راه درمان عفونت ایمپلنت

لیست محتوای صفحه-انتخاب سریع

در واقع عفونت ایمپلنت دندان یکی از عوارض ایمپلنت های دندان می‌باشد.البته با لیزر دندانپزشکی به خوبی می توان از عفونت ایمپلنت دندان جلوگیری کرد.

متأسفانه واقعیت آن است گاهی و خیلی کم ایمپلنت‌ دندان می‌تواند به دلایل مختلف دچار عفونت شود.

و بعد از انجام ایمپلنت، عفونت ایمپلنت دندان ایجاد شده یا پری ایمپلنتایتیس توسط متخصص مربوطه

با لیزر دندانپزشکی از بین می رود و نیاز به نگرانی در این مورد نیست.

راه درمان عفونت ایمپلنت

برخی از مواقع دندان‌های کاشته شده دچار عفونت می‌شوند.

از عوارض جانبی ایمپلنت که نسبتاً شایع است می‌توان به پری- ایمپلنتایتیس (Peri implantitis) اشاره کرد.

پری-ایمپلنتایتیس در حقیقت یک نوع التهاب در بافت‌هاست که شباهت زیادی به بیماری‌های لثه و دهان دارد.

بافت‌های لثه اطراف ایمپلنت دندانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد که در نتیجه آن این بافت‌ها عفونت می‌کنند.

علائم این عفونت شامل خون ریزی مکرر لثه‌ها است.

همچنین افزایش عمق پاکت (فاصله میان دندان و لثه) و ایمپلنت هم یکی دیگر از نشانه‌های این بیماری است.

یک سری علائم دیگر هم وجود دارند که با آن که میان بسیاری از بیماری‌های لثه مشترک‌اند،

ولی ممکن است به تشخیص درست مشکل کمک کنند.

این نشانه‌ها شامل تورم لثه‌ها و احتمال خروج ترشحات عفونی از لثه باشند.

یعنی اینکه بافت استخوانی اطراف ایمپلنت ممکن است عفونت کند که

این مسئله خودش می‌تواند یک عامل خطرناک و دردسر ساز بزرگ به‌حساب آید.

اگر نگران عفونت بعد از ایمپلنت خودتان هستید بد نیست کمی در این زمینه مطالعه کنید.

به علاوه بررسی و چکاپ های دوره‌ای با پزشک متخصص دندانپزشک هم می‌تواند به جلوگیری از بروز عوارض جانبی ایمپلنت

و دیگر مشکلات کمک زیادی کند.

زمانی که عفونت بعد از ایمپلنت تشخیص داده می‌شود اقدامات مختلفی برای رفع مشکل انجام می‌گیرد.

یکی از اولین قدم‌هایی که دندانپزشک برای این کار بر می‌دارد،

گرفتن یک تصویر اشعه ایکس از ایمپلنت دندانی که دچار عفونت شده است، می‌باشد.

گاهی هم ممکن است ببینید که دندانپزشک مرتباً با ابزارآلات مختلف بافت‌های اطراف ایمپلنت را دست‌کاری می‌کند.

اگر چنین چیزی را تجربه کردید نباید نگران باشید.

این کار برای آن است که متخصص به درستی بتواند سطح و درجه عفونت و التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت را بررسی کند.

دندانپزشک با معاینه دقیق و محتاطانه بافت‌های اطراف می‌تواند علائم و نشانه‌های عفونت را تشخیص دهد

و در نتیجه تصمیم درست گرفته و بهترین راه برای درمان عفونت را انتخاب کند.

تشخیص به‌موقع مشکل یکی از مسائلی است که در درمان عفونت ایمپلنت دندان تأثیر زیادی دارد.

شاید ابتدا فکر کنید که این خیلی خوب است!

ولی در حقیقت وضعیت کاملاً برعکس است. این عدم ایجاد درد باعث می‌شود که معمولاً بیمار اصلاً متوجه وجود مشکل در دهان و بافت‌های اطراف ایمپلنت خود نشود.

التهاب بافت‌های اطراف ایمپلنت به دلایل مختلف می‌تواند به وجود آمده باشد.

ممکن است این التهاب ناشی از ورود یک جسم خارجی به داخل بدن و در نتیجه واکنش تدافعی طبیعی سیستم ایمنی نسبت به آن باشد.

به این شرایط سمنتایتیس (cementitis) گفته می‌شود.

البته اگر کمتر از یک سال از زمان کاشت ایمپلنت می‌گذرد، تورم و علائم ممکن است به علت بازسازی بافت‌های استخوانی باشد.

یعنی این که دلایل و موارد مختلفی می‌تواند باعث بروز این علائم شوند.

در نتیجه این متخصص دندانپزشک است که باید با بررسی‌های خود علت عفونت و تورم را تشخیص دهد

و مطابق با آن اقدامی مناسب برای برطرف کردنش انجام دهد.

راه درمان عفونت ایمپلنت

اگر دندانپزشک بعد از معاینه دقیق و کامل لثه، دندان و بافت‌های اطراف ایمپلنت نهایتاً تشخیص داد که ایمپلنت دچار عفونت شده است،

قدم بعدی او تمیز کردن سطح خواهد بود.

تمیز کردن سطح عفونی شده ایمپلنت دندانی یکی از مهم‌ترین مراحل و جنبه‌های درمان عفونت ایمپلنت دندان است.

البته این کار چندان هم ساده نیست. همه چیز بستگی به نوع ایمپلنت دارد.

به همین دلیل گاهی ممکن است تمیز کردن سطح ایمپلنت سخت باشد.

یعنی اینکه این ایمپلنت‌ها را به صورت مکانیکی و با ابزارهای معمولی نمی‌توان تمیز کرد.

نهایتاً دندانپزشک به تشخیص خود از یک روش برای تمیز کردن سطح ایمپلنت استفاده می‌کند.

بعد از این مرحله، نوبت به ضد عفونی کردن محل مورد نظر می‌رسد.

معمولاً وقتی از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود که استخوان اطراف ایمپلنت دندانی در حدود 2 تا 4 میلی‌متر دچار عفونت شده باشد.

اگر هم عفونت ایمپلنت دندان بیش از حد شیوع پیدا کرده باشد و دندانپزشک با عفونت جدی بافت‌ها مواجه باشد تصمیم دیگری می‌گیرد.

در کنار عمل جراحی هم ایمپلنت به صورت مکانیکی تمیز شده، از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود و نهایتاً بافت‌ها ضد عفونی می‌شوند.

پاسخ قطعی در این مورد نمی‌توان داد.

همه چیز به شرایط دارد. اگر عفونت در مراحل اولیه‌اش درمان شود، شانس موفقیت در حفظ ایمپلنت بالا خواهد بود.

ولی اگر عفونت ایمپلنت دندان پیشرفت کرده باشد و استخوان را هم دچار مشکل کرده باشد، احتمالاً دیگر نمی‌توان ایمپلنت را نگه داشت.

در صورتی که عفونت شدید باشد، ایمپلنت باید از جای خود در آورده شود. بعد از این کار محل ایمپلنت درمان می‌شود تا آن که عفونت در آن محل به‌طور کامل از بین برود.

پس از ترمیم کامل بافت‌ها، ممکن است بتوان دوباره یک ایمپلنت دیگر را در جای ایمپلنت قبلی قرار دارد.

ولی برای این کار حتماً باید مطمئن شد که عفونت‌های قبلی به‌طور کامل از بین رفته‌اند و هیچ خطری برای قرار دادن ایمپلنت جدید وجود ندارد.

اگر شما هم قبلاً ایمپلنت کاشته‌اید، بهتر است هر چند وقت یک بار وضعیت ایمپلنت و بافت‌های اطراف آن را بررسی کنید.

به علاوه انجام چکاپ های دوره‌ای هم برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی بعدی می‌تواند خیلی مفید باشد.

با این کار در صورتی که عفونتی وجود داشته باشد، احتمالاً آن را در مراحل اولیه تشخیص داده شده

و اقدامات لازم برای رفع مشکل را انجام خواهد شد.

ولی با این حال ممکن است مشکلاتی در آن به وجود آید. یکی از مشکلات در کاشت ایمپلنت، عفونت ایمپلنت دندان است.

کاشت ایمپلنت در دهان شامل چندین مرحله می‌شود.

نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت دندانی در دهان 95 درصد است.

یعنی می‌توان گفت که به احتمال زیاد ایمپلنت دندانی در دهان به خوبی کار خواهد کرد و مشکل خاصی به وجود نخواهد آمد.

با این حال گاهی ممکن است به دلایل مختلف این ایمپلنت دچار مشکل شود.

یکی از مشکلاتی که بیمار ممکن است با آن مواجه گردد این است که بافت‌های اطراف ایمپلنت عفونت کنند.

حتی زمانی که کاشت ایمپلنت توسط یک دندانپزشک متخصص کاشت ایمپلنت هم انجام شود باز هم این مسئله ممکن است به وجود آید.

علت اصلی چنین مشکلی آن است که در کاشت ایمپلنت به اجبار باید بافت‌های لثه برش داده شوند.

یعنی در واقع جراحی یکی از مراحل اجتناب ناپذیر برای کاشت ایمپلنت می‌باشد

که همین مسئله پیش زمینه بروز مشکلاتی مانند عفونت را در آینده فراهم می‌کند.

البته جراحی که در کاشت ایمپلنت انجام می‌شود بسیار کوچک است و در نتیجه خطرات کمی به دنبال دارد.

ولی در صورتی که مراقبت‌های کافی از آن بافت‌های در حال ترمیم انجام نشود یا سیستم ایمنی بدن به دلایلی ضعیف شده باشد،

ممکن است بافت‌های اطراف ایمپلنت عفونت کرده و بیماری به نام پری ایمپلنتایتیس را ایجاد کنند.

این بیماری باعث می‌شود بافت‌های لثه که در اطراف محل جراحی قرار گرفته‌اند ملتهب شده و تورم داشته باشند.

پری ایمپلنتایتیس همچنین ممکن است به بافت‌های استخوانی که در اطراف ایمپلنت قرار گرفته‌اند نیز آسیب برساند.

آسیب رسیدن به بافت‌های استخوانی را می‌توان بدترین و ناخوشایندترین عوارض جانبی عفونت ایمپلنت دانست.

در نتیجه عفونت ایمپلنت یا همان پری ایمپلنتایتیس می‌تواند نهایتاً منجر به از دست رفتن استخوان اطراف ایمپلنت و بروز مشکلات بعدی شود.

البته جای امیدواری برای درمان هم وجود دارد. اگر بیماری بتواند علائم را رد زمان مناسب تشخیص دهد و به دندانپزشک مراجعه کند،

احتمالاً قادر خواهد بود ایمپلنت دندانی‌اش را حفظ کند.

یا آن که سال‌ها بعد و حتی پس از قرار گرفتن دندان جایگزین یا بریج دندانی بر روی آن اتفاق افتد.

ولی لازم نیست چندان هم نگران این وضعیت پزشکی باشید.

به هر حال می‌دانیم که با رعایت اصول اولیه بهداشتی و مراقبت از ایمپلنت دندانی،

به احتمال زیاد اصلاً با چنین مشکلی مواجه نخواهید شد.

همان طور که گفتیم نرخ موفقیت ایمپلنت دندانی بسیار بالا و در حدود 95 درصد است.

پری ایمپلنتایتیس یا عفونت ایمپلنت دندان می‌تواند به علل مختلف اتفاق افتاد.

مثلاً یکی از مسائلی که تأثیر منفی زیادی بر بهداشت دهان می‌گذارد و در نتیجه احتمال بروز عفونت ایمپلنت دندان را تا حد زیادی افزایش می‌دهد، سیگار کشیدن است.

این وضعیت در نتیجه باعث می‌شود که ارسال مواد مغذی و حیاتی لازم برای بافت‌ها با مشکل مواجه شود.

رگ‌هایی که تحت تأثیر دود سیگار قرار گرفته‌اند دیگر نمی‌توانند به خوبی سموم را از بافت‌ها خارج کرده و با میکروب‌ها مقابله کنند.

علاوه بر سیگار کشیدن، مشکلات پزشکی دیگر مانند پوکی استخوان، دیابت یا مشکلات ضعف سیستم ایمنی بدن هم می‌تواند نقش مؤثری در افزایش خطر ابتلا به پری ایمپلنتایتیس داشته باشد.

نکته دیگری هم که باید در ذهن داشته باشید این است که اگر در گذشته بیماری‌های لثه و دندان را تجربه کرده‌اید،

یعنی سابقه چنین مواردی را دارید، باید بیشتر از دیگران از ایمپلنت خود مراقبت کنید.

علائم عفونت ایمپلنت دندان یا ایمپلنتایتیس شامل به وجود آمدن پاکت لثه در اطراف ایمپلنت دندانی می‌باشد.

پاکت (Pocket) اصطلاحاً به فاصله‌ای گفته می‌شود که میان دندان و لثه ایجاد می‌شود.

هنگامی که لثه دچار عفونت شده باشد، عمق این پاکت‌ها مرتباً بیشتر می‌شوند.

به علاوه چرک کردن خط لثه و یا خون ریزی آن‌ها هم می‌تواند از نشانه‌های دیگری عفونت کردن لثه باشد.

در این شرایط لثه متورم شده و قرمز به نظر می‌رسد.

در این حالت ممکن است در اطراف دندان جرم یا پلاک تشکیل شود.

در صورتی که وضعیت به همین صورت باقی بماند و درمان به‌موقع انجام نشود، بیماری پیشرفت کرده و وضع وخیم‌تر می‌شود.

در حالت پیشرفته و پس از گذشت مدت طولانی ممکن است بافت‌های استخوانی نیز دچار آسیب شوند.

در این حالت ممکن است ایمپلنت دندانی هم با مشکلات جدی مواجه شود.

در بسیاری از مواقع حالت پیشرفته عفونت ایمپلنت یا پری ایمپلنتایتیس آن قدر بافت‌ها را دچار مشکل و آسیب می‌کند که

دیگر نمی‌توان ایمپلنت را حفظ کرد و باید با اقدامات دیگر مانند جراحی مشکل را برطرف نمود.

در مرحله پیشرفته معمولاً از وضعیت دهان و فک و دندان بیمار با اشعه اکس عکس برداری می‌شود تا میزان بافت استخوانی تحلیل رفته مشخص شود.

برای رفع عفوت ایمپلنت دند ان با لیزر دندان پزشکی و معاینه لثه و ایملنت روی دکمه زیر کلیک کنید:

کاشت دندانی ویکی پدیا

سلام دکتر من 4 پایه ایمپلنت با5 روکش در فک پایین در شهرستان گذاشتم مدت 1 سال است مشکلی که بنده دارم موقع کشیدن نخ دندان در زیر قسمت تثه درد دارم در اطراف یکی از پایه ها درد دارم ومدام به ان زبان می زنم ایا ایمپلنت بنده دچار عفونت شده دکتر عکس گرفت و گفت طبیعی است البته مقداری از لثه را برداشت با شکایت من از درد اطراف پایه وقتی عصبی هستم ان پایه مورد نظر درد دارد یکی از دکترها می گفت که پایه روی عصب است دکتر چکار کنم ممنون از راهنمای شما

سلام به شما من یه دندون داشتم که باید کشیده می شد و می واستم بحاش یه دندون بکارم که برا جلوگیری از عفونت ایمپلنت دندانم دکتر از لیزر مخصوص استفاده کرد و هیچ مشکلی نداشتم

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دیدگاه

نام

ایمیل

وبسایت

ذخیره نام ،ایمیل و سایت من در مرورگر برای زمانی که مجدد دیدگاهی می‌نویسم.

اگه این دستگاه واقعا کارایی داشته باشه خیلی از ورزش کردن برا…

سلام کانال تلگرام هم دارید…

منن چندساله که صبحانه فقط دو سه تا سیبباپوست میخورم و ماست و…

آيا اين دستگاه در ايران وجود دارد؟در صورتي كه وجود دارد لطفا…

دوست عزیز سلام منم مشکل شما رو داشتم بخمدالله یه مدتیه خوب ش…

یکی از مشکلاتی که پس از ایمپلنت دندانی ممکن است رخ دهد، ایجاد عفونت است. شایع‌ترین حالت عفونت دندانی از نوع peri-implantitis است که در اطراف لثه و دندان‌ها ایجاد می‌شود و در صورت عدم درمان منجر به التهاب، تحلیل استخوان و پس زدن ایمپلنت می‌شود. این عفونت‌ها بوسیله باکتری ایجاد شده و می‌تواند بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت یا ماه‌ها و حتی سال‌ها پس از کاشت ایمپلنت بوجود آید. در صورتی که ایمپلنت کاشته شده از جنس مرغوب نباشد، به علت کیفیت پایین متریال، ریسک ایجاد عفونت افزایش می‌یابد. از جمله علائم عفونت دندان ایمپلنت شده عبارتند از:

کیفیت پایین ایمپلنت، ریسک ایجاد عفونت را افزایش می‌دهد. ایمپلنتی که در محل خود محکم نباشد، می‌تواند نشانه ایجاد عفونت باشد و باید با ایمپلنت با کیفیت بهتر جایگزین شود.

در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده، لازم است به دندان‌پزشک مراجعه شود تا بررسی تکمیلی صورت گیرد. رعایت دستورالعمل‌های پس از کاشت ایمپلنت و بهداشت دهان و دندان، بهترین راه برای پیشگیری از عفونت دندان ایمپلنت شده است. پس از ابتلا به عفونت، انتخاب نوع درمان به شدت عفونت بستگی دارد. اگر عفونت بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت ایجاد شود، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز شود یا ایمپلنت تعویض گردد. معمولا بهترین گزینه، خارج کردن ایمپلنت است پیش از اینکه عفونت بدتر شود.

در صورتی که عفونت پس از قرار دادن تاج دندان ایجاد شود، معمولا فقط آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد شد. در موارد بسیار حاد نیز ممکن است با انجام جراحی مجدد، ایمپلنت جایگزین شود.

اگر عفونت به موقع درمان نشود می‌تواند باعث آسیب به استخوان فک شود، به طوری که نیاز به برداشتن بخشی از استخوان شود. گسترش باکتری‌ها می‌تواند حتی باعث تخریب سایر دندان‌ها شده یا به بافت‌های نرم اطراف و سینوس سرایت کند و منجر به درد سینوس یا مشکلات مجاری تنفسی شود. در موارد بسیار شدید ممکن است عفونت به خون راه یابد.

راه درمان عفونت ایمپلنت

برای اینکه بدانید چرا کاشت ایمپلنت دندانی بهترین روش جایگزینی دندان کشیده شده است روی لینک آن کلیک کنید.

همچنین می‌توانید برای کسب اطلاعات بیش‌تر به صفحه لینکدین اشترومن مراجعه کنید و یا با بخش پشتیبانی فروش شرکت اشترومن خاورمیانه به شماره ۸۸۸۷۴۴۸۷ تماس بگیرید.

عفونت ناشی از باکتریها در ایمپلنت یک عارضه نگران کننده است چون خطر تخریب استخوان فک را بالا میبرد. کاشت ریشه مصنوعی دندان رقابتی بین پاتوژنهای عفونت زا و دفاع سلولی بدن به راه می اندازد. اگر باکتریها در این رقابت برنده شوند، یک لایه بیوفیلم بر روی تیتانیوم ایمپلنت تشکیل میدهند که آنها را از آنتی بیوتیک محافظت میکند، بنابراین به راحتی به رشد خود ادامه میدهند. همین که ایمپلنت به واسطه میکروبها احاطه شد، درمان با واکنش التهابی مواجه میشود که به آتروفی استخوان منتهی میگردد.مهم‌ترین نکته‌ای که پس از کاشت ایمپلنت باید مورد توجه قرار بگیرد، تمیز کردن دندان متصل شده به ایمپلنت است که برای این منظور حتما باید علاوه بر مسواک از نخ دندان نیز استفاده شود.

عفونت ایجاد شده بعد از کاشت ایمپلنت میتواند علل بسیار داشته باشه عواملی چون سیگار کشیدن ، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان ، پوکی استخوان ، دیابت و یا بیماری ضعف سیستم ایمنی بدن و البته نکته مهم تر اینکه اگر جزو آن دسته از بیمارانی هستید که قبلا بیماری های لثه را تجربه کرده باشید باید بیشتر از سایرین به مراقبت از ایمپلنت های خود توجه نشان دهید ، من مهمترین عوامل را به جز موارد ذکر شده اینگونه خلاصه میکنم :

شما می‌توانید هنگام ایمپلنت کردن دندان تنها در زیر لثه دچار عفونت کمی شوید؛ این اتفاق اغلب در عرض ۲ هفته پس از جراحی ایمپلنت رخ می‌دهد. که معمولا توسط باکتری‌های جا مانده هنگام کشیدن دندان فقط چند دقیقه قبل از قرار دادن ایمپلنت ایجاد می‌شود. لثه کاملا قرمز، باد کرده، و هنگام لمس دردناک است. دلیل احتمالی دیگر باکتری‌های داخل دهان هستند که در طول ایمپلنت دندان زیر لثه قرار می‌گیرند. اگر روش صحیح جراحی استریل استفاده شود، این اتفاق حقیقتا رخ نمی‌دهد، اما دهان انسان مملو از باکتری است و گاهی اوقات با وجود بهترین اقدامات احتیاطی باز هم باکتری به ناحیه جراحی وارد می‌شود.

در هر صورت میکروب‌ها راه خود را زیر لثه‌ها پیدا می‌کنند و اینکه یک عفونت کوچک، در اطراف قسمت بالای ایمپلنت، به سرعت پس از جراحی رخ دهد، عجیب نیست. این نوع عفونت ایمپلنت دندانی معمولا با مصرف یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک به سرعت از بین می‌رود.

راه درمان عفونت ایمپلنت

در طول ۴ تا ۸ هفته بعد از درمان، لثه‌ی بالای ایمپلنت می‌تواند کمی متورم و قرمز شود. گاهی اوقات ممکن است یک چرک کوچک ظاهر شود. لثه‌ در بالا، جایی که دندان به طور معمول از لثه خارج می‌شود،به لمس حساس می‌شود که واقعا به دردناکی عفونت ایمپلنت دندان در مرحله اول نیست.

در این مرحله از درمان، این موضوع اغلب ناشی از شل شدگی پیچ کوچک است که ایمپلنت را وصل می‌کند و می‌تواند با حذف پیچ یا و تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن یک پیچ استریل جدید گاهی اوقات با آغشتن کمی ژل ضد باکتری، درمان شود. در این مورد، آنتی بیوتیک‌ها معمولا مورد نیاز نیستند. منبع عفونت داخل ایمپلنت دندان است، جایی که خون جریان ندارد. اگر جریان خون وجود نداشته باشد، آنتی بیوتیک‌ها به آنجا نمی‌رسند. به همین دلیل درمان صحیح شامل حذف پیچ، تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن پیچ جدید استریل است.

یک وضعیت نادر ممکن است در طول مرحله بهبودی (۴ تا ۸ هفته اول پس از نصب ایمپلنت) اتفاق بیفتد؛جایی که استخوان در اطراف بدنه‌ی ایمپلنت پس از عمل جراحی بهبود نمی‌یابد و عفونی می‌شود. لثه در اطراف ایمپلنت، از بیرون کنار گونه و از داخل در کنار زبان و یا کام شما به لمس حساس است.

در حالی که عفونت با آنتی بیوتیک‌های قوی کاهش می‌یابد، با وجود ایمپلنت استخوان بهبود نمی‌یابد. ایمپلنت باید برداشته شود. اغلب لایه استخوان، درست در کنار سطح ایمپلنت مرده است و جریان خون ندارد و بدون جریان خون قابل درمان نیست. اگر این وضعیت ادامه یابد و بدتر شود، می‌تواند منجر به عفونت بسیار شدید استخوان به نام استئومیلیت شود و درمان آن می‌تواند دشوار باشد و معمولا شامل جراحی حذف استخوان مرده است.

پس از ثابت شدن ایمپلنت و گذاشتن روکش و بریج، ممکن است التهاب جزئی، اما ماندگار و رنج‌آور را در اطراف گردن ایمپلنت، جایی که لبه لثه با ایمپلنت برخورد می‌کند، داشته باشید. این امر می‌تواند به دلیل فاصله کوچک میکروسکوپی بین ایمپلنت و روکش باشد که باعث مخفی شدن باکتری‌ها می‌شود. لبه لثه فقط قرمز و کمی پف کرده می‌شود. دندانپزشکان این فاصله را میکروگپ یا شکاف ریز می‌نامند.برخی از طرح‌های ایمپلنت به نظر می‌رسد نسبت به جمع آوری باکتری‌ها درمیکروگپ مستعدتر از دیگر طرح‌ها هستند. بهترین روش درمان عفونت میکروگپ باز کردن پیچ یا بریج و تمیز کردن کامل اجزا قبل از نصب مجدد، و دوباره آغشتن با ژل ضد باکتری است.

آخرین احتمال عفونت ایمپلنت دندان زمانی است که بعدا اطراف ایمپلنت را با دقت به اندازه کافی تمیز نمی‌کنید. باکتری‌ها می‌توانند به تدریج ایجاد شوند، درست مثل وقتی که روی یک دندان طبیعی تشکیل می‌شوند، و باعث التهاب لثه و بیماری لثه می‌شوند. طی یک دوره زمانی، این امر می‌تواند منجر به تحلیل لثه در اطراف ایمپلنت شود و باعث می‌شود ایمپلنت دندان شل شود. در آن زمان، دیگر خیلی دیر شده است. هنگامی که ایمپلنت شل می‌شود، بدان معنی است که دیگر در استخوان ثابت نیست، و هرگز ثابت نمی‌شود و باید حذف شود.

بنابراین بسیار مهم است که اطراف ایمپلنت خود را به آرامی و با دقت تمیز کنید. شما نمی‌توانید در مورد ۳ گزینه‌ی اول کاری انجام دهید اما مطمئنا می‌توانید با مسواک دقیق و نخ دندان کشیدن مانع از رخ دادن گزینه‌ی چهارم شوید.

زمان مناسب برای کاشت ایمپلنت نیز جزو عوامل مهم در بهداشت دهان و دندان و موفقیت ایمپلنت است . در زیر توضیحات دکتر پیام حیاتی در زمینه زمان مناسب برای کاشت ایمپلنت را مشاهده میکنید .

علایم عفونت ایمپلنت دندان شبیه بیماری لثه است ، موارد زیر میتواند جزو این علایم باشد :

• لق ‌شدن یا تکان خوردن ایمپلنت • قرمزی یا باد کردن لثه پیرامون ایمپلنت • احساس طعم ناخوشایند در دهان • بوی بد دهان • درد تیر کشنده یا احساس ناراحتی در این ناحیه • درد گنگ و مبهم در هنگام لمس • ترشحات چرکی از این ناحیه • نمایان شدن رزوه های ایمپلنت • سخت شدن جویدن • تب • خونریزی در هنگام مسواک زدن اطراف ایمپلنت

ایمپلنت همانند سایر دندانهای طبیعی نیاز به مراقبت و نگهداری دارد. استفاده از مسواک و یا دهانشویه ها همه باعث بهبود سطح سلامت دهان و دندان شده و مشکلات این چنینی را کاهش می دهد. فشار نیاوردن بیش از حد به ایمپلنت دندان هم می تواند بر جلوگیری از عفونت ایمپلنت تاثیر داشته باشد. مهارت و سطح تخصص دندانپزشک هم در موفقیت ایمپلنت دندان موثر است. مراقبت های بعد کاشت در بالا بردن درصد موفقیت درمان ایمپلنت تاثیر فراوان دارد.

پس هرگز فراموش نکنید تخصص دندانپزشک در کنار اعتماد شما به وی میتواند درصد موفقیت را به میزان چشمگیری بالا ببرد .

تماس با دکتر

سلام وقتتون بخیر

باید حتما به متخصص بیماری های دهان مراجعه کنید . متخصص بیماری های دهان روزهای دوشنبه و سه شنبه در مطب ما حضور دارند و شما میتونید امروز دوشنبه هم برای ویزیت مراجعه کنید

سلام وقتتون بخیر

نایت گارد ساده از 300 هزار تومان به بالاست ، البته بعضی از مای گارهدهای حرفه ای که توسط لابراتوآر های مخصوص درست میشدند که قیمت بالایی هم دارند فعلا به علت نبود مواد اولیه کار نمیکنند . در هر صورت اگر از نایت گارد خودتون هر شب و مرتب استفاده کنید تا دو سال برای شما کارایی دارند ولی در غیر این صورت اگر مداوم نباشه بعلت حرکت دندانها بعلت دندانقروچه دیگه توی دهان به درستی قرار نمیگیرند .

سلام وقت بخیر

سلام بهتر است که از دندان هاتون عکسهای تکی گرفته شود تا دقت بالایی داشته باشد بگیرید . اولین کار باید از دندان ها عکس بگیرید و بعد ویزیت بشید تا وضعیت دندان و نوع عصب کشی های قبلی بررسی شود تا علت مشکل را به درستی تشخیص و درمان مناسب را برای آن مشخص کرد .

سلام وقتتون بخیر

این مورد باید توسط متخصص اطفال برطرف بشه ، باید از دندان عکس گرفته چون ممکن است گیری وجود داشته باشد که مانع از رشد دندان جلو شده باشد. در هر صورت به دندانپزشک با تخصص اطفال مراجعه و هرچه سریع تر علت را جویا شوید

من عکس شما را به متخصص بیماریهای دهان و دندان که در مطب ما حضور دارند نشون دادم و ایشون متاذکر شدند که باید حضوری این مورد دیده بشه و یه تاریخچه از وضعیت و مدت زمان این مورد در دهان خودتان به ایشون بدهید

شما میتونید با مطب هماهنگ بفرمایید و وقت ویزیت از دکتر ما رو بگیرید

سلام وقتتون بخیر

باید عکس دندان شما را ببینم . تا بدقیق بررسی کرد که چه مقدار به عصب دندان شما نزدیک است اگر فک بالا باشد جراحی آن راحت تر است . در مورد اینکه باعث سرگیجه و تهوع میشود بطور قطع نمیشود تایید کرد ولی باز با توجه به صحبت دکترتون که باید دندان عقلتون کشیده شود این کارو انجتم دهید بهتر است .

سلام وقت بخیر

از نظر من پست و کور بعلت یکنواخت ریخته شدن بهتر است. در هر صورت در دو حالتی که گفتید در انتها دندان باید روکش شود .

سلام وقتتون بخیر

بهترین کار این است که برای روند بهبودی قبل از عید جراحی لثه را انجام دهید چون زمان بهبودی و استراحت لثه برای ترمیم خود به یک بازه 3 هفته ای احتیاج دارد و بقیه کار برای بعد عید باشد .

سلام  وقتتون بخیر

راه درمان عفونت ایمپلنت

برای مورد شما در اولین مرحله یک عکس از دندان تهیه کنید تا بتونیم در مورد عصب کشی دقیق شما نظر قطعی دیم در صورتی که عصب کشی درست انجام شده باشد ممکن است شما مشکل دیگه ای پیدا کرده باشید .

سلام وقتتون بخیر

در صورتی که استفاده از نایت گارد از طرف پزشک برای شما تجویز شده است حتما از آن استفاده کنید . میتوانید از نایت گارد نرم استفاده کنید . هزینه بالایی ندارد حدودا 300 هزار تومان است .

در ابتدا ممکن مشکلاتی برای شما ایجاد کند و بزاق دهان را افزایش دهد ولی واقعیت این است که استفاده از آن بستگی به خود بیمار دارد و میزان مشکل بیمار دارد .

آدرس : فلکه دوم صادقیه – ابتدای آیت الله کاشانی – خیابان اعتمادیان (پشت بیمارستان ابن سینا) برج شیری – طبقه اول – واحد ۴

کلمه‌ی مورد نظر خود را نوشته و با لمس دکمه جستجو یا از طریق کیبورد جستجوی مورد نظر را انجام دهید.

عفونت ایمپلنت یکی از مسایلی است که در کاشت ایمپلنت دندان ممکن است رخ دهد. بطور کل اکثر درمانهای دندانپزشکی می توانند باعث بروز عفونت ایمپلنت در افراد شود. پس جای نگرانی نیست ، ایجاد عفونت در ایمپلنت دندان امری طبیعی است و قابل درمان است. بایستی توجه کرد که ایمپلنت دندان به ندرت دچار عفونت شده و نبایستی زیاد نگران آن بود.

شایع‌ترین حالت عفونت دندانی از نوع peri-implantitis است که در اطراف لثه و دندان‌ها ایجاد می‌شود و در صورت عدم درمان منجر به التهاب، تحلیل استخوان و پس زدن ایمپلنت می‌شود. این عفونت‌ها بوسیله باکتری ایجاد شده و می‌تواند بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت یا ماه‌ها و حتی سال‌ها پس از کاشت ایمپلنت بوجود آید. در صورتی که ایمپلنت کاشته شده از جنس مرغوب نباشد، به علت کیفیت پایین متریال، ریسک ایجاد عفونت افزایش می‌یابد.

بوی بد دهان: عفونت دندان ایمپلنت شده باعث ایجاد بوی بد و حتی مزه بد دهان می‌شود. چنانچه احساس کردید شرایط غیر طبیعی است یا پس از استفاده از مسواک و نخ دندان همچنان بوی بد باقی بماند، احتمالا عفونت دندان ایمپلنت شده وجود دارد.

مشاهده چرک یا خونریزی: مشاهده خونریزی یا چرک در لثه یا اطراف ایمپلنت نشانه عفونت ایمپلنت است. اگر این خونریزی در اثر مسواک زدن ایجاد شود، همچنان باید مورد توجه قرار گیرد.

راه درمان عفونت ایمپلنت

درد یا تب: اکثر عفونت‌های باکتریایی دهان باعث درد در ناحیه ایمپلنت می‌شوند. در صورت مبارزه بدن با عامل عفونت می‌توان نشانه‌های تب را نیز مشاهده کرد.

مشکل حین جویدن: در صورتی که جنس ایمپلنت غیر از تیتانیوم و سرامیک‌های تایید شده باشد ممکن است مشکلاتی حین جویدن ایجاد کند حتی اگر عفونتی وجود نداشته باشد. ایمپلنت‌های تیتانیومی به علت محکم بودن و جوش خوردن با استخوان فک، امکان جویدن طبیعی را فراهم می‌کنند.

قرمزی یا تورم لثه: قرمزی و تورم لثه نشانه اصلی وجود عفونت است. ممکن است این تورم با چشم قابل تشخیص نباشد اما بوسیله تماس حس خواهد شد.

در صورت مشاهده هر یک از علائم ذکر شده، لازم است به دندان‌پزشک مراجعه شود تا بررسی تکمیلی صورت گیرد. رعایت دستورالعمل‌های پس از کاشت ایمپلنت و بهداشت دهان و دندان، بهترین راه برای پیشگیری از عفونت دندان ایمپلنت شده است. پس از ابتلا به عفونت، انتخاب نوع درمان به شدت عفونت بستگی دارد. اگر عفونت بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت ایجاد شود، ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز شود یا ایمپلنت تعویض گردد. معمولا بهترین گزینه، خارج کردن ایمپلنت است پیش از اینکه عفونت بدتر شود.

در صورتی که عفونت پس از قرار دادن تاج دندان ایجاد شود، معمولا فقط آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد شد. در موارد بسیار حاد نیز ممکن است با انجام جراحی مجدد، ایمپلنت جایگزین شود.

اگر عفونت به موقع درمان نشود می‌تواند باعث آسیب به استخوان فک شود، به طوری که نیاز به برداشتن بخشی از استخوان شود. گسترش باکتری‌ها می‌تواند حتی باعث تخریب سایر دندان‌ها شده یا به بافت‌های نرم اطراف و سینوس سرایت کند و منجر به درد سینوس یا مشکلات مجاری تنفسی شود. در موارد بسیار شدید ممکن است عفونت به خون راه یابد.

یکی از علل ایجاد عفونت عدم قرارگیری کامل ایمپلنت در استخوان است در واقع بایستی بطور کامل اطراف ایمپلنت دندان را استخوان بگیرد. اگر ایمپلنت لق باشد هم می تواند باعث عفونت شود که این مورد به نحوه ی اتصال و جوش خوردن ایمپلنت دندان با استخوان فک مرتبط است. این که ایمپلنت با استخوان فک جوش نخورد در مواقعی رخ می دهد. در مواردیکه ایمپلنت جوش مناسبی با استخوان فک برقرار نمی کند جای نگرانی نیست زیرا می توان این درمان را مجدد انجام داد.

عفونت ایجاد شده بعد از کاشت ایمپلنت می تواند علل بسیار داشته باشه عواملی چون سیگار کشیدن ، رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان ، پوکی استخوان ، دیابت و یا بیماری ضعف سیستم ایمنی بدن و البته نکته مهم تر اینکه اگر جزو آن دسته از بیمارانی هستید که قبلا بیماری های لثه را تجربه کرده باشید باید بیشتر از سایرین به مراقبت از ایمپلنت های خود توجه نشان دهید . مهمترین عوامل ایجاد کننده عفونت ایمپلنت عبارتند از:

۱- بعد از جراحی ایمپلنت

شما می‌توانید هنگام ایمپلنت کردن دندان تنها در زیر لثه دچار عفونت کمی شوید؛ این اتفاق اغلب در عرض ۲ هفته پس از جراحی ایمپلنت رخ می‌دهد. که معمولا توسط باکتری‌های جا مانده هنگام کشیدن دندان فقط چند دقیقه قبل از قرار دادن ایمپلنت ایجاد می‌شود. لثه کاملا قرمز، باد کرده، و هنگام لمس دردناک است. دلیل احتمالی دیگر باکتری‌های داخل دهان هستند که در طول ایمپلنت دندان زیر لثه قرار می‌گیرند. اگر روش صحیح جراحی استریل استفاده شود، این اتفاق حقیقتا رخ نمی‌دهد، اما دهان انسان مملو از باکتری است و گاهی اوقات با وجود بهترین اقدامات احتیاطی باز هم باکتری به ناحیه جراحی وارد می‌شود.

در هر صورت میکروب‌ها راه خود را زیر لثه‌ها پیدا می‌کنند و اینکه یک عفونت کوچک، در اطراف قسمت بالای ایمپلنت، به سرعت پس از جراحی رخ دهد، عجیب نیست. این نوع عفونت ایمپلنت دندانی معمولا با مصرف یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک به سرعت از بین می‌رود.

۲- پس از درمان

در طول ۴ تا ۸ هفته بعد از درمان، لثه‌ی بالای ایمپلنت می‌تواند کمی متورم و قرمز شود. گاهی اوقات ممکن است یک چرک کوچک ظاهر شود. لثه‌ در بالا، جایی که دندان به طور معمول از لثه خارج می‌شود،به لمس حساس می‌شود که واقعا به دردناکی عفونت ایمپلنت دندان در مرحله اول نیست.

در این مرحله از درمان، این موضوع اغلب ناشی از شل شدگی پیچ کوچک است که ایمپلنت را وصل می‌کند و می‌تواند با حذف پیچ یا و تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن یک پیچ استریل جدید گاهی اوقات با آغشتن کمی ژل ضد باکتری، درمان شود. در این مورد، آنتی بیوتیک‌ها معمولا مورد نیاز نیستند. منبع عفونت داخل ایمپلنت دندان است، جایی که خون جریان ندارد. اگر جریان خون وجود نداشته باشد، آنتی بیوتیک‌ها به آنجا نمی‌رسند. به همین دلیل درمان صحیح شامل حذف پیچ، تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن پیچ جدید استریل است.

۳- در طول مرحله بهبودی

یک وضعیت نادر ممکن است در طول مرحله بهبودی (۴ تا ۸ هفته اول پس از نصب ایمپلنت) اتفاق بیفتد؛جایی که استخوان در اطراف بدنه‌ی ایمپلنت پس از عمل جراحی بهبود نمی‌یابد و عفونی می‌شود. لثه در اطراف ایمپلنت، از بیرون کنار گونه و از داخل در کنار زبان و یا کام شما به لمس حساس است.

در حالی که عفونت با آنتی بیوتیک‌های قوی کاهش می‌یابد، با وجود ایمپلنت استخوان بهبود نمی‌یابد. ایمپلنت باید برداشته شود. اغلب لایه استخوان، درست در کنار سطح ایمپلنت مرده است و جریان خون ندارد و بدون جریان خون قابل درمان نیست. اگر این وضعیت ادامه یابد و بدتر شود، می‌تواند منجر به عفونت بسیار شدید استخوان به نام استئومیلیت شود و درمان آن می‌تواند دشوار باشد و معمولا شامل جراحی حذف استخوان مرده است.

۴- پس از ثابت شدن ایمپلنت

پس از ثابت شدن ایمپلنت و گذاشتن روکش و بریج، ممکن است التهاب جزئی، اما ماندگار و رنج‌آور را در اطراف گردن ایمپلنت، جایی که لبه لثه با ایمپلنت برخورد می‌کند، داشته باشید. این امر می‌تواند به دلیل فاصله کوچک میکروسکوپی بین ایمپلنت و روکش باشد که باعث مخفی شدن باکتری‌ها می‌شود. لبه لثه فقط قرمز و کمی پف کرده می‌شود. دندانپزشکان این فاصله را میکروگپ یا شکاف ریز می‌نامند.برخی از طرح‌های ایمپلنت به نظر می‌رسد نسبت به جمع آوری باکتری‌ها درمیکروگپ مستعدتر از دیگر طرح‌ها هستند. بهترین روش درمان عفونت میکروگپ باز کردن پیچ یا بریج و تمیز کردن کامل اجزا قبل از نصب مجدد، و دوباره آغشتن با ژل ضد باکتری است.

۵- عفونت ایمپلنت به علت کمبود بهداشت دهان و دندان

آخرین احتمال عفونت ایمپلنت دندان زمانی است که بعدا اطراف ایمپلنت را با دقت به اندازه کافی تمیز نمی‌کنید. باکتری‌ها می‌توانند به تدریج ایجاد شوند، درست مثل وقتی که روی یک دندان طبیعی تشکیل می‌شوند، و باعث التهاب لثه و بیماری لثه می‌شوند. طی یک دوره زمانی، این امر می‌تواند منجر به تحلیل لثه در اطراف ایمپلنت شود و باعث می‌شود ایمپلنت دندان شل شود. در آن زمان، دیگر خیلی دیر شده است. هنگامی که ایمپلنت شل می‌شود، بدان معنی است که دیگر در استخوان ثابت نیست، و هرگز ثابت نمی‌شود و باید حذف شود.

بنابراین بسیار مهم است که اطراف ایمپلنت خود را به آرامی و با دقت تمیز کنید. شما نمی‌توانید در مورد ۳ گزینه‌ی اول کاری انجام دهید اما مطمئنا می‌توانید با مسواک دقیق و نخ دندان کشیدن مانع از رخ دادن گزینه‌ی چهارم شوید.

ایمپلنت همانند سایر دندانهای طبیعی نیاز به مراقبت و نگهداری دارد. استفاده از مسواک زدن و یا دهانشویه ها همه باعث بهبود سطح سلامت دهان و دندان شده و مشکلات این چنینی را کاهش می دهد. فشار نیاوردن بیش از حد به ایمپلنت دندان هم می تواند بر جلوگیری از عفونت ایمپلنت تاثیر داشته باشد. مراقبت های بعد کاشت در بالا بردن درصد موفقیت درمان ایمپلنت تاثیر فراوان دارد.

بسته به شدت عفونت ممکن است دندانپزشک دهانشویه ضد باکتری تجویز نموده و ترکیبی از درمان‌ها را برای نجات ایمپلنت انجام دهد. روش‌های درمانی ممکن است شامل تجویز آنتی ‌بیوتیک، جراحی، لیزر درمانی و آلودگی ‌زدایی سطح ایمپلنت، تراشیدن مکانیکی بافت‌های آلوده(دبریدمان) و درمان ضد میکروبی باشد.

پری ایمپلنتیت ممکن است مخرب و تهاجمی باشد. ایمپلنتی که دچار عفونت شده است ممکن است منجر به بیماری‌های سیستمی ‌شود که به قلب و اندام‌های دیگر بدن آسیب می‌رساند. در صورتی که مدت طولانی عفونت به حال خود رها شود، عفونت باکتریایی کم شدت می‌تواند پیامدهای جدی داشته باشد و امکان دارد به سرعت به مشکل بسیار جدی تبدیل شود.

مهارت و سطح تخصص دندانپزشک هم در موفقیت ایمپلنت دندان موثر است. دندانپزشکی که ایمپلنت را بکار می برد بایستی سطح مهارت و تجربه ی بالایی داشته باشد. دندانپزشک بایستی تمامی شرایط را برای جلوگیری از بروز عفونت بکار برد. البته بیماران هم سعی کنند پس از کاشت ایمپلنت از مصرف دخانیات و مشروبات الکلی صرف نظر کنند.

امروزه با ایمپلنت می توان دندانی طبیعی برای بیمار فراهم کرد. زیبایی و هماهنگی ایمپلنت با دندانهای دیگر فرد منحصر به فرد است. درمان بی دندانی با ایمپلنت توسط دندانپزشک زیبایی یکی از روشهای زیبایی دندانها است. از بین بردن بی دندانی باعث افزایش سطح اعتماد به نفس افراد می شود.

بیشتر بخوانید:

جراحی ایمپلنت و۷ نکته درباره کاشت دندان که باید بدانید

چگونه ایمپلنت دندان انجام بدیم؟به همراه تصاویر و فیلم

چیزهایی که باید درباره ایمپلنت بدانید

راه درمان عفونت ایمپلنت

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم

پاسخ به سوالات پزشکی ، مامایی و جنسی شما (توسط پزشک و ماما مجله دلگرم)

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.

متخصص جراحی لثه و کاشت ایمپلنت
عضو هیات علمی دانشگاه

09193701740 Email: info@dramirbande.com

آدرس مطب تهران:سعادت آباد، ميدان كاج، ابتدای سرو غربی، پلاك 11 (ساختمان سینا) – واحد 8

راه درمان عفونت ایمپلنت

بریج و دنچر تنها راه‌حل هایی بودند که سال ها برای رفع مشکل از دست دادن یک یا چند دندان بکار می‌رفتند اما امروزه ایمپلنت های دندانی ابزاری هستند که بیشتر از سایر روش ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. ایمپلنت های دندانی جایگزین ریشۀ دندان می‌باشند. ایمپلنت ها پایه‌ای برای دندان جایگزین ثابت یا متحرک هستند که برای هماهنگی با دندان های طبیعی ساخته می‌شوند.

جراحی زیبایی لثه یا افزایش طول تاج دندان روشی ساده برای حل مشکل لبخند لثه‌ای است. در لبخند لثه‌ای دندانها کوتاهتر و لثه بزرگتر به نظر می‌رسد. با برداشتن اندکی از بافت لثه بافت لثه شکل بهتری به خود می‌گیرد. جراحی زیبایی لثه می‌تواند زیبایی ظاهر لثه را بهبود بخشد و از طرفی سلامت دهان شما را تضمین نماید و لبخند زیباتری به شما هدیه کند.

داشتن لثه تیره رنگ تاثیری منفی در زیبایی ظاهری افراد دارد که به لطف لیزر می‌توان از طریق برطرف ساختن رنگ دانه‌های تیره از سطح لثه در آن تغییر رنگ ایجاد نمود و آن را به شکل لثه‌ای سالم و صورتی رنگ درآورد. طی جراحی زیبایی لثه دندانپزشک با برداشتن رنگدانه‌های اضافی از سطح لثه به روشنتر شدن رنگ آن کمک می‌نماید. درمان با لیزر روشی سریع و ساده می‌باشد.

حساسیت دندانی یکی از مشکلات بسیار فراگیر و دردناک دهان و دندان می‌باشد که معمولا از دهۀ دوم زندگی در اکثر افراد مشاهده می‌شود. یکی از کاربردهای لیزر در زمینۀ دندانپزشکی، استفاده از آن برای حل مشکل حساسیت های دندانی می‌باشد، به این صورت که با استفاده از لیزر مجرای درون دندان که واکنش به محرکهای سرما و گرما را به عهده دارد مسدود می‌شود

Filter:همهUnansweredSort byViewsپاسخ هاVotesانجام کامل ایمپلنت توسط یک متخصصدکتر امید امیربنده پاسخ 5 ماه ago • ایمپلنت409 views1 answers0 votesایمپلنت و روکش دنداندکتر امید امیربنده پاسخ 5 ماه ago • ایمپلنت418 views1 answers0 votesانجام ایمپلنت توسط جراح لثهدکتر امید امیربنده پاسخ 5 ماه ago • ایمپلنت415 views1 answers0 votesایمپلنت دندان و تحلیل استخوان فکدکتر امید امیربنده پاسخ 5 ماه ago • ایمپلنت440 views1 answers0 votesایمپلنت دندانی و قالب گیری آندکتر امید امیربنده پاسخ 5 ماه ago • ایمپلنت430 views1 answers0 votes12بعدی »یک سوال بپرسید

سعادت آباد، ميدان كاج، ابتدای سرو غربی، پلاك 11 (ساختمان سینا) – واحد 8 تلفن تماس : 22740531 عصر روزهای شنبه تا چهارشنبه

© حق امتیاز محتوای این سایت متعلق به دکتر امید امیربنده است. طراحی و بهینه سازی سایت توسط مهران مقدسی

۱۳۹۴ اسفند ۲۰
Uncategorized

به منظور دستیابی به موفقیت در جراحی ایمپلنت دندانی، بیمار باید تمام دستورالعملهایی که از جراح خود برای مراقبتهای پس از عمل دریافت می کند را بدقت دنبال نماید. جایگزین نمودن دندان یا دندانهای از دست رفته با ایمپلنت های دندانی یکی از گران قیمت ترین درمان های دندانی است و هیچ کس نمی خواهد با هیچگونه عارضه و یا عدم موفقیت کاشت ایمپلنت دندانی مواجه شود. ایمپلنتولوژیست( جراح لثه با تخصص ایمپلنت) دستورالعمل هایی را که باید بلافاصله پس از جراحی ایمپلنت دندان بعنوان مراقبت پس از عمل دنبال شود و دستورالعملهای مراقبت از ایمپلنت های دندانی در دراز مدت را برای بیمار شرح می دهد. برای حفظ ایمپلنت های دندانی برای تمام مدت عمر، بیمار باید تمام این دستورالعملها را بدقت اجرا نماید.

کاشت ایمپلنت دندان می تواند بلافاصله پس از کشیدن دندان و یا پس از گذشت ۲ هفته تا ۳ ماه از کشیدن دندان و یا پس از ۳ ماه یا بیشتر صورت گیرد. درمان با ایمپلنت های دندانی در دو مرحله انجام می گردد، در مرحله اول قرار دادن ایمپلنت و در مرحله ی دوم، بارگذاری اجزاء دیگر(اباتمنت، تاج) صورت می گیرد. بارگذاری می تواند بلافاصله پس از قرار دادن ایمپلنت دندانی و یا پس از چند هفته یا چند ماه بعد از قرار دادن ایمپلنت دندانی انجام شود. بعد از عمل جراحی کاشت ایمپلنت دندان، ممکن است خونریزی، تورم، کبودی و یا عفونت رخ دهد. آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد درد، آموزش بیمار در زمینه ی بهداشت و شستشوی دهان، بهترین اقدامات پیشگیرانه برای کاهش این عوارض احتمالی است.

مراحل قرار دادن ایمپلنت و مراحل بارگذاری پس از آن، در گرافیک زیر نمایش داده شده است:

راه درمان عفونت ایمپلنت

قرار دادن ایمپلنت در استخوان

اباتمنت به ایمپلنت دندانی متصل میشود

قرار دادن تاج دندان

مراقبتهای پس از جراحی

لطفا به توصیه های زیر که جهت راحتی و آسایش بیشتر شما در چند روز اول پس از جراحی تنظیم شده است با دقت توجه فرمایید ، بدیهی است موفقیت دراز مدت درمان به آگاهی شما از مراقبتهای پس از جراحی ، همکاری شما در رعایت بهداشت دهان و مراجعات منظم پس از پایان درمان بستگی دارد:

استراحت:

یخ:
در اسرع وقت، یک کیسه یخ(دور کیسه پارچه بپیچید) را بر روی صورت خود در محل عمل قرار دهید بطور متناوب ۱۰ دقیقه یخ را بر روی صورت خود نگهدارید و ۱۰ دقیقه آنرا بردارید.

استفاده از بسته یخ برای ۲۴-۴۸ ساعت اول پس از عمل جراحی به راحتی شما و به حداقل رساندن تورم کمک خواهد کرد. ۳ روز بعد از جراحی، گرمای مرطوب می تواند به کمتر شدن ناراحتی شما کمک کند.

دارو:
پس از قرار دادن ایمپلنت، بیمار دچار احساس درد و ناراحتی خواهد شد. میزان درد معمولا خفیف است. در حالت ایده آل، داروهای ضد درد- مانند Tylenol, Nuprin, Advil یا داروهای ضد درد غیرآسپرینی- باید قبل از برطرف شدن بی حسی استفاده شوند. اگر شخص دیگری قرار است شما را به خانه برگرداند، می توانید داروهای ضد درد خود را در مطب بلافاصله پس از جراحی مصرف کنید(دو عدد یکجا) و پس از آن هر ۳ تا ۴ ساعت یکبار مصرف دارو را تا هنگام خواب ادامه دهید. اگر داروی ضد درد قبل از زمانی که انتظار می رود، بی تاثیر شود، شما می توانید به جای آن، از ایبوپروفن هر دو ساعت یکبار استفاده کنید. برای افراد بالغ، مصرف ایبوپروفن نباید از ۸۰۰ میلی گرم سه بار در روز تجاوز کند. داروهای مسکن به طور منظم به مدت ۲ روز باید مصرف شوند. شدت درد در مدت چند روز کاهش می یابد. چنانچه درد پس از چند روز بیشتر شود، بیمار باید با جراح خود تماس بگیرد.

اگر آنتی بیوتیک برای شما تجویز شده است، بر طبق دستور تا انتها آنتی بیوتیکها را مصرف کنید. برخی داروهای ضد درد ممکن است سبب ایجاد سرگیجه شوند. در این شرایط دراز کشیدن به شما کمک خواهد کرد. برخی از داروها ممکن است باعث ناراحتی معده شوند، مصرف این داروها را با مواد غذایی توصیه می کنند تا عوارض جانبی دارو کاهش یابد. از رانندگی یا کار با ماشین آلات سنگین در زمان استفاده از داروهای ضد درد بپرهیزید. هرگز تا زمانیکه از داروهای ضد درد استفاده می کنید، نوشیدنیهای الکلی مصرف نکنید.

بهداشت دهان:

موفقیت عمل جراحی ایمپلنت وابسته به بهداشت دهان و دندان بیمار است. بیمار نباید از مسواک و نخ دندان در روز اول پس از عمل جراحی استفاده کند، دهان خود را نشوید یا تف نکند. شستشوی دهان را بر طبق نسخه با یک) mouth-rinse بمیزان سر بطری حاوی Peridex یا کلروهگزیدین دو بار در روز صبح و عصر به مدت ۳۰ ثانیه( آغاز کند و تا یک هفته ادامه دهد. دهان خود را به مدت ۲ روز با شدت نشوید. از آب نمک رقیق برای شستشو و خارج کردن بقایای مواد غذایی از دهان استفاده کند. مسواک زدن مناطقی از دهان را که در آن جراحی انجام نشده است را روز بعد از عمل جراحی به آرامی آغاز کند اما باید از استفاده از مسواکهای واتر پیک، اجتناب کند. مسواک زدن کل دهان را ۷ روز پس از عمل جراحی آغاز نماید. دندان مصنوعی و یا partials خود را برای تقریبا یک هفته در دهان خود قرار ندهد. بیمار باید به آرامی مسواک زدن را در محل جراحی پس از چند روز آغاز کند. دهان باید تا حد امکان تمیز نگه داشته شود. نباید ذرات مواد غذایی در محل جراحی باقی بمانند و بیمار باید پس از غذا خوردن دهان خود را با آب بشوید. برای بهبود سریع تر محل جراحی، بیمار می تواند با آب نمک رقیق و گرم دهان خود را شستشو دهد. یک قاشق چای خوری نمک را به ۱ فنجان آب اضافه کرده و ۳ تا ۴ بار در روز با این محلول دهان خود را شستشو دهد تا منطقه ی جراحی ضد عفونی شود.

غذا خوردن:

بعد از جراحی ایمپلنت بیمار باید از خوردن هر نوع ماده ی غذایی تا زمانی که اثر بی حسی موضعی از بین نرفته است، اجتناب کند. بعد از برطرف شدن بی حسی از مواد غذایی سرد مانند بستنی استفاده نماید اما در طول ۲۴ ساعت اول بعد از عمل جراحی، بیمار باید از نوشیدن مایعات و مواد غذایی گرم اجتناب کند. مواد غذایی داغ باعث افزایش خونریزی می شوند. حداقل تا ۳ ساعت پس از عمل از خوردن غذاهای سفت و شستشوی دهان با مایعات گرم اجتناب کنید، حتی المقدور دهان بسته بماند. پس از گذشت چند ساعت از جراحی از غذاهای نرم اما سرد مانند ماست، پوره ی سیب زمینی و سوپ استفاده کند اما سعی نماید با طرفی غذا را بجود که جراحی نشده است این رژیم را حداقل بمدت ۱ هفته ادامه دهد. از خوردن غذاهای پرادویه، بسیار داغ، بسیار سرد و غذاهای اسیدی مانند پرتقال و گوجه فرنگی اجتناب کند. همچنین از خوردن غذاهای جویدنی یا تیز اجتناب کند. برای تسریع روند بهبودی حفظ یک رژیم غذایی متعادل از اهمیت زیادی برخوردار است.

مایعات:

مایعات خنک بمقدار زیاد باید در اسرع وقت مصرف شود. توصیه می شود که ۶-۸ لیوان آب در طول ساعات باقی مانده از روز، بعد از عمل بنوشید. از نی نوش برای نوشیدن مایعات استفاده نکنید زیرا ممکن است مکیدن، سبب شل شدن لخته ی خون در محل عمل شده و سبب خونریزی گردد. شیر سرد بهترین منبع غذایی در طول چند ساعت پس از جراحی است که علاوه بر تامین مایعات بدن، مواد مورد نیاز اولیه برای ترمیم را در اختیار بدن قرار می دهد.

 خون ریزی:

مقداری نشت خون برای ۲۴ ساعت اول پس از عمل جراحی طبیعی است، با این حال، نباید خونریزی شدید شود. برای کنترل خونریزی، بیمار می تواند یک گاز استریل را برای ۳۰ دقیقه در محل جراحی مانند شکل زیر فشار دهد. اگر خونریزی متوقف نشد و یا شدت یافت، با یک گاز مرطوب یا چای کیسه ای گرم و مرطوب بر روی منطقه برای مدت ۳۰ دقیقه فشار وارد کند. اگر خونریزی بیش از ۲ روز ادامه یافت، با دندانپزشک خود مشورت کند. مصرف آسپرین یا ترکیبات حاوی آسپرین باید قبل از عمل قطع گردد زیرا این داروها دارای خواص ضد انعقادی هستند و باعث خونریزی می شوند. توجه داشته باشید چنانچه به مشکل یا ناهنجاریهای خونی مبتلا هستید، یا از داروهای ضد انعقاد استفاده می کنید، قبل از انجام جراحی دندانپزشک خود را مطلع کنید.

تورم

تورم ممکن است بعد از عمل جراحی ایمپلنت دندانی رخ دهد، این یک اتفاق عادی پس از جراحی ایمپلنت دندانی است. ورم در ناحیه ی عمل، بعد از یک یا دو روز برجسته تر می شود اما پس از ۴۸ ساعت، کاهش خواهد یافت. تورم در قسمت گونه روی ناحیه ی جراحی نشاندهنده ی واکنش التهابی بافت به عمل جراحی است که اغلب تا روز چهارم پس از عمل برطرف خواهد شد.تورم را می توان با اعمال سرمای متناوب در ۲۴ ساعت اول و شستشو با آب نمک رقیق پس از گذشت ۲۴ ساعت از جراحی، کاهش داد. بیمار باید سر خود را برای ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول پس از جراحی ایمپلنت دندانی بالا نگه دارد. این کار به کاهش تورم و خونریزی کمک می کند. بیمار باید از اخلال در ناحیه ی جراحی با زبان یا انگشتان اجتناب کند.چنانچه درد یا تورم پس از گذشت ۳ تا ۴ روز از جراحی، همچنان ادامه یافت و با تب همراه بود، با دندانپزشک خود تماس گیرید. در این شرایط توصیه می شود از آنتی بیوتیک یا شستشوی محل جراحی با مایعات نیم گرم استفاده شود.

سیگار کشیدن:

ما به شدت کشیدن سیگار را بعد از عمل جراحی را منع می کنیم. سیگار کشیدن بهبود و ترمیم را به تاخیر می اندازد و سبب افزایش ناراحتی و درد می شود و ممکن است به خونریزی و ایجاد عفونت در محل جراحی، دامن زند. کشیدن سیگار عامل مهم افزایش شدت و گسترش بیماری های لثه است و بشدت نتایج درمانهای جراحی و غیر جراحی را تحت تاثیر قرار می دهد. شما باید آگاه باشید که ادامه ی استعمال سیگار و سایر انواع دخانیات خطر عود بیماریهای لثه را به شدت افزایش می دهد. از این فرصت استفاده کنید و با مراجعه به کلینیک های ترک سیگار و مواد دخانی برای ترک همیشگی این عادت بد اقدام کنید.

الکل:
هرگز در زمان مصرف داروهای ضد درد، الکل مصرف نکنید.

نکات دیگر

مراقبت طولانی مدت پس از کاشت ایمپلنت دندان

بعد از گذشت حدود ۱ سال از عمل جراحی، ایمپلنت دندانی به طور کامل با استخوان فک یکپارچه شده است. برای حفظ ایمپلنت های دندانی برای تمام مدت زندگی و بدون هیچ گونه مشکلی، نکته ی مهم انجام مراقبتهای مناسب از ایمپلنت های دندانی است:

ایمپلنتهای دندانی نسبت به دندانهای طبیعی بیشترمستعد ابتلا به التهاب و از دست دادن استخوان به دلیل وجود پلاک و تجمع جرم هستند. رعایت بهداشت دهان در بیمارانی با ایمپلنتهای دندانی بسیار مهم است. بیمار باید به طرز صحیح مسواک زده و همچنین باید فواصل بین دندانی و مناطق بین ایمپلنت را به درستی تمیز کند. برای افراد سیگاری و بیماران دیابتی، شستشوی دهان با کلروهگزیدین با پایه ی الکلی تجویز می شود. دهان شویه ها فعالیت پلاک در حفره ی دهان و اطراف ایمپلنت های دندانی را کاهش می دهند. پایه ی الکلی این نوع از دهان شویه ها به حفظ و ثبات این محلولها کمک می کند. اگر دستورالعمل بهداشت دهان و دندان توسط بیمار دنبال شود، التهاب بافت های اطراف ایمپلنت یا پری ایمپلنتایتیس به حداقل می رسد. حذف پلاک و جرم از دندانها خطر پری ایمپلنتایتیس را که شایع ترین دلیل شکست ایمپلنت های دندانی است، کاهش می دهد.

به طور کلی توصیه می شود که بیماران تحت درمان با پروتز ایمپلنت هر ۳ ماه یکبار برای ۱-۲ سال اول و پس از آن هر ۶ ماه یکبار برای ارزیابی به ایمپلنتولوژیست خود مراجعه کنند. در هر ویزیت، بر آموزش بهداشت دهان و دندان تاکید گردد و مهارت و چابکی بیمار در رعایت بهداشت دهان و دندان بررسی شود. عمق پروب نیز توسط دندانپزشک مورد بررسی قرار گیرد.

دستورالعمل های ویژه ای برای بیمارانی که از ایمپلنت های دندانی برای حمایت از پروتز آنها استفاده شده است، وجود دارد. باید به بیمار چگونگی قرار دادن و برداشتن پروتز از روی ایمپلنت را بدون ایجاد هر گونه آسیب به ایمپلنت های دندانی و یا به پروتز آموزش داد.

راه درمان عفونت ایمپلنت

اگر بیمار عادت به دندان قروچه یا فشردن دندانها بر هم دارد، باید از انجام این کار بپرهیزد، زیرا باعث التهاب منطقه ایمپلنت شده و می تواند به شکست ایمپلنت منجر گردد. فشار بیش از حد نباید در منطقه ی بازسازی شده بالای ایمپلنت های دندانی اعمال شود. ایمپلنت ها به اندازه ی دندان های طبیعی قوی نیستند. بیمار باید از خوردن غذاهای سفت که می تواند سبب شکستن بخش ترمیم شده گردد، اجتناب کند. بطورکلی از تحریک منطقه ایمپلنت باید اجتناب شود.

عمر ایمپلنت های دندانی

عمر ایمپلنت های دندانی به عوامل متعددی از قبیل : سن بیمار در زمان دریافت ایمپلنت های دندانی ، شیوه ی زندگی بیمار ، نگهداری و حفظ آن توسط بیمار ، سلامت بیمار و رعایت دستور العملهای مراقبتی بستگی دارد. ایمپلنتهای دندانی ممکن است برای یک عمر و یا ممکن است برای زمانی کوتاه تر از تمام طول زندگی دوام داشته باشند. برای موفقیت ایمپلنت های دندانی، بیمار باید بهداشت دهان و دندان خود را حفظ کرده و برای معاینات منظم به دندانپزشک خود مراجعه کند.

منبع:

http://www.identalhub.com/dental-dental-implants-aftercare-instructions-893.aspx