خواص دارویی و گیاهی
دیدن نظرات
نسخه چاپی
یک نماینده مجلس با انتقاد از نگاه بد جامعه نسبت به سازمان بهزیستی در مقایسه با پدر و مادر آزارگر کودک٬ از تعیین درصد برای میزان آزار جسمی کودکان در خانه و تعیین مجازات برای آن در لایحه حمایت از حقوق کودک و نوجوان خبر داد.
آن‌طور که طیبه سیاوشی می‌گوید، در ماده ۹ لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان٬ «به‌طور مفصل اما کلی در مورد اینکه چنانچه پدر و مادر نسبت به فرزندشان دچار بزه شوند، جرم‌انگاری شده است.»
خانم سیاوشی افزوده است: «به طور مثال در مورد اینکه بچه تا چه حدی مورد ضرب و شتم قرار گرفته، درصد‌ها تعیین شده است و همچنین در رابطه با اینکه بچه اگر دچار مشکل عضو بشود و پدر این بزه را انجام داده باشد نیز جرم‌انگاری شده است».مجازات کودک آزاری توسط مادر
این نماینده مجلس همچنین اضافه کرده که والدین کودکان در صورت آزار جسمی آنها ممکن است «سه یا شش ماه یا حتی یک سال» به عنوان مجازات حبس شوند.
خانم سیاوشی، با اشاره به اینکه در «فرهنگ و عرف» ما٬ «ولایت مطلقهٔ پدر و جد پدری…به هیچ وجه نیز حذف شدنی نیست»٬ از اینکه به‌دلیل این موضوع و نیز نگاه نامناسب به سازمان بهزیستی٬ به آزار کودکان از سوی والدین و به ویژه پدران ورود نمی‌شود٬ انتقاد کرده است.
نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی اضافه کرده در بررسی لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان٬ «با ماده قانونی که به سازمان بهزیستی این اجازه را می‌داد، در صورتی که بچه آزار دیده باشد، در حمایت این سازمان قرار بگیرد مخالفت شد و اعضا معتقد بودند پدر و مادر بد بهتر از سازمان بهزیستی است».
این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس گفته است: «مسئله این است که در کشور اصطلاح چهاردیواری وجود دارد؛ به طور مثال بچه‌ها در خانه ضرب و شتم می‌شوند و حتی مورد آزار پدری که معتاد به شیشه است قرار می‌گیرند، ولی کسی ورود نمی‌کند به این دلیل که می‌گویند پدر و مادرش هستند».
او حتی از مخالفت برخی نمایندگان با پرداختن به این موضوع خبر داده و گفته که آنها معتقدند «اغلب کودک آزاری‌ها در خانواده‌های فقیر رخ می‌دهد و این پدران اگر یک سال به زندان بروند، خانواده محروم‌تر و فقیر‌تر می‌شوند».
خانم سیاوشی اضافه کرده است: «بد‌ترین و دردناک‌ترین قسمت این است که دختران و حتی پسرانی هستند که در خانواده‌ها مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند»٬ اما هیچ امکانات حمایتی برای دورکردن آنها از این شرایط وجود ندارد.
او در ادامه خواستار اختصاص نقش پررنگ‌تری به سازمان‌های غیردولتی در لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان شده و ابراز امیدواری کرده که با تصویب این لایحه٬ «بتوانیم یک سری مسائل را حل و فصل کنیم».
خبرگزاری ایلنا در گزارش خود در این باره یادآوری کرده که بر اساس آمار بیشترین موارد کودک‌آزاری یعنی ۴۲ درصد توسط افراد خانواده رخ می‌دهد.
این خبرگزاری به عنوان نمونه به ضرب و شتم پسر هفت‌ساله‌ای در سیستان و بلوچستان از سوی پدرش خبر داده که مادر وی را به بیمارستان آورده٬ اما «دلیل زخم‌های کودک همان کسی است که باید برگه اجازه ادامه درمان و جراحی را امضا کند و در نهایت نیز کودک به همان کسی سپرده می‌شود که او را آزار داده است».
لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان که قرار است به زودی در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مورد بررسی قرار گیرد٬ از سوی دولت٬ در راستای جلوگیری از کودک آزاری، قاچاق کودکان و همچنین حمایت از کودکان و نوجوانان تدوین شده است.
این لایحه سال ۹۰ و در دولت محمود احمدی‌نژاد به مجلس ارائه شده بود اما در مجلس نهم بررسی نشد. دولت حسن روحانی بار دیگر این لایحه را به مجلس ارائه کرده، اکنون که در کمیسیون قضایی مجلس به تصویب رسیده٬ قرار است در صحن علنی مجلس شورای اسلامی نیز طرح شود.
در این لایحه٬ «سوء رفتار» نسبت به کودکان به این صورت تعریف شده است: «هرگونه فعل یا ترک فعل عمدی که سلامت جسمی، روانی، اخلاقی یا اجتماعی طفل و نوجوان را در معرض خطر و آسیب قرار دهد؛ از قبیل ضرب‌وجرح، محبوس کردن، سوءاستفاده جنسی، توهین یا تهدید نسبت به طفل یا نوجوان یا قرار دادن او در شرایط سخت و غیرمتعارف و یا خودداری از کمک به وی».
این لایحه پس از انتشار گزارش‌های متعدد در رسانه‌های فارسی‌زبان از آزار به کودکان در ایران تدوین شده است.
اسفندماه سال ۹۶ رئیس اورژانس اجتماعی ایران اعلام کرد که در شش ماهه نخست سال گذشته٬ ۱۶هزار مورد کودک‌آزاری به اورژانس اجتماعی کشور گزارش شده است.
به گفته رضا جعفری٬ تا اسفندماه سال گذشته٬ ۲۷ هزار و ۵۰۰ مورد از انواع کودک‌آزاری جنسی، جسمی، عاطفی و غفلت به اورژانس اجتماعی اطلاع داده شده بود.
این مقام مسئول همچنین افزود که ٣٨ درصد از این کودکان در سن دبستان و زیر دبستان و ١٢ درصد در مقطع راهنمایی بوده‌اند.
او همچنین گفت که «۲۹ درصد از آزارها جسمی و سه درصد جنسی» بوده، گرچه اعلام نکرد بقیه کودک‌آزاری‌ها مربوط به چه مواردی بوده‌است.
رئیس اورژانس اجتماعی ایران در آن زمان تأکید کرد که «بسیاری از خانواده‌ها از ترس امنیت و آبرو» موارد کودک‌آزاری جنسی را گزارش نمی‌کنند.
پیش از این نیز مقام‌های اورژانس اجتماعی کشور اعلام کرده‌اند که برخی خانواده‌ها موضوع آزار جنسی فرزندانشان را پنهان می‌کنند و گزارش نمی‌دهند.
براساس آماری که حسین اسد بیگی، رئیس سابق اورژانس اجتماعی ایران، اعلام کرده، در سال گذشته ۶۰ درصد از کودک‌آزاری‌ها توسط پدر و در مجموع ۸۶ درصد توسط والدین انجام شده است.
حسین اسدبیگی روز یکشنبه دوم مهر، اعلام کرده بود که هزار و ۶۴۲ مورد، یعنی ۶۰ درصد از کودک‌آزاری‌های گزارش شده به «مراکز مداخله در بحران»، توسط پدر اتفاق افتاده و تنها یک و نیم درصد از کودک‌آزاری‌ها توسط افراد غریبه انجام شده است.
نمایش نظرات
© 2019 تمام حقوق این وب‌سایت، بر اساس مقررات کپی‌رایت، برای رادیو فردا محفوظ است.
بر اساس نتایج یک پژوهش اجتماعی، تنبیه و کودک آزاری در بین تمامی طبقات جامعه کم و بیش رواج دارد و مجموع میزان خشونت مادران، به طور متوسط اندکی بیش از خشونتی است که پدران علیه کودکان اعمال می‌کنند؛ در این میان، سهم خشونت عاطفی و بی‌توجهی بیشتر از سهم خشونت جسمانی است. همچنین نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که سهم پدران از خشونت جسمانی شدید مثل کتک زدن تا حدودی بیشتر از سهم مادران است.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در همین زمینه و برای تبیین نگاه اسلام به نحوه‌ی تربیت کودکان و حق پدر و مادر در تنبیه کودکان برای جلوگیری از رفتار ناشایست آنها و همچنین حق کودک به عنوان یک انسان که باید شخصیتش مورد توجه قرار گیرد، نظرات چند تن از آیات عظام را جویا شده و پرسیده است:
«طبق ماده ۴۹ قانون مجازات اسلامی، اطفال نابالغ از مسوولیت کیفری مبرا هستند یعنی مورد تنبیه و مجازات قرار نمی‌گیرند و طبق تبصره ۲ همین ماده هرگاه برای تربیت اطفال بزهکار تنبیه بدنی آنان ضرورت پیدا کند تنبیه بایستی به میزان و مصلحت باشد. طبق نظر برخی از صاحبنظران حقوقی این ماده قانونی اعمال خشونت بر کودک را مجاز دانسته است. با توجه به آنکه دین مبین اسلام همواره بر رفتار محبت‌آمیز با کودکان تاکید دارد و فرزندان را امانت‌هایی نزد والدین توصیف کرده است، نظر حضرت‌عالی درخصوص اعمال تنبیه بدنی کودکان چیست و آیا اعمال تنبیه بدنی، شخصیت انسانی کودکان را زیر سوال نمی‌برند؟ همچنین بفرمایید تنبیه کودکان به میزان و مصلحت در شرع چه مفهومی دارد؟»
پاسخ آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی:
«باسمه تعالی، تنبیه بدنی کودکان در عصر و زمان ما عوارض و پیامدهای نامطلوبی دارد و لذا حتی‌الامکان باید از آن صرف‌نظر کرد و از طرق دیگر، نظیر تشویق‌ها یا محرومیت از برخی امکانات و مسافرت‌ها و تفریحات با آنها برخورد کرد.»مجازات کودک آزاری توسط مادر
پاسخ آیت‌الله العظمی صانعی:
«بسمه تعالی، جواب سوال علاوه بر روشن بودنش از خود سوال هم معلوم می‌باشد؛ چون هیچ شرع و قانونی چه رسد به شرع مقدس اسلام که دینی الهی است، آزار انسان‌ها چه رسد به کودکان مظلوم و بی‌پناه آن هم در محیط بسته خانه را اجازه نداده و نمی‌دهد و عقل و نقل و همه علما و فقها اجمالا آن را حرام و معصیت و گناه و ظلم و ایذاء می‌دانند و ناگفته نماند که به حکم اطلاق ادله حرمت ظلم و اذیت فرقی بین ایذاء جسمی و روحی نمی‌باشد و هر دوی آنها حرام است و مرتکبش به علاوه از ضمان و لزوم جبران خسارت و ضرر وارده به کودک همانند ضرر به دیگران مستحق تعزیر هم می‌باشد. پس آزار کودکان از طرف والدین جایز نبوده و نیست و کودک‌آزاری از طرف آنها در شرع مقدس حرام و معصیت می‌باشد بلکه عمده و غالب انواعش – اگر نگوییم همه‌اش – از معاصی کبیره است.
این بود بیان حکم کلی مساله اما راجع به رفع معضل مفروض در سوال راهکار جلوگیری از آن مانند راهکار جلوگیری از ظلم به دیگران در اسلام پیش‌بینی شده و بر همگان مخصوصا دولت‌مردان قانونگذاری و اجرا، تشکیل محاکم جلوگیری از ایذاء و به فریاد چنان مظلومان بی‌پناه رسیدن واجب شرعی و عقلی است بلکه بر آنها به‌علاوه از تکلیف یک حق هم می‌باشد چون هر مظلومی بر حکومت حق رفع ظلم از خودش دارد و حکومت باید جلوی هرگونه ایذاء و اذیت را گرفته و عدالت را اجرا نماید و مساله حمایت قاعدتا همان حضانت و سرپرستی و تربیت کودک و حفظ بدن و روح و جان او می‌باشد که به پدر و مادر واجب شده است آری در راستای ادب و تربیت کودکان از طرف آنها تنها زدن حداکثر تا پنج ضربه و یا شش ضربه نه زیادتر آن هم با انحصار راه تربیت به آن و در مسیر جلوگیری از فساد اخلاقی و ارتکاب کارهای ناشایست و به شرط این که ضربه به طور سخت و موجب زخم شدن و یا تغییر رنگ پوست نباشد اجازه داده شده و ناگفته نماند با آنکه امروز تربیت اولاد و رشد استعدادهای آنان، خود رشته بسیار با اهمیت و دارای علما و متخصصین می‌باشد نیاز به تنبیه بدنی – کودک آزاری که معمولا مانع از تربیت و رشد استعدادهاست – بسیار نادر بوده و هست و بر همه قدرت‌های تبلیغی و فرهنگی است که راه‌های احسن تربیت و ادب و فرهنگ را تبلیغ نموده تا طبعا پدران و مادران مهربان و همه مربیان از آن راه‌ها استفاده کنند و راه کودک‌آزاری مسدود گردد و باید همگان را به سیره رسول گرامی اسلام (ص) در جلوگیری از تربیت و ادب در هنگام غضب و خشم متوجه ساخته تا ادب و تربیت همراه با عاطفه و حاکمیت عقل و علم و خرد انجام گیرد؛ چرا که حالت خشم و غضب در هنگام تربیت و ادب همه جهات عقلانی و انسانی تربیت را مستور نموده و پرده حجاب سخت و آهنینی بر روی همه آنها قرار می‌دهد که نعوذبالله منه امید است که با فرهنگ‌سازی هرچه بیشتر و اصلاح در قوانین حمایت از کودکان و بررسی مجدد قوانین مجازات و تعزیرها با توجه به شرایط اجتماعی، زمان‌ها و مکان‌ها در جهت پیشگیری از پدیده‌ی کودک‌آزاری دیگر شاهد این پدیده‌ی شوم نباشیم.»
پاسخ آیت‌الله العظمی موسوی اردبیلی:
«باسمه تعالی، تنبیه بدنی مناسب کودکان در بزهکاری با شخصیت آنها منافات ندارد بلکه موجب ساختن شخصیت آنان می‌شود و به همین جهت است که باید با صلاحدید حاکم شرع باشد تا در میزان و مقدار آن افراط و تفریط نباشد.»
پاسخ آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی:
«بسم‌الله الرحمن الرحیم، تأدیب فرزندان بر پدر لازم است لکن در حدودی که شارع مقدس اجازه داده و دستور شرع به اتفاق همه مراجع تقلید دامت برکاتهم این است که تنبیه باید به نحوی باشد که موجب دیه نشود.»
پاسخ آیت‌الله العظمی نوری همدانی:
بسمه تعالی، بعد از سلام
در فرض سوال آنچه را که اسلام در موارد خاص خودش تجویز فرموده تأدیب است و با شرایط آن انجام می‌گیرد و خشونت به حساب نمی‌آید بلکه یک نوع برنامه‌ی بازدارنده است که واقعا در جهت اصلاح امر طفل می‌باشد و لذا آن را کاملا محدود کرده است که از آن نباید تجاوز بکنند.»
مامانم با کمربند کتکم میزنه
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
مصیبت‌های هستی! چطور می‌شود کودک چهار سالهای را که مورد آزار ناپدری‌اش قرار دارد نجات داد؟
عکس‌ها، مو به تنم سیخ می‌کند…. خدایا کمکم کن…. این دست‌های کوچک که آن قدر راحت توی مشت ما آدم بزرگ‌ها جا می‌شوند. این دست‌های کوچک که با یک فشار توی دست ما آدم بزرگ ها، له می‌شوند. این بازوهای نحیف. این شانه‌های بی‌پناه…عکس‌ها را جلو و عقب می‌برم. خانم ت گریه می‌کند، می‌گوید: «مربی‌ها می‌گویند جای سیگار است !» خدایا پناه می‌برم به تو از این شیاطین که روی زمین راه می‌روند.. پناه می‌برم به تو از شیاطین که به بی‌پناه ترین و بی‌گناه ترین موجودات این عالم ظلم می‌کنند. خدایا پناه می‌برم به تو از کودک آزاران.
خانم «مریم ت» را مدت‌هاست می‌شناسم. فعال حقوق کودک است. سالها پیش در عالم مطبوعات با او آشنا شدم… روزی که تماس گرفت و گفت درگیر پرونده کودک آزاری است او را به سمت بهزیستی هدایت کردم، اما اصرار داشت که ببیند می‌تواند خودش شخصاً کاری برای هستی انجام دهد یا نه ؟ این شد که تصمیم گرفت در دفترم به ملاقاتم بیاید….
«هستی چهارساله است. مادرش از پدرش جدا شده و ازدواج مجدد کرده. هستی با مادر و ناپدری اش زندگی می‌کند.» پدرش معتاد بود.دار و ندارش را صرف مواد کرده بود. وقتی مادر هستی از پدرش جدا شد دیگر پدرش آواره خیابان‌ها شده بود. مادر و دختر هم جایی برای زندگی نداشتند آن موقع مؤسسه ما حمایتشان کرد و سر پناهی برایشان فراهم کرد… «شوهر فعلی چطور آدمی است ؟ نکند این یکی هم معتاد است ؟» نه. مادر هستی می‌گوید شوهرش مرد بدی نیست. هستی اذیت می‌کند و کتک می‌خورد…. متأسفانه مادر هستی معتقد است عیب ندارد بچه گاهی تنبیه شود.آخر سوزاندن بچه با سیگار کجا طبیعی است ؟!!» خانم «مریم ت» نخستین سؤالش را همین جا مطرح می‌کند «اتفاقاً دو تا سؤال مهم در این زمینه دارم: «اول اینکه اصلاً کودک کیست ؟ایا آزار نوجوانان هم کودک آزاری محسوب می‌شود ؟»مجازات کودک آزاری توسط مادر
تصورات غلطی از قانون خیلی وقت‌ها در ذهن ما هست. تصوراتی که حتی باعث محرومیت ما از حقوق طبیعیمان می‌شود. درست است که قانون ما در خصوص کودکان و کودک آزاری راه درازی در پیش دارد اما در حال حاضر هم قوانین حمایت کننده از حقوق کودکان در قانون ما کم نیست، قوانینی که آگاهی به آنان خیلی اوقات می‌تواند راهگشا باشد.
تا پیش از سال ۱۳۸۱، کودک‌آزاری از جرایم خصوصی شناخته می‌شد و فقط پدر که ولی‌کودک است، حق داشت در صورت رخ دادن کودک‌آزاری شکایت کند. در سال ۸۱ طرحی ۱۲ ماده‌ای به پیشنهاد انجمن حمایت از حقوق کودکان به مجلس ارائه شد و با پیگیری کمیسیون بهداشت مجلس تصویب شد که بر اساس آن کودک آزاری از مصادیق جرایم عمومی قرار گرفت و اعلام جرم علیه مرتکبین کودک‌آزاری ممکن شد و این تولد رسمی کودک در قوانین ما بود. براساس این قانون کودک‌آزاری از جرایم عمومی محسوب می‌شود و نیاز به شاکی خصوصی ندارد٬ یعنی هرکس می‌تواند به محض دیدن مورد کودک‌آزاری آن را گزارش دهد و دادستان هم به‌عنوان مدعی‌العموم باید موضوع را پیگیری کند. حداکثر مجازاتی که در این قانون پیش‌بینی شده است ۶ماه حبس و یک میلیون تومان جزای نقدی است.
اما اینکه کودک کیست و چه کسانی می‌توانند از مزایای کودکی در قانون ما بهره‌مند شوند سؤالی است که شاید در ذهن خیلی از شما باشد.
ما مادر و پدر‌ها اصولاً عادت داریم مرتب به بچه هایمان بگوییم تو دیگر بزرگ شده‌ای و از تو بعید است و… اما جالب است بدانید کودکی در کنوانسیون حقوق کودک که ایران نیز آن را به امضا رسانده عبارت است از: «مطابق این پیمان نامه، یک کودک، انسانی است که سن هجده سالگی را هنوز تمام نکرده است مگر اینکه سن بلوغ از نظر حقوق جاری در کشورهای مربوطه زودتر تعیین شده باشد.» اما جالب است بدانید با اینکه سن بلوغ در کشور ما در دختران ۹ سال تمام در پسران ۱۵ سال تمام قمری می‌باشد اما طبق قانون حمایت از حقوق کودکان: کلیه اشخاصی که به سن هجده سال تمام هجری شمسی نرسیده‌اند از حمایت‌های قانونی مذکور در این قانون، بهره‌مند می‌شوند.پس تمامی این دختران دبستانی که قد کشیده‌اند و پسرانی که پشت لبشان سبز شده کودک محسوب می‌شوند.
خانم ت می‌خواهد در مورد مفهوم کودک آزاری بداند: «می‌خواهم بدانم تا چه حد تنبیه، کودک آزاری محسوب می‌شود ؟ مادر هستی می‌گوید رفتار ناپدری‌اش گاهی اوقات خشن است، می‌خواهم بدانم آیا والدین حق دارند بچه‌ها را تنبیه بدنی کنند ؟»
سازمان بهداشت جهانی در تعریف کودک آزاری آورده است: آسیب یا تهدید سلامت جسم و روان یا سعادت و رفاه و بهزیستی کودک به دست والدین یا افراد دیگر که نسبت به او مسئول هستند.به عبارت دیگر هرگونه رفتار یا نارسایی از طرف والدین یا هر کسی که سرپرستی کودک را به عهده دارد که منجر به مرگ کودک، صدمات و آسیب‌های روحی، آزارهای جنسی یا استثمار کودک شود، کودک آزاری تلقی می‌شود. اگرچه کودک آزاری می‌تواند در محیط خانه یا خارج از آن اتفاق افتد، اما اکثر مطالعات نشان می‌دهد حدود۷۰ درصد کودک آزاری‌ها در محیط خانواده صورت می‌گیرد.
همچنین بر اساس ماده ۱۹ پیمان نامه حقوق کودک، دولت‌های عضو ملزم می‌باشند تمام اقدامات قانونی، اجرایی، اجتماعی و آموزشی لازم را به عمل آورند تا از کودکان در برابر تمام اشکال خشونت جسمی، روانی، آزار یا سوء استفاده، بی‌توجهی یا سهل انگاری، بد رفتاری یا بهره کشی از جمله سوءاستفاده جنسی در حین مراقبت والدین یا والد، سرپرست یا سرپرستان قانونی یا هر شخص دیگری که مسئولیت مراقبت از کودک را به عهده دارد، حمایت کند.
البته خشونت‌ها علیه کودکان به شیوه‌های مختلفی بروز پیدا می‌کند. خیلی وقت‌ها مطلع شدن از اینکه کودکی دچار آزار شده است کار بسیار دشواری است. مثلاً وادار کردن کودکان به انجام کارهای سخت و طاقت فرسا، تنبیه و آزار بدنی، سوءاستفاده و آزار جنسی و مواردی از این قبیل.
مهمترین و سخت ترین آزار در میان تمامی آزارها، کودک آزاری جنسی بیشترین آسیب را به کودک، اطرافیانش و در یک نگاه کلی تر به جامعه می‌زند.ضربه‌ای که به روح کودک وارد می‌شود بسیار مهلک تر و سنگین تراز ضربه‌ای است که به جسم کودک وارد می‌شود.نکته بسیار منفی این است که وجود بررسی این پدیده به سختی صورت می‌گیرد، زیرا اولاً در اکثر موارد کودکان در محیط خانه و توسط اطرافیان خود مورد آزار قرار می‌گیرند و به همین دلیل این اتفاق به خارج از محیط خانواده منتقل نمی‌شوند.
خانم ت می‌گوید: یعنی والدین اجازه تربیت و تنبیه فرزند خود را دارند ؟ اگر قرار باشد هرگونه برخورد والدین با کودکان کودک آزاری تلقی شود که بچه مثل علف هرز رشد خواهد کرد… برایش توضیح می‌دهم که: تربیت والدین هم صد البته باید در چارچوب قانون باشد. طبق قانون مدنی تنبیه کودک اگر توسط والدین و برای تربیت وی و به‌اندازه انجام شود مجاز است. اما نکته مهم این است که این تنبیه بدنی که در قانون پیش‌بینی شده اگر فقط در حد و اندازه مشخص و توسط والدین باشد مجاز است، اما تنبیه بدنی به وسیله افرادی به غیر از والدین از جمله مسئولان آموزش و مربیان از مواردی است که در قانون کودک آزاری تلقی شده و پیگیری و مجازات آن به شاکی خصوصی نیاز ندارد.
خانم «مریم ت» در مورد هستی می‌پرسد؟ این والدین دقیقاً چه کسانی هستند ؟ آیا ناپدری هم یکی از والدین محسوب می‌شود؟ برایش توضیح می‌دهم که: والدین مشخصاً پدر و مادر هستند و با کمی سهل انگاری می‌توان کسی که به موجب قانون به عنوان سرپرست قانونی مشخص شده را نیز والدین دانست، اما قطعاً ناپدری والدین نیست و به هیچ وجه حق کتک زدن بچه را در هیچ حد و اندازه‌ای ندارد.
بزرگترین و مهمترین سؤال خانم «مریم ت» در مورد سرنوشت هستی است: برای هستی چه کار می‌توانم بکنم آیا می‌شود او را از آن خانه نجات داد؟ بله. قطعاً می‌شود برای هستی کاری کرد ولی باید عجله کرد قبل از اینکه بلای بیشتری سر هستی بیاید…
اگر مورد کودک آزاری مشاهده کردید باید یکی از کارهای زیر را انجام دهید:
تماس با اورژانس اجتماعی شماره ۱۲۳ فایده دارد…. بله این ماشین‌های اورژانس اجتماعی که گوشه خیابان می‌بینیم برای دکور نیست و به درد می‌خورد. شما با اورژانس اجتماعی تماس می‌گیرید و نام و آدرس جایی که کودک آزاری می‌شود را بیان می‌کنید. مددکاران اجتماعی بلافاصله به محل مراجعه می‌کنند و پس از بررسی‌های انجام گرفته در صورت نیاز کودک را از محل خارج کرده و با خود
می‌برند.
شماره ۳۳۱۱۴۱۳۶و ۳۷ برای اطلاع از موارد کودک آزاری اعلام شده
با اینکه قانون در مورد کودک آزاری موادی دارد و تا حدودی برای خیلی از چیزها تعیین تکلیف کرده است اما هنوز نقاط تأسف برانگیز در این قانون کم نیست. حقیقت تلخ این است که اگر قانون ما کارآمد بود هر روز شاهد وقایع تلخ کودک آزاری و سوءاستفاده و بهره کشی از کودکان نبودیم:
در این ماده قانونی، هیچ اشاره و تأکید خاصی نسبت به کودکان در جهت حمایت بیشتر از آنها، به عمل نیامده است و به نظر می‌رسد که قانونگذار کیفری باید با توجه به آسیب‌پذیری بیشتر اطفال، طفل بودن را از علل مشدده جرم قرار دهد و به جرم‌انگاری خاص برای اطفال در این زمینه‌ها اقدام کند.
از همه مهمتر در جلوگیری از کودک‌آزاری افزایش فهم و درک و فرهنگ عمومی است. مراقبت ما از کودکان خودمان و توجه به اتفاقاتی که ممکن است در اطراف ما برای کودکان دیگر بیفتد. مهم این است که به کودکان هرچند کم سن و سال نگاه انسانی داشته باشیم و به آنها نیز عزت نفس و احترام به خودشان را آموزش دهیم.
هر نوع اذیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب شود به آنان صدمه جسمانی یا روانی و اخلاقی وارد شود و سلامت جسم یا روان آنان را به مخاطره اندازد ممنوع است. هر گونه خرید، فروش، بهره‌کشی و به کارگیری کودکان به منظور ارتکاب اعمال خلاف از قبیل قاچاق، ممنوع و مرتکب حسب مورد علاوه بر جبران خسارات وارده به شش ماه تا یک سال زندان یا به جزای نقدی از ده میلیون (۰۰۰/۰۰۰/۱۰) ریال تا بیست میلیون (۰۰۰/۰۰۰/۲۰) ریال محکوم‌خواهد شد.هر گونه صدمه و اذیت و آزار و شکنجه جسمی و روحی کودکان و نادیده گرفتن عمدی سلامت و بهداشت روانی و جسمی و ممانعت از تحصیل آنان ممنوع و مرتکب به سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس یا تا ده میلیون (۰۰۰/۰۰۰/۱۰) ریال جزای نقدی محکوم می‌گردد.
پس همان طور که می‌بینید طبق قانون ما کودک آزاری جرمی است که به سادگی و در هر خانه‌ای ممکن است اتفاق بیفتد، حتی اگر فرزند افسرده یا بیش فعالمان را برای معالجه به دکتر نبریم در حقیقت کودک آزاری کرده‌ایم.
زهرا سپید نامه
همکاری با گروه وکلای یاسا، تجربه ای زیبا در زمینه تحقق عدالت در هر ابعادی برای من بوده است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
كود‌‌ک آزاری عبارت است از تهدید یا آسیب سلامت جسم و روان،رفاه و سلامت كود‌‌ك به دست والدین یا افرادی كه نسبت به او مسئول هستند.
1120
561
1172
مجازات کودک آزاری توسط مادر
1151
443
577
1443
وکیل ۳۶۰: گروه حقوقی اندیشه کوروش
نظر شما
خدمات وکیل ۳۶۰
1
1
1
33282
19575
18703
16951
16266
14355
13440
10599
10564
10278
9834
9829
7771
7501
7485
۲۴ مهر ۹۶
۲۴ مهر ۹۶
۳۰ شهریور ۹۶
۲۸ شهریور ۹۶
۲۸ شهریور ۹۶
۲۷ شهریور ۹۶
۲۷ شهریور ۹۶
۲۶ شهریور ۹۶
۲۶ شهریور ۹۶
مجازات کودک آزاری توسط مادر
۱۹ شهریور ۹۶
۱۹ شهریور ۹۶
۱۲ شهریور ۹۶
۸ شهریور ۹۶
۸ شهریور ۹۶
۵ شهریور ۹۶
متاسفانه قانون سال ۱۳۸۳ با وجود آنکه قانون مترقی و خوبی تلقی می‌شد و اولین بار بود که در مورد کودک آزاری به تصویب می‌رسید اما عملاً به دلیل اینکه شورای نگهبان، والدین را از شمول این قانون مستثنی نمود وجه بارز و مترقی خود را از دست داد.
ایلنا: یک حقوقدان با اشاره به اینکه قانونی برای کودک آزاری والدین وجود ندارد؛ گفت: بیشترین کودک آزاری از سوی والدین اعمال می‌شود که این امر می‌تواند به علت اعتیاد، مشکلات اقتصادی، فرهنگی و یا نا‌گاهی والدین باشد.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ چندی پیش کودک دو سالهای به علت ضرب و شتم پدرش دچار مرگ مغزی شد و مادر او تصمیم به اهدا اعضای بدن او گرفت. علی نجفی توانا(حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری) در مورد جایگاه کودک آزاری در قانون به خبرنگار ایلنا گفت: قانون در کشور ما در مورد کودک آزاری رویکردهای متفاوتی دارد کودک آزاری یا آزار اشخاص در هر سن و هر جنسی مجازات کیفری ویژه‌ای دارد. اما کودک آزاری توسط والدین و سرپرستان، خود با واکنش‌های متفاوتی روبرواست برای نمونه، اگر والدینی رعایت سلامت روانی و جسمانی و مسائل مربوط به بهداشت، رشد تربیتی و آموزشی را طبق معیارهای عرفی رعایت
نکنند، اگر پدر و مادر باشند، طبق ماده ۱۱۷۳ از آنها سلب حضانت می‌شود و اطفال باید به اشخاص حقیقی و یا حقوقی ذیصلاح سپرده شوند.
این حقوقدان افزود: خوشبختانه با قانونی که در ماههای گذشته توسط مجلس به تصویب رسید، این امکان وجود دارد که با کمک دولت، اشخاص حقوقی و حقیقی ذیصلاح نسبت به ترویج این روش یعنی سلب حضانت از افراد فاقد صلاحیت و سپردن آنها به دیگران اقدام کند. هر چند این قانون دیر به تصویب رسید اما قانونی مترقی است. هرچند تبصره ۲۷ آن به گونه‌ای تدوین شده که ابعاد مثبت آن را تحت تاثیر قرار داده است. این تبصره امکان ازدواج سرپرستان اطفال بی‌سرپرست را با آنان ایجاد می‌کند که به نوعی نقض غرض تلقی می‌شود. اما به هر حال این قانون جدید برخی از مشکلات ما را در بحثنگهداری اطفال توسط اشخاص
حقوقی و حقیقی ذیصلاح مرتفع کرده است.
مجازات کودک آزاری توسط مادر
نجفی توانا گفت: امادر مورد آزار واذیت جسمی کودکان و شکنجه توسط والدین متاسفانه قانون سال ۱۳۸۳ با وجود آنکه قانون مترقی و خوبی تلقی می‌شد و اولین بار بود که در مورد کودک آزاری به تصویب می‌رسید اما عملاً به دلیل اینکه شورای نگهبان، والدین را از شمول این قانون مستثنی نمود؛ وجه بارز و مترقی خود را از دست داد و سبب شد که اگر والدین فرزند خود را در چارچوب تربیتی مورد تنبیه بدنی قرار دهند؛ مشمول این قانون نشوند. در نتیجه از آنجا که افراد عادی اگر موجب این کارشوند مشمول قانون مجازات قرار می‌گیرند؛ بنابراین، با مستثنی کردن والدین عملا این قانون چیز جدیدی به همراه
نداشت.
این استاد دانشگاه افزود: اکنون قانونی برای مورد آزار قرار گرفتن کودکان توسط والدین نداریم، در حالی که می‌دانیم که بیشترین ایذاء و اذیت را والدین نسبت به فرزندان دارند. جالب است که بدانید که قتل طفل توسط پدر، قابل مجازات قصاص نیست. البته آزار و اذیت فرزندان توسط والدین تنها به علت ضعف قانون نیست و علت آن را باید در ضعف فرهنگ، مسائل اقتصادی، مسائل تربیتی و ناآگاهی والدین جستجو کرد. هرچند که در صورت وجود قانون مانع، یعنی قانونی که والدین را برای انجام تنبیه غیر متعارف، قابل مجازات تلقی کند، ما می‌توانستیم با بخشی از این جرایم مبارزه کیفری کنیم.
وی ادامه داد: در جامعه ما ضعف قانون عامل مضاعفی برای اذیت و آزار کودکان توسط والدین به ویژه والدین معتاد، بیکار و کم درآمد و یا از هم جدا شده تلقی می‌شود. عدم کارآیی و کم تحرکی نهاده‌های مدنی و NGOها در حمایت از کودکان از عوامل دیگر این مساله است و ما هر روز شاهدیم که کودکان باسیگار، چکش، قیچی، مشت و لگد، حتی در سنین شیرخوارگی، مورد ضرب و شتم و آزار قرار می‌گیرند وباید توجه دشت که اذیت و آزار جنسی نیز رو به افزایش است.
این وکیل پایه یک دادگستری گفت: حادثه اخیر نیز در چارچوب همین توضیحات قابل ارزیابی است، موارد مشابه بسیاری نیز وجود داشته است برای نمونه پدری که در کرج به علت بیکاری فرزندان خودرا با چکش کشته بود را هنوز از خاطر نبرده‌ایم. متاسفانه رسانه‌ها، مسئولین و جامعه وقتی حادثه‌ای جدید اتفاق می‌افتد به صورت مقطعی فعال می‌شوند و سپس موضوع فراموش می‌شود.
وی افزود: بهتر است که در تمام دادسراهای کشور با حضور افراد متخصص، دفاتری راتشکیل دهیم که با جلب مشارکت عمومی هر گونه کودک آزاری را در مرحله اولیه مورد برخورد قرار دهند. ضمن آنکه قوه مجریه نیز باید سعی کند، ظرفیت موجود در قانون حمایت از اطفال را با تخصیص بودجه فعال کند تا برای اشخاص حقیقی وحقوقی که علاقه‌مند به نگه داری از کودکان بی‌سرپرست و یا بد سرپرست هستند راه هموار‌تر شود. قطعا تشکیل یک واحد روان‌شناسی و تربیتی در هر شهرستان، برای کمک به والدین می‌تواند روش موثری برای جلوگیری از ایضاء و آزار کودکان تلقی شود.
اصفهان – خبرگزاری مهر: زهرا نشسته می خوابد. بدن زهرا بی رمق تر از آن است که بتواند خودش را نگه دارد اما همین‌طور نشسته چرت می زند و بعد دوباره می پرد بالا؛ خیره می شود به دیوارهای رنگ پریده بیمارستان.
به گزارش خبرنگار مهر، زهرا سه ساله، وقتی زندگی شیشه ای را تجربه کرد، از الفبای آن فقط درد را یاد گرفت. چشمان زهرا زیر کلی کبودی و جای زخم گم شده جای جای بدنش پر است از کبودیهایی که تن رنجورش را احاطه کرده اند. چشمان بی رمق زهرا معلوم نیست چه چیزی را جستجو می کند اما سه حرف بهارش را زمستان کرده: «د.ر.د »، درد را از هر طرف بخوانی برایش درد است چون مهربانی را یاد نگرفته است.
بدنش از کبودی سیاه است و مهر سوختگی ناشی از سیخ، قاشق و جای گاز گرفتگی و … بدنش را نقاشی کرده، پدر و مادر هر دو معتاد به شیشه اند.
شیشه، فاجعه دردناکی است برای زهرای سه ساله که حالا در بیمارستان امام حسین در خیابان امام خمینی بخش جراحی کودکان روزهای آرامش بعد از طوفان را می گذراند .آرامشی که هنوز در رگه های ذهنی این کودک نوپا با درد معنا می شود.
قوانین کهنه جواب نمی دهد
مجازات کودک آزاری توسط مادر
این روایتی گذرا از کودک آزاری است که این روزها در اصفهان رسانه ای شد. فاجعه ای تلخ و دردناک که حکایت از اوضاع و احوال بحرانی می دهد که این سالها با ورود شیشه به جرگه مواد مخدر صنعتی و سنتی شیوع بیشتری را ایجاد کرده و در تارو پود پوسیده قوانین کهنه و ناقص مربوط به خودش طبل خاموشی را می زند.
مریم یعقوبی مسئول مجموعه اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی اصفهان در این رابطه می گوید: یک فرد ناشناس از اهالی محل با 123 تماس گرفت و به ما گفت که در این محله خانمی هست که شیشه مصرف می کند و کودکش با وضعیت بسیار بد سوختگی و تب روبرو است و او خودش کودک را درمان می کند.
با این تماس به محل رفتیم اما بار اول در را به رویمان باز نکردند به همین خاطر بار دوم با حکم قضایی وارد خانه شدیم و همه جا را مورد بازرسی قرار دادیم اما کودکی نبود بعد از گشتن خانه کودکی سه ساله را پیدا کردیم که با وضعیت ناگواری در حمام خانه پنهان شده بود.
یعقوبی با اشاره به اینکه وضعیت رقت باری ایجاد شده بود، اضافه کرد: زهرا را به شدت شکنجه داده بودند و انگار پوست زیر بغلش را با چاقو کنده بودند.
وی افزود: دور دهان و گوش کودک به شدت سوخته بود و ما با دیدن این اوضاع سریعا او را به بیمارستان امام حسین انتقال دادیم.
مسئول مجموعه اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی اصفهان اضافه کرد: وقتی پزشک او را معاینه کرد در گوشش تخم انگل حشرات یافت این در حالی بود که با معالجات بیشتر مشخص شد که سمی به بچه خورانده اند که روده هایش آسیب دیده و بر اثر عفونت بچه داشت در تب می سوخت.
یعقوبی ادامه داد: بعد از اطلاع از این وقایع فجیع دادستان حکم جلب پدر و مادر این کودک را داد.
وی با اشاره به اینکه احتمال می رود این کودک را در خواب آزار داده اند، اظهار داشت: زهرا نشسته می خوابد و می ترسد که راحت بخوابد و این دلیلی می شود بر اینکه این کودک بارها و بارها در خواب شکنجه شده این از جای گازگرفتگی و سوختگی هایی که بر تن کودک مشاهده می شود بسیار ملموس است.
مسئول مجموعه اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی اصفهان در پاسخ به خبرنگار مهر مبنی بر آزار جنسی این کودک سه ساله گفت: به دلیل وضعیت نامناسب کودک امکان جابه جایی او به پزشکی قانونی نبوده و هنوز این مسئله ثابت نشده اما احتمال آن وجود دارد.
بر اساس اعلام مدیرکل بهزیستی استان اصفهان سال گذشته 2500 تماس با خط تلفن کودک‌آزاری اورژانس اجتماعی صورت گرفته که تمامی این تماسها مرتبط با آزار کودکان بوده است و این رقم نسبت به یک سال قبل در همین‌مدت چندین برابر افزایش داشته است.
کودک آزاری، پنهان شده در لایه های خانواده های آسیب دیده
محمود محمد زاده با اعلام اینکه در کل سال گذشته 97 مورد کودک آزاری داشتیم که موارد شدید آنرا به بیمارستان ارجاع دادیم می گوید: والدین این کودکان با مذاکره با قاضی یا به حبس محکوم شده اند و یا مورد مشاوره قرار گرفته اند.
اما هر چند این آمار درست و صحیح باشد اما باز هم به دلیل اینکه بیش از ۷۰ درصد کودک آزاری‌ها در خانه اتفاق می افتد موجب می شود تا شمار زیادی از موارد امکان انعکاس نداشته باشند و این مسئله بیش از هرچیز نشان می‌دهد این پدیده دردناک در خاموشی قرار داشته و ابعاد آن پنهان است.
اما بر اساس همین آمار‌های موجود در کشور ما ۵۶ درصد کودکان آزار دیده دختر و ۴۴ درصد پسر هستند که ۴۴ درصد کودکان توسط پدر، ۱۲ درصد توسط مادر و مابقی توسط آشنایان یا سایر افراد مورد آزار قرار گرفته‌اند که در این بین سهم ناپدری‌ها بسیار پر رنگ است و نشان از تأثیر طلاق در وقوع این پدیده اجتماعی دارد.
قانون حمایت از کودکان و نوجوانان در دیماه سال ۸۱ و در ۹ ماده به تایید شورای نگهبان رسید بر اساس ماده چهار این قانون برای مرتکبان آزارو شکنجه روحی و جسمانی اطفال و نادیده گرفتن بهداشت و سلامت جسمی و روانی آنها مجازات زندان از سه ماه و ۱ روز تا شش ماه و تا ۱۰ میلیون ریال جزای نقدی به همراه داشته و ماده ۳ آن هم مجازات‌هایی سنگین‌تر برای مرتکبین به بهره‌کشی اقتصادی و به کارگیری اطفال در شغل‌های خلاف و… مقرر کرده است.
با وجود این قانون اگرچه به نظر می‌رسد که خلاء قانونی در برخورد با کودک آزاری وجود ندارد ولی تناسب مجازات با جرائم انجام شده توسط فعالان حقوق کودک و صاحبنظران اجتماعی جهت پیشگیرانه بودن آثار مجازات‌ها محل ایراد و اشکال است، ضمن آنکه عملکرد برخی از قضات نیز با انتقاد‌های زیادی روبرو بوده است.
آنچه در مورد قوانین نمایان است ضعف آنها در بازدارندگی و حمایت از قربانیان کودک آزاری است که در افزایش شمار این وقایع و وضعیت پرونده‌های سال جاری قابل مشاهده است و موجب شده تا برخی انجمن‌ها و فعالیت حقوق کودک از کمیسیون اجتماعی مجلس خواستار اصلاح و تصویب قوانین، گنجاندن موادی به لایحه حمایت از خانواده و تشدید مجازات‌ها شوند.
کودک آزاری شایع ترین خشونت خانگی
براساس آمارهایی که در رابطه با کودک آزاری وجود دارد می توان دریافت که “کودک آزاری از جمله شایع ترین خشونتهای خانگی است، همین آمار نشان می دهد که دختران با سهمی 52.5 درصدی از گزارش‌های کودک آزاری، بیشتر مورد آزار قرار می گیرند.
در این میان نیره اخوان نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی از کارگروهی خبر می دهد که برای بررسی کودک آزاری در لایحه حمایت از خانواده تشکیل شده و این موضوع مورد بررسی قرار گرفته و بخشهایی از این لایحه برای دفاع از حقوق کودکان اختصاص یافته است و قانون جدید موارد حمایتی از اطفال و نوع جرمهایی که علیه اطفال انجام می‌شود مشخص شده است.
در همین رابطه سعید صادقی معاون اجتماعی سازمان بهزیستی استان اصفهان بیان می کند: از کل تعداد تماسها با اورژانس اجتماعی حدود 22مورد آزار جنسی 52 مورد روانی 131مورد غفلت و هشت مورد ترکیبی بوده است و مورد پیگیری قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه 60 درصد موارد کودک آزاری ازطریق اورژانس اجتماعی ثبت شده، گفت: پایگاه اطلاع رسانی 123 قصد دارد مداخلات روانی- اجتماعی را قبل از مداخلات قضایی و انتظامی و حتی در کنار این نوع مداخلات اجرا کند.
زهرا حالا روی تختخواب سفید بیمارستان چمباتمه زده، لای ملحفه سفید بیمارستان در بخش جراحی کودکان، کلی سیم و لوله از دو طرفش به او پیوند می خورد، دو چنگ ظریف را مشت کرده و لرزلرزان برابر صورت گرد و کوچکش گرفته، چنگ‌ها اما می‌لرزند و دمادم صورت کوچکش را پیدا و ناپیدا می‌کنند، صورت دختر پر است از لکه‌هایی دایره ای و زخمهایی که تکمیلش کرده اند. همه وجود کوچک دختر به زلزله‌ای محدود شده ….
…………………….
گزارش: دریا قدرتی پور
All Content by Mehr News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
سلامت نیوز:کودکان آینده‌سازان جامعه هستند و تعلیم و تربیت صحیح آنها موجب صحت و سلامت اجتماع است؛ لذا به هر ترتیبی که شخصیت آنها ساخته شود، جامعه انسانی نیز همان شخصیت را خواهد داشت.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند، به همین دلیل توجه به نیازها و حمایت از این قشر در مرکز توجه بسیاری از جوامع پیشرفته قرار دارد و نگرانی از آزار کودکان باعث تدوین و اجرای قوانین حمایتی در این زمینه شده است، زیرا آنچه امروزه نگرانی فعالان حقوق کودک یا کسانی که در این زمینه احساس مسئولیت می‌کنند را برانگیخته، آزار و شکنجه کودکان است. به‌طورکلی اگر نگاهی گذرا به جامعه داشته باشیم به وضوح شاهد آزار کودکان به‌ویژه از سوی والدین با توجیه تنبیه برای تربیت هستیم.
اشکال گوناگون تنبیه بدنی کودکان به‌عنوان پدیده‌اي تاریخی از دیرباز در تمامی جوامع و فرهنگ‌هاي مختلف وجود داشته و تا امروز هم ادامه یافته است. البته واکنش‌ها به تنبیه کودکان متفاوت است و برخی از منابع روایی و قانونی با تفکیک میان تنبیه بدنی کودکان موضعی را اتخاذ می‌کنند که در آن برخی از اقسام تنبیه بدنی کودکان تجویز شده و برخی تلاش کرده‌اند تا ممنوعیت تنبیه کودکان را به‌عنوان پدیده ضدحقوق بشري زیر سوال ببرند وآن را به طورکلی یا جزیی انکار کنند.
این درحالی است که در نظام بین‌المللی حقوق بشر مدت‌هاست که تنبیه بدنی کودکان تحت عناوینی نظیر نقض حقوق کودك، خشونت علیه کودکان و نقض حقوق بشر منع و محکوم می‌شود.
همچنین در قانون اساسی بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته به حقوق کودکان توجه لازم مبذول شده است. ده‌ها نهاد و سازمان منطقه‌ای و بین‌المللی به نام کودکان و حمایت از آنها تأسیس شده اما این درحالی است که اگر قانون اساسی کشورمان را ورق بزنیم، مشاهده می‌کنیم که از اصول ١٧٧گانه آن حتی یک اصل به کودکان اختصاص نیافته است. شاید بتوان این را نشانه عدم توجه قانونگذاران به کودکان و تربیت آنها دانست.مجازات کودک آزاری توسط مادر
قانون اساسی ما مدعی است که به مشکلات و مسائل عدیده پرداخته است اما حقیقت امر بدین‌گونه نیست، چون در این مورد با تفویض اختیارات به قانون مدنی و قانون مجازات اسلامی کودکان را بیشتر تحت سلطه والدین قرار داده است. بسیاری از کارشناسان معتقدند که نظام قانونی و حقوقی ما باید در این مورد اصلاح شود. درحال حاضر افزون بر ضعف قوانین در زمینه مبارزه با پدیده کودک‌آزاری، نظام اجرایی کشور نیز توانایی اجرای موثر قوانین را ندارد و ت
مجازات والدین در قانون«کودک‌آزاري جرم است و نياز به شاکي خصوصي ندارد و افراد مکلفند به محض مشاهده گزارش دهند، اما به نتيجه نرسيدن و طولاني بودن روند رسيدگي به اين پرونده‌ها و نبود حمايت از شخص گزارش‌دهنده، باعث شده است که مردم حتي پزشکان خود را درگير اين موضوع نکنند.
یکی از بزرگترین معضلات عدم آگاهی مردم نسبت به قوانین موجود است، همچنین فقدان قانوني که پزشک را ملزم کند موارد کودک‌آزاري را به مراجع ذيصلاح گزارش دهد. کمبود چنین قوانینی باعث شده است بسياري از پزشکان تنها به مداواي کودکان بپردازند و از دخالت در اين زمينه بپرهيزند. این موضوع نشان‌دهنده خلأ قانونی است که در این راستا نیازمند تدوین قانونی هستیم که پزشک نيز با احراز اطمينان علاوه بر درمان مصدوم، فرد خاطي را نيز براي برخورد به مرجع قانوني معرفي کند، اما این رفتار مسئولانه هنوز قانونی نیست.»
دکتر علی کاظمی، قاضی دادگستری و استاد دانشگاه در پاسخ به سوال «شهروند» که آیا تنبیه کودک توسط والدین مجازات دارد یا خیر؟ می‌گوید: در قانون مجازات اسلامی ١٣٧٠ موارد تأدیب شرعی از مواردی بود که به‌عنوان مجازات تلقی نمی‌شد، به همین جهت مسئولیت کیفری هم برایش در نظر گرفته نشده بود و خارج از محدوده مسئولیت کیفری محسوب می‌شد. ولی در قانون مجازات اسلامی جدید این موضوع حذف شده و بنیان تأدیب شرعی در قانون جدید وجود ندارد ولی به موجب قانون جدید در حمایت از کودکان و نوجوانان در سال ١٣٨١ در ماده ٥ تنبیه توسط والدین کودک‌آزاری محسوب نمی‌شود ولی تنبیهی که موجب آسیب دیدن روحی، روانی و جسمی کودکان شود از لحاظ مسئولیت کیفری باید بررسی شود، همچنین بد نیست بدانیم ٨٥درصد از کودک‌آزاری‌ها به وسیله پدر و مادر صورت می‌پذیرد که اگر موجب آسیب روحی و روانی کودکان شود، ممنوع است.
ترخیص پیش از موعد با تهدید پزشک معالج«تنبیه ممکن است به صور گوناگون انجام گیرد و منحصر به کتک زدن نباشد ولی متاسفانه در جامعه کنونی شاهد تنبیه‌های شدیدی به شیوه‌های خشن و وحشیانه و ضربه زدن با ترکه انار و شیلنگ و شلاق از سوی والدین هستیم و باید راهکاری برای این موضوع بیندیشیم.»
این قاضی دادگستری ادامه داد: در بیشتر مواقع حق ولایت باعث آزار دیدن بیشتر افراد می‌شود زیرا بارها دیده شده که والدین، کودک آسیب‌دیده را به بیمارستان برده و با وجود اینکه دوره درمان پایان نیافته، درخواست ترخیص می‌کنند و در صورتی‌که پزشک از تحویل کودک ممانعت کند والدین می‌توانند از پزشک مربوطه شکایت کنند. به همین جهت به مقرراتی نیاز داریم که تا کودک دوره درمانش پایان نیافته، نباید اجازه ترخیص پیدا کند و تحت درمان مراکز درمانی باشد یا اگر ترخیص شد تحت نظر یک مددکار قرار بگیرد تا بر وضع کودک نظارت داشته باشد و بهبود لازم را پیدا کند. متاسفانه مقررات ما برای والدین چندان مسئولیتی ندارد.
همچنین بیشترین شاکیان این موضوع پدران و مادران هستند خصوصا اگر در مواردی کودکان زیر سن بلوغ باشند. حال اگر پدر یا مادر از عوامل کودک‌آزاری باشند، کسی شکایت نمی‌کند. وی در رابطه با نحوه گزارش تخلف والدین نیز گفت: در صورت مشاهده باید به اورژانس اجتماعی اطلاع داد تا این موضوع در دست بررسی قرار گیرد و اگر والدین سوء رفتار داشته باشند ممکن است بدسرپرست شناخته شوند و کودک از آنها گرفته شود و مسئولیت نگهداری کودک به بهزیستی یا خانواده دیگری سپرده شود. البته ناگفته نماند در بسیاری از موارد (که ممکن است این عمل نیز نتیجه‌بخش نباشد) تنها سازمان بهزیستی برای حمایت از کودکانی که مورد اذیت و آزار قرار می‌گیرند اقدام به دریافت سرپرستی کودک می‌کند یا سرپرستی آنها را به خانواده‌های دیگری واگذار می‌کند و سازمان و ارگان‌های دیگر حق دخالت در این زمینه را ندارند.
در انتظار قانونی برای حمایت از کودکاناین استاد دانشگاه ادامه داد: با توجه به قانون حمایت از کودکان و نوجوانان که به تنهایی پاسخگوی مقابله با کودک‌آزاری نیست، لایحه‌ای تقدیم مجلس هفتم شد که تکمیل‌کننده قانون حمایت از کودکان و نوجوانان است زیرا راهکارهای پیشگیری از کودک‌آزاری، راهکارهای حمایتی، مقررات جزایی ویژه، شورایعالی حمایت از کودکان، صندوق حمایت از کودکان بزه‌دیده و… در این لایحه پیشنهاد شده است و تا زمانی که این لایحه به تصویب نرسد ما دچار خلأ قانونی شدیدی هستیم و باید هر چه زودتر به این لایحه رسیدگی شود، زیرا درحال حاضر قانون در این موضوع ما را بسیار محدود کرده است، به‌صورتی که حتی زمانی که پرستار یا پزشکان شاهد جراحت کودکان هستند، اجازه ندارند باعث ممانعت ترخیص کودک شوند و تنها راه شکایت از والدین است که این موضوع خود زمان طولانی‌مدت را می‌طلبد.«در بعد قانونگذاری مشکل اصلی، تجویز صریح تأدیب یا تنبیه بدنی کودک در قوانین کشور ما است: ماده ١١٧٩ قانون مدنی در این خصوص مقرر کرده است که ابوین حق تنبیه طفل خود را دارند ولی به استناد این حتی نمی‌توانند طفل خود را خارج از حدود تأدیب، تنبیه کنند. قانونگذار به صراحت در این‌جا اختیار تنبیه کودک را به والدین او داده است، ولی مسأله‌ای که مبهم است حدود تأدیب است. مرز تأدیب والدین بر کودک در این‌جا مشخص نیست و هیچ ماده مصرح قانونی نیز در این زمینه دیده نمی‌شود یا ماده ١١٧٧ قانون مدنی که بیان می‌دارد: طفل باید مطیع ابوین خود بوده و در هر سنی که باشد باید به آنها احترام کند. مسأله احترام و ارزش به والدین چیزی نیست که انسان منکر آن شود یا با آن مخالفت کند. هر کسی می‌داند که احترام به بزرگترها واجب است. اما کودک باید در مقابل رفتار ناحق والدین چه کند؟»
تنبیه بدنی توسط والدین مجاز استعضو ارشد مرجع ملی حقوق کودک درباره تنبیه بدنی کودکان معتقد است که سهل‌انگاری، آسیب‌رسانی، خشونت جسمی و روحی نسبت به کودک و… ازجمله اقداماتی است که کودک‌آزاری تلقی می‌شود
منصور مقاره عابد با بیان اینکه متاسفانه تنبیه بدنی و آزارهای روحی و جسمی در شیوه تربیتی ما به ثبت رسیده است، گفت: با وجود پیشرفت‌های موجود، افرادی هستند که برای تربیت کودکان متوسل به آزار و تنبیه بدنی می‌شوند و متاسفانه شاهد وجود چنین رفتارهایی در برخی مدارس نیز هستیم. وی با اشاره به قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب ۱۳۸۱ گفت: براساس ماده ۲ این قانون هرگونه تربیت و آزار کودکان و نوجوانان که موجب صدمه جسمی، روحی یا اخلاقی به آنان شود و سلامت جسم و روانشان را به مخاطره اندازد، ممنوع است.
عضو مرجع ملی حقوق کودک تأکید کرد: براساس ماده ۷ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان، اقدامات تربیتی در چارچوب ماده ۵۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ و ماده ۱۱۷۹ قانون مدنی مصوب ۱۳۱۴ از شمول این قانون مستثنی است، به‌عبارت دیگر براساس مواد مذکور تنبیه بدنی و آزار کودک توسط والدین از موارد جرم مستثنی شده و قابل مجازات نیست.
وی ادامه داد: اما تنبیه بدنی به وسیله افرادی به غیر از والدین ازجمله مسئولان آموزش و مربیان از مواردی است که در قانون کودک‌آزاری تلقی شده و پیگیری و مجازات آن به شاکی خصوصی نیاز ندارد.
عضو مرجع ملی حقوق کودک با بیان اینکه به نظر می‌رسد در قانون مدنی حق تنبیه برای والدین محفوظ مانده است به شرط آنکه خارج از حد متعارف نباشد، ادامه داد: ماده ۱۱۷۳ از مصادیق عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی والدین را تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف دانسته است که این موضوع ابهاماتی را ایجاد کرده است.
تنبیه شرعی چگونه است؟«تنبيه مجاز شرايط خاصي دارد كه با در نظر گرفتن آنها می‌بينيم اين اصل، يك اصل حكيمانه است، نه شيوه خشونت‌آميزي براي جبران ناتواني‌هاي والدين در تربيت و هدايت كودكان. تنبيه بدني كودكان پيش از ١٠ سالگي، مجاز نيست و مقدار زدن نيز كاملا محدود است و اگر بيش از آن باشد يا منجر به سرخي، كبودي يا نقص عضو شود، كيفر دارد و جایز نیست.»
قانونی تعریف‌نشدهدکتر بهشید ارفع‌نیا، حقوقدان و استاد دانشگاه نیز در گفتوگو با «شهروند» در پاسخ به این سوال که آیا قانون جامعی برای مقابله با تنبیه کودکان توسط والدین وجود دارد یا خیر، گفت: در قانون مدنی آمده است که والدین به قدر متعارف می‌توانند فرزندان خود را تنبیه کنند؛ حال قدر متعارف از نظر افراد متفاوت است زیرا یکی متعارف را به صدای بلند می‌داند و دیگری متعارف را به کتک زدن می‌داند و این موارد بستگی به والدین و طرز تربیت آنها دارد؛ از این جهت که قانون حد و مرزی برای این موضوع تعیین نکرده دارای ایراد است.
این حقوقدان در پاسخ به این سوال که در صورتی‌که والدین پس از تنبیه فرزند خود را به بیمارستان برده و درخواست ترخیص زودهنگام کنند، راه مقابله‌ای وجود دارد یا خیر، توضیح داد: متاسفانه در قانون ما تدبیری برای اینگونه موارد در نظر گرفته نشده است و تنها در صورتی که آشنایان و شاهدان کودک‌آزاری به اورژانس اجتماعی اطلاع دهند پس از بررسی‌های لازم از سوی سازمان بهزیستی که خود دارای پروسه طولانی است، می‌تواند اجازه ترخیص کودک را تا زمان بهبود کافی ندهد که در این مورد نیازمند قانون جامع‌تری هستیم زیرا این قانون پاسخگوی جلوگیری از کودک‌آزاری نیست اما ناگفته نماند که ظاهرا لایحه‌ای وجود دارد که در دست بررسی است که امید می‌رود این لایحه به تصویب برسد تا کمی آمار کودک‌آزاری نزول پیدا کند.
براساس این گزارش با توجه به موارد یادشده و ضرورت اصلاح قوانین و تهیه و تدوین لایحه‌ای که سال‌هاست در مجلس درحال خاک‌خوردن است، انتظار می‌رود برای بهبود شرایط باید قانونی در نظر گرفت که کودکان را از آزار و اذیت و ضرب تازیانه والدین مصون نگاه داشت. با هر لحظه تأخیر در تصویب قوانین حمایتی در این زمینه شاهد آثار زیانبار تنبیه و شکنجه کودکان و فرار والدین از مجازات خواهیم بود، بنابراین توجه ویژه به این امر اجتناب‌ناپذیر است.روح قانون تنبیه را برنمی‌تابداحمدرضا اسعدی‌نژاد وکیل دادگستری و مدرس دانشگاهدرجوامع پیشین و شاید تا دودهه گذشته تنبیه کودکان امری عادی و طبیعی به نظر می‌رسیده؛ از این‌رو قانونگذار در‌سال ١٣١٤ در ماده ١١٧٩ قانون مدنی مقرر کرده است: «ابوین حق تنبیه طفل خود را دارند ولی به استناد این حق نمی‌توانند طفل خود را خارج از حدود تادیب تنبیه نمایند.» امروز روانشناسان، جامعه‌شناسان، جرم‌شناسان و سایر متخصصان علوم انسانی به این نتیجه رسیده‌اند که کودکان به خاطر شرایط حساس روحی که دارند، نباید مورد تنبیه قرار بگیرند؛ چراکه این تنبیه آثار روحی و روانی مخربی روی آنها خواهد گذاشت و چه بسا درصورت افراط در تنبیه، کودکان بزه‌دیده، در آینده درصورت فراهم بودن شرایط و فرصت مناسب به فکر انتقام مشکلات گذشته بیفتند. اساسا شخصیت کودکان درچند سال اول زندگی شکل می‌گیرد و درهمین دوران است که مهربان، بدجنس، خودخواه، اجتماعی، سازگاری یا ناسازگار می‌شوند.
از این‌رو طفل درصورت تنبیه، خوی و روحیات منفی پیدا می‌کند که این امر او را به یک بزهکار بالقوه تبدیل خواهد کرد؛ در نتیجه این فرد هزینه‌های مادی و معنوی فراوانی بر جامعه تحمیل می‌کند. در نظام حقوقی ما اگرچه اجازه تنبیه به والدین داده شده اما قاعدتا با توجه به آموزه‌های دینی و مبانی فقهی ما، نباید از این حق جز در موارد ضروری استفاده شود. والدین نیز درصورت به کاربستن تنبیه نیز نباید از حد متعارف گذر کنند؛ طبیعتا حد متعارف را عرف تعیین می‌کند و درجامعه امروز عرف، اصل تنبیه را هم نمی‌پذیرد. بنابراین از آنجا که مبنای این ماده، تشخیص عرف است و از طرفی هم عرف جامعه هیچ‌گونه تنبیهی را برنمی‌تابد، باید این ماده قانونی را در زمره مواد قانونی متروک و بی‌استفاده دانست که موضوعیت خود را از دست داده است. البته قانونگذار نیز درقوانینی که خصوصا در سالهای اخیر تصویب کرده، به شرایط روحی و جسمی اطفال و نوجوانان توجه ویژه‌ای داشته است، به‌گونه‌ای که در قانون جدید آیین دادرسی کیفری برای نوجوانان دادسرا و برای کودکان (و نوجوانان) دادگاه خاص تشکیل داده است تا به جرایم آنها درشرایط ویژه و مناسب‌تری رسیدگی شود؛ به‌علاوه، درقانون مجازات اسلامی، اطفال از مسئولیت کیفری مبری شناخته شده‌اند؛ به موجب ماده ١٤٠ این قانون، «مسئوليت كيفري درحدود، قصاص و تعزيرات تنها زماني محقق است كه فرد حين ارتكاب جرم، عاقل، بالغ و مختار باشد به جز در مورد اكراه بر قتل…» همچنین در این قانون، فصل دهم از ماده ٨٨ به بعد به مجازات‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی اطفال و نوجوانان اختصاص داده شده است.
این طرز تفکر قانونگذار نشان‌دهنده این موضوع است که از نظر وی، اطفال شرایط روحی و جسمی خاصی دارند که باید مورد حمایت واقع شوند. از این‌رو تنبیه آنها برخلاف خواست قانونگذار است. بنابراین از منظر قانونی و تحلیل حقوقی باید گفت که قانونگذار نیز اعتقادی به تنبیه کودکان از جانب والدین خود ندارد.
کودک 4 ساله که نشیمن‌گاهش توسط نامادری داغ و مورد آزار قرار گرفته بود، پس از تماس پزشک با بهزیستی و گزارش وضعیت کودک در حال مرگ، به بیمارستان و از آنجا به مرکز نگهداری سازمان بهزیستی زنجان منتقل شد. پدر این دختر چهار ساله به عنوان قیم و به این دلیل که هیچ‌گونه برخورد حمایتی از کودک خود نداشته، به پرداخت 30 میلیون تومان دیه محکوم شده است.
سلمان حسینی – معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی استان زنجان – در گفتوگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به تشریح جزییات این کودک‌آزاری پرداخت.
وی با اشاره به اینکه 18 اردیبهشت سال جاری به خط 123 اورژانس اجتماعی یک مورد کودک آزاری در شهر سلطانیه زنجان گزارش شد، گفت: همکاران اورژانس بلافاصله پس از اطلاع از این موضوع به محل اعزام شدند.
مجازات کودک آزاری توسط مادر
وی ادامه داد: علیرغم همکاری نامادری، کودک آزاری برای ماموران اورژانس محرز شد، اما به این علت که همان روز اجازه تحویل بچه را نداشتند، مجاز به مداخله نبودند.
حسینی با بیان اینکه روز بعد از گزارش، ماموران اورژانس به حکم قضایی و نیز نیروی انتظامی به محل مراجعه و علاوه بر دختر 4 ساله برادر وی را نیز تحویل گرفتند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی استان زنجان افزود: نوزاد پسر سه ماهه برخلاف خواهرش مورد کودک آزاری واقع نشده بود، اما هم اکنون در مرکز نگهداری سازمان بهزیستی استان زنجان به سر می‌برد.
وی با اشاره به اینکه کودک آزاری در مورد دخترک 4 ساله رخ داده بود، با هماهنگی‌های صورت گرفته با پزشکی قانونی آنها به محل اعزام و موضوع را گزارش کردند، اظهار کرد: با توجه به وضعیت کودک، وی به بیمارستان منتقل شد.
حسینی ضمن اشاره به اینکه دخترک 4 ساله از ناحیه لگن توسط نامادری داغ شده و جای تاول، سوختگی، کبودی و خراشیدگی در بدن وی مشاهده شده است، ادامه داد: کودک در تاریخ سوم خردادماه سال جاری از بیمارستان ترخیص و هم اکنون در مرکز نگهداری سازمان بهزیستی به سر می‌برد.
وی با تاکید بر اینکه سازمان بهزیستی کودک را بر اساس حکم قضایی تحویل گرفته است، اظهار کرد: کودک تنها با حکم قضایی تحویل خانواده می‌شود و سازمان بهزیستی نمی‌تواند بدون ارائه این حکم، کودک را به خانواده تحویل دهد.
حسینی با بیان اینکه به میزان 30 میلیون تومان برای کودک دیه تعیین شده است، گفت: این میزان حتما باید به حساب کودک واریز شود و تا زمانی که حکم قضایی ارائه نشود اجازه ترخیص کودک از مرکز بهزیستی وجود ندارد.
مینو میناسپهر مشاور حقوقی سازمان بهزیستی استان زنجان – نیز در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه پدر کودک به پرداخت 30 میلیون تومان دیه محکوم شده است، اظهار کرد: پدر کودک مکلف به پرداخت دیه تعیین شده است و در صورت پرداخت نکردن آن به زندان می‌رود.
وی در مورد احتمال تحویل کودک به خانواده بیان کرد: هیچ تضمینی وجود ندارد که کودک مجددا توسط خانواده مورد آزار قرار نگیرد، بنابراین نمی‌توانیم کودک را به خانواده تحویل دهیم و پس از پرداخت دیه نیز تنها با صلاحدید مقامات قضایی امکان این واگذاری وجود دارد.
مشاور حقوقی سازمان بهزیستی با اشاره به اینکه در 14 اردیبهشت ماه سال جاری پس از مراجعه دختر بچه توسط خانواده به پزشک معالج، پزشک موضوع را به خط 123 گزارش می‌دهد، گفت: پس از اطلاع از این موضوع ماموران 123 به محل اعزام می‌شوند.
به گفته سپهر، این خانواده دارای دو کودک هستند که فرزند اول دختر بچه‌ای 4 ساله و فرزند دوم نوزاد پسر سه ماههای است که فرزند همین نامادری است.
وی ادامه داد: ماموران اورژانس اجتماعی پس از اعزام به محل، نوزاد پسر را نیز با خود می‌برند چرا که در بدن او نیز آثار مختصر و جزئی از کودک آزاری مشاهده شده است.
مشاور حقوقی سازمان بهزیستی با بیان اینکه جرم کودک آزاری شاکی خصوصی ندارد، اظهار کرد: افراد و موسسات به هر نحوی که از موضوع مطلع شوند باید این امر را گزارش دهند و چرا که کودک در سنی قرار دارد که نمی‌تواند از خود دفاع کند دادستان یا مدعی‌العموم به عنوان متولی امور طفل صغیر (صغار) در این امر مداخله می‌کند.
وی در مورد درصد کودک آزاری و نیز دفاعیات خانواده کودک در دادگاه عنوان کرد: بدن کودک بسیار آسیب دیده، به گونه‌ای که زمان مداخله ماموران اورژانس اجتماعی در حال مرگ بوده است. لگن کودک داغ شده، موهایش کنده و آثار اصابت جسم سخت در بدن وی مشاهده شده است.
مشاور حقوقی سازمان بهزیستی به ماده شش قانون حمایت از کودکان و نوجوانان اشاره کرد و گفت: به موجب این ماده افراد، موسسات و مراکزی که مسئولیت نگهداری و سرپرستی کودکان را بر عهده دارند، مکلفند به محض مشاهده موارد کودک آزاری را به مقامات قضایی اعلام کنند و تخلف از این تکلیف با حبس و محکومیت و جزای نقدی همراه است.
همچنین عباسعلی خلدی- مدیرکل بهزیستی استان زنجان- نیز در گفتوگو با خبرنگار «اجتماعی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه زنجان، گفت: پدر و نامادری کودک 4 سالهای که محکوم به پرداخت دیه در پی کودک‌آزاری شده‌اند، به دنبال عدم پرداخت دیه هستند، اما برای حمایت از حق این کودک، بهزیستی رضایت نمی‌دهد.
خلدی در مورد نحوه کودک آزاری گزارش شده عنوان کرد: در پی اعلام این کودک‌آزاری کارشناسان بهزیستی به محل اعزام و مشخص شد این کودک از جانب نامادری خود مورد آزار قرار گرفته است، به همین خاطر بهزیستی استان به‌عنوان مدعی از پدر و نامادری کودک شکایت کرد که با اعلام دادگاه پدر دختربچه 4 سالهای که از ناحیه نشیمن‌گاه داغ شده است، به پرداخت 30 میلیون تومان جریمه محکوم شد.
مجازات کودک آزاری توسط مادر
وی افزود: این میزان دیه از سوی پزشکی‌قانونی و با حکم دادگاه تعیین شده است و با توجه به اینکه پدر قیم و سرپرست قانونی کودک است و در مقابل این عمل نامادری هیچ‌گونه برخورد حمایتی نداشته، باید آنرا پرداخت کند.
خلدی با اشاره به اینکه کودک آزاردیده هم‌اکنون در یکی از مراکز بهزیستی نگهداری می‌شود، اظهار کرد: پدر و نامادری هیچ‌گونه درخواستی برای بازگرداندن او به خانه نداشته‌اند و فقط پیگیر معافیت و شانه خالی کردن برای پرداخت نکردن مبلغ دیه هستند.
این مسئول تاکید کرد: بهزیستی استان با هدف جلوگیری از تکرار اینگونه حوادث ناگوار و دفاع از حقوق این کودک و با توجه به اینکه این اداره‌کل شکایت را طرح کرد، پیگیر دریافت دیه است و به هیچ عنوان رضایت نخواهد داد.
مدیرکل بهزیستی استان زنجان با بیان اینکه کودک‌آزاری اتفاقی بسیار ناپسند است، گفت: باید با اطلاع‌رسانی و تلاش برای فرهنگ‌سازی در این زمینه، از بروز چنین اتفاقات جلوگیری کرد تا شاهد تبعات ناگوار آن در جامعه نباشیم.
انتهای پیام
وحشي‌ها. حيف اسم پدر و مادر که بذارن رو شما. تف به غيرت اون پدر بي‌غيرت. دخترت نبود؟ پاره تنت نبود؟ آخه بچه 4 ساله با اون بدن نحيفش …
الهي تو آتيش جهنم داغتون کنن
باز جای بسی خوشحالیست که بعد از سالیان و اندی قانون حمایت از کودکان دارد به مرحله اجرا در می‌آید
تو رو خدا پيگير باشيد، نذاريد راحت در برن!
قداست نام پدر و مادرو لجن‌مال كرديد
پدره نه تنها حمايت نکرده بلکه راضي بوده. خبر نگفته مادر واقعي بچه در چه وضعي است؟ زنده است و مطلقه يا فوت شده؟ قربون خدا برم يکي حاضره ثروتشو بده صاحب يک بچه بهش بشه يکي ديگه نگران ديه است نه بچه‌اش.
آخ گفتی 🙁
خدا لعنتشان کند
اینها انسان نیستن. از جنس شمر ملعون هستن
جالبه آدمیت‌ها حتی تو خونه‌ها هم فراموش میشه، باعث تاسفه
بدبختانه آنگونه که به آسودگي گناهان ديگران را مي‌بينيم بيناي گناهان خويش نيستيم
The online version of the Iranian daily Hamshahri
گروه اجتماعی- زهرا رفیعی:
کودک‌آزاری جرم رقت انگیزی است که این روزها خبر‌های داغی از آن شنیده می‌شود؛ پدران و مادرانی که کودکانشان را تا حد مرگ کتک می‌زنند و به آنها بی‌مهری می‌کنند.
هرگونه آسیب جسمی یا روانی، سوءاستفاده جنسی یا بهره‌کشی و عدم‌رسیدگی به نیازهای اساسی افراد زیر 18سال توسط دیگر افراد و به‌صورتی که تصادفی نباشد، کودک‌آزاری تلقی می‌شود. آزار جسمی، غفلت یا بی‌توجهی، تاخیر در مراقبت بهداشتی، ترک، اخراج، مراقبت گسیخته، سرپرستی ناکافی، بی‌پروایی و بی‌ملاحظگی نسبت به امنیت و رفاه کودک نیز از انواع کودک‌آزاری محسوب می‌شود. در سال 81 قانونی به تصویب رسید که به‌نظر می‌رسید مشکلاتی که بر سر راه برخورد قضایی با کودک‌آزاران وجود دارد برداشته می‌شود اما در عمل اینگونه نبود. برای تنبیه کودکان هنوز براساس ماده59 قانون مجازات اسلامی و ماده1179 قانون مدنی عمل می‌شود. براساس ماده 59 قانون مجازات اسلامی، والدین حق تنبیه و تأدیب کودک خود را دارند، مشروط بر اینکه اقدامات یادشده، ایجاد ضرب و جرح نباشد و تنها در حد یک هشدار باشد. همچنین مطابق ماده1179 قانون مدنی، ابوین (پدر و مادر) حق تنبیه طفل خود را دارند، اما به استناد این حق نمی‌توانند او را خارج از حدود تأدیب، تنبیه کنند. متأسفانه بسیاری از والدین کودک‌آزار براساس این مواد از مجازات می‌گریزند.
اما دیروز معاون حقوقی رئیس‌جمهور خبری خوش داد. وی با اشاره به تصویب لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان گفت: در این لایحه پیش‌بینی شده تا کودکان هم بتوانند اعلام شکایت کنند که این مورد تا‌کنون در کشورمان سابقه نداشته است.فاطمه بداغی گفت که کمیسیون لوایح دولت این لایحه را در 16جلسه کارشناسی با حضور نمایندگان دستگاه‌های اجرایی دخیل در حوزه کودکان و نوجوانان، قوه قضاییه و همچنین معاونت حقوقی ریاست‌جمهوری، مورد بررسی قرار داد که به تصویب هیأت وزیران رسید.مجازات کودک آزاری توسط مادر
وی از ارسال این لایحه تا پایان هفته به مجلس شورای اسلامی خبر داد و گفت: این لایحه دارای 49 ماده و 44 فصل است که در فصل اول آن به وضعیت‌های مخاطره آمیز برای طفل اشاره شده که فقدان سرپرستی، فرار از خانه، زندانی توسط والدین، خشونت مستمر، عدم‌ثبت ولادت، سوءرفتار، بهره‌کشی وفعالیت مجرمانه به‌وسیله کودک، مواردی از آن است. معاون رئیس‌جمهور به برخی جرایم جدید اشاره کرد و گفت: ترغیب یا آموزش روش‌های خودکشی، آموزش مضامین مستهجن، افشای مشخصات طفل بزه دیده یا در معرض خطر و ترغیب کودکان به ترک تحصیل یا فرار، جرم محسوب شده و برای آن مجازات نیز تعیین شده است.
وی همچنین درخصوص حفاظت از طفل گفت: در این لایحه نیز به این موضوع اشاره شده و والدینی که مرتکب جرم و کودک آزاری می‌شوند از حق سرپرستی یا ملاقات با کودک خود محروم خواهند شد؛ در عین حال هم تاکید شده تا بدون دلایل کافی کودک از محیط خانواده جدا نشود.حجت‌الاسلام غلامحسین محسنی اژه‌ای سخنگوی قوه قضاییه پیش‌تر به مهر گفته بود: متأسفانه در برخی از موارد برخورد با کودک‌آزاری با چالش قانونی مواجه هستیم. شهروندان و دستگاه‌های مربوطه باید موارد کودک‌آزاری را بلافاصله به دستگاه قضایی گزارش دهند. باید سازوکاری تعریف شود تا دستگاه قضایی بلافاصله از رخداد کودک‌آزاری در کشور مطلع شده و به سرعت اقدام کند.
دکتر بهرام بهرامی قاضی پیشین دیوان عالی کشور در مورد جرم کودک‌آزاری می‌گوید: واقعیت این است که جرم کودک‌آزاری بیش از اینکه امر حقوقی باشد یک امر فرهنگی، اعتقادی، روانی و اجتماعی است. نمی‌توان این مسئله را فقط در قانون جست‌وجو کرد. در مورد جرم کودک‌آزاری قانون و کنوانسیون وجود دارد ولی قانونی که همه ابعاد کودک‌آزاری را پوشش بدهد وجود ندارد. در برخورد با این عمل مجرمانه از سوی مربیان، معلمان یا سایر افراد جامعه می‌توان از مقررات مختلفی استفاده کرد؛ اما نکته این است که تصور قانونگذار ما این است که امکان آزار کودکان از طرف پدر و مادر کم است و به ندرت چنین اتفاقاتی رخ می‌دهد.
بیان اینگونه مسائل موجبات تحریک والدین دیگررا نیز فراهم می‌آورد. بیان اینکه پدر یا مادر می‌تواند فرزندش را آزار بدهدچه‌بسا می‌تواند باعث تشویقات سوء هم بشود. در قضیه حضرت یوسف پدر به فرزندانش می‌گوید مواظب باشید یوسف را گرگ نخورد؛ عصر که برادران می‌آیند می‌گویند یوسف را گرگ درید. جامعه نیز چنین زمینه‌هایی دارد، جامعه را نباید در بستر فرهیخته‌ای ارزیابی کرد. در قانونگذاری نباید اصل را بزرگنمایی کرد بلکه با یک ماده‌ای اصل ماهوی را باید ایجاد کرد ولی شکل آن را به‌صورت مفصل گفت. قبل از اینکه به شکل مجازات کردن والدین بپردازیم باید بستر‌های فرهنگی را برای عدم‌بروز چنین جرایمی فراهم کنیم. مجازات پدر و مادر به حبس عوارضی دارد که باید به آنها فکر کرد.
این وکیل دادگستری در باره کارایی قانون حمایت از کودکان و نوجوانان مصوب سال1381 در برخورد با والدین کودک‌آزار گفت: می‌توان از قانون سال81 برای والدین خاطی استفاده کرد ولی این قانون شفاف نیست.اگر مقررات شفاف بود وضع کمی برای تشکیلات قضایی و ضابطین آن مشخص‌تر بود. این قوانین قابلیت تفسیرهای مختلف را دارد و اگر قانونگذار (مجلس) این موارد را تفسیر کند یا در آرای وحدت رویه و یا آرای اسلامی، رویه قضایی آن مشخص شود مشکلات حل خواهد شد. در این مورد خاص قانون وجود دارد و باید از مجلس بخواهیم آن را ابهام‌زدایی کند.
همشهری آنلاین:
همزمان با سال نو، سیلی سهمگین قسمت‌های زیادی از کشورمان را در نوردید، شدت خسارات و گستردگی پهنه سیل از سوی مسئولان بی‌سابقه توصیف شد .
همشهری آنلاین:
انجمن صنفی عکاسان مطبوعاتی ایران در هفتم آذر سال ۱۳۷۸ به همت و تلاش عده‌ای از عکاسان در خانه فرهنگ محله گل‌ها تاسیس شد.
همشهری آنلاین:
مقامات بهداشتی اوگاندا می‌گویند یک پسر پنج‌ساله در این کشور به علت دچار شدن به ویروس ابولا درگذشت.
همشهری آنلاین:
پژوهش بررسی رابطه بین میزان استفاده از رسانه‌های ارتباط جمعی با میزان اعتماد اجتماعی بین شهروندان تهرانی، توسط دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی منتشر شد.
همشهری آنلاین:
پنجاه و چهارمین جشنواره فیلم کارلووی‌واری با اهدای جایزه گوی بلورین از همکاری برجسته هنری جولین مور و پاتریشیا کلارکسن با دنیای سینما تقدیر می‌کند.
همشهری آنلاین:
بچه‌مدرسه‌ای‌ها در میان موج گرمایی که دهلی نو پایتخت هند را فرا گرفته است، در نهری خود را خنک می‌کنند.
همشهری آنلاین:
اغلب موارد گزش زنبور را می‌توان در خانه درمان کرد.
همشهری آنلاین:
هزاران نفر از روستاییان هند با هجوم بی‌سابقه هوای گرم و آغاز تاریخی‌ترین دوره خشکسالی، ناچار شدند خانه و زندگی خود را در تلاش برای یافتن آب رها کنند.
همشهری آنلاین:
نویسنده سریال تحسین‌شده شبکه HBO از افزایش بی‌رویه تعداد سلفی‌هایی که گردشگران در پایگاه هسته‌ای چرنوبیل در اوکراین می‌گیرند، انتقاد کرد.
همشهری آنلاین:
موسسه غیرانتفاعی آکسفام به سوءاستفاده جنسی و همچنین پرداخت رشوه به قربانیان تعرض در جریان زلزله هائیتی در سال ۲۰۱۰ متهم شده است.
همشهری آنلاین:
چین یک سیستم رادار جدید تولید کرده است که می‌تواند موقعیت جنگنده‌های رادارگریز را تعیین کند.
حقوق همشهری‌آنلاین متعلق به موسسه همشهری است
Copyright © 2018 HamshahriOnline, All rights reserved
