خواص دارویی و گیاهی
اساساً رفلاکس اسید در نوزادان بسیار شایع است، هرچند معمولاً با رسیدن به سن یک و نیم سالگی برطرف می‌شود. نوزادانی که دچار رفلاکس معده به مری هستند ممکن است علائم مشخصی مانند سکسکه، استفراغ، تف کردن، نفخ معده، تحریک‌پذیری، گریه ناگهانی و امتناع از غذا خوردن از خود نشان می‌دهند. در برخی موارد، این علائم ممکن است با کولیک یا سوءهاضمه اشتباه گرفته شوند و از این رو اغلب با یک پزشک متخصص اطفال مشورت می‌شود تا در صورتی که مداوم یا عودکننده باشد، دلیل آن مشخص شود. رانیتیدین راهی بی‌خطر و موثر برای کاهش اسید معده، سوزش معده و درد مرتبط با آن در نوزاد است.
اگر فرزند شما دچار بیماری رفلاکس معده به مری باشد و متخصص اطفال برای وی رانیتیدین تجویز کند، نیاز به اطلاعات خاصی است که شما در مورد دوز مصرفی، چگونگی مصرف دارو توسط نوزاد، عوارض جانبی و مزایای آن نیاز دارید.
چرا رانیتیدین تجویز می‌شود؟
رانیتیدین در نوزادان مبتلا به رفلاکس اسید رفلاکس معده به مری مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو با مهار کردن اسیدی که موجب سوزش پایین مری شده و منجر به درد و ناراحتی در کودکان مبتلا به رفلاکس اسید می‌گردد، عمل می‌کند. رانیتیدین همچنین گاهی اوقات در کودکان مبتلا به کهیر مزمن که یک راش پوستی آلرژیک است، استفاده می‌شود.
چرا نوزاد باید این دارو را مصرف کند؟
در رفلاکس اسید محتوای معده به طرف مری بالا می‌آید که دردناک بوده و می‌تواند به مری آسیب بزند. رانیتیدین میزان اسید موجود در معده را کاهش می‌دهد که منجر به کم شدن علائم رفلاکس اسید می‌گردد.داروهای رفلاکس معده نوزادان
دوز مورد نیاز برای نوزادان
قرص: ۱۵۰ میلی‌گرم، ۳۰۰ میلی گرم
قرص‌های تجزیه شدنی: ۱۵۰ میلی‌گرم، ۳۰۰ میلی‌گرم
داروی مایع
نوع رانیتیدینی که می‌توانید به نوزاد خود بدهید به صورت شربت mg/mL ۱۵ می‌باشد. این دارو تنها از طریق نسخه قابل تهیه است. انواع بدون نسخه‌ی رانیتیدین موجود می‌باشند اما فقط توسط افراد بالای ۱۲ سال باید مصرف شود.
برای نوزادان کوچک‌تر از ۶ ماه، دوز معمول بصورت زیر است:
دوز mg/kg ۱ دو یا سه بار در روز (۱ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن برای هر دوز) – بنابراین یک نوزاد ۴ کیلوگرمی باید دورز ۴ میلی‌گرمی را دو یا سه بار در روز مصرف کند (اگر محلول ۷۵mg/ml یا ۱۵mg/ml داشته باشید، در این صورت ۴ میلی‌گرم حدود ۳/۰ میلی‌لیتر است).
اگر این دوزهای رانیتیدین برای نوزاد کافی نباشد، دوزهای بالاتر مورد استفاده قرار می‌گیرند –تا ۹ میلی‌گرم در کیلوگرم در روز (که به دو یا سه دوز تقسیم می‌شود). اگر هرگونه اختلال کلیوی وجود داشته باشد، دوز دارو باید ۵۰ درصد کاهش یابد.
زمان و تعداد مصرف رانیتیدین
رانیتیدین ممکن است یک، دو یا سه بار در روز مصرف شود. پزشک تعداد دفعات مصرف آن را به شما خواهد گفت:
یک بار در روز: می‌تواند در صبح یا شب باشد.
دو بار در روز: باید یک بار در صبح و یک بار در شب مصرف شود. در حالت ایدهآل، فواصل بین آنها ۱۰ تا ۱۲ ساعت می‌باشد برای مثال بین ۷ تا ۸ صبح و بین ۷ تا ۸ شب.
سه بار در روز: باید یک بار در صبح، یک بار در اوایل بعد از ظهر و یک بار در شب مصرف شود. در حالت ایدهآل، فواصل آنها باید ۶ ساعت باشد، برای مثال ۸ صبح، ۲ ظهر و ۸ شب.
داروها در همان ساعت‌های روز قبل مصرف شوند تا تبدیل به روال روزانه شده و به خاطر سپردن آن نیز آسان گردد.
رانیتیدین باید ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پیش از تغذیه به نوزاد داده شود. دوز آن بسته به وزن نوزاد می‌باشد. دوز شربت رانیتیدین را با قطره‌چکان دارو یا سرنگ دهانی اندازه‌گیری نمایید.
اشکال مختلف رانیتیدین
قرص: باید با یک لیوان آب، شیر یا آب میوه قورت داده شود. نوازد نباید قرص را بجود.
قرص‌های تجزیه شدنی: باید در ۱۰ میلی‌لیتر آب (دو قاشق داروخوری) حل شوند. به ملایمت این مخلوط را در مقدار کمی آب میوه (مانند سیب، پرتغال یا آناناس) یا پوره سیب یا ماست بهم بزنید. از شیر، آب گازدار یا سایر نوشیدنی‌های گازدار استفاده نکنید. کودک باید تمام مخلوط را به یک باره بنوشد.
داروی مایع: میزان صحیح دارو را با استفاده از قاشق داروخوری یا سرنگ دهانی اندازه‌گیری کنید. می‌توانید این وسایل را از داروخانه تهیه نمایید. از قاشق چایخوری استفاده نکنید زیرا نمی‌توان با آنها میزان دقیق دارو را تعیین کرد.
اگر نوزاد مریض باشد (استفراغ کند) چه باید کرد؟
در صورتی که نوزاد در کمتر از ۳۰ دقیقه پس از مصرف یک دوز رانیتیدن ناخوش بود، مجدداً همان مقدار دوز را به او بدهید.
اگر نوزاد از ۳۰ دقیقه پس از مصرف یک دوز رانیتیدین مریض بود، نیازی به دوز دیگری نمی‌باشد و باید تا زمان دوز معمول بعدی صبر کنید.
اگر کودک مجدداً مریض بود با متخصص، داروساز یا بیمارستان صحبت کنید. آنها با توجه به وضعیت فرزند شما و داروهای خاص مورد استفاده توصیه‌های لازم را به شما خواهند کرد.
در صورت دادن زیاد رانیتیدین به نوزاد چه کنیم؟
رانیتیدین معمولاً دارویی بی‌خطر است و احتمال ایجاد مشکل در صورت دادن اشتباهی دوز زیاد، کم است. اگر نگران هستید که ممکن است به نوزاد خود بیش از حد رانیتیدین داده باشید، با پزشک تماس بگیرید.
آیا دادن شربت رانیتیدین به نوزاد بی‌خطر است؟
بله بطور کلی بی‌خطر است. هرچند نوزدان تنها در صورتی که دچار رفلاکس معده یا رفلاکس گوارشی هستند نیاز به دارویی مانند رانیتیدین دارد. نوزادان مبتلا به استفراغ یا بالا آوردن ساده که رفلاکس معده نیز یده می‌شود، اسیدی که موجب سوزش یا ناراحتی می‌شود را ندارند و بنابراین نیازی به رانیتیدین نیست. رانیتیدین یک داروی مهارکننده اسید است و نه داروی ضد استفراغ.
اگر کودک شما مشکل سوزش مری در اثر اسید را ندارد نیازی به مصرف رانیتیدین نمی‌باشد. در صورت عدم نیاز کودک به دارو بهتر است از آن اجتناب شود.
توصیه‌های کلی درباره دارو
سعی کنید دارو را هر روز در یک زمان به کودک خود بدهید تا زمان آن یادتان بماند.
این دارو را تنها به نوزاد خود بدهید. هیچوقت آن را به شخص دیگری حتی اگر به نظر همان شرایط را داشته باشد ندهید زیرا ممکن است مضر باشد.
اگر فکر می‌کنید که شخص دیگری ممکن است بطور تصادفی این دارو را مصرف کرده باشد بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
مطمئن شوید که همیشه به اندازه کافی دارو دارید. حداقل دو هفته پیش از اتمام آن نسخه‌ی دیگری دریافت کنید.
مطمئن شوید که تاریخ انقضای دارویی که در خانه دارید نگذشته باشد. داروهای قدیمی را به داروخانه بدهید تا آنها را از بین ببرند.
عوارض جانبی
نوزادان به خوبی داروی رانیتیدین را تحمل می‌کنند و عوارض جانبی آن شایع نمی‌باشد. معمولاً عوارض جانبی آن عبارتند از اسهال، درد شکم و یبوست. اما عوارض جانبی نادرتری در صورت مصرف رانیتیدین توسط نوزادان وجود دارد. این عوارض شامل مشکلات التهاب کبد و کاهش سلول‌های خونی می‌باشد. برای آنهایی که بدلیل عوارض جانبی دارو نمی‌توانند از رانیتیدین استفاده کنند، روش‌های غیر دارویی دیگری وجود دارند که می‌توانند به عنوان جایگزین یا همراه با دارو مورد استفاده قرار گیرند.
محل نگهداری رانیتیدین
دارو را در یک قفسه و دور از گرما و نور مستقیم خورشید نگه دارید. نیازی به نگهداری آن در یخچال نمی‌باشد.
مطمئن شوید که کودکان دسترسی به دارو ندارند.
دارو را در محفظه‌ای که از ابتدا در آن است، نگه دارید.
“لطفاً درباره این مطلب نظر بدهید”
تمامي حقوق مادي و معنوي سايت براي ني ني نما محفوظ مي باشد و استفاده از مطالب فقط بادرج و لينک سايت مجاز است.
خانهموبایل
رفلاکس زمانی روی می‌دهد که شیری که کودک نوشیده و قورت داده است دوباره در مری بالا می‌آید یا به دهان او باز می‌گردد. فرقی هم ندارد که نوزاد از سینه مادر شیر می‌نوشد یا شیرخشک به او داده می‌شود. هر دو کودک، مستعد مبتلا شدن به این عارضه هستند.اسیدی که در معده کودکان وجود دارد به هضم غذای آنها کمک می‌کند. همان‌طور که سوزش معده و اصطلاحا ترش‌کردگی در بزرگسالان موجب ناراحتی است، کودکان نیز در نتیجه این برگشت غذایی اذیت می‌شوند.البته تنها خوبی رفلاکس این است که خیلی سریع و خودبه‌خود برطرف می‌شود. این مشکل در کودکان بسیار عادی است و نمی‌توان آن را نشانه هیچ‌نوع بیماری به‌شمار آورد. تقریبا نیمی از نوزادان در سه ماه نخست زندگی، یک یا دوبار در روز دچار رفلاکس معده می‌شوند.درصد بسیار کمی از نوزادان دچار رفلاکس مزمن هستند که برای آنها مشکل ایجاد می‌کند.چگونه متوجه شویم نوزاد رفلاکس دارد؟نوزادان در نتیجه رفلاکس، شیری که خورده‌اند را بالا می‌آورند. یا چندین بار استفراغ می‌کنند. یا حتی سرفه و سکسکه را نیز میتوان به عنوان نشانه‌های رفلاکس برد. اما همه این مسایل کاملا طبیعی هستند و نیازی نیست نگران باشید. فقط همیشه دستمالی در دسترس داشته باشید که اطراف دهان او را پاک کنید.چه چیزی موجب رفلاکس می‌شود؟این را همه می‌دانید که لوله ارتباطی معده و دهان، مری است. در بدن، در جایی که مری و معده به یکدیگر می‌رسند، یک حلقه ماهیچه‌ای (دریچه) وجود دارد. هنگامی که نوزاد شیر می‌نوشد، این دریچه‌ی ماهیچه‌ای باز و پس از عبور غذا دوباره بسته می‌شود تا غذا را در معده نگه دارد. در نوزادان چون هنوز این دریچه به طور کامل رشد نکرده است و کامل نیست، نمی‌تواند به‌خوبی این وظیفه را انجام دهد. به‌همین دلیل، نوزادان دایم در حال رفلاکس معده هستند.هنگامی که معده نوزاد پر می‌شود، بقیه شیر یا غذایی که نوشیده دوباره به مری و دهان او باز می‌گردد.استفراغ یا قی کردن نوزادان می‌تواند به دلایل زیر باشد:• مری باریک و کوتاهی دارد.• سیستم گوارشی او کند است و طول می‌کشد تا شیر از معده وارد روده کوچک بشود.• لوله مری و معده او هنوز به رشد کامل نرسیده‌اند.ظرفیت معده نوزادان چند روزه به اندازه یک تیله کوچک است. در روز سوم، گنجایش آن به اندازه تیله بزرگ افزلیش می‌یابد. در روز دهم، به اندازه یک توپ پینگ-پونگ رشد می‌کند و بزرگ می‌شود. دریچه مری و معده نیز در طول این زمان قوی‌تر می‌شود. به این مفهوم که هر چه این اندام رشد می‌کنند و قوی‌تر می‌شوند، مشکل رفلاکس نوزادان نیز کمتر می‌شود. در حدود ماه‌های 1 تا 12، فقط 5 درصد از کودکان دچار رفلاکس می‌شوند. البته گاهی مشکل رفلاکس در کودکان در نتیجه ضعیف بودن عملکرد سیستم گوارشی است. در این مواقع، غذا برای مدت طولانی در معده باقی می‌ماند و دلیل آن نیز می‌تواند در نتیجه حساسیت به شیر گاو یا عدم پذیرش آن توسط بدن کودک باشد.چگونه میتوان از رفلاکس جلوگیری کرد؟اگر رفلاکس نوزاد کم و معمولی است، خوب غذا می‌خورد و مورد دیگری برای نگرانی وجود ندارد، شاید راه‌کارهای زیر بتوانند کمک‌کننده باشند:در حالت عمودی به کودک شیر بدهید.پس از هر بار شیر دادن، حدود 2 تا 3 دقیقه کودک را در حالت عمودی در آغوش نگه‌دارید.ترجیحا به مقدار کم اما وعده‌های به نوزاد شیر بدهید.اگر با شیشه کودک را تغذیه می‌کنید، هر دو سه دقیقه یک‌بار در میان شیرنوشیدن، اجازه دهید بادگلو کند. در ضمن، مطمئن شوید که سوراخ نوک پستان خیلی باز نیست. اگر این‌طور باشد شیر با مقدار و سرعت وارد دهان نوزاد می‌شود و می‌تواند موجب رفلاکس بشود.چه زمانی رفلاکس نگران‌کننده است و باید کودک را نزد پزشک ببریم؟همان‌طور که قبلا نیز اشاره کردیم، برگرداندن مقدار کمی شیر پس از هر تغذیه کاملا طبیعی است. اما اگر موارد زیر را در فرزند خود مشاهده کردید، حتما با پزشک کودک در میان بگذارید:• داشتن رفلاکس‌های مداوم و پی‌درپی• بداخلاقی در طول شیر نوشیدن یا پس از آن، گریه و خم کردن کمر• قی کردن‌های پی‌درپی و به مقدار زیاد دست‌کم دوساعت پس از هر بار شیر نوشیدن• امتناع از شیر نوشیدن اما مکیدن پستانک (اگر استفاده می‌کنید) هنگامی که نوزاد را برای رفلاکس نزد پزشک می‌برید، موارد زیر را در ذهن داشته باشید تا بتوانید پاسخ‌های درست به پزشک بدهید:• چه مواقعی نوزاد شیر می‌نوشد• نوزاد چه مواقعی اصولا گریه می‌کند این اطلاعات به پزشک کمک می‌کند تا بتواند تشخیص دهد آیا کودک مشکلات دیگری نیز دارد یا خیر.آیا برای رفلاکس درمانی وجود دارد؟اگر رفلاکس معده نوزاد شما شدید است احتمالا پزشک موارد زیر را توصیه خواهد کرد.اضافه کردن غلیظ‌کننده به شیرمی‌توانید با اضافه کردن غلیظ‌کننده به شیر مادر یا شیرخشک به مدت دو هفته تا اندازه‌ای از رفلاکس معده جلوگیری کنید. البته این کار را نباید سرخود انجام داد و حتما باید با تجویز پزشک آن را استفاده کنید. داروخانه‌ها نیز بدون نسخه آن را عرضه نمی‌کنند.قطع کردن شیر گاونشانه‌های حساسیت به شیر گاو بسیار مشابه نشانه‌های رفلاکس است. تا 4 درصد از موارد همین حساسیت به شیر گاو موجب ایجاد رفلاکس می‌شود. مادرانی که از سینه خود به نوزاد شیر می‌دهند، احتمالا باید نوشیدن شیر گاو یا غذاهایی که حاوی شیر گاو است را از بره غذایی خود حذف کنند. اگر کودک شیر خشک مصرف می‌کند، از پزشک بپرسید که آیا میتوان به مدت دو هفته از شیر ضدحساسیت‌زا برای نوزاد استفاده کرد؟مصرف داروی ضداسید مخصوص نوزاداناگر موارد مذکور چاره‌ساز نبودند، ممکن است پزشک برای نوزاد، داروی ضد اسید معده تجویز کند. البته این دارو تضمینی برای درمان رفلاکس به شمار نمی‌رود. اگر از سینه به نوزاد شیر می‌دهید، می‌توانید شیر را بدوشید و در شیشه بریزید و با داروی ضد حساسیت آن را مخلوط کنید. برای آگاهی از میزان درست و دقیق این دارو، روی بسته‌بندی آن را با دقت بخوانید.احتمال دارد کودک برای موارد زیر نزد پزشک متخصص کودکان فرستاده شود:• آشکار نبودن دلیل رفلاکس معده کودک• مشاهده خون در استفراغ‌های کودک – که احتمالا شبیه دانه قهوه دیده می‌شوند.• کم‌خونی کودک• سرفه‌های دایمی و عفونت‌های دایمی سینه کودک• رشد وزن کودک طبیعی نیست.• کودک در قورت دادن شیر مشکل دارد.هه موارد ذکر شده بسیار نادر هستند. اما اگر هر کدام از آنها را در نوزاد خود مشاهده کردید، حتما با پزشک متخصص در میان بگذارید. چگونه میتوان با رفلاکس کنار آمد؟رفلاکس نوزادان برای والدین نیز خسته‌کننده است. دایم باید دستمال دستشان باشند و اطراف دهان کودک را پاک و لباس‌هایش را تعویض کنند. تکرار این مساله نیز باعث می‌شود تا تصور کنند همیشه در خانه و لباس‌ها و حتی بدن خودشان بوی شیر ترشیده می‌دهد که حس خوبی ندارد.برای راحت کنار آمدن با رفلاکس می‌توانید کارهای زیر را انجام دهید:• در خانه همیشه زیرپوش تن نوزاد کنید تا شستن آنها آسان باشد. این لباس ها قیمت ارزان‌تری هم دارند و می‌توانید به تعداد زیاد تهیه و کار خودتان را راحت کنید.• فقط یک مبل یا کاناپه را برای شیر دادن به نوزاد انتخاب و مشخص کنید. روی آن پارچه بیندازید که پس از کثیف شدن، بتوانید راحت آن را بشویید. یک گزینه جایگزین نیز داشته باشید تا در طول خشک شدن یکی، پارچه دیگری در دسترس باشد.• روی صندلی ماشین یا کالسکه نوزاد نیز یک لایه کاور قابل شست‌وشو بکشید که به‌راحتی قابل تعویض و قابل شست‌وشو باشد.• برای جلوگیری از کثیف و لک شدن تودوزی ماشین، در قسمتی که صندلی کودک قرار دارد، یک لایه پارچه محافظ روی صندلی بکشید.• در ساک کودک همیشه چند دست لباس معمولی، تاپ یا بلوز برای خودتان و دستمال نرم همراه داشته باشید. کیسه پلاستیکی نیز به همراه داشته باشید تا لباس‌های کثیف را داخل آن قرار دهید.• تا حد امکان، لباس‌های سفید و روشن بپوشید تا لکه‌های شیری که نوزاد بالا آورده است خیلی دیده نشوند و منظره بدی روی لباس شما ایجاد نکنند. منبع:bartarinha.ir
برای داشتن بچه های سالم تر بخوانید
داروهای رفلاکس معده نوزادان
باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .1