عفونت استخوان گوش

‌عفونت گوش
مياني

عفونت استخوان گوش

http://www.irna.ir/fa/news/view/line-12/8404070593135434.htm

عضوهيات علمي دانشگاه علوم‌پزشكي شهيدبهشتي گفت: بيش‌از‪ ۸۰‬درصد
كودكان در دو سال اول زندگي بويژه در كشورهاي درحال توسعه به عفونت
گوش مياني مبتلا مي‌شوند

دكتر “همايون الهي” روز سه‌شنبه درگفت وگو باخبرنگار ايرنا افزود:
در يك سوم اين گروه گوش درد دو ياسه‌بار تكرار مي‌شود، كه ‪۱۰‬درصد
آن منجر به جمع شدن مايع غليظ چسب مانند(افيوژن) در گوش مي‌شود

فوق تخصص گوش وحلق و بيني اظهارداشت: گوش درد نوعي عفونت درمجاري
تنفسي است، گوش با بيني و حلق درارتباط است و ويروس‌ها و ميكروب‌هايي
كه در گوش عفونت توليد مي‌كنند از اين راه وارد گوش مي‌شوند

وي سن زير سه‌سال، استفاده نكردن از شيرمادر، استفاده از مهدكودك،
داشتن نقص ايمني مادرزادي و لوزه سوم كه گاهي لوزه‌هاي كوچك سرشار از
ميكروب است و استنشاق دود سيگار را ازعواملي دانست كه بچه‌ها را
بيشتر براي عفونت گوش آماده مي‌كند

A ،B ،O”الهي” افزود: كودكاني كه گروه‌خوني آنان

‪‬است
بيشترازكودكان ديگر به گوش درد مبتلا مي‌شوند، پسرها بيشتر از دخترها
دچاراين بيماري شده‌و نژاد سفيد نيز بيشتر از نژاد سياه دراين زمينه
استعداد دارند

اين متخصص يكي‌از علت‌هاي ابتلاي كودكان به‌اين بيماري را افقي و
كوتاه‌بودن مجرايي كه بيني را به گوش متصل مي‌كند دانست و گفت: دراين
مجراها داخل شدن ميكروب به‌داخل گوش راحت تراست و در بزرگسالان طول
آن بيشتر و عمودي‌است

عضوهيات علمي دانشگاه علوم‌پزشكي شهيدبهشتي وجودنوعي ماده
موثربراي ايمن سازي بدن بنام “گاماگلوبولين” است كه اين ماده در سطح
خوني كودكان به‌نسبت بزرگسالان كمتراست و از يك كودك به‌كودك ديگر
نيز متفاوت‌است از ديگر علت‌هاي ابتلاي كودكان به اين بيماري است

“الهي” همچنين به‌استخوان پشت گوش “ماستوئيد” اشاره‌كرد وگفت: اين‌استخوان
به‌علت آنكه اين استخوان در تهويه گوش و مبارزه با ميكروب‌ها نقش
مهمي دارد و دربروز ابتلاي عفونت گوش دركودكان موثراست

فوق تخصص گوش وحلق وبيني عفونت گوش را به سه دسته حاد، گاه مزمن و
مزمن تقسيم و تصريح كرد: نوع حاد عفونت گوش چندروز طول مي‌كشد وپس‌از
مدتي تكرار مي‌شود، اختلال‌هاي شنوايي زودگذر و حدود
15تا 30روز
است، عارضه دريكي از دوگوش و يك طرفه بوده و عارضه كمتري به جاي نمي‌ماند

وي افزود: درنوع دوم كه گاه مزمن شده ودرگوش مياني مايعي به‌نام
سروزيته ترشح مي‌شود، عفونت دوطرفه‌است و اگر طولاني شود سنگيني گوش
و اشكالات گفتاري پديدار مي‌شود

“الهي” ادامه‌داد: نوع سوم اين عارضه دوطرفه است، درگوش مايع
چسبناكي به نام چسب يا(‪ (GLUE‬پيدا مي‌شود، يا در بعضي مواقع پرده‌گوش
پاره مي‌شود وباقي مي‌ماند.

وي بااشاره به اينكه اين دسته از بيماران اگر درمان نشوند اختلال
شنوايي و گفتاري در آنها طولاني خواهد بود، گفت: هر سه نوع گوش درد
در سه سال اول زندگي كه سال‌هاي زبان بازكردن و فراگيري است، شايع‌تر
است.

اين فوق تخصص گوش و حلق و بيني گفت: درد بجز درنوع حاد، در دودسته
ديگر چندان آزاردهنده نيست، به‌همين علت والدين متوجه نمي‌شوند وكودك
را به پزشك نمي رسانند

به‌گفته دكتر الهي، آبريزش بيني يا وجود خلط باترشح در ته گلوي
كودك نيز مي‌تواند زنگ خطري براي پيدايش گوش درد باشد

وي گفت: كودكان لوزه سومي، بيشتر اين حالت را دارند، همچنين آن
دسته از كودكان كه حساسيت دارند بيشتر دچار اين حالت مي‌شوند وبعضي‌از
كودكان مستعد ممكن است در يك سال  بيست
مورد عفونت گوش داشته باشند

عضو هيات علمي دانشگاه شهيدبهشتي تهران خاطرنشان ساخت: استفاده از
آنتي بيوتيك‌ها درانواع عفونت‌هاي ميكروبي بويژه در موارد حاد و
تخليه گوش مياني ازطريق پرده صماخ درموارد طولاني‌تر از درمان‌هاي
مفيد اين بيماري‌است. عفونت استخوان گوش

دكتر “الهي” يادآورشد: ازبين بردن زمينه‌آلرژي و درمان‌هاي مربوطه‌و
تقويت بنيه ايمني كودك از راه واكسيناسيون نيز در درمان اين بيماري
مفيد است

برگشت
به مقالات ,  خانه
 

    
طراحي
صفحات توسط سايت
كودكان دات او آر جي  ،
هر نوع كپي برداري پيگرد قانوني دارد

التهاب گوش یا عفونت گوش که به نام اوتیت (Otitis) شناخته می‌شود، یکی از بیماری‌های شایع گوش است. در صورت درگیری گوش میانی، بیماری را التهاب گوش میانی و در صورت درگیری گوش خارجی، آن را التهاب گوش بیرونی می‌نامیم.

عفونت استخوان گوش

دستگاه شنوایی انسان از سه بخش گوش بیرونی، میانی و درونی تشکیل شده است.

گوش بیرونی یا خارجی که به چشم دیده می شود، شامل پرده گوش (صماخ)، مجرای گوش و لاله گوش است وارتعاشات اصوات را می گیرد و به پرده صماخ انتقال می دهد.

گوش میانی شامل صندوق صماخ و استخوانچه های چکشی، سندانی و رکابی است و به واسطه این استخوان ها ارتعاشات اصوات را به گوش درونی منتقل می کند که از آنجا به وسیله عصب شنوایی به مغز منتقل خواهد شد.

گوش درونی یا داخلی در ارتباط با مغز واعصاب شنوایی است.

1- عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی در افراد شناگر و کارگرانی که در کارگاه هایی کار می کنند که دارای براده های منتشر در هوا هستند، شایع تر است. علت عفونت گوش می تواند باکتریایی، ویروسی و یا قارچی باشد.

از آنجا که عفونت گوش خارجی در افراد شناگر شایع است، به آن بیماری گوش شناگر هم می گویند.

علائم عفونت گوش خارجی

شامل احساس درد گوش و یا اطراف مجرای گوش، تب، احساس ناخوشی، التهاب غدد لنفاوی اطراف گوش و اختلال شنوایی به صورت خفیف و خارش و سوزش گوش است.

افرادی که شنا می کنند و یا با وسیله ای مجرای گوش را تحریک می کنند، بیشتر در معرض خطر عفونت گوش خارجی هستند.

درمان عفونت گوش خارجی

برای درمان عفونت گوش خارجی باید از آنتی بیوتیک مناسب با تجویز پزشک متخصص استفاده شود.

تخلیه ترشحات چرب و عفونی مجرای گوش بیرونی از طریق شستشوی گوش نیز در برخی موارد مفید است.

در صورتی که فرد بیمار دچار زونای گوش شده باشد باید بیشتر دقت کند و از داروهایی چون آسیکلوویر و یا کورتون، طبق دستور پزشک معالج استفاده نماید، زیرا بیماری زونا سبب فلج عصب شنوایی شده و اختلالات شنوایی و تعادلی ایجاد می کند.

2- عفونت گوش میانی

عفونت گوش میانی در نوزادان و کودکان بیشتر دیده می‌شود. این بیماری به‌دنبال عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی بروز می‌کند. عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی باعث اختلال عملکرد شیپور استاش می‌شود و عفونت از طریق شیپور استاش بطرف گوش میانی پیشرفت می‌کند و باعث ایجاد بیماری التهاب گوش میانی می‌گردد.

عفونت گوش میانی خطرناک تر از عفونت گوش بیرونی است، زیرا می تواند سبب پارگی پرده صماخ و کری گردد و یا اینکه عفونت حاصله به طرف گوش داخلی و مغز منتقل شود.

علائم عفونت گوش میانی

تب ولرز، درد شدید و ضرباندار در گوش به ویژه در شب ها، کاهش شنوایی و خروج ترشحات زرد یا متمایل به سیاه از گوش و پارگی پرده صماخ از علائم عفونت گوش میانی است.

عفونت گوش میانی می تواند از راه عفونت گلو به گوش راه یابد و یا از راه خون (در سرخک، مخملک، تیفوس و عفونت خون) و یا از طریق دستکاری مجرای گوش بیرونی توسط فرد رخ دهد.عفونت استخوان گوش

لذا در صورت عفونت گلو و سینوزیت هر چه سریع تر آنها را درمان کنید، زیرا عفونت های گلو و سینوس ها توسط شیپور استاش به گوش میانی رفته و سبب عفونت حاد یا مزمن گوش می شوند.

عفونت گوش میانی نیز می تواند منشأ باکتریایی، ویروسی و یا قارچی داشته باشد.

درمان عفونت گوش میانی

از طریق آنتی بیوتیک (پس از آنتی بیوگرام از ترشحات گوش) و قطره های گوش و مسکن می توان به درمان آن پرداخت.

در صورتی که استخوانچه های گوش میانی دچار عفونت شوند، خروج ترشحات چرکی بدبو از مجرای گوش به همراه کاهش شنوایی رخ می دهد که درمان با چرک خشک کن (آنتی بیوتیک) و در بیشتر موارد جراحی ضرورت دارد.

اگر عفونت گوش میانی ادامه داشته باشد، پرده صماخ فرصت ترمیم و بسته شدن را پیدا نمی‌کند و در نتیجه فرد دچار عفونت مزمن گوش میانی می‌شود.

پیشگیری از عفونت گوش خارجی و میانی

برای پیشگیری از عفونت گوش بیرونی، هنگام استفاده از وان و یا هنگام شنا کردن باید پنبه آغشته به وازلین و یا گوشی خاصی که در داروخانه ها موجود است، در داخل گوش قرار دهید.

از دستکاری داخل گوش که معمولا با چوب کبریت و یا گوش پاک کن صورت می گیرد، جدا بپرهیزید.

در صورتی که علائمی مثل خارش یا سوزش در مجرای گوش مشاهده کردید و یا کاهش شنوایی داشتید، به پزشک متخصص مراجعه کنید.

3- عفونت گوش درونی

عفونت گوش درونی بیشتر مربوط می شود به اختلالات دهلیزی و حلزونی گوش داخلی همراه با اختلالات تعادل و شنوایی که بسیار تخصصی است.

فرآوری: نیره ولدخانی

بخش سلامت تبیان

منابع:

سلامت نیوز

ویکی پدیا

مطالب مرتبط:

عفونت گوش، درد دارد

درمان عفونت گوش در کودکان

خطر عفونت گوش با مکیدن پستانک

هر گوش دردی، عفونت گوش نیست

علایم و تشخیص التهاب گوش

عوامل ایجاد التهاب در گوش

گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

گوش شناگر یک بیماری است

اغلب عفونت های گوش از نوع باکتریایی و یا ویروسی هستند و بر گوش میانی تاثیر می گذارند. گوش میانی در پشت پرده صماخ قرار دارد که دارای استخوان های کوچک لرزاننده گوش می باشد.

عفونت استخوان گوش

کودکان بیشتر از بزرگسالان دچار عفونت گوش می شوند.

غالبا عفونت گوش دردناک است، زیرا گوش میانی ملتهب می شود و مایعات در گوش میانی تجمع می یابند.

از آنجایی که عفونت گوش به خودی خود از بین می رود، درمان بر اساس شدت درد و مشکلات ناشی از عفونت آغاز می گردد. عفونت شدید گوش توسط آنتی بیوتیک ها بهبود می یابد.

علائم عفونت گوش

علائم شایع در کودکان عبارتند از:

– گوش درد، مخصوصا هنگامی که دراز می کشند.

– کشیدن گوش با دست ها

– سخت خوابیدن

– گریه کردن بیش از حد

– زودرنجی و تحریک پذیرتر از حد معمول

– سخت شنیدن و پاسخ دادن

– از دست دادن تعادل بدن

– تب 38 درجه سانتیگراد و یا بیشتر

– ترشحات گوش

– سردرد

– کاهش اشتها

علائم در بزرگسالان عبارتند از:

– گوش درد

– ترشحات گوش

– کاهش شنوایی

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه کرد؟

– اگر علائم بیشتر از یک روز طول کشید.

– اگر شدت درد گوش بدتر شود.

– بعد از یک سرماخوردگی و یا دیگر عفونت های تنفسی، نوزاد و یا کودک نتواند بخوابد و یا تحریک پذیر شود.

– مایع، چرک و یا ترشح خونی از گوشتان بیرون بیاید.

– بزرگسالان دچار درد گوش و یا ترشح مایع از گوش، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنند.

علل عفونت گوش

عفونت استخوان گوش

همانطور که گفته شد، عفونت گوش به دلیل باکتری و یا ویروس در گوش میانی بوجود می آید.

این عفونت در اثر برخی بیماری ها از قبیل: سرماخوردگی، آنفلوانزا و یا آلرژی که باعث انسداد و ورم راه های هوایی، شیپور استاش و گلو می شود، نیز بوجود می آید.

– انسداد شیپور استاش : این شیپور، یک لوله باریک است که از گوش میانی به پشت گلو و راه های هوایی راه دارد.

شیپور استاش برای تنظیم فشار هوا در گوش میانی، تجدید هوا در گوش و تخلیه ترشحات طبیعی از گوش میانی باز و بسته می شود.

یک عفونت تنفسی فوقانی و یا آلرژی باعث ورم و التهاب شیپور استاش شده و آن را می بندد و باعث تجمع مایعات در گوش میانی می شود.

عفونت مایعات در گوش میانی توسط باکتری و یا ویروس باعث عفونت گوش می گردد.

عفونت گوش در کودکان شایع تر می باشد، زیرا شیپور استاش آنها باریک تر و افقی تر می باشد و باعث می شود سخت تر مایعات را تخلیه کند و بیشتر مسدود شود.

– بزرگی لوزه سوم : لوزه سوم در پشت بینی قرار دارد و در فعالیت سیستم ایمنی بدن دخالت دارد.

از آنجایی که لوزه سوم نزدیک دهانه شیپور استاش قرار دارد، التهاب و یا بزرگی لوزه سوم ممکن است این شیپور را ببندد، در نتیجه باعث عفونت گوش میانی گردد.

از آنجایی که کودکان دارای لوزه سوم فعال تر و بزرگتری هستند، التهاب و بزرگ شدن لوزه سوم در کودکان نقش اصلی را در عفونت گوش میانی بازی می کند.

– اوتیت گوش میانی به همراه التهاب و تجمع مایع در گوش میانی بدون عفونت باکتریایی و یا ویروسی.

اوتیت گوش میانی ممکن است به علت عدم عملکرد و یا انسداد غیرعفونی شیپور استاش بوجود آید.

عوامل خطر عفونت گوش

– سن: کودکان از شش ماهگی تا دو سالگی، به علت اندازه و شکل شیپور استاش و به علت عدم تکامل سیستم ایمنی، بیشتر مستعد عفونت گوش می باشند.

– کودکان در مهدکودک ها: این کودکان نسبت به کودکانی که در خانه هستند، بیشتر در معرض سرماخوردگی و عفونت گوش قرار دارند.

– غذای نوزاد: نوزادانی که از بطری شیر می نوشند، به خصوص آنهایی که در حالت درازکشیده از بطری می نوشند، نسبت به نوزادانی که از پستان مادر شیر می نوشند، بیشتر به عفونت گوش دچار می شوند.

– عوامل فصلی: در پاییز و زمستان، هنگامی که سرماخوردگی و آنفلوانزا وجود دارد، عفونت گوش نیز شایع است. افرادی که دچار آلرژی فصلی هستند، در طی فصولی که گرده گیاهان در هوا پخش می شوند، بیشتر دچار این عفونت می شوند.

– نبود اکسیژن کافی: تماس با دود سیگار و یا آلودگی هوا، احتمال عفونت گوش را زیادتر می کند.

عوارض عفونت گوش

– کاهش شنوایی: کاهش شنوایی با عفونت گوش می آید و می رود. عفونت و یا وجود مایع در گوش میانی ممکن است باعث کاهش شنوایی گردد.

اگر تخریب دائمی در پرده صماخ و یا دیگر ساختارهای گوش میانی رخ دهد، کاهش شنوایی دائمی بوجود خواهد آمد.

– تاخیر در تکلم و یا رشد: اگر در نوزادان و کودکان، به طور موقتی و یا دائمی، شنوایی دچار اختلال شود، ممکن است باعث تاخیر در مهارت های گفتاری، اجتماعی و تکاملی گردد.

– انتشار عفونت در بدن: عفونت درمان نشده و یا عفونتی که به درمان پاسخ نمی دهد، به بافت های مجاور پخش می شود. عفونت ماستوئید (برآمدگی استخوانی پشت گوش) می تواند باعث تخریب استخوان و تشکیل کیست های چرکی گردد.

به ندرت، عفونت گوش میانی به بافت های دیگر از جمله، مغز می تواند منتقل شود.

– پارگی پرده گوش: بیشتر این پارگی در عرض 72 ساعت التیام می یابد. در برخی موارد نیاز به عمل جراحی برای ترمیم پارگی پرده گوش وجود دارد.

تشخیص عفونت گوش

معمولا پزشک بر اساس توضیحات بیمار و با وسیله ای به نام اتوسکوپ می تواند عفونت گوش را تشخیص دهد.

درمان عفونت گوش

– کمپرس گرم: کمپرس گرم و مرطوب (مثل حوله گرم و نمدار) را روی گوشتان قرار دهید تا درد آن کم شود.

– داروهای مسکن: استامینوفن و ایبوپروفن را برای کاهش درد می توانید مصرف کنید. داروی آسپیرین هرگز به نوزاد و یا کودک ندهید.

– قطره گوش: این قطره ها را برای کودکان زیر دو سال استفاده نکنید و بیشتر از مقداری که پزشک تجویز کرده، در گوشتان نریزید.

– آنتی بیوتیک ها

– لوله های گوش: اگر کودکتان دچار عفونت گوش به همراه ترشحات شد، پزشک ممکن است مایع را از گوش میانی بیرون بکشد. طی یک عمل جراحی سرپایی به نام  Myringotomy، جراح یک  سوراخ کوچک در پرده گوش ایجاد می کند که بتواند مایعات را از گوش میانی بیرون بکشد. برخی از این لوله ها شش ماه تا یک سال در گوش می مانند و سپس خود به خود می افتند، اما برخی دیگر از این لوله ها توسط جراح باید برداشته شوند.

جلوگیری از عفونت گوش

– از سرماخوردگی و دیگر عفونت ها جلوگیری کنید.

– اغلب اوقات دست های خود را با آب و صابون بشویید.

– از وسایل غذا خوردن و آشامیدن دیگران استفاده نکنید.

– به کودکان یاد بدهید که موقع عطسه و یا سرفه، جلوی دهان خود را با دستمال یا لباس خود بگیرند.

– کودک خود را برای مدت طولانی در مهدکودک نگذارید و اگر بیمار است، از بردن او به مهدکودک خودداری کنید.

– در خانه سیگار نکشید.

– شیر مادر دارای آنتی بادی هایی است که ممکن است از عفونت گوش جلوگیری کند، لذا بهتر است تا شش ماه، شیر خود را به نوزادتان بدهید.

– اگر کودک از شیشه شیر می خورد، کودک را در حالت نشسته قرار دهید یا سر او را کمی بالا بیاورید.

– تزریق واکسن آنفلوانزا و واکسن ذات الریه می تواند از عفونت گوش جلوگیری کند.

مریم سجادپور

بخش سلامت تبیان

مطالب مرتبط:

عفونت گوش، درد دارد

هر گوش دردی، عفونت گوش نیست

علایم و تشخیص التهاب گوش

عوامل ایجاد التهاب در گوش

پارگی‌ پرده‌ گوش‌

خطر پاك كردن گوش

درمان عفونت و درد گوش

گوش شناگر یا عفونت گوش خارجی

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است



خطا

ممکن است از سایت خارج شده باشید یا اجازه دسترسی به بخش مورد نظر را نداشته باشید.

در صورت تکرار خطا با مدیریت سایت تماس بگیرید.

کلیه حقوق سایت برای دانشگاه علوم پزشکی بوشهر محفوظ است. 1394

Bushehr University of Medical Sciences , Copyright © 2016