پنتوپرازول چیست؟
در معده یک سری سلول هایی وجود دارد که اسید تولید می کنند و هیدروژن که عامل اسیدی است را داخل معده تزریق می کنند به این سلول ها پمپ های هیدروژن گفته می شود.
(فراورده های پنتومید محصول شرکت تهران شیمی)
پنتوپرازول جزء دسته داروهایی است که پمپ هیدروژن را مهار می کنند و در واقع اجازه تولید اسید معده را نمی دهند. سایر داروهای این دسته عبارتند از امپرازول – لانسوپرازول – رابپرازول – اس امپرازول یکی از عوامل محافظت کننده در بدن اسید معده است که علاوه بر کمک به هضم غذا باعث از بین رفتن میکروب ها و ویروس هایی می شود که از راه گوارش وارد بدن می شوند. قرص پنتوپرازول با کاهش اسید معده مقاومت بدن را کاهش می دهد و در صورت مصرف این دارو باید مراقبت بیشتری در خصوص مواد غذایی مصرفی داشته باشید.
توصیه های دارویی
مصرف پنتوپرازول با نلفیناویر و آتازاناویر ممنوع است و در صورت استفاده از این داروها حتما به پزشک اطلاع دهید.
پنتوپرازل در درمان میکروب معده(هلیکوباکتر) ممکن است همراه با چند نوع آنتی بیوتیک تجویز شود که باید مقدار و ساعت مصرف دارو را دقیقا مطابق تجویز پزشک انجام دهید.
پنتوپرازول همچنین در درمان زخم معده٬ رفلکس معده و نیز برای کاهش عوارض گوارشی سایر داروها مصرف می شود.
بهتر است دارو یک ساعت قبل از صبحانه مصرف شود.پنتوپرازول برای کاهش اسید معده مصرف می شود ولی بر روی اسید موجود در معده موثر نیست بنابراین در صورت سوزش شدید معده باید به پزشک مراجعه شود مخصوصا در بیمارانی که مشکوک به درد قلب هستند چون در بسیاری از موارد درد قلب و معده بدون معاینه قابل تشخیص نیست.
در صورت پوکی استخوان٬ کمبود منیزیم خون و بیماری کبدی قبل از مصرف پنتوپرازول با پزشک مشورت کنید و در صورت بارداری و شیردهی مصرف پنتوپرازول ممنوع است.
مصرف طولانی مدت پنتوپرازول خطر شکستگی استخوان را مخصوصا در افراد مسن افزایش می دهد.
تجویز پنتوپرازول برای کودکان کمتر ۵ سال تائید نشده است.
با توجه به این نکته که اسید معده باعث از بین رفتن بسیاری از میکروب هایی است که از طریق مواد غذایی وارد بدن می شود کمبود اسید معده می تواند دفاع بدن در مقابل عوامل باکتریال و آمیبی را کاهش دهد لذا افرادی که پنتوپرازول مصرف می کنند باید به مسائل بهداشتی توجه کنند.
***مشاهده و خرید داروهای گیاهی موثر در ناراحتی های گوارشی از داروخانه اینترنتی دارویاب (کلیک کنید):
زخم معده-رفلاکس
یبوست
اسهال
دل پیچه-نفخ
روده تحریک پذیر
مطالب ویژه با همکاری جناب آقای دکتر مهدی شاهمیرانی
بهترین مکمل کلسیم در بیماران مصرف کننده مهارکننده پمپ پروتون کدام است؟
مجله بالینی فارماسی تایمز ( Pharmacy Times ):
– مصرف مزمن داروهای مهارکننده پمپ پروتون (پنتوپرازول – امپرازول – لانسوپرازول – اسموپرازول – رابپرازول) با افزایش خطر شکستگی ران، مچ دست و ستون فقرات همراه است. این به این دلیل است که این داروها باعث کاهش جذب کلسیم و درنتیجه کاهش دانسیته استخوان می شوند.
– برخی داده های بالینی پیشنهاد می کنند که جذب کلسیم بطور معنادار وابسته به pH اسید معده می باشد. یک آنالیز نشان داد که جذب کلسیم، وابسته به ترکیبات غذاهایی هست که بطور همزمان با کلسیم مصرف میشوند تا حلالیت pH. همچنین این آنالیز نشان داد که ارتباط بین حلالیت و جذب در مکملهای کلسیم، ضعیف است.
– کلسیم بطور اولیه، در قسمت بالایی روده کوچک به شکل یونیزه جذب میشود. محیط اسیدی مانند محیط اسیدی معده کمک به افزایش تشکیل فرم یونیزه کلسیم از غذاها یا نمکهای آن می کند. تفاوت اساسی بین مکمل های کلسیم بستگی به اشکال املاح آن دارد.
– کلسیم کربنات، نمک کلسیم حلول و کلسیم سیترات، نمک کلسیم محلول می باشند. نمک های کلسیم حلول ( مانند کربنات ) نیاز به pH پایین تر ( اسیدی ) برای افزایش آزادسازی شکل یونیزه از کمپلکس آن دارند. بیمارانی که داروهای مهارکننده پمپ پروتون مصرف می کنند، ممکن است اختلال در جذب میزان اپتیموم کلسیم یونیزه آزاد شده از اشکال نمک های حلول مانند کربنات، داشته باشند.
– در یک مطالعه که به بررسی مقایسه جذب کلسیم در pH های متفاوت پرداخته بود، نشان داده شد که بیمارانی که در حالت ناشتا مکمل کلسیم کربنات را مصرف می کنند، اختلال در جذب کلسیم پیدا می کنند ولی بیماران مصرف کننده کلسیم سیترات، جذب کلسیم نرمال داشتند.
– مزایای اضافی کلسیم سیترات، کاهش معنادار در سطح سرمی هورمون پاراتیروئید ( PTH ) بود. این نشان میدهد که جذب کلسیم به طور معنادار برای کاهش فعالیت هورمون پاراتیروئید و در نتیجه کاهش بازجذب استخوان، کافی بود ( Curr Gastroenterol Rep 212 ).
– کلسیم کربنات ممکن است در بیماران مصرف کننده مزمن داروهای مهارکننده پمپ پروتون، استفاده شود ولی باید همراه غذا مصرف شود تا تولید اسید معده افزایش پیدا کند. با این حال، میزان کلسیم جذب شده کلسیم کربنات از کلسیم سیترات کمتر است. کلسیم سیترات برای جذب نیازی به محیط اسیدی از جمله اسیده معده ندارد و درنتیجه بدون توجه به صرف غذا قابل استفاده می باشد.
– بطور کلی میتوان گفت که میزان المنتال کلسیم کربنات ( 4% ) از کلسیم سیترات ( 21% ) می باشد ولی میزان جذب کلسیم در کلسیم سیترات از کلسیم کربنات است.
– مکمل های کلسیم سیترات و فراورده های طبیعی حاوی کلسیم مانند شیر و پنیر، فراهم زیستی بالاتری برای بیماران بدون توجه به pH فراهم می کنند. بنابراین، کلسیم سیترات بر کلسیم کربنات باید ترجیح داده شود ( J Bone Miner Res 21 ).
هرچند کلسیم سیترات باتوجه به اینکه جذب آن وابسته به اسید معده یا pH اسیدی نیست، ممکن است نسبت به کلسیم کربنات در بیماران مصرف کننده مهارکننده پمپ پروتون (پنتوپرازول – امپرازول – رابپرازول – لانسوپرازول – اسموپرازول ) ترجیح داده شود ولی در حال حاضر، هیچ شواهد بالینی وجود ندارد که نشان دهد کلسیم سیترات در پیشگیری از استئوپروز ناشی از مصرف مزمن داروهای مهارکننده پمپ پروتون، نسبت به کلسیم کربنات ارجح باشد.
Kothari D. Best Calcium Supplement for Proton Pump Inhibitor Patients. The Pharmacy Times January 1, 216.
دکتر مهدی شاهمیرانی
برترین نکات بالینی در مقایسه داروهای مهارکننده پمپ پروتون:
این داروها مهارکننده های اختصاصی ترشح اسید معده هستند که بطور برگشت ناپذیر به پمپ پروتون متصل شده و قوی ترین مهارکننده های ترشح اسید معده هستند. نحوه اثر این داروها به صورت وابسته به دوز در مهار ترشح اسید معده پایه و تحریک شده می باشد.
این ترکیبات، پیش دارو بوده و نیازمند محیط اسیدی برای فعال شدن هستند. گروه سولفیدریل موجود در ساختار این داروها با سیستئین پمپ پروتون تشکیل باند دی سولفیدی داده و آن را غیرفعال می کند. جذب این داروها در روده باریک صورت می گیرد؛ به دلیل پوشش روده ای در برابر محیط اسیدی معده، محافظت می شوند. اسید معده باعث تخریب دارو می شود.
این داروها به دلیل تشکیل پیوند کووالانسی با پمپ پروتون، با وجود نیمه عمر پلاسمایی پایین، طول اثر ضدترشحی بالا ( تقریبا 48-72 ساعت) دارند. بنابراین اگرچه نیمه عمر پلاسمایی پایین ( 1-1.5ساعت) دارند ولی نیمه عمر بیولوژیک بالا ( حدود 24 ساعت) دارند.
امپرازول اولین داروی این گروه بود که دارای تاییدیه FDA هست
پنتوپرازول اولین مهارکننده پمپ پروتون تزریقی بود که دارای تاییدیه FDA هست.
کارایی این داروها در صورت مصرف 3-6 دقیقه قبل از غذا و معده خالی حداکثر خواهد بود ( دکس لانزوپرازول استثناست و بدون توجه به صرف غذا قابل مصرف است).
تعدادی از مطالعات به مقایسه تفاوتهای این داروها پرداخته اند؛ گرچه تفاوتهایی بین این داروها دیده شده ولی این تفاوتها کوچک و از نظر اهمیت بالینی، علوم و غیرقطعی هستند.
تمامی این داروها از طریق سیستم آنزیمی ( CYP45 ) متابولیزه میشوند. ایزوانزیم سیتوکروم ( CYP2C19) مسیر اصلی متابولیسم اکثر این داروهاست، به جز لنزوپرازول که مسیراصلی متابولیسم آن ( CYP3A4) می باشد.
داروهای لانزوپرازول، پنتوپرازول و رابپرازول هیچ گونه تاثیری بر سیستم آنزیمی ( CYP2C19 ) ندارند؛ درنتیجه، این داروها با داروهای متابولیزه شونده توسط این سیتوکروم از قبیل وارفارین، دیازپام و فنی توئین تداخلی نشان نمی دهند. اس امپرازول با وارفارین و فنی توئین تداخلی نشان نداده ولی با دیازپام تداخل دارد که البته از لحاظ بالینی هنوز بطور کامل مشخص نشده است. پنتوپرازول همچنین توسط سولفونیل اوره آز سیتوزولی متابولیزه شده و ازاین رو، تداخل دارویی آن مشابه با سایر داروهای دیگر این گروه نمی باشد.
گرچه عموما به این موضوع توجه زیادی نمی شود ولی بایستی درنظر داشت که امپرازول موجب مهار متابولیسم وارفارین، دیازپام و فنی توئین شده و لانزوپرازول ممکن است موجب کاهش غلظت تئوفیلین گر
مسیر اصلی دفع این داروها از طریق ادرار هست به جز لنزوپرازول که مسیر اصلی دفع آن از راه مدفوع می باشد
از بین این داروها، بیشترین فراهم زیستی مربوط به لنزوپرازول ( 85% در صورت مصرف ناشتا) و پنتوپرازول (77%) می باشد و این داروها به سطوح پلاسمایی می رسند.
در بین این داروها، رابپرازول دارای سریع ترین زمان شروع اثر می باشد
امپرازول بیشترین تداخلات دارویی را در میان این داروها دارد
این داروها با افزایش pH معده، فراهم زیستی نیفدیپین و دیگوکسین را افزایش و جذب کتوکونازول و ایتراکونازول را کاهش می دهند.
داروهای PPI میتوانند باعث کاهش جذب آهن، کلسیم، ویتامین B12 و منیزیوم شوند.
داروهای PPI در اختلالات کلیوی نیاز به تنظیم دوز ندارند.
داروهای PPI در اختلالات کبدی نیاز به تنظیم دوز دارند.
تمام این داروها، اثربخشی برابر در دوز معادل دارند.
داروهای PPI از نظر اثربخشی و سرعت بهبودی زخمهای گوارشی بر انتاگونیستهای گیرنده H2 برتری دارند.
داروهای PPI از نظر بهبود علائم ناشی رفلاکس معده به مری بر انتاگونیستهای گیرنده H2 برتری دارند.
پنتوپرازول و لنزوپرازول در بارداری گروه B هستند. امپرازول، رابپرازول، اس امپرازول گروه C هستند؛ بنابراین، بی خطرترین این داروها در بارداری، پنتوپرازول و لنزوپرازول هستند.
1. Ferri’s Clinical Advisor 218.
2. Uptodate 217.
3. Applied Therapeutics Pharmacotherapy 1th Edition.
دکتر مهدی شاهمیرانی
کلیه حقوق این سایت متعلق به شرکت روزدارو می باشد
پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید
© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.
نشانه‌های سجاوندی
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
1