نشانه‌های سجاوندی
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
نشانه‌های سجاوندی
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
همرسانی در
ایمیل
فیسبوک
Messenger
Messenger
علائم مبتلا شدن به بیماری ایدز
توییتر
بالاترین
واتس‌اپ
لینک را کپی کنید
این لینک‌ها خارج از بی‌بی‌سی است و در یک پنجره جدید باز می‌شود
هفته گذشته خبری به نقل از سازمان بهزیستی ایران منتشر شد که بر اساس آن ابتلا از طریق روابط جنسی محافظت نشده که از آن به عنوان موج سوم یاد می‌شود بیش از دیگر موارد سبب افزایش بیماران اچ‌آی‌وی/ایدز در ایران شده است.
این خبر همچنین بر این تأکید داشت که بسیاری از زنان ایران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز، “در دوران ازدواج بیمار شده‌اند.”
این موضوع سوال‌هایی را درباره اچ‌آی‌وی/ایدز برای مخاطبان ما به وجود آورده است که در اینجا به برخی از این سوال‌ها پاسخ می‌دهیم.
بیشتر افرادی که اچ‌آی‌وی مثبت می‌شوند، دو تا شش هفته پس از گرفتن ویروس علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفلوآنزا را تجربه می‌کنند. تقریبا ۸۰ درصد افراد اچ‌آی‌وی مثبت، به مدت چند هفته این علائم را تجربه می‌کنند:
علائم دیگری هم وجود دارد که ممکن است چندان شایع نباشد و در همه افراد بروز نکند:
با توجه به اینکه چنین علائمی ممکن است بر اثر بیماری‌های دیگر نیز بروز کنند، اگر فردی این علائم را تجربه کند، لزوما به معنای آلوده شدن به ویروس اچ‌آی‌وی نیست، مگر آنکه در فاصله کوتاهی پیش از آن رفتار پرخطر انجام داده باشد.
اگر تعدادی از این علائم را دارید و فکر می‌کنید که در چند هفته گذشته در خطر آلودگی به اچ‌آی‌وی قرار گرفته‌اید، حتما باید در اولین فرصت آزمایش اچ‌آی‌وی بدهید.
این علائم نشانه مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس هستند، اما پس از یک دوره کوتاه چند هفته‌ای اچ‌آی‌وی دیگر تا سال‌ها هیچ علائمی برای بیمار ندارد. این مرحله از بیماری دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی نامیده می‌شود که می‌تواند تا ده سال ادامه داشته باشد.
پس از پایان دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی، سیستم ایمنی بدن بیمار شدیدا تخریب می‌شود که با علائم زیر خود را نشان می‌دهد:
تشخیص زودهنگام اچ‌آی‌وی در جلوگیری از بروز این علائم اهمیت حیاتی دارد و می‌تواند به کنترل و درمان بیماری کمک کند. به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند که اگر فردی اعمال پرخطری مانند آمیزش جنسی محافظت نشده انجام داده است که فکر می‌کند خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز برای او وجود دارد، باید بلافاصله برای انجام آزمایش به مراکز درمانی مراجعه کند.
هرچه زودتر فرد در مورد بیماری‌اش بداند بهتر است. این بیماری تا به حال درمان قطعی ندارد، اما می‌توان با درمان‌های موجود تعداد ویروس را کنترل کرد و کاری کرد که طول عمر و کیفیت زندگی بیماران مانند سایر افراد جامعه باشد.
اگر فردی متوجه شد که مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز است باید چه کند؟
اگر جواب آزمایش اچ‌آی‌وی فردی مثبت باشد، باید پس از آن به طور مرتب آزمایش خون بدهد تا پیش از شروع درمان میزان پیشرفت آلودگی به اچ‌آی‌وی بررسی شود. این آزمایش‌ها شامل بررسی مقدار ویروس در خون بیمار و همچنین تاثیر ویروس اچ‌آی‌وی بر سیستم ایمنی بدن است.
پس از انجام این آزمایش‌ها مراحل درمان شروع می‌شود که هدف آن کاهش میزان ویروس در خون بیمار است تا به سیستم ایمنی بدن فرصت ترمیم بدهد و از بروز بیماری‌های دیگر مرتبط با اچ‌آی‌وی نیز پیشگیری کند.
اگر بیمار تحت درمان قرار بگیرد، معمولا میزان ویروس در خون او به اندازه‌ای پایین می‌آید که دیگر احتمال بسیار کمی وجود دارد که ویروس را به دیگران انتقال دهد.
تشخیص ابتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز برای بیماران می‌تواند به قدری ناراحت‌کننده باشد که دچار اضطراب یا افسردگی شوند. کلینیک‌های درمان اچ‌آی‌وی/ایدز، معمولا به بیماران مشاوره می‌دهند تا بتوانند با مشکلات روانی مرتبط با ابتلا به این بیماری مقابله کنند.
اگر بیمار به روانشناس یا مشاور دسترسی نداشته باشد، معمولا توصیه می‌شود که سعی کند با دیگر بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز در ارتباط باشد و از تجربه‌های آنها استفاده کند.
فردی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کند، به پزشک، روانشناس و متخصص تغذیه نیاز دارد، هر کدام از این گروه‌ها می‌توانند به این بیماران کمک کنند تا این افراد مانند سایر افراد در جامعه زندگی کنند.
بیشتر بخوانید:
بهترین مکانی که بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز می‌توانند مورد مراقبت قرار بگیرند، در خانه خود و در میان افرادی است که آنها را دوست دارند. در سراسر دنیا افراد زیادی با این بیماری زندگی می‌کنند و می‌توانند برای مدت طولانی یک زندگی فعال و پربار داشته باشند.
اگر به عنوان شریک زندگی، خانواده یا دوست با فرد مبتلا به اچ‌ای‌وی/ایدز زندگی می‌کنید، نکات زیر را در خاطر داشته باشید:
مهمترین رکن اساسی مرتبط با اچ‌آی‌وی، پذیرش جامعه و خانواده است. این بیماری فقط از راه تماس جنسی، ترزیق و مادر به نوزاد منتقل می‌شود. فرد مبتلا باید به درمان و بازگشت به جامعه تشویق شود. بیماران اچ‌آی‌وی/ایدز نیاز به ترحم ندارند، نیاز به برخورد یکسان دارند و همه افراد جامعه می‌توانند در کنترل این بیماری موثر باشند.
این مطلب برای پاسخ به سوال‌های شماری از مخاطبان بی‌بی‌سی فارسی که از طریق صفحه #ازمابپرس فرستاده‌اند، تهیه شده است.
شما هم می‌توانید سوال‌های خود را از طریق این صفحه یا فرم‌هایی در مطالب دیگر وبسایت برای ما بفرستید، تا سوال‌های شما به مطالب و گزارش‌های بی‌بی‌سی فارسی تبدیل شوند.
اینجا درباره #ازمابپرس بیشتر بخوانید.
همرسانی در
ایمیل
فیسبوک
Messenger
Messenger
علائم مبتلا شدن به بیماری ایدز
توییتر
بالاترین
واتس‌اپ
لینک را کپی کنید
این لینک‌ها خارج از بی‌بی‌سی است و در یک پنجره جدید باز می‌شود
“دو هفته است که کودکم در شکمم مرده است. هیچ کسی حاضر نیست آن را بیرون بیارد. چون بیماری ایدز دارم.”
دو هفته دیگر هم از این حرف تورپیکی (نام مستعار) زنی در کابل گذشت تا بالاخره پزشکی حاضر شد کودک مرده‌اش را از بطنش بیرون آورد و به گفته او چهار برابر هزینه معمول، به خاطر این کار پرداخت.
تورپیکی به چندین شفاخانه شخصی و دولتی سرزده بود. اما هر بار که دکتران متوجه ابتلای او به اچ‌آی‌وی شده بود، او را ناامید برگرداندند.
او می‌گوید: “پس از آنکه هیچ حرکتی از کودکی که در شکمم (بطنم) بود ندیدم، به دکتر مراجعه کردم. بعد از معاینه مشخص شد که طفلم مرده است. دکتران گفتند که باید عمل کنند. ولی به محضی که به آنها گفتم که اچ‌آی‌وی دارم مرا از شفاخانه بیرون کردند و گفتند هر جا می‌روی برو، ما در اینجا نمی‌توانیم تو را عمل کنیم.”
تورپیکی۴۰ ساله، هفت فرزند دارد. هشت سال است که با بیماری ایدز زندگی می‌کند.
او مدعی است که پس از عملیات جراحی و گرفتن خون در بیمارستانی در پاکستان به ویروس اچ‌آی‌وی مبتلا شده است.
تورپیکی مدعی است که او قبل از این عمل جراحی آزمایش خون داده بود و آثاری از ویروس اچ‌آی‌وی در خونش وجود نداشت. بعد ازاینکه خودش مبتلا شد، این بیماری از او به شوهر و یک کودک هفت ساله‌اش سرایت کرد.
نور محمد، شوهر تورپیکی معتقد است که او از طریق رابطه جنسی با همسرش به این بیماری مبتلا و کودک هفت ساله‌اش نیز با این بیماری متولد شده است.
حدود ۷۵۰۰ واقعه مثبت اچ‌آی‌وی در سال ۲۰۱۷
دلایل آلوده شدن
“تن فروشی” و اعتیاد دو عامل عمده شیوع ویروس ایدز در افغانستان خوانده شده است.
شمار معتادان و تن فروشاندر افغانستان بیشتر از ۳ میلیون نفر معتاد به مواد مخدر هستند اما آمار روسپی‌ها یا “تن‌فروشان” مشخص نیست.
مراکز درمانی در تمام افغانستان ۱۱ مرکز مشوره دهی داوطلبانه و ۵ مرکز برای درمان بیماران ایدز موجود است.
“فرزندانم از من فرار می‌کردند”
تورپیکی می‌گوید بعد از اینکه بیماری ایدز آنان مشخص شد، حتی رفتار فرزندانش با آنان تغییر کرد. نزدیکانش به فرزندان او گفته بودند که با پدر و مادرتان ارتباط نداشته باشید تا بیماری آنان به شما منتقل نشود.
تورپیکی می‌گوید بعد از اینکه به اچ‌آی‌وی مبتلا شد، دوستانش با او قطع ارتباط کردند و حتی وقتی با آنان روبرو می‌شدند برخورد سرد و نگاه‌های آزار دهنده داشتند.
به گفته او، در آغاز ابتلا به این بیماری با خانواده شوهرش یکجا زندگی می‌کرده ولی بعد از اینکه شوهرش به این بیماری مبتلا شد، برادر شوهرش آنان را از خانه بیرون کرد، از ترس اینکه بیماری به دیگران سرایت کند.
شوهر تورپیکی نیز می‌گوید که بعد از مبتلا شدن او به اچ‌آی‌وی، وقتی کسی متوجه بیماری او می‌شود حتی با او غذا نمی‌خورد.
او می‌گوید: “حتی برادرانم با من چنین می‌کنند؛ با من در یک اتاق نمی‌نشینند و سالهاست که با برادرانم غذا نخورده‌ام.”
سختی‌های روزگار، درد و غم تورپیکی را دوچند کرده است. او می‌گوید که شوهرش هشت هزار افغانی (حدود ۱۰۰ دلار) در ماه حقوق دارد که باید کرایه خانه، مصارف روزانه و هزینه درمان از این پول پرداخت شود.
تورپیکی مدعی است وقتی که به دکتر می‌رود، دکتر پول دو برابر دیگران از او می‌گیرد.
تورپیکی می‌گوید که یک بار برای کشیدن دندانش به دندانپزشکی رفته، وقتی دکتر متوجه شد که او بیماری ایدز دارد با “فحش و دشنام” او را از مطبش بیرون کرده است.
تورپیکی مغموم و نگاهش را به پائین، به ناخن‌های دستش انداخته است. بعد آهی سرد کشید و ادامه داد: “همه می‌گویند این بیماری زود آدم را از بین می‌برد، به این فکر می‌کنم که چند سال دیگر زنده خواهم ماند.”
او به کودک هفت ساله خود اشاره می‌کند که با ویروس اچ‌آی‌وی به دنیا آمده، بعد گفت که “من که چند روزی از عمرم گذشته و سرد و گرم زندگی را چشیده‌ام، دلم به پسرم می‌سوزد که هیچ چیزی از زندگی ندیده و نچشیده است.”
راه‌های انتقال ویروس اچ‌آی‌وی در افغانستان
براساس اعلام وزارت بهداشت افغانستان “تن فروشی” و اعتیاد دو عامل عمده شیوع ویروس ایدز در افغانستان است.
برنامه ملی کنترل ایدز وزارت بهداشت افغانستان نیز می‌گوید که حدود ۷۵۰۰ مورد مثبت اچ‌آی‌وی در سال ۲۰۱۷ در این کشور وجود داشته است.
در تمام افغانستان ۱۱ مرکز مشوره‌‌دهی داوطلبانه و ۵ مرکز برای درمان بیماران ایدز موجود است.
وزیر بهداشت افغانستان به بی‌بی‌سی گفت که به زودی دو بیمارستان مخصوص برای بیماران ایدز ساخته خواهد شد و پس از آن بیماران با وسایل مخصوص عمل خواهند شد.
با بودن در کنار افراد اچ‌آی‌وی مثبت، به این بیماری مبتلا خواهیم شد؟
این باور اشتباه مدتهاست باعث تبعیض نسبت به افراد اچ‌آی‌وی مثبت شده است. تلاش‌هایی که برای آگاهی دادن در این باره صورت گرفته، تاکنون در موفق نبوده است.
علائم مبتلا شدن به بیماری ایدز
اما اچ‌آی‌وی از طریق تماس، اشک چشم، عرق بدن، آب دهان یا ادرار به فرد دیگری منتقل نمیشود.
امکان ندارد از راه‌های زیر به این بیماری مبتلا شویم:
اچ‌آی‌وی از طریق تماس با مایعات بدنی فرد مبتلا به این بیماری نظیر خون، منی، ترشحات واژن و شیر مادر منتقل می‌شود.