راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

زگیل تناسلی شایع‌ترین عفونت ویروسی است که از راه رابطه جنسی منتقل می‌شود و عامل آن ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) است که حین تماس جنسی منتقل می‌شود.

با مطالعه این مقاله می‌توانید اطلاعات خود را در زمینه علائم زگیل تناسلی افزایش دهید، با روش‌های درمان عفونت HPV و همچنین جلوگیری از ابتلا به آن آشنا شوید.

اگر زگیل تناسلی درمان نشود، بزرگ می‌شود یا تعداد آن افزایش می‌یابد. زگیل تناسلی معمولاً بی‌خطر است و حتی اگر درمان نشود آسیبی به سلامتی نمی‌زند، اما تحمل آن ناراحت کننده است و ظاهر نا‌زیبایی دارد. با درمان کردن زگیل احتمال سرایت آن به دیگران کاهش می‌یابد.
 

علل زگیل تناسلی

راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

چنانچه ویروس پاپیلوم انسانی (HPV ) پوست ناحیه تناسلی و مقعد را عفونی کند، زگیل تناسلی ایجاد می‌شود. زگیلهای تناسلی از شایعترین عفونتهای آمیزشی به شمار میروند. بیش از صد نوع ویروس پاپیلوم وجود دارد که هر یک بخش‌های مختلفی از بدن مانند دست و پا را درگیر می‌کند. حدود سی نوع ویروس پاپیلوم داخل و اطراف ناحیه تناسلی و مقعد وجود دارد، اما عامل ایجاد زگیل تناسلی فقط دو ویروس نوع ششم و یازدهم است.

انتقال زگیل تناسلی

ویروس پاپیلوم یعنی عامل ایجاد زگیل تناسلی به راحتی از راه رابطه جنسی منتقل می‌شود. هم بانوان و هم آقایان می‌توانند حامل این ویروس و منتقل کننده آن باشند.

ویروس پاپیلوم انسانی از راه تماس پوستی سرایت می‌یابد، بنابراین با تماس نزدیک ناحیه تناسلی نیز منتقل می‌شود و انتقال آن لزوماً منوط به رابطه جنسی دخولی واژینال یا مقعدی نیست.
اگر از کاندوم استفاده شود، ویروس منتقل نمی‌شود، اما ممکن است کاندوم تمام ناحیه تناسلی را نپوشاند و پوست ناحیه تناسلی بدون پوشش عفونی شود.
ویروس پاپیلوم عموماً هنگام وجود داشتن زگیل منتقل می‌شود، اما احتمال سرایت آن پس از از بین رفتن زگیل نیز وجود دارد.
به ندرت پیش می‌آید که در اثر سکس دهانی زگیل در دهان یا گلو یا روی لب‌ها ایجاد شود.
زگیل بدون رابطه جنسی مقعدی از ناحیه تناسلی به ناحیه اطراف مقعد منتقل می‌شود.
احتمال دارد که زگیل تناسلی هنگام زایمان از مادر به نوزاد منتقل شود، البته این اتفاق به ندرت رخ می‌دهد.
زگیل تناسلی از راه بوسیدن، در آغوش گرفتن، استفاده اشتراکی از حوله یا حمام، شنا در استخر عمومی، صندلی توالت، لیوان، بشقاب یا دیگر وسایل غذاخوری مشترک منتقل نمی‌شود.

نشانه‌ها و علائم

[1]

اکثر بیماران مبتلا به عفونت HPV دچار زگیل تناسلی نمی‌شوند و ویروس به خودی خود از بین می‌رود. به این ترتیب ممکن است شما یا همسرتان هیچ گاه متوجه این عفونت ویروسی نشوید.
ایجاد شدن زگیل پس از تماس داشتن با ویروس از سه تا چند هفته یا حتی چند سال طول می‌کشد. ممکن است برآمدگی‌ها یا زائده‌های گوشتی کوچک یا تغییرات پوستی داخل یا روی ناحیه تناسلی یا مقعدی به چشم بخورد. زگیل تناسلی معمولاً بدون درد است، اما گاهی خارش دارد و ایجاد التهاب می‌کند.

چگونگی اطلاع از وجود ویروس و زگیل تناسلی

یگانه روش اطمینان از وجود عفونت ویروسی و زگیل تناسلی این است که پزشک زگیل را ببیند و عفونت را تایید کند. بنابراین حتی اگر خودتان یا همسرتان از وجود زگیل تناسلی مطمئن هستید، باز هم توصیه می‌کنیم که برای تایید تشخیص به پزشک مراجعه کنید.
حتی اگر همسرتان زگیل تناسلی نداشته باشد، باز هم احتمال دارد که شما با زگیل مواجه شوید. احتمال انتقال هم‌زمان بیش از یک عفونت منتقله جنسی وجود دارد. توصیه می‌کنیم در شرایط زیر برای بررسی وجود عفونت به متخصص مراجعه کنید:

بروز علائم یا مشکوک شدن به آنها در خودتان یا همسرتان
چنانچه خودتان یا همسرتان رابطه جنسی محافظت نشده داشته‌اید.
ابتلا به نوع دیگری از عفونت‌های قابل انتقال از راه رابطه جنسی
باردار بودن یا قصد بارداری داشتن

تشخیص

پزشک معمولاً زگیل تناسلی را با دیدن آن تشخیص می‌دهد و برای بررسی دقیق آن از ذره بین استفاده می‌کند.

ممکن است معاینه داخلی واژن یا مقعد برای بررسی وجود زگیل‌های داخلی انجام شود.
به ندرت لازم می‌شود تا برای معاینه دقیق‌تر زگیل از آن نمونه برداری شود. در صورت لزوم و با توجه به ناحیه نمونه برداری بی‌حسی موضعی اعمال می‌شود.
آزمایش‌های جدیدی برای جستجوی گونه‌های معینی از ویروس‌ها ابداع شده است، اما این آزمایش‌ها به طور معمول برای تشخیص زگیل تناسلی انجام نمی‌شود.
آزمایش خون برای تشخیص ویروس زگیل تناسلی انجام نمی‌شود.

درمان زگیل تناسلی

درمان زگیل تناسلی به شکل زگیل، تعداد و محل آنها بستگی دارد.
هدف درمان برداشتن زگیل مشخص است. میزان تاثیرگذاری و موفقیت درمان متغیر است و به اندازه و نوع زگیل، روش درمان و واکنش سیستم ایمنی در مقابله با ویروس بستگی دارد.
برخی بیماران نیازی به درمان ندارند یا خود ترجیح می‌دهند که تحت درمان قرار نگیرند. بااین حال اکثر زگیل‌ها پس از شروع درمان به سرعت از بین می‌روند. زگیل تناسلی عامل ویروسی دارد و باکتری منشأ آن نیست، بنابراین آنتی بیوتیک کاربردی در درمان آن ندارد.
روش‌های درمان زگیل تناسلی به شرح زیر است:

استعمال پماد یا مایع روی زگیل به مدت چند روز در هفته. بیمار معمولاً خود این کار را در خانه انجام می‌دهد. طول دوره این درمان موضعی چند هفته است.
کرایوتراپی: زگیل تناسلی هر یک تا دو هفته یک بار با نیتروژن مایع فریز یا منجمد می‌شود
گرما (الکتروکوتری) یا سوزاندن زگیل: این درمان به بی‌حسی موضعی نیاز دارد
درمان با لیزر: این روش تحت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود.
جراحی: ناحیه درمان قبل از شروع جراحی بی‌حس می‌شود

زگیل تناسلی برخی بیماران به سرعت محو می‌شود، اما بعضی زگیل‌ها مقاوم است و باید درمان چند بار تکرار شود تا بتوان زگیل را از بین برد. به علاوه تاثیرگذاری درمان گاهی زمان‌بر است و باید صبر داشت.
شواهد بیانگر این نکته است که سیگاری‌ها به خوبی غیرسیگاری‌ها به درمان واکنش نشان نمی‌دهند. اگر درمان اول موفقیت آمیز نباشد، درمان دیگری یا ترکیبی از درمان‌ها امتحان می‌شود. احتمال عود کردن زگیل نیز وجود دارد.

استفاده از صابون عطری، روغن حمام، کف حمام، کرم و لوسیون تا زمان اتمام درمان ممنوع است، چون این فراورده‌ها پوست را تحریک می‌کنند.
بیمار موظف است پزشک را از باردار بودن یا احتمال بارداری خود مطلع کند، چون حاملگی بر انتخاب نوع درمان اثر می‌گذارد.
فراورده‌های مخصوص درمان زگیل که در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد برای زگیل تناسلی مناسب نیست.

پیشگیری از زگیل تناسلی

احتمال دارد که زگیل تناسلی یا دیگر عفونت‌های منتقله جنسی از راه برقراری رابطه جنسی با فردی منتقل می‌شود که به عفونت مبتلا است، اما هیچ علائمی ندارد.
با رعایت توصیه‌های متخصص می‌توان از ایجاد زگیل تناسلی و اکثر عفونت‌های قابل انتقال از راه رابطه جنسی مانند HIV، کلامیدیا و سوزاک جلوگیری کرد. همچنین اگر به این گروه از عفونت‌ها مبتلا باشید، این توصیه‌ها از سرایت عفونت به همسرتان جلوگیری می‌کند.

کلید واژه ها:
زگیل تناسلیبیماری های مقاربتیبیماری های شایع

راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

پژوهشگران بریتانیایی می‌گویند زنانی که واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (زگیل تناسلی یا اچ پی وی) تزریق کرده‌اند به فقط سه بار پاپ اسمیر در عمرشان نیاز دارند.

ویروس اچ پی وی عامل ۹۹ درصد موارد سرطان گردن رحم است. برای جلوگیری از این بیماری، بیماریابی سرطان گردن رحم انجام می شود که به پاپ اسمیر معروف است. در این تست که معمولا بدون درد و خونریزی است (بسیارشبیه معاینه اعضای تناسلی خانم‌ها است) اما ممکن است ناخوشایند باشد نمونه‌ای از سلول‌های گردن رحم برداشته می‌شود. بعد این نمونه در آزمایشگاه بررسی می‌شود که آیا تغیرات سرطانی در سلول‌ها دیده می‌شود و آیا ویروس اچ‌پی‌وی در دهانه رحم فرد وجود دارد یا نه.

بر اساس توصیه فعلی در بریتانیا زنان باید در طول عمر خود دوازده بار پاپ اسمیر انجام دهند.

در این کشور از سال ۲۰۰۸ واکسن اچ پی وی به تمام دختران ۱۱ تا ۱۳ توصیه و تزریق می شود و از آن زمان تا کنون موارد اچ پی وی به میزان زیادی کاهش یافته است.

پژوهشگران دانشگاه کوئین مری لندن می گویند دختران جوانی که واکسن را تزریق کرده اند ، فقط سه بار، سی، چهل، و ۵۵ سالگی نیاز به پاپ اسمیر دارند.

پروفسور پیتر ساسینی که این تحقیق را سرپرستی کرده می‌گوید زنانی که واکسن اچ پی وی زده اند بسیار کمتر احتمال دارد به سرطان گردن رحم مبتلا شوند و به همین دلیل نیاز به این همه پاپ اسمیر ندارند.

در بریتانیا قرار است در سال ۲۰۱۹ واکسن جدید اچ پی وی به بازار وارد شود که در ۹۰ درصد موارد از آلودگی به این ویروس جلوگیری می‌کند در حالی که در واکسن فعلی این میزان هفتاد درصد است.

اچ‌پی‌وی پسران را هم می تواند مبتلا کند اما عوارض آن کمتر از دختران است. در بریتانیا بحث اینکه به پسران هم واکسن تزریق شود مطرح شد اما تابستان امسال کارشناسان آن را قابل توجیه ندانستند چرا که معتقد بودند با کاهش موارد ابتلا در دختران، شانس ابتلای پسران هم کاهش پیدا می کنند هر چند که منتقدان از این تصمیم ابراز نگرانی کرده‌اند.

در ایران واکسن اچ‌پی‌وی در دسترس است اما جزء بره واکسیناسیون سراسری نیست اما دختران نوجوان می‌توانند از پزشک بخواهند که برای آنها این واکسن را تجویز کند و به این ترتیب احتمال ابتلا به سرطان گردن رحم به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند.

تاکنون بیش از ۲۰۰ رده از ویروس اچ‌پی‌وی شناخته شده است و بسیاری آن را با زگیل‌های تناسلی می‌شناسند. این ویروس اما عامل بروز سرطان‌های گردن رحم، حلق، مقعد و آلت جنسی هم هست.

اچ پی وی چیست؟

ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV یک ویروس حاوی DNA است که بیش از دویست رده آن شناخته شده است و بیش از ۴۰ نوع آن نواحی جنسی را درگیر می‌کند.  یکی از عمده‌ترین راه‌های انتقال این ویروس، تماس جنسی است. از هر ۴ فرد با آلت جنسی منتسب به زنانه، ۳ فرد در طول زندگی به این عفونت مبتلا می‌شوند. دراکثر مواقع عفونت‌های ناشی از HPV جدی نیستند، نشانه‌ای از خود بروز نمی‌دهند و خودبخود و بدون نیاز به درمان از بین می‌روند. به دلیل همین بروز ندادن نشانه‌های ظاهری است که ویروس HPV به راحتی منتقل می‌شود و بر خلاف باور عامه که ویروس‌های دیگری همچون HIV را خطر اصلی روابط جنسی محافظت نشده می‌داند، اچ‌پی‌وی این روزها شایع‌ترین ویروسی است که با تماس جنسی منتقل می‌شود. تنها چند رده از این ویروس موجب بروز سرطان‌های اندام‌های جنسی و تولید مثل، مقعد و حلق می‌شوند.

رعایت بهداشت در روابط جنسی و دوری از تماس‌های جنسی پرخطر مهم‌ترین روش پیشگیری از آلوده شدن به این ویروس است. در اینجا منظور از تماس جنسی پر خطر رابطه جنسی بدون حفاظت دهانی، رابطه جنسی بدون حفاظت مقعدی، تماس آلت‌های جنسی بدون حفاظت، دخول بدون حفاظت و حتی تماس مستقیم پوست یا دست با آلت جنسی فرد مبتلا به ویروس است. هنوز شواهد علمی قابل استنادی برای تأیید انتقال ویروس از طریق صندلی توالتی که فرد ناقل ویروس استفاده کرده است و یا شنا در استخری که فرد ناقل در آن شنا کرده وجود ندارد. راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

همانطور که گفته شد تنها چند رده از این ویروس می‌توانند موجب بروز سرطان شوند. ویروس اچ‌پی‌وی به عنوان عامل چهار نوع سرطان شناخته می‌شود؛ سرطان‌های حلق و دهان، سرطان آلت جنسی، سرطان مقعد و سرطان گردن رحم. همین‌جا یادآوری می‌کنیم که تست پاپ‌‌اسمیر مستمر و به طور متوسط هر سه سال برای افرادی که رحم دارند یکی از راه‌های پیشگیری و درمان به موقع سرطان رحم است.

باقی رده‌های ویروس تنها موجب بروز زگیل‌های پوستی می‌شوند که به راحتی هم قابل درمانند، اما بسته به بدن فرد و سیستم ایمنی‌اش، نیاز به طول زمان‌های متفاوتی برای دفع از بدن وجود دارد و تنها آزمایش‌های ویژه بعد از طی درمان می‌تواند شخص را از وضعیت ویروس در بدنش مطمئن کند.

پس از کشف ارتباط ویروس اچ‌پی‌وی و این سرطان‌ها و به ویژه با افزایش شیوع ویروس و سرطان‌ها توجه زیادی به ویروس اچ‌پی‌وی جلب شده است و به روایتی آن‌را خطرناک‌تر از ویروس اچ‌آی‌وی یا ایدز می‌کند. شیوع این ویروس در میان نوجوانان و جوانان بالاست. در این سنین عطش برای برقراری تماس جنسی و رابطه جنسی زیاد است. نهی و ممنوعیت برقراری روابط جنسی برای پیشگیری از شیوع این بیماری به هیچ وجه کافی نیست و تنها آگاه‌سازی و آموزش رعایت بهداشت جنسی می‌تواند از بروز آن پیشگیری کند.

واکسیناسیون و تکمیل دوره‌های چندگانه بهترین و امن‌ترین راه برای پیشگیری از ابتلا به ویروس برای همه افراد از هر جنس و جنسیت، گرایش و رفتار جنسی، به ویژه پیش از آغاز فعالیت جنسی توصیه  می‌شود. این واکسن می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان رحم را تا ۷۰٪ و بروز زگیل‌های تناسلی را تا ۹۰٪ کاهش دهد.

این واکسن‌ها تاثیری بر انواع ویروس‌های HPV که فرد ممکن است به آن مبتلا باشد ندارند.

چطور ویروس HPV وارد بدن ما می‌شود؟

انواع رده‌های HPV که موجب بروز زگیل‌های تناسلی می‌شوند، عمدتاً از طریق تماس پوستی در رابطه‌ جنسی همراه با دخول منتقل می‌شوند. ویروس معمولاً در اطراف آلت‌های جنسی و مقعد دیده می‌شود و تجمع کمتری در ناحیه دهان یا گلو دارد.

زگیل‌های تناسلی در افرادی که ناقل ویروس HIV هستند، بعد از تماس با ویروس HPV  با احتمال بیشتری بروز پیدا می‌کند. قدرت سیستم ایمنی بدن یکی از مهم‌ترین معیارها در بروز زگیل‌های پوستی است. افرادی که بدنشان ایمنی پایین‌تری دارد، از جمله آنها که به ویروس HIV و یا سایر بیماری‌هایی که توان ایمنی بدن را پایین می‌آورد،  مبتلا هستند زگیل‌ها را بیشتر بروز می‌دهند، چرا که از توانایی پایین‌تری برای مقابله با ویروس برخوردارند.

در طول رابطه جنسی مقعدی، HPV می‌تواند در ناحیه کانال مقعدی منتشر شود. بعضی از انواع اچ‌پی‌وی می‌تواند موجب تغییراتی در برخی از سلول‌های داخل مقعد شود و موجبات سرطان مقعد را فراهم آورد. در مردانی که با مردان دیگر روابط جنسی دارند و HIV+ هستند، احتمال بروز این تغییرات بالاتر گزارش شده است.  

زگیل‌های تناسلی کی و کجا به وجود می‌آیند؟

زگیل‌های تناسلی ممکن است بصورت برجستگی‌های بی‌درد در ناحیه آلت جنسی و یا حول مقعد بر روی باسن دیده شود. این زگیل‌ها نزدیک مجرای ادرار، زیر پوست ختنه‌گاه یا غفله، بر روی قضیب یا حول فرج یا در نواحی داخل آن و نیز بیرون یا درون مقعد دیده می‌شوند. زگیل‌ها اشکال مختلفی دارند. برخی به شکل یک لکه سفید مسطح و برخی دیگر مانند دسته‌های کوچک گل‌کلمی پدیدار می‌شوند.

زگیل‌ها ممکن است ۴ هفته تا ۸ ماه بعد از تماس با ویروس HPV، و گاهی هم دیرتر بر سطح پوست دیده شوند و گاهی هم اصلا زگیلی دیده نمی‌شود. انتقال ویروس از فرد ناقل به فرد دیگر ربطی به وجود زگیل بر پوست ندارد و حتی اگر زگیلی دیده نشود، ویروس همچنان می‌تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

معمولا در مراحل اولیه سرطان گردن رحم با منشا HPV، هیچ علایمی دیده نمی‌شود اما این نشانه‌ها می‌تواند شامل خونریزی‌های شدید یا غیرطبیعی واژنی و یا خونریزی بین پریودها باشد. اگر شما این علایم را می‌بینید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

اکثر افراد با ابتلا به زگیل‌های تناسلی دچار مشکلات بلندمدت نمی‌شوند. در افراد باردار، زگیل‌های تناسلی می‌توانند بزرگتر باشند، خونریزی داشته باشند یا عفونی شوند. زگیل‌های تناسلی می‌توانند به نوزاد هم منتقل شوند، اما این احتمال پایین است. برخی از انواع HPV موجب تغییراتی در سلول‌ها می‌شوند که منشا سرطان‌های گردن رحم، قضیب، فرج، مقعد و یا گلو هستند. در میان این سرطان‌ها، سرطان گردن رحم شایع‌ترین است.

چه آزمایش‌‌هایی ممکن است به تشخیص کمک کند؟

کادر بهداشتی و درمانی می‌تواند با پرسش درباره علایم و معاینه زگیل‌ها تشخیص بدهد که آیا شما دچار زگیل‌های تناسلی هستید یا خیر. برای تشخیص تغییرات با منشا ابتلا به ویروس HPV در گردن رحم، باید تست پاپ بدهید. این آزمایش را جدی بگیرید، چرا که تشخیص زودرس  می‌تواند نقش بسیار مهمی در بهبود و پیشگیری از پیشرفت سرطان گردن رحم داشته باشد. همچنین توصیه می‌شود مردانی که در روابط جنسی با مردان دیگر پذیرنده دخول هستند، به ویژه آنها که HIV+ هستند، تست پاپ مقعدی را جدی بگیرند.

اچ‌پی‌وی را چطور درمان کنیم؟

در اکثر مواقع، ابتلا به HPV منجر به بروز زگیل‌های تناسلی خود بخود از بین می‌رود. این فرایند ممکن اسن چند ماه تا چند سال طول بکشد. زگیل تناسلی می‌تواند خودبخود یا با درمان از بین برود اما  دیده نشدن این زگیل‌ها بر پوست لزوماً نشان‌دهنده خروج ویروس از بدن نیست و ویروس می‌تواند همچنان از راه تماس‌های پوستی بین شرکای جنسی منتقل شود.

تلاش برای از بین بردن علایم و زگیل‌ها امری کاملاً طبیعی است. درمان می‌تواند شامل فریز کردن و یا استفاده از مایعات و کرم‌های موضعی باشد که بسته به نوع دارو توسط پزشک یا خود شما در یک بازه از ۴ تا ۱۶ هفته استفاده می‌شود. به یاد داشته باشید به هیچ‌وجه از درمان‌های خانگی و بدون تجویز پزشک استفاده نکنید. داروهایی که در داروخانه برای درمان زگیل‌های پوستی در دسترس شماست لزوماً برای درمان زگیل‌های تناسلی مناسب نیست و ممکن است موجب سوختگی‌های شدید پوستی شود.

برای پیشگیری چه کنیم؟

واکسن گارداسیل را بزنید. برای رابطه دهانی، مقعدی، و یا واژنی از کاندوم و یا سایر روش‌های پیشگیری از انتقال بیماری‌های آمیزشی استفاده کنید.

بهداشت رابطه جنسی را در هر شرایطی رعایت کنید، مخصوصا از داشتن رابطه دهانی-مقعدی و یا واژنی-مقعدی بدون رعایت بهداشت اجتناب کنید.

شکل ظاهری زگیل‌های تناسلی و سایر علایم ابتلا به ویروس اچ‌پی‌وی را بشناسید و در صورت مشاهده این علایم در اسرع وقت به دنبال درمان کامل باشید.

در صورت مشاهده زگیل روی بدن خود و یا شریک جنسی از داشتن تماس جنسی و ارتباط جنسی تا انتهای درمان ضایعات اکیدا خودداری کنید.

آیا‌ ویروس اچ‌پی‌وی از طریق بوسیدن هم منتقل می‌شود؟

جواب به این سوال کمی پیچیده است زیرا ویروس در بزاق فرد ناقل هم وجود دارد. اما از طرف دیگر راه اثبات شده انتقال این ویروس تماس با آلت جنسی فرد ناقل است. بنابراین امروز بوسیدن یک نوع تماس جنسی با پتانسیل انتقال ویروس اچ‌پی‌وی تلقی نمی‌شود.راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

آیا همه رده‌های ویروس اچ‌پی‌وی خطرناکند؟

تاکنون نزدیک به دویست رده از ویروس اچ‌پی‌وی شناسایی شده است. اغلب رده‌ها سرطان‌زا نیستند و فقط زگیل یا ضایعات پوستی ایجاد می‌کنند و تنها برخی از رده‌ها خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند. رده‌های سرطا‌ن‌زا شامل رده ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۳، ۵۶ و ۵۹

هستند. اگر این رده‌های ویروس در بدن فردی شناسایی شوند نشان دهنده ریسک بالاتر ابتلا به سرطان‌های آلت‌های جنسی، گردن رحم، مقعد و سرطان‌های گلو است.

آیا ابتلا به اچ‌پی‌وی تفاوتی در مردان و زنان دارد؟

از ظاهر زگیل‌ها می‌توان اچ‌پی‌وی را تشخیص داد. برای تشخیص قطعی آن می‌توان از ضایعات بیوپسی (نمونه‌برداری) کرد و سلول‌های ویروس را مشاهده کرد. از لحاظ ابتلا و ریسک سرطان، همه افراد در یک میزان خطر هستند، ولی روش ساده‌ای برای تشخیص و اثبات ابتلا به ویروس در مردان بدون علامت یا ضایعه قابل مشاهده نداریم. در زنان تست پاپ اسمیر و آزمایش نمونه‌برداری تشخیص اچ‌پی‌وی و تیپ (رده) آن وجود دارد و در مردان با روابط جنسی با هم‌جنس پاپ مقعدی پیشنهاد می‌شود.

آیا ممکن است کسی که تا کنون رابطه جنسی با دخول نداشته، به اچ‌پی‌وی مبتلا شود؟ آیا این فرد می‌تواند تست پاپ اسمیر بدهد، بدون این که نگران تغییر شکل مجرای واژن باشد؟

راه انتقال رده‌های خطرناک ویروس اچ‌پی‌وی تماس جنسی است و دخول تنها یکی از راه‌های برقراری تماس جنسی است. بنابراین حتی با فرض اینکه کسی تجربه دخول نداشته باشد ولی در معرض تماس جنسی قرار گرفته باشد می‌تواند به اچ‌پی‌وی مبتلا شود. جدای این چیزی به «پرده بکارت» با شکل پاره شدنی وجود ندارد و تست پاپ اسمیر هم برای تشخیص ابتلا به ویروس برای پیشگیری از بروز و رشد سرطان رحم ضروری است. در صورت اصرار برای پیشگیری از هرگونه تغییر شکل مجرای داخلی واژن، می توان از سواپ‌های مخصوص با سایز کوچک‌تر استفاده کرد و یا از سطح ضایعه نمونه‌برداری کرد.

اما جواب صحیح به این سوال این است که بدون در نظر گرفتن بکارت و تابو بودن آن باید به آموزش بهداشت رابطه و پیشگیری صحیح بپردازیم. اگر شناخت کافی وجود داشته باشد و شما در یک رابطه تک‌شریکی و یا  رابطه جنسی با پیوند مایعی باشید، نگرانی وجود ندارد. اما نباید به هیچ وجه با فردی که ضایعات و زگیل قابل مشاهده دارد تماس جنسی برقرار کرد. توجه داشته باشید که رعایت بهداشت و توجه به سلامت جنسی خود و پارتنرتان در هر رابطه جنسی لازم و ضروری است. پس در صورتیکه به هر بیماری آمیزشی مبتلا هستید پارتنر یا شریک جنسی خود را در جریان قرار دهید و به دنبال درمان آن در اسرع وقت باشید. از شریک خود بخواهید درباره بیماری‌های آمیزشی شفاف و راستگو باشد و دانش لازم را نیز به دست بیاورد. این حق و وظیفه شماست که زمانی که احساس می‌کنید سلامت شما ممکن است به خطر بیفتد تماس یا رابطه جنسی را به بعد از درمان موکول کنید. هر فردی که وارد رابطه جنسی می‌شود باید بتواند از سلامت خودش و افراد دیگر شریک در رابطه جنسی حفاظت کند و درباره این موضوع با شریک یا شرکای جنسی‌اش گفتگو کند.

آیا درمان صد در صدی برای اچ‌پی‌وی وجود دارد؟

خیر، هنوز یک روش درمانی با طول درمان مشخص برای دفع کامل ویروس اچ‌پی‌وی از بدن وجود ندارد و تنها بر حسب توانایی سیستم ایمنی فرد مبتلا، ویروس ممکن است تا میزان زیادی غیرفعال شود و یا کاملا خارج شود. به یاد داشته باشید افراد با از بین بردن علایم ابتلا به ویروس، یعنی زگیل‌های تناسلی و درمان آنها، همچنان ناقل ویروس خواهند ماند و تنها با تکرار آزمایش‌ها می‌توان از دفع کامل ویروس مطمئن شد.  

آیا واکسن اچ‌پی‌وی موثر است؟

بله، واکسن‌ها برای پیشگیری ابتلا به اچ‌پی‌وی موثر هستند. اولین نوع واکسن HPV که به بازار آمد سراویکس بود که بدن را بر علیه ویروس اچ‌پی‌وی رده ۱۶ و ۱۸ ایمن می‌کرد و بدین ترتیب از بروز سرطان رحم جلوگیری می‌کرد. امروزه گارداسیل و گارداسیل ۹ در بازار هستند که به ترتیب بدن را در مقابل رده‌های ۴ و ۹  و هم رده سرطان‌زای ویروس اچ‌پی‌وی ایمن می‌کنند. البته باید توجه داشت این واکسن‌ها باید قبل از سن شروع تماس جنسی و پیش از اولین تماس جنسی دریافت شوند.

پروتکل استاندارد جهانی تزریق واکسن از یازده سالگی است و در مناطقی که فعالیت جنسی افراد زودتر شروع می‌شود و یا سن بلوغ به طور طبیعی پایین‌تر است، می‌تواند از ۹ سالگی هم دریافت شود. این واکسن باید دو بار قبل از ۱۵ سالگی و سه بار بعد آن دریافت شود تا ایمنی کافی را ایجاد کند. گفته می‌شود که تزریق این واکسن در زنان تا ۲۶ سالگی و در مردان تا ۲۱ سالگی موثر است و بعد از اثر کمتری دارد. البته کسانی که ضعف سیستم ایمنی و یا بیماری زمینه ای مثل دیابت دارند یا داروهای سرکوبگر ایمنی مثل کورتون دریافت میکنن بیشتر در خطر بالاتری برای ابتلا به ویروس اچ‌پی‌وی قرار دارند و توصیه می‌شود که حتی در سنین بالاتر هم واکسن را دریافت کنند. توجه داشته باشید که محدودیت سنی خاصی برای تزریق واکسن وجود ندارد و تزریق واکسن برای زنان بین سن ۹ تا ۲۶ سال و مردان بین ۱۱ تا ۲۶ سال یک توصیه جهانی است، چرا که اثربخشی این واکسن در این سنین زیاد است و بعد از آن اثربخشی واکسن کم می‌شود.

برای دریافت واکسن نیاز نیست که از مبتلا نبودن مطمئن باشید و در هر صورت واکسن می‌تواند در برابر رده های دیگری که به آن مبتلا نیستید ایمنی ایجاد کند. ضمنا باید توجه کرد که تکرار واکسن برای پیش‌گیری از بروز علایم ظاهری و نیز کنترل ویروس در بدن برای افرادی که ناقل HPV هستند مهم است.

آیا اچ‌پی‌وی از مادر به فرزند انتقال میابد و آیا می‌توان با روش زایمان سزارین ریسک انتقال را کم کرد؟

بله، متاسفانه گزارش شده است که ویروس اچ‌پی‌وی از طریق مادر به جنین منتقل می‌شود و ویروس انتقال یافته به جنین در دوران بارداری می‌تواند باعث بروز ضایعات در دهان و گلوی نوزاد بشود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که نوع زایمان، یعنی سزارین و یا طبیعی، تاثیری در میزان احتمال انتقال ویروس اچ‌پی‌وی از مادر به جنین ندارد. در واقع متاسفانه تاکنون روشی با اطمینان صد درصدی برای تضمین سلامت نوزاد با والد یا والدین مبتلا به ویروس اچ‌پی‌وی، و یا تست تشخیصی برای تعیین سلامت نوزاد و یا کودکان زیر ۷ سال نداریم.

تنها توصیه‌ای که باید جدی گرفته شود، درمان ضایعات و زگیل‌های فعال پیش از آغاز بارداری است. تزریق واکسن در طول بارداری خطرناک است.

زگیل‌های اچ‌پی‌وی یا زگیل‌های تناسلی را چطور درمان کنیم؟

برای درمان زگیل های اچ‌پی‌وی روش‌های مختلفی وجود دارد، اما کرایو و لیزر دو روش متداول سرپایی است که اثر سریعی دارد و با کشتن سلول‌های زگیل، ضایعات اچ‌پی‌وی را درمان می‌کند. درمان دیگر استفاده از پودرهای پروفیلین در محل ضایعات توسط پزشک متخصص است و روش پر کاربرد دیگر هم کرم ایمیکیمود است که درمان با آن شش ماه بطول می‌انجامد. بعد از پایان دوره درمانی، افراد می‌توانند آزمایش بدهند و ببینند که آیا ویروس هنوز در بدن حضور دارد یا نه.

آیا اچ‌پی‌وی از طریق شنا در استخر و یا لیزر مو منتقل می‌شود؟

خیر، تحقیقات زیادی در رابطه با احتمال انتقال ویروس اچ‌پی‌وی در استخر انجام شده و نتایج این تحقیقات منفی بوده است. لیزر مو هم نمی‌تواند باعث انتقال ویروس شود.

آیا اجتناب از زندگی جنسی پرخطر برای مبتلا نشدن کافی است؟

زندگی جنسی پرخطر به معنی داشتن رابطه پرخطر است و نه به معنی نداشتن انواع مشخصی از روابط جنسی. ممکن است شما با بیش از یک‌ نفر به صورت همزمان در رابطه باشید اما تمام نکات ایمنی را رعایت کنید و روابط جنسی خود را ایمن نگه دارید، یا این که تنها با یک نفر رابطه جنسی داشته باشید و آن رابطه را پرخطر تعریف کنید. اما اگر شما و شریکتان در یک رابطه مایعی هستید، یعنی تنها با یک نفر در ارتباط جنسی هستید و شریک جنسی‌تان هم همزمان با شخص دیگری تماس جنسی ندارد، شانس بسیار بالاتری، تا ۹۳٪، برای دور ماندن از ویروس اچ‌پی‌وی دارید. پس از هر جنس و جنسیتی باشید و هر نوع گرایش و یا رفتار جنسی که دارید، رفتارهای پرخطر را بشناسید و از خود و دیگران مراقبت کنید.

زگیل‌های تناسلی چه شکل و شمایلی دارند؟ 

زگیل‌های تناسلی درست شبیه سایر زگیل‌هایی هستند که ممکن است هرجایی بر سطح پوست ظهور کنند. نکته مهم در تشخیص آنها، محل پدیدار شدنشان است. اینجا برخی اشکال این زگیل‌ها را می‌بینید:

https://smartsexresource.com/

اگر از این مطلب لذت بردید لطفا از طریق رسانه های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.

راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

خدمات پیشنهادی مرتبط

Notice: Undefined index: companyName in /var/www/vhosts/vizitland.com/httpdocs/article.php on line 117

Notice: Undefined index: stateName in /var/www/vhosts/vizitland.com/httpdocs/article.php on line 118

Notice: Undefined index: cityName in /var/www/vhosts/vizitland.com/httpdocs/article.php on line 118

Notice: Undefined index: Address in /var/www/vhosts/vizitland.com/httpdocs/article.php on line 118
– –

عفونت و بيماري پاپيلوما يكي از شايع‌ترين بيماريهاي قابل انتقال از راه آميزشي است. طبق آمارهاي جهاني در صورت عدم انجام واكسيناسيون˓ ۷۵% خانم‌هايي كه در سن باروري مي‌باشند تا قبل از پايان عمر حداقل ۱ بار دچار عفونت با پاپيلوما مي‌گردند. اگرچه استفاده از كاندوم براي پيشگيري از انتقال عفونت‌هاي آميزشي توصيه مي‌گردد ولي نقش كاندوم در پيشگيري از عفونت پاپيلوما فقط ۵۰% است. علت آن عدم پوشش نواحي اطراف آلت تناسلي در مردان و قابليت انتقال اين ويروس از طريق تماس و مالش پوست اطراف ناحيه تناسلي بين زن و مرد مي‌باشد. لذا بهترين راه پيشگيري از ابتلا به عفونت پاپيلوما و نيز جلوگيري از انتقال آن به سايرين˓ استفاده از واكسن است. همچنین واكسن HPV قادر به جلوگيري از بروز انواع سرطان ايجاد شده به دليل این ويروس در ۹۰% ميگردد.

دلايل استفاده از واكسن پاپيلوما:

زمان تزريق واكسن در كشورهاي غربي براي دختران ۹ تا ۱۱ سال و در پسران ۹ تا ۲۶ سال است.

طريقه تزريق واكسن: عضله دلتوئيد (بالاي بازو)

راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

دفعات تزريق واكسن: صفر˓ ۲ ماه بعد˓ ۶ ماه بعد.(البته برخي پزشكان بصورت صفر˓ ۱ ماه و ۶ ماه بعد زمان تزريق آن را توصيه مي نمايند).

ميزان زمان اثر بخشي واكسن: حداقل بين ۵ تا ۱۰ سال پس از تزريق واكسن˓ بدن فرد نسبت به عفونت جديد HPV خصوصا با تيپ‌هاي واكسن مقاوم خواهد بود.

عوارض جانبي: واكسن پاپيلوما جز كم خطرترين و كم عارضه‌ترين واكسن‌ها است؛ و فافد اثرات جانبي حاد بوده و صرفا برخي بيماران دچار: سردرد˓ سرگيجه˓ تب˓ تهوع و درد محل واكسن مي‌گردند كه همگي گذرا و موقتي هستند.

درج سابقه: افرادي كه واكسن را دريافت مي‌نمايند (زن و مرد) و نيز والدين افرادي كه نظارت بر تزريق واكسن براي فرزندانشان دارند لازم است تاريخهاي تزريق را يادداشت نمايند تا در مراجعات بعدي در سالهاي آينده در اختيار پزشكان قرار گيرد.

مهم: توجه نماييد واكسن در افراد زير ممكن است بدون تاثير بوده و يا تاثيرگذاري كمتري داشته باشد:

۱- در صورت ابتلا به ژنوتيپي از ويروس پاپيلوما كه مشابه آن در واكسن موجود باشد˓ تزريق واكسن پس از ابتلا به عفونت فاقد تاثير خواهد بود (ليكن براي ساير ژنوتيپ‌ها موثر خواهد بود)

۲- افراد مبتلا به بيماري‌هاي نقص سيستم ايمني˓ چه به صورت مادرزادي و يا به صورت اكتسابي.

در حال حاضر كامل‌ترين واكسن موجود در بازار به گارداسيل ۹ (Gardasil 9) مي‌باشد كه قادر به ايجاد ايمني عليه ۷ ژنوتيپ با ريسك بالا (۱۶˓ ۱۸˓ ۳۱˓ ۳۳˓ ۴۵˓ ۵۲˓ ۵۸) و ۲ تيپ با ريسك پايين (۶ و ۱۱) مي‌باشد. وجود ۲ تيپ با ريسك پايين براي جلوگيري از بروز زگيل در فرد مي‌باشد. لذا در صورتي كه فرد در ابتداي نوجواني و قبل از مبادرت به فعاليت جنسي واكسن را دريافت نمايد˓ احتمال ايجاد زگيل تناسلي بسيار پايين خواهد بود.

سوالات:

پاسخ: خير.

پاسخ: خير˓ چون واكسن تمام تيپاهي اين ويروس را پوشش نمي‌دهد˓ لذا با دريافت واكسن˓ عليه تيپ‌هاي موجود در بدن مصونيت ايجادايجاد مي‌گردد˓ ليكن فرد براي ابتلا به ديگر تيپ‌هايي كه در واكسن وجود ندارد مستعد ميباشد.

پاسخ: شواهد نشان مي‌دهند كه حتي اگر پس از مدت زمان طولاني متعاقب تزريق واكسن˓ سطح آنتي بادي پايين يا غيرقابل تشخيص باشد˓ كماكان ايمني بر عليه پاپيلوما به‌دليل برقراري حافظه در سيستم ايمني پابرجاست و نيازي به تزريق يادآوري به هيچ وجه نمي‌باشد.

پاسخ: خير˓ نيازي نيست.

پاسخ: مطالعات نشان داده كه واكسن به دليل واكنش متقاطع˓ قادر به ضعيف نمودن آن دسته از تيپ‌هايي است كه در واكسن وجود ندارند˓ لذا احتمال ايجاد ايمني در بيمار نسبت به تيپ‌هاي غير واكسن فراوان است.

پاسخ: در حال حاضر اطلاعاتي براي مفيد بودن واكسن در زنان حامله و نيز اثرات سو آن در دست نيست و فعلا تزريق واكسن به زنان حامله توصيه نمي‌گردد.

پاسخ: به‌دليل احتمال فراوان ابتلا به عفونت پاپيلوما از زن به شوهر و نيز به نوبه آن اثرگذاري اين ويروس در سرطان‌هاي مقعدي و آلت تناسلي در مردان اين واكسن در مردان نيز توصيه مي‌گردد.

در مجله ی اینترنتی زندگی سالم از ویروس پاپیلومای انسانی بیشتر بخوانید.

دکتر سید محمد جزایری

ویروس شناس و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تهران

خدا برای هر کسی کافیست

نشانی شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

*

آنتونی رابینز :

به پشتکار سنگ‌تراش توجه کنید. چگونه وی سنگ به آن برزگی را می‌شکند و به آن شکل می‌دهد. او هر سنگ سختی را با تیشه می‌تراشد . ضربه اول حتی خراشی جزئی هم بر سنگ وارد نمی‌کند، اما او پشت سر هم صدها و یا هزاران ضربه می‌زند. حتی در مواقعی که حرکات او بیهوده به نظر می‌رسند دست از تلاش بر نمی‌دارد، زیرا می‌داند که اگر کسی فوراٌ به نتیجه نرسد معنی‌اش این نیست که پیشرفت نمی‌کند. پس او از زدن ضربه دست نمی‌کشد. زمانی فرا می‌رسد که سنگ دو نیم می‌شود . آیا فقط ضربه آخر مؤثر بوده است؟ البته خیر. تلاش مستمر او نتیجه داده است.راه های پیشگیری از زگیل تناسلی در زنان

تمامی حقوق برای سایت «زندگی سالم» محفوظ است. / زندگی سالم