همرسانی در
ایمیل
فیسبوک
Messenger
Messenger
عوامل موثر در مبتلا شدن به ایدز
توییتر
بالاترین
واتساپ
لینک را کپی کنید
این لینکها خارج از بیبیسی است و در یک پنجره جدید باز میشود
هفته گذشته خبری به نقل از سازمان بهزیستی ایران منتشر شد که بر اساس آن ابتلا از طریق روابط جنسی محافظت نشده که از آن به عنوان موج سوم یاد میشود بیش از دیگر موارد سبب افزایش بیماران اچآیوی/ایدز در ایران شده است.
این خبر همچنین بر این تأکید داشت که بسیاری از زنان ایران مبتلا به اچآیوی/ایدز، “در دوران ازدواج بیمار شدهاند.”
این موضوع سوالهایی را درباره اچآیوی/ایدز برای مخاطبان ما به وجود آورده است که در اینجا به برخی از این سوالها پاسخ میدهیم.
بیشتر افرادی که اچآیوی مثبت میشوند، دو تا شش هفته پس از گرفتن ویروس علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفلوآنزا را تجربه میکنند. تقریبا ۸۰ درصد افراد اچآیوی مثبت، به مدت چند هفته این علائم را تجربه میکنند:
علائم دیگری هم وجود دارد که ممکن است چندان شایع نباشد و در همه افراد بروز نکند:
با توجه به اینکه چنین علائمی ممکن است بر اثر بیماریهای دیگر نیز بروز کنند، اگر فردی این علائم را تجربه کند، لزوما به معنای آلوده شدن به ویروس اچآیوی نیست، مگر آنکه در فاصله کوتاهی پیش از آن رفتار پرخطر انجام داده باشد.
اگر تعدادی از این علائم را دارید و فکر میکنید که در چند هفته گذشته در خطر آلودگی به اچآیوی قرار گرفتهاید، حتما باید در اولین فرصت آزمایش اچآیوی بدهید.
این علائم نشانه مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس هستند، اما پس از یک دوره کوتاه چند هفتهای اچآیوی دیگر تا سالها هیچ علائمی برای بیمار ندارد. این مرحله از بیماری دوران نهفتگی اچآیوی نامیده میشود که میتواند تا ده سال ادامه داشته باشد.
پس از پایان دوران نهفتگی اچآیوی، سیستم ایمنی بدن بیمار شدیدا تخریب میشود که با علائم زیر خود را نشان میدهد:
تشخیص زودهنگام اچآیوی در جلوگیری از بروز این علائم اهمیت حیاتی دارد و میتواند به کنترل و درمان بیماری کمک کند. به همین دلیل پزشکان توصیه میکنند که اگر فردی اعمال پرخطری مانند آمیزش جنسی محافظت نشده انجام داده است که فکر میکند خطر ابتلا به اچآیوی/ایدز برای او وجود دارد، باید بلافاصله برای انجام آزمایش به مراکز درمانی مراجعه کند.
هرچه زودتر فرد در مورد بیماریاش بداند بهتر است. این بیماری تا به حال درمان قطعی ندارد، اما میتوان با درمانهای موجود تعداد ویروس را کنترل کرد و کاری کرد که طول عمر و کیفیت زندگی بیماران مانند سایر افراد جامعه باشد.
اگر فردی متوجه شد که مبتلا به اچآیوی/ایدز است باید چه کند؟
اگر جواب آزمایش اچآیوی فردی مثبت باشد، باید پس از آن به طور مرتب آزمایش خون بدهد تا پیش از شروع درمان میزان پیشرفت آلودگی به اچآیوی بررسی شود. این آزمایشها شامل بررسی مقدار ویروس در خون بیمار و همچنین تاثیر ویروس اچآیوی بر سیستم ایمنی بدن است.
پس از انجام این آزمایشها مراحل درمان شروع میشود که هدف آن کاهش میزان ویروس در خون بیمار است تا به سیستم ایمنی بدن فرصت ترمیم بدهد و از بروز بیماریهای دیگر مرتبط با اچآیوی نیز پیشگیری کند.
اگر بیمار تحت درمان قرار بگیرد، معمولا میزان ویروس در خون او به اندازهای پایین میآید که دیگر احتمال بسیار کمی وجود دارد که ویروس را به دیگران انتقال دهد.
تشخیص ابتلا به اچآیوی/ایدز برای بیماران میتواند به قدری ناراحتکننده باشد که دچار اضطراب یا افسردگی شوند. کلینیکهای درمان اچآیوی/ایدز، معمولا به بیماران مشاوره میدهند تا بتوانند با مشکلات روانی مرتبط با ابتلا به این بیماری مقابله کنند.
اگر بیمار به روانشناس یا مشاور دسترسی نداشته باشد، معمولا توصیه میشود که سعی کند با دیگر بیماران مبتلا به اچآیوی/ایدز در ارتباط باشد و از تجربههای آنها استفاده کند.
فردی که با اچآیوی مثبت زندگی میکند، به پزشک، روانشناس و متخصص تغذیه نیاز دارد، هر کدام از این گروهها میتوانند به این بیماران کمک کنند تا این افراد مانند سایر افراد در جامعه زندگی کنند.
بیشتر بخوانید:
بهترین مکانی که بیماران مبتلا به اچآیوی/ایدز میتوانند مورد مراقبت قرار بگیرند، در خانه خود و در میان افرادی است که آنها را دوست دارند. در سراسر دنیا افراد زیادی با این بیماری زندگی میکنند و میتوانند برای مدت طولانی یک زندگی فعال و پربار داشته باشند.
اگر به عنوان شریک زندگی، خانواده یا دوست با فرد مبتلا به اچایوی/ایدز زندگی میکنید، نکات زیر را در خاطر داشته باشید:
مهمترین رکن اساسی مرتبط با اچآیوی، پذیرش جامعه و خانواده است. این بیماری فقط از راه تماس جنسی، ترزیق و مادر به نوزاد منتقل میشود. فرد مبتلا باید به درمان و بازگشت به جامعه تشویق شود. بیماران اچآیوی/ایدز نیاز به ترحم ندارند، نیاز به برخورد یکسان دارند و همه افراد جامعه میتوانند در کنترل این بیماری موثر باشند.
این مطلب برای پاسخ به سوالهای شماری از مخاطبان بیبیسی فارسی که از طریق صفحه #ازمابپرس فرستادهاند، تهیه شده است.
شما هم میتوانید سوالهای خود را از طریق این صفحه یا فرمهایی در مطالب دیگر وبسایت برای ما بفرستید، تا سوالهای شما به مطالب و گزارشهای بیبیسی فارسی تبدیل شوند.
اینجا درباره #ازمابپرس بیشتر بخوانید.
نشانههای سجاوندی
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
ما برای بهبود خدمات خود از کوکیها استفاده میکنیم. جزئیات بیشتر را در صفحه “حفظ حریم خصوصی کاربران” در وبسایت دویچه وله بخوانید.
سازمان ملل برای مبارزه با ایدز خواستار دسترسی همه مردم جهان به تست اچآیوی شده است. چترا، سازمان کمک به مبتلایان به ایدز در ایران چنین آزمایشی را ارائه میدهد. مصاحبه با دکتر فاطمه بهرامآبادیان، از بنیانگذاران چترا.
در ایران ۶۶ هزار نفر به بیماری ایدز مبتلا هستند. این آخرین آماری است که در رسانههای ایران در مورد بیماران ایدز کشور منتشر شده و آن را مسعود مردانی، دبیر علمی کنگره بینالمللی ایدز، در تاریخ ۲۹ آبان (۲۰ نوامبر) در حاشیه سومین گردهمایی بینالمللی و هفتمین سمینار سراسری ایدز اعلام کرده است.عوامل موثر در مبتلا شدن به ایدز
اول دسامبر، روز جهانی ایدز
مسعود مردانی از کاهش شمار بیماران ایدز در ایران نیز خبر داده و گفته که از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۷ موارد جدید ابتلا به ایدز ۳۴ درصد کم شده و در همین محدوده زمانی از مرگ و میر ناشی از ایدز در ایران هم ۳۸ درصد کاسته شده است. به گفته مردانی، هم اکنون آمار ابتلا به ایدز در بین زنان و مردان ایرانی تقریبا یکسان است، در حالی که تا ۲۰ سال پیش ۹۰ درصد مبتلایان به ایدز مردان بودند.
در سطح جهان هم در سالهای اخیر از سرعت گسترش بیماری ایدز کاسته شده است. از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ موارد جدید ابتلا به ایدز در دنیا ۱۸ درصد کم شده است. طبق گزارش سازمان ملل در سال ۲۰۱۷ حدود ۳۶ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر به ویروس اچآیوی مبتلا بودند که بیش از نیمی از آنها در شرق و جنوب آفریقا میزیستند. بیشترین موارد جدید ابتلا به این بیماری نیز در این کشورها بوده است.
یونیسف، سازمان کمک به کودکان وابسته به سازمان ملل نیز اعلام کرده که اگر تلاش بیشتری برای مبارزه با ایدز نشود، تا سال ۲۰۳۰ روزانه ۷۶ نوجوان ۱۰ تا ۱۹ ساله بر اثر پیامدهای بیماری ایدز میمیرند.
تغییر اپیدمیولوژی ابتلا به ایدز در ایران
کارشناسان همچنین از تغییر الگوی انتقال ایدز در ایران سخن میگویند. در حالی که در گذشته بیشترین راه انتقال ایدز از طریق استفاده از سرنگهای آلوده به وسیله معتادان به مواد مخدر بود، اکنون تماسهای جنسی است که راه ابتلا به این بیماری را میگشاید. داود یادگارینیا، رئیس مرکز تحقیقات بیماریهای عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دوم آذر ماه (۲۳ نوامبر) ضمن بیان این مطلب گفت: «امروزه بیشترین موارد ابتلا و اشاعه از طریق تماسهای جنسی خصوصا در خانمها مشاهده میشود. همچنین پیدایش موارد جدید بیماری ایدز در نوزادان و انتقال آن از مادر به جنین الگوهای این بیماری را شدیدا تحت تاثیر قرار داده است.»
یادگارینیا در حاشیه سومین گردهمایی بینالمللی و هفتمین سمینار سراسری ایدز در ایران به خبرنگاران گفت که “با همکاری سازمان زندانها و سازمانهای مرتبط” شیوع ایدز از طریق سرنگهای آلوده محدود و کنترل شده است. او بهرهمندی مبتلایان به ایدز از درمانهای رایگان در کلینیکهای مشاوره رفتاری را راهحلی مناسب برای مبتلایان و افراد مشکوک به بیماری و در معرض خطر دانست. یادگارینیا به مراکز بهداشتی گوناگونی اشاره کرد که “تمامی خدمات را به افراد مبتلا و کاملا محرمانه و حتی اگر فردی به بیماری مبتلا نباشد و تنها میخواهد از آن مطمئن شود، را به رایگان انجام می دهند”.
در دیگر کشورهای جهان هم دسترسی به مبتلایان به ایدز تا حدی آسانتر شده و انسانهای کمتری به این بیماری دچار میشوند. اما به گفته سازمان ملل متحد، مبارزه با اپیدمی ایدز تنها وقتی میتواند موفقیتآمیز باشد که “همه انسانها از وضعیت خود با خبر باشند”. از این رو سازمان ملل خواستار دسترسی راحت همه انسانهای جهان به آزمایش ایدز شده است. در هماهنگی با شعار امسال سازمان ملل به مناسبت روز مبارزه با ایدز در اول دسامبر (۱۰ آذر) سازمانهایی که در زمینه شناسایی و درمان بیماران ایدز فعالیت میکنند شهروندان کشورهایشان را فرا میخوانند تا در تست ایدز شرکت کنند.
سازمان چترا؛ کمک به مبتلایان به اعتیاد و ایدز
هم اکنون در ایران در کنار سازمانها و ارگانهای دولتی چند انجیاو در عرصه کمک به بیماران مبتلا به ایدز فعال هستند. از جمله این سازمانهای غیر دولتی “پیامآوران همیاری” (چترا) است که از سال ۱۳۸۵ در زمینه کاهش آسیب، درمان و توانمندسازی در حیطه اعتیاد و ایدز فعالیت میکند. بنیانگذاران این سازمان دکتر فاطمه بهرامآبادیان، روانشناس، و دکتر محمدرضا سیدقاسمی، پزشک هستند. بیش از ۵۰۰ عضو فعال داوطلبانه با این سازمان همکاری میکنند.
دامنه فعالیت این سازمان غیر دولتی گسترده است. این سازمان در زمینه شناسایی مبتلایان به ایدز و پیگیری خدمات درمانیشان و حمایت از آنها در جامعه فعال است. چترا همچنین دورههای آموزشی و توانمندسازی هم ارائه میدهد.
دکتر فاطمه بهرامآبادیان در گفتوگو با دویچه وله فارسی به پرسشهایی در زمینه فعالیتهای این سازمان غیر دولتی فعال در عرصه مقابله با ایدز در ایران پاسخ گفته است.
دکتر فاطمه بهرامآبادیان، روانشناس و رئیس هیئت مدیره سازمان غیر دولتی چترا
دویچه وله: خانم دکتر بهرامآبادیان، از آغاز تاسیس “چترا” چند نفر به شما مراجعه کردهاند و به چه تعداد خدمات رساندهاید؟
فاطمه بهرامآبادیان: آمار به این صورت نمیتوانم به شما بدهم. ولی میتوانم بگویم که “چترا” در طول سال گذشته روزانه به هزار نفر به شکلهای مختلف خدمات ارائه داده و این ظرفیت را روز به روز افزایش میدهد تا بتواند تعداد بیشتری از افراد را پوشش دهد. ما تمرکز خدماتمان تا الان روی استان تهران و چند استان دیگر بوده، ولی چون در سطح کشور فعال هستیم، داریم خدماتمان را گستردهتر میکنیم تا در همه شهرها و استانها بتوانیم این فعالیتها را داشته باشیم.
فکر میکنید در مورد بیماران ایدز موفق هستید؟ کارتان به چه صورت پیش میرود؟
ایران یکی از موفقترین کشورها در اجرای برنامه کاهش آسیب بوده است. یکی از اهداف برنامه کاهش آسیب شناسایی افراد اچآیوی مثبت است. از آنجایی که اعتیاد تزریقی که منجر به اچآیوی میشده در ایران بسیار زیاد بوده و یک زمانی بیشتر افراد مبتلای ما معتاد هم بودند، میتوانم بگویم که برنامه خوب پیش رفته است. یعنی ما توانستهایم در بخش کاهش آسیب این گروه را به نوعی مهار کنیم و این افراد بیایند در برنامه کاهش آسیب باشند و به همان نسبت شناسایی شوند و به همان نسبت تحت درمان باشند.
منتهی در خیلی از اخبار هم میخوانیم که کلا الگوی انتقال در کشور ما تغییر کرده و آن هم دلایل مختلفی دارد، که یکی به خاطر سن جوان جامعه ماست. در ضمن ایران در موقعیت استراتژیکی قرار دارد و در معرض ترانزیتهای انواع مواد مخدر است که روی آن سرمایهگذاری میشود. دائما روی این بازار دارند کار میکنند. خود اینها، به نظر من، میتواند عوامل تسهیلکننده برای شرایط اچآیوی ایدز را به وجود بیاورد.
اینکه ما چقدر موثر بودهایم و چقدر برنامهها موفق بوده، فکر میکنم در قسمت اولش خیلی خوب پیش رفتهایم و ایران خیلی موفق بوده و حرف برای گفتن داشته و دارد. در قسمت دوم که بحث تغییر الگو مطرح است، که از اعتیاد تزریقی به روابط جنسی است، فکر میکنم که ما جای کار زیاد داریم. خیلی کارها انجام شده و دارد میشود ولی همچنان ما جای کار داریم و یک عزم ملی خاصی هم میخواهد که بتوانیم این را هم مثل برنامه قبلی موفق پیش ببریم.
برای این تغییر الگویی که به وجود آمده چه کارهایی تا به حال انجام شده و چه کارهایی باید بشود؟
همین که الان امکان دسترسی افراد به آزمایش خیلی تسهیل شده در کشور ما، افراد میتوانند به صورت رایگان مشاوره و آزمایش اچآیوی را داشته باشند. در واقع خدمات درمان هم برای افراد مثبت رایگان است. و خیلی از پیگیریهایی که با خدمات مددکاری انجام میشود باز برای افراد رایگان است. یعنی سعی کردهاند کاری کنند که اگر فردی مبتلاست به این شکل کارش تسهیل شود.
در بخش آموزش و اطلاعرسانی هم انجیاوهای زیادی فعال شدهاند، خود وزارت بهداشت همکاری زیادی دارد برای اینکه انجیاوها را تقویت کنند و این امکان را در اختیارشان بگذارند که روز به روز بیشتر در بین مردم نفوذ داشته باشند و این آموزشها را منتقل کنند.
سازمان ملل امسال همه را تشویق به انجام آزمایش اچآیوی میکند. در این باره میتوانید توضیحی بدهید؟
شعار سازمان ملل هست “وضعیت خودت را بدان” که در ایران برای اینکه این بد تعبیر نشود آن را به شکل “من هم آزمایش اچآیوی میدهم” ترجمه و به عنوان شعار سال اعلام کردهاند. موسسه “چترا” هم از چند سال پیش روی این شعار هم کمپین داشته و هم کار میکرده، از زمانی که ما “اتوبوس ایدز” را اجرا کردیم و این شعار را آنجا اعلام کردیم و افراد میآمدند و آزمایش میدادند و آزمایش دادن را خیلی عمومی کردیم.
امسال چه میکنید؟
ما کمپینی داریم که به مدت یک ماه، از اول آذر تا اول دی ماه است. ایستگاههای اطلاعرسانی و اتوبوس ایدز خواهیم داشت. پس از چند سال اتوبوس ایدز را فعال کردیم که هم به صورت ون و هم به شکل اتوبوس در پایتخت فعال خواهد شد. بدین ترتیب برنامههای اطلاعرسانی و کمپین را به گوش مردم میرسانیم و انتظار داریم که مشارکت هم بکنند.
چند سال پیش هم اتوبوس ایدز چترا ۲۰ شب در سطح شهر تهران و ۱۰ منطقه چرخید. در مناطق مختلف آدمها میآمدند و صف میبستند برای اینکه آزمایش بدهند و خیلی خوب بود برای اینکه مردم مشارکت کردند. یعنی با تمام ترسها و فکرهایی که میگوییم ممکن است داشته باشند، ولی مردم مراجعه میکردند. یعنی گاه میدیدیم ۵۰، ۶۰ نفر ایستاده بودند. عکسهایش موجود است که استقبال کردند. دوباره داریم این طرح را به شکل گسترده فعال میکنیم و امیدوارم بتوانیم بازخورد خوبی هم داشته باشیم.
شعار امسال سازمان ملل همه را فرا میخواند که این آزمایش را بدهند. در عین حال، برخی فکر میکنند که انتقال اچآیوی از طریق رابطه دو جنس همسان صورت میگیرد. در نتیجه میگویند که چون چنین رابطهای ندارند و مثلا رابطهشان در محدوده خانوادگی است، احتیاجی هم به چنین تستی ندارند. پاسخ شما چیست؟
میتوانم از چند بعد به این پرسش جواب بدهم. یکی اینکه وقتی میگوییم من هم آزمایش اچآیوی میدهم و این را در جامعه داریم گسترش میدهیم، به دلیل آن بحث انگ و تبعیضی است که وجود داشته، که همه نسبت به اچآیوی ترس داشته باشند و از قضاوت دیگران که بگذریم، اول از همه خودشان روی خودشان قضاوت میکنند و ترسهایشان فعال میشود و نمیروند به سمت اینکه آزمایش بدهند.
دوم اینکه ما برای اینکه افراد نیایند فقط روی گروه خاصی قضاوت بکنند که اچآیوی مختص آن گروه است و از ما دور است سعی کردهایم اطلاعرسانی را بالا ببریم. من فکر میکنم با توجه به فرهنگی که در ایران هست، این دید که شما به آن اشاره کردید که اچآیوی از طریق افراد همجنس منتقل میشود لزوما نیست. ولی این حالت وجود دارد که اچآیوی از رابطه جنسی منتقل میشود پس شاید من که رابطه جنسی خارج از چارچوبی نداشتهام، لازم هم نیست خیلی از مراقبتها را داشته باشم. شاید برای این هم افزایش اطلاعرسانی میشود. یعنی ما در این کمپینها و برنامههای اطلاعرسانی که داریم تمام راههای انتقال را و تمام احتمالاتی را که یک نفر ممکن است در معرض این ویروس قرار بگیرد برای افراد میگوییم، برای اینکه کمک بکند که لزوما نرویم روی رابطه خارج از چارچوب و عرف و فکر نکنیم که صرفا یک رابطه به آن صورت باعث انتقال میشود. ممکن است راه دیگری هم باشد که با یک ندانستن و یک عدم مراقبت باعث انتقال بشود.
ضمن اینکه ممکن است حتی در محدوده یک خانواده هم انتقال اچآیوی صورت بگیرد. چنانچه داشتهایم. اگر خانم یا آقایی مبتلا باشد و به همسرش نگوید، خودش میتواند باعث انتقال شود. پس نمیتوانیم بگوییم که این موضوع لزوما در خارج از یک خانواده ممکن است اتفاق بیفتد. فکر میکنم اطلاعات همه باید بالا برود، به همان نسبت شناختها زیاد شود، که در روابط هم که بر اساس اعتماد و تعهد هست بتوانیم در نهایت کمک کنیم که اچ آی وی را به صفر برسانیم.
وقتی متوجه میشوید که کسی اچآیوی مثبت است چه امکاناتی برای کمک دارید؟
کسی که مبتلا هست و پس از آزمایشهای اولیه مطمئن شده که مبتلاست برای درمان رایگان ارجاع داده میشود. کنارش قطعا آزمایشهای مختلفی را دارد و چکآپهای مختلفی شاید داشته باشد که معمولا مددکارهایی حضور دارند. ما جایی را داریم که همان “پازیتیو کلاب”های ما هستند که این پازیتیو کلابها از چند بعد بچههای مثبت را کمک و حمایت میکنند. یک بعد، درمانی است و یک بعدش هم حمایتی است که چه کاری میشود برای این فرد انجام بشود. یعنی این فرد در خانواده یا شرایط زندگی اجتماعیاش چه چیزهایی را نیاز دارد و چگونه یک مددکار میتواند او را کمک کند و یک مرحله جلوتر ببرد.
چه مشکلاتی هست که باید رفع شود؟ مثلا دسترسی به دارو با توجه به تحریمها چگونه است یا بیشتر به پشتیبانی مردم نیاز هست؟
ما نگرانی زیاد داریم. چون تحریمی که اعمال میشود، تحریم برای مردم است. برخلاف اینکه شاید گفته شود که نه این طوری نیست. ولی مردم ما تحت فشار قرار میگیرند. چون دارو فقط یک شکل دارو نیست. برای انواع آزمایشها و چکآپهایشان داروهای مختلفی را در سیستم نیاز داریم که ممکن است به دلیل تحریمها در شرایطی گیر بکند. خوشبختانه کارهایی شده تا الان آنقدر مشکلی به وجود نیامده، ولی این نگرانیها قطعا برای مردم وجود دارد.عوامل موثر در مبتلا شدن به ایدز
خود این نگرانیها، اصلا تحریم یک بعد روانی دارد. کسی که بیمار است در معرض آسیب قرار میگیرد. من فکر میکنم که در بعد کلان جامعه ایران هدف قرار گرفته است. جامعه از لحاظ روانی درگیر این مشکلات میشود. گروههایی که بیشتر در معرض آسیب هستند در این زمانها شکنندهتر هم میشوند. اگر من مبتلا هستم و دارو دریافت میکنم، قطعا نگرانیام زیاد میشود که اگر این دارو قطع شود من چه کار کنم. حالا حتی اگر هم سیستم دارد تلاش میکند که این داروها قطع نشود. ما این مسئله را داریم و این با هر مریضی وارد بدنه مردم ما شده؛ یعنی سرطان دارند یا اچآیوی یا هر بیماری دیگری. من فکر میکنم این به پیکره جامعه ما وارد شده که واقعا جامعه بینالمللی باید خیلی قویتر آن حس بودن خودش را نشان بدهد.
در عین حال، فکر میکنم که نیاز هست مردممان بیش از پیش کنار انجیاوهایی مثل ما باشند، برای اینکه جدا از ساختار دولتی و اتوماسیونها و بوروکراسیهایی که وجود دارد، مردم با همدیگر میتوانند در ابعاد محلی و منطقهای خیلی موثرتر باشند، این در تمام دنیا ثابت شده است. هرچقدر مردم بتوانند این زنجیرهها را شکل دهند و خودشان برای برنامههای اینجوری، مخصوصا برنامهای مثل اچآیوی ایدز مشارکت کنند، میتوانیم برنامه موفقی را داشته باشیم و در نهایت آن هدف به صفر رساندن اچآیوی محقق بشود.
هر کسی میتواند برگهای را بنویسد که من هم آزمایش اچآیوی میدهم، عکسی بگیرد یا فیلمی از خودش تهیه کند و این را در جامعه گسترش بدهیم. این از سیستم بهداشتی ما شروع شده و این سیستم به این کمپین خیلی خوب جواب داده و حالا ما منتظریم ببینیم مردم چگونه جواب میدهند. امیدوارم خیلیها مشارکت کنند، هنرمندان، ورزشکاران و در واقع کسانی که مردم دوستشان دارند و قلبشان برایشان میتپد. همانقدر که آنها بایستند فکر میکنم بقیه هم میآیند پای کار و میتوانیم به این هدف برسیم.
تازهترین آمار رسمی ایران درباره بیماری ایدز از افزایش شمار مبتلایان بهویژه در میان زنان و از طریق رابطه جنسی سخن میگوید. گفتوگویی با دکتر کامیار علایی، کارشناس بینالمللی بهداشت در نیویورک به مناسبت روز جهانی ایدز.
مطابق آمار وزارت بهداشت در ماههای نخست سال ۹۶ انتقال ویروس ایدز از طریق رابطه جنسی بیش از دو برابر شده است. در این مدت تعداد زنان مبتلا به ایدز در ایران نیز به ۳۰ درصد کل مبتلایان افزایش یافته است.
مدیرکل پیشگیری از آسیبهای اجتماعی سازمان بهزیستی موج سوم ایدز در ایران را نگرانکننده خوانده و گفته است که بیشتر زنان بیمار، در چارچوب خانواده و روابط زناشویی مبتلا شدهاند.
این کمکرسانی قرار است از طریق هلال احمر ایران و دفتر سازمان ملل در تهران انجام گیرد.
سیل در ایران تا کنون مطابق آمار رسمی جان ۷۰ نفر را گرفته است. سازمان هواشناسی این کشور میگوید سامانه بارشی جدیدی از شنبه فعال خواهد شد. تصاویر منتشرشده در منابع رسمی و شبکههای احتماعی عمق فاجعه را نشان میدهند.
انتخابات سراسری هند برای گزینش نمایندگان مجلس از روز یازده آوریل تا ۱۹ مه برگزار میشود. در این انتخابات ۹۰۰ میلیون نفر حق رای دارند که ۸۴ میلیون نفر برای نخستین بار رأی میدهند. ۱۵ میلیون نفر از “رأیاولیها” بین ۱۸ تا ۱۹ ساله هستند. در کشوری پرجمعیت که تنشهای مذهبی در آن زنگهای خطر را به صدا درآوردهاند، جوانان در مورد انتخابات چه فکر میکنند؟ خبرنگار دویچهوله به میان رأیاولیها رفته است.
© 2019 Deutsche Welle |
حریم خصوصی کاربران |
شناسنامه |
تماس
| نسخه موبایل
منابع
– آدینان، مرضیه. (1391)، بررسی عوامل اجتماعی و اقتصادی مؤثر بر سلامت اجتماعی سالمندان ساکن در آسایشگاه کهریزک، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مددکاری اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی.
– اسلامیان، ایوب. (1393)، بررسی رابطه حمایت اجتماعی با سلامت اجتماعی: افراد مبتلا به اچآیوی/ ایدز، پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی.
– بخشی پور رودسری، عباس؛ پیروی، حمید؛ عابدیان، احمد. (1384)، بررسی رابطه میان رضایت از زندگی و حمایت اجتماعی با سلامت روان در دانشجویان، فصلنامه اصول بهداشت روانی، شماره بیست وهفتم و بیست و هشتم.
– بهروان حسین و همکاران. (1390)، بررسی فرآیند برچسب زنی به بیماران اچ ای وی/ ایدز و پیامدهای آن، مجلهجامعهشناسیایران، دوره دوازدهم، شماره 3.عوامل موثر در مبتلا شدن به ایدز
– پروین، ستار؛ اسلامیان، ایوب. (1393)، تجربه زیسته زنان مبتلا به اچ آی وی از روابط اجتماعی، مجله زن در توسعه و سیاست، دوره 12، شماره 2.
– تاسیگ، مارک؛ میکلو، جانت و سوبدی، سری. (1386)، جامعه شناسی بیماریهای روانی، ترجمه: احمد عبداللهی، چاپ اول، انتشارات سمت.
– تقیپور جاوی. (1390)، بررسی عوامل اقتصادی اجتماعی مؤثر بر سلامت اجتماعی کارکنان سازمان تأمین اجتماعی شهرکرد، پایان نامه کار شناسی ارشد رشته برنامه ریزی و رفاه اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی.
– توکل، محمد و نیک آئین دیبا. (1391)، استیگماتیزه شدن رابطه پزشک ـ بیمار و درمان در افراد مبتلا به اچ آی وی/ ایدز، فصلنامه اخلاق زیستی، سال دوم، شماره پنجم.
– حسینی، سیده فاطمه. (1387)، بررسی میزان سلامت اجتماعی و عوامل مؤثر بر آن در دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد.
– خیراللهپور، اکبر. (1383)، بررسی عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت روانی با تأکید بر سرمایه اجتماعی: مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی، پایاننامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی.
– رحیمی، حسین. (1389). رابطه سبکهای هویتیابی و سلامت اجتماعی در نوجوانان 18-15 ساله ساکن مراکز شبانهروزی شهر تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مددکاری اجتماعی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی.
– رستگار خالد، امیر. (1381)، سنجش تعارض نقشهای شغلی ـ خانوادگی و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن: مطالعه موردی خانوادههای زوجین هر دو شاغل تهران، پایان نامه دکترای جامعه شناسی، دانشگاه تربیت مدرس.
– دوران، بهزاد. (1383)، پیشنهاد برای حل مسئله اعتیاد به مواد مخدر با اتکا بر شبکه ارتباطات کامپیوتر واسط، فصلنامه ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات.
– سارافینو، ادوارد. (1384)، روان شناسی سلامت، ترجمه: سید علی احمدی و همکاران، چاپ اول، انتشارت رشد.
– ضیغمی محمدی، شراره و همکاران. (1390)، دیدگاه پرستاران به تبعیض درمانی ایدز، نشریه مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، نشریه پرستاری ایران، دوره 24، شماره 71.
– گلیکن، موری. (1392)، مددکاری اجتماعی در قرن 21، ترجمه: عباسعلی یزدانی و الهام محمدی، تهران: انتشارات جامعه شناسان.
– لیوار جانی، شعله. (1375)، بررسی عملی بودن، اعتبار روایی و هنجاریابی مقیاس حمات اجتماعی فلمینگ، باوم، گیبریل و گاچل در میان دانش آموزان مقطع دبیرستانی، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبائی.
– مسعودی، مژگان؛ فرهادی، علی. (1384)، میزان حمایت اجتماعی خانواده از افراد اچ آی وی مثبت و مبتلایان به ایدز، فصلنامه علمی پژوهشی یافته دانشگاه علوم پزشکی لرستان، شماره سه و چهارم، مسلسل 26،.
– معتمدی شلمزاری، عبدالله؛ اژهای، جواد؛ آزاد فلاح، پرویز؛ کیامنش، علیرضا. (1381)، بررسی نقش حمایت اجتماعی در رضایتمندی از زندگی، سلامت عمومی و احساس تنهایی در بین سالمندان بالاتر از 60 سال، مجله روانشناسی، شماره 22.
– نبوی، سیدعبدالحسین و همکاران. (1389)، بررسی تاثیر حمایت اجتماعی بر سلامت عمومی سالمندان، مجله انجمن جامعه شناسی ایران، دوره دهم، شماره 4.
– وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی. (1393). وضعیت فعلی و علل شیوع ایدز در ایران، گزارش مرکز مدیریت و مبارزه با بیماریها.
– Aranda, a and naranjo, b. (2004). Quality of life in HIV positive patiente. Journal association nurses aids care, 15: 265- 273.
– Carr RL, Gramling LF. (2012). Stigma: a health barrier for women with HIV/AIDS. Thailand: Information was collected from electronic databases and websites using the search terms ‘HIV stigma healthcare’: 11-31.
– Larson, j. s. (1996). The world Health Organization definition of health: social versus spiritual health, Social Indicators Research, 38:181-192.
– Simbayi, L, Kalichman, S.C. (2003). HIV testing attitudes, AIDS stigma and voluntary counseling and testing in a Black township in Cape Town, South Africa. Sexually transmission infections, 79:442-447.
– Keyes, C. M، (1988). Social well-being.social psychology Quarterly. 2.121. 140.
-ی، مجله زن در توسعه و سیاست.
–
– Taylor, S. E (2007). Cultural differences in the impact of social support on psychological and biological stress responses. Psychological science, 15: 800- 839.
– Wellman, barry,guila, milena. (1999). where does social support come from? The social network basis of interpersonal resources for coping with stress, National institute of mental health, center for urban and community studies, university of toronto.