خواص دارویی و گیاهی
در گذشته به دلیل ناآگاهی و پیش‌داوری‌های بی‌دلیل از ازدواج و بچه‌دار شدن افرادی که به بیماری صرع مبتلا بودند، جلوگیری می‌شد. اما با پیشرفت علم و شناسایی انواع حملات صرعی و نحوه تشخیص و درمان این بیماری، این تفکر تغییر کرده است. امروزه صرع دیگر دلیلی برای محرومیت خانم‌ها و آقایان از والد شدن نیست. طی دهه اخیر بانوان بسیاری که به صرع مبتلا بودند باردار شده و بدون هیچ‌گونه مشکلی زایمان کردند. اگر شما هم به این بیماری مبتلا هستید و دوست دارید بچه دار شوید این مطلب را بخوانید و اطلاعات خود را تکمیل کنید.
جز در موارد بسیار نادر، صرع بیماری ارثی نیست. اما در صورتی‌که یکی از والدین یا هر دو والد مبتلا به صرع باشند، احتمال مبتلا شدن کودک به صرع 5 تا 2 درصد خواهد بود. البته ارث بردن به نوع و شدت بیماری مادر یا پدر مبتلا به صرع بستگی دارد. بطور کلی صرع به دو دسته “صرع منتشر” یا “گرندمال” و “صرع موضعی” یا “پارسیل ” تقیسم می‌شود. صرع موضعی به دو زیرشاخه صرع ساده (بدون بیهوشی) و صرع مرکب (همراه با بیهوشی) تقسیم می‌شود. شایع‌ترین نوع صرع در میان بزرگسالان “صرع پارسیل مرکب” است. در صورتی‌که یکی از والدین یا هر دو به صرع منتشر مبتلا باشند، احتمال انتقال این بیماری به فرزند است. البته صرع‌های منتشر قابل درمان هستند و به ارث رسیدن آن به فرزند جای نگرانی ندارد!
بهترین داروی ضد صرع در دوران بارداری
بله، البته به این شرط که بارداری بره ریزی شده‌ای داشته باشید. اگر دچار صرع هستید و قصد دارید باردار شوید باید به نکات زیر توجه کنید:
1- چند ماه قبل از اقدام به بارداری باید مصرف اسید فولیک آغاز شود تا از بروز هرگونه مشکل مغزی و عصبی پیشگیری شود. مصرف روزانه 5-1 میلی‌گرم اسیدفولیک لازم است.
2- در 3 ماهه اول بارداری باید مصرف دارو به حداقل ممکن برسد و مادر از مصرف سیگار و الکل پرهیز کند. سیگار و الکل نه تنها احتمال بروز نقص‌های مادر زادی را افزایش می‌دهد، بلکه احتمال ابتلا به صرع را در کودکان نیز افزایش می‌دهد. الکل از جفت عبور کرده و وارد مایع آمنیوتیک می‌شود و میزان آن حدود 1 برابر میزان آن در خون مادر است. محققان پس از زیر نظر گرفتن 425 فرد 2 تا 49 سال که در دوران جنینی مبتلا به سندرم جنین الکلی بوده‌اند، متوجه شدند 6 درصد این افراد به صرع مبتلایند و 12 درصد حداقل یک بار دچار حمله صرع شده‌اند. الکل بر رشد مغزی جنین هم اثر منفی می‌گذارد. مسمومیت ناشی از الکل در دوران جنینی می‌تواند باعث بروز نقص‌هایی در ناحیه جمجمه و صورت کودک شده و عاملی برای وزن پایین نوزاد حین تولد باشد. مشکلات قلبی، اختلالات یادگیری، اختلالات زبانی و رفتاری نیز از جمله دیگر مسائل شایع در کودکانی است که مادرشان در دوران بارداری الکل مصرف کرده‌اند.
تشدید حملات صرعی در دوران بارداری مساله‌ای نادر است و تنها 25 درصد بانوان باردار دچار افزایش حملات می‌شوند. و در 65 درصد بانوان مبتلا، بارداری تاثیر خاصی بر صرع و تشنج ندارد و در 1 درصد حتی سبب کاهش تعداد و شدت حملات تشنج می‌شود. آن دسته از بانوانی‌که در این دوران حملات بیشتری دارند، معمولاً به دلیل مصرف نکردن داروهای ضد تشنج از ترس آسیب رسیدن به جنین است. در صورتی‌که داروها مرتب مصرف شوند، تعداد حملات در دوران بارداری کمتر می‌شود.
با پزشک مشورت کنید تا در صورت لزوم داروهای ضد صرع شما را تغییر دهد یا دوز آن را کم کند و داروهایی که برای بارداری و جنین خطرناک نیستند تجویز کند. بطور مثال مصرف داروهای ضد صرع مانند اکس کاربازپین (Oxcarbazepine)، توپیرامات (Topiramate)، گاباپنتین (Gabapentin)، لوتیراستام (Levetiracetam) و لاموتریژین (Lamotrigine) در دوران بارداری بی خطر تر هستند و باعث نقص مادرزادی جنین نمی‌شوند.
اما داروهایی نظیر فنوباربیتال (Phenobarbital)، فنی‌توئین (Phenytoin)، والپروات (valproate) با های تجاری دپاکین و والپاکین و همچنین کاربامازپین (Carbamazepine) می‌توانند منجر به بروز نقص مادرزادی جنین به‌خصوص در ناحیه ستون فقرات، صورت، قلب و دستگاه تناسلی جنین شوند. در برخی شرایط می‌توان برای مدت کوتاهی مصرف قرص را قطع کرد. اما توجه داشته باشید که نباید بدون اجازه پزشک داروهای صرع را قطع کنید، زیرا قطع ناگهانی داروهای ضد صرع در دوران بارداری بسیار خطرناک است.
برخی داروهای ضد صرع در دوران بارداری عوارض بیشتری دارند و می توانند منجر به نقص مادرزادی جنین شوند، ممکن است در اثر مصرف داروهای ضد صرع مانند قرص کاربامازپین (به انگلیسی: Carbamazepine) یا والپروئیک اسید (به انگلیسی: Valproic acid) در دوران بارداری و یا مصرف ترکیبی داروها، جنین دچار نقص های مادرزادی زیر شود:
افراد مبتلا به صرع که قصد باردار شدن دارند باید با پزشک شان مشورت کنند تا نوع داروی مصرفی آنها تغییر کند. البته هنوز اطلاعات کافی در مورد تاثیر داروها بر جنین وجود ندارد و نمی‌توان در مورد خطرات قطعی آن توضیح داد.
در هنگام بارداری داروهای ضد صرع، متابولیسم ویتامین K در کبد را افزایش می‌دهند. کمبود این ویتامین می‌تواند انعقاد خون را به تاخیر انداخته و باعث خونریزی در مغز جنین یا دیگر ارگان‌های او بعد از تولد شود. بنابراین توصیه می‌شود، بانوان باردار مبتلا به صرع در هفته‌های پایانی بارداری مکمل ویتامین K دریافت کنند و نوزاد نیز به محض تولد این ویتامین تزریقی را دریافت کند.
مصرف داروهای ضد صرع مانند اکس کاربازپین (Oxcarbazepine)، توپیرامات (Topiramate)، گاباپنتین (Gabapentin)، لوتیراستام (Levetiracetam) و لاموتریژین (Lamotrigine) در دوران بارداری بی خطر تر هستند و باعث نقص مادرزادی جنین نمی‌شوند.
مادر باردار مبتلا به صرع می تواند زایمان طبیعی انجام دهد. اگر مادر مبتلا به صرع در طول انقباضات رحمی به حملات تونیک – کلونیک منتشر، مکرر و غیرقابل کنترل یا تشنج های مکرر دچار شود بطوریکه توانایی زایمان طبیعی را از او بگیرد، باید سزارین انجام دهد.
این مساله به نوع صرع بستگی دارد. صرع‌های ساده، میوکلونی و متمرکز بدون خطر هستند، اما حملات تونیک – کلونیک و منتشر می‌توانند برای جنین خطرآفرین باشد. زیرا باعث قطع اکسیژن رسانی به جنین می‌شوند. در هر حال نباید در دوران بارداری مصرف داروها را قطع کرد زیرا تکرر حملات به‌طور حتم برای جنین خطرناک تر است.
گرچه آمار نشان داده که فرزندان افراد مبتلا به صرع در مقایسه با سایر افراد جامعه دچار نقص‌های مادرزادی هستند، اما میزان نقص‌های قابل‌توجه تنها 2 تا 3 درصد است و سایر عوارض قابل درمان و اصلاح هستند. بروز عیوب مادرزادی تنها به دلیل مصرف دارو نیست و معمولاً از عادات نادرست دیگری مثل مصرف الکل و سیگار نیز ناشی می‌گردد.
متخصصان توصیه می‌کنند که حتی با وجود خطرات احتمالی و تشنج در مادر مبتلا به صرع، حتماً شیردهی انجام شود. البته تمام داروهای ضد صرع از شیر عبور می‌کنند، اما غلظت آنها ضعیف است و تاثیری بر جنین نخواهد داشت. تنها برخی داروها که میزان غلظت آنها در خون و شیر مادر برابر است می‌توانند ایجاد مشکل کنند. بنابراین باید از همان ابتدا نوزاد زیر نظر گرفته شود و با مشاهده علائمی مثل خواب آلودگی شدید یا مک زدن‌های ضعیف یا شلی و سستی عضلات شیردهی قطع شود.
برخی داروهای ضد صرع بر روی جذب داروهای پیشگیری از بارداری اثرگذارند. به این داروها القا کننده های آنزیم های کبدی می‌گویند و می‌توانند سبب تسریع برخی روندها در سلو‌ل های کبدی شوند. از جمله این داروها می‌توان به کاربامازپین (Carbamazepine)، اکس کاربازپین (Oxcarbazepine)، فنوباربیتال (Phenobarbital) و توپیرامات (Topiramate) اشاره کرد. اگر شما همزمان با داروی پیشگیری از بارداری از این داروهای ضد صرع استفاده می‌کنید باید به پزشک خود اطلاع دهید و به موارد زیر توجه داشته باشید:
1- اگر برای پیشگیری از بارداری از قرص جلوگیری استفاده می‌کنید، دوز استروژن آن باید حداقل 5 میکروگرم باشد، یعنی مقداری که از حد معمول بالاتر است. در عین حال توصیه می‌شود از یک روش کمکی دیگر مثل کاندوم هم استفاده کنید.
2- مصرف قرص پروژسترون توصیه نمی‌شود.
3- مصرف کپسول کاشتنی پروژسترون یا کپسول زیرپوستی توصیه نمی‌شود.
4- اگر از روش جلوگیری اورژانسی استفاده کردید دقت کنید که دوز لوونورژسترل (Levonorgestrel) آن باید از 3 میلی‌گرم باشد.
مطالب بیشتر:
1- توقف ناگهانی مصرف داروهای ضد صرع خطرناک است
2- بارداری و بیماری تیروئید
3- تاثیر بیماری سلیاک بر بارداری
4- تاثیر بیماری قلبی مادر بر جنین
نویسنده :
تیم تالیف و ترجمه نی نی پلاس
منبع: نی نی پلاس
مشکلات سلامتی در بارداری
بیماری ها و عفونت ها
بیماری ها و عفونت ها
بیماری ها و عفونت ها
بهترین داروی ضد صرع در دوران بارداری
بیماری ها و عفونت ها
پرسش و پاسخ بارداری
بیماری ها و عفونت ها
این بخش در حال طراحی می باشد
خانهموبایل
زنان مبتلا به صرع حتما قبل از باردرای مشکل خود را با پزشکشان در میان بگذارند
بهترین داروی ضد صرع در دوران بارداری
صرع جزو بیماری‌هایی است که در انواع مختلف تظاهر پیدا می‌کند و علل متفاوتی در بروز آن نقش دارد. یکی از انواع صرع، صرع در حاملگی است و شیوع آن تقریبا یک مورد در هر 2 بارداری است. به عبارت دیگر، دومین بیماری شایع عصبی در زنان پس از سردرد، تشنج محسوب می‌شود. صرع در بارداری، می‌تواند روند حاملگی را تحت‌تاثیر قرار دهند و خطراتی برای جنین داشته باشد. اغلب خانم‌های مبتلا به صرع نگران باردار شدن خود هستند و اینکه آیا روند زایمان می‌تواند بیماری‌شان را تشدید کند یا کودکان آنها نیز دچار تشنج می‌شوند یا نه؟ اگر شما هم جزو کسانی هستید که این دغدغه و نگرانی‌ها را دارید، پیشنهاد می‌شود صحبت‌های دکتر خادم، متخصص زنان و زایمان را درباره این بیماری و عوارض آن بخوانید.خانم‌ها باردار مبتلا به صرع، در فواصل نزدیک به هم به پزشک مراجعه کنندیکی از تاکیدات متخصصان به زنان مبتلا به صرع این است که حتما قبل از اقدام به بارداری، با یک متخصص مشورت کنند. متاسفانه گاها در این مورد کوتاهی می‌شود و برخی از بیماران، درخصوص مشکل صرع هیچ حرفی به پزشک نمی‌زنند. درحالی که پزشک با درنظر گرفتن شرایط بیمار توصیه‌های لازم را به وی می‌کند تا مشکلی سلامت مادر و جنین را تهدید نکند و درصورتی هم که نیاز است تغییراتی در مصرف دارو یا دوز آن داده شود.
بنابراین زنان مبتلا به صرع حتما باید مشکل خود را با پزشکشان در میان بگذارند چراکه صرع می‌تواند تکامل جنین را تحت‌تاثیر قرار دهند. ضمن اینکه مصرف برخی از داروهای ضدصرع اثرات تراتوژنی (نقص جنین) را در بر دارد. البته اگرچه داروهای ضدصرع به خصوص برخی از آنها بر جنین عوارض سوئی دارند ولی این مساله را هم نباید فراموش کرد که عدم درمان صرع می‌تواند مادر را در معرض خطرات جدی قرار دهد. یکی از خطرات اصلی صرع در بارداری، افزایش تعداد تشنج و خطر بروز ناهنجاری‌های جنینی است. درصورتی که خانم مبتلا به صرع که تحت‌نظر پزشک است، در یک سال گذشته، دچار حملات تشنج نشده باشد، بیماری وی تحت کنترل است و در صورت باردارشدن، احتمال اینکه دوران حاملگی را بدون حمله تشنجی بگذراند، حدود 8 درصد است.
صرع در بارداری، می‌تواند روند حاملگی را تحت‌تاثیر قرار دهند و خطراتی برای جنین داشته باشد
زنان مبتلا به صرع باردار باید بدانند از عواملی که احتمال تشنج را در آنها افزایش می‌دهد، قطع خودسرانه یا کم و زیاد کردن دوز داروها بدون تجویز پزشک و همچنین ویار حاملگی تهوع و استفراغ، افزایش حجم خون در بارداری، افزایش آنزیم‌های کبدی و فعالیت کلیه و کاهش تحرک دستگاه گوارش و استفاده از آنتی‌اسیدهاست که جذب دارو را کم می‌کند. به همین دلیل است که تاکید می‌شود این بیماران حتما قبل از اقدام به بارداری در این‌باره با متخصص زنان و زایمان و همچنین متخصص مغز و اعصاب مشورت کنند.
وقتی برای مشاوره بارداری به متخصص زنان و زایمان مراجعه می‌شود، پزشک از متخصص مغز و اعصاب می‌خواهد که داروها را در صورت امکان به یک دارو آن هم با حداقل میزان ممکن که البته تشنج کنترل شود، کاهش دهد. پس از اینکه در مشاوره مغز و اعصاب تعدیل داروها انجام و اجازه بارداری به مادر داده شد، مصرف اسیدفولیک 5 میلی‌گرمی توصیه می‌شود که نیاز است حداقل یکی، دو ماه قبل از بارداری مصرف شود زیرا این دارو باعث کاهش خطرات ناشی از داروهای ضدصرع بر جنین می‌شود. نکته حائز اهمیت دیگر مراجعه به پزشک متخصص زنان و زایمان در فواصل نزدیک است که خانم‌های باردار مبتلا به صرع باید به آن توجه کنند و حتما بررسی سونوگرافیک دقیق جنین در هفته‌های یازدهم تا سیزدهم بارداری و همچنین هجدهم تا بیستم بارداری (آنومالی اسکن) انجام شود. علاوه بر این، درصورت وجود تهوع و استفراغ حاملگی، باید به سرعت این مشکل درمان شود و از رفتارهای پرخطر مثل رانندگی و حضور در مکان‌هایی با نورهای تند و شلوغ که جزو محرک‌های تشنج به شمار می‌روند، خودداری کنند. معمولا به دلیل خطرات احتمالی و ترس از تشنج، احتمال اینکه این مادران به صورت سزارین زایمان شوند، خیلی زیاد است. درواقع می‌توان گفت احتمال سزارین در مادران مبتلا به تشنج دو برابر جمعیت عادی است. ضمن اینکه احتمال مسمومیت بارداری و خونریزی پس از زایمان نیز در این زنان است. با توجه به اینکه استفاده از داروهای هورمونی با جذب داروهای ضدتشنج تداخل دارد، این افراد باید پس از زایمان برای پیشگیری از بارداری از روش‌های مکانیکی مثل کاندوم یا آی‌یودی استفاده کنند. در پاسخ به این سوال هم که آیا در نوزادان متولد شده نیز تشنج رخ می‌دهد یا نه، باید گفت خوشبختانه در 9 درصد موارد این‌چنین نیست و تنها در 1 درصد احتمال آینکه نوزاد در آینده دچار تشنج شود، وجود دارد.
منبع:salamaneh.com
باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .1