مجازات شرابخوار در قران

مجازات شرابخوار در قران
مجازات شرابخوار در قران



انتخاب سریع یک انجمن
 


نمایش برچسب‌ها

مشاهده قوانین
انجمن

ابوطلحه گفت : پس ‍ آن شراب را بریز، من آن را به زمین ریختم (1) آنگاه شرب خمر قدغن و مشروب فروشى ها تعطیل گردید، فقط بطور مخفى و گاه گاه توسط بدکاران عملى مى شد و شلاق مى خوردند، از رسول الله صلى الله علیه و آله در این رابطه دو مطلب به وقوع پیوست یکى وعده عذاب آخرت به شاربین خمر، دیگرى تشریع حد شرعى نسبت به کسى که شرب خمر کرده است .

امام صادق علیه السلام فرموده : رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:… پروردگارم قسم یاد کرده : هر بنده ام در دنیا خمر بیاشامد به همان مقدار از رحیم جهنم به او خواهد نوشانید اهل عذاب باشد یا اهل رحمت ، و اگر به بچه اش یابنده اش بخوراند همان مقدار از حمیم به او خواهم نوشانید معذب باشد یا بخشوده شده : قال رسول الله صلى الله علیه و آله اقسم ربى ان لایشرب عبد لى فى الدنیا خمرا الا سقیته مثل ما شرب منها من الحمیم یوم القیامة معذبا او مغفورا له و لا یسقیها عبدا لى صبیا صغیرا و مملوکا الا سقیة مثل ماسقاه من الحمیم یوم القیامه معذبا بعد او مغفورا له (2)

و نیز آن حضرت در خمر ده نفر از لعنت کرد: به خود خمر، به فشارنده انگور، محل فروشنده ، خریدار، ساقى ، خورنده پول آن ، شارب الخمر، حامل آن ، و کسى که به طرف او حمل شده است : عن زیدبن على عن ابائه ، علیهم السلام ، قال : لعن رسول الله صلى الله علیه و آله : الخمر و عاصرها و متصرها و بایعها و مشتریها و ساقیها و آکل ثمنها و شاربها و حاملها و المحمولة الیه (3)

تشریع حد شرب خمر 

به احتمال نزدیک به یقین حد شرب خمر به دنبال تحریم آن تشریع شده است و آن هشتاد تازیانه است از روایات شیعه و اهل سنت معلوم مى شود که رسول الله صلى الله علیه و آله ابتدا شارب الخمر را با لنگه کفش مى زده ، و سپس به هشتاد ضربه منحصر کرده است .

مجازات شرابخوار در قران

بریدبن معاویه مى گوید: از امام صادق علیه السلام شنیدم مى فرمود: در کتاب على علیه السلام آمده : به شارب خمر و شارب نبیذ هشتاد تازیانه زده مى شود: سمعت ابا عبدالله علیه السلام یقول : ان فى کتاب على علیه السلام یضرب شارب الخمر ثمانین وشارب النبیذ ثمانین (4)

و ضمنا در روایات آمده که اگر کسى دو دفعه شرب خمر کند و حد زده شود، در دفعه سوم مجازاتش اعدام است عن ابى عبدالله علیه السلام قال : رسول الله صلى الله علیه و آله : من شرب الخمر فاجلدوه فان عاد الثالثة فاقتلوه (5) در روایات اهل سنت در دفعه چهارم کشته مى شود و نیز حکم همه گناهان کبیره همان است از امام کاظم علیه السلام نقل شده : قال : اصحاب الکبائر کلها اذا اقیم علیهم الحد مرتین ، قتلوا فى الثالثة (6)(*1)

شراب و به طور کلی‏«مسکرات‏»از بزرگترین بلاهای خانمان برانداز جامعه بشری بوده و هست.در نکوهش این سم مهلک،همین اندازه کافی است،که با بزرگترین سرمایه بشر و مایه امتیاز او از سایر جانداران،که همان‏«عقل و خرد»است،سر جنگ و مبارزه دارد.سعادت انسان در پرتو خرد تامین می‏گردد،فرق انسان با سائر جانداران در همان قوای فکری است،و«الکل‏»دشمن بزرگ آن به شمار می‏رود.از این نظر،جلوگیری از نوشیدن مشروبات الکلی یکی از برنامه‏های پیامبران آسمانی بوده است.همچنین شراب،در تمام شرایع آسمانی محکوم به تحریم بوده است. (7) در شبه جزیره عربستان، میخوارگی به صورت یک بلای عمومی،یک بیماری واگیر درآمده بود،که مبارزه قطعی و اصولی با آن نیاز به طول زمان داشت.امکانات محیط و شرائط و احوال عموم عرب نیز اجازه نمی‏داد که پیامبر خدا،بدون مقدمه آن را تحریم نماید،بلکه ناچار بود بسان یک طبیب،تدریجا مزاج جامعه را آماده سازد تا مبارزه قطعی و نهائی صورت پذیرد.

از این نظر آیه‏های چهارگانه‏ای که پیرامون ابراز انزجار از شراب نازل گردیده است‏یکنواخت نیست،بلکه از مرحله ابتدائی شروع شده تا آنجا که به صورت قطعی تحریم آن را اعلام کرد.

دقت در این آیه‏ها روش تبلیغی پیامبر خدا را به ما می‏آموزد.شایسته است گویندگان و نویسندگان زبردست از این شیوه پیروی نمایند،و مبارزه با آلودگیهای اجتماعی را از همین راه تعقیب کنند.

شرط اساسی مبارزه با یک کردار ناشایست،در مرحله نخست‏بیدار کردن افکار و توجه دادن جامعه به مضار و مفاسد آن است.تا آمادگی روحی و انگیزه باطنی در جامعه نباشد،مبارزه اصولی با یک کردار ناشایست‏به طوری که خود مردم ضامن اجراء آن باشند امکان‏پذیر نیست.

از این نظر،قرآن در نخستین بار،در اجتماعی که میخوارگی جزء زندگی آنها بود. ساختن شراب از خرما و انگور را با«رزق حسن‏»(روزی نیکو)مخالف دانسته و از این طریق هشداری به افکار خفته داده است.چنانکه می‏فرماید:«و من ثمرات النخیل و الاعناب تتخذون منه سکرا و رزقا حسنا»: (8) «شما ای مردم!از خرما و انگورهم مایع مست کننده و هم رزق نیکو به دست می‏آورید».قرآن،برای نخستین بار گوشزد نمود که ساختن شراب از آنها،ارتزاق نیکو نیست،بلکه‏«ارتزاق حسن‏»آنست که آنها را به همان صورت انگور و خرما مصرف نمائید.

این آیه تکانی به افکار داد،و مزاج آلوده را آماده کرد که پیامبر بتواند پس از آن،لحن خود را شدیدتر کند و به وسیله آیه دیگر اعلام کند که نفع جزئی(مادی)شراب و قمار در برابر آن همه مضار ناچیز است.و این مطلب را با آیه یاد شده در زیر بیان نموده است:

«یسئلونک عن الخمر و المیسر قل فیهما اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما» . (9)

«از حکم شراب و قمار از تو سئوال می‏کنند،در پاسخ آنها بگو که اگر چه در قمار و شراب استفاده جزئی مادی است ولی ضرر و گناه آنها بیشتر است‏»بدون شک،مقایسه سود و زیان از طریق برتری زیان بر سود،تنها برای مردم اندیشمند و آگاه،در ایجاد انزجار کافی است،ولی توده مردم تا نهی صریح نباشد با این شیوه از بیان،از ارتکاب عمل ناشایست‏خودداری نمی‏نمایند.

حتی‏«عبد الرحمان عوف‏»،با اینکه آیه فوق نازل شده بود،ضیافتی ترتیب داد و شرابی سر سفره حاضر نمود.حضار پس از نوشیدن شراب به نماز ایستادند.یکی از آنها آیه را در نماز غلط خواند به طوری که معنی را دگرگون ساخت،یعنی بجای «لا اعبد ما تعبدون‏» که معنای آن اینست:که ای مشرکان من بتهای شما را نمی‏پرستم،چنین خواند که:«لا اعبد ما تعبدون‏» که مفاد آن،ضد آیه یاد شده است.

این جریانها مزاجها را آماده نمود تا شرایط و اوضاع اجازه دهد که شراب لااقل در شرائط و حالات خاصی تحریم گردد.از اینرو،صریحا اعلام گردید که هیچ فرد مسلمان حق ندارد که با حالت مستی نماز بگزارد،و این تشریع الهی با این آیه اعلام گردید: «لا تقربوا الصلوة و انتم سکاری حتی تعلموا ما تقولوا» (10) یعنی در حال مستی نماز نخوانید تا بدانید چه می‏گوئید.

تاثیر این آیه به حدی بود که گروهی،برای همیشه میخوارگی را ترک گفتند و منطق آنها این بود،که چیزی که به نمازتان زیان می‏رساند،باید مطلقا از برنامه زندگی حذف گردد.

ولی گروه دیگر همچنان دست از کردار خود برنداشته بودند،حتی یک نفر از«انصار»با توجه به آیه یاد شده،در ضیافتی که ترتیب داده بود،میهمانان پس از صرف شراب،به جان هم افتاده و سر و دست همدیگر را شکستند،سپس شکایت‏حضور رسول خدا آوردند.خلیفه دوم که تا آن روز شراب می‏خورد،به گمان اینکه آیات گذشته کافی برای تحریم قطعی شراب نیست،دست‏به دعاء برداشت،و گفت‏«اللهم بین لنا بیانا شافیا فی الخمر»یعنی بارالها بیان صریح و قانع‏کننده‏ای برای ما نازل فرما.

ناگفته پیداست که این گونه پیشامدهای ناگوار،محیط را آماده پذیرش قطعی تحریم شراب ساخت.از اینرو،حکم صریح و نهائی حرمت‏شراب چنین نازل گردید:

«یا ایها الذین آمنوا انما الخمر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه لعلکم تفلحون‏» (11)

ای افراد با ایمان!شراب و قمار و بتان و«ازلام‏»(یک نوع بخت‏آزمائی بود)پلید و نجس‏اند،همگی از آنها اجتناب ورزید شاید رستگار شوید.

این بیان بلیغ و اکید باعث‏شد که کسانی که تا آن روز به بهانه نبودن بیان قطعی،باده‏گساری می‏کردند،از میخوارگی دوری جویند.در کتابهای سنی و شیعه وارد است که خلیفه دوم پس از استماع آیه فوق چنین گفت:«انتهینا یا رب‏»یعنی دوری و اجتناب خود را از این وقت!اعلام می‏داریم. (12)(*2)

پی نوشت

1- صحیح مسلم ، ج 2، ص 189، کاب الاشربة

2- افى ، ج 6، ص 396

3- کافى ، ج 6، ص 398

4- کافى ، ج 7، ص 214، هشتاد ضربه در سنن ترمذى نیز نقل شده است .

5- کافى ، ج 7 ص 218

6- کافى ج 7 ص 219

7. در سال 1339 هجری شمسی،آقای دکتر«آرشه تونک‏»،دبیر کل سازمان بین المللی مبارزه با الکل به ایران آمد،از اینکه آگاه شده بود که آئین اسلام صرف مشروبات الکلی را شدیدا ممنوع کرده است‏خوشحال بود.

وی برای آشنائی با نظر اسلام درباره مواد الکلی،مایل شده بود که با رئیس مذهب شیعه در آن وقت‏حضرت آیت الله العظمی آقای بروجردی قدس الله سره،در قم مصاحبه‏ای برگزار نماید.از این نظر،به همراه یکی از پزشکان معروف تهران که از خانواده روحانی و مذهبی اصفهان است،به قم آمد و پس از کسب اجازه از محضر آیت الله بروجردی،جلسه‏ای در منزل معظم له منعقد گردید.

در آن جلسه حضرت استاد علامه طباطبائی حضور داشت،و نگارنده و پدر بزرگوارم حضرت حجة الاسلام و المسلمین آقای حاج میرزا محمد حسین خیابانی(دام ظله) نیز پیش از ورود آقایان برای زیارت حضرت آیت الله،شرفیاب شده بودیم و قهرا در جلسه شرکت نمودیم.

نخستین سؤال دکتر این بود که چرا اسلام،صرف مشروبات الکلی را ممنوع ساخته است.حضرت آیت الله،از میان علل و اسرار مختلفی که در تحریم شراب موجود است،فقط به این نکته تکیه کرد که:الکل نابود کننده عقل و خرد است،که مایه امتیاز انسان با دیگر موجودات است،چنانکه در بالا توضیح داده شده است.

8. سوره نحل/67.

9. سوره بقره/219.

10. سوره نساء/44،و نیز به‏«سنن ابی داود»،ج 2/128،مراجعه کنید.

11. سوره مائده/90.

12. «مستدرک‏»،ج 4/143،«روح المعانی‏»،ج 7/15.

سلام آقا
چه عجب سر زدی
بیا تو انجمن هم مقاله بده دیدی که سایتش را؟
mensright.ir
من منتظر هست انشا…
موفق باشی

مجازات شرابخوار در قران

این مقاله هم مثل همیشه کاربردی و خوب بود اگر اسلام در جامعه اجرا میشد امروز هیچ مشکلی نداشتیم

سلام ، انشا‌الله که روزه همه قبول باشد. ماه رمضان آمد و رفت ولی‌ ما یارانه ندیدیم. باز هم شکر خدا را که با نان و ماست افطار کردم. افطار من را یا دادند به حزب‌الله یا به آقای مشایی و فامیل عزیزش آقای احمدی‌نژاد تا چند میلیارد تومن پول تو جیبی‌ داشته باشند وقتی‌ میروند مسافرت تاجیکستان،قزقستان و جاهای دیگه که ملت بی‌ دین و خدا هستند.

مجازات شرابخوار در قران
مجازات شرابخوار در قران
10

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *