بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت
عفونت قارچی واژن یا کاندیدیازیس، نوعی بیماری شایع در زنان است. این بیماری به دلیل تعادل شدن میزان باکتریهای مفید واژن و افزایش سلول‌های قارچی ایجاد میشود. خارش شدید، تورم و تحریک، از نشانه‌های عمومی این بیماری هستند. در موارد خفیف، این علائم پس از چند روز بهبود می‌یابند، اما در شرایط حاد ممکن است که بیماری تا دو هفته به طول بینجامد. عفونت قارچی واژن، جزو عفونت‌های منتقله‌ی جنسی (STI) نیست، چرا که حتی بدون تماس جنسی نیز انتقال می‌یابد. در این مطلب، به علائم این بیماری، روش‌های پیشگیری و درمان آن خواهیم پرداخت. پس با ما همراه باشید.علائم عفونت قارچی واژن در زنان
یکی دیگر از نشانه‌های مهم این بیماری، ترشحات واژینال به رنگ خاکستری مایل به سفید است. این ترشحات در برخی از افراد پنیری‌شکل و در برخی دیگر رقیق و آبکی هستند.
هرچه درمان عفونت قارچی به تأخیر بیفتد، نشانه‌های آن شدیدتر خواهد شد
باکتری مفیدی به لاکتوباسیلوس در واژن زندگی می‌کند که از رشد و نموِ نوعی قارچ موسوم به کاندیدا (که نوعی میکروارگانیسم طبیعی در ناحیه‌ی واژن است) جلوگیری می‌کند. در صورت بهم ریختن تعادل در نسبت این قارچ و باکتری مفید واژن، باکتری نمی‌تواند وظیفه‌اش را به‌خوبی انجام دهد؛ درنتیجه، رشد بیش‌ازحد قارچ، باعث بروز نشانه‌های عفونت قارچی واژینال میشود.
عوامل متعددی در بروز عفونت قارچی واژن نقش دارند که از میان آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
عامل اصلی بسیاری از عفونت‌های قارچی، نوع خاصی از قارچ به کاندیدا آلبیکنس است. عفونت ناشی از این نوع کاندیدا به‌راحتی قابل‌درمان است. اما اگر عفونت قارچی به‌طور مداوم عود کند یا با درمان‌های شناخته‌شده‌ی معمول قابل‌درمان نباشد، این احتمال وجود دارد که عفونت، ناشی از انواع دیگر قارچ کاندیدا باشد. برای تشخیص نوع قارچ کاندیدا باید آزمایش بدهید.
تشخیص عفونت قارچی بسیار ساده است. در مرحله‌ی اول، معمولا پزشک درمورد سابقه‌ی ابتلا به عفونت قارچی و حتی سایر بیماری‌های منتقله‌ی جنسی سؤال می‌کند. در مرحله‌ی بعد، پزشک لگن، دیواره‌ی واژن، رحم و همچنین ناحیه‌ی اطراف آنها را معاینه می‌کند.
گاهی پزشک با توجه به مشاهدات، ترشحات واژن را جمع‌آوری می‌کند و به آزمایشگاه می‌فرستد. معمولا این کار برای زنانی که به‌طور مداوم دچار عفونت قارچی میشوند یا عفونت‌‌شان با درمان‌های معمول بهبود نمی‌یابد، انجام میشود.
عفونت قارچی واژن، با توجه به شدت علائم، روش‌های درمانی متفاوتی را می‌طلبد. پزشک می‌داند که کدام نوعِ درمان برای عفونت شما بهتر است، اما گاهی می‌توان این بیماری را در منزل و با درمان‌های خانگی نیز درمان کرد.
معمولا پزشک برای درمان عفونت‌های ساده، مصرف کرم ضدقارچ، پماد، قرص یا شیاف را برای یک تا سه روز توصیه می‌کند. برای عفونت‌های ساده می‌توان از داروی‌های بدون نسخه هم استفاده کرد. برخی از این داروها عبارتند از:
اگر پس از مصرف این داروها، علائم عفونت را مشاهده کردید (مثلا دو ماه بعد)، حتما به پزشک مراجعه کنید.
در صورتی که نشانه‌های عفونت قارچی شدید یا پیچیده را داشته باشید، پزشک‌تان در موارد زیر حتما درمان شما را آغاز خواهد کرد:
برای درمان عفونت قارچی شدید، می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:
درصورتی که عفونت قارچی‌تان طی مدت کوتاهی مجددا عود کند، ممکن است همسرتان نیز به این بیماری مبتلا باشد. بهتر است از او بخواهید تا برای معاینه به پزشک مراجعه کند. استفاده از روش‌های ایمنی و پیشگیری‌کننده درهنگام آمیزش جنسی از اهمیت زیادی برخوردار است.
تقریبا همه‌ی ما می‌دانیم که پیشگیری بهتر از درمان است. شما می‌توانید با رعایت نکات ساده‌ای که در ادامه آمده است، از ابتلا به عفونت قارچی واژن جلوگیری کنید:
مواردی که هرگز نباید انجام بدهید:
بسیاری از زنان قادرند تا دلیل عفونت قارچی‌شان را پیدا کنند. مثلا برخی از آنها می‌دانند که پس از مصرف آنتی‌بیوتیک دچار خارش یا قرمزی واژن میشوند. به تغییرات رفتار بدن‌تان دقت کنید. اگر بتوانید دلیل عفونت را بفهمید، می‌توانید از عود احتمالی آن در آینده جلوگیری کنید.
در بسیاری از موارد می‌توان این بیماری را با درمان‌های خانگی برطرف کرد. با این حال، اگر طی چند روز علائم بیماری بدتر شد یا نشانه‌های جدیدی مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید.
بهترین درمان خانگی، مصرف ماست ساده‌ی یونانی است. ماست حاوی مواد پروبیوتیک و باکتریهای مفید و ضروری مانند لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس است که محیط واژن را سالم نگه می‌دارند. برخی از پروبیوتیک‌ها در جلوگیری از کاندیدا آلبیکنس مؤثر هستند. بهتر است از ماست ساده و فاقد شکر افزودنی استفاده کنید، چرا که شکر قارچ‌های کاندیدا را تغذیه و رشد آنها را تسریع می‌کند.
اسیدبوریک نوعی ضدعفونی‌کننده‌ی قوی است. بسیاری از زنان ادعا میکنند که این دارو برای درمان برخی از عفونت‌های قارچی واژن که دربرابر درمان‌های دیگر مقاوم هستند، مفید است. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۹، نتایج امیدوارکننده‌ای را از تأثیر اسیدبوریک موضعی در درمان عفونت قارچی به نمایش گذاشت. برخی ها ادعا میکنند که شیاف اسیدبوریک نیز در درمان این بیماری مؤثر است.
مقادیر زیاد اسیدبوریک میتواند به آسیب کلیوی، نارسایی حاد سیستم گردش خون و حتی مرگ منجر شود. از مصرف اسیدبوریک به‌صورت خوراکی خودداری کنید و آن را روی پوست آسیب‌دیده نمالید. در دوران بارداری تحت هیچ شرایطی از این دارو استفاده نکنید. همیشه قبل از مصرف موضعی، اسیدبوریک را با آب رقیق کنید.
روغن پونه‌ی کوهی (گیاه مرزنگوش) که در درمان عفونت قارچی واژن مؤثر است، با ادویه‌ی پونه‌ی کوهی که در فروشگاه‌های موادغذایی وجود دارد متفاوت است. این روغن از پونه‌ی وحشی به دست می‌آید و حاوی تیمول و کارواکرول است که هر دو ضدقارچ‌هایی قوی هستند.
براساس پژوهشی، این روغن میتواند رشد کاندیدا آلبیکنس را متوقف یا سرعت رشد آن را کند نماید. روغن پونه‌ی کوهی، نوعی رقیق‌کننده‌ی طبیعی خون است. افرادی که به دلیل بیماری دیگری از رقیق‌کننده‌های خون استفاده میکنند یا مشکل انعقاد خون و کمبود ویتامین K دارند نباید از این روغن استفاده کنند.
هرگز از روغن‌های اسانسی به‌شکل خوراکی استفاده نکنید. بهترین روش برای مصرف روغن پونه‌ی کوهی، استنشاق آن به‌شکل بخور است. برخی از مطالعات، در حال بررسی روش‌های دیگری برای استفاده از این روغن هستند؛ بنابراین درحال‌حاضر بهتر است آن را به‌صورت مخلوط با روغن زیتون یا روغن بادام شیرین استفاده کنید. سه تا پنج قطره از این روغن را با حدود ۳۰ گرم از روغن زیتون یا روغن بادام مخلوط کنید. آن را روی پوست بگذارید و ماساژ بدهید یا اینکه مانند بخور استنشاق کنید. روغن اسانسی را کاملا به واژن نزدیک نکنید.
پروبیوتیک‌ها به برقراری تعادل بین باکتری و قارچ کمک میکنند. مواد پروبیوتیکیِ حاوی انواع باکتریهای خانواده‌ی لاکتوباسیلوس را در رژیم‌غذایی‌تان بگنجانید.
مکمل‌های خوراکی مفید هستند، اما تأثیر کامل آنها بر عفونت قارچی ۱۰ روز طول می‌کشد. برای دستیابی به نتایج سریع‌تر، بهتر است که از شیاف پروبیوتیک استفاده کنید.
روغن نارگیل بسیار چرب است و مزایای زیادی برای سلامتی دارد. روغن نارگیل خواص ضدقارچی دارد و براساس مطالعات برای مقابله با کاندیدا آلبیکنس مؤثر است.
قبل از مصرف روغن نارگیل، اطمینان حاصل کنید که خالص و طبیعی است. می‌توانید این روغن را مستقیم روی محل مورد نظر بمالید.
روغن درخت چای نیز جزو روغن‌های اسانسی است و برای از بین بردن قارچ‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها مؤثر است. تحقیقات نشان می‌دهند که شیاف واژینالِ حاوی روغن درخت چای نیز میتواند در بهبود قارچ مؤثر باشد. روغن درخت چای میتواند تعادل باکتریهای واژن را حفظ کند.
روغن درخت چای فوق‌العاده قوی است، پس بهتر است که برای مصرف، آن را با روغن‌های پایه‌ای همچون روغن جوجوبا یا روغن نارگیل رقیق کنید. هرگز آن را به‌صورت خوراکی مصرف نکنید. مصرف مداوم این روغن خطرناک است.
یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان عفونت قارچی واژن، حمام سرکه‌ی سیب است. سرکه خواص دارویی زیادی دارد. اجزای اسیدی سرکه میتوانند تمام انواع میکروارگانیسم‌های مضر را از بین ببرند. نصف فنجان سرکه‌ی سیب را با آب نیمه گرم در وان حمام مخلوط کنید و ۲۰ دقیقه در آن غوطه‌ور شوید.علائم عفونت قارچی واژن در زنان
برای این کار از دوش واژینال استفاده نکنید، زیرا تمام باکتری‌ها (هم مفید هم مضر) را از بین میبرد.
مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که سیر در نابود کردن قارچ کاندیدا مؤثر است. با این حال، هنوز به‌طور کامل روشن نیست که آیا در شرایط غیرآزمایشگاهی نیز اثربخش است یا خیر. گزارش‌هایی وجود دارد که نشان می‌دهند استفاده‌ی موضعی از سیر در ناحیه‌ی واژن با سوزش و درد شدید همراه است. بنابراین برای استفاده از مزایای سیر، بهتر است تا مقدار آن را در رژیم‌غذایی افزایش دهید.
براساس مطالعات آزمایشگاهی، پراکسیدهیدروژن ضدباکتری و نابودکننده‌ی قارچ است. با اینکه این ماده برای همه‌ی گونه‌های قارچ کارساز نیست، اما برخی زنان به‌طور موضعی از آن استفاده میکنند و ادعا دارند که مؤثر است. قبل از مصرف پراکسیدهیدروژن روی دستگاه تناسلی، آن را رقیق کنید و مصرف آن را از ۵ روز متوالی ادامه ندهید.
ویتامین C تقویت‌کننده‌ی سیستم ایمنی بدن است و داشتن سیستم ایمنی قوی میتواند بدن شما را به حالت تعادل برگرداند. ویتامین C (اسید آسکوربیک) خوراکی، خواص ضدمیکروبی دارد و میتواند رشد قارچ کاندیدا را متوقف کند.
استفاده‌ی موضعی از این قرص ممکن است موجب سوزش پوست حساس واژن شود. پس به جای استفاده‌ی موضعی از آن، بهتر است که مصرف خوراکی ویتامین C را افزایش دهید. این ویتامین سیستم ایمنی بدن‌تان را تقویت می‌کند و آن را برای مقابله با عفونت قارچی توانمند می‌سازد.
((a){ c{try{ a(‘.single-container .post’).(‘class’)..(‘ ‘).reduce((f,g){ <g.indexOf('category-')
تربیت کودک را باید بیست سال پیش از تولدش آغاز كرد
.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’
”
.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”
.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’
‘/’
.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”
.(“”)[]
.(“”)
.type “text/”
.
.src “”
سلام خسته نباشید ممنون بابت مطالب مفیدتون.من دو ساله پیش قارچ داشتم به پزشک مراجعه کردم درمان شدم ولی گاهی دیواره های واژنم دونه های ریز بهم چسبیده بوجود میاد همراه با سوزش ادرار.میخواستم بدونم اینم بیماری قارچ محسوب میشه با تشکر
بسیار هم عالی ، استفاده کردیم
علت تکرر ادرار در زنان؛ تشخیص و درمان خانگی تکرر ادرار در زنان
علائم عفونت واژن؛ علت، انواع و درمان عفونت واژن
رژیم لاغری در دوران شیردهی و نکاتی که باید بدانید
جلوگیری از سرطان سینه با ۱۵ خوراکی سالم
قرص اورژانسی چیست؛ روش مصرف و عوارض قرص اورژانسی ضد بارداری
چطور با کمک چرخ زندگی، تعادل و شادی را به زندگی‌مان بازگردانیم؟
معرفی کتاب خدا خانه دارد
منبع کنترل موفقیت‌ها و شکست‌های ما در زندگی چیست؟
بره سرمایه گذاری کبک چیست و چه شرایطی دارد؟
مدل شادی بن شاهار؛ چطور به شادی و موفقیت بیشتری در زندگی برسیم؟
باهوش ترین نژاد سگ ها در دنیا و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آنها
خاص ترین سواحل دنیا که زیبایی آنها شما را خیره می‌کند
بهترین کشورها برای بزرگ کردن فرزندان کدام‌اند؟
بهترین فیلم های تاریخ سینما که حداقل یک بار باید ببینید
تمیزترین شهرهای جهان در کدام کشورها قرار دارند؟
عجیب ترین حیوانات دنیا که شما را حیرت‌زده میکنند
نشانه‌های سجاوندی
عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است
دو نوع میکروب به‌طور طبیعی در واژن زنان همواره وجود دارد. یک دسته از این میکروب‌های دفاعی (غیر بیماری زا) از دستگاه تناسلی در برابر عفونت‌های بیماری‌زا هستند و دسته دیگر میکروب‌هایی که در حالت عادی در بدن زندگی میکنند و در صورتی که میکروب‌های دفاعی کار خود را درست انجام دهند، موجب بیماری نمی‌شوند. اما همین میکروب‌ها در صورت ضعیف یا کم شدن میکروب‌های دفاعی، ایجاد بیماری میکنند.
مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک توسط خانم‌هایی که مبتلا به یک بیماری عفونی ساده مثل سرماخوردگی هستند باعث میشود میکروب‌های غیر بیماری‌زای بدنشان از بین برود و زمینه ابتلا به عفونت واژن (واژینیت) فراهم شود. علائم عفونت قارچی واژن در زنان
دسته‌ای از میکروب‌های بیماری‌زا هم در بدن همسر بیماران وجود دارند و با وجود اینکه در بدن مرد، تولید بیماری یا علامت خاصی نمی‌کنند، ولی پس از انتقال به بدن زن بیماری‌زا میشوند، به همین دلیل در بعضی از انواع عفونت‌ها، برای زوجین به طور همزمان دارو داده میشوند.
نشانه‌های کلی عفونت واژنطیف علائم عفونت‌های زنانه از خارش و سوزش و ترشحات شدید تا یک عفونت کاملا بی‌علامت و بی‌سروصدا متغیر است.
در صورتی که عفونت محدود به واژن باشد، علائم شامل ترشحات بدبو، سوزش و خارش واژن و پوست ناحیه تناسلی، التهاب و ورم ناحیه و حتی علائم ادراری مثل سوزش هنگام دفع ادرار میشود. البته گاهی سایر علائم عفونت ادراری مثل تکرر ادرار را هم باید به نشانه‌های فوق افزود که در این صورت، فقط معاینه داخلی و انجام آزمایش ادرار به تشخیص درست عفونت کمک می‌کند.
در صورت درگیری مناطق بالاتر، مثل گردن رحم و خود رحم علائمی مثل درد هنگام نزدیکی، درد زیاد زمان پریود، افزایش خونریزی پریود یا خونریزی غیرطبیعی و لکه بینی بعد از نزدیکی دیده میشود.
البته متاسفانه عفونت رحم و دهانه رحم گاهی کاملا بدون علامت است، بویژه وقتی شدید باشد و لوله‌های رحمی را درگیر کند، یا در فضای شکم پخش شود و نیز زمانی که عفونت مزمن گردن رحم منجر به زخم دهانه رحم شود. به همین دلیل توصیه میشود خانم‌ها به‌طور مرتب به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند.
انواع عفونت واژنسه نوع عفونت واژن وجود دارد: عفونت قارچی، عفونت باکتریایی و عفونت انگلی. ولی باید گفت از آنجا که محیط مجاری تناسلی به‌طور طبیعی دارای شرایطی خاص می‌باشد، عوامل عفونی زیر در حالت عادی، قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند، مگر اینکه مشکلی وجود داشته باشد.
در اینجا هر یک از این عفونت ها را برایتان شرح می دهیم.
عفونت قارچی واژنمنشأ عفونت‌های قارچی اندام تناسلی زنان، عمدتا نوعی قارچ به کاندیدا آلبیکنس است. این قارچ معمولا به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و تنها زمانی که بیش از حد معمول رشد کند، میتواند بیماری‌زا شود.
البته به روشنی نمی‌توان علت عفونت قارچی را توضیح داد، اما آ‌نچه مسلم است قارچ‌ها در بدن ما حیات داشته و با ما هم‌زیست‌اند. قارچ ها در محل زیست ما، در غذاها و خوراکی‌ها وجود دارند و به نوعی می‌توان گفت ما را احاطه کرده‌اند، ولی اکثر ما گرفتار عفونت ناشی از قارچ‌ها نمی‌شویم.
علایم اصلی واژینیت قارچی عبارت از خارش و ترشحات واژینال می‌باشد. خارش معمولا شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می‌باشد. این ترشحات معمولا فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده، ولی به هیچ‌وجه متعفن نیست، مگر آنکه سایر عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.
عفوت باکتریایی واژن
عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی توسط باکتری به گاردنلا واژینالیس ایجاد میشود. این میکروب به‌طور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است، ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود.
این بیماری میتواند از طریق تماس جنسی نیز منتقل شود. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال موجود است، ولی خارش و التهاب یا اصلا موجود نیست و یا بسیار خفیف‌تر از عفونت قارچی می‌باشد.
ترشح ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و حالت آبکی دارد. خصوصیت بارز این ترشح، بوی مخصوص آن است که شبیه بوی ماهی و ناخوشایند می‌باشد.
تشخیص این بیماری ممکن است با توجه به علایم حاصل از آن و یا انجام نمونه‌برداری از ترشحات اندام تناسلی توسط پزشک و انجام آزمایش روی نمونه به دست آمده صورت گیرد.
عفونت انگلی واژنعفونت‌های انگلی مجاری تناسلی در اوقات به واسطه نوعی انگل تک‌سلولی ایجاد میشود. این انگل به طور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمی‌کند و ابتلا به آن ممکن است از طریق استخر یا حوله آلوده و نیز تماس با فرد آلوده حاصل گردد.
این بیماری از طریق تماس جنسی و یا برخی لوازم و محیط‌های آلوده وارد مجرای تناسلی شده و ایجاد عفونت می‌کند. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علایم و یا توأم با علایم خفیفی باشد.
از بارزترین خصوصیت آن وجود ترشح واژینال بیش از حد است. این ترشح دارای رنگ خاکستری یا سبز رنگ بوده و بوی آن زننده می‌باشد. روی آن حباب‌های هوا مشاهده میشود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند می‌گردد.
هر ترشحی، عفونی نیست
خوب است بدانید دستگاه تناسلی خانم‌ها در حالت طبیعی نیز ترشحاتی دارد که باعث مرطوب ماندن این ناحیه میشود و به‌طور دوره‌ای کم و زیاد میشود. البته ترشحات طبیعی، هیچ رنگ و بویی ندارد و اگرچه غلیظ است، ولی بدبو نیست و سبب خارش و سوزش هم نمیشود.
ترشحات طبیعی اگر در لباس باقی بماند، میتواند تغییر رنگ بدهد و بدبو شود، ولی این ترشحات با شست‌وشوی صحیح دستگاه تناسلی ازبین می‌رود، در حالی که ترشحات عفونی به جز با درمان از بین نخواهد رفت.
فراموش نکنید که استفاده از دوش واژینال و بتادین برای شستشوی ناحیه تناسلی به هیچ وجه توصیه نمیشود و بهترین ماده برای تمیز کردن ناحیه تناسلی، استفاده از آب معمولی یا ژل‌های مخصوص شستشوی واژن (در صورت لزوم)است که در همه داروخانهها موجود بوده و باعث میشود محیط واژن برای رشد میکروب‌های غیر بیماری‌زا مناسب و برای رشد میکروب‌های بیماری‌زا ناسب باشد.
عفونت زنانه طی بارداریدر دوران بارداری هم ممکن است عفونت‌ها رخ دهد و از آنجا که در این زمان محدودیت مصرف دارویی وجود دارد و محیط واژن نیز تغییر می‌کند، درمان عفونت مشکل‌تر میشود. این عفونت‌ها ممکن است سبب سقط جنین یا زایمان زودرس شود، ولی به‌طور معمول عارضه‌ای برای جنین ندارد.
در مطلب بعدی راه های درمان و پیشگیری از عفونت واژن را برایتان خواهیم گفت.
منابع:جام جم – دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و نازاییسلامتیران
مطالب مرتبط:ترشحات زنانه طبیعی است یا نه؟علل بوی غیرطبیعی زنانهاستخر باعث عفونت قارچی زنان میشود؟18 علت ترشحات غیرطبیعی زنانحقایقی درباره عفونت قارچی زنانهعفونت قارچی زنان باردارکدام ترشحات زنانه خطرناک است؟ 9 روش برای کاهش بوی طبوع ناحیه تناسلی12 توصیه برای بهداشت قاعدگی
در جواب‌کو می‌تونید در مورد هر موضوعی سوال کنید، به سوالای بقیه جواب بدید و تجربتون رو به اشتراک بگذارید!
بطور خلاصه، عفونت‌های قارچی واژینال، که میتوانند خطرناک باشند، بسیار رایج هستند و حدود ۷۵٪ زنان در طول زندگی حداقل یکبار به آن مبتلا میشوند. علائم اصلی عفونت واژینال میتواند شامل خارش، سوزش، ترشحات زیاد و بدبو، درد در هنگام ادرار کردن و یا مقاربت باشد. عفونت واژینال میتواند از طریق داروهای ضدقارچ (آنتی‌بیوتیک) موضعی یا خوراکی درمان شود. امکان این وجود دارد که عفونت از یک زن به شریک جنسی او انتقال یابد، هرچند عفونت واژینال یک بیماری مسری مقاربتی (STD) نیست، چون ممکن است حتی در زنانی که رابطه جنسی ندارند هم رخ دهد. درمان این عفونت در مردان هم، مانند زنان، از طریق داروهای ضدقارچ است. راههای ساده‌ای برای جلوگیری از عفونت‌های واژینال در زنان وجود دارد، مانند خشک نگه‌داشتن ناحیه واژن، مصرف مواد غذایی دارای پروبیوتیک، و اجتناب از مصرف مواد شیمیایی تحریک‌کننده مانند صابون و شوینده‌ها.
عفونت واژن یک عفونت ناشی از قارچ است که علمی این قارچ کاندیدا (Candida) است. گونه‌ی قارچ کاندیدا ممکن است در خانم‌های سالم هم بدون علت وجود داشته باشد. در واقع حدود ۲۰ تا ۵۰ درصد از زنان قارچ کاندیدا را در محیط واژینال خود دارند.
عفونت زمانی رخ می‌دهد که تعادل بین تعداد قارچ‌ها و باکتریهای موجود در محیط واژن بهم بخورد و باعث رشد بیش از حد تعداد قارچ‌ها شود. هرچند قارچ‌ها میتوانند از طریق تماس جنسی گسترش پیدا کنند، اما عفونت واژن به عنوان یک بیماری مسری شناخته نمیشود، چون این عفونت میتواند در زنانی که رابطه جنسی ندارند نیز اتفاق بیفتد.
علائم عفونت قارچی واژینال عبارتند از ترشحات زیاد واژن که معمولا ضخیم، بی‌بو و به رنگ سفید-خاکستری است. این ترشحات میتواند پنبه مانند باشد. خارش شدید ناحیه واژن یا ناحیه تناسلی، تحریک و سوزش، درد در طی رابطه جنسی، درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن، قرمزی، سوزش، یا درد و تورم ناحیه واژن در زنان. علائم عفونت قارچی واژن در زنان
عفونت واژن زمانی رخ می‌دهد که قارچ جدیدی به داخل واژن وارد شود یا تعداد قارچ موجود در واژن نسبت به تعداد باکتریهای طبیعی موجود در محیط افزایش یابد. به عنوان مثال، هنگامی که باکتریهای طبیعی و مفید موجود در واژن بخاطر مصرف آنتی‌بیوتیک (که ممکنه برای درمان عفونت مجاری ادرار، تنفسی یا سایر عفونت‌ها استفاده شود) از بین رفته و تعدادشان کم میشود، قارچ‌ها از نبود باکتریهای مفید استفاده کرده و بیش از حد تکثیر پیدا میکنند و میتوانند به بافت‌های محیط واژن حمله کرده و باعث التهاب در این ناحیه شوند.
همچنین، عفونت واژن ممکن است به علت آسیب و زخم در داخل واژن ایجاد شود، مثلا بعد از شیمی‌درمانی یا بعد از رابطه جنسی ناسالم. همچنین زنانی که سیستم ایمنی ضعیف دارند (به عنوان مثال کسانی که از داروهای مرتبط با کورتیزون مانند پردنیزون استفاده میکنند) از زنان دیگر در معرض ابتلا به عفونت قارچی واژن هستند.
سایر شرایطی که ممکن است زنان را مبتلا به عفونت‌های قارچی واژینال کنند عبارتند از دیابت، حاملگی و مصرف قرص ضد‌بارداری. همچنین استفاده از دوش یا اسپری‌های عطر‌دار بهداشتی واژن ممکن است خطر ابتلا به عفونت واژینال را افزایش دهد. این امکان وجود دارد که مردان پس از رابطه جنسی با زن مبتلا به عفونت واژینال، علائم التهاب پوستی را در آلت تناسلی خود داشته باشند، اگرچه این اتفاق همیشه رخ نمیدهد.
زنانی مبتلا به بیماریهایی هستند که باعث کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدنشان میشود، نسبت به دیگران، احتمال بیشتری دارد تا به عفونت‌های قارچی واژن مبتلا شوند، از جمله کسانی که مبتلا به سرطان هستند یا شیمی‌درمانی میکنند، افراد مبتلا به دیابت و زنانی که داروهای استروئیدی مصرف میکنند. زنان باردار و زنانی که قرصهای ضد‌بارداری مصرف میکنند هم در معرض خطر بیشتری قرار دارند. مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها به هر دلیلی میتواند جمعیت باکتریهای طبیعی در واژن را کاهش داده و منجر به رشد بیش از حد قارچ‌های مضر شود.
با انجام مراحلی برای کاهش رطوبت در ناحیه تناسلی، احتمال ایجاد عفونت قارچی کاهش می‌یابد، چون قارچ‌ها برای رشد نیاز به محیطی مرطوب و گرم دارند. پس بعد از هربار استفاده از توالت حتما با دستمال به خوبی ناحیه تناسلی را خشک کنید. لباس زیر کاملا نخی و پنبه‌ای و بدون پلاستیک بپوشید. از پوشیدن طولانی مدت شلوار‌های تنگ و پلاستیکی مثل لباس ورزشی خودداری کنید. بعد از حمام سریع خود را خشک کنید و از پوشیدن طولانی مدت حوله‌ی حمام خیس جلوگیری کنید.
متخصصان مراقبت‌های اولیه، از جمله پزشکان خانوادگی، پزشک داخلی و متخصصان اطفال، میتوانند عفونت‌های واژینال را درمان کنند. زنان هم میتوانند به متخصص زنان مراجعه کنند.
حتی اگر علائم و نشانه‌های عفونت قارچی وجود داشته باشد، خارش واژن و ترشحات میتواند به دلیل سایر بیماری‌ها مانند واژینوز باکتریایی و عفونت‌های ترشوموناس ایجاد شود. برای تشخیص دقیق‌تر، از ترشحات در آزمایشگاه نمونه‌برداری میشود، به روش کشت یا آزمایش مستقیم تحت میکروسکوپ آزمایش میشود و نتیجه اعلام میشود.
عفونت قارچی با استفاده از داروهای ضد قارچی درمان میشود. هر دو نوع داروی تجویزی و بدون نسخه (OTC) در اکثر داروخانهها در دسترس هستند و در درمان عفونت‌های قارچی واژن موثر هستند. داروهای بدون نسخه بهترین داروهای خانگی برای عفونت‌های واژینال هستند و میتوانند اکثر عفونت‌های اینچنینی را درمان کنند. با این حال، روش‌های درمان خانگی توسط پزشکان و سایر متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مورد بررسی قرار نگرفته. داروهای ضدخارش هم تنها علائم خارش را درمان میکنند، اما علت اصلی آن (عفونت قارچی) را درمان نمی‌کنند.
آنتی‌بیوتیک‌های موضعی (ضد قارچ)، که به‌طور مستقیم به منطقه واژینال اعمال میشود، بدون نسخه تجویز میشود. آنتی‌بیوتیک‌های موضعی شامل کرم واژن، قرص یا شیاف است. میزان مصرف با توجه به طول درمان تغییر می‌کند و معمولا ۱ یا ۳ روزه هستند. عفونت‌های مکرر ممکن است دوره‌های طولانی‌تر از درمان موضعی نیاز داشته باشند. این درمان موضعی، علائم را کاهش می‌دهد و شواهد مربوط به عفونت را تا ۹۰٪ در افرادی که درمان را کامل میکنند از بین میبرد.
نمونه هایی از داروهای بدون نسخه برای عفونت‌های قارچی عبارتند از:
کلوتریمازول (Gyne-Lotrimin، Mycelex)
میکونازول (Micatin، Monistat)
ترکزول (ترزول)
داروهای تجویزی خوراکی، که میتواند به شکل قرص یا کپسول باشد، برای درمان عفونت‌های مکرر یا عفونت‌هایی که به درمان موضعی جواب نمی‌دهند استفاده میشوند. (Fluconazole (Diflucan معمولا به عنوان داروی ضد قارچ خوراکی انتخاب میشود.
فلوکونازول همچنین ممکن است به عنوان پیشگیری، به صورت هفتگی یا ماهانه برای زنان مبتلا به عفونت مکرر قارچی مورد استفاده قرار گیرد، اما ابتدا لازم است که ابتلا به عفونت‌های مکرر ثابت شود.
زنان باردار نباید از داروهای ضد قارچی خوراکی استفاده کنند، زیرا این داروهای خوراکی دارای عوارض جانبی متعددی هستند، همچون حالت تهوع، سردرد و درد شکمی.
اکثر متخصصان عفونت قارچی را به عنوان یک بیماری مسری در نظر نمی‌گیرند، اما موارد زیادی از سوزش و خارش آلت تناسلی در مردان پس از تماس جنسی با یک زن با عفونت قارچی گزارش شده است، بنابراین ممکن است یک زن آلوده عفونت را شریک جنسی خود منتقل کند. در این موارد نیازی نیست که مرد مورد درمان قرار گیرد، مگر اینکه علائم دائمی ایجاد شود.
علائم در مردان ممکن است شامل خارش، سوزش و درد در نوک آلت تناسلی باشد. ناراحتی در هنگام ادرار نیز ممکن است رخ دهد. این منطقه ممکن است قرمز یا تحریک شود. علائم ممکن است شبیه به بیماری‌های دیگر، از جمله برخی از عفونت‌های مسری از راه جنسی باشد (STDs)، بنابراین همیشه باید آزمایش برای تعیین علت علائم در مردان انجام شود.
درمان برای مردان، مانند زنان، بر اساس داروهای ضد قارچی است. این دارو ممکن است به صورت کرم موضعی و یا به صورت قرص یا کپسول دهانی مصرف شود.
از آنجا که قارچ‌ها معمولا در واژن زنان سالم وجود دارند، نمی‌توان از همه عفونت‌های قارچی جلوگیری کرد. با این حال، اقدامات پیشگیرانه‌ای که ممکن است خطر ابتلا به عفونت قارچی را کاهش دهد وجود دارد. از جمله، همیشه تمیز کردن ناحیه تناسلی از جلو به عقب و تعویض لباس حمام و حوله‌ی حمام مرطوب یا لباس‌های مرطوب در اسرع وقت. پوشیدن لباس زیر پنبه‌ای یا نخی گشاد میتواند به کاهش رطوبت و جلوگیری از عفونت‌های قارچی کمک کند. از آنجا که مواد مضر شیمیایی میتوانند توازن باکتری‌ها را در واژنبهم بزنند، اجتناب از محصولات محرک بالقوه مانند پد یا تامپون‌های معطر نیز میتواند کمک کند. حمام‌های منظم یا دوش گرفتن روش مناسبی برای تمیز کردن واژن است، ولی شستشوی واژن با صابون و شوینده به هیچ وجه توصیه نمیشود و احتمال خطر ابتلا به عفونت قارچی را افزایش می‌دهد.
برخی شواهد نشان می‌دهد که مصرف مواد غذایی با پروبیوتیک (باکتری سالم که به طور معمول در بدن یافت میشود) مانند ماست حاوی پروبیوتیک ممکن است به جلوگیری از عفونت‌های قارچی کمک کند.
عفونت مکرر قارچی زمانی است که یک زن در طول یک سال، چهار یا چند عفونت داشته باشد که با استفاده از آنتی‌بیوتیک ارتباط نداشته باشد. عفونت مکرر قارچی ممکن است به یک بیماری دیگر مانند اختلال سیستم ایمنی مرتبط باشد و ممکن است نیاز به درمان شدیدتر و جدی‌تری داشته باشد. این میتواند شامل دوره‌های طولانی‌تر درمان موضعی، داروهای خوراکی یا ترکیبی از این دو باشد
استفاده از کاندوم میتواند به جلوگیری از انتقال عفونت قارچی از زنان به مردان کمک کند، اما نمی‌تواند بطور کامل محافظ باشد، زیرا ممکن است عفونت از مناطقی از بدن که توسط کاندوم تحت پوشش قرار نگرفته است منتقل شود.
اجتناب از رابطه جنسی زمانی که یک خانم دارای علائم عفونت قارچی است، بهترین راه برای جلوگیری از گسترش و انتقال عفونت است.9