عوارض امپول کورتون چیست

  کورتون، فواید و مضرات

 

  مقدمه:

  کورتون ها داروهای بسیار محبوبی بین پزشکان و بیماران هستند، چرا که علائم را به خوبی کاهش می دهند و به همین دلیل بسیار پرمصرف هستند. اما متاسفانه گاهی بدون توجه به عوارض آنها به صورت بی رویه استفاده می شوند. این مسئله تا جایی پیش رفته که دگزامتازون تزریقی شایع ترین داروی تجویزی در کل نسخ دارویی کشور است و کمیته کشوری تجویز و مصرف منطقی داروی وزارت بهداشت با در نظر گرفتن میزان مصرف این داروها در سایر کشورها معتقد است این میزان تجویز دگزامتازون با جمعیت کشور و وضع اپیدمیولوژیک بیماریهای التهابی همخوانی ندارد.

  این داروهای محبوب می توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند. عوارض داروهای کورتونی به میزان و مدت مصرف آنها بستگی دارد. هر چه مقدار و مدت درمان باشد عوارض آن خواهد بود.توجه داشته باشید پزشکان با توجه به منافع و زیانهای دارو تصمیم به تجویز آن می گیرند، اما گاهی اصرار بیمار به تجویز داروی تزریقی و یا بهبود سریع علائم بیماری موجب می شود پزشک از این گروه دارویی، دارو تجویز کند. عوارض امپول کورتون چیست

 

  اثرات درمانی کورتیکواستروئیدها:

    کورتیکواستروئیدها جهت تسکین التهاب ایجاد شده در نواحی مختلف بدن به کار می روند. آنها باعث کاهش تورم، قرمزی، خارش و واکنشهای آلرژیک می شوند. همچنین به عنوان بخشی از پروسه درمانی در بیماریهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرند مانند آلرژیهای شدید یا مشکلات پوستی، آسم، آرتریت و برخی بیماریهای دیگر که توسط پزشک تشخیص داده می شود.

  کورتیکواستروئیدها داروهای بسیار قوی هستند که در کنار اثرات سودمندشان برای درمان بیماریهای مختلف، عوارض جانبی گوناگون و گاهی خطرناک دارند.

  عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها:

  * کورتیکواستروئیدها باعث کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت می شوند. همچنین در صورت ابتلا فرد به عفونت می توانند درمان را سخت تر کنند.

  * کورتیکواستروئیدها مانع فعالیت سلولهایی می شوند که در استخوان سازی و رسوب کلسیم در استخوانها نقش دارند، از سوی دیگر در جذب کلسیم نیز تداخل ایجاد می کنند که این دو فرآیند موجب پوکی استخوان و یا تشدید آن می شود.

  * افزایش اشتها از عوارض جانبی دیگر کورتونها است که به همین دلیل به کسانی که تحت درمان با کورتون قرار می گیرند توصیه می شود غذاهای کم کالری استفاده کنند.

  * مشکلات چشمی مانند کاهش بینایی در اثر ابتلا به آب مروارید و گلوکوم (آب سیاه) در مصرف طولانی مدت کورتون از عوارض دیگر آن است.

  * تغییر رنگ پوست در اثر استفاده از پمادهای حاوی کورتیکواستروئید

  * استفاده مکرر از کورتونها باعث تحلیل رفتن عضلات می شود. به دلیل تخریب پروتئین های بدن پروتئین غذایی فرد باید حتی الامکان بالا باشد.

  * از عوارض دیگر کورتونها افزایش میزان چربی است. این حالت بعلاوه تورم بدن باعث پف کردن صورت فرد شده و علامتی به صورت ماه ( Moon Face ) ایجاد می کند. (مثل ماه گرد می شود)

  * کورتیکواستروئیدها با دفع پتاسیم و جذب سدیم موجب تورم می شوند. مصرف نمک در این بیماران این عارضه را تشدید می کند. رژیم غذایی چنین افرادی در حد امکان باید بدون نمک باشد. این عارضه باعث بالا رفتن فشار خون و ایجاد بیماری پرفشاری خون در افراد مستعد می شود که خود عاملی برای بروز مشکلات قلبی عروقی دیگر است.

  * از دیگر مشکلات مصرف این داروها ایجاد وابستگی فیزیکی به آنها در دوزهای بالا و دوره های طولانی مدت است که به همین دلیل در صورت مصرف طولانی مدت از قطع یکباره و ناگهانی آنها به شدت باید اجتناب شود.

  * علاوه بر اینها استفاده از کورتیکواستروئیدها می تواند موجب سردرد، سرگیجه، عصبانیت، افسردگی، هیجان پذیری، درد یا ضعف عضلانی، افزایش تعریق، تشنگی شدید، کبود شدگی غیر طبیعی، اختلال در قاعدگی، اختلال در خواب، ایجاد آکنه، رشد موهای زائد، ناراحتی معده و گاهی خونریزی گوارشی می شود.

  البته نکته مهم این است که این عوارض در صورت مصرف زیاد و طولانی مدت کورتیکواستروئیدها احتمال بروز بیشتری پیدا می کنند و ما نباید با توجه به نگرانی از دانستن عوارض دارو از مصرف آن با تجویز پزشک خودداری کنیم زیرا در بسیاری موارد فواید دارو بر مضرات آن ارجحیت دارد و نظر پزشک معالج در این مورد بسیار حائز اهمیت است.

  متاسفانه امروزه با مصرف خودسرانه و بیش از حد کورتیکواستروئیدها مانند کورتیکواستروئیدهای موضعی، قطره های چشمی کورتیکواستروئید و قرص های خوراکی دگزامتازون به عنوان داروی چاق کننده و اشتها آور روبرو هستیم. هدف اصلی این مطلب، دادن آگاهی در مورد عوارض کورتیکواستروئیدها به عموم می باشد، امید آن می رود که با ارائه این مطالب از مصرف خودسرانه این داروها کاسته شود.

 

  کورتیکواستروئیدهای موضعی

    کورتیکواستروئیدهای موضعی جهت کنترل مشکلات مختلف التهابی پوست، در سطح پوست مورد استفاده قرار می گیرند. آنها باعث کاهش علائمی مانند خارش و قرمزی پوست می شوند، به این صورت که جذب سلولهای پوستی شده و مانع تولید فاکتورهای التهابی توسط سلولهای پوستی در هنگام مواجهه با مواد آلرژی زا می شوند. التهابات پوستی توسط فاکتورهای التهابی همچون پروستاگلندین ها و ترکیبات دیگر ایجاد می شوند که این ترکیبات موجب گشادی عروق خونی و رسیدن سایر فاکتورهای التهابی به منطقه مورد نظر می شوند که نتیجه آن ایجاد قرمزی، خارش و تورم در آن ناحیه از پوست است. کورتیکواستروئیدها با مهار این فرآیند موجب کاهش التهاب و بهبود علائم می شوند.

  کورتیکواستروئیدهای موضعی از لحاظ قدرت اثر در 4 دسته ضعیف، متوسط، قوی و بسیار قوی قرار می گیرند.

  به عنوان یک قانون کلی، ضعیف ترین دارو که موثر نیز باشد باید مورد استفاده قرار گیرد و برای اینکه خطر عوارض جانبی به حداقل برسد بویژه کورتیکواستروئیدهای بسیار قوی باید برای دوره زمانی کوتاهی مورد استفاده قرار گیرند.

  عوارض جانبی اشکال موضعی می تواند خیلی شبیه به اشکال سیستمیک در بدن باشد اما در صورت استفاده بجا و صحیح از آنها کمتر اتفاق خواهد افتاد.

  عوارض جانبی موضعی کورتیکواستروئیدهای موضعی شامل:

  نازک شدن پوست (آتروفی پوست)، تورم عروق خونی نازک روی پوست و حالت بیرون زدگی آنها، کاهش موقت رنگدانه های پوست در سطح مورد استفاده، وجود آلرژی به استروئیدها که می تواند موجب بدتر شدن اگزما شود و منجر به ایجاد عفونت گردد، (استروئیدهای موضعی هرگز نباید برای درمان پوست ملتهب شده ای که در عین حال دچار عفونت نیز هست استفاده شود مگر آنکه عفونت پوست نیز به صورت جداگانه ای مورد درمان قرار گیرد).

  عوارض سیستمیک این داروها در صورت استفاده طولانی مدت استروئیدهای قوی بر روی بخش وسیعی از سطح بدن ایجاد می شود که می تواند شامل سرکوب فرآیند رشد و سرکوب فعالیت غده آدرنال باشد.

  کودکانی که نیاز به استفاده متناوب و دوره های طولانی از استروئیدهای قوی دارند در معرض خطر بیشتری از عوارض سیستمیک نسبت به بزرگسالان قرار دارند و حتما باید در دوره درمان میزان رشد و نمو آنها کنترل شود.

  در مورد مصرف داروهای کورتیکواستروئید موضعی برای کودکان شایان ذکر است که کودکان خصوصا نوزادان به عوارض جانبی استروئیدهای موضعی خیلی حساس ترند. زیرا به دلیل پوست نازک و مرطوب آنها این داروها جذب بدن شده و گاه در مصرف طولانی مدت باعث کاهش رشد قدی کودک و کوتاه قد شدن می شود.

  استروئیدهای بسیار قوی به هیچ وجه نباید برای کودکان زیر یکسال مورد استفاده قرار گیرند و در کودکان بزرگتر نیز در صورت امکان برای مدت زمان خیلی کوتاه جهت کنترل التهابات استفاده شود.

  در کودکان با اگزمای شدید مزمن حتما باید رشد آنها کنترل شود زیرا در این موارد احتمال جذب استروئید و اثر سوء بر رشد طبیعی کودکان می باشد.

  در ضمن، پوشاندن آن قسمت از پوست کودکان که تحت درمان با استروئیدهای موضعی قرار گرفته درست نمی باشد زیرا این امر جذب استروئید به بدن را افزایش می دهد که این مورد خصوصا در مورد پوشک کردن کودکان بسیار مهم است و به هیچ وجه نباید کودکان را در زمان استفاده از استروئیدهای موضعی پوشک کرد (خصوصا در مورد ادرار سوختگی کودکان)

  البته توجه داشته باشیم که استفاده از استروئیدها فقط در صورتیکه سایر راهکارهای درمانی برای رفع ادرار سوختگی موثر نباشد و فقط و فقط برای دوره های کوتاه مدت در کمترین مقدار ممکن و با استفاده از ضعیف ترین استروئیدها مجاز می باشد.

 

  قطره های چشمی کورتیکواستروئید

    قطره های چشمی کورتیکواستروئید در زمان بروز مشکلات چشمی برای جلوگیری از وارد شدن صدمات جدی به چشم مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین موجب تسکین قرمزی، التهاب و سایر مشکلات چشمی می شوند. عوارض امپول کورتون چیست

  متاسفانه این روزها استفاده از قطره های چشمی حاوی کورتیکواستروئید از جمله بتامتازون، آن هم بدون تجویز پزشک توسط برخی از افراد رو به افزایش است. مصرف خودسرانه این داروها بدون تجویز پزشک متخصص، می تواند عوارض زیادی را به همراه داشته باشد.

  عوارض این قطره ها عبارتند از: عفونت های چشمی، کاهش بینایی، درد چشم، تهوع و استفراغ، ابتلا فرد به آب سیاه (گلوکوم) و آب مروارید (کاتاراکت).

  همچنین در صورت وجود برخی بیماریها حتما باید پزشک معالج را مطلع سازیم تا در خصوص نحوه مصرف این داروها بطور ویژه راهنمایی شویم از جمله در مواردی که بیماریهای چشمی زیر در فرد وجود دارد:

  * کاتارکت و گلوکوم: کورتیکواستروئیدها می توانند باعث ایجاد بیماری یا بدتر شدن آن بشوند.

  * بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم: در این بیماران، بیماری گلوکوم و یا کاتاراکت آنها بوسیله کورتیکواستروئیدها پیشرفت می کند.

  * بالا بودن فشار داخل چشم و سل چشمی (به صورت فعال یا نهفته)

  * عفونت های چشمی: کورتیکواستروئیدها می توانند باعث بدتر شدن عفونت چشمی یا بروز عفونت چشمی جدید شوند.

  دگزامتازون

    دگزامتازون یا آن طور که بعضا دگزا گفته می شود ، یکی از داروهایی است که در اشکال مختلف خود (الگزیر، قرص، قطره، آمپول و پماد) یکی از پرمصرف ترین داروهاست.

  امروزه دگزامتازون توسط برخی افراد به عنوان داروی چاق کننده استفاده می شود که توضیح زیر در مورد آن ضروری است:

  دگزامتازون علاوه بر اینکه اشتها را زیاد می کند، از طریق ایجاد تورم در بدن، شما را چاق می کند. در حقیقت یکی از عوارض استفاده زیاد از کورتون ها گرد شدن و پف کردن صورت است که به دلیل تورم تدریجی در بدن و افزایش میزان چربی است. در نتیجه بیمار احساس می کند که چاق و قوی بنیه شده است. اما حقیقت این است که تمام کورتون ها در استفاده مکرر باعث تحلیل رفتن عضلات و پوکی استخوان می شوند.

  با توجه به اینکه دگزامتازون جزء قوی ترین کورتون هاست بالطبع عوارض این داروها که در ابتدای بحث در مورد آنها صحبت شد با مصرف مقادیر کمتر دگزامتازون ممکن است اتفاق بیفتد.


کورتون عامیانه گروهی از داروهاست که خاصیت مسکن و تضعیف سیستم ایمنی بدن را داشته و در درمان تعداد زیادی از بیماری‌ها کاربرد دارند. علمی این داروها کورتیکواستروئید است و به شکل قرص، آمپول، اسپری و پمادهای موضعی در بازار وجود دارند.




عوارض امپول کورتون چیست

پردنیزولون، بتامتازون، دگزامتازون، متیل پردنیزولون، تریامسینولون، هیدروکورتیزون و کلوبتازول همه از انواع کورتون‌ها هستند.

 

برای درمان برخی بیماری‌ها، به عنوان مسکن فوری از انواع کورتون‌ها استفاده می‌شود، مثلا در حساسیت‌های شدید (مثلا بعد از تزریق پنی‌سیلین)، تزریق یک آمپول کورتون می‌تواند نجات‌بخش باشد، یا در حملات شدید آسم، استفاده از کورتون خوراکی یا تزریقی باعث باز شدن راه‌های هوایی و بهبودی می‌شود.

 

در بسیاری از بیماری‌های پوستی حاد نیز پمادهای حاوی کورتون برای تسکین علامتی به کار می‌روند.

برای درمان نارسایی غده آدرنال (فوق کلیوی) و زمانی که کورتون در بدن ترشح نمی‌شود، نیز از داروهای کورتونی استفاده می شود.

 

موارد بی‌شماری از کاربرد این داروها در درمان درازمدت بیماری‌ها وجود دارد که قابل جایگزینی با هیچ داروی دیگری نیستند و به دلیل خاصیت تضعیف ایمنی کورتون‌ها، استفاده وسیع از این داروها برای درمان بیماری‌های خود ایمنی صورت می‌گیرد.

مثلا برای درمان روماتیسم مفصلی، انواعی از بیماری‌های کلیوی، نوعی از هپاتیت که هپاتیت خودایمنی یده می‌شود و انواعی از بیماری‌های پوستی مزمن، استفاده از کورتون به مدت طولانی کاربرد دارد.

 

درمان بیماری کرون که یک بیماری روده‌ای است و بیماری ام‌اس نیز در مراحل مختلف با کورتون‌ها صورت می‌گیرد.

اسپری‌های تنفسی مثال خوبی برای این فرم دارو هستند. اسپری بکلومتازون و فلوتیکازون در حال حاضر اساس درمان درازمدت آسم هستند و خوشبختانه عوارض بسیار کمی دارند. اسپری بینی این داروها نیز موجود است که با کمترین عارضه در درمان حساسیت‌های فصلی به کار می‌روند.

 

در مورد بیماری‌های مفصلی نیز در صورتی که مصرف دارو لازم باشد، تزریق داخل مفصل موثرتر و با عارضه کمتری همراه است.

اخیرا انواعی از کورتون موضعی به شکل انما برای درمان بیماری‌های روده‌ای نیز به بازار عرضه شده است.

 

عوارض کورتون‌ها کدامند؟

بعد از چند روز از مصرف کورتون، قرمزی و پف کردن صورت توجه اطرافیان را جلب می‌کند. در صورت ادامه مصرف دارو، جمع شدن چربی در پشت گردن و بین کتف‌ها باعث به هم خوردن تناسب اندام خواهد شد.

 

از عوارض دیگری که به دنبال مصرف طولانی کورتون به وجود می‌آید، رشد موهای زاید روی ران، تنه و صورت که برای خانم‌ها آزاردهنده است.

 

همچنین استفاده طولانی مدت در افراد مستعد می‌تواند باعث بالا رفتن قند خون و دیابت شود.

پوکی استخوان نیز از عوارض شناخته شده مصرف طولانی مدت این داروهاست.

از عوارض دیگر باید به افسردگی و فشار خون اشاره شود.

 

به دلیل خاصیت ضد التهابی قوی کورتون‌ها، متاسفانه این داروها مورد استفاده بیش از حد و خارج از قاعده قرار می‌گیرند و عوارض زیادی برجا می‌گذارند، مثلا در مورد انواع دردهای معمول اسکلتی و عضلانی گاهی از کورتون تزریقی استفاده می‌شود که اثر آن تسکین موقتی درد است و بیمار شروع به استفاده مرتب از این داروها می‌کند و عوارضی که پیشتر برشمرده شد، گریبانگیر او می‌شود.

 

در سال‌های اخیراستفاده از دگزامتازون تزریقی برای تسکین گلودردهای ویروسی رایج شده است که به دو دلیل خطاست: اول این‌که گاهی باعث افت قدرت ایمنی شده و بیماری عفونی شدیدتری را به دنبال خواهد داشت و دوم این‌که اگر مرتب تکرار شود، عوارض دارو بی‌جهت به بیمار تحمیل می‌شود.

 

برای کاهش عوارض کورتون ها چه باید کرد؟

مصرف کورتون البته در درمان بسیاری از بیماری‌ها حیاتی و لازم است و باید عوارض آن را به نوعی پذیرفت. خوشبختانه تمهیداتی برای کاهش این عوارض وجود دارد که به آنها اشاره می‌شود:

1 ـ کورتون‌ها را باید فقط زمانی که لزوم مصرف آن مشخص است، استفاده کنیم.

2 ـ کمترین میزان ممکن را استفاده کنیم و در کوتاه ترین زمان، درمان را به پایان برسانیم.

3 ـ تا حد امکان از فرم موضعی مثلا اسپری یا تزریق در مفصل استفاده کنیم.عوارض امپول کورتون چیست

4 ـ عوارض دارو را با درمان‌های کمکی کم کنیم، مثلا برای کاهش عارضه پوکی استخوان استفاده از کلسیم و ویتامینD و برای کاهش فشار خون، محدودیت نمک مصرفی موثر است.

5 ـ تا حد امکان از داروهای کوتاه اثر مثل هیدروکورتیزون و پردنیزولون استفاده شود.

 

یادآوری این نکته لازم است که برای بسیاری از بیماری‌ها، استفاده کوتاه مدت کورتون و برای برخی بیماری‌ها استفاده درازمدت و حتی مادام‌العمر کورتون‌ها لازم است، ولی باید عوارض این داروها را بدانیم و هرگز آنها را بیجا مصرف نکنیم.

 

کورتون را خودسرانه مصرف نکنید

بعضی افراد برای افزایش وزن از ترکیبات کورتون‌دار استفاده می‌کنند که این داروها در آنها باعث احتباس آب و نمک در بدن شده و در نتیجه افزایش وزن را موجب می‌شود.

یکی دیگر از عوارض داروهای کورتونی، عوارض گوارشی در کسانی که زخم‌های اثنی عشری و معده دارند، است و در این موارد باید احتیاط کرد و در کنار داروهای کورتونی یکسری داروهای گوارشی تجویز کرد.

 

بیمارانی که سابقه فشار خون دارند یا ترکیبات افزایش‌دهنده ادرار (دیورتیک) مصرف می‌کنند، باید به تداخل آن با داروهای کورتونی توجه کنند.

 

اگر مصرف داروهای کورتونی زیرنظر پزشک معالج باشد، نحوه مصرف و دوز مصرفی می‌تواند عوارض را کاهش دهد.

 

مصرف کورتون را فقط تحت‌نظر پزشک معالج، قطع کنید

کاهش و یا قطع مصرف داروی کورتونی در افرادی که به مدت طولانی مصرف‌‌کننده این دارو هستند، باید تحت‌نظر پزشک معالج صورت گیرد، زیرا قطع ناگهانی و خودسرانه این دارو عواقب ناگواری در پی دارد.

 

علت بروز این حالت، به سیستم بین غده هیپوفیز و غده فوق‌کلیه در بدن مربوط می‌شود. در افرادی که به علت ابتلا به روماتیسم یا بیماری‌های دیگر، به مدت طولانی از کورتون استفاده می‌کنند، این سیستم بلوکه می‌شود، از این‌رو این احتمال وجود دارد که در صورت قطع ناگهانی داروی کورتون، با هیجانی کوتاه مدت، فرد وارد حالت اغما شود.

 

از پماد کورتونی برای مدت طولانی استفاده نکنید

پمادهای کورتونی تا 7 درصد باعث بهبود بیماری‌های پوستی فرد می‌شود، اما استفاده طولانی مدت و بیش از دو تا سه هفته از پمادهای کورتونی، به علت بروز برخی عوارض ممنوع است.

 

هدف و اثر اصلی درمان با پمادهای کورتونی، اثر ضدالتهابی و ضد خارشی آنهاست.

پمادهای کورتونی برای درمان اگزماها مناسب هستند، ولی حتی‌الامکان باید از مصرف کورتون‌های قوی در نوزادان خودداری کرد و در بزرگسالان نیز نباید بیش از دو تا سه هفته از پمادهای کورتون استفاده کرد.

 

نازکی پوست و عروق سطحی پوست و در پی آن افزایش عفونت‌های ویروسی قارچی از عوارض استفاده ناسب و طولانی مدت پمادهای کورتونی است.

 

در کودکان از پماد کورتونی ضعیف استفاده کنید

در دوره کودکی باید از پمادهای کورتونی ضعیف استفاده شود، زیرا در غیر این صورت با توجه به وسعت زیاد سطح پوست بدن کودک نسبت به وزنشان باعث می‌شود که جذب بیشتری از این مواد صورت گیرد و کودکان در معرض عوارض ناشی از مصرف این پمادها هستند.

 

در روی صورت، نواحی چین‌ها، نواحی تناسلی و ناحیه پوشک بچه یعنی در چین‌های کشاله ران جذب پمادهای کورتونی بسیار زیاد است. در این نواحی به دلیل نازکی پوست و فضای بسته چین‌ها قدرت جذب بسیار بالاست که این پمادها وارد سیستم عمومی بدن شده و می‌توانند بر رشد کودکان اثر منفی و معکوس بگذارد.

 

مصرف پمادهای کورتونی در اطراف چشم و مخصوصا در کودکان باعث ایجاد بیماری‌هایی همچون آب مروارید، آب سیاه و افزایش فشار چشم می‌شود.

 

استفاده از کورتون با قدرت زیاد بر روی سطح وسیعی از پوست، به خصوص در کودکان باعث جذب داخلی کورتون می‌شود که این جذب داخلی باعث بلوکه شدن ترشحات کورتون داخلی از قشر سورنال شده و فرد ممکن است دچار حملات آدیسونی و یا حملات ناشی از کم کاری هورمون کورتون شود که در برخی موارد سبب مرگ، به ویژه در کودکان و نوزادان می‌شود.

فرآوری: نیره ولدخانی

بخش سلامت تبیان


منابع:

جام جم – دکتر رضا کریمی ، متخصص بیماری‌های داخلی

ایسنا – دکتر سید حسن صیرفی ، فوق تخصص پوست و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

ایسنا – دکتر احمدرضا جمشیدی ، عضو هیات مدیره انجمن روماتولوژی

ایسنا – دکتر شادنیا، داروساز و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

 

مطالب مرتبط:

کورتون ها؛ داروهایی بحث برانگیز

عوارض خود درمانی با قطره های کورتون چشمی

حقایقی درباره داروهای کورتیکواستروئید

زدن آمپول بهتر از خوردن داروست؟

دارو درمانی در آسم

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

شاید شما هم داروهای کورتیکواستروئید یا کورتون را شنیده باشید. کورتون ها یا گلوکوکورتیکوئیدها که گاهی فقط با استروئیدها شناخته می‌شوند، کاربردهای متفاوتی دارند. در این مقاله در مورد انواع کورتون‌ها، شیوه‌ی عملکرد و نقش آنها در بدن، موارد مصرف و عوارض جانبی کورتون‌ صحبت خواهیم کرد.عوارض امپول کورتون چیست

در دورانی از آنها به‌عنوان دارویی معجزه‌آور یاد می‌شد. مثلا در گذشته به گروهی از بیماران مبتلا به درد مفاصل، روزانه کورتیکواستروئید تزریق می‌شد. نتیجه‌ بسیار جالب‌توجه و بهبود در بیماران بسیار چشم‌گیر بود. به‌طوری که پزشکان فکر می‌کردند، درمان آرتروز یا همان درد مفاصل را کشف کرده‌اند. اما کم‌کم با گسترش مصرف کورتیکو‌استروئید مشخص شد که داستان آن‌طورها هم که فکر می‌کردند نیست. عوارض جانبی این دارو کم‌کم، بروز پیدا کرد و به بیماران درباره‌ی مشکلات بالقوه‌ی آن، هشدار داده می‌شد.

کورتیکواستروئید نوعی دارو است که در صورت مصرف درست و براساس دستورالعمل‌های مناسب، مؤثر خواهد بود. پس باید بدانید که این دارو دقیقا چیست، چگونه عمل می‌کند و استفاده از آن بدون ایجاد مشکلات و عوارض چگونه است. کورتون ها موادی با شباهت و ارتباط نزدیک با کورتیزون هستند؛ یعنی همان هورمونی که به‌شکل طبیعی از قشر آدرنال یا فوق‌کلیوی (قسمت بیرونی غده فوق کلیوی) مغز ترشح می‌شود. انواع کورتون یا کورتیکواستروئیدها شامل موارد زیر هستند:

کورتیزون نقش مهمی در کنترل تعادل آب و نمک در بدن دارد. ضمن اینکه میزان کربوهیدرات‌ها، چربی و سوخت‌وساز پروتئین‌ها را نیز تنظیم می‌کند.

وقتی به بدن فشار وارد می‌شود، غده‌ی هیپوفیز در ناحیه‌ی زیر مغز، ACTH یا آدرنوکورتیکوتروپین تولید می‌کند. این ماده، غدد فوق‌کلیوی را برای ترشح کورتیزول تحریک می‌کند. کورتیزول اضافی به بدن کمک می‌کند تا با موقعیت‌های استرس‌زا مانند عفونت، ضربه‌ی ناگهانی، جراحی یا مشکلات عاطفی روبه‌رو بشود. وقتی مشکلات و موقعیت‌های ‌برده به پایان می‌رسند، ترشح غده‌ی فوق‌کلیوی هم به‌شکل عادی بازمی‌گردد. غدد فوق‌کلیوی معمولا هر روز صبح ۲۰ میلی‌گرم کورتیزول ترشح می‌کنند، اما در صورت لزوم، میزان این ترشح می‌تواند ۵ برابر هم بشود.

کورتیکواستروئیدها با حضور در سیستم ایمنی بدن، مانع تولید موادی مانند پروستاگلاندین‌ها (prostaglandins) در بدن می‌شوند. این مواد در بدن حساسیت و التهاب ایجاد می‌کنند. باوجوداین، این داروها مانع از عملکرد صحیح سلول‌های سفید خونی و مبارزه‌ی آنها با عوامل خارجی در بدن هم می‌شوند و در عملکرد صحیح سلو‌های سفید خونی اشکال ایجاد می‌کنند. مداخله در کار سیستم ایمنی باعث افزایش خطر عفونت می‌شود.

کورتیکواستروئیدها برای درمان وضعیت‌های مختلفی کاربرد دارند. برای نمونه از آنها برای کنترل التهاب مفاصل و ارگان‌ها در بیماری‌های زیر استفاده می‌شود:

کورتیکواستروئیدها به‌طور ساختاریافته برای درمان آرتروز استفاده نمی‌شوند. اما گاهی به‌شکل موضعی در ناحیه‌ی مفصلی که درگیر مشکل است، تزریق می‌شوند. اما شیوه‌ی استفاده‌ی درست از کورتیکواستروئید چیست؟ کورتیکواستروئیدها شیوه‌ی مصرف و استفاده‌ی گوناگونی دارند. مثلا به‌شکل‌های زیر استفاده می‌شوند:

کورتیکواستروئیدها به‌عنوان مواد سازنده در محصولات زیر هم دیده می‌شوند:

این داروها در ترکیب با سایر داروها به‌شکل کوتاه‌مدت و بلندمدت استفاده می‌شوند. پردنیزون (Prednisone) (با ‌های تجاری کورتان، دلتاسون، لیوکوئیدپرِد، مِتی‌کورتن، اوراسون، پاناسول-اِس، پردینسن‌-ام، اِستراپرِد)، رایج‌ترین نوع کورتیکواستروئید ترکیبی است که برای درمان ورم مفاصل استفاده می‌شود. این نوع از کورتیکواستروئید ۴ تا ۵ برابر قوی‌تر از کورتیزول است. بنابراین ۵ میلی‌گرم از آن به‌اندازه‌ی میزان کورتیزول تولیدی روزانه در بدن است. انواع دیگری از کورتیکواستروئیدها هم وجوددارد که از نظر شدت اثرگذاری و نیمه‌عمر متفاوت هستند.

تزریق استروئید یا کورتیزون نوعی تزریق است که در آن ماده‌ی دارویی مستقیما به مفصل موردنظر وارد می‌شود. این نوع تزریق به پزشک کمک می‌کند تا مقدار زیادی از دارو را مستقیما به ناحیه‌ای که دچار مشکل و التهاب است، وارد کند. چون تزریق در موضع مشکل صورت می‌گیرد، سایر نواحی بدن تحت‌تأثیر قرار نمی‌گیرند. یکی از عوارض شایع تزریق این دارو، عفونت در ناحیه‌ی تزریق است. تزریق پیاپی در یک ناحیه از مفصل هم می‌تواند موجب آسیب به غضروف‌ها بشود. پزشکان در صورتی از این درمان بهره می‌برند که راه‌های دیگر جواب‌گو نباشند. آنها سعی می‌کنند تعداد تزریقات برای بیمار را در هر ماه و برای هر عضله محدود کنند. یعنی نباید تعداد تزریق برای یک عضله خاص از حدی بشود.

اثرات جانبی مصرف کورتیکواستروئیدها می‌تواند بسیار جدی ظاهر بشود. مثلا بیماری کوشینگ از جمله عوارضی است که ممکن است به‌دنبال مصرف کورتیکواستروئیدها در فرد ایجاد بشود. این بیماری نوعی اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی است و باعث ترشح بی‌اندازه‌ی کورتیزول می‌شود. فهرست عوارض جانبی این دارو بسیار طولانی است، اما برخی از آنها به قرار زیر هستند:

این عوارض جانبی با رعایت توصیه‌های پزشک و به حداقل رساندن دُز مصرف کاهش پیدا می‌کنند. دست‌کاری در دُز یعنی کم یا زیاد کردن بدون مشورت تخصصی و بره‌ای مشخص اصلا توصیه می‌شود.

در درمان کوتاه‌مدت، دُز متوسطی از پردنیزون استفاده می‌شود و در طول ۱ یا ۲ هفته، مقدار آن کاهش پیدا می‌کند یا به تعادل می‌رسد. هدف از این نوع درمان، اثرگذاری آنی دارو است و مدت مصرف طولانی نیست. درمان بلندمدت هم برای مشکلات جدی‌تری مانند روماتیسم مفصلی و بیماری‌های مشابه است. دُز مصرفی معمولا ۵ تا ۷ و نیم میلی‌گرم از پردنیزون به‌طور روزانه خواهد بود که در طول ماه‌ها یا سال‌ها ادامه می‌یابد.

دُزهای مصرفی بالا معمولا برای بیماری های التهابی نادر و شدید تجویز می‌شود. در مصرف دُزهای بالا، دارو به‌شکل ۱ میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم از وزن بدن بیمار یا تقریبا ۶۰ میلی‌گرم در دفعات مختلف در طول روز به بیمار داده می‌شود. در این نوع از مصرف، به‌تدریج از دُز دارو کم می‌شود. برای اینکه عوارض جانبی نمود پیدا نکنند باید از کمترین میزان دُز، مصرف دارو را شروع و پیگیری کرد.

برای اینکه غده‌ی فوق‌کلیوی بتواند به‌طور طبیعی شروع به ترشح دوباره‌ی کورتیزول کند باید دُز دارو را به‌تدریج کاهش داد. کاهش سریع دُز باعث بروز مشکلی موسوم به بحران آدرنال می‌شود. این بحران، نتیجه بر هم خوردن میزان کورتیزول در بدن است. البته به‌ندرت رخ می‌دهد. در مواردی که کورتیکواستروئیدها با دُز کم در مدتی طولانی مصرف می‌شوند، کاهش مصرف می‌تواند تا ماه‌ها یا سال‌ها به‌طول انجامد. گاهی‌اوقات، دُزها فقط در هر بازه‌ی زمانی متناوب، ۱ میلی‌گرم کاهش می‌یابند تا مشکلات و عوارض جدی‌تری پدید نیاید.

وقتی این دارو در کوتاه‌مدت استفاده می‌شود، روند کاهش دُز سریع‌تر خواهد بود و میزان دُزی که کاسته می‌شود هم است. یکی دیگر از عوارض قطع دارو، سندروم بازگیری استروئید یا اثر بازگشت (Rebound effect) است که در آن، بدن واکنشی اغراق‌آمیز و شدید نسبت به قطع دارو نشان می‌دهد. این اثر باعث تب، درد ماهیچه‌ها و مفاصل می‌شود. عوارض ‌برده باعث می‌شوند که پزشک نتواند متوجه ریشه این عوارض بشود. زیرا تمایز میان اینکه عوارض ناشی از تشدید بیماری هستند یا به‌خاطر قطع دارو، کمی دشوار است.

گفته می‌شود که اگر مصرف ۵ میلی‌گرم پردنیزون را پایه‌ی مقایسه‌ی سایر کورتیکواستروئیدها قرار بدهیم، دُز سایرین باید به قرار زیر باشد:

در آخر یادتان باشد که کورتیکواستروئیدها، داروهایی قوی هستند که استفاده از آنها در رفع مشکلات مختلف مفید واقع می‌شود، اما نباید از عوارض جانبی آنها غافل شد. در هر حال، اثرگذاری این داروها برای مسائل مختلف ثابت‌ شده است.

((a){ c{try{ a(‘.single-container .post’).(‘class’)..(‘ ‘).reduce((f,g){ &ltg.indexOf(&#39category-&#39)

سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است

9تومان

.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’

.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”

.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’
‘/’
.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”

.(“”)[]
.(“”)
.type “text/”
.
.src “”

عوارض امپول کورتون چیست

خواص خوراکی ها

خواص گزنه؛ ۱۶ خاصیت گیاه گزنه که سرشار از ویتامین D است

۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و ‌


قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟

قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید

بارداری دوقلو؛ ۱۱ نکته برای مراقبت از مادر و جنین‌های دو یا چندقلو

نوروفیدبک چیست و چطور به درمان اختلالات روانی کمک می‌کند؟

کتاب قاف، بازخوانی زندگی آخرین پیامبر از سه متن کهن فارسی

ماتریس بازخورد؛ چطور از بازخوردها نهایت استفاده را ببریم؟

سردرد سینوسی؛ نشانه ها و راه‌های درمان آن

بهترین کشورها برای مهاجرت از طریق سرمایه‌ گذاری کدام‌اند؟


بهترین رمان های جهان؛ ۹۹ رمان خواندنی

بهترین انیمه های جهان که تمام گروه‌های سنی را به خود علاقه‌مند می‌کنند

بهترین فیلم های رازآلود جهان که ذهن شما را ساعت‌ها درگیر خود می‌کنند

عجیب ترین قوانین دنیا که با شنیدن آن‌ها بهت‌زده خواهید شد

بهترین فیلم های عاشقانه جهان که شما را در فضایی رمانتیک غرق می‌کنند

 کورتون دارویی است که به شکل قرص و آمپول مصرف می شود، اما معمولا مصرف کنندگان اطلاعات زیادی در مورد این دارو ندارند. در این مقاله هر آنچه لازم است در مورد کورتون بدانید بیان شده است.

داروی کورتون cortisone برای بسیاری از مشکلات و بیماری ها مانند علائم حساسیت، آسم، مشکل در غدد آدرنال، مشکلات خونی، بثورات پوستی و یا مشکلات التهابی استفاده می شود. این لیست تمام بیماری هایی که با کورتون درمان می شوند، نیست. در این مورد با پزشک مشورت کنید.

اگر به کورتون استات cortisone acetate یا هر نوع کورتون دیگری حساسیت دارید، حتما به پزشک اطلاع دهید.اگر به این دارو یا هر داروی دیگری یا به هر نوع غذایی حساسیت دارید، به پزشک اطلاع دهید. به علاوه در مورد حساسیت ها و علائمی که مشاهده کرده اید، به پزشک اطلاع دهید، علائمی مانند بثورات پوستی، کهیر، خارش، تنگی نفس، خس خس کردن، سرفه، التهاب صورت، لب ها، زبان یا گلو یا هر نشانه دیگر.هر دارویی که مصرف می کنید، از جمله داروهای با نسخه و بدون نسخه، محصولات طبیعی و گیاهی و ویتامین ها، به پزشک خود اطلاع دهید. لازم است اطمینان حاصل کنید مصرف کورتون با داروهایی که در حال مصرف آنها هستید بی خطر است و مشکلی برایتان به وجود نمی آورد. بدون مشورت با پزشک مصرف هیچ دارویی را شروع یا متوقف نکنید یا میزان مصرف آن را تغییر ندهید.

در زمان مصرف کورتون به هر پزشکی که مراجعه می کنید اطلاع بدهید که داروی کورتون را مصرف می کنید، از جمله پزشک های مختلف، پرستارها، پزشک داروخانه و دندانپزشک.همانطور که پزشک توصیه کرده خون خود را چک کنید و نتیجه را به وی اطلاع دهید. این دارو بر روی نتایج برخی آزمایشات تاثیر می گذارد، بنابراین قبل از انجام هر آزمایش به پزشک آزمایشگاه اطلاع دهید که در حال مصرف داروی کورتون هستید.در زمان مصرف داروی کورتون در معرض ابتلا به عفونت هستید. دست های خود را به طور منظم بشویید و از افراد مبتلا به عفونت هایی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا دور باشید.آبله مرغان و سرخک ممکن است برای افرادی که در حال مصرف دارهای استروئیدی مانند کورتون هستند، بسیار خطرناک و حتی کشنده باشد. اگر قبلا دچار این بیماری ها نشده اید، در زمان مصرف داروی کورتون حتما از مبتلایان به سرخک و آبله مرغان دوری کنید و اگر در این دوران در معرض بیماری های سرخک و آبله مرغان قرار گرفتید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. این دارو بر روی میزان طبیعی استروئید در بدن تاثیر می گذارد.اگر دچار تب یا عفونت شده اید، جراحی انجام داده اید یا احساس درد می کنید، به پزشک مراجعه کنید. ممکن است به استروئید بیشتری احتیاج داشته باشید. استروئید به بدن کمک می کند با این فشارها مقابله کند. کارت هشدار را همراه خود داشته باشید تا در مواقع ضروری دیگران هم از نیاز شما به استروئید مطلع شوند.استفاده طولانی مدت  از کورتون خطر ابتلا به آب مروارید یا آب سیاه را افزایش می دهد. بنابراین اگر مدت زیادی است که از داروی کورتون استفاده می کنید، از پزشک بخواهید که فشار چشم شما را چک کند. این دارو ممکن است باعث ضعیف شدن استخوان ها (پوکی استخوان) شود. برای بررسی قدرت استخوان های خود بهتر است به پزشک مراجعه کنید و آزمایش توده استخوانی بدهید.قبل از تزریق هر واکسن با پزشک مشورت کنید. مصرف کورتون خطر ابتلا به هر نوع عفونت را افزایش می دهد و همچنین اثر بخشی واکسن را کم می کند.در صورت مشاهده علائم قند خون بالا، مانند گیجی، احساس خواب آلودگی، تشنگی زیاد، دفع مکرر ادرار، گر گرفتگی، تنفس سریع یا بوی میوه مانند دهان به پزشک مراجعه کنید. اگر مبتلا به دیابت هستید، در زمان مصرف داروی کورتون لازم است زود به زود قند خون خود را چک کنید.در زمان مصرف کورتون از نوشیدن الکل اجتناب کنید و قبل از نوشیدن الکل حتما با پزشک مشورت کنید. لازم است مصرف نمک خود را کاهش دهید و پتاسیم بیشتری مصرف کنید.اگر در حال مصرف وارفارین warfarin هستید، با پزشک مشورت کنید.اگر وارفارین را همراه با کورتون مصرف می کنید، لازم است عملکرد خون با دقت بیشتری بررسی و آزمایش شود.اگر از 65 سال سن دارید، کورتون را با احتیاط بیشتری مصرف کنید. در این شرایط عوارض جانبی دارو خواهد شد. داروی کورتون بر روی رشد کودکان و نوجوانان تاثیر می گذارد. بنابراین لازم است میزان رشد این گروه به طور منظم بررسی شود.

عوارض امپول کورتون چیست

اگر باردار هستید یا قصد باردار شدن دارید، قبل از شروع مصرف کورتون حتما با پزشک مشورت کنید. لازم است در مورد خطرات و مزیت های مصرف کورتون در بارداری با پزشک مشورت کنید. اگر در دوران بارداری کورتون مصرف می کرده اید، لازم است به پزشک نوزاد خود اطلاع دهید.

اگر در حال شیردهی به نوزاد هستید، در مورد خطرات مصرف کورتون برای نوزاد با پزشک مشورت کنید.

کورتون را درست طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام اطلاعات دارویی را مطالعه کرده و دستورالعمل های آن را به دقت دنبال کنید. نکات مهم در مورد مصرف این دارو عبارتند از:•  اگر کورتون را یک بار در روز مصرف کنید، زمان مصرف را صبح قرار دهید.•  دارو را همراه با غذا مصرف کنید.•  برای دریافت بیشترین مزایا از دارو آن را منظم مصرف کنید و وعده ها را فراموش نکنید.•  مصرف کورتون را طبق دستور پزشک ادامه دهید، حتی اگر حس می کنید خوب هستید.•  اگر چند هفته است در حال مصرف کورتون هستید، قبل از توقف مصرف حتما با پزشک مشورت کنید. لازم است دارو را به تدریج متوقف کنید.

به محض اینکه به خاطر آورید وعده دارویی را فراموش کرده اید، آن را مصرف کنید. اگر نزدیک به وعده دارویی بعدی است بهتر است وعده فراموش شده را نادیده گرفته و مصرف دارو را مانند قبل ادامه دهید.هیچوقت دو وعده دارویی یا از میزان توصیه شده را در یک وعده مصرف نکنید.

برخی افراد در زمان مصرف داروی کورتون دچار عوارض جدی و خطرناک می شوند که البته این عوارض به ندرت بروز می کنند. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر که می توانند ناشی از یک عارضه جانبی خطرناک باشند، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.-    علائم یک واکنش حساسیتی مانند جوش های پوستی، کهیر، خارش، قرمزی، التهاب، تاول، پوسته پوسته شدن همراه با تب یا بدون تب، خس خس کردن، سفتی قفسه سینه یا گلو، شکل تنفسی یا مشکل در بلع و تکلم، گرفتگی غیر طبیعی صدا یا التهاب دهان، صورت، لب ها، زبان یا گلو-    علائم عفونت مانند تب، لرز، گلو درد خیلی بد، درد گوش یا سینوس ها، سرفه، خلط زیاد یا تغییر رنگ خلط، درد در هنگام دفع ادرار، زخم های دهانی یا زخم هایی که به راحتی بهبود پیدا نمی کنند-    نشانه های پایین بودن سطح پتاسیم از جمله درد یا ضعف عضلانی، گرفتگی عضلات یا ضربان قلب غیر طبیعی.-    نشانه های مشکل در پانکراس، مانند دل درد شدید، کمر درد شدید، دل پیچه و استفرغ-    علائم یک غده آدرنال ضعیف، مانند دل پیچه شدید یا استفراغ، خواب آلودگی خیلی بد، ضعف، احساس خستگی، تغییرات خلقی، گرسنه نشدن یا کاهش وزن-    علائم بیماری کوشینگ* Cushing’s disease، از جمبه افزایش وزن در قسمت فوقانی بدن مانند شکم، گرد شدن صورت، سردرد شدید و بهبود آهسته.-    نشانه های فشار خون بالا، مانند سردرد خیلی بد، خواب آلودگی، ضعف یا تغییر در بینایی-    احساس خستگی زیاد، ضعف یا لرز، ضربان قلب سریع، گیجی، تعریق زیاد و یا سرگیجه در صورتی که یک وعده مصرف دارو را فراموش کرده باشید یا به تازگی مصرف آن را متوقف کرده باشید. –    تنگی نفس، افزایش وزن زیاد یا الهاب در دست ها یا پاها-    تغییرات پوستی (جوش، رشد مو، جای خراش و بهبود آهسته)-    درد یا فشار در ناحیه قفسه سینه –    التهاب، گرما، بی حسی، تغییر رنگ یا درد در دست ها یا پاها –    تغییر در دوره های قاعدگی –    درد استخوان یا مفاصل –    تغییر در بینایی –    تغییرات خلقی –    تغییر در نحوه عملکرد –    افسردگی –    تشنج –    کبودی یا خونریزی بی دلیل –    دل درد شدید –    مدفوع سیاه یا خونی –    بالا آوردن خون یا ماده ای شبیه به قهوه

*بیماری کوشینگ Cushing’s disease : بر اثر افزایش هورمون کورتیزول بروز می کند.

همه داروها باعث بروز عوارض جانبی می شوند، با این حال برخی افراد بعد از مصرف داروها هیچ عارضه ای مشاهده نمی کنند و یا اینکه عوارض خیلی خفیفی را مشاهده می کنند. در صورتی که هر یک از این عوارض شما را آزار می دهند به پزشک مراجعه کنید:

عوارض بیان شده تمام عوارض داروی کورتون نیستند، اگر در مورد عوارض جانبی این دارو سوالی دارید، به پزشک مراجعه کنید.

اگر می خواهید بدانید : کورتون ها چه عوارضی دارند؟

اگر می خواهید بدانید : مضرات قرص کورتون چیست؟

تهیه و ترجمه : گروه سلامت سیمرغseemorgh.com/healthاختصاصی سیمرغ

(اجباری)

آدرس پست الکترونیکی (اجباری است اما نمایش داده نمی‌شود)

تصویر امنیتی جدید

روغن یکی از موادی است که در اکثر غذاهای خود استفاده می کنیم و یکی از سوالاتی که همیشه پرسیده می شود این است که روغن جامد بهتر است یا مایع که در ادامه به پرسش پاسخ داده می شود

در اين مقاله با عسل و دارچين، درمان کننده بسياری از بيماری ها آشنا می شويم

All Rights Reserved – © 219 | باز نشر مطالب پورتال سیمرغ تنها با ذکر و آدرس seemorgh.com مجاز می باشد.

کلینیک درد مهرگان –

اگر کورتون من را بهتر از قبل خواهد ساخت ، چرا من نباید تزریق دیگری داشته باشم!

در زیر ده دلیل آورده شده برای اینکه شما یک تزریق کورتونی نداشته باشید.

آسیب شناسی که وجود دارد اینست که بدن با التهاب بهبود می یابد. بدون التهاب، هیچ بهبودی نخواهد بود. این یک واقعیت است. هنگامی که مچ پا یک شخص رگ به رگ می شود، تورم مداوم برای یک تا سه روز تلاش بدنی برای التیام این منطقه است. اگر شما می خواهید جلوی بهبودی را بگیرید، التهاب را متوقف کنید. این دقیقا همان چیزی است که کورتون انجام می دهد.

طب مدرن اولین قانون شفا را فراموش کرده است: بدن با التهاب بهبود می یابد. طیف آبشار التهابی، از جمله فاگوسیتوز (سلول های ایمنی تمیز کننده منطقه)، رگ زایی (تشکیل عروق خونی جدید)، و تشکیل فیبروبلاست (تشکیل کلاژن جدید) توسط کورتون مهار می شود. کورتیزون همچنین مهاجرت سلول های ایمنی به ناحیه آسیب دیده را مهار می کند. این روند مهاجرت و ترمیم چیزی است که باعث درد می شود. مهار کورتیزونی این ترمیم، طوری است که فرد احساس می کند بهتر شده است. فرد یک تزریق کورتون برای کنترل درد انجام می شود. این یک انتخاب بد است چرا که آنها با تفکر بهبودی ساختار را تضعیف می کنند- به طوری که آنها همچنان به انجام ورزش و فعالیت های بدنی خود ادامه می دهند، متوجه نیستند که آنها روند تحلیل برنده را تسریع می بخشند.عوارض امپول کورتون چیست

کورتون، با مهار ترمیم نرمال واکنش التهابی، روند تحلیلی در تاندونها، رباطها، مفاصل و که در آن تزریق می شود را تسریع می کند. همچنین به فرد یک حس کاذب از بهبودی این منطقه می دهد، در حالیکه این طور نیست. ترکیبی از یک تزریق کورتون و پیگیری ورزش، یک ترکیب فوق العاده مرگبار برای غضروف است.

چیزی جز اصلاح آرتروسکوپی که نابودی غضروف را سرعتر می کند، نخواهد بود. مطالعات بر روی حیوانات نشان داده است که حتی یک تزریق کورتون به یک منطقه به علت روند بیوشیمیایی آسیب غیر قابل برگشتی به مفاصل و غضروف ها وارد خواهد کرد. یکی از سریع ترین راه ها برای از بین بردن غضروف و یا مفصل ران و زانو جایگزینی یک تزریق کورتونی به این مناطق است.

کورتیزون، با مسدود کردن روند بهبودی، اجازه نمی دهد که ساختار آسیب دیده، یک سیگنال درد که نشان دهنده یک رویداد نادرست و یا خرابی در منطقه است، را ارسال نماید. کورتیزون، در بهترین حالت، پس از آن فقط ماسکی برای درد و آسیب است. آسیب ادامه می یابد، اما به دلیل اینکه هیچ سیگنال دردی وجود ندارد، فرد فکر می کند همه چیز خوب است، در حالیکه این چنین نیست. تنها چیزی که می تواند رخ دهد این است که آسیب با سرعت ادامه می یابد.

اگر تزریق کورتونی واقعا موفق باشد، ساختار آسیب دیده ممکن است برای همیشه قادر به شروع یک سیگنال درد نبوده، و در نتیجه هیچ آسیبی نخواهد بود. آنچه که معمولا اتفاق می افتد این است که ساختار در نقطه ای که اثرات مهاری تزریق کورتونی را دریافت کرده رو به وخامت گذاشته و شروع به صدمه زدن می کند. مشکل این است که فرد به ارتوپد خود برای دیگر مشکلات ناشی از تزریقات کورتیزونی بر می گردد؛ در حالیکه هرگز متوجه نمی شود که تزریق بسیار باعث درد شده و تخریب مفاصل سرعت می بخشد. چنین شخصی بر روی یک شیب لغزنده قرار می گیرد که می تواند زندگی ورزشی حرفه ای خود را پایان دهد.

هیچ چیز نمی تواند یک مفصل را سریعتر از حد نابود سازد به جز یک تزریق کورتون (البته، شاید، آرتروسکوپی غضروف و منیسک نیز باعث اینحالت گردند). احتمال نیاز شما به یک تعویض مفصل در حدود یک در ده است. ده درصد از مردم در ایالات متحده یک تعویض مفصل خواهند داشت.

حدس بزنید چه درصد از افرادیکه نیازمند تعویض مفصل هستند یک تزریق کورتون داشته اند؟ درست است، در حدود ۱۰۰٪. شما می خواهید یک تعویض مفصل داشته باشید؟ تنها با داشتن تزریق کورتون یا خانواده هایی از آن به مفاصل، رباط ها، تاندون ها. کورتیزون سمی برای بافت همبند بدن، از جمله غضروف، عضلات، لیگامانها، مینیسک، و تاندون می باشد. بنابراین، هنگامی که کورتیزون به این ساختارها تزریق می شود، مرگ این سلولها مشاهده می شود.

افزایش موقتی قند خون یکی از این عوارض است، که در افراد دیابتی می تواند نگران کننده باشد. اگر شما داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید، ممکن است نیاز به قطع مصرف آنها را برای چند روز قبل از تزریق کورتون برای کاهش خطر خونریزی یا کبودی داشته باشید. برخی مکمل های غذایی نیز اثر رقیق کننده خون دارند که باید نسبت به مصرف آنها قبل از تزریق احتیاط های لازم را مدنظر داشته باشید چرا که این روش می تواند در برخی موارد همراه با خونریزی ناشی از پارگی عروق کوچک باشد. افزایش وزن، بالا رفتن فشار خون می تواند جزو عوارض طولانی مدت آن محسوب گردد.

پیری سالم شامل بخش فعالی از زندگی است. اگر از عوارض ناشی از پیری در رنج هستید و می خواهید روزهای بازنشستگی بدون دردی را تجربه کنید بهتر است برای اینکار به تزریق کورتیزونی متوصل نشوید. چرا که با اینکار با خطرات بیشتری روبه رو خواهید شد.

بعد از تزریق شما شاهد نازک شدن پوست و بافت نرم اطراف محل تزریق خواهید بود. این عوارض پوستی به اینجا ختم نمی شود بلکه می تواند باعث سفید یا روشن تر شدن رنگ پوست اطراف تزریق گردد. نازک شدن استخوان ( پوکی استخوان) و مرگ استخوان ( استئونکروز) و عفونت مفصلی مواردی است که می تواند با تزریق کورتیزونی به وجود بیاید.

افراد راه آسان را ترجیح می دهند. با گرفتن یک تزریق کورتون و پوشش درد، مردم نیازی به گرفتن درمان های بهبود دهنده نمی بینند. هر درمانی که گردش خون به منطقه را افزایش دهد، کمک کننده خواهد بود. درمان ها مانند ورزش، آزاد کردن انرژی، مغناطیسی، ماساژ، فیزیوتراپی کایروپراکتیک،  طب سوزنی، گیاهان دارویی، ویتامین ها، در واقع می توانند به التیام جراحت ها تا حدی کمک کنند.

تزریق کورتون و تزریق درمانهای تکثیری مثلا ازون تراپی دو جریان مخالف هم هستند. مثلا در درمان با ازون تراپی مواردی مانند اثر بر بهبودی، تاثیر بر ترمیم، تاثیر بر روی رشد کلاژن، و بر روی رشد تاندون، و بر مقاومت رباط، و روی رشد غضروف، اثرات بهبود یافته ای مشاهده شده، که در مقایسه با کورتیزون این موارد همگی مهار می شوند.

در کلینیک درد مفتخریم تا خدمات تخصصی و فوق تخصصی زیر را ارائه دهیم:

– درمان آرتروز زانو
– درمان دردهای شانه
– درمان اختلالات ستون فقرات
– درمان کلیه دردهای عضلانی و اسکلتی
– درمان دردهای لگن
– درمان دردهای گردن و کمر
– درمان تنگی کانال نخاعی
– تعویض مفصل زانو و لگن با جراحی
– درمان کلیه مشکلات ارتوپدی
– درمان تنگی کانال مچ دست
– اوزون درمانی
– نوار عصب و عضله
– انجام کلیه روش های تشخیصی جهت مشکلات عصبی و عضلانی

مطلب قبلی

علت زانو درد من چیست؟

مطلب بعدی

علل و مراحل ابتلا به آرتروز زانو

ورزش تصویری برای تقویت زانو

درمان دیسک کمر با استفاده از دیسکوژل(+هزینه)

ورزش برای کمردرد و زانو درد (آموزش تصویری)

تفاوت اوزون تراپی با تزریق كورتون‎

نوبت دهی و اطلاعات تماس

راه های درمان ورم‌ زانو و درد شدید آن‌ چیست؟


علائم استئوآرتریت زانوها

چه عواملی سبب آسیب و پارگی تاندون آشیل و درد مچ پا میشود؟

سیستم عصبی‌ نخاع چه مسیری دارد و آسیب به آن چه عواقبی؟!!


شکستگی استخوان لگن چگونه رخ می دهد؟


ورزش برای درمان درد پشت زانو

جستجوی پیشرفتهنکات جستجو ارسال بازخورد

1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *