانپزشکی، مانند نقرس، آگرانولوسیتوز و اختلال‌های دوقطبی و افسردگی، به‌صورت گسترده به‌کار رفته است. مصرف لیتیوم با عوارض جانبی متعددی، مانند مشکلات تیروئیدی، اختلال در تنظیم اسمولالیته ادراری، واکنش‌های حساسیتی و عوارض گوارشی، همراه است. با توجه به اینکه نسبت زیادی از بیماران مصرف‌کننده لیتیوم به عارضه پرادراری1 ناشی از مصرف آن دچار می‌شوند، در این مقاله سعی شد تا پس از بررسی علل و روند ایجاد این عارضه، درمان‌های موجود به‌صورت خلاصه بیان شوند.

از زمان شناخت و کاربرد لیتیوم برای درمان اختلال‌های روان‌شناختی، پژوهش‌های مختلفی در مورد عوارض جانبی آن انجام شده است. برخی از مهم‌ترین این عوارض عبارتند از واکنش‌های پوستی، مشکلات تیروئیدی و اختلال در تنظیم اسمولالیته ادراری. 4-15 درصد کل بیمارانی که تحت درمان با لیتیوم هستند، دچار پُرادراری و 12 درصد به دیابت بی‌مزه نفروژنیک2 مبتلا می‌شوند (1). پژوهش‌ها نشان‌دهنده افزایش میزان خطر بروز اختلال در تنظیم اسمولالیته ادراری با مصرف هم‌زمان لیتیوم و داروهای مورد استفاده در درمان اختلال‌های روانپزشکی هستند. برای مثال، مواردی از بروز پرادراری در صورت مصرف هم‌زمان لیتیوم با داروهای ضد افسردگی، به‌ویژه بازدارنده‌های اختصاصی بازجذب سروتونین3 (SSRIها) (2، 3) و همچنین با داروهای ضد روان‌پریشی آتیپیک4، مانند ریسپریدون، گزارش شده است (4).

لیتیوم کاتیون تک‌ظرفیتی از گروه یک جدول تناوبی عناصر است که ارتباط نزدیکی با سدیم و پتاسیم دارد. لیتیوم می‌تواند در بسیاری ازکانال‌های سدیمی، جایگزین سدیم شود که از مهم‌ترین آنها می‌توان به کانال‌های تبادل‌کننده سدیم- هیدروژن نوع III5 (NHE3) در توبول‌های پروکسیمال کلیه، پمپ تبادل‌کننده کلراید سدیم- پتاسیم نوع II 6 (NKCC2) در بخش صعودی قوس هنله7 و کانال سدیم مخاطی8 (ENC) در توبول جمع‌کننده مرکزی کلیه اشاره کرد.

نمک‌های لیتیوم ممکن است به‌صورت حاد یا مزمن سبب افزایش دفع ادراری سدیم شوند. مهم‌ترین بخش اختلال به‌دلیل تداخل در عملکرد آلدوسترون9، یعنی افزایش بیان ژن ENaC در غشای آپیکال1 کلیه، ایجاد می‌شود. لیتیوم با مهار این اثر سبب دفع زیاد سدیم می‌شود (8-5).

شایع‌ترین مشکل کلیوی در مصرف مزمن لیتیوم دیابت بی‌مزه نفروژنیک است. لیتیوم با اثر هورمون ضد ادراری11 (ADH)، از طریق مهار آدنیلات سیکلاز12، مقابله می‌کند و در طولانی‌مدت سبب کاهش تولید کانال آکواپورین II13 (AQP2)، از طریق مهار ژن تولیدکننده آن، می‌شود (11-9). بررسی‌های محدودی دیابت بی‌مزه ناشی از لیتیوم را دیابت بی‌مزه مرکزی14 دانسته‌اند که این امر تأثیر نداشتن ADH برون‌زاد15 را در برخی موارد پرادراری ناشی از لیتیوم توجیه می‌کند (3-1).

نقش لیتیوم در ایجاد نارسایی حاد کلیوی به‌طور عمده به‌دلیل کم‌آبی (دهیدراتاسیون) شدید و کاهش حجم ناشی از دیورز زیاد (به‌دلیل سطح بالای لیتیوم) و همچنین، ایجاد مشکلات روانی توسط این دارو است که پیرو آن کاهش مصرف آب رخ می‌دهد. افزون بر این، نشانگان نورولپتیک بدخیم ناشی از لیتیوم ممکن است عامل دیگر ایجاد کم‌آبی و نارسایی حاد کلیوی باشد (12).

پس از قطع مصرف دارو به‌دنبال بروز اختلال در قابلیت تغلیظ ادراری ناشی از مصرف لیتیوم، به‌طور معمول چند هفته تا چند ماه طول می‌کشد تا این شرایط به حالت قبل برگردد. میان مدت مصرف و دوز تام مصرفی لیتیوم با اختلال در تنظیم اسمولالیته ادراری ناشی از آن ارتباط خطی وجود دارد (1).

سمیّت کلیوی مزمن لیتیوم به‌طور معمول به‌صورت پرادراری و بیماری مزمن کلیوی بروز می‌کند. در صورتی که بیمار روی درمان نگهدارنده لیتیوم باشد، با کاهش دوز لیتیوم و یا مصرف یک‌باره تمام دوز روزانه دارو در هنگام شب (تا بیشینه مقدار 12 میلی‌گرم) می‌توان عارضه پرادراری را کاهش داد (13). در صورت کارایی نداشتن این راهکار، استفاده از 1-5 میلی‌گرم آمیلوراید1 در روز، همراه با لیتیوم، راهکار بعدی است. آمیلوراید سبب کاهش ورود لیتیوم به سلول‌های مخاطی توبول جمع‌کننده ادراری می‌شود و تأثیر لیتیوم بر گیرنده ENaC را کاهش می‌دهد. آمیلوراید تأثیر چندانی بر افزایش سطح لیتیوم ندارد، زیرا پرادراری خفیفی ایجاد می‌کند و سامانه‌های جبرانی برای بازجذب آب و نمک، و پیرو آن افزایش بازجذب لیتیوم، را کمتر تحریک می‌کند. آمیلوراید سبب افزایش سطح پتاسیم هم می‌شود. با توجه به این‌ که هیپوکالمی خود یک عامل اختلال در تنظیم غلظت ادراری است، ممکن است آمیلوراید با این سازوکار هم مؤثر واقع شود (14). 

گفتنی است در خط مشی درمانی انجمن روانپزشکی آمریکا2 که در سال 22 منتشر شد، دوز درمانی آمیلوراید 1-5 میلی‌گرم، دو بار در روز، عنوان شده است (13). نویسندگان مقاله حاضر، دوز مصرفی آمیلوراید را در بیماران ایرانی با احتیاط و مطابق پیشنهاد مقاله بدفورد3 و همکاران (14)، به میزان 1-5 میلی‌گرم در روز توصیه می‌کنند.

راهکار درمانی دیگر استفاده از مُدِرهای تیازیدی4 و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی5 (NSAIDs) ، مانند ایندومتاسین، است. این دو دارو با افزایش بازجذب آب و سدیم، سبب بهبود مشکل بیمار می‌شوند. دوز مصرفی هیدروکلروتیازید6 25-5/12 میلی‌گرم در روز است. تیازیدها با کاهش حجم مؤثر شریانی و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی  با کاهش میزان تصفیه گلومرولی7 (GFR) سبب افزایش فعالیت سیستم رنین- آنژیوتانسین- آلدوسترن8 (RAAS) و بازجذب آب و سدیم می‌شوند. کاهش حجم ناشی از مصرف مُدِرها ممکن است خطر مسمومیت با لیتیوم را افزایش دهد، زیرا احتمال بازجذب آن را در توبول‌های پروکسیمال افزایش می‌دهد. در صورت استفاده از هیدروکلروتیازید باید دوز مصرفی لیتیوم 5 درصد کاهش یابد تا از سمیّت احتمالی جلوگیری شود. باید در نظر داشت که تأثیر مُدِرها تأخیری است و در شرایط حاد کمتر مفید هستند (17-15). گفتنی است در خط‌ مشی درمانی انجمن روانپزشکی آمریکا دوز هیدروکلروتیازید 5 میلی‌گرم در روز بیان شده است (13). مشابه آمیلوراید، دوز مصرفی هیدروکلروتیازید در بیماران ایرانی توسط نویسندگان مقاله حاضر با احتیاط و بر اساس مقاله کیم9 و همکاران (17) روزانه 25-5/12 میلی‌گرم توصیه می‌شود. 

در بیمارانی که دچار دیابت بی‌مزه مرکزی نیستند، می‌توان از دسموپرسین1 داخل بینی11، به‌مقدار 4-1 میکروگرم در روز (در یک تا سه وعده)، و یا از شکل خوراکی آن، به‌مقدار 2/1-1/ میکروگرم روزانه (در یک تا سه وعده)، استفاده کرد (18).

درمان‌های رایج برای رفع پرادراری ناشی از لیتیوم به‌صورت قدم به قدم عبارت است از: 1- استفاده از لیتیوم به‌صورت یک‌بار در روز (به‌طور معمول تا بیشینه مقدار 12 میلی‌گرم لیتیوم در شب) و در صورت امکان کاهش دوز آن؛ 2- در صورت نبود پاسخ مناسب، افزودن مُدِر (به‌طور ارجح آمیلوراید و در صورت نبود امکان استفاده، هیدروکلروتیازید) به رژیم درمانی؛ 3- استفاده از دسموپرسین؛ و 4- در پایان و در صورت نگرفتن پاسخ، استفاده از ایندومتاسین (شکل  1).

مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران
تهران، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران

تلفن دانشگاه : 216656899

تلفن ناشر : 218636497 – 218637228
: http://ijpcp.iums.ac.ir
: ijpcp@iums.ac.ir

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران می باشد.

طراحی و بره نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 218 All Rights Reserved | Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology

(hydrochlorothiazide)

Hydrochlorothiazide belongs to the group of medications called diuretics. It is also an antihypertensive. It is used to decrease fluid retention (edema) caused by congestive heart failure, certain kidney or liver problems, and medications such as corticosteroids (e.g., prednisone) and estrogen. It is also used to lower high blood pressure. Hydrochlorothiazide works by making the body lose excess water and salt.

This medication may be available under multiple brand names and/or in several different forms. Any specific brand name of this medication may not be available in all of the forms or approved for all of the conditions discussed here. As well, some forms of this medication may not be used for all of the conditions discussed here.

Your doctor may have suggested this medication for conditions other than those listed in these drug information articles. If you have not discussed this with your doctor or are not sure why you are taking this medication, speak to your doctor. Do not stop taking this medication without consulting your doctor.

Do not give this medication to anyone else, even if they have the same symptoms as you do. It can be harmful for people to take this medication if their doctor has not prescribed it.

To reduce fluid retention (edema), the usual recommended adult dose of hydrochlorothiazide is 25 mg to 2 mg daily. Some people may only need to take this medication every other day, or for 3 to 5 days per week, as directed by their doctor. For infants and children, the dose is based on body weight and is given in 2 divided doses.

For the treatment of high blood pressure, the usual recommended adult dose of hydrochlorothiazide is 12.5 mg to 5 mg daily.

When taken once daily, this medication should be taken in the morning to prevent the need to urinate during nighttime.

Many things can affect the dose of a medication that a person needs, such as body weight, other medical conditions, and other medications. If your doctor has recommended a dose different from the ones listed here, do not change the way that you are taking the medication without consulting your doctor.

It is important that this medication be taken exactly as prescribed by your doctor. If you miss a dose, take it as soon as possible and continue with your regular schedule. If it is almost time for your next dose, skip the missed dose and continue with your regular dosing schedule. Do not take a double dose to make up for a missed one. If you are not sure what to do after missing a dose, contact your doctor or pharmacist for advice.

Store this medication at room temperature, protect it from light and moisture, and keep it out of the reach of children.

Do not dispose of medications in wastewater (e.g. down the sink or in the toilet) or in household garbage. Ask your pharmacist how to dispose of medications that are no longer needed or have expired.

Do not take hydrochlorothiazide if you:

Many medications can cause side effects. A side effect is an unwanted response to a medication when it is taken in normal doses. Side effects can be mild or severe, temporary or permanent.

The side effects listed below are not experienced by everyone who takes this medication. If you are concerned about side effects, discuss the risks and benefits of this medication with your doctor.

The following side effects have been reported by at least 1% of people taking this medication. Many of these side effects can be managed, and some may go away on their own over time.

Contact your doctor if you experience these side effects and they are severe or bothersome. Your pharmacist may be able to advise you on managing side effects.

Although most of the side effects listed below don’t happen very often, they could lead to serious problems if you do not seek medical attention.

Check with your doctor as soon as possible if any of the following side effects occur:

Seek immediate medical attention if any of the following occur:

Some people may experience side effects other than those listed. Check with your doctor if you notice any symptom that worries you while you are taking this medication.

Before you begin using a medication, be sure to inform your doctor of any medical conditions or allergies you may have, any medications you are taking, whether you are pregnant or breast-feeding, and any other significant facts about your health. These factors may affect how you should use this medication.

Cholesterol: Increases in cholesterol and triglyceride levels may occur when taking hydrochlorothiazide. Your doctor will monitor your cholesterol and triglyceride levels with blood tests while you are taking this medication.

Diabetes: Hydrochlorothiazide may make it more difficult for people with diabetes to control their blood sugar. If you have diabetes, discuss with your doctor how this medication may affect your medical condition, how your medical condition may affect the dosing and effectiveness of this medication, and whether any special monitoring is needed.

Fluid and electrolyte balance: The levels of electrolytes such as potassium, sodium, magnesium, and chloride can be reduced with hydrochlorothiazide. Your doctor will monitor your electrolyte levels with blood tests while you are taking this medication. Warning signs or symptoms of fluid and electrolyte imbalance include:

If you experience any of these symptoms, contact your doctor. To prevent low potassium levels, eat foods that are high in potassium (e.g., bananas, dried figs, dates, prunes, nuts). If your potassium level is low, your doctor may suggest a potassium supplement.

Gout: This medication may aggravate or cause gout. People with high levels of uric acid in the blood or a history of gout should discuss with their doctor how this medication may affect their medical condition, how their medical condition may affect the dosing and effectiveness of this medication, and whether any special monitoring is needed.

Kidney : If you have reduced kidney , discuss with your doctor how this medication may affect your medical condition, how your medical condition may affect the dosing and effectiveness of this medication, and whether any special monitoring is needed.

Liver disease: If you have reduced liver or progressive liver disease, discuss with your doctor how this medication may affect your medical condition, how your medical condition may affect the dosing and effectiveness of this medication, and whether any special monitoring is needed.

Low blood pressure when standing: This medication can cause low blood pressure when standing from a sitting or lying position (also called orthostatic hypotension). Alcohol and other medications such as phenobarbital and other medications to treat high blood pressure can increase the chances that this will happen. If you are taking these medications, your doctor may change the dose of these medications and increase them slowly to reduce the chance of you experiencing this.

Systemic lupus erythematosus: This medication can worsen or activate the symptoms of lupus. If you experience swollen and painful joints, fever, fatigue, or rash on the nose and cheeks while taking this medication, contact your doctor.

Pregnancy: This medication should not be used during pregnancy unless the benefits outweigh the risks. If you become pregnant while taking this medication, contact your doctor immediately.

Breast-feeding: This medication passes into breast milk. If you are a breast-feeding mother and are taking hydrochlorothiazide, it may affect your baby. Talk to your doctor about whether you should continue breast-feeding.

There may be an interaction between hydrochlorothiazide and any of the following:

If you are taking any of these medications, speak with your doctor or pharmacist. Depending on your specific circumstances, your doctor may want you to:

An interaction between two medications does not always mean that you must stop taking one of them. Speak to your doctor about how any drug interactions are being managed or should be managed.

Medications other than those listed above may interact with this medication. Tell your doctor or prescriber about all preion, over-the-counter (non-preion), and herbal medications you are taking. Also tell them about any supplements you take. Since caffeine, alcohol, the nicotine from cigarettes, or street drugs can affect the action of many medications, you should let your prescriber know if you use them.

All material copyright MediResource Inc. 1996 – 218. Terms and conditions of use. The contents herein are for informational purposes only. Always seek the advice of your physician or other qualified health provider with any questions you may have regarding a medical condition. Source: www.medbroadcast.com/drug/getdrug/pms-Hydrochlorothiazide

8