نشانه‌های سجاوندی
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
نشانه‌های سجاوندی
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
پیشگیری از ایدز بعد ازورود ویروس
هفته گذشته خبری به نقل از سازمان بهزیستی ایران منتشر شد که بر اساس آن ابتلا از طریق روابط جنسی محافظت نشده که از آن به عنوان موج سوم یاد می‌شود بیش از دیگر موارد سبب افزایش بیماران اچ‌آی‌وی/ایدز در ایران شده است.
این خبر همچنین بر این تأکید داشت که بسیاری از زنان ایران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز، “در دوران ازدواج بیمار شده‌اند.”
این موضوع سوال‌هایی را درباره اچ‌آی‌وی/ایدز برای مخاطبان ما به وجود آورده است که در اینجا به برخی از این سوال‌ها پاسخ می‌دهیم.
افرادی که اچ‌آی‌وی مثبت می‌شوند، دو تا شش هفته پس از گرفتن ویروس علائمی شبیه سرماخوردگی یا آنفلوآنزا را تجربه می‌کنند. تقریبا ۸۰ درصد افراد اچ‌آی‌وی مثبت، به مدت چند هفته این علائم را تجربه می‌کنند:
علائم دیگری هم وجود دارد که ممکن است چندان شایع نباشد و در همه افراد بروز نکند:
با توجه به اینکه چنین علائمی ممکن است بر اثر بیماری‌های دیگر نیز بروز کنند، اگر فردی این علائم را تجربه کند، لزوما به معنای آلوده شدن به ویروس اچ‌آی‌وی نیست، مگر آنکه در فاصله کوتاهی پیش از آن رفتار پرخطر انجام داده باشد.
اگر تعدادی از این علائم را دارید و فکر می‌کنید که در چند هفته گذشته در خطر آلودگی به اچ‌آی‌وی قرار گرفته‌اید، حتما باید در اولین فرصت آزمایش اچ‌آی‌وی بدهید.
این علائم نشانه مبارزه سیستم ایمنی بدن با ویروس هستند، اما پس از یک دوره کوتاه چند هفته‌ای اچ‌آی‌وی دیگر تا سال‌ها هیچ علائمی برای بیمار ندارد. این مرحله از بیماری دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی یده می‌شود که می‌تواند تا ده سال ادامه داشته باشد.
پس از پایان دوران نهفتگی اچ‌آی‌وی، سیستم ایمنی بدن بیمار شدیدا تخریب می‌شود که با علائم زیر خود را نشان می‌دهد:
تشخیص زودهنگام اچ‌آی‌وی در جلوگیری از بروز این علائم اهمیت حیاتی دارد و می‌تواند به کنترل و درمان بیماری کمک کند. به همین دلیل پزشکان توصیه می‌کنند که اگر فردی اعمال پرخطری مانند آمیزش جنسی محافظت نشده انجام داده است که فکر می‌کند خطر ابتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز برای او وجود دارد، باید بلافاصله برای انجام آزمایش به مراکز درمانی مراجعه کند.
هرچه زودتر فرد در مورد بیماری‌اش بداند بهتر است. این بیماری تا به حال درمان قطعی ندارد، اما می‌توان با درمان‌های موجود تعداد ویروس را کنترل کرد و کاری کرد که طول عمر و کیفیت زندگی بیماران مانند سایر افراد جامعه باشد.
اگر فردی متوجه شد که مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز است باید چه کند؟
اگر جواب آزمایش اچ‌آی‌وی فردی مثبت باشد، باید پس از آن به طور مرتب آزمایش خون بدهد تا پیش از شروع درمان میزان پیشرفت آلودگی به اچ‌آی‌وی بررسی شود. این آزمایش‌ها شامل بررسی مقدار ویروس در خون بیمار و همچنین تاثیر ویروس اچ‌آی‌وی بر سیستم ایمنی بدن است.
پس از انجام این آزمایش‌ها مراحل درمان شروع می‌شود که هدف آن کاهش میزان ویروس در خون بیمار است تا به سیستم ایمنی بدن فرصت ترمیم بدهد و از بروز بیماری‌های دیگر مرتبط با اچ‌آی‌وی نیز پیشگیری کند.
اگر بیمار تحت درمان قرار بگیرد، معمولا میزان ویروس در خون او به اندازه‌ای پایین می‌آید که دیگر احتمال بسیار کمی وجود دارد که ویروس را به دیگران انتقال دهد.
تشخیص ابتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز برای بیماران می‌تواند به قدری ناراحت‌کننده باشد که دچار اضطراب یا افسردگی شوند. کلینیک‌های درمان اچ‌آی‌وی/ایدز، معمولا به بیماران مشاوره می‌دهند تا بتوانند با مشکلات روانی مرتبط با ابتلا به این بیماری مقابله کنند.
اگر بیمار به روانشناس یا مشاور دسترسی نداشته باشد، معمولا توصیه می‌شود که سعی کند با دیگر بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز در ارتباط باشد و از تجربه‌های آنها استفاده کند.
فردی که با اچ‌آی‌وی مثبت زندگی می‌کند، به پزشک، روانشناس و متخصص تغذیه نیاز دارد، هر کدام از این گروه‌ها می‌توانند به این بیماران کمک کنند تا این افراد مانند سایر افراد در جامعه زندگی کنند.
بخوانید:
بهترین مکانی که بیماران مبتلا به اچ‌آی‌وی/ایدز می‌توانند مورد مراقبت قرار بگیرند، در خانه خود و در میان افرادی است که آنها را دوست دارند. در سراسر دنیا افراد زیادی با این بیماری زندگی می‌کنند و می‌توانند برای مدت طولانی یک زندگی فعال و پربار داشته باشند.
اگر به عنوان شریک زندگی، خانواده یا دوست با فرد مبتلا به اچ‌ای‌وی/ایدز زندگی می‌کنید، نکات زیر را در خاطر داشته باشید:
مهمترین رکن اساسی مرتبط با اچ‌آی‌وی، پذیرش جامعه و خانواده است. این بیماری فقط از راه تماس جنسی، ترزیق و مادر به نوزاد منتقل می‌شود. فرد مبتلا باید به درمان و بازگشت به جامعه تشویق شود. بیماران اچ‌آی‌وی/ایدز نیاز به ترحم ندارند، نیاز به برخورد یکسان دارند و همه افراد جامعه می‌توانند در کنترل این بیماری موثر باشند.
این مطلب برای پاسخ به سوال‌های شماری از مخاطبان بی‌بی‌سی فارسی که از طریق صفحه #ازمابپرس فرستاده‌اند، تهیه شده است.
شما هم می‌توانید سوال‌های خود را از طریق این صفحه یا فرم‌هایی در مطالب دیگر برای ما بفرستید، تا سوال‌های شما به مطالب و گزارش‌های بی‌بی‌سی فارسی تبدیل شوند.
اینجا درباره #ازمابپرس بخوانید.
درمان پزشکی وجود دارد که می‌تواند قرار گرفتن در معرض ویروس را به طور چشمگیری کاهش دهد، مشروط بر اینکه مستقیماً پس از نفوذ ویروس HIV در داخل بدن انجام گیرد.
PEP چیست؟
پیشگیری پس از مواجهه (PEP) یک درمان یک ماهه با داروهای ضد رتروویروسی است که می‌تواند جلوی آلوده شدن با ویروس HIV را بگیرد؛ برای اینکه تاثیرگذار باشد، باید هر چه زودتر – و در هر صورت، در عرض سه روز – بعد از احتمال قرار گرفتن در معرض ویروس انجام گیرد.
چگونه یک فرد می‌تواند PEP دریافت کند؟
طبق مقررات اجرایی مربوطه، تمام بیمارستان‌ها موظف هستند برای این موارد یک انبار از داروهای ضد رتروویروسی داشته باشند. با این وجود، اگر شما به بیمارستانی دسترسی دارید که واحد بیماری‌های عفونی دارد، توصیه می‌شود به آنجا مراجعه کرده و درباره مورد خود با یک پزشک صحبت کنید. اگر پزشک معتقد باشد که بنا به دلیلی باید درمان پیشگیرانه دریافت کنید، بیمارستان به طور رایگان درمان دارویی را ارائه خواهد داد.
پیشگیری از ایدز بعد ازورود ویروس
آیا من باید آزمایش HIV انجام دهم؟
بلی، برای دریافت PEP، شما باید آزمایش HIV نیز انجام دهید، تا مشخص شود که در حال حاضر به این ویروس مبتلا نیستید. همچنین باید پس از پایان درمان آزمایش شوید تا پزشک تایید کند که درمان موفقیت‌آمیز بوده است.
آیا PEP عوارض جانبی دارد؟
در برخی موارد، ممکن است درمان عوارض جانبی داشته باشد که شما باید آنها را به پزشک خود گزارش دهید. این عوارض جانبی معمولاً پس از چند روز اول فروکش می‌کنند و بعد از پایان درمان از بین خواهند رفت.