قویترین داروی بیهوشی استنشاقی

خواص دارویی و گیاهی

نشان‌گذاری

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]

نشان‌گذاری

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
[[رده:نمادهای
نوشتار]]

متابولیسم: 

پانزده تا 2درصد هالوتان استنشاق شده می تواند از طریق متابولیسم اکسیداتیو و احیاء به تری فلورواستیک اسید(TFA) و ¯CL,F¯ ,Br¯  و متابولیتهای تبخیری دیگری که قابل اندازه گیری در ادرار و هوای بازدمی می باشند، متابولیزه شود.

 در آن دسته از بیمارانی که داروهای القاء کننده فعالیت سیتوکروم 45P میکروزومهای کبدی را مصرف می کنند، {مثل فنوباربیتال} میزان متابولیسم هالوتان از حد طبیعی است

اثرات تنفسی:

قویترین داروی بیهوشی استنشاقی

.    

هالوتان،یک تضعیف کننده تنفسی می باشد که ازطریق پاسخ Paco2 شریانی در حین تنفس خودبخودی در افراد داوطلب در شرایط بدون تحریک بررسی شده است. در غلظت یکMAK   اگرچه تعداد تنفس است ولی حجم جاری و تهویه دقیقه ای کمتر می باشد. ممکن است تاکی پنه ای که با هالوتان مشاهده می شود، ناشی از افزایش تخلیه عصبی گیرنده های کششی در ریه باشد(Eger,II,1985)   هالوتان ترشحات را افزایش نمی دهد ولی به صورت وابسته به دوز، باعث تضعیف جریان مخاطی مژکی (Mucocilliary) می گردد. هالوتان در مجاری هوایی منقبض شده، ایجاد شلی می کند. هالوتان در بین تمام هوشبرهای استنشاقی قویترین گشاد کننده عضله صاف برونشی است. در بیماران مبتلا به آسم یا بیماری انسدادی مزمن ریوی هالوتان اغلب عامل بیهوشی انتخابی می باشد.

  اثرات قلبی-عروقی

اثرات سیستم عصبی مرکزی

دربین تمام هوشبرهای استنشاقی هالوتان قویترین گشاد کننده عروق مغزی است. هالوتان با غلظت /6-1/6MAK جریان خون مغزی را به طور قابل ملاحضه ای افزایش داده و با غلظت2 MAK این افزایش تقریباً به 2درصد می رسد به کمک هیپرونتیلاسیون و برقراری هیپوکاپنی قبل از تجویز هالوتان تا حد زیادی می توان از بروز این افزایش جریان خون مغزی و در پی آن فشار داخل جمجمه ای جلوگیری کرده یا از شدت آن کاست.

اثرات عصبی- عضلانی

هالوتان باعث تقویت بلوک عصبی عضلانی ناشی از شل کننده های عضلانی غیر دپولاریزان می گردد مکانیسمهای احتمالی این تقویت شلی مربوط به کاهش حساسیت صفحه انتهایی حرکتی به استیل کولین و افزایش آستانه دپولاریزاسیون می باشد(viby – Mogensen,1985) هالوتان بر روی شلی ایجاد شده توسط سوکسینیل کولین که یک شل کننده عضلانی دپولاریزان است، اثر کمی دارد.

اثرات کلیوی

 هالوتان به واسطه اثراتی که روی گردش خون کلیه اعمال می کند، یک تضعیف کننده کلیوی می باشد.در غلضتMAK2 جریان خون کلیوی به اندازه 38 درصد و میزان ترواش گلومرولی 2 درصد کاهش می یابند. در حین تجویز هالوتان از برون ده ادراری نیز کاسته می شود ولی به دنبال قطع تجویز آن، میزان تشکیل ادرار به حد طبیعی بازمی گردد. هالوتان موجب آزاد شدن هورمون آنتی دیورتیک (ADH) نمی شود. اندازه گیری ADH با تکنیکهای رادیوایمونواسی نشان می دهد که افزایش ADH و نهایتاً کاهش برون ده ادراری ناشی از پاسخ ثانویه استرس می باشد که می توان با عمیق کردن بیهوشی و تهویه با فشار مثبت از شدت آن کاست .  در حیوانات هیچگونه شواهد بافت شناختی مبنی بر آسیب  کلیوی به دنبال تجویز طولانی مدت هالوتان موجود نمی باشد

اثرات کبدی

هالوتان به دلیل کاهش برون ده قلبی جریان خون تام کبدی را کم می کند.در بین هوشبرهای استنشاقی تنها هالوتان می تواند با افزایش مقاومت شریان کبدی باعث کاهش در جریان خون کبدی گردد. شیوع اختلال کبدی ناشی از هالوتان یک در 35 می باشد که ممکن است به دلیل آسیب هیپوکسیک کبد، در اثر کاهش جریان خون بوده یا انعکاسی از یک استعداد ژنتیکی واکنش آلرژیک به صدمه اولیه یا یک آسیب ایمونولوژیک باشد. توصیه های بالینی مشتمل است بر پرهیز از تجویزهالوتان در بیماران مبتلا به اختلال کبدی قبلی بیمارانی که تحت اعمال جراحی کبد یا مجاری صفراوی قرار می گیرند و آن دسته از بیماران بزرگسالی که در عرض 6ماه گذشته سابقه بیهوشی با هالوتان را دارند.

ملاحظات خاص

هالوتان یک شل کننده وابسته به دوز عضله صاف رحمی بوده و باعث کاهش تون و قابلیت انقباض رحم می شود . از طرفی پاسخ رحم را به عوامل اکسی توسیک(Oxytocic)  کم می کند. بنابراین در بیمارانی که تحت عمل سقط درمانی و دیلاتاسیون و کورتاژ قرار می گیرند باید با احتیاط مصرف شود. هالوتان تنها هوشبر استنشاقی حاوی یک ماده نگهدارنده می باشد. اضافه کردن1/ درصد تیمول، باعث ثبات پذیری هالوتان شده و از تجزیه آن در مواجهه با نور جلوگیری می کند. غلظت بالای تیمول می تواند با پوشاندن دریچه های چرخشی روی تبخیر کننده های بیهوشی ایجاد چسبندگی کرده و دقت تبخیر کننده هالوتان را تحت تاثیرقرارمیدهد

مقایسه هالوتان با ایزوفلوران و سولفوران

اثرات هوشبر قدیمی نظیر هالوتان با نمونه های جدید مثل ایزوفلوران و سووفلوران، بر روی عمق بیهوشی، BIS و علایم حیاتی مشتمل بر فشار خون و ضربان قلب در زمان­های مختلف(قبل از القای بیهوشی، پس از القای بیهوشی، زمان لارنگوسکوپی و لوله گذاری ، حین عمل و پس از عمل) بررسی شد. تجزیه و تحلیل نتایج، نشان می دهد که از نظر BIS و علایم حیاتی، تفاوت آماری معنی داری بین سه گروه مورد نظر وجود ندارد، اما زمان لارنگوسکوپی و لوله گذاری برای سوفلوران ، با دیگر گروه ها اختلاف آماری معنی داری دارد و با مقایسه میانگین این زمان ها بین سه گروه، مشخص می شود که زمان لارنگوسکوپی و لوله گذاری با استفاده از سولفوران کاهش می یابد

قویترین داروی بیهوشی استنشاقی

 گر چه ممکن است استفاده از هوشبرهای جدید مثل ایزوفلوران و سووفلوران نسبت به انواع قدیمی نظیر هالوتان ، بر روی عمق بیهوشی و نیز  علایم حیاتی تاثیر خاصی نداشته باشند، اما از انجایی که القای بیهوشی با سووفلوران ، مطبوع تر و پذیرش آن برای بیمار، بالاتر است و زمان لارنگوسکوپی و لوله گذاری نیز کوتاهتر گردیده ، بنابراین در مقایسه با سایرین، استفاده از آن توصیه می شود.

با استفاده از سووفلوران ، زمان رسیدن به عمق بیهوشی مناسب جهت لارنگوسکوپی ، کاهش یافته و به کمک این هوشبر و BIS وضعیت مناسب جهت لارنگوسکوپی و لوله گذاری بیمار فراهم گردید.

در مطالعه دیگری، اثر ایزوفلوران و دس فلوران را روی BIS در جراحی اسکولیوز اطفال بررسی کردند اما هیچ تفاوتی را بین دو گروه پیدا نکردند که با یافته این پژوهش ، مشابهت دارد. بنابراین با توجه به یافته های این پژوهش و مقایسه آن با سایر مطالعات ، علی رغم وجود محدودیت هایی از جمله گران بودن هوشبر سووفلوران ، بالا بودن هزینه دستگاه BIS و نیاز به وجود دستیار برای انجام کار با آن ، از این هوشبر تبخیری می توان در مرحله القاء بیهوشی گروه های سنی متفاوت، بخصوص اطفال و نیز افراد بزرگسال در اعمال جراحی مختلف استفاده نمود و نتایج خوبی بدست اورد

نتیجه گیری

استفاده از هوشبرهای جدیدتر نظری سووفلوران و ایزوفلوران نسبت به انواع قدمی­تر نظیر هالوتان، ممکن است بر روی علایم حیاتی تاثیر خاصی نداشته باشد، اما سووفلوران، روی BIS تاثیر گذار است. با استفاده از سووفلوران، ضمن کاستن از زمان مورد نیاز جهت لارنگوسکوپی و انتوباسیون، می­توان به عمق کافی بیهوشی رسید. با توجه به نتایج این تحقیق و نیز بوی مطبوع سووفلوران در مقایسه­ با سایر هوشبرهای استنشاقی، پیشنهاد می­شودکه در بیهوشی کودکان، بیش­تر به این دارو توجه شود و از آن استفاده گردد. آرامبخشی و بیهوشی با تیوپنتال سدیم وریدی برای اقدامات رادیو لوژی تشخیصی در کودکان با سنین متفاوت یک روش ساده در عین حال موثر و با اثرات قابل پیش بینی است. زمان شروع اثر آن بسیار کوتاه(به طور متوسط یک دقیقه) است. با تجویز تدریجی دارو و با ارزیابی سطح آرامبخشی و بر اساس نیاز ، از تجویز مقادیر اضافه دارو اجتناب می شود. از دیگر مزایای تیوپنتال سدیم شروع اثر سریع با تجویز وریدی است. که در موقع نیاز به آرامبخشی اضافه بسیار مفید می باشد (به عنوان مثال بعد از تزریق ماده حاجب و یا تغییر وضعیت کودک برای تصویربرداری از عضو دیگر). عوارض خطر ناک مثل ایست تنفی و یا تضعیف قلبی عروقی و اسپاسم لارنکس با آن غیر شایع است، ضمن اینکه با دقت در تجویز آهسته و تدریجی وریدی تیوپنتال خطر ایست تنفی برطرف می شود. اما قطعاً فردی که اقدام به تجویز وریدی تیوپنتال می نماید بایستی مهارت لازم برای اداره راه هوایی را داشته باشد و امکانات لازم برای احیا و برقراری عملکرد کافی قلب و تنفس در دسترس او باشد

با تجویز وریدی دارو اثرات پیش بینی نشده جذب از راه مقعد مثل آرامبخشی طولانی و عوارض موضعی مثل التهاب مخاط مقعد و اسهال از بین خواهد رفت . به علت شروع سریع اثر درو در تجویز وریدی، سرعت تصویر برداری افزایش می یابد و تسهیلات لازم برای بازدهی و بهره وری حداکثر از دستگاه CT- Scan خصوصاً در مراکزی که تعداد مراجعاتشان زیاد است را ایجاد می کند. بیهوشی با هالوتان اشتنشاقی نیز یک روش ایمن برای اقدامات خارج از اتاق عمل در کودکان است. زمان القا با هالوتان ( بطور متوسط حدود 3 دقیقه ) است وریکاوری بسیار کوتاه ( به طور متوسط حدود 2 دقیقه ) دارد.

با توجه به کاهش SPo2 در روش استنشاقی هالوتان نسبت به تیپوپنتال وریدی ، توصیه ما به

 استفاده از این روش در بیمارانی است که:

کودکان با سنین پایین که مقاومت کمتری در هنگام القا به صورت نگهداشتن نفس دارند

 •بیماران با سنین بالاتر که قبل از القا پیش داروی بیهوشی دریافت داشته و یا همکاری در نگهداشتن ماسک دارند. در مقایسه با سایر روشهای تجویز دارو(خوراکی، مقعدی، بینی و عضلانی) در این دو روش عوارض معمولاً در همان لحظات اول القا که بیمار در دسترس می باشد بروز می­کنند لذا تشخیص عوارض می تواند به موقع بوده و کمک به بیمار در اسرع وقت انجام شود. 1