تست های تشخیصی بیماری لوپوس

بررسى هاى آزمایشگاهى بیمارى لوپوس

بسیارى از نشانه هاى بیمارى لوپوس منتشر ( سیستمیک ) میتواند تقلیدى از نشانه هاى دیگر بیماریهاباشد ، گاهى تشخیص بیمارى لوپوس دشوار میباشد .

براى شناسایى بیمارى لوپوس بررسى هاى موشکافانه زیر سودمند است.

نشانه هاى شایع بیمارى ، در بیمار .

بررسى آزمایشهاى معمولى و آزمایشهاى اختصاصى دستگاه ایمنى .

براى تشخیص بیمارى لوپوس عمومى منتشر باید فردى که بررسى میگردد نشانه هاى ناهنجارى در چندین اندام را داشته باشد. نشانه ها و یافته هاى زیر ویژه تشخیص بیمارى لوپوس میباشد :

پوست : آزردگى هاى پوست روى گونه ها به شکل بال پروانه ، زخم هایى درمخاط دهان و ریزش مو .

مفصل ها : درد- قرمزى – تورم .

کلیه : آزمایش غیر طبیعى ادرار که نشان دهنده بیمارى کلیه باشد.

پوشش دیواره ها ى اندام ها : آب آوردن ریه ( التهاب پوشش ریه ) ، پریکاردیت ( التهاب پرده قلب ) ، و یا پریتونیت ( التهاب درون پرده هاى شکم ) . روى هم رفته این نوع التهاب ها پلى سروزایت( التهاب غشاهایى که سینه، شکم ، و مفصل ها را آستر مى کنند، همراه با تراکم مایع در حفره ها ) نامیده میشود.

خون : کم خونى همولیتیک ( ازبین رفتن گویچه هاى سرخ در اثر خودپادتن ها که پیامد آن Hgb پائین است )، لکوپنى (پائین بودن شمارگویچه هاى سفید ) ترومبوسیتوپنى ( کاهش شمار پلاکت ها ) ، پلاکت ها کار کردهایى چند دارند که همه به بند آوردن خونریزى ( انعقاد خون) مربوط میشود.

ریه ها : ارتشاح سلولى ( انباشتن شدن سلولهاى التهابى در نسج ریه که در تصویر بردارى از ریه سایه آن دیده میشود ) که میتواند پیدا شده و پس از مدتى با درمان یا به خودى خود برطرف شود.

دستگاه عصبى : تشنج ( حرکات خود به خودى ماهیچه و اندام ها‌)؛ اختلال شعور ( سایکوز‌) آسیب عصب ها که میتواند حس هاى ناآشنا را پى داشته و قدرت ماهیچه ایى را دگرگون سازد.

اگر هر فردى چند تا از این نشانه ها ( علامت ها) را داشته باشد ، پس از آن پزشک در خواست آزمایشات چگونگى دستگاه ایمنى را خواهد داد. همیشه پزشکان در جستجوى نشانه هایى از اتو آنتى بادى ها (خودپادتن ها ) هستند .گر چه یک آزمایش به تنها ئى نمیتواند گواه بر داشتن بیمارى لوپوس در فرد باشد، و چندین آزمایش گوناگون به پزشک کمک میکند که تشخیص بیمارى لوپوس گذاشته شود.

نخست، بررسى هاى بالینى براى فردى که بیمار ى فعال دارد انجام میگردد،که این بررسى ها در برگیرنده : سرعت رسوب گلوبولى ESR) ) و CRP میباشد که نشان دهنده التهاب به هر علتى میتواند باشد. الکتروفورز پروتنین هاى خون نشان دهنده افزایش گاماگلوبولین و کاهش آلبومین ، و آزمایش ساده( روتین‌) خون مانندشمارش گویچه هاى خون که میتواند کم خونى و کاهش پلاکت ها و گلبولهاى سفید را نشان دهد.

سرانجام،آزمایشات شیمى نشان دهنده درگیرى کلیه و افزایش ازت اوره خون ( BUN) و کراتینین، کارکرد غیر طبیعى آزمایشات کبدى، و افزایش آنزیم هاى ماهیچه ها (مانندCPK ) اگر ماهیچه ها و مفاصل در آن زمان درگیر شده باشد .

این گونه از ناهنجارى ها پزشک را از درگیرى دستگاه هاى گوناگون بدن آگاه میسازد.

تست های تشخیصی بیماری لوپوس

آزمایش هائى که بیشتر براى تشخیص بیمارى لوپوس درخواست میگردد :

1- آزمایش پادتن ضد هسته سلولى (ANA ) که مشخص کننده خودپادتن هاى سلول هسته اى در خون است .

2- Anti DNA Ab آزمایش آنتى – دى ان آ آنتى بادى که مشخص کننده آنتى بادى به مواد ژنتیک در سلول است .

3- Anti-Sm Ab آزمایش آنتى – اس ام آنتى بادى که مشخص کننده آنتى بادى به سلول ماهیچه که ریبونکلوپروتین درون هسته سلول.

4- انجام آزمایش ها یى که سطح سرم شان در خون اندازه گیرى میشود و به نام کمپلیمان هستند ( یک گروه از پروتئین ها که میتوانند ویران کننده پاسخ ایمنى بدن باشند) . (C3 , C4 )

آزمایش آ . ان .آ (ANA )

آزمایش ANA ( بررسى پادتن ضد هسته سلول به روش ایمونوفلورسنس) یک آزمایش حساس براى تشخیص بیمارى لوپوس میباشد ، که در 97% از بیماران مثبت میباشد . هنگامیکه بیشتر از سه نشانه بالینى مانند درگیرى پوست ، مفصل ، کلیه ، پرده هاى پوششى ریه و قلب، خون، یا دستگاه مرکزى اعصاب که در بالا از آنها یاد شد ، با یک آزمایش مثبت ANA تشخیص بیمارى را اثبات مینماید.

آزمایش مثبت ANA تقریبا در همه افراد با لوپوس عمومى منتشر ، بهترین آزمایش حساس در تشخیص بیمارى است که در حال حاضر در دسترس بوده و تایید کننده تشخیص لوپوس عمومى منتشر است، وقتیکه نشانه هاى بالینى نیز در بیمار وجود داشته باشد.

آزمایش منفى ANA گواهى قوى بر علیه بیمارى لوپوس است .به هر حال در این بیمارى ، بندرت ممکن است آزمایش ANA منفى باشد .

در بیماران مبتلا به لوپوس که آنتى فسفولیپید آنتى بادى مثبت دارند میتواند ANAمنفى باشد.

به هر حال، یک آزمایش ANA مثبت به تنهایى گواهى براى اثبات و تشخیص بیمارى لوپوس نمیباشد، زیرا در بیماران زیر بدون در کاربودن بیمارى لوپوس ANA میتواند مثبت باشد :

· دیگر بیمارى هاى بافت همبند مانند اسکلرودرما، نشانگان شوگرن ، التهاب روماتیمسى مفصل ( آرتریت روماتوئید )، و بیمارى تیروئید، و بیمارى کبد و التهاب مفصل نزد جوانان .

· بیمارانى که داروهاى زیر را بکار میبرند مانند پروکاینامید، هیدرالازین ، ایزونیازید، وکلروپرومازین .

· بیمارى هاى ویروسى مانند منو نوکلئوز عفونى ( بیمارى عفونى که گره هاى لنفى را در گردن ، زیربغل و کشاله ران مبتلا میکند ؛بیشتر نوجوانان و جوانان را گرفتار میسازد .)و دیگر بیماریهاى مزمن عفونى مانند هپاتیت ، جذام، مالاریا و اندوکاردیت باکتریایى حاد .

· دیگربیماریهاى خودایمنى، شامل : تصلب یا سختى گوناگون ( multiple sclerosis) و التهاب تیروئید .

برگرفته : از سایت لوپوس آمریکا www.Lupus.org توضیح : Lab Tests

برگردان : گروه بیماران لوپوس ایران WWW.lupus.ir

منابع مهم در تهیه مقالات پزشکی و علوم آزمایشگاهی

———————————-

اطلاعات و لینک سایت های دانشگاه های جهان برای ادامه تحصیل

—————————-

تعاریف و کاربرد قوانین وستگارد در آزمایشگاه

————————

دستورالعمل کار با سانتریفوژ

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که حدود 1.5 میلیون آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری در درجه اول بر اندامهایی مانند مغز، پوست، کلیه ها و مفاصل تاثیر می گذارد. علائم آن اغلب به عنوان نشانه های بیماری های دیگر شناخته می شود، بنابراین شرایط تشخیص این بیماری دشوار است. خوب است علائم و روش های تشخیص لوپوس را بدانید. شما همچنین باید علت را بدانید تا بتوانید از عوامل بالقوه اجتناب کنید.

 به طور متوسط 30 درصد از بیماران مبتلا به لوپوس مبتلا به بثورات مشخص بر روی صورت به شکل پروانه می شوند. بثورات در سراسر گونه ها و بینی وجود دارد و گاهی اوقات قسمت کوچکی از پوست را در نزدیکی چشم ها می پوشاند.

همچنین بثورات مخفی در اطراف چهره، پوست سر و گردن خود را بررسی کنید. این بثورات به صورت قرمز و تکه ای ظاهر می شود و می توانند بسیار شدید باشند و حتی جای آن ها پس از بهبود زخم روی صورت بماند.

توجه ویژه ای به بثوراتی که با نور خورشید تشدید می شود داشته باشید. حساسیت به نور ماوراء بنفش، چه طبیعی و چه مصنوعی، می تواند زخم هایی را در قسمت های در معرض آفتاب در بدن ایجاد کند و ممکن است، بثورات پروانه ای روی صورت شما را بدتر کند.

تست های تشخیصی بیماری لوپوس

اگر اغلب زخم هایی بر روی سقف دهان، در کنار دهان، در لثه ها یا در داخل بینی تان وجود دارد، این می تواند نشانه هشدار دهنده ای باشد. در اغلب موارد، زخم دهان و بینی در ارتباط با لوپوس بدون درد است.

اگر این زخم ها در نور خورشید بدتر شود، این نشانه قوی تری از لوپوس است. این مساله حساسیت به نور نامیده می شود.

التهاب مفاصل، ریه ها و در اطراف قلب معمولا در بیماران مبتلا به لوپوس اتفاق می افتد. علاوه بر این، رگ های خونی معمولا ملتهب می شوند. مهمتر از همه، ممکن است التهاب و تورم در اطراف پاها، دست ها و چشم ها را مشاهده کنید. .

التهاب قلب و ریه ها می تواند در خانه بر اساس درد قفسه سینه تشخیص داده شود. اگر در هنگام سرفه یا نفس عمیق احساس درد شدید قفسه سینه دارید، می توانید این را به عنوان نشانه احتمالی در نظر بگیرید.

اگر شما احساس تنگی نفس نیز می کنید، می تواند یک نشانه احتمالی باشد.

علائم دیگری که قلب و ریه ها می توانند باعث التهاب می شوند عبارتند از ضربان قلب غیر طبیعی و سرفه های خونی.

التهاب نیز می تواند در دستگاه گوارش رخ دهد و از طریق علائم مانند درد شکم، تهوع و استفراغ دیده شود.

به ادرار خود توجه کنید

 در حالی که  تشخیص اختلالات ادرار در خانه می تواند دشوار باشد، با چند نشانه ممکن است شما بتوانید آن ها را تشخیص دهید. اگر کلیه قادر به فیلتر کردن ادرار به علت لوپوس نباشد، ممکن است پاهای شما متورم شوند. بدتر اینکه اگر کلیه های شما دچار نارسایی شوند، ممکن است احساس تهوع یا ضعف کنید.

 لوپوس می تواند بر سیستم عصبی تاثیر بگذارد. بعضی از علائم مانند اضطراب، سردرد و مشکلات بینایی مشترک است و به لوپوس اختصاص دارد؛ با این حال، تشنج و تغییر در شخصیت علائم بسیار جدی دیگری هستند.

توجه داشته باشید که در حالی که سردرد با لوپوس بسیار رایج است، خیلی خت است که سردرد را به این بیماری نسبت بدهیم. سردرد ها بسیار شایع هستند و  عوامل مختلفی دارند.

 خستگی شدید یکی دیگر از علائم رایج لوپوس است. این می تواند ناشی از تعدادی از عوامل مختلف باشد، اما اغلب این عوامل می توانند به لوپوس مرتبط باشند. هنگامی که خستگی همراه با تب است، می توانید مطمئن تر باشید که بیماری لوپوس است.

 ممکن است متوجه شوید که انگشت یا انگشتان شما را در هنگام سرد شدن تغییر رنگ می دهند. (سفید یا آبی). این پدیده رینود نامیده می شود و در لوپوس معمول است. شما همچنین ممکن است خشکی چشم و تنگی نفس را تجربه کنید. اگر همه این علائم با یکدیگر  رخ دهند، احتمالا شما دچار لوپوس هستید.

شما برای تشخیص لوپوس می توانید به هر پزشک عمومی مراجعه کنید که آن پزشک می تواند شما را به یک روماتولوژیست که می تواند تست های تشخیصی بیشتری را انجام دهد و کمک به مدیریت علائم بیماری کند ارجاع دهد.

قبل از مراجعه به پزشک، هر گونه علائم و میزان تکرار آن ها را یادداشت کنید.

اگر هر یک از خواهران و برادران یا والدین شما لوپوس یا دیگر بیماری های خود ایمنی را داشته شما باید آن اطلاعات را نیز همراه خود داشته باشید. سابقه خانوادگی برای لوپوس بسیار مهم است.

ANA یک آنتی بادی است که به پروتئین های بدن حمله می کند، و این ANA ها در بیشتر افراد دچار لوپوس وجود دارند. این معمولا به عنوان یک آزمون غربالگری اولیه است. با این حال هر فرد با تست ANA مثبت دارای لوپوس نیست. و تست های بیشتری برای تشخیص  حضور لوپوس نیاز است.

 این آزمایش خون میزان گلبول های قرمز، گلبول های سفید، پلاکت ها و هموگلوبین را در خون شما اندازه گیری می کند. برخی ناهنجاری ها می توانند یکی دیگر از علائم احتمالی لوپوس باشند. به عنوان مثال، این آزمون می تواند کم خونی را نشان دهد که یک نشانه شایع لوپوس است.

توجه داشته باشید که این آزمایش لوپوس را به تنهایی تشخیص نمی دهد. بسیاری از شرایط دیگر نیز می تواند باعث اختلالات مشابه شود.

تست های ادرار کلیه ها را کنترل می کنند، و کلیه های آسیب دیده می توانند نشانه ای از لوپوس باشند. ممکن است لازم باشد یک نمونه ادرار تهیه کنید تا پزشک بتواند برررسی لازم را انجام دهد. این آزمون به ادرار شما برای پروتئین های اضافی یا حضور گلبول های قرمز نگاه می کند.

پزشک شما ممکن است آزمایش تصویربرداری را توصیه کند اگر گمان کند که شما لوپوسی دارید که ممکن است بر ریه ها یا قلب شما تأثیر می گذارد.

یک تصویر اشعه ایکس قفسه سینه می تواند سایه ها را در ریه ها نشان دهد، که می تواند ناحیه های دارای مایع یا التهاب را نشان دهد.

اکوکاردیوگرام با استفاده از امواج صوتی برای اندازه گیری ضربان قلب و تشخیص مشکلات احتمالی قلب است.

اگر پزشک شما حدس بزند که لوپوس توانسته به کلیه های شما آسیب بزند ممکن است به  شما بیوپسی کلیه را توصیه کند. آن ها وضعیت کلیه ها را بر اساس این که چه مقدار آسیب وارد شده است و چه نوع آسیبی است بررسی می کند. پزشکان از بیوپسی برای تشخیص بهترین درمان لوپوس استفاده می کنند.

لوپوس یک بیماری خودایمنی است که به این معنی است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به قسمت های سالم بدن شما حمله کند. و بیشتر اندامهایی مانند مغز، پوست، کلیه ها و مفاصل را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری مزمن نیز هست که به این معنی است که مدت طولانی ادامه می یابد. این باعث می شود که بدن ملتهب شود زیرا سیستم ایمنی بدن به بافت سالم حمله می کند.

تست های تشخیصی بیماری لوپوس

هیچ درمان برای لوپوس وجود ندارد با این حال، درمان می تواند علائم را کاهش دهد.

 وقتی مردم به لوپوس اشاره می کنند، معمولا به لوپوس اريتماتیک سیستمیک (SLE) اشاره می کنند. این نوع لوپوس بر پوست و اندام شما، به خصوص کلیه ها، ریه ها و قلب تاثیر می گذارد. انواع دیگری از لوپوس وجود دارد، از جمله لوپوس اريتماتو خفیف و لوپوس ناشی از مواد مخدر.

عوامل ایجاد کننده لوپوس عبارتند از: داروها، عفونت ها یا تماس با نور خورشید.

لوپوس ممکن است توسط داروهای سولفا، داروهایی که حساسیت شمارا نسبت به نور خورشیدزیاد می کننند، پنی سیلین یا آنتیبیوتیک ها ایجاد شوند

شرایط فیزیکی که موجب ایجاد لوپوس می شوند عبارتند از عفونت، سرماخوردگی، ویروس، خستگی، آسیب یا فشارهای احساسی.

این اشعه ماوراء بنفش از خورشید است که می تواند موجب تحریک شود. اشعه ماوراء بنفش از لامپهای فلورسنت می تواند همین کار را انجام دهند.

لوپوس یک بیماری مرگبار جهانی نیست. در واقع، امروزه، با پیگیری دقیق و درمان، 80-90 درصد از مردم مبتلا به لوپوس می توانند انتظار داشته باشند که یک طول عمر عادی داشته باشند. لوپوس در شدت و درجه متفاوت است. بعضی افراد دارای موارد خفیف هستند، بعضی دیگر متوسط و شدید هستند، که برای درمان و کنترل دشوارتر است.

بعدی

قبلی

تستهای تشخیص آزمایشگاهی لوپوس:

تست های خون و ادرار ۲ تست پر کاربرد در جریان تشخیص این بیماری هستند ازجمله:

تست CBC:در این تست ممکن است آنمی و همچنین لکوپنی و ترومبوسیتوپنی مشاهده شود که این حالات معمولا در جریان بیماری لوپوس اتفاق میافتد.

تست ESR: این تست برای بررسی سرعت رسوب گلوبولهای قرمز خون کاربرد دارد که در این آزمایش سرعت بر اساس میزان ته نشینی گلبولها در لوله در مدت ۱ ساعت ارزیابی میشود. در بیماری لوپوس مانند سایر بیماری های سیستمیک و التهابات سرعت رسوب سلولها افزایش میابد.

تست های تشخیصی بیماری لوپوس

تستهای بررسی عملکرد کبد و کلیه: با انجام تستهایی روی خون میتوان از عملکرد کبد و کلیه که در جریان لوپوس تحت تاثیر قرار میگیرند آگاه شد

تست آنالیز ادرای: در افراد لوپوسی در این تست مقادیری متفاوت از پروتئین و گلبول قرمز دفع شده که در نتیجه آسیب کلیوی است مشاهده میشود.

تست های سیفلیس:نتیجه مثبت کاذب این تست میتواند بیانگر وجود آنتی بادی ضد فسفولیپیدها در خون باشد که این مساله یک اندکس تشخیصی دیگر در لوپوس است وجود این آنتی بادی باعث افزایش ریسک ایجاد لخته در خون میشود.

تست(ANA( Antinuclear antibody :مثبت شدن این تست بیانگر وجود آنتی بادی ضد هسته سلولها است که این مسئله بیانگر فعال شدن سیستم ایمنی در جهت ساخت اتو آنتی بادی است. نتیجه مثبت نمیتواند تشخیص لوپوس را قطعی کند زیرا این آنتی بادی در سایر بیماریهای اتوایمیون و همچنین برخی از عفونتها و یا مصرف برخی از داروها وجود دارد ولی با نتیجه مثبت، تستهای تائیدی درخواست میشود.

هیچ یک از تستهای فوق به تنهایی تائید کننده لوپوس نیستند و برای رسیدن به  به تشخیص نهایی به مجموع نتایج تستها به همراه علائم بالینی توجه میشود.

۲ تست زیر در بررسی آسیبهای حاصل از لوپوس در ارگانهای بدن به کار میرود:

تست X-Ray از قفسه سینه: برای بررسی التهاب در ریه و همچنین بزرگ شدن قلب ناشی از ساخت مایع در پریکاردیوم

تست الکترو کاردیوگرام(ECG):این تست برای بررسی عملکرد قلب و آسیب های احتمالی در جریان بیماری به قلب میباشد.

عوارض بیماری :

این بیماری اثرات مخربی را روی ارگان های مختلف بدن به جامیگذارد ازجمله:

کلیه:آسیب کلیوی در لوپوس شایع و شدید بوده و یکی از عوامل مرگ و میر این بیمارن به شمار میرود برای بررسی وضع کلیه سطح کراتینین خون به صورت مرتب باید چک شود.

آسیب سیستم عصبی مرکزی: آسیب این سیستم حساس در بدن باعث ایجاد اشکال در حافظه تغییر رفتار، سردرد و گاها تشنج میشود.

خون و عروق خونی: این بیماری باعث ایجاد آنمی، خونریزی و ایجاد لخته خون شده و در عروق باعث ایجاد التهاب عروقی(vasculitis) میشود.

قلب: لوپوس باعث التهاب ماهیچه و عروق قلب و همچنین التهاب غشای قلب میشود  واحتمال ابتلا به حملات قلبی را افزایش میدهد.

از سایر عوارض لوپوس میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

عفونت: افراد لوپوسی به دلیل مصرف داروهای کورتیکوستروئید وسرکوب گر سیستم ایمنی و همچنین داروهای سیتوتوکسیک مستعد ابتلا به انواع عفونتها میباشند.

سرطان: داروهای مصرف شده در درمان لوپوس باعث افزایش ریسک ابتلا به سرطان به ویژه لنفوم غیر هوچکین و سرطان کبد ریه و مجرای صفراوی میشوند.

زنان با لوپوس در دوران بارداری شانس بیشتری برای ابتلا به فشار خون بالا دارند و همچنین خطر سقط جنین در این زنان بیشتر است.

 درمان:

در درمان بیماری بر اساس شدت بیماری و علائم داروهای مختلفی تجویز میشود ولی معمول ترین درمان که تقریبا پایه درمان در هر حالتی از بیماری است شامل درمان های زیر است:

۱- استفاده از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(NSIDs): این داروها به منظور کاهش التهاب و علائم درد ناشی از التهاب کاربرد دارد از جمله این داروها میتوان ناپروکسن و ایبوپوفن را نام برد البته داروهای قوی تری هم در دسترس است که ممکن است پزشک با توجه به علائم تجویز کند.

۲- داروهای ضد مالاریا: اگرچه ارتباطی بین مالاریا و لوپوس وجود ندارد ولی داروهای ضد مالاریا دیده شده که اثرات کنترلی خوبی روی لوپوس دارند. از پر مصرف ترین  داروهایی که در درمان مالاریا کاربرد دارد  میتوان داروی  Hydroxychloroquin را نام برد. از عوارض این بیماری عوارض بینایی و ضعف ماهیچه ای را میتوان ذکر کرد.

۳- کورتیکوستروئیدها: داروهای ضد التهاب استروئیدی که برای درمان علائم التهاب و کنترل التهاب و همچنین کنترل سیستم ایمنی کاربرد دارد. مصرف این داروها در دراز مدت عوارضی مانند کاهش وزن، افزایش استعداد ابتلا به عفونتها، دیابت، افزایش فشار خون و پوکی استخوان را ایجاد میکند. پزشک برای درمان تلاش میکند که کمترین دوز موثر در درمان را انتخاب کند و با مصرف مکملهایی مانند کلسیم و ویتامینD ریسک ابتلا به پوکی استخوان را کاهش دهد.

درمان علائم و نشانه ها در ارگان ها:

درد مفاصل: در کنترل درد مفاصل از NSIDs استفاده میشود و در موارد شدیدتر از داروهای ضد ملاریا و کورتیکوستروئیدها استفاده میشود.

راش های پوستی: برای جلوگیری از ایجاد راشهای پوستی فرد نباید در معرض آفتاب قرار گیرد و حتما از لباسهای پوشش دهنده و کرم های ضد آفتاب استفاده شود همچنین از داروهای کورتیکوستروئید موضعی نیز برای کاهش التهابات پوستی استفاده میشود.

التهاب ریه وقلب: این حالات توسط کورتیکوستروئیدها ، ضد مالاریا و NSIDs کنترل میشوند.

در درمان انواع پیشرفته و تهاجمی تر لوپوس از دوزهای بالای کورتیکوستروئیدها و همچنین داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند (cyclophosphamide (Cytoxan)   ,  zathioprine (Imuran

میتوان استفاده نمود ، این داروها باعث افزایش ریسک ابتلا به عفونتها و سرطان و همچنین ناباروری میشوند.

درمان های کلینیکال:

۱- پیوند سلولهای بنیادی مغز استخوان برای تجدید سیستم ایمنی

۲- استفاده ازDehydroepiandrosterone (DHEA : دیده شده که فرم های سنتتیک این هورمون در بهبود کیفیت زندگی بیماران لوپوسی موثر است ولی مکانیسم اثر آن هنوز شناخته نشده است.

مراقبت های فردی: برای بهبود کیفیت زندگی رعایتی نکاتی از جمله استراحت کافی،ورزش، تغذیه مناسب، دوری از نور آفتاب و اجتناب از مصرف سیگار لازم است.

امیدوارم مطالب گفته شده در مورد بیماری لوپوس براتون مفید باشه. منتظر نظراتتون هستم.

ترجمه از سایت http://www.mayoclinic.com

%PDF-1.4
%
28 0 obj
>
endobj
xref
28 8
0000000016 00000 n
0000000506 00000 n
0000000755 00000 n
0000000979 00000 n
0000001098 00000 n
0000001118 00000 n
0000000579 00000 n
0000000735 00000 n
trailer
]
>>
startxref
0
%%EOF

29 0 obj
>
endobj
34 0 obj
>
stream
Hb“`a“rf`b`dgb@

%PDF-1.4
3 0 obj
>>>]
/Group >
/Contents 4 0 R>>
endobj
4 0 obj
>
stream
xUOa@~}q|!?Y{=hڦym5BxF