خواص دارویی و گیاهی
نشان‌گذاری
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
>
حتما شما هم دیده‌اید افرادی را که از درد معده رنج می‌برند و اولین و تنهاترین راه درمان را قرص رانیتیدین می‌دانند. رانیتیدین به طبقه‌ای از داروها تعلق دارد که «مهارکننده گیرنده‌های H2» دارند. از این دارو برای کاهش میزان ترشح اسید معده و کاهش دردهای ناشی از زخم یا تسهیل درمان زخم معده استفاده می‌شود. رانیتیدین یکی از پرمصرف‌ترین قرص‌های حاضر است که بدون تجویز پزشک نیز به فروش می‌رسد.
به طور کلی رانیتیدین برای درمان زخم‌های گاستریک(زخم‌های معده) و اثنی‌عشر و همچنین ریفلاکس اسید معده به مری استفاده می‌شود. این دارو برای درمان مشکل ترشح بیش از اندازه اسید معده تجویز می‌شود. رانیتیدین یکی از داروهایی است که بدون نسخه در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد و مردم برای کاهش درد معده از آن استفاده و البته به همدیگر نیز تجویز می‌کنند.
نحوه مصرف
رانیتیدین به صورت قرص، آمپول و شربت در داروخانه‌ها موجود است. برای افراد بزرگسال دوز تجویز شده برای زخم معده وسوء هاضمه مزمن مقدار 15 میلی‌گرم دو بار در روز یا 3 میلی‌گرم هنگام خواب برای مدت چهار تا هشت هفته مصرف می‌شود.
برای کودکان 2 تا 4 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دو بار در روز می‌توان از آن استفاده کرد. می‌توان رانیتیدین را با غذا یا بعد از آن مصرف کرد.
برای پیشگیری از بروز علائم مربوط به مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنی‌ها بهتر است قرص رانیتیدین 3 تا 6 دقیقه قبل از غذا مصرف شود. حداکثر دوز قابل مصرف 3 میلی‌گرم در روز است. توصیه می‌شود بدون نظر پزشک این دوز از دارو بیش از دو هفته مصرف نشود.
آمپول رانیتیدین در بیمارستان‌ها و در برخی شرایط که بیمار نمی‌تواند قرص بخورد، استفاده می‌شود. دوز عادی تزریق رانیتیدین 5 میلی‌گرم و هر 6 تا 8 ساعت است.
میزان مصرف دارو در موارد مختلف
عوامل متعددی از قبیل وزن، شرایط بدنی و مصرف داروهای دیگر در تجویز مقدار مورد نیاز دارو برای افراد دخالت دارد. اگر پزشک معالج دوز متفاوت از آنچه در بالا اشاره شد تجویز کرده باشد بیمار باید مطابق دستور پزشک عمل کند. اگر بیمار مصرف دارو را فراموش کند به محض یادآوری باید آن را مصرف کند. اما اگر فاصله مصرف با نوبت بعدی کم باشد لازم است از مصرف آن صرف‌نظر کرده و نوبت بعدی را مصرف کند.
شیوه نگهداری
قرص، شربت و آمپول رانیتیدین باید در دمای محیط، دور از تماس نور و رطوبت و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.
عوارض جانبی
داروها عوارض جانبی متعددی دارند. یکی از عوارض جانبی نسبت به هر دارویی واکنش ناسبی است که بدن نسبت به مصرف آن نشان می‌دهد. ممکن است این واکنش جزئی یا شدید، زودگذر یا دائمی باشد. داروی رانیتیدین نیز از این قاعده مستثنی نیست. البته عوارض آن در همه افراد یکسان نیست و کمتر از یک درصد آنهایی که این دارو را مصرف می‌کنند از عوارض جانبی آن شکایت می‌کنند. اگر با مصرف رانیتیدین دچار عوارض جدی و ناراحت‌کننده شدید حتما پزشک را در جریان قرار دهید. ممکن است مصرف قرص رانیتیدین با عوارضی مثل یبوست، اسهال، سرگیجه، سردرد، حالت تهوع، خواب آلودگی، اختلالات خواب و استفراغ همراه باشد. نشانه‌هایی مثل افزایش ضربان قلب، دردهای عضلانی، ضایعات پوستی یا کهیر، خستگی، جزو عوارض ناشایع مصرف رانیتیدین است. با وجود اینکه این علائم جزو عوارض شایع این دارو نیست اما ممکن است باعث بروز مشکلات جدی برای بیمار شود. در نتیجه در صورت مشاهده علائم گفته شده حتما به پزشک مراجعه کنید.
موارد منع مصرف
مصرف رانیتیدین برای افرادی که به این دارو و دیگر داروهای «مهارکننده گیرنده H2» مثل سایمتیدین و فاموتیدین حساسیت دارند، توصیه نمی‌شود. بیماران مبتلا به نارسایی کبد وکلیه ممکن است به کاهش مقدار مصرف دارو نیاز داشته باشند. کشیدن سیگار هم موجب کاهش اثر این دارو می‌شود. قبل از تجویز این دارو پزشک باید اطلاعات لازم را از بیمار بگیرد. بنابراین اگر هر یک از شرایط زیر را دارید از مصرف خودسرانه رانیتیدین اجتناب کنید و حتما پزشکتان را در جریان قرار دهید.
مشکلات کلیوی: افرادی که عملکرد کلیه‌هایشان مشکل دارد قبل از مصرف رانتیدین با پزشک مشورت کنند. لازم است پزشک با توجه به شرایط بدنی هر فرد دوز مناسب را تجویز کند.
بیماری پورفیری حاد: افرادی که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند نباید رانیتیدین مصرف کنند.
مشکلات گاستریت جدی: مصرف رانیتیدین به افرادی که به طور مکرر استفراغ می‌کنند، مشکل بلع غذا دارند، در مدفوع خود خون دیده‌اند، بدون دلیل خاصی وزن زیادی کم کرده‌اند، توصیه نمی‌شود. این افراد حتما باید هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنند.
مصرف داروهای ضدالتهاب: افرادی که داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل دیکلوفناک، ایبوپروفن و ناپروکسن و مصرف می‌کنند نباید خودسرانه رانیتیدین مصرف کنند بخصوص اگر سالمند هستند یا از زخم معده رنج می‌برند.
بارداری: مصرف رانیتیدین در دوره بارداری توصیه نمی‌شود. اگر در حین مصرف رانیتیدین بارداری اتفاق بیفتد، لازم است موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید.
شیردهی: مصرف رانیتیدین برای خانم‌های شیرده توصیه نمی‌شود. چون این دارو وارد شیرمادر می‌شود. اگر در حین شیردهی از رانیتیدین استفاده کنید فرزندتان نیز اثرات آن را دریافت خواهد کرد. بنابراین از مصرف خودسرانه رانیتیدین در این دوره بپرهیزید.
اختلالات دارویی
مصرف همزمان رانیتیدین با داروهای دیگر امکان اختلال دارویی را بالا می‌برد. مصرف رانیتیدین با داروهایی مثل ایتراکونازول، کتوکونازول، وارفارین و فنی‌تویین باعث اختلال دارویی می‌شود. اگر شما هم تحت درمان با این داروها هستید حتما مساله را با پزشک در میان بگذارید. در صورت استفاده از آنتیاسیدها باید حداقل نیم ساعت بین مصرف این داروها با رانیتیدین فاصله باشد.مصرف خودسرانه دارو در بین مردم زیاد است. لازم است فرهنگ عدم خوددرمانی یا دیگردرمانی در بین مردم نهادینه شود. در صورت مراجعه به پزشک حتما داروهایی را که مصرف می‌کنید با دقت عنوان کنید. حتی اگر از گیاهان دارویی یا مکمل خاصی استفاده می‌کنید به پزشک اطلاع دهید.
مریم بهاری ساروی – پزشک داروساز
رانيتيدين با كاهش اسيد معده در درمان مشكلات گوارشي ناشی از افزايش اسيد استفاده می شود و از پرمصرف ترین داروها در ایران است. این دارو در واقع یک داروی آنتی هیستامین است که در معده گیرنده های هیستامین را غیر فعال می کند و مانع ترشح اسيد از سلول هاي معده مي شود. اين دارو در درمان مشكلاتي همچون زخم هاي معده و دوازدهه، بازگشت اسيد از معده به مري و گلو(رفلاكس یا به اصطلاح ترش کردن) و احساس سوزش در معده تا گلو، سوء هاضمه مي تواند كمك كننده باشد.
شربت رانیتیدین برای اطفال در مواد زخم و التهاب معده کاربرد دارد. تنظیم دوز دارو بصورت شربت دقیق تر انجام می شود و هر سی سی حاوی ۱۵ میلی گرم رانیتیدین است که مقدار مورد نیاز توسط پزشک تجویز می شود و لازم است با دقت این دارو در زمان های تجویز شده مصرف شود.
علاوه بر اين رانيتيدين در درمان معده درد و زخم هاي گوارشي ناشي از مصرف داروهاي ضددرد ضدالتهاب و تب بر مانند ايپوبروفن، ديكلوفناك، ملوكسيكام ونيز تجويز مي شود.
اسيد معده در حالت عادی در معده ترشح می شود تا به هضم غذا کمک کند اما افزایش ترشح آن می تواند مشکلاتی مانند التهاب،زخم گوارشی و رفلاکس به همراه داشته باشد.
این دارو بصورت قرص خوراکی ۱۵۰و ۳۰۰ میلی گرم، شربت ۷۵میلی گرم در ۵میلی لیتر و آمپول تزریقی ۵۰میلی گرم که مصرف بیمارستانی دارد در ایران موجود است. که هم با تجویز پزشک و هم بدون نسخه امکان دریافت آن در داروخانه وجود دارد. با این حال بهتر است پیش از مصرف هردارو مشاوره های لازم را از داروساز خود دریافت نمایید.
بزرگسالان:
در درمان قرحه خوش‌خیم گوارشی، قرحه ناشی از مصرف داروها، بازگشت محتویات معده به مری و سوءهاضمه مزمن مقدار ۱۵۰ میلی گرم ۲ بار در روز صبح و شب یا ۳۰۰ میلی گرم موقع خواب برای مدت ۸-۴ هفته مصرف می‌شود.در درمان نشانگان زولینگر-الیسون ۱۵۰ میلی گرم ۳ بار در روز تا حداکثر g/day۶ در مقادیر منقسم مصرف می‌شود.
کودکان:
در درمان قرحه گوارشی mg/day۴-۲ دوبار در روز تا حداکثر mg/day۳۰۰ مصرف می‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده تا ۱۵۰ میلی گرم در شب است.
تزریقی:
برای کاهش اسید معده قبل از اعمال جراحی یا زایمان مقدار ۱۵۰-۵۰ میلی گرم ۲-۵/۰ ساعت قبل از القای بیهوشی به صورت عضلانی یا تزریق آهسته وریدی مصرف می‌شود.
رانیتیدین دارویی است که با مهار گیرنده‌های H۲ هیستامین نوع دو سلول‌های جانبی ترشح اسید معده را کم می‌کند و به درمان ناراحتی‌های ناشی از افزایش اسید معده کمک می‌کند.
اثر کاهنده فشار خون:
آتنولول با انسداد گیرنده های بتا – آدرنرژیک موجب کاهش فشار خون می شود.این دارو با کاهش جریان سمپاتیک از CNS و با مهار آزاد شدن رنین باعث کم شدن برون ده قلبی می شود. به گزارش اسان طب آتنولول با مقادیر مصرف کم بطور انتخابی گیرنده های ß1 را در قلب مهار می کند. آتنولول اثر کمی بر روی گیرنده های ß2 نایژه ها و عضلات صاف عروق دارد.
اثر ضد آنژین صدری:
آتنولول با کاهش انقباضات میوکارد و با کم کردن ضربان قلب ( اثرات اینو تروپیک منفی) به درمان آنژین صدری پایدار مزمن کمک کرده و بنابراین باعث کاهش مصرف اکسیژن میوکارد می شود.
اثر حمایت قلبی:
مکانیسم این اثر که طول عمر بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد را زیاد می کند ، مشخص نشده است. این دارو دفعات ضربانهای زودرس بطنی ، درد قفسه سینه و بالارفتن آنزیمها را کاهش می دهد.
قرص رانیتیدین قرصی است که همه کسانی که مشکل معده دارند آن را می شناسند. اما متاسفانه برخی افراد مثل نقل و نبات آن را می‌خورند و نمی‌دانند چه عوارض وحشتناکی دارد. از جمله عوارض قرص رانیتیدین می‌توان به:
تداخل دارویی
برخی داروها با قرص رانیتیدین تداخل دارند و ازاین رو خودسرانه مصرف رانیتیدین را حتی به شکل تک دوز نباید انجام دهید. شایع ترین نمونه‌ها کتوکونازول، داروهای ضددیابتی خوراکی، نیفیدیپین و فنی توئین است. جذب این دارو در حضور آنتیاسیدها کاهش می‌یابد. با وجود آنکه رانیتیدین در مقایسه با سایمتیدین یک مهار کننده ضعیف‌کننده‌تر آنزیم‌های کبدی است، با این وجود در مصرف همزمان سایر داروها با این دارو باید احتیاط کرد.
نگهداری از داروی رانیتیدین
این دارو را دردمای اتاق در هوای خشک و خنک نگهداری کنید و هنگام مصرف حتما به تاریخ انقضای محصول دقت نمایید. داروهای تاریخ مصرف گذشته می توانند اثرات و عوارض شخصی در بدن داشته باشند.
نکاتی برای مصرف صحیح تر رانیتیدین:
با وجود اینکه طول درمان بستگی به نوع بیماری و مشکل شما دارد اما معمولا مصرف این دارو کوتاه مدت و تا زمان احساس بهبودی می باشد. با این حال در صورتی که این دارو توسط پزشک برای شما تجویز شده است می توانید در مورد قطع یا ادامه ی درمان با وی مشورت نمایید.
از آنجا که کشیدن سیگار منجر به افزایش مقدار اسید معده می شود، ممکن است تاثیر رانیتیدین را کاهش دهد و علایم شما بدتر شود.
اگر وزن بالایی داشته باشید با کاهش وزن به علت کاهش فشار بر روی معده ترشح اسید کمتر شده و رانیتیدین بهتر عمل می کند.
مصرف برخی موادغذایی مانند گوجه فرنگی، نعنا، شکلات، غذاهای پر ادویه و نوشیدنی های گرم، کافیین دار و الکلی می توانند علایم بیماری گوارشی را بدتر کنند. بطورکلی بهتر است مصرف هر غذایی که ترشح اسید معده را افزیش می دهد وعلایمتان را تشدید می کند محدود نمایید.
با مصرف مایعات و غذاهای آبکی در واقع اسید معده رقیق تر می شود که این مساله سبب تسهیل بازگشت اسید از معده به مری می شود پس تا جای ممکن از مصرف آّب و غذای آبکی قبل از خواب خودداری کنید و حداقل نیم تا یکساعت پس از غذا دراز نکشید.
پرخوری و مصرف غذای پرچرب نیز می تواند باعث کاهش اثر درمانی این داروها شود.
برای مطرح کردن سوالات پزشکی خود ، اینجا کلیک کنید
یکی از داروهای تجویز شده جهت درمان بیماری های معده, قرص رانیتیدین می باشد. این دارو برای بهبود و درمان بسیاری از ناراحتی های معده و روده استفاده می شود. با این حال دارای عوارضی است که مستلزم توجه بیشتری در استفاده از آن می باشد.
رانیتیدین برای درمان رخم های معده و روده و جلوگیری از بازگشت آن ها استفاده می شود. همچنین این دارو جهت درمان و پیشگیری از بیماری های معده مانند سوزش معده, ترشح بیش از حد اسید معده و ترش کردن معده ناشی از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی های خاص تجویز می شود. در این مطلب با مواد مصرف قرص رانیتیدین, اختلال دارویی و عوارض جانبی آن آشنا می شویم.
قرص رانیتیدین علاوه بر درمان زخم های معده, جهت پیشگیری و درمان برخی از بیماری ها معده و مری ناشی از ترشح بیش از حد اسید معده مانند بیماری های سندرم زولینجرالیسون، ازوفاژیت فرسایشی و یا رفلاکس معده استفاده می شود. رانیتیدین به عنوان یک مسدود کننده هیستامین H2 شناخته می شود. عملکرد این مسدود کننده ها کاهش مقدار اسید در معده می باشد. این مسئله به بهبود و پیشگیری از زخم ها و بهبود علائمی مانند سوزش سر دل و معده درد کمک می کند.
قرص رانیتیدین را بدون نسخه نیز می توان تهیه نمود. این داروی خوراکی معمولا باید یک یا دو بار در روز همراه با غذا یا بدون آن استفاده شود. با این حال در مواردی ممکن است پزشک مصرف آن را تا 4 بار در روز نیز تجویز نماید. اگر روزانه یک بار از این دارو استفاده می شود, معمولا توصیه می کنند بعد از شام و قبل از خواب آن را مصرف نمود. دوز و طول مدت درمان بیماری با این دارو, به شرایط جسمی بیمار و پاسخ به این دارو تعیین می شود. در کودکان, دوز دارو ممکن است براساس وزن کودک تعیین شود. برای درمان برخی بیماری ها علاوه بر این دارو ممکن است داروهای دیگری مانند آنتی اسیدها نیز تجویز شود. با این حال برای نتیجه بخشی این دارو, توصیه می شود این دارو را مطابق دستور پزشک و به طور منظم استفاده کرد. به علاوه از مصرف این دارو بدون تایید پزشک خودداری شود چرا که در این صورت قرص رانیتیدین ممکن است بهبود زخم معده را به تاخیر اندازد.
برخی داروها نباید همزمان با این دارو استفاده شوند. چرا که ممکن است موجب بروز عوارض جانبی خطرناک رانیتیدین شده یا تاثیر این دارو را در درمان بیماری کاهش دهد. اگرچه این اختلالات دارویی ممکن است رخ دهد, با این حال همیشه این اتفاق نمی افتد. به همین دلیل توصیه می شود در صورت مصرف داروهای دیگر, پزشک را قبل از تجویز رانیتیدین, از این دارو ها مطلع سازید. برخی از داروهایی که ممکن است با قرص رانیتیدین تداخل داشته باشند عبارت است از: propantheline, atazanavir, delavirdine, dasatinib, gefitinib, raltegravir, triazolam , procainamide. ضد قارچ آزول مانند کتوکونازول نیز از جمله داروهایی است که می تواند در جذب رانیتیدین تاثیر گذار باشد. به علاوه داروهایی مانند آسپرین NSAID ها مثل ایبوپروفن و ناپروکسن که می تواند معده و زخم آن را تحریک کند, نیز ممکن است با داروی رانیتیدین تداخل ایجاد نماید.
همه داروهای درمانی, دارای عوارض جانبی می باشند. با این حال در صورت تایید پزشک, درمان بیماری ها با آن ها برای فرد خطر کمتری تا عوارض جانبی آن دارو دارد. رانیتیدین نیز دارای عوارض جانبی است. هر چند که بسیاری از افراد این عوارض را تجربه نمی کنند. در ادامه به شرح این عوارض جانبی می پردازیم.
یبوست, اسهال, سردرد, حالت تهوع, ناراحتی معده از جمله شایع ترین عوارض جانبی این دارو به شمار می آیند. در صورت باقی ماندن این علائم به مدت طولانی و یا تشدید آن ها توصیه می شود سریعا به پزشک مراجعه شود.
با توجه به مطالب بیان شده, در استفاده از قرص رانیتیدین باید دقت زیادی شود. چرا که عوارض جدی آن می تواند سلامتی را به خطر اندازد. به همین دلیل توصیه می شود مطابق نظر پزشک این دارو مصرف شود.
منبع : آرگا
اگر می خواهید عمل زیبایی انجام دهید، بخوانید!
برج بیازیت استانبول مکان زیبایی که باید ببینید
چطور با جراحی ترمیمی زیباتر شویم؟
چگونه از شر اختلالات خواب رهایی یابیم؟
هیچوقت این جملات را به زبان نیاورید!
با بالون معده لاغر می شویم یا نه؟
نشانی شما منتشر نخواهد شد.
دکتر ابوالفضل زارعی، جراح پلاستیک و زیبایی بینی، صورت، پلک
بالون معده با دکتر فرزاد فرامرزی – فوق تخصص گوارش, کبد و آندوسکوپی
دکتر علی کربلایی خانی – جراح پلاستیک و فوق تخصص جراحی ترمیمی
دکتر ابوالفضل احیایی – درمان اختلالات خواب و ترک سیگار با جدیدترین روش
1