راه جلوگیری از عفونت گوش میانی

راه جلوگیری از عفونت گوش میانی
راه جلوگیری از عفونت گوش میانی

نشانه‌های سجاوندی

عجب سازنده ی این علامت عرب دولاب است

%PDF-1.5
%
1 0 obj
>>>
endobj
2 0 obj
>
endobj
3 0 obj
>/Pattern>/Font>/XObject>/ProcSet[/PDF/Text/ImageB/ImageC/ImageI] >>/MediaBox[ 0 0 841.68 595.44] /Contents 4 0 R/Group>/Tabs/S/StructParents 0>>
endobj
4 0 obj
>
stream
x][o%q~’0`APMKV
U}m5ˇo->zGV*BVR
]}Ua;^”nMN̪ѕfofKg`Ƽf5mdV+ߥŋR-o2E]KV

 

1391/7/4 0:0عفونت در فضای گوش میانی باعث ملتهب شدن گوش میانی می شود و این روند ممکن است یک گوش و یا هر دو گوش را با هم گرفتار کند. این بیماری خصوصاً در میان کودکان بسیار شایع است و همچنین شایعترین علت کاهش شنوائی دریچه ها به حساب می آید.

– مرور کلی
عفونت در فضای گوش میانی باعث ملتهب شدن گوش میانی می شود و این روند ممکن است یک گوش و یا هر دو گوش را با هم گرفتار کند. این بیماری خصوصاً در میان کودکان بسیار شایع است و همچنین شایعترین علت کاهش شنوائی دریچه ها به حساب می آید.
گر چه این بیماری در کودکان شایع است، ولی گاهی بزرگسالان را نیز مبتلا می کند. این بیماری خصوصاً در فصل زمستان و اوایل بهار شیوع دارد.
– آیا عفونت گوش میانی یک بیماری جدی و خطرناک است؟
بله ، این بیماری بعلت اینکه هم باعث گوش درد شدید و هم کاهش شنوائی می شود باید جدی گرفته شود زیرا مثلاً کاهش شنوائی خود باعث ایجاد تبعات دیگر مثل اختلال در یادگیری و حتی تأخیر در سخن گفتن خواهد شد. در هر صورت اگر بیماری به موقع تشخیص داده شده و سریعاً درمان شود، شنوائی تقریباً همیشه به مقدار طبیعی خود باز خواهد گشت.
از طرف دیگر ، این بیماری بعلت گسترش عفونت به ساختارهای اطراف خود می تواند عوارض وخیم دیگری را نیز بوجود آورد مثل آبسه مغزی، عفونت استخوان پشت گوش ( ماستوئید ) و یا مننژیت ( التهاب پرده مغز ) و … بنابراین شناخت علائم آن و رساندن سریع کودک به پزشک برای جلوگیری از عوارض خطرناک لازم می باشد.
– گوش چگونه کار خود را انجام می دهد؟
گوش خارجی صداها را دریافت می کند و به طرف کانال گوش هدایت می کند. گوش میانی که به اندازه یک نخود فرنگی است یک فضای پر از هوا است که از گوش خارجی توسط یک لایه نازک بنام پرده صماخ جدا شده است . 3 استخوانچه کوچک که کوچکترین استخوانهای بدن می باشند، در گوش میانی قرار داشته و از یک طرف دیگر به گوش داخلی متصل هستند و کارشان انتقال ارتعشات صدا از پرده گوش به گوش داخلی می باشد. گوش داخلی نیز ارتعاشات را به سیگنالهای الکتریکی تبدیل کرده و این سیگنالها را به مغز ارسال می کند. البته گوش داخلی در حفظ تعادل انسان نیز دخالت دارد.
اما یک گوش میانی سالم حاوی هوا می باشد که از نظر فشار، برابر با فشار جو بوده و باعث انتقال راحت ارتعاشات به گوش داخلی می شود. البته تعادل فشار در گوش میانی توسط لوله ای بنام شیپور استاش که از گوش میانی به بینی راه دارد، انجام می گیرد. هوا مثلاً در هنگام خمیازه کشیدن و یا انجام عمل بلع می تواند بصورت حبابهای کوچکی وارد گوش شده و تعادل فشار را برقرار کند.
– دلایل ابتلا به عفونت گوش میانی چیست ؟
انسداد شیپور استاش مثلاً در هنگام سرماخوردگی، حساسیت و یا سایر عفونتهای تنفسی در کنار حضور باکتری یا ویروس در گوش میانی باعث تجمع مایع ( در اثر تولید چرک و ترشحات مخاطی) در گوش میانی و در پشت پرده صماخ می شود. هر چه حجم مایع تجمع یافته در گوش میانی بیشتر شود باعث بالا رفتن فشار فضای گوش میانی و همچنین به بیرون برآمده شدن پرده صماخ و درد گوش و تورم آن می شود. در این حالت بعلت اینکه در پشت پرده گوش مایع وجود دارد، ارتعاش پرده صماخ مختل شده و شنوائی کاهش می یابد.
گاهی در اثر فشار زیاد چرک ، پرده صماخ پاره شده و چرک از گوش خارج می شود، ولی بطور شایعتر چرک و ترشحات در داخل باقی می مانند. حتی گاهی پس از اتمام دوره حاد عفونت نیز ترشحات در داخل گوش باقی می ماند و مزمن می شود. این ترشحات برای چندین هفته ، چندین ماه و حتی چندین سال پس از عفونت حاد ممکن است، در گوش میانی باقی مانده و سبب عودهای مکرر بیماری و همچنین اختلال در شنوائی شود.
– علائم عفونت گوش میانی چیست؟
در نوزادان و شیر خواران علائم زیر دیده می شود:
کشیدن و چنگ انداختن به گوش خصوصاً اگر همراه با موارد زیر باشد :
– مشکلات شنوائی
– گریه و بی قراری
– تب
– استفراغ
– خروج ترشحات چرکی از گوش
در کودکان بزرگتر ، نوجوانان و بالغین علائم زیر انتظار می رود :
– احساس پری یا فشار در گوش
– مشکلات شنوائی
– سرگیجه و اختلال در تعادل
– تهوع و استفراغ
– خروج ترشحات از گوش
– تب
– پس از مراجعه به پزشک، برای بیمار چه کاری انجام می شود؟
پزشکان با استفاده از یک وسیله به نام – اتوسکوپ – می توانند گوش خارجی و پرده گوش را دیده و تغییرات پرده گوش را تشخیص دهند. با این وسیله می توان قرمزی گوش و تجمع مایع پشت پرده صماخ را مشاهده کرد و در بعضی از انواع اتوسکوپ با دمیدن مقداری هوا به کانال گوش، تحرک پرده گوش نیز اندازه گیری می شود. اگر پس از ورود هوا به کانال گوش پرده حرکتی نکند و یا اینکه پرده گوش قرمز رنگ باشد، احتمالاً گوش مبتلا به عفونت شده است. علاوه بر معاینه فوق، دو تست دیگر نیز برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر ممکن است استفاده شود. یکی تست?شنوائی سنجی- که در آن سطح شنوائی در فرکانسهای متفاوت سنجیده شده و نمودار آن مورد بررسی قرار می گیرد و تست دیگر – تمپانوگرام – است که با اندازه گیری فشار گوش میانی، کارکرد شیپور استاش و تحرک پذیری پرده صماخ را بررسی می کند.
– درمان
پزشک پس از ویزیت بیمار چندین دارو تجویز می کند که یکی از آنها آنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت گوش میانی می باشد. لازم است که دوره درمان آنتی بیوتیک تا انتها طی شود حتی اگر سریعاً و پس از چند روز علائم بیماری فروکش کند، زیرا درمان ناقص باعث عود مجدد بیماری می شود. علاوه بر آنتی بیوتیک ممکن است آنتی هیستامین ( در صورت همراهی بیمار با حساسیت ) و یا ضد احتقان ( خصوصاً سرماخوردگی ) توسط پزشک تجویز شود. همچنین تجویز ضد درد و ضد تب نیز ممکن است ضرورت پیدا کند. اگر علائم پس از چند روز تخفیف پیدا نکرد، دوباره با پزشک خود مشورت کنید.
گاهی در درمان عفونت گوش میانی نیاز به اقدامات دیگری می باشد که یکی از آنها عملی به نام – میرنگوتومی – یا برشی بر پرده صماخ با تیغ جراحی است. این عمل زمانی انجام می گیرد که بیمار درد شدیدی دارد و پرده گوش بسیار برجسته بوده و هر آن ممکن است پاره شود. در این موارد جراح با تغ خود یک برش کوچک روی پرده گوش ایجاد می کند که هم باعث خروج چرک و ترشحات شده و هم درد را کاهش می دهد و از همه مهمتر از پاره شدن وسیع خودبخودی پرده گوش جلوگیری می کند. البته این برش در عرض چند روز خودبخود بهبود یافته و خطر خاصی برای بیمار ندارد.
گاهی نیز پس از ایجاد شکاف تخلیه چرک، تا زمانیکه لوله استاش کار کرد خود را بدست نیاورد. یک – لوله تهویه – در محل شکاف قرار می دهند تا هم تعادل هوای داخل گوش میانی تأمین شده و هم چرک و ترشحات از گوش خارج شود و گاهی برای چندین هفته این لوله در داخل پرده صماخ باقی گذاشته می شود. البته در زمانیکه این لوله تهویه در داخل پرده صماخ قرار دارد باید از ورود آب به گوش جلوگیری کرد تا دوباره باعث ایجاد عفونت نشود.
همچنین اگر این بیماری در زمینه حساسیت اتفاق افتاده است، درمان حساسیت نیز ممکن است ضروری شود.
 

 

دانلود نسخه PDF مقاله

 

دانلود نسخه Word مقاله

 

دانلود فایل فشرده (ZIP) حاوی نسخه PDF و Word مقاله

– مرور کلی

ارسال به تلگرام

ارسال به واتس‌اپ

ارسال به توئیتر

ارسال به فیسبوک

ارسال به گوگل پلاس

راه جلوگیری از عفونت گوش میانی

آدرس لینک

عفونت گوش یک التهاب در گوش میانی است که عمدتا بوسیله باکتری ها ایجاد می شود و هنگامی رخ می دهد که مایعی پشت پرده صماخ (پرده گوش) جمع شده باشد. هرکسی ممکن است به این بیماری دچار شود ولی عمدتا در کودکان و در سنین زیر ۵ سال مشاهده می شود و حدود ۷۵% از کودکان در ۳سال ابتدایی زندگی به این عفونت دچار می شوند. در حقیقت، عفونت گوش شایع ترین دلیلی است که والدین به خاطر آن کودکشان را نزد پزشک می برند. نام علمی این بیماری Otitis Media یا به اختصار OM می باشد.

سه نوع عمده عفونت گوش وجود دارد که هرکدام ترکیب متفاوتی از نشانه ها را دارا می باشند:

چگونه متوجه شوم که فرزندم دچار عفونت گوش شده است؟

اغلب عفونت های گوش زمانی رخ می دهند که کودک هنوز صحبت کردن را فرانگرفته است. در صورتی که فرزند شما به سنی نرسیده است که بیان کند “گوشم درد می کند” در این صورت به این علائم توجه کنید:

بخش های گوش

عفونت گوش عمدتا توسط باکتری ها ایجاد میشود و اغلب بعد از اینکه کودک دچار گلودرد، سرماخوردگی یا سایر عفونت های بخش فوقانی دستگاه تنفس شود آغاز میشود. در صورتی که عفونت بخش فوقانی دستگاه تنفس از نوع باکتریال باشد همین باکتری ها ممکن است در گوش میانی نیز گسترش یابند و اگر عفونت از نوع ویروسی باشد، نظیر سرماخوردگی (ویروس انفلوانزا)، باکتری ها فلور طبیعی آن ناحیه می توانند به عنوان عامل ثانویه ایجاد عفونت کنند و در اثر این عفونت مایعی در پشت پرده گوش جمع خواهد شد.

گوش دارای سه بخش اصلی می باشد:

گوش خارجی که pinna نیز نامیده میشود شامل تمام چیزهایی میشود که ما از بیرون مشاهده می کنیم. (از خم بالایی گوش تا لاله گوش به همراه کانال شنوایی که از ورودی سوراخ گوش شروع و تا پرده گوش ادامه دارد.) پرده گوش یک لایه غشایی است که دو بخش میانی و خارجی را از یکدیگر متمایز می کند.

گوش میانی، جایی که عفونت گوش رخ میدهد، بین پرده گوش و گوش داخلی قرارگرفته است. درون گوش میانی سه استخوان کوچک به نام های استخوان چکشی (malleus)، استخوان سندانی (incus) و استخوان رکابی (stapes) قرار دارند که وظیفه آنها انتقال لرزش های صوتی از پرده گوش به گوش داخلی میباشد. این استخوان ها در گوش میانی توسط هوا احاطه شده اند.

گوش داخلی شامل لایبرنت (Labyrinth) می باشد که به ما در برقراری تعادل کمک میکند. حلزون گوش (conchea) که بخشی از این لایبرنت می باشند ارگان حلزونی شکلی هستند که لرزش های صوتی دریافت شده در گوش میانی را به علائم الکتریکی تبدیل می کنند و عصب شنوایی این علائم را به مغز می فرستد.

سایر بخش های نزدیک گوش نیز می توانند درگیر عفونت گوش شوند. مجرای (شیپور) استاش یک مجرای کوچک است که بخش فوقانی گلو را به گوش میانی مرتبط می نماید و کارش این است که هوای تازه را در اختیار گوش میانی قرار دهد، آنرا زهکشی کند و فشار هوای بین بینی و گوش را در حد متعادل حفظ کند.

لوزه ها (Adenoids) بالشتک های کوچک بافتی هستند که در پشت بینی، بالای گلو و نزدیک شیپور استاش قرار گرفته اند که عمدتا از سلول های سیستم ایمنی ساخته شده اند و با به دام انداختن باکتری هایی که از طریق دهان وارد شده اند با عفونت مبارزه می کنند.

دلایل متعددی وجود دارد که چرا کودکان بیشتر از بالغین دچار عفونت گوش می شوند.

شیپور استاش آنها کوچکتر از بالغین می باشد و این باعث میشود حتی در شرایط طبیعی خروج مایع سخت تر باشد. در صورتی که شیپور استاش دچار آماس شده باشد و یا توسط موکوس مربوط به سرماخوردگی یا سایر بیماری های تنفسی پوشیده شده باشد ممکن است مایع نتواند جریان داشته باشد.

سیستم ایمنی یک کودک به اندازه ی یک فرد بالغ تاثیرگذار و فعال نمی باشد چرا که هنوز در حال توسعه است و این کار را برای کودکان برای مقابله با عفونت سخت می کند.

به عنوان بخشی از سیستم ایمنی، لوزه ها به باکتری های عبورکرده از دهان و بینی پاسخ می دهند. بعضی اوقات باکتری ها در لوزه ها به دام می افتند و ایجاد عفونت مزمن میکنند که سپس به شیپور استاش و گوش میانی میروند.

اولین سوالی که پزشک از شما خواهد پرسید در رابطه با سلامت کودک شماست. آیا فرزند شما اخیرا سرماخوردگی و یا گلودرد داشته است؟ آیا مشکل خواب داشته است؟ آیا گوشش را فشار میدهد؟ در صورتی که عفونت گوش محتمل به نظر برسد، ساده ترین روش برای پزشک استفاده از وسیله ای چراغ دار به نام اتوسکوپ (Otoscope) میباشد تا بوسیله آن پرده گوش را مشاهده کند. پرده گوش قرمز شده و متورم نشان دهنده عفونت می باشد.

پزشک همچنین ممکن است از اتوسکوپ بادی (Pneumatic Otoscope) استفاده نماید که مقداری هوا (مانند فوت) را به مجرای شنوایی می وزد تا از وجود مایع در پشت پرده گوش مطمئن شود. پرده گوش طبیعی به نسبت پرده گوشی که پشت آن مایع قرار دارد راحت تر تکان خواهد خورد.

تیمپانومتری (Tympanometry)، که از تون صدا و فشار هوا استفاده می کند، یک تست تشخیصی است که پزشک ممکن است درصورتی که تشخیص واضح نباشد از آن استفاده نماید. تیمپانومتر (Tympanometer) یک دوشاخه کوچک و نرم است که شامل یک میکروفون کوچک و بلندگو می باشد و میزان انعطاف پرده گوش را در فشارهای مختلف اندازه گیری میکند.

خیلی از پزشکان آنتی بیوتیک، نظیر آموکسی سیلین، را به مدت هفت تا ده روز تجویز می کنند. همچنین پزشک شما ممکن است از ضد دردهایی نظیر استامینوفن و یا ایبوپروفن و یا قطره گوش برای کاهش درد استفاده نماید. (از آنجاییکه آسپرین عامل پیشگیری کننده اصلی برای سندرم Reye را محدود میکند، کودکی با علائم تب و سایر علائم شبه انفلوانزا نباید بدون تجویز و بررسی پزشک از اسپرین استفاده نماید.)

اگر پزشک شما قادر به تشخیص قطعی OM نمی باشد و کودک شما گوش درد و یا تب شدیدی ندارد، ممکن است پزشک از شما چند روزی فرصت بخواهد تا ببیند گوش درد از بین میرود یا نه. گاهی اوقات گوش درد به دلیل عفونت نیست و بعضی عفونتهای گوش ممکن است بدون آنتی بیوتیک هم بهبود یابند. استفاده محتاطانه آنتی بیوتیک با دلیل مناسب از توسعه باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک به پیشگیری کمک میکند.

اگر پزشک آنتی بیوتیک تجویز کرد، مهم است که مطمئن شوید کودک شما به صورت دقیق بر طبق تجویز پزشک و به صورت کامل مورد درمان قرارگیرد. (دوره درمان را تکمیل نماید.) گرچه ممکن است کودک شما طی چند روز بعد از شروع درمان بهتر به نظر برسد ولی عفونت هنوز به طور کامل پاک نشده است. متوقف کردن زود هنگام دوره درمان ممکن است موجب عود عفونت شود. همچنین مهم است که کودک شما مورد پیگیری پزشک قرار گیرد (follow up یا معاینه منظم) تا بررسی شود که عفونت هنوز هم وجود دارد یا پاک شده است.

چقدر طول میکشد تا فرزندم بهتر شود؟

فرزند شما ممکن است چند روز پس از معاینه پزشک بهتر شود. اگر بعد از چند روز کودک شما همچنان بیمار به نظر میرسد، با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است کودک شما نیاز به آنتی بیوتیک های متفاوتی داشته باشد، مادامی که عفونت پاک شود ممکن است مایع هنوز در گوش باقی بماند هرچند که عمدتا طی سه تا شش هفته ناپدید میشود.

چه میشود اگر عفونت عود کند؟

برای جلوگیری از عود عفونت محدود کردن برخی عوامل، کمک کننده است. یکی از این عوامل خطرزا افراد سیگاری و دود سیگار می باشد. در اثر نادیده گرفتن این عوامل کودک ممکن است حتی به مدت پنج تا شش سال نیز عفونت را با خود داشته باشد. ممکن است پزشک شما بخواهد چند ماهی صبر کند تا ببیند که علائم بهتر می شوند یا نه، اگر عفونت حتی با کمک آنتی بیوتیک ها هم از بین نرفت بسیاری از پزشکان اقدام جراحی را پیشنهاد خواهند کرد که با این کار یک لوله تهویه کوچک را برای بهبود جریان هوا و جلوگیری از بازگشت عفونت در گوش قرار می دهند. این لوله ها عمدتا به مدت شش تا نه (۹) ماه باقی خواهند ماند و نیازمند معاینه منظم می باشند. در صورتی که این لوله هم پاسخگو نباشد و بیماری بهبود نیابد پزشک پیشنهاد خواهد کرد که برای جلوگیری از عفونت دوباره، لوزه برداشته شود.

آیا عفونت گوش قابل پیشگیری است؟

در حال حاضر، بهترین راه پیشگیری عفونت گوش کاهش عوامل خطرزای ایجاد کننده آن می باشند. در اینجا برخی اقدامات پیشگیرانه را برای شما ذکر می کنیم:

ترجمه و ویرایش:

سایت علمی آموزشی عصرعلم- www.AsreElm.com

مطالب بیشتر در همین رابطه

سلام،اگراین عفونت با دارو رفع نشود،مرحله بعد درمان چیست؟

چندسالی به عفونت گوش مبتلاهستم ازهیچ دارویی و چیزی درمان نیافتم ازگوشم به کتفم میریزهراه جلوگیری از عفونت گوش میانی

سلام … گوش سمت چپ من مشکل شنوایی پیدا کرده و صداهای آرام را نمی توانم بشنوم و دکتر من گفته عفونت کرده حالا من چی کار کنم راه درمانی داره خواهشا به سوال من جواب بدید…

خواهش میکنم قابلی نداشت

عالی بود ممنون

عفونت گوش میانی باعث گز گز کردن یا خواب رفتن دست یا پا میشود؟

خطر عفونت گوش میانی از بقیه قسمت های گوش بیشتر است چرا

چرا خطر عفونت گوش میانی بیشتر از قسمت های دیگر گوش (خارجی و داخلی ) است لطفا سریعتر جواب بدید

در پاسخ به مریم

چون گوش میانی با حلق در ارتباط است و بیشتر در معرض میکروبها (باکتری و ویروسهایی مثل سرماخوردگی و …) قرار دارد. گوش خارجی بیشتر شامل آسیبهای فیزیکی است و گوش داخلی هم از لحاظ عصب دهی آسیب میبیند.

چرا خطر عفونت گوش میانی بیشتر است؟ چرا جواب اینو نگفتید ؟ واقعا لازم دارم

در پاسخ به سارا

سلام سوال شما واضح نیست! خطر عفونت گوش میانی نسبت به چه چیزی؟ به سرماخوردگی؟ به التهاب مفاصل؟ به دیابت؟!! منظور شما کثرت ابتلا به این بیماری است یا خطرناکتر بودن آن (عوارض بیشتر)؟ لطفا اطلاعات بیشتری ارائه دهید.

چرا عفونت گوش میانی بیش تر است

خيلي خوب بود

(چرا خطر عفونت گوش میانی بیشتر است؟) را نگفتید.

در پاسخ به Mhammad

بیشتر نسبت به چه چیزی؟!

چرا عفونت گوش میانی بیشترست

مرسی از مطلبتون خيلی خوب بود !

فقط گزینه‌ی وسط را تیک بزنید. »مشاهده قوانین

محصولات و کتابهای آموزشی عصرعلم را در این بخش مشاهده کنید.

ورود به فروشگاه

با دوره‌های آموزشی کاربردی عصرعلم مهارت کسب کنید و برای خودتان کار و درآمدزایی ایجاد کنید!

لیست دوره ها

راهنمای لغو عضویت

© ۱۳۹۸-۱۳۸۸ تمامی حقوق مادی و معنوی بر اساس موارد ذکر شده در مرام‌نامه‌ی عصرعلم محفوظ می‌باشد.

راه جلوگیری از عفونت گوش میانی
راه جلوگیری از عفونت گوش میانی
9

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *