عوارض قرص ژلوفن كامپاند

خواص دارویی و گیاهی




خانه

موبایل

ژلوفن در درمان و کاهش دردها موثر است.

 

اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری می‌شوند. پای ثابت این جعبه‌ها معمولا مسکّن‌هایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می‌گیرند. ژلوفن یکی از قوی‌ترین مسکن‌هایی است که در این موارد به کار می‌رود.

 

در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب‌های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می‌رود.

 

علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان‌درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می‌شود. در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می‌رود.

 

ترشح پروستاگالاندین‌ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می‌شوند.

 

ژلوفن و تأثیرات مثبت آنژلوفن مسکن ژله‌ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله‌ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت‌اند. مهم‌ترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه‌های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می‌شود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد،گیرنده‌های درد را نسبت به محرک‌های مکانیکی یا شیمیایی حساس می‌کند و به این صورت از فعالیت تکانه‌های درد جلوگیری می‌کند.

 

این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می‌شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش می‌دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می‌کند. ترشح پروستاگالاندین‌ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می‌شوند.

 

پزشکان توصیه می‌کنند افرادی که از برخی بیماری‌ها رنج می‌برند مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی‌های خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری‌های قلبی، بیماری‌های عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه خونریزی معده داشته‌اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.

 

مصرف زیاد ایبوپروفن در زنان باعث کاهش قدرت باروری می شود.

 

خطراتی که شما را تهدید می‌کندداروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری‌ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می‌تواند جان مصرف‌کنندگان را به خطر بیندازد. ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء‌هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده‌ها جزو عوارض شایع این مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها به شمار می‌رود.

 

در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش‌های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف‌کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم ‌می‌خورد. بیمارانی که دچار چنین علائمی می‌شوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.

 

ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون‌آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم می‌خورد.

 

محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده‌اند که زنان به دنبال استفاده طولانی‌مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری می‌شوند ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان می‌توانند بارداری را تجربه کنند. از سوی دیگر، محققان توصیه می‌کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مانند خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دست‌ها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.

 

با مصرف ژلوفن ممکن است مشکل حاد و مهلکی چون بیماری‌های کبدی نیز رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم‌ها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.

 

البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید چرا که ادامه این علائم می‌تواند جان شما را به خطر بیندازد.

 

مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری‌های کلیوی و نارسایی‌های قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند. از این رو، متخصصان توصیه می‌کنند افراد در طول روز به اندازه کافی آّب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم‌آبی بدن جلوگیری شود.

 

علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزی‌های معده را به دنبال داشته باشد، به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می‌کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.

 

مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همچنین حساسیت به نور آفتاب را بالا می‌برد. از این‌رو، قرار گرفتن طولانی‌مدت در برابر خورشید می‌تواند احتمال آفتاب‌سوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتاب‌ها و لباس‌های پوشیده می‌تواند خطر را کاهش دهد.

 

مصرف ژلوفن در کودکان طبق گفته‌ محققان، تجویز ژلوفن یا ایبوپروفن تنها در کودکان بالای 3 ماه که بیش از 5 کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر 3 سال نیز تجویز کنند.

 

در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک معالج امکان‌پذیر است. دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین‌ها مؤثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت‌های عضلانی اسکلتی به شمار می‌رود.

 

مصرف ژلوفن و ایبوپروفن حساسیت به نور آفتاب را بالا می‌برد.

 

تداخلات داروییبررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته‌ شود. یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می‌کنند.

 

در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می‌تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپرین خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقادی دارند، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا می‌برد.منبع:jamejamonline.ir


بخوانید تا سالم بمانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

صفحه اصلی » محصولات
»
محصولات دارویی
»
کپسول
»
کپسول نرم
» Gelofen Compound

Gelofen Compound


ژلوفن کامپاند® ®Gelofen Compound

استامینوفن+ایبوپروفن+کافئین Acetaminophen/Ibuprofen/Caffeine

هر کپسول متشکل از استامینوفن 325 میلی گرم، ایبوپروفن
2میلی گرم و کافئین 4 میلی گرم می باشد که بعنوان مسکن در انواع درد، مانند سردرد و دردهای ناشی از آرتریت روماتوئید و نیز
بعنوان ضد تب مصرف می شود. این فراورده برای تسکین سردردهای میگرنی نیز بکار می
رود.

قبل از مصرف این دارو در موارد زیر با پزشک یا داروساز خود
مشورت نمائید:

_ سابقه حساسیت به هریک از اجزاء دارو، همچنین حساسیت به
داروهای دیگر، غذاها، رنگها، مواد محافظ، ژلاتین و

_ در صورت حاملگی یا شیردهی.

_ در صورت مصرف هر نوع دارو چه با نسخه و چه بدون نسخه پزشک
بویژه داروهای ضد انعقاد، سایر داروهای محتوی استامینوفن، ایبوپروفن و کافئین.

_ در صورت هر نوع بیماری بویژه بیماریهای کلیه، کبد،
اختلالات معده یا زخم معده، بیماریهای قلبی، سابقه تشنج و پرکاری تیروئید

در طول دوره مصرف این دارو رعایت نکات ذیل توصیه می شود:

_ دارو را از مقدار مصرف توصیه شده مصرف نکنید.

_ دارو را می توانید همراه یا یعد از غذا و با مقداری آب
میل نمایید. در زمان مصرف این دارو از مصرف زیاد چای و قهوه خودداری شود.

_ مصرف این دارو در کودکان زیر 12 سال توصیه نمی شود بهتر
است از سایر اشکال داروئی استفاده گردد.

_ مقادیر زیاد این دارو و به مدت طولانی جهت کنترل دردهای
شدید توصیه نمی شود.

مصرف در بارداری و شیردهی:

این دارو جزو گروه C بوده و مصرف آن با تشخیص پزشک و مجاز می باشد.

هشدارها:

مصرف دوزهای بالای این دارو یا بمدت طولانی می بایست تحت
نظر پزشک صورت گیرد. این مورد بویژه در سالمندان بعلت احتمال صدمه به کلیه ها باید
مورد توجه قراربگیرد. در بیماران مبتلا به زخمهای گوارشی با احتیاط مصرف شود.

در طول دوره درمان
با این دارو در صورت مشاهده هر یک از عوارض زیر مصرف دارو را قطع نموده و به پزشک
معالج مراجعه نمائید:

بروز هر گونه علائم غیر عادی در بیمار، بروز سرخی یا ورم در
اندامها، تشدید درد و یا عدم تسکین آن طی 1روز و تشدید تب ویا تداوم آن بیش از 3
روز

مقدار و نحوه مصرف دارو:

برای رفع درد، تب یا آرتریت خفیف در بزرگسالان یک یا دو
کپسول هر6-4 ساعت حداکثر تا 1روز مصرف می شود. برای رفع سردردهای میگرنی هر 6
ساعت 2 کپسول در صورت نیاز حداکثر تا 2 روز توصیه می شود.

عوارض جانبی:

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز
برخی عوارض ناخواسته نیز بشود عوارض جانبی این دارو نادر بوده و معمولاً خفیف می
باشد. بعضی از این عوارض عبارتند از: سرفه، اختلال در بلع، سرگیجه، احساس ضعف شدید
، برافروختگی، سرخی پوست، تنفس کوتاه و اختلال در تنفس، خس خس سینه، کاهش مقدار
ادرار، ورم پلک چشم، صورت یا لبها. سایر عوارض نادر این دارو عبارتند از:
ائوزینوفیلی، نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی، پانسیتوپنی، اگرانولوسیتوز.

مسمومیت:

در صورت مصرف اتفاقی مقادیر زیاد دارو بیش از دوز توصیه
شده، درمان را متوقف و بیمار را سریعاً به مراکز درمانی انتقال دهید. مصرف مقادیر
زیاد و مسمومیت با این دارو می تواند منجر به سمیت کبدی و آسیب کلیوی گردد.

شرایط نگهداری:

دارو را در دمای کمتر از 3 درجه سانتیگراد، دور از نور و
رطوبت و در بسته بندی اصلی خود نگهداری کنید.

دارو را دور از
دسترس اطفال نگهداری کنید.

از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.

شکل دارویی:

کپسول ژلاتینی
استامینوفن ، ایبوپروفن، کافئین در جعبه های 5 عددی عرضه می شود.

شرکت داروسازی دانا

تبریز- ایران تلفن گویای
رسیدگی به شکایات 411-633

Reference: USP DI 29

© 216 – daanapharma.com | Powered By : [ PersianTools ]

ممکن است شنیده باشید که انسان تنها از ده درصد مغز خود استفاده می‌کند و اگر شما بتوانید بقیه قدرت مغز خود را رمزگشایی کنید، می‌توانید کارهای بیشتری انجام دهید. شما می توانید تبدیل به یک نابغه فوق العاده شوید و یا قدرت‌های روانی مانند ذهن‌خوانی و حرکت اجسام با نیروی ذهن را به دست آورید.

این “افسانه ده درصد الهام‌بخش منابع بسیاری در خیالپردازی فرهنگی بوده است. به عنوان مثال، در فیلم لوسی محصول سال ۲۰۱۴ ، یک زن با مصرف مواد مخدر، ۹۰ درصد از مغزش را که قبلا غیرقابل دسترس بوده را رها می‌کند و قدرت‌های خدامانند را در خود پرورش می‌دهد.

بر اساس تحقیقات سال ۲۰۱۳ که توسط بنیاد مایکل جی فاکس برای تحقیقات پارکینسون انجام شد، بسیاری از مردم، ازجمله حدود ۶۵ درصد آمریکایی‌ها این افسانه را باور دارند. در مطالعه دیگری که از دانشجویان پرسیده شد انسان‌ها از چند درصد مغزشان استفاده می‌کنند، حدود یک سوم دانشجویان رشته‌های روانشناسی، پاسخ دادند.۱۰ درصد.

با این حال، بر خلاف اسطوره ده درصد، دانشمندان نشان داده‌اند که انسان هر روز از تمام ظرفیت مغز خود استفاده می‌کند.

چندین مورد از شواهد وجود دارد که افسانه ده درصد را رد می‌کند.

بخوانید:

بازسازی سلولهای مغزی

اندازه مغز با میزان هوش چه ارتباطی دارد؟

چند درصد از مغز انسان استفاده می شود؟

علم عصب‌شناسی بررسی می کند که چگونه آناتومی مغز بر رفتار، احساسات و شناخت افراد تاثیر می گذارد.

در طول سال‌ها، دانشمندان مغز نشان داده‌اند که قسمت‌های مختلف مغز مسئول اعمال خاصی هستند، از تشخیص رنگ گرفته تا حل مسائل. بر خلاف افسانه ده درصد، دانشمندان به لطف تکنیک‌های تصویربرداری مغز مانند توموگرافی انتشار پوزیترون و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی عملکردی، ثابت کرده‌اند که همه بخش‌های مغز در فعالیت‌های روزانه ما به طور کامل استفاده می‌شود.

تا به حال تحقیقات درباره پیدا کردن یک منطقه مغز که کاملا غیر فعال باشد، به جایی نرسیده است. حتی مطالعاتی که فعالیت در سطح تک‌سلولی را اندازه گیری می کنند، هیچ بخش غیر فعال مغز را نشان نداده‌اند.

بسیاری از مطالعات تصویربرداری مغز که فعالیت مغز را هنگامی که فرد یک کار خاص را انجام می دهد، اندازه گیری می‌کنند، نشان می‌دهد که چگونه قسمت‌های مختلف مغز با یکدیگر کار می‌کنند.

به عنوان مثال، در حالی که شما این متن را در تلفن هوشمند خود می‌خوانید، برخی از قسمت‌های مغز شما، از جمله قسمت‌هایی که مسئول دید، درک مطلب و نگه داشتن گوشی شما هستند، فعالت‌ر خواهند بود.

با این حال، برخی از تصاویر مغز، به طور ناخواسته از افسانه ده درصد حمایت می‌کنند، زیرا این تصاویر، اغلب لکه‌های روشن کوچکی روی تصویر خاکستری مغز نشان می‌دهد. این ممکن است به این معنا باشد که تنها نقاط روشن در مغز فعالیت دارند، اما اینطور نیست. بلکه، لکه‌های رنگی نمایانگر مناطقی از مغز هستند که وقتی شخص کاری انجام می‌دهد، فعال‌ترند، و زمانی که شخص کاری انجام نمی‌دهد، نقاط خاکستری وجود دارد، یعنی مغز فعال است ولی به میزان کمتر.

مخالفت مستقیم با افسانه ۱۰ درصد در افراد مبتلا به آسیب مغزی ،مثل سکته مغزی، ضربه به سر یا مسمومیت با مونواکسیدکربن، قرار می‌گیرد و کارهایی که به دلیل صدمات فوق دیگر قادر به انجام آن‌ها نیستند و یا نمی‌توانند مانند قبل انجام دهند. اگر افسانه ۱۰ درصد درست باشد، پس آسیب به بسیاری از نقاط مغز ما، نباید بر عملکرد روزانه ما تأثیر بگذارد.

مطالعات نشان داده‌اند که آسیب رساندن به یک بخش بسیار کوچک مغز ممکن است عواقب ویرانگر داشته باشد. به عنوان مثال، اگر کسی تجربه آسیب به منطقه براکا را داشته باشد، میتواند زبان را درک کنند، اما نمیتواند به درستی کلمات را ادا کند یا به صورت روان صحبت کند.

در یک مورد بسیار افشا شده، یک زن در فلوریدا زمانی که کمبود اکسیژن نیمی از ناحیه پیشین مغزش_که ۸۵ در از مغز را تشکیل می‌دهد_ را تخریب کرد به طور دائم “قابلیت تفکر، درک، خاطرات و احساسات که اساس انسان بودن است را از دست داد.

یکی دیگر از شواهد علیه افسانه ده درصد، تکامل است. مغز افراد بزرگسال تنها دو درصد از جرم بدن را تشکیل می‌دهد، اما بیش از ۲۰ درصد از انرژی بدن را مصرف می‌کند. در مقایسه، مغز بسیاری از گونه‌های مهره دار – از جمله ماهی‌ها ، خزندگان، پرندگان و پستانداران – دو تا هشت درصد انرژی بدن خود را مصرف می کنند.

مغز به وسیله میلیون ها سال انتخاب طبیعی شکل گرفته است، که این موضوع ویژگی‌های مطلوب را برای افزایش احتمال زنده ماندن به ارمغان می آورد. بعید است بدن در صورتی که تنها از ۱۰ درصد مغز استفاده کند، مقدار زیادی از انرژی خود را به مغز اختصاص دهد.

حتی با شواهد فراوان که خلاف آن را نشان می دهد، چرا بسیاری از مردم هنوز معتقدند که انسان تنها از ده درصد مغز خود استفاده می‌کند؟ مشخص نیست که چگونه در وهله اول اسطوره گسترش یافته است، اما ممکن است از طریق کتاب‌های خودآموز محبوب شده باشد و حتی ممکن است در مطالعات قدیمی و ناقص علوم عصب‌شناسی نیز وجود داشته باشد.

جذابیت اصلی اسطوره ده درصد این ایده است که اگر شما بتوانید بقیه قدرت مغز خود را رمزگشایی کنید، می‌توانید کارهای بیشتری انجام دهید. این ایده با پیامی که توسط کتاب های خودآموز بیان می‌شود مطابقت دارد که به شما راه‌هایی را می دهد که می توانید خودتان را بهبود ببخشید.

به عنوان مثال، مقدمه لوئل توماس در کتاب مشهور دیل کارنگی، چطور بر دوستانمان پیروز شویم و مردم را تحت تآثیر قرار دهیم، می‌گوید که فرد معمولی “تنها ۱۰ درصد از توانایی ذهنی پنهانش را توسعه می‌دهد. این بیانیه که از ویلیام جیمز، روانشناس، بیان شده، اشاره می‌کند به پتانسیل فرد برای دستیابی بیشتر، نه اینکه چقدر از مغز آن‌ها استفاده می‌شودگفته می‌شود  که انیشتین، با استفاده از افسانه ده درصد، نبوغش را توضیح داد، هرچند این ادعاها بی اساس است.

یکی دیگر از منابع اسطوره موجود در زمینه‌های ‌ساکت مغز از پژوهش های علوم انسانی قدیمی است. به عنوان مثال، در دهه ۱۹۳۰، ویلدر پنیفورد، جراح مغز و اعصاب، الکترودهای الکتریکی را به مغز بیماران مبتلا به صرع متصل کرد. او متوجه شد که برخی از نواحی مغز باعث شده بیماران احساسات مختلفی را تجربه کنند که دیگران نمی‌توانند تجربه کنند.

با تکامل تکنولوژی، محققان بعدا دریافتند که این مناطق “ساکت مغز، که شامل لوب پیشانی است،مطمئناٌ کارکردهایی داشته‌اند.

بخوانید:

هشت علامت تومور مغزی را بشناسید

مغز چگونه هشیاری را بوجود می آورد؟

عادات هفت گانه مضر برای سلامت مغز

صرف نظر از اینکه چگونه و کجا این افسانه ایجاد شده است و علی رغم فراوانی شواهد که نشان می‌دهد انسان از کل مغز خود استفاده می‌کند، این افسانه در تصورات فرهنگی نفوذ کرده است. با این حال، این فکر که شما می‌توانید با رمزگشایی بقیه مغزتان، تبدیل به یک نابغه یا فوق بشر با قدرت حرکت اجسام با ذهن شوید، بسیار وسوسه‌انگیز است.

thoughtco



العالم – گوناگون

ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می رود.

علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می شود. در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز داروی ژلوفن برای کاهش درد به کار می رود. ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می شوند.داروی ژلوفن و تأثیرات مثبت آن

داروی ژلوفن مسکن ژله ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت اند. مهم ترین عملکرد داروی ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می شود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد،گیرنده های درد را نسبت به محرک های مکانیکی یا شیمیایی حساس می کند و به این صورت از فعالیت تکانه های درد جلوگیری می کند.

این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش می دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می کند. ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می شوند.

پزشکان توصیه می کنند افرادی که از برخی بیماری ها رنج می برند مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی های خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری های قلبی، بیماری های عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه خونریزی معده داشته اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف داروی ژلوفن و ایبوپروفن کنند.عوارض جانبی قرص ژله ای

داروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد. داروی ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند.

اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود.

در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم می خورد. بیمارانی که دچار چنین علائمی می شوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.

ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف داروی ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم می خورد.

محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده اند که زنان به دنبال استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری می شوند ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان می توانند بارداری را تجربه کنند.

از سوی دیگر، محققان توصیه می کنند افراد بعد از مصرف داروی ژلوفن چنانچه با علائمی مانند خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دست ها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.

با مصرف داروی ژلوفن ممکن است مشکل حاد و مهلکی چون بیماری های کبدی نیز رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم ها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.

البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید چرا که ادامه این علائم می تواند جان شما را به خطر بیندازد.


چه کسانی نباید داروی ژلوفن بخورند؟

ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود. داروی ژلوفن در بالغین استفاده می شود و به صورت کپسول های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرمی در بازار موجود است. داروی ایبوپروفن با تجاری پروفن به صورت دراژه وجود دارد که سه چهار سالی است که به صورت ژله ای و با ژلوفن تهیه می شود.

در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله ای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژله ای عوارض قرص را به حداقل می رساند و جذب دارو را سریع تر می کند.

از عوارض داروی ژلوفن عوارض گوارشی است که از آن جمله می توان اثر آن بر روی کبد را ذکر کرد چون این دارو در کبد متابولیزه می شود تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد.

یکی دیگر از عوارض ژلوفن تاثیر این دارو بر کلیه است چرا که دفع دارو از طریق کلیه صورت می گیرد و مصرف بیش از حد آن بر کلیه اثر می گذارد.

از این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، دردهای شدید قاعدگی و درد دندان استفاده می شود.

داروی ژلوفن خاصیت ضد درد، ضد التهاب، ضد تب دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با ایبوپروفن استفاده می کنند.

به طور کلی توصیه می شود تمامی داروها در سه ماهه اول بارداری استفاده نشود؛ داروی ژلوفن در دوران بارداری جز گروه B است یعنی برای جنین ضرری ندارد اما باید طبق دستور پزشک مصرف شود. اما در ۳ ماهه سوم بارداری این دارو جزء گروه D قرار می گیرد که نباید استفاده شود و مصرف آن باعث بروز اختلالات جنینی می شود.موارد منع مصرف ژلوفن

مصرف داروی ژلوفن در مواردی منع مصرف دارد که نداشتن آگاهی در این خصوص می تواند باعث بروز مشکلاتی شود.

    افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.
    مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می رود.
    افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
    این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است.
    چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتی های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع داروی ژلوفن هستند.
    ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.
    افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.
    داروی ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور می شود.
    لازم است که مصرف داروی ژلوفن به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.

1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *