نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

%PDF-1.5
%
1 obj
&gt&gt&gt
endobj
2 obj
&gt
endobj
3 obj
&gt/Pattern&gt/Font&gt/XObject&gt/ProcSet[/PDF/Text/ImageB/ImageC/ImageI] &gt&gt/MediaBox[ 841.68 595.44] /Contents 4 R/Group&gt/Tabs/S/StructParents &gt&gt
endobj
4 obj
&gt
stream
x][o%q~’`APMKV
U}m5ˇo-&gtzGV*BVR
]}Ua^”nMN̪ѕfofKg`Ƽf5mdV+ߥŋR-o2E]KV

در مطلب قبلی درباره “عوامل ایجاد کننده التهاب در گوش خارجی” برای شما صحبت کردیم. حال علایم این بیماری و چگونگی تشخیص آن را برای شما بیان می کنیم.

التهاب ایجاد شده به دنبال عفونت در مجرای گوش باعث ایجاد درد می شود، بنابراین درد از علایم شایع این بیماری می باشد. خروج ترشحات به دنبال التهاب زیاد از دیگر علایم شایع است. از علایم دیگر می توان به قرمزی مجرا و اطراف لاله گوش اشاره کرد. در بعضی از موارد که شدت بیماری است ممکن است غدد لنفاوی اطراف گوش هم متورم شوند و درد از ناحیه لاله و مجرای گوش فراتر رفته و در نیمه سر هم درد ایجاد کند. شدت درد بسته به شدت بیماری می تواند زیادتر شود.

افزایش تورم می تواند باعث بسته شدن مجرای گوش به طور نسبی یا به طور کامل شده که در آن موقع بیمار به طور معمول کاهش شنوایی پیدا می کند. این کاهش شنوایی از نوع انتقالی است، یعنی عصب گوش سالم می باشد، ولی انتقال صوت از فضا به گوش داخلی دچار مشکل می شود. قابل ذکر است که این التهاب و عفونت در خیلی از مواقع بدون هیچ علت خاصی اتفاق می افتد.

در تشخیص التهاب گوش خارجی، به طور معمول سؤالی که برای پزشکان پیش می آید، تشخیص افتراقی التهاب گوش خارجی با التهاب گوش میانی می باشد، چون هر دوی این بیماری ها علایم مشابهی دارند.

علائم مشابه در التهاب گوش خارجی و التهاب گوش میانی:

عوارض التهاب گوش مياني

گوش درد از مهم ترین علایم این دو بیماری است. در هر دو، شنوایی ممکن است کم شود؛ در هر دو، طول دوره ی گوش درد کوتاه می باشد و در نتیجه ممکن است پزشک و بیمار را به شک بیاندازد و ایجاد مشکل کند.

تفاوت های التهاب گوش خارجی با التهاب گوش میانی:

با وجود تشابه علایم این دو بیماری، درمان و برخورد با این دو بیماری، متفاوت می باشد. در التهاب گوش میانی، تجویز آنتی بیوتیک سیستمیک ضروری است و حتما باید بیمار درمان سیستمیک یا خوراکی یا تزریقی بگیرد، ولی در التهاب گوش خارجی، اصولا نیازی به درمان با آنتی بیوتیک سیستمیک نیست و به طور معمول سیر بیماری در التهاب گوش خارجی بهتر از التهاب گوش میانی می باشد.

کسانی که مبتلا به التهاب گوش میانی می شوند به طور معمول تب دارند، ولی در التهاب گوش خارجی به طور معمول تب وجود نداد، به عبارتی تب در التهاب گوش میانی شایع تر از گوش خارجی می باشد. در التهاب گوش میانی، در معاینه پرده صماخ توسط پزشک، هیچ گونه علایمی مشاهده نمی شود، ولی در التهاب گوش خارجی، پرده صماخ به طور معمول خوب است و در معاینه مجرای گوش، به طور معمول علایم عفونت نشان داده می شود.

در کسانی که التهاب گوش میانی دارند، دستکاری و حرکت دادن لاله گوش درد را زیاد یا کم نمی کند، ولی در کسانی که التهاب گوش خارجی دارند، هر گونه حرکت دادن و دستکاری در مجرای گوش، باعث ایجاد درد می شود.

ادامه دارد

دکتر محمد صادقی- متخصص گوش و حلق وبینی

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران

پارگی‌ پرده‌ گوش

چه طور گوش زنگ می ‌ز‌ند؟

‌درمان عفونت و درد گوش

گوش درد به دلیل عفونت گوش (اوتیت)

خطرات صداهای گوش خراش

ساكت كردن وزوز گوش

اختلال شنوایی و کاشت حلزون شنوایی

پاسخ به سوالات پزشکی و جنسی شما ، در مجله دلگرم کلیک کنید

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.

ارسال به تلگرام

ارسال به

ارسال به توئیتر

ارسال به

ارسال به گوگل پلاس

عوارض التهاب گوش مياني

آدرس لینک

عفونت گوش یک التهاب در گوش میانی است که عمدتا بوسیله باکتری ها ایجاد می شود و هنگامی رخ می دهد که مایعی پشت پرده صماخ (پرده گوش) جمع شده باشد. هرکسی ممکن است به این بیماری دچار شود ولی عمدتا در کودکان و در سنین زیر ۵ سال مشاهده می شود و حدود ۷۵% از کودکان در ۳سال ابتدایی زندگی به این عفونت دچار می شوند. در حقیقت، عفونت گوش شایع ترین دلیلی است که والدین به خاطر آن کودکشان را نزد پزشک می برند. علمی این بیماری Otitis Media یا به اختصار OM می باشد.

سه نوع عمده عفونت گوش وجود دارد که هرکدام ترکیب متفاوتی از نشانه ها را دارا می باشند:

چگونه متوجه شوم که فرزندم دچار عفونت گوش شده است؟

اغلب عفونت های گوش زمانی رخ می دهند که کودک هنوز صحبت کردن را فرانگرفته است. در صورتی که فرزند شما به سنی نرسیده است که بیان کند “گوشم درد می کند در این صورت به این علائم توجه کنید:

بخش های گوش

عفونت گوش عمدتا توسط باکتری ها ایجاد میشود و اغلب بعد از اینکه کودک دچار گلودرد، سرماخوردگی یا سایر عفونت های بخش فوقانی دستگاه تنفس شود آغاز میشود. در صورتی که عفونت بخش فوقانی دستگاه تنفس از نوع باکتریال باشد همین باکتری ها ممکن است در گوش میانی نیز گسترش یابند و اگر عفونت از نوع ویروسی باشد، نظیر سرماخوردگی (ویروس انفلوانزا)، باکتری ها فلور طبیعی آن ناحیه می توانند به عنوان عامل ثانویه ایجاد عفونت کنند و در اثر این عفونت مایعی در پشت پرده گوش جمع خواهد شد.

گوش دارای سه بخش اصلی می باشد:

گوش خارجی که pinna نیز یده میشود شامل تمام چیزهایی میشود که ما از بیرون مشاهده می کنیم. (از خم بالایی گوش تا لاله گوش به همراه کانال شنوایی که از ورودی سوراخ گوش شروع و تا پرده گوش ادامه دارد.) پرده گوش یک لایه غشایی است که دو بخش میانی و خارجی را از یکدیگر متمایز می کند.

گوش میانی، جایی که عفونت گوش رخ میدهد، بین پرده گوش و گوش داخلی قرارگرفته است. درون گوش میانی سه استخوان کوچک به های استخوان چکشی (malleus)، استخوان سندانی (incus) و استخوان رکابی (stapes) قرار دارند که وظیفه آنها انتقال لرزش های صوتی از پرده گوش به گوش داخلی میباشد. این استخوان ها در گوش میانی توسط هوا احاطه شده اند.

گوش داخلی شامل لایبرنت (Labyrinth) می باشد که به ما در برقراری تعادل کمک میکند. حلزون گوش (conchea) که بخشی از این لایبرنت می باشند ارگان حلزونی شکلی هستند که لرزش های صوتی دریافت شده در گوش میانی را به علائم الکتریکی تبدیل می کنند و عصب شنوایی این علائم را به مغز می فرستد.

سایر بخش های نزدیک گوش نیز می توانند درگیر عفونت گوش شوند. مجرای (شیپور) استاش یک مجرای کوچک است که بخش فوقانی گلو را به گوش میانی مرتبط می نماید و کارش این است که هوای تازه را در اختیار گوش میانی قرار دهد، آنرا زهکشی کند و فشار هوای بین بینی و گوش را در حد متعادل حفظ کند.

لوزه ها (Adenoids) بالشتک های کوچک بافتی هستند که در پشت بینی، بالای گلو و نزدیک شیپور استاش قرار گرفته اند که عمدتا از سلول های سیستم ایمنی ساخته شده اند و با به دام انداختن باکتری هایی که از طریق دهان وارد شده اند با عفونت مبارزه می کنند.

دلایل متعددی وجود دارد که چرا کودکان از بالغین دچار عفونت گوش می شوند.

شیپور استاش آنها کوچکتر از بالغین می باشد و این باعث میشود حتی در شرایط طبیعی خروج مایع سخت تر باشد. در صورتی که شیپور استاش دچار آماس شده باشد و یا توسط موکوس مربوط به سرماخوردگی یا سایر بیماری های تنفسی پوشیده شده باشد ممکن است مایع نتواند جریان داشته باشد.

سیستم ایمنی یک کودک به اندازه ی یک فرد بالغ تاثیرگذار و فعال نمی باشد چرا که هنوز در حال توسعه است و این کار را برای کودکان برای مقابله با عفونت سخت می کند.

به عنوان بخشی از سیستم ایمنی، لوزه ها به باکتری های عبورکرده از دهان و بینی پاسخ می دهند. بعضی اوقات باکتری ها در لوزه ها به دام می افتند و ایجاد عفونت مزمن میکنند که سپس به شیپور استاش و گوش میانی میروند.

اولین سوالی که پزشک از شما خواهد پرسید در رابطه با سلامت کودک شماست. آیا فرزند شما اخیرا سرماخوردگی و یا گلودرد داشته است؟ آیا مشکل خواب داشته است؟ آیا گوشش را فشار میدهد؟ در صورتی که عفونت گوش محتمل به نظر برسد، ساده ترین روش برای پزشک استفاده از وسیله ای چراغ دار به اتوسکوپ (Otoscope) میباشد تا بوسیله آن پرده گوش را مشاهده کند. پرده گوش قرمز شده و متورم نشان دهنده عفونت می باشد.

پزشک همچنین ممکن است از اتوسکوپ بادی (Pneumatic Otoscope) استفاده نماید که مقداری هوا (مانند فوت) را به مجرای شنوایی می وزد تا از وجود مایع در پشت پرده گوش مطمئن شود. پرده گوش طبیعی به نسبت پرده گوشی که پشت آن مایع قرار دارد راحت تر تکان خواهد خورد.

تیمپانومتری (Tympanometry)، که از تون صدا و فشار هوا استفاده می کند، یک تست تشخیصی است که پزشک ممکن است درصورتی که تشخیص واضح نباشد از آن استفاده نماید. تیمپانومتر (Tympanometer) یک دوشاخه کوچک و نرم است که شامل یک میکروفون کوچک و بلندگو می باشد و میزان انعطاف پرده گوش را در فشارهای مختلف اندازه گیری میکند.

خیلی از پزشکان آنتی بیوتیک، نظیر آموکسی سیلین، را به مدت هفت تا ده روز تجویز می کنند. همچنین پزشک شما ممکن است از ضد دردهایی نظیر استامینوفن و یا ایبوپروفن و یا قطره گوش برای کاهش درد استفاده نماید. (از آنجاییکه آسپرین عامل پیشگیری کننده اصلی برای سندرم Reye را محدود میکند، کودکی با علائم تب و سایر علائم شبه انفلوانزا نباید بدون تجویز و بررسی پزشک از اسپرین استفاده نماید.)

اگر پزشک شما قادر به تشخیص قطعی OM نمی باشد و کودک شما گوش درد و یا تب شدیدی ندارد، ممکن است پزشک از شما چند روزی فرصت بخواهد تا ببیند گوش درد از بین میرود یا نه. گاهی اوقات گوش درد به دلیل عفونت نیست و بعضی عفونتهای گوش ممکن است بدون آنتی بیوتیک هم بهبود یابند. استفاده محتاطانه آنتی بیوتیک با دلیل مناسب از توسعه باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک به پیشگیری کمک میکند.

اگر پزشک آنتی بیوتیک تجویز کرد، مهم است که مطمئن شوید کودک شما به صورت دقیق بر طبق تجویز پزشک و به صورت کامل مورد درمان قرارگیرد. (دوره درمان را تکمیل نماید.) گرچه ممکن است کودک شما طی چند روز بعد از شروع درمان بهتر به نظر برسد ولی عفونت هنوز به طور کامل پاک نشده است. متوقف کردن زود هنگام دوره درمان ممکن است موجب عود عفونت شود. همچنین مهم است که کودک شما مورد پیگیری پزشک قرار گیرد (follow up یا معاینه منظم) تا بررسی شود که عفونت هنوز هم وجود دارد یا پاک شده است.

چقدر طول میکشد تا فرزندم بهتر شود؟

فرزند شما ممکن است چند روز پس از معاینه پزشک بهتر شود. اگر بعد از چند روز کودک شما همچنان بیمار به نظر میرسد، با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است کودک شما نیاز به آنتی بیوتیک های متفاوتی داشته باشد، مادامی که عفونت پاک شود ممکن است مایع هنوز در گوش باقی بماند هرچند که عمدتا طی سه تا شش هفته ناپدید میشود.

چه میشود اگر عفونت عود کند؟

برای جلوگیری از عود عفونت محدود کردن برخی عوامل، کمک کننده است. یکی از این عوامل خطرزا افراد سیگاری و دود سیگار می باشد. در اثر نادیده گرفتن این عوامل کودک ممکن است حتی به مدت پنج تا شش سال نیز عفونت را با خود داشته باشد. ممکن است پزشک شما بخواهد چند ماهی صبر کند تا ببیند که علائم بهتر می شوند یا نه، اگر عفونت حتی با کمک آنتی بیوتیک ها هم از بین نرفت بسیاری از پزشکان اقدام جراحی را پیشنهاد خواهند کرد که با این کار یک لوله تهویه کوچک را برای بهبود جریان هوا و جلوگیری از بازگشت عفونت در گوش قرار می دهند. این لوله ها عمدتا به مدت شش تا نه (۹) ماه باقی خواهند ماند و نیازمند معاینه منظم می باشند. در صورتی که این لوله هم پاسخگو نباشد و بیماری بهبود نیابد پزشک پیشنهاد خواهد کرد که برای جلوگیری از عفونت دوباره، لوزه برداشته شود.

آیا عفونت گوش قابل پیشگیری است؟

در حال حاضر، بهترین راه پیشگیری عفونت گوش کاهش عوامل خطرزای ایجاد کننده آن می باشند. در اینجا برخی اقدامات پیشگیرانه را برای شما ذکر می کنیم:

ترجمه و ویرایش:

سایت علمی آموزشی عصرعلم- www.AsreElm.com

مطالب در همین رابطه

سلام،اگراین عفونت با دارو رفع نشود،مرحله بعد درمان چیست؟

چندسالی به عفونت گوش مبتلاهستم ازهیچ دارویی و چیزی درمان نیافتم ازگوشم به کتفم میریزه

عوارض التهاب گوش مياني

سلام گوش سمت چپ من مشکل شنوایی پیدا کرده و صداهای آرام را نمی توانم بشنوم و دکتر من گفته عفونت کرده حالا من چی کار کنم راه درمانی داره خواهشا به سوال من جواب بدید

خواهش میکنم قابلی نداشت

عالی بود ممنون

عفونت گوش میانی باعث گز گز کردن یا خواب رفتن دست یا پا میشود؟

خطر عفونت گوش میانی از بقیه قسمت های گوش است چرا

چرا خطر عفونت گوش میانی از قسمت های دیگر گوش (خارجی و داخلی ) است لطفا سریعتر جواب بدید

در پاسخ به مریم

چون گوش میانی با حلق در ارتباط است و در معرض میکروبها (باکتری و ویروسهایی مثل سرماخوردگی و ) قرار دارد. گوش خارجی شامل آسیبهای فیزیکی است و گوش داخلی هم از لحاظ عصب دهی آسیب میبیند.

چرا خطر عفونت گوش میانی است؟ چرا جواب اینو نگفتید ؟ واقعا لازم دارم

در پاسخ به سارا

سلام سوال شما واضح نیست! خطر عفونت گوش میانی نسبت به چه چیزی؟ به سرماخوردگی؟ به التهاب مفاصل؟ به دیابت؟!! منظور شما کثرت ابتلا به این بیماری است یا خطرناکتر بودن آن (عوارض بیشتر)؟ لطفا اطلاعات بیشتری ارائه دهید.

چرا عفونت گوش میانی بیش تر است

خيلي خوب بود

(چرا خطر عفونت گوش میانی است؟) را نگفتید.

در پاسخ به Mhammad

نسبت به چه چیزی؟!

چرا عفونت گوش میانی بیشترست

مرسی از مطلبتون خيلی خوب بود !

فقط گزینه‌ی وسط را تیک بزنید. »مشاهده قوانین

محصولات و کتابهای آموزشی عصرعلم را در این بخش مشاهده کنید.

ورود به فروشگاه

با دوره‌های آموزشی کاربردی عصرعلم مهارت کسب کنید و برای خودتان کار و درآمدزایی ایجاد کنید!

لیست دوره ها

راهنمای لغو عضویت

© ۱۳۹۷-۱۳۸۸ تمامی حقوق مادی و معنوی بر اساس موارد ذکر شده در مرام‌ه‌ی عصرعلم محفوظ می‌باشد. 1