قرص الونتا چیست

خواص دارویی و گیاهی

قرص الونتا چیست
قرص الونتا چیست

ونلافاکسین 

کپسول پیوسته رهش 5/37 و 75 میلی گرم


– قبل از مصرف دارو مطالب این برگه راهنما را به دقت مطالعه کنید.

– این برگه راهنما را نگهداری کنید زیرا ممکن است دوباره به خواندن آن نیاز پیدا کنید.

قرص الونتا چیست

– در صورتیکه سؤالی برای شما پیش آمد از پزشک خود یا دکتر داروساز سؤال کنید.

– این دارو برای شما تجویز شده است. از توصیه آن به دیگران خودداری کنید حتی اگر علائمی مشابه بیماری شما داشته باشند.


– در این برگه راهنما موارد زیر ذکر شده است:

1- آلوینتا چیست و برای چه بیماریهایی تجویز می شود.

2- مواردی که قبل از مصرف باید به آن توجه کنید.

3- نحوه مصرف آلوینتا

4- عوارض جانبی احتمالی

5- نحوه نگهداری آلوینتا

6- اطلاعات اضافی


1- آلوینتا چیست و برای چه بیماریهایی تجویز می شود. 

آلوینتا به گروه مهارکنندگان بازجذب سروتونین و نور اپی نفرین (SNRIs) تعلق دارد. این گروه از داروها برای درمان افسردگی، اضطراب ها و سایر بیماری های عصبی استفاده می شود.

درمان افسردگی و اضطراب برای بهبودی بیماری شما از اهمیت زیادی برخوردار است. در صورتیکه این مشکلات درمان نشود، ممکن است شرایط بیمار وخیم تر شده و درمان مشکل تر شود.


2- مواردی که قبل از مصرف باید به آن توجه کنید.


آلوینتا را در موارد زیر مصرف نکنید:

– در صورت آلرژی به ونلافاکسین یا سایر اجزاء آلوینتا

– اگر دارویی از گروه مهارکنندگان برگشت ناپذیر مونوآمین اکسیداز (MAOIs) مصرف می کنید و یا در 14 روز گذشته مصرف نموده اید. 

در صورت وجود هر یک از موارد زیر، قبل از مصرف آلوینتا موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

– مشکلات چشمی مانند انواع گلوکوما (افزایش فشار در داخل چشم)

– سابقه فشارخون بالا

– سابقه بیماریهای قلبی 

– سابقه تشنج 

– سابقه پایین بودن سطح سدیم خون 

– مصرف داروهایی که خطر خونریزی را افزایش می دهند. 

– افزایش سطح کلسترول خون 

– سابقه رفتارهای تهاجمی

– ابتلا به بیماریهای کبدی و کلیوی 


مصرف در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال:

به طور معمول آلوینتا در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال استفاده نمی شود.

مصرف با سایر داروها:

در صورتیکه از داروی دیگری استفاده می کنید یا اخیراً دارویی استفاده کرده اید (حتی اگر بدون تجویز پزشک باشد) پزشک خود یا دکتر داروساز را مطلع کنید.

قرص الونتا چیست

پزشک شما در مورد مصرف یا عدم مصرف این دارو با سایر داروها تصمیم می گیرد. مصرف هیچ دارویی را (اعم از داروهای بدون نسخه، داروهای گیاهی و یا داروهای طبیعی) بدون مشورت با پزشک خود یا داروساز شروع یا متوقف نکنید.

در صورت مصرف داروهای زیر، قبل از مصرف آلوینتا به پزشک خود اطلاع دهید.

– دارویی از گروه مهارکنندگان برگشت ناپذیر مونوآمین اکسیداز (MAOIs)

– تریپتان ها (که برای درمان میگرن تجویز می شود)

– داروهای ضد افسردگی و داروهای حاوی لیتیم 

– داروهای حاوی موکلوبماید 

– داروهای حاوی ترامادول (که به عنوان ضد درد استفاده می شود)

– فرآورده های حاوی ریشه گیاه علف چای یا گل راعی (با نام علمی هایپریکوم پرفوراتوم یا سنت جونز ورت) 

– فرآورده های حاوی تریپتوفان (که برای رفع مشکلات خواب و افسردگی استفاده می شود)

داروهای زیر با آلوینتا تداخل داشته و بایستی با احتیاط تجویز و مصرف شوند. در صورتیکه داروهای زیر را مصرف می کنید، اطلاع به پزشک معالج یا دکتر داروساز بسیار مهم می باشد:

– کتوکونازول

– هالوپریدول یا ریسپریدون

– متوپرولول 

مصرف آلوینتا با غذا و مایعات:

آلوینتا باید همراه با غذا مصرف شود. مصرف مشروبات الکلی همزمان با درمان با آلوینتا توصیه نمی شود.

بارداری و شیردهی:

در صورتیکه حامله شده اید و یا تصمیم به باردار شدن دارید موضوع را با پزشک معالج درمیان بگذارید. فقط پس از مشورت با پزشک معالج در مورد منافع و مضار آلوینتا برای جنین، این دارو را استفاده کنید. در صورتیکه در حین بارداری از آلوینتا استفاده می کنید، پزشک یا ماما را مطلع کنید زیرا نوزاد شما پس از تولد ممکن است برخی نشانه ها را بروز دهد. این      نشانه ها معمولاً در 24 ساعت اول پس از تولد دیده می شود و شامل اشکال در تنفس و شیر خوردن است. 

آلوینتا در شیر مادر ترشح می شود که برای نوزاد یک خطر به حساب می آید. بنابراین بایستی در این مورد با پزشک معالج مشورت کنید.

رانندگی و کار با ماشین آلات:

در حین درمان با این دارو از رانندگی و کار با ماشین آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، بپرهیزید.


3- نحوه مصرف آلوینتا 

همواره دارو را دقیقاً مطابق دستور پزشک مصرف کنید. در صورتیکه در این مورد مطمئن نیستید، با پزشک خود یا دکتر داروساز تماس بگیرید.

میزان مصرف معمول توصیه شده برای شروع درمان با آلوینتا 75 میلی گرم در روز است.  این مقدار می تواند توسط پزشک معالج تدریجاً افزایش یابد و در صورت نیاز حتی به حداکثر میزان 375 میلی گرم در روز  برسد. 

InChI=1S/C17H27NO2/c1-18(2)13-16(17(19)11-5-4-6-12-17)14-7-9-15(20-3)10-8-14/h7-10,16,19H,4-6,11-13H2,1-3H3 YKey:PNVNVHUZROJLTJ-UHFFFAOYSA-N Y

ونلافاکسین (Venlafaxine) (نام تجاری: افکسور) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپینفرین است. این دارو نخست در سال ِ ۱۹۹۳ ارائه شد و برای درمان ِاختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب ِ فراگیر و ِ سایر ِ اختلالات اضطرابی همراه با افسردگی تجویز می‌شود.

+داروی مشابه (نورتریپتیلین , تریاویل )

ونلافاکسین به‌خوبی از لوله گوارش جذب می‌شود و در عرض ۲.۵ ساعت به بیشترین غلظت پلاسمائی می‌رسد. نیمه عمر آن حدود ۳.۵ ساعت است و تنها متابولیت فعال آن، اُ – دسمتیل ونلافاکسین، نیمه عمر ۹ ساعت دارد. بنابراین ونلافاکسین باید ۲ تا ۳ بار در روز مصرف شود.

ونلافاکسین مهارکننده غیرانتخابی بازجذب سه آمین بیوژن سروتونین، نوراپی‌نفرین و به مقدار کمتری دوپامین می‌باشد. ونلافاکسین بر روی گیرنده‌های موسکارینی، نیکوتینی، هیستامینرژیک، اپیوئید (شبه‌افیونی) یا آدرنرژیک اثری ندارد و به‌عنوان MAOI نیز فعالیت ندارد.

قرص الونتا چیست

ونلافاکسین برای درمان اختلال افسردگی ماژور و اختلال اضطراب فراگیر تأیید شده‌است. بسیاری از افراد شدیداً افسرده با دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز و در عرض ۲ هفته به ونلافاکسین پاسخ می‌دهند، که این دوره زمانی تا حدودی کوتاه‌تر از ۲ تا ۴ هفته است که معمولاً برای شروع اثر SSRIها (سرترالین- فلوکستین -فلوکسامین)لازم می‌باشد. بنابراین دوزهای بالای ونلافاکسین برای درمان افراد مبتلا به بیماری شدیدی که نیاز به پاسخ سریع دارند ترجیح داده می‌شود. البته به‌نظر می‌رسد که سمپاتومیمتیک‌ها (مقلدهای سمپاتیک) مانند امفتامین‌ها، و شوک الکتریکی سریع‌ترین شروع اثر ضدافسردگی را داشته باشند که معمولاً در عرض یک هفته آشکار می‌شود. ونلافاکسین در مقایسه مستقیم با فلوکستین برای درمان افراد شدیداً افسرده دارای خصوصیات مالیخولیائی مؤثر می‌باشد. مقایسه مستقیم ونلافاکسین و سرترالین که مؤثرترین SSRI برای درمان افسردگی شدید دارای خصوصیات مالیخولیائی می‌باشد، هنوز گزارش نشده‌است.

اول از همه پشنهاد مشود این قرص در شب مصرف شود برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع،
ونلافاکسین دارای قرص‌های زودرهش ۲۵، ۵/۳۷، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی‌گرمی و کپسول‌های طولانی‌رهش ۵/۳۷، ۷۵ و ۱۵۰ میلی‌گرمی می‌باشد. کپسول‌های طولانی رهش به‌صورت تک‌دوز قبل از خواب تا حداکثر ۲۲۵ میلی‌گرم در روز تجویز می‌گردند. قرص‌ها و کپسول‌های طولانی‌رهش به یک اندازه قدرت دارند و درمان افرادی را که یکی را دریافت می‌کنند می‌توان به دوز معادلی از دیگری تغییر داد.

دوز معمول شروع در افراد افسرده ۷۵ میلی‌گرم در روز است که به شکل قرص‌هائی در ۲ تا ۳ دوز منقسم در روز یا به شکل کپسول‌های طولانی‌رهش در یک دوز قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوص تهوع، قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع، قبل از بالا بردن دوز تا ۷۵ میلی‌گرم در روز، دوز شروع به مدت ۴ تا ۷ روز، ۵/۳۷ میلی‌گرم در روز باشد. در افراد مبتلا به افسردگی می‌توان دوز را تا ۱۵۰ میلی‌گرم در روز بالا برد و آن را به شکل قرص‌هائی در ۲ یا ۳ دوز منقسم یا به شکل کپسول‌های طولانی رهش یک بار در شب تجویز کرد، البته تنها پس از یک دوره کافی از ارزیابی بالینی با دوز کمتر (معمولاً ۲ تا ۳ هفته)، دوز را می‌توان هر ۴ روز یا بیشتر به اندازه ۷۵ میلی‌گرم در روز بالا برد. افراد مبتلا به افسردگی متوسط احتمالاً به دوزهائی بیشتر از ۲۲۵ میلی‌گرم در روز نیاز نخواهند داشت، در حالی‌که افراد شدیداً افسرده ممکن است برای رسیدن به پاسخی مناسب به دوزهای ۳۰۰ تا ۳۷۵ میلی‌گرم در روز نیاز داشته باشند.

تجویز دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز از آغاز ممکن است باعث پاسخ ضدافسردگی سریع در عرض ۱ تا ۲ هفته شود. بیشترین دوز ونلافاکسین ۳۷۵ میلی‌گرم در روز است. در افرادی که به کاهش شدید عملکرد کبدی یا کلیوی مبتلا هستند، دوز ونلافاکسین را باید نصف کرد. در صورت نیاز به قطع دارو، دوز ونلافاکسین را باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داد.

ونلافاکسین عموماً به‌خوبی تحمل می‌شود. موارد زیر شایع‌ترین عوارض جانبی هستند که در مطالعات شاهددار به شکل قابل‌ملاحظه‌ای در ونلافاکسین شایع‌تر از دارونما دیده شده‌است: تهوع (۳۷% تمام افراد درمان‌شده)، خواب‌آلودگی (۲۳%)، خشکی دهان (۲۲%)، گیجی (۱۹%)، عصبی شدن (۱۳%)، یبوست (۱۵%)، آستنی (۱۲%)، اضطراب (۶%)، بی‌اشتهائی (۱۱%)، تاری دید (۶%)، انزال یا ارگاسم غیرطبیعی (۱۲%) و ناتوانی جنسی (۶%). با استفاده از کپسول‌های طولانی‌رهش بروز تهوع تا حدودی کاهش می‌یابد. عوارض جانبی جنسی ونلافاکسین را می‌توان همانند عوارض جانبی جنسی SSRIها درمان کرد. به‌علت متابولیسم سریع و فقدان نسبی اتصال به پروتئین، قطع ناگهانی ونلافاکسین ممکن است باعث به‌وجود آمدن سندرم قطع شود که شامل تهوع، خواب‌آلودگی، و بی‌خوابی می‌باشد. بنابراین دوز ونلافاکسین باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داده شود.

نگران‌کننده‌ترین عارضه جانبی مربوط به ونلافاکسین، افزایش فشار خون در برخی افراد است، به‌خصوص در آنهائی که با بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز درمان می‌شوند. در کارآزمائی‌های بالینی در افرادی که ۳۷۵ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز دریافت می‌کردند. افزایش متوسطی به اندازه ۲/۷ میلی‌متر جیوه در فشار خون دیاستولی مشاهده شد؛ در مقابل هیچ تغییر قابل‌توجهی در افرادی که ۷۵ تا ۲۲۵ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و کاهش متوسطی به اندازه ۲/۲ میلی‌متر جیوه در افرادی که دارونما (پلاسیبو)می‌گرفتند مشاهده گردید. در یک مطالعه افزایش پایدار فشار خون به سطوحی بالاتر از ۹۰/۱۴۰ در ۲% افرادی که دارونما می‌گرفتند، ۳% افرادی که کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز می‌گرفتند، ۵% افرادی که ۱۰۱ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند. ۷% افرادی که ۲۰۱ تا ۳۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و ۱۳% افرادی که بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز می‌گرفتند، مشاهده شد. بنابراین در افرادی که قبلاً فشار خون داشته‌اند باید از این دارو با احتیاط و تنها در دوزهای کمتر استفاده کرد.

در حال حاضر اطلاعاتی در مورد استفاده از ونلافاکسین توسط زنان حامله و شیرده در دسترس نمی‌باشد. البته پزشکان باید تا زمان کسب تجربیات بالینی بیشتر از تجویز تمام داروهائی که به تازگی معرفی شده‌اند برای زنان حامله و شیرده خودداری کنند.

به‌نظر می‌رسد که سایمتیدین متابولیسم کبدی گذر اول ونلافاکسین را مهار می‌کند و غلظت داروی متابولیزه نشده را بالا می‌برد. البته چون متابولیت، عمدتاً مسئول اثر درمانی می‌باشد، این تعامل تنها در افرادی که از قبل هیپرتانسیون یا بیماری کبدی دارند اهمیت دارد که در آن‌ها نباید از این ترکیب استفاده کرد. ونلافاکسین ممکن است در صورت تجویز همزمان، غلظت پلاسمائی هالوپریدول را بالا ببرد. همانند تمام داروهای ضدافسردگی نباید در عرض ۱۴ روز پس از استفاده از MAOIها، از ونلافاکسین استفاده کرد. و این مسئله ممکن است اثر آرام‌بخشی – رخوت‌زائی سایر داروهائی را که بر روی سیستم اعصاب مرکزی عمل می‌کنند تقویت کند.

«ونلافاکسین». پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک).mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit}.mw-parser-output q{quotes:”””””””‘””‘”}.mw-parser-output code.cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:inherit;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-lock-free a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Lock-green.svg/9px-Lock-green.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .cs1-lock-registration a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg/9px-Lock-gray-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-subscription a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Lock-red-alt-2.svg/9px-Lock-red-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-subscription a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-registration a{background-position:left .1em center;padding-left:1em;padding-right:0}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration{color:#555}.mw-parser-output .cs1-subscription span,.mw-parser-output .cs1-registration span{border-bottom:1px dotted;cursor:help}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-visible-error{font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration,.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-right{padding-right:0.2em}

ویکی‌پدیا انگلیسی:

InChI=1S/C17H27NO2/c1-18(2)13-16(17(19)11-5-4-6-12-17)14-7-9-15(20-3)10-8-14/h7-10,16,19H,4-6,11-13H2,1-3H3 YKey:PNVNVHUZROJLTJ-UHFFFAOYSA-N Y

ونلافاکسین (Venlafaxine) (نام تجاری: افکسور) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپینفرین است. این دارو نخست در سال ِ ۱۹۹۳ ارائه شد و برای درمان ِاختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب ِ فراگیر و ِ سایر ِ اختلالات اضطرابی همراه با افسردگی تجویز می‌شود.

+داروی مشابه (نورتریپتیلین , تریاویل )

ونلافاکسین به‌خوبی از لوله گوارش جذب می‌شود و در عرض ۲.۵ ساعت به بیشترین غلظت پلاسمائی می‌رسد. نیمه عمر آن حدود ۳.۵ ساعت است و تنها متابولیت فعال آن، اُ – دسمتیل ونلافاکسین، نیمه عمر ۹ ساعت دارد. بنابراین ونلافاکسین باید ۲ تا ۳ بار در روز مصرف شود.

ونلافاکسین مهارکننده غیرانتخابی بازجذب سه آمین بیوژن سروتونین، نوراپی‌نفرین و به مقدار کمتری دوپامین می‌باشد. ونلافاکسین بر روی گیرنده‌های موسکارینی، نیکوتینی، هیستامینرژیک، اپیوئید (شبه‌افیونی) یا آدرنرژیک اثری ندارد و به‌عنوان MAOI نیز فعالیت ندارد.

قرص الونتا چیست

ونلافاکسین برای درمان اختلال افسردگی ماژور و اختلال اضطراب فراگیر تأیید شده‌است. بسیاری از افراد شدیداً افسرده با دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز و در عرض ۲ هفته به ونلافاکسین پاسخ می‌دهند، که این دوره زمانی تا حدودی کوتاه‌تر از ۲ تا ۴ هفته است که معمولاً برای شروع اثر SSRIها (سرترالین- فلوکستین -فلوکسامین)لازم می‌باشد. بنابراین دوزهای بالای ونلافاکسین برای درمان افراد مبتلا به بیماری شدیدی که نیاز به پاسخ سریع دارند ترجیح داده می‌شود. البته به‌نظر می‌رسد که سمپاتومیمتیک‌ها (مقلدهای سمپاتیک) مانند امفتامین‌ها، و شوک الکتریکی سریع‌ترین شروع اثر ضدافسردگی را داشته باشند که معمولاً در عرض یک هفته آشکار می‌شود. ونلافاکسین در مقایسه مستقیم با فلوکستین برای درمان افراد شدیداً افسرده دارای خصوصیات مالیخولیائی مؤثر می‌باشد. مقایسه مستقیم ونلافاکسین و سرترالین که مؤثرترین SSRI برای درمان افسردگی شدید دارای خصوصیات مالیخولیائی می‌باشد، هنوز گزارش نشده‌است.

اول از همه پشنهاد مشود این قرص در شب مصرف شود برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع،
ونلافاکسین دارای قرص‌های زودرهش ۲۵، ۵/۳۷، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی‌گرمی و کپسول‌های طولانی‌رهش ۵/۳۷، ۷۵ و ۱۵۰ میلی‌گرمی می‌باشد. کپسول‌های طولانی رهش به‌صورت تک‌دوز قبل از خواب تا حداکثر ۲۲۵ میلی‌گرم در روز تجویز می‌گردند. قرص‌ها و کپسول‌های طولانی‌رهش به یک اندازه قدرت دارند و درمان افرادی را که یکی را دریافت می‌کنند می‌توان به دوز معادلی از دیگری تغییر داد.

دوز معمول شروع در افراد افسرده ۷۵ میلی‌گرم در روز است که به شکل قرص‌هائی در ۲ تا ۳ دوز منقسم در روز یا به شکل کپسول‌های طولانی‌رهش در یک دوز قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوص تهوع، قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع، قبل از بالا بردن دوز تا ۷۵ میلی‌گرم در روز، دوز شروع به مدت ۴ تا ۷ روز، ۵/۳۷ میلی‌گرم در روز باشد. در افراد مبتلا به افسردگی می‌توان دوز را تا ۱۵۰ میلی‌گرم در روز بالا برد و آن را به شکل قرص‌هائی در ۲ یا ۳ دوز منقسم یا به شکل کپسول‌های طولانی رهش یک بار در شب تجویز کرد، البته تنها پس از یک دوره کافی از ارزیابی بالینی با دوز کمتر (معمولاً ۲ تا ۳ هفته)، دوز را می‌توان هر ۴ روز یا بیشتر به اندازه ۷۵ میلی‌گرم در روز بالا برد. افراد مبتلا به افسردگی متوسط احتمالاً به دوزهائی بیشتر از ۲۲۵ میلی‌گرم در روز نیاز نخواهند داشت، در حالی‌که افراد شدیداً افسرده ممکن است برای رسیدن به پاسخی مناسب به دوزهای ۳۰۰ تا ۳۷۵ میلی‌گرم در روز نیاز داشته باشند.

تجویز دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز از آغاز ممکن است باعث پاسخ ضدافسردگی سریع در عرض ۱ تا ۲ هفته شود. بیشترین دوز ونلافاکسین ۳۷۵ میلی‌گرم در روز است. در افرادی که به کاهش شدید عملکرد کبدی یا کلیوی مبتلا هستند، دوز ونلافاکسین را باید نصف کرد. در صورت نیاز به قطع دارو، دوز ونلافاکسین را باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داد.

ونلافاکسین عموماً به‌خوبی تحمل می‌شود. موارد زیر شایع‌ترین عوارض جانبی هستند که در مطالعات شاهددار به شکل قابل‌ملاحظه‌ای در ونلافاکسین شایع‌تر از دارونما دیده شده‌است: تهوع (۳۷% تمام افراد درمان‌شده)، خواب‌آلودگی (۲۳%)، خشکی دهان (۲۲%)، گیجی (۱۹%)، عصبی شدن (۱۳%)، یبوست (۱۵%)، آستنی (۱۲%)، اضطراب (۶%)، بی‌اشتهائی (۱۱%)، تاری دید (۶%)، انزال یا ارگاسم غیرطبیعی (۱۲%) و ناتوانی جنسی (۶%). با استفاده از کپسول‌های طولانی‌رهش بروز تهوع تا حدودی کاهش می‌یابد. عوارض جانبی جنسی ونلافاکسین را می‌توان همانند عوارض جانبی جنسی SSRIها درمان کرد. به‌علت متابولیسم سریع و فقدان نسبی اتصال به پروتئین، قطع ناگهانی ونلافاکسین ممکن است باعث به‌وجود آمدن سندرم قطع شود که شامل تهوع، خواب‌آلودگی، و بی‌خوابی می‌باشد. بنابراین دوز ونلافاکسین باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داده شود.

نگران‌کننده‌ترین عارضه جانبی مربوط به ونلافاکسین، افزایش فشار خون در برخی افراد است، به‌خصوص در آنهائی که با بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز درمان می‌شوند. در کارآزمائی‌های بالینی در افرادی که ۳۷۵ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز دریافت می‌کردند. افزایش متوسطی به اندازه ۲/۷ میلی‌متر جیوه در فشار خون دیاستولی مشاهده شد؛ در مقابل هیچ تغییر قابل‌توجهی در افرادی که ۷۵ تا ۲۲۵ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و کاهش متوسطی به اندازه ۲/۲ میلی‌متر جیوه در افرادی که دارونما (پلاسیبو)می‌گرفتند مشاهده گردید. در یک مطالعه افزایش پایدار فشار خون به سطوحی بالاتر از ۹۰/۱۴۰ در ۲% افرادی که دارونما می‌گرفتند، ۳% افرادی که کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز می‌گرفتند، ۵% افرادی که ۱۰۱ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند. ۷% افرادی که ۲۰۱ تا ۳۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و ۱۳% افرادی که بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز می‌گرفتند، مشاهده شد. بنابراین در افرادی که قبلاً فشار خون داشته‌اند باید از این دارو با احتیاط و تنها در دوزهای کمتر استفاده کرد.

در حال حاضر اطلاعاتی در مورد استفاده از ونلافاکسین توسط زنان حامله و شیرده در دسترس نمی‌باشد. البته پزشکان باید تا زمان کسب تجربیات بالینی بیشتر از تجویز تمام داروهائی که به تازگی معرفی شده‌اند برای زنان حامله و شیرده خودداری کنند.

به‌نظر می‌رسد که سایمتیدین متابولیسم کبدی گذر اول ونلافاکسین را مهار می‌کند و غلظت داروی متابولیزه نشده را بالا می‌برد. البته چون متابولیت، عمدتاً مسئول اثر درمانی می‌باشد، این تعامل تنها در افرادی که از قبل هیپرتانسیون یا بیماری کبدی دارند اهمیت دارد که در آن‌ها نباید از این ترکیب استفاده کرد. ونلافاکسین ممکن است در صورت تجویز همزمان، غلظت پلاسمائی هالوپریدول را بالا ببرد. همانند تمام داروهای ضدافسردگی نباید در عرض ۱۴ روز پس از استفاده از MAOIها، از ونلافاکسین استفاده کرد. و این مسئله ممکن است اثر آرام‌بخشی – رخوت‌زائی سایر داروهائی را که بر روی سیستم اعصاب مرکزی عمل می‌کنند تقویت کند.

«ونلافاکسین». پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک).mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit}.mw-parser-output q{quotes:”””””””‘””‘”}.mw-parser-output code.cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:inherit;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-lock-free a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Lock-green.svg/9px-Lock-green.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .cs1-lock-registration a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg/9px-Lock-gray-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-subscription a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Lock-red-alt-2.svg/9px-Lock-red-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-subscription a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-registration a{background-position:left .1em center;padding-left:1em;padding-right:0}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration{color:#555}.mw-parser-output .cs1-subscription span,.mw-parser-output .cs1-registration span{border-bottom:1px dotted;cursor:help}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-visible-error{font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration,.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-right{padding-right:0.2em}

ویکی‌پدیا انگلیسی:

InChI=1S/C17H27NO2/c1-18(2)13-16(17(19)11-5-4-6-12-17)14-7-9-15(20-3)10-8-14/h7-10,16,19H,4-6,11-13H2,1-3H3 YKey:PNVNVHUZROJLTJ-UHFFFAOYSA-N Y

ونلافاکسین (Venlafaxine) (نام تجاری: افکسور) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپینفرین است. این دارو نخست در سال ِ ۱۹۹۳ ارائه شد و برای درمان ِاختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب ِ فراگیر و ِ سایر ِ اختلالات اضطرابی همراه با افسردگی تجویز می‌شود.

+داروی مشابه (نورتریپتیلین , تریاویل )

ونلافاکسین به‌خوبی از لوله گوارش جذب می‌شود و در عرض ۲.۵ ساعت به بیشترین غلظت پلاسمائی می‌رسد. نیمه عمر آن حدود ۳.۵ ساعت است و تنها متابولیت فعال آن، اُ – دسمتیل ونلافاکسین، نیمه عمر ۹ ساعت دارد. بنابراین ونلافاکسین باید ۲ تا ۳ بار در روز مصرف شود.

ونلافاکسین مهارکننده غیرانتخابی بازجذب سه آمین بیوژن سروتونین، نوراپی‌نفرین و به مقدار کمتری دوپامین می‌باشد. ونلافاکسین بر روی گیرنده‌های موسکارینی، نیکوتینی، هیستامینرژیک، اپیوئید (شبه‌افیونی) یا آدرنرژیک اثری ندارد و به‌عنوان MAOI نیز فعالیت ندارد.

قرص الونتا چیست

ونلافاکسین برای درمان اختلال افسردگی ماژور و اختلال اضطراب فراگیر تأیید شده‌است. بسیاری از افراد شدیداً افسرده با دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز و در عرض ۲ هفته به ونلافاکسین پاسخ می‌دهند، که این دوره زمانی تا حدودی کوتاه‌تر از ۲ تا ۴ هفته است که معمولاً برای شروع اثر SSRIها (سرترالین- فلوکستین -فلوکسامین)لازم می‌باشد. بنابراین دوزهای بالای ونلافاکسین برای درمان افراد مبتلا به بیماری شدیدی که نیاز به پاسخ سریع دارند ترجیح داده می‌شود. البته به‌نظر می‌رسد که سمپاتومیمتیک‌ها (مقلدهای سمپاتیک) مانند امفتامین‌ها، و شوک الکتریکی سریع‌ترین شروع اثر ضدافسردگی را داشته باشند که معمولاً در عرض یک هفته آشکار می‌شود. ونلافاکسین در مقایسه مستقیم با فلوکستین برای درمان افراد شدیداً افسرده دارای خصوصیات مالیخولیائی مؤثر می‌باشد. مقایسه مستقیم ونلافاکسین و سرترالین که مؤثرترین SSRI برای درمان افسردگی شدید دارای خصوصیات مالیخولیائی می‌باشد، هنوز گزارش نشده‌است.

اول از همه پشنهاد مشود این قرص در شب مصرف شود برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع،
ونلافاکسین دارای قرص‌های زودرهش ۲۵، ۵/۳۷، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی‌گرمی و کپسول‌های طولانی‌رهش ۵/۳۷، ۷۵ و ۱۵۰ میلی‌گرمی می‌باشد. کپسول‌های طولانی رهش به‌صورت تک‌دوز قبل از خواب تا حداکثر ۲۲۵ میلی‌گرم در روز تجویز می‌گردند. قرص‌ها و کپسول‌های طولانی‌رهش به یک اندازه قدرت دارند و درمان افرادی را که یکی را دریافت می‌کنند می‌توان به دوز معادلی از دیگری تغییر داد.

دوز معمول شروع در افراد افسرده ۷۵ میلی‌گرم در روز است که به شکل قرص‌هائی در ۲ تا ۳ دوز منقسم در روز یا به شکل کپسول‌های طولانی‌رهش در یک دوز قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوص تهوع، قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع، قبل از بالا بردن دوز تا ۷۵ میلی‌گرم در روز، دوز شروع به مدت ۴ تا ۷ روز، ۵/۳۷ میلی‌گرم در روز باشد. در افراد مبتلا به افسردگی می‌توان دوز را تا ۱۵۰ میلی‌گرم در روز بالا برد و آن را به شکل قرص‌هائی در ۲ یا ۳ دوز منقسم یا به شکل کپسول‌های طولانی رهش یک بار در شب تجویز کرد، البته تنها پس از یک دوره کافی از ارزیابی بالینی با دوز کمتر (معمولاً ۲ تا ۳ هفته)، دوز را می‌توان هر ۴ روز یا بیشتر به اندازه ۷۵ میلی‌گرم در روز بالا برد. افراد مبتلا به افسردگی متوسط احتمالاً به دوزهائی بیشتر از ۲۲۵ میلی‌گرم در روز نیاز نخواهند داشت، در حالی‌که افراد شدیداً افسرده ممکن است برای رسیدن به پاسخی مناسب به دوزهای ۳۰۰ تا ۳۷۵ میلی‌گرم در روز نیاز داشته باشند.

تجویز دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز از آغاز ممکن است باعث پاسخ ضدافسردگی سریع در عرض ۱ تا ۲ هفته شود. بیشترین دوز ونلافاکسین ۳۷۵ میلی‌گرم در روز است. در افرادی که به کاهش شدید عملکرد کبدی یا کلیوی مبتلا هستند، دوز ونلافاکسین را باید نصف کرد. در صورت نیاز به قطع دارو، دوز ونلافاکسین را باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داد.

ونلافاکسین عموماً به‌خوبی تحمل می‌شود. موارد زیر شایع‌ترین عوارض جانبی هستند که در مطالعات شاهددار به شکل قابل‌ملاحظه‌ای در ونلافاکسین شایع‌تر از دارونما دیده شده‌است: تهوع (۳۷% تمام افراد درمان‌شده)، خواب‌آلودگی (۲۳%)، خشکی دهان (۲۲%)، گیجی (۱۹%)، عصبی شدن (۱۳%)، یبوست (۱۵%)، آستنی (۱۲%)، اضطراب (۶%)، بی‌اشتهائی (۱۱%)، تاری دید (۶%)، انزال یا ارگاسم غیرطبیعی (۱۲%) و ناتوانی جنسی (۶%). با استفاده از کپسول‌های طولانی‌رهش بروز تهوع تا حدودی کاهش می‌یابد. عوارض جانبی جنسی ونلافاکسین را می‌توان همانند عوارض جانبی جنسی SSRIها درمان کرد. به‌علت متابولیسم سریع و فقدان نسبی اتصال به پروتئین، قطع ناگهانی ونلافاکسین ممکن است باعث به‌وجود آمدن سندرم قطع شود که شامل تهوع، خواب‌آلودگی، و بی‌خوابی می‌باشد. بنابراین دوز ونلافاکسین باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داده شود.

نگران‌کننده‌ترین عارضه جانبی مربوط به ونلافاکسین، افزایش فشار خون در برخی افراد است، به‌خصوص در آنهائی که با بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز درمان می‌شوند. در کارآزمائی‌های بالینی در افرادی که ۳۷۵ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز دریافت می‌کردند. افزایش متوسطی به اندازه ۲/۷ میلی‌متر جیوه در فشار خون دیاستولی مشاهده شد؛ در مقابل هیچ تغییر قابل‌توجهی در افرادی که ۷۵ تا ۲۲۵ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و کاهش متوسطی به اندازه ۲/۲ میلی‌متر جیوه در افرادی که دارونما (پلاسیبو)می‌گرفتند مشاهده گردید. در یک مطالعه افزایش پایدار فشار خون به سطوحی بالاتر از ۹۰/۱۴۰ در ۲% افرادی که دارونما می‌گرفتند، ۳% افرادی که کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز می‌گرفتند، ۵% افرادی که ۱۰۱ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند. ۷% افرادی که ۲۰۱ تا ۳۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و ۱۳% افرادی که بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز می‌گرفتند، مشاهده شد. بنابراین در افرادی که قبلاً فشار خون داشته‌اند باید از این دارو با احتیاط و تنها در دوزهای کمتر استفاده کرد.

در حال حاضر اطلاعاتی در مورد استفاده از ونلافاکسین توسط زنان حامله و شیرده در دسترس نمی‌باشد. البته پزشکان باید تا زمان کسب تجربیات بالینی بیشتر از تجویز تمام داروهائی که به تازگی معرفی شده‌اند برای زنان حامله و شیرده خودداری کنند.

به‌نظر می‌رسد که سایمتیدین متابولیسم کبدی گذر اول ونلافاکسین را مهار می‌کند و غلظت داروی متابولیزه نشده را بالا می‌برد. البته چون متابولیت، عمدتاً مسئول اثر درمانی می‌باشد، این تعامل تنها در افرادی که از قبل هیپرتانسیون یا بیماری کبدی دارند اهمیت دارد که در آن‌ها نباید از این ترکیب استفاده کرد. ونلافاکسین ممکن است در صورت تجویز همزمان، غلظت پلاسمائی هالوپریدول را بالا ببرد. همانند تمام داروهای ضدافسردگی نباید در عرض ۱۴ روز پس از استفاده از MAOIها، از ونلافاکسین استفاده کرد. و این مسئله ممکن است اثر آرام‌بخشی – رخوت‌زائی سایر داروهائی را که بر روی سیستم اعصاب مرکزی عمل می‌کنند تقویت کند.

«ونلافاکسین». پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک).mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit}.mw-parser-output q{quotes:”””””””‘””‘”}.mw-parser-output code.cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:inherit;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-lock-free a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Lock-green.svg/9px-Lock-green.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .cs1-lock-registration a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg/9px-Lock-gray-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-subscription a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Lock-red-alt-2.svg/9px-Lock-red-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-subscription a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-registration a{background-position:left .1em center;padding-left:1em;padding-right:0}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration{color:#555}.mw-parser-output .cs1-subscription span,.mw-parser-output .cs1-registration span{border-bottom:1px dotted;cursor:help}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-visible-error{font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration,.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-right{padding-right:0.2em}

ویکی‌پدیا انگلیسی:

InChI=1S/C17H27NO2/c1-18(2)13-16(17(19)11-5-4-6-12-17)14-7-9-15(20-3)10-8-14/h7-10,16,19H,4-6,11-13H2,1-3H3 YKey:PNVNVHUZROJLTJ-UHFFFAOYSA-N Y

ونلافاکسین (Venlafaxine) (نام تجاری: افکسور) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپینفرین است. این دارو نخست در سال ِ ۱۹۹۳ ارائه شد و برای درمان ِاختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب ِ فراگیر و ِ سایر ِ اختلالات اضطرابی همراه با افسردگی تجویز می‌شود.

+داروی مشابه (نورتریپتیلین , تریاویل )

ونلافاکسین به‌خوبی از لوله گوارش جذب می‌شود و در عرض ۲.۵ ساعت به بیشترین غلظت پلاسمائی می‌رسد. نیمه عمر آن حدود ۳.۵ ساعت است و تنها متابولیت فعال آن، اُ – دسمتیل ونلافاکسین، نیمه عمر ۹ ساعت دارد. بنابراین ونلافاکسین باید ۲ تا ۳ بار در روز مصرف شود.

ونلافاکسین مهارکننده غیرانتخابی بازجذب سه آمین بیوژن سروتونین، نوراپی‌نفرین و به مقدار کمتری دوپامین می‌باشد. ونلافاکسین بر روی گیرنده‌های موسکارینی، نیکوتینی، هیستامینرژیک، اپیوئید (شبه‌افیونی) یا آدرنرژیک اثری ندارد و به‌عنوان MAOI نیز فعالیت ندارد.

قرص الونتا چیست

ونلافاکسین برای درمان اختلال افسردگی ماژور و اختلال اضطراب فراگیر تأیید شده‌است. بسیاری از افراد شدیداً افسرده با دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز و در عرض ۲ هفته به ونلافاکسین پاسخ می‌دهند، که این دوره زمانی تا حدودی کوتاه‌تر از ۲ تا ۴ هفته است که معمولاً برای شروع اثر SSRIها (سرترالین- فلوکستین -فلوکسامین)لازم می‌باشد. بنابراین دوزهای بالای ونلافاکسین برای درمان افراد مبتلا به بیماری شدیدی که نیاز به پاسخ سریع دارند ترجیح داده می‌شود. البته به‌نظر می‌رسد که سمپاتومیمتیک‌ها (مقلدهای سمپاتیک) مانند امفتامین‌ها، و شوک الکتریکی سریع‌ترین شروع اثر ضدافسردگی را داشته باشند که معمولاً در عرض یک هفته آشکار می‌شود. ونلافاکسین در مقایسه مستقیم با فلوکستین برای درمان افراد شدیداً افسرده دارای خصوصیات مالیخولیائی مؤثر می‌باشد. مقایسه مستقیم ونلافاکسین و سرترالین که مؤثرترین SSRI برای درمان افسردگی شدید دارای خصوصیات مالیخولیائی می‌باشد، هنوز گزارش نشده‌است.

اول از همه پشنهاد مشود این قرص در شب مصرف شود برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع،
ونلافاکسین دارای قرص‌های زودرهش ۲۵، ۵/۳۷، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی‌گرمی و کپسول‌های طولانی‌رهش ۵/۳۷، ۷۵ و ۱۵۰ میلی‌گرمی می‌باشد. کپسول‌های طولانی رهش به‌صورت تک‌دوز قبل از خواب تا حداکثر ۲۲۵ میلی‌گرم در روز تجویز می‌گردند. قرص‌ها و کپسول‌های طولانی‌رهش به یک اندازه قدرت دارند و درمان افرادی را که یکی را دریافت می‌کنند می‌توان به دوز معادلی از دیگری تغییر داد.

دوز معمول شروع در افراد افسرده ۷۵ میلی‌گرم در روز است که به شکل قرص‌هائی در ۲ تا ۳ دوز منقسم در روز یا به شکل کپسول‌های طولانی‌رهش در یک دوز قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوص تهوع، قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع، قبل از بالا بردن دوز تا ۷۵ میلی‌گرم در روز، دوز شروع به مدت ۴ تا ۷ روز، ۵/۳۷ میلی‌گرم در روز باشد. در افراد مبتلا به افسردگی می‌توان دوز را تا ۱۵۰ میلی‌گرم در روز بالا برد و آن را به شکل قرص‌هائی در ۲ یا ۳ دوز منقسم یا به شکل کپسول‌های طولانی رهش یک بار در شب تجویز کرد، البته تنها پس از یک دوره کافی از ارزیابی بالینی با دوز کمتر (معمولاً ۲ تا ۳ هفته)، دوز را می‌توان هر ۴ روز یا بیشتر به اندازه ۷۵ میلی‌گرم در روز بالا برد. افراد مبتلا به افسردگی متوسط احتمالاً به دوزهائی بیشتر از ۲۲۵ میلی‌گرم در روز نیاز نخواهند داشت، در حالی‌که افراد شدیداً افسرده ممکن است برای رسیدن به پاسخی مناسب به دوزهای ۳۰۰ تا ۳۷۵ میلی‌گرم در روز نیاز داشته باشند.

تجویز دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز از آغاز ممکن است باعث پاسخ ضدافسردگی سریع در عرض ۱ تا ۲ هفته شود. بیشترین دوز ونلافاکسین ۳۷۵ میلی‌گرم در روز است. در افرادی که به کاهش شدید عملکرد کبدی یا کلیوی مبتلا هستند، دوز ونلافاکسین را باید نصف کرد. در صورت نیاز به قطع دارو، دوز ونلافاکسین را باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داد.

ونلافاکسین عموماً به‌خوبی تحمل می‌شود. موارد زیر شایع‌ترین عوارض جانبی هستند که در مطالعات شاهددار به شکل قابل‌ملاحظه‌ای در ونلافاکسین شایع‌تر از دارونما دیده شده‌است: تهوع (۳۷% تمام افراد درمان‌شده)، خواب‌آلودگی (۲۳%)، خشکی دهان (۲۲%)، گیجی (۱۹%)، عصبی شدن (۱۳%)، یبوست (۱۵%)، آستنی (۱۲%)، اضطراب (۶%)، بی‌اشتهائی (۱۱%)، تاری دید (۶%)، انزال یا ارگاسم غیرطبیعی (۱۲%) و ناتوانی جنسی (۶%). با استفاده از کپسول‌های طولانی‌رهش بروز تهوع تا حدودی کاهش می‌یابد. عوارض جانبی جنسی ونلافاکسین را می‌توان همانند عوارض جانبی جنسی SSRIها درمان کرد. به‌علت متابولیسم سریع و فقدان نسبی اتصال به پروتئین، قطع ناگهانی ونلافاکسین ممکن است باعث به‌وجود آمدن سندرم قطع شود که شامل تهوع، خواب‌آلودگی، و بی‌خوابی می‌باشد. بنابراین دوز ونلافاکسین باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داده شود.

نگران‌کننده‌ترین عارضه جانبی مربوط به ونلافاکسین، افزایش فشار خون در برخی افراد است، به‌خصوص در آنهائی که با بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز درمان می‌شوند. در کارآزمائی‌های بالینی در افرادی که ۳۷۵ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز دریافت می‌کردند. افزایش متوسطی به اندازه ۲/۷ میلی‌متر جیوه در فشار خون دیاستولی مشاهده شد؛ در مقابل هیچ تغییر قابل‌توجهی در افرادی که ۷۵ تا ۲۲۵ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و کاهش متوسطی به اندازه ۲/۲ میلی‌متر جیوه در افرادی که دارونما (پلاسیبو)می‌گرفتند مشاهده گردید. در یک مطالعه افزایش پایدار فشار خون به سطوحی بالاتر از ۹۰/۱۴۰ در ۲% افرادی که دارونما می‌گرفتند، ۳% افرادی که کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز می‌گرفتند، ۵% افرادی که ۱۰۱ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند. ۷% افرادی که ۲۰۱ تا ۳۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و ۱۳% افرادی که بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز می‌گرفتند، مشاهده شد. بنابراین در افرادی که قبلاً فشار خون داشته‌اند باید از این دارو با احتیاط و تنها در دوزهای کمتر استفاده کرد.

در حال حاضر اطلاعاتی در مورد استفاده از ونلافاکسین توسط زنان حامله و شیرده در دسترس نمی‌باشد. البته پزشکان باید تا زمان کسب تجربیات بالینی بیشتر از تجویز تمام داروهائی که به تازگی معرفی شده‌اند برای زنان حامله و شیرده خودداری کنند.

به‌نظر می‌رسد که سایمتیدین متابولیسم کبدی گذر اول ونلافاکسین را مهار می‌کند و غلظت داروی متابولیزه نشده را بالا می‌برد. البته چون متابولیت، عمدتاً مسئول اثر درمانی می‌باشد، این تعامل تنها در افرادی که از قبل هیپرتانسیون یا بیماری کبدی دارند اهمیت دارد که در آن‌ها نباید از این ترکیب استفاده کرد. ونلافاکسین ممکن است در صورت تجویز همزمان، غلظت پلاسمائی هالوپریدول را بالا ببرد. همانند تمام داروهای ضدافسردگی نباید در عرض ۱۴ روز پس از استفاده از MAOIها، از ونلافاکسین استفاده کرد. و این مسئله ممکن است اثر آرام‌بخشی – رخوت‌زائی سایر داروهائی را که بر روی سیستم اعصاب مرکزی عمل می‌کنند تقویت کند.

«ونلافاکسین». پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک).mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit}.mw-parser-output q{quotes:”””””””‘””‘”}.mw-parser-output code.cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:inherit;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-lock-free a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Lock-green.svg/9px-Lock-green.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .cs1-lock-registration a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg/9px-Lock-gray-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-subscription a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Lock-red-alt-2.svg/9px-Lock-red-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-subscription a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-registration a{background-position:left .1em center;padding-left:1em;padding-right:0}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration{color:#555}.mw-parser-output .cs1-subscription span,.mw-parser-output .cs1-registration span{border-bottom:1px dotted;cursor:help}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-visible-error{font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration,.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-right{padding-right:0.2em}

ویکی‌پدیا انگلیسی:

InChI=1S/C17H27NO2/c1-18(2)13-16(17(19)11-5-4-6-12-17)14-7-9-15(20-3)10-8-14/h7-10,16,19H,4-6,11-13H2,1-3H3 YKey:PNVNVHUZROJLTJ-UHFFFAOYSA-N Y

ونلافاکسین (Venlafaxine) (نام تجاری: افکسور) یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپینفرین است. این دارو نخست در سال ِ ۱۹۹۳ ارائه شد و برای درمان ِاختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب ِ فراگیر و ِ سایر ِ اختلالات اضطرابی همراه با افسردگی تجویز می‌شود.

+داروی مشابه (نورتریپتیلین , تریاویل )

ونلافاکسین به‌خوبی از لوله گوارش جذب می‌شود و در عرض ۲.۵ ساعت به بیشترین غلظت پلاسمائی می‌رسد. نیمه عمر آن حدود ۳.۵ ساعت است و تنها متابولیت فعال آن، اُ – دسمتیل ونلافاکسین، نیمه عمر ۹ ساعت دارد. بنابراین ونلافاکسین باید ۲ تا ۳ بار در روز مصرف شود.

ونلافاکسین مهارکننده غیرانتخابی بازجذب سه آمین بیوژن سروتونین، نوراپی‌نفرین و به مقدار کمتری دوپامین می‌باشد. ونلافاکسین بر روی گیرنده‌های موسکارینی، نیکوتینی، هیستامینرژیک، اپیوئید (شبه‌افیونی) یا آدرنرژیک اثری ندارد و به‌عنوان MAOI نیز فعالیت ندارد.

قرص الونتا چیست

ونلافاکسین برای درمان اختلال افسردگی ماژور و اختلال اضطراب فراگیر تأیید شده‌است. بسیاری از افراد شدیداً افسرده با دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز و در عرض ۲ هفته به ونلافاکسین پاسخ می‌دهند، که این دوره زمانی تا حدودی کوتاه‌تر از ۲ تا ۴ هفته است که معمولاً برای شروع اثر SSRIها (سرترالین- فلوکستین -فلوکسامین)لازم می‌باشد. بنابراین دوزهای بالای ونلافاکسین برای درمان افراد مبتلا به بیماری شدیدی که نیاز به پاسخ سریع دارند ترجیح داده می‌شود. البته به‌نظر می‌رسد که سمپاتومیمتیک‌ها (مقلدهای سمپاتیک) مانند امفتامین‌ها، و شوک الکتریکی سریع‌ترین شروع اثر ضدافسردگی را داشته باشند که معمولاً در عرض یک هفته آشکار می‌شود. ونلافاکسین در مقایسه مستقیم با فلوکستین برای درمان افراد شدیداً افسرده دارای خصوصیات مالیخولیائی مؤثر می‌باشد. مقایسه مستقیم ونلافاکسین و سرترالین که مؤثرترین SSRI برای درمان افسردگی شدید دارای خصوصیات مالیخولیائی می‌باشد، هنوز گزارش نشده‌است.

اول از همه پشنهاد مشود این قرص در شب مصرف شود برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع،
ونلافاکسین دارای قرص‌های زودرهش ۲۵، ۵/۳۷، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ میلی‌گرمی و کپسول‌های طولانی‌رهش ۵/۳۷، ۷۵ و ۱۵۰ میلی‌گرمی می‌باشد. کپسول‌های طولانی رهش به‌صورت تک‌دوز قبل از خواب تا حداکثر ۲۲۵ میلی‌گرم در روز تجویز می‌گردند. قرص‌ها و کپسول‌های طولانی‌رهش به یک اندازه قدرت دارند و درمان افرادی را که یکی را دریافت می‌کنند می‌توان به دوز معادلی از دیگری تغییر داد.

دوز معمول شروع در افراد افسرده ۷۵ میلی‌گرم در روز است که به شکل قرص‌هائی در ۲ تا ۳ دوز منقسم در روز یا به شکل کپسول‌های طولانی‌رهش در یک دوز قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوص تهوع، قبل از خواب داده می‌شود. در برخی از افراد لازم است برای به حداقل رساندن عوارض جانبی، به‌خصوصی تهوع، قبل از بالا بردن دوز تا ۷۵ میلی‌گرم در روز، دوز شروع به مدت ۴ تا ۷ روز، ۵/۳۷ میلی‌گرم در روز باشد. در افراد مبتلا به افسردگی می‌توان دوز را تا ۱۵۰ میلی‌گرم در روز بالا برد و آن را به شکل قرص‌هائی در ۲ یا ۳ دوز منقسم یا به شکل کپسول‌های طولانی رهش یک بار در شب تجویز کرد، البته تنها پس از یک دوره کافی از ارزیابی بالینی با دوز کمتر (معمولاً ۲ تا ۳ هفته)، دوز را می‌توان هر ۴ روز یا بیشتر به اندازه ۷۵ میلی‌گرم در روز بالا برد. افراد مبتلا به افسردگی متوسط احتمالاً به دوزهائی بیشتر از ۲۲۵ میلی‌گرم در روز نیاز نخواهند داشت، در حالی‌که افراد شدیداً افسرده ممکن است برای رسیدن به پاسخی مناسب به دوزهای ۳۰۰ تا ۳۷۵ میلی‌گرم در روز نیاز داشته باشند.

تجویز دوز ۲۰۰ میلی‌گرم در روز از آغاز ممکن است باعث پاسخ ضدافسردگی سریع در عرض ۱ تا ۲ هفته شود. بیشترین دوز ونلافاکسین ۳۷۵ میلی‌گرم در روز است. در افرادی که به کاهش شدید عملکرد کبدی یا کلیوی مبتلا هستند، دوز ونلافاکسین را باید نصف کرد. در صورت نیاز به قطع دارو، دوز ونلافاکسین را باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داد.

ونلافاکسین عموماً به‌خوبی تحمل می‌شود. موارد زیر شایع‌ترین عوارض جانبی هستند که در مطالعات شاهددار به شکل قابل‌ملاحظه‌ای در ونلافاکسین شایع‌تر از دارونما دیده شده‌است: تهوع (۳۷% تمام افراد درمان‌شده)، خواب‌آلودگی (۲۳%)، خشکی دهان (۲۲%)، گیجی (۱۹%)، عصبی شدن (۱۳%)، یبوست (۱۵%)، آستنی (۱۲%)، اضطراب (۶%)، بی‌اشتهائی (۱۱%)، تاری دید (۶%)، انزال یا ارگاسم غیرطبیعی (۱۲%) و ناتوانی جنسی (۶%). با استفاده از کپسول‌های طولانی‌رهش بروز تهوع تا حدودی کاهش می‌یابد. عوارض جانبی جنسی ونلافاکسین را می‌توان همانند عوارض جانبی جنسی SSRIها درمان کرد. به‌علت متابولیسم سریع و فقدان نسبی اتصال به پروتئین، قطع ناگهانی ونلافاکسین ممکن است باعث به‌وجود آمدن سندرم قطع شود که شامل تهوع، خواب‌آلودگی، و بی‌خوابی می‌باشد. بنابراین دوز ونلافاکسین باید به‌تدریج در عرض ۲ تا ۴ هفته کاهش داده شود.

نگران‌کننده‌ترین عارضه جانبی مربوط به ونلافاکسین، افزایش فشار خون در برخی افراد است، به‌خصوص در آنهائی که با بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز درمان می‌شوند. در کارآزمائی‌های بالینی در افرادی که ۳۷۵ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز دریافت می‌کردند. افزایش متوسطی به اندازه ۲/۷ میلی‌متر جیوه در فشار خون دیاستولی مشاهده شد؛ در مقابل هیچ تغییر قابل‌توجهی در افرادی که ۷۵ تا ۲۲۵ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و کاهش متوسطی به اندازه ۲/۲ میلی‌متر جیوه در افرادی که دارونما (پلاسیبو)می‌گرفتند مشاهده گردید. در یک مطالعه افزایش پایدار فشار خون به سطوحی بالاتر از ۹۰/۱۴۰ در ۲% افرادی که دارونما می‌گرفتند، ۳% افرادی که کمتر از ۱۰۰ میلی‌گرم ونلافاکسین در روز می‌گرفتند، ۵% افرادی که ۱۰۱ تا ۲۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند. ۷% افرادی که ۲۰۱ تا ۳۰۰ میلی‌گرم در روز دریافت می‌کردند و ۱۳% افرادی که بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز می‌گرفتند، مشاهده شد. بنابراین در افرادی که قبلاً فشار خون داشته‌اند باید از این دارو با احتیاط و تنها در دوزهای کمتر استفاده کرد.

در حال حاضر اطلاعاتی در مورد استفاده از ونلافاکسین توسط زنان حامله و شیرده در دسترس نمی‌باشد. البته پزشکان باید تا زمان کسب تجربیات بالینی بیشتر از تجویز تمام داروهائی که به تازگی معرفی شده‌اند برای زنان حامله و شیرده خودداری کنند.

به‌نظر می‌رسد که سایمتیدین متابولیسم کبدی گذر اول ونلافاکسین را مهار می‌کند و غلظت داروی متابولیزه نشده را بالا می‌برد. البته چون متابولیت، عمدتاً مسئول اثر درمانی می‌باشد، این تعامل تنها در افرادی که از قبل هیپرتانسیون یا بیماری کبدی دارند اهمیت دارد که در آن‌ها نباید از این ترکیب استفاده کرد. ونلافاکسین ممکن است در صورت تجویز همزمان، غلظت پلاسمائی هالوپریدول را بالا ببرد. همانند تمام داروهای ضدافسردگی نباید در عرض ۱۴ روز پس از استفاده از MAOIها، از ونلافاکسین استفاده کرد. و این مسئله ممکن است اثر آرام‌بخشی – رخوت‌زائی سایر داروهائی را که بر روی سیستم اعصاب مرکزی عمل می‌کنند تقویت کند.

«ونلافاکسین». پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک).mw-parser-output cite.citation{font-style:inherit}.mw-parser-output q{quotes:”””””””‘””‘”}.mw-parser-output code.cs1-code{color:inherit;background:inherit;border:inherit;padding:inherit}.mw-parser-output .cs1-lock-free a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Lock-green.svg/9px-Lock-green.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output .cs1-lock-registration a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d6/Lock-gray-alt-2.svg/9px-Lock-gray-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output .cs1-lock-subscription a{background:url(“//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Lock-red-alt-2.svg/9px-Lock-red-alt-2.svg.png”)no-repeat;background-position:right .1em center;padding-right:1em;padding-left:0}.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-subscription a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-limited a,.mw-parser-output div[dir=ltr] .cs1-lock-registration a{background-position:left .1em center;padding-left:1em;padding-right:0}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration{color:#555}.mw-parser-output .cs1-subscription span,.mw-parser-output .cs1-registration span{border-bottom:1px dotted;cursor:help}.mw-parser-output .cs1-hidden-error{display:none;font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-visible-error{font-size:100%}.mw-parser-output .cs1-subscription,.mw-parser-output .cs1-registration,.mw-parser-output .cs1-format{font-size:95%}.mw-parser-output .cs1-kern-left,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-left{padding-left:0.2em}.mw-parser-output .cs1-kern-right,.mw-parser-output .cs1-kern-wl-right{padding-right:0.2em}

ویکی‌پدیا انگلیسی:

مجری طرح پایلوت : انجمن داروسازان اصفهان

تحت نظارت معاونت غذا و دارو

مسئولیت صحت اطلاعات بر عهده داروخانه می باشد

*دریافت دارو فقط بصورت حضوری در محل داروخانه و با نسخه کامل امکان پذیر است*

چنانچه در خصوص “ونلافاکسین ” سوالی دارید، عارضه خاصی مشاهده نموده اید و یا مطلب ویژه ای به نظرتان می رسد با دیگران به اشتراک بگذارید

همرسانی در

ایمیل

فیسبوک

Messenger

قرص الونتا چیست

Messenger

توییتر

بالاترین

واتس‌اپ

لینک را کپی کنید

این لینک‌ها خارج از بی‌بی‌سی است و در یک پنجره جدید باز می‌شود

شماری از مخاطبان بی‌بی‌سی فارسی از طریق فرم #ازمابپرس سوال‌هایی درباره کم‌خوابی و موارد مرتبط با آن و همچنین درباره عوارض جانبی مصرف قرص‌های ضد افسردگی برای ما فرستاده‌اند که بر اساس توصیه‌های نظام بهداشت و درمان ملی بریتانیا به آن پاسخ می‌دهیم.

قبل از این که به دلایل اختلال خواب یا کم‌خوابی بپردازیم، باید بدانیم آیا واقعا چنین مشکلی داریم یا نه.

اگر مدتی طولانی مرتبا دچار این علائم باشید، اختلال خواب دارید:

این علائم ممکن است در افراد ماه‌ها و حتی سال‌ها باقی بمانند.

به طور میانگین بزرگسالان به هفت تا نه ساعت، کودکان به نه تا سیزده ساعت و نوزادان و کودکان نوپا به دوازده تا هفده ساعت خواب نیاز دارند.

درباره اهمیت خواب بیشتر بخوانید: ۱۰ نکته حیاتی درباره اهمیت خواب

شایع ترین دلایل کم‌خوابی و بی‌خوابی عبارتند از:

دیر خوابیدن یادگیری کودکان را کاهش می‌دهد

کارهایی که باید انجام دهید:

کارهایی که نباید انجام دهید:

می‌توانید از قرص‌های خواب‌آور استفاده کنید اما این قرص‌ها عوارض جانبی دارند و ممکن است در طول روز خواب‌آلوده باشید. توصیه این است که اگر خوددرمانی موثر نبود حتما به پزشک مراجعه کنید و حتما با نظر پزشک داروی خواب مصرف کنید.

داروهای ضدافسردگی انواع مختلفی دارند اما در اینجا اختصاصا درباره پرمصرف‌ترین انواع آن یعنی مهارکننده‌های بازجذب انتخابی سروتونین ( SSRIs) و مهارکننده‌های بازجذب نورآدرنالین و سروتونین ( SNRIs) صحیت می‌کنیم. این دسته از داروهای ضدافسردگی در کنار عوارضی مثل کج خلقی، اسهال یا یبوست، سردرد و کم‌خوابی، ممکن است باعث کاهش میل جنسی هم بشوند.

به تاخیر افتادن ارگاسم حین رابطه جنسی و اختلال نعوظ در مردان از دیگر عوارض مصرف این داروهاست.

معمولا این عوارض جانبی در ظرف چند هفته پس از مصرف دارو کم کم از بین می‌روند اما در مواردی ممکن است باقی بمانند.

دلایل دیگری هم ممکن است در کاهش میل جنسی دخیل باشند؛ نارضایتی، دعوا و رابطه پرتنش‌ با شریک جنسی و مشکل جسمانی. در زنان ممکن است دلیل آن بارداری، زایمان و شیردهی باشد. بیماری‌های مزمن هم ممکن است باعث کاهش میل جنسی شوند. نوشیدن بیش از حد الکل برای مدت طولانی هم می‌تواند میل جنسی را کاهش دهد.

در نظر داشته باشید که این نوع داروهای ضدافسردگی خود ممکن است برای درمان مشکلات جنسی استفاده شوند، اگر علت آن افسردگی و اضطراب باشد و گاهی هم برای درمان انزال زودرس تجویز می‌شوند.

این مطلب برای پاسخ به سوال‌های شماری از مخاطبان بی‌بی‌سی فارسی که از طریق صفحه #ازمابپرس و شبکه‌های اجتماعی فرستاده‌اند، تهیه شده است.

شما هم می‌توانید سوال‌های خود را از طریق این صفحه یا فرم‌هایی در مطالب دیگر وبسایت برای ما بفرستید، تا سوال‌های شما به مطالب و گزارش‌های بی‌بی‌سی فارسی تبدیل شوند.

اینجا درباره #ازمابپرس بیشتر بخوانید.

پذیرش و چاپ تضمینی در معتبرترین مجلات تماس

قرص ونلافاکسین (Venlafaxine) برای درمان اختلالات اضطراب عمومی و فوبیای احتماعی بکار می‌رود. این دارو نخست در سا ل ۱۹۹۳ ارائه شد و برای درمان اختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب فراگیر و سایر اختلالات اضطرابی همراه با افسردگی تجویز می‌شود.

چنانچه مایل هستید برای درمان افسردگی از روش‌های دیگری به جز مصرف دارو استفاده کنید ما به شما مطالعه لینک‌های زیر را پیشنهاد می‌کنیم.

در صورت وجود علائم واکنش آلرژیک به ونلافاکسین، از قبیل بثورات پوستی یا کهیر، تنفس دشوار، تورم چهره، لب ها، زبان یا گلو، سریعا به بیمارستان مراجعه یا با اورژانس تماس بگیرید.

هرگونه علائم جدید یا بدتر شدن علائم قبلی از قبیل تغییرات خلقی یا رفتاری، اضطراب، حملات پانیک، خواب آلودگی و یا احساس تحریک پذیری، آشفتگی، خصم، پرخاشگری، بی قراری، بیش فعالی (ذهنی یا جسمی)، افسردگی بیشتر، یا داشتن افکار خودکشی یا صدمه زدن به خود را با پزشکتان در میان بگذارید.

قرص الونتا چیست

اگر با هر یک از موارد زیر مواجه شدید سریعا با پزشکتان تماس بگیرید: تاری دید، دید تونلی، درد یا تورم چشم، یا دیدن هاله در اطراف روشنایی ها کبودی یا خونریزی آسان (خونریزی بینی، خونریزی لثه)، خون در ادرار یا مدفوع، سرفه های خونی سرفه، تنگی قفسه سینه، مشکل تنفسی تشنج سطح پایین سدیم در بدن: سردرد، سرگیجه، لکنت زبان، ضعف شدید، استفراغ، توهم، احساس نا امنی، تنفس آهسته واکنش شدید سیستم عصبی: انقباض شدید عضلات (سفت و سخت)، تب بالا، عرق کردن، گیجی، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرزش، احساس از حال رفتن اگر علائم سندرم سروتونین از قبیل بی قراری، توهم، تب، تعریق، لرز، تپش قلب، انقباض عضلانی، تکان خوردن، از دست دادن تعادل و هماهنگی، تهوع، استفراغ یا اسهال را داشتید، بلافاصله با کمک های اولیه و اورژانس در تماس باشید.

عوارض جانبی معمول ونلافاکسین می تواند شامل موارد زیر باشد:

تغییرات بینایی تهوع، استفراغ، اسهال تغییر در اشتها یا وزن خشکی دهان، خمیازه سرگیجه، سردرد، اضطراب، احساس عصبیت تپش قلب، لرز یا لرزش شدید مشکلات خواب (بی خوابی)، خواب های عجیب، احساس خستگی افزایش تعریق کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی، یا اختلال در ارگاسم این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است عوارض جانبی دیگری هم مشاهده شود.

در مورد عوارض جانبی خود با پزشک خود مشورت کنید.

This site uses cookies: Find out more

 

  ا ین برشور برای افرادی که می خواهند درباره داروهای ضد افسردگی بدانند تهیه شده است و در مورد چگونگی عملکرد داروها، اثر دارو ها، عوارض جانبی و درمانهای غیرداروئی اطلاعاتی می دهد.چنانچه پاسخ سوالات خود را در این پمفلت نیافتید در انتها منابعی دیگری را برای اطلاعات بیشتر معرفی خواهیم کرد.در مواردیکه  عقاید متفاوتی درباره اثر بخشی داروهای ضد افسردگی، عوارض ناشی از قطع ناگهانی  دارو، و مقایسه درمان دارویی با سایر درمانهای غیر داروئی وجود دارد ،ما منابعی جهت اخذ اطلاعات بيشتر معرفی كرده ايم كه می توانيد به آنها رجوع كنيد.در حال حاضر دستیابی به این منابع از طریق اینترنت و رایگان می باشد

تری سیکلیک ها (Tricyclics) ام -اِی -اُ- آی-ز ) مونو- آمینو اُکسیداز)  (MAOI) اس- اس- ار- آی- ز) سلکتیو- سروتونین- ری آپ تِیک -اینهیبیتورز)  (SSRIs) اس- ان- ار- آی- ز )  سروتونین و نورآدرنالین- ری آپ تِیک -اینهیبیتورز) (SNRIs)

جواب قطعی برای این سوال وجود ندارد، اما به نظر میرسد که دارو های ضد افسردگی فعالیت بعضی از مواد شیمیایی مغز به نام نوروترانسمیترها را افزایش می دهند.در  افسردگی غالباً سروتونین و نورآدرنالین که هر دو جز نوروترانسمیتر ها هستند ، دچار اختلال می شوند

قرص الونتا چیست

افسردگی متوسط و شدید لازم به ذکر است که معمولا برای افسردگی خفیف دارو تجویز نمی شود-  اضطراب شدید و حملات پانیک-

اختلالات وسواسی- جبری- دردهای مزمن- اختلالات تغذیه ای (Eating Disorders)- اختلال استرسی پس ازسانحه- .اگر نمی دانید چرا دارو ضد افسردگی برای شما تجویز شده، از پزشک خود بپرسید

بعداز3 ماه درمان 50 تا 65  درصد افراد بهبودی چشمگیر پیدا می کنند, در حالیکه این درصد  برای افرادیکه دارونما(پلاسبو) استفاده کنند 25تا 30 میباشد.این نکته که بعضی افراد با دارونما بهتر میشوند شاید جالب به نظربرسد، ولی لازم است بدانید که این اثر مشابه اثری است که مسکن ها میتوانند روی احساس ما داشته باشند. از طرف دیگر هر داروئی  که ما استفاده می کنیم، مقداری از اثر خود را مدیون داشتن نام دارو بر خود دارا می باشد، به این معنی که افراد گاهی صرف اینکه فکر می کنند دارو استفاده می کنند احساس بهتری پیدا می کنند 

بله ونه. داروهای ضد افسردگی قدیمی تر(تری سیکلیک ها) به همان اندازه داروهای جدید موثر می باشند، اما داروهای جدید اثرات جانبی کمتری دارند.یک نکته مهم این هست که اگر فردی تعداد زیادی از این دارو را یکباره استفاده کند (به طور اتفاقی یا به منظور خودکشی) ،چندان خطرناک نیستند

در انتهای این پمفلت فهرستی از تمامی داروهای ضد افسردگی ؛ نام تجاری آنها و نوع آنها داده شده است

بله ،پزشک شما در این زمینه شما را راهنمائی می نماید ودرعین حال لازم هست که شما وی را از هرگونه بیماری دیگرخودتان آگاه سازید.در زیر فهرستی از عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی مختلف  آورده شده

 

خشکی دهان ، لرزش خفیف، طپش قلب، یبوست، خوابی آلودگی و افزایش وزن از عوارض شایع این دسته داروها می باشند.در افراد سالخورده عوارض دیگری مانند گیجی،کندی در شروع وتوقف جریان ادرار،افت فشارخون وگاهاً ازدست دادن تعادل وافتادن، ممکن است اتفاق بیفتد.اگر بیماری قلبی دارید بهتر هست از این گروه  ضد افسردگی ها استفاده نکنید مردها ممکن هست دچار اختلالاتی در نعوظ ویا انزال دیررس شوند.  استفاده یکباره تعداد زیادی از این دارو (به منظور خودکشی) می تواند بسیار خطرناک باشد

اس-اس-آر-آیز SSRIs در طی دو هفته اول  ممکن است، احساس تهوع و اضطراب بیشتری  کنید. بعضی از این داروها می توانند باعث سوء هاضمه بشوند ولی اگر همراه غذا میل شود این مسئله برطرف خواهد شد.از عوارض جانبی دیگر این گروه می توان ،ایجاد اختلال در عملکرد جنسی را نام برد. مواردی از پرخاشگری نیزگزارش شده که البته این تعداد زیاد نمی باشد آگاهی داشتن  از عوارض جانبی  این داروها  ممکن هست نگران کننده باشد، خصوصاً اینکه بروشور همراه دارو، حتی عوارض جانبی بیشتری را ذکر میکند که ممکن است به نگرانی  شما بیا فزاید .اما بیشتر افراد ،دچارهیچ عوارض جانبی نمی شوند ویا شکل  خفیفی از عوارض جانبی  را تجربه میکنند.عوارض جانبی غالباً درعرض چند هفته برطرف خواهد شد. اما داشتن لیست آنها مهم است چون درصورتیکه دچار عوارض جانبی بشوید متوجه آن خواهید شد و می توانید با پزشک خود مشورت کنید عوارض جانبی جدی مانند ، اختلال جریان ادرار،گیجی، فراموشی و ازدست دادن تعادل وافتادن، در افراد جوان و میان سال به ندرت اتفاق می افتد. داشتن افکار خودکشی یا خودآزاری در افرادی که افسرده هستند امر شایعی   می باشد،درصورت  داشتن این افکاربا پزشک خود صحبت کنید. این افکار به محض بهتر شدن افسردگی، برطرف خواهد شد

   اس-ان -آر-آیز SNRIs   عوارض جانبی آنها مشابه با اس-اس-آر-آیزها بوده ولی ونلافاكسين1  برای كسانی كه مشكل جدی قلبی دارند، تجويز نمی ‌شود. اين دارو ممكن است باعث افزايش فشارخون  شود بنابراين فشارخون بايد اندازه گيری شود

مونو آمینو اکسیداز اینهابیتور(MAOIs)   اين نوع ضد‌افسردگی ها  اين روزها بندرت تجویز می ‌شوند.اگراین دسته داروها، همراه با غذاهایی که  حاوی ماده‌ای موسوم به تيرامين هستند مصرف شوند، می ‌توانند باعث افزایش فشارخون شوند. اگر نیاز به  مصرف آنها داشته باشيد دكترتان ليست غذاهایی را كه بايد پرهيز كنيد ، به شما می ‌دهد

برخی ضد‌افسردگی ‌ها باعث خواب آلودگی شده و واكنش‌های شما را كند می ‌سازند(داروهای قديمی ‌تر احتمالا  بیشتراين اثر را دارند)اما، برخی از آنها می ‌توانند هنگام رانندگی هم تجويز شوند. ولی بخاطر داشته باشيد كه  افسردگی به خودی خود  در تمركز شما اختلال ايجاد می ‌كند و می تواند  باعث افزایش ریسک تصادف ‌شود.اگر  ترديد دارید، قبل ازاقدام به  رانندگی وضعیت خود را با دکترتان در ميان بگذاريد و نظرش را جویا شوید

داروهای ضد افسردگی باعث ایجاد اعتيادی كه افراد  با مصرف آرام بخش ها، الكل يا نيكوتين پیدا میکنند،   نمی شوند ـ زیرا كه با گذشت زمان نيازی به افزايش دوز مصرفی (برای رسيدن به همان اثرقبلی) نداريد ـ زیرا با قطع آنها میل به مصرف مجدد آنها نخواهيد داشت

 هرچند دراین مورد  هنوز بايد بحث و تحقیق شود،  زیرا عليرغم نداشتن علائم اعتياد، تا يك سوم افرادی كه اس- اس-آر-آیزها واس-ان- آر-آیزها را قطع كرده‌اند علائم سندرم قطع را داشته‌اند. اين موارد عبارتست از

ـ احساس ناراحتی در معده  ـ علائم شبيه سرماخوردگی ـ اضطراب  ـ گيجی-   در شب (vivid)روياهای زنده  ـ احساساتی در بدن كه شبيه شوك الكتريكی است.در صورت نیاز به توضیح بیشتر ،به منابعی که در انتها آورده شده ، مراجعه کنید

در اكثر افراد اين علائم فوق ملايم است، ولی برای عده كمی از افراد می ‌تواند  شديد باشد. اين علائم عمدتاً   با  مصرف پَروگزتين با نام تجارتی سروگزات وونلافاكسين با نام تجارتی افکسور رخ می ‌دهد. برای جلوگیری از این موضوع , معمولاً كاهش تدریجی  دوز ضد‌افسردگی ها قبل از  قطع ناگهانی آنها توصیه می شود

 عده‌ای گزارش كرده‌اند كه بعد از مصرف اس- اس- ار- آیز ها برای چند ماه، وقطع آن ،  احساس کرده اند که به دارومعتاد   شده‌اند، اما بيشتر دكترها معتقدند ‌ كه اين  علائم در واقع به علت  بازگشت افسردگی است و نه به علت اعتیاد  به مصرف ضد افسردگی ها.كميته ايمنی داروها در بريتانيا مدارك موجود را در سال 2004 مرور كرده و نتيجه گرفته كه بر طبق معيارهای  بين المللی،هیچ گونه  شواهدی دال بر اينكه مصرف اس- اس- ار- آیز ها  و  ضد‌افسردگی های مرتبط،  باعث  وابستگی شديد يا بروز  سندروم وابستگی  شوند  وجود ندارد

شواهدی از افزايش افکار خودكشی (و نه الزاماً اقدام به خود کشی) و عوارض جانبی ديگر در  جوانان مصرف كننده ضد‌افسردگی ها  ديده شده است. بنابراين مصرف اس- اس- ار- آیز  ها  در نوجوانان زير 18 سال مجاز نيست. هرچند، بر طبق دستورالعمل  موسسه  نایس2 مصرف  فلوگزتين كه يك اس- اس- ار- آیزاست در افراد زير هيجده سال ، منعی ندارد.  شواهدی  دال بر افزايش افکار خودكشی و یا خودآزاری در افراد بالای 18 سال که ضد افسردگی ها  را مصرف می کنند، ديده نشده است.اما از آنجايی كه  جوانان بيشتر از  بزرگسالان  دست به خودكشی می ‌زنند، بنابراين اگراین گروه مصرف کننده ضد افسردگی ها هستند، بايد بيشتر مراقب آنها بود

در زمان حاملگی‌ بهتر است که از مصرف داروها اجتناب شود و یا به حداقل ممکن کاهش داده شود. اما اگر شما جزو آندسته از افراد هستید که نیاز به دارودارید، در مورد مزایا  و مضرات مصرف دارو در دوران حاملگی‌ با پزشکتان مشورت کنید و همچنین به موارد زیر توجه کنید:

 

  تعداد زیادی از مادران به مصرف داروهای ضد افسردگی در طول دوران شیردهی ادامه میدهند. در این مورد هم بهتر است در مورد مزایا  و مضرات مصرف دارو‌ با پزشکتان مشورت کنید و همچنین به موارد زیر توجه کنید:

 

 مقدار ناچیزی ازداروهای  ضد افسردگی از طریق شیرمادر به نوزاد منتقل می گردد.نوزادان پس از چند هفته اول  تولد به علت کارا بودن کلیه ها و کبدشان ، همانند بزرگسالان ، قادر هستند که داروهای ضدافسردگی دریافت شده از طریق شیر را تجزیه و دفع کنند، بنابر اين خطر جدی متوجه  نوزاد  نمی باشد.  بعضی داروهای ضد افسردگی ، مانند آمیتریپتیلین و نورتریپتیلین  به مقدار بسیار کمی در شیر ترشح می شوند. در این مورد می توانید از پزشک یا  دکترداروساز خود سوال کنید. با توجه به اثرات مفيد شیردهی بنظر میرسد بهتر است حتی در مواردی که مادر داروی ضدافسردگی مصرف می کند، به شیردهی ادامه دهد

با دكترتان در چند هفته اول شروع مصرف در تماس باشيد. برای  برخی داروهای تری سيكليك قديمی ‌تر، شروع با  دوز كمتر و بالا بردن آن درعرض چند هفته بهتر است.بنابراین اگر با دكترتان در تماس نباشید، دوز داروئی کافی را دریافت نخواهید کرد .اما در مورد قرص‌های اس- اس- ار- آیز معمولا نیازی به افزایش دوز نمی باشد

دوزی كه شروع می‌‌كنيد معمولا دوزی است كه  آنرا ادامه خواهید داد  مصرف دارو رابه علت  عوارض جانبی قطع نکنید، بسياری ازاین عوارض درعرض چند روز از بین خواهند رفت. قرص‌ها را قطع نكنيد مگر اينكه اثرات جانبی واقعاً ناخوشايند باشند ، اگر چنين بود، بلافاصله  دكترخود را مطلع نمائید. اگر احساس می کنید افسردگی تان  بدترشده است ،  دكترخود را مطلع نمائید چراكه ممکن است نیاز باشد که  داروی دیگری برای تان تجویز گردد.همچنین اگر دچار اضطراب یا بی قراری شده اید باید دکترتان را در جریان امر قرار دهید

 داروی ضد افسردگی  خود را هر  روز مرتب مصرف كنيد، درغير اين صورت، موثر نخواهند بود ـ  داروهای ضد افسردگی  سریع  اثر نمی ‌كنند، کمی تحمل داشته باشید.در بيشتر افراد 2-1 هفته طول می کشد تا اثرات  قرص  معلوم ‌شود ولی گاهی ممکن است برای مشاهده تاثیر کامل  تا 6 هفته زمان نیاز باشد  در مصرف دارو استقامت داشته باشيد.چرا که  قطع زود هنگام دارو، شایع ترين‌ علت عدم بهبود و یا بازگشت افسردگی است  ـ  سعی کنید الکل مصرف نکنید. الكل  میتواند افسردگی شما را تشديد ‌‌كند،  ضمن اینکه مصرف آن با داروهای ضد افسردگی تداخل دارد (باعث افت سطح هوشیاری و خواب آلودگی  می شود)   اين امرمنجر به مشكلاتی در رانندگی يا هرچيزی كه نياز به تمركز دارد، می انجامد

 داروهای ضد افسردگی را از دسترس اطفال دور نگه داريد- ـ اگر وسوسه شدید که با مصرف یکباره تعداد زیادی قرص خودکشی کنید، سريعاً  دكترتان را در جریان  بگذاريد و قرص‌هايتان را به فرد ديگری بدهيد تا برايتان نگه دارد ـاگر هنگام تغيیر دوزدارویتان، دچار  تغييرات عمده احساسی شدید، پزشکتان را در جریان  بگذارید

ضد افسردگی ‌ها لزوماً عامل افسردگی را درمان نمی كنند. بدون هيچ درمانی، بيشتر افسردگی ‌ها بعد از 8 ماه بهتر می ‌شوند.اگر قبل از 8 يا 9 ماه دارو را قطع كنيد،احتمالاً علائم افسردگی باز می ‌گردد.در حال حاضر توصيه     می ‌شود، حداقل تا شش ماه بعد ازاحساس بهبودی ،مصرف داروهای ضد افسردگی ادامه یابند. گاهی یافتن علت افسردگی می تواند بسیار مفید باشد و باعث شود احتمال بازگشت افسردگی بطور قابل ملاحظه ای کاهش یابد.اگر دو يا بیش از دو حمله افسردگی داشته‌ايد، درمان را  بايد حداقل برای  دو سال ادامه دهید

برخی افراد بارها دچار افسردگی شديد می ‌شوند. حتی وقتی كه بهتر می ‌شوند، بايد چند سال داروی ضد افسردگی استفاده کنند تا افسردگی آنها مجدداً باز نگردد. اين امر در افراد سالخورده شایع تراست. برای برخی از این  افراد،  داروهای دیگر مثل ليتيم تجویز می ‌شود،ضمن اینکه روان درمانی علاوه بر مصرف قرص می ‌تواند مفيد باشد

افسردگی تجربه ناخوشايندی است و می ‌تواند روی  عملکرد واحساس لذت شما از زندگی تاثیر نامطلوب بگذارد. داروهای ضد افسردگی ‌ می‌‌توانند به بهبود سريعتر شما كمك كنند.این دارو ها  توسط  پزشک شما تجويز شده و به جز عوارض جانبی ذکر شده در بالا ،اصولاً تاثیر دیگری نباید بر روی زندگی داشته باشد. افرادی كه اين قرصها را مصرف می کنند، به ويژه قرصهای نسل جديدتر، معمولا به فعالیتهای  اجتماعی و عادی خود  ادامه می دهند  اگر افسردگی شما  مزمن  باشد،ممکن است نزدیکان  شما(به عنوان مثال همسر)  به  خلق و خوی افسرده شما عادت کرده باشند.  برخی افراد  گزارش كرده‌اند كه  به تدریج که افسردگی شان  بهتر شده و ديد بهتری پيدا كرده‌اند، با نزدیکان خود  دچار مشکل شده اند. اين می ‌تواند باعث بروز اصطكاك و سو تفاهم بین طرفین  شود ، به این دلیل بهتر است  افراد از این موضوع آگاه باشند و در صورت  مواجه با آن ، بتوانند در این باره با یکدیگر صحبت کنند و یا در صورت لزوم از پزشک خود راهنمایی بگیرند

نظر دادن در این باره آسان نیست.  بستگی به علت تجويز آنها، شدت  افسردگی شما و مدت ابتلا به افسردگی دارد. بيشتر افسردگی ‌ها پس از حدود 8 ماه به طور خودبه خود درمان می ‌شوند. اگر افسردگی شما خفیف است بهتر است از یکی از  روشهای درمانی زیر بهره بگيريد. در صورتی که نمی توانید یکی از این روش ها را انتخاب کنید، با دكترتان مشورت  كنيد

تنها مصرف قرص كافی نيست. پيدا كردن راههائی که بتوانند باعث ایجاد حس بهتری در شما شود هم مهم می باشد چرا كه شانس برگشت افسردگی را کم می کند. اين راه ها می ‌تواند شامل:   کسی که بتوانید با او صحبت کنید ،  ورزش کردن به طور منظم، كاهش مصرف مشروبات الکلی، تغذیه  سالم و كافی، تکنیک های خود-درمانی که کمک به آرامش شما میکنند،  و پيدا كردن راهی برای حل مسائلی  كه در ابتدا باعث بروز افسردگی در شما   شده اند، باشد. برای اطلاعات بیشتر در  زمینه تکنیک های خود درمانی میتوانید به بروشور افسردگی مراجعه نمائید

روشهای روان درمانی موثرومتفاوتی برای درمان افسردگی وجود دارد

مشاوره در افسردگی خفیف مفيد است-

 تكنيك‌های حل مشكل در درمان  افسردگی که به علت  مشكلات زندگی ايجاد شده مفيد است-  رفتار درمانیِ شناختی، به شما كمك می ‌كند به  شناخت بهتری از  طرز تفکرتان نسبت به خودتان، افراد دیگر و دنيای اطراف پيدا كنيد  .برای اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید به بروشور روان درمانی و رفتار درمانیِ شناختی  مراجعه نمائید

قرص الونتا چیست

 هيپريكم گرفته شده و(Hypericum) برای افسردگی وجود دارد ، كه از گیاه St Johns Wortگیاهی موسوم به

بدون نسخه ارائه می ‌شود

بعضی افراد در طی زمستان  دچار افسردگی شده ودر زمانی که روزها  آفتابی و بلند است بهبود میابند. اين حالت، اختلالِ خلقیِ فصلی نامیده میشود. در اين شرايط ممكن است استفاده از جبعه نور  مفید باشد ،که  در واقع یک منبع نور روشن است  که  میتوانید  در طی زمستان هر روز وبه مقدار معینی از آن استفاده کنید. این در واقع کمبود نوردر زمستان  را جبران میکند

نتايج اخير نشان داده كه دریک دوره  يك ساله، بسياری از اين روان درمانی ‌ها به  اندازه   داروهای ضد‌افسردگی  موثر بوده‌اند. بطور کلی پذيرفته شده كه ضد افسردگی ها سريعتر عمل می ‌كنند. برخی مطالعات نشان داده كه تركيب ضد افسردگی ها با روان درمانی بهترين نتیجه را در بر خواهد داشت. متاسفانه تعدادی از اين  روشهای درمانی در  برخی قسمتهای كشور در سیستم بهداشتی موجود نيست داروی گیاهی هيپركيوم   که در آلمان به طور شایعی استفاده می شود ، در افسردگی خفیف به اندازه داروهای ضدافسردگی  موثر است گرچه در مورد  اثر آن بر افسردگی های متوسط تا  شديد شواهد مستدلی تقریباً وجود  ندارد ورزش ومطالعه كتابهای روانشناسی که بر اساس رفتار درمانیِ شناختی تالیف شده اند، می ‌توانند درمانهای موثری برای افسردگی باشند  اگر سئوالات ديگری در مورد ضد‌افسردگی ها داريد که در این بروشور جوابی برای آنها نیافته اید، می توانید به بخش مطالعه بيشتر(ضمیمه همین بروشور)  رجوع نمائید و یا با  دكتر خود مشاوره كنيد.همچنین  در بسیاری از موارد ، گفتگو با دوستان يا خانواده نيزمی تواند مفيد باشد

 

 

SSRI: Selective Serotonin Reuptake Inhibitor

SNRI: Serotonin and Noradrenaline Reuptake Inhibitor

MAOI: Monoamine Oxidase Inhibitor 

NaSSA: Noradrenergic and Specific Serotonergic Antidepressant

 

 

 

Venlafaxine 1  

 

NICE2   

 سازمانی دولتی در انگلستان که دستورالعمل های کشوری برای تشخیص و درمان انواع بیماری ها را تهیه و تنظیم میکند

این بروشور توسط گروه آموزش همگانی کالج سلطنتی روانپزشکی انگلستان تهیه گردیده است 

 

Dr.Philip Timms     ویراستارمتن انگلیسی

Dr. Niloufar Mirhaghani     برگردان به فارسی 

Dr. Amir Sajjadi     ویرایش متن فارسی                                                                      

 

 

 

At the time of writing, these are available in full on the Internet.

NICE guidelines on antenatal and postnatal mental health published 2007 www.nice.org.uk/guidance/CG45

Questions and answers on findings of CSM expert Working group. December 2004 www.mhra.gov.uk/news/2004/SSRIs_QA_061204.pdf

Antidepressant drugs and generic counselling for treatment of major depression in primary care: randomised trial with patient preference. British Medical Journal 2001; 322:772 (31 March) Compares antidepressants and counselling.

Antidepressant discontinuation reactions. British Medical Journal 1998; 316:1105-1106 (11 April)

Depression in primary care, Vol 2. Treatment of major depression Rockville, MD: US Department of Health and Human Services, 1993 (Clinical practice guidelines No. 5). A review of the effectiveness of antidepressants and other treatments of depression.

Information on antidepressant safety from the MHRA, part of the UKs Department of health

Paroxetine safety in pregnacy – frequently asked questions

www.mhra.gov.uk/home/groups/pl-p/documents/websiteresources/con2022700.pdf

Association for Post Natal Illness, 145 Dawes rd, Fulham, London, UK, SW6 7EB . Tel. 020 7386 0868 Website: http://www.apni.org/ Provides information and offers one to one support from mothers who have been through postnatal depression as well.

Aware, 72 Lower Leeson Street, Dublin 2, Ireland. Helpline:1890 303 302; Tel: 00 353 1 661 7211; Website: http://www.aware.ie/

Provides information and support to people affected by depression in Ireland and Northern Ireland.

Depression Alliance, 35 Westminster Bridge Road, London SE1 7JB. Tel: 0845 123 23 20; Fax: 020 7633 0559; Website: http://www.depressionalliance.org/

Depression Alliance Scotland, 3 Grosvenor Gardens, Edinburgh EH12 5JU. Tel: 0131 467 3050.

Depression Alliance Cymru (Wales), 11 Plas Melin, Westbourne Road, Whitchurch, Cardiff CF4 2BT. Tel: 02920 692891.

Information, support and understanding for people who suffer with depression and for relatives who want to help.

Fellowship of Depressives Anonymous, Box FDAI, c/o Self-Help Nottingham, Ormiston House, 32-36 Pelham Street, Nottingham NG1 2EG. Tel: 0870 774 4320, Fax: 0870 774 4319, Email:fdainfo@aol.com Website: http://www.depressionanon.co.uk/

A national mutual support group for people suffering from depression.

Manic Depression Fellowship, Castle Works, 21 St George’s Road, London SE1 6ES. Tel: 08456 340 540; Fax: 020 7793 2639 ; Website: http://www.mdf.org.uk/

Manic Depression Fellowship Wales, 1 Palmyra Place, Newport, South Wales NP20 4EJ. Tel: 08456 340 080; Fax: 01633 244 111; Website: http://www.manicdepressionwales.org.uk/.

Bipolar Fellowship Scotland, Studio 1016, Mile End Mill, Seedhill Road, Paisley PA1 1TJ. Tel: 0141 560 2050; Fax: 0141 560 2170. Website: http://www.bipolarscotland.org.uk/; E-mail: info@bipolarscotland.org.uk Works to enable people affected by manic depression to take control of their lives through self-help groups and information on all aspects of the condition.

NHS Direct is 24-hour nurse-led helpline providing confidential healthcare advice and information. 0845 4647. http://www.nhsdirect.nhs.uk/.

Norfolk Mental Health Care NHS Trust Pharmacy Medicine Information www.nmhct.nhs.uk/pharmacy

Official Patient information leafletsemc.medicines.org.uk

Malignant Sadness by Lewis Wolpert

Undoing depression: What therapy doesn’t teach you and medication can’t give you by Richard O’Connor Berkeley Publishing Group

Overcoming Depression by Paul Gilbert

Managing depression by David Westbrook, Clinical Psychology Department, Warneford Hospital Oxford OX3 7JX England

This page was produced by the Royal College of Psychiatrists’ Public Education Editorial Board. Series Editor: Dr Philip Timms. Information about treatments can change rapidly and the College updates its mental health information pages regularly. 

English version updated: Dec 2008  Translation updated: June 2009

© 2019 Royal College of Psychiatrists

Registered charity no. 228636 (England and Wales)

Charity registration no. SC038369 (Scotland)

مسئله‌ی مهم آن است که هرگز از سؤال‌کردن دست برندارید. برای هر حس کنجکاوی، یک پاسخ وجود دارد.

نمی دانید؟! بپرسید!

می دانید؟! پاسخ دهید!

برگرفته از : دارونما

لیست کامل

قرص الونتا چیست

© Porseshkadeh.com

کپسول E.R ونلافاکسین 5/37، 75 و 150 میلی‌گرمی درون جعبه مقوایی30 عددی محتوی 3 بلیستر 10 عددی همراه برگه راهنما توسط کارخانجات داروسازی روز دارو تهیه و عرضه می‌گردد.

● جهت درمان افسرگی:
بزرگسالان: در ابتدا 75 میلی‌گرم یک بار در روز (صبح یا عصر) ممکن است طبق نظر پزشک میزان مصرف دارو افزایش یابد.
کودکان و افراد زیر 18 سال: استفاده و میزان مصرف می‌بایست توسط پزشک تعیین شود.
● جهت درمان اضطراب:
بزرگسالان: در ابتدا 75 میلی‌گرم یک بار در روز (صبح یا عصر)، ممکن است طبق نظر پزشک میزان مصرف دارو افزایش یابد.
کودکان و افراد زیر 18 سال: استفاده و میزان مصرف می‌بایست توسط پزشک تعیین شود.
 

دارو را دور از نور و رطوبت ، در دمای زیر 30 درجه سانتی گراد درون جعبه نگهداری نمایید. دارو را دور از دید و دسترس کودکان قرار دهید. از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.

● وجود هرگونه حساسیت به ونلافاکسین و مواد دیگر از قبیل غذاها، رنگ‌ها و مواد محافظ.
● در صورت حاملگی و شیردهی.
● در صورت مصرف هم زمان با هر نوع داروی دیگر.
● در صورت ابتلاء و یا سابقه بروز هر نوع بیماری، مخصوصاً اختلال دو قطبی، آسیب مغزی، صرع، بیماری قلبی، افزایش یا کاهش فشار خون، بیماری‌های کبدی، بیماری‌های کلیوی، مانیا و کاهش وزن.
 

قرص الونتا چیست

مصرف در حاملگی:
مصرف در این دوران می‌بایست با تجویز پزشک صورت گیرد.مصرف در شیردهی:
این دارو در شیر ترشح می‌شود بنابراین ممکن است نیاز باشد با داروی دیگر جایگزین شده یا شیردهی قطع شود. قبل از مصرف دارو در این دوران حتماً با پزشک خود مشورت کنید.موارد احتیاط:
● در طول دوره درمان مراجعه منظم به پزشک جهت بررسی روند درمان ضروری است.
● در صورت بروز هر گونه تظاهرات پوستی از قبیل خارش و یا کهیر فوراً به پزشک مراجعه نمایید.
● مصرف این دارو در برخی افراد ممکن است منجر به بروز رفتارهای پرخاشگرانه یا رفتار‌های غیر عادی، افزایش تحریک پذیری عصبی یا افسردگی بیشتر شود در این صورت باید سریعاً پزشک را در جریان گذاشت.
● از قطع مصرف دارو بدون دستور پزشک خودداری نمایید.
● از مصرف نوشیدنی‌های محتوی الکل همزمان با مصرف ونلافاکسین خودداري نموده و قبل از مصرف داروهای سیستم عصبی (مثل آنتی هیستامین، مسکن، داروهای آرام بخش) با پزشک مشورت کنید.
● چون این دارو ممکن است سبب خواب آلودگی یا تاری دید شود، از رانندگی یا کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری دارند خودداری نمایید.
● سرگیجه یا احساس سبکی در سر ممکن است به دنبال مصرف این دارو رخ دهد، برای کاهش این حالت بهتر است از وضعیت درازکش یا نشسته به آرامی برخیزید، چنانچه این حالت برطرف نشد یا بدتر شد با پزشک در میان بگذارید.نکات قابل توصیه:
● دارو را دقیقاً مطابق دستور پزشک مصرف کنید.
● به خاطر داشته باشید ممکن است حداقل 4 هفته طول بکشد تا دارو اثر کند. همچنین احتمالا باید حداقل تا شش ماه مصرف دارو را ادامه دهید حتی اگر قبل از این مدت احساس کنید بهبود یافته اید.
● کپسول را به طور کامل بلعیده، از خردکردن یا جویدن محتویات آن خودداری نمایید.
● بهتر است دارو با غذا یا بعد از آن (با معده پر) میل شود.دوز فراموش شده:
در صورت فراموش نمودن یک نوبت از مصرف دارو به محض به یاد آوردن، آن نوبت را مصرف کنید مگر اینکه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد، در این صورت از مصرف نوبت فراموش شده خودداری نموده و مقدار مصرف بعدی را دو برابر نکنید و به روال مصرف عادی خود باز گردید.
 

هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز گردد، اگرچه همه‌ی این عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود، ولی در صورت بروز هر یک از آن‌ها با پزشک مشورت نمایید:
اختلال بینایی مثل تاری دید، کاهش میل جنسی، سردرد و بالا رفتن فشار خون.عوارض زیر نیز به تدریج و با سازگاری بدن با دارو از بین می‌روند و نیازی به مراجعه به پزشک نمی‌باشد:
روياهاي غير طبیعی، اضطراب و عصبانيت، لرز، یبوست، اسهال، گیجی، خواب‌آلودگي، خشکي دهان، سوزش سردل، تعریق زیاد، کاهش اشتها، تهوع، آبریزش بینی، ناراحتی معده، احساس گزگز، اشکال در خواب، خستگی و ضعف غیر عادی، استفراغ و کاهش وزن.
در صورتی که به علت عوارض جدی دارو به توصیه پزشک مصرف دارو را قطع کردید، ممکن است مدتی طول بکشد تا عوارض به طور کامل برطرف شود و بدن به وضعیت عادی برگردد. در این صورت چنانچه برخی عوارض برای شما مشکل ایجاد کردند مجدداً با پزشک خود در میان بگذارید.مسمومیت:
در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده توسط پزشک، بیمار را سریعا ًبه بیمارستان منتقل نمایید.
 

توجه: تجویز و تعیین دوز دارو به عهده پزشک می باشد. سوالات در این خصوص انتشار و پاسخ داده نخواهد شد.

“مصرف خودسرانه دارو عوارض و آسیب‌هایی جدی دارد لطفا از مصرف خودسرانه دارو بپرهیزید”

همه مقالات

کلیه حقوق این سایت متعلق به شرکت روزدارو می باشد

قرص الونتا چیست
قرص الونتا چیست
0

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *