ایمی پرامین دارویی است که برای درمان افسردگی استفاده می شود. ایمی پرامین در شب ادراری کودکان نیز مورد مصرف دارد. ایمی پرامین به فرم قرص روکش دار هم چنین فرم تزریقی یا آمپول در بازار موجود است. از قطع ناگهانی ایمی پرامین باید اجتناب کرد. از عوارض ایمی پرامین می توان به خشکی دهان و حساسیت به نور اشاره کرد.

ایمی پرامین در بالغین:

75 تا 1 میلی گرم ایمی پرامین به صورت خوراکی یا عضلانی روزانه در دوزهای منقسم تجویز می شود.

حداکثر دوز در بیماران سرپایی 2 میلی گرم و در بیماران بستری 3 میلی گرم می باشد. حداکثر دوزاژ سالمندان 1 میلی گرم روزانه است.

ایمی پرامین در کودکان:

عوارض قطع ناگهانی قرص ایمی پرامین

ایمی پرامین در شب ادراری کودکان بالای شش سال به صورت 25 تا 75 میلی گرم خوراکی یک ساعت قبل از خواب تجویز می شود. دوز معمول ایمی پرامین برای شب ادراری 1.5 میلی گرم بر کیلوگرم منقسم در سه دوز می باشد و حداکثر دوز آن 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم است.

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.

عوارض ایمی پرامین عبارت است از:

ایمی پرامین در بارداری: مصرف ایمی پرامین در بارداری در گروه C قرار دارد. مطالعات اپیدمیولوژیک افزایش ریسک بروز ناهنجاری های مادرزادی را در مورد مصرف ایمی پرامین در بارداری نشان داده است. استفاده از داروهای ضد افسردگی می تواند با افزایش ریسک زایمان زودرس ارتباط داشته باشد. داده های کنترل شده ای در مورد تاثیر ایمی پرامین در بارداری انسان وجود ندارد. نوزادانی که مادران آن ها از ایمی پرامین تا زمان زایمان استفاده کرده اند در ساعت و یا روزهای اولیه دچار تنگی نفس، بی حالی، کولیک، تحریک پذیری، فشار خون بالا، لرزش و یا اسپاسم  شده اند. تا حد امکان مصرف ایمی پرامین باید تدریجا و حداقل 7 روز قبل از تاریخ محاسبه شده برای زایمان قطع گردد.

ایمی پرامین در شیردهی: ایمی پرامین می تواند به شیر مادر ترشح شود و به نوزاد شیر خوار آسیب برساند. شیردهی نباید همزمان با مصرف ایمی پرامین صورت گیرد. اما تاثیرات ایمی پرامین در نوزادان شیرخوار مشخص نیست.

درسه جامع داروهای رسمی ایران- ایران فارما تالیف دکتر سعید شهراز- دکتر طاهره غازیانی

مرجع جامع داروهای ژنریک ایران با اقدامات پرستاری و مراقبت تالیف و ترجمه پوران سامی

داروهای ژنریک ایران تالیف دکتر رامین خدام

فارماکولوژی پایه و بالینی کاتزونگ

http://www.rxlist.com

دُروانا محلی برای تحقیق و پژوهش (فرهنگ دهخدا) دروانا در تلاش است با گردآوری ژورنال های تخصصی پزشکی، مجلات پزشکی، مقالات و مطالب علمی، از معتبرترین منابع جهانی، بستری را برای تحقیق و مطالعه فراهم نماید.از تمامی پزشکانی که دُروانا را برای رسیدن به این هدف همراهی می نمایند، کمال تشکر را داریم.با دروانا همراه شوید.

ایمي پرامين دارويي از دسته ی ضد افسردگی های سه حلقه ای می باشد و معمولاً برای درمان افسردگی در بزرگسالان تجویز می شود.این دارو همچنین در درمان شب ادراری در کودکان و موارد دیگری که مربوط به افسردگی نمی باشند هم استفاده دارد .
علت اصلی بروز افسردگی ناشناخته است اما هدف از درمان دارو همراه با مشاوره درمانی برطرف کردن علائم افسردگی نظیر خلق پایین، بی حالی،نداشتن انگیزه، افکار خطرناک ،اختلالات خواب و کاهش اشتها وجهت رساندن فعالیت و عملکرد روزانه ی فرد به سطح طبیعی، می باشد.
داروهایی مانند ایمی پرامین می توانند به برطرف نمودن علائم افسردگی مانند کم خوابی یا کمبود اشتها کمک قابل توجهی کنند.

ایمی پرامین در بدن چگونه عمل می کند؟
این دارو در بدن با افزایش سطح ناقل های شیمیایی موجود در مغز که نقش پیام رسانی عصبی بین سلول های اعصاب رابر عهده دارند،علائم افسردگی رابرطرف می نماید.
اما در کودکان با سن که با وجود این تغییرات مشکل پا بر جامی ماند، در برخی موارد نیاز به دارودرمانی وجود دارد.در این موارد ایمی پرامین توسط پزشک متخصص می تواند تجویز شود. اما این دارو برای اطفال زیر شش سال مناسب نمی باشد.

توصیه های ایمی پرامین
پیش از شروع مصرف این دارو در صورت باردار یا شیرده بودن ،سابقه ی بیماری هایی نظیر تیروئید پر کار ،مشکلات کبدی ،صرع،دیابت،یبوست های مزمن،بیماری قلبی عروقی،چشمی و یا بیماری های اعصاب و سایر بیماری هارا به پزشک خود اطلاع دهید.
از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد،مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود،با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق بره ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و سوالات خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک ،می تواند عوارض ناسبی برای بیمار در برداشته باشد که اصطلاحا به آن سندرم محرومیت دارو می گویند و عوارضی همچون سردرد،تهوع،ضعف،حملات ترس و بی حالی در بر دارد.
از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود (خصوصا سایر داروهایی که تاکنون و در یک ماه اخیر برای درمان افسردگی و خواب استفاده نموده اید) در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
اگر ایمی پرامین به صورت یک نوبت در روز تجویز شود بهترین زمان مصرف آن شب ها پیش از خواب می باشد.اما برخی پزشکان ترجیح می دهند دارو را در مقدار کمتر اما در دو تا سه نوبت در روز برای درمان افسردگی تجویز کنند لذا. حتماً دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف نمایید.
ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
این دارو با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.
به دلیل این که مسمومیت با ضد افسردگی های سه حلقه ای بسیار خطرناک می باشد دارو را به همان مقدار تجویز شده مصرف کنید و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.در صورت مصرف بیش از حد یا ناخواسته ی دارو حتما با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.

عوارض شایع ایمی پرامین
در مدت درمان با این دارو ممکن است خشکی دهان را تجربه کنید که برای برطرف نمودن آن می توانید از آدامس یا آبنبات های بدون شکر استفاده نمایید.
یبوست ،خواب آلودگی،تاری دید و احساس گیجی و خستگی نیز از عوارض شایع این دارو می باشند که با یک رژیم غذایی حاوی وعده های غذا سبک و ساده و حاوی فیبر مناسب و با محدود کردن غذا های چرب و پر ادویه و مصرف به اندازه آب در شبانه روز این علائم را کاهش دهید.
در ابتدای درمان با این دارو ممکن است افکار ناراحت کننده ی شما از گذشته شوند اما نگران نباشید. باید بدانید که این افکار ناشی از مصرف این دارو و شروع اثر بخشی آن می باشند و به مرور زمان برطرف می شوند.
بهتر است در این موارد افکار خودرا با نزدیکان و یا مشاور و پزشک خود درمیان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید .
مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
اگر برای اولین بار از این دارو استفاده می کنید ممکن است با تغییروضعیت سریع از حالت نشسته به ایستاده سرگیجه مختصری ایجاد شود کهبه مرور برطرف می شود. این حالت طبیعی است. هنگام برخواستن ، به ارامی بلند شويد.
در صورتی که مبتلا به دیابت هستید ،مصرف این دارو ممکن است باعث افزایش قندخون شما شود لذا قندخون خودرا به صورت منظم چک کنید و با پزشک خود درمورد آن صحبت کنید.

ایمیپرامین برای رفع بیماریافسردگی و نیز شبادراری در کودکانتجویز میشود.

این دارو پس از تجویزخوراکی به سرعت و بطور کامل جذبمیشود. دارای متابولیسم گذر اول کبدیبوده و متابولیت فعال آن دزیپرامینمیباشد. راه دفع دارو کلیوی است.

از طریق مهار برداشت مجددنوراپینفرین و سروتونین توسط پایانهسلول عصبی پیشسیناپسی، غلظتسیناپسی آنها را در سیستم عصبیمرکزی افزایش میدهد.

در موارد سکته قلبیاخیر، آریتمی (بخصوص ایست قلبی)،حالات مانیک و نارسائی کبدی نبایدمصرف شود.

در موارد زیر مصرف این دارو بااحتیاط صورت گیرد: بیماری قلبی ـ عروقی، سابقه صرعنارسایی کبدی، بیماری تیروئید،فئوکروموسیتوم، سابقه مانیا، جنون،گلوکوم با زاویه بسته، سابقه احتباسادرار، الکتروشوک درمانی همزمان وپورفیری.

عوارض قطع ناگهانی قرص ایمی پرامین

خشکی دهان،خوابآلودگی، تاری دید، یبوست، تهوع،اشکال در ادرار کردن، عوارض قلبی ـعروقی، واکنشهای ازدیاد حساسیت،اختلالات رفتاری، اختلالات حرکتی، تداخلدر فعالیت جنسی، تغییرات قند خون،افزایش اشتها و وزن عوارض اندوکرینمثل ژنیکوماستی، اختلالات خونی وهیپوناترمی از عوارض جانبی داروهستند.

1 ـ از قطع ناگهانیمصرف دارو پرهیز شود. در صورت نیاز،کاهش مقدار مصرف بتدریج در طول یکدوره حداقل 4 هفتهای باید انجام شود. 2 ـ در هفتههای اول درمان به دلیل افزایشتمایل به خودکشی باید بیمار را تحتنظرقرار داد. 3 ـ بیش از یک داروی ضدافسردگی دریکزمان نباید تجویز شود. 4 ـ برای شروع اثرات درمانی این داروحداقل 2 هفته وقت لازم است. 5 ـ درمان سالمندان باید با حداقل مقدارشروع شود زیرا به عوارض جانبی ایندارو حساس ترند. 6 ـ به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویزیکباره مقادیر آن در موقع خواب، کفایتمیکند. 7 ـ به بیمار یادآوری شود که در صورتبروز علائم آنتیموسکارینی به درمانادامه دهد چون به این اثرات تا حدی تحملحاصل میشود. 8 ـ در صورت وجود سابقه مصرف مهارکنندههای آنزیم MAO توسط بیمار، بایددو هفته بعد از قطع آن، مصرف این دارو راآغاز نمود. 9 ـ در صورت ضرورت مصرف داروهایمهار کننده MAO باید حداقل یک هفته میانقطع این دارو و شروع مصرف دارویجدید فاصله ایجاد شود. 1 ـ این دارو با ایجاد خوابآلودگی، ممکناست بر اعمالی که نیاز به مهارت دارند،مثل رانندگی، تأثیر بگذارد.

در افسردگی ابتدا تا حداکثرmg/day 75 در مقادیر منقسم مصرفمیشود و سپس بتدریج تا میزان15-2 میلیگرم افزایش مییابد (تا3 میلیگرم در بیماران بستری). ممکناست تا حداکثر 15 میلیگرم بصورت یکجا در موقع خواب تجویز شود. مقدارداروی نگهدارنده mg/day 5-1 است.در سالمندان ابتدا mg/day 1 تجویزمیشود که بتدریج به 3-5 میلیگرمافزایش مییابد. برای درمان شبادراری،در کودکان 7 ساله، 25 میلیگرم، 8-11ساله 25-5 میلیگرم، بیش از 11 سال5-75 میلیگرم در موقع خواب تجویزمیشود. حداکثر دوره درمان، 3 ماهمیباشد.

مصرف همزمان باداروهای ضد آریتمی خطر آریتمی بطنی راافزایش میدهد. مصرف همزمان این دارو بامهار کنندههای آنزیم MAOباعث تحریکCNS و بالا رفتن فشار خون میگردد. ایندارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثرداروهای ضد صرع، مقابله میکند. بعضی ازداروهای ضد صرع با کاهش غلظتپلاسمایی این دارو، اثر ضد افسردگی آن راکاهش میدهند. این دارو اثر پایین آورندهفشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهشمیدهد و در صورت قطع ناگهانی این دودارو خطر افزایش فشار خون زیاد میشود.مصرف همزمان این دارو با فنوتیازینهاموجب افزایش عوارض جانبیآنتیموسکارینی میشود. مصرف همزماناین دارو با نورآدرنالین باعث افزایش فشارخون و با آدرنالین باعث زیادی فشارخون وآریتمی میگردد اما تجویز همزمان بابیحس کنندههای موضعی حاوی آدرنالینبنظر میرسد که بیخطر باشند. سایمتیدینبا مهار متابولیسم این دارو، غلظتپلاسمایی آن را افزایش میدهد.

As HCI: Coated Tablet: 1 mg, 25 mg, 5 mg Injection: 25 mg/2ml

9