راه درمان بیماری نقرس چیست




خانه

موبایل

نقرس نوعی بیماری التهابی است

راه درمان بیماری نقرس چیست

 

پیشگیری و درمان بیماری نقرس

بيماري نقرس چيست؟

نقرس نوعی بیماری التهابی است که به علت تجمع و رسوب اسید اوریک در بافت های بدن و بخصوص در مفاصل ایجاد می شود. نقرس یک شکل دردناک آرتروز (ورم مفاصل) است که گاهی اوقات به این شرایط التهاب مفصل نقرسی نیز گفته می شود.

 

رایج ترین محل تشکیل نقرس در افراد در بخش کروی انگشت شست بزرگ پا است؛ با این وجود مفاصل پا، قوزک، زانو، دست ها و آرنج نیز می توانند تحت تاثیر این مشکل قرار گیرند. در هر حال وارد شدن آسیب به خاطر بیماری نقرس به بیش از یک یا دو مفصل بدن بطور همزمان شرایطی غیر عادی و نادر محسوب می شود.

 

بیماری نقرس چه کسانی را گرفتار می کند؟

شیوع بیماری نقرس در زنان 9 برابر مردان است. ابتلای مردان بعد از دوره بلوغ بوده و بیشترین ابتلا در سنین بالاتر از 75 سال می باشد. در زنان حملات نقرس بعد از یائسگی ایجاد می شود.

 

لازم به ذکر است که به دلیل جنبه های وراثتی نقرص، اگر والدین مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 2 درصد خواهد بود.

 

علت و دلایل بیماری نقرس:

اگر والدین مبتلا به نقرس باشند، احتمال ابتلا به نقرس در فرزندان آنها 2 درصد خواهد بود

 

بیماری نقرس در نتیجه افزایش سطح اسید اوریک در خون ایجاد می شود. اسید اوریک بطور طبیعی در بدن انسان تولید می شود. در حالت عادی این ماده در خون حل نمی شود و کلیه ها آن را به عنوان بخشی از اجزای اوره از بدن دفع می کند.

 

دفع کمتر از حد لازم یا تولید بیش از حد اسید اوریک در بدن می تواند باعث شود سطح این ماده در خون انسان افزایش پیدا کند. هنگامی که این شرایط مشاهده شود، امکان تشکیل و تجمع کریستال های اسید اوریک در مفاصل افزایش پیدا می کند و این شرایط باعث ابتلای فرد به نقرس می شود. به هر حال، همه افرادی که با افزایش سطح اسیداوریک در بدن خود مواجه می شوند، به بیماری نقرص مبتلا نمی گردند.

 

در عمل فاکتورهای ریسک متعدد می تواند با ابتلای فرد به بیماری نقرس ارتباط داشته باشند که این موارد به شرح زیر هستند:

◊ چاقی

◊ جذب بالای الکل

◊ مسائل ژنتیکی

◊ جذب بالای مواد غذایی که دارای سطح بالای پورین هستند (برای مثال بعضی از غذاهای دریایی و بعضی از انواع گوشت ها)

◊ مصرف داروهای خاص مثل دیورتیک (قرص های سیال)

◊ وارد شدن آسیب به یک مفصل

◊ ابتلا به بیماری های کلیه به صورت مزمن

 

علایم بیماری نقرس:

بیماری نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد

 

نشانه های و علایم بیماری نقرس تقریبا شدید بوده و معمولا ناگهانی و در شب اتفاق می‌افتند، علائم بیماری نقرس شامل:

 

راه درمان بیماری نقرس چیست

♦ درد شدید مفاصل. بیماری نقرس معمولا انگشت شست پا را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما ممکن است در مفاصل دیگر از جمله مفاصل پا، زانو، آرنج و یا دستهایتان هم رخ دهد. درد ایجاد شده توسط نقرص معمولا در 12 تا 24 ساعت اولیه در بیشترین حد خود است.

 

♦ باقی ماندن درد مفاصل. بعد از فارام شدن درد شدید اولیه، بعضی از مفاصل ممکن است از چند روز تا چند هفته ملتهب و دردناک باشند. هرچه این بحملات این بیماری قدیمی تر شود، درد آن باقی می‌ماند.

 

♦ التهاب و سرخی. مفصل و یا مفاصل مبتلا متورم، حساس و قرمز می‌شوند.

 

عوارض ابتلا به نقرس

کریستالهای اورات جمع شده در دستگاه ادراری فرد مبتلا به نقرس باعث سنگ کلیه میشود

 

افرادی که مبتلا به بیماری نقرس هستند، در خطر ابتلا به بیماریهای شدیدتر ازجمله:

• نقرس پیشرفته. نقرس درمان نشده می‌تواند باعث انباشته شدن کریستال‌های اسید اوریک زیر پوست و در گره‌هایی که به آن ها توفی  (TOE-fi) می‌گویند، شود. توفی می‌تواند در نواحی مختلفی همچون انگشتان، دستها، پا، آرنج و یا تاندون آشیل بوجود آید. هرچند که توفی معمولا دردناک نیست اما هنگام حملات نقرسی می‌تواند حساس و متورم شود.

 

• سنگ کلیه. کریستالهای اورات ممکن است در دستگاه ادراری افراد مبتلا به نقرس جمع شده و باعث بوجود آمدن سنگ کلیه شود. البته داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه وجود دارد.

 

تشخیص بیماری نقرس:

پزشک می تواند با بررسی مفصل آسیب دیده بیمار ابتلا به نقرس را تشخیص دهد

 

روش های تشخیص بیماری نقرس می تواند شامل چند مورد یا تمام روش های زیر باشد:

ο معاینه فیزیکی:

پزشک می تواند با بررسی مفصل آسیب دیده بیمار و توجه به ورم و التهاب ایجاد شده، نقاط دردناک و دامنه حرکتی مفصل بیمار ابتلا به نقرس را تشخیص دهد.

 

ο آزمایش های پزشکی:

آزمایش خون می تواند مشکلات غده تیروئید یا پارا تیروئید شما و نیز عدم توازن احتمالی مواد معدنی را در ارتباط با ابتلا به بیماری نقرس مشخص کند. پزشک همچنین می تواند از یک سوزن برای نمونه گیری از مایع درون مفصل آسیب دیده استفاده کند. در ادامه وجود کریستال های اسید اوریک در این مایع در آزمایشگاه مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

 

ο عکس برداری:

عکس برداری رادیولوژی از مفصل آسیب دیده می تواند شواهد مربوط به آسیب دیدگی مفصل را به همراه تجمع کریستال در غضروف آن مشخص کند.

 

درمان بیماری نقرس:

داروهای درمان نقرس می‌توانند برای درمان حملات بیماری نقرس تجویز شود

 

درمان نقرس معمولا شامل استفاده از دارو می‌شود. داروهای درمان نقرس می‌توانند برای درمان حملات بیماری و پیشگیری از بازگشت حملات نقرسی و یا برای کاهش عوارض بیماری مانند توفی یا سنگ کلیه تجویز شوند.

 

داروهای درمان نقرس:

داروهایی که برای درمان بیماری نقرس استفاده می‌شوند، شامل:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs). شامل داروهایی همچون ایبوبروفن، ناپروکسن و یا داروهای قوی تر که برای دریافت آنها نیاز به نسخه پزشک است همچون، ایندومتاسین (Indocin) می‌شوند، که برای کاهش التهاب و درد استفاده می‌شوند.

 

* کلشی سین (Colchicine). اگر داروهای NSAIDs برای شما قابل تجویز نباشد، پزشک از این مسکن کلشی سین برای شما استفاده می‌کند.

 

*کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids). پزشکان ممکن است از داروهای کورتیکواستروئید برای کاهش درد و التهاب بیماری نقرس استفاده کند، این داروها در دوشکل خوردنی و تزریقی تجویز می‌شوند، از عوارض جانبی کورتیکواستروئیدها می‌توان به:

–  نازک شدن استخوان ها

–   درمان دیر و ضعیف زخم ها

–   کاهش قدرت مبارزه با عفونت

 

برای کاهش این عوارض پزشکتان سعی می‌کند، کم ترین میزانی که برای شما کفایت می‌کند، از این داروها تجویز کند.

 

داروهایی برای پیشگیری از بیماری نقرس:

درصورتی که شما تنها چندبار در سال دچار حملات نقرس می‌شوید و یا اینکه حملاتتان پی در پی نبوده اما دردناک‌اند، پزشکتان ممکن است داروهایی برای کاهش خطر ابتلا به نقرص و عوارض نقرس برای شما تجویز کند، این داروها شامل:

 

–  داروهایی که جلوی تولید اسید اوریک را می‌گیرند.

–   داروهایی که دفع اسید اوریک را بهبود و افزایش می‌بخشند.

 

درمان خانگی نقرس:

برای درمان بیماری نقرس از مصرف الکل خودداری کنید

 

هرچند که درمان دارویی نقرس از همه انواع درمان ها موثرتر است، با اینحال دستورالعمل‌های زیر که توسط انجمن رژیم غذایی آمریکا (ADA) برای زمانی که تحت حملات نقرس هستید، توصیه شده است، نیز می‌تواند مفید باشد.

 

♠ حدود 2 تا 4 لیتر مایعاتی که حداقل نصف آن آب است، مصرف کنید.

 

♠ از مصرف الکل خودداری کنید.

 

♠ مصرف معتدل پروتئین، بخصوص از منابع سالم همچون، لبینیات کم چرب و یا بدون چربی، تخم مرغ و کره بادام زمینی.

 

♠ مصرف روزانه گوشت قرمز، مرغ و ماهی را در اندازه 113 تا 17 گرم نگه دارید.

 

درمان نقرس با طب سنتی:

داروی گیاهی برای بیماری نقرس

 

شما می‌توانید از راهکارهای طب سنتی یا جایگزین برای درمان بیماری نقرس استفاده کنید. هرچند که قبل از امتحان این نوع درمان می‌بایست با پزشک خود مشورت نمایید تا مبادا این نوع درمان با درمان داروییتان تداخل ایجاد کند. بعضی از مواردیکه در ادامه بیان می‌کنیم، تاثیراتی بر کاهش اسید اوریک در خون دارند.

 

¤ قهوه. محققان رابطه‌ای بین مصرف قهوه (هر دو نوع معمولی و بدون کافئین آن) و کاهش اسید اوریک خون یافته‌اند.

 

¤ ویتامین ث. هرچند که دررابطه با تاثیر ویتامین ث برنقرس اطلاعاتی در دسترس نیست، اما ویتامین ث می‌تواند باعث کاهش سطح اسید اوریک درخون شوند. البته فکر نکنید که اگر کمی ویتامین ث برای شما خوب است، پس مصرف زیاد آن بهتر است، چرا که مصرف زیاد ویتامین ث ممکن است سطح اسید اوریک خون را بالا ببرد.

 

¤ گیلاس. در تحقیقات نشان داده شده که مصرف گیلاس می‌تواند به کاهش سطح اسید اوریک خون کمک کند، با این حال تا کنون تحقیقی برای بررسی ارتباط بین گیلاس و نقرس وجود ندارد.

 

پیشگیری از ابتلا به نقرس:

نوشیدن زیاد مایعات باعث پیشگیری از بیماری نقرس میشود

 

1. مصرف بالای مایعات. میزان مصرف مایعات خود را به میزان 2 تا 4 لیتر(8 تا 16 لیوان)، افزایش دهید. دقت کنید که حداقل نصف این میزان مایعات از آب باشد.

 

2. اجتناب از مصرف الکل.

 

3. رژیم غذایی متعادل، که تاکید آن بر میوه، سبزی، غلات کامل و لبنیات کم چرب و یا بدون چربی باشد.

 

4. محدودکردن مصرف گوشت، مرغ و ماهی.

 

5. حفظ وزن مناسب.گردآوری: بخش سلامت بیتوتهمنابع:rastineh.ir

kneepain.ir


بخوانید تا سالم بمانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .




خانه

موبایل

 

راه درمان بیماری نقرس چیست

بیماری نقرس چیست؟ نقرس یکی از انواع بیماری های ورم مفاصل می باشد که با درد همراه است. نقرس در اثر افزایش اسید اوریک در خون به وجود می آید. یکی از عوامل افزایش دهنده ی اسید اوریک، دریافت زیاد مواد غذایی حاوی اسید آمینه ی “پورین” است.اسید اوریک اضافی موجود در خون به شکل کریستال هایی در مفاصل ته نشین شده و باعث قرمزی، متورم و گرم شدن، درد و التهاب یک یا چند مفصل می گردد که در انگشت شست پا، پاشنه پا، قوزک پا، زانو و آرنج ظاهر می شود.حدود 95 درصد از مردان و 5 درصد از زنان دچار نقرس می شوند. زنان قبل از یائسگی، جزو گروه درگیر با نقرس می باشند.

 

عواملی که موجب افزایش اسید اوریک و ایجاد نقرس می شوند:1- افزایش تولید اسید اوریک به وسیله بدن2- کاهش خروج اسید اوریک توسط کلیه ها3- افزایش دریافت غذاهای پورین4- بیماری های حاد5- ضربه روحی6- جراحی7- تب8- کمبود آب بدن9- خوردن بیش از حد شام1- بعضی از داروها مانند: آسپرین

 

آیا شما در معرض خطر هستید؟بعضی مشکلات احتمال بروز نقرس را افزایش می دهند. این مشکلات و بیماری ها شامل: افزایش فشار خون، دیابت نوع 1 و 2، کلسترول بالا، مشکلات گوارشی، کاهش توده عضلانی، چاقی، مصرف غذاهای پورین دار، گرسنگی یا کم خواری، بیماری های کلیوی و لوسمی (سرطان خون) و پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی) و ناهنجاری در هموگلوبین.

 

علائم بیماری نقرسعلامت مشخصه این بیماری ورم، قرمزی و درد شدید مفصل شست پاست؛ البته ممکن است این بیماری با ورم و درد مفاصل دیگر مثل مچ پا یا زانو هم خود را نشان دهد ولی حالت اول بسیار شایع تر است.در صورتی که اسیداوریک زیادی در بدن به مدت مدید وجود داشته باشد حتی ممکن است این بلورها در بافت کلیه رسوب کنند و کل بدنه کلیه را تخریب و بیمار را دچار نارسایی کامل کلیه ها کنند.

در افراد دچار نقرس رسوب بلورهای اسیداوریک در بافت های دیگر بدن مثل زیر پوست بخصوص پوست آرنج و مچ دست به صورت برجستگی دیده می شود که می تواند باعث التهاب بورس مفاصل و درد شود. این برجستگی های زگیل مانند می توانند در لاله گوش هم دیده شوند که علامت خاص نقرس است.

 

توصیه به افراد مبتلا به نقرس:- آب زیادی بنوشند( روزی 2 تا 3 لیتر). حتماً 1 لیوان آب، قبل از خواب بنوشند، زیرا این کار به کم شدن اسید اوریک کمک می کند.- وزن خود را ایده آل و ثابت نگه دارند.- اگر اضافه وزن دارند، وزن خود را کم کنند، اما برای کاهش سریع وزن نباید گرسنه بمانند یا کم خواری کنند،، زیرا کاهش سریع وزن، باعث افزایش اسید اوریک و به دنبال آن بدتر شدن نقرس می گردد. حداکثر کاهش وزن مجاز 5 گرم در هفته می باشد.- از خوردن غذاهای پورین دار اجتناب کنند.- از ریختن روغن زیاد در غذا جدا خودداری کنند.

 

درمان های نقرس1) درمان با گیلاس وتوت فرنگیگیلاس و توت فرنگی شیرین یا ترش، در درمان نقرس بسیار مهم است. شما در حدود 1 تا 25 عدد گیلاس یا توت فرنگی در روز مصرف کنید. این میوه ها اگر تازه باشند بهتر است، ولی کنسرو شده هم ایرادی ندارد.

2) درمان با آب سبزیجاتآب هویج همراه با خیار و چغندر، بهترین درمان کننده نقرس می باشد. روزانه 5 میلی لیتر آب سبزیجات (آب چغندر و آب خیار هر کدام 1 میلی لیتر و آب هویج 3 میلی لیتر) بنوشید.

3) درمان با لوبیاآب لوبیا را بگیرید و هر روز 15 میلی لیتر از آن را بنوشید.

4) درمان با سیبسیب به عنوان یکی از بهترین درمان کننده های نقرس شناخته شده است. سیب دارای اسید مالیک می باشد که باعث خنثی کردن اثر اسید اوریک می گردد. پیشنهاد شده که بعد از هر وعده غذا، 1 عدد سیب مصرف شود.

5) درمان با موزمصرف موز 3 تا 4 عدد در روز برای درمان نقرس پیشنهاد شده است.

6) درمان با لیموترشویتامین C به عنوان درمانی برای مفصل دردناک شناخته شده است. نصف لیمو ترش را در 1 لیوان آب بریزید و 3 بار در هفته میل کنید.

7) درمان با میوه3 تا 4 عدد میوه در روز مصرف کنید.

8) درمان با غذاهای طبیعیمیوه و سبزیجات و دانه ها و یا جوانه ها برای درمان نقرس بسیار مفید می باشد.

9) درمان با آب ولرم

1) درمان با حمام نمکدو بار در روز پای خود را در آب و نمک بگذارید. برای این کار 25 تا 5 میلی گرم نمک را در آب داغ حل کنید.

11) درمان با هوای تازه، ورزش کردن و کم کردن استرس

غذاهایی که فاقد پورین می باشند:گیلاس، توت فرنگی و آلبالوی تازه (به میزان 25 گرم در روز مجاز شناخته شده است)موزگوجه فرنگیکرفس، بامیه، کلمجعفریسبزیجات برگ سبزآناناسغذاهای دارای ویتامین C مانند: کلم قرمز، فلفل قرمز، نارنگی، پرتقال و دیگر مرکبات و سیب زمینیآب میوه و آبلبنیات کم چربکربوهیدرات های پیچیده از قبیل: نان، ماکارونی، برنج، غلات، میوه ها و سبزیجاتشکلاتنوشیدن قهوه یا چاینوشیدن نوشابه های گازدارمصرف اسیدهای چرب ضروری از قبیل: تن، ماهی سالمون، آجیل و دانه هامصرف سویا به جای گوشت قرمزکره و یا مارگارین کم چربتخم مرغ

 

غذاهای پورین داری که باعث بروز نقرس نمی شوند، عبارتند از:گل کلم، مارچوبه، قارچ ، نخود، اسفناج ، نان های سبوس دار، مرغ، بوقلمون و لوبیا (این غذاها بهتر است هفته ای 1 بار مصرف شوند، نه بیشتر!)

غذاهای دارای پورین کم:گوشت گوسفند، گوشت گوساله، جگر، قلوه، سالمون، بوقلمون، ماهی قزل آلا و اردک.

غذاهای دارای پورین زیاد:قلب(دل گوسفند)، شاه ماهی، مخمر، ساردین و نان های شیرین

توصیه های تغذیه ای:- از زیاد مصرف کردن ویتامین C بپرهیزید، زیرا این ویتامین افزایش دهنده تولید اسید اوریک می باشد.- از زیاد مصرف کردن ویتامین B3 بپرهیزید (از 5 میلی گرم در روز) . زیادی نیاسین جلوی خروج اسید اوریک را از بدن می گیرد.- از مصرف کردن مکمل های آهن جدا بپرهیزید. زیادی آهن در خون باعث ورود اسید اوریک در مفاصل می باشد.منبع:tebyan.net


بخوانید تا سالم بمانید

باز نشر مطالب بیتوته تنها با ذکر و آدرس سایت مجاز می باشد .

آشنایی با بیماری نقرس و راه و روش های درمانی آن

برخلاف سایر بیماری ها که خیلی بی سر و صدا و مشکوک ظاهر می شوند، نقرس بیماری است که هیچ شکی نمی آفریند. اکثر مردم اولین تجربه ی نقرسشان با درد و ورم شدید انگشت شست پایشان شروع می شود. این درد اینقدر شدید است که فرد را از خواب بیدار کرده و راه رفتن فرد را دچار مشکل می کند.

همه چیز از همین جا شروع می شود: اولین تجربه ی شما از نقرس فقط چند روز طول می کشد و برای ماه ها یا حتی سال ها دیگر سراغتان نمی آید. اما بعدها این حملات و شده و حتی درد به پاها و دست های فرد هم کشیده می شود تا اینکه این دردها شکل ثابت پیدا کرده و به عنوان بیماری مشخص برایتان درمی آید.

خوشبختانه، برای جلوگیری از ابتلا به نقرس کارهای زیادی می توان کرد. اما ابتدا کمی در مورد این بیماری با شما صحبت می کنیم.

نقرس چیست و چطور پیشرفت می کند؟
نقرس نوعی بیماری متابولیک است که از جمع شدن اسید اوریک در بدن ایجاد شده و به صورت رسوبات بلورین در مفصل ها جمع می شود. در افراد سالم، بدن پورین—ماده ای ترکیبی که در بسیاری غذاهای غنی و چرب یافت می شود—را به اسید اوریک تبدیل می کند که بعدها با ادرار دفع می شود.

راه درمان بیماری نقرس چیست

اما در بعضی افراد، نقص در متابولیسم می تواند باعث تولید بالا یا دفع پایین اسید اوریک شود. وقتی اسید اوریک غیر قابل حل شده و باعث ایجاد رسوبات بلورین در مفاصل می شود، فرد نقرس گرفته است.

در مراحل بعدی نقرس، رسوبات کریستالی اسید اوریک که توفی یده می شوند را می توان به شکل توده هایی در مفاصل مشاهده کرد. این رسوبات که با التهاب و آماس موضعی همراه است باعث فساد عضو و بدشکلی مفصل ها شود.

اگر درمانی صورت نگیرد، این رسوبات اسید اوریک به کلیه ها نیز منتقل خواهند شد و این باعث بالا رفتن فشار خون شده و کلیه ها را از کار خواهد انداخت.

چقدر این بیماری متداول است؟
در ایالات متحده امریکا، نقرس بیماری کاملا متداول است و روز به روز در حال ازدیاد است. تقریبا ً 3.4 میلیون نفر در امریکا به این بیماری مبتلا بوده و اولین حمله ی این بیماری معمولا در سنین 4 تا 5 سال رخ می دهد.

آیا انواع بخصوصی از غذاها ممکن است باعث این بیماری شود؟
بین نوع غذاها و نقرس رابطه ی کاملا مستقیم وجود دارد. در واقع، نقرس بیماری بسیار قدیمی است. روزگاری “بیماری شاهان یده می شده است. این احتمالا به خاطر غذاهای چرب و قوی بوده که می خورده اند.

می توان قسمت اعظمی از دلایل ابتلا به این بیماری را در نوع غذاهای مصرفی فرد جستجو کرد. غذاهایی که غنی از پورین هستند، مثل جگر، گوشت قرمز، ماهی، خرچنگ خوراکی و حبوبات می تواند باعث افزایش اسید اوریک در بدن شده و به نقرس بینجامد. مصرف الکل نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد.

راه و روش درمان
برای درمان نقرس باید میزان اسید اوریک را در بدن کاهش داد. برای تسکین دردهای شدید نقرس، پزشک مربوطه می تواند مسکن هایی مثل ایبو پروفن، تزریق کورتیکوستروئید یا سایر داروها مثل کولچی سین تجویز کند. اگر بتواند این حملات را کنترل کند، پزشک می تواند داروهایی نیز برای جلوگیری از تولید اسید اوریک یا کمک کننده به دفع اسید اوریک از بدن تجویز کند.

راه های پیشگیری
می توانید با داشتن یک بره غذایی سالم و متعادل از ابتلا به این بیماری جلوگیری کنید. از خوردن غذاهای حاوی پورین پرهیز کنید. کاهش وزن نیز می تواند به این مسئله کمک کند چرا که چاقی یکی از عوامل اصلی ابتلا به نقرس است.

همچنین، به خاطر داشته باشید که مقدار زیادی آب بنوشید—نوشیدن روزانه 6 تا 8 لیوان آب می تواند به دفع اسید اوریک از بدن کمک کند.

عصاره های گیاهی مثل گیلاس، کرفس و ریشه ی زردچوبه نیز به درمان این بیماری کمک می کند. تحقیقات نشان داده است که بسیاری از بیماران مبتلا به نقرس بعد از استفاده از این عصاره ها بهبودی یافته و قابلیت انعطاف مفصل هایشان شده است.

از نقرس دوری کنید
امروزه نقرس دیگر بیماری ثروتمندان نیست. خوشبختانه راه های بسیاری برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری وجود دارد: رژیم غذایی سالم و مناسب داشته باشید، وزنتان را کاهش دهید و از مکمل های مفید غذایی استفاده کنید تا به این بیماری مبتلا نشوید. / مردمان

روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال حافظ

کپی برداری ممنوع !

© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب کوکا به هر نحو غیر مجاز می باشد.
هر گونه کپی برداری از محتوای سایت کوکا پیگرد قانونی دارد.
استفاده از مطالب سایت کوکا در سایت های خبر خوان و دارای آی فریم نیز اکیدا ممنوع است.

مطالب بخش سلامت و پزشکی سایت کوکا فقط جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارند. این مطالب توصیه پزشکی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان کرد.

بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت

نقرس نوعی آرتروز است که معمولا در یک مفصل موجب تورم و درد ناگهانی می‌شود. آرتروز نقرسی به‌دلیل تجمع اسید اوریک در یک مفصل ایجاد می‌شود. علائم و نشانه‌های آرتروز نقرسی، ایجاد گره‌های زیرپوستی، مفاصل متورم، درد و داغی مفصل است. با ما باشید تا در این نوشته درباره این بیماری بدانید.

راه درمان بیماری نقرس چیست

هدف اصلی رژیم غذایی در بیماری نقرس، محدود کردن مواد غذایی پروتئین‌دار است. در حالت ایده‌آل، بهتر است فرد مبتلا از مصرف غذاهایی که پروتئین بالایی دارند، اجتناب کند و میزان مصرف پروتئین را در حد کنترل‌شده‌ای حفظ نماید.

نقرس نوعی آرتروز است که به‌طور ناگهانی موجب بروز تورم در مفصل می‌شود و معمولا یک مفصل را درگیر می‌کند. در مواردی که بیماری شدت بیشتری دارد، ممکن است بیش از یک مفصل دچار درد و تورم شوند.

افزایش بیش‌ازاندازه‌ی اسید اوریک در جریان خون و تجمع کریستال‌های آن در بافت‌های بدن موجب بروز بیماری نقرس می‌شود. کریستال‌های اسید اوریک با رسوب در یک مفصل و ایجاد تورم در مفصل باعث بروز درد، قرمزی، داغی و تورم می‌شوند. اسید اوریک در حالت معمول هم در بدن به‌عنوان فرآورده‌ای جانبی از شکسته شدن مولکول‌های پروتئین تولید می‌شود. ازجمله عوامل افزایش اسید اوریک در خون می‌توان به عوامل ژنتیکی، چاقی، مصرف برخی داروهای خاص مانند دیورتیک‌ها و بیماری مزمن کلیوی اشاره کرد.

عوامل خطرساز زیادی وجود دارد که می‌تواند زمینه‌ساز ابتلا به نقرس در افراد شود. امکان ابتلا به نقرس بعد از عمل جراحی، تروما و کم‌شدن آب بدن بسیار شایع است. برخی داروها مثل دیورتیک‌ها (قرص‌های ادرارآور)، که برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند، موجب افزایش سطح اسید اوریک در خون می‌شوند و زمینه را برای بروز بیماری نقرس فراهم می‌کنند.

همچنین داروهایی که سطح اسید اوریک را در خون کاهش می‌دهند، مانند آلوپورینول (Zyloprim, Aloprim)، ممکن است باعث بروز بیماری نقرس شوند. زیرا هر چیزی که سطح اسید اوریک را کاهش یا افزایش دهد، شرایط را برای تشکیل کریستال‌های اسید اوریک فراهم می‌کند. آسپرین با دوز کم می‌تواند موجب تشدید حملات نقرس شود. درمان انواع خاصی از سرطان نیز ممکن است موجب بیماری نقرس شود، زیرا سطح اسید اوریک هنگام ازبین رفتن سلول‌های سرطانی افزایش می‌یابد. همچنین آرتروز حاد با آسیب جدی به مفاصل، احتمال بروز حملات نقرسی را به‌شدت افزایش می‌دهد.

این علائم و نشانه‌ها معمولا در یک مفصل بروز می‌کنند. مفصل درگیر به‌دلیل التهاب درد شدیدی دارد و به هر گونه تماس به‌شدت حساس است. افراد مبتلا به نقرس معمولا هنگام حملات نقرسی حتی تحمل وزن یک ملحفه را هم روی مفصل آسیب‌دیده ندارند. مفصل درگیر به‌شدت متورم، قرمز و داغ می‌شود.

نقرس مفاصل اندام‌های پایینی را درگیر می‌کند. بیشترین مفصلی که معمولا درگیر این بیماری می‌شود، شست پا است. البته ابتلای دیگر مفاصل بدن مانند مفصل پا، زانو، آرنج، قوزک، مچ، دست‌ها یا هر مفصل دیگری دور از انتظار نیست. هرچه نقرس شدیدتر و طولانی‌تر باشد، احتمال اینکه اندام‌های بیشتری دچار التهاب شوند، نیز می‌شود.

بیماری نقرس موجب درد و سفتی مفاصل بدن می‌شود.

از دیگر نشانه‌های نقرس بروز بیماری تیفوس است. تیفوس گره‌ای سخت است که به‌دلیل تجمع اسید اوریک در زیر پوست تشکیل می‌شود. تیفوس ممکن است در هرجایی از بدن مشاهده شود، اما تشکیل آن روی آرنج، غضروف بالای گوش شایع‌تر است.

مشاهده‌ی گره‌های تیفوسی حاکی از تجمع بالای اسید اوریک در خون است. درواقع تشکیل این گره‌ها بر روی مفاصل نشان می‌دهد که میزان اسید اوریک طی سال‌های متمادی در خون بسیار بالا بوده است. بروز بیماری تیفوس ثابت می‌کند که بدن درگیر بیماری نقرس نیز هست و استفاده از داروهای مناسب برای درمان لازم و ضروری است.

وجود نقرس کنترل‌نشده ممکن است منجر به آسیب جدی در مفاصل و بدشکلی آنها شود. تشکیل سنگ‌های کلیوی نیز یکی دیگر از علائم بیماری نقرس و تشکیل کریستال‌های اسید اوریک در کلیه است.

روماتولوژیست‌ها تخصص کافی برای تشخیص و درمان نقرس به‌خصوص در موقعیت‌های پیچیده را دارند. متخصص بیماری‌های داخلی، پزشکان عمومی، دکتر خانواده و متخصص ارتوپد نیز می‌توانند در تشخیص و درمان بیماری نقرس کمک کنند. متخصص نفرولوژی نیز می‌توانند به کاهش سطح اسید اوریک خون با استفاده از داروهایی مانند آلوپورینول (Allopurinol) و جلوگیری از آسیب‌های کلیوی ناشی از بالا رفتن سطح اسید اوریک خون، کمک کند.

مطمئن‌ترین روش برای تشخیص نقرس خارج‌ کردن کریستال‌های اسید اوریک از مفصل متورم‌شده و اندازه‌گیری دقیق آن است. پزشکان متخصص مانند روماتولوژیست‌ها و ارتوپدها می‌توانند این کار را به‌دقت انجام دهند. مایع خارج‌شده از مفصل باید زیر میکروسکوپ به‌دقت آزمایش شود. این روش بسیار مهم و کاربردی است، زیرا سایر روش‌های پیشنهادی برای تشخیص این بیماری ممکن است با علائم برخی از بیماری‌ها مانند آرتروز pseudogout (نوعی از آرتروز ناشی از رسوب بلورهای پری فسفات کلسیم است) و یا برخی عفونت‌ها مشابه باشند و موجب سردرگمی پزشکان در تشخیص دقیق بیماری شود.

تغییر شیوه‌ی زندگی، مانند محدود کردن غذاهایی که زمینه‌ساز نقرس هستند، باید در افراد مبتلا به این بیماری صورت گیرد. درمان نقرس با دارو در افرادی که به‌صورت مکرر دچار حملات نقرس می‌شوند، لازم و ضروری است. درمان داوریی هنگام تشکیل سنگ‌هایی با منشأ اسید اوریک در کلیه و آسیب‌های جدی در مفاصل و یا ابتلا به بیماری تیفوس باید شروع شود. درمان هر فرد کاملا اختصاصی است و نمی‌توان درمانی خاص را برای همه‌ی افراد مبتلا به نقرس تجویز کرد.

وقتی نقرس خفیف و بدون عارضه است، می‌توان با استفاده از رژیم غذایی درست و تغییر سبک زندگی، بیماری را کنترل و درمان کرد. اگرچه، مطالعات نشان می‌دهد که حتی رژیم‌های سخت غذایی هم تأثیر زیادی بر کاهش سطح اسید اوریک خون ندارند و به همین خاطر درمان دارویی ضروری است. وقتی حملات نقرس تشدید می‌شود، سنگ‌های کلیوی شکل می‌گیرند، بیماری تیفوس نیز ظاهر می‌شود یا آسیب جدی در مفاصل دیده شود. درواقع درمان دارویی برای کنترل سطح اسید اوریک خون بسیار حیاتی است.

داروهایی که برای درمان نقرس تجویز می‌شوند، سه گروه‌اند: داروهای کاهنده‌ی اسید اوریک، داروهای Prophylactic (داروهای کاهش‌دهنده اوره و جلوگیری‌کننده از بروز حساسیت)، و داروهایی برای تسکین سریع درد ناشی از نقرس.

ازجمله درمان‌های اصلی نقرس استفاده از داروهای کاهش‌دهنده‌ی ادرار است. این داروها سطح اسید اوریک خون را کاهش می‌دهند. در اکثر بیماران، میزان سطح اسید اوریک باید کمتر از ۶ میلی‌گرم در خون باشد. این داروها بر روی گره‌های تیفوسی و از بین‌رفتن کامل آنها نیز تأثیر بسزایی دارند. داروهای کاهنده‌ی سطح اسید اوریک شامل آلوپورینول، فبوکسوستات (febuxostat)، پروبنیسید (probenecid) و پگلوتایسین با تجاری کريستکسا (Krystexxa) می‌شوند.

داروهای Prophylactic در شش ماهه اول دوره‌ی درمان نقرس به‌همراه داروهای کاهنده‌ی اسید اوریک از شدت حملات بیماری و عود مجدد بیماری جلوگیری می‌کند. به همین خاطر هر مداخله‌ی دارویی که موجب کاهش یا افزایش سطح اسید اوریک در جریان خون شود می‌تواند در تشدید و یا عود مجدد بیماری نقرس نیز مؤثر باشد. کلشیسین (Colcrys) و داروهای NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) مانند ایندومتاسین (indomethacin)، دیکلوفناک (diclofenac)، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم برای درمان و کنترل بیماری نقرس کاربرد زیادی دارند.

با مصرف داروهای پیشگیرانه در طول شش ماه اول آغاز درمان مانند آلوپورینول (allopurinol)، فبوکسوستات (febuxostat)، پروبنیسید (probenecid) خطر حملات نقرس به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. باید توجه داشت که تداخل دارویی داروهای Prophylactic با داروی کريستکسا (Krystexxa) ممکن است مشکلاتی را برای فرد بیمار ایجاد کند.

دسته‌ی سوم داروها در زمان حملات نقرسی به‌منظور کاهش درد و التهاب استفاده می‌شود. کلشیسین (Colcrys) و داروهایی NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) در هنگام حملات نقرس نیز تجویز می‌شوند تا درد و التهاب مفصل آسیب‌دیده کاهش یابد. کورتیکواستروئیدها مانند پردنیزون (prednisone)، متیل‌پردنیزولون (methylprednisolone) و پردنیزولون (prednisolone)، نیز ممکن است در هنگام تشدید حملات نقرسی تجویز شوند. اگرچه، میزان دوز این داروها به‌دلیل عوارض جانبی مانند آب‌مروارید و یا پوکی استخوان باید محدود و کنترل‌شده باشد. داروهای استروئیدی در درمان بیمارانی نقرسی که قادر به مصرف داروهای کلشیسین (colchicine) و داروهایی NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) نیستند، بسیار سودمند است.

یکی از درمان‌های خانگی برای حملات حاد نقرس نوشیدن آب فراوان است. مصرف زیاد داروهای NSAID (داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی) مانند ایبوپروفن (Advil, Motrin) و ناپروکسن سدیم (Aleve)، در زمان‌هایی که هیچ داروی ضدانعقادی استفاده نمی‌شود مانند بیماری‌ اختلال در عملکرد کلیه یا زخم معده، استفاده می‌شود. درمان‌های خانگی برای درمان و کنترل بیماری نقرسِ مزمن می‌تواند مفید باشد. ایجاد تغییر در رژیم غذایی گامی مؤثر در کنترل این بیماری است. نوشیدن آب فراوان در جلوگیری از حملات نقرسی نیز بسیار مفید است.

داروهای نقرس معمولا در اکثر افراد بدون عوارض خاصی هستند. اگرچه ممکن است مانند همه‌ی داروها حساسیت‌ها و مشکلاتی را در برخی افراد ایجاد کنند.

وقتی غذاهای پروتئینی مصرف می‌کنید میزان اسید اوریک خون‌تان افزایش می‌یابد، بنابراین باید روش درستی را برای مدیریت رژیم غذایی خود و اجتناب از زیاده‌روی در مصرف غذاهای پروتئین‌دار انتخاب کرد. البته داشتن رژیم کم‌پروتئین کار نسبتا سختی است، زیرا پروتئین برای سلامت بدن بسیار مفید است. پیروی از رژیم کم‌پروتئین موجب می‌شود سطح اسید اوریک خون نسبتا کاهش یابد.

دستوراتی که در ادامه‌ی این مقاله به آنها اشاره می‌شود در مدیریت رژیم غذایی بیماران نقرسی می‌تواند بسیار کاربردی و مفید باشد:

کنترل و درمان نشدن بیماری نقرس در بلندمدت ممکن است موجب آسیب‌های جدی مفصلی شود. اسید اوریک ممکن است در کلیه‌ها جمع شود و موجب تشکیل سنگ‌های کلیوی و ایجاد اختلال در عملکرد کلیه‌ها گردد.

تجمع اسید اوریک در بافت‌های نرم به‌خصوص در اطراف مفاصل موجب تشکیل گره‌های تیفوسی می‌شود. این گره‌ها ممکن است به‌مرور بزرگ شوند و ظاهر ناخوشایندی پیدا کنند.

نقرس بیماری‌ای مزمن است. درمان نشدن آن ممکن است باعث بروز دردهای وحشتناک و کنترل نشدن حملات آن گردد. همان‌طور که پیش از این نیز گفته شد، آسیب مفصلی و مشکلات کلیوی از عوارض ابتلا به این بیماری است. البته درمان به‌موقع در اکثر بیماران می‌تواند آنها را از شر دردهای آزاردهنده و عوارض بعدی این بیماری خلاص کند.

برخی از عوامل زمینه‌ساز بیماری نقرس ژنتیکی و برخی از آنها قابل‌پیشگیری و کنترل هستند. برخی از عوامل زمینه‌ساز این بیماری مانند چاقی و رژیم غذایی کنترل‌شدنی هستند. داشتن وزن متعادل و رژیم غذایی سالم کم‌کالری، کم‌چربی و افراط نکردن در مصرف گوشت قرمز می‌تواند تا حد زیادی خطر ابتلا به بیماری نقرس را در افراد کاهش دهد.

تحقیقاتی زیادی در زمینه داروهای محدودکننده‌ی سیگنال شیمیایی معروف به اینترلوکین-۱ در بیمارانی که از بقیه روش‌های درمانی پاسخ مناسب نگرفته‌اند، انجام شده است. آناکینرا (Anakinra) و کاناکینومب (canakinumab) دو دارویی هستند که برای محدود کردن سیگنال شیمیایی اینترلوکین-۱ تجویز می‌شوند. این داروها اکنون برای بیماری‌های دیگر نیز استفاده می‌شود و تحقیقات گسترده‌ای بر روی میزات اثرگذاری آن در بیماری نقرس در حال انجام است.

همچنین تحقیقات دیگری روی دستگاه سی‌تی‌ اسکن پیشرفته درحالِ انجام است که می‌تواند در تشخیص به‌موقعِ بیماری کمک زیادی کند. تحقیقات و پژوهش‌های زیادی نیز روی ژن‌های انتقال‌دهنده اسید اوریک که مسئول سوخت‌وساز اسیداوریک هستند نیز انجام شده است که هنوز نتایج قطعی آن در درمان بیماری اثبات نشده است.

راه درمان بیماری نقرس چیست

((a){ c{try{ a(‘.single-container .post’).(‘class’)..(‘ ‘).reduce((f,g){ &ltg.indexOf(&#39category-&#39)

سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است

9تومان

.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’

.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”

.(”)[]
.(”)
.type ‘text/’
‘/’
.src + ‘?v’ . + ” + ” + ”

.(“”)[]
.(“”)
.type “text/”
.
.src “”

سلام عبادات قبول مقاله جالب و مفید بود.

خواص خوراکی ها

خواص حنا؛ ۱۲ خاصیت درمانی گیاه هزار و یک خاصیت

قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید

۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و ‌

مکمل های افزایش وزن؛ ۱۰ نوع مکمل افزایش وزن و ارزش غذایی آن‌ها

سگ هاسکی و هرآنچه باید درمورد نگهداری آن بدانید

خواص سمنو؛ طرز تهیه و خواص شگفت‌انگیز آن برای بدن

از بین بردن مورچه ها؛ مراحل و ابزارهایی که نیاز دارید

علت خون در ادرار و راه های درمان آن


ایمن ترین خودروها در دنیا را بشناسید

عجیب ترین حیوانات دنیا که شما را حیرت‌زده می‌کنند

گران ترین تصادف های دنیا؛ ۱۰ خودروی لوکس که در چند لحظه از بین رفتند

جذاب ترین گرافیتی ها در شهرهای مختلف جهان


ارزان ترین کشورهای جهان برای مهاجرت

معروف ترین آشپزهای جهان که در حرفه‌ خود بهترین هستند

1

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *