عوارض شيمي درماني سرطان ريه

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

به گزارش روز دوشنبه گروه علمی ایرنا از پایگا خبری مدیکال ساینس، سرطان سلول کوچک ریه (SCLC) عامل 14 درصد از مرگ و میر ناشی از سرطان ریه است و معمولا به سرعت در برابر شیمی درمانی مقاومت نشان می دهد؛ به همین علت درمان کلینیکی آن در بیشتر موارد موفقیت آمیز نیست و در واقع کمتر از هفت درصد مبتلایان به این نوع سرطان بیش از پنج سال عمر می کنند. یکی از مشکلات انجام این تحقیقات، کمبود نمونه های SCLC به دلیل کوتاه بودن دوره درمان موثر این نوع سرطان است؛ به همین علت محققان از طریق جداسازی سلول های سرطانی موجود در قطره ای از خون یک بیمار توانستند مدل های جدیدی از این نوع سرطان را بسازند. در واقع محققان با انتقال این سلول های سرطانی به زیر پوست موش ها، تومورهایی مشابه آنچه در بدن بیمار وجود دارد، به دست آوردند؛ این تومورها ویژگی های مختص هر بیمار را دارند و فرصت بررسی واکنش بیماران را نسبت به درمان هدفمند سرطان فراهم می کنند. محققان معتقدند تفاوت در توصیف ژن ها و پروتئین های بین سلول های تومور یا به عبارتی ناهمگونی بین تومورها یکی از عوامل مقاومت سرطان SCLC در برابر شیمی درمانی است؛ در بدن بیماران مبتلا به این سرطان چندین گروه از سلول های سرطانی وجود دارند که برخی از آنها با شیمی درمانی از بین رفته و برخی دیگر باقی می مانند؛ همین سلول ها تولیدمثل می کنند و موجب تشدید مقاومت در برابر شیمی درمانی می شوند. محققان در بررسی این نظریه دریافتند در مدل های SCLC حساس به شیمی درمانی، تعداد زیادی از سلول ها دو ژن DLL3 و ADCL1 را توصیف می کنند؛ در حالی که در مدل های مقاوم در برابر شیمی درمانی تعداد سلول هایی که دو ژن مذکور را توصیف می کنند، کمتر است. همچنین مشخص شد در یک تومور هر دو نوع سلول حساس به شیمی درمانی و مقاوم در برابر این نوع درمان وجود دارد. بر اساس این تحقیقات درک صحیح ناهمگونی در تومورهای سرطانی، کلید از بین بردن مقاومت سرطان در برابر شیمی درمانی است. علمی**9259**1834

علمي آموزشي

سرطان ريه

شيمي درماني

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

عوارض شيمي درماني سرطان ريه

تماس بی واسطه با مسئولین

بالای صفحه

خبر گزاری جمهوری اسلامی       پست الکترونیک : irna@irna.ir

© کلیه حقوق این سایت متعلق به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران بوده و استفاده از مطالب با ذکر منبع آزاد است.

مقدمه

داروها به طور گسترده به منظور اثرگذاری بر سیستم‎های بیولوژیک بدن مورد استفاده قرار می­گیرند که خود ممکن است اثرات نامطلوب یا ناخواسته­ای نیز به همراه داشته باشد. در هر نوبت مواجهه با دارو نمی­توان دقیقا پیش­بینی نمود چه اثرات نامطلوبی بروز خواهد کرد اما بر اساس تجربیات قبلی مواجهه با داروی مشابه، می­توان قضاوت نسبی در این رابطه داشت (1-2). سازمان جهانی بهداشت عوارض جانبی دارویی را تحت عنوان واکنش‎های مضر و ناخواسته با دوزهای معمول دارو برای تشخیص، پروفیلاکسی و درمان بیماری­ها یا برای تغییر عملکردهای فیزیولوژیک بدن تعریف می­کند که منجر به مرگ یا ناتوانی قابل ملاحظه، منجر به بستری یا طولانی شدن مدت زمان آن یا تهدید حیات می­شود. عوارض دارویی عامل حدود10% موارد بستری هستند و حدود 100 هزار مورد مرگ در سال را باعث می­شوند و 6% بیماران بستری دچار عوارض جانبی‎می­شوند(2-3). به علت سالخورده شدن جمعیت جهان، افزایش رفتارهای افزاینده­ی ریسک سرطان خصوصا سیگار کشیدن و مواجهه با فاکتورهای محرکی مانند مواد شیمیایی، رادیوتراپی، عادات تغذیه­ای نامناسب و شیوه­ی زندگی کم تحرک، سرطان به یک مشکل جهانی مبدل گشته است. اقدامات درمانی مختلف شامل شیمی­درمانی، رادیوتراپی، جراحی، هورمون درمانی، ایمونوتراپی، درمان­های بیولوژیک و کرایوتراپی در مدیریت سرطان بکار می­روند. کاربرد داروهای شیمی­درمانی عموما با عوارض مختلف جدی و غیرجدی همراه است. معمول­ترین این عوارض تهوع با یا بدون استفراغ، اسهال، ریزش مو، تیره شدن پوست و ناخن­ها، سرکوب مغز استخوان، موکوزیت، ناکارایی تخمدان­ها، هایپراوریسمی، نوروپاتی، کاردیومیوپاتی، سیستیت هموراژیک، مشکلات کلیوی واختلالات الکترولیتی گزارش شده­اند(1). هدف پایش عوارض جانبی تشخیص مشکلات ایمنی ناشناخته­ی مرتبط با دارو، شناسایی و کمی­سازی ریسک فاکتورهای مرتبط با مصرف داروها است. اطلاعات مربوط به عوارض جانبی می­تواند جهت فرموله کردن گایدلاین­های درمانی، تصمیم­گیری در رابطه با سیاست­های مرتبط با سلامت عمومی و در تحقیقات فارماکواکونومیک بکار روند. براساس این حقایق، مقامات نظارتی تغییراتی در بروشورهای دارویی ایجاد می­کنند و مصرف داروها را محدود کرده یا آنها را از بازاردارویی جمع­آوری می­نمایند. ارزیابی عوارض جانبی دارویی ناشی از داروهای شیمی­درمانی در بیمارستان دید مناسبی نسبت به علت، شدت و میزان قابل پیشگیری بودن عوارض جانبی ایجاد می­کند و ممکن است از بروز مجدد عوارض مشابه در بیماران مشابه پیشگیری کند (2-1).  همچنین تشخیص به موقع عوارض جانبی در بیماران می­تواند پذیرش درمان در بیماران را بهبود بخشد و از قطع اجباری درمان یا کاهش دز داروها جهت کنترل عوارض جانبی که خود موجب کاهش کارایی درمان خواهد شد، پیشگیری نماید. هرچند کارآزمایی­های بالینی بر روی داروهای جدید اطلاعاتی در رابطه با عوارض جانبی  جدی آنها در دسترس قرار می­دهد اما این گزارشات ناکافی بوده و ممکن است به طور دقیق منعکس کننده­ی تجریبات جمعیت بیماران نباشند. یک مطالعه نشان داده است که 22 داروی ضد سرطان پس از تایید FDA در طی سال 2000-2002 با 25 عارضه­ی جدی مرتبط بوده­اند(3). سرطان کولورکتال شایع ترین سرطان دستگاه گوارش است که حدود 10% از مرگ و میرهای ناشی از سرطان را به خود اختصاص می دهد. در حقیقت سرطان کولورکتال پس از سرطان ریه و پستان شایع ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان بوده و در رتبه سوم قرار دارد. با این وجود، شیوع سرطان کولورکتال ومیزان مرگ و میر ناشی از آن در نقاط مختلف جهان تا 10 برابر متغیر است. کمترین شیوع در آفریقا و آسیا بوده و بیشترین آن در استرالیا و نیوزیلند، آمریکای شمالی و اروپای غربی با مرگ و میر تقریبا 30% دیده می شود ( 4). یک مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی که در سال 1387 در استان خراسان رضوی انجام شده است، میزان بروز استاندارد شده سنی[1](ASR) سرطان در زنان و مردان را در این استان، به ترتیب 133 و 5/167% هزار مورد گزارش کرده است. این سرطان پنجمین سرطان شایع در استان خراسان پس از سرطان­های پوست (70/12 %)، معده (12%)، پستان (5/9 %)، و مری (2/9 %) می­باشد که  4/7% شیوع دارد (5). طبق آمار ارائه شده از سازمان جهانی بهداشت در سال 2012، سرطان معده با تعداد تخمین زده شده 951600 مورد جدید، چهارمین سرطان شایع در جهان بوده است. بیشترین نرخ شیوع در آسیا  و بخشهای زیادی از جنوب آفریقا و کمترین شیوع در شمال آمریکا و اکثر مناطق افریقا بوده است. طبق همین گزارش سرطان معده سومین علت مرگ در اثر سرطان، در مردان و پنجمین علت در زنان می باشد و حدود 723100 نفر در جهان در سال 2012 به دلیل سرطان معده جان خود را از دست داده است. در ایران نیز 50 درصد سرطان های شایع کشور مربوط به دستگاه گوارش است و در این میان سرطان معده شایع ترین بدخیمی دستگاه گوارش را   تشکیل می‎دهد (6). بنابراین، این مطالعه جهت ارزیابی عوارض جانبی ناشی از شیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان­های معده و کولورکتال در یک بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. روش‎کار این مطالعه­ی مشاهده­ای آینده نگر در بخش شیمی درمانی بیمارستان امام رضا(ع) به مدت 6 ماه از تاریخ مرداد ماه 1394 لغایت دی ماه 1394 انجام شد. بیماران دریافت کننده‎ی رژیم شیمی درمانی سرطان معده و کولورکتال در بخش سرپایی وارد مطالعه ی حاضر شدند. بیماران با سن زیر 18 سال و بالای 70 سال، و بیماران مبتلا به نارسایی کبدی، کلیوی و قلبی از مطالعه خارج شدند. فرم استاندارد شده‎ای جهت ثبت اطلاعات مربوط به بیماران (اطلاعات دموگرافیک و رژیم شیمی درمانی) طراحی گردید (ضمیمه 1) و در اختیار متخصصین انکولوژی شاغل در مرکز قرار گرفت تا جهت بیماران دارای شرایط ورود به مطالعه تکمیل شود و در اختیار بیماران قرار گیرد. سپس بیماران با در دست داشتن فرم فوق الذکر جهت دریافت شیمی­درمانی به کلینیک سرپایی بیمارستان امام رضا (ع) مراجعه می­نمودند. دانشجوی داروسازی در طول مطالعه در کلینیک حضور داشت و بیمار را در طول دریافت شیمی­درمانی تحت نظر می­گرفت و هرگونه عارضه­ی حادی که در حین دریافت شیمی­درمانی بروز پیدا می­نمود ثبت می­کرد. همچنین در جلسات بعدی شیمی­درمانی در رابطه با بروز عوارض مزمن در فاصله­ی بین دو جلسه­ی شیمی­درمانی بیماران را مورد بررسی قرار می­داد. در رابطه با عوارضی که نیازمند انجام آزمایش بود نتایج آزمایشات بیماران ارزیابی می­شد و در رابطه با عوارضی مانند تهوع و استفراغ، اسهال، سندرم دست و پا و ریزش مو بیماران را مورد بررسی و معاینه قرار می­داد.

درجه بندی شدت عوارض بر اساس معیار واژه­شناسی معمول جهت عوارض جانبی-4[2] (CTCAE-4)  انجام گرفت (7). وضعیت مدیریت عارضه­ی بروز کرده در بیمار نیز توسط دانشجوی داروسازی مورد ارزیابی قرار گرفت. این مطالعه مورد تایید کمیته­ی اخلاق دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود و تمامی بیماران پیش از ورود به مطالعه فرم رضایت‎نامه جهت ورود به مطالعه را تکمیل نمودند و درصورت عدم رضایت از مطالعه کنار گذاشته شدند. پس از تکمیل فرم ها و بررسی پرونده ها، اطلاعات در نرم افزارspss  نسخه 16 وارد شد و کلیه محاسبات آماری و نتیجه گیری براساس خروجی های به دست آمده از این نرم افزار انجام شد. برای توصیف متغیرهای گسسته از فراوانی و درصد و برای متغیرهای پیوسته از mean ± SD استفاده شد. در صورت نرمال بودن توزیع داده ها از تست آماری آنالیز واریانس یک طرفه و در صورت غیر نرمال بودن داده ها از تست آماری کروسکال والیس برای آنالیز آماری در گروه های مختلف استفاده می شود. در مورد داده های کیفی نیز از تست کای اسکوئر  استفاده شد. در تمام آنالیزها P-value کمتر از 05/0 از لحاظ آماری معنادار در نظر گرفته شد. نتایج در طی 6 ماه ارزیابی بیماران مراجعه کننده به بخش شیمی درمانی بیمارستان امام رضا(ع)، 121 بیمار به مطالعه وارد شدند که 67 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال و 54 بیمار مبتلا به سرطان معده بودند. در مجموع در بیماران مبتلا به سرطان معده 249 کورس شیمی­درمانی و در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال 251 کورس شیمی­ درمانی ارزیابی شد. متوسط سنی بیماران مبتلا به سرطان معده و کولورکتال به ترتیب 93/10± 3/61 و 19/12±73/52 سال بود. 78/77% بیماران مبتلا به سرطان معده و 7/53% در گروه سرطان کولورکتال مرد و مابقی زن بودند. از لحاظ مرحله­ی بیماری بیشتر بیماران مبتلا به سرطان معده در مرحله­ی III (6/47 %) و سرطان کولورکتال در مرحله­ی IIIB (1/37 %) قرار داشتند (جدول 1).

[1] age standardized rate  

عوارض شيمي درماني سرطان ريه

[2] Common Terminology Criteria for Adverse Events version 4

بیشتر بیماران مبتلا به سرطان معده رژیم شیمی­درمانی FOLFOX (5-فلورواوراسیل + اگزالی­پلاتین) را دریافت می­کردند (49%) و در رابطه با سرطان کولورکتال رژیم FOLFOX IV (5-فلورواوراسیل+اگزالی­پلاتین+ لوکوورین) پرکاربردترین رژیم شیمی­درمانی بود (9/68 %) (جدول 2).

در مجموع 431 عارضه­ی جانبی مشاهده شد که 249 مورد در بیماران مبتلا به سرطان معده و 182 عارضه جانبی در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال بروز کرد. در بیماران مبتلا به سرطان معده تمامی بیماران لااقل یک عارضه­ی جانبی دارویی را در طول درمان تجربه کردند اما در مورد بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال تنها در 6/71% بیماران حداقل یک عارضه­ی جانبی رخ داد(در مجموع دو سرطان مورد ارزیابی 3/84% بیماران عارضه­ی جانبی را تجربه نمودند) %58 عوارض در بیماران زن و مابقی در بیماران مرد مشاهده شد. همچنین بر اساس گروه سنی بیماران، بیشترین عوارض در گروه سنی 70-60 سال در هر دو سرطان معده و کولورکتال مشاهده شد(%48موارد). به ترتیب سه عارضه­ی جانبی با شیوع بالا در بیماران مبتلا به سرطان معده ضعف و بیحالی(3/80 %) ، نوروپاتی (6/46 %)، و بی­اشتهایی  (9/42 %) و در سرطان کولورکتال نوروپاتی    (1/92 %)، ادم (9/58 %)، و تهوع استفراغ  (4/53 %) بود. فراوانی عوارض جانبی مختلف بروز کرده در جدول شماره 3 آورده شده است. با در نظر گرفتن سیستم­های مختلف بدن شایع­ترین عوارض در بیماران مبتلا به سرطان معده عوارض گوارشی و در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال عوارض عصبی بود (جدول 3). 

از لحاظ میزان احتمال ارتباط عارضه در بیماران با داروهای شیمی درمانی از معیار نارنجو (naranjo’s algorithm) استفاده شد که 82/58% موارد عوارض probable، 06/22% موارد possible، 62/6% موارد قطعی و مابقی مورد شک بودند (5/12%). شدت عوارض رخ داده بر اساس معیارCTCAE version 4 درجه بندی شد که در رابطه با شایع­ترین عوارض در جدول3 آورده شده است. برای تعیین وجود ارتباط بین عوارض و انواع رژیم های شیمی درمانی از تست Chi square استفاده شد. در بیماران مبتلا به سرطان معده، عارضه تهوع و استفراغ به طور معنادار در بیماران دریافت کننده رژیم EOX (001/0p ≤) و عارضه نوروپاتی، اسهال، درد شکمی، و ضعف عضلانی به طرز معناداری در دریافت کنندگان رژیم اگزالی پلاتین و 5-فلوئورواوراسیل(FOLFOX)  (001/0p ≤).  در حالیکه در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال تنها عارضه­ی نوروپاتی در بیماران دریافت کننده­ی رژیم FOLFOX IV شایع­تر بود (001/0p≤). مدیریت عوارض جانبی در 14/83% موارد در بیماران مبتلا به سرطان معده و 99/60% بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال انجام گرفت(جدول4). 

بحث این مطالعه به بررسی عوارض جانبی رخ داده ناشی از داروهای شیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان معده و کولورکتال مراجعه کننده به یک مرکز درمانی دانشگاهی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در بازه­ی زمانی مرداد ماه  لغایت دی ماه 1395  می­پردازد. در مجموع 431 عارضه­ی جانبی در 121 بیمار وارد شده به مطالعه در طول 500 کورس شیمی­درمانی مورد بررسی قرار گرفته رخ داد و 3/84 % بیماران لااقل یک عارضه­ی جانبی را در طول شیمی­درمانی تجربه کردند. مطالعات مشابه دیگری در سایر کشورها به ارزیابی میزان بروز عوارض جانبی در بیماران تحت شیمی­درمانی پرداخته است. مطالعه­ی آنتونی که در سال 2016 در کشور هند بر روی 120 بیمار مبتلا به سرطان­های مختلف شامل پستان، سر و گردن، تخمدان، رحم، کولورکتال، مری و معده، پانکراس، ریه، لنفوم، و بیضه  انجام شد 161 عارضه­ی جانبی در 100 بیمار گزارش شد که تعداد عوارض جانبی گزارش شده بسیار کمتر از مطالعه­ی حاضر بود اما مشابه مطالعه­ی حاضر 33/83% بیماران لااقل یک عارضه­ را تجربه نمودند (1). مطالعه­ی مشابه دیگر در هند نیز که توسط پراساد و همکاران انجام شده نیز بروز عوارض جانبی بدنبال شیمی درمانی را 53/86% گزارش کرده است (8). در مطالعه­ی واهلانگ و همکاران نیز که بر روی 119 بیمار انجام شد،82/58% بیماران دچار حداقل یک عارضه­ی جانبی شدند (2). در مجموع بنظر می­رسد شیوع عوارض ناشی از شیمی­درمانی در ایران بیشتر یا نهایتا برابر با کشورهای در حال توسعه­ی دیگر باشد. با توجه به اینکه تمامی بیماران وارد شده به مطالعه سرپایی درمان می­شدند و بسیاری از شهرستان­های اطراف به این مرکز مراجعه می­کردند و در بین جلسات شیمی­درمانی دسترسی به آنها وجود نداشت، عدم امکان پایش منظم بیماران از نظر بروز عوارض جانبی عامل مهمی در بروز بیشتر عوارض جانبی خصوصا با شدت بالا می­گردید. در این مطالعه علیرغم بیشتر بودن جمعیت بیماران مرد مبتلا به سرطان معده و کولورکتال، بیشتر عوارض جانبی در بیماران زن بروز کرده است. در مطالعات دیگر نیز نتایج مشابهی گزارش شده است. در مطالعه­ی آنتونی نیز 54% عوارض در بیماران زن بروز کرده است. در مطالعه­ی پودار و همکاران و چوپرا و همکاران نیز به ترتیب 52% و 6/73% عوارض در بیماران زن بروز کرده است (9-10)- در مطالعه­ی حاضر ضعف و بیحالی، نوروپاتی، و عوارض گوارشی جزو عوارض شایع بروز کرده بودند. در مطالعه­ی آنتونی و همکاران اما عوارض هماتولوژیک شایع­ترین عارضه­ی جانبی بروز کرده بود (88/37 %) (1). در مطالعه­ی خاندل­وال و همکاران نیز که بر روی 387 بیمار تحت شیمی­درمانی انجام شد، نتیجه­ی مشابهی حاصل شده است (11). اما در مطالعه­ی پودار و همکاران (9) و واهلانگ و همکاران (2) (به ترتیب 52% استفراغ ناشی از شیمی درمانی و 09/15%تهوع استفراغ ناشی از شیمی درمانی) و چوپرا و همکاران نیز عوارض گوارشی شیوع بیشتری داشته است (10). علت نتیجه­ی متفاوت این مطالعات جمعیت مورد مطالعه­ی متفاوت مشتمل بر بیماران مبتلا به سرطان­های پستان، دهان و زبان و تخمدان است در حالیکه در مطالعه­ی ما بیماران اختصاصا مبتلا به سرطان کولورکتال یا معده بودند و همچنین نوع رژیمهای شیمی­درمانی دریافتی نیز در مطالعه­ی فوق الذکر بیشتر سیس­پلاتین بود که عوارض هماتولوژیک با آن شایع­تر از اگزالی­پلاتین است که در مطالعه­ی حاضر پرکاربردترین داروی مشتق پلاتینوم بود. در مقابل عوارض نورولوژیک با اگزالی­پلاتین شیوع بالاتری دارد که چنین نتیجه­ای در این مطالعه حاصل گردید. همچنین در مطالعه­ی آنتونی و  واهلانگ پیش درمان قوی با داروهای ضد تهوع شامل دگزامتازون تزریقی، رانیتیدین، و اندان­سترون و سپس سه دوز اندان­سترون برای سه روز پس از شیمی­درمانی را دلیل کمتر دیدن تهوع و استفراغ ذکر کرده است (1-2). البته در مطالعه­ی حاضر نیز بیماران براساس گایدلاین و براساس نوع شیمی­درمانی و میزان تهوع زایی داروها از داروهای ضدتهوع شامل اپرپیتنت، آمپول دگزامتازون و اندان­سترون و آمپول گرانی­سترون استفاده نموده­اند. بنابراین میزان تهوع استفراغ نسبت به برخی مطالعات از جمله پودار و همکاران (8) کمتر است. شیوع یبوست در این مطالعه نسبت به مطالعه واهلانگ و همکاران (2) بسیار کمتر است. دلیل شیوع 26/12% یبوست در آن مطالعه استفاده از پیش درمانی با داروهایی مانند کلرفنیرآمین مالئات از دسته آنتی هیستامین ها ذکر شده است که خاصیت آنتی کولی­نرژیکی دارد و البته اکثر موارد یبوست گرید یک بوده­اند. استفاده از کلرفنیرآمین تنها در حدود 15% بیماران به عنوان پیش درمانی در مطالعه­ی حاضر نیز صورت گرفته است که به نسبت مطالعه واهلانگ بسیار کمتر است. شیوع عوارض هماتولوژیک در مطالعه­ی واهلانگ و همکاران (2) نیز بیشتر در بیماران دریافت کننده­ی سیکلوفسفامید، دوکسوروبیسین و وین­کریستین دیده شد که در مطالعه­ی حاضر بندرت تجویز شده­اند و می­تواند دلیل کمتر بروز کردن عوارض هماتولوژیک باشد. همچنین بیشتر بیماران دچار عوارض هماتولوژیک مبتلا به سرطان­های خون مانند لنفوما بوده­اند در حالیکه در مطالعه­ی حاضر کلیه­ی بیماران مبتلا به سرطان معده یا یا کولورکتال هستند.

ریزش مو نیز در مطالعه­ی حاضر حدود 10% شیوع داشته که از مطالعات دیگر ]واهلانگ و همکاران (2)؛ 75/20%، سورندیران (12)؛ 51% و پودار 58%(9) بسیارکمتر است و این تفاوت نیز می­تواند به دلیل توزیع متفاوت بیماران و رژیم­های شیمی­درمانی در مطالعات فوق باشند.

در مطالعه­ی حاضر عارضه­ی تهوع و استفراغ در بیماران دریافت کننده­ی رژیم EOX (اپی­روبیسین و اگزالی­پلاتین) بطور معناداری بیشتر بروز کرده بود. با توجه به اینکه هر دو داروی فوق­الذکر جزو داروهای با تهوع زایی متوسط هستند و دریافت رژیم­های ضدتهوع پیشگیرانه در بیماران، ممکن است عوارض خود بیماری نیز در ذکر این مشکل توسط بیماران دخیل بوده باشد و تمامی موارد عارضه­ی دارویی نباشند. عارضه­ی نوروپاتی نیز در بیماران دریافت کننده­ی اگزالی­پلاتین و 5-فلورواوراسیل بطور معناداری بیشتر گزارش شد که با توجه به اینکه نوروپاتی عارضه­ی محدود کننده­ی دوز بوده و شیوع بین 76-92% برای آن گزارش شده است این همراهی منطقی است. در مطالعه­ی آنتونی نیز گزارش شده است که بیماران دریافت کننده­ی سیس­پلاتین، 5-فلورواوراسیل و رژیم‎های شیمی­درمانی FAC، CHOP و PC مانیتور دقیق از لحاظ بروز عوارض جانبی از اهمیت ویژه­ای برخودار است و بیشتر در معرض عوارض هستند (1). براساس معیار ارزیابی نارنجو 58.82% 82/58% موارد probable، 06/22 % موارد possible و62/6 %موارد قطعی و مابقی مورد شک بودند. در مطالعه­ی آنتونی اعداد به ترتیب 9/60% ، 1/31%، و 6/5% گزارش شده اند که تقریبا با مطالعه­ی حاضر مشابهت داشت. مطالعه­ی پراساد و همکاران نیز نتایج مشابهی را گزارش نمود (8). در مطالعه­ی خاندل­وال و همکاران تمامی عوارض رخ داده probable ذکر شده­اند (11) و در مطالعه­ی گویال و همکاران (13) 61% موارد probable بوده­اند.  با توجه به اینکه بسیاری از عوارض گزارش شده از جمله عوارض گوارشی و ضعف و بیحالی ممکن است خصوصا در مطالعه­ی اخیر که بر بیماران مبتلا به سرطانهای گوارشی متمرکز است،  ناشی از خود بیماری زمینه­ای باشد قضاوت در رابطه با ارتباط قطعی عارضه­ی گزارش شده با دارو و نه بیماری کار آسانی نیست. شیوع عوارض probable در برخی مطالعات مانند واهلانگ بسیار کمتر (2/13 %)گزارش شده است. در بیماران مبتلا به هر دو سرطان کولورکتال و معده بیش از 70% عوارض جانبی به طور کامل برطرف شدند، حدود 20% موارد ادامه یافتند و مابقی سرنوشت نامشخص داشتند. یک مورد بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال بدنبال اسهال ناشی از شیمی­درمانی فوت شد. در مطالعه­ی آنتونی بازیابی کامل در 4/81%موارد حاصل شد در حالیکه 91/14%موارد این اتفاق نیفتاد (1) که تقریبا این میزان با مطالعه­ی حاضر مطابقت دارد. کوتاه بودن طول دوره­ی مطالعه، امکان فراموشی عوارض جانبی بروز کرده در فواصل جلسات شیمی­درمانی در بیماران سرپایی و عدم گزارش آنها در زمان مراجعه به کلینیک و دستی بودن سیستم گزارش­گیری عوارض جانبی از محدودیتهای این مطالعه بود.

نتیجه گیری

نتایج این مطالعه نشانگر این مساله است که درصد بالایی از بیماران مبتلا به سرطان معده و کولورکتال در مرکز درمانی مورد ارزیابی عوارض جانبی ناشی داروهای شیمی­درمانی  را تجربه می­کنند. بنظر می­رسد بیماران زن و با سن بالا بیشتر در معرض بروز عارضه هستند. همچنین در تعدادی از بیماران هیچ اقدام درمانی جهت کنترل عارضه صورت نگرفته است. بسیاری از این عوارض با تشخیص سریع، تنظیم صحیح دوز دارو براساس سطح

بدن، وزن و وضعیت عملکرد کلیه و کبد بیمار و انجام اقدامات پیشگیرانه قابل به حداقل رساندن هستند. همچنین باید آگاهی بیماران و خانواده ایشان را نسبت به این عوارض افزایش داد تا در بدو بروز با مراجعه به پزشک به مدیریت آن کمک نمایند.

تشکر و قدردانی

 این مقاله بخشی از پایان نامه­ی داروسازی عمومی دو دانشجوی داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بوده است. نویسندگان از معاونت پژوهشی این دانشگاه به جهت تامین هزینه­های انجام این طرح سپاسگزاری می­نمایند.

هرکسی در زندگی جامعه ما با سرطان درتماسه—
اگر خودش شخصا در تماس نباشه
بعد در یک شخص عزیز یا یک عضو خانواده
همکار یا دوست درگیر میشه.
وقتی زندگی ما توسط سرطان درگیر میشه
ما بسرعت یاد میگیریم
برای مبارزه با این بیماری اساسا ، سه اسلحه یا ابزار دردسترس ما است:
برای مبارزه با این بیماری اساسا ، سه اسلحه یا ابزار دردسترس ما است:
برای مبارزه با این بیماری اساسا ، سه اسلحه یا ابزار دردسترس ما است:
جراحی-اشعه درمانی و شیمی درمانی.
وزمانی که ما درگیر تصمیم گیری برای درمان میشیم
مجدد بیمار، یا عزیزانمون و یا اعضای خانواده هر سه ابزار را سبک و سنگین کرده و به محدودیتها و مزایا آگاه میشویم.
مجدد بیمار، یا عزیزانمون و یا اعضای خانواده هر سه ابزار را سبک و سنگین کرده و به محدودیتها و مزایا آگاه میشویم.
مجدد بیمار، یا عزیزانمون و یا اعضای خانواده هر سه ابزار را سبک و سنگین کرده و به محدودیتها و مزایا آگاه میشویم.
مجدد بیمار، یا عزیزانمون و یا اعضای خانواده هر سه ابزار را سبک و سنگین کرده و به محدودیتها و مزایا آگاه میشویم.
مجدد بیمار، یا عزیزانمون و یا اعضای خانواده هر سه ابزار را سبک و سنگین کرده و به محدودیتها و مزایا آگاه میشویم.
مجدد بیمار، یا عزیزانمون و یا اعضای خانواده هر سه ابزار را سبک و سنگین کرده و به محدودیتها و مزایا آگاه میشویم.

من از جی و مارک
و گروه TEDMED خیلی ممنونم
برای اینکه مرا امروز برای معرفی این چهار ابزار که یکی از آنها جدیده و ما آن را میادیم معالجه غده یا تومور مینامیم دعوت کردند.
برای اینکه مرا امروز برای معرفی این چهار ابزار که یکی از آنها جدیده و ما آن را میادیم معالجه غده یا تومور مینامیم دعوت کردند.
برای اینکه مرا امروز برای معرفی این چهار ابزار که یکی از آنها جدیده و ما آن را میادین معالجه غده یا تومور مینامیم دعوت کردند،
برای اینکه مرا امروز برای معرفی این چهار ابزار که یکی از آنها جدیده و ما آن را میادین معالجه غده یا تومور مینامیم دعوت کردند،
این ابزار توسط دکتر یورام پلتی کشف شد که پروفسور بازنشسته از تکنیون اسرائیل است.
این ابزار توسط دکتر یورام پلتی کشف شد که پروفسور بازنشسته از تکنیون اسراییل است.
واونها برای مبارزه با سرطان از میادین الکتریکی با شدت کم استفاده میکنند
واونها برای مبارزه با سرطان از میادین الکتریکی با شدت کم استفاده میکنند
واونها برای مبارزه با سرطان از میادین الکتریکی با شدت کم استفاده میکنند
برای اینکه متوجه شویم میادین معالجه کننده سرطان چگونه کارمیکنند
درابتدا نیازداریم که بفهمیم
میادین الکتریکی چه هستند.

درابتدا اجازه بدید به چند مورد برداشتهای اشتباه اشاره کنم.
درابتدا اجازه بدید به چند مورد برداشتهای اشتباه اشاره کنم.
اول از همه اینکه میادین الکتریکی
یک جریان الکتریکی نیستند
که بسرعت ازمیان بافت عبور کنند.
میادین الکتریکی
تشعشع یونیزه کننده مثل اشعه X یا اشعه پروتونی نیستند
تشعشع یونیزه کننده مثل اشعه X یا اشعه پروتونی نیستند
که بافت را بمباران بکنه
ومنجر به اختلال نظم DNAشود.
ومیادین الکتریکی
مغناطیس نیستند.
میادین الکتریکی میدان نیروهاست.
میادین الکتریکی میدان نیروهاست.
واین نیروها
برروی اجسامی که بار الکتریکی دارند اثر میگذارند
برروی اجسامی که بار الکتریکی دارند اثر میگذارند.

بهترین روش برای تصور کردن میدان الکتریکی ، فکر کردن به نیروی جاذبه و گرانش است.
بهترین روش برای تصور کردن میدان الکتریکی ، فکر کردن به نیروی جاذبه و گرانش است.
همچنین گرانش یک میدان نیروهاست
که برروی اجرام اثر میگذارند.
ما میتونیم فضانوردان را درفضا تصور کنیم.
اونها درسه جهت براحتی شناورند
بدون اینکه هیچ نیرویی روی آنها اثر بگذارد.
ولی همانطور که اون شاتل فضایی
به زمین برمیگرده
و فضانوردان به میدان گرانشی زمین وارد نیز میشوند،
اونها شاهد تاثیر گرانش میشوند.
اونها بسمت زمین کشیده میشن.
وهمانطور که فرود می آیند
کاملا درجهت نیروی گرانشی زمین قرار میگیرند.
ما البته هممون الان در نیروی گرانشی زمین قرار داریم.
برای همینه که همتون روی صندلیهاتون هستید.
و برای همینه که همه ما مجبور به استفاده از انرژی ماهیچه ای
برای بلند شدن و راه رفتن و بلند کردن اجسام هستیم.
برای بلند شدن و راه رفتن و بلند کردن اجسام هستیم.

در سرطان
سلولها بسرعت تقسیم میشن
و منجربه رشد کنترل نشده تومور میشن.
ما میتونیم یک سلولو از جهت الکتریکی که مثل یک حالت فضایی کوچک ، تصور کنیم.
ما میتونیم یک سلولو از جهت الکتریکی که مثل یک حالت فضایی کوچک ، تصور کنیم.
ما میتونیم یک سلولو از جهت الکتریکی که مثل یک حالت فضایی کوچک ، تصور کنیم.
و دراون حالت فضایی ما مواد ژنتیکی که کروموزومها هستند را در داخل یک هسته داریم .
و دراون حالت فضایی ما مواد ژنتیکی که کروموزومها هستند را در داخل یک هسته داریم .
و دراون حالت فضایی ما مواد ژنتیکی که کروموزومها هستند را در داخل یک هسته داریم .
و خارج از مایع سیتوپلاسمس
ما پروتیینهای ویژه ای داریم
که برای تقسیم سلول لازم میشن
که براحتی در سه چهت در این مایع غوطه ورند.
که براحتی در سه چهت در این مایع غوطه ورند.
مهمتر اینکه این سه نوع پروتیین خاص در میان اجزاء بدنمان بالاترین بار را دارند.
مهمتر اینکه این سه نوع پروتیین خاص در میان اجزاء بدنمان بالاترین بار را دارند.
مهمتر اینکه این سه نوع پروتیین خاص در میان اجزاء بدنمان بالاترین بار را دارند.
وهمانطور که تقسیم سلول آغاز میشود
هسته سلول مجزا میشود
کروموزومها در میانه سلول بخط میشن
کروموزومها در میانه سلول بخط میشن
واون پروتیینهای ویژه
یک آرایش سه بعدی بخود میگیرن
جایی که اونهابهش متصل میشن
وبرای اینکه یک زنجیره را شکل بدن ، اونها عینا ته به ته به هم متصل میشوند.
وبرای اینکه یک زنجیره را شکل بدن ، اونها عینا ته به ته به هم متصل میشوند.
حرکت میکند و به مواد ژنیتیکی متصل میشن و این مواد از یک سلول به سلول دیگر می کشند.
حرکت میکند و به مواد ژنیتیکی متصل میشن و این مواد از یک سلول به سلول دیگر می کشند.
حرکت میکند و به مواد ژنیتیکی متصل میشن و این مواد از یک سلول به سلول دیگر می کشند.
حرکت میکند و به مواد ژنیتیکی متصل میشن و این مواد از یک سلول به سلول دیگر می کشند.
حرکت میکند و به مواد ژنیتیکی متصل میشن و این مواد از یک سلول به سلول دیگر می کشند.
و این دقیقا
اون چیزیه که یک سلول سرطانی را به دوتا سلول سرطانی تبدیل میکنه
ودوتا به چهارتا
ودرنهایت ما
رشد کنترل نشده تومورهر را داریم.

عوارض شيمي درماني سرطان ريه

میدانهای درمان کننده سرطان
ازمبدلهای بیرونی
متصل به یک مولد میدان استفاده میکنند
تا یک میدانالکتریکی مصنوعی ایجاد کنند
در فضای موجود در ایستگاه.
و زمانی که اون ایستگاه سلولی
در خلال میدان الکتریکی است
برروی اون چروتیینهای بسیار باردار عمل میکنند
واونها را دریک امتداد قرار میدهند.
واز تشکیل اون زنجیره ممانعت میکنه
اون دوکهای تقسیم سلولی
که برای درست کردن مواد وراثتی لازم هستند
در واردکردن اون مواد در سلولهای مونث.
اونچه که ما میبینیم اینه که سلولها تلاش میکنند که در ظرف چند ساعت تقسیم شوند.
اونچه که ما میبینیم اینه که سلولها تلاش میکنند که در ظرف چند ساعت تقسیم شوند.
واونها داخل به اصطلاح خودکشی سلولی، مرگ سلولی برنامه ریزی شده میشوند ،
واونها داخل به اصطلاح خودکشی سلولی، مرگ سلولی برنامه ریزی شده میشوند ،
واونها داخل به اصطلاح خودکشی سلولی، مرگ سلولی برنامه ریزی شده میشوند ،
یا سلولهای ناسالم مشابهی را تشکیل میدهند
و زمانی که تقسیم شده باشند وارد چرخه مرگ سلولی که ازقبل برنامه ریزه شده است میشوند.
و زمانی که تقسیم شده باشند وارد چرخه مرگ سلولی که ازقبل برنامه ریزه شده است میشوند.
که میتونیم اینو مشاهده کنیم.

چیزی که قصد دارم نشون بدم
دو آزمایش آزمایشگاهی است.
این محیط کشت سلولیه محیط کشت حقیقی
برای سلولهای سرطانی دهانه رحم است.
که ما این محیطهای کشت را با یک رنگ سبز فلورسنت رنگ آمیزی کرده ایم.
که ما این محیطهای کشت را با یک رنگ سبز فلورسنت رنگ آمیزی کرده ایم.
درنتیجه ما میتونیم به این پروتئینها که این زنجیره ها را تشکیل میدهند، نگاه کنیم.
درنتیجه ما میتونیم به این پروتئینها که این زنجیره ها را تشکیل میدهند، نگاه کنیم.
کلیپ اول نشاندهنده
یک تقسیم سلولی طبیعی است
بدون میدانهای درمانگر سرطانی.
چیزهایی که میبینیم
درابتدا یک محیط کشت فعال
پراز تقسیمهای سلولی است
وبعد یک هسته سلول روشن
زمانی که سلولها تقسیم شده باشند.
وما میتونین اونها رو ببینیم که درحال تقسیم شدن هستند.
زمانی که ما از این میادین استفاده میکنیم—
درمقیاس زمانی معین نسبت به محیط کشت معین—
درمقیاس زمانی معین نسبت به محیط کشت معین—
دوباره یک چیز متفاوت را می بینیم.
سلولها برای تقسیم شدن گرد هم می آیند
ولی اونها در اون مکان ساکنند.
ما دو تا سلول را میبینیم
در قسمت بالای صفحه تلاش میکنند که تقسیم شوند.
در قسمت بالای صفحه تلاش میکنند که تقسیم شوند.
یکی دردرون حلقه مدیریت کردن است.
اما ببینید چه مقدار از پروتئینها
هنوز درتمامی هسته هستند
حتی درون سلولهای درحال تقسیم.
اونی که اینجا بالای صفحه است نمیتونه تقسیم بشه.
واین حباب ، این غشای حبابی در نشانه شیمایی هست که مرگ سلولی در این سلول هست.
واین حباب ، این غشای حبابی در نشانه شیمایی هست که مرگ سلولی در این سلول هست.
واین حباب ، این غشای حبابی در نشانه شیمایی هست که مرگ سلولی در این سلول هست.

درتمامی انواع سلولها ، تشکیل رشته های سالم درحال تقسیم برای تقسیم سلولی ضروری هستند.
درتمامی انواع سلولها ، تشکیل رشته های سالم درحال تقسیم برای تقسیم سلولی ضروری هستند.
درتمامی انواع سلولها ، تشکیل رشته های سالم درحال تقسیم برای تقسیم سلولی ضروری هستند.
ما از میادین درمانگر تومور در آزمایشگاه برروی بیش از 20 گونه مختلف از انواع سرطان استفاده کرده ایم
ما از میادین درمانگر تومور در آزمایشگاه برروی بیش از 20 گونه مختلف از انواع سرطان استفاده کرده ایم
واثرش را در همه آنها دیده ایم.
واثرش را در همه آنها دیده ایم.
عمدتا، این میادین درمانگرسرطان برروی سلولهای طبیعی که درحال تقسیم نیستند اثری ندارند.
عمدتا، این میادین درمانگرسرطان برروی سلولهای طبیعی که درحال تقسیم نیستند اثری ندارند.
عمدتا، این میادین درمانگرسرطان برروی سلولهای طبیعی که درحال تقسیم نیستند اثری ندارند.

10 سال پیش
دکتر پالتی یک شرکتی بنام novocure
به جهت توسعه وکشف یک روش درمانی عملی برای بیماران بنیاد نهاد.
به جهت توسعه وکشف یک روش درمانی عملی برای بیماران بنیاد نهاد.
دراون زمان اون شرکت دوسیستم را پایه گذاری کرد-
یک سیستم برای سرطانهای ناحیه سر
و دیگری برای سزطانهای ناحیه شکم و تنه.
اولین سرطانی که ماروش متمرکزشدیم
یک سرطان مرگبارناحیه مغز بنامGBMبود
که هرساله حدود 10000 نفر را در ایالات متحده مبتلا به آن میشوند.
که هرساله حدود 10000 نفر را در ایالات متحده مبتلا به آن میشوند.
این یک پیام مرگه.
دراین مورد ازسرطان پنج سال زندگی برای کمتر از ۵ درصد از این بیماران انتظار میرود.
دراین مورد ازسرطان پنج سال زندگی برای کمتر از ۵ درصد از این بیماران انتظار میرود.
وعموم مبتلایان
با یک روش درمانی بهینه
فقط کمی بیش از یک سال دوام میاورند
وفقط تنها درحدود 7ماه
پس از اولین باری که درمان شروع میشه
وبعد برمیگرده ومجددا شروع به رشد میکنه.

اون شرکت دراولین مرحله شروع درمانیش سه آزمایش اتفاقی را بکار بست
اون شرکت دراولین مرحله شروع درمانیش سه آزمایش اتفاقی را بکار بست
دربیماران مبتلا به GBMراجعه.
که اینها اون بیماران هستند
که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند
مقداربالایی از اشعه در ناحیه سر دریافت کرده بودند
وخط اول شیمی درمانی
با شکست مواجه شده بود وتومور اونها مجددا داشت رشد میکرد.
ما این بیماران را به دوگروه تقسیم کردیم.
گروه اول خط دوم شیمی درمانی را دریافت کردند
که انتظار میرود طول عمرشونو دوبرابر بشه
در برابر اینکه هیچ درمانی انجام ندهند—یعنی اگر درمانی دریافت نکنند مثلا 1 ماه و پس از این درمان دوماه طول عمر داشته باشند-
وگروه دوم
تنها تحت درمان با میادین درمانگر سرطان قراربگیرند.
چیزی که ما در اون آزمایش شاهد بودیم
در هردوگروه
یعنی گروه شیمی درمانی
وگروه میادین درمانگر تومور
امید به زندگی مانند هم بودند.
اما مهم اینکه
گروهی که با میادین اکتریکی درمان میشدند
از هیچکدام از عوارض جانبی
بیماران شیمی درمانی زجر نمیبردند.
اونها درد نداشتند
از هیچکدام از عفونتها
تهوع و اسهال زجر نمیبردند
یا از یبوستها و یا خستگیها
که ما انتظارشو داریم.

برپایه این آزمایشات
در آپریل اون سال
سازمان دارو و غذا روش درمانی با این میادین الکتریکی را تایید نمود
برای استفاده ودرمان برروی بیماران سرطانی
که مبتلا به GBMراجعه هستند.
مهم اینکه این برای اولین بار بود
که سازمان دارو و غذا یک روش مدعی بهبوددهنده کیفیت زندگی را در یک روش درمانی سرطان را به روشهایش اضافه مینمود
که سازمان دارو و غذا یک روش مدعی بهبوددهنده کیفیت زندگی را در یک روش درمانی سرطان را به روشهایش اضافه مینمود
که سازمان دارو و غذا یک روش مدعی بهبوددهنده کیفیت زندگی را در یک روش درمانی سرطان را به روشهایش اضافه مینمود.

خُب حالا میخواهم یکی از بیماران در این آزمایش را به شما نشان دهم.
خُب حالا میخواهم یکی از بیماران در این آزمایش را به شما نشان دهم.
خُب حالا میخواهم یکی از بیماران در این آزمایش را به شما نشان دهم.
رابرت دیل باندی
یک قهرمان معروف در مسابقات دوچرخه سواری سوسسی است.
او برنده مدال طلا در مسکو شد
در مسابقه 4000 متر امدادی
و5 سال پیش
او یک مبتلا به سرطان مرگبار مغز شد.
روش درمانی استاندارد برای وی بکاربرده شد.
بر روی او عمل جراحی انجام شد.
تابش اشعه با دوز بالا بر روی وی انجام شد.
واو درمان با خط اول شیمی درمانی را دریافت کرد.
یکسال پس از این درمان—
درواقع این MRIابتداییش است.
میتونید ببینید که نواحی سیاه رنگ
در ربع فوقانی راست تصویر
نواحی هستند که او عمل جراحی انجام داده بوده است.
ویکسال پس از درمان
تومور با شدت بسیار بیشتری برگشت
اون توده ابر مانند سفید رنگ که میبینید
برگشت مجدد تومور است.

دراین هنگام پزشکان به او گفتند
او فقط 3ماه دیگر زنده خواهد بود.
او به آزمایشهای ما ورود پیدا کرد.
واینجا میتونیم ببینیمش که داره درمان میگیره
اول ازهمه بگم که این الکترودها تهاجمی ودردآور نیستند.
اونها به پوست متصل میشن
در ناحیه ای که تومور وجود داره
میتونید اینجا مشاهده کنید
که یک تکنسین داره اونها را مانند بانداژکردن روی محل قرار میده
بیماران یادمیگیرند که اینکارو خودشون انجام بدهند
وپس از اون
بیماران میتونند تمام فعالیتهای روزانشونو بطور عادی انجام بدهند.
این هیچ خستگی بهمراه نداره
این چیزی نیست که “سرشیمیایی “نامیده میشه.
این احساسی نداره
تداخلی با کامپیوتر یا سایر وسایل الکترونیکی نداره
تداخلی با کامپیوتر یا سایر وسایل الکترونیکی نداره
ودرمان بطور مستمر انجام میشه
حتی درمنزل
بدون اینکه مجبورباشه به بیمارستان بره
بطور دوره ای یا مستمر.

این دوباره تصاویر روبرت است که از میادین الکترونکی استفاده میکنه.
این دوباره تصاویر روبرت است که از میادین الکترونکی استفاده میکنه.
این روشیه که باید زمان بهش داد تا اثرشو نشون بده.
این یک وسیله پزشکیه
وقتی که روشن باشه کار میکنه.
اما موقعی ما میتونیم ببینیم ماه ششمه
که تومور به درمان جواب داده
وشروع به کوچک شدن کرده.
این هنوز اونجاست.
درماه 12
ما میتونیم بحث کنیم که
آیا کمی از ماده درکناره لبه ها هست یا نه،
اما اساسا کاملا ازبین رفته.
5 سال از زمانی که بیماری رابرت تشخیص داده شده گداشته و او هنوز زنده است، از همه مهمتر اینکه او سالمه و سرکار میره.
5 سال از زمانی که بیماری رابرت تشخیص داده شده گداشته و او هنوز زنده است، از همه مهمتر اینکه او سالمه و سرکار میره.
5 سال از زمانی که بیماری رابرت تشخیص داده شده گداشته و او هنوز زنده است، از همه مهمتر اینکه او سالمه و سرکار میره.
5 سال از زمانی که بیماری رابرت تشخیص داده شده گداشته و او هنوز زنده است، از همه مهمتر اینکه او سالمه و سرکار میره.
5 سال از زمانی که بیماری رابرت تشخیص داده شده گداشته و او هنوز زنده است، از همه مهمتر اینکه او سالمه و سرکار میره.
در این کلیپ کوتاه میخواهم به بگذارم که او احساسش را از این شیوه درمان با کلمات خودش بیان کنه.
در این کلیپ کوتاه میخواهم به بگذارم که او احساسش را از این شیوه درمان با کلمات خودش بیان کنه.
در این کلیپ کوتاه میخواهم به بگذارم که او احساسش را از این شیوه درمان با کلمات خودش بیان کنه.

(ویدیو) رابرت دیل باندی:کیفیت زندگیم که امروز دارم از سطحی که مردم ممکنه گمان کنند کمی متفاوته.
(ویدیو) رابرت دیل باندی:کیفیت زندگیم که امروز دارم از سطحی که مردم ممکنه گمان کنند کمی متفاوته.
(ویدیو) رابرت دیل باندی:کیفیت زندگیم که امروز دارم از سطحی که مردم ممکنه گمان کنند کمی متفاوته.
من شادترین..شادترین فرد دردنیا هستم.
وهرروزصبح من از زندگی قدردانی میکنم.
شبها خیلی خوب بخواب میرم
ومن تکرار میکنم
شادترین فرد دردنیا هستم
وخیلی ممنونم که زنده هستم.

بنیاد نُواکر داره روی سرطان ریه به عنوان هدف دوم هم کار میکنه.
بنیاد نُواکر داره روی سرطان ریه به عنوان هدف دوم هم کار میکنه.
ما یک فاز دومرحله ای را اجرا کرده ایم
درسوییس
مجددا روی بیمارانی که بیماری دوباره برگشته کار میکنیم –
بیمارانی که درمان استاندارد را دریافت کرده اند و سرطان دوباره برگشته.
بیمارانی که درمان استاندارد را دریافت کرده اند و سرطان دوباره برگشته.
من میخواهم کلبپ دیگه ای را بهتون نشون بدم
از خانمی بنام لیدیا.
لیدیا یک کشاورز 66 ساله است
که درسوییس زندگی میکنه.
بیماری او پنج سال پیش سرطان ریه تشخیص داده شد.
بیماری او پنج سال پیش سرطان ریه تشخیص داده شد.
برروی او چهار نوع مختلف از درمانهای شیمی درمانی انجام شد.
در طی دوسال
هیچکدامشون تاثیری نداشتند.
سرطانش شروع به رشد نمود
سه سال پیش
او وارد آزمایشات سرطان ریه این مرکز شد.

میتونید ببینید در مورد او
او داره نشانهای پیکانی شکل مشخص کننده را به تن میکنه
یکی درجلوی سینه یکی در پشت
وجفت بعدی از طرفی به طرف دیگه ازروی کبدش.
شما میتونید مولد این میدانها را ببینید
ولی مهم اینه که میتونید ببینید اوداره زندگی روزمرشو میکنه
اوداره مزرعشو مدیریت میکنه.
او با بچه ها ونوه هاش درارتباطه.
وزمانی که باهاش حرف زدیم
اوگفت زمانی که شیمی درمانیشو انجام میداده
ماهی یکبار برای تزریق دارو مجبور به رفتن به بیمارستان بوده.
تمام خانواده اش در عذاب بودند
همانطور که عوارض ناخواسته داروهاش ظاهر میشده تا وقتی که بره.
او الان میتونه
تمام فعالیتهای مربوط به مزرعشو انجام بده
این هنوز اول راهه.

…تشویق حاضرین…

درآزمایشگاه ما شباهتهای زیادی مشاهده کردیم
بین شیمی درمانی و روش درمانی خودمون.
این تحقیقیه که داره در دانشکده پزشکی هاروارد انجام میشه
برای انتخاب جفتهای بهینه
بجهت افزیش حداکثری مزایایش.
ما باورداریم که روش ما با تشعشع عمل خواهد کرد
و مکانیسم خود-ترمیمی که داریم را قطع خواهد نمود.
این الانه یک پروژه تحقیقاتی جدیده
که در کارولینسکا در سوئد درحال انجام است
برای اثبات این فرضیه.

ما آزمایشات بیشتری طراحی کرده ایم
درجهت درمان سرطان ریه
سرطان غده لوزالمعده وسرطان تخمدانها
وسرطان سینه.
ومن اعتقاد راسخ دارم
که در 10 سال آینده
روش میادین درمانگر تومور
یک سلاح دردسترس پزشکان و بیماران
درجهت این سرطانهای صعب العلاج خواهد بود.
ومن بشدت امیدوارم
که در دهه های آینده
قدمهای بسیاربزرگی خواهیم برداشت
درکاهش نرخ مرگ و میر
که درمورد این بیماریها چالش برانگیزه.

متشکرم

تشویق حاضرین.

TED.com translations are made possible by volunteer
translators. Learn more about the
Open Translation Project.

© TED Conferences, LLC. All rights reserved.

همرسانی در

ایمیل

فیسبوک

Messenger

Messenger

عوارض شيمي درماني سرطان ريه

توییتر

بالاترین

واتس‌اپ

لینک را کپی کنید

این لینک‌ها خارج از بی‌بی‌سی است و در یک پنجره جدید باز می‌شود

سازمان دارو و غذا آمریکا برای نخستین بار به یک مدل درمانی جدید مبارزه با سرطان مجوز داده است؛ در این روش جدید متخصصان با بازطراحی سیستم دفاعی بدن بیمار، آن را برای مبارزه با سلول‌های سرطانی تجهیز می‌کنند. متخصصان می‌گویند با مجوز گرفتن این روش درمانی، مبارزه با سرطان وارد “عصرجدیدی” می‌شود.

سازمان دارو و غذا آمریکا پس از صدرو مجوز برای این روش درمانی، از تصمیم خود به عنوان “یک لحظه تاریخی” در علم پزشکی یاد کرده و گفته اکنون علم پزشکی برای درمان سرطان “وارد عرصه جدیدی” شده است.

شرکت ارایه کننده این روش درمانی که نوارتیس (Novartis) نام دارد هم اکنون این خدمات را در ازای ۴۷۵ هزار دلار (یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان) ارایه می‌دهد و مدعی است در ۸۳ درصد موارد مبتلایان به یک نوع سرطان خون را “کاملا” درمان می‌کند.

پزشکان در بریتانیا با استقبال از تایید این روش درمانی در آمریکا، آن را یگ گام بسیار مسرت‌بخش در درمان سرطان خوانده‌اند.

در این روش، متخصصان برخلاف روش‌های معمول شیمی درمانی یا جراحی که برای همه بیماران یکسان تجویز می‌شود، برای هر بیمار داروی ویژه‌ای تهیه می‌کنند که بر مبنای مشخصات سیستم ایمنی بدن او آماده شده است.

این محلول که “داروی زنده” نام گرفته با استفاده از استخراج گلبول‌های سفید بیمار و سپس بازطراحی ژنتیکی آنها تهیه می‌شود به طرزی که بعد از بازگشت به بدن بیمار شروع به ازبین بردن سلول‌های سرطانی می‌کند.

این سلول‌های “سرطان‌کُش” به لحاظ ژنتیکی طوری بازطراحی می‌شوند که به محض مواجهه با سلول‌های سرطانی تکثیر می‌شوند و بدین ترتیب توده سرطانی را از بین می‌برند.

دکتر اسکات گاتلیب از سازمان دارو و غذا آمریکا گفته: “ما در زمینه ابداع روش‌های درمانی پزشکی وارد مرحله جدیدی می‌شویم که به درمانگران این توانایی را می‌دهد با توانمند کردن و برنامه‌ریزی دوباره سلول‌های خود بیمار، سرطان مرگ‌بار او را درمان کنند.”

“فناوری‌ها جدید چون ژن و سلول درمانی پتانسیل این را دارد که علم پزشکی را دگرگون کند و می‌تواند ما را در آستانه ورود به عصری کند که بتوانیم بیماری‌های مهلک و لاعلاج را کنترل و حتی به طور کامل درمان کنیم.”

این روش درمانی جدید که قرار است با نام تجاری “کیمریا” عرضه شود برای بیماران مبتلا به سرطان خون از نوع حاد لنفاوی کاربرد دارد؛ این دسته بیماران در صورتی که به درمان‌های رایج پاسخ ندهند کیمریا برای آنها تجویز می‌شود.

دکتر استفان گروپ که برای نخستین بار با استفاده از همین روش یک کودک را در بیمارستان شهر فلادلفیا درمان کرده می‌گوید “بی‌نهایت هیجان‌زده” شده است.

او گفته: “تاکنون هیچ چیزی شبیه به این روش درمانی ندیده است.”

نخستین بیماری که با این روش درمان شده در حالی کیمریا برای او تجویز شده که رو به مرگ بوده اما اکنون حدود ۵ سال است که رها از سرطان زندگی می‌کند.

از میان ۶۳ بیماری که با این روش تحت مداوا قرار گرفته‌اند، سرطان ۸۳ درصد از آنها طی سه ماه کاملا متوقف شده و پزشکان همچنان داده‌های مربوط به وضعیت سلامتی را تحت نظر دارند.

با وجود این، کیمریا که نام پزشکی آن روش کار-تی (CAR-T) است بدون خطر هم نیست. استفاده از این روش می‌تواند به سندروم آزادسازی سیتوکین منجر شود؛ سیتوکین نوعی پروتئین است که افزایش آن می‌تواند خطرناک باشد اما پزشکان می‌گویند این عارضه جانبی با دارو قابل کنترل است.

اگرچه هم اکنون روش کار-تی بیشتر برای درمان سرطان خون به کار گرفته می‌شود اما توانایی آن را دارد که برای انواع دیگر سرطان‌ها هم استفاده شود.

دکتر دیوید مالونی، مدیر بخش درمانی ایمنی سلولی در مرکز مطالعات سرطان فرد هاچینسون گفته تصمیم سازمان دارو و غذا آمریکا در تایید روش کار-تی “سنگ‌بنای” ورود به یک عصر جدید است.

“ما معتقدیم این تنها آغاز کار است و به زودی درمان‌های فراوانی که بر اساس روش‌های جدید ایمونوتراپی شکل خواهد گرفت”.

ایمونوتراپی روشی است که درآن از تحریک یا سرکوب پاسخ سیستم ایمنی برای مبارزه با سرطان استفاده می‌شود.

هم اکنون روش کار-تی در درمان انواع سرطان خونی بسیار کارآمد نشان داده است هر چند این روش در برابر تومورهای جامد نظیر آنچه در سرطان ریه مشاهده می‌شود، کارآیی چندانی ندارد.

دکتر پراکاش ساتوانی، پزشک اطفال در دانشگاه کلمبیا می‌گوید: “وقتی درمان در این نوع سرطان‌ها را با درمان‌ها برای سرطان خون حاد لنفاوی مقایسه می‌کنیم، نتایج خیلی خوب نیست اما من مطمئنم که این فناوری به زودی بهبود و ارتقاء می‌یابد.”

تقویت سیستم ایمنی بدن برای مقابله با سرطان مدتی است که به عنوان یک روش مهم در میان درمان‌های مدرن سرطان کارآیی خود را نشان داده است.

دسته‌ای از داروها هم اکنون در نقاط مختلف جهان به کار گرفته می‌شوند که پس از تجویز اصطلاحا سیستم ایمنی بدن برای حمله به سلول‌های سرطانی را “افسارگریخته” می‌کنند.

روش درمانی کار-تی که یک گام جلوتر می‌رود و برنامه سیستم دفاعی بدن را “بازبرنامه‌نویسی” می‌کند؛ هنوز در مراحل اولیه خود است و به گفته پروفسور پیتر جانسون، رئیس کلینیک خیریه تحقیقات درمان سرطان بریتانیا “تایید نخستین سلول درمانی که به لحاظ ژنتیکی اصلاح شده، یک گام هیجان‌انگیز به سوی آینده است.”

“هنوز چیزهای بسیاری است که باید بیاموزیم و دریابیم که چه طور به طور ایمن از این روش سود ببریم و بسیار مهم است که متوجه باشیم این تنها گام نخست است.”

عليرغم پيشرفت‌هايي كه در جنبه ‌هاي مختلف درمان سرطان ريه حاصل شده‌است، هنوز جراحي موثرترين روش درمان اين سرطان است مشروط بر آنكه كه تومور به ‌طور كامل قابل برداشت باشد و بيمار تحمل عمل جراحي را داشته باشد. راديوتراپي چه همراه با شيمي درماني باشد و چه بدون آن اگر چه گاهي در تسكين علايم و حتي ايجاد درمان قطعي موفق است ولي نقش آن از جراحي خيلي كمتر است. شيمي‌درماني به تنهايي، فقط براي تسكين موارد پيشرفته بيماري كاربرد دارد. متاسفانه درصد كمي از بيماران مبتلا به سرطان ريه در موقع تشخيص واجد شرايط مناسب و لازم براي عمل جراحي هستند.هدف جراحي درمان قطعي بيماران است ولي گاهي نيز به منظور تسكين علايمي چون هموپتيزي ماسيو، عفونت، آبسه و افيوژن‌هاي مزاحم جنبي به‌ كار گرفته مي‌شود، اگر چه معمولا تسكين اين علايم با راه ‌هاي ساده ‌تر غيرجراحي نظير ليزر برونكوسكوپي، آنتي بيوتيك ‌تراپي و راديوتراپي موضعي موفق است. بيشتر عمل‌هاي جراحي كه براي درمان سرطان ريه صورت مي‌گيرد عبارتند از: لبكتومي و يا پنومونكتومي. نمونه‌گيري از عقده‌ هاي لنفاوي مدياستن و يا تشريح‌ كامل اين عقده ‌هاي لنفاوي نيز جز الزامي درمان جراحي است. عمل‌هاي جراحي پيچيده ‌تر نظير اسليولبكتومي، اسليوپنومونكتومي و رزكسيون و بازسازي جدار قفسه سينه نيز رايج است. رزكسيون‌هاي غير آناتوميك نظير وج ریسکشن به علت ميزان بالاي عود موضعي بطور معمول استفاده نمي‌شود به همين دليل رزكسيون سرطان ريه با استفاده از جراحي توراكوسكوپي (VATS) نيز رايج نيست. جراحي به تنهايي براي بيشتر بيماران در مرحله I و II كفايت مي‌كند، اگر چه بعضي مطالعات اثر بخشي شيمي‌ درماني را دراين مراحل نشان داده‌اند. در مرحله IIIA اكثر متخصصين ترجيح مي‌دهند كه همراه با جراحي از روش‌هاي آدجوانت و نئوآدجوانت استفاده كنند. در مرحله IIIB و بالاتر اگر چه گاهي جراحي با موفقيت همراه با درمان‌هاي نئوآدجوانت و آدجوانت بكار مي‌رود ولي نتايج درماني ضعيف بوده و در موارد كمي رضايت ‌بخش است.

نشانی: تهران، بزرگراه اشرفی اصفهانی، نرسیده به پل بزرگراه شهید همت، خیابان شهید قموشی، خیابان بهار، نبش کوچه چهارم، پلاک 1

کدپستی: 1461965381

عوارض شيمي درماني سرطان ريه

تلفن و دورنگار: 44265001 (9821+)

کارگاه های آموزشی

اخبار

JCR

خبرگزاری سیناپرس

پیوندهای مرتبط