راه درمان عفونت ادراری نوزاد



خانه

موبایل

راه درمان عفونت ادراری نوزاد

عفونت ادراري در كودكان يك بيماري بسيار مهم و شايع است؛ به طوري كه 3 تا 5 درصد دختران و 1 درصد پسران عفونت ادراري را تجربه مي‌كنند.

دكتر زهرا پورنصيري فوق تخصص كليه كودكان در اين‌باره به «جام‌جم» مي‌گويد: «عفونت ادراري يك بيماري مهم و شايع ميان كودكان است كه به علت وارد شدن ميكروب به مجاري ادرار ايجاد مي‌شود. چنانچه عفونت فقط مثانه را درگير كند «سيستيت» و اگر كليه را درگير كند «پيلونفريت» يده مي‌‌شود. اين بيماري مي‌تواند باعث تخريب قسمتي از كليه شده يا ايجاد فشار خون و نارسايي كليه نمايد و از اين رو اهميت زيادي دارد.»

وي مي‌افزايد: «ميكروب‌هاي ايجادكننده عفونت اكثرا ميكروب‌هاي موجود در دستگاه گوارش هستند. البته ويروس‌ها و قارچ‌ها نيز مي‌توانند موجب بروز عفونت ادراري شوند. 7 درصد كودكان كوچك‌تر از 2 سال كه تب مي‌كنند به علت عفونت ادراري است.»

عوامل مستعدكننده بيماري

اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي به عوامل مستعدكننده خطر اشاره كرده و مي‌گويد: «عفونت ادراري در پسران زير يك سال و دختران زير 4 سال شايع‌تر است. ختنه نشدن پسران نيز عامل مستعدكننده ديگري است؛ به طوري كه پسراني كه ختنه نشده باشند 4 تا 8 برابر پسراني كه ختنه شده‌اند، دچار عفونت ادراري مي‌شوند. جنسيت نيز در مورد اين بيماري مهم است؛ به گونه‌اي كه عفونت ادراري ميان دختران حداقل 2 تا 4 برابر پسران است.»

وي مي‌افزايد: «نژاد از ديگر عوامل مستعدكننده است به طوري كه عفونت ادراري در سفيدپوستان شايع‌تر از سياه‌پوستان است. عوامل ژنتيكي نيز از جمله مواردي است كه بايد به آن توجه شود چون منسوبين درجه يك كودكاني كه سابقه عفونت ادراري دارند بيشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراري هستند.»

دكتر پورنصيري ادامه مي‌دهد: «عصبي بودن مثانه به اين معني كه كاركرد مثانه با اختلال روبه‌رو شود، نگه داشتن زياد ادرار، يبوست و برگشت ادرار از مثانه به حالب كه در 5 درصد كودكاني كه عفونت ادراري مي‌كنند وجود دارد نيز از جمله مواردي هستند كه كودك را مستعد ابتلا به عفونت ادراري خواهند كرد. علاوه بر اين موارد سوندگذاري طولاني‌مدت مثانه و هرگونه ناهنجاري سيستم ادراري مانند مثانه عصبي و دريچه خلفي مجرا نيز مهم هستند.»

علائم بيماري

دكتر پورنصيري با اشاره به اين مورد كه علامت عفونت ادراري در سنين مختلف متفاوت است توضيح مي‌دهد: «در سنين نوزادي و زير يك ماه، بيماري با علائمي به صورت تب يا كم شدن حرارت بدن، بي‌حالي، بي‌اشتهايي، تحريك‌پذيري، شلي، اسهال، كم شدن حجم ادرار، زردي و از بين رفتن واكنش‌هاي نوزادي خودش را نشان مي‌دهد. در سنين بالاتر اين مشكل با نشانه‌هايي مانند تب، بوي بد ادرار، سوزش، تكرر و بي‌اختياري ادرار، ايجاد شب‌ادراري، درد پهلوها و درد در ناحيه زير شكم، قطع و وصل شدن جريان ادرار و بي‌قراري حين ادرار كردن در شيرخواران همراه است.»

اين پزشك متخصص توصيه مي‌كند: «همه والدين بايد هر از چند گاهي جريان ادراري كودك خود را بررسي كنند؛ به خصوص كودكاني كه پوشك مي‌شوند. همچنين اگر كودكي بيش از 2 تا 3 روز تب بي‌دليل داشته باشد، انجام آزمايش ادرار توصيه مي‌شود.»

دكتر پورنصيري در مورد بررسي آزمايشگاهي اين مشكل مي‌گويد: «اولين و مهم‌ترين گام در تشخيص عفونت ادراري گرفتن نمونه ادراري به صورت استريل است. البته اگر نمونه در شرايط استريل گرفته نشود يا اگر در رساندن نمونه به آزمايشگاه بيش از يك ساعت تاخير وجود داشته باشد، به اشتباه كشت مثبت شده و تشخيص عفونت ادراري داده مي‌شود.»

اقدامات مهم براي كودك مبتلا

اين عضو هيات علمي دانشگاه يادآور مي‌شود: «يكي از اقدامات مهمي كه براي كودك مبتلا به عفونت ادراري انجام مي‌شود، سونوگرافي كليه است كه در آن انسداد، برگشت ادراري و اختلالات ساختاري مثانه و كليه مشخص خواهد شد. در اكثر كودكان مبتلا به عفونت ادراري عكسبرداري از مثانه نيز لازم مي‌شود. علاوه بر اين اقدامات در برخي موارد اسكن كليه هم لازم بوده و بايد انجام شود.»

درمان عفونت ادراري

دكتر پورنصيري در مورد درمان عفونت ادراري توضيح مي‌دهد: «بر اساس اين‌كه عفونت ادراري مثانه يا كليه را درگير كرده باشد، درمان با آنتي‌بيوتيك خوراكي يا تزريقي به مدت 7 تا 14 روز توصيه مي‌شود. البته با درمان آنتي‌بيوتيكي مناسب، تب و ساير علائم بعد از 2 يا 3 روز بهبود واضح مي‌يابد.»

پيشگيري از عفونت ادراري

همواره پيشگيري بهتر از درمان است. بنابراين بايد از بروز عفونت ادراري هم پيشگيري كنيم.

راه درمان عفونت ادراری نوزاد

دكتر پورنصيري در مورد شيوه‌هايي براي جلوگيري از بروز بيماري مي‌گويد: «مصرف زياد آب و تخليه مثانه هر دو تا حداكثر هر 3 ساعت يك بار، درمان يبوست، شستشوي دستگاه تناسلي از جلو به عقب، استفاده از لباس‌هاي زير نخي و گشاد و شستشو و تعويض مكرر آنها، عدم نشستن در وان يا لگن، درمان كرمك در صورت وجود، ختنه و استفاده از آنتي‌بيوتيك مناسب در آنهايي كه برگشت ادراري يا انسداد يا مثانه عصبي دارند مي‌تواند به پيشگيري از عفونت ادراري كمك كند.»

وي مي‌افزايد: «تمشك كوهي از جمله ميوه‌هايي است كه براي پيشگيري از عفونت ادراري توصيه مي‌شود. همچنين استفاده از پروبيوتيك‌ها كه به صورت پودر يا قرص، يا ماست و دوغ حاوي پروبيوتيك و فرآورده‌هاي لبني نيز وجود دارد توصيه مي‌شود.»

دكتر پورنصيري يادآور مي‌شود: «6 تا 8 درصد دختراني كه به عفونت ادراري مبتلا مي‌شوند، طي 18 ماه پس از آن مجددا مبتلا خواهند شد. در صورت عودهاي مكرر عفونت كليه و عدم درمان به موقع، احتمال ايجاد فشارخون و نارسايي كليه وجود دارد. در حالي كه درمان به موقع و سريع عفونت ادراري از بروز اين عواقب تا حد زيادي پيشگيري خواهد كرد.»

منبع:jamejamonline.ir

برای داشتن بچه های سالم تر بخوانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

عفونت ادراری کودکان يك بيماري بسيار مهم و شايع است؛ به طوري كه 3 تا 5 درصد دختران و 1 درصد پسران عفونت ادراري را تجربه مي‌كنند. عفونت ادراري يك بيماري مهم و شايع ميان كودكان است كه به علت وارد شدن ميكروب به مجاري ادرار ايجاد مي‌شود. چنانچه عفونت فقط مثانه را درگير كند «سيستيت» و اگر كليه را درگير كند «پيلونفريت» يده مي‌‌شود. اين بيماري مي‌تواند باعث تخريب قسمتي از كليه شده يا ايجاد فشار خون و نارسايي كليه نمايد و از اين رو اهميت زيادي دارد.

ميكروب‌هاي ايجادكننده عفونت ادراری اكثرا ميكروب‌هاي موجود در دستگاه گوارش هستند. البته ويروس‌ها و قارچ‌ها نيز مي‌توانند موجب بروز عفونت ادراري شوند. 7 درصد كودكان كوچك‌تر از 2 سال كه تب مي‌كنند به علت عفونت ادراري است.

اگر به موقع برای درمان عفونت ادراری فرزندتان اقدام کنید، خیلی زود علائم بهبود در کودک بروز می کند، اما در مواردی که عفونت دیر تشخیص داده شود یا برای درمان آن اقدامی صورت نگیرد، احتمال آسیبهای دراز مدت به سیستم دفع ادرار کودک وجود دارد. در این صورت عملکرد کلیه ها مختل میشود و نارسایی کلیه پدید میآید. نوزادان و بچه های کوچک به مراتب در خطر نارسایی کلیوی ناشی از عفونت مجاری ادراری هستند. عفونت مجاری ادراری در نوزادان نارس و نوزادانی که به هر دلیل جریان ادرار در مجاری ادراریشان مختل شده شایعتر است. عفونت ادراری همچنین ممکن است منجر به عفونت های حادی در سراسر بدن به «سِپسیس » شود.

علامت عفونت ادراری در سنین مختلف متفاوت است. این بیماری در سنین نوزادی و زیر یک ماه، با علائمی به صورت تب یا کم شدن حرارت بدن، بی‌حالی، بی‌اشتهایی، تحریک‌پذیری، شلی، اسهال، کم شدن حجم ادرار، زردی و از بین رفتن واکنش‌های نوزادی خودش را نشان می‌دهد اما در سنین بالاتر با نشانه‌ هایی مانند تب، بوی بد ادرار، سوزش، تکرر و بی‌اختیاری ادرار، ایجاد شب‌ادراری، درد پهلوها و درد در ناحیه زیر شکم، قطع و وصل شدن جریان ادرار و بی‌قراری حین ادرار کردن در کودکان همراه است. یکی دیگر از علائم عفونت ادراری می‌تواند تب‌های غیرقابل توجیه باشد. یعنی کودکی که دچار تب می‌شود و هیچ علت دیگری برای آن پیدا نمی کنیم. این کودک ممکن است به عفونت ادراری مبتلا باشد.

راه درمان عفونت ادراری نوزاد

نشانه های ابتلا به عفونت دستگاه ادراری در کودکان می تواند مبهم باشد و در کودکان خردسال شاید حتی دیرتر والدین متوجه علائم شوند. به هر حال علائم عمومی که ممکن است ناخوشی کودک را نشان دهد از این قرارند:

اصلی ترین دلیل بروز عفونت ادراری در کودکان می تواند توسط ورود باکتری از دستگاه گوارشی به مجرای ادرار باشد اما این تنها علت نیست و علل دیگری وجود دارند که شامل:

یبوست : تورم بخشی از روده بزرگ می تواند منجر به فشار به مثانه و جلوگیری از تخلیه آن به طور معمول شود.

ریفلاکس مثانه به حالب : این حالت نتیجه عفونت ادراری است که در آن ادرار از مثانه به حالب و کلیه ها راه می یابد.

نگه داشتن ادرار : نگه داشتن ادرار توسط کودک به مدت طولانی عامل دیگر برای ابتلا به عفونت دستگاه ادراری است.

ژنتیک : اقوام درجه یک کودکانی که سابقه عفونت ادراری دارند، در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند.

در اغلب موارد، پزشک می‌تواند با پرسیدن سؤالاتی در مورد علائم کودک و بررسی آنها و توصیه آزمایش ادرار، عفونت دستگاه ادراری در کودک را تشخیص دهد. درمان معمولاً بلافاصله پس از گرفتن نمونه ادرار شروع شده و نیازی به انجام آزمایشات نیست.

آزمایش ادرار

گاهی اوقات جمع‌آوری نمونه ادرار از کودکان به خصوص نوزادان و خردسالان می‌تواند مشکل باشد. معمولاً از کودکانی که رفتن به دستشویی را آموخته‌اند، می‌توان خواست که نمونه ادرار خود را با استفاده از یک بطری استریل جمع آوری کنند. برای کمک به کودکتان در جمع‌آوری نمونه ادرار می‌توانید یک بطری را در مسیر ادرار کودک خود قرار دهید. در این هنگام اطمینان حاصل کنید که لبه دهانه بطری با هیچ چیز تماس نداشته باشد، زیرا هر گونه تماس یا آلودگی ممکن است نتیجه آزمایش را تحت تأثیر قرار دهد. اگر قادر به جمع آوری نمونه ادرار تمیز نیستید، می‌توانید با قرار دادن یک پد جاذب مخصوص در پوشک کودک خود، نمونه ادرار کودکتان را جمع آوری کنید. این نمونه ادرار با استفاده از یک سرنگ از درون پد جاذب خارج می‌شود. در چنین مواردی، نمونه ادرار را می‌توان با قرار دادن یک لوله پلاستیکی کوچک موسوم به کاتتر در مجرای ادرار کودک به دست آورد.

آزمایشات بیشتر

در برخی شرایط، انجام آزمایشات بیشتری ممکن است لازم باشد، به عنوان مثال:

اسکن و آزمایشات تصویربرداری
اسکن‌های مختلفی برای بررسی مشکلات دستگاه ادراری کودکتان وجود دارد:

نوع اسکن و زمان انجام آن بستگی به شرایط خاص کودک شما دارد. در برخی موارد، این اسکن ممکن است چند هفته یا چند ماه پس از عفونت اولیه فرزندتان انجام شود.

در اینجا 1 راه برتر برای درمان و جلوگیری از عفونت های دستگاه ادراری (UTIs) در کودکان وجود دارد.

افزایش مصرف مایعات برای جلوگیری از عفونت های ادراری:

در فواصل زمانی معین به کودک خود آب بدهید علاوه بر این، می توانید شیر، آب میوه یا سبزی تازه یا سوپ به او بدهید. اجازه ندهید فرزندتان نوشابه های گازدار یا کافئین مصرف کند، زیرا مثانه را تحریک میکند.

فرزندتان را تشویق کنید که در صورت نیاز دستشویی کند:

فرزندتان را به ادرار کردن تشویق کنید، تا مثانه خود را خالی کنند. این باعث می شود که باکتری ها از دستگاه ادراری خارج شوند ؛ در صورت نیاز به کودک خود یادآوری کنید تا دستشویی کنند به خصوص قبل از خواب.

عوض کردن مرتب پوشک برای جلوگیری از عفونت ادراری:

برای درمان و جلوگیری از UTIs در کودکان کوچکتر، مهم است که پوشک را مرتبا عوض کنید ؛ عوض نکردن پوشک اغلب منجر به رشد باکتری هایی می شود که سبب ابتلا به UTI ها می شود.همراه با تغییر پوشک، مهم است که منطقه تناسلی کودک خود را تمیز کنید. از پاک کننده های ملایم استفاده کنید که پوست را تحریک نکنند.

ارائه آموزش دستشویی کردن مناسب برای جلوگیری از عفونت های ادراری:

پیشنهاد می شود تا در 18 ماهگی توالت کردن را به کودکان بیاموزید بنابراین، هنگامی که فرزند شما 18 ماهه است، وقت آن است که برای برخی از آموزش های توالت کردن آماده شود. در طول دوره آموزشی، اطمینان حاصل کنید تا به کودک، بهداشت درست را آموزش دهید.

اجتناب از حمام کف و نشستن داخل وان برای درمان عفونت ادراری :

برای کاهش خطر UTIs، به ویژه در دختران،از حمام حباب اجتناب کنید. حمام حباب می تواند باکتری ها و صابون را به داخل مجرای ادرار وارد کند و همچنین ممکن است باعث تحریک شود.

به کودک آموزش دهید تا خود را پاک کند:

این امر باعث جلوگیری از گسترش میکروب ها از مجرای رکتوم به مجرای ادرار می شود.نحوه استفاده از دستمال توالت و همچنین تمیز کردن توالت را به آنها آموزش دهید.

برای جلوگیری از عفونت های ادراری به کودکتان ماست پروبیوتیک بدهید:

روزانه 1 فنجان ماست پروبیوتیک را به کودک خود بدهید. شما همچنین می توانید یک مخلوط را با ماست پروبیوتیک امتحان کنید.علاوه بر ماست، می توانید سایر مواد غذایی مانند کیمچی، ترشی را نیز امتحان کنید

نوشیدن آب زغال اخته برای درمان عفونت ادراری کودکان:

به کودک خود روزانه 8 اونس آب شیرین نشده زغال اخته بدهید ، اگر فرزند شما آن را دوست نداشت، می توانید کنسانتره آن را در فرم قرص امتحان کنید.

درمان عفونت های ادراری با افزایش مصرف ویتامین C:

میوه ها و سبزیجاتی که ویتامین C بیشتری دارند را به کودک خود بدهید. بعضی از گزینه های خوب ،عبارتند از؛ فلفل قرمز، پرتقال، گریپ فروت و کیوی.همچنین می توانید با پزشک خود در مورد دادن مکمل های ویتامین C به کودک مشورت کنید.

جلوگیری از یبوست برای درمان عفونت های ادراری:

راه درمان عفونت ادراری نوزاد

به کودک خود غذاهای پرفیبر،مانند؛ بروکلی، گلابی، هلو، نخود فرنگی یا سیب بدون پوست بدهید ، می توانید به شکل پوره یا آب پز آن را به کودک بدهید.

انتخاب لباس مناسب برای درمان عفونت ادراری کودک:

لباس هایی که برای فرزندتان انتخاب می کنید نیز نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به UTI ها ایفا می کنند.مهم است که لباس های زیر نخی و گشاد را انتخاب کنید، تا هوا در منطقه گردش داشته باشد و محیط خشک باقی بماند. از پوشاندن شلوار های تنگ اجتناب کنید، زیرا تولید گرما و عرق میکنند ؛ از شلوارهای گشاد یا دامن استفاده کنید.اطمینان حاصل کنید که روزانه لباس زیر کودک خود را عوض کنید، و آن را با آب گرم و کمی مواد شوینده بشویید همچنین، کودک خود را در یک برای طولانی مدت باقی نگذارید.

اکثر عفونت‌های ادراری در دوران کودکی ظرف مدت 24 تا 48 ساعت پس از درمان با آنتی بیوتیک برطرف خواهد شد و در دراز مدت هیچ گونه مشکلی ایجاد نخواهد کرد. در بسیاری از موارد، درمان کودک شامل مصرف یک دوره آنتی بیوتیک در خانه است. برای رعایت احتیاط، کودکان کمتر از سه ماه و کودکان دارای علایم شدید معمولاً برای چند روز در بیمارستان بستری شده و آنتی بیوتیک را با تزریق مستقیم به داخل ورید دریافت می‌کنند.

اگر کودک شما بالاتر از سه ماه است و احتمال خطر ابتلا به بیماری‌های جدی وجود ندارد، معمولاً می‌توانید کودکتان را در خانه با استفاده از آنتی بیوتیک درمان کنید. طول مدت درمان بستگی به نوع عفونت ادراری کودکتان دارد:

کودک شما ممکن است در طی مصرف آنتی بیوتیک، برخی از عوارض جانبی را تجربه کند، اما این عوارض معمولاً خفیف هستند و با قطع مصرف دارو برطرف می‌شوند.

همچنین در صورت لزوم می‌توانید از پاراستامول برای رفع تب و ناراحتی فرزندتان استفاده کنید. با این حال، اگر کودک شما مبتلا به عفونت ادراری است، نباید از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن استفاده کنید، زیرا این داروها می‌تواند به کلیه‌های کودکتان آسیب برساند. هرگز به کودکان زیر سن 16 سال خود آسپرین ندهید. اگر فرزند شما قادر به بلع قرص یا کپسول نباشد، می‌توانید آنتی بیوتیک‌ و پاراستامول را به صورت مایع به کودکتان بدهید. وضعیت کودک شما معمولاً در عرض 24 تا 48 ساعت پس از درمان بهبود خواهد یافت. با این حال، برای جلوگیری از عود عفونت ادراری کودک بسیار مهم است که کل دوره آنتی بیوتیک تجویز شده به پایان برسد.

اگر فرزند شما کمتر از سه ماهه است و یا احتمال بدتر شدن عفونت وجود دارد، باید نوزادتان را جهت درمان در بیمارستان بستری کنید. در موارد زیر کودکتان بدون درمان در بیمارستان در معرض خطر جدی خواهد بود:

در این موارد، کودک شما برای دریافت آنتی بیوتیک داخل وریدی نیاز به بستری شدن در بیمارستان به مدت چند روز دارد. همانند درمان خانگی، فرزند شما باید در عرض 24 تا 48 ساعت بهبود یابد.

بخوانید:

درمان عفونت ادراری: ۲۶ راهکار خانگی درمان عفونت مجاری ادراری

ارتباط رابطه جنسی با عفونت ادراری

همه چیز در مورد عفونت مثانه و روشهای درمان آن

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله دلگرم

پاسخ به سوالات پزشکی ، مامایی و جنسی شما (توسط پزشک و ماما مجله دلگرم)

© تمامی حقوق این سایت برای شرکت آرادپرداز محفوظ است ؛ هر گونه استفاده از مطالب دلگرم با رعایت شرایط بازنشر امکان پذیر است.1