تبخال تناسلی یا هرپس تناسلی (Genital herpes) بیماری است که از ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود که دو نوع دارد. ویروس هرپس نوع اول (HSV-1) معمولا منجر به تبخال دهانی، عفونت دهان و لب ها می شود. تبخال ناحیه تناسلی معمولا از ویروس هرپس نوع دوم (HSV-2) ایجاد می شود. تبخال تناسلی یکی از بیماری های مقاربتی است، که از انواع آن ها می توان به ایدز، هپاتیت b، هپاتیت c، سوزاک، سفلیس، زگیل تناسلی و غیره اشاره کرد.
عفونت های قارچی انگلی اغلب بدون علائم و يا داراي نشانه های خفیف است، كه ناشناخته باقي مي مانند. افراد آلوده به تبخال تناسلي از اين موضوع بی اطلاع هستند. به طور معمول، حدود 1-2٪ از افراد مبتلا به عفونت HSV-2 یک تشخیص اولیه از تبخال تناسلی دارند.
هنگامی که علائم رخ می دهد، تبخال تناسلی با یک یا چند بلوک در ناحيه تناسلي یا مقعد به صورت زخم مشخص می شود. علاوه بر زخم های تناسلی، علائم عفونت های تبخال تناسلی جدید اغلب شامل تب، آسیب های بدن و غدد لنفاوی متورم است.
پس از ابتلا به تبخال تناسلی تبخال با HSV-2، نشانه های عود مجدد رایج هستند اما اغلب کمتر از اولین شیوع آن است. فرکانس شیوع بیماری در طول زمان کاهش می یابد. افراد مبتلا به تبخال تناسلي ممکن است احساس سوزش خفیف یا تیرگی در پاها، ناحیه کمر و باسن قبل از وقوع زخم های تناسلی احساس کنند.
ممکن است اطراف اندام تناسلی خود احساس خارش کنید. این خارش معمولا همراه با تاول های کوچک و دردناکی است که بعد از مدتی ترکیده، خونریزی کرده و جای زخم باقی می گذارند. این علائم در فرد چند هفته پس از وارد شدن ویروس هرپس تناسلی به بدن ظاهر می شود. اولین باری که این علائم دیده می شود احتمالا تب، سردرد یا علائمی شبیه سرماخوردگی را تجربه خواهید کرد. برخی افراد نیز ممکن است اصلا علائمی مشاهده نکنند.
راههای پیشگیری از انتقال تبخال تناسلی
تبخال تناسلي عمدتا در طول رابطه جنسی، از طریق تماس با سطوح تناسلی، پوست، زخم یا مایعات افراد مبتلا به ویروس منتقل می شود. تبخال تناسلي را می توان از پوست ناحیه تناسلی یا مقعد که به نظر می رسد طبیعی است و بدون اينكه علائمي داشته باشد انتقال یابد. این بیماری امروزه در ایالات متحده بسیار رایج است به گونه ای که از هر 5 فرد بزرگسال 1 نفر مبتلا به این بیماری است. اگر شما یا همسرتان دچار تبخال تناسلی باشید از طریق رابطه جنسی دهانی نیز این بیماری می تواند منتقل شود. از آنجایی که ویروس نمی تواند خارج از بدن انسان زنده بماند، از طریق حوله یا صندلی توالت منتقل نخواهد شد.
در شرایط نادر، عفونت تبخال تناسلي می تواند از یک مادر به نوزاد خود در طول زایمان منتقل شود.
گاهی افراد جوش یا موهای زیرپوستی ناحیه تناسلی را با تبخال تناسلی اشتباه می گیرند. برای اطمینان دکتر می تواند نمونه ی کوچکی از زخم را آزمایش کند. اگر علائمی ندارید ولی فکر می کنید دچار تبخال تناسلی شده اید دکتر با استفاده از آزمایش خون می تواند آن را تشخیص دهد. بعد از چند روز نتایج به دست شما خواهد رسید. توجه داشته باشيد كه تبخال تناسلي با زگیل تناسلی متفاوت است
بیماری تبخال تناسلی معمولا از ویروسی به هرپس سیمپلکس-2 (HSV-2) به وجود می آید. یکی از انواع آن به ویروس (HSV-1) عامل ایجاد تبخال در ناحیه تناسلی است. به همین دلیل ممکن است از فردی که هیچ علائمی ندارد ویروس هرپس سیمپلکس-2 (HSV-2) به شما منتقل شود.
دکتر برای درمان تبخال تناسلی داروی ضد ویروس تجویز می کند. این قرص ها باعث می شوند احساس بهتری داشته باشید و علائم کمتر شوند. در این دوران سعی کنید رابطه جنسی نداشته باشید چرا که حتی بدون داشتن علائم نیز می توانید ناقل این بیماری باشید.
درمان قطعی برای تبخال تناسلی وجود ندارد و وقتی یکبار به این بیماری مبتلا شدید همیشه در بدن شما ویروس آن باقی خواهد ماند. زمانی که علائم ظاهر می شود به آن شیوع تبخال تناسلی می گویند. اولین بار که علائم ظاهر می شود معمولا بدترین دفعه خواهد بود.
افراد مبتلا به عفونت تبخال تناسلی باید از فعالیت جنسی در طول زماني که علائم تبخال تناسلی را تجربه می کنند، خودداری کنند. تبخال تناسلي، در معرض ابتلا به زخم منتقل مي گردد، اما می تواند زمانی که هیچ نشانه ای احساس نمي شود و یا قابل مشاهده نیست نيز انتقال یابد.
استفاده مداوم و صحیح از کاندوم می تواند به کاهش خطر ابتلا به تبخال تناسلی کمک کند. با این حال، کاندوم تنها حفاظت جزئی را فراهم می کند، زیرا تبخال تناسلي را می توان در مناطقی که کاندوم آن را پوشش نمی دهد نيز وجود داشته باشد. ختنه مردان می تواند آنها را به طور جزئی در برابر بیماری تبخال تناسلي، علاوه بر HIV و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، محافظت كند.
زنان باردار با علائم تبخال تناسلی باید اين موضوع را به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهند. پیشگیری از ابتلا به عفونت های تناسلی جدید به خصوص در زنان باردار در اواخر بارداری بسیار مهم است، زیرا در اين زمان احتمال ابتلاي نوزاد به تبخال تناسلي در بالاترين سطح قرار دارد.
تحقیقات بیشتری در حال انجام است تا روشهای پیشگیری موثرتر علیه عفونت HSV مانند واکسن یا میکروبیکید های موضعی (ترکیباتی که می توانند در داخل واژن یا رکتوم برای محافظت در برابر عفونت های جنسی منتقل شوند) در حال انجام است. قبل از از رابطه جنسی بهتر است آزمایش بیماری های مقاربتی را انجام دهید تا از سلامت جنسی خود و همسرتان مطمئن شوید.
لباس های غیر جذب و لباس زیر نخی بپوشید.
از آفتاب یا گرما که باعث تحریک تاول ها می شود دوری کنید.
حمام آب گرم شما را تسکین خواهد داد.
از صابون های معطر یا اسپری ها در اطراف تبخال ها استفاده نکنید.
ویروس هرپس تناسلی برای همیشه در بدن شما باقی خواهد ماند حتی اگر هیچ علائمی نداشته باشید. علائم تبخال تناسلی معمولا بر اثر بیماری، گرما، استرس یا خستگی می شوند. اگر بیمار زن باشد احتمالا در دوران پریود این علائم به شدت زیاد می شود.
اگر تبخال تناسلی دارید همچنان می توانید رابطه جنسی داشته باشید ولی باید همسر خود را مطلع کنید. زمان رابطه جنسی حتما از کاندوم استفاده کنید. مراقب باشید زمان شدید شدن علائم رابطه جنسی بر قرار نکنید. در بسیاری از مردم علائم ظاهر شده و ناپدید می شود. اما به مرور زمان علائم خفیف تر شده و کمتر بروز می کند.
راههای پیشگیری از انتقال تبخال تناسلی
تبخال تناسلی اغلب مشکلات جدی برای بیمار ایجاد نمی کند اما همیشه خوش شانس نخواهید بود. دست های خود را مرتب بشویید مخصوصا اگر علائم ظاهر شده اند. اگر تبخال ها را با دست لمس کرده و سپس چشم های خود را با همان دست بمالید عفونت می تواند به چشم ها نیز منتقل شود. اگر چشم هایتان قرمز، متورم و حساس به نور شده است به دکتر مراجعه کنید و در اولین فرصت برای درمان تبخال تناسلی اقدام کنید.
اگر باردار هستید و تبخال تناسلی دارید، دکتر زایمان سزارین را به شما پیشنهاد خواهد داد. اما علت چیست؟ در زمان تولد از طریق واژن ویروس هرپس ممکن است به کودک منتقل شود مخصوصا اگر زمان تولد نوزاد علائم نیز ظاهر شوند. این ویروس می تواند باعث خارش، مشکلات چشم و سایر مشکلات جدی تر شود. احتمال ابتلا به این ویروس از طریق زایمان سزارین کاهش می یابد.
همچنین دکتر احتمالا با نزدیک شدن زمان تولد نوزاد داروهای ضد ویروس برای مادر تجویز می کند.
اخیرا واکسن جدیدی برای درمان تبخال تناسلی یا هرپس تناسلی (Herpes genital) تحت عنوان واکسن تبخال تناسلی در حال ورود به آزمایشهای بالینی انسان میباشد. طبق گزارشی جدید، واکسن در برابر ویروس یگانه تبخال نوع دوم ( ویروسی که در اثر رابطه جنسی انتقال پیدا میکند و باعث تبخال تناسلی یا HSV میشود ) تأثیرگذار بوده است.
طبق گفته هاروی فریدمن پروفسور دانشگاه پنسیلوانیا واکسن سه گانه جدید جهت از بین بردن توانایی ویروس برای ورود به سلولها و جلوگیری از شناسایی توسط سیستم ایمنی بدن سه قسمت مختلف از ویروس را هدف قرار میدهد. فریدمن و همکارانش توسط تحقیقات آزمایشگاهی گزارش کردند که واکسنها برای محافظت از موشهای آزمایشگاهی جهت مقابله با ویروس هرپس تناسلی 98 درصد مؤثر واقع شدند.
مؤلفین گزارش، اظهار داشتهاند واکسن با افزایش سطح پادتن برای مقابله با ویروسها، یک پاسخ ایمن را برای میمونها ارتقا میدهد.
فریدمن میگوید : تولیدکنندگان واکسن تبخال تناسلی در حال به فروش رساندن آن در شرکتهای دارویی برای پیشرفتهای و تست بر روی انسانها میباشند.
همچنین او اضافه کرد که اگر شریکی کاری پیدا شود در عرض 18 ماه آزمایشهای انسانی آغاز خواهد شد. اگرچه اغلب اوقات نتایج آزمایشهای انجام شده بر روی حیوانات قابل شبیهسازی بر روی انسانها نیست.
تقریباً 5 میلیون نفر در سرتاسر جهان به ویروس تبخال تناسلی مبتلا شدهاند. در آمریکا تخمین زده شده است که از سنین 15 تا 49 از هر 6 نفر 1 نفر دارای تبخال تناسلی میباشد.
این ویروس برای بزرگسالان دردناک و باعث خجالت آنها میباشد که اغلب در ناحیه تناسلی جوش و زخم ایجاد میکند و تأثیر عمیقی بر روی سلامتی دارد. نوزادانی که از مادران آلوده به این ویروس به دنیا میآیند به بیماری هرپس آلوده میشوند که مریضیهای سخت و گاها مرگ آوری را دچار میشوند.
فریدمن اذعان داشته است افرادی که توسط ویروس تبخال دارای زخمهای تناسلی میباشند در معرض خطر مبتلا شدن به ایدز هستند. واکسن تبخال تناسلی تأثیر به سزایی بر روی شیوع بیماری ایدز دارد. تلاش برای واکسن یگانه تبخال نوع دوم به مدت چهار دهه در حال انجام بوده است.
مقابله با ویروس هرپس تناسلی دشوار است زیرا میتواند پس از آلوده کردن سلولها برای مدتی غیرفعال شود و از شناسایی شدن توسط سیستم ایمنی بدن هنگام شیوع علائم تبخال تناسلی جلوگیری کند.
این ویروس قادر است برای زندگی کردن طولانی مدت در بدن ، خود را بهخوبی وفق دهد و حتی اگر سیستم ایمنی بدنمان سالم باشد نیز نمیتوانیم از دست آن خلاص شویم.
واکسنهای توسعه یافته در سالهای اخیر این جنبه از ویروس که داخل سلولهای میزبان میشود را مورد هدف خود قرار داده بودند . اما این واکسنها محافظت نیرومندی را در آزمایشهای بر روی حیوانات و انسانها نشان ندادند.
فریدمن و همکارانش به این نتیجه رسیدند که یک واکسن تأثیرگذار نه تنها باید ویروس را از آلوده کردن سلول بازدارد بلکه باید توانایی ویروس جهت جلوگیری از شناسایی شدن توسط سیستم ایمنی بدن را از بین ببرد.
واکسن تبخال تناسلی جدید باعث تولید سه پادتن میشود و جهات مختلفی از ویروس تبخال تناسلی را مورد هدف قرار میدهد. تحقیقات نشان میدهد که دو عدد از این سه پادتن، ویروس را از مختل کردن سیستم ایمنی بدن باز میدارد درحالیکه سومین پادتن از ورود ویروس به داخل سلولها جلوگیری میکند.
فریدمن میگوید که ما در حال شبیهسازی سیستم ایمنی بدن جهت مقابله با ویروس و جلوگیری از خنثی کردن آن هستیم.
در آزمایشگاهی با 6 میمون، چهارتایی که واکسن زده بودند یک پاسخ ایمن قوی تولید کردند که افزایش سطح سه پادتن و ایمنی سلولها را در بر داشت که به جمع آوری تمامعیار پاسخ ایمن علیه عفونت ویروسی کمک کرد.
چون میمونها طبیعتاً در برابر تبخال تناسلی مقاوماند، واکسنها نیز بر روی 85 موش آزمایشگاهی انجام شد که از عفونتی مشابه با عفونت انسانی رنج میبردند.
تقریباً همه موشهای آزمایشگاهی از زخم تبخال تناسلی محافظت شدند و تنها در 5 درصد از حیوانات DNA ویروسی در ترشحات تناسلی آنها مشاهده شد . DNA ویروسی حتی اگر جزئی کوچک هم باشد در سلولها تکثیر خواهد شد.
دکتر آمش آدالجا پزشک بیماریهای عفونی در دانشگاه پیتسبورگ اظهار دارد که مرحله بعدی واکسنها، تأثیر گذاری و امنیت را در انسانها به ارمغان خواهد آورد. اگر موفق آمیز باشد ، انتظار کنترل ویروس یگانه تبخال نوع دوم به حقیقت میپیوندد.
فریدمن اشاره کرد که ادغام دو حمله متفاوت در یک واکسن یک راهکار بیسابقه است که میتواند باعث انقلابی در این زمینه شود.
فریدمن میگوید این یک دوره جدیدی از واکسن است که میتواند عرصهای جدید برای درمان مشابه ویروسهای گوناگون ( که از راهکار پنهان شدن از سیستم ایمنی استفاده میکنند ) باز کند.
بعدی
قبلی
تبخال تناسلی یک بیماری مقاربتی شایع است که مردان و زنان را درگیر میکند. خصوصیات هرپس تناسلی شامل درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی است. اما ممکن است هیچ گونه علائم یا نشانهای وجود نداشته باشد. این تبخال، حتی با وجود اینکه هیچ زخم قابل مشاهدهای نداشته باشد، میتواند واگیردار باشد. داروها میتوانند علائم بیمار را تسکین داده و خطر آلوده کردن دیگران را کاهش دهند. کاندوم نیز میتواند در پیشگیری از انتقال ویروس موثر باشد.
ابتلا به تبخال تناسلی میتواند باعث شرمندگی، خجالت و عصبانیت شود. در صورتی که فکر کنید همسرتان این عفونت را به شما انتقال داده، ممکن است نسبت به وی مشکوک یا خشمگین باشید، یا ممکن است از طرد شدن توسط شریک خود هراس پیدا کنید. اگر مشکوک به داشتن تبخال تناسلی (یا هرگونه بیماری مقاربتی دیگر) هستید بلافاصله به یک پزشک مراجعه نمایید تا از عفونت و عوارض دیگر پیشگیری شود.
علائم
راههای پیشگیری از انتقال تبخال تناسلی
افراد مبتلا به ویروس هرپس سیمپلکس نمیدانند که دچار آن هستند زیرا هیچ گونه علائم یا نشانهی مشخصی وجود ندارد و یا بسیار خفیف هستند.
علائم تبخال تناسلی در صورت وجود عبارتند از:
درد یا خارش که ظرف ۲ تا ۱۰ روز پس از قرار گرفتن در معرض شریک جنسی آلوده آغاز میشود.
برجستگیهای قرمز کوچک یا تاولهای سفید کوچک که ممکن است چند روز بعد ظاهر شوند.
زخمهایی که با پاره شدن تاولها شکل میگیرند و از آنها خون یا چرک بیرون میآید.
دملهایی که با بهبود یافتن زخمها تشکیل میشوند.
زخمها ممکن است باعث درد و سوزش هنگام ادرار شوند. همچنین ممکن است تا زمان از بین رفتن عفونت، درد و حساسیت در ناحیهی تناسلی وجود داشته باشد. در اوایل بروز بیماری ممکن است علائم و نشانههایی شبیه به آنفولانزا مانند تورم غدد لنفاوی در کشاله ران، سردرد، درد عضلانی و تب را تجربه کنید.
تفاوتها در محل بروز علائم تبخال تناسلی
زخمها جایی ظاهر میشوند که عفونت وارد بدن شده است. عفونت با لمس زخم و سپس مالیدن یا خاراندن ناحیهی دیگری از بدن مانند چشمها انتقال پیدا میکند.
زخمها در مردان و زنان میتواند در نواحی زیر ایجاد شود:
نشیمنگاه
مقعد
دهان
زخمها در زنان میتواند در نواحی زیر ایجاد شود:
ناحیه واژن
نواحی خارجی اندام تناسلی
دهانه رحم
زخمها در مردان میتواند در نواحی زیر ایجاد شود:
آلت تناسلی
کیسه بیضه
رانها
مجرای ادرار، کانال داخل آلت تناسلی که به مثانه منتهی می شود.
عود بیماری
هرپس تناسلی برای هر فردی متفاوت است. علائم و نشانهها ممکن است برای سالها عود کنند، برطرف شوند و مجدداً بروز پیدا کنند. برخی افراد هر سال بارها حملات این عفونت را تجربه میکنند. هر چند برای بسیاری از افراد شیوع تبخالها با گذر زمان کمتر میشود.
در حین عود بیماری، مدت کوتاهی پیش از بروز زخمها ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
سوزش، مور مور شدن و خارش در محلی که عفونت ابتدا از آنجا وارد بدن شده است.
درد در پایین کمر، باسن و پاها
دلایل
دو نوع از عفونتهای ویروس هرپس سیمپلکس میتوانند باعث هرپس تناسلی شوند:
HSV-1: این نوع معمولاً باعث تبخال یا تاول تبها در اطراف دهان میشود، هرچند میتواند در حین رابطه جنسی دهانی به ناحیه تناسلی انتقال پیدا کند. عود این عفونت در مقایسه با نوع دیگر بسیار کمتر رخ میدهد.
HSV-2: این نوع بطور متداول باعث تبخال تناسلی میگردد. ویروس در حین رابطه جنسی و تماس پوست با پوست انتقال مییابد. HSV-2 چه در صورت وجود یا عدم وجود زخم باز، بسیار شایع و به شدت مسری است.
از آنجایی که ویروس در خارج از بدن به سرعت میمیرد، ابتلا به عفونت از طریق تماس با توالت، حوله یا سایر لوازم مورد استفاده توسط شخص آلوده تقریباً غیر ممکن است.
عوامل خطر
خطر آلوده شده به تبخال تناسلی در شرایط زیر ممکن است افزایش یابد:
جنسیت زن: زنان از مردان مستعد ابتلا به تبخال تناسلی هستند. انتقال ویروس از مرد به زن در حین رابطه جنسی آسانتر از انتقال آن از زن به مرد است.
داشتن شرکای جنسی متعدد: هر شریک جنسی اضافه، خطر قرارگیری در معرض ویروسی که باعث تبخال تناسلی میشود را افزایش میدهد.
عوارض
عوارض مرتبط با هرپس تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باند:
سایر بیماریهای مقاربتی: وجود زخم در ناحیه تناسلی خطر انتقال یا ابتلا به سایر بیماریهای مقاربتی از جمله ایدز را افزایش میدهد.
عفونت نوزاد: نوزادان متولد شده از مادر آلوده ممکن است در طول فرایند زایمان در معرض ابتلا به ویروس قرار بگیرند. این امر ممکن است منجر به آسیب مغزی، کوری یا مرگ نوزاد شود.
مشکلات مثانه: در برخی موارد زخمهای ناشی از تبخال تناسلی میتوانند باعث التهاب در اطراف لولهای شوند که ادرار را از مثانه به بیرون میبرد (مجرای ادرار). تورم میتواند برای چند روز مجرای ادرار را مسدود کند و نیاز به قرار دادن کاتتر برای تخلیه مثانه باشد.
مننژیت: در موارد نادر، عفونت ویروس هرپس سیمپلکس منجر به التهاب غشاها و مایع مغزی نخاعی اطراف مغز و نخاع میشود.
التهاب راست روده (پروکتیت): تبخال تناسلی میتواند منجر به التهاب پوشش راست روده گردد.
آزمایشها و تشخیص
پزشک معمولاً با معاینه فیزیکی و نتایج برخی تستهای آزمایشگاهی میتواند تبخال تناسلی را تشخیص دهد:
کشت ویروس: این تست شامل گرفتن یک نمونهی بافت یا خراشیدن زخمها برای بررسی در آزمایشگاه میباشد.
تست واکنش زنجیرهای پلیمراز (PCR): این آزمایش برای کپی گرفتن دی ان ای از یک نمونه خون، بافت زخم یا مایع نخاعی استفاده میشود. سپس میتوان دی ان ای را برای بررسی وجود ویروس هرپس سیمپلکس و تعیین نوع آن آزمایش کرد.
آزمایش خون: این آزمایش نمونه خون را برای کنترل وجود پادتنهای ویروس هرپس سیمپلکس و شناسایی عفونت تبخالی در گذشته بررسی میکند.
درمان تبخال تناسلی
درمان با داروهای ضد ویروس نسخهای ممکن است:
به بهبود سریعتر زخمها در طول شیوع اولیه کمک کند.
شدت و مدت علائم را در شیوع مکرر تبخال کاهش دهد.
تعداد دفعات بروز تبخال را کمتر کند.
احتمال انتقال ویروس تبخال به شخص دیگر را به حداقل برساند.
داروهای ضد ویروس مورد استفاده برای تبخال تناسلی عبارتند از:
راههای پیشگیری از انتقال تبخال تناسلی
آسیکلوویر (Zovirax)
فامسیکلوویر (Famvir)
والاسیکلوویر (Valtrex)
ممکن است پزشک توصیه کند که تنها در زمان داشتن علائم تبخال تناسلی داروها را مصرف کنید و یا حتی در شرایطی که هیچ علائمی وجود ندارد یک داروی خاص را بطور روزانه مصرف کنید.
مقابله و حمایت
آنچه که حس میکنید طبیعی است. در ادامه روشهای سالمی برای مقابله با تبخال تناسلی ارائه شده است:
با همسر خود ارتباط برقرار کنید: در مورد احساسات خود صادق و راحت باشید. به همسر خود اعتماد کنید و آنچه که وی به شما میگوید را باور کنید. به دنبال یافتن مقصر نباشید. تبخال تناسلی میتواند سالها در بدن شما مخفی ماند، بنابراین تعیین اینکه چه زمانی آلوده شدهاید، اغلب دشوار است.
اطلاعات کسب کنید: با پزشک یا مشاور صحبت کنید تا چگونگی زندگی در این شرایط و به حداقل رساندن احتمال آلوده کردن دیگران را یاد بگیرید. در مورد گزینههای درمانی و چگونگی کنترل شیوع تبخالها اطلاعات لازم را کسب کنید.
به یک گروه حمایتی ملحق شوید: به دنبال گروههایی باشید که بتوانید در مورد احساسات خود صحبت کنید و از تجربیات دیگران آگاه شوید.
پیشگیری
پیشنهادات برای پیشگیری از ابتلا به هرپس تناسلی مانند مواردی است که برای سایر بیماریهای مقاربتی ذکر میشود؛ خودداری از فعالیت جنسی یا محدود کردن تماس جنسی به تنها یک نفر که بدون آلودگی است. بطور خلاصه میتوانید:
خود یا شریکتان را ملزم به استفاده از کاندوم لاتکس در حین تماس جنسی کنید.
در صورتی که شما یا همسرتان دچار تبخال در ناحیه تناسلی یا ناحیه دیگری شدهاید، از ارتباط جنسی اجتناب کنید.
کلید واژه ها:
تبخال تناسلیبیماری های شایعبیماری های مقاربتی
بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع مقالات آموزشی و فیلم آموزشی برای موفقیت و پیشرفت
بیماریهای مقاربتی یا عفونتهای منتقله از راه جنسی، دستهای از بیماریها هستند که از طریق تماس جنسی منتقل میشوند. برخی از این بیماریها با درمان بهموقع و مصرف داروهای مناسب بهطور کامل برطرف میشوند اما برخی از آنها در تمام عمر همراه فرد هستند، هر چند وقت یکبار عود میکنند و داروها فقط میتوانند به کاهش شدت علائمشان کمک کنند. تبخال تناسلی یکی از این بیماریهای عفونی است که میزان شیوع آن در خانمها از آقایان است. جالب است بدانید این بیماری از طریق حوله یا صندلی توالت فرنگی به فرد منتقل نخواهد شد چون ویروس آن نمیتواند در خارج از بدن انسان زنده بماند. همراه ما باشید، در مطلب زیر شما را بهطور کامل با تبخال تناسلی، علائم و روشهای درمان آن آشنا خواهیم کرد.
راههای پیشگیری از انتقال تبخال تناسلی
تبخال تناسلی یکی از شایعترین بیماریهای منتقله از راه جنسی در ایالات متحده است. این بیماری توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد میشود.
اکثر موارد تبخال تناسلی توسط عفونت ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV – ۲) بهوجود میآیند.
ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV – ۱) در اغلب موارد علت تبخال یا زخم سرد است اما میتواند باعث بروز تبخال تناسلی نیز شود.
اکثر افراد مبتلا به تبخال تناسلی نمیدانند که چنین بیماریای دارند. دلیلش این است که تبخال تناسلی در اکثر افراد، هیچگونه علائمی ایجاد نمیکند یا علائم آن بسیار خفیف است.
ویروس تبخال تناسلی از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. این امر در صورتی که شخص آلوده به ویروس، علائم یا نشانههای عفونت را نداشته باشد نیز اتفاق میافتد.
هنگامی که این ویروس از طریق پوست وارد بدن شد، در مسیرهای عصبی حرکت میکند. این ویروس ممکن است در اعصاب (خاموش) غیرفعال شود و بهطور حدود در آنجا باقی بماند.
گاهیاوقات این ویروس ممکن است فعال شود. هنگامی که این اتفاق بیفتد، ویروس از طریق مسیر عصبی به سطح پوست بازمیگردد؛ یعنی جایی که ویروس اضافی ریزش پیدا میکند (پراکنده میشود).
در این مرحله ویروس ممکن است باعث بروز یکسری علائم شود یا همچنان بدون علامت باقی بماند.
در هر دو مورد، ویروس فعال بهراحتی از طریق تماس جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. حتی پوشیدن کاندوم نیز ممکن است از آلوده شدن فرد جلوگیری نکند. این ویروس میتواند بدون داشتن هیچگونه علائمی روی پوست شخص وجود داشته باشد.
تعداد موارد بازگشت یا عود در هر فرد میتواند متفاوت باشد.
ممکن است شما هیچگونه علائمی از عفونت HSV نداشته باشید اما همچنان این عفونت را منتقل کنید. از سویی دیگر ممکن است در عرض چند روز تا چند هفته پس از تماس اولیه، متوجهی علائم شوید یا تا ماهها یا حتی سالها پس از آلوده شدن، علائمتان عود نکند.
هنگامی که علائم مدت کمی پس از آلوده شدن فرد ظاهر شوند، معمولا شدید هستند. آنها ممکن است به شکل تاولهای کوچکی ظاهر شوند که درنهایت میترکند، زخمهای دردناک و ملتهب ایجاد میکنند، سپس دَلَمه میبندند و در عرض چند هفته خوب میشوند. این تاولها و زخمها ممکن است با علائمی شبیه علائم آنفولانزا – تب و تورم غدد لنفاوی – همراه باشند.
هریک از این علائم عفونت HSV تناسلی میتوانند در مردان یا زنان اتفاق بیفتند:
تبخال تناسلی تنها بیماریای نیست که میتواند این علائم را ایجاد کند. گاهیاوقات HSV با عفونتهای قارچی واژن، عفونتهای باکتریایی یا عفونتهای مثانه اشتباه گرفته میشود. تنها راه برای آنکه مطمئن شوید علائم شما ناشی از عفونت HSV است یا به یک بیماری دیگر مربوط میشود، آن است که به پزشک مراجعه کنید.
تبخال تناسلی با یک معاینهی فیزیکی تشخیص داده میشود و معمولا با یک تست سوآب یا آزمایش خون تأیید میشود.
افرادی که پس از آلودگی به عفونت HSV تناسلی دچار یک عود اولیه میشوند، میتوانند انتظار داشته باشند که علائم بیماریشان در عرض یک سال، ۴ تا ۵ بار مجددا عود کند.
با گذشت زمان، بدن شما مصونیت بیشتری نسبت به این ویروس ایجاد میکند؛ درنتیجه ممکن است عود علائم به دفعات کمتری اتفاق بیفتد یا حتی در برخی از افراد کاملا متوقف شود.
علائم معمولا در طول دورههای بیماری یا استرس روحی ظاهر میشوند. دلیلش این است که در طول این زمانها، توانایی سیستم ایمنی بدن شما برای سرکوب این ویروس و غیرفعال نگه داشتن آن کاهش مییابد.
عوامل زیر میتوانند باعث بازگشت علائم شوند:
اقداماتی وجود دارند که میتوانید برای کاهش ناراحتی و شدت علائم در طول عود بیماری انجام بدهید. این اقدامات عبارتند از:
بهعلاوه کارهایی وجود دارد که میتوانید برای جلوگیری از انتقال ویروس به سایر قسمتهای بدنتان و همچنین به سایر افراد انجام بدهید، ازجمله:
تبخال تناسلی برای اکثر افراد، یک تهدید جدی برای سلامتی محسوب نمیشود. یک عفونت HSV بهجز ایجاد ناراحتی، یک عامل استرسزای روحی روانی بهشمار میرود و میتواند:
هرچند در برخی موارد، عوارض ناشی از تبخال تناسلی میتوانند جدی و حتی خطرناک باشند.
در موارد نادر، زنان باردار میتوانند عفونت تبخال تناسلی را در حین زایمان به نوزادشان انتقال بدهند. این امر میتواند به یک عفونت جدی و گاهی اوقات مرگبار در نوزادان منجر شود. به همین دلیل انجام اقدامات لازم برای پیشگیری از عود علائم در زمان زایمان توصیه میشود که این اقدامات از هفتهی ۳۴ بارداری آغاز میگردند. اگر شما در زمان زایمان علائم یک عفونت ویروسی فعال را داشته باشید، پزشکتان احتمالا زایمان به روش سزارین را به شما توصیه خواهد کرد.
افراد مبتلا به تبخال تناسلی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت HIV قرار دارند. یکی از دلایل این مسئله، آن است که ترکها و شکافهایی که درنتیجهی عود علائم در پوست ایجاد میشوند، باعث بهوجود آمدن منافذی میگردند که ویروس HIV میتواند از طریق آنها وارد بدن شود.
اگر به دلایلی فکر میکنید که ممکن است درنتیجهی یک تماس جنسی – خواه دهانی یا تناسلی – عفونت HSV داشته باشید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد اما درمان ضدویروسی میتواند مفید باشد. با درمان مناسب میتوان علائم را کاهش داد یا از عود مجدد آنها جلوگیری کرد. درمان همچنین میتواند خطر آلوده شدن دیگران را نیز کاهش بدهد.
پزشک شما ممکن است برای کمک به پیشگیری یا کاهش درد و ناراحتی ناشی از عود علائم برای شما داروهای ضدویروسی تجویز کند. داروهایی که بهصورت روزانه برای سرکوب این ویروس مصرف میشوند، میتوانند تعداد دفعات عود و خطر آلوده شدن دیگران را کاهش بدهند. این داروها عبارتاند از:
تمام این داروهای ضدویروسی میتوانند برای کوتاه کردن یا پیشگیری از دورههای عود بهکار روند. درمان سرکوبگر روزانه میتواند تعداد دفعات عود و احتمال انتقال عفونت به دیگران را در هنگامی که زخمها آشکار نیستند (پراکندگی بدون علامت یده میشود) کاهش بدهد. داروهای جدیدتر – فامویر و والترکس – میتوانند به دفعات کمتر مورد استفاده قرار گیرند و ممکن است در برخی از افراد بهتر جذب شوند و قابل تحملتر باشند.
در طول یک دوره اپیزود تبخال فعال، شما باید اقداماتی برای سرعت بخشیدن به روند بهبودی و جلوگیری از آلوده شدن دیگران انجام بدهید:
از زمان بروز اولین نشانهی علائم تا برطرف شدن کامل زخمها، از تماس جنسی اجتناب کنید. این زمانی است که دلمه افتاده است و پوست جدید، جایی که قبلا تاول زده را میپوشاند. اما به یاد داشته باشید که هنوز هم ممکن است کسی را آلوده کنید؛ حتی اگر هیچگونه علائم یا زخمی نداشته باشید.
راههای پیشگیری از انتقال تبخال تناسلی
اگر تبخال تناسلی دارید، در صورت داشتن هرگونه علائمی از یک اپیزود تبخال، رابطهی جنسی نداشته باشید. استفاده از کاندوم و سدهای لاتکس در بین اپیزودها میتواند به پیشگیری از گسترش ویروس کمک کند. اما این ویروس همچنان میتواند بهوسیلهی تماس مستقیم پوست به پوست منتقل شود. پزشکتان ممکن است توصیه کند که شما یک داروی ضدویروسی روزانه مصرف کنید؛ این داروهای روزانه، تعداد دفعات عود و خطر انتقال عفونت به شریک جنسی شما را کاهش میدهند.
اگر تبخال تناسلی ندارید، برای محافظت از خودتان در طول رابطهی جنسی از کاندوم و سدهای لاتکس استفاده کنید. این محصولات بهطور کامل از شما محافظت نمیکنند اما مطمئنا خطر ابتلا به عفونت را تا حدی کاهش میدهند.
واکسن HPV، یک واکسن غیرفعالشده (غیرزنده) است که در برابر ۴ نوع اصلی HPV از بدن محافظت میکند.
این ۴ نوع شامل ۲ نوعی هستند که باعث حدود ۷۰ درصد از سرطانهای سرویکس (دهانهی رحم) میشوند، به علاوهی ۲ نوع دیگری که عامل حدود ۹۰ درصد از زگیلهای تناسلی هستند. واکسن HPV میتواند از اکثر زگیلهای تناسلی و اکثر موارد سرطان دهانهی رحم پیشگیری کند.
انتظار میرود که حفاظت ایجادشده توسط واکسن HPV، طولانیمدت (پایا) باشد. اما زنانی که واکسن HPV دریافت میکنند، باید همچنان غربالگری سرطان دهانهی رحم انجام دهند زیرا این واکسن در برابر تمام انواع HPV که باعث سرطان دهانهی رحم میشوند، حفاظت ایجاد نمیکند.
چه کسانی باید واکسن HPV دریافت کنند و چه زمانی برای دریافت این واکسن مناسب است؟
مهم است که دختران قبل از اولین تماس جنسیشان واکسن HPV دریافت کنند، چون در این دوران در معرض HPV قرار نگرفتهاند. برای این دختران، واکسن HPV میتواند تقریبا از ۱۰۰ درصد از بیماریهای ایجادشده توسط ۴ نوع HPV هدفگرفته در این واکسن پیشگیری کند.
با این حال اگر یک دختر یا زن قبلا به یک نوع HPV آلوده شده باشد، این واکسن از بیماری ناشی از آن نوع HPV پیشگیری نخواهد کرد.
واکسن HPV به شکل یک سری سهدوزه داده میشود:
دوزهای اضافی (تقویتکننده) توصیه نمیشوند.
واکسن HPV ممکن است بهطور همزمان با سایر واکسنها داده شود.
برخی از زنان یا دختران نباید واکسن HPV دریافت کنند یا باید برای دریافت آن صبر کنند
بهنظر نمیرسد که واکسن HPV هیچگونه عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
با این حال یک واکسن مانند هر دارویی احتمالا میتواند باعث بروز مشکلات جدی مانند واکنشهای آلرژیک شدید شود. ریسک آسیب جدی یا مرگ ناشی از تزریق هر واکسن، بسیار کم است.
مشکلات خفیفی که ممکن است با واکسن HPV اتفاق بیفتند، عبارتند از:
این علائم، مدت زیادی طول نمیکشند و خودبهخود ازبین میروند.
واکنشهای آلرژیک خطرناک ناشی از تزریق واکسنها نادر هستند و اگر چنین واکنشهایی اتفاق بیفتند، در عرض چند دقیقه تا چند ساعت پس از واکسیناسیون خواهد بود.
واکسن HPV مانند تمام واکسنها همچنان برای مشکلات غیرمعمول یا شدید تحت نظارت قرار خواهد گرفت.
باید به دنبال چه علائمی باشید؟
باید چه کار کنید؟
چگونه میتوانید اطلاعات بیشتری کسب کنید؟
(function(a){function c(){try{return ===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return <=g.indexOf('category-')
سلامتی ارزشمندترین دارایی انسان است
9تومان
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ” + now.getMonth() + ” + now.getDate() + ” + now.getHours();
head.appendChild(script);
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ” + now.getMonth() + ” + now.getDate() + ” + now.getHours();
head.appendChild(script);
var head = document.getElementsByTagName(“head”)[];
var script = document.createElement(“script”);
script.type = “text/javascript”;
script.async=1;
script.src = “https://s1.mediaad.org/serve/chetor.com/loader.js” ;
head.appendChild(script);
کارشناس نرمافزار ، عاشق زبان انگلیسی. ترجمه واقعا برام لذتبخشه.
بهترین راه عدم مبتلا به این بیماریست
بله. پیشگیری بسیار راحتتر و ارزانتر از درمانه.
بسیارمفیدبود.امارعایت دقیق بهداشت بهترین راه مبتلابه این بیماریست.ممنون
ممنون مفید بود خیلی
خوشحالم که مورد توجهتون قرار گرفت.
خواص خوراکی ها
قهوه گانودرما؛ با خواص و عوارض جانبی آن آشنا شوید
خواص گزنه؛ ۱۶ خاصیت گیاه گزنه که سرشار از ویتامین D است
قارچ گانودرما چیست و چه خواصی دارد؟
۵ چربی سوز طبیعی برای افزایش متابولیسم و
آخرین مطالب
درمان سریع جوش صورت با ۸ روش خانگی مؤثر
علائم اولیه سرطان سینه چیست؟
کاربردیترین اصطلاحات حسابداری مالی کداماند و چه مفهومی دارند؟
خواص روکولا؛ نحوه استفاده و عوارض احتمالی آن
معرفی کتاب دختر پرتقالی؛ اثری دیگر از نویسندهٔ دنیای سوفی
ترین های جهان
قدرتمندترین زنان جهان در سال ۲۰۱۷
سالم ترین میوه های جهان را بشناسید
پردرآمدترین ورزشکاران جهان را بشناسید
بهترین کشورها برای راه اندازی کسب و کار در سال ۲۰۱۹
بهترین انیمه های جهان که تمام گروههای سنی را به خود علاقهمند میکنند
دکتر شهریار ناطق متخصص کلیه و پروستات –
بیماری تبخال تناسلی در اولین حمله، خود را به صورت موضعی (تاول های ٢ طرفه) در همراهی با درد، سوزش، خارش و ترشح مجرای تناسلی، نشان می دهد.
روش انتقال از راه تماس مستقیم سطوح بدن با ضایعه یا تماس ترشحات بدنی فرد مبتلا (ترشحات دهان یا ناحیه تناسلی) با سطوح مخاطی است. این عفونت در مردان و زنان میتواند رخ دهد. نواحی که امکان درگیری آنها وجود دارد، عبارتند از:
فهرست موضوعات
تبخال تناسلی (هرپس ژنیتال)، معمولا خود را به صورت تاولهای زردرنگ دردناک نشان می دهد، که قبل از آن خارش، سوزش یا احساس آزردگی در ناحیه ی تناسلی وجود دارد.
راههای پیشگیری از انتقال تبخال تناسلی
معمولا پوست نواحی حاشیه تاول ها، کمی اریتماتو (ملتهب و قرمز) است. در بانوان تاولها ممکن است به درون مجرای تناسلی تا گردن رحم و پیشابراه گسترش یابند.
پس از چند روز، تاولها میترکند و از آنها زخمهایی کم عمق و دردناک به مدت ۱ الی ۳ هفته بر جای میماند. از علائم دیگر تبخال تناسلی میتوان به سوزش و مشکل در دفع ادرار، بزرگ شدن غدد لنفاوی، تب و احساس کسالت اشاره کرد.
ویروس تبخال، هرپس ویروس (HSV) بوده که دارای ٢ گونه ی ویروسی است. ویروس تبخال نوع ۱ (HSv1) باعث تبخال ناحیه دهانی میشود، البته گاهی عامل تبخال ناحیه تناسلی نیز هست. تبخال تناسلی توسط ویروس هرپس نوع٢ (HSV2) انتقال می یابد.
تبخال ناحیه تناسلی از راه آمیزشی و در صورت وجود ضایعات فعال انتقال مییابد (به عبارت دیگر شخصی که در گذشته دچار تبخال تناسلی بوده هر چند که حامل ویروس است اما در صورتیکه حین تماس جنسی ضایعات فعال و تاولی تبخال را نداشته باشد، ناقل بیماری نبوده و ویروس را انتقال نمی دهد).
ضایعات ممکن است روی دستها و دهان نیز باشند. بطور معمول از زمان تماس تا بروز علائم ٢ الی ٧ روز طول می کشد. گاهی عفونت بدون هیچ گونه علائم اولیه ای انتقال مییابد و بعداً خود را نشان میدهد.
❗نکته: هر گاه فردی یکبار دچار تبخال تناسلی شود، این ویروس تا آخر عمر، در بدن ایشان پنهان می ماند و امکان عود آن در طول زندگی فرد وجود دارد.
سایر عواملی که میتوانند باعث عود بیماری شوند، عبارتند از:
به علت ماهیت عود کننده این بیماری، بهترین راه پیشگیری داشتن ارتباط جنسی سالم و جلوگیری از تماس مشکوک جنسی است. در صورت وجود زخم یا تاول (عفونت فعال)،باید از آمیزش خودداری شود. در صورت وجود عفونت غیرفعال خصوصا اگر عود مکرر عفونت فعال وجود داشته باشد، باید از کاندوم استفاده شود.
اگر حامله هستید، حتما سابقه ی تبخال تناسلی یا هرگونه ضایعه ی ناحیه تناسلی را به پزشک خود اطلاع دهید، زیرا باید اقداماتی احتیاطی، برای جلوگیری از بروز عفونت در نوزاد انجام شود. حتی المقدور از استرس پرهیز کنید. هر گونه آسیب پوستی ناحیه تناسلی امکان عود ویروس نهان تبخال را افزایش می دهد.
در حال حاضر نمی توان تبخال ناحیه تناسلی را بطور کامل معالجه کرد، اما با درمان میتوان علائم بیماری را تخفیف داد و از عود بیماری جلوگیری کرد. در هنگامی که علائم وجود ندارند، ویروس به حالت خفته درآمده است و وقتی که ویروس دوباره فعال شود علائم باز میگردند.
بازگشت علائم به معنای عفونت جدید نیست. میزان ناراحتی در اشخاص مختلف، متفاوت است و در یک فرد نیز در زمانهای مختلف، متفاوت است. همچنین معمولا شدت علائم در اولین عفونت از عودهای بعدی است.
اصول کلی تشخیص، معمولا با دیدن تاولها داده میشود، اما برای تأیید تشخیص ممکن است مایع داخل تاول در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گیرد. درمان با هدف تخفیف علائم و پیشگیری از عوارض صورت میگیرد. معمولا در درمان اولیه از داروی ضد ویروسی اسیکلوویر(Acyclovir)استفاده می شود.
فرد مبتلا بهتر است از لباس های زیر نخی استفاده کند و برای کاهش درد به هنگام ادرار، میتواند از آبگرم در ناحیه استفاده کند. نشستن در وان آب گرم که در آن یک قاشق چایخوری نمک ریخته شده باشد، میتواند مقداری از درد و ناراحتی ناشی از تاولها را کاهش دهد. حتی المقدور شیوه زندگی خود را تغییر داده تا استرس کمتری به شما وارد شود.
در مواردی که تبخال به صورت مکرر عود کند، از داروهای ضد ویروسی نسل بالاتر (همانند ویرابکس:Virabex) به مدت طولانی تر به همراه داروهای تقویت کننده سیستم ایمنی، برای کاهش احتمال عود، استفاده می شود. فرد مبتلا می تواند از داروهای ضد درد خفیف مثل استامینوفن، برای تسکین درد استفاده کند.
تا زمان برطرف نشدن علائم باید از آمیزش خودداری شود.
دکتر شهریار ناطق جراح کلیه و متخصص ارولوژی
برای پرسش از دکتر بر روی لینک مشاوره پزشکی کلیک کنید.
هدف از ایجاد این وب سایت ارائه اطلاعات صحیح و تخصصی در زمینه اورولوژی با زبانی ساده برای هموطنان ایرانی می باشد. در این وب سایت تلاش می شود تا به تدریج موضوعاتی شامل نشانه ها، تشخیص ، پیشگیری و درمان بیماری های دستگاه ادراری مردان و زنان و همچنین دستگاه باروری مردان به اشتراک گذاشته شود.
مطلب قبلی
چه عواملی سبب پیچ خوردگی بیضه می شوند؟
مطلب بعدی
بیماری سوزاک از علائم تا درمان آن
مرکز تزریق واکسن گارداسیل در تهران
کرایوتراپی زگیل تناسلی چگونه انجام می شود؟ [+ عوارض]
علت بروز پریاپیسم (نعوظ بی اختیار ) چیست؟ [+ درمان]
علت ترشحات چرکی در مردان و زنان (+ التهاب مجاری ادرار )
مطالب پربازدید
اندازه طبیعی پروستات در مردان چند سی سی است؟
اگر ختنه نکنیم چه می شود؟
درمان قطعی پروستات با گیاهان دارویی
کاهش اندازه ی آلت تناسلی مردان چیست و به چه علتی به وجود می آید؟
1