عوارض زایمان طبیعی

تمامی پزشکان و متخصصان بر این عقیده اند که در مقایسه عوارض زایمان طبیعی با سزارین، هرگز نباید بدون دلیل و توصیه پزشک روش زایمان سزارین را پذیرفت.  

 

 

در حقیقت سزارین یک روش پزشکی است که تحت نظر متخصصین بسیاری در اتاق عمل انجام می شود اما نسبت به زایمان طبیعی عوارض و خطرات بسیاری دارد. عوارضی که ممکن است فرد را تهدید کند عبارتند از:

عوارض زایمان طبیعی

 

گفتنی است که ناخوشی و عوارض بعد از سزارین در زنان چاق، به میزان قابل توجهی زیاد می شود. 

 

 

تصمیم به انجام سزارین به پزشک زنان ، مشکلات جنین، زایمان های قبلی یا سابقه بیماری های مادر باردار بستگی داشته باشد. به هر حال در برخی موارد به دلیل حفظ سلامت جنین و مادر این روش توصیه می شود. دلایل مورد قبول برای زایمان سزارین عبارتند از:

 

 

اگر مادر باردار با هر یک از مشکلات زیر روبرو باشد، باید سزارین کند: 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عوارض بعد از زایمان طبیعی: ۰,۹ % ، عوارض بعد از سزارین: ۲.۷۳% 

نیاز به درآوردن رحم بعد زایمان طبیعی: ۰.۰۱%، در سزارین: ۰.۰۹%

 

 

 

بطور کلی زایمان طبیعی یک فرآیند کاملا طبیعی است و فقط نیاز به اقدامات پیشگیری و حمایتی دارد و نسبت به زایمان سزارین دارای مزایای بیشتری هم برای مادر و هم برای جنین و نوزاد است.

 

روش بی حسی موضعی یا اپی دورال که در تمام زایمان های طبیعی بدون درد مثل هیپنوتیزم، زایمان در آب، طب سوزنی استفاده مي شود.

 

۸ تا ۱۰۰ جلسه آموزش نفس کشیدن، به شما کمک می کند تا هنگام انقباض های درد زایمان، واکنش درستی داشته باشید. دهانه رحم به هنگام زایمان باید ۱۰ سانتی متر باز شود، و زمانی که به اندازه ۴ سانتی متر باز شد به شما اپیدورال تزریق می شود، در این صورت شما فقط دردهای اولیه را که اصلاً جدی و آزار دهنده نیست را متحمل می شوید. البته قبل از تزریق این ماده، داروهایی برای تحمل دردهای اولیه به شما داده می شود.

 

با ورزش هایی که دردهای قبل از تزریق را کنترل می کنند مثل ریلکسیشن، تمرین تنفسی و بعضی حرکات های ورزشی یوگا به راحتی می توان دردهای اولیه را تخفیف داد و یا از بین برد.

اپیدورال در خارج از لایه ای که مایع نخاعی را در بر گرفته تزریق می شود. در این صورت رشته های عصبی که درد را به مغز منتقل می کند از کار افتاده و باعث می شود تا شما دردی احساس نکنید. این تزریق بعد از بیست دقیقه اثر می کند.

تنها تفاوت مهم این است که طول زمان فاز دوم زایمان از زمان باز شدن کامل دهانه رحم تا زمان خروج جنین حدود ۲۵ دقیقه نسبت به حالت بدون بی حسی افزایش می یابد. ریسک عوارضی چون عفونت و تجمع خون و آسیب های عصبی در محل تزریق فوق العاده نادر است.

 

 

عوارض زایمان طبیعی

يك برش جراحي در ناحيه پرينه يا مياندوراه (ناحيه عضلاني بين واژن و مقعد) است و قبل از  انجام برش بيحسي موضعي داده مي شود. اگر ماما یا پزشک تشخيص دهد كه نياز به گشاد كردن واژن به وسيله برش وجود دارد، اين كار را انجام مي دهد که سبب تسهیل زایمان وجلوگیری از پارگی های شدید می شود. استفاده از این روش ممکن است در زایمان اول ودوم لازم باشد. این برش به دو صورت خط وسط و جانبی داده می شود. ترمیم اپی زیوتومی، معمولاً ۱ تا ۳ هفته طول می کشد و عوارض آن، شامل خونریزی، عفونت، درد از هم گسیختگی زخم است.

 

۲- آسیب های زایمانی: 

در بررسی گروهی از زنان ۲ ماه پس از زایمان طبیعی، مشاهده شد که آنها نسبت به  خانم هایی که زایمان سزارین انجام داده اند، به میزان بیشتری دچار مشکلات ادراری و درد هنگام نزدیکی و اجابت مزاج بوده اند.

 

۳- عفونت: 

عفونت در محل اپیزیوتومی (بخیه بین مقعد و واژن) یا عفونت لگنی در صورت طول کشیدن سیر زایمان یا طولانی شدن پارگی  پیش از موعد کیسه آب رخ می دهد.

 

۴- تجمع خون در محل پارگی: در صورت موفق نبودن پزشک در توقف خونریزی (که نیاز به تخلیه دارد) رخ می  دهد.

 

۵- اختلال عملکرد کف لگن: در زایمان های سخت، بدلیل تحت فشار قرارگرفتن وآسیب عضلات، اعصاب و بافت  های لگنی، موجب افتادگی مثانه و یا بی اختیاری ادراری در مواقع استرس می شود.

 

۶- خونریزی بعد زایمان: این عارضه ممکن است در صورت طولانی شدن سیر زایمان و جمع نشدن رحم به طور  طبیعی وهمچنین گیر کردن سر جنین در داخل لگن وپارگی رحم، ایجاد شود.

 

۷- آسیب به اعصاب پا: این عارضه در اثر طولانی قرارگرفتن پاها روی تخت زایمان، در زایمان های سخت ایجاد می شود که معمولاً درعرض ۶ ماه بهبود می یابد.

 

۸- آسیب به جنین: خطر عفونت جنین هم در زایمان های طولانی زیاد می شود و ممکن است در اثر استفاده از  وسایل کمکی جهت خروج سر ( انبر فورسپس یا وکیوم )، آسیب های جنینی ایجاد شود. حالت ورم سر جنین؛ ممکن است در اثر قرار گرفتن طولانی مدت سر در کانال زایمان ایجاد شود.

 

۹- گیر کردن شانه جنین: برای زنانی که قد کوتاهی دارند یا دیابت بارداری دارند یا مشکلات لگنی قبلی داشته اند و  یا موقع استفاده از وسایل کمکی برای خروج سر جنین ( فورسپس یا وکیوم )، احتمال گیر کردن شانه جنین حین خروج از واژن وجود دارد، که می تواند سبب آسیب های واژن و خونریزی بعد از زایمان شود، همچنین ممکن است در جنین آسیب های شانه و اعصاب بازویی را ایجاد کند. اگر چه در سال اول زندگی درمان می شود ولی حالت خوشایندی نیست. البته تکنیک هایی وجود دارد که می توان ضمن زایمان طبیعی از این مسئله جلوگیری کرد.

 

۱۰- نارسایی دهانه رحم:  در صورتی که دهانه رحم در زمان زایمان آسیب ببیند، ممکن است در بارداری های بعدی ، رحم نتواند بخوبی جنین را نگه دارد.

 

 

 

نویسنده :
دکتر لاله محمدی، متخصص زنان و زایمان

منبع: نی نی+

آمادگی برای زایمان

آمادگی برای زایمان

آمادگی برای زایمان

زایمان طبیعی

آمادگی برای زایمان

آمادگی برای زایمان

آمادگی برای زایمان

این بخش در حال طراحی می باشد

 زایمان طبیعی فرایندی است که اکثر خانم ها نسبت به آن مضطرب هستند. زایمان طبیعی دارای عوارضی هست اما هیچ یک از آنها دائمی و خطرناک نیستند. در ادامه به عوارض زایمان طبیعی اشاره می کنیم.

تولد نوزاد یک فرایند فیزیولوژیک طبیعی است که بدن برای آن طراحی شده است. زایمان بخشی از چرخه طبیعی تولید مثل است. در اکثر موقعیت ها، به ویژه زمانی که مداخلات غیر ضروری لازم نیست، زایمان طبیعی یک روش کاملا بی خطر و سالم است که به دیگر روش های زایمان ترجیح داده می شود.به هرحال بارداری و زایمان گرچه فرایندهای طبیعی هستند، اما بدون خطر هم نیستند. آگاهی از نتایج و مزایای احتمالی انواع تولد به شما کمک می کند تصمیم درستی بگیرید. به علاوه لازم است به یاد داشته باشید که گرچه زایمان طبیعی دارای خطراتی هست، اما عوارض و خطرات آن در مقایسه با سزارین کمتر است. سزارین به عنوان یک روش اورژانسی استفاده می شود و در مواقعی توصیه می شود که نوزاد و مادر را خطر تهدید می کند. در ادامه به برخی از عوارض زایمان طبیعی اشاره می کنیم و همچنین نکاتی بیان می کنیم که به کاهش خطرات کمک می کند.

پرینیوم یا میاندوراه perineum بافت نرمی است که بین واژن و مقعد قرار دارد. این بافت نرم کشیده می شود تا فضا را برای تولد نوزاد فراهم کند، اما پارگی کوچک و حتی شدید ممکن است اتفاق بیفتد. پارگی اتفاقی است که بسیاری از خانم های باردار انتظار آن را دارند و از آن می ترسند. با اقدامات زیر می توانید خطر بروز پارگی پرینیال را کاهش دهید:

* اپیزیوتومی episiotomy :يك برش جراحي در ناحيه پرينه يا مياندوراه (ناحيه عضلاني بين واژن و مقعد) است و قبل از انجام برش بيحسي موضعي داده مي شود.

*فورسپس forceps : دستگاهی است که به وسیله آن نوزاد را از رحم مادر بیرون می کشند.

عوارض زایمان طبیعی

نکات بیان شده به کاهش شدت پارگی یا اجتناب از پارگی کمک می کند.

در برخی موارد در هنگام تولد نوزاد عضلات کف لگن دچار آسیب دیدگی می شوند. برای خانم هایی که دچار آسیب عضله کف لگن می شوند، نتیجه آن ممکن است موقت باشد یا درد مزمن کف لگن بروز کند. فیزیوتراپی و دارو به رفع این مشکل کمک می کند، اما در مورد بعضی خانم ها این عارضه بعد از زایمان تشخیص داده نشده باقی می ماند و تصور می شود این درد طبیعی است. در مورد برخی خانم ها هم عضلات کف لگن در زمان زایمان دچار آسیب جسمی می شود. برخی دیگر نیز وزن ناشی از بارداری به عضلات کف لگن فشار وارد می کند.بنابراین حتی در صورت سزارین هم ممکن ااست دچار مشکلات مربوط به عضلات کف لگن (و رابطه جنسی دردناک) شوید. اگر آسیب دیدگی به عضله کف لگن رخ دهد، حتما درمان های لازم را انجام دهید. بهبود این شرایط کمی طول خواهد کشید.

گاهی در نتیجه آسیب دیدگی عضله کف لگن فرد ممکن است دچار پرولاپس احشاء لگن Pelvic Organ Prolapse شود. این شرایط زمانی رخ می دهد که مثانه، رحم یا روده بزرگ به داخل واژن نفوذ کرده یا در بیرون واژن برآمده می شود. البته زایمان طبیعی تنها عاملی نیست که باعث بروز پرولاپس احشا لگن می شود،افزایش وزن دوران بارداری نیز به بروز این مشکل منجر خواهد شد.سیگار کشیدن و چاقی نیز عوامل دیگری هستند که باعث بروز این مشکل می شوند. با این حال فشار مداوم، روش های کمک زایمان (مانند استفاده از فورسپس) و آسیب دیدگی عضله کف لگن عواملی هستند که احتمال بروز پرولاپس احشا لگن را افزایش می دهند. سیستوسل cystocele یا پرولاپس مثانه زمانی رخ می دهد که مثانه وارد واژن می شود و رکتوسل rectocele زمانی رخ می دهد که انتهای روده به داخل واژن کشیده می شود. این مشکل درجه های مختلفی دارد و به جز مواردی که خیلی شدید هستند، در بقیه موارد استراحت و فیزیوتراپی به بهبود و درمان کمک خواهد کرد. این مشکل شرایط دیگری است که معمولا تشخیص داده نمی شود، گاهی به دلیل شرم بیمار و گاهی به دلیل تجربه کم پزشک.

این درد می تواند ناشی از آسیب عضله کف لگن یا پارگی پرینیال باشد، اما گاهی نیز این درد با هیچ مشکل قابل مشاهده دیگری همراه نیست. این درد ممکن است ناشی از آسیب دیدن برخی عصب ها، التهاب واژن یا زخم در این ناحیه باشد.اگر دچار درد مداوم هستید، لازم است حتما به پزشک مراجعه کنید، به ویژه اگر این درد از چند هفته یا تا دو ماه بعد از زایمان طول کشید. اینکه اولین رابطه جنسی بعد از زایمان کمی ناراحت کننده باشد طبیعی است، اما درد مزمن در زمان برقراری رابطه جنسی طبیعی نیست و باید درمان شود. با این حال بررسی ها نشان داده اند خانم هایی که سزارین کرده اند دو برابر از خانم هایی که زایمان طبیعی داشته اند در رابطه جنسی خود بعد از تولد نوزاد دچار درد می شوند.

پرولاپس بند ناف یک عارضه بسیار نادر است و زمانی رخ می دهد که بند ناف قبل از نوزاد بیرون می آید. بند ناف ممکن است فشرده شود و این مسئله جان نوزاد را به خطر می اندازد. در این شرایط بلافاصله سزارین اورژانسی انجام می شود، گر اینکه تولد نوزاد اجتناب ناپذیر باشد. شرایطی مانند پاره شدن کیسه آب مادر یا وضعیت بد نوزاد در داخل رحم یا پاره شدن غشا داخلی رحم عواملی هستند که احتمال بروز پرولاپس بند ناف را افزایش می دهند.کلام آخر : به طور کل بدن و نوزاد برای زایمان طبیعی طراحی شده اند. حتی با وجود خطرات و عوارض زایمان طبیعی، باز هم این روش ایمن ترین گزینه برای مادر و نوزاد محسوب می شود. سازمان جهانی بهداشت بیان می کند در 1 تا 15 درصد موارد زایمان ها با سزارین انجام می شود که این آمار نشان می دهد زایمان طبیعی بین 85 تا 9 درصد بی خطر است.به علاوه لازم است به یاد داشته باشید که وجود خطر لزوما به معنای رخ دادن آن نیست و به نوعی احتمال دادن وقوع آنهاست.

اگر می خواهید بدانید : زایمان طبیعی، مزایا، مراقبت ها و نحوه زایمان طبیعی

اگر می خواهید بدانید : چرا زنان از زایمان طبیعی می‌ترسند؟

اگر می خواهید بدانید : زایمان طبیعی شکل اندام تناسلی را تغییر می‌دهد؟

تهیه و ترجمه : گروه سلامت سیمرغseemorgh.com/healthاختصاصی سیمرغ

(اجباری)

آدرس پست الکترونیکی (اجباری است اما نمایش داده نمی‌شود)

مرا برای دیدگاه‌های بعدی به یاد بسپار

تصویر امنیتی جدید

عرق کردن زیر بغل مشکلی است که بسیاری از ما با آن روبه رو هستیم و گاهی واقعا دردسر آفرین است که در ادامه به علت عرق کردن زیر بغل و روش های پیشگیری از آن اشاره می شود

از خوراکی ها می‌توان برای کاهش قند خون استفاده كرد. این سه خوراکی در کاهش فشار خون بسیار موثر هستند

اگر در زمینه مشکلات خانواده و تربیت فرزندان نیاز به راهنمایی و مشاوره داریدمشکل خود را با یکی از مشاوران آنلاین ما در میان بگذارید

All Rights Reserved – © 219 | باز نشر مطالب پورتال سیمرغ تنها با ذکر و آدرس seemorgh.com مجاز می باشد.

1-اپی زیوتومی : يك برش جراحي در ناحيه پرينه يا مياندوراه (ناحيه عضلاني بين واژن و مقعد) است و قبل از انجام برش بيحسي موضعي داده مي شود. اگر ماما یا پزشک تشخيص دهد كه نياز به گشاد كردن واژن به وسيله برش وجود دارد، اين كار را انجام مي دهد که سبب تسهیل زایمان وجلوگیری از پارگی های شدید می شود. استفاده از این روش ممکن است در زایمان اول ودوم لازم باشد. این برش به دو صورت خط وسط و جانبی داده می شود.
ترمیم اپی زیوتومی،معمولاً 1 تا 3هفته طول می کشد و عوارض آن، شامل خونریزی، عفونت، درد ازهم گسیختگی زخم است.

2-آسیب(تروما)های زایمانی: در بررسی گروهی از زنان 2 ماه پس از زایمان طبیعی، مشاهده شد که آنها نسبت به خانم هایی که زایمان سزارین انجام داده اند، به میزان بیشتری دچار مشکلات ادراری و درد هنگام نزدیکی و اجابت مزاج بوده اند. 

3-عفونت : عفونت در محل اپی زیوتومی یا عفونت لگنی در صورت طول کشیدن سیر زایمان یا طولانی شدن پارگی پیش از موعد کیسه آب رخ می دهد.

4-تجمع خون در محل پارگی : در صورت موفق نبودن پزشک در توقف خونریزی(که نیاز به تخلیه دارد) رخ می دهد.

5-اختلال عملکرد کف لگن : در زایمان های سخت، بدلیل تحت فشار قرارگرفتن وآسیب عضلات، اعصاب و بافت های لگنی، موجب افتادگی مثانه و یا بی اختیاری ادراری در مواقع استرس می شود.

عوارض زایمان طبیعی

6-خونریزی بعد زایمان : این عارضه ممکن است در صورت طولانی شدن سیر زایمان و جمع نشدن رحم به طور طبیعی وهمچنین گیر کردن سر جنین در داخل لگن وپارگی رحم، ایجاد شود.

7-آسیب به اعصاب پا : این عارضه در اثر طولانی قرارگرفتن پاها روی تخت زایمان، در زایمان های سخت ایجاد می شود که معمولاً درعرض 6ماه بهبود می یابد.

8-آسیب جنین : خطر عفونت جنین هم در زایمان های طولانی زیاد می شود و ممکن است در اثر استفاده از وسایل کمکی جهت خروج سر ( فورسپس یا وکیوم )، آسیب های جنینی ایجاد شود. حالت ورم سر جنین؛ ممکن است در اثر قرار گرفتن طولانی مدت سر در کانال زایمان ایجاد شود.

9-گیر کردن شانه جنین: برای زنانی که قد کوتاهی دارند یا دیابت بارداری دارند یا مشکلات لگنی قبلی داشته اند و یا موقع استفاده از وسایل کمکی برای خروج سر جنین ( فورسپس یا وکیوم )، احتمال گیر کردن شانه جنین حین خروج از واژن وجود دارد، که می تواند سبب آسیب های واژن و خونریزی بعد از زایمان شود، همچنین ممکن است در جنین آسیب های شانه و اعصاب بازویی را ایجاد کند. اگر چه در سال اول زندگی درمان می شود ولی حالت خوشایندی نیست. البته تکنیک هایی وجود دارد که ضمن زایمان طبیعی از این مسئله جلوگیری کرد.

1-نارسایی دهانه رحم: در صورتی که دهانه رحم در زمان زایمان آسیب ببیند، ممکن است در بارداری های بعدی ، رحم نتواند بخوبی جنین را نگه دارد.

تمامي حقوق مادي و معنوي سايت براي ني ني نما محفوظ مي باشد و استفاده از مطالب فقط بادرج و لينک سايت مجاز است.
9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *