عوارض عفونت گوش خارجی

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

دانشه فرزند: گوش خارجی مجرایی است که از لاله گوش تا پرده صماخ کشیده شده است. در حالت طبیعی در مجرای گوش خارجی ماده مومی شکل زرد رنگی وجود دارد که این ماده مجموعه ای از ترشحات غدد چربی و ترشحات رنگین غدد و سلول های فاسد شده مجرای گوش خارجی می باشد.

التهاب گوش خارجی ممکن است به علت عفونت، حساسیت یا علل دیگر ایجاد شود. عفونت میکروبی و عوارض پوستی همچون التهاب پوست سبوریک و اگزمای آتوپیک چند علت برای التهاب گوش خارجی می باشند. اگر پوست حساس مجرای گوش به مدت طولانی در معرض آب قرار گیرد مثلا هنگام شنا، یا خراشیده شود یا با یک جسم خارجی مانند گوش پاک کن یا در اثر انسداد طولانی با موم گوش تحریک شود احتمال عفونت بالا می رود. در حالت طبیعی میکروب های مختلف و قارچ ها در گوش خارجی وجود دارند. التهاب گوش خارجی ممکن است موجب ترشح مجرای گوش شود.

ممکن است لاله گوش هنگام دست زدن یا کشیدن دردناک باشد. نشانه های دیگر این عارضه عبارتند از:

پزشک از چرک مجرای گوش، نمونه ای برای آزمایش می فرستد. اگر پزشک یک جسم خارجی یا توده ای از موم ببیند آن را خارج خواهد کرد و مجرای گوش را تمیز و خشک می کند. پزشک معمولا آنتی بیوتیک و قطره گوش ضد درد تجویز می کند. در صورت درمان، التهاب گوش خارجی معمولا ظرف 7 تا 1 روز بهبود می یابد. برای تسکین درد می توانید به کودک استامینوفن بدهید و همچنین کیسه آب گرم (نه آب داغ) یا پارچه گرم روی گوش فرزندتان قرار دهید. برای استفاده از قطره گوش، ابتدا کودک را به پهلو بخوابانید به طوری که گوش دردناک رو به بالا باشد. در شیرخواران لاله گوش را به طرف پایین و عقب و در کودکان بزرگ تر به طرف بالا و عقب بکشید تا مجرا کاملا مستقیم گردد، سپس چند قطره دارو در گوش کودک بچکانید و چند دقیقه کودک را در همان وضع نگه دارید تا دارو خارج نشود، دقت داشته باشید که دارو نباید سرد باشد. تا بهبودی کامل بیماری کودک نباید شنا کند و گوش او نباید خیس شود. هنگام حمام چیزی در گوش قرار دهید تا آب وارد آن نشود. برای تمیز کردن گوش از اسفنج مرطوب استفاده کنید و گوش را نشویید.

مطلبی که مطالعه نمودید، پیرامون موضوع
«بیماری»
واقع در بخش
«نوپا»
می‌باشد.

در ادامه مطالعه
تعدادی از مطالب
مشابه از لحاظ محتوا و موضوع را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

عوارض عفونت گوش خارجی

همچنین شما می توانید با عضویت در

کانال تلگرام دانشه فرزند

هر روز مطالب مفید و معتبر ما را دنبال نمایید.

در ادامه، مطالعه این مطالب را به شما پیشنهاد می‌کنیم:

کپی‌رایت © دانشه فرزند. ۱۳۸۸-۱۳۹۷ کلیه حقوق مادی و معنوی
این دانشه طبق قوانین حق تکثیر محفوظ بوده و متعلق به
پدید آورندگان می‌باشد. دانشه فرزند کاملاً مستقل است و وابسته
به هیچ سازمان، نهاد و یا ارگان دولتی نمی‌باشد و توسط
گروه فرزند مدیریت می‌شود. این دانشه شامل کلیه اطلاعات مورد
نیاز برای بچه دار شدن بوده و تنها در راستای اهداف آموزشی
طراحی گردیده‌است. اگر شما هر گونه نگرانی در مورد سلامتی
خود و یا فرزندتان دارید، بهتر این است مستقیما با یک پزشک
حرفه‌ای و یا یک متخصص بهداشت و درمان مشورت کنید. لطفاً قبل
از استفاده از مطالب این سایت کلیه قوانین، مقررات و شرایط استفاده
از آن را مطالعه نمایید، استفاده شما از مطالب این
سایت نشان دهنده توافق شما با کلیه
قوانین و مقررات
می باشد.

استفاده از مطالب و محتوای دانشه فرزند در دیگر سایت‌ها و
رسانه‌های الکترونیکی تنها با ذکر منبع و درج لینک مستقیم مجاز بوده و
استفاده از مطالب دانشه فرزند در رسانه‌های چاپی تنها با کسب
موافقت‌ه کتبی مجاز می‌باشد.
کلیه مطالب و محتوای تولید شده در دانشه فرزند تحت مجوز
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4. در دسترس است.

All contents copyright ©
Farzand Encyclopedia.
21-219 All rights reserved.

This Internet site provides information of a general nature and is designed
for educational purposes only. If you have any concerns about your own health
or the health of your child, you should always consult with a physician or other
healthcare professional. Please review the Terms of Use before using this site.
Your use of the site indicates your agreement to be bound by the
Terms of Use.
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.
International License.

Click here

to view a copy of this license.

For contact us, send email to info[a]farzand.net

اوتیت گوش خارجی یا عفونت گوش خارجی (OE)، التهاب یا عفونت مجرای گوش خارجی، لاله گوش یا هر دو است. این بیماری در هر سنی رخ می دهد. مهمترین ویژگی آن تورم و قرمزی مجرای گوش با مقادیر مختلف ترشح است. رطوبت زیاد (شنا کردن، دمای بالا و تعریق) و تروما یا ضربه به مجرای گوش می تواند باعث این اختلال شود زیرا به دفاع طبیعی مجرای گوش آسیب می زند.

این اختلال می تواند ناتوان کننده باشد زیرا ۳۶% بیماران حدود ۴ روز نمی توانند کارهای روزمره خود را انجام دهند و ۲۱% به ناچار چند روز در رختخواب استراحت می کنند. مانند پوست سایر قسمتهای بدن، پوست مجرای گوش نیز فلور طبیعی باکتریایی دارد و اگر این دفاع باکتریایی طبیعی مجرا آسیب ببیند، دچار عفونت می شود. در این صورت فلور باکتریایی طبیعی جای خود را به فلور پاتولوژیک باکتریایی مانند استافیلوکوک و سودوموناس می دهد (سندر، ۲۰۰۱). 

کلیدی ترین یافته OE درد مجرای گوش با فشار دادن تراگوس یا کشیدن لاله ی گوش است (مداسکیپ، ۲۰۱۷). این درد با عمل جویدن بدتر می شود. در اوتیت گوش خارجی، درد و ترشح گوش وجود دارد (سندر، ۲۰۰۱).

برای تشخیص از اتوسکوپی استفاده می شود. معمولا کار تشخیصی بیشتری لازم نیست  (مداسکیپ، ۲۰۱۷). در عفونت باکتریایی حاد، مخاط سفید وجود دارد که گاهی ضخیم است. در عفونت باکتریایی مزمن، ترشح خونی بخصوص در صورت وجود بافت گرانوله محتمل است. ترشح قارچی معمولا سفید و سبک است اما ممکن است سیاه، خاکستری، آبی-سبز یا زرد باشد. نوع عفونت قارچی در رنگ ایجاد شده موثر است (سندر، ۲۰۰۱).

ترشح و دبری موجود در مجرای گوش، می تواند مجرای گوش را مسدود کند که دیدن پرده گوش را دشوار می نماید و کانال را مرطوب نگه داشته و اجازه نمی دهد درمان موضعی موثر باشد. پس باید از مجرای گوش تخلیه شود. باید توجه داشت، التهاب، مجرای گوش را نسبت به تروما آسیب پذیرتر می کند. بنابراین باید از دستکاری مجرای گوش اجتناب کرد.

عوارض عفونت گوش خارجی

ساکشن و خروج ترشحات باید فقط توسط پزشک صورت گیرد. اگر به دلیل درد و تورم امکان تمیز کردن مجرای گوش وجود ندارد، بیمار مکررا ویزیت می شود تا زمانیکه درد و تورم کمتر شده و امکان تخلیه مجرای گوش فراهم شود.

باید پرده گوش با دقت معاینه گردد زیرا گاهی بخصوص در شناگران، علاوه بر اوتیت خارجی، پرده ی گوش نیز پارگی دارد و گوش میانی نیز عفونی شده است. این کار با وجود ترشحات و التهاب مجرا گاها دشوار است. بیمار مکررا ارزیابی می شود تا زمانیکه بتوان با اوسکوپی و تمپانومتری به خوبی وضعیت گوش میانی و پرده گوش را مشخص نمود (سندر، ۲۰۰۱).

برای درمان از داروهای کنترل درد استفاده می شود، دبری ها از مجرای گوش پاک می گردند، از داروهای موضعی برای کنترل ادم و عفونت استفاده می شود، از عامل ایجاد کننده ی اوتیت اجتناب می شود (مانند شنا) (مداسکیپ، ۲۰۱۷).  قطره های گوش شامل قطره های اسید استیک می باشند که PH مجرای گوش را تغییر می دهند، قطره های ضد باکتری جلوی رشد باکتری ها را می گیرند و قطره های ضد قارچ که رشد قارچ را در مجرای گوش متوقف می کنند.

OE اگزماتیک اغلب به قطره های استرویید موضعی پاسخ می دهد اما ممکن است مزمن یا راجعه باشد. در موارد شدید از درمان آنتی بیوتیک خوراکی یا داخل وریدی استفاده می شود (مداسکیپ، ۲۰۱۷). قطره های استروییدی در کاهش التهاب و ادم مجرا موثر است و احتمالا به درمان سریعتر علایم کمک می کند (سندر، ۲۰۰۱).

اوتیت خارجی قارچی حدود ۱۰% اوتیت های خارجی را شامل می شود. معمولا علت ایجاد کننده Aspergillus است (۸۰ تا ۹۰%). مابقی موارد در اثر candida ایجاد می شوند. معمولا عفونت قارچی پس از درمان طولانی مدت اوتیت خارجی باکتریایی ایجاد می شود زیرا فلور باکتریایی مجرای گوش تغییر می کند. در دمای بالا و رطوبت زیاد، قارچ در مجرای گوش رشد می کند. عفونت قارچی اغلب در ابتدا علامت خاصی ندارد و صرفا مشاهده ی ترشح از مجرای گوش، فرد را مشکوک می کند.

وقتی علایم شروع می شود، فرد احساس ناراحتی می کند و حس پری گوش دارد. گوش فرد خارش دارد و همین خارش آسیب بیشتری به اپیدرم می زد. در درمان، ابتدا مجرای گوش با ساکشن پاک می شود. از قطره های اسیدی کننده به مدت چند روز استفاده می شود. از آنجا که عفونت قارچی می تواند بدون علامت تداوم پیدا کند باید فرد هر چند وقت یک بار معاینه شود (سندر، ۲۰۰۱).  

عفونت بدخیم مجرای گوش، بیماری نادری است که شامل یک عفونت کشنده در استخوان گیجگاهی می باشد و عموما افراد مسن مبتلا به دیابت را درگیر می کند (مانی و همکاران، ۲۰۰۷). این عفونت نوعی osteomyelitis می باشد (رولاند، ۲۰۰۱). افراد درد زیادی تجربه کرده و به درمان مرسوم عفونت گوش خارجی پاسخ نمی دهند و مبتلا به دیابت هستند.

در سی تی اسکن دیده می شود که عفونت به خارج از گوش خارجی گسترش یافته است. ۴۳% این افراد دچار درگیری اعصاب جمجمه ای می شوند بخصوص اعصاب صورتی و گاها سایر اعصاب مانند IX و X. در کل در میان این افراد که درگیری اعصاب جمجمه ای دارند، بهبود عصب صورتی کمتر اتفاق می افتد. اما امکان بهبود سایر اعصاب است (مانی و همکاران، ۲۰۰۷).

ریت مرگ ناشی از این عفونت ۵۳% است. تشخیص توسط سی تی اسکن و MRI اثبات می شود. از ESR می توان برای پایش پاسخ به درمان استفاده نمود. در این اختلال ممکن است، فورونکل های موضعی در یک سوم خارجی مجرا ایجاد شود. تورم موضعی قابل توجه است و ممکن است شامل آبسه های موضعی باشد که می توان آن را تخلیه کرد (سندر، ۲۰۰۱).

برای اجتناب از OE راجعه، درمان بیماری های پوستی و آلرژی زمینه ای ضروری است. بیمارانی که ورزش های آبی می کنند در معرض این بیماری قرار دارند. پس از حمام یا شنا، مجرای گوش خارجی را با سشوار با حرارت ملایم خشک کنید. نباید پوست مجرای گوش را دستکاری نمایید (سندر، ۲۰۰۱). 

گردآوری: فرزانه ضمیری عبدالهی (دکترای شنوایی شناسی)

9