کمبود عاطفی

سیدعلی هاشمی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: در بازدید و گفت و گو با کودکان و نوجوانانی که در کانون اصلاح و تربیت هستند، به عمل آمده معلوم شد که این افراد به دلیل کمبودهای عاطفی مرتکب خطا و بزه شده اند.وی افزود: خانواده ها باید نسبت با تامین خلاهای عاطفی و روانی فرزندان خود توجه داشته باشند و در تربیت یک نسل نمازی که دارای خصوصیات اخلاقی حسنه باشد، تلاش کنند.این محقق ادامه داد: والدین باید با رفتار مناسب کودکان را وابسته به خود بکنند زیرا خانواده در بالندگی شخصیت کودک، نقش بسیار مهمی دارد.هاشمی گفت: کودکان در خانواده دارای حقوق خاصی هستند که خانواده و سپس جامعه باید این حقوق را به خوبی بشناسند و خود را مکلف به پاس داشت آن بدانند.وی ادامه داد: رفتار محبت آمیز، ارتباطات صمیمی و تفاهم متقابل، صدا زدن نام هم به صورت مناسب، عدم استفاده از القاب نامناسب، احترام به همدیگر در خانواده، از عوامل موثر در پیشگیری از بزهکاری کودکان و نوجوانان است.وی افزود: کودکی که از محبت پدر و مادر محروم مانده یا درست اشباع نشده است، در خود احساس حقارت، کمبود و محرومیت می کند و برای هر گونه انحرافی آمادگی دارد.وی دلیل اصلی، بسیاری از تندخویی ها، خشونت ها، لج بازی ها، حساسیت ها، افسردگی ها و ناسازگاری ها را محرومیت از محبت والدین و اعضای خانواده نام برد.هاشمی گفت: والدین با بازی کردن با کودکان به آنها شخصیت می دهند و به نوعی نشاط و شادی را در خانواده رواج داشته که این امر باعث تحکیم بنیان خانواده و وابستگی اعضای خانواده به همدیگر می شود.وی افزود: بازی با کودک می تواند به شکل محبت کردن و شعر خواندن، تعریف قصه، دیدن تلویزیون با هم، انجام بازی های آموزنده و سرگرمی های مختلف باشد که هم در هماهنگ سازی رفتار دست و چشم کودکان موثر باشد و هم موجب برانگیختن احساست و خلاقیت های آنان باشد.وی ادامه داد: در کتب تاریخی از رفتار نیکوی پیامبر اعظم (ص) با کودکان بارها نام برده شده و حتی در موقع خواندن نماز که حسنین از دوش پیامبر بالا می رفتند، ایشان با خوشرویی با آنان رفتار می کرد.هاشمی همچنین از والدین خواست که با کودکان هنگام تماشای تلویزیون، بازی با تبلت و موبایل و فضای مجازی، رفتن به بیرون و … نظارت داشته باشند و آنان را تنها نگذارند و نقش تربیتی خود را به خوبی ایفا کنند.وی تاکید کرد: یک کودک وقتی در خانواده با احترام و دارای شخصیت و رفتار مناسب تربیت شده باشد در جامعه دچار آسیب اجتماعی و بزهکاری نخواهد شد.7177/6034

اجتماعي

تربيت

بزهكاري

كودكان

کمبود عاطفی

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

بالای صفحه

خبر گزاری جمهوری اسلامی       پست الکترونیک : irna@irna.ir

© کلیه حقوق این سایت متعلق به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران بوده و استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.



یکی از ویژگی های جنس مونث این است که محبت را همراه با حیاء می‌پذیرد؛ یعنی اگر کسی در محیط بیرون به دختری محبت کند، حیاء او مانع این می‌شود که آن را قبول کند. اما ما والدین باید توجه داشته باشیم که نیاز فرزندانمان را در خانه به محبت برطرف کنیم؛ چراکه اگر ظرفیت […]

یکی از ویژگی های جنس مونث این است که محبت را همراه با حیاء می‌پذیرد؛ یعنی اگر کسی در محیط بیرون به دختری محبت کند، حیاء او مانع این می‌شود که آن را قبول کند. اما ما والدین باید توجه داشته باشیم که نیاز فرزندانمان را در خانه به محبت برطرف کنیم؛ چراکه اگر ظرفیت عاطفی آن‌ها پر نشود ممکن است در جای دیگر دنبال کسب محبت بروند.

بسیاری از دوستی‌های دختران و پسران نوجوان و جوان در جامعه ما، دارای کارکرد روانی اجتماعی است، یعنی دختران و پسران به دنبال یافتن یک پایگاه روانی و اجتماعی مطمئن هستند. دختران و پسران که به نوعی از وضع روانی و اجتماعی خویش ناراضی‌اند و خود را سرگردان و آشفته می‌یابند، از طریق برقراری روابط با جنس مخالف، در صدد کسب رضایت و کفایت اجتماعی‌اند. پسران، داشتن دوست دختر را یک قدرت فردی و اجتماعی و دختران، داشتن دوست پسر را یک جاذبه فردی و اجتماعی برای خود تلقی می‌کنند.

کمبود عاطفی

از این رو می‌توان گفت در افرادی که درون خانواده از نظر عاطفی و احساسی ارضا نمی‌شوند و کمبود محبت دارند، انگیزه برای برقراری چنین ارتباط‌ هایی بیش‌تر است. در عین حال که ایمان و اعتقاد به خداوند و نیروی درونی یعنی حیا مانع ارتباط ناسالم است، پس کسانی که فاقد این نیروی درونی‌اند، برای برقراری ارتباط مانعی نمی‌بینند.

در عین حال، این مسئله تا اندازه‌ ای با غریزه طبیعی انسان نیز ارتباط دارد. به طور طبیعی کشش و جاذبه بین جنس زن و مرد وجود دارد، که یکی از حکمت‌های الهی است که بنیان ازدواج و کانون خانواده نیز بر اساس آن شکل می‌گیرد و تداوم می‌یابد، اما آنچه که این غریزه طبیعی را از مسیر صحیح منحرف می‌کند، دوستی‌های خیابانی و دل سپردن به کسانی است که شناخت و آگاهی درستی از آن ها در دست نیست و در بسیاری از اوقات نیز به ارتباط غلط و حتى نامشروع منجر شده، یا حتى اگر به ازدواج ختم شود، ازدواج‌های چندان موفقی نخواهد بود. افرادی که درون خانواده از نظر عاطفی و احساسی ارضا نمی‌ شوند و کمبود محبت دارند، به ارتباط‌ ناسالم روی می آورند. در عین حال که ایمان و اعتقاد به خداوند و نیروی درونی  مانع ارتباط ناسالم است، کسانی که فاقد این نیروی درونی‌اند، برای برقراری این ارتباط مانعی نمی‌بینند.

دوستی دختر و پسر یعنی «ارتباطی که بین دو جنس مخالف وجود دارد و در این ارتباط محبت، صمیمیت، عشق و علاقه قلبی ویژه وجود دارد.» به اعتقاد آسیب شناسان اجتماعی، دوستی های خیابانی بدون محبت و عشق واقعی بوده و تنها بر اساس نیازهای غریزی و جنسی شکل می گیرد. اگر این روابط به ازدواج هم منتهی شود به حتم پشتوانه عشق و محبت ندارد و پس طبیعی است که چنین ازدواجی دوام پیدا نکند؛ زیرا پسر و دختر جوان بیشتر شریک لذت های جنسی یکدیگر بوده اند و زندگی واقعی پس از ازدواج امری فراتر از ارضای غرایز جنسی است. در تجربه این دوستی ها، فرصتی برای انتخاب و شناخت صحیح زوج ها از یکدیگر به وجود نمی آید، زیرا در اوج هیجانات ناشی از غرایز جنسی، افراد نمی توانند عاقلانه و آگاهانه یکدیگر را بشناسند و انتخاب کنند.

مهم‌ترین نکات

۱ – هدف بسیاری از پسران از دوستی‌های خیابانی، ازدواج نیست
۲ – بی‌اعتمادی به همسر، یکی از مهم‌ترین آسیب‌ های ازدواج‌ هایی است که قبلاً دختر و پسر با هم دوست بوده‌ اند
۳ – روابط اعضای خانواده به گونه‌ای باشد که فرزندان به خصوص دختران جوان محبت را بیرون از خانه جست‌ و‌ جو نکنند
۴ – کم یا زیاد بودن سن در میزان آسیب‌های دوستی خیابانی بی‌تأثیر است
۵ – شناخت واقعی در مراسم خواستگاری به دست می‌آید نه در دوستی‌های خیابانی

نام :               

ايميل :            

سايت :