خواص دارویی و گیاهی
گاهی برای طرفین دعاوی، چه حقوقی و چه کیفری، یافتن شاهد، کاری ساده می‌شود. این روزها دیگر کم نیستند افرادی که به دلیل دریافت مبلغی اندک صداقت و اخلاق را زیر پا می‌گذارند و حاضر می‌شوند برای پیش رفتن یک دادگاه به میل یکی از طرف‌های دعوا، گناه دروغ را به جان بخرند.
این افراد برای خود دلایل زیادی مانند نیازهای اقتصادی، رو دربایستی، اجرا شدن سریع‌تر حکم و … دارند و خود را توجیه می‌کنند که از دیوار کسی بالا نرفته‌اند. اما حرکت آنها گاهی دادرسی را به کل تغییر می‌دهد و منجر به صدور رای اشتباه می‌شود. به همین دلیل قانون در برابر این تخلف ساکت ننشسته و مجازت هایی را برای افراد دروغگو و کسانی مانند آنان در نظر گرفته است.
به گفته نرگس رستمی، وکیل دادگستری، شهادت یعنی اینکه شخصی به نفع یکی از اصحاب دعوا و به ضرر دیگری اعلام اطلاع از وقوع امری کند. به گفته وی، شهادت دروغ به این معناست که شخصی شهادتی برخلاف واقعیت و حقیقت ارائه دهد. به عبارت دیگر وقتی فرد خلاف آنچه دیده است نزد دادگاه و مقامات رسمی اطلاع‌رسانی کند شهادت دروغ داده است.
رستمی این مورد را جرم می‌داند و ادامه می‌دهد: این جرم از جرایم عمدی است و از این رو نمی‌توان کسی را که سهواً و به اشتباه مبادرت به بیان اکاذیب در قالب شهادت کرده است، مشمول جرم شهادت دروغ دانست. این وکیل دادگستری در خصوص شهادت کذب و مجازات‌های آن عنوان می‌کند: مجازات جرم شهادت دروغ زمانی متصور است که ادای شهادت در دادگاه صالح و نزد مقامات رسمی انجام شود.مجازات شهادت کذب در دادگاه
به گفته وی با توجه به اطلاق و عموم ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی در بخش تعزیرات، مقام‌های رسمی اختصاص به مقامات قضایی ندارد و به این ترتیب اگر کسی مثلاً در اداره ثبت احوال به دروغ شهادت دهد که فلان شخص صاحب فرزندی شده است و این شهادت، باعث صدور شناسنامه شود. شهادت این فرد مشمول ماده ۶۵۴ می‌شود. این کارشناس حقوقی با بیان این که شهادت دروغ موجب بطلان حکم است، خاطر نشان می‌کند: هر حکمی‌که بر اساس شهادت دروغ صادر شود بلا اثر می‌شود.
به گفته وی، شاهد کاذب را می‌توان تعقیب کرد؛ اما باید کذب بودن شهادت فرد خاطی در دادگاه صالح به موجب حکم قطعی اثبات شود و با اثبات شهادت کذب است که حکم ناشی از آن نیز از اعتبار ساقط می‌شود. رستمی ادامه می‌دهد: بعد از باطل شدن رای دادگاه به دلیل ثابت شدن شهادت کذب، در صورتی که محکوم‌به در زمان صدور رای موجود باشد باید مسترد شود و اگر موجود نباشد شهود باید جبران خسارت کنند. به عبارتی مطابق قواعد کلی مسئولیت مدنی، هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید جبران و در شهادت کذب نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کند.
این وکیل دادگستری همچنین یادآور شد گواهی دروغ در زمره گناهان کبیره و حرام و قرآن آن را نهی کرده است، تا حدی که پیامبر خدا (ص) فرمودند: شهادت دروغ با شرک به خدا برابرى مىکند. وی تاکید می‌کند: کسی که در هنگام واقعه‌ای ناظر بوده است و بعد از مدتی هنگام ادا و بیان مطلب در محضر دادگاه، واقعیت را از روی علم و عمد عوض کند و باعث صدور حکم به ناحق شود، از نظر شرع واخلاق و در نگاه جامعه نیز محکوم است و قانون او را مجازات می‌کند.
برای برخی این تصور ایجاد می‌شود که ارائه شهادت کذب فقط در صورتی مشمول ماده ۶۵۰ می‌شود که منجر به صدور محکومیت شود. زهره حیدری یک کارشناس حقوق در این باره می‌گوید: مجازات شهادت دروغ شدید است یعنی حتی اگر تأثیری در صدور رای دادگاه نداشته باشد، اگر اثبات شود که فرد شهادت دروغ داده است باز هم فرد به عنوان شاهد دروغگو به سزای اعمال خود می‌رسد.
وی ادامه می‌دهد: در دادگاه قبل از شهادت، فرد را به راستگویی قسم می‌دهند و او را متوجه عواقب شهادتش می‌کنند به این ترتیب فردی که آگاهانه اقدام به ارائه شهادت دروغ می‌کند، مجرم محسوب می‌شود و در اینجا اهمیتی ندارد که شهادت وی در صدور رای دادگاه تأثیری داشته باشد یا خیر؛ زیرا در حقیقت مجازات جرم شهادت دروغ مطلق است.
این کارشناس حقوق، در خصوص مجازات جرم شهادت دروغ از مواد قانونی مختلف نام می‌برد و می‌گوید: برابر ماده ۶۵۰ قانون تعزیرات:
«هرکس در دادگاه نزد مقامات رسمی‌شهادت دروغ بدهد، به ۳ ماه و ۱ روز تا ۲ سال حبس یا پرداخت جزای نقدی محکوم می‌شود.»
به گفته وی، ماده ۱۰ قانون انحصار وراثت نیز مقرر کرده است: «هر شاهدی که در موضوع تحصیل تصدیق وراثت، بر خلاف حقیقت شهادت دهد برای شهادت دروغ تعقیب و به مجازاتی که برای این جرم مقرر است محکوم خواهد شد.»
در ماده ۲۰۱ قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری نیز آمده است: «در مواردی که دادگاه از شهود مطلعین درخواست ادای شهادت و یا اطلاع کند و بعد معلوم شود که خلاف واقع شهادت داده‌اند اعم از این که به نفع یا ضرر یکی از طرفین دعوا باشد علاوه بر مجازات شهادت دروغ، چنانچه شهادت خلاف واقع آنان موجب وارد آمدن خسارتی شده باشد به تأدیه آن نیز محکوم خواهند شد.»
حیدری ادامه می‌دهد: اگر کسی علیه دیگری به دروغ شهادت دهد و رای دادگاه بر اساس شهادت دروغ وی و نه دلایل دیگر صادر شده باشد، یعنی حکم صرفاً بر مبنای کذب شهود صادر شده باشد، ادعای محکوم‌علیه به تنهایی مبنی بر کذب بودن شهادت شهود کافی نیست بلکه این مورد باید در دادگاه به موجب حکم قطعی اثبات شود. پس از اثبات دروغ بودن شهادت در دادگاه، می‌شود بر اساس ماده ۲۷۲ قانون آیین دادرسی کیفری، درخواست اعاده دادرسی کرد.
وی در توضیح این مطلب عنوان می‌کند: اعاده دادرسی در مواردی امکان‌پذیر است که حکمی‌علیه شخصی صادر می‌شود؛ اما مواردی به دست می‌آید که آن حکم متناسب با جرم نیست. در این موارد قانونگذار شرایطی را در قانون پیش‌بینی کرده است که بر اساس آن می‌شود بعد از قطعیت حکم و بنا به دلایلی که جدید به دست می‌آید، در رای دادگاه تجدید نظر کرد.
این کارشناس حقوق ادامه می‌دهد: در صورت خلاف واقع بودن شهادت گواهان که مبنای صدور حکم قرار گرفته است، می‌توان از طریق دیوان عالی کشور و بدون قید مدت، درخواست اعاده دادرسی کرد. وی با بیان این که اعاده دادرسی، تنها در صورتی عملی است که رای دادگاه صرفا بر اساس شهادت دروغ باشد، اظهار می‌کند: اگر موارد دیگری مانند گزارش نیروی انتظامی هم مستند صدور حکم باشد، دیگر نمی‌توان از این راه استفاده کرد و فقط می‌توان خواستار مجازات شاهد دروغگو شد.
این حقوقدان در خصوص مقابله با شهادت کذب و راههای مقابله با آن می‌گوید: مجازات سه ماه و یک روز تا دو سال حبس یا جزای نقدی برای دروغ گفتن شاهد در پرونده‌ای که بسیار مهم باشد، کفایت نمی‌کند. اگر مجازات شهادت دروغ افزایش یابد، کسی جرات نمی‌کند شهادت دروغ بدهد. افزایش مجازات، تا حد زیادی می‌تواند جلوی این جرم را بگیرد.
وی متذکر می‌شود: اگر شهروندان از مجازات‌ها و اثرات مخرب شهادت دروغ آگاهی داشته باشند و پیش از ادای شهادت از عواقب دنیوی و اخروی دادن شهادت دروغ آگاه شوند، در کاهش شهادت دروغ موثر خواهد بود. در کلام آخر آنچه مسلم است لزوم آگاهی رسانی و فرهنگ‌سازی در این زمینه و اندیشیدن راهکارهای مناسب برای توقف این رویه اخلال‌گر و ناپسند است که نیازمند توجه بیشتر مسئولان قضایی و همکاری و مشارکت عمومی است.
ویدا موسوی
همکاری با گروه وکلای یاسا، تجربه ای زیبا در زمینه تحقق عدالت در هر ابعادی برای من بوده است.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
دیدگاه
وب‌سایت
۸۷۱۳۲ (۰۲۱)
شهادت یکی از ادله اثبات دعوا بوده و به این معنا است که فردی که نسبت به حقیقت امری اطلاعات شخصی دارد، گواهی داده و برای کشف حقیقت آن را در معرض استفاده دیگران قرار دهد.
به عبارت دیگر، شهادت خبری است که به نفع یا به ضرر خبردهنده نیست بلکه به نفع و ضرر دیگران است و از این بابت با ادعا و اقرار تفاوت دارد.
مطابق ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی ادله اثبات دعوی عبارتند از:
1- اقرار.
۲- اسناد کتبی.
۳- شهادت.
۴- امارات.
۵- قسم. (سوگند)
شهادت، اطلاعات یک فرد خارج از دعوا است که موضوع مورد ادعا را دیده یا شنیده یا اگر از موارد دیدنی و شنیدنی نباشد، از آن آگاه شده است. یعنی شخصی از واقعه‌ای جزیی یا کلی که بین ۲ یا چند نفر صورت گرفته است، در دادگاه خبر دهد یا اطلاع‌رسانی کند.
طبق ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی در دعاوی مدنی (حقوقی) تعداد و جنسیت گواه، همچنین ترکیب گواهان با سوگند به ترتیب ذیل است:
الف- اصل طلاق و اقسام آن و رجوع در طلاق و نیز دعاوی غیرمالی از قبیل مسلمان بودن، بلوغ، جرح و تعدیل، عفو از قصاص، وکالت، وصیت با گواهی دو مرد.
ب- دعاوی مالی یا آنچه مقصود از آن مال است؛ از قبیل دین، ثمن بیع، معاملات، وقف، اجاره، وصیت به نفع مدعی، غصب، جنایات خطایی و شبه عمد که موجب دیه است با گواهی دو مرد یا یک مرد و دو زن.
چنانچه برای خواهان امکان اقامه بینه شرعی نباشد می‌تواند با معرفی یک گواه مرد یا دو زن به ضمیمه یک سوگند ادعای خود را اثبات کند. در موارد مذکور در این بند، ابتدا گواه واجد شرایط شهادت می‌دهد، سپس سوگند توسط خواهان ادا می‌شود.
ج- دعاوی که اطلاع بر آنها به طوری معمول در اختیار زنان است از قبیل ولادت، با گواهی چهار زن، دو مرد یا یک مرد و دو زن.
د- اصل نکاح با گواهی دو مرد و یا یک مرد و دو زن.
با اینکه شهادت یک دلیل محسوب می‌شود اما قاضی یا دادرس مختار است آن را بپذیرد یا رد کند. زیرا ممکن است قاضی احراز کند که شهادت واجد شرایط قانونی مورد نظر نیست.
ادای سوگند، مقدمه «شهادت» است و دادگاه می‌تواند با توجه به اهمیت موضوع فرد را به ادای سوگندهای مختلفی ملزم کند.
شرایط شاهد
مطابق ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی بلوغ، عقل، عدالت، ایمان و طهارت از شرایط شاهد است و اظهارات مجنون و افرادی که به سن بلوغ یعنی ۱۵ سال تمام نرسیده‌اند، قابل اعتماد نیست. در تمام تاسیسات حقوقی، وجود قصد انشا، اختیار و اهلیت ضروری است و در صورت مفقود بودن هر یک از این شرایط، تاسیس حقوقی مورد نظر بلا اثر خواهد بود.
اگر شهادت در شرایط اکراهی انجام شده باشد، معتبر نیست، در حقیقت اگر قصد انشا، اختیار و اهلیت وجود نداشته باشد، شهادت نیز مانند سایر تاسیسات حقوقی به عنوان یکی از ادله مثبته دعوی قابل قبول نخواهد بود؛ در چنین شرایطی شهادت صورت‌گرفته ممکن است برای قاضی ایجاد علم کند اما به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی موثر نخواهد بود
شهادت کذب
شهادت کذب عبارت است از ادای گواهی دروغ توسط گواه نزد مقامات رسمی در دادگاه.
بر اساس ماده 650 بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به 3 ماه و یک روز تا 2 سال حبس یا به یک میلیون و 500 هزار تا 12 میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
عنصر مادی جرم شهادت دروغ
ادای شهادت کذب در دادگاه و نزد مقامات رسمی است. این جرم از جرایم مطلق محسوب می‌شود.
عنصر معنوی
سوء نیت عام به معنی قصد انجام عمل مجرمانه؛ این جرم از جرایم عمدی است و از این رو نمی‌توان کسی را که سهواً و به اشتباه مبادرت به بیان اکاذیب در قالب شهادت کرده است، مشمول مقررات ماده 650 دانست دانست. سوء نیت خاص از اجزای تشکیل‌دهنده این بزه محسوب نمی‌شود.
شرایط تحقق جرم
1- ادای شهادت دروغ باید در دادگاه (اعم از عمومی و اختصاصی) به عمل آید. لذا شهادت در خارج از دادگاه و نیز مراجعی که به آنها دادگاه اطلاق نمی‌شود، مشمول حکم این ماده نیست.
2- ادای شهادت باید نزد مقامات رسمی باشد؛ از این رو چنانچه فردی که استماع شهادت می‌کند، صلاحیت استماع آن را نداشته باشد، نمی‌توان ادای شهادت را مشمول ماده 650 بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی دانست.
شرط تعقیب شاهد کاذب
باید کذب بودن شهادت چنین شخصی در دادگاه صالح به موجب حکم قطعی به اثبات رسیده باشد. در مورد عدم ادی شهادت و کتمان آن با توجه به مقررات جزایی کنونی باید گفت که جرم محسوب نمی‌شود.
شهادت دروغ موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است. اگر محکوم‌به وجود داشته باشد، باید مسترد شود و اگر ممکن نباشد، باید شهودی که شهادت کذب داده‌اند، غرامت را بپردازند.
ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی متعرض بحث جبران خسارت توسط شهود کذب نشده است، اما مطابق قواعد کلی مسئولیت مدنی، هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید جبران کند، در اینجا نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
در ماده ۲۰۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری آمده است: «در مواردی که دادگاه از شهود و مطلعین درخواست ادای شهادت یا اطلاع کند و بعد معلوم شود که خلاف واقع شهادت داده‌اند، اعم از اینکه به نفع یا به ضرر یکی از طرفین دعوا باشد علاوه بر مجازات شهادت دروغ چنانچه شهادت خلاف واقع آنان موجب وارد آمدن خسارتی شده باشد به تأدیه آن نیز محکوم خواهند شد.»
آثار شهادت کذب
1- مجازات سه ماه و یک روز تا دو سال حبس یا یک میلیون و 500 هزار تا 12 میلیون ریال جزای نقدی (ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی)
2- شهادت دروغ موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است.
3- هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید آن را جبران کند. در شهادت کذب نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
4- در امور کیفری یکی از جهات درخواست تجدید نظر دروغ بودن شهادت شهود است.
5- چنانچه شاهد پس از اتیان سوگند شهادت دروغ بدهد با احراز این موضوع برای دادگاه، مجازات سوگند و شهادت دروغ قابل جمع است. همچنین اگر شهادت دروغ در مورد حدود، قصاص یا دیات باشد، قاعده جمع مجازات‌ها اعمال می‌شود
هدانا – سيري در معارف هدايت بخش اهل البيت عليهم السلام
فهرست این نوشتار:
مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه
در نوشتار قبل « قسم به قرآن خوردن و کفاره شکستن آن» مطرح شد از اینجا کلیک کنید و در تکمیل نوشتار حاضر مطالعه نمایید.مجازات شهادت کذب در دادگاه
در کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده) آمده است:
ماده ۱۰۷ – هر کس در مورد دعوای حقوقی قسم متوجه او شده باشد و سوگند دروغ یاد نماید به شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم خواهد شد. قانون مجازات اسلامی ،مبحث چهارم در تعزیرات.
و در فصل بیستم – در قسم و شهادت دروغ و افشاء سر: ماده ۱۵۲ – هر کس در دعوای حقوقی یا جزایی که قسم متوجه او شده باشد سوگند دروغ یاد نماید به شش ماه تا دو سال حبس محکوم خواهد‌شد. ماده ۱۵۳ – هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و یا به یک میلیون و پانصد هزار تا دوازده‌میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد. تبصره – مجازات مذکور در این ماده علاوه بر مجازاتی است که در باب حدود و قصاص و دیات برای شهادت دروغ ذکر گردیده است. کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده).
شهادت یکی از ادله اثبات دعوا بوده و به این معنا است که فردي که نسبت به حقيقت امري اطلاعات شخصي دارد، گواهي داده و براي كشف حقيقت آن را در معرض استفاده ديگران قرار دهد.
به عبارت دیگر، شهادت خبری است که به نفع یا به ضرر خبردهنده نیست بلکه به نفع و ضرر دیگران است و از این بابت با ادعا و اقرار تفاوت دارد.
کراهت قسم خوردن
نهی قرآن کریم از قسم خوردن به خدا
شهادت دروغ در روایات
چرا قرآن بجای قسم خوردن، از عبارت «لا أقسم» استفاده کرده است
مطابق ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی ادله اثبات دعوی عبارتند از:
۱- اقرار. ۲- اسناد کتبی. ۳- شهادت. ۴- امارات. ۵- قسم. (سوگند)
شهادت، اطلاعات یک فرد خارج از دعوا است که موضوع مورد ادعا را دیده یا شنیده یا اگر از موارد دیدنی و شنیدنی نباشد، از آن آگاه شده است. یعنی شخصی از واقعه‌ای جزیی یا کلی که بین ۲ یا چند نفر صورت گرفته است، در دادگاه خبر دهد یا اطلاع‌رسانی کند.
طبق ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی در دعاوی مدنی (حقوقی) تعداد و جنسیت گواه، همچنین ترکیب گواهان با سوگند به ترتیب ذیل است:
الف- اصل طلاق و اقسام آن و رجوع در طلاق و نیز دعاوی غیرمالی از قبیل مسلمان بودن، بلوغ، جرح و تعدیل، عفو از قصاص، وکالت، وصیت با گواهی دو مرد.
ب- دعاوی مالی یا آنچه مقصود از آن مال است؛ از قبیل دین، ثمن بیع، معاملات، وقف، اجاره، وصیت به نفع مدعی، غصب، جنایات خطایی و شبه عمد که موجب دیه است با گواهی دو مرد یا یک مرد و دو زن.
چنانچه برای خواهان امکان اقامه بینه شرعی نباشد می‌تواند با معرفی یک گواه مرد یا دو زن به ضمیمه یک سوگند ادعای خود را اثبات کند. در موارد مذکور در این بند، ابتدا گواه واجد شرایط شهادت می‌دهد، سپس سوگند توسط خواهان ادا می‌شود.
ج- دعاوی که اطلاع بر آنها به طوری معمول در اختیار زنان است از قبیل ولادت، با گواهی چهار زن، دو مرد یا یک مرد و دو زن.
د- اصل نکاح با گواهی دو مرد و یا یک مرد و دو زن.
با اینکه شهادت یک دلیل محسوب می‌شود اما قاضی یا دادرس مختار است آن را بپذیرد یا رد کند. زیرا ممکن است قاضی احراز کند که شهادت واجد شرایط قانونی مورد نظر نیست. ادای سوگند، مقدمه «شهادت» است و دادگاه می‌تواند با توجه به اهمیت موضوع فرد را به ادای سوگندهای مختلفی ملزم کند.
مطابق ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی بلوغ، عقل، عدالت، ایمان و طهارت از شرایط شاهد است و اظهارات مجنون و افرادی که به سن بلوغ یعنی ۱۵ سال تمام نرسیده‌اند، قابل اعتماد نیست. در تمام تاسیسات حقوقی، وجود قصد انشا، اختیار و اهلیت ضروری است و در صورت مفقود بودن هر یک از این شرایط، تاسیس حقوقی مورد نظر بلا اثر خواهد بود.
اگر شهادت در شرایط اکراهی انجام شده باشد، معتبر نیست، در حقیقت اگر قصد انشا، اختیار و اهلیت وجود نداشته باشد، شهادت نیز مانند سایر تاسیسات حقوقی به عنوان یکی از ادله مثبته دعوی قابل قبول نخواهد بود؛ در چنین شرایطی شهادت صورت‌گرفته ممکن است برای قاضی ایجاد علم کند اما به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی موثر نخواهد بود.
شهادت کذب عبارت است از ادای گواهی دروغ توسط گواه نزد مقامات رسمی در دادگاه. بر اساس ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به ۳ ماه و یک روز تا ۲ سال حبس یا به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
ادای شهادت کذب در دادگاه و نزد مقامات رسمی است. این جرم از جرایم مطلق محسوب می‌شود.
سوء نیت عام به معنی قصد انجام عمل مجرمانه؛ این جرم از جرایم عمدی است و از این رو نمی‌توان کسی را که سهواً و به اشتباه مبادرت به بیان اکاذیب در قالب شهادت کرده است، مشمول مقررات ماده ۶۵۰ دانست دانست. سوء نیت خاص از اجزای تشکیل‌دهنده این بزه محسوب نمی‌شود.
۱- ادای شهادت دروغ باید در دادگاه (اعم از عمومی و اختصاصی) به عمل آید. لذا شهادت در خارج از دادگاه و نیز مراجعی که به آنها دادگاه اطلاق نمی‌شود، مشمول حکم این ماده نیست.
۲- ادای شهادت باید نزد مقامات رسمی باشد؛ از این رو چنانچه فردی که استماع شهادت می‌کند، صلاحیت استماع آن را نداشته باشد، نمی‌توان ادای شهادت را مشمول ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی دانست.
باید کذب بودن شهادت چنین شخصی در دادگاه صالح به موجب حکم قطعی به اثبات رسیده باشد. در مورد عدم ادی شهادت و کتمان آن با توجه به مقررات جزایی کنونی باید گفت که جرم محسوب نمی‌شود.
شهادت دروغ موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است. اگر محکوم‌به وجود داشته باشد، باید مسترد شود و اگر ممکن نباشد، باید شهودی که شهادت کذب داده‌اند، غرامت را بپردازند.
ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی متعرض بحث جبران خسارت توسط شهود کذب نشده است، اما مطابق قواعد کلی مسئولیت مدنی، هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید جبران کند، در اینجا نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
در ماده ۲۰۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری آمده است: «در مواردی که دادگاه از شهود و مطلعین درخواست ادای شهادت یا اطلاع کند و بعد معلوم شود که خلاف واقع شهادت داده‌اند، اعم از اینکه به نفع یا به ضرر یکی از طرفین دعوا باشد علاوه بر مجازات شهادت دروغ چنانچه شهادت خلاف واقع آنان موجب وارد آمدن خسارتی شده باشد به تأدیه آن نیز محکوم خواهند شد.»
۱- مجازات سه ماه و یک روز تا دو سال حبس یا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی (ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی)
۲- شهادت دروغ موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است.
۳- هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید آن را جبران کند. در شهادت کذب نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
۴- در امور کیفری یکی از جهات درخواست تجدید نظر دروغ بودن شهادت شهود است.
۵- چنانچه شاهد پس از اتیان سوگند شهادت دروغ بدهد با احراز این موضوع برای دادگاه، مجازات سوگند و شهادت دروغ قابل جمع است. همچنین اگر شهادت دروغ در مورد حدود، قصاص یا دیات باشد، قاعده جمع مجازات‌ها اعمال می‌شود.مجازات شهادت کذب در دادگاه
منبع: هدانا به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان.
لینک کوتاه مطلب: https://goo.gl/U8CuKF
ویژه نامه احکام متفرقه
کلید: مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ به قرآن در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه جریمه قسم دروغ در دادگاهپیامدهای حقوقی و کیفری شهادت دروغ شهادت کذب و مجازات آن شهادت دروغ در قوانین کیفری ایران نحوه اثبات شهادت دروغ شهادت دروغ در دادسرا شکواییه شهادت کذب راههای اثبات شهادت کذب شهادت دروغ در قران مجازات سوگند دروغ ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی
*-مدرس حوزه و بنیانگذار سایت هدانا.
**- تحصیل در محضر جمعی از مراجع عظام تقلید.
***- هدانا برآیند فعالیتی گروهی با نظارت دقیق، برای معرفی مطالب خوب دینی به شماست، امیدواریم این توفیق را داشته باشیم به عنوان یک منبع به روز و قابل اعتماد دسترسی به معارف اهل البیت(علیهم السلام) را برای شما مخاطبان عزیز و گرامی در حوزه های مختلف معرفتی ساده و کاربردی تر کنیم.
آیا عمل به قسم واجب است
شکست قسم و قول به عدم تکرار آیا در حکم عهد است
حکم قسم به امامان
قسم به قرآن خوردن و کفاره شکستن آن
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.
آدرس ایمیل شما به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.
ویژه روز:
رهبر انقلاب: ترامپ را شایسته مبادله پیام نمی‌دانم و با…
ثواب رفتن به مسجد در روایات
شکنجه روشی برای ترویج مسیحیت تبشیری؟!+تصاویر
دریافت بهترین اخبار ومقالات هدانا
آیا عمل به قسم واجب است
مشاوره خانواده و سبک زندگی:
احکام و آداب بچه دار شدن از منظر اسلام
مهریه عند الاستطاعه را چه زمانی می توان گرفت
طرح مسائل جنسی در خواستگاری آری یا خیر
استخاره ازدواج فامیلی
اختلاف در چگونگی مراسم عقد و ازدواج با نامزد
عاقبت قطع رحم در روایات
اعتدال و سبک زندگی
۶ گام در مدیریت رابطه جنسی در دوران بیماری
توصیه برای مطالعه شما:
راضی نبودم شهید شوم! + عکس
نظر علامه طهرانی درباره گرایش آیت الله مطهری در اواخر عمر به عرفان عملی
چرا باید با وجود حمام کردن، غسل بکنیم
وهابيت چگونه شكل گرفت
سند زیارت عاشورا از منظر آیت الله مکارم شیرازی
چهار چیز گناهان را تبدیل به حسنات می‌کند
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) مادر دوازده امام / کلیپ رهبر انقلاب
امام صادق علیه السلام: دزدها سه دسته اند …
مطالب تصادفی احکام:
به هم خوردن صورت نماز
حکم سوار شدن زن در ماشین مرد نامحرم به تنهایی
اگر بتواند ایستاده نماز بخواند ولی نتواند به سجده برود
اهميت و شرايط نماز
خواندن سهوی نماز به نیت قضا در وقت ادا
دو پسر خاله از یک خاله شیر خورده اند و ازدواج با دختر خاله
ارث زن و فرزند در ازدواج موقت
آیا دیه ولد الزنا به ارث می رسد
| فارسی | العربیة | اردو | English |
| تمامی حقوق شرعاً و قانوناً برای تیم هدانا محفوظ می باشد و نقل مطالب با ذكر منبع سبب امتنان است. © کپی رایت – هدانا HADANA.IR |
برای اینکه در دعاوی یک امری به اثبات برسد نیاز به دلیل می باشد و ادله اثبات د قانون مشخص و احصا شده است. در دعاوی کیفری شهادت یکی از ادله اثبات دعوا است.
برطبق قانون شهادت خبری است که به نفع یا به ضرر خبردهنده نخواهد بود بلکه به نفع و ضرر دیگران می باشد و همچنین شهادت اطلاعات یک فرد خارج از دعوا است که موضوع مورد ادعا را می بیند و یا می شنودو یا اگر موضوع جزء موارد دیدنی و شنیدنی نبوده باشد نسبت به آن آگاهی پیدا کرده باشد مثلا قردی از موضوعی و یا حادثه و واقعه ای اعم از اینکه جزیی یا کلی بوده و اینکه فی مابین چند نفر صورت گرفته باشد آکاه شده و یا دیده و شنیده باشد و در دادگاه حقوقی و یا دادگاه کیفری خبر دهد یا اطلاع‌رسانی کند. پس در نتیجه شهادت به این صورت خواهد بودکه فردی نسبت به حقیقت امری اطلاعات شخصی داشته باشد و گواهی داده و برای کشف حقیقت آن را در معرض استفاده دیگران قرار خواهد داد.
تعریف شهادت کذب
در برخی از اوقات در دعاوی کیفری افرادی که برای شهادت احضار شده اند خلاف آنچه حقیقت دارد را بیان می کنند که این رفتار آنان مطابق قانون جرم خواهد بود و به آن شهادت کذب می گویندو به عبارت دیگر هر گاه کسی مبادرت به ادای گواهی دروغ توسط گواه نزد مقامات رسمی در دادگاه کیفری بنماید مورد تعقیب کیفری قرار خواهد گرفت
عناصر متشکله جرم
عنصر قانونی
مجازات شهادت کذب در دادگاه
قانون مجازات اسلامی در این خصوص در ماده۶۵۰اعلام می دارد که هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به ۳ ماه و یک روز تا ۲ سال حبس یا به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
عنصر مادی
ادای شهادت کذب می بایست در دادگاه و نزد مقامات رسمی صورت بپذیرد و همچنین این جرم از جمله جرایم کیفری مطلق محسوب می گردد.
عنصر معنوی
در دعاوی کیفری در خصوص شهادت کذب سوء نیت عام به معنی قصد انجام عمل مجرمانه می باشد و با توجه بر اینکه این جرم از جرایم عمدی است در نتیجه بر این مبنا نمی‌توان کسی را که به طور سهوی و به صورت اشتباهی مبادرت به بیان اکاذیبی در قالب شهادت نموده است را بر طبق مقررات ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی مورد تعقیب کیفری دانست. همچنین در این جرم بایستی به این نکته توجه داشت که سوء نیت خاص از اجزای تشکیل‌دهنده آن محسوب نخواهد شد.
شرایط تحقق جرم
برای محقق شدن جرم شهادت کذب باید دو اقدام انجام شود:
تعقیب شاهد کاذب
برای اینکه بتوان شکایت کیفری را نسبت به شاهدی که به صورت کذب شهادتی را داده است مطرح نمود در ابتدا نیاز است که کذب بودن شهادت چنین شخصی در دادگاه به موجب حکم قطعی به اثبات رسیده باشد.
نکته قابل توجه این است که عدم شهادت دادن و همچنین کتمان نمودن آن مطابق با قوانین و مقررات جزایی در ایران جرم محسوب نخواهد شد.
هرگاه شهادت در پرونده ای ملاک صدور حکمی قرار گرفته باشد و پس از آن موضوع کذب بودن با عنوان دعاوی کیفری در طی یک شکایت کیفری مطرح شود و به اثبات برسد و شاهد کذب به مجازات مرتبط با رفتار محکوم شود این امر موجب بطلان حکمی است که مستند صدور آن شهادت بوده است و همچنین هر حکمی که بر این اساس صادر شده باشد نیز بلااثر خواهد بود.و در صورتی که محکوم‌به وجود داشته باشد، بایستی مسترد گردد و در صورتی که موجود نباشد شهودی که شهادت کذب داده‌اند و موجبات این ضرر را فراهم آورده اند بایستی غرامت را پرداخت کنند.
نکته قابل توجه این می باشد که مطابق قواعد کلی مسئولیت مدنی، در صورتی که شخصی سبب ورود خسارت به دیگری بشود، باید آن را جبران نماید و در این مورد نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران نمایند و ماده ۶۵۰قانون مجازات اسلامی نیز معترض جبران خسارت توسط شهود کذب را نشده است.
ماده ۲۰۱ قانون آیین دادرسی کیفری اعلام می دارد هنگامی که دادگاه از شهود و مطلعین درخواست ادای شهادت یا اطلاع کند و بعد مشخص گردد که این شهادت خلاف واقع بوده باشد اعم از اینکه به نفع یا به ضرر یکی از طرفین دعوا باشد علاوه بر اینکه در دعاوی کیفری شهادت کذب، دادگاه به موضوع رسیدگی و مجازات شهادت دروغ برای آنان در نظر گرفته می شود .هر گاه این شهادت خلاف واقع آنان موجبات وارد آمدن خسارتی را فراهم کرده باشد به تأدیه آن خسارت در حق شخصی که شهادت به نفع یا ضرر او بوده نیز محکوم خواهند شد.
آثار شهادت کذب
با توجه بر اینکه شهادت کذب جزء دعاوی کیفری محسوب می شود در نتیجه اولین اثر آن تعیین مجازات سه ماه و یک روز تا دو سال حبس یا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی خواهد بود که ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی هم به آن اشاره کرده است.
شهادت دروغ موجب بطلان حکم خواهد شد و به تبع آن تمام احکامی را هم که بر این اساس صادر خواهند شد، بلااثر می گردد.
همانطور که معلوم و معین می باشد هر گاه شخصی سبب ورود خسارت بشود مسئول جبران آن خواهد بود در نتیجه و بر مبنای این اصل در شهادت کذب نیز شهودی که بیان کذب داشته اند باید خسارت زیان‌دیده را جبران نمایند.
در دعاوی کیفری دروغ و کذب بودن شهادت از موجبات درخواست اعتراض حتی در صورت قطعی شدن حکم خواهد بود
در صورتی که شاهد پس از اتیان سوگند شهادت دروغ بدهد. با احراز این موضوع برای دادگاه، مجازات سوگند و شهادت دروغ قابل جمع خواهد بود واین نکته وحود دارد که اگر شهادت دروغ در مورد دعوای کیفری باشد که مجازات های آن حدود، قصاص یا دیات باشد، قاعده جمع مجازات‌ها اعمال خواهد گردید.
منابع:
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
وب‌سایت
دیدگاه
02126711293
02126711295
02126711297
02126711299
02126711301
02126711309
برای تماس با موسسه کافیست بر روی یکی از شماره های بالا کلیک کنید
09129243619
تمامی حقوق این سایت متعلق به موسسه حقوقی و داوری ثمین عدالت ایستا به شماره ثبت 39751 می باشد.
برای مشاوره شهادت دروغ و مجازات آن
از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور با شماره ………. تماس بگیرید
پاسخگویی از ۸ صبح تا ۱ شب حتی ایام تعطیل
شهادت به عنوان یکی از مهمترین دلایلی که می توان به وسیله آن یک دعوا را ثابت نمود ، نقش مهمی در نظام حقوقی و قضایی ما ایفا می نماید . چرا که تعداد زیادی از دعاوی مطرح شده در مراجع دادگستری را می توان به وسیله شهادت اثبات نمود . اما گاهی اوقات شهادت بعنوان یکی از ادله اثبات دعوی دستمایه فریب و نیرنگ برخی اشخاص قرار می گیرد و این اشخاص با دریافت مبالغی اندک حاضر به ادای شهادت دروغ می شوند . به همین دلیل است که قانونگذار شهادت دروغ را جرم انگاری نموده است . به همین دلیل قصد داریم در این مقاله ابتدا به شرایط تحقق جرم شهادت دروغ پرداخته و در ادامه مجازات شهادت دروغ و جبران خسارت شهادت دروغ را مطرح کنیم .مجازات شهادت کذب در دادگاه
جرم شهادت دروغ از جمله جرایم عمدی محسوب می شود . چرا که در ابتدای ادای شهادت ، شاهد سوگند می خورد و در واقع نسبت به مفاد شهادت و عواقب آن آگاهی کامل دارد . به همین دلیل ، در صورتی که در شهادت خود دروغ بگوید ، مرتکب جرم شهادت کذب شده است .
مطابق ماده 650 قانون مجازات اسلامی ، جرم شهادت کذب در صورتی محقق می شود که ادای شهادت در دادگاه و نزد مقامات رسمی صورت گرفته باشد . در واقع شرایط تحقق جرم شهادت دروغ را می توان شامل موارد زیر دانست :
اول اینکه شهادت دروغ باید در دادگاه صورت گرفته باشد ؛ به همین دلیل شهادتی که در خارج از دادگاه و مراجعی که به آنها دادگاه گفته نمی شود ، بیان شده باشد ، جرم شهادت دروغ را محقق نمی کند بعنوان مثال ادای شهادت دروغ در مراجع انتظامی همچون کلانتری .
دوم آنکه شهادت دروغ علاوه بر اینکه باید در دادگاه باشد ، باید نزد مقامات رسمی نیز ادا شده باشد . بنابراین ، اگر شهادت نزد شخصی که این صلاحیت را ندارد ادا شده باشد ، نمی توان آن را جرم شهادت دروغ دانست .
البته بنابر نظریه اداره حقوقی قوه قضاییه ، مقامات رسمی اختصاص به مقامات قضایی ندارد . پس شهادت نزد سایر مقامات غیر قضایی که در قانون مشخص شده اند هم شهادت دروغ محسوب می شود . مثلاطبق ماده 49 قانون ثبت احوال اگر کسی در اداره ثبت احوال به دروغ شهادت دهد که فلان شخص صاحب فرزندی شده است و این شهادت موثر در صدور شناسنامه مورد شهادت گردد مشمول شهادت دروغ است . همچنین ماده 2 قانون تخلفات ، جرایم و مجازات های مربوط به اسناد سجلی و شناسنامه ، ماده 15 قانون راجع به ورود و اقامات اتباع خارجه در ایران و ماده 10 قانون تصدیق انحصار وراثت نیز مقاماتی را پیش بینی نموده اند که شهادت نزد آنها ، شهادت دروغ محسوب می گردد .
شهادت دروغ شامل دو دسته ضمانت اجرای حقوقی و ضمانت اجرای کیفری می باشد که در برخی مواد قانونی به آنها اشاره شده است . به عنوان نمونه مجازات شهادت دروغ را می توان در ماده 650 قانون تعزیرات مشاهده نمود که بر اساس آن :
– هرکس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد ، به سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و یا به یک میلیون و پانصد هزار تا دوازده میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد .
– همچنین در صورتی که شهادت دروغ سبب اجرای مجازاتی همچون دیه ( دیه شکستن استخوان) ، حدود ( حد شرب خمر ) یا قصاص ( اعدام ) بر فردی شود ، همان مجازات بر کسی که شهادت دروغ داده نیز اعمال می شود . به عنوان مثال ، اگر عده ای به جرمی که موجب قصاص است شهادت بدهند ، اما پس از اجرای قصاص ثابت شود که شهادت دروغ داده اند ، قاضی و مأمور اجرای حکم ضامن نیستند ؛ بلکه ادا کننده شهادت دروغ اعدام می شوند .
– بر اساس قانون آیین دادرسی کیفری ، در صورتی که بازداشت بر اثر اعلام مغرضانه جرم ، شهادت کذب و یا تقصیر مقامات قضایی باشد ، دولت پس از جبران خسارت می تواند به مسئول اصلی مراجعه نماید .
نکته مهمی که می توان در اینجا به آن اشاره کرد این است که بر اساس قانون اگر کسی به دروغ علیه دیگری شهادت بدهد و رأی دادگاه بر اساس شهادت دروغ او صادر شده باشد ( نه دلیل دیگری ) ، در این صورت می توان از طریق دیوان عالی کشور ، تقاضای اعاده دادرسی نمود . البته به این شرط که شهادت دروغ به موجب حکم قطعی اثبات شود .
مطابق قانون مدنی هر کس به دیگری خسارتی وارد کند ملزم است آن را جبران کند . به همین ترتیب اگر شهادت دروغ هم موجب خسارتی به فردی شود بایستی آن را جبران نمود . علاوه بر این در قانون مواردی در خصوص جبران خسارت ناشی از شهادت دروغ پیش بینی شده است .
– در مواردی که دادگاه از شهود درخواست ادای شهادت کند و بعد معلوم شود که شهادت برخلاف واقع داده اند ، اعم از اینکه به نفع یا به ضرر یکی از طرفین باشد ، علاوه بر مجازات شهادت دروغ ، چنانچه شهادت خلاف واقع آنها موجب وارد آمدن خسارتی شده باشد ، به پرداخت آن نیز محکوم خواهند شد .
برای مشاوره شهادت دروغ و مجازات آن
از طریق تلفن ثابت در سراسر کشور با شماره ………. تماس بگیرید
پاسخگویی از ۸ صبح تا ۱ شب حتی ایام تعطیل
سایت مشاوره حقوقی دینا یک سایت تخصصی مشاوره در زمینه مسائل حقوقی خانواده ، معاملات ، ارث ، تجارت و شرکت ها است که اقدام به تولید محتوای حقوقی برای جمعیت بالای متقاضیان در ایران می کند .
هدانا – سيري در معارف هدايت بخش اهل البيت عليهم السلام
فهرست این نوشتار:
مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه
در نوشتار قبل « قسم به قرآن خوردن و کفاره شکستن آن» مطرح شد از اینجا کلیک کنید و در تکمیل نوشتار حاضر مطالعه نمایید.مجازات شهادت کذب در دادگاه
در کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده) آمده است:
ماده ۱۰۷ – هر کس در مورد دعوای حقوقی قسم متوجه او شده باشد و سوگند دروغ یاد نماید به شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم خواهد شد. قانون مجازات اسلامی ،مبحث چهارم در تعزیرات.
و در فصل بیستم – در قسم و شهادت دروغ و افشاء سر: ماده ۱۵۲ – هر کس در دعوای حقوقی یا جزایی که قسم متوجه او شده باشد سوگند دروغ یاد نماید به شش ماه تا دو سال حبس محکوم خواهد‌شد. ماده ۱۵۳ – هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و یا به یک میلیون و پانصد هزار تا دوازده‌میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد. تبصره – مجازات مذکور در این ماده علاوه بر مجازاتی است که در باب حدود و قصاص و دیات برای شهادت دروغ ذکر گردیده است. کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده).
شهادت یکی از ادله اثبات دعوا بوده و به این معنا است که فردي که نسبت به حقيقت امري اطلاعات شخصي دارد، گواهي داده و براي كشف حقيقت آن را در معرض استفاده ديگران قرار دهد.
به عبارت دیگر، شهادت خبری است که به نفع یا به ضرر خبردهنده نیست بلکه به نفع و ضرر دیگران است و از این بابت با ادعا و اقرار تفاوت دارد.
کراهت قسم خوردن
نهی قرآن کریم از قسم خوردن به خدا
شهادت دروغ در روایات
چرا قرآن بجای قسم خوردن، از عبارت «لا أقسم» استفاده کرده است
مطابق ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی ادله اثبات دعوی عبارتند از:
۱- اقرار. ۲- اسناد کتبی. ۳- شهادت. ۴- امارات. ۵- قسم. (سوگند)
شهادت، اطلاعات یک فرد خارج از دعوا است که موضوع مورد ادعا را دیده یا شنیده یا اگر از موارد دیدنی و شنیدنی نباشد، از آن آگاه شده است. یعنی شخصی از واقعه‌ای جزیی یا کلی که بین ۲ یا چند نفر صورت گرفته است، در دادگاه خبر دهد یا اطلاع‌رسانی کند.
طبق ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی در دعاوی مدنی (حقوقی) تعداد و جنسیت گواه، همچنین ترکیب گواهان با سوگند به ترتیب ذیل است:
الف- اصل طلاق و اقسام آن و رجوع در طلاق و نیز دعاوی غیرمالی از قبیل مسلمان بودن، بلوغ، جرح و تعدیل، عفو از قصاص، وکالت، وصیت با گواهی دو مرد.
ب- دعاوی مالی یا آنچه مقصود از آن مال است؛ از قبیل دین، ثمن بیع، معاملات، وقف، اجاره، وصیت به نفع مدعی، غصب، جنایات خطایی و شبه عمد که موجب دیه است با گواهی دو مرد یا یک مرد و دو زن.
چنانچه برای خواهان امکان اقامه بینه شرعی نباشد می‌تواند با معرفی یک گواه مرد یا دو زن به ضمیمه یک سوگند ادعای خود را اثبات کند. در موارد مذکور در این بند، ابتدا گواه واجد شرایط شهادت می‌دهد، سپس سوگند توسط خواهان ادا می‌شود.
ج- دعاوی که اطلاع بر آنها به طوری معمول در اختیار زنان است از قبیل ولادت، با گواهی چهار زن، دو مرد یا یک مرد و دو زن.
د- اصل نکاح با گواهی دو مرد و یا یک مرد و دو زن.
با اینکه شهادت یک دلیل محسوب می‌شود اما قاضی یا دادرس مختار است آن را بپذیرد یا رد کند. زیرا ممکن است قاضی احراز کند که شهادت واجد شرایط قانونی مورد نظر نیست. ادای سوگند، مقدمه «شهادت» است و دادگاه می‌تواند با توجه به اهمیت موضوع فرد را به ادای سوگندهای مختلفی ملزم کند.
مطابق ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی بلوغ، عقل، عدالت، ایمان و طهارت از شرایط شاهد است و اظهارات مجنون و افرادی که به سن بلوغ یعنی ۱۵ سال تمام نرسیده‌اند، قابل اعتماد نیست. در تمام تاسیسات حقوقی، وجود قصد انشا، اختیار و اهلیت ضروری است و در صورت مفقود بودن هر یک از این شرایط، تاسیس حقوقی مورد نظر بلا اثر خواهد بود.
اگر شهادت در شرایط اکراهی انجام شده باشد، معتبر نیست، در حقیقت اگر قصد انشا، اختیار و اهلیت وجود نداشته باشد، شهادت نیز مانند سایر تاسیسات حقوقی به عنوان یکی از ادله مثبته دعوی قابل قبول نخواهد بود؛ در چنین شرایطی شهادت صورت‌گرفته ممکن است برای قاضی ایجاد علم کند اما به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی موثر نخواهد بود.
شهادت کذب عبارت است از ادای گواهی دروغ توسط گواه نزد مقامات رسمی در دادگاه. بر اساس ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، هر کس در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به ۳ ماه و یک روز تا ۲ سال حبس یا به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
ادای شهادت کذب در دادگاه و نزد مقامات رسمی است. این جرم از جرایم مطلق محسوب می‌شود.
سوء نیت عام به معنی قصد انجام عمل مجرمانه؛ این جرم از جرایم عمدی است و از این رو نمی‌توان کسی را که سهواً و به اشتباه مبادرت به بیان اکاذیب در قالب شهادت کرده است، مشمول مقررات ماده ۶۵۰ دانست دانست. سوء نیت خاص از اجزای تشکیل‌دهنده این بزه محسوب نمی‌شود.
۱- ادای شهادت دروغ باید در دادگاه (اعم از عمومی و اختصاصی) به عمل آید. لذا شهادت در خارج از دادگاه و نیز مراجعی که به آنها دادگاه اطلاق نمی‌شود، مشمول حکم این ماده نیست.
۲- ادای شهادت باید نزد مقامات رسمی باشد؛ از این رو چنانچه فردی که استماع شهادت می‌کند، صلاحیت استماع آن را نداشته باشد، نمی‌توان ادای شهادت را مشمول ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی دانست.
باید کذب بودن شهادت چنین شخصی در دادگاه صالح به موجب حکم قطعی به اثبات رسیده باشد. در مورد عدم ادی شهادت و کتمان آن با توجه به مقررات جزایی کنونی باید گفت که جرم محسوب نمی‌شود.
شهادت دروغ موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است. اگر محکوم‌به وجود داشته باشد، باید مسترد شود و اگر ممکن نباشد، باید شهودی که شهادت کذب داده‌اند، غرامت را بپردازند.
ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی متعرض بحث جبران خسارت توسط شهود کذب نشده است، اما مطابق قواعد کلی مسئولیت مدنی، هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید جبران کند، در اینجا نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
در ماده ۲۰۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری آمده است: «در مواردی که دادگاه از شهود و مطلعین درخواست ادای شهادت یا اطلاع کند و بعد معلوم شود که خلاف واقع شهادت داده‌اند، اعم از اینکه به نفع یا به ضرر یکی از طرفین دعوا باشد علاوه بر مجازات شهادت دروغ چنانچه شهادت خلاف واقع آنان موجب وارد آمدن خسارتی شده باشد به تأدیه آن نیز محکوم خواهند شد.»
۱- مجازات سه ماه و یک روز تا دو سال حبس یا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی (ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی)
۲- شهادت دروغ موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است.
۳- هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید آن را جبران کند. در شهادت کذب نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
۴- در امور کیفری یکی از جهات درخواست تجدید نظر دروغ بودن شهادت شهود است.
۵- چنانچه شاهد پس از اتیان سوگند شهادت دروغ بدهد با احراز این موضوع برای دادگاه، مجازات سوگند و شهادت دروغ قابل جمع است. همچنین اگر شهادت دروغ در مورد حدود، قصاص یا دیات باشد، قاعده جمع مجازات‌ها اعمال می‌شود.مجازات شهادت کذب در دادگاه
منبع: هدانا به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان.
لینک کوتاه مطلب: https://goo.gl/U8CuKF
ویژه نامه احکام متفرقه
کلید: مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ به قرآن در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه مجازات قسم و شهادت دروغ در دادگاه جریمه قسم دروغ در دادگاهپیامدهای حقوقی و کیفری شهادت دروغ شهادت کذب و مجازات آن شهادت دروغ در قوانین کیفری ایران نحوه اثبات شهادت دروغ شهادت دروغ در دادسرا شکواییه شهادت کذب راههای اثبات شهادت کذب شهادت دروغ در قران مجازات سوگند دروغ ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی
*-مدرس حوزه و بنیانگذار سایت هدانا.
**- تحصیل در محضر جمعی از مراجع عظام تقلید.
***- هدانا برآیند فعالیتی گروهی با نظارت دقیق، برای معرفی مطالب خوب دینی به شماست، امیدواریم این توفیق را داشته باشیم به عنوان یک منبع به روز و قابل اعتماد دسترسی به معارف اهل البیت(علیهم السلام) را برای شما مخاطبان عزیز و گرامی در حوزه های مختلف معرفتی ساده و کاربردی تر کنیم.
آیا عمل به قسم واجب است
شکست قسم و قول به عدم تکرار آیا در حکم عهد است
حکم قسم به امامان
قسم به قرآن خوردن و کفاره شکستن آن
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط سایت هدانا منتشر خواهد شد.
آدرس ایمیل شما به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.
ویژه روز:
رهبر انقلاب: ترامپ را شایسته مبادله پیام نمی‌دانم و با…
ثواب رفتن به مسجد در روایات
شکنجه روشی برای ترویج مسیحیت تبشیری؟!+تصاویر
دریافت بهترین اخبار ومقالات هدانا
آیا عمل به قسم واجب است
مشاوره خانواده و سبک زندگی:
احکام و آداب بچه دار شدن از منظر اسلام
مهریه عند الاستطاعه را چه زمانی می توان گرفت
طرح مسائل جنسی در خواستگاری آری یا خیر
استخاره ازدواج فامیلی
اختلاف در چگونگی مراسم عقد و ازدواج با نامزد
عاقبت قطع رحم در روایات
اعتدال و سبک زندگی
۶ گام در مدیریت رابطه جنسی در دوران بیماری
توصیه برای مطالعه شما:
راضی نبودم شهید شوم! + عکس
نظر علامه طهرانی درباره گرایش آیت الله مطهری در اواخر عمر به عرفان عملی
چرا باید با وجود حمام کردن، غسل بکنیم
وهابيت چگونه شكل گرفت
سند زیارت عاشورا از منظر آیت الله مکارم شیرازی
چهار چیز گناهان را تبدیل به حسنات می‌کند
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) مادر دوازده امام / کلیپ رهبر انقلاب
امام صادق علیه السلام: دزدها سه دسته اند …
مطالب تصادفی احکام:
به هم خوردن صورت نماز
حکم سوار شدن زن در ماشین مرد نامحرم به تنهایی
اگر بتواند ایستاده نماز بخواند ولی نتواند به سجده برود
اهميت و شرايط نماز
خواندن سهوی نماز به نیت قضا در وقت ادا
دو پسر خاله از یک خاله شیر خورده اند و ازدواج با دختر خاله
ارث زن و فرزند در ازدواج موقت
آیا دیه ولد الزنا به ارث می رسد
| فارسی | العربیة | اردو | English |
| تمامی حقوق شرعاً و قانوناً برای تیم هدانا محفوظ می باشد و نقل مطالب با ذكر منبع سبب امتنان است. © کپی رایت – هدانا HADANA.IR |
شهادت کذب :
شهادت یکی از ادله اثبات دعوا بوده است و به این معنا است که فردی که نسبت به حقیقت امری اطلاعات شخصی دارد، گواهی داده و برای کشف حقیقت آن را در معرض استفاده دیگران قرار دهد.
شهادت یکی از ادله اثبات دعوا بوده و به این معنا می باشد که فردی که نسبت به حقیقت امری اطلاعات شخصی دارد، گواهی داده و برای کشف حقیقت آن را در معرض استفاده دیگران قرار دهد.
به عبارت دیگر، شهادت خبری می باشد که به نفع یا به ضرر خبردهنده نیست بلکه به نفع و ضرر دیگران است و از این بابت با ادعا و اقرار تفاوت دارد.
مطابق ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی ادله اثبات دعوی عبارتند از:مجازات شهادت کذب در دادگاه
۱- اقرار.
۲- اسناد کتبی.
۳- شهادت.
۴- امارات.
۵- قسم. (سوگند)
شهادت، اطلاعات یک فرد خارج از دعوا می باشد که موضوع مورد ادعا را دیده یا شنیده یا اگر از موارد دیدنی و شنیدنی نباشد، از آن آگاه شده است. یعنی شخصی از واقعه‌ای جزیی یا کلی که بین ۲ یا چند نفر صورت گرفته است، در دادگاه خبر دهد یا اطلاع‌رسانی کند.
طبق ماده ۲۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی در دعاوی مدنی (حقوقی) تعداد و جنسیت گواه، همچنین ترکیب گواهان با سوگند به ترتیب ذیل است:
الف- اصل طلاق و اقسام آن و رجوع در طلاق و نیز دعاوی غیرمالی از قبیل مسلمان بودن، بلوغ، جرح و تعدیل، عفو از قصاص، وکالت، وصیت با گواهی دو مرد.
ب- دعاوی مالی یا آنچه مقصود از آن مال است؛ از قبیل دین، ثمن بیع، معاملات، وقف، اجاره، وصیت به نفع مدعی، غصب، جنایات خطایی و شبه عمد که موجب دیه است با گواهی دو مرد یا یک مرد و دو زن.
چنانچه برای خواهان امکان اقامه بینه شرعی نباشد می‌تواند با معرفی یک گواه مرد یا دو زن به ضمیمه یک سوگند ادعای خود را اثبات کند. در موارد مذکور در این بند، ابتدا گواه واجد شرایط شهادت می‌دهد، سپس سوگند توسط خواهان ادا می‌شود.
ج- دعاوی که اطلاع بر آنها به طوری معمول در اختیار زنان است از قبیل ولادت، با گواهی چهار زن، دو مرد یا یک مرد و دو زن.
د- اصل نکاح با گواهی دو مرد و یا یک مرد و دو زن.
با اینکه شهادت یک دلیل محسوب می‌شود اما قاضی یا دادرس مختار است آن را بپذیرد یا رد کند. زیرا ممکن است قاضی احراز کند که شهادت واجد شرایط قانونی مورد نظر نیست.
ادای سوگند، مقدمه «شهادت» است و دادگاه می‌تواند با توجه به اهمیت موضوع فرد را به ادای سوگندهای مختلفی ملزم کند.
شرایط شاهد
مطابق ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی بلوغ، عقل، عدالت، ایمان و طهارت از شرایط شاهد می باشد و اظهارات مجنون و افرادی که به سن بلوغ یعنی ۱۵ سال تمام نرسیده‌اند، قابل اعتماد نیست. در تمام تاسیسات حقوقی، وجود قصد انشا، اختیار و اهلیت ضروری است و در صورت مفقود بودن هر یک از این شرایط، تاسیس حقوقی مورد نظر بلا اثر خواهد بود.
اگر شهادت در شرایط اکراهی انجام شده باشد، معتبر نیست، در حقیقت اگر قصد انشا، اختیار و اهلیت وجود نداشته باشد، شهادت نیز مانند سایر تاسیسات حقوقی به عنوان یکی از ادله مثبته دعوی قابل قبول نخواهد بود؛ در چنین شرایطی شهادت صورت‌گرفته ممکن است برای قاضی ایجاد علم کند اما به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی موثر نخواهد بود
شهادت کذب:
شهادت کذب عبارت می باشد از ادای گواهی دروغ توسط گواه نزد مقامات رسمی در دادگاه.
بر اساس ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی، هر کس دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به ۳ ماه و یک روز تا ۲ سال حبس یا به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.
عنصر مادی جرم شهادت دروغ
ادای شهادت کذب در دادگاه و نزد مقامات رسمی می باشد . این جرم از جرایم مطلق محسوب می‌شود.
عنصر معنوی
سوء نیت عام به معنی قصد انجام عمل مجرمانه؛ این جرم از جرایم عمدی می باشد و از این رو نمی‌توان کسی را که سهواً و به اشتباه مبادرت به بیان اکاذیب در قالب شهادت کرده است، مشمول مقررات ماده ۶۵۰ دانست دانست. سوء نیت خاص از اجزای تشکیل‌دهنده این بزه محسوب نمی‌شود.
شرایط تحقق جرم
۱- ادای شهادت دروغ باید در دادگاه (اعم از عمومی و اختصاصی) به عمل آید. لذا شهادت در خارج از دادگاه و نیز مراجعی که به آنها دادگاه اطلاق نمی‌شود، مشمول حکم این ماده نیست.
۲- ادای شهادت باید نزد مقامات رسمی باشد؛ از این رو چنانچه فردی که استماع شهادت می‌کند، صلاحیت استماع آن را نداشته باشد، نمی‌توان ادای شهادت را مشمول ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی دانست.
شرط تعقیب شاهد کاذب
باید کذب بودن شهادت چنین شخصی در دادگاه صالح به موجب حکم قطعی به اثبات رسیده باشد. در مورد عدم ادی شهادت و کتمان کردن آن با توجه به مقررات جزایی کنونی باید گفت که جرم محسوب نمی‌شود.
شهادت دروغ موجب بطلان حکم می باشد و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است. اگر محکوم‌به وجود داشته باشد، باید مسترد شود و اگر ممکن نباشد، باید شهودی که شهادت کذب داده‌اند، غرامت را بپردازند.
ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی متعرض بحث جبران خسارت توسط شهود کذب نشده است، اما مطابق قواعد کلی مسئولیت مدنی، هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید جبران کند، در اینجا نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
در ماده ۲۰۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری آمده است: «در مواردی که دادگاه از شهود و مطلعین درخواست ادای شهادت یا اطلاع کند و بعد معلوم شود که خلاف واقع شهادت داده‌اند، اعم از اینکه به نفع یا به ضرر یکی از طرفین دعوا باشد علاوه بر مجازات شهادت دروغ چنانچه شهادت خلاف واقع آنان موجب وارد آمدن خسارتی شده باشد به تأدیه آن نیز محکوم خواهند شد.»
آثار شهادت کذب
۱- مجازات سه ماه و یک روز تا دو سال حبس یا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی (ماده ۶۵۰ بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی)
۲- شهادت دروغ موجب بطلان حکم می باشد و هر حکمی که بر این اساس صادر شود، بلااثر است.
۳- هرگاه کسی سبب ورود خسارت شود، باید آن را جبران کند. در شهادت کذب نیز شهود باید خسارت زیان‌دیده را جبران کنند.
۴- در امور کیفری یکی از جهات درخواست تجدید نظر دروغ بودن شهادت شهود است.
۵- چنانچه شاهد پس از اتیان سوگند شهادت دروغ بدهد با احراز این موضوع برای دادگاه، مجازات سوگند و شهادت دروغ قابل جمع است. همچنین اگر شهادت دروغ در مورد حدود، قصاص یا دیات باشد، قاعده جمع مجازات‌ها اعمال می‌شود.
شهادت علیه یک متهم، یکی از دلایلی است که قضات می‌توانند در صدور حکم خود به آن استناد کنند؛ بنابراین شاهدان می‌توانند با حضور یا عدم حضور خود در روشن شدن واقعیت بسیارموثر باشند.
جرم شهادت کذب در صورتی مستوجب مجازات است که ادای شهادت در دادگاه و نزد مقامات رسمی صورت گرفته باشد.مجازات شهادت کذب در دادگاه
این جرم از جمله جرائم مطلق و عمدی است. بنابراین نمی‌توان کسی را که سهواً و به اشتباه مبادرت به بیان کذبیات آن هم در قالب شهادت کرده است، مشمول این ماده بدانیم.
در صورتی که شهادت کذب در دادگاه صالح به موجب حکم قطعی به اثبات برسند در این صورت چنین موضوعی” شهادت دروغ ” موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود بلااثر می‌شود و این در حالی است که در امور کیفری یکی از جهات درخواست تجدید نظر دروغ بودن شهادت شهود است.
مطابق ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی مجازات شهادت دروغ سه ماه تا دو سال حبس و یا یک میلیون و پانصد هزار تا دوازده میلیون جزای نقدی است.
همچنین ماده ۲۰۱ قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری مقرر داشته: در مواردی که دادگاه از شهود مطلعین درخواست ادای شهادت و یا اطلاع کند و بعد معلوم شود که خلاف واقع شهادت داده‌اند اعم از این که به نفع یا ضرر یکی از طرفین دعوا باشد علاوه بر مجازات شهادت دروغ چنانچه شهادت خلاف واقع آنان موجب وارد آمدن خسارتی شده باشد به تأدیه آن نیز محکوم خواهند شد.
شهادت دروغ موجب بطلان حکم است و هر حکمی که بر این اساس صادر شود بلااثر است اگر محکوم به موجود باشد مسترد شود و اگر ممکن نباشد باید شهودی که شهادت کذب داده‌اند غرامت ( خسارت ) بپردازند.
وکالت و مشاوره حقوقی و کیفری در تهران ومشهد
تماس: ۰۹۱۲۶۰۸۹۴۱۰
آدرس: تهران- فلکه دوم صادقیه- برج گلدیس- طبقه۶- واحد ۶۰۹
آدرس : مشهد – بلوار سجاد – بین سجاد ۱۲و چهارراه بزرگمهر – مجتمع اداری ترنج – طبقه ۵ – واحد ۵۰۳
لطفا قبل از مراجعه تماس بگیرید
آیا حساب کاربری ندارید؟
