درمان مسمومیت غذایی توله سگ

خواص دارویی و گیاهی

مسمومیت غذایی در سگ : نگهداری و بهداشت سگ : وب سایت تخصصی سگ و نژاد های آن : برخی از مواد غذایی که شاید برای انسان هیچ ضرری نداشته باشند میتوانند باعث مسمومیت شدید در سگ ها شوند.

عامل اصلی که سبب بروز این مسمومیت ها میشود:

1. بی اطلاعی صاحبان از پیامدهای این مواد بوده که بصورت تشویقی و یا جزئی از غذای روزانۀ سگ قرار می گیرد.
2. علاقه ای که سگ به خوردن آن نشان : مسمومیت غذایی در سگ

طبیعت کنجکاو سگها، غالباً آنها را تحریک به خوردن زهر و محصولات سمی میکند. در ذیل به رایجترین روشهای درمان مسمومیت می پردازیم.

در مراقبتهای دامپزشکی، مسمومیت در سگها از رایج ترین موارد مراجعه است. عامل مسموم کننده ممکن است موارد مختلفی از جمله مرگ موش، برخی از کرمها، حلزون، ضد یخ، داروهای انسانی و موارد بیشمار دیگری باشد. متاسفانه در برخی موارد صاحبان از مصرف سم در سگ خود بی اطلاع بوده و بنابراین قادر به اقدام به موقع نخواهد بود و زمانی علائم ناگهانی مسمومیت ظاهر میشود که تشخیص آن بسیار مشکل می باشد.

علائم مسمومیت در سگها

این نکته بسیار حائز اهمیت است که در برخی موارد، نشانه های مسمومیت پس از چند ساعت یا حتی یک روز نمایان میشود، که بستگی به نوع سم مصرفی دارد. بنابراین این نکته که تصور کنیم حال سگ مساعد است چرا که با گذشت چند ساعت نشانه ای مشاهده نشده است، کاملاً اشتباه می باشد. بطور کلی علائم مصرف سم در سگها عبارتند از:

•جاری شدن بزاق دهان •استفراغ •بیحالی •تلو تلو خوردن و گیجی •تنفس سخت •حمله ناگهانی

به محض مصرف سم یا زهر، عموماً دو ساعت زمان لازم است تا ماده سمی از معده سگ رد شود. غنیمت شمردن این مدت زمانی با اقدام به موقع به نفع حیوان خواهد بود، در برخی مواقع وادار کردن سگ به استفراغ و جود داشته باشد، اقدامی به موقع می باشد.

البته در بسیاری از مواقع نیز بسته به مواد بلعیده شده تحریک به برگرداندن مواد سمی ممکن است خطرناکتر باشد. به همین علت است که صاحب سگ بایستی سریعاً با دامپزشک یا در صورت امکان مراکز سم شناسی برای اقدام درست و نجات به موقع سگ تماس حاصل کند.

پس از سپری شدن دو الی چهار ساعت، اکثر سموم مصرف شده از معده به روده عبور میکند و کشش روده باعث جذب سموم شده و به هیچ عنوان با تخلیه معده نیز از بین نخواهد رفت.

در اینجا به برخی از درمانهای موثر برای مسمومیت سگ اشاره می کنیم:

پراکسید هیدروژن (آب اکسیژنه)

در صورتیکه سم مصرفی، از نوع سوزش آور یا فاسد کننده (موجد زنگ در فلز و گیاه) باشد، طبق صلاحدید دامپزشک، معده با توزیع 3% پراکسید هیدروژن در دو مرحله با فاصله زمانی1 دقیقه ای، تخلیه خواهد شد. در صورتیکه از بلعیدن ماده سمی بیش از دو ساعت میگذرد و اگر حیوان بیحال بوده یا به تازگی استفراغ کرده، واداشتن سگ به استفراغ خطرناکتر خواهد بود. ( عموما در مورد مواد سوزناک، فاسد کننده ها، ترکیبات نفتی و کف کننده ها صدق می کند).

شربت اپیکا

این روش زیاد توصیه نمی شود، چرا که خود شربت ممکن است در صورت عدم استفاده صحیح توسط شخص معمولی، موجب اختلالات عصب مرکزی شود. این مورد حتماً بایستی تحت نظر دامپزشک صورت گیرد.

شستشوی معده

این روش خصوصاً در مطب دامپزشک انجام میشود و زمانیکه حیوان بیهوش و در حال استفراغ است، مناسب نیست. شستشوی معده با استفاده از تیوب از طریق نای و از راه دهان سگ وارد معده می شود. سپس معده به آرامی با مایعات مخصوص شستشو داده می شود.

کربن فعال شده

کربن فعال شده ترکیبی است که تعداد بی شماری از سموم و زهرها و البته نه تمامی سموم را جذب می کند. این محلول عموماٌ از ترکیب کربن و آب تهیه می شود و برای حیوان مسمومی که هوشیار است، استفاده می شود. همچنین این محلول پس از استفراغ حیوان، برای شستشوی معده و جذب سموم باقی مانده بکار می رود. در صورت عدم دسترسی به کربن از نان تست شده سوخته بعنوان جایگزین کربن گزینه مناسبی است.

سرم

مایعات اغلب به جهت تسریع مرحله دفع سموم استفاده می شود. تزریق سرم از طریق وریدی و گاهی اوقات به همراه داروهای لازم برای دفع هر چه سریعتر سموم بجا مانده در بدن تجویز می گردد.

پادزهر

برای برخی از سموم، پادزهر استفاده می شود. عموماً استفاده از چنین پادزهرهایی تنها در مراحل اولیه درمان تاثیرگذارمی باشد، بنابراین مراجعه هرچه سریعتر به مراکز سم شناسی یا اورژانس حیوانات از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

روشهای متداولتری نیز در خصوص سگ مسموم شده یا مشکوک به مصرف سم وجود دارد. در نظر داشته باشید که تمامی مسمومیتها جزء موارد اورژانسی است. در صورتیکه مشکوک به مصرف سم توسط حیوان می باشید، سریعاً به دامپزشک مراجعه نمائید.

سلام،وقت بخیر، من یه سگ اشپیتز ماده دارم،حیاط خونه رو با سم دیازینون سم پاشی کردم، تا چند روز نباید اجازه بدم بره تو حیاط؟ ممنون

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

8  ×     72 .hide-if-no-js{display:none !important}

© 218 Dampezeshkan.com All Rights Reservedتمامی حقوق مادی و معنوی متعلق به سایت دامپزشکان می باشد.

© 218 Dampezeshkan.com All Rights Reservedتمامی حقوق مادی و معنوی متعلق به سایت دامپزشکان می باشد.

Login to your account below

Fill the forms bellow to register

Please enter your username or email address to reset your password.

زایلیتول سمی کشنده برای سگهاست. زایلیتول شیرین کننده ای است که در آدامس و آبنبات بکار می رود و بدلیل افت قند خون، منجر به مرگ سگ می شود.
زایلیتول یکی از منابع مسموم کننده در سگها است و متاسفانه تعداد اندکی از صاحبان سگ از هویت اصلی زایلیتول و اتفاقی که در صورت بلعیده شدن آن توسط سگ رخ می دهد، آگاه هستند.
نخستین و مهمترین قدم برای جلوگیری از مسمومیت زایلیتول در سگها بسته به میزان آگاهی و دانش صاحب حیوان از خطرات ناشی از مصرف زایلیتول دارد.
زایلیتول چیست؟
زایلیتول ماده شیرین کننده ای است که در بسیاری از آدامسهای بدون قند، خوشبو کننده های دهان، آب نباتها و تعدادی از محصولات پخته شده بکار می رود. زایلیتول جانشینی است برای شکر و در آدامسهای بدون قند و آبنباتها بسیار شایع است که عامل اصلی مسمومیت با زایلیتول در سگها بدلیل استفاده از این مواد می باشد. زایلیتول از عناصری تشکیل یافته که آدامس و بسیاری از محصولات بدون قند را برای سگها تبدیل به یک خوراکی سمی می کند.
چرا زایلیتول برای سگها خطرناک است؟
 گذشته از دسترسی آسان بسته آدامس در جیب لباس شما، ممکن است شما یا مهمانتان کیف خود را در کنار مبل یا روی زمین انداخته باشید و همین برای سگ کافی است که در پی غریضه کنجکاوی خود در پی کشف و ربودن آدامس یا خوشبو کننده دهان برآید و آن را برای ارزیابی و بررسی در جایی پنهان سازد، گویی این سناریویی است که منجر به مسمومیت سگ می شود.
دلیل خطرناک بودن زایلیتول در سگ، بدلیل رهاسازی ناگهانی انسولین می باشد که موجب افت شدید قند خون شده و اساساً منجر به شوک در سگ میگردد.
زایلیتول از همه حیوانات در میان سگها و راسوها خطرناکتر است و این به ماهیت اصلی زایلیتول باز میگردد. سگی که مسمومیت زایلیتول پیدا کرده است ظرف مدت یکساعت بدلیل مصرف آدامس، آبنبات یا خوشبوکننده حاوی زایلیتول در شرایط بحرانی وخیمی قرار گرفته و فرصت نجات زندگی سگ بسیار اندک خواهد بود.
نشانه و علائم مسمومیت ناشی از زایلیتول در سگها چیست؟
 در ذیل به شایعترین علائم مسمومیت ناشی از مصرف آدامس، خوشبوکننده دهان یا آبنبات حاوی زایلیتول در سگها می پردازیم:
•ضعف و رخوت
•استفراغ
•عدم تطبیق
•بی رنگی لثه ( عموماً پس از فرو رفتن سگ در حالت شوک)
•رعشه و لرزش شدید بدن
•حمله ناگهانی
•بی هوشی
•بی نظمی و اختلال در ضربان قلب
•از کار افتادگی کبد
 سگی که زایلیتول مصرف کرده است، ممکن است ظرف مدت 18 الی 36 ساعت پس از مصرف مبتلا به اسهال شود، چرا که این جانشین شکر در سگها خاصیت ملین پیدا می کند.
درمان مسمومیت با زایلیتول در سگها چیست؟
 دامپزشکان برای درمان سگ مبتلا به مسمومیت با زایلیتول در دو مرحله اقدام می کنند:
قدم اول؛ در صورتیکه در دو ساعت گذشته زایلیتول توسط سگ بلعیده شده، دامپزشک برای جلوگیری از جذب اضافی زایلیتول در بدن اقداماتی انجام خواهد داد. از جمله این اقدامات می توان به تحریک سگ به استفراغ و خوراندن مایع کربن فعال شده برای جذب محتویات داخل معده به خود ذکر کرد.
قدم بعدی این است که سگ مسموم شده با زایلیتول بایستی مراقبتهای تکمیلی برای رفع اثرات ناشی از زایلیتول را دریافت نماید. درمان عموماً شامل قطره دکستروز داخل وریدی به جهت بالا بردن سطح قند خون و تزریق مایعات داخل وریدی یا تزریق مایع زیر جلدی انجام می گیرد. عوارض زایلیتول روی کبد سگ اثر گذاشته و در برخی از سگها موجب کم کاری یا حتی از کار افتادگی کبد می شود. بنابراین عموماً درمانهای بعدی و کنترل مدام سگ برای کمک به درمان اثرات جانبی زایلیتول بر کبد ضروری است.
در صورتیکه سگ شما مشکوک به مسمومیت با زایلیتول است، چه باید کرد؟
 در صورت مصرف زایلیتول، صاحب حیوان بایستی سریعاً اقدام نماید. در صورت عدم دسترسی به جلد یا بسته بندی آدامس، آبنبات یا خوشبوکننده دهان برای بررسی دارا بودن زایلیتول یا ترکیبات آن، می توان از وب سایت محصول برای کسب اطلاعات تشکیل دهنده محصول مورد نظر کمک گرفت.
صاحب سگ بایستی به بیمارستان یا مرکز سم شناسی حیوانات برای بررسی دارا بودن زایلیتول در محصول مصرف شده در سگ مراجعه نمایند. همچنین با مشورت با دامپزشک، می توان سگ را در منزل وادار به بالا آوردن کرد که در بسیاری از موارد این روش بهترین حالت است، بویژه زمانیکه دسترسی به مطب یا بیمارستان دامپزشکی بیش از پنج دقیقه زمان می برد و پس از بالا آوردن سگ، برای درمان سریع او  بایستی فوراً به دامپزشک مراجعه کرد.

 آدرس

 تماس

Design And Develop By ARG ICT Group

این غذاها را هرگز به سگ تان ندهید

مطمئناً مقاومت در برابر نگاه های مظلومانه و دلبرانه سگ ها بسیار دشوار است. وقتی سگ تان ملتمسانه به شما، غذای تان و تک تک قاشق هایی که در دهان می گذارید نگاه می کند، امکان ندارد غذایی از گلو پایین برود. هر کسی باشد حتماً دلش به رحم می آید. مگر دادن کمی از غذای خود به حیوان مورد علاقه تان چه اشکالی می تواند داشته باشد؟ آیا واقعاً این کار می تواند به سگ تان آسیب برساند و باعث به خطر انداختن سلامت او شود؟در پاسخ باید گفت که بله! متاسفانه بله. در حقیقت غذاهای بسیاری هستند که می توانند به سگ ها آسیب برسانند. سیستم بدن سگ ها با انسان ها تفاوت زیادی دارد و به همین دلیل رژیم غذایی مناسب برای آن ها با آن چه برای ما ایده آل توصیف می شود، فاصله بسیاری دارد (برای آشنایی با تغذیه مقدماتی و کلی سگ ها این مقاله را مطالعه کنید). به همین دلیل است که مصرف بسیاری از ترکیبات و غذاهای انسان ها برای سگ ها ممنوع است. اگر برای سلامت هم دم تان اهمیت قائل هستید و توان و تحمل دیدن رنج او را ندارید، باید بتوانید در برابر خواسته ها حتی شاید اصرار هایش مقاومت کنید چرا که بعضی از غذاها که حتی ممکن است فکرش را هم نکنید، می توانند به بدن او آسیب های جدی وارد کنند. در ادامه این ترکیبات و غذاها را معرفی می کنیم. اگر تصور می کنید که رعایت این نکات چندان ضرورتی ندارد باید بگوییم که تمام موارد ذکر شده بسیار حیاتی هستند و بی توجهی به آن ها می تواند به قیمت از دست رفتن جان سگ تان تمام شود!

آووکادو

احتمالاً شما هم مطالب زیادی در مورد خواص و فواید آووکادو شنیده و خوانده اید. ولی مهم نیست. همه آن ها را باید فراموش کنید. نکته مهمی که باید به یاد بسپارید آن است که هر چه قدر هم که آووکادو برای انسان خوب باشد، باز هم سگ به هیچ عنوان نباید آن را مصرف کند. علتش هم آن است که آووکادو حاوی ماده ای به پرسین (Persin) است. این ماده اصولاً کاری به کار انسان ها ندارد. البته منظورمان آن دسته از افرادی است که به این ماده حساسیت ندارند. ولی این وضعیت برای سگ ها برعکس است، یعنی سگ ها نسبت به این ماده بسیار حساس هستند. در واقع پرسین برای بدن سگ ها یک سم محسوب می شود. اگر در خانه آووکادو دارید یا آووکادو پرورش می دهید، بهتر است حتماً فکری برای دور نگه داشتن آن از دسترس سگ تان بکنید. دقت کنید که ماده پرسین در برگ ها، دانه ها، پوست و میوه آووکادو (یعنی به طور خلاصه تقریباً همه جای آن) وجود دارد.

الکل

این که الکل را یک ماده مفید و سالم برای بدن انسان بدانیم، کاری دشوار است. مطالعات زیادی در مورد اثرات و مضرات الکل بر بدن انسان صورت گرفته است ولی با این حال عوارض الکل در دراز مدت آشکار می شوند و قابل کنترل هستند. این ماده نه چندان سالم برای بدن انسان، برای سگ ها نیز بسیار مضر است. آب جو، شراب و به طور کلی نوشیدنی های الکلی و غذاهای حاوی الکل از جمله مواردی هستند که نباید توسط سگ ها مصرف شوند چرا که الکل بر روی مغز و کلیه سگ ها، همان اثرات مشابه در بدن انسان را به جای می گذارد. البته یک تفاوت اساسی میان تأثیر الکل بر بردن ما و سگ ها وجود دارد و آن هم شدت اثر الکل است. در حقیقت الکل مورد نیاز برای ایجاد آسیب های شدید به سیستم بدن در سگ ها بسیار کمتر از میزان آن در بدن انسان است. تنها کمی الکل می تواند باعث استفراغ، اسهال، اختلال سیستم عصبی مرکزی، مشکل در هماهنگی اعضای بدن، مشکل در سیستم تنفس، کما و حتی مرگ شود. دقت داشته باشید که هر چه اندازه و جثه سگ کوچک تر باشد، در برابر این ماده خطرناک آسیب پذیر تر خواهد بود.

پیاز و سیر

ما آدم ها از بوی پیاز و سیر چندان خوشمان نمی آید ولی معمولاً از آن ها به عنوان چاشنی و طعم دهنده به غذا استفاده می کنیم. ولی بدن سگ ها تحمل و توان هضم این دو را ندارند. سیر و پیاز در هر حالت (یعنی پودر شده، خام، پخته، خشک شده، سرخ شده و ) می تواند منجر به از بین رفتن سلول های قرمز خون سگ شده و کم خونی (کمبود گلبول های قرمز خون) را باعث شود. این اتفاق حتی با مصرف پودر پیازی که در برخی از غذاهای بچه ها وجود دارد نیز می تواند رخ دهد. شاید مصرف مقدار خیلی کمی پیاز یا سیر مشکلی ایجاد نکند ولی قطعاً خوردن مقدار زیادی از این دو ماده غذایی به یک باره، یا خوردن مقادیر کم به صورت دائم می تواند باعث مسمومیت سگ شود. علائم کم خونی شامل ضعف، استفراغ، اشتها و علاقه کم به غذا و از تنگی نفس می شود.

قهوه، چای و نوشیدنی های کافئین دار

چه کسی فکرش را می کند که قهوه و چای که از پر طرفدار ترین نوشیدنی های جهان محسوب می شوند بتوانند باعث مرگ سگ ها شوند!؟ حقیقت ترسناک تر آن است که هیچ پادزهری هم برای خنثی کردن اثر کافئین در بدن سگ ها وجود ندارد. یعنی خوردن مقدار کافی از کافئین می تواند به راحتی سگ شما را از پای در آورد. علائم مسمومیت بر اثر مصرف کافئین شامل بی قراری، تنفس سریع، تپش قلب، لرزش عضلات و تشنج است. علاوه بر قهوه (دانه های قهوه و قهوه آسیاب شده)، کافئین را می توان در شکلات، کولا، کاکائو و نوشیدنی ها انرژی زا مانند Red Bull و یافت. همچنین در برخی از دارو های سرماخوردگی و مسکن ها نیز کافئین وجود دارد. بنابر این باید حواس تان را بسیار جمع کنید و مراقب منابع حاوی کافئین (که در اطراف ما بسیار هستند) باشید.

انگور و کشمش

همیشه انگور و کشمش یکی از خوراکی های تشویقی مناسب برای سگ ها پنداشته می شده اند. گذشته ها گذشته است، دیگر کاری نمی توان کرد، ولی از حالا به بعد این مورد را رعایت کنید. دادن انگور به سگ اصلاً ایده خوبی نیست. با آن که به درستی علت علمی آن مشخص نیست ولی تجربه نشان داده است که انگور و کشمش می توانند باعث از کار افتادن کلیه در سگ ها شوند. به یاد داشته باشید که تنها مقدار کمی انگور و کشمش می تواند باعث مریضی و به خطر افتادن سلامت سگ شود. نشانه اولیه وجود مشکل را می توان در استفراغ های پی در پی جست و جو کرد. پس از گذشت یک روز در صورتی که وضعیت بر طرف نشده باشد، حیوان دچار کسالت می شود. بهترین کار برای پیش گیری آن است که انگور و کشمش در جایی دور از دسترس سگ قرار داده شود.

شیر و محصولات لبنی

محصولات لبنی مانند ماست و شیر هم بخشی جدا ناشدنی از وعده های غذایی ما را تشکیل داده است. مثلاً در روز های گرم تابستانی بسیاری از ما به خوردن بستنی و آب میوه بستنی پناه می بریم. در این شرایط احتمالاً دوست دارید در خوردن بستنی با سگ تان شریک شوید ولی بهتر است فکر این کار را از سرتان بیرون کنید. شیر و محصولات لبنی می توانند باعث اسهال و دیگر مشکلات گوارشی در سگ ها و همچنین ایجاد حساسیت های غذایی (مانند ایجاد خارش در بدن) در آن ها شوند.

آبنبات و آدامس

شیرینی، آبنبات، انواع شکلات ها، غذاهایی که با زایلیتول (که نوعی شیرین کننده کم کالری است) شیرین شده اند و در نهایت خمیر دندان (!) نباید توسط سگ ها مصرف شوند. این مواد باعث می شوند انسولین بیشتری در بدن سگ جریان یابد. افزایش انسولین در خون منجر به کاهش قند خون و نهایتاً از کار افتادن کبد می گردد. علائم اولیه این مشکل استفراغ، کسالت و عدم هماهنگی حرکتی است. اگر وضعیت ادامه پیدا کند حمله و تشنج اتفاق خواهد افتاد. با ادامه روند پس از چند روز نهایتاً کبد از کار می افتد. بنابر این باید مراقب این خوراکی های خوش مزه باشید چرا که شیرینی آن ها با تلخی به پایان خواهد رسید.

شکلات

از جمله مواد مورد علاقه انسان ها است که برای سگ ها می تواند آسیب زا باشد. البته مردم از مضرات شکلات برای سگ ها با خبر هستند که این خود جای امیدواری و خوشحالی دارد. ترکیب اصلی سمی در شکلات برای سگ ها تئوبرومین دارد. این ترکیب در تمام انواع شکلات ها و حتی شکلات های سفید نیز وجود دارد. خطر ناک ترین نوع شکلات برای سگ ها، شکلات تلخ یا همان دارک چاکلت (Dark chocolate)، پوست دانه های شکلات می باشد. خوردن شکلات حتی اگر در حد لیس زدن هم باشد می تواند باعث استفراغ، اسهال و عطش شدید شود. همچنین ضربان نا منظم قلب، لرزش عضلات، تشنج و حتی مرگ هم ممکن است در موارد شدید تر اتفاق افتد. بنابر این شکلات را هم به فهرست مواد غیر مجاز خود اضافه کنید.

چربی های زائد و استخوان ها

از دوره های بسیار دور دادن غذا از سر میز (یا سر سفره) به سگ ها یک عادت اشتباه و رایج در میان انسان ها بوده است. ته مانده غذای سر سفره معمولاً حاوی استخوان و چربی زیادی است که انسان تمایلی به خوردن آن ها ندارد و تصور می کند که برای سگ ها بسیار مفید است. در حالی که چنین چیزی واقعیت ندارد. این دو مورد، یعنی چربی و استخوان هر دو می توانند برای سگ ها بسیار خطرناک هم باشند. چربی های جدا شده از گوشت چه به صورت پخته شده و چه به صورت خام می توانند باعث آماس لوزالمعده شوند. به علاوه بر خلاف تصور عموم که استخوان دادن به سگ ها را امری طبیعی و کاملاً عادی می پندارند، باید بدانید که این کار می تواند آسیب های جبران ناپذیر به سگ وارد کند. استخوان ممکن است خورد شده و باعث انسداد مجاری یا ایجاد پارگی و جراحت سیستم گوارشی شود. بهترین کار آن است که از همین امروز به کل دادن غذای باقی مانده به سگ را فراموش کنید.

خرمالو، هلو و آلو

شاید در ظاهر این میوه ها هم شبیه به دیگر میوه های خوش مزه به نظر برسند ولی مشکل اصلی این میوه ها در واقع هسته یا دانه ای است که این میوه ها در خود پنهان کرده اند. دانه و هسته این میوه ها می توانند باعث التهاب روده کوچک در سگ ها شوند. علاوه بر التهاب، خوردن هسته هلو می تواند باعث انسداد در مجاری گوارشی شود. اگر همه این ها را هم کنار بگذاریم، باز هم از وجود سیانید در هسته این میوه ها نمی توان چشم پوشی کرد. سیانید ماده ای است که هم برای سگ ها و هم برای انسان ها یک ماده سمی به حساب می آیند. تفاوت سگ ها و انسان ها در این مورد آن است که انسان ها علاقه ای به خوردن هسته هلو ندارند و می دانند که هسته این میوه خوردنی نیست، ولی سگ ها این موضوع را نمی دانند و خود را به دردسر می اندازند

تخم مرغ خام

خوردن تخم مرغ خام برای انسان ها به هیچ وجه توصیه نمی شود. کسی هم علاقه ای به خام خوردن آن ندارد. بنابر این احتمال آن که کسی بخواهد به سگ خود تخم مرغ خوام دهد و تصور کند که چنین کاری برای سلامتی او مفید است، کم است. تخم مرغ خام دو مشکل اساسی دارد. اول وجود باکتری های خطرناکی مانند سالمونلا (Salmonella) در آن است که باعث مسمومیت شدید در انسان و سگ ها می شود. دومین مسئله وجود آنزیم های موجود در تخم مرغ خام است که هضم و جذب آن، به خصوص ویتامین ب، را دچار اختلال می کند. این مسئله می تواند باعث مشکلات پوستی شود. مصرف طولانی مدت تخم مرغ خام می تواند باعث بروز بیماری پوستی و نمایان شدن علائم آن در پوشش سطح پوست او گردد.

گوشت و ماهی خام

شاید به نظر دادن گوشت و ماهی خام کاملاً طبیعی به نظر برسد. یعنی سگ ها در واقع در طبیعت برای پختن شکار های خود وقت نمی گذاشته اند و مطمئناً آن ها را خام می بلعیده اند. پس چرا خام خواری گوشت و ماهی اشکال دارد؟ اشکالی که در گوشت خام و ماهی خام وجود دارد، مشابه همان مشکلی است که در مصرف تخم مرغ خام می توان یافت. گوشت و ماهی خام حاوی باکتری هایی هستند که می توانند باعث مسمومیت غذایی شوند. به علاوه برخی از انواع ماهی ها مانند ماهی آزاد، قزل آلا، شاه ماهی یا خاویار ممکن است حاوی انگل هایی باشند که باعث ایجاد بیماری مختلف در میزبان (که متاسفانه سگ شما است) شوند. این بیماری ها در صورتی که درمان نشوند منجر به مرگ خواهند شد و تمام زمانی که شما برای درمان او در اختیار دارید چیزی در حدود 2 هفته خواهد بود! اولین علائم بیماری طبق معمول استفراغ است. البته تب و تورم غده های لنفاوی نیز از علائم دیگر آن هستند که می توانند این بیماری خطرناک را از بیماری های دیگر تا حدی متمایز کند. تمام این هخطرات با پختن ماهی و گوشت جهت از بین برفتن انگل ها و باکتری ها می تواند برطرف شوند و سلامت سگ با خوردن غذاهای مذکور تضمین گردد.

نمک

دادن غذاهای شور مانند چیپس، چوب شور و به سگ ها فکر خوبی نیست. البته خوردن این غذاها برای انسان ها هم توصیه نمی شود ولی عوارض آن برای سگ ها به مراتب شدید تر از انسان هاست. خوردن غذاهای بیش از حد شور می تواند باعث تشنگی شدید، ادرار زیاد و در نهایت مسمومیت ید سدیم گردد. علائم مصرف سدیم زیاد شامل استفراغ، اسهال، کسالت، ارتعاش و رعشه عضلانی، افزایش دمای بدن است. در صورت وخامت زیاد تشنج و مرگ هم می تواند به دنبال آن رخ دهد.

خمیر

حتماً می دانید پیش از آن که بتوان شروع به پختن خمیر نان کرد، باید صبر کرد تا خمیر کاملاً پف کند و افزایش حجم دهد. از این نکته چه نتیجه ای می توان گرفت؟ اینکه اگر سگ شما خمیر بخورد، ادامه فرآیند تخمیر و پف کردن آن در شکم او اتفاق می افتد و این اصلاً چیزی نیست که کسی دوست داشته باشد تجربه کند. افزایش حجم خمیر در معده و دستگاه گوارش سگ می تواند باعث ایجاد فشار زیاد به دیواره معده و ایجاد دردهای شدید شکمی شود. علاوه بر افزایش حجم، تخمیر باعث تشکیل الکل می شود. در مورد مشکل ورود الکل به بدن سگ هم که توضیح دادیم. یعنی خوردن خمیر می تواند باعث درد های شکمی و همچنین مسمومیت الکلی حیوان شود.

دارو های انسان

به هیچ وجه دارو های خود را به سگ تان ندهید. دارو ها از مواد شیمیایی خاص برای انسان ها تشکیل شده اند یعنی آن که اثرات و نتایج آنها بر اساس عملکرد دستگاه بدن انسان پیش بینی شده و ایمن در نظر گرفته شده است. خوردن این قرص ها توسط سگ یکی از شایع ترین عوامل مسمومیت آن ها می باشد. برای پیش گیری از بروز این مشکل کار خاصی لازم نیست انجام دهید. فقط کافی است همان طور که قرص ها را از دسترس کودکان دور نگاه می دارید، آن ها را از دسترس سگ تان نیز دور نگه دارید. نکته دیگری هم که باید رعایت کنید آن است که اگر دارو و قرص تجویز شده برای سگ تان دارید، هیچ گاه در استفاده از آن افراط نکنید و بیش از مقدار لازم دارو به سگ تان نخورانید. باید دقت داشته باشید که بسیاری از دارو ها حاوی ترکیبات مضر و حتی مرگ آور هستند و در صورتی که مقدار زیادی از آن به سگ داده شود، می تواند پشیمانی بدون سود در پی داشته باشد!

ذرت با چوب بلال

بله، ذرت هم حتی می تواند برای سگها مضر باشد. در واقع این خود ذرت نیست که باعث ایجاد مشکل می شود. ذرت به راحتی در دستگاه گوارش هضم می شود ولی چوب بلال در روده کوچک گیر می کند و باعث انسداد آن می شود. اگر این انسداد از طریق انجام جراحی برطرف نشود، متاسفانه مرگ حیوان را به دنبال خواهد داشت به علاوه باید توجه داشته باشید که مقدار زیاد دانه های ذرت نیز خود می تواند باعث ایجاد مشکلات گوارشی گردد.

تنباکو

یکی از منابع اصلی سموم مختلف برای سگ ها (و البته انسان ها!) است. اثری که نیکوتین بر سگ ها می گذارد به مراتب شدید تر از اثر آن بر روی انسان هاست. نیکوتین می تواند به دستگاه گوارش و دستگاه عصبی آسیب زده و باعث افزایش تپش قلب شود. این عوارض می توانند باعث مرگ شوند.

غذای گربه

شاید بسیاری از شما فکر کنید که دادن غذای گربه به سگ مسئله چندان مهمی نیست. ولی اشتباه می کنید. غذای گربه برای گربه ها به صورت اختصاصی درست شده است و حاوی پروتئین ها و چربی های مخصوص گربه ها می باشد. این در حالی است که سگ ها به دلیل همزیستی با انسان ها رژیم غذایی شان را تغییر داده و توان هضم مقدار زیاد پروتئین و چربی را ندارند.

لوازم و مواد غذایی موجود در کابینت ها!

بسیاری از مواد غذایی که در کابینت ها و آشپزخانه ها یافت می شوند می توانند برای سگ ها مضر باشند. به طور مثال یک ماده غذای بسیار ساده مانند بیکینگ پودر برای سگ ها سمی محسوب می شود. همچنین جوز هندی و انواع دیگر ادویه جات هم با بدن سگ ها سازگاری ندارند. بهتر است مواد غذایی را در جایی قرار دهید که سگ تان نتواند به آن دسترس پیدا کند. اگر بتوانید از درب های مخصوص سگ ها برای جلوگیری از ورود آن ها به آشپزخانه استفاده کنید هم خودتان راحت می شوید و هم از مریض شدن سگ تان پیش گیری می کنید.

سیب زمینی سبز و خام

شاید دیدن سیب زمینی در این فهرست کمی عجیب به نظر برسد. هر چه که باشد می دانیم که سیب زمینی معمولاً در غذاهای مختلف سگ به کار گرفته می شود و اگر قرار بود این ترکیب غذایی سمی باشد، اصولاً نباید آن را در فهرست ترکیبات غذایی محصولات می دیدیم! این حرف کاملاً درست است. سیب زمینی در بسیاری از محصولات به کار می رود، ولی سیب زمینی پخته، نه خام! سیب زمینی سبز و خام حاوی مواد سمی هستند که می توانند باعث مرگ سگ شوند. در حقیقت این سیب زمینی ها حتی برای انسان ها هم سمی محسوب می شوند. علائم مسمومیت بر اثر مصرف سیب زمینی شامل حالت تهوع، استفراغ، غش و تپش نا منظم قلب می باشد.

ریواس

با آن که ریواس را می توان یکی از سبزیجات بسیار خوشمزه برای انسان ها در نظر گرفت ولی به هیچ وجه نباید آن را خوراک مناسبی برای دوستان سگ سان تصور کرد. برگ ها و ساقه ریواس می تواند باعث کاهش سطح کلسیم در بدن سگ و نهایتاً از کار افتادن کلیه و بروز دیگر بیماری ها شود.

حال اگر سگ تان یکی از غذاهای ممنوعه را خورد چه باید بکنید؟

اول از همه باید درک کنید که خوردن چیز های مختلف توسط سگ امری کاملاً طبیعی است و نمی توانید سگ خود را بابت این قضیه تنبیه کنید و او را مقصر بدانید. سگ ها همه چیز را با خوردن امتحان می کنند و به طور کلی دنیای اطراف را از طریق دهان و بینی می شناسند. مهم نیست که چقدر شما احتیاط کنید، بالأخره سگ تان از غفلت شما استفاده می کند و شما او را در حال خوردن چیزی که نباید بخورد، پیدا می کنید. بنابر این بهتر است همیشه دامپزشک های نزدیک به محل زندگی خود را بشناسید و شماره و آدرس آن ها را در دسترس قرار دهید. به این صورت اگر مشکلی برای سگ تان پیش آمد خیلی سریع می توانید به او مراجعه کرده و از او کمک بگیرید.شاید این فهرست کمی طولانی به نظر برسد و رعایت کردن تمام موارد آن سخت و دشوار باشد. ولی باید توجه داشته باشید که این ها مواردی هستند که می توانند باعث آسیب های دائم و مرگ سگ شوند و نباید به سادگی از کنار آن ها گذشت. به یاد داشته باشید که اگر یک غذا به نظر شما خوش مزه و مفید است دلیل نمی شود که آن را برای سگ تان هم مفید و مناسب تصور کنید. مسئولیت سلامت سگ ها به عهده شماست و رعایت کردن نکاتی که گفته شد شاید با کمی تمرین و تکرار دیگر چندان سخت به نظر نرسد. به علاوه اگر احساس می کنید تمام غذا های شما برای سگ تان یک محدودیت به شمار می آیند و تمام زندگی تان پر از خط قرمز شده است، می توانید در مورد غذاهایی که می توانید به سگ تان بدهید مطالعه کنید. آن گاه درک بهتری از قاعده و قانون حاکم بر نیاز های غذایی سگ تان پیدا می کنید.

گردآوری و ترجمه: باشگاه اطلس دام پارسیان

  کلاس‌های آموزشی در آستانه تکمیل ظرفیت، تماس بگیرید: ۵-۰۲۱۶۵۹۷۷۷۰  (مشاهده ?)

این گیاهان در هر حالتی (خام، پخته، پودر شده، خشک شده و ) خاصیت سمی خود را برای دام کوچک و حتی دام بزرگ حفظ می‌کنند. لازم به ذکر است که دام‌های کوچک مستعد مسمومیت با این گیاهان بوده و در این میان گربه‌ها حساس تر از بقیه هستند، ولی به دلیل سخت‌گیری در انتخاب غذا نسبت به سگ‌ها، کمتر به این مسمومیت دچار می‌شوند.

این گیاهان حاوی موادی به ارگانوسولفوکسایدها می‌باشند که مهم‌ترین آن ها، آلکیل سیستئین سولفوکسایدها هستند. هر نوع آسیب فیزیکی به این گیاهان مانند خرد کردن، جویدن و .. باعث تبدیل این مواد به کمپلکس‌هایی از ترکیبات ارگانیک سولفوردار می‌شود که بسیاری از این مواد مسئول طعم ، بو و خواص دارویی این گیاهان هستند. این ترکیبات پس از خورده شدن از دیواره‌ دستگاه گوارش جذب شده و پس از متابولیزه شدن به اکسید کننده‌های قوی تبدیل می‌شوند که در حقیقت از این مرحله به بعد سمیت این مواد آغاز می‌شود.

وقتی تجمع این مواد در بدن حیوان آن قدر زیاد شوند که سیستم های آنتی اکسیدانی بدن توان مقابله با تمامی آن ها را نداشته باشند، به دیواره‌ سلولی گلبول‌های قرمز خون آسیب وارد می کنند و باعث تخریب این سلول‌های خونی و ایجاد کم خونی در حیوان می‌گردند. به این نوع کم خونی، کم خونی همولیتیک از نوع هینز بادی(Heinz Body) می گویند. (تشکیل اجسام هینز (Heinz Body) در لبه گلبول های قرمز لیز شده در گربه مبتلا به مسمومیت با پیاز)

این مسمومیت به طور معمول ۱ تا ۲ روز پس از خوردن مقدار کافی از این گیاه (در سگ‌ها ۳۰-۱۵ گرم به ازای هر کیلو گرم  وزن بدن و در گربه‌ها ۵ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تظاهر می‌کند.

ضعف، درد در ناحیه شکم، بی‌اشتهایی، ضربان قلب نظم، سختی در تنفس، اسهال، افسردگی، زردی در مخاطات و ادرار کدر(متمایل به قرمز).

وجود هموگلوبین در ادرار (هموگلوبینوریا)، افزایش هموگلوبین در پلاسما(هموگلوبینمیا)، افزایش بیلی روبین در پلاسما(بیلی روبینمیا) و وجود قالب های ادراری هموگلوبین یا هموسیدرین در توبول های کلیوی (قالب های تشکیل شده از رسوب هموگلوبین یا همو سیدرین در لوله های ادراری).

تمامی این مشکلات به دلیل خاصیت تخریب کنندگی این مواد بر روی بافت‌ها و به خصوص سلول‌های قرمز خون می‌باشد که باعث تخریب هموگلوبین موجود در ساختمان گلبول های قرمز شده و در نتیجه عمل انتقال اکسیژن که توسط هموگلوبین صورت می گیرد، دچار اختلال می شود.

مسمومیت با گونه‌های جنس آلیوم مشخصاً از طریق گرفتن شرح حال بیمار از صاحب حیوان و نیز تاریخچه آن (مخصوصاً در مورد غذای خورده شده) ، علائم کلینیکی و در نهایت تائید میکروسکوپی وجود کم‌خونی همولیتیک از نوع هینزبادی صورت می‌پذیرد.

این بیماری باید از بیماریهایی مانند مسمومیت با استامینوفن ، بنزوکائین ، ویتامین K3  ، دی متیونین ، نفتالین ، روی و مس تفریق داده شود. درمان اختصاصی برای این مسمومیت وجود ندارد و درمان ها به صورت حمایتی هستند.

درمان در ابتدا از طریق پاکسازی دستگاه گوارش و از بین بردن منشاء اصلی گیاه در معده با ایجاد یک استفراغ القایی توسط دامپزشک صورت می‌گیرد، ولی این امر زمانی میسر است که حیوان حداکثر تا ۲ ساعت بعد از خوردن گیاه یا خوراک حاوی گیاه (البته به مقدار سمی) به دامپزشکی ارجاع داده شود. سپس از قرص‌های زغال فعال شده (Activated charcoal) به صورت خوراکی می‌توان استفاده کرد تا باقیمانده مواد سمی را تا حد امکان غیرفعال کرده و از سمیت آن ها کم نماید. در حیوانات با مسمومیت حاد می‌توان از انتقال خون همراه با اکسیژن رسانی کافی (به دلیل تنگی نفس حاد) استفاده کرد. زمانی که حیوان به دلیل اسهال و استفراغ زیاد دچار کم آبی شده، یا موقعی که عوارضی چون وجود خون در ادرار مشاهده می‌شود، دامپزشک می‌تواند از مایع درمانی داخل وریدی توسط یکی از مایع‌های کریستالوتیدی همراه با تجویز ویتامین E(به عنوان آنتی اکسیدان)  استفاده نماید. از استیل سیستئین که ضد سم اختصاصی در مسمومیت با استامینوفن می باشد نیز می توان استفاده کرد.

رعایت کردن رژیم غذایی مناسب و سازگار با ساختار فیزیولوژی بدن حیوان، از ارکان مهم در نگهداری حیوان خانگی بوده و بسیار آسان تر و کم هزینه تر از هر درمانی می باشد. بنابراین باید توجه داشت که در رژیم غذایی حیوان خانگی استفاده مقدار کمی پیاز و یا سیر جهت از بین بردن بوی طلوب گوشت سفید و قرمز مشکلی را برای حیوان ایجاد نمی کند ولی برای تغذیه حیوان نباید از مقادیر زیاد پیاز ، سیر ، تره فرنگی و یا موسیر استفاده نمود و نیز باید توجه داشت که همیشه محل نگهداری این مواد در خانه دور از دسترس حیوان باشد.

بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

با ارسال خود از با کیفیت ترین مطالب دنیای حیوانات با خبر شوید

You have successfully joined our subscriber list.

دنیای حیوانات نشریه‌ای است که به همت فعالان مطبوعات ایران منتشر می‌شود و به هیچ یک از شرکت‌ها و افرادی که در حوزه حیوانات خانگی فعالیت تجاری می‌کنند وابسته نیست در نتیجه این نشریه تنها رسانه‌ی مکتوبی است که رشد و شکوفایی خود را در توسعه و تثبیت تمام دست اندرکاران این حوزه می‌بیند و نه در حذف یا تضعیف یک شرکت یا یک برند. نشریه حیوانات خانگی و سایت اینترنتی این نشریه یک حلقه‌ی اتصال بی بدیل برای دسترسی به تمامی دوست داران حیوانات خانگی و حیات وحش، مصرف کنندگان کالای این حوزه و شرکت‌های مرتبط است.

کلیه حقوق قانونی این وب سایت متعلق به نشریه دنیای حیوانات می باشد. طراحی و بهینه سازی آژانس تبلیغاتی زنو1