ورود | عضویت
ایمیپرامین برای رفع علایم افسردگی، شبادراری، اختلالات وسواسی و ترس، دردهای عصبی، و مواردی دیگر تجویز میشود. این دارو از دسته داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای است.
– چگونگی مصرف:
ایمیپرامین با مقادیر متفاوتی برای مشكلات متفاوت و افراد متفاوت تجویز میشود. هیچ‌گاه یا كمتر از مقدار تجویز شده مصرف نكنید، از دستورات پزشكتان به دقت پیروی كنید. ایمیپرامین خوراكی را می‌توان با غذا مصرف كرد تا دل به‌هم خوردگی ناشی از آن كاهش یابد، ممكن است 6-1 هفته طول بكشد تا اثرات این دارو آغاز شود. پس از آغاز اثرات حتی در صورت احساس بهبودی نیز دارو را ادامه دهید. به دقت از دستورات پیروی كنید. اگر روزی یك نوبت پیش از رفتن به بستر ایمیپرامین مصرف می‌كنید. و حال یك نوبت را فراموش كرده‌اید، نوبت فراموش شده را صبح مصرف نكنید، چرا كه ممكن است موجب علایم آزاردهنده شود؛ در این مورد با پزشكتان تماس بگیرید. اگر روی چند نوبت ایمیپرامین مصرف می‌كنید، نوبت فراموش شده را بلافاصله پس از به یادآوردن مصرف كنید. اگر تقریباً موقع مصرف نوبت بعد شده است، نوبت فراموش شده را رها كرده، به بره دارویی منظم خود برگردید، مقدار دارو را دوبرابر نكنید.
– هشدارها و عوارض جانبی:
عوارض قطع مصرف ایمی پرامین
در صورت بروز هر یك از نشانه‌های نادر ولی جدی زیر مصرف ایمیپرامین خود را قطع كرده، با پزشكتان تماس بگیرید: تاری دید؛ گیجی؛ یبوست؛ مشكل در صحبت كردن؛ چشم‌درد؛ ضربان قلب تند، كند یا نظم؛ لرزش دست؛ غش؛ اضطراب؛ مشكل در صحبت كردن؛ عدم تعادل؛ سفتی عضلات دست و پا؛ صورت شبیه ماسك؛ گلودرد؛ تب؛ كبودی یا خونریزی غیرعادی؛ زردی پوست یا چشم؛ بثورات جلدی؛ تورم سرگیجه؛ خوابآلودگی؛ خشكی دهان، سردرد، افزایش اشتها، تهوع، سوزش سردل، اسهال، مشكل در خوابیدن، یا افزایش وزن. علایم ترك دارو ـ نظیر سردرد، تهوع، استفراغ، اسهال، تحریك‌پذیری، یا خواب مختل همراه رویاهای واضح ـ ممكن است در صورت قطع ناگهانی ایمیپرامین مشاهده شود؛ با پزشكتان تماس بگیرید.
– موارد احتیاط:
در صورت وجود هریك از موارد زیر پیش از مصرف ایمیپرامین، پزشكتان را مطلع سازید:
۱. حساسیت به ایمیپرامین یا دیگر داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای؛ سایر داروهای ضد افسردگی (ماپروتیلین، ترازودون)؛ كاربامازپین (دارویی ضد تشنج)؛ یا هر نوع ماده غذایی، رنگ خوراكی یا نگهدارنده.
۲. بارداری و شیردهی.
۳. مصرف داروهای دیگر، به ویژه الكل، آرامبخش‌ها، دیگر داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج، داروهای ضد تیرویید، سایمتیدین، داروهای فشارخون (كلونیدین، گوانادرال، گوانتیدین)، مهاركننده‌های مونوآمین‌اكسیداز، یا سمپاتومیمتیك‌ها (داروهایی كه در حساسیت، آسم، سرفه و سرماخوردگی مصرف میشود).
۴. سابقه یا ابتلا به الكلیسم (اعتیاد به الكل)، آسم، اختلال دوقطبی (افسرده ـ شیدایی)، ابتلا به اسكیزوفرنی، صرع، گلوكوم (افزایش فشار داخل چشم)، پركاری تیرویید، بزرگی پروستات، احتباس ادراری، مشكلات قلبی یا خونی، یا بیماری‌های دستگاه گوارش، كبدی یا كلیوی.
ـ هنگام مصرف ایمیپرامین توصیه میشود:
۱. به‌طور منظم به پزشكتان مراجعه كنید تا بهبودی‌تان را زیرنظر داشته باشد.
۲. تا پیش از مشخص شدن پاسخ بدنتان به این دارو رانندگی و كار با وسایل خطرناك احتیاط كنید. برخی افراد با مصرف ایمیپرامین دچار خوابآلودگی و كاهش سطح هوشیاری می‌شوند.
۳. در هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا ایستادن از حالت نشسته احتیاط كنید؛ چرا كه ممكن است دچار سرگیجه یا سیاهی رفتن چشم شوید. به آرامی تغییر وضعیت دهید.
۴. برای تسكین خشكی دهان از آدامس یا آبنبات‌های بدون قند استفاده كنید. اگر خشكی دهان بیش از 2 هفته طول كشید با پزشكتان مشورت كنید.
۵. از مواجهه مستقیم و بدون حفاظت با آفتاب و استفاده از وسایل برنزه‌كننده بپرهیزید، چرا كه ممكن است دچار آفتاب‌سوختگی شدید شوید. سعی كنید تا حدامكان از آفتاب بین ساعت 1 صبح تا 3 بعدازظهر اجتناب كنید. در زیر آفتاب از عینك آفتابی، یك كلاه و پوشش محافظ، و كرم‌های ضد آفتاب با قدرت محافظتی (SPF) حداقل 15 استفاده كنید.
۶. در مورد نیاز به مقادیر اضافی ویتامین (ریبوفلارین یا ویتامین ب ـ 2) با پزشكتان مشورت كنید.
۷. پیش از هرگونه عمل جراحی، كارهای دندانی یا درمان‌های اضطراری، پزشك را از این كه ایمیپرامین مصرف می‌كنید، مطلع سازید.
۸. ایمیپرامین را از دسترس كودكان و دور از گرما، نور مستقیم، حرارت مرطوب نگهداری كنید (در این شرایط ایمیپرامین فاسد میشود).
۹. ایمیپرامین تاریخ مصرف گذشته را دور از دسترس كودكان در توالت دور بریزید.
ـ تذکر:
1. هنگام مصرف ایمیپرامین نباید الكل مصرف كنید.
2. هنگام مصرف ایمیپرامین نباید بدون تأیید پزشكتان دارویی دیگر مصرف كنید.
جهت مشاوره رایگان درباره تبلیغات، با ما تماس بگیرید:
۰۲۱ – ۲۳۰ ۴۴ ۳۳۳
آفتاب مرجع فارسی زبانان سراسر دنیا، از سال ۱۳۸۰ تا کنون است
+۹۸ ۲۱ ۲۳۰ ۴۴ ۳۳۳
تلگرام آفتاب
اینستاگرام آفتاب
+۹۸ ۲۱ ۲۳۰ ۴۴ ۱۰۳
ایران، تهران، میدان نوبنیاد ، کوهستان سوم ، پلاک ۳
ایمی پرامین دارویی است که برای درمان افسردگی استفاده می شود. ایمی پرامین در شب ادراری کودکان نیز مورد مصرف دارد. ایمی پرامین به فرم قرص روکش دار هم چنین فرم تزریقی یا آمپول در بازار موجود است. از قطع ناگهانی ایمی پرامین باید اجتناب کرد. از عوارض ایمی پرامین می توان به خشکی دهان و حساسیت به نور اشاره کرد.
ایمی پرامین در بالغین:
75 تا 1 میلی گرم ایمی پرامین به صورت خوراکی یا عضلانی روزانه در دوزهای منقسم تجویز می شود.
حداکثر دوز در بیماران سرپایی 2 میلی گرم و در بیماران بستری 3 میلی گرم می باشد. حداکثر دوزاژ سالمندان 1 میلی گرم روزانه است.
ایمی پرامین در کودکان:
عوارض قطع مصرف ایمی پرامین
ایمی پرامین در شب ادراری کودکان بالای شش سال به صورت 25 تا 75 میلی گرم خوراکی یک ساعت قبل از خواب تجویز می شود. دوز معمول ایمی پرامین برای شب ادراری 1.5 میلی گرم بر کیلوگرم منقسم در سه دوز می باشد و حداکثر دوز آن 2.5 میلی گرم بر کیلوگرم است.
هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
عوارض ایمی پرامین عبارت است از:
ایمی پرامین در بارداری: مصرف ایمی پرامین در بارداری در گروه C قرار دارد. مطالعات اپیدمیولوژیک افزایش ریسک بروز ناهنجاری های مادرزادی را در مورد مصرف ایمی پرامین در بارداری نشان داده است. استفاده از داروهای ضد افسردگی می تواند با افزایش ریسک زایمان زودرس ارتباط داشته باشد. داده های کنترل شده ای در مورد تاثیر ایمی پرامین در بارداری انسان وجود ندارد. نوزادانی که مادران آن ها از ایمی پرامین تا زمان زایمان استفاده کرده اند در ساعت و یا روزهای اولیه دچار تنگی نفس، بی حالی، کولیک، تحریک پذیری، فشار خون بالا، لرزش و یا اسپاسم شده اند. تا حد امکان مصرف ایمی پرامین باید تدریجا و حداقل 7 روز قبل از تاریخ محاسبه شده برای زایمان قطع گردد.
ایمی پرامین در شیردهی: ایمی پرامین می تواند به شیر مادر ترشح شود و به نوزاد شیر خوار آسیب برساند. شیردهی نباید همزمان با مصرف ایمی پرامین صورت گیرد. اما تاثیرات ایمی پرامین در نوزادان شیرخوار مشخص نیست.
درسه جامع داروهای رسمی ایران- ایران فارما تالیف دکتر سعید شهراز- دکتر طاهره غازیانی
مرجع جامع داروهای ژنریک ایران با اقدامات پرستاری و مراقبت تالیف و ترجمه پوران سامی
داروهای ژنریک ایران تالیف دکتر رامین خدام
فارماکولوژی پایه و بالینی کاتزونگ
http://www.rxlist.com
دُروانا محلی برای تحقیق و پژوهش (فرهنگ دهخدا) دروانا در تلاش است با گردآوری ژورنال های تخصصی پزشکی، مجلات پزشکی، مقالات و مطالب علمی، از معتبرترین منابع جهانی، بستری را برای تحقیق و مطالعه فراهم نماید.از تمامی پزشکانی که دُروانا را برای رسیدن به این هدف همراهی می نمایند، کمال تشکر را داریم.با دروانا همراه شوید.
ایمي پرامين دارويي از دسته ی ضد افسردگی های سه حلقه ای می باشد و معمولاً برای درمان افسردگی در بزرگسالان تجویز می شود.این دارو همچنین در درمان شب ادراری در کودکان و موارد دیگری که مربوط به افسردگی نمی باشند هم استفاده دارد .
علت اصلی بروز افسردگی ناشناخته است اما هدف از درمان دارو همراه با مشاوره درمانی برطرف کردن علائم افسردگی نظیر خلق پایین، بی حالی،نداشتن انگیزه، افکار خطرناک ،اختلالات خواب و کاهش اشتها وجهت رساندن فعالیت و عملکرد روزانه ی فرد به سطح طبیعی، می باشد.
داروهایی مانند ایمی پرامین می توانند به برطرف نمودن علائم افسردگی مانند کم خوابی یا کمبود اشتها کمک قابل توجهی کنند.
ایمی پرامین در بدن چگونه عمل می کند؟
این دارو در بدن با افزایش سطح ناقل های شیمیایی موجود در مغز که نقش پیام رسانی عصبی بین سلول های اعصاب رابر عهده دارند،علائم افسردگی رابرطرف می نماید.
اما در کودکان با سن که با وجود این تغییرات مشکل پا بر جامی ماند، در برخی موارد نیاز به دارودرمانی وجود دارد.در این موارد ایمی پرامین توسط پزشک متخصص می تواند تجویز شود. اما این دارو برای اطفال زیر شش سال مناسب نمی باشد.
توصیه های ایمی پرامین
پیش از شروع مصرف این دارو در صورت باردار یا شیرده بودن ،سابقه ی بیماری هایی نظیر تیروئید پر کار ،مشکلات کبدی ،صرع،دیابت،یبوست های مزمن،بیماری قلبی عروقی،چشمی و یا بیماری های اعصاب و سایر بیماری هارا به پزشک خود اطلاع دهید.
از آنجا که این دارو بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد،مصرف آن باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.اگرچه ممکن است در چند هفته ی ابتدایی درمان احساس بهبودی در شما ایجاد نشود،با این حال درمان خودرا ادامه دهید و طبق بره ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید و همچنین برای بهبود روند درمان کلیه ی مشکلات و سوالات خودرا از پزشک یا داروساز خود سوال بفرمایید .
قطع این دارو به صورت ناگهانی و بدون نظر پزشک ،می تواند عوارض ناسبی برای بیمار در برداشته باشد که اصطلاحا به آن سندرم محرومیت دارو می گویند و عوارضی همچون سردرد،تهوع،ضعف،حملات ترس و بی حالی در بر دارد.
از آنجا که این دارو می تواند در عملکرد داروهای دیگر در بدن اختلال ایجاد کند لازم است پیش از شروع مصرف لیستی از کلیه ی داروهای مصرفی خود (خصوصا سایر داروهایی که تاکنون و در یک ماه اخیر برای درمان افسردگی و خواب استفاده نموده اید) در اختیار پزشک یا داروسازتان قرار دهید.
اگر ایمی پرامین به صورت یک نوبت در روز تجویز شود بهترین زمان مصرف آن شب ها پیش از خواب می باشد.اما برخی پزشکان ترجیح می دهند دارو را در مقدار کمتر اما در دو تا سه نوبت در روز برای درمان افسردگی تجویز کنند لذا. حتماً دارو را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف نمایید.
ممکن است پزشک شما درمان را با مقدار داروی کم شروع کند و پس از عادت کردن بدن،مقدار داروی شمارا افزایش دهد تا احتمال بروز عوارض ناشی از دارو کمتر شود.
این دارو با غذا تداخلی ندارد و میتوانید آن را قبل یا بعد از غذا مصرف نمایید.
به دلیل این که مسمومیت با ضد افسردگی های سه حلقه ای بسیار خطرناک می باشد دارو را به همان مقدار تجویز شده مصرف کنید و دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.در صورت مصرف بیش از حد یا ناخواسته ی دارو حتما با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.
عوارض شایع ایمی پرامین
در مدت درمان با این دارو ممکن است خشکی دهان را تجربه کنید که برای برطرف نمودن آن می توانید از آدامس یا آبنبات های بدون شکر استفاده نمایید.
یبوست ،خواب آلودگی،تاری دید و احساس گیجی و خستگی نیز از عوارض شایع این دارو می باشند که با یک رژیم غذایی حاوی وعده های غذا سبک و ساده و حاوی فیبر مناسب و با محدود کردن غذا های چرب و پر ادویه و مصرف به اندازه آب در شبانه روز این علائم را کاهش دهید.
در ابتدای درمان با این دارو ممکن است افکار ناراحت کننده ی شما از گذشته شوند اما نگران نباشید. باید بدانید که این افکار ناشی از مصرف این دارو و شروع اثر بخشی آن می باشند و به مرور زمان برطرف می شوند.
بهتر است در این موارد افکار خودرا با نزدیکان و یا مشاور و پزشک خود درمیان بگذارید و آگاهانه نسبت به برطرف کردن آنها اقدام نمایید .
مصرف الکل در مدت درمان با این دارو می تواند احتمال بروز عوارض ناشی از این دارو را افزایش دهد.
اگر برای اولین بار از این دارو استفاده می کنید ممکن است با تغییروضعیت سریع از حالت نشسته به ایستاده سرگیجه مختصری ایجاد شود کهبه مرور برطرف می شود. این حالت طبیعی است. هنگام برخواستن ، به ارامی بلند شويد.
در صورتی که مبتلا به دیابت هستید ،مصرف این دارو ممکن است باعث افزایش قندخون شما شود لذا قندخون خودرا به صورت منظم چک کنید و با پزشک خود درمورد آن صحبت کنید.
ایمیپرامین برای رفع بیماریافسردگی و نیز شبادراری در کودکانتجویز میشود.
این دارو پس از تجویزخوراکی به سرعت و بطور کامل جذبمیشود. دارای متابولیسم گذر اول کبدیبوده و متابولیت فعال آن دزیپرامینمیباشد. راه دفع دارو کلیوی است.
از طریق مهار برداشت مجددنوراپینفرین و سروتونین توسط پایانهسلول عصبی پیشسیناپسی، غلظتسیناپسی آنها را در سیستم عصبیمرکزی افزایش میدهد.
در موارد سکته قلبیاخیر، آریتمی (بخصوص ایست قلبی)،حالات مانیک و نارسائی کبدی نبایدمصرف شود.
در موارد زیر مصرف این دارو بااحتیاط صورت گیرد: بیماری قلبی ـ عروقی، سابقه صرعنارسایی کبدی، بیماری تیروئید،فئوکروموسیتوم، سابقه مانیا، جنون،گلوکوم با زاویه بسته، سابقه احتباسادرار، الکتروشوک درمانی همزمان وپورفیری.
عوارض قطع مصرف ایمی پرامین
خشکی دهان،خوابآلودگی، تاری دید، یبوست، تهوع،اشکال در ادرار کردن، عوارض قلبی ـعروقی، واکنشهای ازدیاد حساسیت،اختلالات رفتاری، اختلالات حرکتی، تداخلدر فعالیت جنسی، تغییرات قند خون،افزایش اشتها و وزن عوارض اندوکرینمثل ژنیکوماستی، اختلالات خونی وهیپوناترمی از عوارض جانبی داروهستند.
1 ـ از قطع ناگهانیمصرف دارو پرهیز شود. در صورت نیاز،کاهش مقدار مصرف بتدریج در طول یکدوره حداقل 4 هفتهای باید انجام شود. 2 ـ در هفتههای اول درمان به دلیل افزایشتمایل به خودکشی باید بیمار را تحتنظرقرار داد. 3 ـ بیش از یک داروی ضدافسردگی دریکزمان نباید تجویز شود. 4 ـ برای شروع اثرات درمانی این داروحداقل 2 هفته وقت لازم است. 5 ـ درمان سالمندان باید با حداقل مقدارشروع شود زیرا به عوارض جانبی ایندارو حساس ترند. 6 ـ به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویزیکباره مقادیر آن در موقع خواب، کفایتمیکند. 7 ـ به بیمار یادآوری شود که در صورتبروز علائم آنتیموسکارینی به درمانادامه دهد چون به این اثرات تا حدی تحملحاصل میشود. 8 ـ در صورت وجود سابقه مصرف مهارکنندههای آنزیم MAO توسط بیمار، بایددو هفته بعد از قطع آن، مصرف این دارو راآغاز نمود. 9 ـ در صورت ضرورت مصرف داروهایمهار کننده MAO باید حداقل یک هفته میانقطع این دارو و شروع مصرف دارویجدید فاصله ایجاد شود. 1 ـ این دارو با ایجاد خوابآلودگی، ممکناست بر اعمالی که نیاز به مهارت دارند،مثل رانندگی، تأثیر بگذارد.
در افسردگی ابتدا تا حداکثرmg/day 75 در مقادیر منقسم مصرفمیشود و سپس بتدریج تا میزان15-2 میلیگرم افزایش مییابد (تا3 میلیگرم در بیماران بستری). ممکناست تا حداکثر 15 میلیگرم بصورت یکجا در موقع خواب تجویز شود. مقدارداروی نگهدارنده mg/day 5-1 است.در سالمندان ابتدا mg/day 1 تجویزمیشود که بتدریج به 3-5 میلیگرمافزایش مییابد. برای درمان شبادراری،در کودکان 7 ساله، 25 میلیگرم، 8-11ساله 25-5 میلیگرم، بیش از 11 سال5-75 میلیگرم در موقع خواب تجویزمیشود. حداکثر دوره درمان، 3 ماهمیباشد.
مصرف همزمان باداروهای ضد آریتمی خطر آریتمی بطنی راافزایش میدهد. مصرف همزمان این دارو بامهار کنندههای آنزیم MAOباعث تحریکCNS و بالا رفتن فشار خون میگردد. ایندارو از طریق کاهش آستانه تشنج با اثرداروهای ضد صرع، مقابله میکند. بعضی ازداروهای ضد صرع با کاهش غلظتپلاسمایی این دارو، اثر ضد افسردگی آن راکاهش میدهند. این دارو اثر پایین آورندهفشار خون کلونیدین و گوانتیدین را کاهشمیدهد و در صورت قطع ناگهانی این دودارو خطر افزایش فشار خون زیاد میشود.مصرف همزمان این دارو با فنوتیازینهاموجب افزایش عوارض جانبیآنتیموسکارینی میشود. مصرف همزماناین دارو با نورآدرنالین باعث افزایش فشارخون و با آدرنالین باعث زیادی فشارخون وآریتمی میگردد اما تجویز همزمان بابیحس کنندههای موضعی حاوی آدرنالینبنظر میرسد که بیخطر باشند. سایمتیدینبا مهار متابولیسم این دارو، غلظتپلاسمایی آن را افزایش میدهد.
As HCI: Coated Tablet: 1 mg, 25 mg, 5 mg Injection: 25 mg/2ml
قرص ایمی پرامین (Imipramine) به عنوان یکی از داروهای سه حلقه ضد افسردگی شناخته می شود که در درمان بیماران افسرده به کار میرود. این قرص در دو نوع 1 و 25 میلی گرمی وجود دارد.
افسردگی از مشکلات شایعی است که ممکن است در هر سنی و با هر شرایطی افراد را درگیر کند. معمولا استفاده از داروهای ضد افسردگی می‌تواند تا حد زیادی افسردگی را کنترل و درمان کند.
بیشترین موارد تجویز ایمی پرامین برای درمان شب ادراری کودکان, اضطراب، وسواس و افسردگی است. این دارو با افزایش سروتونین مغز باعث رفع و کاهش علائم افسردگی شده و اختلالات اشتها و خواب را رفع کرده و همچنین در کاهش اضطراب و ترس موثر است.
اشکال دارویی:
عوارض قطع مصرف ایمی پرامین
تجاری: Tofranil
اثر ضد افسردگی: به نظر میرسد ایمیپرامین اثر ضد افسردگی خود را از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی‌نفرین و سروتونین در پایانه‌های عصبی پیشسیناپسی CNS اعمال میکند و در نتیجه موجب افزایش غلظت و فعالیت این واسطه‌های عصبی در شکاف سیناپسی میشود. ایمیپرامین اثر ضد کولینرژیک نیز دارد و در درمان شب ادراری کودکان بزرگتر از شش سال مصرف میشود.
تاثیر ضد التهابی ایمی پرامین به علت عملکرد کولینرژیک آن می باشد.
الف) افسردگی، اضطراب، درد نوروژنیک.
بزرگسالان: ابتدا، مقدار mg/day 1-75 در مقادیر منقسم از راه خوراکی یا تزریق عضلانی مصرف میشود. سپس، مقدار 5-25 میلیگرم به مقدار قبلی افزوده میشود تا حداکثر به مقدار 2 میلیگرم برسد. در بعضی از بیماران می‌توان با مقادیر کمتر (25 میلیگرم از راه خوراکی) شروع و سپس به تدریج مقدار 25 میلیگرم یک روز در میان اضافه کرد. حداکثر مقدار مصرف mg/day 3 است.
تمام مقدار تجویز شده را می‌توان به هنگام خواب مصرف کرد(تزریق عضلانی استفاده میشود). حداکثر مقدار مصرف برای بیماران سرپایی mg/day 2، بیماران بستری mg/day 3 ، و بیماران سالخورده mg/day 1 است. در کهنسالان از دوز 1 میلیگرم آغاز نموده در صورت نیاز به 3 الی 4 میلی گرم در روز افزایش داده می شود. حداکثر دوز در این گروه 1 میلیگرم است.
ب) شب ادراری کودکان.
کودکان شش ساله و بزرگتر: از راه خوراکی، مقدار mg/day 75-25 یک ساعت قبل از خواب مصرف میشود.
ایمی پرامین را بایستی همراه آب معمولا یک تا چهار بار در روز مصرف نمایید. شما بایستی این دارو را مطابق نسخه خود مصرف نمایید و از افزایش یا کاهش این دارو بدون نظر پزشک خود جدا خودداری نمایید. دوز قرص ایمی پرامین به میزان پاسخ شما به دارو، شدت مشکلتان، سن و همچنین سایر داروهایی که مصرف می نمایید وابسته می‌باشد. به طور معمول برای درمان افسردگی بزرگسالان، 5-25 میلیگرم سه یا چهار بار در روز مصرف میشود و سپس مقدار مصرف برحسب تحمل و نیاز بیمار تنظیم میگردد.
مصرف این دارو همراه غذا می‌تواند عوارضی نظیر تهوع را تا حدودی کاهش دهد. در صورتی که قرص ایمی پرامین موجب خوابآلودگی شما گردد ممکن است پزشک شما به شما توصیه نماید تا این دارو را قبل از رفتن به رختخواب مصرف نمایید.
هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
عوارض ایمی پرامین عبارت است از:
ایمی پرامین در بارداری: مصرف ایمی پرامین در بارداری در گروه C قرار دارد. مطالعات اپیدمیولوژیک افزایش ریسک بروز ناهنجاری های مادرزادی را در مورد مصرف ایمی پرامین در بارداری نشان داده است.استفاده از داروهای ضد افسردگی می تواند با افزایش ریسک زایمان زودرس ارتباط داشته باشد. داده های کنترل شده ای در مورد تاثیر ایمی پرامین در بارداری انسان وجود ندارد. نوزادانی که مادران آن ها از ایمی پرامین تا زمان زایمان استفاده کرده اند در ساعت و یا روزهای اولیه دچار تنگی نفس، بی حالی، کولیک، تحریک پذیری، فشار خون بالا، لرزش و یا اسپاسم شده اند. تا حد امکان مصرف ایمی پرامین باید تدریجا و حداقل 7 روز قبل از تاریخ محاسبه شده برای زایمان قطع گردد.
ایمی پرامین در شیردهی: ایمی پرامین می تواند به شیر مادر ترشح شود و به نوزاد شیر خوار آسیب برساند. شیردهی نباید همزمان با مصرف ایمی پرامین صورت گیرد. اما تاثیرات ایمی پرامین در نوزادان شیرخوار مشخص نیست.
مصرف بیش از حد ایمیپرامین (بخصوص با الکل) مخاطره‌آمیز است.
تظاهرات بالینی: در 12 ساعت اول بعد از مصرف بیش از حد، یک مرحله تحریکی وجود دارد که با فعالیت شدید ضد کولینرژیک (آشفتگی، تحریک‌پذیری، اغتشاش شعور، توهمات، افزایش درجه حرارت بدن، نشانه‌های پارکینسون، تشنج، احتباس ادرار، مخاط خشک، انبساط مردمک چشم، یبوست، و انسداد فلجی روده) مشخص میشود. به دنبال آن اثرات مضعف CNS، مانند کاهش درجه حرارت بدن، کاهش یا فقدان رفلکسها، تسکین، کمی فشار خون، سیانوز، و بی‌نظمیهای قلبی، از جمله تاکیکاردی، اختلالات هدایتی، و اثرات شبه کینیدین بر روی EKG، بروز می‌کنند.
بهترین علامت شدت مصرف بیش از حد دارو پهن شدن کمپلکس QRS است که معمولاً با غلظت سرمی بیش از ng/ml 1 بروز میکند. غلظت سرمی معمولاً کمک کننده نیست. اسیدوز متابولیک ممکن است به دنبال کمی فشار خون ، کمی تهویه و تشنجات بروز کند.
درمان: علامتی و حمایتی است و شامل باز نگهداشتن مجرای تنفسی، حفظ درجه حرارت بدن و تعادل آب و الکترولیت میشود. در صورت هوشیار بودن بیمار، واداشتن او به استفراغ و به دنبال آن شستشوی معده و تجویز ذغال فعال به بیمار ، برای جلوگیری از جذب دارو، صورت می‌گیرد. دیالیز مؤثر نیست. حملات تشنجی را با تزریق دیازپام یا فنی توئین، آریتمی را با تزریق فنی توئین یا لیدوکائین و اسیدوز را با بیکربنات سدیم باید درمان کرد. باربیتوراتها به دلیل توانایی افزایش اثرات ضعف تنفسی و CNS به کار نمی‌رود.
1. در هفتههای اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودکشی باید بیمار را تحت نظر قرارداد.
2. کودکان و سالمندان بیش از سایر گروه‌های سنی به این دارو حساس می‌باشند. بنابراین توصیه میگردد این افراد با نظارت خاصی از داروی خود استفاده نمایند.
3. ایمی پرامین به مقدار کم در شیر ترشح میشود. منافع دارو برای مادر در برابر مضرات آن برای شیرخوار باید سنجیده شود.
4. ایمی پرامین با میزان بروز بالای کمی فشار خون وضعیتی همراه است. بعد از اولین مقدار مصرف، باید فشار خون بیمار در حالت ایستاده و نشسته اندازه‌گیری شود.
5. قطع مصرف دارو نباید به طور ناگهانی صورت گیرد، بلکه باید تدریجی و در طول زمان انجام شود.
6. مصرف این دارو حداقل 48 ساعت قبل از اعمال جراحی باید قطع شود.
7. این دارو با ایجاد خوابآلودگی، ممکن است بر اعمالی که نیاز به مهارت و هوشیاری دارند (مانند رانندگی) تاثیر بگذارد.
8. دوره درمان با این دارو باید کامل شود.
9. مصرف دارو برای افسردگی در کودکان کوچکتر از ۲۱ سال توصیه نمی‌شود.
ایمی پرامین باید در ظرف بسته و در درمای 15 تا 3 درجه سانتی گراد نگهداری شود.
بخوانید:
آشنایی با موارد مصرف قرص ضد افسردگی دوسولپین
افسردگی؛ چگونه افسردگی را درمان کنیم؟
روش های از بین بردن افسردگی بدون دارو
گردآوری توسط بخش سلامت
مجله دلگرم
پاسخ به سوالات پزشکی ، مامایی و جنسی شما (توسط پزشک و ماما مجله دلگرم)
عوارض قطع مصرف ایمی پرامین
© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.1