عوارض تزریق کورتون در پوست

  کورتون، فواید و مضرات

 

  مقدمه:

  کورتون ها داروهای بسیار محبوبی بین پزشکان و بیماران هستند، چرا که علائم را به خوبی کاهش می دهند و به همین دلیل بسیار پرمصرف هستند. اما متاسفانه گاهی بدون توجه به عوارض آنها به صورت بی رویه استفاده می شوند. این مسئله تا جایی پیش رفته که دگزامتازون تزریقی شایع ترین داروی تجویزی در کل نسخ دارویی کشور است و کمیته کشوری تجویز و مصرف منطقی داروی وزارت بهداشت با در نظر گرفتن میزان مصرف این داروها در سایر کشورها معتقد است این میزان تجویز دگزامتازون با جمعیت کشور و وضع اپیدمیولوژیک بیماریهای التهابی همخوانی ندارد.

  این داروهای محبوب می توانند عوارض جانبی زیادی داشته باشند. عوارض داروهای کورتونی به میزان و مدت مصرف آنها بستگی دارد. هر چه مقدار و مدت درمان باشد عوارض آن خواهد بود.توجه داشته باشید پزشکان با توجه به منافع و زیانهای دارو تصمیم به تجویز آن می گیرند، اما گاهی اصرار بیمار به تجویز داروی تزریقی و یا بهبود سریع علائم بیماری موجب می شود پزشک از این گروه دارویی، دارو تجویز کند.

عوارض تزریق کورتون در پوست

 

  اثرات درمانی کورتیکواستروئیدها:

    کورتیکواستروئیدها جهت تسکین التهاب ایجاد شده در نواحی مختلف بدن به کار می روند. آنها باعث کاهش تورم، قرمزی، خارش و واکنشهای آلرژیک می شوند. همچنین به عنوان بخشی از پروسه درمانی در بیماریهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرند مانند آلرژیهای شدید یا مشکلات پوستی، آسم، آرتریت و برخی بیماریهای دیگر که توسط پزشک تشخیص داده می شود.

  کورتیکواستروئیدها داروهای بسیار قوی هستند که در کنار اثرات سودمندشان برای درمان بیماریهای مختلف، عوارض جانبی گوناگون و گاهی خطرناک دارند.

  عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها:

  * کورتیکواستروئیدها باعث کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت می شوند. همچنین در صورت ابتلا فرد به عفونت می توانند درمان را سخت تر کنند.

  * کورتیکواستروئیدها مانع فعالیت سلولهایی می شوند که در استخوان سازی و رسوب کلسیم در استخوانها نقش دارند، از سوی دیگر در جذب کلسیم نیز تداخل ایجاد می کنند که این دو فرآیند موجب پوکی استخوان و یا تشدید آن می شود.

  * افزایش اشتها از عوارض جانبی دیگر کورتونها است که به همین دلیل به کسانی که تحت درمان با کورتون قرار می گیرند توصیه می شود غذاهای کم کالری استفاده کنند.

  * مشکلات چشمی مانند کاهش بینایی در اثر ابتلا به آب مروارید و گلوکوم (آب سیاه) در مصرف طولانی مدت کورتون از عوارض دیگر آن است.

  * تغییر رنگ پوست در اثر استفاده از پمادهای حاوی کورتیکواستروئید

  * استفاده مکرر از کورتونها باعث تحلیل رفتن عضلات می شود. به دلیل تخریب پروتئین های بدن پروتئین غذایی فرد باید حتی الامکان بالا باشد.

  * از عوارض دیگر کورتونها افزایش میزان چربی است. این حالت بعلاوه تورم بدن باعث پف کردن صورت فرد شده و علامتی به صورت ماه ( Moon Face ) ایجاد می کند. (مثل ماه گرد می شود)

  * کورتیکواستروئیدها با دفع پتاسیم و جذب سدیم موجب تورم می شوند. مصرف نمک در این بیماران این عارضه را تشدید می کند. رژیم غذایی چنین افرادی در حد امکان باید بدون نمک باشد. این عارضه باعث بالا رفتن فشار خون و ایجاد بیماری پرفشاری خون در افراد مستعد می شود که خود عاملی برای بروز مشکلات قلبی عروقی دیگر است.

  * از دیگر مشکلات مصرف این داروها ایجاد وابستگی فیزیکی به آنها در دوزهای بالا و دوره های طولانی مدت است که به همین دلیل در صورت مصرف طولانی مدت از قطع یکباره و ناگهانی آنها به شدت باید اجتناب شود.

  * علاوه بر اینها استفاده از کورتیکواستروئیدها می تواند موجب سردرد، سرگیجه، عصبانیت، افسردگی، هیجان پذیری، درد یا ضعف عضلانی، افزایش تعریق، تشنگی شدید، کبود شدگی غیر طبیعی، اختلال در قاعدگی، اختلال در خواب، ایجاد آکنه، رشد موهای زائد، ناراحتی معده و گاهی خونریزی گوارشی می شود.

  البته نکته مهم این است که این عوارض در صورت مصرف زیاد و طولانی مدت کورتیکواستروئیدها احتمال بروز بیشتری پیدا می کنند و ما نباید با توجه به نگرانی از دانستن عوارض دارو از مصرف آن با تجویز پزشک خودداری کنیم زیرا در بسیاری موارد فواید دارو بر مضرات آن ارجحیت دارد و نظر پزشک معالج در این مورد بسیار حائز اهمیت است.

  متاسفانه امروزه با مصرف خودسرانه و بیش از حد کورتیکواستروئیدها مانند کورتیکواستروئیدهای موضعی، قطره های چشمی کورتیکواستروئید و قرص های خوراکی دگزامتازون به عنوان داروی چاق کننده و اشتها آور روبرو هستیم. هدف اصلی این مطلب، دادن آگاهی در مورد عوارض کورتیکواستروئیدها به عموم می باشد، امید آن می رود که با ارائه این مطالب از مصرف خودسرانه این داروها کاسته شود.

 

  کورتیکواستروئیدهای موضعی

    کورتیکواستروئیدهای موضعی جهت کنترل مشکلات مختلف التهابی پوست، در سطح پوست مورد استفاده قرار می گیرند. آنها باعث کاهش علائمی مانند خارش و قرمزی پوست می شوند، به این صورت که جذب سلولهای پوستی شده و مانع تولید فاکتورهای التهابی توسط سلولهای پوستی در هنگام مواجهه با مواد آلرژی زا می شوند. التهابات پوستی توسط فاکتورهای التهابی همچون پروستاگلندین ها و ترکیبات دیگر ایجاد می شوند که این ترکیبات موجب گشادی عروق خونی و رسیدن سایر فاکتورهای التهابی به منطقه مورد نظر می شوند که نتیجه آن ایجاد قرمزی، خارش و تورم در آن ناحیه از پوست است. کورتیکواستروئیدها با مهار این فرآیند موجب کاهش التهاب و بهبود علائم می شوند.

  کورتیکواستروئیدهای موضعی از لحاظ قدرت اثر در 4 دسته ضعیف، متوسط، قوی و بسیار قوی قرار می گیرند.

  به عنوان یک قانون کلی، ضعیف ترین دارو که موثر نیز باشد باید مورد استفاده قرار گیرد و برای اینکه خطر عوارض جانبی به حداقل برسد بویژه کورتیکواستروئیدهای بسیار قوی باید برای دوره زمانی کوتاهی مورد استفاده قرار گیرند.

  عوارض جانبی اشکال موضعی می تواند خیلی شبیه به اشکال سیستمیک در بدن باشد اما در صورت استفاده بجا و صحیح از آنها کمتر اتفاق خواهد افتاد.

  عوارض جانبی موضعی کورتیکواستروئیدهای موضعی شامل:

  نازک شدن پوست (آتروفی پوست)، تورم عروق خونی نازک روی پوست و حالت بیرون زدگی آنها، کاهش موقت رنگدانه های پوست در سطح مورد استفاده، وجود آلرژی به استروئیدها که می تواند موجب بدتر شدن اگزما شود و منجر به ایجاد عفونت گردد، (استروئیدهای موضعی هرگز نباید برای درمان پوست ملتهب شده ای که در عین حال دچار عفونت نیز هست استفاده شود مگر آنکه عفونت پوست نیز به صورت جداگانه ای مورد درمان قرار گیرد).

  عوارض سیستمیک این داروها در صورت استفاده طولانی مدت استروئیدهای قوی بر روی بخش وسیعی از سطح بدن ایجاد می شود که می تواند شامل سرکوب فرآیند رشد و سرکوب فعالیت غده آدرنال باشد.

  کودکانی که نیاز به استفاده متناوب و دوره های طولانی از استروئیدهای قوی دارند در معرض خطر بیشتری از عوارض سیستمیک نسبت به بزرگسالان قرار دارند و حتما باید در دوره درمان میزان رشد و نمو آنها کنترل شود.

  در مورد مصرف داروهای کورتیکواستروئید موضعی برای کودکان شایان ذکر است که کودکان خصوصا نوزادان به عوارض جانبی استروئیدهای موضعی خیلی حساس ترند. زیرا به دلیل پوست نازک و مرطوب آنها این داروها جذب بدن شده و گاه در مصرف طولانی مدت باعث کاهش رشد قدی کودک و کوتاه قد شدن می شود.

  استروئیدهای بسیار قوی به هیچ وجه نباید برای کودکان زیر یکسال مورد استفاده قرار گیرند و در کودکان بزرگتر نیز در صورت امکان برای مدت زمان خیلی کوتاه جهت کنترل التهابات استفاده شود.

  در کودکان با اگزمای شدید مزمن حتما باید رشد آنها کنترل شود زیرا در این موارد احتمال جذب استروئید و اثر سوء بر رشد طبیعی کودکان می باشد.

  در ضمن، پوشاندن آن قسمت از پوست کودکان که تحت درمان با استروئیدهای موضعی قرار گرفته درست نمی باشد زیرا این امر جذب استروئید به بدن را افزایش می دهد که این مورد خصوصا در مورد پوشک کردن کودکان بسیار مهم است و به هیچ وجه نباید کودکان را در زمان استفاده از استروئیدهای موضعی پوشک کرد (خصوصا در مورد ادرار سوختگی کودکان)

  البته توجه داشته باشیم که استفاده از استروئیدها فقط در صورتیکه سایر راهکارهای درمانی برای رفع ادرار سوختگی موثر نباشد و فقط و فقط برای دوره های کوتاه مدت در کمترین مقدار ممکن و با استفاده از ضعیف ترین استروئیدها مجاز می باشد.

 

  قطره های چشمی کورتیکواستروئید

    قطره های چشمی کورتیکواستروئید در زمان بروز مشکلات چشمی برای جلوگیری از وارد شدن صدمات جدی به چشم مورد استفاده قرار می گیرند، همچنین موجب تسکین قرمزی، التهاب و سایر مشکلات چشمی می شوند.

عوارض تزریق کورتون در پوست

  متاسفانه این روزها استفاده از قطره های چشمی حاوی کورتیکواستروئید از جمله بتامتازون، آن هم بدون تجویز پزشک توسط برخی از افراد رو به افزایش است. مصرف خودسرانه این داروها بدون تجویز پزشک متخصص، می تواند عوارض زیادی را به همراه داشته باشد.

  عوارض این قطره ها عبارتند از: عفونت های چشمی، کاهش بینایی، درد چشم، تهوع و استفراغ، ابتلا فرد به آب سیاه (گلوکوم) و آب مروارید (کاتاراکت).

  همچنین در صورت وجود برخی بیماریها حتما باید پزشک معالج را مطلع سازیم تا در خصوص نحوه مصرف این داروها بطور ویژه راهنمایی شویم از جمله در مواردی که بیماریهای چشمی زیر در فرد وجود دارد:

  * کاتارکت و گلوکوم: کورتیکواستروئیدها می توانند باعث ایجاد بیماری یا بدتر شدن آن بشوند.

  * بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم: در این بیماران، بیماری گلوکوم و یا کاتاراکت آنها بوسیله کورتیکواستروئیدها پیشرفت می کند.

  * بالا بودن فشار داخل چشم و سل چشمی (به صورت فعال یا نهفته)

  * عفونت های چشمی: کورتیکواستروئیدها می توانند باعث بدتر شدن عفونت چشمی یا بروز عفونت چشمی جدید شوند.

  دگزامتازون

    دگزامتازون یا آن طور که بعضا دگزا گفته می شود ، یکی از داروهایی است که در اشکال مختلف خود (الگزیر، قرص، قطره، آمپول و پماد) یکی از پرمصرف ترین داروهاست.

  امروزه دگزامتازون توسط برخی افراد به عنوان داروی چاق کننده استفاده می شود که توضیح زیر در مورد آن ضروری است:

  دگزامتازون علاوه بر اینکه اشتها را زیاد می کند، از طریق ایجاد تورم در بدن، شما را چاق می کند. در حقیقت یکی از عوارض استفاده زیاد از کورتون ها گرد شدن و پف کردن صورت است که به دلیل تورم تدریجی در بدن و افزایش میزان چربی است. در نتیجه بیمار احساس می کند که چاق و قوی بنیه شده است. اما حقیقت این است که تمام کورتون ها در استفاده مکرر باعث تحلیل رفتن عضلات و پوکی استخوان می شوند.

  با توجه به اینکه دگزامتازون جزء قوی ترین کورتون هاست بالطبع عوارض این داروها که در ابتدای بحث در مورد آنها صحبت شد با مصرف مقادیر کمتر دگزامتازون ممکن است اتفاق بیفتد.


کورتون عامیانه گروهی از داروهاست که خاصیت مسکن و تضعیف سیستم ایمنی بدن را داشته و در درمان تعداد زیادی از بیماری‌ها کاربرد دارند. علمی این داروها کورتیکواستروئید است و به شکل قرص، آمپول، اسپری و پمادهای موضعی در بازار وجود دارند.




عوارض تزریق کورتون در پوست

پردنیزولون، بتامتازون، دگزامتازون، متیل پردنیزولون، تریامسینولون، هیدروکورتیزون و کلوبتازول همه از انواع کورتون‌ها هستند.

 

برای درمان برخی بیماری‌ها، به عنوان مسکن فوری از انواع کورتون‌ها استفاده می‌شود، مثلا در حساسیت‌های شدید (مثلا بعد از تزریق پنی‌سیلین)، تزریق یک آمپول کورتون می‌تواند نجات‌بخش باشد، یا در حملات شدید آسم، استفاده از کورتون خوراکی یا تزریقی باعث باز شدن راه‌های هوایی و بهبودی می‌شود.

 

در بسیاری از بیماری‌های پوستی حاد نیز پمادهای حاوی کورتون برای تسکین علامتی به کار می‌روند.

برای درمان نارسایی غده آدرنال (فوق کلیوی) و زمانی که کورتون در بدن ترشح نمی‌شود، نیز از داروهای کورتونی استفاده می شود.

 

موارد بی‌شماری از کاربرد این داروها در درمان درازمدت بیماری‌ها وجود دارد که قابل جایگزینی با هیچ داروی دیگری نیستند و به دلیل خاصیت تضعیف ایمنی کورتون‌ها، استفاده وسیع از این داروها برای درمان بیماری‌های خود ایمنی صورت می‌گیرد.

مثلا برای درمان روماتیسم مفصلی، انواعی از بیماری‌های کلیوی، نوعی از هپاتیت که هپاتیت خودایمنی یده می‌شود و انواعی از بیماری‌های پوستی مزمن، استفاده از کورتون به مدت طولانی کاربرد دارد.

 

درمان بیماری کرون که یک بیماری روده‌ای است و بیماری ام‌اس نیز در مراحل مختلف با کورتون‌ها صورت می‌گیرد.

اسپری‌های تنفسی مثال خوبی برای این فرم دارو هستند. اسپری بکلومتازون و فلوتیکازون در حال حاضر اساس درمان درازمدت آسم هستند و خوشبختانه عوارض بسیار کمی دارند. اسپری بینی این داروها نیز موجود است که با کمترین عارضه در درمان حساسیت‌های فصلی به کار می‌روند.

 

در مورد بیماری‌های مفصلی نیز در صورتی که مصرف دارو لازم باشد، تزریق داخل مفصل موثرتر و با عارضه کمتری همراه است.

اخیرا انواعی از کورتون موضعی به شکل انما برای درمان بیماری‌های روده‌ای نیز به بازار عرضه شده است.

 

عوارض کورتون‌ها کدامند؟

بعد از چند روز از مصرف کورتون، قرمزی و پف کردن صورت توجه اطرافیان را جلب می‌کند. در صورت ادامه مصرف دارو، جمع شدن چربی در پشت گردن و بین کتف‌ها باعث به هم خوردن تناسب اندام خواهد شد.

 

از عوارض دیگری که به دنبال مصرف طولانی کورتون به وجود می‌آید، رشد موهای زاید روی ران، تنه و صورت که برای خانم‌ها آزاردهنده است.

 

همچنین استفاده طولانی مدت در افراد مستعد می‌تواند باعث بالا رفتن قند خون و دیابت شود.

پوکی استخوان نیز از عوارض شناخته شده مصرف طولانی مدت این داروهاست.

از عوارض دیگر باید به افسردگی و فشار خون اشاره شود.

 

به دلیل خاصیت ضد التهابی قوی کورتون‌ها، متاسفانه این داروها مورد استفاده بیش از حد و خارج از قاعده قرار می‌گیرند و عوارض زیادی برجا می‌گذارند، مثلا در مورد انواع دردهای معمول اسکلتی و عضلانی گاهی از کورتون تزریقی استفاده می‌شود که اثر آن تسکین موقتی درد است و بیمار شروع به استفاده مرتب از این داروها می‌کند و عوارضی که پیشتر برشمرده شد، گریبانگیر او می‌شود.

 

در سال‌های اخیراستفاده از دگزامتازون تزریقی برای تسکین گلودردهای ویروسی رایج شده است که به دو دلیل خطاست: اول این‌که گاهی باعث افت قدرت ایمنی شده و بیماری عفونی شدیدتری را به دنبال خواهد داشت و دوم این‌که اگر مرتب تکرار شود، عوارض دارو بی‌جهت به بیمار تحمیل می‌شود.

 

برای کاهش عوارض کورتون ها چه باید کرد؟

مصرف کورتون البته در درمان بسیاری از بیماری‌ها حیاتی و لازم است و باید عوارض آن را به نوعی پذیرفت. خوشبختانه تمهیداتی برای کاهش این عوارض وجود دارد که به آنها اشاره می‌شود:

1 ـ کورتون‌ها را باید فقط زمانی که لزوم مصرف آن مشخص است، استفاده کنیم.

2 ـ کمترین میزان ممکن را استفاده کنیم و در کوتاه ترین زمان، درمان را به پایان برسانیم.

3 ـ تا حد امکان از فرم موضعی مثلا اسپری یا تزریق در مفصل استفاده کنیم.

عوارض تزریق کورتون در پوست

4 ـ عوارض دارو را با درمان‌های کمکی کم کنیم، مثلا برای کاهش عارضه پوکی استخوان استفاده از کلسیم و ویتامینD و برای کاهش فشار خون، محدودیت نمک مصرفی موثر است.

5 ـ تا حد امکان از داروهای کوتاه اثر مثل هیدروکورتیزون و پردنیزولون استفاده شود.

 

یادآوری این نکته لازم است که برای بسیاری از بیماری‌ها، استفاده کوتاه مدت کورتون و برای برخی بیماری‌ها استفاده درازمدت و حتی مادام‌العمر کورتون‌ها لازم است، ولی باید عوارض این داروها را بدانیم و هرگز آنها را بیجا مصرف نکنیم.

 

کورتون را خودسرانه مصرف نکنید

بعضی افراد برای افزایش وزن از ترکیبات کورتون‌دار استفاده می‌کنند که این داروها در آنها باعث احتباس آب و نمک در بدن شده و در نتیجه افزایش وزن را موجب می‌شود.

یکی دیگر از عوارض داروهای کورتونی، عوارض گوارشی در کسانی که زخم‌های اثنی عشری و معده دارند، است و در این موارد باید احتیاط کرد و در کنار داروهای کورتونی یکسری داروهای گوارشی تجویز کرد.

 

بیمارانی که سابقه فشار خون دارند یا ترکیبات افزایش‌دهنده ادرار (دیورتیک) مصرف می‌کنند، باید به تداخل آن با داروهای کورتونی توجه کنند.

 

اگر مصرف داروهای کورتونی زیرنظر پزشک معالج باشد، نحوه مصرف و دوز مصرفی می‌تواند عوارض را کاهش دهد.

 

مصرف کورتون را فقط تحت‌نظر پزشک معالج، قطع کنید

کاهش و یا قطع مصرف داروی کورتونی در افرادی که به مدت طولانی مصرف‌‌کننده این دارو هستند، باید تحت‌نظر پزشک معالج صورت گیرد، زیرا قطع ناگهانی و خودسرانه این دارو عواقب ناگواری در پی دارد.

 

علت بروز این حالت، به سیستم بین غده هیپوفیز و غده فوق‌کلیه در بدن مربوط می‌شود. در افرادی که به علت ابتلا به روماتیسم یا بیماری‌های دیگر، به مدت طولانی از کورتون استفاده می‌کنند، این سیستم بلوکه می‌شود، از این‌رو این احتمال وجود دارد که در صورت قطع ناگهانی داروی کورتون، با هیجانی کوتاه مدت، فرد وارد حالت اغما شود.

 

از پماد کورتونی برای مدت طولانی استفاده نکنید

پمادهای کورتونی تا 7 درصد باعث بهبود بیماری‌های پوستی فرد می‌شود، اما استفاده طولانی مدت و بیش از دو تا سه هفته از پمادهای کورتونی، به علت بروز برخی عوارض ممنوع است.

 

هدف و اثر اصلی درمان با پمادهای کورتونی، اثر ضدالتهابی و ضد خارشی آنهاست.

پمادهای کورتونی برای درمان اگزماها مناسب هستند، ولی حتی‌الامکان باید از مصرف کورتون‌های قوی در نوزادان خودداری کرد و در بزرگسالان نیز نباید بیش از دو تا سه هفته از پمادهای کورتون استفاده کرد.

 

نازکی پوست و عروق سطحی پوست و در پی آن افزایش عفونت‌های ویروسی قارچی از عوارض استفاده ناسب و طولانی مدت پمادهای کورتونی است.

 

در کودکان از پماد کورتونی ضعیف استفاده کنید

در دوره کودکی باید از پمادهای کورتونی ضعیف استفاده شود، زیرا در غیر این صورت با توجه به وسعت زیاد سطح پوست بدن کودک نسبت به وزنشان باعث می‌شود که جذب بیشتری از این مواد صورت گیرد و کودکان در معرض عوارض ناشی از مصرف این پمادها هستند.

 

در روی صورت، نواحی چین‌ها، نواحی تناسلی و ناحیه پوشک بچه یعنی در چین‌های کشاله ران جذب پمادهای کورتونی بسیار زیاد است. در این نواحی به دلیل نازکی پوست و فضای بسته چین‌ها قدرت جذب بسیار بالاست که این پمادها وارد سیستم عمومی بدن شده و می‌توانند بر رشد کودکان اثر منفی و معکوس بگذارد.

 

مصرف پمادهای کورتونی در اطراف چشم و مخصوصا در کودکان باعث ایجاد بیماری‌هایی همچون آب مروارید، آب سیاه و افزایش فشار چشم می‌شود.

 

استفاده از کورتون با قدرت زیاد بر روی سطح وسیعی از پوست، به خصوص در کودکان باعث جذب داخلی کورتون می‌شود که این جذب داخلی باعث بلوکه شدن ترشحات کورتون داخلی از قشر سورنال شده و فرد ممکن است دچار حملات آدیسونی و یا حملات ناشی از کم کاری هورمون کورتون شود که در برخی موارد سبب مرگ، به ویژه در کودکان و نوزادان می‌شود.

فرآوری: نیره ولدخانی

بخش سلامت تبیان


منابع:

جام جم – دکتر رضا کریمی ، متخصص بیماری‌های داخلی

ایسنا – دکتر سید حسن صیرفی ، فوق تخصص پوست و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

ایسنا – دکتر احمدرضا جمشیدی ، عضو هیات مدیره انجمن روماتولوژی

ایسنا – دکتر شادنیا، داروساز و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

 

مطالب مرتبط:

کورتون ها؛ داروهایی بحث برانگیز

عوارض خود درمانی با قطره های کورتون چشمی

حقایقی درباره داروهای کورتیکواستروئید

زدن آمپول بهتر از خوردن داروست؟

دارو درمانی در آسم

کلینیک درد مهرگان –

اگر کورتون من را بهتر از قبل خواهد ساخت ، چرا من نباید تزریق دیگری داشته باشم!

در زیر ده دلیل آورده شده برای اینکه شما یک تزریق کورتونی نداشته باشید.

آسیب شناسی که وجود دارد اینست که بدن با التهاب بهبود می یابد. بدون التهاب، هیچ بهبودی نخواهد بود. این یک واقعیت است. هنگامی که مچ پا یک شخص رگ به رگ می شود، تورم مداوم برای یک تا سه روز تلاش بدنی برای التیام این منطقه است. اگر شما می خواهید جلوی بهبودی را بگیرید، التهاب را متوقف کنید. این دقیقا همان چیزی است که کورتون انجام می دهد.

طب مدرن اولین قانون شفا را فراموش کرده است: بدن با التهاب بهبود می یابد. طیف آبشار التهابی، از جمله فاگوسیتوز (سلول های ایمنی تمیز کننده منطقه)، رگ زایی (تشکیل عروق خونی جدید)، و تشکیل فیبروبلاست (تشکیل کلاژن جدید) توسط کورتون مهار می شود. کورتیزون همچنین مهاجرت سلول های ایمنی به ناحیه آسیب دیده را مهار می کند. این روند مهاجرت و ترمیم چیزی است که باعث درد می شود. مهار کورتیزونی این ترمیم، طوری است که فرد احساس می کند بهتر شده است. فرد یک تزریق کورتون برای کنترل درد انجام می شود. این یک انتخاب بد است چرا که آنها با تفکر بهبودی ساختار را تضعیف می کنند- به طوری که آنها همچنان به انجام ورزش و فعالیت های بدنی خود ادامه می دهند، متوجه نیستند که آنها روند تحلیل برنده را تسریع می بخشند.

عوارض تزریق کورتون در پوست

کورتون، با مهار ترمیم نرمال واکنش التهابی، روند تحلیلی در تاندونها، رباطها، مفاصل و که در آن تزریق می شود را تسریع می کند. همچنین به فرد یک حس کاذب از بهبودی این منطقه می دهد، در حالیکه این طور نیست. ترکیبی از یک تزریق کورتون و پیگیری ورزش، یک ترکیب فوق العاده مرگبار برای غضروف است.

چیزی جز اصلاح آرتروسکوپی که نابودی غضروف را سرعتر می کند، نخواهد بود. مطالعات بر روی حیوانات نشان داده است که حتی یک تزریق کورتون به یک منطقه به علت روند بیوشیمیایی آسیب غیر قابل برگشتی به مفاصل و غضروف ها وارد خواهد کرد. یکی از سریع ترین راه ها برای از بین بردن غضروف و یا مفصل ران و زانو جایگزینی یک تزریق کورتونی به این مناطق است.

کورتیزون، با مسدود کردن روند بهبودی، اجازه نمی دهد که ساختار آسیب دیده، یک سیگنال درد که نشان دهنده یک رویداد نادرست و یا خرابی در منطقه است، را ارسال نماید. کورتیزون، در بهترین حالت، پس از آن فقط ماسکی برای درد و آسیب است. آسیب ادامه می یابد، اما به دلیل اینکه هیچ سیگنال دردی وجود ندارد، فرد فکر می کند همه چیز خوب است، در حالیکه این چنین نیست. تنها چیزی که می تواند رخ دهد این است که آسیب با سرعت ادامه می یابد.

اگر تزریق کورتونی واقعا موفق باشد، ساختار آسیب دیده ممکن است برای همیشه قادر به شروع یک سیگنال درد نبوده، و در نتیجه هیچ آسیبی نخواهد بود. آنچه که معمولا اتفاق می افتد این است که ساختار در نقطه ای که اثرات مهاری تزریق کورتونی را دریافت کرده رو به وخامت گذاشته و شروع به صدمه زدن می کند. مشکل این است که فرد به ارتوپد خود برای دیگر مشکلات ناشی از تزریقات کورتیزونی بر می گردد؛ در حالیکه هرگز متوجه نمی شود که تزریق بسیار باعث درد شده و تخریب مفاصل سرعت می بخشد. چنین شخصی بر روی یک شیب لغزنده قرار می گیرد که می تواند زندگی ورزشی حرفه ای خود را پایان دهد.

هیچ چیز نمی تواند یک مفصل را سریعتر از حد نابود سازد به جز یک تزریق کورتون (البته، شاید، آرتروسکوپی غضروف و منیسک نیز باعث اینحالت گردند). احتمال نیاز شما به یک تعویض مفصل در حدود یک در ده است. ده درصد از مردم در ایالات متحده یک تعویض مفصل خواهند داشت.

حدس بزنید چه درصد از افرادیکه نیازمند تعویض مفصل هستند یک تزریق کورتون داشته اند؟ درست است، در حدود ۱۰۰٪. شما می خواهید یک تعویض مفصل داشته باشید؟ تنها با داشتن تزریق کورتون یا خانواده هایی از آن به مفاصل، رباط ها، تاندون ها. کورتیزون سمی برای بافت همبند بدن، از جمله غضروف، عضلات، لیگامانها، مینیسک، و تاندون می باشد. بنابراین، هنگامی که کورتیزون به این ساختارها تزریق می شود، مرگ این سلولها مشاهده می شود.

افزایش موقتی قند خون یکی از این عوارض است، که در افراد دیابتی می تواند نگران کننده باشد. اگر شما داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید، ممکن است نیاز به قطع مصرف آنها را برای چند روز قبل از تزریق کورتون برای کاهش خطر خونریزی یا کبودی داشته باشید. برخی مکمل های غذایی نیز اثر رقیق کننده خون دارند که باید نسبت به مصرف آنها قبل از تزریق احتیاط های لازم را مدنظر داشته باشید چرا که این روش می تواند در برخی موارد همراه با خونریزی ناشی از پارگی عروق کوچک باشد. افزایش وزن، بالا رفتن فشار خون می تواند جزو عوارض طولانی مدت آن محسوب گردد.

پیری سالم شامل بخش فعالی از زندگی است. اگر از عوارض ناشی از پیری در رنج هستید و می خواهید روزهای بازنشستگی بدون دردی را تجربه کنید بهتر است برای اینکار به تزریق کورتیزونی متوصل نشوید. چرا که با اینکار با خطرات بیشتری روبه رو خواهید شد.

بعد از تزریق شما شاهد نازک شدن پوست و بافت نرم اطراف محل تزریق خواهید بود. این عوارض پوستی به اینجا ختم نمی شود بلکه می تواند باعث سفید یا روشن تر شدن رنگ پوست اطراف تزریق گردد. نازک شدن استخوان ( پوکی استخوان) و مرگ استخوان ( استئونکروز) و عفونت مفصلی مواردی است که می تواند با تزریق کورتیزونی به وجود بیاید.

افراد راه آسان را ترجیح می دهند. با گرفتن یک تزریق کورتون و پوشش درد، مردم نیازی به گرفتن درمان های بهبود دهنده نمی بینند. هر درمانی که گردش خون به منطقه را افزایش دهد، کمک کننده خواهد بود. درمان ها مانند ورزش، آزاد کردن انرژی، مغناطیسی، ماساژ، فیزیوتراپی کایروپراکتیک،  طب سوزنی، گیاهان دارویی، ویتامین ها، در واقع می توانند به التیام جراحت ها تا حدی کمک کنند.

تزریق کورتون و تزریق درمانهای تکثیری مثلا ازون تراپی دو جریان مخالف هم هستند. مثلا در درمان با ازون تراپی مواردی مانند اثر بر بهبودی، تاثیر بر ترمیم، تاثیر بر روی رشد کلاژن، و بر روی رشد تاندون، و بر مقاومت رباط، و روی رشد غضروف، اثرات بهبود یافته ای مشاهده شده، که در مقایسه با کورتیزون این موارد همگی مهار می شوند.

در کلینیک درد مفتخریم تا خدمات تخصصی و فوق تخصصی زیر را ارائه دهیم:

– درمان آرتروز زانو
– درمان دردهای شانه
– درمان اختلالات ستون فقرات
– درمان کلیه دردهای عضلانی و اسکلتی
– درمان دردهای لگن
– درمان دردهای گردن و کمر
– درمان تنگی کانال نخاعی
– تعویض مفصل زانو و لگن با جراحی
– درمان کلیه مشکلات ارتوپدی
– درمان تنگی کانال مچ دست
– اوزون درمانی
– نوار عصب و عضله
– انجام کلیه روش های تشخیصی جهت مشکلات عصبی و عضلانی

مطلب قبلی

علت زانو درد من چیست؟

مطلب بعدی

علل و مراحل ابتلا به آرتروز زانو

ورزش تصویری برای تقویت زانو

درمان دیسک کمر با استفاده از دیسکوژل(+هزینه)

ورزش برای کمردرد و زانو درد (آموزش تصویری)

تفاوت اوزون تراپی با تزریق كورتون‎

نوبت دهی و اطلاعات تماس

راه های درمان ورم‌ زانو و درد شدید آن‌ چیست؟


علائم استئوآرتریت زانوها

چه عواملی سبب آسیب و پارگی تاندون آشیل و درد مچ پا میشود؟

سیستم عصبی‌ نخاع چه مسیری دارد و آسیب به آن چه عواقبی؟!!


شکستگی استخوان لگن چگونه رخ می دهد؟


ورزش برای درمان درد پشت زانو

تزریق تریامسینولون در سر برای درمان ریزش مو سکه ای خط اول در درمان این بیماری است . در این بیماری ضایعات به صورت نواحی مدور یا بیضی شکل و با حدود کاملا مشخصی تظاهر می‌کنند. استرس به عنوان علت این بیماری ذکر شده، ولی وراثت و وجود بیماری دیگر از قبیل: مشکلات تیروئید، کم‌خونی شدید، ویتلیگو، دیابت و در ابتلا به این بیماری موثر شناخته شده است. این بیماری با درگیری فولیکول مو و گـاهی اوقـات نـاخن‌ها همراه است. تظاهر اصـلی بیمـاری معمـولا بـه صـورت شروع سـریع ریـزش مـو در یـک ناحیـه مـشخص و معمولا گرد است. ریزش موی سکه‌ای در مردان و زنان به طور یکسان شیوع دارد.

ریزش موی سکه‌ای یا آلوپسی آره آتا در هر سنی می‌تواند هر ناحیه مـوداری را درگیـر کنـد، امـا پوست سر درگیر می‌شود. گـاهی بیمـار احـساس سوزش خفیفی می‌کند یا احساس خـارش در ناحیـه درگیر دارد. پوست ناحیه درگیـر صـاف یـا کمـی قرمز است و امکان دارد قطعات کوتاهی از مو داشته باشند. ساقه مو در آلوپـسی آره آتـا بـه خـوبی شـکل نگرفته و هنگام رسیدن به سطح شکننده است.

در تمام انواع آلوپسی آره آتا، فولیکول‌های مو وقتی سیگنال مناسبی دریافت کنند زنده می‌مانند و برای رشد مجدد مو ‏ آماده خواهند شد. در تمام موارد، رشد مجدد مو ممکن است بدون درمان یا پس از سال‌ها صورت گیرد.

این دارو با عبور از غشاء سلولی به گیرنده های خود در سیتوپلاسم متصل شده و كمپلكس دارو-گیرنده وارد هسته سلولی می شود. این كمپلكس با اتصال به نواحی خاصی از DNA موجب تحریك روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت آنزیم هایی می گردد كه در نهایت مسئول اثرات سیستمیك كورتیكواستروئیدها می باشند. كورتیكواستروئیدها با جلوگیری از تجمع سلول های التهابی در ناحیه التهاب، مهار فاگوسیتوز و آزادشدن آنزیم های مسئول در التهاب و مهار ساخت و آزاد شدن واسطه های شیمیایی التهاب، اثرات ضدالتهابی خود را اعمال می كند.

عوارض تزریق کورتون در پوست


درمان ریزش مو سکهای شامل اطمینان به بیمار برای بهبود با درمانهای ساده به شرط حوصله بیمار است و از استعمال مواد محرک مانند سیر و پیاز گرفته تا اشعه ماوراء بنفش و ایجاد آلرژی تماسی با DNCB , DPC و اسکواریک اسید و استعمال پمادهای تنظیم کننده ایمنی مانند پروتوپیک گرفته تا استعمال پماد های کورتون موضعی قوی و تزریق کورتن داخل ضایعه و تجویز داروهای سیستمیک مانند کورتن خوراکی یا کورتن به صورت پالس و داروهای خوراکی تغییر دهنده ایمنی را میتوان برحسب مورد به کار برد. اما گاهی با درمانها هم هیچ تاثیر مثبتی دیده نمی شود و بیماری پابرجا می ماند. نحوه واکنش بیمار به این بار عصبی شدید در سرنوشت و آینده او تاثیر به سزایی دارد که بایستی با آموزش مناسب اجتماعی و تقویت روحی بیمار آنرا به نحو مناسب تامین کرد.

برای درمان از محلول های حاوی کورتون یا تزریق کورتون در پوست استفاده می شود. تزریق کورتون ( آمپول تریامسینولون ) درون پوست ناحیه بدون مو هر ۴-۶ هفته تکرار می شود. پمادهای حاوی آنترالین نیز تاثیر خوبی دارد. اخیرا از تابش لیزر اگزایمر هم برای تحریک رویش موها استفاده می شود. می توان درکنار درمان های اصلی از محلول ماینوکسیدیل استفاده کرد. موهای جدید در ابتدا نازک و سفیدرنگ هستند ولی به تدریج رنگ و جنس اولیه را پیدا می کنند.

پیشرفت بیماری غیرقابل پیش بینی است. ممکن است ریزش مو فقط به همان یک بار ختم شود و یا بعد از بهبود یک ناحیه موهای ناحیه دیگری بریزد و این مساله چندین بار تکرار شود و سال ها طول بکشد. در طاسی های کوچک اگر علی رغم درمان ، موها بعد از ۱-۲ سال رشد نکند می توان کاشت مو انجام داد.

این بیماری در دهه دوم و چهارم زندگی شیوع بیشتری دارد. البته سیر بیماری در افراد مختلف، متفاوت است. ممکن است بعد از چند ماه موهای جدید رشد کنند یا در برخی افراد، ضایعات جدیدی در نقاط دیگر دیده شوند.

گرچه کچلی سکه‌ای گاهی می‌تواند تهدیدی جدی برای موها محسوب شود، اما معمولا بیماری جدی‌ای تلقی نمی‌شود و غالبا این مشکل خودبه‌خود بعد از گذشت مدتی خوب می‌شود، یعنی ابتدا ریشه موهایتان می‌ریزد و بعد از مدتی دوباره جوانه می‌زند و همه موها بعد از 3 تا 6 ماه جایگزین می‌شوند.

در بعضی موارد هم مشکل به همین جا ختم نمی‌شود و به صبوری بیشتری نیاز است. در چنین مواقعی ممکن است موهای یک قسمت شروع به ریزش کرده و قسمت‌های بیشتری را درگیر کند.

در برخی مواقع هم بعد از ریزش و رویش مجدد یک ناحیه، قسمت دیگری دچار کچلی می‌شود. برای درمان، پزشک باتوجه به‌شدت بیماری، شیوه درمانی مناسب را انتخاب و با کمک دارو‌های خوراکی یا تزریق دوره‌ای داروها برای برطرف شدن مشکل، تلاش می‌کند.

اگر ریزش مو محدود باشد، از دوره‌های تزریق دارو برای درمان استفاده می‌شود. اگر هم هیچ کدام از این شیوه‌ها کارساز نبود، نوردرمانی یا فوتوتراپی انجام می‌‌گیرد تا باعث رشد مجدد موهای از دست رفته شود.

در نوردرمانی، لامپ‌های مهتابی فرابنفش 3 تا 6 ماه یک روز در میان به سطح سر تابیده می‌شود که البته درمان تضمینی و صددرصدی برای رفع مشکل نیست و ممکن است مدتی بعد از درمان فرد دوباره دچار مشکل شود.


هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود. اگرچه کلیه این عوارض در یک فرد مشاهده نمی شود ولی در صورت بروز هر یک از عوارض زیر با پزشک معالج مشورت نمایید.
از جمله عوارض جانبی تریامسینولون می توان به موارد زیر اشاره کرد:


1. ریزش سکه ای مو موجب خرابی دایمی فولیکول‌های مو نمی‌شود. حتی در برخی بیماران، ریزش و رویش مجدد موها به کرات در طول زندگی اتفاق می‌افتد.
2. ریزش سکه ای مو حتی ممکن است به علت وجود یک عفونت در بدن و یا به خاطر استرس‌های روحی به وجود آید. اگرچه اثبات آن مشکل است، ولی به هر حال عوامل محیطی در بروز این بیماری دخالت دارند.
3. گاهی اولین محل شروع بیماری، پوست سر است. در بعضی افراد دیگر، اولین محل مبتلا، موهای ابرو و مژه می‌باشد که بیماری با ریزش این موها آغاز می‌شود. این بیماری گاهی ناخن‌ها را نیز درگیر می‌کند و به نظر می‌رسد یک واکنش خودایمنی در افراد مستعد از نظر ژنتیکی ایجاد می‌شود. البته علل ژنتیکی موثر در این نوع ریزش مو، به عوامل متعددی بستگی دارند. پس ممکن است با سایر بیماری‌های خودایمنی همراه باشد. ابتلای ناخن‌ها به این بیماری در ۱۰ تا ۱۵ درصد موارد دیده می‌شود.
4. این بیماری در دهه دوم و چهارم زندگی شیوع بیشتری دارد. سیر بیماری در افراد مختلف، متفاوت است.
5. ممکن است بعد از چند ماه موهای جدید رشد کنند، یا در برخی افراد، ضایعات جدیدی در نقاط دیگر بروز شوند.
6. رشد مجدد موها در ۳۴ تا ۵۰ درصد موارد و حتی گاهی تا ۸۰ درصد موارد، تا یک سال بعد از شروع بیماری، اتفاق می‌افتد.



بخوانید:

۶۰ راهکار طب سنتی برای تقویت پیاز مو و درمان ریزش مو سر


مزایای مصرف قرص اکوفان برای درمان ریزش مو

5 راه تشخیص و پیشگیری از ریزش مو و 2 راه درمان خانگی



گردآوری توسط بخش سلامت


مجله دلگرم

پاسخ به سوالات پزشکی ، مامایی و جنسی شما (توسط پزشک و ماما مجله دلگرم)

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.

%PDF-1.2
%
3 obj
&gt
endobj
xref
3 66
16 n
1664 n
1975 n
2179 n
2495 n
2984 n
3424 n
363 n
421 n
4382 n
443 n
6662 n
671 n
6732 n
9596 n
9618 n
1223 n
12252 n
14858 n
16758 n
31444 n
31992 n
33112 n
3381 n
35747 n
3653 n
36699 n
36856 n
3783 n
37291 n
37628 n
3843 n
38663 n
3899 n
39 n
4698 n
4166 n
4693 n
4713 n
47395 n
4819 n
4841 n
511 n
5123 n
53924 n
54439 n
55266 n
64675 n
65888 n
67195 n
67217 n
7123 n
7145 n
7347 n
7369 n
767 n
76519 n
76732 n
7792 n
77548 n
78669 n
7912 n
83656 n
86523 n
1717 n
1954 n
trailer
]
&gt&gt
startxref

%%EOF

4 obj
&gt
endobj
67 obj
&gt
stream
Hb“p“`5@lb|L7J.b*8r@JqS[r*ܙ
dx.5ZXJ.yĺ@ajgIk
t.Hm?veC-:%9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *