افترا در لغت به معنی دروغ‌بستن، بهتان‌زدن و در اصطلاح حقوقی عبارت است از نسبت دادن صریح عمل مجرمانه، برخلاف حقیقت و واقع به شخص یا اشخاص معین با یکی از روشهای مذکور در قانون، مشروط بر اینکه صحت عمل مجرمانه نسبت داده شده، در نزد مراجع قضایی ثابت نشود.
افترا انواع گوناگونی دارد: اگر به وسیله جملات بیان شود یا با اشاره‌های بدنی باشد افترای شفاهی نامیده میشود. افترا در نوشتار یا به اشکال پایدار دیگر مانند نامه‌ها، مقالات، روزنامه، تصویرهای گرافیکی، صداهای ضبط شده، پخش در رادیو و تلویزیون، ایمیل و موارد مشابه؛ افترای رسانه‌ای نامیده میشود. اما یک تفاوت اساسی بین این دو وجود دارد. در مورد افترای شفاهی شاکی باید آسیبهایی را که به اعتبار و آبروی او وارد شده، اثبات کند، زیرا این آسیبها پایدار و مستدل نیست. اما هنگامی که شخص مورد افترای رسانه‌ای قرار می‌گیرد آسیب‌های وارد شده به اعتبار او مفروض هستند و دادگاه باید حکم آنها را صادر کند بدون اینکه به اثبات این آسیبها احتیاجی باشد.
جلسات دادرسی که به منظور رسیدگی به افترا تشکیل می‌شوند، می‌تواند فقط باحضور قاضی یا با حضور قاضی و هیأت منصفه تشکیل شوند. البته هرجرمی که از طرف مطبوعات رخ میدهد می‌بایست از طرف هیأت منصفه مورد رسیدگی قرار گیرد. در هیأت منصفه مطبوعات درواقع افکار عمومی به شکل کامل باید حضور داشته باشد و شایسته نیست که قشری خاص و افراد با دیدگاه‌های سیاسی را در هیأت منصفه مطبوعات وارد کنیم.
هیأت منصفه مطبوعات باید بیشتر متشکل از خود اهالی مطبوعات و حقوقدانان باشد. هیأت منصفه بیانگر افکار و خواسته‌های عمومی حاکم بر جامعه است و قانون با در نظر گرفتن هیأت منصفه موضوع مطبوعات را از نگاه صرف قضایی جدا کرده است. بنابراین هیأت منصفه در واقع برای آن است که جرم مطبوعاتی به قضاوت افکار و آرای عمومی جامعه گذاشته شود.
مجازات کیفری توهین و افترا
دادگاه معتقد است که جمله توهین‌آمیز، جمله‌ای است که موجب بدنامی یا بی‌اعتباری شود. یا اینکه از دیدگاه اعضای یک جامعه به این صورت جلوه کند یا در غیر این صورت جمله‌ای باشد که نشان دهنده دشمنی، تحقیر و اهانت یا استهزا باشد و باعث آسیب رساندن به اعتبار شخص در محل کار و تجارت و حرفه او باشد.
این بدان معنی نیست که در هر جمله از شاکی نام برده شود بلکه کافی است ثابت شود که جملات به کاربرده شده طبق استنباط یک شخص منطقی به شاکی نسبت داده شده است خواه متهم چنین مقصودی داشته باشد یا خیر.
برای پیگیری در دادگاه جملات توهین‌آمیز باید به شخصی غیر از شاکی منتقل شده باشد هر شخصی که این جملات توهین‌آمیز را به شخص دیگر بگوید در واقع آن را انتشار داده است و مسئول این اتهام افترای رسانه‌ای است.
فرض می‌کنیم که براثر افترای رسانه‌ای به اعتبار و آبروی یک فرد آسیب وارد شده باشد. شاکی باید با یک مدرک یا شاهد ثابت کند که به خاطر گفته‌های افترا‌آمیز منتشر شده، متحمل خسارت و زیان شده است.
حتی اگرثابت شود که متهم درباره شاکی حرف‌های توهین‌آمیزی به شخص سومی گفته است، متهم می‌تواند با یکی از روشهای دفاعی متعدد قانونی و شناخته شده، از این اتهام تبرئه شود؛ این روش‌ها عبارتند از:
اتهام افترا تحت پیگیری قرار نمی‌گیرد اگر ثابت شود که چنین موضوعی حقیقت دارد.
وقتی بتوان ثابت کرد که شاکی از انتشار افترا یا جملاتی که به او نسبت داده شده رضایت دارد یا اینکه این جملات به تحریک خود شاکی منتشر شده باشد بنابراین متهم می‌تواند از اتهام افترا تبرئه شود.
هنگامی که موضوع صداقت و جریان آزاد اطلاعات در مسائل مهم با مصلحت افراد برای حفظ آبرویشان در موازنه قرار می‌گیرد، جریان آزاد اطلاعات وصداقت بر حفظ آبروی فرد برتری دارد.
تفسیر منصفانه به طور معمول از روی رسانه‌ها یا سخنان افرادی که گفته هایشان در رسانه انعکاس می‌یابد استنباط میشود. افرادی که مسائل مربوط به منافع عمومی را از روی صداقت و بدون سوءنیت وبه طور منصفانه تفسیر می‌کنند نسبت به افترای رسانه‌ای مصونیت دارند حتی اگر تفسیر آنها توهین‌آمیز باشد. اگرچه برای چنین مصونیتی فرد باید ثابت کند که گفته‌هایش به عنوان یک تفسیر بوده و این تفاسیر یک اظهارنظر صادقانه در مورد حقایق آشکاری است که وجود دارد.
در ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی، قانونگذار دو نحوه اِعمال مجازات پیش‌بینی کرده است و دادرس به دادگاه اختیار داده است که مرتکب را به یک ماه تا یک‌سال حبس و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم کند. یا اینکه اگر شخصیت مرتکب به نحوی بود که می‌بایست درباره او مجازات مناسبی تعیین شود بر حسب مورد حبس تعزیری یا شلاق تا ۷۴ ضربه را مورد حکم قرار دهد. در افترا به وسیله نشر اکاذیب اگر به هر ترتیب ضرر مادی یا معنوی به غیر وارد شده یا نشده باشد قانونگذار علاوه بر اینکه اعاده حیثیت شخص مورد افترا را در صورت امکان لازم دانسته بلکه مرتکب را مستحق حبس تغزیری از دو ماه تا دو سال یا شلاق تا ۷۴ ضربه شناخته است. (ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی)
با توجه به متن صریح قانون مجازات اسلامی و موادی که درخصوص توهین و فحاشی مقرر شده اهانت به افراد جرم محسوب میشود و شخص مرتکب به مجازات شلاق یا جزای نقدی محکوم خواهد شد. خوشبختانه این نوع جرم به تنهایی کمتر مطرح شده است ولی در بیشتر موارد همراه با دیگر دعاوی بوده چرا که در دعاوی نزاع یا خانوادگی و… حرف‌هایی که بین طرفین زده میشود، توهین‌آمیز و ناسزا است.
ناسزا و دشنام در اصطلاح و کاربردهای عمومی شامل عیب‌جویی و گفتن عیب دیگران نیز میشود و بنابراین ناسزاگویی شامل هر نوع سخن زشتی است که موجب رنجش فرد بشود. با استناد به ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی؛ توهین به افراد از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ رکیک چنانچه موجب حد قذف نباشد به مجازات شلاق تا ۷۴ ضربه یا ۵۰ هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
با دقت در مفاد این ماده مشخص میشود که جرم توهین می‌تواند به شکل گفتار، کردار، نوشتار و حتی اشاره دست و چشم و نظایر آن باشد، بدین ترتیب رفتاری همانند آب دهان به روی دیگری انداختن، هل دادن تحقیرآمیز دیگری یا برداشتن خشونت‌آمیز کلاه یا روسری از سر اشخاص و پرتاب کردن آن به زمین با توجه به اینکه از نظر عرفی باعث تخفیف و تحقیر شخص است می‌تواند توهین کیفری نیز محسوب شود همینطور برخی اشارات انگشتان دست در فرهنگ کشور ما یا کشورهای دیگر اهانت‌آمیز تلقی می‌شوند.
در این خصوص باید توجه داشت که توهین ممکن است به شکل حضوری یا غیابی باشد. اگر فردی دیگری را در غیاب او هم مورد توهین قرار دهد مرتکب جرم توهین شده است، همچنین در ارتکاب جرم توهین راست یا دروغ بودن نسبت‌ها شرط نیست و اصل مطلب این است که گفتار یا رفتار در نظر عرف وهن‌آور و سبک‌کننده باشد.
در قانون مجازات اسلامی هجو و اهانت جرم محسوب شده و مستوجب مجازات است. هرکس به نظم یا نثر به صورت کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند یا هجویه را منتشر کند به حبس از یک تا شش ماه محکوم میشود. در خصوص نحوه پیگیری کیفری جرم دشنام‌گویی نیز می‌توان گفت، در صورت وقوع جرم توهین، قربانی جرم یعنی کسی که به او توهینی روا شده است باید برای پیگیری موضوع و تحت تعقیب قرار دادن کسی که اقدام به توهین کرده به دادسرای محل وقوع جرم مراجعه و با بیان دلایل از جمله شهادت شهود موضوع را ثابت و برای متهم مجازات قانونی درخواست کند.
میترا پازوکی‌زاده
یاسا همان قانون است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
توهین می تواند با گفتار، کردار، نوشتار و حتی اشارات دست و چشم و نظایر آن باشد، مثل آب دهان به روی دیگری انداختن، هل دادن تحقیر آمیز دیگری و یا برداشتن خشونت آمیز کلاه، روسری از روی سر شخصی محترم.
تهمت و افترا از جرایمی میباشد که به حیثیت و آبروی فرد لطمه وارد میکند. این جرم زمانی اتفاق میفتد که عملی را که در قانون جرم شناخته شده است را به دیگری نسبت بدهیم. مثلا سرقت در قانون مجازات اسلامی جرم میباشد و فردی به فرد دیگر بدون اینکه آن فرد دزد و یا سارق باشد و یا بتواند آن را اثبات کند بگوید دزد.
در جرم افترا فرد باید قصد نسبت دادن یک عمل مجرمانه، به فرد دیگری را داشته باشد و نتواند این عمل مجرمانه را اثبات کند. یعنی صرف نسبت دادن عمل مجرمانه افترا محسوب نمیشود مثلا گاهی اوقات به فردی گفته میشود دزد و عمل دزدی او هم ثابت میشود. در این صورت دیگر توهین و افترا نمیباشد. پس افترا زمانی است که عمل مجرمانه ای که به فردی نسبت میدهیم را نتوانیم ثابت کنیم.
شخصیت مخاطب در قضاوت عرف و توهینی که به ایشان شده است بسیار تاثیر گذار است مثلا اگر به یک استاد دانشگاه بگوییم که بی سواد هستی عرفا میباشد ولی اگر به یک کارگر ساختمانی بگوییم بی سواد از لحاظ عرف توهین محسوب نمیشود.
مجازات کیفری توهین و افترا
در واقع یک جرم مطلق میباشد و حتما نباید مقید به نتیجه باشد به این معنی که مثلا به فردی میگوییم تو کلاهبردار هستی. فرقی نمیکند که او از نسبت دادن کلاهبردار ناراحت شود یا خیر. یعنی اگر مخاطب روحیه بالایی هم داشته باشد و ناراحت هم نشود باز هم افترا انجام شده است.
[block:block=15]
یاسا همان قانون است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
توهین و افترا از جرائم قابل پیگرد قانونی هستند و قانون گذار برای این جرائم مجازات در قانون پیش بینی کرده است. توهین و افترا چیست؟ این سوالی ست که احتمالا مردم تعریف‌‌های متفاوتی از آن در ذهن خود دارند و این جرائم قانونی را با تعریف‌‌های عرفی خود ارتباط می‌دهند. اما در حقیقت جرم توهین وافترا در نظر قانون گذار می‌تواند کمی متفاوت با فرم عرفی آن باشد و بالطبع مجازات توهین و افترا نیز بر همان ترتیب تعریف شده در قانون اتفاق خواهد افتاد.
افترا به این معناست که شخصی به نفر دیگر نسبتی را بدهد که ضمن توهین آمیز بودن، واقعیت نداشته باشد. به طور مثال اگر به شخصی نسبت کلاهبردار بودن بزنیم، در حالی که ثابت شود وی به هیچ وجه کلاهبردار نبوده است، جرم افترا اتفاق افتاده است.
نکته: توجه داشته باشید زمانی که افترا به صورت شفاهی انجام شود، فرد شاکی باید بتواند آن را ثابت کرده و نسبت به آسیبهایی که از بابت این افترا به وجود آمده است، مدارکی محکمه پسند ارائه دهد. اما در صورتی که افترا نوشتاری باشد و مثلا در روزنامه یا نشریه‌‌‌ای آورده شود، آسیبها و اثبات آن بارها ساده تر خواهد بود.
توجه داشته باشید که برای اتفاق افتادن جرم افترا باید نسبت داده شده به شاکی به واقع یک جرم باشد. همان طور که گفتیم مثلا شخصی را کلاهبردار خوانده باشند. اما اگر به شخصی چیزی نسبت داده شود که عمل مجرمانه‌‌‌ای نیست، جرم افترا به طور کلی صورت نگرفته است. مثلا اگر کسی را بی ادب بخوانیم، از آن جایی که بی ادب بودن جرم نیست، عمل مجرمانه‌‌‌ای صورت نگرفته و جرم افترا تعریف پذیر نمیباشد. به علاوه باید انتساب عمل مجرمانه به شاکی به صراحت اتفاق افتاده باشد.
مجازات کیفری توهین و افترا
با حصول شرایط فوق اگر کسی که افترا زده نتواند جرم منتسب به شاکی را ثابت کند، جرم افترا صورت گرفته است. اما اگر شخص بتواند ثابت کند که به طور مثال شاکی واقعا کلاهبردار است، دیگر افترایی در کار نیست.
مجازات افترا پس از اثبات آن می‌تواند از یک ماه تا یک سال باشد و همین طور تا ۷۴ ضربه شلاق نیز با تشخیص قاضی امکان پذیر خواهد بود.
همین طور در نشر اکاذیب که در رسانه‌‌های عمومی به چاپ رسیده باشند، مجازات می‌تواند از دو ماه تا دو سال باشد.
دقت کنید، در افترا و حتک هرمت‌‌هایی که جنبه‌‌ی عمومی پیدا میکند، قانون گذار سختگیری بیشتری داشته است و موضوع شکل جدی تری به خود می‌گیرد. به طور مثال زمانی که به شخصیت‌‌های اجتماعی و سیاسی و شناخته شده حتک هرمت و افترا صورت می‌پذیرد، جرم بزرگ تر بوده و مجازات آن نیز به نسبت سنگین تر خواهد بود.
توهین زمانی اتفاق می‌افتد که هتک حرمتی به فردی صورت گیرد و این هتک حرمت لزوما نمی‌باید فعل مجرمانه‌‌‌ای باشد. مثلا اگر شخصی را با الفاظ رکیک مورد توهین قرار دهند، این عمل توهین و هتک حرمت محسوب میشود والبته قانون گذار برای آن مجازاتی نیز پیش بینی کرده است.
مجازات توهین در صورت اثبات از طرف شاکی، می‌تواند طبق نظر قاضی و بسته به میزان آن، از پرداخت جزای نقدی تا ضربات شلاق باشد.
نکته: لازم به ذکر است که توهین چه به صورت شفاهی یا بدنی و چه به صورت کتبی و حتی ارسال پیامک قابل پیگرد قانونی است و در صورت اثبات شامل مجازات توهین میشود.
همین طور به خاطر داشته باشید مجازات توهین و حتک هرمت موجب ایجاد سوء پیشینه‌‌ی موثر برای فرد نخواهد شد.
توجه داشته باشید که نقش شخصیت و مقام فرد در انتساب توهین بسیار موثر است. به طور مثال توهینی که به یک فرد سیاسی و یا مقام علمی اتفاق می‌افتد، متفاوت از توهین به فردی معمولی و با سطح سواد پایین خواهد بود.
بنابر این نمی‌توان تعریف کلی و مشخصی از مفهوم توهین و حتک هرمت ارائه داد و این موضوع با تشخیص وکلا و بازپرسی و قضات امکان پذیر میباشد.
گفتنی است در هر دو جرم توهین و افترا در صورت گذشت شاکی خصوصی و اعلام رضایت از جانب وی، مجازات بخشودنی خواهد بود.
اضافه بر این در صورتی که شاکی پیش از مطرح کردن شکایت خود فوت کند، وراث وی نمی‌توانند به نیابت از شاکی شکایت توهین یا افترا را مطرح نمایند. اما در صورتی که شاکی شکایت خود را مطرح نموده باشد و پیش از اعلام حکم از سوی دادگاه فوت نماید، ورثه قادر به پیگیری اجرای حکم هستند.
قابل ذکر است در صورتی که شاکی از وکیل برای طرح شکایت خود استفاده نماید، نیازی به حضور وی در دادگاه نخواهد بود و در وکیل می‌تواند شکایت جرم توهین یا افترا را در دادگاه مربوطه مطرح بسازد.
کسی که بابت جرم توهین و افترا از وی شکایت شده است می‌تواند از خود با اثبات این ادعا دفاع کند. به این معنا که اگر فرد بتواند ثابت کند جرم انتساب داده شده به شاکی به واقع درست است، اتهام افترا از وی برداشته میشود و دیگر حک‌‌می‌برایش صادر نخواهد شد.
اما اگر فرد نتوانست وقوع جرم را ثابت کند، راه دیگری جز گرفتن رضایت از شاکی برایش باقی نمی‌ماند. غالبا در این موارد امکان دریافت رضایت از شاکی کار چندان سختی نیست و دادگاه نیز با گرفتن رضایت از شاکی همکاری میکند.
برای گرفتن رضایت از شاکی جرم توهین یا افترا روشهای گوناگونی وجود دارد که در مطالب بعدی به آنها خواهیم پرداخت. سوالات و انتقادات خود را از طریق پل‌‌های ارتباطی گروه وکلای یاسا با کارشناسان این مجموعه مطرح فرمایید.
معتقدم؛ عدالت در تمامی ابعاد، حق مردم و اجرای عدالت تکلیف حکومت است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
مؤسسه حقوقی و داوری بین‌المللی طلیعه عدالت و مهر پارسیان، با استفاده از دانش، تخصّص و تجربه ی وکلا، قضات سابق دادگستری، سردفتران اسناد رسمی، کارشناسان و مشاوران حقوقی، مالی، بانکی، بازرگانی، حسابداری، ثبتی و…. ، با تاسیس «دپارتمان داوری»، به ارائه خدمات تخصّصی و حرفه ای می پردازد.
موسسه حقوقی و داوری بین‌المللی طلیعه عدالت مهر پارسیان مبادرت به قبول و انجام وکالت در کلیه زمینه های حقوقی اعم از کیفری، تجاری، خانواده، حقوقی، ثبتی،مهاجرتی، اراضی و املاک، داوری های داخلی و تجاری بین‌المللی و…. به صورت کاملاً حرفه ای و تخصّصی، زیر نظر بهترین متخصصین و مشاورین می‌نماید
گروه وکلای مهر به منظور آگاهی بخشی و بالابردن فرهنگ حقوقی و سهولت دسترسی شما عزیزان به خدمات حقوقی و اخذ مشاوره حقوقی در کوتاهترین زمان، توسط برترین کارشناسان و مشاورین موسسه، از طریق تلفن، پاسخگوی سوالات حقوقی و قضایی شما عزیزان میباشد.
موسسه حقوقی وداوری بین المللی طلیعه عدالت ومهرپارسیان، باهمکاری سازمان های مهاجرتی و وکلای دادگستری در سراسر دنیا، آماده ارایه همه گونه مشاوره حقوقی مهاجرتی، عقد قرارداد جهت تعیین وکیل مهاجرتی وهمراهی شما عزیزان در طول قرارداد را دارد.
حضور وکیل پایه یک دادگستری در هنگام تنظیم قراردادها، می تواند ضامن پیشگیری از مشکلات احتمالی حقوقی در مراحل بعدی می باشد. موسسه حقوقی وداوری بین المللی طلیعه عدالت ومهرپارسیان، بنا بر رسالت ذاتی خود، مشاوره حقوقی در تنظیم قراردادها را ارایه می دهد.
مجازات کیفری توهین و افترا
گروه وکلای مهر در تمامی زمینه های حقوق داخلی و بین المللی و امور ثبتی اعم از ثبت برند ، ثبت انواع شرکت ،ثبت تغییرات شرکت ، ثبت طرح های صنعتی و ثبت اختراعات ثبت مادرید، رتبه بندی، اخذ دفاتر پلمپ، اظهارنامه عدم کارکرد و غیره آماده خدمات رسانی به شما سروران و همراهان همیشگی می باشد.
شما میتوانید از طریق تماس تلفنی و یا ثبت فرم وقت مشاوره در سایت وکلای مهر پارسیان اقدام به تعیین وقت مشاوره حقوقی کنید.
مجموعه مهر پارسیان خدمات حقوقی و مشاوره در زمینه مهاجرت، حقوق خانواده، حقوق داخلی و خدمات مشاوره حقوقی و داروی را توسط مؤسسه جمعی از برترين وكلاى پايه يك دادگسترى، قضات بازنشسته، مدرسین دانشگاه و جمعى از سر دفتران اسناد رسمى تهران در قالب گروه وكلاى مهر، تحت مديريت دكتر محمدرضا مهرى ارائه میدهد.
دکتر محمد رضا مهری با داشتن سابقه قضاوت دادگستری و همچنین مشاوره حقوقی در موسسات مالی و کارگزاری های بورس و شرکتهای لیزینگ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، موسس گروه وکلای مهر میباشد. موسسه حقوقی اهورامیهن که در سال 1386 توسط دکتر محمد رضا مهری و تعدادی از وکلای برجسته بین‌المللی ثبت شده بود، اقدام به راه اندازی خدمات حقوقی و وکالت تحت تشکیل گروه وکلای مهر، تا سال 1393 ادامه فعالیت داد و در سال 1393 به دلیل مهاجرت شرکای اصلی موسسه به کشور ایالات متحده آمریکا، موسسه حقوقی اهورا میهن، منحل و موسسه حقوقی طلیعه عدالت و مهر پارسیان ،به ثبت رسید و همزمان کار مدیریت و راهبری گروه وکلای مهر را به عهده گرفت.دکتر محمد رضا مهری، از سال 1387، عضو کانون بین‌المللی وکلا و از سال 1395، عضو انجمن وکلای جوان بین‌المللی میباشد.
بله، مجموعه وکلای مهر با بهره‌گیری از جمعی از برترین وکلای متخصص امور مهاجرت خدمات مهاجرت تحصیلی و سرمایه گذاری و … ارائه میدهد.
امروز با موضوع مشاوره حقوقی ملک شمال تهران همراه شما هستیم. آیا از نحوه اعلام
امروز با موضوع بررسی عواقب تصادفات ساختگی با شما مخاطبان گرامی همراه هستیم. ماجرای تبهکارانی
امروز با معرفی وکیل الزام به تنظیم سند رسمی با شما هستیم. الزام به تنظیم
امروز با معرفی وکیل سرقفلی غرب تهران همراه شما هستیم. وکیل متخصص ملک و دعاوی
امروز با موضوع خشونت و آزار جنسی به وسیله زنا یا فحشا با شما مخاطبان
تهران – خیابان گاندی جنوبی – خیابان 14 – پلاک 14 – واحد 9
مؤسسه حقوقى و داورى بين المللى طليعه عدالت و مهر پارسيان به شماره ثبت 34153 با هدف ارائه خدمات حقوقى و داورى قراردادهاى تجاری بين المللی و همچنين ارائه خدمات مشاوره حقوقى و وكالت دادگسترى، با همراهى جمعى از برترين وكلاى پايه يك دادگسترى، قضات بازنشسته، مدرسین دانشگاه و جمعى از سردفتران اسناد رسمى تهران در قالب گروه وكلاى مهر، تحت مديريت دكتر محمدرضا مهرىتأسيس و مشغول به ارائه خدمات حقوقى در زمينه های فوق می باشد.
© تمامی حقوق محفوظ و متعلق به موسسه حقوقی مهر پارسیان میباشد.