نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

سرطان مری یا کانسر مری (به انگلیسی: Esophageal Cancer) یکی از بدخیم ترین و کشنده ترین سرطان های دستگاه گوارش است که بیماران را با مشکلات زیادی رو به رو می کند و درمان سرطان مری نیز بصورت ترکیبی از جراحی، آندوسکوپی، شیمی درمانی و رادیوتراپی (پرتودرمان – اشعه درمانی) بوده که فوق العاده دشوار است.

سرطان مری یک بدخیمی شایع و کشنده بوده که شیوع آن روبه افزایش است. تقریبا تمامی سرطان های مری،کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) یا آدنوکارسینوم هستند که دارای علائم یکسان بوده، ولی عوامل مسبب آنها با یکدیگر متفاوت هستند.

در سرتاسر جهان، کارسینوم سلول سنگفرشی مری شایع تر بوده، و میزان بروز آن به شدت برحسب موقعیت جغرافیایی افزایش می یابد، به نحوی که در منطقه ای که از غرب، از ساحل جنوبی دریای خزر آغاز و به شرق تا شمال چین گسترش می یابد، شایع است (مشتمل بر بخش هایی از ایران، آسیای میانه، افغانستان، سیبری و مغولستان)؛ افزایش خطر ابتلا به صورت خانوادگی در مناطق دارای بروز بالا مشاهده می شود؛ با این حال ارتباط ژنی با این بیماری هنوز مشخص نشده است.

در مناطق پراکنده ای همچون فنلاند، ایسلند، کوراسائو، جنوب شرقی آفریقا و شمال غربی فرانسه نیز مناطق با شیوع بالا دیده می شود. در آمریکای شمالی و اروپای غربی، این سرطان در سیاه پوستان شایع تر از سفیدپوستان است. این بیماری مردان شایع تر از زنان می باشد، شیوع سرطان مری در جوانان کم است و سن ابتلا به سرطان مری عمدتا پس از ۵۰ سالگی می باشد و به نظر می رسد در جوامعی با وضعیت اقتصادی – اجتماعی نامناسب تر شایع تر است. چنین سرطان هایی معمولا دربخش های گردنی و سینهای مری ایجاد می شوند.

عوامل متعددی در ایجاد سرطان های سلول سنگفرشی مری دخیل هستند. در ایالات متحده، علت ایجاد چنین سرطان هایی عمدتا با مصرف بیش از حد الکل و سیگار مرتبط است.

عوامل ابتلا به سرطان مری

خطر ابتلا به بیماری با افزایش مصرف میزان تنباکو شامل سیگار و قلیان، یا الکل افزایش می یابد. موارد ابتلا به سرطان مری در مصرف ویسکی بیش از مصرف شراب یا آبجو بوده است.

همچنین کانسر مری با مصرف نیتریت ها (که در نگهدارنده های مواذ غذایی نظیر سوسیس و کالباس وجود دارد)، موادمخدر، سموم قارچی در سبزیجات ترشی شده (ترشیجات) و آسیب مخاطی حاصل از مصرف درازمدت چای بسیار داغ، مواد قلیایی، تنگی های ناشی از پرتوتابی (رادیوتراپی) و آشالازی مزمن مرتبط است. وجود یک پرده مری همراه با گلوسیت و کمبود آهن (سندرم پلامر وینسون یا پترسون کلی؛ Plummer-Vinson یا Paterson-Kelly ) و هیپرکراتوز مادرزادی و تشکیل فرورفتگیهایی در پوست کف دست و پا (یعنی tylosis palmaris et plantaris) و همینطور کمبودهای غذایی روی، سلنیوم، و ویتامین A باعث افزایش احتمال سرطان سلول سنگفرشی مری می گردد.

خطر ابتلا به سرطان مری در افرادی که به سرطان های سر و گردن مبتلا هستند، افزایش می یابد. به دلایل ناشناخته، میزان بروز سرطان مری سلول سنگفرشی در ایالات متحده در سیاه پوستان و سفید پوستان در ۴۰ سال اخیر کاهش یافته، در حالی که میزان آدنوکارسینوم (به ویژه در مردان سفید پوست) ۷ برابر افزایش یافته و در مردان ۶ برابر زنان است.

با وجود آنکه تا همین ۵۰-۴۰ سال گذشته، سرطان های سلول سنگفرشی اکثریت عمده سرطانهای مری را در ایالات متحده تشکیل می دادند، ولی امروزه بیش از ۷۵ درصد از تومورهای مری، از نوع آدنوکارسینوم هستند، و میزان بروز این نوع سرطان مری همچنان به سرعت در حال افزایش است. پژوهشگران هم اکنون مشغول بررسی علت این افزایش هستند.

پژوهشگران دریافته اند که چند ارتباط سبب شناختی قوی، موجب ایجاد آدنوکارسینوم مری می شوند. این تومورها در انتهای مری در حضور ریفلاکس معده به مری بصورت مزمن و اغلب در حضور مری بارت تشکیل می شوند و در افراد چاق شایع ترند.

آدنوکارسینوم ها در میان اپی تلیوم استوانه ای دیس پلاستیک در انتهای مری ظاهر می شوند. علائم این نوع از سرطان مری مشابه سرطان آدنوکارسینوم معده است، هرچند ارتباطی با عفونت هلیکوباکتر پیلوری (میکروب معده) ندارند.

در حدود ۵٪ از سرطان های مری در فوقانی (مری گردنی)، ٪۲۰ در میانی و ۷۵٪ در تحتانی ایجاد می شوند. کارسینومهای سلول سنگفرشی و آدنوکارسینومهای مری را نمی توان به کمک رادیوگرافی یا آندوسکوپی افتراق داد. در گروه بزرگی از این بیماران، دیسفاژی پیشرونده و کاهش وزن در کوتاه مدت، علائم اولیه محسوب می شوند.

معمولا اختلال در بلع یا دیسفاژی در سرطان مری ابتدا نسبت به مواد جامد بوده، اما به تدریج به سمت مواد نیمه جامد و مایعات پیشرفت می کند.

در زمان بروز این علائم، بدخیمی غیرقابل درمان است، زیرا دشواری در بلع هنگامی روی می دهد که حداقل ۶۰٪ از محیط مری توسط سلولهای سرطانی درگیر شده باشد.

دیسفاژی ممکن است با بلع دردناک (اودینوفاژی)، انتشار درد به پشت و یا قفسه سینه، رگورژیتاسیون یا استفراغ و پنومونی ناشی از آسپیراسیون همراه باشد.

غدد لنفاوی مجاور و فوق ترقوه ای (supraclavicular)، کبد، ریه ها، پرده جنب، و استخوان.

در این بیماران ممکن است فیستول نای به مری ایجاد شوند که عمدتا در موارد ابتلا به تومورهای بخش فوقانی و میانی مری قرار دارند. همانند سایر کارسینوم های سلول سنگفرشی، افزایش کلسیم خون (هیپرکلسمی) ممکن است در غیاب متاستازهای استخوانی ایجاد شود که احتمالا ناشی از پپتید وابسته به پاراتورمون می باشد که توسط سلولهای تومور ترشح می گردد.

تشخیص سرطان مری معمولا در مراحل آخر بیماری انجام می شود. هرچند تلاش در جهت غربالگری با آندوسکوپی و سیتولوژی در بیماران دچار مری بارت به عنوان ابزاری برای ردیابی دیسپلازی درجه بالا مؤثر بوده است اما تا به حال تأثیری در کاهش احتمال مرگ در بیماران مبتلا به سرطان مری و مخصوص آدنوکارسینوم مری نداشته است.

در تمامی بیماران مشکوک به سرطان مری برای مشاهده تومور و به دست آوردن نمونه بافتی جهت تأیید تشخیص، باید ازوفاگوسکوپی (آندوسکوپی) انجام شود. از آنجایی که در بیماران در معرض خطر کارسینوم سلول سنگفرشی مری (یعنی سیگاریها و معتادین به الکل خطر سرطانهای ریه و سروگردن نیز بالاست در نیتجه باید حتما معاینه حنجره، نای و برونش ها صورت گیرد

همچنین معاینه کامل معده با آندوسکوپ نیز الزامی است. میزان انتشار تومور مری به قفسه سینه و غدد لنفاوی دور آئورت باید به کمک CT اسکن قفسه سینه و شکم و اولتراسوند آندوسکوپیک (EUS) بررسی شود. اسکن PET، برای ارزیابی وجود بیماری متاستاتیک دوردست مفید بوده، و لذا می تواند اطلاعات دقیقی درباره انتشار تومور به غدد لنفاوی قفسه سینه یا مدیاستن فراهم کند، که می تواند در تعیین میدان های پرتودرمانی مفید باشد.

به نظر می رسد چنین اسکن هایی، چنانچه به صورت متوالی انجام گیرند، می توانند روشی برای ارزیابی زودهنگام قابلیت پاسخ دهی به شیمی درمانی قبل از عمل جراحی را فراهم آورند.

اول از همه باید بگوییم که طول عمر دست خداست و اطلاعاتی که در ادامه در یافت می کنید صرفا حاصل جمع آوری داده ها طی چند سال است و قطعی نیست.

هدف از درمان سرطان مری، کنترل علائم است.

در آوردن تمامی تومور تنها در ۴۵٪ از بیماران امکان پذیر است و در اکثر موارد، بقایایی از سلولهای تومور در لبه های محل جراحی باقی می مانند. امروزه جراحان باتجربه قفسه سینه بیشتر از خارج کردن مری از طریق قفسه سینه استفاده می کنند.

خارج کردن آدنوکارسینوم یا سرطان سلول سنگفرشی سطحی از طریق آندوسکوپ، در حال بررسی است، ولی تاکنون مشخص نشده است که احتمال بقای ناشی از آن، مشابه احتمال بقای حاصل از روشهای جراحی متداول باشد. به همین ترتیب، تأثیر تخریب ضایعات در ناحیه مری بارت بر روی کاهش مرگ و میر بعدی ناشی از کارسینوم مری، نامشخص است.

برخی متخصصان، از عمل جراحی فوندوپلیکاسیون (یعنی برداشتن محل اتصال معده به مری) به عنوان روشی برای پیشگیری از ایجاد سرطان مری در بیماران دارای مری بارت حمایت کرده اند.

ارزیابی داروهای شیمی درمانی در سرطان مری میسر نبوده است. با این حال، کاهش قابل توجه ابعاد تومور در ۱۵ تا ۲۵ درصد از بیماران پس از درمان تک دارویی و ۳۰ تا ۶۰ درصد از بیماران پس از درمان چند دارویی (از جمله سیس پلاتین) گزارش شده است.

در زیر مجموعه کوچکی از بیماران که تومورهای شان، ژن HER2 / neu را بیش از حد بیان می کند، به نظر می رسد که نوعی آنتی بادی تک دودمانی (داروهای مونوکلونال) به نام تراستوزوماب (هرسپتین) احتمال موفقیت را به ویژه در بیماران دچار ضایعات معده – مری، بیش از پیش افزایش دهد.

به نظر می رسد استفاده از نوعی داروی ضد رگ زایی در سرطان مری به نام بواسیزوماب (آوستین)، تنها ارزش محدودی در درمان سرطان مری داشته باشد.

ترکیب شیمی درمانی و رادیوتراپی به عنوان روش درمانی اولیه در سرطان مری، خواه به تنهایی یا همراه با جراحی مری به دنبال آن ها ممکن است مؤثر باشد. شیمی درمانی همراه با پرتودرمانی یا اشعه درمانی، طول عمر بیماران را بیش از پرتودرمانی به تنهایی افزایش می دهد.

مطالعات نشان داده اند که استفاده از شیمی درمانی و پرتودرمانی (پیش از جراحی) و سپس خارج ساختن مری به کمک جراحی، نتایج بهتری در افزایش طول عمر بیماران داشته اند و برخی گزارش ها حاکی از آن هستند که در صورت کاهش قابل ملاحظه حجم تومور پس از شیمی درمانی و پرتودرمانی، انجام جراحی فایده بیشتری برای بیمار نخواهد داشت.

در مورد بیماران مبتلا به سرطان مری غیر قابل درمان با جراحی، هدف درمان، کاهش دیسفاژی، سوء تغذیه و درمان فیستولهای نای – مری است.

چنین اعمال جراحی با میزان مرگ و میر پس از عمل حدود ۵ درصد مواجه است که علت آن، فیستولهای محل آناستوموز، آبسه های زیر دیافراگم و عوارض قلبی – تنفسی می باشد. اگرچه اختلاف نظر درباره فواید خارج ساختن تومور از طریق قفسه سینه در مقایسه با فواید خارج ساختن آن از طریق هیاتوس، همچنان ادامه دارد.

نظر شما درباره این بیماری کشنده و ناتوان کننده چیست؟ آیا تجربه ای درباره ای بیماری داشته اید؟

عوامل ابتلا به سرطان مری

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاه

نام

ایمیل

وب‌سایت

هدف سایت اکسترن ارتقا دانش پزشکی مردم و نیز آموزش دانشجویان پزشکی است. در این سایت علاوه بر مطالب آموزشی، مقالات معتبر علمی در زمینه درمان و برخورد با بیماری ها، زندگی سالم، داروها و مکمل ها و روانشناسی منتشر می شود.

خوش آمدید. به حساب کاربری خود وارد شوید.

آدرس ایمیلی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید را وارد نمائید تا یک رمز عبور جدید برای شما ارسال شود.

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

سرطان مری چیست؟ مِری عضوی از بدن است؛ به‌شکل لوله‌ای بلند که حلق را به معده متصل می‌کند. این عضو مهم بدن، غذایی را که می‌بلعید برای هضم شدن راهی معده می‌کند. سرطان مری، سرطانی است که معمولا در سلول‌های پوشش داخلی بافت مری رخ می‌دهد. ممکن است، هر نقطه‌ای از مری دچار سلول‌های سرطانی شود. در این مقاله شما را با علائم سرطان مری، علل این بیماری، تشخیص، پیشگیری و درمان سرطان مری آشنا خواهیم کرد.

عوامل ابتلا به سرطان مری

نشانه های سرطان مری به شرح زیر است؟

سرطان مری در شروع، هیچ‌گونه نشانه‌ یا علائمی خاصی ندارد.

در صورت بروز نشانه‌های نگران‌کننده و مزمن باید به پزشک مراجعه کنید. مری بارت (Barrett’s esophagus) مشکلی است که معمولا قبل از وقوع سرطان مری در بدن ایجاد می‌شود و طی آن به‌‌طور مداوم اسید معده رفلاکس پیدا می‌کند و باعث تحریک مری می‌شود. اگر مشکل شما، مری بارِت تشخیص داده شده است، باید از پزشک درباره‌ی علائم و نشانه‌هایی بپرسید که نشان از وخیم‌تر شدن وضعیت مری دارند. باید از این نشانه‌ها آگاه باشید تا بهتر از خود مراقبت کنید و بدانید که چه زمانی بیماری‌تان وخیم‌تر می‌شود.

غربالگری مری، به‌جز برای بیمارانی که دچار مری‌ بارت هستند، چندان معمول نیست. علت این است که به‌جز بیماران مبتلا به مری بارت، دسترسی و شناسایی سایر گروه‌های درمعرض خطر ابتلا به بیماری های مری ساده نیست. اگر دچار مری بارت هستید، باید با پزشک درباره‌ی مزایا و مضرات غربالگری صحبت کنید.

هنوز علت ابتلا به سرطان مری کاملا مشخص نیست. سرطان مری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های ناحیه مری دچار جهش در DNA می‌شوند. جهش، رشد و تقسیم سلول‌ها را غیرقابل‌کنترل می‌کند. تجمع سلول‌های غیرعادی در مری، تومور ایجاد می‌کند. رشد تومور به بافت‌ها و ساختار پیرامون خود تجاوز خواهد کرد و سرطان به بخش‌های دیگر بدن هم منتقل خواهد شد.

براساس سلول‌هایی که سرطانی می‌شوند، انواع مختلفی از سرطان مری به‌وجود می‌آید. با تشخیص نوع سرطان، می‌توان روش درمانی مناسب آن را پیش گرفت. انواع سرطان مری به این صورت است:

گفته می‌شود که تحریک مداوم مری باعث ایجاد تغییرات سرطان‌زا در این ناحیه از بدن می‌شود. عواملی که سلول‌های مری را تحریک و باعث ایجاد سرطان می‌شوند، به قرار زیر هستند:

با پیشرفت سرطان مری، خطرات زیر می‌تواند فرد مبتلا را تحت تأثیر قرار بدهد:

اقداماتی برای پیشگیری از سرطان مری وجود دارد. برای مثال:

آزمایش‌ها و روش‌های تحقیق سرطان مری به شرح زیر است:

در طول آندوسکوپی، لوله‌ای منعطف، مجهز به دوربینی لنزدار، به درون گلو و مری فرستاده می‌شود. دوربین می‌تواند مری را معاینه کند و وضعیت آن را از نظر ابتلا به سرطان یا سایر مشکلات و تحریکات بررسی کند.

در این روش هم آندوسکوپ یا همان دوربین مخصوص از راه گلو وارد مری می‌شود و نمونه‌ای از بافت‌های مشکوک را جمع می‌کند. بافت برداشته‌شده به آزمایشگاه برده می‌شود تا وجود سلول‌های سرطان در آن بررسی شود.

وقتی ابتلا به سرطان در بیمار تشخیص داده شد، پزشک برای اطلاع از میزان گستردگی سرطان در نواحی دیگر و تشخیص سرطان غدد لنفاوی، آزمایش‌های جانبی‌ای تجویز می‌کند. این آزمایش‌های شامل موارد زیر هستند:

این آزمایش‌ها به پزشک در تشخیص سطح و مرحله‌ی سرطان کمک می‌کند. مراحل و سطوح سرطان مری با اعداد رومی از صفر تا IV (یعنی عدد ۴) نشان داده می‌شود. پایین‌ترین سطح سرطان نشان می‌دهد که سرطان پیشرفت نکرده و فقط بافت‌های سطحی مری را درگیر کرده است. اما در مرحله‌ی ۴، سرطان پیشرفته است و بخش‌های دیگری از بدن را هم درگیر می‌کند.

با وجود پیشرفت‌های پزشکی در زمینه‌ی تشخیص و درمان، سطح‌بندی و تعیین مراحل سرطان مری پیچیده‌تر و دقیق‌تر شده است. با تشخیص مرحله‌ی پیشروی سرطان، پزشکان درمان‌های مناسب برای هر فرد را به‌کار می‌گیرند.

درمان سرطان مری وابسته به نوع سلول‌های سرطانی، مرحله و سطح پیشروی سرطان، وضعیت عمومی بدن بیمار و البته انتخاب او در پذیرش روش درمان است.

جراحی روشی است که به‌صورت منفرد یا همراه با سایر درمان‌ها صورت می‌گیرد. جراحی‌هایی که به‌منظور درمان سرطان مری انجام می‌شود شامل موارد زیر است:

درصورتی‌که سرطان پیشروی نکرده و فقط بافت‌های سطحی مری را درگیر خود کرده باشد، پزشکان معمولا ناحیه‌ی سرطانی و اطراف بافت سالمی که دور آن را احاطه کرده است، با جراحی برمی‌دارند. جراحی در این روش به کمک آندوسکوپ یا همان دوربین مخصوص صورت می‌گیرد. همان دوربینی که از راه گلو وارد مری می‌شود.

در این روش، پزشکان بخشی از مری را برمی‌دارند. این بخش از مری حاوی تومور است. علاوه‌برآن، قسمت بالایی معده و گره‌های لنفاوی جراحی هم برداشته می‌شوند. بخش باقی‌مانده از مری به معده متصل می‌شود. معمولا معده برای اتصال مجدد به بخش باقی‌مانده از روده کمی به سمت بالا کشیده خواهد شد.

پزشک برای انجام این نوع از جراحی نیز، بخشی از مری را به‌همراه گره‌های لنفاوی اطراف و بخش بزرگی از معده برمی‌دارد. بقایای معده هم به مری متصل می‌شود. در صورت نیاز از روده‌ی بزرگ هم برای اتصال معده به مری کمک گرفته خواهد شد.

جراحی‌های سرطان مری همراه با خطرات جانبی جدی است. مثلا عفونت، خون‌ریزی و نشت مواد از محل اتصال مجدد مری به معده از جمله خطراتی است که بیمار را تهدید می‌کند. جراحی برای برداشتن مری به‌شکل باز و با ایجاد برش‌های عمیق و بزرگ صورت می‌گیرد. یا برش‌های متعدد سطحی در پوست ایجاد و ابزارهای جراحی مخصوص وارد بدن می‌شوند (لاپاراسکوپی). انتخاب روش جراحی به موقعیت بیمار و نظر پزشک وابسته است.

درمان‌هایی برای رفع انسداد مری و دشواری در بلع (دیفاژی) وجود دارد:

اگر سرطان مری موجب تنگ و باریک شدن مری بشود، پزشکان به کمک آندوسکوپی سعی می‌کنند لوله‌ی فلزی مخصوصی را وارد مری و آن را باز کنند. گزینه‌های دیگر برای رفع این مشکل شامل پرتو درمانی، جراحی، شیمی درمانی، لیزر درمانی و فوتوداینامیک تراپی می‌شود.

ممکن است پزشک معالج از لوله تغذیه برای رفع مشکل بلع بعد از جراحی استفاده کند. این لوله باعث می‌شود که مواد غذایی مستقیما به معده و روده‌ی کوچک وارد شود و به مری فرصت می‌دهد تا بعد از جراحی در حالت استراحت باشد و بهبود پیدا کند.

شیمی درمانی هم نوعی درمانی دارویی است که به کمک مواد شیمیایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی اقدام می‌شود. داروهای شیمی درمانی معمولا قبل یا بعد از جراحی در افراد مبتلا به سرطان مری استفاده می‌شوند. شیمی درمانی می‌تواند همراه با پرتو درمانی صورت بگیرد. در افرادی که سرطان مری پیشرفته است و سرطان به بخش‌های دیگر بدن هم پخش شده، برای کاهش علائم و نشانه‌های سرطان فقط از شیمی درمانی استفاده می‌شود. بنا به نوع داروهای به‌کارگرفته‌شده در شیمی درمانی، عوارض جانبی مختلفی برای بیمار ایجاد خواهد شد.

در پرتو درمانی از اشعه‌های پرقدرت ایکس برای کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. تابش و تشعشعات معمولا از دستگاهی خارج از بدن ساطع می‌شود. اشعه‌های خارجی به محل تجمع سلول‌های سرطانی تابیده می‌شود و آنها را هدف می‌گیرد. در موارد اندکی هم دستگاه پرتودرمانی داخل بدن بیمار کار گذاشته می‌شود (براکی تراپی).

برای درمان سرطان مری معمولا پرتو درمانی و شیمی درمانی توأمان انجام می‌شوند. پرتودرمانی عموما قبل از جراحی و گاهی هم بعد از جراحی صورت می‌گیرد. پرتو درمانی برای تسکین و رفع خطرات و مشکلات جانبی سرطان هم استفاده می‌شود. مثلا برای رفع مشکل بزرگ شدن تومور و ممانعت آن در عبور غذا به سمت معده به کمک بیمار می‌آید. طول درمان با پرتو درمانی ۲ تا ۶ هفته است و این عمل در این مدت، به‌طور روزانه انجام می‌گیرد.

عوارض جانبی پرتودرمانی شامل سوختگی پوست، درد و مشکل در بلع و آسیب احتمالی و اتفاقی به ارگان‌های پیرامون مری مانند شُش‌ها و قلب است.

تلفیق این دو نوع درمان می‌تواند موجب افزایش اثربخشی هریک بشود. ممکن است درمان بیمار تلفیق این دو روش باشد یا از این دو روش در کنار جراحی استفاده شود. لازم به ذکر است که استفاده از روش شیمی درمانی و پرتودرمانی به‌طور هم‌زمان می‌تواند عوارض جانبی شدیدتری برای بیمار داشته باشد.

داروها و درمان‌های تکمیلی دیگری هم برای کاهش عوارض جانبی درمان و کم کردن خطرات و پیامدهای سرطان وجود دارند. برای مثال، ابتلا به سرطان همراه با درد ناشی از درمان یا بزرگ شدن تومور است. پزشکان با مداوای درد و استفاده از داروها سعی در کاهش دردهای سرطانی دارند. علی‌رغم تلاش‌هایی که برای کاهش درد صورت می‌گیرد، امکان از بین نرفتن درد همچنان وجود دارد و داروها/درمان‌های مکمل و جایگزین می‌توانند به رفع درد مداوم کمک کنند. مثلا:

برای انجام هریک از موارد بالا باید با پزشک مشورت کنید.

عوامل ابتلا به سرطان مری

شوک، ترس و اندوه ناشی از ابتلا به سرطان طبیعی است و به مدت‌زمانی برای کنار آمدن با این احساسات نیاز است. دقیقا زمانی که باید تصمیم‌های مهمی درباره‌ی درمان بگیرید، دستپاچه می‌شوید، اما جای نگرانی نیست؛ با تسلط بر خود و گذر زمان هر کس شیوه‌ی مناسب کنار آمدن با این بیماری را پیدا می‌کند. تا زمانی که به اوضاع مسلط شوید بهتر است ایده‌های زیر را هم درنظر داشته باشید:

پیوستن به افرادی که همدرد شما هستند نیز ایده خوبی است. مثلا به گروه افراد مبتلا به سرطان مری بپیوندید. این کار نیروی شما را در مسیر درمان افزایش می‌دهد و شما را به بهبود تشویق می‌کند. از پزشک و پرستاران برای پیدا کردن چنین گروهی کمک بگیرید. اگر گروه‌هایی به‌شکل واقعی در اطراف‌تان وجود ندارد، به‌دنبال گروه‌های مجازی و عضویت در آنها بروید. بودن در کنار افرادی که چالش‌هایی مشابه را پشت سر می‌گذارند، به شما انرژی بیشتری در مسیر درمان می‌دهد.

وقتی پزشک خانوادگی یا عمومی با معاینه به وجود سرطان مری در بدن‌تان مشکوک می‌شود، شما را به پزشکان متخصص ارجاع خواهد داد. بنابراین لازم می‌شود که پزشکانی را ملاقات کنید که در زمینه‌های زیر تخصص دارند:

برای اینکه جلسه و ملاقات شما با پزشک پربار باشد بهتر است از قبل اطلاعاتی کسب کنید و پرسش‌هایتان را آماده کنید:

پرسش‌هایی که می‌توانید در جلسه با پزشک مطرح کنید:

(function(a){function c(){try{return 0===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return 0<=g.indexOf('category-')

سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است

9000تومان

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

var head = document.getElementsByTagName(“head”)[0];
var script = document.createElement(“script”);
script.type = “text/javascript”;
script.async=1;
script.src = “https://s1.mediaad.org/serve/chetor.com/loader.js” ;
head.appendChild(script);

خواص خوراکی ها

خواص گزنه؛ ۱۶ خاصیت گیاه گزنه که سرشار از ویتامین D است

قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟

۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و ‌

خواص سیاه دانه و عوارض جانبی آن برای سلامتی

قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید

آخرین مطالب

کتاب بهانه ممنوع؛ اثری از وین دایر برای رسیدن به موفقیت

قرص باکلوفن چیست؛ عوارض و تداخل دارویی آن چگونه است؟

ماساژ ریلکسی با ۵ روش ساده اما معجزه‌آسا

۱۰ مزیت قصه گویی برای کودکان؛ نکات مهمی که باید بدانید

سردرد صبحگاهی و مهم‌ترین دلایل آن

ترین های جهان

عجیب ترین خانه های دنیا که شما را بهت‌زده می‌کنند

بهترین کشورها برای مهاجرت در سال ۲۰۱۹ کدام‌اند؟

بهترین فیلم های ۲۰۱۷ که در ذهن شما ماندگار خواهند شد

بهترین برد گیم های دنیا؛ ۳۰ بازی جذاب برای تقویت هوش و ذهن

عجیب ترین قوانین دنیا که با شنیدن آن‌ها بهت‌زده خواهید شد

ارزانترین کشور برای تحصیل کدام است؟

۶۸ راه اثبات شده برایافزایـش قــدرت مــغـز

سرطان مری از جمله سرطان های قسمت فوقانی دستگاه گوارش است كه عوامل مختلفی در بروز آن مؤثرند .علایم بیماری ، راه های تشخیص ، درمان و پیشگیری سرطان مری از جمله موضوعاتی است كه در اینجا مورد بررسی قرار می گیرد .

می سازد . این قسمت كه مری  نام دارد به شكل یك لوله است .

با پیشرفت بیماری ، مری تدریجاً تنگتر می شود . یكی از علایم زودرس بیماری ، درد در ناحیه قفسه صدری است . ممكن است فرد در حین بلع مایعات داغ  دچار سوزش سر دل بشود . علایم دیررس بیماری شامل آبریزش از دهان ( به دلیل عدم بلع بزاق ) ، استفراغ  حاوی غذاهای هضم نشده ، و كاهش وزن هستند .

عوامل ابتلا به سرطان مری

علایم تنفسی نیز شایع هستند . خشونت صدا و سرفه در صورتی ایجاد می شوند كه سرطان به قسمت های مجاور و نزدیكش دست اندازی كرده باشد .

– وعده های غذایی كم حجم اما مكرر داشته باشید.

– توصیه های پزشك مشاور تغذیه خود را رعایت نمایید تا غذاهایی میل كنید كه قدرت شما را حفظ می نمایند و بعد از درمان  درمان  به شما مواد غذایی اضافی را كه برای كمك به ترمیم و بهبود شما لازم هستند ، می رسانند .

– استراحت و خواب كافی داشته باشید .

– اگر پزشك برای شما داروی ضد درد تجویز كرده است آن را مصرف نمایید .

– در طی درمان و دوره بعد از آن،  نگاه مثبت و امیدوار خود را به آینده حفظ نمایید .

برای معاینات دوره ای پزشكی مراجعه نمایید و به هر گونه تغییری در عملكرد قسمت های مختلف بدن خود توجه نمایید .