تشخیص لوپوس

خواص دارویی و گیاهی

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که حدود 1.5 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری در درجه اول بر اندامهایی مانند مغز، پوست، کلیه ها و مفاصل تاثیر می گذارد. علائم آن اغلب به عنوان نشانه های بیماری های دیگر شناخته می شود، بنابراین شرایط تشخیص این بیماری دشوار است. خوب است علائم و روش های تشخیص لوپوس را بدانید. شما همچنین باید علت را بدانید تا بتوانید از عوامل بالقوه اجتناب کنید.

به طور متوسط 30 درصد از بیماران مبتلا به لوپوس مبتلا به بثورات مشخص بر روی صورت به شکل پروانه می شوند. بثورات در سراسر گونه ها و بینی وجود دارد و گاهی اوقات قسمت کوچکی از پوست را در نزدیکی چشم ها می پوشاند.

همچنین بثورات مخفی در اطراف چهره، پوست سر و گردن خود را بررسی کنید. این بثورات به صورت قرمز و تکه ای ظاهر می شود و می توانند بسیار شدید باشند و حتی جای آن ها پس از بهبود زخم روی صورت بماند.

توجه ویژه ای به بثوراتی که با نور خورشید تشدید می شود داشته باشید. حساسیت به نور ماوراء بنفش، چه طبیعی و چه مصنوعی، می تواند زخم هایی را در قسمت های در معرض آفتاب در بدن ایجاد کند و ممکن است، بثورات پروانه ای روی صورت شما را بدتر کند.

تشخیص لوپوس

اگر اغلب زخم هایی بر روی سقف دهان، در کنار دهان، در لثه ها یا در داخل بینی تان وجود دارد، این می تواند نشانه هشدار دهنده ای باشد. در اغلب موارد، زخم دهان و بینی در ارتباط با لوپوس بدون درد است.

اگر این زخم ها در نور خورشید بدتر شود، این نشانه قوی تری از لوپوس است. این مساله حساسیت به نور نامیده می شود.

التهاب مفاصل، ریه ها و در اطراف قلب معمولا در بیماران مبتلا به لوپوس اتفاق می افتد. علاوه بر این، رگ های خونی معمولا ملتهب می شوند. مهمتر از همه، ممکن است التهاب و تورم در اطراف پاها، دست ها و چشم ها را مشاهده کنید. .

التهاب قلب و ریه ها می تواند در خانه بر اساس درد قفسه سینه تشخیص داده شود. اگر در هنگام سرفه یا نفس عمیق احساس درد شدید قفسه سینه دارید، می توانید این را به عنوان نشانه احتمالی در نظر بگیرید.

اگر شما احساس تنگی نفس نیز می کنید، می تواند یک نشانه احتمالی باشد.

علائم دیگری که قلب و ریه ها می توانند باعث التهاب می شوند عبارتند از ضربان قلب غیر طبیعی و سرفه های خونی.

التهاب نیز می تواند در دستگاه گوارش رخ دهد و از طریق علائم مانند درد شکم، تهوع و استفراغ دیده شود.

به ادرار خود توجه کنید

در حالی که تشخیص اختلالات ادرار در خانه می تواند دشوار باشد، با چند نشانه ممکن است شما بتوانید آن ها را تشخیص دهید. اگر کلیه قادر به فیلتر کردن ادرار به علت لوپوس نباشد، ممکن است پاهای شما متورم شوند. بدتر اینکه اگر کلیه های شما دچار نارسایی شوند، ممکن است احساس تهوع یا ضعف کنید.

لوپوس می تواند بر سیستم عصبی تاثیر بگذارد. بعضی از علائم مانند اضطراب، سردرد و مشکلات بینایی مشترک است و به لوپوس اختصاص دارد؛ با این حال، تشنج و تغییر در شخصیت علائم بسیار جدی دیگری هستند.

توجه داشته باشید که در حالی که سردرد با لوپوس بسیار رایج است، خیلی خت است که سردرد را به این بیماری نسبت بدهیم. سردرد ها بسیار شایع هستند و عوامل مختلفی دارند.

خستگی شدید یکی دیگر از علائم رایج لوپوس است. این می تواند ناشی از تعدادی از عوامل مختلف باشد، اما اغلب این عوامل می توانند به لوپوس مرتبط باشند. هنگامی که خستگی همراه با تب است، می توانید مطمئن تر باشید که بیماری لوپوس است.

ممکن است متوجه شوید که انگشت یا انگشتان شما را در هنگام سرد شدن تغییر رنگ می دهند. (سفید یا آبی). این پدیده رینود نامیده می شود و در لوپوس معمول است. شما همچنین ممکن است خشکی چشم و تنگی نفس را تجربه کنید. اگر همه این علائم با یکدیگر رخ دهند، احتمالا شما دچار لوپوس هستید.

شما برای تشخیص لوپوس می توانید به هر پزشک عمومی مراجعه کنید که آن پزشک می تواند شما را به یک روماتولوژیست که می تواند تست های تشخیصی بیشتری را انجام دهد و کمک به مدیریت علائم بیماری کند ارجاع دهد.

قبل از مراجعه به پزشک، هر گونه علائم و میزان تکرار آن ها را یادداشت کنید.

اگر هر یک از خواهران و برادران یا والدین شما لوپوس یا دیگر بیماری های خود ایمنی را داشته شما باید آن اطلاعات را نیز همراه خود داشته باشید. سابقه خانوادگی برای لوپوس بسیار مهم است.

ANA یک آنتی بادی است که به پروتئین های بدن حمله می کند، و این ANA ها در بیشتر افراد دچار لوپوس وجود دارند. این معمولا به عنوان یک آزمون غربالگری اولیه است. با این حال هر فرد با تست ANA مثبت دارای لوپوس نیست. و تست های بیشتری برای تشخیص حضور لوپوس نیاز است.

این آزمایش خون میزان گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاکت ها و هموگلوبین را در خون شما اندازه گیری می کند. برخی ناهنجاری ها می توانند یکی دیگر از علائم احتمالی لوپوس باشند. به عنوان مثال، این آزمون می تواند کم خونی را نشان دهد که یک نشانه شایع لوپوس است.

توجه داشته باشید که این آزمایش لوپوس را به تنهایی تشخیص نمی دهد. بسیاری از شرایط دیگر نیز می تواند باعث اختلالات مشابه شود.

تست های ادرار کلیه ها را کنترل می کنند، و کلیه های آسیب دیده می توانند نشانه ای از لوپوس باشند. ممکن است لازم باشد یک نمونه ادرار تهیه کنید تا پزشک بتواند برررسی لازم را انجام دهد. این آزمون به ادرار شما برای پروتئین های اضافی یا حضور گلبول های قرمز نگاه می کند.

پزشک شما ممکن است آزمایش تصویربرداری را توصیه کند اگر گمان کند که شما لوپوسی دارید که ممکن است بر ریه ها یا قلب شما تأثیر می گذارد.

یک تصویر اشعه ایکس قفسه سینه می تواند سایه ها را در ریه ها نشان دهد، که می تواند ناحیه های دارای مایع یا التهاب را نشان دهد.

اکوکاردیوگرام با استفاده از امواج صوتی برای اندازه گیری ضربان قلب و تشخیص مشکلات احتمالی قلب است.

اگر پزشک شما حدس بزند که لوپوس توانسته به کلیه های شما آسیب بزند ممکن است به شما بیوپسی کلیه را توصیه کند. آن ها وضعیت کلیه ها را بر اساس این که چه مقدار آسیب وارد شده است و چه نوع آسیبی است بررسی می کند. پزشکان از بیوپسی برای تشخیص بهترین درمان لوپوس استفاده می کنند.

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که به این معنی است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به قسمت های سالم بدن شما حمله کند. و بیشتر اندامهایی مانند مغز، پوست، کلیه ها و مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری مزمن نیز هست که به این معنی است که مدت طولانی ادامه می یابد. این باعث می شود که بدن ملتهب شود زیرا سیستم ایمنی بدن به بافت سالم حمله می کند.تشخیص لوپوس

هیچ درمان برای لوپوس وجود ندارد با این حال، درمان می تواند علائم را کاهش دهد.

وقتی مردم به لوپوس اشاره می کنند، معمولا به لوپوس اريتماتیک سیستمیک (SLE) اشاره می کنند. این نوع لوپوس بر پوست و اندام شما، به خصوص کلیه ها، ریه ها و قلب تاثیر می گذارد. انواع دیگری از لوپوس وجود دارد، از جمله لوپوس اريتماتو خفیف و لوپوس ناشی از مواد مخدر.

عوامل ایجاد کننده لوپوس عبارتند از: داروها، عفونت ها یا تماس با نور خورشید.

لوپوس ممکن است توسط داروهای سولفا، داروهایی که حساسیت شمارا نسبت به نور خورشیدزیاد می کننند، پنی سیلین یا آنتیبیوتیک ها ایجاد شوند

شرایط فیزیکی که موجب ایجاد لوپوس می شوند عبارتند از عفونت، سرماخوردگی، ویروس، خستگی، آسیب یا فشارهای احساسی.

این اشعه ماوراء بنفش از خورشید است که می تواند موجب تحریک شود. اشعه ماوراء بنفش از لامپهای فلورسنت می تواند همین کار را انجام دهند.

لوپوس یک بیماری مرگبار جهانی نیست. در واقع، امروزه، با پیگیری دقیق و درمان، 80-90 درصد از مردم مبتلا به لوپوس می توانند انتظار داشته باشند که یک طول عمر عادی داشته باشند. لوپوس در شدت و درجه متفاوت است. بعضی افراد دارای موارد خفیف هستند، بعضی دیگر متوسط و شدید هستند، که برای درمان و کنترل دشوارتر است.

بعدی

قبلی

در ادامه مطلب “بیماری لوپوس و علائم آن”، در این مقاله عوامل به وجود آورنده ی این بیماری و راه های تشخیص و درمان آن را برای شما بیان می کنیم.

عوامل ایجاد کننده این بیماری مانند بقیه بیماری های سیستم ایمنی ناشناخته می باشد، اما طبق بررسی های انجام شده، هم عوامل محیطی و هم عوامل ژنتیکی در ایجاد این بیماری دخالت دارند. در مورد عوامل ژنتیکی معلوم شده در خانواده هایی که مبتلا به بیماری لوپوس هستند، افراد آن خانواده حدود 3 تا 4 برابر بیشتر از افراد دیگر ممکن است دچار این بیماری شوند.

از عوامل محیطی نور آفتاب، به خصوص اشعه ماورای بنفش در ایجاد این بیماری نقش اساسی دارد و کسانی که بیشتر در معرض نور آفتاب و اشعه ماورای بنفش می باشند، به همان نسبت بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

از دیگر عوامل موثر، هورمون های جنسی هستند که بیشتر در مورد خانم ها تاثیر گذار می باشند. از عوامل دیگر می توان به تاثیر نامطلوب یک سری از داروها در خانم ها اشاره کرد. مصرف برخی داروها، بیماری لوپوس را در این افراد تشدید می کنند.

البته لازم به ذکر است این عوامل در ارتباط با لوپوس سیستمیک عنوان می شود و لوپوس دارویی علایم و علت های دیگری دارد. لوپوس دارویی، بیماری می باشد که فقط در اثر مصرف داروها ایجاد می شود و مانند لوپوس سیستمیک، سیستم های مختلف بدن را درگیر نمی کند. تشخیص لوپوس

عوامل ویروسی و میکروبی نیز به عنوان عامل ایجاد کننده این بیماری مطرح می باشند. مشاهده شده است افرادی که با جوانه های حاوی ماده آلفا آلفا در تماس زیاد می باشند، امکان ابتلا شدن آن ها به این بیماری بیشتر است.

این بیماری، بیشتر در خانم های جوان رخ می دهد و از دهه دوم و سوم عمر شروع می شود و بیشترین تعداد مبتلا شدن، در دهه سوم و چهارم می باشد، ولی ممکن است در هر سنی نیز دیده شود. از نظر شیوع، خانم ها در سنین باروری حدود 9 برابر آقایان و در سنین دیگر حدود 3 برابر آقایان به این بیماری مبتلا می شوند.

در تشخیص این بیماری حدودا 11 علامت تشخیصی داریم. اگر از این 11 مورد، حداقل 4 مورد در یک بیمار موجود باشد، تشخیص لوپوس قطعی می شود. در این بیماری مجموعه علایم بالینی با هم در تشخیص بیماری استفاده می شوند. اما با توجه به این که همه علایم ممکن است به صورت پشت سر هم در یک فرد ایجاد نشود، گذشت زمان خیلی وقت ها تشخیص را قطعی خواهد کرد.

بایستی به بیمار فرصت داده شود و چند بار مراجعه کند تا مشخص شود که بیمار مبتلا به لوپوس است یا نه، زیرا ممکن است همه علائم در یک زمان و در آن واحد با هم ایجاد نشوند و همانطور که گفته شد باید حداقل 4 مورد از 11 مورد در یک

شخص موجود باشد تا به آن فرد، بیمار مبتلا به لوپوس اطلاق شود.

راه های درمان با توجه به این که کدام یک از علایم ذکر شده در بیمار موجود می باشد، متفاوت بوده و باید مشخص شود بیمار کدام یک از علایم را دارد؛ مثلا اگر بیمار دچار مشکلات مفصلی و یا پوستی شده باشد، داروهایی مانند استروئیدها و یا کورتون(پردنیزولون) با دوز پایین توصیه می شود. این بیماران نباید زیاد در معرض نور آفتاب قرار بگیرند، به خصوص در ساعت هایی که تابش نور آفتاب شدید است.

در این بیماران بر اساس علایم موجود، درمان شروع می شود. برای بیمارانی که اختلالات سیستم هایی مانند مغز و کلیه را به حالت شدید داشته باشند، بایستی از داروهای سایکوتوکسیک یا داروهای قوی تر که سیستم ایمنی را ضعیف می کند، استفاده شود.

در درمان این بیماری، پیگیری از اهمیت خاصی برخوردار است و با توجه به اینکه برای این بیماران درمان قطعی و اساسی وجود ندارد و فقط بیماری کنترل می شود، بنابراین نیاز به پیگیری های مجدد وجود دارد. این بیماران باید بدانند که اگر در یک دوره، بهبودی پیدا کردند، بدان معنی نمی باشد که تا آخر عمر بهبودی کامل خواهند داشت، مثلا اگر مشکل کلیه این بیماران برطرف شد و مقدار دوز داروها کم شد، نباید درمان بیماری را رها کنند و بایستی هر چند وقت یک بار از لحاظ آزمایشگاهی و بالینی به دقت بررسی شوند.

عدم درمان به موقع، عوارض خطیری دارد، طوری که اگر این بیماران به موقع درمان نشوند و مثلا درگیری ریوی شدت پیدا کنند، احتمال فوت شدن بیمار حتمی است و یا اگر ناراحتی کلیه داشته باشند، ممکن است دچار نارسایی کلیه شده و نیاز به دیالیز پیدا کنند و کلیه تا آخر عمر کارآیی خود را از دست بدهد.

به طور کلی اگر در یکی از موارد و علایم ذکر شده، نسبت به درمان به موقع اقدام نشود، ممکن است منجر به فوت بیمار شود.

با توجه به اینکه علت بیماری به طور کامل مشخص نمی باشد، بنابراین راه پیشگیری خاصی نیز وجود ندارد، ولی خانواده هایی که دچار این بیماری هستند بایستی به محض مشاهده اولین علامت، مثلا با مشاهده راش پوستی یا درد مفصل یا ورم صورت، سریعا به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان قرار بگیرند.

این بیماری می تواند هم زمان با سایر بیماری ها رخ دهد، مثلا چند بیماری روماتیسمی با هم موجود باشد؛ یا به همراه لوپوس، بیماری آرتریت روماتوئید هم داشته باشند؛ و یا همزمان اسکلرودرمی هم موجود باشد، ولی نباید این بیماری یا بیماری های مشابه اشتباه شود.

به عنوان مثال کسی که بیماری خونی دارد، نباید با سرطان خون اشتباه شود؛ یا بیماری که سرطان کلیه دارد، نباید با سایر بیماری های کلیه اشتباه شود.

به دلیل اینکه بیماری لوپوس، همه قسمت های بدن را درگیر می کند، در درمان این بیماری باید نهایت دقت انجام گیرد.

این بیماران بایستی به محض مشاهده اولین علامت این بیماری به پزشک مراجعه کنند، به خصوص بیمارانی که مشکل کلیوی دارند، چون اگر بلافاصله نسبت به درمان اقدام کنند، کلیه خیلی خوب به درمان جواب می دهد. اگر سریعا کلیه درمان نشود، بیمار در مدت کمی دچار نارسایی کلیه خواهد شد.

فراموش نکنید با درمان این بیماری خیلی از مشکلات بیمار حل خواهد شد و از عوارض بعدی جلوگیری می شود و تا حدود زیادی بیماری خاموش خواهد شد، ولی اگر به موقع مراجعه نشود، عوارض شدیدتری ممکن است به همراه داشته باشد.

دکتر زهرا بصیری- فوق تخصص روماتولوژی

ماهنامه دنیای سلامت-10

تغذیه در بیماری لوپوس

تغذیه در بیماری‌های روماتیسمی

لوپوس منتشر یا لوپوس اریتماتوس سیستمیک (به انگلیسی: Systemic Lupus Erythematosus) در پزشکی با علامت اختصاری SLE گونه‌ای از انواع بیماری‌های خود ایمنی است که در آن سیستم دفاعی بدن، علیه ارگان‌ها و بافت‌های پیوندی خودی عمل کرده و به‌آن‌ها آسیب می‌رساند. زنان در مقابل این بیماری ده‌برابر بیشتر از مردان آسیب‌پذیرند.

این بیماری اغلب پوست و چندین اندام داخلی را درگیر می‌کند و با وجود اتوآنتی بادی در خون همراه است. سیر بالینی لوپوس شامل دوره‌های فعالیت و بهبود است.

لوپوس (Lupus) در زبان لاتین به معنی گرگ و اریتما (Erythema) در زبان یونانی به معنی سرخی است. این نام بخاطر شکل لکه سرخ بر پوست است که شبیه جای گازگرفتگی گرگ است.

سبب بیماری، نقص ایمنی پوست و ارگان‌های داخلی است که منشأ آن تاکنون شناخته نشده‌است. در نوع رایج‌تر آن «ال. ئی. کرونیکوس دیسکوئیدس»∗ که فقط محدود به پوست می‌شود، غالباً روی صورت و بینی لکه‌ای سرخ‌رنگ به شکل پروانه نقش می‌بندد. نوع حاد∗ آن، که به‌ندرت به مرگ می‌انجامد و بیشتر در زنان و در دههٔ سوم سنین زندگی بروز می‌کند، به ارگان‌های داخلی مانند کلیه، قلب و مفاصل نیز سرایت می‌کند. پس از بروزِ لوپوسِ منتشر، در خون بیمار، عوامل دفاعی پدیدار می‌شود که علیه سلول‌های حفاظت‌کننده و گلبول‌های موجود در خون اقدام می‌کند و به نابودی آن‌ها می‌پردازد و منجر به تقلیل گلبول‌های سفید و قرمز خون می‌شود.∗ در این مقطع، سلول‌های ایمنیِ حاصل از این فعل و انفعالات، در جدارهٔ رگ‌ها و سایر نقاط بدن رسوب می‌کنند که این خود به دگرگونی اندام‌های مربوط می‌انجامد. به زبان ساده‌تر، این بیماری مظهر نوعی برادرکشی است که طی آن، گلبول‌های سفید –که به منزلهٔ سیستم دفاعی بدن هستند– شروع به از بین بردن یکدیگر و در مراحل پیشرفته، شروع به از بین بردن بافت‌های گوناگون بدن می‌کنند و در نتیجه، تعداد آن‌ها کاهش می‌یابد و سبب شدت بیماری می‌شوند. گرچه منشأ و عامل بروز این بیماری تاکنون ناشناخته مانده‌است، پژوهش‌گران حدس می‌زنند که عامل بروز این بیماری احتمالاً نوعی ویروس یا پرتو فرابنفش است. علاوه بر فرضیهٔ یادشده، نتایج حاصله از آزمایش‌های دیگر حاکی از این است که عامل ژنتیکی نیز در این بیماری مؤثر است:

وجود پادتن‌های علیه اجزای هسته نشانهٔ شاخص سرم‌شناسی در بیماری لوپوسِ منتشر است.
تشخیص لوپوس

فرضیه‌ای مبنی بر اینکه اختلال در عملکرد ماکروفاژهای رفتگر (Scavenger) باعث انباشته شدن سلول‌های آپاپتوز شده، در بافت‌ها و ایجاد التهاب است. همچنین در اختلالات نادر ژنتیکی در عملکرد اجزای سیستم کمپلمان (شامل C1q ,C2، و C4) باعث ایجاد لوپوسِ منتشر می‌شوند.

علایم و نشانه‌هایی که ممکن است زنگ خطری برای عود بیماری لوپوس باشد.

بیماریزایی و ابتلا به لوپوس:

لوپوس سبب می شود تا سیستم ایمنی بدن قادر به تشخیص تفاوت میان آنتی ژن و بافت سالم نشود. این مسئله سبب می شود تا آنتی بادی ها نیز مستقیما به سراغ بافت های سالم رفته و سبب آسیب رساندن به آن شوند که در نتیجه آن درد، تورم و التهاب پدید می آید.

هر نقطه ای از بدن انسان ممکن است دچار لوپوس شده؛ از پوست، مفصل، مغز، شش ها، رگ های خونی و کلیه ها گرفته تا دیگر اعضای کوچک و بزرگ داخل بدن که هر کدام اعمال خاص خود را بر عهده دارند.

انواع مختلفی از لوپوس تاکنون در بین بیماران مختلف مشاهده شده است، اما آن نوعی که به طور مختصر لوپوس می خوانیم، SLE یا لوپوس اریتماتوس سیستمیک یا لوپوس منتشر است. انواع دیگر آن نیز شامل لوپوس پوستی، ناشی از دارو و نوزادان می شود.تشخیص لوپوس

بیماران با لوپوس اریتماتوس دیسکوئید، مدلی از بیماری را دارند که به پوست محدود می شود و معمولا با دانه های ریزی روی پوست صورت، گردن و جمجمه شناخته می شود که البته آسیبی به اندام های درونی نمی رساند. کمتر از ده درصد بیماران مبتلا به نوع دیسکوئید، بیماری را تا مرحله رسیدن به نوع سیستمیک پیش برده و متاسفانه راهی برای پیش بینی یا جلوگیری از وقوع آن وجود ندارد.

حالت SLE بسیار شدیدتر از نوع دیسکوئید بوده، به این دلیل که می تواند هر عضو، دستگاه یا بخش از بدن را مورد آسیب قرار دهد. برخی مبتلایان ممکن است از خود التهاب یا دیگر مشکل ها را نشان دهند، آن هم فقط روی پوست و مفاصل، در حالی که دیگر بیماران علاوه بر مفاصل، شش ها، کلیه ها، خون و قلب شان نیز دچار مشکل می شود. این نوع از لوپوس نیز توسط دوره های شدت گرفتن بیماری و بهبود مقطعی قابل تشخیص است.

لوپوس ناشی از دارو توسط برخی داروهای تجویز شده ایجاد می شود و علائمی بسیار شبیه به SLE دارد. عمده داروهایی که چنین اثری روی بدن می گذارند مربوط به درمان بیماری های فشار خون که هیدرالازین نام دارند و آریتمی قلب که پروکاینامید نام دارند هستند. اما در حال حاضر بیش از 400 نوع داروی دیگر است که می تواند منجر به آن شود. لوپوس ناشی از دارو معمولا پس از توقف مصرف دارو کم کم رو به خاموشی می رود.

موقعیت خاصی نیز با نام لوپوس نوزادان زمانی رخ می دهد که مادر آنتی بادی های مخرب را به جنین خود منتقل می کند. جنین متولد نشده و نوزاد می توانند پوستی پر از ضایعات و دیگر مشکلاتی در قلب و خون داشته باشند. معمولا یک ضایعه ایجاد شده اما در نهایت طی شش ماه اول تولد وی از بین می رود.

عملکرد عادی سیستم ایمنی بدن به این گونه است که در برابر ویروس های، باکتری ها و جرم ها بدن را مقاوم کرده و این کار را گلبول های سفید با تولید لمفوسیت بی انجام می دهند.

با لوپوس، سیستم ایمنی بدن دچار مشکل شده و قادر نیست تفاوت بین بافت سالم و یک سلول بیگانه را تشخیص دهد. آنتی بادی ها سپس برای مبارزه با سلول ها و بافت های سالم تولید شده و سبب التهاب، درد و آسیب در بخش های مختلف بدن می شوند.

این آنتی بادی ها که اتو آنتی بادی نام دارند، سبب التهاب در بخش های مختلف بدن شده و می توانند به بافت ها و اندام ها آسیب وارد کنند. مرسوم ترین مدل اتو آنتی بادی های ساخته شده در بدن افراد مبتلا به لوپوس، آنتی بادی ضد هسته (ANA) نام دارند چرا که مستقیما با هسته سلول یا به عبارتی مرکز فرماندهی آن وارد مبارزه می شوند.

اتو آنتی بادی ها درون خون می چرخند اما برخی از سلول های بدن غشاهای نفوذپذیری دارند که به اتو آنتی بادی ها اجازه ورود را می دهد. پس از ورود آن ها به سلول، یک راست به سراغ DNA در هسته سلول می روند. به همین علت است که در زمان اوج گرفتن بیماری، برخی اعضای بدن دچار مشکل می شوند در صورتی که اعضای دیگر اصلا درگیری را تجربه نمی کنند.

حائز اهمیت است که بدانید لوپوس یک بیماری واگیردار نیست.

همانند بسیاری دیگر از بیماری های خود ایمنی، لوپوس در بازه های زمانی خاصی اوج گرفته و مدتی نیز فروکش می کند. علائم حالت مزمن می تواند شدیدتر باشد و حالت بیماری را در فرد کاملا بیدار کند.

برخلاف ام اس، ایدز، آلزایمر، پارکینسون و بسیاری دیگر از بیماری ها که اخیرا در موردشان صحبت کردیم و همه ما با آن آشنایی نصفه و نیمه ای داریم، مردم اطلاعات چندانی در مورد لوپوس ندارند. بسیاری از شما که در حال خواندن این مطلب هستید احتمالا اولین بار است که نام لوپوس به گوش تان خورده است.

بر اساس گزارشی که بنیاد لوپوس آمریکا چندی پیش منتشر کرد، 72 درصد آمریکایی های بین 18 تا 34 سال یا اصلا نام لوپوس را نشنیده اند یا اطلاعاتی راجع به آن ندارند (البته به جز نام بیماری) در حالی که همین گروه، در معرض بیشترین خطر این نوع از خود ایمنی بدن هستند.

لوپوس زمانی بیشتر شناخته شده که سال 2015، سلنا گومز، خواننده معروف آمریکایی اعلام کرد به این بیماری مبتلا شده و به درمان بیماری پرداخت.

علت دقیق و اصلی لوپوس نامشخص است. برخی متخصصین معتقدند که لوپوس پاسخ بدن به ترکیبی از فاکتورهای بیرونی و درونی است از جمله هورمون ها، ژنتیک و محیط پیرامون.

هورمون ها موادی شیمیایی هستند که درون بدن کنترل شده تا فعالیت سلول ها یا اعضای خاصی از بدن را تنظیم کند.

به طور معمول از هر 10 نفر مبتلا به لوپوس، 9 نفرشان زنان هستند. محققان در زمینه ارتباط میان استروژن (هورمون جنسی زنانه) و لوپوس تحقیق و جستجو کرده اند. البته این را باید دانست که استروژن در مردان نیز تولید می شود اما نه به حدی که در بدن زنان یافت می شود.

استروژن به هورمون افزایش دهنده ایمنی نیز شناخته می شود که این یعنی زنان نسبت به مردان سیستم ایمنی قوی تری هم دارند. به دلیل کثرت بالای استروژن و فعال تر بودن سیستم ایمنی در زنان، شانس ابتلای شان به بیماری های خود ایمنی نیز بالاتر است.

محققین پی برده اند که زنان پیش از پریود مربوط به قاعدگی و در حین بارداری، زمانی که میزان تولید استروژن بسیار بالا می رود، علائم لوپوس را قویا نشان می دهند. این مسئله در ارتباط میان استروژن و شدت لوپوس بسیار قابل بحث بوده. با این حال، هیچ دلیلی نتوانسته آن را تایید کند. لازم به ذکر است که مصرف استروژن به عنوان داروی ضد بارداری یا پس از یائسگی نیز تاثیری روی فعالیت بیماری نداشته.

هنوز ثابت نشده که هیچ ژن یا گروهی از ژن ها تاثیری روی لوپوس داشته باشند اما بیماری در بین برخی از خانواده ها و دارندگان برخی ژن های خاص بیشتر مشاهده می شود. اما به هر حال، ژنتیک عامل اصلی نیست، چرا که حتی برخی دوقلوهای همسان هم بوده اند که یکی بیماری را داشته و دیگری خیر. این در حالی است که هر دو ژنتیک یکسانی دارند.

دوقلوهای همسان از یک ماده وارثتی پدید آمده اند، در یک محیط بزرگ شده و تغذیه ای عمدتا مشابه به هم دارند اما ممکن است فقط یکی از آن ها لوپوس را نشان دهد. 25 درصد این احتمال وجود دارد که یکی از دوقلوهای همسان بیماری را داشته باشد و این عدد در دوقلوهای ناهمسان تا 2 الی 3 درصد کاهش یافته است.

شانس بروز لوپوس در فرزندان افرادی که به لوپوس مبتلا هستند، حدودا 20 برابر بیشتر از دیگر افراد جامعه است. با این حال، لوپوس در افرادی که اقوام شان هیچ سابقه ای با این بیماری نداشته اند نیز ممکن است پدید آید.

مردمی که در نواحی کمتر توسعه یافته آفریقا، آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی و… به صورت قبیله ای زندگی می کنند، به مراتب شانس ابتلای شان به بیماری بیشتر است که همین عامل، تاثیر ژن و ژنتیک را در این بیماری بالا می برد.

نشانگرهای زیستی نیز بخش مورد مطالعه دیگری هستند که تاثیرشان روی لوپوس مشاهده شده است. بیومارکرها مولکول هایی هستند که پروسه بیولوژیکی یا پاتولوژیکی خاصی را بازتاب می دهند. به طور خلاصه وجود بیومارکرها در بدن، به پزشک اجازه تشخیص آنچه درون بدن می گذرد را می دهد.

مواد زیر توسط محققین به عنوان بیومارکر احتمالی مورد مطالعه بوده اند:

به گفته بنیاد لوپوس آمریکا، محققین عوامل محیطی مثل مواد شیمیایی یا ویروس ها ممکن است در فعال سازی ژن های مسبب لوپوس نقش داشته باشند.

عوامل محیطی که روی این بیماری تاثیرگذارند عبارت اند از:

در حال حاضر هیچ درمانی برای لوپوس پیدا نشده اما افرادی که این بیماری را دارند اگر تحت درمان قرار گیرند عمدتا دوره های مبارزه با بیماری را با موفقیت پشت سر می گذارند و زندگی فعال و سالمی دارند.

جنیست: بیش از 90 درصد افراد مبتلا به لوپوس، زنان هستند. پیش از بلوغ اما، دختران و پسران شانس برابری در ابتلا به بیماری دارند.

سن: علائم لوپوس زمانی بین 15 تا 45 سال خودشان را نشان می دهند و قابل تشخیص هستند. در حدود 15 درصد افرادی که بیماری شان بسیار دیر تشخیص داده شده، پیش از 18 سالگی علائم را از خود نشان داده اند.

نژاد: در آمریکا، لوپوس بسیار شایع است و معمولا در افرادی با ریشه های آفریقایی-آمریکایی، اسپانیایی/لاتین ها، آسیایی-آمریکایی ها، آمریکایی های اصیل، هاواییایی های اصیل و ساکنین جزایر اقیانوس آرام بیشتر دیده می شود.

تاریخچه خانوادگی: افرادی که اقوام درجه یک یا درجه دو مبتلا به لوپوس داشته اند، شانس ابتلای شان به بیماری بین 4 تا 8 درصد است در حالی که این رقم در افراد عادی 0.1 بوده. برخی گزارش ها نشان داده که خواهر فرد مبتلا به لوپوس با شانس 10 درصدی، بیشترین عضو از یک خانواده است که می تواند بیماری را داشته باشد. در پژوهشی دیگر نیز احتمال ابتلای اقوام درجه یک در حدود 7 درصد است.تشخیص لوپوس

لوپوس واگیردار نبوده و از طریق برقراری ارتباط جنسی به فرد دیگر منتقل نمی شود.

لوپوس در کودکان و افراد زیر 15 سال شایع نیست. تنها استثنا، نوزادانی هستند که از یک زن دچار لوپوس متولد شده باشد. این کودکان ممکن است مشکلات قلب، کبد یا پوست داشته باشند که لوپوس مسبب آن است.

اگرچه بارداری در زنان مبتلا به لوپوس بسیار خطرناک در نظر گرفته می شود، اما اکثر زنان باردار، کودک خود را تا پایان دوره 9 ماهه به سلامت کامل حمل کرده و زایمان می کنند. در مجموع، لوپوس احتمال زایمان زودهنگام و یا سقط جنین را در زنان مبتلا بالا می برد. مضاف بر این، زنانی که آنتی بادی های آنتی فسفولیپیدی دارند، در خطر سقط در سه ماهه دوم بیشتر تهدیدشان می کند.

ربات ها در آینده و در صنعت پزشکی کمک های شایانی را به بشریت خواهند کرد و این موضوع بر هیچ کس پوشیده نیست. اخیراً هم تیمی تحقیقاتی از دانشگاه ادلاید موفق به توسعه سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی شده اند که می تواند زنده ماندن و یا مرگ بیماران را پیش بینی کند.

بر همین… ادامه مطلب

هنگامی که سربازی در جنگ مجروح می شود زمان، بدل به اصلی ترین دشمن او می شود و ممکن است تعلل در درمان حتی موجب معلولیت شود. حالا آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی آمریکا (به اختصار دارپا) به این منظور راه حل غیر معمولی را ارائه داده که با کند کردن فرایند بیولوژیکی سلول… ادامه مطلب

شنیدن واژه سرطان به تنهایی دلهره آور و ترسناک است و دلیل خوبی برای این ترس وجود دارد. سرطان، پس از امراض قلبی، دومین عامل مرگ و میر در ایالات متحده آمریکا است و سالانه گریبانگیر بیش از نیم میلیون نفر در این کشور می شود.

اگرچه طی سال های اخیر از سرطان یک غول بی… ادامه مطلب

دمانس یا زوال عقلی یک بیماری منحصر به فرد نیست. بلکه یک اصطلاح عمومی برای توصیف مجموعه‌‌ای از نشانه‌هاست که شامل اختلال در حافظه، ارتباط و قوه تعقل است. با اینکه با افزایش سن در هر فرد، میزان ابتلا به زوال عقلی نیز بیشتر می‌شود اما در هر صورت این اختلال قرار نیست جزو فرآیندهای… ادامه مطلب

پزشکان متعهد همواره تلاش می کنند مناسب ترین دارو را با بهترین دوز ممکن برای بیماران خود تجویز کنند، تا آن ها کمتر گرفتار عوارض جانبی این مواد شیمیایی بشوند. تقریباً تمام داروها (به خصوص آنهایی که در مراقبت های ICU مورد استفاده قرار می گیرند) می توانند به کلیه شما آسیب برسانند. حالا تیمی… ادامه مطلب

دانشمندان به تازگی موفق شده اند جلوی افزایش سطح پروتئینی که مسبب بروز علائم بیماری آلزایمر (همچون فراموشی) است را گرفته و مسیر پیشرفت بیماری را در موش های آزمایشگاهی معکوس نمایند.

شیوه جدیدی که محققین دانشگاه سنت لوئیس ایالت میسوری در پیش گرفته اند روی مقابله با تولید «پروتئین تاو» غیر طبیعی از طریق جلوگیری از فعال شدن… ادامه مطلب

ادامه مطلب

برای گفتگو با کاربران، وارد حساب کاربری خود شوید.

© ۱۳۹۸

تمامی حقوق برای وبسایت دیجیاتو محفوظ است.

دیجیاتو توسط سرورهای قدرتمند افرانت پشتیبانی می شود

لوپوس یک اختلال مادام العمر سیستم ایمنی بدن است. سلولهای ایمنی بدن به بافتهای سالم خوده بدن حمله می کند که سبب التهاب و آسیب دیدن بافتها می شود. علائم ممکن است به پوست محدود شود اما در اغلب موارد لوپوس باعث درد مفاصل نیز می شود. در موارد شدید سبب صدمه زدن به قلب، کلیه ها و دیگر اعضای حیاتی بدن می شود. همچنین متاسفانه درمانی ندارد اما راه هایی هست که میزان صدمه را به حداقل می رساند.

درد مفاصل و عضلات معمولا از اولین نشانه های بیماری لوپوس است. این درد همزمان در دو سمت بدن شروع می شود و معمولا درد در مفاصل مچ دست، دست، انگشتان دست و زانوها خود را نشان می دهد. مفاصل ملتهب به نظر می آیند و وقتی لمسشان می کنید خیلی گرم هستند. اما بر خلاف آرتریت روماتوئید لوپوس معمولا صدمه دائمی به مفاصل نمی زند.

از نشانه های لوپوس اثر پروانه شکلی است که روی گونه ها و پل دماغ آشکار می شود. دیگر مشکلات پوستی شامل حساسیت به نور آفتاب و پوست پوست شدن، لکه های قرمز و یا نقاط فلس مانند بنفش بر روی نقاط مختلف بدن مانند صورت، گردن و دست ها است. در بعضی افراد حتی سبب زخم در دهان می شود.تشخیص لوپوس

ممکن است لوپوس باعث شکستن ناخن ها یا حتی افتادن آنها شود. ناخنها بی رنگ می شوند و آثار آبی و قرمزی در پایه آنها دیده می شود. این نشانه ها اغلب در بستر ناخن دیده می شوند و نتیجه متورم شدن رگهای خونی کوچک است. تورم ممکن است پوست دور قاعده ناخن را متورم و قرمز کند.

بیشتر افراد درگیر با لوپوس درجاتی از خستگی را تجربه کردند. گاهی اوقات این خستگی آنقدر شدید است که با ورزش کردن و قعالیت های روزانه برابری می کند. بعضی بیماران حتی دچار تب خفیف هم می شوند. این نوع تب کردن بدون هیچ دلیل تنها در بعضی از افراد قابل مشاهده است.

بیشتر افرادی که بیماری لوپوس دارند به طرز عجیبی به نور خورشید و یا دیگر نورهای فرابنفش حساس هستند. مثلا یک روز در ساحل ممکن است سبب خارش شدید نواحی در معرض آفتاب و یا حتی باعث بروز نشانه های بدتری از لوپوس شود. بعضی داروها ممکن است افراد درگیر با لوپوس را به نور آفتاب و یا فرابنفش بیش از پیش حساس کند.

نشانه های لوپوس می آیند و می روند و یکی از این نشانه ها ریزش مو است. بیماران ممکن است وارد دوره هایی شوند که نقاطی از موی سرشان بریزد و یا موی کل سر نازک شود. بعد از اینکه دوره ی این نشانه به پایان می رسد موهای جدید جایگزین موهای ریخته می شود.

بعضی بیماران لوپوس گاهی وارد شرایطی می شوند که به آن پدیده رینود می گویند. انگشتان و نوک انگشتانشان درد می گیرد، بی حس می شود و نسبت به سرما و تحریک های دیگر دیر واکنش نشان می دهد. این مشکل زمانی بروز می کند که رگهای خونی دچار اسپاسم می شوند و جریان خون به این منطقه محدود می شود. در طول هجوم این نشانه انگشتان یا نوک انگشتان به رنگ سفید یا آبی درمی آیند. ممکن است افرادی دچار ریوند شوند که اصلا مشکل لوپوس یا دیگر شرایط خطرناک سلامتی را نداشته باشند.

وقتی لوپوس شروع می شود بسیار شبیه آرتریت روماتوئید است زیرا باعث درد مفاصل و تورم می شود ویا شبیه به فیبرومیالژیا باشد که درد و خستگی را در پی دارد. نشانه ای که لوپوس را از این دو بیماری قابل تشخیص می کند این است که در بیماری لوپوس بیمار مشکلات پوستی، درد مفاصل و خستگی را با هم تجربه می کند. همچنین آزمایشگاه هایی هست که می توانند به افراد بگویند که بیماریشان لوپوس است یا چیز دیگر.

تشخیص لوپوس کمی سخت است. این بیماری شباهت زیادی به بعضی بیماری های دیگر دارد و اغلب درمان های مختلفی در افراد مختلف دارد. بسیاری از مردم سالها این بیماری را دارند و تا قبل از اینکه نشانه های آن گسترش نیافته است متوجه آن نمی شوند. همچنین تست لوپوس وجود ندارد. یک آزمایش خون (ANAs) می تواند نشانه مهم برای داشتن یا نداشتن لوپوس ارائه دهد. در تست های آزمایشگاهی دیگر ممکن است تعداد سلول، عملکرد کلیه و زمان لخته شدن خون بررسی شود و سپس تشخیص ارائه شود. نمونه برداری از بافت مبتلا مانند پوست و کلیه نیز در تشخیص لوپوس کمک می کند.

هر کسی می تواند دچار لوپوس شود اما خطر ابتلا به لوپوس در زنان 10 بار بیشتر از مردان است. در کنار زن بودن این موارد نیز خطر ابتلا به این بیماری را بالا میبرد:

• آفریقایی-آمریکایی، لاتین و آسیایی بودن

• بین سنین 20 تا 40 سال باشید.

• خویشاوند فردی که لوپوس دارد باشید.

وقتی مردم می گویند لوپوس منظورشان شایع ترین و خطرناک ترین نوع آن یعنی لوپوس اریتماتوز سیستمیک است اما انواع دیگری نیز وجود دارد. لوپوس اریتماتوی پوستی که لوپوس قرص مانند هم نامگذاری می شود این نوع لوپوس تنها محدود به پوست است و به اعضای حیاتی بدن آسیبی نمی رساند و گاهی با لوپوس اریتماتوز سیستمیک اتفاق می افتد. شایع ترین نشانه این نوع لوپوس اثر دایره ای آن است. گاهی لوپوس از طریق دارو القاء می شود و افراد به صورت موقت دچار لوپوس قرص مانند می شوند.

راه هایی برای کنترل نشانه های لوپوس وجود دارد. این موارد شامل کرم های کورتیکواستروئیدی برای پوست تحریک شده و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی برای درد مفاصل و تب می شود. داروهای ضد مالاریا هم می تواند به کاهش درد مفاصل، زخمها و التهاب پوست کم کند. کورتیکواستروئیدها را می توان حتی به عنوان قرص هم به بیمار داد. در موارد شدید به صورت داخل وریدی به بیمار داده می شود.ممکن است برای افرادی که از لوپوس شدید رنج می برند داروهای تضعیف کننده سیستم ایمنی بدن مفید باشد.

انجام مقداری تغییرات در کارهای روتین می تواند نشانه های لوپوس را کاهش دهد که عبارتند از:

همانطور که گفتیم لوپوس می تواند برای اعضای حیاتی بدن مشکل ساز شود. لوپوس معمولا در هر سه نفر از چهار نفر مبتلایان خود سبب مشکلات کلیوی می شود. این مشکل ممکن است نشانه ظاهری نداشته باشد و فرد متوجه نشود هر چند برخی از مردم متوجه تورم در پا و یا مچ پای خود می شوند. بسیاری از بیماران زمانی به مشکل کلیه خود پی می برند که تست ادرار خون و یا سطح غیر طبیعی پروتئین را در نتایج خود نشان می دهد.

شایع ترین مشکل قلبی مربوط به لوپوس التهاب کیسه اطراف قلب است. این مشکل ممکن است باعث درد شدید در ناحیه سمت چپ قفسه سینه شود. افراد مبتلا به لوپوس همچنین در خطر ابتلا به لاک هستند که باعث تنگ یا مسدود شدن شریان ها میشود، این مشکل می تواند به بیماری عروق کرونر منجر شود. عوارض دیگر شامل بیماری های دریچه قلب و التهاب عضله قلب می شود. اگر سمت چپ بدنتان درد گرفت سریع با آمبولانس تماس بگیرید و خود در پی کشف علت نباشید.

در یک سوم افراد مبتلا به لوپوس بافت اطراف ریه ها دچار التهاب می شود. این اتفاق نفس کشیدن را همراه با درد می کند یا قفسه سینه درد می گیرد و یا اصلا هیچ نشانه ای از درد وجود ندارد. گاهی اوقات لوپوس سبب درد در قفسه سینه می شود اما این درد ممکن است اصلا به قلب یا ریه ها مربوط نشود. این درد ممکن است مربوط به التهاب عضلات قفسه سینه و یا مفاصل این ناحیه باشد. هر گونه احساس درد در ناحیه قفسه سینه باید سریع توسط دکتر معاینه شود.

مشکلات گوارشی کبدی در مورد لوپوس زیاد شایع نیست اما برخی از افراد ممکن است درد شکم، تهوع، استفراغ، مشکل در بلع، التهاب کبد یا لوزالمعده را تجربه کنند. این اتفاق ممکن است به دلیل لوپوس و یا دارویی که این بیماری را تحریک کرده بیفتد. وزن بعضی افراد ( بسیار کم ) در طول مدتی که نشانه های لوپوس آشکار می شود کاهش می یابد.

لوپوس و داروهایی که برای درمان آن به کار می رود ممکن است در بعضی بیماران باعث کم خونی شود این یعنی بدن به اندازه سلول قرمز ندارد چون نمی تواند به اندازه بسازد و یا سلولهای قرمز خیلی زودتر از آنچه بتوانند جایگزین شوند از بین می روند. نشانه های کم خونی زود خسته شدن و نفس کشیدن کوتاه است.تشخیص لوپوس

لوپوس سبب مشکلات گسترده از طریق سیستم عصبی می شود. سردرد، مشکلات حافظه و زودرنج شدن گاه و بی گاه به سراغ بعضی افراد مبتلا به لوپوس می آید. افراد مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر سکته مغزی هستند لوپوس حتی در موارد کمیاب سبب تشنج هم می شود.

افسردگی و اضطراب مواردی هستند که افراد مبتلا به لوپوس را تهدید می کنند. این مشکلات ممکن است در نتیجه تاثیر بیماری روی سیستم عصبی به همراه فشار روانی که فرد در مقابله با این بیماری مزمن تحمل می کند حاصل شود. اگر مبتلا به این بیماری هستید حتما در مورد تغییر خلق و خوی خود با پزشک و یا مشاور خود صحبت کنید. برای افسردگی و اضطراب درمان های بسیار موثری وجود دارد.

بیشتر زنانی که مبتلا به لوپوس هستند نمی توانند باردار شوند. این وضعیت خطر و مشکلات لوپس را بیشتر می کند. به دلیل اینکه عوارض لوپوس می آیند و می روند بهترین زمان برای بارداری موقعی است که نشانه ها در حداقل خود هستند. حتما پزشک متخصص زنان خود را از اینکه لوپوس دارید مطلع کنید. ممکن است داروهایی که مصرف می کنید تغییر کند و نیاز باشد تحت نظر شدید قرار بگیرید تا بتوانید زایمان موفقی را پشت سر بگذارید.

بیشتر کودکانی که از مادران مبتلا به لوپوس بدنیا می آیند کاملا سالم هستند. اما در مواردی بسیارکمیاب ممکن است کودک تازه متولد شده مبتلا به لوپوس نوزادی باشد. این شرایط ممکن برای کودک التهاب پوستی، کم خونی و مشکلات کبدی به وجود آورد. این عوارض در عرض چند ماه از بین می رود و آثار ماندگاری ندارد. اما باز هم امکان دارد کودک مبتلا به لوپوس نوزادی با مشکلات قلبی شدید بدنیا بیایید.

خستگی مزمن و درد مفاصل همراهان همیشگی لوپوس هستند و ممکن است کارهای روزمره و یا نگهداری از کودکان را برای فرد سخت کنند. در مواقعی که آثار این بیماری در بدن دوباره فعال می شود باید فعالت خود را کم کند و از دیگران برای انجام کارها کمک بگیرد اما بیشتر افراد مبتلا به لوپوس می توانند فعالیت های معمول خود را بدون کاهش یا توقف ادامه دهند.

با توجه به بهبود هایی که در درمان لوپوس اتفاق افتاده است. افرادی که به درمانها عمل می کنند مسلما بیشتر عمر خواهند کرد. چشم انداز برای هر فرد بسته به شدت بیماری و سطح درگیری اندام های حیاتی فرق می کند اما بیشتر بیماران مبتلا به لوپوس طول عمری نورمال یا حداقل نزدیک به نورمال خواهند داشت.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دیدگاه

نام
*

ایمیل

با عضویـت در خبرنامـه جدیدترین مطالب سایـت را در ایمیل خود داشتـه باشید

ممنون! ایمیل شما ثبت شد.

دانستنی‌های آزمایشگاهی:درباره آزمایش‌ها بیشتر بدانید

بدین علت که لوپوس می‌تواند علایم متفاوتی در افراد مختلف ایجاد کند، ممکن است برای یک پزشک مدتی طول بکشد تا آن‌را تشخیص دهد. اکثر موارد پزشک خواهد گفت ممکن است لوپوس باشد اما درحقیقت علایم متداول برای تشخیص قطعی، ناکافی هستند. در این واقعه ممکن است پزشک علایم، نشانه ها و تست های آزمایشگاهی بیمار را بارها با دقت کنترل کند و از بیمار بخواهد که برای ویزیت های منظم به او مراجعه کند. معیار ACR شامل این موارد است: التهاب پوست در ناحیه گونه ها، التهاب پوست دیسک مانند، حساسیت به نور(توسعه التهابات پوست بعد از درمعرض نورخورشید قرارگرفتن)، زخم های ناحیه بینی یا دهان، التهاب مفاصل مختلف، التهاب پرده های سروزی(التهاب پوشش اطراف ریه ها یا قلب)، بیماری کلیه که با وجود پروتئین یا یکسری ناخالصی در ادرار مشخص می‌شود، اختلالات عصبی مثل حملات صرع یا بیماری های روانی، و اختلالات خونی مثل آنمی همولیتیک، کاهش تعداد گلبول های سفید خون و کاهش تعداد لنفوسیت های خون. نشانه های دیگری که رایج اند اما جزو این معیارها نبودند عبارتند از: ریزش یا شکستگی مو به خصوص اطراف پیشانی، و نیز تغییرات 2یا3رنگی شدن نوک انگشتان به محض تماس با سرما. با وجود اینکه هیچکدام از این علایم تعیین نمی‌کند که فرد به لوپوس مبتلاست، تکنیک های خاص کلینیکی می‌توانند تشخیص را به تعداد موارد کمتری محدود کنند. برای مثال تستی برای آنتی بادی های ضدهسته‌ای(ANA) ممکن است به عنوان اولین ابزاری باشد که پزشک استفاده خواهدکرد. تستANA مثبت ضرورتا بدین معنا نیست که فرد لوپوس دارد، درحقیقت یک پنجم بانوان تست ANAشان مثبت است. به هرحال تست ANAمنفی احتمال لوپوس را به طرز چشمگیری کاهش می‌دهد.

در لوپوس، سیستم ایمنی(بخشی از بدن که با ویروس‌ها، باکتری‌ها و میکروب‌ها مبارزه می‌کند) دچار اختلال می‌شود. به طور طبیعی سیستم ایمنی ما پروتئین هایی تولید می‌کند که آنتی‌بادی نامیده می‌شوند. آنتی‌بادی‌ها از بدن دربرابر مهاجمین خارجی محافظت می‌کنند. وقتی شما لوپوس دارید، سیستم ایمنی‌تان نمی‌تواند بین مهاجمین خارجی و بافت‌های سالم بدنتان تفاوت قائل شود، بنابراین آتوآنتی‌بادی ها ساخته می‌شوند و بافت‌های سالم بدن را خراب و نابود می‌کنند.(آتو یعنی خودی و آنتی یعنی ضد لذا آتوآنتی‌بادی یعنی ضدخود). آتوآنتی‌بادی ها باعث التهاب، درد و تخریب در بخش های مختلف بدن می‌شوند. یک پزشک که احتمال لوپوس را درنظر می‌گیرد به دنبال نشانه های التهاب می‌گردد که شامل درد، گرما، قرمزی، تورم و از دست دادن عملکرد محل خاصی از بدن می‌باشد. التهاب می‌تواند داخل بدن(برای مثال کلیه ها یا قلب)، خارج بدن(پوستتان) و یاهردو رخ دهد. چالش های متفاوتی برای رسیدن به تشخیص لوپوس وجود دارد. این بیماری به عنوان “مقلد بزرگ” شناخته می‌شود چراکه علایمش مشابه بسیاری بیماری‌های دیگر است. علایم لوپوس همچنین می‌تواند زخمی باشد که می‌آید و می‌رود یا درطول دوره‌ی بیماری تغییر می‌کند.

به منظور کمک به پزشک برای تشخیص لوپوس، این لیست 11معیار رایج یا اندازه‌گیری‌ها به وسیله کالج آمریکایی روماتولوژی(ACR) تهیه شده است. ACR اجتماع تخصصی روماتولوژیست هاست. روماتولوژیست ها پزشکانی هستند که متخصص درمان بیماری های مرتبط با مفاصل و عضلات مثل لوپوس هستند. اگر شما حداقل 4تا از معیارهای این لیست را دارید، چه اکنون چه درگذشته، شانس زیادی وجود دارد که شما لوپوس دارید.

التهاب پوستی ناحیه گونه‌ها – التهاب پوستی اطراف گونه‌ها و بینی، اکثرا به شکل پروانهتشخیص لوپوس

التهاب پوستی دیسک مانند – التهاب پوستی که به شکل قطعات قرمز برجسته‌ی دیسک مانند ظاهر می‌شود

حساسیت به نور – واکنش به خورشید یا نورکه باعث بروز التهاب پوستی یا بدتر شدن آن می‌شود

زخم های دهانی – جراحاتی که درناحیه دهان ایجاد می‌شود

التهاب مفاصل – تورم و درد 2یا چند مفصل که استخوان های اطراف مفصل تخریب نمی‌شوند

التهاب پرده های سروز – التهاب پوشش اطراف ریه ها(التهاب پلور) یا التهاب پوشش اطراف قلب که باعث درد قفسه سینه می‌شود و این درد حین نفس عمیق بدتر می‌شود(پریکاردیت)

اختلال کلیه – حضور پروتئین یا قطعات سلولی در ادرار

اختلال عصبی – حملات صرعی یا اختلالات روانی

اختلال خونی – آنمی(کاهش تعداد گلبول های قرمز خون)، لوکوپنی(کاهش تعداد گلبول های سفید خون)، لنفوپنی(سطح پایین نوع خاصی از گلبول های سفیدخون)، یا ترومبوسیتوپنی(کاهش تعداد پلاکت ها)

اختلال ایمنی – ضدDNA یا ضدSm یا آنتی‌بادی‌های ضدفسفولیپیدی مثبت

آنتی‌بادی ضدهسته‌ای غیرعادی(ANA)

تشخیص لوپوس مشکل است بدین علت که علایم و نشانه های آن در یک فرد تا فرد دیگر به‌شکل قابل توجهی متفاوت است. علایم و نشانه های لوپوس ممکن است درطول زمان تغییر کند و با بسیاری اختلالات دیگر همپوشانی پیدا کند. هیپ تستی به تنهایی نمی‌تواند لوپوس را تشخیص دهد. تلفیقی از تست‌های خون و ادرار، علایم و نشانه‌ها و یافته‌های تست‌های فیزیکی می‌تواند منجر به تشخیص شود.

یک تست تشخیصی به تنهایی برای لوپوس سیستمیک وجود ندارد. تستی که بیشتر از همه خواهید شنید تست آنتی‌بادی ضدهسته ای است(ANA).هرچند این تست، اختصاصی لوپوس نیست. درحقیقت طیف وسیعی از تست‌های آزمایشگاهی به منظور تشخیص تغییرات فیزیکی یا شرایط بدنتان که ممکن است در لوپوس اتفاق بیفتد، مورد استفاده قرار میگیرند. نتیجه هرتست به تصویری که پزشکتان از بیماری درذهن خود دارد اطلاعات بیشتری می‌افزاید. تست های آزمایشگاهی به علت محدودیت های زیر به تنهایی نمی‌توانند تشخیص قطعی “بله” یا “خیر” دهند:

اگر معیارهای مختلف تشخیص به صورت همزمان در یک فرد وجود داشته باشد، پزشکتان ممکن است به تشخیص لوپوس برسد. اگر به هرصورت همانطور که در اغلب موارد اتفاق می‌افتد علایم به تدریج درطول زمان ظاهر شدند، تشخیص به سادگی حالت قبل نخواهد بود. در این موارد مشورت بیشتر با یک روماتولوژیست ممکن است نیاز باشد.

تست‌های خون و ادرار شامل این موارد است:

اگر پزشک شما به لوپوسی مشکوک شده که ریه ها یا قلب را تحت تاثیر قرار داده، ممکن است موارد زیر را پیشنهاد کند:

لوپوس از راه های مختلفی میتواند به کلیه‌ها آسیب بزند؛ درمانها نیز متفاوتند و بستگی به نوع تخریبی دارند که در بافت اتفاق می‌افتد.. در برخی موارد ضروری است نمونه کوچکی از بافت کلیه تست شود تا بهترین درمان تعیین گردد. نمونه میتواند با یک سوزن یا از طریق یک شکاف کوچک تهیه شود. گاهی نمونه برداری از پوست به منظور قطعی کردن تشخیص لوپوس موثر بر پوست انجام میشود.

درمان لوپوس بستگی به علایم و نشانه هایتان دارد. تعیین اینکه آیا علایم و نشانه هایتان باید درمان شوند یا خیر و اینکه چه داروهایی برای درمان احتیاج است، نیاز به یک گفتگوی دقیق با پزشکتان درباره مزایا و ریسک های خطر بیماری دارد. بدین علت که علایم و نشانه ها شدید میشوند و فروکش میکنند، شما و پزشکتان ممکن است دریابید به داروی دیگر یا دوز دیگر دارو احتیاج دارید. داروهای زیر اغلب برای کنترل لوپوس مورد استفاده قرار میگیرند شامل:

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خواص دارویی و گیاهی

به ادرار خود توجه کنید

دکتر زهرا بصیری- فوق تخصص روماتولوژی

ماهنامه دنیای سلامت-10

تغذیه در بیماری لوپوس

تغذیه در بیماری‌های روماتیسمی

بیماریزایی و ابتلا به لوپوس:

۱- ^ نوع رایج (LE chronicus discoides), chronischen kutanen LE

۲- ^ کم خونی Leukopenie + Anämie

۳- ^ منبع: رابینز – پاتولوژی پایه

۴- ^ دارو corticosteroids

۵- ^ کرم Corticoidsalben

۶-ایمونولوژی سلولی و ملکولی رویت2013

بیماریزایی و ابتلا به لوپوس:

۱- ^ نوع رایج (LE chronicus discoides), chronischen kutanen LE

۲- ^ کم خونی Leukopenie + Anämie

۳- ^ منبع: رابینز – پاتولوژی پایه

۴- ^ دارو corticosteroids

۵- ^ کرم Corticoidsalben

۶-ایمونولوژی سلولی و ملکولی رویت2013

بیماریزایی و ابتلا به لوپوس:

۱- ^ نوع رایج (LE chronicus discoides), chronischen kutanen LE

۲- ^ کم خونی Leukopenie + Anämie

۳- ^ منبع: رابینز – پاتولوژی پایه

۴- ^ دارو corticosteroids

۵- ^ کرم Corticoidsalben

۶-ایمونولوژی سلولی و ملکولی رویت2013

بیماریزایی و ابتلا به لوپوس:

۱- ^ نوع رایج (LE chronicus discoides), chronischen kutanen LE

۲- ^ کم خونی Leukopenie + Anämie

۳- ^ منبع: رابینز – پاتولوژی پایه

۴- ^ دارو corticosteroids

۵- ^ کرم Corticoidsalben

۶-ایمونولوژی سلولی و ملکولی رویت2013

بیماریزایی و ابتلا به لوپوس:

۱- ^ نوع رایج (LE chronicus discoides), chronischen kutanen LE

۲- ^ کم خونی Leukopenie + Anämie

۳- ^ منبع: رابینز – پاتولوژی پایه

۴- ^ دارو corticosteroids

۵- ^ کرم Corticoidsalben

۶-ایمونولوژی سلولی و ملکولی رویت2013

ادامه مطلب

ادامه مطلب

ادامه مطلب

© ۱۳۹۸

تمامی حقوق برای وبسایت دیجیاتو محفوظ است.

• آفریقایی-آمریکایی، لاتین و آسیایی بودن

• بین سنین 20 تا 40 سال باشید.

• خویشاوند فردی که لوپوس دارد باشید.

دیدگاه

نام *

ایمیل

ممنون! ایمیل شما ثبت شد.

اختلال عصبی – حملات صرعی یا اختلالات روانی

آنتی‌بادی ضدهسته‌ای غیرعادی(ANA)

تست‌های خون و ادرار شامل این موارد است:

دیدگاه

وبسایت

نوشته‌های مرتبط

عوارض قرص های ضد جوش دکتر مورد

قرص هاي ضد جوش دكتر مورد

عوارض قرص ضد جوش دکتر مورد

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

نام
*