عوارض قطع داروی متفورمین

خواص دارویی و گیاهی

پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید

قرص متفورمین 5 انتخاب اول برای کنترل دیابت نوع 2 است و معمولا برای کنترل بهتر دیابت نوع 2 متفورمین همراه با گلی بن کلامید یا دیگر داروهای دسته سولفونیل اوره تجویز می شود. زمان مصرف متفورمین بعد از غذا است که بتوان عوارض گوارشی متفورمین را به حداقل رساند. متفورمین برای لاغری و کاهش وزن و همچنین برای درمان سندرم تخمدان پلی کیستیک نیز ممکن است تجویز شود. تجاری معروف متفورمین گلوکوفاژ است.

بالغین:

زمان مصرف متفورمین 5 میلی گرم روزانه سه بار پس از غذا. در صورتی که پس از دو هفته مصرف متفورمین 5 نشانه های کنترل دیابت ظاهر نگردد می توان دوزاژ را به تدریج به 2 تا 3 گرم روزانه رسانید. غالبا دوزاژ زیر 15 میلی گرم روزانه پاسخ مطلوبی ایجاد نخواهد کرد.

در مصرف همزمان متفورمین با داروهای زیر نیاز به تنظیم دوز داروی متفورمین وجود دارد:

هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید. 

عوارض قطع داروی متفورمین

از جمله عوارض جانبی متفورمین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

درسه جامع داروهای رسمی ایران- ایران فارما تالیف دکتر سعید شهراز- دکتر طاهره غازیانی

مرجع جامع داروهای ژنریک ایران با اقدامات پرستاری و مراقبت تالیف و ترجمه پوران سامی

داروهای ژنریک ایران تالیف دکتر رامین خدام

فارماکولوژی پایه و بالینی کاتزونگ

http://www.rxlist.com

دُروانا محلی برای تحقیق و پژوهش (فرهنگ دهخدا) دروانا در تلاش است با گردآوری ژورنال های تخصصی پزشکی، مجلات پزشکی، مقالات و مطالب علمی، از معتبرترین منابع جهانی، بستری را برای تحقیق و مطالعه فراهم نماید.از تمامی پزشکانی که دُروانا را برای رسیدن به این هدف همراهی می نمایند، کمال تشکر را داریم.با دروانا همراه شوید.


داروهاي كاهش دهنده انسولين مثل متفورمین و یا نوع خارجی آن که به گلوکوفاژ معروف است براي القاء تخمك گذاري در زناني كه به تخمدان پلي كيستيك مبتلا هستند ، به دليل كم هزينه بودن، عوارض جانبي كمتر، و كمترين خطر چند قلويي در مقايسه با داروهاي ديگر، ارجح مي باشند. متفورمین با تنظیم وضعیت متابولیسم درون تخمدان باعث تنظیم سیکل می شود.

این داروی خوارکی باعث افزایش میزان تخمک گذاری می شود. این دارو زمانی استفاده می گردد که مقاومت به انسولین، علت ناباروری باشد. مقاومت به انسولین در ایجاد سندروم تخمدان پلی کیستیک نقش دارد.

تفاوت متفورمین با گلوکوفاژ خارجی در میزان سازگاری افراد با آنهاست برخی با مصرف متفورمین ایرانی دچار عوارضی مثل سردرد و ضعف و تهوع می شوند که با مصرف نوع خارجی آن که کمی هم گرانتر است این عوارض در آنها کاهش می یابد.

چند نکته‌ی مهم درباره‌ی متفورمین
اگر شخص دیابتیک بیماری کلیوی داشته یا در معرض کتواسیدوز دیابتیک باشد، نباید از متفورمین استفاده کند. در صورت وجود بیماری کبدی یا سابقه‌ای از بیماری قلبی، پیش از مصرف متفورمین باید پزشک معالج را در جریان قرار دهد.
گاه بیمار هنگامی که از متفورمین استفاده می‌کند، دچار اسیدوز لاکتیک می‌شود که بلافاصله در صورت مشاهده‌ی علایم آن باید دارو را قطع کرد. علایم اسیدوز لاکتیک شامل ضعف، افزایش خواب‌آلودگی، برادی‌کاردی، احساس سرما، درد عضلانی، درد اپی‌گاستر، احساس سبکی سر و از حال رفتن ناگهانی (غش) است.
همچنین در مواردی که بیمار به‌علت انجام کارهای تشخیصی رادیولوژی (مانند IVF یا سی‌تی اسکن با کنتراست) احتیاج به تزریق وریدی مواد حاجب دارد، باید متفورمین موقتاً قطع شود.
همچنین گاه ممکن است متفورمین سبب افت شدید قند خون (هیپوگلیسمی) شود. به‌همین خاطر همیشه یک منبع قند قابل دسترسی (مانند شیر یا آب پرتقال) باید در محل کار یا خانه وجود داشته باشد.
متفورمین یک داروی خوراکی ضد دیابت است که به‌تنهایی به‌هیچ‌وجه برای افراد مبتلا به دیابت نوع I (وابسته به انسولین) مناسب نیست. البته اخیراً تحقیقاتی مبنی بر این‌که استفاده‌ی همزمان از متفورمین باعث کاهش دوز مصرف انسولین می‌شود، گزارش شده ولی این موضوع صددرصد ثابت نشده است. متفورمین همچنین کاربردهای دیگری (به‌طور مثال در درمان نازایی) دارد.

عوارض قطع داروی متفورمین


موارد احتیاط و منع مصرف
در موارد نارسایی احتقانی قلب (CHF) احتمال بروز اسیدوز لاکتیک است. همچنین افراد سالمند ریسک بالاتری برای ایجاد اسیدوز لاکتیک دارند و در این موارد تجویز متفورمین باید با نهایت احتیاط انجام شود.
احتمال واکنش‌های آلرژیک به متفورمین وجود دارد.
در موارد نارسایی کلیوی، کتواسیدوز دیابتیک، بیماری کبدی و سابقه‌ی بیماری قلبی استفاده از متفورمین ممنوع است.
متفورمین در طبقه‌بندی FDA (سازمان غذا و داروی ایالات متحده‌ی آمریکا) برای استفاده در زنان حامله جزو گروه B قرار دارد. در شیردهی نیز معتقدند که متفورمین در شیر ترشح نمی‌شود اما هنوز بی‌خطر بودن آن برای نوزادان مادران شیرده ثابت نشده است.
متفورمین نباید برای کودکان زیر ۱۰ سال استفاده شود. همچنین نوع آهسته‌رهش آن نباید زیر ۱۷ سال استفاده شود.

metformin-2
نکات مربوط به نحوه‌ی مصرف
مصرف منظم متفورمین در کنار سایر موارد شامل ورزش، رژیم غذایی مناسب و کنترل وزن می‌تواند بسیار موثر باشد. متفورمین معمولاً همراه غذا استفاده می‌شود و بعضی از اشکال آن (نوع آهسته‌رهش یا XR) ممکن است فقط یک بار هنگام شام میل شود.
نوع آهسته‌رهش نباید پیش از قورت دادن جویده یا گاز زده شود زیرا شکسته شدن قرص ممکن است منجر به رها شدن مقدار زیادی از دارو در یک زمان کوتاه شود و احتمال ایجاد هیپوگلیسمی را بالا ببرد.
با استفاده از سنجش منظم قند، می‌توان به مقدار مطلوب متفورمین و این‌که آیا این دارو به تنظیم قند خون کمک کرده است یا نه، پی برد. همچنین گاه لازم است در فواصل ویزیت بیمار، عملکرد کلیوی بیمار نیز با سنجش BUN و کراتینین مورد ارزیابی قرار گیرد.

نکته: در موارد بیماری شدید، مصدومیت یا انجام جراحی ممکن است مقدار نیاز به متفورمین متفاوت باشد. گاه در این موارد لازم است پزشک برای دوره‌ای مصرف متفورمین را قطع و از موارد جایگزین استفاده کند که در این موارد بهترین جانشین، انسولین تزریقی است.

هنگامی که یک وعده‌ی غذایی فراموش شود، هنگام ورزش شدید و نیز نوشیدن الکل باید دقت بیشتری انجام شود زیرا این موارد می‌توانند در همراهی با مصرف متفورمین سبب تشدید هیپوگلیسی شوند.
در موارد کاهش قند خون باید منابع غنی از قند شامل آب پرتقال، ژل گلوکز، آب‌نبات یا شیر در دسترس باشد. در موارد هیپوگلیسمی شدید که شخص قادر به خوردن و آشامیدن نیست، باید از تزریق عضلانی گلوکاگون یا تزریق گلوکز وریدی استفاده شود.
در مواقعی که یک نوبت متفورمین فراموش می‌شود، باید بلافاصله همراه با یک وعده‌ی غذایی سبک مصرف شود. در صورتی که به زمان وعده‌ی بعدی رسیده‌ایم، باید دوز قبلی را حذف کرد و هیچ‌گاه دوبرابر مصرف نشود.

نکته: الکل قند خون را کاهش داده و ریسک اسیدوز لاکتیک را بالا می‌برد به‌همین خاطر باید از نوشیدن الکل در هنگام مصرف متفورمین اجتناب شود.

عوارض جانبی
۱- عوارض خطرناک: ایجاد اسیدوز لاکتیک، آلرژی (کهیر، سختی تنفس، ورم کردن لب و صورت و زبان و حلق که بسیار خطرناک است)، تب و لرز و علایم شبه آنفلوانزا و افزایش سریع وزن. در چنین مواردی باید سریعاً متفورمین را قطع کرد.
۲- عوارض کم‌اهمیت‌ ولی شایع‌تر: سردرد، درد عضلانی، ضعف، تهوع خفیف، استفراغ و اسهال، نفخ و درد معده.

تداخلات دارویی
۱- داروهایی که در صورت استفاده‌ی همزمان با متفورمین می‌توانند باعث ازدیاد قند خون شوند شامل ایزونیازید، دیورتیک‌ها، استروئیدها، فنوتیازین‌ها، داروهای تیروئیدی، OCP (قرص‌های خوراکی پیشگیری از حاملگی)، داروهای ضد تشنج، قرص‌های لاغری و داروهای ضد آسم، سرماخوردگی و ضد آلرژی‌اند.
۲- داروهایی که می‌توانند باعث کاهش قند خون شوند شامل سولفویدها (مانند کوتریموکسازول)، MAOIs (مهارکننده‌های آنزیم منوآمین اکسیداز)، بتابلوکرها و پروبنسید هستند.
۳- داروهایی که ممکن است با متفورمین واکنش ناخوشایند ایجاد کنند شامل فورزماید، نیفدیپین، تریامترن- H، آمیلوراید، پروکسامین آمید، کینیدین، دیگوکسین، سایمتیدین، رانیتیدین، مورفین و وانکومایسین هستند.

برای دیدن پربازدیدترین های نی نی نما لطفاً کلیک کنید


لطفاً روی بخش مورد نظر کلیک کنید

 دنیای زنانه، آشپزی، نوزاد و کودک، ناباروری، بارداری، زایمان، تغذیه و پرسش و پاسخ 

تمامي حقوق مادي و معنوي سايت براي ني ني نما محفوظ مي باشد و استفاده از مطالب فقط بادرج و لينک سايت مجاز است.
1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *