راه های درمان بیماری پوستی گال

Nieuwsbrief 5 |…

OTO Bijeenkomst Future proof? Be flexible!

Heb jij als gemeenteambtenaar te maken met mensen met verward gedrag? Wist je dat je met subsidie van ZonMw bijna kosteloos kunt deelnemen aan scholing?

Het PGA protocol vaccineren asielzoekerskinderen 0-18 jaar.
Aangepast op de afspraken van 2018.

راه های درمان بیماری پوستی گال

De Stichting van Wiechenonderzoek en het expertisecentrum Kind en Ontwikkeling zijn opgeheven. Het NCJ heeft deze taken overgenomen.

Het NCJ heeft daarom twee adviescommissies ingesteld:…

خوش آمدید. به حساب کاربری خود وارد شوید.

آدرس ایمیلی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید را وارد نمائید تا یک رمز عبور جدید برای شما ارسال شود.

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

گال نوعی بیماری شدیدا مسری و همراه با خارش بدن است. این بیماری پوستی به‌خاطر نوعی انگل خارش‌زا ایجاد می‌شود. درواقع، عامل آن بندپایی از گروه مایت‌ها یا هیره‌ها است. مایت‌ها یا هیره‌ها موجوداتی میکروسکوپی از شاخه بندپایان و رده‌ی عنکبوتیان هستند. تماس پوستی با فرد مبتلا به گال موجب انتقال این بیماری می‌شود. خارش بی‌وقفه پوست، یکی از نشانه‌های شاخص گال است. در این مقاله در مورد علت بیماری گال، علائم و انتقال آن، تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری گال صحبت خواهیم کرد.

راه های درمان بیماری پوستی گال

همان‌طور که گفته شد، گال نوعی بیماری مسری و خارش‌آور است که ازطریق نوعی انگل در پوست ایجاد می‌شود. انگل‌هایی که این بیماری را ایجاد می‌کنند، نوعی بندپا با ۸ عدد پا هستند (برخلاف سایر حشرات که ۶ پا دارند). انگل‌های گال بسیار کوچک‌اند و طول آنها فقط یک-سوم میلی‌متر است. انگل‌های مذکور روی پوست تونل‌هایی ایجاد می‌کنند و با تخم‌گذاری در تونل‌ها باعث خارش شدید پوستی به‌ویژه در شب‌ها می‌شوند. انگل‌های انسانی گال مؤنث هستند و طول آنها ۰/۳ تا ۰/۴ میلی‌متر است. طول اندازه‌ی انگل‌های مذکر نصف این مقدار است. برای دیدن این موجودات باید از میکروسکوپ یا ذره‌بین استفاده کرد.

این انگل‌های پوستی قادر به پریدن یا پرواز کردن نیستند و فقط روی پوست می‌خزند. آنها در دمای زیر ۲۰ درجه‌ی سانتی‌گراد منفعل هستند، ولی باوجوداین در چنین دمایی برای مدتی طولانی زنده می‌مانند. گال در سراسر جهان شایع است. بیماری گال ممکن است در هر سن‌وسال و هر نوع نژادی از انسان‌ها رخ بدهد. گزارش‌ها حاکی از آن است که سالانه ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر دنیا به گال مبتلا می‌شوند.

بنا به تاریخ، قدمت گال در این دنیا ۲۵۰۰ سال است. بیمارستان‌ها، خانه‌های سالمندان و سایر مراکز این‌چنینی برای شیوع گال بسیار مستعد هستند. در برخی کشورها مانند آمریکا، گال در افراد بی‌خانمان بسیار زیاد دیده می‌شود. البته سایر گروه‌های اجتماعی و اقتصادی هم ممکن است به گال دچار بشوند.

گال به‌شدت مسری است و تماس مستقیم پوستی از راه‌های انتقال آن به‌شمار می‌رود. انگل‌های عامل گال نسبت به محیط خود بسیار حساس هستند. دربیشتر شرایط، انگل‌ها ۲۴ تا ۳۶ ساعت در بدن میزبان باقی می‌مانند. تماس پوستی مستقیم فرد مبتلا با فردی دیگر باعث انتقال گال می‌شود. احتمال انتقال گال تا حدی می‌تواند ازطریق دست دادن با فرد مبتلا، استفاده از ملحفه‌ی آلوده به این انگل و حتی تماس لباس با لباس فردی مبتلا ایجاد بشود. تماس جنسی هم راهی برای انتقال گال است. بسیاری از موارد انتقال گال ازطریق رابطه‌ی جنسی صورت می‌گیرد و خیلی‌ها تصور می‌کنند که گال یکی از انواع بیماری های مقاربتی است. راه‌های دیگری هم برای انتقال گال وجود دارد. برای مثال، وقتی مادری فرزندش را در آغوش می‌گیرد، احتمال سرایت گال وجود دارد. در مدرسه، تماس‌هایی که فرد با سایرین برقرار می‌کند، در سطحی نیست که موجب سرایت گال بشود.

حیوانات هم می‌توانند به گال دچار بشوند، اما ازآنجاکه انگل حیوانی با انسانی متفاوت است، سگ و گربه و… نمی‌توانند این بیماری را به انسان منتقل کنند. گال یا جَرَب در سگ‌ها هم دیده می‌شود. وقتی انگل از سگ و گربه‌ها به پوست انسان منتقل می‌شود، فقط اندکی خارش به‌وجود می‌آید و گال به انسان سرایت نمی‌کند. گال در حیوانات مانند انسان‌ها نیست و آن‌قدر ادامه پیدا نمی‌کند تا نیاز به درمان به‌وجود بیاید.

افراد مسن و ضعیف، به‌ویژه کسانی که در آسایشگاه‌ها و مراکز سالمندان زندگی می‌کنند، بیشتر درمعرض خطر ابتلا به گال و نگهداری انگل‌های در بدن خود هستند. وجود انگل در بدن آنها همراه با خارش یا نشانه‌ی مرئی خاصی نیست. در این مکان‌ها، گال به‌صورت گسترده‌ای میان افراد مختلف شیوع پیدا می‌کند. هر چند چنین مواردی به‌ندرت دیده می‌شود، اما امکان وقوع آنها وجود دارد.

تمام افرادی که با انگل گال در تماس باشند، حتی در صورت برخورداری از سلامت کامل، ممکن است دچار این بیماری بشوند. تماس پوستی با فرد مبتلا ازجمله عوامل قطعی دچار شدن به این بیماری است. درصورتی‌که تماس پوستی شدید با فرد بیمار ایجاد شود، رعایت نکات و توصیه‌های بهداشتی هم نمی‌توانند از ابتلا به گال جلوگیری کنند. تماس‌های معمولی که در اجتماع وجود دارد مثلا دست دادن با دیگران یا میزان تماسی که افراد در مدرسه و… دارند، نمی‌تواند موجب انتقال گال بشود، اما تماس شدید مثل رابطه‌ی جنسی یا در آغوش کشیدن باعث انتقال گال خواهد شد. در مکان‌های عمومی احتمال ابتلا و سرایت گال به افراد مختلف وجود دارد (مثلا آسایشگاه‌‌ها).

گال به‌شکل تاول و برآمدگی‌های پوستی قرمز نمودار می‌شود و بعضی از قسمت‌های بدن را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. بین انگشتان، پشت آرنج و مچ دست‌ها ازجمله نواحی بدن است که تحت‌تأثیر گال قرار می‌گیرند. زانوها، دور کمر، ناف، زیربغل، نوک پستان، اطراف و پشت پاها، ناحیه تناسلی و باسن هم از سایر قسمت‌های در خطر هستند. برآمدگی‌های پوستی ناشی از گال بعضا خونی هستند، البته باید دقت داشته باشید که هر برآمدگی پوستی نشانه‌ی گال نیست.

در بیشتر موارد وقتی که افراد سالم به گال دچار می‌شوند، نهایتا ۱۰ تا ۱۵ انگل زنده روی پوست‌شان وجود دارد، اما ممکن است همین تعداد از انگل‌ها باعث ایجاد تاول‌ها و جوش‌های زیادی بشوند. در نوزادان و کودکان برخلاف بزرگ‌سالان، علائم گال روی سر، گردن، صورت و کف دست‌ها و پاها دیده می‌شود. انگل‌های گال روی پوست افراد، تونل‌هایی ایجاد می‌کنند که ۲ تا ۱۵ میلی‌متر طول دارند و به‌شکل خطوط خاکستری، قهوه‌ای و قرمز روی پوست دیده می‌شوند. مشاهده تونل‌های ایجادشده از سوی انگل روی پوست می‌تواند کمی دشوار باشد. خیلی از اوقات، این خطوط مشابه خطوط و خراشیدگی‌های عادی هستند و نمی‌توان به تفاوت آنها با سایر خطوط و خراشیدگی‌ها پوستی پی برد. خاراندن پوست باعث ازبین‌رفتن تونل‌ها و شکل‌گیری زخم‌هایی روی سطح پوست می‌شود.

باید بدانید که تا ۲ ماه بعد از ابتلا به گال، علائم و نشانه‌های آن خود را نشان نمی‌دهند. هر چند نشانه خاصی بروز پیدا نکرده است، اما بیمار همچنان می‌تواند ناقل گال باشد. وقتی نشانه‌های بیماری کم‌کم ظهور می‌کنند، بدن فرد شروع به خارش می‌کند که یکی از بارزترین علائم ابتلا به گال است. گال همراه با درد نیست. اما خارش ناشی از آن در طول هفته‌ها ممکن است شدیدتر و بی‌وقفه شود. شدت خارش‌ها در شب‌ها بیشتر هم می‌شود. در هفته‌های ابتدایی بیماری، خارش نامحسوس‌ است، اما به‌مرور شدید می‌شود؛ به‌نوعی که بعد از ۱ یا ۲ ماه تقریبا امکان خوابیدن در شب‌ها برای فرد وجود نخواهد داشت.

شاخصه‌ی اصلی خارش در بیماری گال، بی‌وقفه بودن آن پس از چندین هفته است. سایر ناراحتی‌های پوستی مانند کهیر و اگزما هم دارای خارش و مشکلاتی هستند که بر خلاف گال به صورت افتان و خیزان، خارش و ناراحتی ایجاد می‌کند. این ناراحتی‌های پوستی هم ممکن است که مانع از خوابیدن راحت فرد بشوند، اما به‌ندرت مانند گال باعث می‌شوند تا فرد نصف‌شب از خواب بیدار بشود و دیگر نتواند بخوابد.

گال همراه با حساسیت های پوستی و خارش‌های شدید و بی‌وقفه به‌ویژه در طول شب است. برای تشخیص این بیماری، پزشکان با آزمایش‌هایی به وجود انگل روی پوست پی می‌برند. با پوشاندن پوست با لایه‌ای از روغن‌ها معدنی و برداشتن لایه‌ای نازک از روی پوست، امکان معاینه‌ی پوست ازنظر وجود انگل‌ها، تخم انگل‌ها و سایر ذرات ریز بیماری‌زا وجود خواهد داشت. این فرایند معاینه دشوار است و کشف تونل‌هایی که انگل‌ها روی پوست ایجاد می‌کنند و تمییز دادن آنها از خراشیدگی‌ها کمی سخت است. بنابراین، گاهی‌اوقات، معاینه تعداد ۱۵ تونل یا حتی بیشتر فقط منجر به کشف یکی دو انگل یا تخم انگل می‌شود.

اغلب برای تشخیص گال نیازی به آزمایش برداشتن لایه‌ای از پوست، مشابه آنچه گفته شد، نیست. این موضوع برای زمانی صادق است که نشانه‌های جسمانی گال به‌وضوح دیده بشود. در مواردی هم که تشخیص سخت و دشوار است، از آزمایش‌هایی نظیر واکنش زنجیرهٔ پلیمراز (PCR) استفاده می‌شود. استفاده از این آزمایش چندان رایج نیست. این تکنیک ابزاری آسان برای تکثیر یک قطعه خاص از DNA است و برای اهدافی همچون تشخیص و نظارت بر بیماری‌ها و مطالعه‌ی عملکرد بخشی خاص از DNA استفاده می‌شود.

روش دیگر شناسایی و تشخیص بیماری گال هم نمونه‌برداری از پوست است. این کار زمانی انجام می‌گیرد که پزشک به سایر مشکلات پوستی مشکوک باشد.

متخصصان مختلفی می‌توانند بیماری گال را درمان کنند. پزشکان عمومی، متخصصان داخلی و اطفال و پزشک خانواده می‌توانند به درمان گال کمک کنند. خیلی از افراد مبتلا هم برای درمان به متخصص پوست و متخصص پوست کودکان مراجعه می‌کنند. درصورتی‌که نیاز به درمان فوری باشد، گاهی‌اوقات پزشکان مرکز فوریت‌های پزشکی اقدام به درمان اولیه‌ی بیماری می‌کنند.

درمان‌های خانگی یا داروهایی که بدون نسخه در داروخانه‌ها وجود دارند، کمکی به درمان بیماری گال نمی‌کنند. برای درمان باید حتما به پزشک مراجعه کنید. ضمن اینکه مصرف آنتی بیوتیک هم در این‌باره بی‌اثر است زیرا مشکل ناشی از انگل است. موارد زیر می‌تواند در روند درمان مفید واقع بشود:

ایوِرمِکتین که با نام تجاری استرومکتول شناخته می‌شود، برای درمان انگل مفید است. هر چند که این دارو به‌تأیید سازمان غذا و دارو نرسیده است، اما برای درمان انگل مفید واقع می‌شود. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها آمریکا، مصرف ۲۰۰ میکروگرم از این دارو را به‌ازای هر کیلو از وزن بدن توصیه می‌کند. این میزان دوز مصرفی باید تا ۲ هفته بعد هم تکرار بشود. مصرف داروهای خوراکی معمولا آسان‌تر از کرم و پماد است، اما مصرف ایورمکتین به‌شکل خوراکی بیشتر خطر مسمویت‌های جانبی دارد. ضمن اینکه عوارض جانبی آن از پرمترین بیشتر است و برتری خاصی هم نسبت به آن ندارد. ایورمکتین خوراکی تنها زمانی مورداستفاده قرار می‌گیرد که سایر درمان‌های موضعی مفید نبوده‌اند یا بیمار قادر به پذیرش آنها نبوده است.

لوسیون کروتوماتیتون ۱۰ درصد و کرم ۱۰ درصد (کراتون) نیز داروی دیگری برای درمان گال است که مصرف آن چندان مؤثر گزارش نمی‌شود و برای مصرف بزرگ‌سالان تجویز می‌شود.

سولفور وازلین هم یکی از قدیمی‌ترین داروها برای گال است که در قالب پماد و کرم مورداستفاده قرار می‌گیرد. این دارو هم به‌تأیید سازمان غذا و داوری آمریکا نرسیده است. ضمنا از این دارو تنها زمانی باید استفاده بشود که سایر داروها نظیر ایورمکتین، پرمترین و لیندان برای بیمار قابل‌تحمل و پذیرش نباشند. مصرف سولفور وازلین برای زنان باردار و نوزادان منعی ندارد.

برخی از آنتی‌هسیتامین‌ها مانند دیفن‌هیدرامین هم برای کاهش میزان خارش مفید هستند. گاهی‌اوقات برای کاهش و کنترل خارش‌ها در دوره‌ای کوتاه، استروئید به‌شکل خوراکی یا موضعی تجویز می‌شود.

این نوع از بیماری گال، از نوع مرسوم آن شدیدتر بروز می‌یابد و اولین بار در کشور نروژ دیده شده است. این مشکل تقریبا همیشه در افرادی دیده می‌شود که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند. گال نروژی بیشتر در افرادی که دارای ناتوانی‌های جسمی و ذهنی هستند، دیده می‌شود. بیماران مبتلا به ایدز، لنفوم و افراد سال‌خورده و سایر افرادی که دارای ضعف در سیستم ایمنی بدن خود هستند. وقتی سیستم ایمنی بدن ضعیف باشد، فرد به تعداد زیادی انگل آلوده می‌شود. در این نوع از بیماری گال، انگل‌ها در تمام سطح بدن پخش می‌شوند. در گال کِراسته یا نوروژی، آرنج، زانو، کف دست و پا و پوست سر بیشتر تحت‌تأثیر قرار می‌گیرند. شکل و شمائل فردی که دچار این نوع از گال می‌شود، مشابه کسانی خواهد شد که روی پوست خود در نواحی نام‌برده زگیل دارند.

در گال نروژی، میزان خارش کمتر از نوع عادی است، اما ناخن‌ها هم احتمالا تغییر رنگ می‌دهند و سفت می‌شوند. مشکل دیگر این نوع از گال افزایش احتمال ابتلا به سایر عفونت‌ها نظیر استافیلوکوکوس اورئوس (Staphyloco و استرپتوکوک (Streptococcus) یا زردزخم (یک بیماری پوستی حاد میکروبی) در کودکان است.

برای جلوگیری از ابتلا به گال باید از برقراری تماس با افرادی که دچار این بیماری هستند کاملا خودداری کنید. برقراری تماس پوستی نزدیک یا ارتباط جنسی با افراد مبتلا و کسانی که با آنها در ارتباط هستند، امکان ابتلا را افزایش می‌دهد. بیماری گال قابل‌درمان است. برای بهبود یافتن باید داروهای مخصوصی را مصرف کرد. در موارد نادری، افراد نسبت به داروها، واکنش منفی نشان می‌دهند. کسانی هم که به گال نروژی مبتلا هستند، باید از ترکیبی از داروها استفاده کنند.

(function(a){function c(){try{return 0===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return 0<=g.indexOf('category-')

سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است

9000تومان

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);

var head = document.getElementsByTagName(“head”)[0];
var script = document.createElement(“script”);
script.type = “text/javascript”;
script.async=1;
script.src = “https://s1.mediaad.org/serve/chetor.com/loader.js” ;
head.appendChild(script);

راه های درمان بیماری پوستی گال

خواص خوراکی ها

۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و ‌

خواص حنا؛ ۱۲ خاصیت درمانی گیاه هزار و یک خاصیت

قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟

قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید

خواص گزنه؛ ۱۶ خاصیت گیاه گزنه که سرشار از ویتامین D است

آخرین مطالب

درمان خشکی بینی با ۵ روش مؤثر خانگی

خواص روغن گل مغربی و عوارض احتمالی آن برای سلامتی

علت نفخ معده؛ ۱۰ غذایی که موجب نفخ معده می‌شوند

انواع اعتماد به نفس؛ ۳ روش شکوفا کردن اعتماد به نفس

خواص آب برنج برای مو و پوست و نحوه استفاده از آن

ترین های جهان

با خاص ترین ماشین های دنیا آشنا شوید

فینگرفود؛ خوشمزه‌ترین فینگرفودهای دنیا

ایمن ترین خودروها در دنیا را بشناسید

زیباترین حیوانات دنیا و خصوصیات منحصربه‌فرد آن‌ها

بیشترین فالوور در اینستاگرام در سال ۲۰۱۸ به کدام سلبریتی‌ها اختصاص…

عجیب ترین میوه های دنیا چه خواصی دارند؟

۶۸ راه اثبات شده برایافزایـش قــدرت مــغـز

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

Select Page

آوریل 14, 2016 | پزشکی

* این مقاله جنبه ی آموزشی دارد نه درمانی، هر دارویی باید با تشخیص و تجویز پزشک مصرف شود.

گال یک بیماری پوستی بسیار مسری است که ایجاد خارش گاهی شدید مخصوصاً لای انگشتان و نواحی مچ دست می کند. یک پارازیتوز خوش خیم است و در اکثر موارد مشکلی ایجاد نمی کند، ولی احتیاج به درمان دارد زیرا خود به خود خوب نمی شود. بر خلاف عقیده مردم گال بر اثر بدی بهداشت شخصی تولید نمی شود و ممکن است که در تمام سطوح جامعه دیده شود.

راه های درمان بیماری پوستی گال

چه کسانی دچار گال می شوند

طبق نظر سازمان بهداشت جهانی سیصد میلیون نفر هر سال به آن مبتلا می شوند مخصوصاً در کشورهای فقیر که در هنگام اپیدمی ۵۰ درصد مردم آلوده شده اند، زن و مرد، کوچک و بزرگ، فقیر و غنی. در کشورهای صنعتی گال را بیشتر در جاهای پر جمعیت مثل مدارس، زندان ها، بیمارستان ها و خانه های سالمندان می توان دید.

از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ موسسه کنترل بهداشت در فرانسه طی یک مطالعه اپیدمیولوژیک متوجه شد که تعداد بیماران زیاد شده. در سال ۲۰۱۳ چندین اپیدمی در فرانسه دیده شد و طبق مطالعات بهداشت عمومی حداقل ۳۲۸ بیمار در هر صد هزار نفر وجود دارد و مطالعات نشان می دهد که از سال ۲۰۰۲ به بعد در کشور فرانسه مانند سایر کشورهای غربی سالانه ده درصد به تعداد بیماران اضافه می شود.

آمار اپیدمیولوژیک جدید در آمریکای شمالی وجود ندارد.

عامل تولید گال

یک آکارین که اندازه اش ۴دهم میلی متر است و به سختی با چشم دیده می شود دالانی در داخل پوست می کند و در آن تخم می گذارد، سه تا چهار روز پس از تخم گذاری لاروها از تخم بیرون آمده به سطح پوست می آیند و دوباره شروع به کندن کانالی در پوست می کنند که به آن Sillon scabieux می گویند و حضور آن معمولاً تشخیص را تأیید می کند.

خارش عکس العمل سیستم دفاعی بدن است در مقابل وجود پارازیت و تخم ها در داخل پوست و معمولاً سه هفته پس از آلودگی پوست در عفونت اولیه به وجود می آید.

گال بسیار مسری است و سرایت آن معمولاً با تماس مستقیم پوست با پوست انجام می شود، مخصوصاً تماس های بدنی نزدیک و طولانی در خانه و مهد کودک و مدرسه. گال هنگام رابطه جنسی هم سرایت می کند.

بعضی مواقع سرایت غیرمستقیم هم از طریق ملافه و لباس زیر هم ممکن است، با این که پارازیت خارج از پوست مرطوب زنده نمی ماند.

پیشرفت بیماری و مشکلاتی که ممکن است تولید کند

گال بیماری خطرناکی نیست ولی خارش دائمی و شدید وضع زندگی بیمار را مختل می کند. زخم ها ممکن است بر اثر خاراندن عفونی بشوند، ممکن است بیماری پیشرفت کرده به صورت دلمه در بیاید یا پوست کلفت و خشک بشود.

پوست خشک و ضخیم معمولاً در کسانی که سیستم دفاعی ضعیف دارند مثل افراد سالخورده یا بیماران HIV دیده می شود و شدیداً مسری است. در نزد اشخاص ضعیف زخم های تولید شده بر اثر خارش ممکن است باعث عفونت های باکتریایی بشود (سپتی سمی) و باعث مرگ بشود.

سیمپتوم های گال

سیمپتوم اصلی گال عفونت پوستی عمومی است که بر اثر خارش عمومی تولید می شود و شب ها شدیدتر شده باعث بی خوابی می شود. خارش در افراد فامیل یا تعداد زیادی از بچه های مدرسه یا افرادی که در اطراف بیمار هستند، هم زمان تولید می شود.

خارش و زخم ها بیشتر مواقع در نقاط زیر دیده می شوند:

ـ فاصله بین انگشتان دست

ـ مچ دست و آرنج که پوست تا می شود

ـ زیر بغل

ـ پستان ها در بانوان

ـ اعضای تناسلی بیشتر در مردان (مردها)

ـ ناف

صدمات پوستی مشخص کننده گال شیارهای کوچک قرمز رنگ که همیشه پیدا کردنشان آسان نیست و انواع دیگر صدمات پوستی مانند جوش های کوچک، ندول و غیره است. در نوزادان و کودکان کوچک بثورات پوستی می توانند در تمام نقاط بدن دیده شوند مانند اگزما حتی روی صورت و پوست سر زیر موها که همیشه خارش ندارد و باعث اشکال در تشخیص می شود.

معمولاً پزشک احتیاج ندارد که آزمایش برای تشخیص تجویز کند ولی گاهی ممکن است درخواست آزمایش برداشتن نمونه ای از پوست یا یک آزمایش درماتولوژیک برای دیدن پارازیت زیر میکروسکوپ بکند.

چه کسانی در خطر مبتلا شدن هستند

همه افراد بشر می توانند مبتلا بشوند ولی بعضی اشخاص صدمه پذیرترند مانند:

ـ کودکان جوان، در بعضی از کشورها ۵ تا ۱۰ درصد کودکان آلوده شده اند.

ـ سالمندان

ـ افرادی که سروپوزیتیو هستند و به HIV آلوده شده اند.

ـ افرادی که سیستم دفاعی بدنشان ضعیف است مانند کسانی که از داروهای ضعیف کننده سیستم دفاعی مصرف می کنند، بیماران مبتلا به لوسمی، اشخاصی که پیوند عضو داشته اند و شبیه به اینها.

عوامل تولید خطر

عوامل زیادی می توانند به سرایت گال کمک بکنند

ـ اماکنی که تعداد زیادی از افراد هستند مانند مدرسه، مهد کودک، بیمارستان، خانه سالمندان و…

ـ عدم درمان بیماران اولیه و یا تمام کسانی که با آنها تماس داشته اند.

ـ عدم از بین بردن پارازیت در لباس ها و ملافه ها.

ـ عدم دسترسی به درمان و آب آشامیدنی تمیز.

راه های درمان بیماری پوستی گال

چند راهنمایی

امکان پیشگیری از آلودگی به پارازیت وقتی که با افراد آلوده نزدیک هستیم وجود ندارد، فقط درمان سریع این افراد باعث محدود کردن سرایت پارازیت می شود.

به محض این که یک بیمار با گال پیدا شد باید کارهای زیر را انجام بدهید:

ـ محدود کردن شخص آلوده، محدود کردن ملاقات، ممانعت از این که کسی از رختخواب و ملافه ها و لباس های خانه و حوله او بدون این که ضد عفونی لازم را داشته باشد استفاده کند.

ـ شخص بیمار را در صورت امکان از دیگران جدا کرد و اگر تعداد افراد مبتلا زیاد است همه را در یک جا نگه داشت.

ـ هنگام درمان باید دستکش پوشید و دست ها را مرتباً شست و شو داد قبل و بعد از درمان و چندین بار در روز، زیرا باعث از بین رفتن پارازیت هایی می شود که ممکن است وجود داشته باشند.

ـ ملافه ها و لباس ها باید با آب داغ شسته بشوند.

درمان های دارویی گال

طرز درمان گال در همه کشورها یکسان نیست و داروهای تجویز شونده در بعضی از کشورها در جاهای دیگر پیدا نمی شود و تمام پیشنهادات درمانی باید شامل درمان های زیر باشد:

ـ درمان یا از راه دهان و یا از راه پوست انجام می شود مطالعات هنوز ثابت نکرده که کدام یک موثرتر است.

ـ درمان باید سریعاً انجام شود و اطرافیان شخص مبتلا نیز باید درمان شوند.

ـ لباس ها و ملافه ها باید ضد عفونی بشود که از آلودگی دوباره جلوگیری شود.

باید در نظر داشت که خارش ممکن است یک تا دو هفته پس از درمان هنوز وجود داشته باشد. ـ درمان از راه دهان با Ivermectin هم ساده است و هم در اپیدمی ها بسیار موثر. این دارو روی سیستم عصبی پارازیت اثر می گذارد و مصرف یک دوز آن از راه دهان به خوبی توسط بیمار تحمل می شود و اثر آن طبق مطالعات یکسان نیست، این دارو ممکن است باعث سرگیجه بشود، یک دوز دیگر پس از دو هفته هم ممکن است تجویز شود. از این دارو برای اشخاصی که سیستم دفاعی بدنشان ضعیف است می شود استفاده کرد، اما نه برای بانوان باردار و کودکان جوان.

اگر شخص دچار گال با ضخامت پوست شده حتما باید بستری و ایزوله شود تا زمانی که آزمایشات پارازیتولوژی منفی بشوند.

ـ درمان محلی (پوستی)ـ بهترین داروی مصرفی پوستی Sulfiram است که استفاده یکبار از آن حدود ۶۰ درصد موثر است. داروی دیگری هم هست که به صورت اسپری پاشیده می شود. از کرم Eurax مالیدنی روی پوست یکبار در روز به مدت ۲ تا ۵ روز استفاده می شود مخصوصاً برای شیرخواران.

ـ لباس ها و ملافه ها و حوله های آلوده در آب جوش شسته شود.

ـ ضد عفونی کردن محیط زیست مانند خانه و وسایل خانه اگر همه افراد دچار گال هستند لازم نیست ولی اگر کسی دچار گال با ضخیم شدن پوست و پینه دار شدن پوست شده حتماً ضروریست.

طب مکمل

بعضی از محصولات طبیعی به طور سنتی برای پارازیت های پوستی استفاده شده و می شوند ولی بهتر است که به پزشک مراجعه شده و دستورات و داروهای تجویز شده او را رعایت کرد زیرا گال بسیار مسری است.

روغن اساسی Tea Treeعصاره برگ های یک درخت استرالیایی است، این روغن اساسی دارای خواص ضدعفونی کننده است و بطور سنتی برای ضدعفونی کردن زخم های پوستی و خیلی دیگر از بیماری های پوستی و ناخن به کار می رود. یک مطالعه در سال ۲۰۰۴ روی آکارین های گال نشان داده که این روغن اساسی ۵% برای از بین بردن پارازیت موثر بوده است.

* عطا انصاری استاد سابق دانشکده پزشکی دانشگاه کیسانگانی است.

ataansari@videotron.ca

Share:

می 5, 2011

فوریه 16, 2012

ژانویه 10, 2019

اکتبر 25, 2012

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

COMMENT

وبسایت

ناشر: انتشارات شهروند

سردبیر: حسن زرهی

مدیر هیئت تحریریه: نسرین الماسی

ویراستار انگلیسی: سیما سحر زرهی

تصویر ساز قصه: محمود معراجی

کاریکاتور: توکا نیستانی

تیم تحریریه و همکاران: دکتر رضا براهنی، دکتر نسترن ادیب راد، دکتر عطا انصاری،  بهرام بهرامی، شهرام تابع محمدی،  محمد رحیمیان، بهرنگ رهبری ، سیما سحر زرهی، علی شریفیان، عباس شکری،  جواد طالعی، فرهاد فرسادی، اسد مذنبی، عزت مصلی نژاد، میرزاتقی خان، شهباز نخعی، مجید نفیسی

Sharvand Publication

SUITE 322- 550 HIGHWAY 7 EAST

Richmond Hill, Ontario, L4B 3Z4

CANADA

Tel: +1 905 764 7022

Email: news@shahrvand.com

Designed by Elegant Themes | Powered by WordPress