عوارض قرص ژلوفن سينوس

خواص دارویی و گیاهی

صفحه اصلی » محصولات
»
محصولات دارویی
»
کپسول
»
کپسول نرم
» Gelofen-Sinus

Gelofen-Sinus

ژلوفن
سینوس®

سرما
خوردگی بزرگسالان

این دارو از دسته دارویی ضد احتقان- ضد
درد و ضد تب می باشد.

هر کپسول حاوی2 میلی گرم
ایبوپروفن و3 میلی گرم سودوافدرین
هیدروکلراید می باشد.

ایبوپروفن یک مشتق پروپیونیک اسید و جزو
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که دارای خاصیت ضد درد و ضد تب می باشد.

سودوافدرین یک آمین سمپاتومیمتیک و
ایزومر فضایی افدرین است و دارای اثر ضد احتقان می باشد.

· مکانیسم اثر:

– اثر ضد احتقانی: سودوافدرین
بر روی گیرنده های آلفا-آدرنرژیک در مخاط دستگاه تنفسی اثر کرده و موجب تنگی عروق
می شود. سودوافدرین تورم غشای مخاط بینی، خیزو احتقان بینی را کا هش می دهد و ظرفیت راههای هوایی بینی و همچنین تخلیه ترشحات
سینوس را افزایش می دهد.

– اثر ضد درد: ایبوپروفن از طریق اثر محیطی که شاید در ارتباط
با کاهش فعالیت پروستاگلاندین ها باشد و احتمالا بوسیله مهار سنتز یا اثر مواد
دیگری که به تحریکات مکانیکی و شیمیایی گیرنده های درد حساسند، درد را مهار می
کند.

– اثر ضد تب: ایبوپروفن احتمالا اثر ضد تب خود را بوسیله اثر
مرکزی روی مرکز تنظیم حرارت بدن در هیپو تالاموس که باعث گشاد شدن عروق و در نتیجه
افزایش جریان خون از میان پوست، افزایش تعریق و کاهش حرارت بدن می شود، ایجاد می
کند.

– درمان احتقان بینی

– درمان احتقان سینوس و سردرد ناشی از سینوزیت

– تسکین موقتی احتقان بینی و سینوس

– تسکین سردرد ناشی از سینوزیت ، سرماخوردگی ،حساسیت
وتب بالا

– تسکین موقتی احتقان وابسته به زکام حاد

– درمان التهاب گوش میانی و التهاب برونشها

– این دارو برای بیماری فعلی شما تجویزشده است. لذا از مصرف آن در موارد
مشابه و یا توصیه به دیگران خودداری کنید.

– این دارودر کودکان زیر 12 سال
توصیه نشده است.

– دارو را در فواصل زمانی منظم میل نموده و دوره درمان را کامل کنید.

– بیش از مقدار نسخه شده یا توصیه شده استفاده نکنید.

– برای کاهش تحریکات گوارشی، مخصوصا در استفاده مداوم و طولانی، بهتر است بعد
از غذا یا با غذا یا با آنتی اسید(ترجیها آنتی اسید حاوی منیزیوم وآلومینیوم) مصرف
شود.

– توصیه می شود کپسول با یک لیوان آب و بدون
جویدن بلعیده شود

– اگر یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به
محض یاد آوری آن را مصرف کنید. ولی اگر تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد،
دوز تجویز شده را مصرف کرده و از دو برابرکردن مقدارمصرف خودداری نمایید.

– در
بیماران مسن خصوصا 7 ساله یا پیر تر ، کاهش مقدار اولیه حتی به نصف مقدار مصرف
بزرگسالان ،توصیه شده است.

– در بیماران کلیوی جهت پیشگیری از تجمع دارو ویا دیگر متابولیت ها در بدن
بیمار ، ممکن است مقدار مصرف کاهش داده شود.

· قبل از مصرف این دارو در موارد زیر
با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.

– در صورت حساسیت به سودوافدرین و یاسابقه حساسیت
به سایر داروهای سمپاتومیمتیک(مانند آمفتامین،افدرین، اپی نفرین،ایزوپروترونول،متاپروترونول،نوراپی
نفرین،فنیل افرین، فنیل پروپانول آمین،تربوتالین).

– در صورت حساسیت به سالیسیلات ها(مانند آسپرین) و
یا سایر داروهای گروه ضد التهاب غیر استروئیدی (مانند مفیک
اسید،ایندومتاسین،پیروکسیکام،ناپروکسن،دیکلوفناک،تولمتین،فنیل بوتازون)

– در صورت حساسیت به مواد محافظ،رنگ،ژلاتین

– در صورت هیپرتروفی پروستات

– درصورت ابتلا به بیماری فشار خون ، زخم معده ،
بیماریهای گوارشی، التهاب دهان ولثه ،کاهش فعالیت مغز استخوان ،بیماریهای قلبی- ریوی
،بیماری کبدی و یا بیماری کلیوی

· مصرف در دوران حاملگی: استفاده از ترکیبات حاوی ایبوپروفن در طی نیمه
دوم حاملگی به علت عوارض جانبی بالقوه روی جریان خون جنین وامکان طولانی شدن دوره
حاملگی توصیه نمی شود. در مورد پسودوافدرین مطالعات کافی روی انسان انجام نشده
است.

· مصرف در دوران شیردهی: سودوافدرین در شیر مادر ترشح می شود، لذا مصرف
این دارو در زمان شیردهی زیر نظر پزشک انجام گیرد.

· مصرف در سالمندان :در هیپرتروفی پروستات باید دوز مصرفی
توسط پزشک تنظیم گردد. این بیماران به اثرات آمین های سمپاتومیمتیک حساس تر می باشند.همچنین در این
بیماران خطر سمیت با ایبوپروفن افزایش می یابد.

· تداخلات دارویی:

– در صورت استفاده از داروهای دیگرمانند داروهای کاهنده فشار خون، داروهای محرک یا مهار
کننده سیستم عصبی ، داروهای ضد انعقاد،آسپرین،سفالوسپورینها،سیکلوسپورین،لیتیم،متوترکسات ،پروبنسید،
تریامترن ، اسید والپروئیک با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید. .

· در طول دوره مصرف این دارو به نکات
زیر توجه کنید:

– برای کاهش احتمال اختلال در خواب ، دارو را یک
ساعت قبل از خواب میل کنید

– اگر بعد از 3 روز علائم بیماری ادامه داشته یا
بدتر شود ویا تب قطع نشود به پزشک خود
مراجعه کنید.

– در صورت نیاز به هرگونه جراحی،پزشک یا دندانپزشک
خود را از مصرف این دارو مطلع سازید.

– در طول درمان از فرآورده های حاوی الکل استفاده
نکنید، زیرا خطر زخم معده را افزایش می دهد.

– این دارو ممکن است سبب ایجاد خواب آلودگی،
سرگیجه، منگی واختلال در بینایی گردد لذا در طول درمان با آن از رانندگی و کار با
آلاتی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری نمائید .

– در طی درمان از داروهای دیگر گروه ضد التهاب غیر
استروئیدی و یا استامینوفن بدون تجویز پزشک استفاده نگردد..

– اگر در طی درمان علائم آنافیلاکسی (واکنش های
شدید آلرژیک)، کهیر یا اسپاسم برونش، کاهش اشتها ایجاد حساسیت به نور ، خون دماغ ،درد قفسه سینه ،تشنج ،ضعف و بی حالی،
زخم یا خونریزی گوارشی ، بیماری خونی دیده شود ،دارو را قطع کرده وبه پزشک مراجعه
کنید.

– در موارد زیر با احتیاط تجویز شود:

– در بیماری قلبی عروقی شامل ایسکمی قلب ، نارسایی
احتقانی قلب و یا بیماری شریان کرونی (به علت افزایش فشاز خون)

– در بیماری دیابت ، گلوکوم ، پرکاری تیروئید، هیپرتروفی پروستات

– واکنش های خفیف آلرژیک مثل رینیت آلرژیک، کهیر، تحریک پوستی ، آسم و ادم

– در کم خونی یا سابقه بیماریهای خونی مانند
هموفیلی

· مقدار و نحوه مصرف دارو:

در
بزرگسالان و افراد بالای 12 سال به عنوان ضد درد ضد احتقان و ضد تب مقدار 1-2
کپسول هر 4 تا 6 ساعت.

مقدار
مصرف در افراد مسن توسط پزشک معالج تنظیم می گردد.

· عوارض جانبی:

– هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است
باعث بروز برخی عوارض جانبی در برخی افراد شود. اگر چه تمام این عوارض درهمه افراد
مشاهده نمی شود ولی در صورت مشاهده هر یک از این عوارض مصرف دارو را قطع کنید و با
پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.

خارش
، کهیر، تهوع و استفراغ ، دردهای شکمی ، اختلالات تنفسی ، تب و لرز، خستگی و خارش
، راش های پوستی ، سرگیجه ، سوزش معده و مشکلات خونی

– عوارض با شیوع کمتر: تشنج، توهم ، اختلالات قلبی
، خارش ، خونریری در دستگاه گوارشی ، وزوز گوش ، عوارض کلیوی ، عصبانیت ، نفخ ،
یبوست ، کاهش اشتها ، اسهال و سوء هاضمه.

· مسمومیت:

در
صورت مصرف بیش از مقدار تجویز شده و یا در صورت مصرف اتفاقی توسط کودکان زیر 12
سال ، درمان را متوقف و بیمار را سریعا به مراکز درمانی انتقال دهید.

· شرایط نگهداری:

– دارو را در دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد دور
از نور و رطوبت و در بسته بندی اصلی خود نگهداری کنید.

– دارو را دور از دسترس اطفال نگهداری کنید.

– از مصرف داروی تاریخ گذشته خودداری نمایید.

· اشکال داروئی

– کپسول نرم در جعبه های 4 عددی عرضه می گردد .

تلفن
گویای رسیدگی به شکایات: 633-411

© 216 – daanapharma.com | Powered By : [ PersianTools ]

سلامت ، درمان بیماری ها ، مقالات پزشکی ، اطلاعات دارویی ، تغذیه ، رژیم درمانی



خانه

موبایل

ژلوفن در درمان و کاهش دردها موثر است.

اگر سری به جعبه داروی منزل بزنید، به طور قطع داروهایی پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگهداری می‌شوند. پای ثابت این جعبه‌ها معمولا مسکّن‌هایی هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می‌گیرند. ژلوفن یکی از قوی‌ترین مسکن‌هایی است که در این موارد به کار می‌رود.

در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب‌های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی به کار می‌رود.

علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن (ایبوپروفن) اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان‌درد و دردهای عضلانی نیز استفاده می‌شود. در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می‌رود.

ترشح پروستاگالاندین‌ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می‌شوند.

ژلوفن و تأثیرات مثبت آنژلوفن مسکن ژله‌ای شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله‌ای بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متفاوت‌اند. مهم‌ترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین (واسطه‌های شیمیایی مشابه کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح می‌شود) و احتمال جلوگیری از ترکیب یا عمل سایر مواد را به دنبال دارد،گیرنده‌های درد را نسبت به محرک‌های مکانیکی یا شیمیایی حساس می‌کند و به این صورت از فعالیت تکانه‌های درد جلوگیری می‌کند.

این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از تولید مواد طبیعی خاصی که موجب بروز التهاب می‌شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش می‌دهد و در نهایت تورم، درد و تب را کم می‌کند. ترشح پروستاگالاندین‌ها در مغز باعث بروز التهاب و درد می‌شوند.

پزشکان توصیه می‌کنند افرادی که از برخی بیماری‌ها رنج می‌برند مانند مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی‌های خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری‌های قلبی، بیماری‌های عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که سابقه خونریزی معده داشته‌اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.

مصرف زیاد ایبوپروفن در زنان باعث کاهش قدرت باروری می شود.

خطراتی که شما را تهدید می‌کندداروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری‌ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می‌تواند جان مصرف‌کنندگان را به خطر بیندازد. ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء‌هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده‌ها جزو عوارض شایع این مسکن‌ها و ضد التهاب‌ها به شمار می‌رود.

در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش‌های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف‌کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم ‌می‌خورد. بیمارانی که دچار چنین علائمی می‌شوند باید بعد از قطع دارو به پزشک مراجعه کنند.

ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون‌آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد خاص به چشم می‌خورد.

محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده‌اند که زنان به دنبال استفاده طولانی‌مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری می‌شوند ولی این مشکل با اقدامات سریع و آغاز راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان می‌توانند بارداری را تجربه کنند. از سوی دیگر، محققان توصیه می‌کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مانند خونریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دست‌ها به طور ناگهانی و بدون دلیل، افزایش وزن بدون دلیل، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیرمعمول روبه رو شدند، حتما با پزشک مشورت کنند.

با مصرف ژلوفن ممکن است مشکل حاد و مهلکی چون بیماری‌های کبدی نیز رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم‌ها باید نسبت به اقدامات سریع پزشکی اقدام کرد.

البته معمولا واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هرگونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتما به درمانگاه مراجعه کنید چرا که ادامه این علائم می‌تواند جان شما را به خطر بیندازد.

مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری‌های کلیوی و نارسایی‌های قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی را به طور همزمان مصرف کرده باشند ممکن است دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند. از این رو، متخصصان توصیه می‌کنند افراد در طول روز به اندازه کافی آّب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم‌آبی بدن جلوگیری شود.

علاوه بر این، این دو دارو معمولا در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خونریزی‌های معده را به دنبال داشته باشد، به همین دلیل محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. به همین دلیل پزشکان به این افراد توصیه می‌کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.

مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همچنین حساسیت به نور آفتاب را بالا می‌برد. از این‌رو، قرار گرفتن طولانی‌مدت در برابر خورشید می‌تواند احتمال آفتاب‌سوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتاب‌ها و لباس‌های پوشیده می‌تواند خطر را کاهش دهد.

مصرف ژلوفن در کودکان طبق گفته‌ محققان، تجویز ژلوفن یا ایبوپروفن تنها در کودکان بالای 3 ماه که بیش از 5 کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر 3 سال نیز تجویز کنند.

در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک معالج امکان‌پذیر است. دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین‌ها مؤثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت‌های عضلانی اسکلتی به شمار می‌رود.

مصرف ژلوفن و ایبوپروفن حساسیت به نور آفتاب را بالا می‌برد.

تداخلات داروییبررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته‌ شود. یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می‌کنند.

در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می‌تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپرین خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقادی دارند، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا می‌برد.منبع:jamejamonline.ir

بخوانید تا سالم بمانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

قرص ژلوفن سینوس قرص ژلوفن در شیردهی عوارض مصرف قرص ژلوفن عوارض خوردن قرص ژلوفن ژلوفن فرم ژله‌ای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین تجاری آن بروفن است. این مسکن ها جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی هستند.ژلوفن (GELOFEN)ژلوفن به صورت کپسول نرم ژلاتینی است

قرص ژلوفن چیست؟

درباره تفاوت بین ژلوفن و  ایبوپروفن می‌توان گفت ژلوفن فرم ژله‌ای داروی ایبوپروفن است که مشهورترین تجاری آن بروفن است. قرص ژلوفن ۴۰۰ به صورت قرص یا کپسول نرم ژلاتینی و جزء داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است. در تکنولوژی جدید داروسازی تولید داروها به صورت ژله‌ای بسیار جا باز کرده است زیرا تولید داروها به صورت ژله‌ای عوارض قرص را به حداقل می‌رساند و جذب دارو را سریع‌تر می‌کند. این دارو خاصیت ضد درد، ضد التهاب، ضد تب دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با ایبوپروفن استفاده می‌کنند.

موارد مصرف قرص ژلوفن ۴۰۰ گرمی کدام است؟

از این دارو در امراضی چون آرتریت، نقرس، درد بعد از کشیدن دندان و درد قاعدگی استفاده می‌شود و دوره آن در افراد بالغ از ۲۰۰ میلی‌گرم تا ۸۰۰ میلی‌گرم و روزی ۳ یا ۴ بار است.  در درمان و کاهش دردها و التهاب‌های ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب , دردهای خفیف تا متوسط به کار می‌رود. همچنین در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد به کار می‌رود.

طبق گفته‌ محققان، تجویز ژلوفن یا ایبوپروفن تنها در کودکان بالای 3 ماه که بیش از 5 کیلوگرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و کنترل تب مجاز است.
ولی برخی پزشکان ممکن است در صورت لزوم این دارو را برای کنترل تب در کودکان زیر 3 سال نیز تجویز کنند. در واقع، در این سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور پزشک معالج امکان‌پذیر است. دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین‌ها مؤثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت‌های عضلانی اسکلتی به شمار می‌رود.

مصرف قرص ژلوفن در بارداری

خوردن قرص ژلوفن در سه ماهه دوم بارداری بایستی با تجویز پزشک صورت گیرد و در این صورت می تواند بی ضرر باشد. به گزارش نی نی سرچ با این حال خوردن ژلوفن در سه ماهه سوم بارداری جزء داروهای مضر برای جنین محسوب شده و مصرف آن می تواند عوارض و اختلالات جنینی را به همراه داشته باشد.

مصرف داروی ژلوفن در مواردی منع مصرف دارد که نداشتن آگاهی در این خصوص می تواند باعث بروز مشکلاتی شود.

– افراد مبتلا به آسم نباید از ژلوفن استفاده کنند.

– مبتلایان به فشار خون نیز نمی توانند از ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می‌رود.

– افراد مبتلا به ناراحتی های خونی مثل هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.

– این دارو بر روی معده اثر می گذارد بنابراین اگر افرادی مبتلا به زخم معده باشند و یا کولیت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است.

– چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار است مبتلایان به ناراحتی‌های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به ترکیبات آسپیرین حساسیت دارند نیز جزء موارد منع ژلوفن هستند.

– ژلوفن استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.

– افرادی که داروهای آنتی دیابتیک استفاده می کنند نباید ژلوفن بخورند چرا که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می‌شود و افت ناگهانی قند و به دنبال آن بروز شوک را به همراه دارد.

– ژلوفن نباید همراه با داروهای ادرار آور استفاده شود چرا که کاهش اثر داور می‌شود.

– لازم است که مصرف این داور به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر پزشک تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.

عوارض مصرف قرص ژلوفن

داروهای شیمیایی باوجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و برخی از این عوارض می تواند جان مصرف کنندگان را به خطر بیندازد. ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه شامل نفخ و درد شکمی، هرگونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض شایع این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار می رود. در کنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و برخی واکنش های حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم می خورد.

 افزایش حملات قلبی با مصرف قرص ژلوفن در بیماران قلبی

 مصرف ژلوفن در افرادی که ریسک فاکتور بیماری های قلبی، عروقی و یا سابقه سکته مغزی و قلبی دارند؛ می تواند خطر حملات قلبی را افزایش دهد به همین دلیل باید با احتیاط تجویز شود.  وی با اظهار اینکه مصرف قرص ژلوفن و داروهای این رده در بیماران آسمی می تواند منجر به افزایش خطر حملات آسمی شود، در پایان خاطر نشان کرد:داروهایی که به صورت OTC و بدون نسخه عرضه می شوند، به این معنا نیست که عاری از عوارض هستند بلکه باید با مشورت پزشک مصرف شوند. 

تداخلات دارویی قرص ژلوفن

بررسی‌ها نشان می‌دهد مصرف همزمان ژلوفن و ایبوپروفن با برخی داروها ممکن است باعث تداخلات دارویی و بروز عوارض جانبی ناخواسته‌ شود. یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که معمولا بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می‌کنند. در برخی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می‌تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.

همچنین مصرف همزمان این دارو با آسپرین خطر خونریزی معده را بالا می‌برد. علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقادی دارند، همزمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا می‌برد.

​قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن

​قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن

​قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن

​قرص ژلوفن برای سردرد،مقدار مصرف قرص ژلوفن،موارد مصرف قرص ژلوفن

کلیه حقوق مادی و معنوی برای روزگار محفوظ است. هرگونه کپی از مطالب یا قسمتی از یک مطلب بدون ذكر منبع و لینک فعال به همان مطلب در روزگار پیگرد قانونی دارد 9