عوامل ابتلا به نقرس

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

نقرس یکی از انواع بیماری های ورم مفاصل می باشد که با درد همراه است. نقرس در اثر افزایش اسید اوریک در خون به وجود می آید. یکی از عوامل افزایش دهنده ی اسید اوریک، دریافت زیاد مواد غذایی حاوی اسید آمینه ی “پورین” است.

اسید اوریک اضافی موجود در خون به شکل کریستال هایی در مفاصل ته نشین شده و باعث قرمزی، متورم و گرم شدن، درد و التهاب یک یا چند مفصل می گردد که بیشتر در انگشت شست پا، پاشنه پا، قوزک پا، زانو و آرنج ظاهر می شود.

حدود 95 درصد از مردان و 5 درصد از زنان دچار نقرس می شوند. زنان قبل از یائسگی، جزو گروه درگیر با نقرس می باشند.

1- افزایش تولید اسید اوریک به وسیله بدن

2- کاهش خروج اسید اوریک توسط کلیه ها

عوامل ابتلا به نقرس

3- افزایش دریافت غذاهای پورین

4- بیماری های حاد

5- ضربه روحی

6- جراحی

7- تب

8- کمبود آب بدن

9- خوردن بیش از حد شام

10- بعضی از داروها مانند: آسپرین

بعضی مشکلات احتمال بروز نقرس را افزایش می دهند. این مشکلات و بیماری ها شامل: افزایش فشار خون ، دیابت نوع 1 و 2 ، کلسترول بالا ، مشکلات گوارشی ، کاهش توده عضلانی، چاقی ، مصرف غذاهای پورین دار، گرسنگی یا کم خواری، بیماری های کلیوی و لوسمی (سرطان خون) و پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی) و ناهنجاری در هموگلوبین.

– آب زیادی بنوشند( روزی 2 تا 3 لیتر). حتماً 1 لیوان آب، قبل از خواب بنوشند، زیرا این کار به کم شدن اسید اوریک کمک می کند.

– وزن خود را ایده آل و ثابت نگه دارند.

– اگر اضافه وزن دارند، وزن خود را کم کنند، اما برای کاهش سریع وزن نباید گرسنه بمانند یا کم خواری کنند،، زیرا کاهش سریع وزن، باعث افزایش اسید اوریک و به دنبال آن بدتر شدن نقرس می گردد. حداکثر کاهش وزن مجاز 500 گرم در هفته می باشد.

– از خوردن غذاهای پورین دار اجتناب کنند.

– از ریختن روغن زیاد در غذا جدا خودداری کنند.

1) درمان با گیلاس وتوت فرنگی

گیلاس و توت فرنگی شیرین یا ترش، در درمان نقرس بسیار مهم است. شما در حدود 10 تا 25 عدد گیلاس یا توت فرنگی در روز مصرف کنید. این میوه ها اگر تازه باشند بهتر است، ولی کنسرو شده هم ایرادی ندارد.

2) درمان با آب سبزیجات

آب هویج همراه با خیار و چغندر، بهترین درمان کننده نقرس می باشد. روزانه 500 میلی لیتر آب سبزیجات (آب چغندر و آب خیار هر کدام 100 میلی لیتر و آب هویج 300 میلی لیتر) بنوشید.

3) درمان با لوبیا

آب لوبیا را بگیرید و هر روز 150 میلی لیتر از آن را بنوشید.

4) درمان با سیب

سیب به عنوان یکی از بهترین درمان کننده های نقرس شناخته شده است. سیب دارای اسید مالیک می باشد که باعث خنثی کردن اثر اسید اوریک می گردد. پیشنهاد شده که بعد از هر وعده غذا، 1 عدد سیب مصرف شود.

5) درمان با موز

مصرف موز 3 تا 4 عدد در روز برای درمان نقرس پیشنهاد شده است.

6) درمان با لیموترش

ویتامین C به عنوان درمانی برای مفصل دردناک شناخته شده است. نصف لیمو ترش را در 1 لیوان آب بریزید و 3 بار در هفته میل کنید.

7) درمان با میوه

3 تا 4 عدد میوه در روز مصرف کنید.

8) درمان با غذاهای طبیعی

میوه و سبزیجات و دانه ها و یا جوانه ها برای درمان نقرس بسیار مفید می باشد.

9) درمان با آب ولرم

10) درمان با حمام نمک

دو بار در روز پای خود را در آب و نمک بگذارید. برای این کار 250 تا 500 میلی گرم نمک را در آب داغ حل کنید.

11) درمان با هوای تازه، ورزش کردن و کم کردن استرس

گیلاس، توت فرنگی و آلبالوی تازه (به میزان 250 گرم در روز مجاز شناخته شده است) عوامل ابتلا به نقرس

موز

گوجه فرنگی

کرفس،بامیه، کلم

جعفری

سبزیجات برگ سبز

آناناس

غذاهای دارای ویتامین C مانند: کلم قرمز، فلفل قرمز، نارنگی، پرتقال و دیگر مرکبات و سیب زمینی

آب میوه و آب

لبنیات کم چرب

کربوهیدرات های پیچیده از قبیل: نان، ماکارونی، برنج، غلات، میوه ها و سبزیجات

شکلات

نوشیدن قهوه یا چای

نوشیدن نوشابه های گازدار

مصرف اسیدهای چرب ضروری از قبیل: تن، ماهی سالمون، آجیل و دانه ها

مصرف سویا به جای گوشت قرمز

کره و یا مارگارین کم چرب

تخم مرغ

گل کلم، مارچوبه، قارچ ، نخود، اسفناج ، نان های سبوس دار ، مرغ، بوقلمون و لوبیا (این غذاها بهتر است هفته ای 1 بار مصرف شوند، نه بیشتر!)

گوشت گوسفند ، گوشت گوساله، جگر، قلوه، سالمون، بوقلمون، ماهی قزل آلا و اردک.

قلب(دل گوسفند)، شاه ماهی، مخمر، ساردین و نان های شیرین

– از زیاد مصرف کردن ویتامین C بپرهیزید، زیرا این ویتامین افزایش دهنده تولید اسید اوریک می باشد.

– از زیاد مصرف کردن ویتامین B3 بپرهیزید (بیشتر از 50 میلی گرم در روز) . زیادی نیاسین جلوی خروج اسید اوریک را از بدن می گیرد.

– از مصرف کردن مکمل های آهن جدا بپرهیزید. زیادی آهن در خون باعث ورود اسید اوریک در مفاصل می باشد.

تغذیه در نقرس

تغذیه مناسب در بیماری نقرس

رژیم غذایی و آرتریت روماتوئید

تأثیر ورزش در التهاب مفاصل ( آرتریت)

رژیم غذایی در بیماری آرتروز

گیلاس و آلبالو ، دارویی برای درد مفاصل و نقرس

سالادی برای نقرسی ها

خوش آمدید. به حساب کاربری خود وارد شوید.

آدرس ایمیلی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید را وارد نمائید تا یک رمز عبور جدید برای شما ارسال شود.

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

بیماری نقرس نوعی آرتروز است که معمولا در یک مفصل موجب تورم و درد ناگهانی می‌شود. آرتروز نقرسی به‌دلیل تجمع اسید اوریک در یک مفصل ایجاد می‌شود. علائم و نشانه‌های آرتروز نقرسی، ایجاد گره‌های زیرپوستی، مفاصل متورم، درد و داغی مفصل است. با ما باشید تا در این نوشتار بیشتر درمورد علائم نقرس، علت نقرس، روش‌های درمان، رژیم غذایی مناسب و پیشگیری از نقرس بیشتر بدانیدعوامل ابتلا به نقرس

نقرس نوعی آرتروز است که به‌طور ناگهانی موجب بروز تورم در مفصل می‌شود و معمولا یک مفصل را درگیر می‌کند. در مواردی که بیماری شدت بیشتری دارد، ممکن است بیش از یک مفصل دچار درد و تورم شوند.

افزایش بیش‌ازاندازه‌ی اسید اوریک در جریان خون و تجمع کریستال‌های آن در بافت‌های بدن موجب بروز بیماری نقرس می‌شود. کریستال‌های اسید اوریک با رسوب در یک مفصل و ایجاد تورم در مفصل باعث بروز درد، قرمزی، داغی و تورم می‌شوند. اسید اوریک در حالت معمول هم در بدن به‌عنوان فرآورده‌ای جانبی از شکسته شدن مولکول‌های پروتئین تولید می‌شود. ازجمله عوامل افزایش اسید اوریک در خون می‌توان به عوامل ژنتیکی، چاقی، مصرف برخی داروهای خاص مانند دیورتیک‌ها و بیماری مزمن کلیوی اشاره کرد.

عوامل خطرساز زیادی وجود دارد که می‌تواند زمینه‌ساز ابتلا به نقرس در افراد شود. امکان ابتلا به نقرس بعد از عمل جراحی، تروما و کم‌شدن آب بدن بسیار شایع است. برخی داروها مثل دیورتیک‌ها (قرص‌های ادرارآور)، که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند، موجب افزایش سطح اسید اوریک در خون می‌شوند و زمینه را برای بروز بیماری نقرس فراهم می‌کنند.

همچنین داروهایی که سطح اسید اوریک را در خون کاهش می‌دهند، مانند آلوپورینول (Zyloprim, Aloprim)، ممکن است باعث بروز بیماری نقرس شوند. زیرا هر چیزی که سطح اسید اوریک را کاهش یا افزایش دهد، شرایط را برای تشکیل کریستال‌های اسید اوریک فراهم می‌کند. آسپرین با دوز کم می‌تواند موجب تشدید حملات نقرس شود. درمان انواع خاصی از سرطان نیز ممکن است موجب بیماری نقرس شود، زیرا سطح اسید اوریک هنگام ازبین رفتن سلول‌های سرطانی افزایش می‌یابد. همچنین آرتروز حاد با آسیب جدی به مفاصل، احتمال بروز حملات نقرسی را به‌شدت افزایش می‌دهد.

این علائم و نشانه‌ها معمولا در یک مفصل بروز می‌کنند. مفصل درگیر به‌دلیل التهاب درد شدیدی دارد و به هر گونه تماس به‌شدت حساس است. افراد مبتلا به نقرس معمولا هنگام حملات نقرسی حتی تحمل وزن یک ملحفه را هم روی مفصل آسیب‌دیده ندارند. مفصل درگیر به‌شدت متورم، قرمز و داغ می‌شود.

نقرس بیشتر مفاصل اندام‌های پایینی را درگیر می‌کند. بیشترین مفصلی که معمولا درگیر این بیماری می‌شود، شست پا است. البته ابتلای دیگر مفاصل بدن مانند مفصل پا، زانو، آرنج، قوزک، مچ، دست‌ها یا هر مفصل دیگری دور از انتظار نیست. هرچه نقرس شدیدتر و طولانی‌تر باشد، احتمال اینکه اندام‌های بیشتری دچار التهاب شوند، نیز بیشتر می‌شود.

بیماری نقرس موجب درد و سفتی مفاصل بدن می‌شود.

از دیگر نشانه‌های نقرس بروز بیماری تیفوس است. تیفوس گره‌ای سخت است که به‌دلیل تجمع اسید اوریک در زیر پوست تشکیل می‌شود. تیفوس ممکن است در هرجایی از بدن مشاهده شود، اما تشکیل آن روی آرنج، غضروف بالای گوش شایع‌تر است.

مشاهده‌ی گره‌های تیفوسی حاکی از تجمع بالای اسید اوریک در خون است. درواقع تشکیل این گره‌ها بر روی مفاصل نشان می‌دهد که میزان اسید اوریک طی سال‌های متمادی در خون بسیار بالا بوده است. بروز بیماری تیفوس ثابت می‌کند که بدن درگیر بیماری نقرس نیز هست و استفاده از داروهای مناسب برای درمان لازم و ضروری است.

وجود نقرس کنترل‌نشده ممکن است منجر به آسیب جدی در مفاصل و بدشکلی آنها شود. تشکیل سنگ‌های کلیوی نیز یکی دیگر از علائم بیماری نقرس و تشکیل کریستال‌های اسید اوریک در کلیه است.

روماتولوژیست‌ها تخصص کافی برای تشخیص و درمان نقرس به‌خصوص در موقعیت‌های پیچیده را دارند. متخصص بیماری‌های داخلی، پزشکان عمومی، دکتر خانواده و متخصص ارتوپد نیز می‌توانند در تشخیص و درمان بیماری نقرس کمک کنند. متخصص نفرولوژی نیز می‌توانند به کاهش سطح اسید اوریک خون با استفاده از داروهایی مانند آلوپورینول (Allopurinol) و جلوگیری از آسیب‌های کلیوی ناشی از بالا رفتن سطح اسید اوریک خون، کمک کند.

مطمئن‌ترین روش برای تشخیص نقرس خارج‌ کردن کریستال‌های اسید اوریک از مفصل متورم‌شده و اندازه‌گیری دقیق آن است. پزشکان متخصص مانند روماتولوژیست‌ها و ارتوپدها می‌توانند این کار را به‌دقت انجام دهند. مایع خارج‌شده از مفصل باید زیر میکروسکوپ به‌دقت آزمایش شود. این روش بسیار مهم و کاربردی است، زیرا سایر روش‌های پیشنهادی برای تشخیص این بیماری ممکن است با علائم برخی از بیماری‌ها مانند آرتروز pseudogout (نوعی از آرتروز ناشی از رسوب بلورهای پری فسفات کلسیم است) و یا برخی عفونت‌ها مشابه باشند و موجب سردرگمی پزشکان در تشخیص دقیق بیماری شود.

تغییر شیوه‌ی زندگی، مانند محدود کردن غذاهایی که زمینه‌ساز نقرس هستند، باید در افراد مبتلا به این بیماری صورت گیرد. درمان نقرس با دارو در افرادی که به‌صورت مکرر دچار حملات نقرس می‌شوند، لازم و ضروری است. درمان داوریی هنگام تشکیل سنگ‌هایی با منشأ اسید اوریک در کلیه و آسیب‌های جدی در مفاصل و یا ابتلا به بیماری تیفوس باید شروع شود. درمان هر فرد کاملا اختصاصی است و نمی‌توان درمانی خاص را برای همه‌ی افراد مبتلا به نقرس تجویز کرد.

وقتی نقرس خفیف و بدون عارضه است، می‌توان با استفاده از رژیم غذایی درست و تغییر سبک زندگی، بیماری را کنترل و درمان کرد. اگرچه، مطالعات نشان می‌دهد که حتی رژیم‌های سخت غذایی هم تأثیر زیادی بر کاهش سطح اسید اوریک خون ندارند و به همین خاطر درمان دارویی ضروری است. وقتی حملات نقرس تشدید می‌شود، سنگ‌های کلیوی شکل می‌گیرند، بیماری تیفوس نیز ظاهر می‌شود یا آسیب جدی در مفاصل دیده شود. درواقع درمان دارویی برای کنترل سطح اسید اوریک خون بسیار حیاتی است.

داروهایی که برای درمان نقرس تجویز می‌شوند، سه گروه‌اند: داروهای کاهنده‌ی اسید اوریک، داروهای Prophylactic (داروهای کاهش‌دهنده اوره و جلوگیری‌کننده از بروز حساسیت)، و داروهایی برای تسکین سریع درد ناشی از نقرس.

ازجمله درمان‌های اصلی نقرس استفاده از داروهای کاهش‌دهنده‌ی ادرار است. این داروها سطح اسید اوریک خون را کاهش می‌دهند. در اکثر بیماران، میزان سطح اسید اوریک باید کمتر از ۶ میلی‌گرم در خون باشد. این داروها بر روی گره‌های تیفوسی و از بین‌رفتن کامل آنها نیز تأثیر بسزایی دارند. داروهای کاهنده‌ی سطح اسید اوریک شامل آلوپورینول، فبوکسوستات (febuxostat)، پروبنیسید (probenecid) و پگلوتایسین با نام تجاری کريستکسا (Krystexxa) می‌شوند.

داروهای Prophylactic در شش ماهه اول دوره‌ی درمان نقرس به‌همراه داروهای کاهنده‌ی اسید اوریک از شدت حملات بیماری و عود مجدد بیماری جلوگیری می‌کند. به همین خاطر هر مداخله‌ی دارویی که موجب کاهش یا افزایش سطح اسید اوریک در جریان خون شود می‌تواند در تشدید و یا عود مجدد بیماری نقرس نیز مؤثر باشد. کلشیسین (Colcrys) و داروهای NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) مانند ایندومتاسین (indomethacin)، دیکلوفناک (diclofenac)، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم برای درمان و کنترل بیماری نقرس کاربرد زیادی دارند.

با مصرف داروهای پیشگیرانه در طول شش ماه اول آغاز درمان مانند آلوپورینول (allopurinol)، فبوکسوستات (febuxostat)، پروبنیسید (probenecid) خطر حملات نقرس به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. باید توجه داشت که تداخل دارویی داروهای Prophylactic با داروی کريستکسا (Krystexxa) ممکن است مشکلاتی را برای فرد بیمار ایجاد کند.

دسته‌ی سوم داروها در زمان حملات نقرسی به‌منظور کاهش درد و التهاب استفاده می‌شود. کلشیسین (Colcrys) و داروهایی NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) در هنگام حملات نقرس نیز تجویز می‌شوند تا درد و التهاب مفصل آسیب‌دیده کاهش یابد. کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون (prednisone)، متیل‌پردنیزولون (methylprednisolone) و پردنیزولون (prednisolone)، نیز ممکن است در هنگام تشدید حملات نقرسی تجویز شوند. اگرچه، میزان دوز این داروها به‌دلیل عوارض جانبی مانند آب‌مروارید و یا پوکی استخوان باید محدود و کنترل‌شده باشد. داروهای استروئیدی در درمان بیمارانی نقرسی که قادر به مصرف داروهای کلشیسین (colchicine) و داروهایی NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) نیستند، بسیار سودمند است.

یکی از درمان‌های خانگی برای حملات حاد نقرس نوشیدن آب فراوان است. مصرف زیاد داروهای NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) مانند ایبوپروفن (Advil, Motrin) و ناپروکسن سدیم (Aleve)، در زمان‌هایی که هیچ داروی ضدانعقادی استفاده نمی‌شود مانند بیماری‌ اختلال در عملکرد کلیه یا زخم معده، استفاده می‌شود. درمان‌های خانگی برای درمان و کنترل بیماری نقرسِ مزمن می‌تواند مفید باشد. ایجاد تغییر در رژیم غذایی گامی مؤثر در کنترل این بیماری است. نوشیدن آب فراوان در جلوگیری از حملات نقرسی نیز بسیار مفید است.

هدف اصلی رژیم غذایی در بیماری نقرس، محدود کردن مواد غذایی پروتئین‌دار است. در حالت ایده‌آل، بهتر است فرد مبتلا از مصرف غذاهایی که پروتئین بالایی دارند، اجتناب کند و میزان مصرف پروتئین را در حد کنترل‌شده‌ای حفظ نماید.

داروهای نقرس معمولا در اکثر افراد بدون عوارض خاصی هستند. اگرچه ممکن است مانند همه‌ی داروها حساسیت‌ها و مشکلاتی را در برخی افراد ایجاد کنند.

وقتی غذاهای پروتئینی مصرف می‌کنید میزان اسید اوریک خون‌تان افزایش می‌یابد، بنابراین باید روش درستی را برای مدیریت رژیم غذایی خود و اجتناب از زیاده‌روی در مصرف غذاهای پروتئین‌دار انتخاب کرد. البته داشتن رژیم کم‌پروتئین کار نسبتا سختی است، زیرا پروتئین برای سلامت بدن بسیار مفید است. پیروی از رژیم کم‌پروتئین موجب می‌شود سطح اسید اوریک خون نسبتا کاهش یابد.

دستوراتی که در ادامه‌ی این مقاله به آنها اشاره می‌شود در مدیریت رژیم غذایی بیماران نقرسی می‌تواند بسیار کاربردی و مفید باشد:

کنترل و درمان نشدن بیماری نقرس در بلندمدت ممکن است موجب آسیب‌های جدی مفصلی شود. اسید اوریک ممکن است در کلیه‌ها جمع شود و موجب تشکیل سنگ‌های کلیوی و ایجاد اختلال در عملکرد کلیه‌ها گردد.

تجمع اسید اوریک در بافت‌های نرم به‌خصوص در اطراف مفاصل موجب تشکیل گره‌های تیفوسی می‌شود. این گره‌ها ممکن است به‌مرور بزرگ شوند و ظاهر ناخوشایندی پیدا کنند.

نقرس بیماری‌ای مزمن است. درمان نشدن آن ممکن است باعث بروز دردهای وحشتناک و کنترل نشدن حملات آن گردد. همان‌طور که پیش از این نیز گفته شد، آسیب مفصلی و مشکلات کلیوی از عوارض ابتلا به این بیماری است. البته درمان به‌موقع در اکثر بیماران می‌تواند آنها را از شر دردهای آزاردهنده و عوارض بعدی این بیماری خلاص کند.

برخی از عوامل زمینه‌ساز بیماری نقرس ژنتیکی و برخی از آنها قابل‌پیشگیری و کنترل هستند. برخی از عوامل زمینه‌ساز این بیماری مانند چاقی و رژیم غذایی کنترل‌شدنی هستند. داشتن وزن متعادل و رژیم غذایی سالم کم‌کالری، کم‌چربی و افراط نکردن در مصرف گوشت قرمز می‌تواند تا حد زیادی خطر ابتلا به بیماری نقرس را در افراد کاهش دهد.

تحقیقاتی زیادی در زمینه داروهای محدودکننده‌ی سیگنال شیمیایی معروف به اینترلوکین-۱ در بیمارانی که از بقیه روش‌های درمانی پاسخ مناسب نگرفته‌اند، انجام شده است. آناکینرا (Anakinra) و کاناکینومب (canakinumab) دو دارویی هستند که برای محدود کردن سیگنال شیمیایی اینترلوکین-۱ تجویز می‌شوند. این داروها اکنون برای بیماری‌های دیگر نیز استفاده می‌شود و تحقیقات گسترده‌ای بر روی میزات اثرگذاری آن در بیماری نقرس در حال انجام است.

همچنین تحقیقات دیگری روی دستگاه سی‌تی‌ اسکن پیشرفته درحالِ انجام است که می‌تواند در تشخیص به‌موقعِ بیماری کمک زیادی کند. تحقیقات و پژوهش‌های زیادی نیز روی ژن‌های انتقال‌دهنده اسید اوریک که مسئول سوخت‌وساز اسیداوریک هستند نیز انجام شده است که هنوز نتایج قطعی آن در درمان بیماری اثبات نشده است.عوامل ابتلا به نقرس

(function(a){function c(){try{return 0===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return 0<=g.indexOf('category-')

سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است

9000تومان

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

var head = document.getElementsByTagName(“head”)[0];
var script = document.createElement(“script”);
script.type = “text/javascript”;
script.async=1;
script.src = “https://s1.mediaad.org/serve/chetor.com/loader.js” ;
head.appendChild(script);

سلام عبادات قبول مقاله جالب و مفید بود.

خواص خوراکی ها

خواص گزنه؛ ۱۶ خاصیت گیاه گزنه که سرشار از ویتامین D است

قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید

خواص سیاه دانه و عوارض جانبی آن برای سلامتی

۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و ‌

قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟

آخرین مطالب

رویه چیست و سازمان‌ها چه زمانی به آن نیاز دارند؟

۱۰ مزیت قصه گویی برای کودکان؛ نکات مهمی که باید بدانید

ماساژ ریلکسی با ۵ روش ساده اما معجزه‌آسا

سردرد صبحگاهی و مهم‌ترین دلایل آن

قرص باکلوفن چیست؛ عوارض و تداخل دارویی آن چگونه است؟

ترین های جهان

محبوب‌ ترین نژاد گربه؛ ۱۰ گربه پرطرفدار در سراسر دنیا

ارزانترین کشور برای تحصیل کدام است؟

بهترین کشورها برای زندگی در سال ۲۰۱۹

خنده دارترین جوایز نوبل در سال ۲۰۱۸ برای دستاوردهای علمی مضحک

عجیب ترین قوانین دنیا که با شنیدن آن‌ها بهت‌زده خواهید شد

کوچکترین کشورهای جهان که احتمالا هرگز نام آن‌ها را نشنیده‌اید

۶۸ راه اثبات شده برایافزایـش قــدرت مــغـز

نقرس نوع شایعی از آرتریت است که موجب درد، تورم و سفتی در مفاصل می‌شود. مفصلی که بیش‌تر از سایر مفاصل به سبب بیماری نقرس دچار درد و سفتی و تورم می‌شود مفصل شست پا است. حملات نقرس می‌توانند خیلی سریع به وجود آیند و در عین حال می‌توانند به آرامی به منطقه‌ی مورد حمله از طریق التهاب آسیب رسانند.

هم‌چنین نقرس احتمال بروز بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد و گاه می‌تواند بسیار دردناک هم باشد. نقرس شایع‌ترین آرتریت التهابی در مردان است و با این حال زنان پس از دوران یائسگی بیش‌تر در معرض خطر ابتلا به آن هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) گزارش داده که در سال 2007 تا 2008 حدود 8.3 میلیون آمریکایی درگیر نقرس بوده‌اند.

با وجدی که در بالا به طور کلی مروری بر چیستی نقرس داشتیم، بد نیست نگاهی به برخی دیگر از واقعیات در ارتباط با نقرس داشته باشیم:

تشخیص نقرس اندکی دشوار است، زیرا برخی از علائم آن شبیه به علائم برخی از بیماری‌ها و وضعیت‌های دیگر اند. به هر حال، یکی از آزمایش‌هایی که پزشکان برای تشخیص نقرس انجام می‌دهند آزمایش مایع مفصلی است. در این آزمایش، مایع مفصلی با سوزن از مفصل خارج می‌شود تا بررسی شود که آیا کریستال‌های اوریک اسید در آن وجود دارند یا نه.

البته در برخی موارد آزمایش خون جهت تشخیص میزان بالای اسید اوریک نیز انجام می‌شود، اما نکته‌ای که در این بین وجود دارد این است که آزمایش خون به تنهایی نمی‌تواند روشی مناسب برای تشخیص نقرس باشد زیرا در برخی موارد در کسانی که میزان زیادی اسید اوریک وجود دارد خبری از نقرس نیست. یعنی این گونه نیست که همیشه بالا بودن اسید اوریک در خون نشان از نقرس داشته باشد.عوامل ابتلا به نقرس

در آخر آن که با استفاد از سونوگرافی و یا سی‌تی اسکن نیز امکان تشخیص کریستال‌های اوریک اسید در مفاصل وجود دارد.

مراحل مختلفی برای بیماری نقرس وجود دارند و هر یک از این مراحل نیز تحت عناوین انواع نقرس یاد می‌شوند. انواع نقرس عبارت‌اند از:

از نخستین مراحل نقرس، همین هیپراوریسم بدون علامت است. هیپراوریسم یا بالا بودن سطح اسید اوریک در مراحل اولیه ممکن است کاملاً بدون علامت خاصی باشد. در این مرحله خطر خاصی بیمار را تهدید نمی‌کند و کریستال‌های اوریک اسید در بدترین شرایط آسیب اندکی ممکن است به مفصل وارد سازند.

این مرحله زمانی اتفاق می‌افتد که کریستال‌های ایجاد شده موجب التهاب و درد شدید شوند.

این مرحله در واقع یک دوره‌ی خاموش در میان حملات نقرس حاد است، با این حال در صورتی که در این مرحله نقرس درمان نشود اوضاع بیماری بدتر خواهد شد.

نقرس توفوس مزمن نوعی نقرس است که نسبت به سایر انواع در تضعیف کردن مفصل توانایی بیش‌تری دارد. در این مرحله احتمالاً هم در مفاصل و هم در کلیه‌ها آسیب‌هایی جدی به وجود خواهد آمد. بیمار از آرتروز مزمن رنج خواهد برد و توده‌های کریستال اوریک اسید در مناطق بدن از جمله مفاصل انگشتان گسترش می‌یابند.

این مرحله نزدیک به 10 سال طول می‌کشد و بعید به نظر می‌رسد که در این مرحله درمانی خاص بتواند برای رفع بیماری مفید باشد.

نقرس در ابتدا ناشی از زیاد شدن اسید اوریک در خون است و اسید اوریک نیز در طی تجزیه‌ی پورین‌ها به وجود می‌آید. پورین‌ها ترکیباتی شیمیایی هستند که به مقدار زیاد در برخی مواد غذایی خاص از جمله گوشت قرمز، مرغ و برخی غذاهای دریایی وجود دارند.

در وضعیت معمول، اسید اوریک در خون حل شده و از طریق کلیه‌ها و ادرار دفع می‌شود. اما زمانی که سطح اسید اوریک در خون بالا می‌رود و یا آن که به هر دلیلی امکان دفع مناسب اسید اوریک وجود ندارد، سطح بالای اسید اوریک موجب به وجود آمدن کریستال‌ها شده و در نتیجه شاهد بیماری نقرس هستیم.

برخی عوامل وجود دارند که خطر ابتلا به نقرس را افزایش می‌دهند، از جمله:

علائم نقرس عموماً بدون هشدار خاصی و در اواسط شب خود را نشان می‌دهند. از علائم اصلی نقرس می‌توان به درد شدید مفصلی که دست آخر به التهاب و قرمزی در ناحیه‌ی مفصل منجر می‌شود اشاره داشت. هم‌چنین، همان طور که در بالا گفته شد، نقرس عموماً بر روی شست پا علائم خود را نشان می‌دهد اما جز شست پا در برخی مفاصل دیگر از جمله مچ دست، مچ پا، انگشتان و زانو نیز بروز می‌کند.

نقرس اگر به طور جدی درمان نشود و پیشرفت کند می‌تواند به وضعیت‌هایی دیگر منجر شود. از جمله عوارض جانبی نقرس شدید می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

برخی شرایط و کارها هستند که می‌توانند موجب کاهش خطر ابتلا به نقرس شوند. برخی از مهم‌ترینِ این موارد عبارت‌اند از:

می‌توان با انجام برخی کارها از شدت علائم نقرس کاست و راه را برای درمان آن هموار کرد. یکی از این کارها بهتر کردن رژیم غذایی و دوری از غذاهایی است که سطح اسید اوریک خون را افزایش می‌دهند. برخی از غذاهایی که حاوی پورین هستند و سطح اوریک اسید را افزایش می‌دهند موارد زیرند:

البته برخی آزمایش‌ها نشان از آن دارند که غذاهای سرشار از پورین نقش زیادی در افزایش احتمال ابتلا به نقرس ندارند.

هم‌چنین افراد مبتلا به نقرس نباید در رژیم غذایی‌شان میزان کمی کربوهیدرات وجود داشته باشد، زیرا سطح اندکِ کربوهیدرات موجب کاهش عملکرد بدن در سوختن چربی‌ها شده و در نتیجه منجر به پخش موادی شیمیایی به نام کتون‌ها در سطح خون می‌شود. این افزایش کتون‌ها موجب بروز وضعیتی به نام کتوزیس می‌شود که می‌تواند دست آخر به افزایش اسید اوریک بدن بیانجامد.

ضمناً می‌توانید از مکمل‌های ویتامین C نیز برای درمان نقرس استفاده کنید، اما پیش از مصرف هرگونه مکمل بهتر است با پزشک مشورت داشته باشید.

سخن آخر

سعی شد در این نوشتار در مورد نقرس و هر آن چه که به آن مربوط است صحبت شود. امید است که این نوشتار به کارتان آمده باشد و توانسته باشید اطلاعات بیش‌تری از نقرس به دست آورید. به خاطر داشته باشید که نقرس جزو بیماری‌های کنترل‌شونده است و هر زمان باید برای درمان و کنترل آن اقدام نمود.

تریتا را در جهت رسیدن به اهدافش حمایت کنید:

اشتراک گذاری:

آرش شمسی هستم. فلسفه می‌خوانم و می‌نویسم‌. ولی پیش از هر فلسفیدنی، بر سلامت می‌بایست متمرکز بود. چه آن‌که به قول شوپنهاور: «یک شاه بیمار از یک گدای سالم بدبخت‌تر است». امیدوارم آن‌چه که ترجمه می‌کنم، به کارتان بیاید.

I’m Arash Shamsi. A Writer. I write philosophy and live with philosophers. But health is more important than philosophy. In here, I translate the best articles about health, fitness and etc.

طراحی و پشتیبانی:
گروه توسعه نرم افزاری تیکا